SDIJK. rs ZUID-HOLLANDSCHE EU ZEEUWSGHE EILANDEN. RO iöMEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Goederen, enz. ïÉÉÉÉiyiin!i beste de bil- sluitend INEN, bare Verkooping Boekhandel. ndere Kerkboeken Juffertje Onnut. f 0,4&l, 0,18 krijgbaar. de VOORSTRAAT, Februari 1911 des ure pe: e Iepe-boomen om worden gerooid en art 1911. n geeft Deurwaarder Middelharnis. m groote partij er overslag. gebied voor Jon- Meisjes. lierspelen, Portret- Zwartjesalbums en lorten en prijzen. Kasboeken, Mu- Luxe post, alle eden voor de Am- eekenschool. Ver- Bordpapier. soorten e-, Dag- Week-, jerboeken. ;entien n buitenlandsche hooging van prijs, van alle soorten bïdwerk. t-, Fantasie- en snz. enz. boeken worden Uitgeversprijzen m der Schenk. ONZE EILANDEN VOOR DE Dit Blad verschijnt eiken Zaterdagmorgen. Prijs per kwartaalf 0,5U Afzonderlijke nummers- 0,05 No. 13 Zaterdag 18 Februari 1911 18E Jaargang voor de Redactie en Administratie bestemde stukken en Advertentiën worden uiterlijk Vrijdagmorgen ingewacht bij de Administratie te Middelharnis. Prijs per advjrtentiën van 1—5 regels f 0,50 Iedere regel meer- 0,10 Groote letters naar plaatsruimte. Buitenlaiidsch Overzicht.. In do Troonrede, waarmede koning George verleden week de zitting van hetEngelsche Lagerhuis heeft geopend, wordt medege deeld, dat aan het Parlement voorstellen zullen worden voorgelegd, die beoogen de verhouding tusschen beide Huizen teregelen, teneinde de grondwet een krachtiger wer king te verzekeren. Maatregelen zullen worden voorgesteld om de bepalingen van de wet op ouderdoms pensioenen uit te breiden, teneinde de ar beidersin de nijverheid te kunnen verzekeren tegen ziekte, invaliditeit en werkloosheid. Bij de debatten over het adres van ant woord op de troonrede zei Asquitb, dat hij zich, bij afwezigheid van Grey, die door den dood van zijn broeder niet tegenwoordig kon zyn, onthouden zou van elke uitvoerige bespreking van de buitenlandsche politiek. „Ik kan echter," aldus Asquith, „de con ventioneels zinsnede van de Troonrede een ruimere beteekenis toekennen eu zeggen, dat onze vriendschappelijke verhoudingen, die, zooals het Lagerhuis weet, niet exclu sief ziju en geen vijandige gevoelens of bedoelingen in zich sluiten, met de jaren dieper en krachtiger zijn geworden. In naam der Regeering, en, naar ik geloof, met volle sympathie van alle leden, beantwoord ik van ganscher harte de vriendschappelijke en hartelijke uitdrukkingen, die door den voortreffelykeu Franachen minister van Bui tenlandsche Zaken in den Senaat ten op zichte van ons land, zijn gebezigd. (Toe juichingen). „Ik zal ook van deze gelegenheid gebruik maken, om op het feit te wijzen, dat de BOste herdenking van Italië's eenheid dit jaar gevierd zal worden. Om die eenheid is gestredenzij is tot stand gekomen met de sympathie van de groote meerderheid van het Engelscbe volk en sinds zij is bereikt, heeft een ononderbroken hartelijke verhou ding tusschen beide volkeren bestaan en is een duurzame vriendschap ontstaan, die op wederzijdscke welwillendheid is gegrond vest. Overgaande tot hot grondwettelijke vraag stuk, verklaarde Asquith dat hij zich geluk kig achtte, overeen meerderheid te beschik ken die ieder Engelsch minister als ruim schoots voldoende zou hebben beschouwd, om de groote constitutioneele en sociale hervormingen te rechtvaardigen. Na de uit spraak van twee verkiezingen nam hy aan, dat de voorstellen der Regeering wet zouden worden zonder langdurige en uitvoerige be sprekingen. Er zou echter ruimschoots gelegenheid voor debat worden gegeven en de Regeering hoopt en gelooft, dat het ont werp na door het Lagerhuis te zijn afge- handeld, bijtijds in het Hoogerhuis aange land zal zijn, om vóór de kroning behandeld te worden. Na een algemeen debat, waarin verschil lende punten ter sprake werden gebracht, werden de beraadslagingen verdaagd,.. hst. 10 Nieuwe bezems antwoordde hy ontwijkend, terwijl hy een advertentie op stelde voor bet „Andersheimer Weekblad." waarin den bewoners werd medegedeeld dat de spreekuren van dokter Roettger waren bepaald op des morgens van acht tot negen en des namiddags van drie tot vier uur, voor onvermogenden gratis des Zondags en Woensdags 's ochtends van negen tot tien uur. Nu zat Mina iederen dag twee uur ver scholen achter de gordijnen van haar huis kamer en telde de lijdenden, die heil kwa men zoeken bij haar Frits. Inderdaad werd 't allengs een deftige praktijk, dames van de allereerste families kwamen er met haar jonge dochters en jeugdige fabrikantsvrou wen met haar kinderen, want Frits had al den naamvan een uitmuntend kinderdokter. Moeder," zeide hy, „zie.dat utusschen- beide onder het spreekuur in de wachtkamer wat te doen hebt; in de eerste plaats omdat de lui zich dan misschien 'n beetje inhouden In het Hoogerhuis werdt het adres van antwoord op de troonrede aangenomen na langdurige redevoeringen van lord Crewe eu lord Lansdowne. Lord Crewe verklaarde te hopen, dat de zinsnede in de troonrede over de verhouding tot vreemde mogend heden beschouwd zou woiden als iets meer beteekenend dan een geijkte term, nml. als bedoelend, dat waar moeilykhheen hadden beslaan, ook het in daden omgezette ver langen aanwezig was geweest, om deze te verminderen en zoo mogelyk te doen ver dwynen. Crewe bestreed LansdowDe's be wering, dat de verkiezing geen verandering had gebracht in de positie der Regeering eu betoogde, dat de Regeering een votum van vertrouwen van het volk gekregen had. Ook Crewe beloofde, dat ampele gelegenheid geboden zou worden voor bespreking van de vetowet. Frankryk is, naar men weet, ook een zeer „beschermd" land. Echter wordt ook daar de beweging tegen het protectionisme, met den dag krachtiger. By de „herziening" der tariefwet het vorig jaar, waarbij de „be scherming nog weer eens wat sterker werd doorgevoerd het is immers een der fatale eigenschappen van protectionisme, dat zy is als het drijfzand: men zinkt er altijd dieper in I bleek duidelijk, hoe het ver langen naar vrijen handel ook in Frankrijk groeide, al bleek zy nog niet sterk genoeg om de „herziening" te beletten. Naar de Parijsche correspondent van het Algemeen Hbld, in herinnering brengt, heb ben de Fransche vryhandelaars zich, tot krachtiger gemeenschappelijke actie, kort geleden zelfs vereenigd tot oen bond, de „Ligue du libre échange" - bond van den vrijen handel waarvan Yves Gnyot, de bekende redacteur van het „Journal des économistes" voorzitter is. Deze bond heeft nu een manifest ver spreid, waarin niet alleen wordt aangetoond, dat bescherming een laat voor allen ten bate van enkelen is, doch tegelijk een program van dadelijke actie wordt aangegeven, waar door op den duur de afschaffing der invoer rechten kan worden voorbereid en de wer king van het protectionistische stelsel steeds meer althans kan worden verzacht. Deze actie zal strekken: lo. Om iedere nieuwe verzwaring derin- voerrrechteh te verhinderen, en evenzoo eiken maatregel, of elke verkeerde interpre tatie, waardoor ze nog drukkender worden 2o. Om te komen tot de voorbereiding van handelsverdragen op langen termijn, ten einde daardoor de tariefoorlogen met andere naties te voorkomen; aan industrie en handel het evenwicht te verzekeren waarvan het tarief van 1892 ze beroofd heeft, en een waarborg te vormen tegen de verhoogingen van invoerrechten in het buitenland. Immers handelsverdragen ver hinderen de verhoogingen van de tarieven, maar maken verlagingen mogelijk. Men zietgeen directe actie noch zorgen en elkaar niet 'n doodschrik op het lijf jagen met ziektegeschiedenissen, waarvan 'n mensch de haren te berge rijzen en in de tweede plaats om er tegen te waken, dat de lieve jeugdzooala reeds eens gebeurd is, aanvallen doet op mijn instrumenten. Den volgenden morgen presideerde me vrouw Roettger in haar Zondagsche plunje in de wachtkamer van haar zoon en vatte haar taak op met al haar veelgeroemde openhartigheid en energie, te veel misschien. Een jonge vrouw, die klaagde, dat zij zooveel hoestte, verkreeg van mama den troost, dat immers allebei haar zusters, toen die zoo oud waren als zy nu, ook waren beginnen te hoesten en daarna binnen 'n paar jaar aan de tering waren gestorven. Het arme vrouwtje sprongen de tranen in de oogen. Zij hield zooveel van het leven, van haar man en haar eenig zoontje en toen zij later by den dokter zat, schokte het teere lichaam nog van overspanningen aandoening. Met heel veel moeite kreeg Frits van haar te weten, welken troost zijn moeder in de wachtkamer aan de patiënte had gegeven. Nauwelijks had hy haar gerustgesteld, of daar klonk uit de voorkamer zoo'nvreese- lyk kindergehuil, dat hy van zyn stoel op vloog om te zien, wat er aan de hand was. Lieve hemel, moeder, wat gebeurt hier toch voor den vrijen handel als zoodanig. Doch alleen de wegbereiding om daartoe te komen. Een directen aanval op het beschermend systeem lykt den Franschen vryhandelaars blijkbaar te zeer bijvoorbaat tot mislukking veroordeeld, dan dat zy daarop nu reeds al hun krachten zouden concentreeren. In Duitschland, en dat niet alleen in Pruisen doch ook in de andere Bondsstaten is door de jongste pauselijke besluiten be treffende den anti-modernisteneed de kwestie van de verhouding tusschen Staat en Kerk aan de orde van den dag. In een telegram uit Karlsruhe aan de Köln. Ztg. lezen wij thans weer: Volgens een mededeeling van het voor naamste Centrum orgaan, de Badische Beobachter, heeft de hoogste schoolautori- teit in Baden, betreffende den anti-moder- nisteneed een zeer verblijdende beslissing genomen. Volgens deze zullen in de toe komst geestelijke onderwijzers, die van nu af het examen tot verkrijgen van het onder- wijsdiploma voor inrichtingen van hooger onderwijs afleggen, alléén godsdienstonder wijs mogen geveD, wanneer zy den anti modernisteneed hebben afgelegd. De Badische regeering heeft met deze beslissing ook elders een navolgenswaardig voorbeeld gegeven. Daar de Badische Opperste Schoolraad aan de geestelijke onderwyzers, die den anti-modernisteneed niet willen afleggen, de bescherming van den Staat heeft toegezegd, is zy van alle hardheid en onbillijkheid ontbloot. Er is hiermede de weg gewezen, waarop het conflict tusschen Kerk en Staat, door den anti-modernisteneed dreigend geworden, althans zoover betreft de door deD Staat aangestelde onderwijzers uit den geestelijken stand, langs minnelijken weg bijgelegd kan worden. Door den paus zullen weldra, volgens een bericht uit Munchen, enkele nieuwe dekre ten worden uitgevaardigd, die een ver scherpte discipline van de katholieke kerk beoogen. In de encycliek Pascendi had de paus de katholieke bladen van het Cen trum aangespoord, om de hulp van geeste lijke raadslieden in te roepen. Deze raad geving zal thans een bevel worden. De raadslieden, belast met het toezicht op de censuur, zullen binnenkort in functie treden. Verder zal aan de geestelijken worden voorgeschreven zich b\j geen vereeniging ten algemeenen nutte, zooals de coöperatie ve, aan Ie sluiten. Ten slotte zal aan de geestelijken verboden worden om andere kleederen te dragen dan de soutane, en restaurants en schouwburgen te bezoeken. Er wordt in België en niet ten onrechte, bitter geklaagd over den weinigen positieven arbeid, dien de volksvertegenwoordiging verricht. De oorzaak van deze chronische kwaal ligt niet alleen in de politieke con stellatie van het oogenblik eenclericaal bewind, waarvan de aanhang in zich zelf Verbeeldt je, die domme jongen liet mij zijn zeer vingertje zien en toen zei ik hem zoo voor de aardigheid, dat jy hem straks zyn maag zou opensnijden, want al die zweertjes komen van het peren eten Mina deed die mededeeling op veroct- waaraigden toon, alsof het gebrul van het angstig knaapje een beleediging was van haar „aardigheid" maar Frits schudde het hoofd en deed wal hy kon om het kerelije tot bedaren te brengen. Dat hoofdschudden stond zyn moeder volstrekt niet aan, mop perend verliet zij de wachtkamer, waar trouwens, naar zij meende, niets meer van belang voor haar te doen was. Tegen den avond was zij haar mislukt debuut weer vergeten en zy legde een bij zonder fijn geplooid overhemd haast den eigenhandig geborstelden zwarten rok. He denavond zou zy hem vergnzellen naar het eerste Casinobal en zy wilde eer met hem inleggen. Hij was echter slecht gemutst en onder hield zijn moeder over het gebrek aan tact, dat zij tegenover zyn patiënteu aan den dag bad gelegd. Zy wilde echter niet toe geven en beweerde, dat z\j juist een goed werk had verricht. De patiënten moeten juist angstig gemaakt worden, dan nemen zy zich beter in acht, meende zy. Frits verzocht haar, maar alvast vooruit verdeeld is doch ook in de werkwijze der Kamer. Het is nl. een oud gebruik, dat er slechts Kamerzitting wordt gehouden van Dinsdag tot en met Vrijdag, en dan nog alleen 2i/i uur namiddags. Maandag en Zaterdag zyn, volgens parlementaire usance vacantiedagen en de voormiddagen willen de meeste afge vaardigden vry houden voor particulieren werkkring. Dat er met een werktijd van 10 uur in de week inderdaad niet veel positie ven arbeid verricht kas worden, is begrijpe lijk. De liberale afgevaardigde Jourez jheeft uu een voorstel ingediend om hierin althans eenige verbeiering te krijgen. Hij wil den wekelijkschen zittingtyd van 10 op 14 uur brengen, door twee dagen in de week ook in den voormiddag te vergaderen. Volgens den parlementairen berichtgever der Köln. Ztg. zou er echter weinig ;kans zijn, dat voor zijn voorstel een meerderheid is te vinden: de afgevaardigden willen hun voormiddag vrij houden. En tegen (een ver lenging der namiddagzittingen verzetten zich eveneens eeD aantal afgevaardigden omdat zy, buiten wonend, dan te laat thuis zouden komen. Ook de regeering is voor deze laatste regeling niet te vinden, aangezien zij vreest door het te vroeg heengaan der buiten wonende Kamerleden wel eens voor een ge vaarlijk toevals-meerderheid zou kunnen komen te staan. Dit risico wil zy, waar haar meerderheid toch nog slechts 6 stemmen bedraagt, niet loopen. Waarschijnlijk zal dan alles wel by het oude blijven. Dat deze regeeringsmeerderheid zes stem men zou bedragen is echter niet geheel juistmeer. Zy bedraagt thans feitelijk zeven. De oorzaak van deze clericale machts toeneming is zeker eenig in de parlementaire geschiedenis van alle landen. In de Belgische kamer had nl. ook zitting voor het district Löwen, de sociaal-demo craat Van Langendonck. Deze heeft zich echter als vertrouwensman eener vakver eeniging aan verschillende „onregelmatig heden" schuldig gemaakt, met het gevolg, dat hy uit de s.-d. partij werd gestooten en al zyn eere-betrekkingen moest neerleggen. Van Langendonck was, om erger te voor komen, gewillig genoeg. Doch zijn mandaat als Kamerlid weigerde hy neer te leggen; hij zat tot 1914 en hoewel hij van zijn recht om deel te nemen aan de Kamer-beraadslagin gen volgaarne afstand wilde doen, weigerde hij beslist dit ook te doen van zyn recht op de jaarlyksche parlementaire schadevergoe ding van 4000 francs.. Het schy'nt dat men van Langendonck in deze niet dwingen kan. Een liberaal Kamerlid heeft er nu by de s.-d. fractie al op aangedrongen om haar uitgestooten lid met een som ineens van 5000 tot 6000 frs. af te koopen. Intusschen zal, zoolang Langendonck met zulk een voorstel niet accoord is gegaan, te gaan, naar het bal, daar hij nog een brief had te schrijven. Mina ging heen. Na een poosje ging Frits naar boven en klopte aan de deur van tante Rika's kamer. Is Onnuttje hier?" vroeg hy. Neen, Frits, de hemel mag weten waar zij is," zuchtte Rika. „Ik heb haar den gan- schen avond nog niet gezien. Een raar kind Misschien zit ze te pruilen, omdat ze niet mede naar het bal raag, maar ik kan het werkelijk niel bekostigen. Geheel en al mis had Rika 't ditmaal niet. Julia was een weinig bleek geworden, toen het dienstmeisje van mevrouw Roett ger haar namens haar meesteres verzocht, om aan de zijden japon iets in de garnee ring te verschikken, daar mevrouw die japon wilde aantrekken, nu zy met mijnheer den dokter naar het bal ging. Onnutje had de baar opgelegde taak met veel smaak uitgevoerd, maar het was mama in 't. geheel niet in de gedachte gekomen, dat een jong meisje kon branden van ver langen om ook zulk een feest bij te wonen. Het zoet verlangen dreef Julia de tranen in de oogen. Niet om den glans van het feest, maar alleen omdat hij er heen ging— zonder haar. Een pijnigend gevoel overviel haar by het werk, zij kende het niet en wist niet dat het de jaloezie was. Toen zij gereed was liep zy snel de trap- links in de Belgische Kamer één vertegen woordiger minder hebben, wat natuurlijk een gelijke versterking voor rechts beteekent De |regeering is den ontrouwen socialist natuurlijk dankbaar: in de gegeven omstan digheden. is elke stem winst en een die telt In het Berl. Tageblatt houdt de bekende publicist Friedrich Dernoburg, de Yader van den nog meer bekenden oud-minister van Koloniën, een warm pleidooi voor even redige vertegenwoordiging ook voor Duitsch land. De argumenten, door hem in zyn eerste artikel het tweede moet nog volgen aangevoerd, zullen wij onvermeld laten: zy zijn dezelfde die ook in dit blad reeds herhaaldelijk ten gunste van E. V. zyn bijgebracht. Belangrijk is echter een statistiekje door Dernburg in zyn betoog gegeven, ten bewijze van de schromelijk onrechtvaardige huidige indeeling der kies districten, waaruit blijkt dat er van een werkelijke eerlijke „volksvertegenwooidi- ging" ook in den Duitschen Rijksdag geen sprake is. In 1907 werden bij de algemeene ver kiezingen 11,252,000 sremmen uitgebracht, dat is dus voor elk 397 gekozenen een gemiddeld stemmenaantal van 28,270 stem men. Volgens dit gemiddelde zouden by E. V., de conservatieven recht gehad hebben op 48 zetels, zij kregen er echter ö2, dus 14 te veel; de vry-conservatieven op 17,ze kregen er echter 25, dus 8 te veel; het Centrum op 77, zy kregen er 102, dus 25 te veel; de anti-semieten op 9, ze kregen er 15, dus 6 te veel; de Elzassers op 4, zy kregen er 8, dus 4 te veel; de sociaal-de mocraten op 115, ze kregen er echter maar 43, dus 72 te weinig 1 De aldus gekozen Rijksdag voerde o.a. de financieel© hervorming door met een meerderheid, die bestond uit. conservatieven, vrij conservatieven, Centrum, Antisemieten, Polen en Elzassers, welke meerderheid bij e. v. slechts op 177 zetels recht zou hebben gehad, doch over 212 beschikte en daar mede den wil van de werkelijke meerder heid des volks krachteloos maakte. Zal het voor de Duitsche Ryksdagverkie- zingen tot een samengaan van vrijzinnigen en socialisten komen? De bekende Theodor Wolff, de hoofdredacteur van het Berliner Tageblatt heeft dat reeds meermalen bepleit. Dat men in het revisionistisch kamp der Duitsche sociaal-democraten er evenzoo over denkt, blijkt weer eens uit een artikel van den bekenden Badenschen sociaal-democraat Kolb in bet jongste nummer der Sozialis- tische Monatshefte. Kolb neemt aan, dat de socialisten in den nieuwen Rijksdag 100 zetels (zy hebben er 52) zullen krijgen. Dat zou echter, meent hy volkomen terecht, niet de minste veran dering geven als de sociaal-democraten in hun afzondering blijven volharden en niet met de linkerzijde een coalitie gaan vormen. Dan toch blijven centrum en conservatieven samen baas. Houden de sociaal-democraten zich aan hun afzondering en blijft evenals in 1903 na een flinke overwinning de poli pen af Ja, daarginds, in de elegante villa van Krautner, daar zat ook een meisje die niet geiukkig was, die dezen avond, terwijl een ieder zich vermaakte, het zoo stil en eenzaam zou hebben. Het zou beiden een troost zijn, elkaar hartelijk toe te spreken. In het volgende oogenblik klopte zy by Therese's kaïnerdeur aan. Binnen 1" werd haar met een levens lustige stem toegeroepen. Onnutje deed de deur open en bleef op den drempel al3 verbijsterd staan. Het ge zellige vertrek was helder verlicht, de stra len uit de vlammen in de gaskroon fon kelden als schitterende sterretjes op het luchtige, matblauwe, roet zilverdraad door weven balklebdje van het bekoorlijke meisje, dat zich coquet in den spiegel beschouwde. Kom toch naar binnen 1" riep Treesje haar toe, „'t wordt hier anders zoo koud. Dat is lief van je, JuultjeNu kan je my even helpen om dat ding in mjjn haar te steken. Dat heb ik vandaag van papa ge- Zy hield haar vriendin een kleine bril- lanlen ster voor, die in alle kleuren van den regenboog straalde en fonkelde en zij probeerde nu zelf, waar het kleinood het best zou uitkomen om het vervolgens tus schen de blonde haarlokken vast testeken. Beval ik je zoo vroeg zy toen, ter-

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1911 | | pagina 1