V ONZE EILANDEN van 19 NOVEMBER 1910. Wat vermogen enkele lichtpunten hier en tiaar nog af te doen aan het vóórhaar ongelukkige en allesbeheerschende resul taat De Democraten heerschen in het Huis van Afgevaardigden te Washington, dat is hun glorie, zelfs in Iowa en Kansas, sterke versterkingen van de „insurgenten," zyn Democratische Congresleden gekozen. Zoo zal hoogstwaarschijnlijk de tegenwoordige leider der minderheid, Champ Clark, de speaker van het Huis worden, en in verband met deze waarschijnlijkheid wordt de ver klaring van hem van belang, dat de eerste actie van de nieuwe meerderheid zal zijn den tegenwoordigen grondslag van het hooge tarief tot een zuiver fiscalen terug te brengen. Om de bijloopende partijen niet te ver geten, de socialisten behaalden overal goede winsten. Alleen de partij van Hearst had minder stemmen dan ooit. Het tarief geslagen, en Roosevelt. Het eerste moge zijn hooge rechten spoedig verliezen, of de laatste zijn Waterloo ge vonden heeft, valt zeer te betwijfelen daar voor is de door hem nooit-versmade popu lariteit nog te algemeen. De ty'd van tegenspoed schijnt voor Roosevelt aan te komen. Hij dient dien te dragen als een man. Te meer omdat hij niet zeggen kan dat hij onschuldig is aan hetgeen hem weervaart. Hij heeft zijne tegenstanders niet gespaard. Hij heeft het land doorgereisd en veel te veel gesproken en zeer bedenkelijke dingen gezegd. Hoe is hij tekeer gegaan tegenover de autoriteiten en zelfs in het Westen tegenover zijnen dikken vriend Taft, in wien hij dan toch de hoogste autoriteit had te eerbiedigen 1 Hy kan nauwelijks klagen nu men hem met gelyke munt betaalt. Hen spreekt te New-York van allerlei zakende verkiezing van den gouverneur, de tariefwetten, den invloed van Tammany- club. Maar in den grond draait alles om de groote vraag of Roosevelt al dan niet nogmaals president der Yereenigde Staten zal worden. Nog kort geleden moest men aannemen dat hij het worden zou, omdat hij het wilde en de meerderheid van het Amerikaanscbe volk aan zijne zyde had. Maar thans ziet, volgens de berichten, de zaak er minder voordeelïng voor hem uit. En dat is, zegt men, zyn eigen schuld. Het scheen dat hy de banierdrager zou worden van eene nieuwe partij. Wel ont kende hij dat bij het verband der oude par tijen wilde verbreken, maar hij trad op met een programma dat zeer gescbiktscheen voor eene nieuwe partijvorming. Hoofdzaak van dit program was, zooals men zich her innert, meer centralisatie. Hy wilde grooter gezag zien toegekend aan den president en den Bondsraad en de gedeeltelijk aange matigde rechten der plaatselijke besturen besnoeien. Velen zyn het eens met dit denk beeld. Maar ongelukkig vermengde hij daar mede tal van quaesties die niets roet de zaak te maken hebben. En het is nog onge lukkiger voor hem, dat men hem betrappen kon op wat men met veel goeden wil, lichte inconsequenties en met den slechten wil die vele bladen tegenover hem bezielt, draaieryen en onwaarheid kan noemen. In het Westen kwam hy braaf op tegen de hooge tarieven, hy wist dat men er daar veel tegen heeft. Maar in het programma van de republikeinsche party te New-York, door hem opgesteld, worden de tarieven geprezen. In het Westen, waar president Taft niet gezien is, sprak hij tegen hem in het Oosten waar men anders over den man denkt, vond by Taft nog zoo kwaad niet. Nu wil men gaarne laten gelden, wat hy zegt, dat het er op aan kwam de republi- kleinen aan eene overwinning te helpen. Men ziet in Amerika niet zoo nauw by dergelijke dingen, maar de tegenspraak tusschen de redeneeringen van Rooseveld op verschillende plaatsen en tyden gehou den, schy'nt den Amerikanen toch te kras te zijn. En vervolgens verwyt men hem eene buitenspoorige eerzucht. In den laatsten tijd heeft hy" sommige afgevaardigden en senatoren luid geprezen en andere even scherp veroordeeld. Nu treft het dat de lieden, die h[j prees vry wel onbekenden zyn terwijl de mannen die hy aanviel misschien in aanmerking zouden kunnen komen zelfs bij de presidentverkiezing Hij zou hen hebben willen onschadelijk maken, terwijl hy weet, dat de door hem geprezen mannen onschadelijk zyn. Voor hem hing veel, zoo niet alles af van de verkiezing te New-York Indien hy had overwonnen, zou hij een goede kans op het presidentschap der Unie hebben gehad. Als de voorteekenen niet bedriegen, zal daarvan voor Roosevelt in de eerste jaren wel geen sprake zyn Haaysche Brieven. ci. Het schy'nt er nu toch van te zullen komen, dat we een spik splinternieuwe schouwburg ryk zullen worden. Vlak tegen over het Vredepaleis, dus aan het begin van onzen mooien Scheveningschen weg heeft een combinatie een villacomplex in voor koop. Reeds is aan den Raad ontheffing gevraagd van een servituut op deze terreinen liggende, en waarbij wordt bepaald, dat het genoemde terrein uitsluitend voor villa's mag norden gebruikt. Gaat de koop en de stichting door, dan hebben dus de toekom stige vredesvrienden, die in het Vredespaleis zullen komen pleiten voor ontwapeningen dergelijke droombeelden, den weg maar over te steken om van de Vredeskomedie in de ontspanningskomedie te komen. Als dat niet trekt, dan trekt er wel niets mear. Wie weet of de tot-standkoming van dien schouwburg ons niet tevens afhielp van het lastige vraagstuk van den stadsschouw burg. Maar, neen, dat gaat niet. Het uitgaand publiek zou in de nieuwe Scheveningsche schouwburg, die berekend zal zijn op 7 a 800 bezoekers, niet voldoende onderdak vinden en bovendien hangen met den Stadsschouw burg, zooveel belangen samen, dat we wel niet aan de besteding van eenige tonnen voor die instelling zullen ontkqj»|ri. Als men zoo leest, wat ex in de toekomst voor den aanleg van nieuwe verkeerswegen in de binnenstad, voor het nieuwe stadhuis enz. noodig is, dan moet ik erkennen, dat myn optimisme in myn vorige brieven over onze gemeentefinanciën leelykmispl..atst was. De plannen van wethouder Lely zullen ons in een ronde som maar eventjes 25 millioen kosten l Dat beteekent een uitgave aan rente en aflossing van minstens een millioen pet- jaar I Het grootste deel van dat bedrag zal uit de belastingpenningen moeten komen, en het ziet er dns volstrekt niet zoo roos kleurig uit, als het batig slot der laatste begrootingen zou doen denken. En toch, er zit niet anders op, waar ons Haagje voor bestemd schijnt om wereldstad te worden, alles te doen om door uitmuntende verkeers wegen en fraaien aanleg het vreemdelingen verkeer te bevorderen, Lapmiddelen zyn in dezen nog veel duurder. Aan allerlei ver bouwingen en bergplaatsen voor mufte ar chieven is al zooveel uitgegeven dat we er haast een nieuw Stadhuis voor gehad zou den hebben. Spy't alle uitgaven staan we thans nog voor de stadhuiskwestie en zal bet eenige zyn, dat voor een paar millioen een passend en ruim raadhuis wordt ge bouwd. Onze Raad gaat waarschynlyk nu weer tijdelijk zijn tenten opslaan in het huis in de Javastraat, dat de gemeente onlangs kocht. In deze fraaie patriciërswoning, die vroeger aan mr, de Beaufort behoorde, zal de balzaal worden herschapen in een ver gaderzaal voor onze vroede vaderen. Waar vroeger aristocratische voetjes bevallig zweefden over den parketvloer, zal thans de heer Ter Laan zyn mokerslagen op ons kapitalistisch stelsel beuken, de heer Vegtel zyn fulminante speechen afsteken over de zonde van het komediespul en den staf ge broken worden over het beleid der patri cische rogenten, wier kortzichtigheid de ge meente al zooveel duizenden heeft gekost. Och, och, wat zouden die stadsbestuurde ren van een vyftig jaar vreemd opzien, als ze zien konden, hoe de bemoeienis der over heid met allerlei belangen haar taak gansch gewijzigd heeft. Wie dacht er bv. een halve eeuw geleden nog aan schoolvoeding en schoolkleeding! Wie zou er een vijftien jaar terug aan gedacht hebben, dat in 1910 de gemeente den bouw van een groote school- badinrichting zou aanbesteden 1 De kleine proletariërs, waarvan er velen misschien nooit een bad krygen, dan wanneer ze een ongelukkige buiteliig in onze heerlijk geu rende grachten maken, zullen voortaan op bepaalde tijden gebaad worden. Dat dit tot hun lichamelijk welzyn zeer zal bijdragen, behoeft wel geen betoog. Een conservatieve tegenstander kan nu wel ver telden, dat die badery niet tot de taak der gemeente behoort, doch we weten allen wel, dat, als de gemeente het niet doet, er toch niets van komt. Dat hooggeroemde particuliere initiatief doet in de meeste ge vallen niets. Er zyn in ons heelt* land wei nig plaatsen te vinden, waar de woning toestanden der mindere klassen zoo slecht zijn als op Scheveningen. De tallooze krot ten, die in allerlei steegjes, sloppen en hof jes worden gevonden, voldoen totaal niet aan de eisehen dei Woningwet. Het per centage eenkamerswoningen is buitenge woon hoog. De huisjesmelkers, die van deze woonstallen een hooge huur trekken, den ken niet aan verbetering. Kerstmis gaat voorbij, evenals Nieuwjaar. Aan het dak van den Rödershof hangen prachtige glinsterende ijskegels, De „kleine Anto", de gymnasiast, die nu by zyn oom, deD man van Louise, de vacantie doorbrengt en landbouwer wil worden, heeft allerlei nieuwtjes verteld. Een zekere heer Sala- monaky heeft Wartau gekocht, maar de koopsom was nauwelijks voldoende om Mohrmann's schulden te betalen. Heine is Dog opzichter, maar wil er niet lang meer blijven, en de nieuwe eigenaar heeft zich laten ontvallen, dat 't „een slordige boel" is, waaraan hij gaauw een eind hoopt te maken. En waar is Mohrmann nu vraagt Louise. Dat weet ik niet, tante. De een zegt in Hongarije en de ander in Amerika. De kinderen zyn, geloof ik, by Heine." Och, 'tkan my niets schelen," zegt Louise, «en andere menschen hebben er ook niets mee te maken." voegt zij er met een steelschen blik op Chrisje by. Deze zit stil te naaien, met bleek gezicht, en heeft roode oogen. Het, bijzijn van haar zuster, met wie zy nooit heeft kunnen har monieeren, is een dagelijksche ergenis voor haar. Louise bouwt geheele romans op Chrisje's bijeengegaard fortuintje en zegt wrevelig tot Anto„Jy verbeeldt je zeker, dat je hier al de troonopvolger bent. Maar mijn kleine Erich heeft evenveel recht op den Rödershof als jij." Verontwaardigd antwoordt Anto, dat geen haar van zyn noofd zoover denkt, en draait haar den rug toe. Chrisje merkt weinig hiervan ze kan zich in zulke intriges niet indenken. Op een stormachtigen avond in het begin van Februari komt Louise wederom met een brief uit Wartau. Zy correspondeert druk met het nichtje, dat nu de huishouding in de pastorie bestuurtze kan haar nieuws gierigheid hiet bedwingen, ze wil weten, hoe 't op Wartau gesteld en waar Mohrmann gebleven is, of zijn kinderen nog altijd bij Heine in huis zyn. Nu brengt zij een brief vol nieuws mee. Terstond na het eten is zij op weg getogen. „Nu moet je eens hooren, Chrisje!" begint zy. „Heine is al vóór vier weken uit Wartau vertrokken en woont nu te Dresden. De kinderen van Mohrmann zija nog altyd by hem. Nu schrijft hij aan Ro bert, dat in de wyk, waar hij woont, de roodvonk heerscbt. Nu weet hy niet, waar hij met de kleinen heen moet. Luister eens, wat hy schrijft: „Nu hebben wij, eerwaarde heer, in onzen angst gedacht, of u zoo menschlieveDd zoudt willen zijn,u over die arme kinderen te ontfermen, totdat de be smettelijke ziekte zal zijn geweken I" Stel je voor! Robert, of liever zyn dochter Dat kost geld en vermindert de rente, wat voor zoo iemand de ergste nachtmerrie is. Welnu, jarenlang heeft het particulier initiatief gelegenheid gehad in demisstanden verbetering te brengen ener is niets gedaan In den Raad komt deze week de motie Deen in behandeling om tot gemeen telijken woningbouw aan het kolenwagen slag, een buurt, waar de ergste krotten staan, over te gaan. Zonder twijfel zal de gemeenteraad tot dien bouwbesluiten,omdat men wel weet, dat dit de eenige weg is om tot verbetering te komen, Doch keer ik tot de proletariërskin deren terug. De gemeentelijke zorg zal zich in de toekomst nog veel verder uit breiden. De motie van het raadslid Kessler noodigt B. en W. uit, over te gaan tot de stichting vaD boschscholen. Daaronder ver staat men gebouwen op een beschut terrein buiten de stad, waar tuberculeuze en zwakke kinderen den ganschen dag in de buiten lucht kunnen doorbrengen, terwijl ze op bepaalde tijden onderwijs ontvangen. Dergelijke inrichtingen zullen voor de ge zondheid dier kleinen van onberekenbaar nut zijn. Al zal door de motie op het oogen- blik misschien nog geen meerderheid in den Raad te vinden zijn, het lijdt geen twijfel of binnen niet te langen tijd zal den Haag dergelijke scholen rijk worden. Op het Binnenhof gaan de zaakjes kalm hun gang. De behandeling der Indische be grooting brengt dezelfde klachten, die elk 'aar vernomen worden Alleen, onder dezen minister blyft alles by het oude. Van krachtige pogingen tot verbetering der Indische toestanden blijkt niets, 't Gaat alles op zijn elf en der tigst, Gouverneurgeneraal Idenburg zoekt zjjD kracht in circulaires om ambtenaren te verbieden op Zondag deel te nemen aan vermakelijkheden en in zendbrieven over de Indische passar's [markten] op Zondag, welke hij weer moeten laten volgen door nieuwe paperassen om verwikkelingen te voorkomen. De „Kerstening," die deze gouverneur zich schijnt te hebben voorgenomen, komt er eenvoudig op neer, dat dezelfde schijn vroomheid wordt gekweekt, die we ook hier als resultaat van de leugenachtige antithese kennen. Om den wille van de smeer zullen tal van Indische ambtenaren het den gou verneur Idenburg wel gevallig standpunt gaan innemen om hun draai te nemen, zoo dra Excellentie met het hooge pensioen naar Patria terugkeert! De Nieuwe Courant schreef onlangs in een geestig artikel over de Waal Malefijt, dat zyn grafschrift kon luiden, dat hij nooit iemand heeft kwaad gedaan. Van gouver neur Idenburg zal eenmaal getuigd kunnen worden, dat hij een berg circulaires papier tot een papieren zwaard maakte om Indië op te heffen Zooals het met de Indische zaken gaat, is het met de Nederlandsche al precies zoo. Het Heemskerkiaansche kabinet zocht zyn kracht in het nalaten van alle groote maat regelen. Komt een kwestie als het Bakkers- vraagstuk aan de orde, dan blijkt, boe de Rooinsch-Dordsche coalitie alle kracht mist om het vraagstuk op te lossen. Zoo zal het telkens gaan. Het politiek bederf, dat de gevloekte antithese in onze politielet ver houdingen heeft gebracht, houdt alle krach tige hervormingen tegen. Straks zal Kolk man het arme volk door zijn tariefwet den cijns aan het grootkapitalisme laten betalen, zullen Trentholt en Cool onze natie 46 millioen afpersen tot verspilling aan nutte- looze kustforten. En dan komt de Nederlan der nog in zoetsappige taal de kiezers vertellen, dat ze aan de Kamercandidaten niets mogen vragen danstaat ge rechts of links? Hoe lang zal die volksverleugening nog duren? Plaatselijk Nieuws. MIDDELUARMS- Dinsdag j.l. herdachten de beeren Gebr. J. en M. Dubbeld den dag, waarop zy voor 35 jaar in dienst traden van de firma P. L. Slis en Zoon, op den kolenerf, aan den Visschersdyk alhier. Woensdag voer de stoomboot de On derneming, met zoo'n bracht tegen de sluis deuren aan, dat "naar men zegt daaraan een afwijking is waar te nemen. - Woensdagavond deelde de heer Slager aan zyn woning aan het Zandpadalsreclame voor Vitello vele lampions en papieren pa rasols aan de kinderen uit, gedurende dien tyd was het aardig te zien hoeveel kinder handen werden uitgestrekt naar betgeen, dat door den heer Slager weid uitgereikt. - Donderdag werd door een paard dat Clara, zou zich belasten met de zorg van de kinderen, van den man, die ons allen zooveel verdriet heeft aangedaan, die jou zijn huis heeft uitgejaagd." Ik heb hem uil eigen beweging ver laten Nu ja, dat kennen we. Maar om op die kleinen terug te komen. Clara heeft my geschreven, dat haar vader 't zeker heel goed gevonden zou hebben, maar by hen zyn de twee jongens ook ongesteld aan diphtheritus. Anders zou Robert zich dat liefdewerk gaarne getroost hebben. Na tuurlijk, zoo'n goeie sul is hij wel! 'tVer wondert my, dat hij zich niet tot jou heeft Chrisje zwy'gt en ziet voor zich uiteeD eigenaardige uitdrukking vertoont zich op haar gelaat. Verontschuldig mij een oogenblikje," zegt zij, opstaande. Zy gaat naar de deur, opent die en roept den knecht. Karei, de bruinen voor de barouchet over een half uur moet ik naar 'tstation." Chrisje komt weer terug, gaat, zonder notitie van haar zuster te nemen, door naar haar slaapkamer en neemt eenig geld uit het bureau. Neem mij niet kwalyk, Louise," zegt zij. „ik maak my gereed om op reis te gaan." Wat Ben je gek genoeg om die schreeuwleelykerds hier te halen?" onder den man werd bereden, een glasruit van de woning vanJ. Wittekoek ingedrukt. SOMMELSDIJK- Donderdag werd de nieuw benoemde burgemeester de heer Bouman in deze gemeente geinstalleerd. Openbare Vergadering van den Raad der gemeente SOMMELSDIJK op Donderdag 17 November 1910 des voormiddags II'/2 ure- De Voorzitter, de heer Timmerman, opent de vergadering. Nevens hem zijn tegenwoor dig de heeren van Dorsser, de Graaff.Born, Pec-kstok, Joppe en de tydelyke secretaris Nijgh. De notulen der vorige vergadering worden gelezen, goedgekeurd en geteekend. De Voor zitter zegt, deze vergadering speciaal belegd te hebben tot installatie van den heer J. Bou man, als Burgemeester dezer gemeente De heer Bouman wordt omstreeks half één ure in de raadzaal binnengeleid door den wet houder den heer van Beek; beide heeren ne men plaats. De heer Bouman overhandigt den heer Timmerman twee stukken, welke door den secretaris worden voorgelezen; het eene is een afschrift van het Koninklijk Besluit, waaruit de benoeming van den heer Bouman tot Burgemeestei blijkt en het andere is een afschrift eener akte, ten bewyze, dat de be noemdein handen van den heer Commissaris der Koningin de voor de aanvaarding zyner betrekking vereischte eeöen beeft afgelegd. De heer Timmerman wensebt den heer Bouman geluk met het bewijs van vertrou- wen, dat de regeering getoond heeft in hem te stellen en spreekt de hoop en de verwach ting uit, dat hü werkzaam zal zijn tot welzyn der gemeente en overhandigt den heer Bou man het onderscheidingsteeken van Voor zitter. Deze, dit aanvaard en daarmede het presi dium overgenomen hebbende, spreekt zyn dank uit jegens de Regeering voor het in hem gestelde vertrouwen, dankt den heer Tim merman voor de door dezen tot hem gespro ken woorden, zegt dat het zijn streven zal zyn om de belangen dezer gemeente te helpen bevorderen en beveelt zich tot dat einde in de medewerking van den Raad aan. Daarna is de Vergadering door den Voor zitter gesloten. Twee maanden in een Speelhuis te Scheveningen. Reeds lang had ik het verlangen, te we ten, hoe de zich als sociëteiten voordoende speelholen gesticht worden en werken. Het toeval was my gunstig. Ik hoorde, dat een club speelhuis exploitanten, onder leiding van een „baron" uit Nice, te Am sterdam aangekomen was voor het oprich ten van een „sociëteit" te Scheveningen. „Wie es gemacht wird De speelhuisondernemers de aanvoer der wordt de bankier genoemd - po gen zich in verbinding te stellen met Hol- landsche „heeren", liefst met lui die om een of andore reden schipbreuk hebben ge leden in het maatschappelijk leven. Ande ren zonden zich natuurlijk niet beschikbaar stellen. De schakel tusschen de onderne mers en de mannetjes, die ze noodig hebben, vormt meestal de vrouw van losse zeden. Deze dames hebben altyd genoeg van dat soort lui onder haar clientèle, die de on dernemers juist gebruiken kunnen. In een groot restaurant in de Kalverstraat troonde de chef van de op te richten on derneming. Hü liet zich baron noemen en was een Italiaan. De titel stond chic en was vertrouwenwekkend Uiterlijk was 't na tuurlijk een gentleman van top tot teen. De kelner boog driedubbel voor 'm. Feitelyk was dat heerschap een gevaar voor de samenleving, een man, die honderdmaal méér aanspraak had om in de gevangenis te zitten, dan de arme drommel, die van zijn medemenscben wat wegneemt om zyn honger te stillen; een gapper in het groot, maar een geëerde gapper. By den baron voegden zicb nog eenige andere eveD elegante individuen. Dan kwa men er eenige Hollandsche jongelui, die men aangeworven had om in dienst te tre den van de speelclub-exploitanten. De Italiaansche baron bleek uitmuntend op de hoogte te zijn van de Nederlandsche wetgeving op 't gebied van speelhuizen. Met veel nonchalance behandelde hij colle giaal even artt. 456 en 4ö7 van ons Wet boek van Strafrecht n wees met veel hu inor op de leemten daarin. Met groote vroolijkheid wees h\j er de jongelui op, dat de wet alleen sprak van buizen, die voor bet publiek toe 1) Overgenomen uit de IlaagBche Courant. - Heb je er iets tegen?" vraagt Chrisje bedaard. Nu - of! - En bovendien wil je de besmetting naar hier overbrengen Dan groet ik je, hoorl Ik zal er mijn kind niet aan wagen." - Dat kan ik je niet kwalyk nemen. Goedendag. Louise." Na twee uur sporens komt Chrisje te Dresden aan en begeeit zich, ondanks het late uur van den dag, naar Dr. Konring, waar zij met hartelijkheid wordt ontvangen. Wel, mevrouwtje," zegt Karl, als hij onverwacht de slanke, krachtige gestalte van de bezoekster vóór zich ziet, „onder gaat u daar op den Rödershof een verjon gingskuur? Zóó welvarend heb ik u zelfs niet in den eersten tijd van uw huwelijk gekend. En waaraan heb ik de eer te dan ken?" Chrisje vertelt alles. De dokter hoort haar aan, doch valt haar spoedig in de rede. „Maar, 't is een kwade epidemie .Doch ik weet, dat u zich door niets laat afschrik ken, wanneer ge uw goed hart wilt vol gen Doe, wat dat hart u ingeeft, en laat de wereld piaten." Mevrouw Konring heeft gezwegen. Als ij een half uur later Chrisje naar de lo- gankelyk" zyn. Hy was immers voorne mens, een „sociëteit" te stichten, streng alléén voor leden toegankelijkOnder- tusschen animeerde hy de jongelui, om op zijn kosten te eten en te drinken, zocht achteloos wat in een portefeuille, met bankbiljetten volgepropt, en legde daarna uit waarom hij een Hollandsch bestuur aan het hoofd van de „sociëteit" wilde plaatsen. Ongegeneerd vertelde hy, dat het doelvan dien maatregel was, zekerheid te hebben dat het bestuur niet over de gren zen gezet zou worden. Vroeger had hy'een Fransch bestuur gehad met een Holland- schen president; maar ook dat vond mon sieur de baron tegewaagd. Hy liet natuur lijk niet na, er met overtuiging op te wij zen, dat „les messieurs hollandais" abso luut geen gevaar liepen. De éénige bedoe ling met het Hollandsche bestuur bleef, inmenging van de politie te voorkomen. De edele man vergat er echter -by te zeggen, dat het Hollandsche stroobestuur ook uitnemend dienst kon doen om in geval van onregelmatigheden en valsch spelen het eigenlijke bestuur te dekken. Meteen werd toen overgegaan tot vor ming van het bestuur, dat uit een presi dent, een vice-president, een secretaris en een penningmeester bestaan moest. De wedden werden als volgt vastgesteld pre sident f 150, vice-president f 75, penning meester f 75 en secretaris f 100, alles per maand. Deze betaling is belachelijk klein, als meD éénerzyds de reusachtige winsten, die de ondernemers uit de affaire trekken, in aanmerking neemt en anderzijds de duurte van het verblijf te Scheveningen tijdens het zomerseizoen. De baron beloofde echter gouden bergen aan tantièmes en aanzienelijke aandeelen in de winst, -natuurlijkby goeden gang der zaak. Maar de baron zou, dat spreekt van zelf, vaststellen, wat onder een „goede gang" te verstaan is. De aangeworven jongelui hebben later, zooals men begrijpt, geen cent van die tan tièmes en winstaandeelen ontvangen. Nu kon de exploitatie beginnen. Zondags daarop werd de sociëteit te Sche veningen plechtig geconstitueerd. Ieder aangeworven bestuurslid kreeg de opdracht, drie of vier personen uit Amsterdam, op kosten van den baron, naar Scheveningen te brengen. Retourtjes 2de klasse dus niet al te deftig weiden verstrekt. Twaalf personen, allen van min of meer twijfel achtig allooi, gaven aan deze invitatie ge volg. Zij werden door den baron en meer dere exploitanten in een weelderig inge richte villa aan den Gevers-Deynootweg ontvangen. De twaalf genoodigden waren, als gezegd, allen Amsterdammers. Aan het stroobestuur was verboden, om zeer be grijpelijke redenen, - op het stichtings- feest Hagenaars te introduceeren. De exploitanten traden zélf 't eerst als „lid" van de sociëteit toe. De twaalf Amsterdammers werden ook als lid aange nomen. Maar contributie behoefden ze niet te betalen. Wel werd hun later een bewijs vaa lidmaatschap toogoiondon Diroct ging men over tot het kiezen van een bestuur; dit verkiezen bestond daarin, dat de leden stembriefjes onderteekenden, waarop de namen der te verkiezen personen reeds, met bun toekomstige functie, aangegeven waren. Ter viering van den gelukkigen uitslag der verkiezingen werden de leden in de zaal [bar genoemd] op ververschingeu onthaald en stroomde de champagne. Daarna werd het reglement aan de leden voorgelegd. De sociëteit werd daarin ge noemd „een particuliere vereeaiging van vermaak, ten doel hebbende aan haarleden een vereenigingsplaats te verschaffen met al haar vetmakel{jkheden en verstrooiingen, en de betrekkingen tusschen sportliefheb bers aan te moedigen" De leden moesten 21 jaar zijn. [Onder dien leeftijd werden ze echter óók toegelaten]. Om de gezellig heid te verhoogen, bepaalde art. 5, dat elke politieke of godsdienstige discussie ten strengste verboden was. Verder werd erin de artikelen gezwendeld over bestuursduur van drie jaren [het bestuur was voor drie maanden gehuurd 1], algemeene en bestuurs vergaderingen, die nooit gehouden werden, het publiek-maken van de namen der can- didaten twee dagen vóór de ballotage, enz- Er ontbrak nog maar aan, dat de brave lui hadden besloten, de koninklijke goed keuring op de statuten aan te vragen. Gememoreerd dient nog te worden, dat iedereen zoovele introducés als hy wilde, zou kunnen meebrengen en dat de „perma nente leden der groote clubs, officieel in Europa erkend," onmiddellijk zouden wor den toegelaten, zonder aan de [trouwens toch schijn-] formaliteit van ballotage on derworpen te worden. geerkamer brengt, zegt ze zacht: „Jehebt hem nog altijd lief!" Chris wendt schielijk het hoofd om en vouwt de handen. Neem mij niet kwalyk," herneemt de jonge vrouw, „maar zou dat zoo onnatuur lijk zyn Wat gy doet, doet alleen een vrouw, die steeds in haar liefde is stand, vastig gebleven. Goedennacht!" Chrisje blaast het licht uit, alsof zy haar eigen tranen niet wil zien. „Steeds in myn liefde standvastig gebleven," fluistert zy met een toestemmend hoofdknikje. Chrisje komt bij de familie Heine op het juiste oogenblik. Niet de kinderen maar bet kleiDe vrouwtje zei! is ziek en hy let terlijk wanhopig. De patiënt is geïsoleerd; een piepjong meisje, de dochter van den portier, past in een achterkamer op de kleintjes, doch zy is voor haar taak niet berekend. De jongen schreeuwt jammerlijk om tante Heine, de zusteis accompagneeren hem met alle kracht, het meisje, ten einde raad, geeft den jongen eeD tik op de wangen, waarop natuurlijk een leven als een oordeel volgt. Onderwijl is Heine naar de apotheek ge gaan. By zyn terugkomst ziet hy' een kin derdoodkistje naar boven dragen. (Wordt vervolgd.) Daarna werd legd, waarbij d> dat valsch lyk was. „Wat u zeg verbluft tegen Daarna werd exploitanten at diner aangebod trokken de „led de baron morn stomme canaille Lakoniek wat bestuur meegeö gaan en hun wel j wanneer de za diensten dus v. echter alleen v<| die in Schevenin en gedurende d moesten precen de peningmeeste komen, als hun! werd. Hun lod worden. Half Juni wer Opgeroepen, om treden. Ze moet maand met kost [f 50 per maand meebrengen. L Op den Geve deftige villa, het h ongeluk aan te b ting is van onze In de deur van van zijn luguber dievenluikje aang altyd zwaar gegn Op zy van de tariaat", waar d< eerst vervoegen i kaart was 't nie binnen te treden, handteekening in ballotage werd n contributie, van gevallen maar vo werd byna altyd Later bleek, dat nauw nam met d< binnen wilde, kon Boven kwam ra na middernacht b weelderig gemeubi; licht. Over het ge valsche voornaam luxe. In 't midden een groote groenet len; in 't midden voor de croupiers zeer gewichtig uitt In een hoek stond zyn geld voor fiche Uit deze zaal kw alle verteering, tot verstrekt werd. Op de tweede ingericht, met een ling van kranten e lezen werd er ech hartstocht van het er in dat hol niet, 1 rust of genoegen óc Naast de leeskaD de roulet stond. Ot ingericht. Zware grond; gemakkelijk roulet-tafel geschaai 't midden, hoog de In het huis wc met hun dames de stroosecretaris v was open van 2 t< "s avonds tot 's nac waren. Vaak werd e gens het hol geslote In 't begin van 't niet groot; maar hj tot dag. Direct na het open de leden kwam er m de politie, die de lok de namen van het E schreef en, na belee: post voor de deur p testeerde daartegen, particuliere sociëteit jectie werd niet aan v en ook de post bui trouwens den baroi De klanten kwamen waardige man begree de deur buitendien ee was, nam hy er gela lachte achter in zyn Vier malen deed dg inval. Het ledenboek identiteit van den een de speeltafel aan eer zoek onderworpen. Di maal niets uitgeld er werd om fiches g bers der sport" deden de exploitanten even huichelgezichten droe het feit, dat die goede kwaad van hen dacht vermaak was wel op 1 tanten, als de politie trok, en in de manier en beleefd uitlaten va litie was, iets satanisc rechercheurs aanzien, inhouden, dat ze hun voelden en dat ze lieve, waren opgetreden. Als de agent weg w van bespotting over baron grynsde van pre^ uit of hy zich voorn;- slachtoffers nog méér ders, ter viering van d| op de machtelooze poli De eerste bezigheden dat er in buiten- en bil de sociëteit aangeworvei hartverheflende taak w faktoren gebezigd-In de- te men gebruik van we hoofdzaak geruïneerde bankiers, individuen, di< met de politie op zee| stonden. Door hun intcj kenden ze enorm veel ac gentlemanachtig optrede

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1910 | | pagina 2