NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
ZUIMOLLANDSCIE EN ZEEUWSCHE EILANDEN.
ten
SDI JK.
fpiffilljllillii
Ikhandel,
eken
Boekhandel
iere!
ELSDIJK.
pnü
Goederen, enz.
De verliefde Peetoom
"1
w
e Concert-
ddelharnis,
Islslxig'eii
ELHABNIS en
NIGING TOT
PEN.
*^(I
ii!iilaüniii!iüe
Miililclharnis.
ksnormaalschool
tgeversprijs.
11 der Schenk.
Middelhariiis.
groote partij
r overslag,
gebied voor Jon-
leisjes.
erspelen, Portret-
wartjesalbums en
prten en prijzen.
Kasboeken, Mu
Luxe post, alle
feden voor de Am-
lekenschool. Ver-
Bordpapier.
soorten
e Dag- Week
jerboeken.
:ontieii
|n buitenlandsche
fhooging van prijs.
van alle soorten
klïïDWERK.
it-, Fantasie- en
[enz. enz.
i boeken worden
Uitgeversprijzen
id,
ran der Schenk.
TERDAM.
ALLEN, KALE
Attesten franco
l^LOOR" HAAR-
Telefoon 5756.
lillo Parys 1907.
ONZE EILANDEN
voor de
Dit Blad verschijnt eiken Zaterdagmorgen.
Prijs per kwartaalf 0,50
Afzonderlijke nummers- 0,05
No. 14
Zaterdag 26 Februari 1910 17E Jaargang
Alle voor- de Redactie en Administratie bestemde stukken en Advertentiën worden uiterlijk
Vrijdagmorgen ingewacht bij de Administratie te Middelharnis.
Prijs per advertentiën van 1—5 regels f 0,50
Iedere regel meer- 0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Belastingweigering
Over het algemeen zijn de meeste
mensen op het betalen van belasting
niet erg gesteld. Dat vinden ze nu het
vervelendste wat er isgeld weggeven,
waarvoor je niets terugkrijgt. En al weten
we nu bij een weinig nadenken wel.
dat dit geld er wezen moet, dat het be
slist nodig is voor de instandhouding
van de Staat, een feit blijft het toch,
dat verscheidene mensen al mopperende
hun belastingpenningen naar de ontvan
ger brengen. Ik geloof zeker, wanneer
het aan ons overgelaten -werd belasting
te betalen of het niet te doen, of wel:
wanneer we zélf het bedrag, dat we wil
den betalen, mochten invullen, dat dan
de ontvanger al heel weinig geld zou
beuren. Ik houd me er van overtuigd,
dat de meeste mensen in dit geval hun
geld voor heel iets anders zouden ge
bruiken.
En nu is er werkelik een belasting,
waaraan ieder net zoveel betalen kan
als hij zelf wil. Nu zoudt ge verwachten,
dat de meeste mensen zich aan deze
belasting helemaal zouden onttiekken.
Ja, wie dat denkt, heeft buiten de men
selike natuur gerekend aan deze vrij
willige belasting offeren de meeste veel
meer dan aan die andere, waarover ze
vaak zo ontevreden zijn. .Welke die be
lasting is? Dat zijn de z. g. accijnzen
op zout, rundvleessuiker, bierwijn,
jenever, brandewijn en azijn. Als ge een
pond suiker koopt, en daarvoor b. v.
26 sent betaalt, komt hiervan i3ï!2 sent
in de schatkist terecht. Zo wordt er ook
belasting geheven van zout, rundvlees,
enz. Dus zoveel te meer suiker ge ge
bruikt zoveel te meer belasting betaalt
ge, en als ge van bovengenoemde zaken
helemaal niets gebruikt, dan betaalt ge,
in die vorm ten minste, helemaal geen
belasting. Is dat voor sommige niet om
te watertanden?
Nu kunnen we het natuurlik niet
stellen buiten suikerzout en azijn, maar
aan bier, wijn, jenever en [brandewijn
hebben we volstrekt geen behoefte. Wan
neer het U dus ernst is met Uw mop
peren over belasting betalen, wanneer
ge vindt, dat ge te veel betaalt, of dat
ge misschien helemaal vrijgesteld moest
worden, welnu, begin dan met te weige
ren nog langer Uw zuur verdiende sen
ten in de vorm van jeneverbelasting in
de schatkist van het rijk te storten.
Want vindt ge het bij enig nadenken
toch niet wat al te gek, dat ge moppert
over de paar guldens belasting die ge
betalen moet, terwijl ge geheel vrijwillig
fjsxjijlleto JZV.
kilo.
Ik wou, dat die reis al achter den rug
wasHoe was ik het in alle opzichten met
mijn vriend eensOnophoudelijk zag ik die
lieve meisjesoogen vóór mij, ik meende nóg
te zien hoe zij vol verlangen schitterden,
toen tante Klara van Italië sprak. Wat
baatte mij alle hartelijkheid, zoolang mijn
hartewensch onvervuld Dleef?
Op Capri ontdekte ik echter töch iets, wat
mu een oogenblik boeide een kleine villa,
geheel verscholen achter hooge muren, het
aak door statige palmen overschaduwd, en
bloeiende wijnranken versierden deuren en
vensters.
v ^at zi0 J® toch aan dat oude krot?
t^^o«8■^eu,clen, d*e eiodelijk ongeduldig werd,
was 1 sf.aaa, alsof ik aan den grond
NT- e
nam ru?.' anfcwoordde ik, maar in stilte
voor efimi1 vo°r>dat idyllisch gelegen huisje
teru»keerflnDiU ute huren> wanneer ik zou
lerugkeeren, doch met alleen
er misschien ieder jaar nog tien of meer
bijbetaalt? Zó veel? Ja zeker. Als ge
een Liter jeuever koopt, komen van het
geen (ge hier voor betaalt 90 senten in
de schatkist terecht. Op die manier hoopt
minister Kolkman 30 miljoen bij elkaar
te krijgen. Dertig miljoen jeneverbelas
ting Is 't niet meer dan treurig 1 Is 't
niet verschrikkelik, dat de werkman van
zijn kleine loontje dikwijls'nog heel wat
afneemt om de minister aan zijn 30 mil
joen te helpen Schreit het niet teu
hemel, dat de moeders soms geen geld
hebben om haar kinderen te voeden,
terwijl haar man steevast iedere dag de
schatkist met enige dubbeltjes verrijkt
Och, dat de mensen toch tot het inzicht
mochten komen, dat deze toestand niet
mag blijven bestaan 1 Dat ze de kracht
hadden resoluut te zeggenNee, we
willen niet, dat anderen zich tegoed doen
aan onze zuurverdiende penningen. We
willen niet, dat de schatkist zich verrijkt
met onze ellende. We willen de toestand
niet bestendigen, dat „de Staat drijft
op de kurk van de jeneverfles." En daar
om aan die jeneverbelasting betalen wij
geen sent.
Wat de gevolgen van die weigering
zouden zijn? O, wees gerust. Geen deur
waarder zou U met een waarschuwing
lastig vallen. Niemand die U er iets om
zou kunnen maken, zelfs de minister
niet. Ja, ge zoudt er deze bepaald een
genoegen mee doen, want ofschoon hij
ïekent uit de drankaccijns 30 miljoen te
slaan, heeft hij zelf gezegd, het gelukkig
te zullen vinden, wanneer bet gebruik
zodanig afnam, dat de accijns vrij wat
minder bedroeg.
Niemand zou U er iets om kunnen
maken. Integendeel, in verscheidene op
zichten zou net een zegen voor U zijn.
lo. Voor uw lichaamdat-dan niet
langer bedorven werd door de werking
van het alkoholvergif en vrij wat beter
in staat zou zijn zijn arbeid te verrichten.
2ö. Voor uw vrouw en kinderen, wie
dan de senten ten goede zouden komen,
die ge nu verdrinkt; die dan konden
profiteren van uw vrije uren, die ge nu
in de herberg doorbrengtdie dan niet
meer te lijden hadden van uw onaange
name stemming, die ge nu uit de kroeg
meebrengt.
3o Foor uw zedelilc leven, dat door de
alkohol verlaagd wordt.
4o Voor alle neringdoenden, bij wié ge
minder schulden behoefde te maken.
5o Voor de hele maatschappij, die heel
wat meer aan nuchtere arbeiders heeft
dan aan drinkende, die door het alkohol
gebruik bepaald verarmt.
O, dat ons volk toch eens toonde, dat
het werkelik is wat het zo graag wil zijn
een vrij volkDat het de moed en de
kracht had de ketens, waarin Vorst jAl-
kohol het geklonken heeft, te verbrekpn.
Dat het de minister onomwonden te
kennen wilde geven, dat hij het g
voor de huishouding van de Staat niet
moet halen uit de drankzucht van óns
volkl Wat zou dat een zegen zijn.
Komt, gij mannen en vrouwen van
Nederland
Kent uw belang en dat van Uw mede
mensen.
Steunt ons streven I
Schaft de alkohol af, in elke vorml
Weigert de drankbelasting
H. D.
Buitenlandsch Overzicht.
Te Napels kocht ik een heele prullen col
lectie van lava, schildpad en koraleD, te
Rome verdwaalde ik in het magazijn van
een juwelier, waar ik tegen een bespottelijk
hoogen prijs eigenaar werd van een arm
band, die naar een antiek model was nage
maakt. In mijn verbeelding zag ik den sier
lijken pols, dien het kleinood zou omspan
nen. Voor het overige liet ik mij geduldig
in kerken en paleizen slepen en ik dacht
aan niets anders dan aan den sneltrein,
waarvan dejpostwaggon mijn noodlot be
vatte in den vorm van een klein, beschreven
velletje papier.
Hij moest al verzonden zijn, de brief, die
over mijn lot besliste. Den volgenden dag
zouden wfj in den namiddag Rome verlaten,
des avonds te Pisa aankomen, en dan, den
daaropvolgenden dag zéér vroeg, zou ik alles
weten.
Gaan wy vanavond naar den schouw
burg vroeg Leeden, waarschijnlijk om mijn
gedachtengang een andere wendingtegeven.
Ja, mij is 't goed
En daarna naar het Duitsche bierlo
kaal aan het Corso
Mij is 't goed!
Mooi ik zal wel voor de kaarten
zorgen.
Zooals je wilt.
Heere mijn God, ik dank U, dat ik niet
ben als genezuchtte die Pharizeeör. „Een
In Engeland is de toestand nog zeer on
zeker. De opening van het Parlement had
plaats met een korte troonrede, door
Koning uitgesproken. Belangrijker dan deze
rede is hetgeen daarna door minister As
quith werd gezegd. De Regeering, zoo zeide
hij, stelt voor de wetskwestie fd.w.z. de
questie van 't Hoogerhuis) in eerste instan
tie door het Lagerhuis aangenomen wordt,
zal zij in de wet worden opgenomen. Asquith
zeide, dat dit voorstel een hervorming be-
teekende van het bestaande grondwettelijk
systeem. Naar aanleiding van de finantieöle
verplichtigen, waaraan op 31 Maart e.k. vol
daan moet worden, stelt de regeering voor,
dat het Lagerhuis slechts een kortPaasch-
vacantie zal nemen, waarna onafgebroken
zal doorgewerkt worden, tot de begrooting
en de motie omtrent de verhouding van
Hooger- en Lagerhuis afgehandeld zullen
zijn. Daarna zal het Lagerhuis uiteengaan
en vervolgens de wet behandelen, die als
gevolg der motie zal worden ingediend.
De begrooting zal echter niet aan het Hoo
gerhuis worden doorgezonden, voor het
Lagerhuis in de gelegenheid is geweest zijn
meening te kennen te geven over de ge
noemde motie. Asquith eindigde aldus: Wij
wenschen dat het goed begrepen wordt,
dat wij staan en vallen met de begrooting
en de Hoogerhuismotie, omdat wij beiden
beschouwen als de voornaamste eischen
onzer politiek en wij als regeering moeten
ons bestaan op het spel zetten om beide
door het Lagerhuis te doen aannemen. Hoe
wel de toestand moeilijk is, maken de om
standigheden het de regeering tot plicht al
het mogelijke in het werk te stellen om deze
groote principiéele, hervorming tot stand te
brengen. De leider der Iersche nationalisten,
Redmond, zeide dat wanneer de regeering
een redelijken waarborg gaf, dat de wet op
het Hoogerhuis nog dit jaar kracht van wet
zou krijgen, de nationalisten voor de begroo
ting zoudeD stemmen.
vaandrig kon niet gekker doen als jij. Wees
toch 'n kerel! Of er komt 'n „ja", of 'n
„neen" verder kan niets gebeuren. Het
laatste houd ik trouwens voor onmogelijk.
Het is heel mooi, als een mensch bescheiden
is, maar nu ben je vervallen in 'n soort
kleinheidswaanzin. Naar alle waarschijnlijk
heid is het meisje torenhoog opgespron
gen van geluk en jij laat het hoofd
ingen
Ik antwoordde niet. Wat wist hij van
wat er in mij omging, wat wist hy van het
raadsel in een vrouwenhart, die goede,
trouwe, eenvoudige ziel? Zij zou „neen"
zeggen. Anders was niet mogelijk. Zij kende
mij immers ternauwernood. Ik, ja, ik kende
haar 1 Of had Lena haar kind de liefde tot
mij in het kleine hartje overgeplant? O,
Lena, Lena, als dè,t zoo ware
Ik verkeerde in koortsachtige spanning,
gevoelde my diep rampzalig en was zoo ze
nuwachtig en gejaagd, dat ik het nergens
kon uithouden en myn reismakker voort
durend tot last was. O, die verstikkende
lucht in den schouwburg, die parfums, welke
uit de waaiers en toiletten wuifden, en de
atmosfeer bijna ondragelijk maakten.
Er werd „Rigoletto" van den maestro
Verdi gegeven. Donna mobile, zong
de tenor, „de vrouw is veranderlijk
Die woorden vervolgden my naar huis;
ik hoorde ze zelfs in de korte sluimering,
Na die redevoering beschouwde men alge
meen den toestand als zeer onzeker. De
debatten, die later in het Hoogerhuis over
het adres van antwoord zyn gehouden, heb
ben de meening doen kenteren Daar toch
verklaarde lord Landsdowne, de leider dei-
oppositie, die door zyn bekende motie de
aanleiding gaf tot de uitschrijving der al-
gemeene verkiezingen, dat, als de begrooting
in het Lagerhuis wordt aangenomen, dit
ook in het Hoogerhuis zal geschieden. Wat
de hervorming van het Hoogerhuis betreft,
zeide hjj: „Myn vrienden en ik zyn bereid
tot het doorvoeren eener hervorming, die
de werkzaamheid van het Hoogerhuis ten
goede komt."
Lord Roseberry stelde toen voor, dat die
ledeD, die een hervorming wenschten, een
desbetreffend voorstel zouden indienen,
zonder de regeeringsvoorstellen af te wach
ten, zoodat het land over twee voorstellen
kon oordeelen.
De peers(lords) oordeelde Roseberry, moe
ten toegeven dat het land zich tegen het
principe der erfelijkheid heeft verklaard.
De lords hebben dus een mooie gelegenheid
om hun eigen huis in orde te brengen. Deze
verklaringen maken het niet meer twijfel
achtig of de begrooting zal er door komen.
De Ieren zullen zich onthouden. De
unionisten zullen, zooals hun leider Bal
four heoft verklaard, de regeering by
haar flnantieele maatregelen geen moeilijk
heden in den weg leggen. Al deed het byna
ondenkbare geval voor, dat de arbeiders
partij zal tegenstemmen, dan nog wordt de
begrooting aangenomen.
Eerst daarna konrt de groote strijd tegen
de overmacht van het Hoogerhuis. Na al
deze verklaringen van oppositieleiders en
regeeringspersonen beschouwt men in poli
tieke kringen den toestand voor de regeering
gunstiger dan eerst. Uit de regeeringsver-
klaringen valt voorts op te maken, dat de
regeering er niet aan denkt af te wijken
van de gedragslijn die het kabinet zich had
voorgesteld. De vrees dat het waarlijk vrij
zinnig ministerie Asquith tot aftreden zou
gedwongen zyn, vermindert dan ook meer en
Te Berlijn vergaderde deze week de be
ruchte Bond der Landwirte, dat is de ver-
eeniging van de groote adellijke grondbezit
ters, de gehate Pruisische. In de politiek
kennen die lui geen ander belang dan hun
eigen en naar hun meening zijn zy eigenlijk
de eenig ware weldoeners van de maat
schappij, de steunpilaren van het Duitsche
1-yk. Men hoore maar eens, wat de voorzitter
van den Bond op de vergadering met een
stalen gezicht durfde beweren.
Wy geloofden en gelooven nog, aldus deze
meneer, dat wij met de hervorming der
Rijksfinanciën (deze legt, naar men weet,
alle nieuwe lasten op alle andere standen,
behalve op den agrarischen een nationale
daad hebben verricht. Wy hebben den
middenstand van stad en land, het bedrijfs
leven en de produceerende arbeid voor groote
die zich in den morgen eindelijk over my
ontfermde.
Daarop duurden de uren tot het vertrek
nog tot in het oneindige en toen Eindelijk
zette de trein zich in beweging. Wy vlogen
door deCampagna, de bergen achter ons
doezelden weg, voor het laatst groette de
door de Decemberzon vergulde koepel van
Sint-Pieter
Hoe eindeloos scheen de rit mij toe
Och, wat zeur je tochvermaande myn
vriend, wien myn onophoudelijk opstaan,
weer zitten gaan, en andere blijken van
ongeduld begonnen eindelijk te vervelen.
„Och, wat, vandaag kun je toch nog geen
brief hebben, Breuken."
Natuurlijk niet! gaf ik toe.
Het was volkomen dónker toen wy te Pisa
aankwamen. De hotelomnibus nam ons op,
en wij ratelden over het hobbelige plaveisel
door eenzame, slecht verlichte straten. Toen
hielden wy voor het hotel stil.
Zyn er brieven vroeg ik, schijnbaar
onverschillig.
Si, Signore, twee stuks.
Ik strekte de hand uit, terwyl my een
koude rilling door den rug liep.
Uit Wardelingen I zeide ik op een eigen
aardig zenuwachtigen toon.
Leeden nam my onder de schouders. „Die
kunnen wy boven wel lezen, kom mede...
Straks kunnen wy wel eten
nadeelen behoed. Wy hebben belastingen
helpen keeren, die onze heiligste gevoelens
(dit slaat op de successiebelastingen zouden
hebben beleedigd."
De heiligste gevoelens van die jonkerbent
betreffen hun brandkasten. Zy hebben het
doorgedreven, dat de rechten op allo be
hoeften weer sterk zyn verhoogd Het
grootste deel van dien roofaanslag vloeit
in hun zakken, terwyl zy hun eigen standje
zooveel mogelijk hebben wetenvry te stellen.
En dat noemt zoo'n voorzitter dan het ver
richten van een nationale daad.
Tegen het schandelijk zelfzuchtig streven
van deze jonkerkliek, is voor eenigen tijd
de Hansabond opgericht, terwyl ook de
kleine grondbezitters tegen de hebzuchtige
jonkers een bond hebben gevormd.
Van deze bonden had de adellijke voor
zitter der jonkers natuurlijk alles mogelijke
kwaad te vertellen.
De Hansabond, dat was een Bond, „die
geen idealen had", „geen heilige goedeien
kende" en, niet uit Dood, doch uit overvloed
geboren, geen ander doel had dan het mo
biele kapitaal van belastingen vrij te stel
lenEn wat den Boerenbond betreft
door de kleine grondbezitters opgericht,
eveneens tegen de willekeur der groot
grondbezitters dat was een product in
't leven geroepen door de nationaal-libera-
lenDie willen de kracht van de grondbe
zittende kiasse breken I Dat was een inter
nationale beweging! (De Joden, de Joden!
werd er hierbij uit de vergadering ge
schreeuwd Maar het zou hun niet geluk
ken het zegenrijke werk van den Bond
ongedaan te maken!
Ten slotte kreeg de nieuwe rijkskanselier,
Von Bethmann Hollweg, een geweldige
pluim op zyn hoed, omdat hy beroeps-
genoot was en zoo oprecht als decoratief
optreden wist te vermijden.
Het vervolg der vergadering was voor de
adellijke bende (want dat is de naam voor
zoo'n kliek) een gereede aanleiding om van
zyn antisemitische gevoelens te doen blijken.
De joden moesten het geducht ontgelden.
En dan te weten dat die adellijke schreeu
wers in Duitschland de lakens uitdeelen
Uit Marokko komen den laatsten ty'd
allerlei onrustwekkende berichten over de
gezindheid van Mouley Hafid ten opzichte
der Europeanen. Wonder is dat niet.Inde
Europeanen zien de Marokkanen indringers,
die hun land willen veroveren. Reeds onder
Abdoel Azis was er telkens een sterke
strooming tegen de blanken en de hoop
van vele stammen dat Mouley Hafid min
der vriendschappelijk tegen de blanken zou
optreden dan de Sultan, was de reden,
waarom zy hem in den stry'd om den Ma-
rokkaanschen troon hun steun verleenden.
Tegenover zyn onderdanen zal Mouley Hafid
zich verplicht voelen niet te vriendschappe
lijk te zijn tegenover de gehate indringers.
Zoo zou de 9ultan beslist weigeren, de
voorwaarden, waaronderzijn gevolmachtig
de El Mokri onlangs te Pary's met Frank-
Hy liet mij op onze kamer alleen. Nu
zat ik daar bij het schijnsel van twee juist
aangestoken kaarsen en staarde op de brie
ven. De eene was met tante Klara's hand
geschreven, de andere hy was niet van
haar— zoo vluchtig, zoo hoekig, zóó
Eerst den brief van tante Klarafluis
terde ikik was plotseling heel bedaard
geworden. „Tante schrijft natuurlijk af!
Lieve God, het w&s ook 'n krankzinnige ge
dachte van mij! Ja, ja, zij schrijft af; zij
wil den oom natuurlijk niet, de kleine
mij, zoo'n ingebeelden ouden gek I
Het papier beefde zóó in mijn hand, dat
ik niet kon lezen. Ik legde het daarom op
de tafel en boog mij erover heen.
Mijn lieve Victor, myn allerbeste
jongen I
Ik schrijf je maar heel kort en bondig,
maar wij zyn allen ook nog zóó onder
den indruk, zoo opgetogen van het geluk,
datje briefin ons arm huis gebracht heeft.
Sabine zal je morgen antwoorden; zij
heeft mij opgedragen, je te zeggen, dat
zy jou graag haar jong hart schenkt, dat
zij je liefheeft.
Hoe goed God de Vader alles bestiert
Wie had d&t kunnen denken na zulke
droeve tijdenMaar ik, ik heb het zien
aankomen. O lieve, beste jongen, de He-
