ONZE EILANDEN van 4 DECEMBER 1909.
wekkende redevoeringen gehouden. Morley,
de minister voor Indiö vroeg, of het van
politieke schranderheid der lords getuigt,
dat zij als kampioenen der rijken tegen de
armen de grondwet geweld aandoen. De
motie moet leiden tot Grondwetsherziening
en z(j is de eerste stap van een verschrik
kelijke reis. Na de stemming zullen de lords
beseffen, dat het sein gegeven is voor een
verwoeden en langdurigen strijd.
Minister Crewe richtte namens de regee
ring een ernstige waarschuwing tot de rijke
heeren. Aanneming der motie zoubeteeke-
nen het eind van een jarenlange vriend
schappelijke betrekking tusschen Hooger- en
Lagerhuis en wanneer de verkiezingen de
regeering in 't Igelijk stelden, dan zou de
samenstelling van 't Hoogerhuis aanmer
kelijk gewijzigd worden en zouden de grond
wettelijke rechten gewaarborgd moeten
worden door inperking der macht van
Hoogerhuis.
De waarschuwing heeft niet geholpen. De
Lords, gedreven door de protectiouisten,
den drankhandel en de grootgrondbezitters,
bot welke drie klassen de kapitalisten of
zelve behooren of in nauwe betrekking
staan, hebben den strijd gewild. Feitelijk is
de aanstaande kamp niet anders dan een
strijd tusschen democratie en conservatisme,
die in de heele beschaafde wereld de aan
dacht zal trekk'en. Onnoodig te zeggen, dat
elk vooruitstrevende van harte hoopt, dat
de strijd zal eindigen met een verpletterende
nederlaag der hooghartige Lords, diemeeren-
deels uit eigen belang tegen de belasting
plannen der regeering gekantzijn. Van groot
gewicht is het, of de liberalen en de arbei
derspartij' het eens kunnen worden over de
verdeeling der zetels. In Engeland geldt de
eenvoudige meerderheid en kent men geen
herstemmingen. Worden dus voor één plaats
een liberaal, een conservatief en een candi-
daat der arbeiderspartij gesteld, dan is er
alle kans dat de conservatief het wint, al
hebben de andere candidaten samen ook veel
meer stemmen. Daarom is het gebiodend
noodzakelijk, dat de twee partijen voor
Januari tot overeenstemming komen. De
berichten luiden daaromtrent gelukkig
hoopvol.
De nieuwe Duitsche belastingen, die zoo'n
enormen last op de bevolking leggen, blij
ken op verre na niet op te brengen, wat
de regeering er van had verwacht. De tabak-,
sigaren- en sigarettenbelasting zouden vol
gens de raming 48 millioen meer opbrengen.
Op de vorige begrooting stonden zij met
25 millioen geboekt, op de nieuwe echter
met 38 millioen, dus eeD vermeerdering van
13 millioen in plaats van 43. Dat scheelt
maar eveDtjes 30 millioen. De" brandewijn-
belasting brengt 180, in plaats van 200 mil
lioen op, de brerbelasting brengt 44 millioen
minder op; de lichtbelastingen 15 millioen
minder enz. In plaats van een overschot
van ruim 50 millioen, waarop voor 1910
gerekend werd, is er alweer een tekort van
152 millioen I De regeering heeft zich maar
de kleinigheid van een paar honderd millioen
verrekend. Het eenige redmiddel zal voor
de conservatieve regeering wel zijn een
nieuwe aanslag op de schrale beurzen. Want
aan het paal en perk stellen aan het idiote
verspillen der millioenen aan het krank
zinnige militairisme denken de grooten niet.
Het gevolg blijft niet uit, by elke verkiezing
worden meer socialistische stemmen uitge
bracht. In niet minder dan 23 steden is het
stemmenaantal der sociaaldemocraten aan
zienlijk gestegen. In tal van gemeente
besturen heeft de roode partij reeds
meerderheid. Dat alles is zeker niet voor
het minst het gevolg van de schandelijke
roofbelastingen der Duitsche regeering en
haar kruiperige houding tegen het militairis-
tisohe gedrocht. De Duitsche Rijksdag is
deze week geopend. Ook daar was te zien,
hoe het militairisme hoogtij viert. Door de
schittering van uniformen, behangen met
tallooze blikjes werd het burgerlijk element
geheel in de schaduw gesteld. De keizer las
zelf de Troonrede voor. Zij bevat weinig
nieuws, doch bevestigt de reeds vroeger
gedane toezegging van wetten op den huis
arbeid, uitbreiding der verzekering enz. Het
belangrijkst was de verklaring dat het Ma
rokko verdrag tot tevredenheid aanleiding
geeft. De keizer sprak zijn vreugde uit over
het voortbestaan van den Driebond en zeide
dat Oostenrijk daarover ook verblijd was.
Van Italië repte hij wijselijk niet. Immers
hoewel de regeering daar officieel aan den
Driebond vasthoudt, gaat de sympathie der
bevolking in gausch andere richting en wil
van den Driebond niets meer weten.
Hoe langer hoe meer blijkt uit het-op
treden der Russische regeering in Finland
dat zij vastbesloten is tot wederinvoering
Wij stonden stilzy met verbleekt gezicht
en 'n hartverscheurend lachje. Maar toen be
gon zij op gejaagden toon verder te praten.
Weetje nog, neef, waarom ik Sophie
von Plessen 'n plaatsje naast jou heb ge
geven Je moet aan trouwen gaan denken,
begrijp je! Je bent nu zesentwintig jaar,
en je moeder koestert denzelfden wensch.
En voor ik nog kon antwoorden, liet zij
erop volgen: Laat ons nog eens even dan
sen, Victor!
Ik legde mijn arm om haar heen.
Maar Lena, hindert dat dansen je dan
niet? Zooeven heb je gehoest!
Och ja, antwoordde zij treurig, de
dokter heeft 't mij dan ook verboden. Maar
zou je zoo goed willen zyn, Victor, een
sjaal voor my te halen Ik wil even naai
de kleine gaan zien.
Ik haalde het verlangde kleedingstuk uit
de als vestiaire ingerichte zykamer en vroeg
haar
Mag ik mee
Welzeker!
De kinderkamer was op de bovenverdieping
gelegen en was een groot stil vertrek, dat
door een nachtlampje slechts flauw verlicht
was. Op de teenen slopen wij naar de wieg.
De bejaarde kinderjuffrouw, die in een hoekje
zat te dutten, verdween toen zy ons zag na
deren, blij dat zij zich door een glaasje li
keur in de keuken wat kon verkwikken.
van een stelsel in het ongelukkige land,
zooals in Rusland zelve heerscht. Na de ont
binding van den Landdag is tot gouverneur-
generaal benoemd een Z6kere Seyn, een
reactionair van de ergste soort. In 1900
werd deze onder den gehaten gouverneur
Bodrikoff tot directeur der Finsche Kanse
larij benoemd. Bij de Finnen is hy omzijn
hardvochtigheid en ruwheid minstens zoo
gehaat als Bodrikoff dit indertijd was. De
vorige gouverneur van Finland is terugge
roepen op grond van ongunstige rapporten
die Seyn over zijn chef naarst.Petersburg
zond. Aan dit individu is nu het bestuur
van het arme Finland toevertrouwd. Men
kan zich voorstellen, welk een ongelukkige
toekomst het Fihsche volk tegemoet, gaat.
Het is steeds dry ven der reactionaire kliek
in St. Petersburg geweest om Finland even
zoo te tiranniseeren als Rusland, Vadertje
Czaar heeft eindelijk aan dat drijven toe
gegeven. Toch moet men medelijden heb
ben met zoo'n ongelukkigen heerscher. die
naar lichaam en ziel gevangen zit in de
klauwen der reactie. Zijn vrouw verkeert
in zoo voortdurenden angst over moord
aanslagen op haar kinderen, dat zij aan
een ernstige zenuwziekte lydt.eu vaak zoo
overstuur is dat zy niemand herkent. Dat
zijn de gevolgen van een regeerstelsel dat
alleen in stand blyft door den steun van
bajonetten en geweren en voor het Rus
sische volk Jslechts beteekent ellende en
verderf.
De telegrammen uit Madrid en van het
Morokkaansche oorlogsterrein schynen er
op te wijzen, dat de Morokkaansch Spaan-
sche oorlog nu inderdaad zyn einde nadert.
Bij de laatste expeditie hebben de Spaansche
troepen den berg Atlanta zonder eenigen
tegenstand bezet. Volgens verschillende be
richtgevers is het verzet der oproerige stam
men geheel gebroken, de mannen hadden
genoeg van het oorlogvoeren en wilden
weer in vrede en rust hun akkers bebou
wen. Of het werkelijk er zoo rooskleurig
uitziet als deze berichtgevers meldeD.isde
vraag. In Madrid schijnt men er echter
zeker van te zijn. Volgens een telegram
heeft de regeering zelfs al besloten een
commissie naar het Morokkaansche gebied
te zonden om te bepalen welke plaatsen
voorloopig bezet zullen worden. De troepen
zullen geleidelijk worden teruggezonden,
zoodra generaal Marina het geschikt oor
deelt, 't kon wel eens zyn dat dat oogenblik
nog in een verre toekomst ligt. De Spaan
sche regeering heeft den oorlog al een paar
maal voor geëindigd verklaard, 't Is dus de
vraag of de Mooren werkelijk het hoofd in
den schoot zullen leggen.
Zaterdag heeft de door het DeenscheFol-
kething, ingestelde commissie van onder
zoek naar de millioenen-verduisternis van
den vroegeren minister van justitie, Alberti
besloten aan het parlement voor testellen
den vroegeren minister-president Christen-
sen en den vroegeren minister van Binnenl.
Zaken Berg in staat van beschuldiging te
stellen wegens hun betrekkingen tot het
vergrijp van Alberti. Het is nu zoo goed
als zeker, dat beide ministers zich binnen
kort voor het „Rignet" het Staatsgerechts-
hof, te verantwoorden zullen hebben.
Christensen zal worden beschuldigd, dat
by, niettegenstaande er sterke verdenking
tegen Alberti bestond, niet alleen alle onder
zoek naar diens daden heeft nagelaten,
doch er zich zelfs tegen verzet heeft; en
verder dat by aan Alberti H/s millioen
kronen uit de Staatskas heeft geleend. De
oud-minister Berg zal zich er voorhebben
te verantwoorden, dat hij zijn plicht tot
contróle over dr. Alberti's Spaarbank" der
Zeelandsche boeren niet heeft nagekomen.
In Griekenland is, zoo meldt een telegram,
een steeds toenemende beweging gaande tot
begenadiging van Typaldos, den muitenden
zeeofficier. De koning zou van plan zyn aan-
deze beweging tegemoet te komen door een
algemeene amnestie.
Intusschen weet hetzelfde telegram ook
te melden, dat de juristen der kroon ont
dekt hebben dat Typaldos eigenJyk niet aan
de bevelen van den officierenbond behoefde
te gehoorzamen en dat er dus ook geen
sprake kon zyn van een vergrijp tegen de
tucht
Deze en meer dergelijke berichten vesti
gen wel den indruk, evenals het feit, dat
er nog altijd over Typaldos en de zijnen
geen recht is gespioben, dat de officieren-
bond eigenlijk met 't geval deerlijk ver
legen zit, omdat Typaldos feitelijk niet
anders heeft willen doen dan wat de bond,
alleen met meer succes, óók heeft gedaan.
Lena boog zich over het wiegje heen
en haar bekoorlijk gelaat drukte zich
zacht op het teere hoofdje van haar lieve
ling.
Mijn klein, arm schatje!" hoorde ik
haar fluisteren.
Toen zonk zij in een leunstoel naast het
bedje neer en speelde, in gedachten ver
zonken, met de kwastjes van de kanten
sprei.
- Ze slaapt al," zeide ik, mij geweld
aandoende om te schertsen, anders zou ik
in wiegeliedje gaan zingen.
Ik schoof een tabouretje naderbij en zette
mij neer aan haar voeten.
Zij vouwde de handen op haar schoot; ik
hield den sleep van haar japon tusschen
de vingers en speelde er mee. Wat was het
stil; slechts de lichte ademhaling van het
kind en het eentonige tikken van de
Sch wars wal der koekoeksklok aan den wand
vormden het eenige geluid, dat tot ons
doordrong.
Ik kon geen oog van haar afwenden
ik had die vrouw ook zoo zielslief gehad,
was beslist overtuigd geweest, dat zy eens
de myne zou worden. Uit bezorgdheid, uit
waanzinnigen aDgst, dat haar gezondheid
te zwak was, ben ik steeds haar uit de verte
blijven aanbidden als een Madonna, wie
aardsche verlangens niet mochten na
deren.
Haaysche Brieven.
LIV.
In den heelen winter heerscht er in de
stad zeker niet zoo'n gezellige drukte als
in deze dagen. De winkelstraten baden tot
laat in den avond in een zee van licht.
Komt ge in gewone tijden om 9 uur in de
stad, dan vindt ge in de voornaamste stra
ten de lichten gedoofd. De winkeliersbe
dienden gun ik het graag, datde9-uurslui-
ting hun tenminste wat korter arbeidsdag
bezorgt. Doch het is niettemin waar, dat
het gezellig aanzien der straten er door
lijdt. Dat merkt ge nu vooral op. DeSintor-
klaasdrukte noopt de magazynen tot laat
openblijven. Want deze dagen beteekenen
voor heei veel zaken een belangrijke post
op creditzijde van de balans. De concur
rentie brengt er ieder tue zijn etalage zoo
smaakvol mogelijk te maken.
Sommigen speculeeren op de attractie,
die de verschijning van den goeden Sint met
zijn zwarten knecht nog altijd heeft. De
Grand Bazar de la Paix, in den volksmond,
het Warenhuis, heeft voor zwarten knecht
een onvervalschten neger, die in zyn sieriyk
rooden rok en zyn glimmenden cilinder door
het reuzengebouw wandelt, zich ten volle
bewust van zyn waardigheid.
Het Apollo-theater laat den gryzen bis
schop op een heusch paard in de zaal ver
schijnen en geschenken aan de kleinen uit
dealen. Een melkinrichting heeft den ouden
man vooreen veertien dagen logies verleend
en zoo groot is de toeloop, dat een agent
wacht moet houden voor de deur. Wie zich
verheugt in het gelukkig bezit van eenige
veelbelovende spruiten ontkomt natuurlijk
niet aan het brengen van een bezoek aan
diverse gelegenheden. Doch ook de grooten
laten zich niet onbetuigd. Het nufje, dat
anders voor geen geld ter wereld met een
pakje zou loopen, torst nu een wagenvracht
surprises, waarmee ze de uitverkorenen
haars harten gelukkig zal maken. Oudjes
van dagen is het aan te zien, dat ze weer
opleven by de inkoopen voor de kleinkin
deren. Wat er in zulke dagen minder pret
tig stemt? Dat zooveel honderden kleinen
van al het moois en lekkers zoo weinig of
niets zullen bekomenHet energieke Sint-
Nicolaascomité, dat reeds wekenlang de
gelden bijeen brengt om ook die armen te
doen deelen in de feestvreugde, ondervindt
helaas niet die medewerking, waarop het
toch zooveel recht heeft. Er is veel minder
ontvangeD dan verleden jaar en toch zijn
er meer kinderen, waarvoor het comité wil
zorgen.
Er zit toch in onze residentie rykdom
genoeg om het benoodigde geld bijeen te
brengen. Zoovele kleinen hebben van de
ouders niets te wachten, omdat die een
voudig niet hebben. Gisteren werd de in
schrijving van werkeloozen aan het Ge
meentehuis aan de Groenmarkt geopend.
Honderden meldden zich reeds dien eersten
dag aan. Zegt dit niet genoegzaam, hoe-
velen het onmogelijk zal zijn hun kinderen
iets te doen genieten van de goede gaven
van den Sint Nu is één ding waar, om te
voldoen aan alle verzoeken, die in een groote
stad tot iemand komeD, moet men een goed
gevulde beurs hebben, 'b Is me nog deze
week gebeurd, dat ik in mijn brievenbus
op één morgen een smeekbrief vond van
de Middernachtszending, het Heilsleger en
het Armbestuur. Voor een burgermensch is
'tniet mogelyk aan al die aanvragen te
voldoen.
Wie er bly zullen zyn, dat Sinterklaas
wat afwisseling brengt, zeker wel onze Ka
merleden. De dagzittingen worden elke week
twee of drie keer gevolgd door avondzittin
gen, die tot middernacht duren.'k Bewon
der werkelijk de menschen, die op zoo'n
avondzitting nog den moed hebben voor
een halfleege zaal, ja soms voor een paar
dozijn Kamerleden of minder een speech
af te steken. En welke speechen soms. Mi
nister Heemskerk praatte deze week vier
uur aan één stuk! Die duizendkunstenaar
wist zelfs het kunststuk te volvoeren in al
die duizenden woorden zoo goed als niets
stelligs te zeggen. Hoe handig spreker hy is,
uit zyn betoog spreekt zelden vuur, zelden
een kloek beslist optreden, zelden een vast
omlijnd beginsel. Polst men hem over de
christelijke beginselen, dan geeft hij een
ellenlang, vaag betoog, dat u nog even wys
laat als te voren. Dan vertelt hij, dat het
hem genoegen zal doen al3 mannen der
linkerzijde tot dezelfde resultaten komen
als rechtsche broederen, maar de christelijke
„rechtsbeginselen (zoo heet het tegenwoor
dig) toont hij niet aanOf zyn „jolig"
christendom op den duur wel zooveel sym
pathie zal vinden by zijn eigen broederen,
betwijfel ik zeer. Een troetelkind der Kamer
zou men den minister van Buitenlandsche
Zaken, mr. Marees van Swinderen, kunnen
noemen. Van alle kanten werd hem lof
gebracht. Van één kwestie zal de minister
echter niet zoo gemakkelijke afkomen. In
de Kamer werd geinformeerd, waarom de
gezant Van Heeckeren Van Keil ontslag
had genomen. Alleen om gezondheidsrede
nen, zei de minister. Een geheim dossier
over een zaak van Heeckeren is er niet.
Die zeeslang wilde de minister in eens
den kop indrukken. Dit kon de ministev
gerust zeggen. Maar er is ook geen sprake
van een geheim-dossier Van Heeckeren,doch
wel van een geheim-dossier Van Lynden,
dat een aantal stukken bevat, betrekking
hebbende op het geschil tusschen den mi
nister Melvil van Lijnden en dr. Kuiper.
Daarin zyn instructies, die dr. Kuyper buiten
den minister om in 1904 aan veraehillende
Nederlandsche gezanten m den vreemde
gaf. Over dit geheime dossier gaat het.
Zou de minister ontkennen, dat het bestaat
Ik geloof het niet. Het Vaderland zegt rond
uit, dat het weet, dat er afschriften van dit
dossier bestaan. Er wacht dus dr. Kuyper
na den lintjeshandel nog een surprise. Als
men dan bedenkt, dat mr. Tideman nog
niet verder heeft willen spreken, om dr.
Kuyper geen nieuwe onaangenaamheden te
bezorgen, dan staat men er paf over, dat
spijt al het geknoei (en het woord is zeker
niet te sterk) antirevolutionaire kiesver-
eenigingen maar steeds voortgaan aan dr.
Kuyper hartelijke telegrammen te zenden!
Een Rotterdamsche jongelingsvereeniging
spreekt zelfs de bede uit, dat de Heere hem
sterken zal om voort te varen met zyn
gezegenden arbeidIs het niet diep treurig,
dat zulke menschen Gods naam durven
aanroepen, waar het vaststaat, dat de anti
revolutionaire partijkas gespekt is met het
geld, dat een juffrouw van Mathilda's repu
tatie wist aan te brengen. Wordt dat soms
ook als een deel beschouwd van dr. Kuy-
pers gezegenden arbeid Men verbeelde zich
niet, dat, al Is de lintje3zaak dan in de
Kamer beëindigd, ze daarmede is afgedaan.
Dat za-1 spoedig genoeg anders blykeD. Tenzij
dr. Kuyper alsnog er in toestemt, dat een
soort eereraad alles zal onderzoeken.
Met genoegen kan ik melden, dat er voor
de aanstaande Statenverkiezingen overeen
stemming is verkregen tusschen de Vrij
zinnig democraten, unie- en oud-liberalen.
Het is te hopen, dat men ook in de toe
komst dien weg zal opgaan. Zooals 't bij
de laatste raadsverkiezing ging, toen de
oud-liberalen een oerconservatieven anti
revolutionair aanbevolen boven een vryzig-
nig-democraat, is het te begrijpen, dat de
vooruitstrevenden feestelijk voor zoo'n ver
bond bedanken. De Statenverkiezing zy het
begm eener hechtere samenwerking. Wie
weet of de goede Sint dat niet als surprise
by de Hoofdbesturen brengt!
Vrijdag middag vierden de kinderen
op de bewaarschool het Sint Nicolaasfeest,
Allen gingen opgeruimd naar huis, voorzien
van speelgoed en lekkernijen.
Vrijdag kwam de stoomboot de Onder
neming door den zwaren storm om half
twee in plaats van H3/4 uur in de kaai.
SOMMELSDIJK- Onze vroegere dorpsgenoot
de Heer Mr. J. Plet Jz. thans kantonrechter
te Tholen is benoemd als zoodanig te Hoorn.
DiliKSLAiMD- Toen Dinsdagavond de land
bouwer A. C. L. met zyn wagen van den
tram kwam, werd het paard schichtig van
het afrijden. Voor hem uitreed de landbou
wer G. B., die hij H. Braber in de Winster-
straat even moest stilhouden. In volle vaart
ging nu de karos van L. langs het rijtuig
vau B. en raakte den aehterdomp zoo hevig,
dat de as van dat rijtuig brak. L. reed
nog een eindje door en daar sloeg zijn
paard en wagen onderstboven. De inzitten
den kropen door de kap er uit. De knecht
A. H. had zich nog bezeerd. L. kwam ca
rnet een paar lichte kwetsuren af en zyn
vrouw was ongedeerd.
Vrijdag 10 December zullen in deze
gemeente alle straten moeten worden ge
schuurd.
GOEDEUEEDE- De in de Ned. Herv.Kerk
alhier gehouden Oogsteoliecte heeft 168
opgebracht.
- Door de bemanning der blazerschuit
G O 20 züa alhier als strandgoed aange
bracht 340 behakte kolders, een 40 tal rond
houten en 40 gemerkte battings.
Aan den veldarbeider J. H. alhier is
vanwege H. M. de Koningin f25,— geschon
ken, als tegemoetkoming in het verlies van
zijn eenig stuks melkvee.
- Door schipper A. Groenendijk alhier
is 20 mijlen bewesten het vuurschip
„Maas" een nieuwe ankerboot met nieuwe
witte doften en één riem, gemerkt M D
opgevischt en alhier aangebracht.
Thans is gebleken, dat deze is wegge
spoeld van het werk aan 't Horntje en
toebehoort aan den Heer M, Daalder, aan
nemer te Alkmaar.
Bijna alle zeevisschers van hier zijn
ter assistentie en inname van lading uit
gevaren naar het tegen de zandbank „Ban-
jaard" gestrande eu met verfhout geladen
driemastschip „Marie."
Plaatselijk Nieuws.
ii.
Lena was de eenige, die tante Klara van
vijf volwassen dochters was overgebleven;
de anderen waren allen gestorven in het
zoele zuiden, waar zy gemeend hadden
haar zieke longen te kunnen sterken en te
genezen. Op raad van den dokter was tante
met Lena in het vaderland gebleven, daar
zij schijnbaar gezond was en toch was
zij in oos aller oogen een aan den dood
gewijd offer. Haar teere, by na bovenaard
sche schoonheid hadden myn hart en tong
verlamd, zoodat ik haar niet aan myn hart
trok om haar te zeggen„ik heb je lief,
Lena wees de mijne 1
Maandenlang leefde ik voort als in een
droom, steeds worstelend tegen mijzelf,
altijd in twijfelMag ik haar begeeren
Immer en altijd mijzelf overredend, dat ik
haar vredige 'ïust, haar zonnig jonkvrou
welijk bestaan, niet mocht verkorten steeds
in de overtuiging dat Tante my hetzelfde
zou toevoegen als tot haar schoonzoon,
toen haar op één na jongste dochter stierf
na een huwelijksleven van nauwelijks één
jaar: „als zy stil naast my had kunnen
blijven ik zou haar nog bezeten hebben!
Neen, ik vond den moed niet, tanlehaar
laatste kleinood te ontnemen.
Ik wist ook niet, of Lena mij lief ha'd.
Tot op dit oogenblik wist ik het niet. Ik
MlüDELIIAUNIS- Uit goeden bron kunnen
wij mededeelen, dat door de Kinderzang-
vereening, onder leiding van den Heer P. de
Mooy, in studie is genomen de Wilhelmina-
Cantate. Waar wy vernomen hebben dat
dit zangstuk zeer in den smaak valt, kun
nen wy niet anders dan prijzen dat zulke
stukken door de jeugd worden geleerd.
Ouders die hunne kinderen op de Zang-
vereeniging alsnog willen plaatsen, kunnen
we mededeelen dat de zanglessen plaats
hebben in Sommelsdijk iederen Maandag
avond en in Middelharnis iederen Dinsdag
avond van half zeven tot 8 uur. Deze lessen
worden gegeven in de Openbare Scholen.
Het doel is om in het laatst der maand
Januari in Sommelsdijk en in Februari in
Middelharnis een uitvoering te geven.
Wij twijfelen niet of deze zanguitvoeringen
zullen een succes zijn.
Woensdagavond had de tramboot, die
den dienst tusschen Hellevoetsluis en Mid
delharnis waarneemt, het ongeluk by het
binnenkomen zoodanig tegen het nieuw-
geplaatste remmingswerk in 't begin dei-
buitenhaven, te varen, dat daardoor twee
palen en de gording, daaraan bevestigd,
stuk braken en daarna nog een gat in den
oosthavendam te maken. Behalve genoemde
schade liep verder alles zonder verdere
ongelukken af,
Door den hevigen storm, in den nacht
van Donderdag op Vrydag werden in deze
gemeente eenige glasruiten en dakpannen
vernietigd.
Het water in den Oudlandschen-Polder
van Middelharnis, is zoo hoog gestegen dat
de peilschaal bijna 80 Centimeter teekent,
wat wel als zeldzaam kan worden be
schouwd.
was buitengewoon terughoudend geweest
ons verkeer was steeds de innige verhou
ding gebleven tusschen broeder en zuster.
Slechts ééns het was op een bal - meen
de ik iets te lezen in haar oogen, dat wij
tot in den hemel verhief om mij daarna
nog dieper terneder te drukken. Zy mocht
slechts weinig dansen, maar wij waren toch
gebleven tot na den cottillou. Toen bracht
Sophie von Plessen mij een orde.
Van deze Sophie werd verteld, dat zij 'n
goed oogje op rojj had de kameraden
hadden mij dikwijls met haar geplaagd. Ik
zelf' had er nooit iels van bemerkt, my nam
de gedachte aan Lena geheel in beslag.
Maar nu, toen ik met de slanke blondine,
die een voorbeeld was van stralende ge
zondheid, dansend door de zaal zweefde,
vervolgde ons Lena's blik met een uitdruk
king, die ik nog nooit daarin gezien had.
Uitvorschend, somber bijna, zag zij ons na.
Wat is 't Lena? Gevoel jij je niet wel?
vroeg ik haar.
Zfj beproefde te glimlachen, maar het ging
haar slecht af.
Na 'n poosje fluisterde zy nauwelijks
hoorbaar:
'n Mooi meisje, die Sophie .vindtje
niet, Victor?
Ik weet het niet," antwoordde ik,
misschien houden velen haar voor mooi -
ik heb er nooit over nagedacht."
Binnenland.
Bij het overvaren viel de werkmansjon
gen P. v. d. Graaff uit krimpen a. d. Lek
over boord. Hy zou zeker verdronken zyn,
als zyn kameraad A. Berkouwer hem niet
gekleed was nagesprongen. Hetmochtdezen,
hoewel met veel moeite, gelukken hem be
houden aan wal te brengen.
Den Leider trouwDe 6e anti-rev. partij-
vergadering beeft op voorstel van ds, Peter
sen besloten aan dr. Kuyper het volgende
telegram te zenden
„Dl-. A. Kuyper, minister van Staat te
's-Gravenhage. De Grooingscheanti revolu
tionairen op hun landjuweel samengekomen
gevoelen behoefte in deze voor u zoo moei
lijke dagen te betuigen hun hartelijke liefde
voor en innige verknochtheid aan den man,
die voor Nederlands christenvolk zoo onnoe
melijk veel heeft gedaan."
Weer een diefstal in de Oranje-Nas-
saukazerne
Pas is de korporaal-kok wegens diefstal
naar Haarlem overgebracht of een nieuw
feit brengt de Oranje-Nassaukazerne te
Amsterdam in opschudding
Toen de sergeant van de eatine Vrijdag
morgen opensloot, merkte hij spoedig, dat
or ongewenscht bezoek geweest was en bij
nader onderzoek bleek, dat er ruim f 17
en eeu partij van 900 sigaren gestolen waren.
De sergeant waarschuwde den luitenant
der cantine, die op zijn beurt den kapitein
van het geval verwittigde. De kolonel, mede
in kennis gesteld met de zaak, gelastte een
onmiddellijke inspectie. Alle manschappen
en ook het kader moest aantreden en een
nauwkeurige inspectie had plaats. Bij nie
mand werd echter iets verdachts gevonden.
Toen werd de politie gewaarschuwd en de
rechercheurs Cohen en Van Zutphen hebben
met den kapitein van politie een nauwkeurig
onderzoek ingesteld tot dusverre zonder
resultaat.
Wij hebben voorts vernomen, dat in den
laatsten tyd de veiligheid van goederen in
de kazerne wel iets te wenschen overlaat.
Zoo moeten kort geleden twee overjassen
ToeD straalde een gelukkig glimlachje
over haar bekoorlijk gezichtje en met een
flikkering in haar lichtblauwe oogen ver
volgde zij
„Och Victor, ik zou zoo graag eens met
dansen vanavond éénmaal zal toch
niet hinderen!
En toen dansten wy tezamen.
In dien nacht vatte ik het vaste voor
nemen op, den volgenden dag met tante
Klara te spreken.
Het liefst was ik er reeds zoo vroeg mo
gelijk heengegaan, maar de dienst weer
hield mij en das middags hadden wy gas
ten aan de officierstafel in de sociëteit, zoo
dat ik er eerst des avonds toe kon komen,
de woning van tante Klara, het oude fa
miliebuis der Von Bresken's, op te zoeken.
Ik kwam daar bijna dagelijks op dit uur
en het was geen gebruik, dat mii de oude
Liesje, de dienstmeid, eerst aandiende. Ook
dien dag ging ik de breede trap, die ik
reeds zoo dikwijls had bestegen, in stille
hoop of angstige vrees, al naar de omstan
digheden, op, en trad, na even te hebben
aangeklopt, de woonkamer binnen.
De laatste schemering van een Februari
zonnetje bescheen flauw het lieve, oude ver
tre' - -ar toch nog genc-K om uii/ur<-oo-
r VAIN'" 'et ha aangedaan.
(Wordt vervolgd.)
