ONZE EILANDEN van 17 OCTOBER 1908.
de omwenteling zonder bloedstorting tot
stand bracht, staat wel voor zeer groote
moeilijkheden. Het is de vraag maar of het
in staat zal zijn den toestand te beheerschen
en de opgewondenheid, die natuurlyk onder
de Turken heerscht, binnen de perken zal
weten te houden. Hetzelfde geldt voor den
nieuwbakken koning, Ferdinand van Bul
garije. De stemming onder zijn volk is zeer
oorlogszuchtig en naar men meldt heeft
Bulgarije aan Turkije het ultimatum gesteld
binnen drie dagen Bulgarije's onafhankelijk
heid te erkennen. Het is te hopen, dat dit
bericht maar een loos alarm is, want anders
zullen de vredeskansen er niet op rijzen.
Toch staat het oorlogsgevaar nog niet drei
gend voor de deur en is de waarschijnlijk
heid groot, dat alle kwesties door een con
ferentie langs den vreedzamen weg zuilen
worden opgelost.
Voor Oostenrijk's handel nemen de zaken
in Konstantinopel een minder pleizige wen
ding. Steeds meer wint de boycot van
Oostenryksche goederen veld. De stoomboo-
ten der Oostenryksche Lloyd kunnen bijna
geen goederen of reizigers meer meekrijgen.
Wanneer men nagaat, dat uit Oostenrijk
voor niet minder dan 43 millioen kronen
in Turkije wordt ingevoerd, begrijpt men,
welk een onaangenamen indruk deze boycot
in Oostenrijk moet maken. DeOostenrijksche
gezant moet zich dan ook reeds by den
Turkschen grootvizier zeer hebben beklaagd,
doch deze moet vrij stug geantwoord hebben,
dat hy het Turkscbe volk niet dwingen kan
dingen te koopen, die het blijkbaar niet
hebben wil. Intusschen profiteeren vooral
de Engelscben als handige zakenmenschen
in de allereerste plaats van den boycot,
wat alweer bewijst, dal het spreekwoord
opgaatEik vischt op zyn gety i
De Engelsche kiesrechtvrouwen doen wel
al het mogelijke om zich onpopulair te
maken. Het Engelsche Parlement was bezig
de nieuwe Kinderwetten te behandelen,
waarbij o. a. betrooken van kinderen straf
baar wordt gesteld en het doodliggen van
jonge kinderen door dronken moeders, wat
in Londen veel voorkomt, eveneens streng
wordt gestraft. Te midden der beraadsla
gingen was er buiten het gebouw een be
tooging van kiesrechtvrouwen aan den gaug.
Eensklaps vloog er een het gebouw binnen
en riep. „Houd op met te praten over de
kinderen, geeft de vrouwen het Stemrecht."
Zooiets is nu in het Engelsche parlement
als 't ware een heiligschennis. Een vrouw
mag daar de debatten slechts van achter
een stevig traliewerk volgenDe dames
gaan spyt gevangenis en boete stilletjes
haar gang. Zy weigeren belasting te betalen,
houden betoogingen en als de rechter haar
veroordeelt, verwaardigen ze zich niet eens
zich te komen verdedigen, doch gaan kalm
de gevangenis in. Men moet erkennen, dat
de dames wel veel voor haar stemrecht
over hebben, meer dan zoovele mannen,
die van de stembus steeds thuisblijven.
Een zeer belangrijke samenkomst had
dezer dagen in de Zuid-Afrikaansche plaats
Durban plaats.
32 vertegenwoordigers van de Engelsche
Zuid Afrikaansche koloniën Natal, Trans
vaal, Oranje-en Rivier-kolonie en Rhodesie
zyn bijeengekomen om te beraadslagen over
een ontwerp voor een grondwet voor de
Vereenigde Staten van Zuid-Afrika.
Dat deze bijeenkomst geen gemakkelijk
werk 2al hebben, behoeft niet gezegd. Elk
der koloniën toch heeft op zichzelf ver
schillende belangen en belangetjes, in strijd
vaak met die der zusterkoloniënterwijl
het bevolkingsverschil (Natal bv. is over
wegend Engelsch en voelt maar zeer weinig
voor de Afrikaansch-Hollandsche Boeren)
de regeling van een definitieve nauwere
aaneensluiting ook al niet gemakkelijk
maakt.
Niettemin al zal ook wellicht niet
dadelijk het ideaal een vereenigd Zuid
Afrika bereikt worden, de bijeenkomst
te Durban zal toch zeker middellijk reeds
nu d't goede resultaat hebben, dat zij de
groote Zuid-Afrikaansche voormannen weer
eens allen te zamen vereenigt en gemeen
schappelijke bespreking der Afrikaner be
langen mogelijk maakt.
In het geheel zullen er 32 afgevaardigden
aan de conferentie deelnemen. Gisteren
waren er reeds 30 te Durban aangekomen.
President Steyn en sir Milton, van Rodesië,
hadden tegenspoed op reis gehad.
Binnenland.
Kamerverkiezing Ommen.
In een advertentie in de Zwolsche Ct.
roept het bestuurder Cbrist.-hist. kiesvereeni-
ging te Nijverdal de leden der Herv. Kerk
uit het vertrek. Toen ik op het punt stond
de deur te sluiten, hoorde ik een der heeren
vragen, wie ik was Luid en tóch met zekere
aarzeling in zyn stem, antwoordde daarop
de baron„Dat is de dame, die zijn kind
ter verpleging had."
Ook dkt verdroeg ikhet griefde my niet,
ik was 6r zelfs geheel niet door beleedigd.
Een verachtelijke lach mocht wel om myn
mond gespeeld hebben, wegens deze ver
loochening mijner rechten, door een man,
dien ik als een vader had lief gehad, en
die ook mij boven velen genegen was; zjjn
hoogmoed liet zich zelfs in 't aangezicht
van een zoo wreeden dood, niet in toom
houdenTerstond klonk echter een an
dere stem
„Pardon mijnheerindien deze dame
mejuffrouw Margaretha Siegismund is, dan
heeft onze brave kameraad Eberhardt ons
reeds voor geruimen ty'd kennis gegeven,
dat hij zich met haar verloofd had; dat is
genoegzaam bij ons allen, zijne mede-offi
cieren bekend, en wij gelooven geheel in
den geest van onzen dierbaren vriend te
handelen, door, na hèm onzen laatsten
broederlijken groet gebracht te hebben,—
terstond zijne, door hem zeer beminde bruid,
onze deelneming te gaan betuigen!"
Nu kwam er in waarheid een lach,
doch een van mijner ziele zaligheid, op mijn
gelaat I
op om trouw op hun post te zijn, zich door
niets te laten afscheiden om niet te gaan
stemmen, „maar met vereenigde kracht hun
stem uit te brengen op onzen waardigen can-
didaat: Mr. Tb. H. de Meester."
In een ingezonden stuk in hetzelfde blad
constateert de voorz. van genoemde kiesver-
eeniging, dat met aigemeene stemmen beslo
ten is niet de candidatuur van dr. Kuyper
maar krachtig de candidatuur te steunen van
mr. Th. H. de Meester.
Het was trouwens", zegt hij, „van ons
Christ-Historischen, allen leden en voorstan
ders der Herv. Kerk, ook niet anders te
verwachten, want als wij maar even inden
ken hoe dr. Kuyper in 1836 de groote dole
antie in onze Herv. Kerk bewerkte, dan
hebbeD wy al meer dan genoeg om nooit
aan iemand, die zoo wreed onze vaderland-
sche kerk vaneen seheurde, onzen steun te
geven."
Dr. Kuyper gekozen. In Sneek is Dinsdag
dr. A. Kuyper bij enkele candidaatstelling
tot lid der Tweede Kamer gekozen.
Het is echter waarschijnlijk dat dr. Kuy
per gebruik zal maken van den bedenktijd,
hem bij de Wet toegestaan, en voorloopig
dus niet in de Kamer verschijnen zal.
Strenge winter te wachten. Er zyn reeds
wilde ganzen op den trek waargenomen en
weerprofeten willen, dat het wijst op een te
wachten strengen winter. Maar de koekoek
die anders einde Augustus reeds vertrekt,
is de vorige week, op het eind van Septem
ber, nog met zijn geroep gehoord.
Solidariteit van jeugdige kermisgasten. Een
manifestatie met uitstekenden afloop, had
deze week op een morgen plaats voor Wolffs
stoomcaroussel te Zalt-Bommel. DejoDgelui
werden vorige jaren door den caroussel-
houder Vincken in de gelegenheid gesteld
een doorloopend abonnement voor de kermis
te koopen. De eigenaar Wolffs deelde echter
mede, dat hij geen doorloopende abonne
menten verstrekte en dit viel niet in den
smaak der leerlingen van H. B. S. en andere
inrichtingen. De koppen bij elkaar gestoken
en besloten gedurende de geheele kermis
geen voet te zetten in de tent, zoo Wolffs
niet bereid was abonnement te verstrekken.
Bij de opening der kermis prachtige orgel
muziek: het gesnor der raderen getuigt van
het in werking zijn van het caroussel, doch
geen jongelui er in. Daar nadert een gan-
sche schare, van veertig h vijftig knapen
en meisjes, op pet en hoed bevestigd een
wit papier, bedrukt met de woorden „leve
de abonnementen" in de hand een kermis-
trompet, en dit gezelschap posteert zich voor
de tent en begint luidruchtig te toeteren.
De talryke schare heeft haar doel bereikt,
de eigenaar Wolffs deelt mede, dat over één
uurtje de abonnementsbewyzen verkrijgbaar
zullen zyn en onder luide hoera's ontbindt
zich de troep.
Een eeuwenoude kist. In een handel in
antiquiteiten speelt het toeval een groote
rol. Zoo was het ook door een toeval, dat
de antiquair P. v. Beek, O. Molstraat 28,
te 's Gravenhage, eigenaar werd van een
ijzeren geldkist, waarvan met allen grond
kan vas tgesteld worden, dat zy dateert uit
de 17e eeuw.
Dit iridt men o.a. af uit het voorkomen
in het deksel van het in kleuren uitgevoerd
wapen der O.-Indische Compagnie.
De buitenwanden der kist zyn in ver
schillende vakken verdeeld, welke ver
moedelijk door den Hoornschen schilder
Herman Herstenbergh beschilderdzynmet
vlinders, rupsen, bloemen en Chineezen.
Door verschillende omstandigheden is
't vermoeden gewettigd, dat de kist in het
bezit is geweest van J.Pz. Coen en gediend
beeft tot bewariDg en overbrenging van
waarden van voornoemde Compagnie.
De kist, welke dus een historische waarde
heeft, is voor oudheidkenners een bezichti
ging zeer zeker waard.
Ongeloofelijke waaghalzerij. Twee knapen
van Sappemeer (Gron.) waagden zich bij
een particulieren overweg tusschen de sta
tions Hoogezand en Sappemeer-Oost op de
spoorbaan tusschen de rails, toen de trein
kwam aangereden.
De snaken wilden eens zien of de trein
ook voor hen zou stoppen. Daarin kregen
ze hun wensch vervuld want de wakke» e
machinist stopte even voor de plek waar
een der knapen was blijven staan Nog een
oogenblik en beide waren overgereden en
vermorseld.
De trein had door deze schandelijke bal
dadigheid eenige minuten oponthoud. De
jongens vluchten het veld in, toen het
treinpersoneel op hen toekwam.
Aanmoediging voor vrijwilligers. Ter be
vordering van het vrijwillig verblijf onder
Ik hoorde nog, hoe zijne kaïneraden hem
in roerende taal vaarwel zeiden, en hem
dankten voor zijn ridderlijke vriendschap
toen sloeg ik myn doek om en wilde mij
verwijderen, hoewel ik niet wist, waar heen.
Het zou mij echter onmogelijk geweest zijn,
naar betuigingen van rouwbeklag te luis
teren, hoe oprecht die ook gemeend
mochten zijn.
Daar kwam Frits by mij, en bracht me
mijn portret en Eberhardt's portefeuille, die
hy uit zyn tunica genomen had. Ik vroeg
hem, of by niet wist waar ik tot na de
teraarde-bestelliDg kon blijven
„Wacht een oogenblik, juffrouw," ant
woordde hy.
Na een poosje kwam hij terug in gezel
schap van de huishoudster, die my met
betraande oogen, tot morgen-avond een ka
mer aanbood. Met groote dankbaarheid nam
ik bet aan; zy bracht, mij er heen, en daar
zat ik nu met myn smart alleen. Den nacht
bracht ik op de sofa door, en den volgenden
morgen sloop ik reeds zeer vroeg naar be
neden, om zyn lief gelaat nog eens te zien.
De kist was echter reeds gesloten ik ging
dus weêr naar boven, en zat wachtend in
het kleine vertrek.
Plotseling hoorde ik den gelykmatigen
stap van marcheerende soldaten, comman
do's, het gonzend geluid van een groote
menigte sprekende menschen, ik trad aan
de wapenen van miliciens bij de bereden
korpsen worden premiën toegekend van
1 15 voor elko drie maanden in werkelyken
dienst doorgebracht. Voor zooveel die mili
ciens zich verbonden hebben tot een onaf
gebroken vrijwillig verblijf van tenminste
drie maanden, wordt hunne soldy niet met
5 doch met 7 ets. per dag verhoogd.
De aigemeene regel, dat alle boomvruch
ten, ook de late, met half October binnen
dienen te zijn kan vooral dit jaar heel
goed worden opgevolgd, omdat het prach
tige najaar ze veel beter heeft doen rijpen,
dan anders het geval is. De vruchten nog
langer laten hangen zou gevaarlijk zijn
want verbeteren doen ze niet meer en na
half October kan men reeds strenge nacht
vorsten krijgen, waarvan afval en waarde
vermindering de gevolgen zouden zijn.
De stranding van de „Prins Hendrik"
Een der passagiers, een Engelschman,
die Holland dikwerf pleegt te bezoeken,
vertelde ons het gebeurde aldus
„De „Prins Hendrik," die Zondagavond
te kwart over tienen Queensborough had
verlaten liep tegen vyf uur de Zeeuwscüe
wateren binnen op weg naar Vlissingen.
Het mistte sterk, zoodat het licht van Nieu-
wersluis niet kon worden gezien. In de plaats
daarvan wordt dan gewoonlijk de misthoorn
van Nieuwersluis waargenomen, en daarop
afgaande weten de gezagvoerders wel hun
weg te vinden. Deze sirene echter was stuk
en in de plaats van het gewone geluid, werd
nu een ander geluid waargenomen, dat
blijkbaar van een handmisthoorn afkomstig
was.
„Maar de kapitein van de „Prins Hendrik"
meende er een signaal van een ander schip
in te hooreu, wendde den boeg om uit den
weg te gaan en liep toen op het strand
onder Nieuwersluis.
„Per draadlooze telegrafie werd te Vlis
singen adsistentie gevraagd en spoe
dig daarna kwam de sleepboot „Direc
teur Gerling" in zicht. Door het afioopen
van het water kon deze echter niet langszij
van de „Prins Hendrik" komen, zoodatde
passagiers met hun bagage en de post met
sloepen naar de „Directeur Gerling" werden
overgebracht. Het was zeer stil op zee. De
kapitein en de geheele bemanning traden
volkomen kalm en vastberaden op, zoodat
alles zeer ordelijk en zonder de minste pa
niek verliep. Hiermee waren intusschen een
paar uur verioopeii en het feit, dat de dikke
mist het terugstoomen naar Vlissingen be
lemmerde, was mede oorzaak, dat de pas
sagiers, onder wie eenige vrouwen en kin
deren, ongeveer 10 uur behouden te Vlis
singen arriveerden."
Onze passagier, die er op wees, dat hier
de schuld niet lag b(j de „Zeeland", maar
aan de seinen te Nieuwersluis, die plotse
ling een ander geluid gaven, kwam 's mid
dags te halfdrie aan bet Weesperpoortsta-
tion aan in plaats van 's morgens hal (tien.
Hbl.
De zoon van den schilder V. te Schoon
hoven had het ODgeluk van den ongeveer
2 M._ hoogen havenmuur per flets in de
haven te rijden.
Gelukkig waren nogal veel wandelaars
ter plaatse, die den fietsrijder spoedig op
het droge brachten.
Trouwlustigen opgepast. Een lezer van
de Tel." is zoo welwillend geweest, zyne
ervaringen in dit blad mede te deelen, door
hem ondervonden by het plaatsen van een
huwelijksadvertentie.
Onder de vele brieven, die hy ontving,
was een schrijven van zekeren H- G. O., die
hem om een onderhoud verzocht en het
volgende vertelde:
Hij kende eene jonge dame in Groningen,
in het bezit van f 30.000. Haar broer trachtte
op allerlei wijze zich van dat geld meester
te maken, en om dat te voorkomen, vond
ze de geschiktste gelegenheid, om maar te
trouwen en wel zoo spoedig mogelijk. Haar
naam wilde hy echter niet noemen.
Hy stelde dan voor om methaarin Utrecht
te komen, dan kon de trouwlustige oaar met
haar kennis maken. Toen deze te kenneD gaf
dat Amsterdam hem geschikter voorkwam,
had hy daartegen geen bezwaar. Maar toen
alles geregeld was, kwam de aap uit den
mouw. Hij voor zich had er heelemaal geen
belang bij, deed het echter om een familielid
te helpeD, maar men moest het niet kwalijk
nemen als hy van te voren het reisgeld Am
sterdam Groningen retour ontving.
De rest is gemakkelijk genoeg te begrijpen.
De dame met f30.000 was ontsproten aan
het vindingrijke vernuft van den huwelijks
makelaar I
Maandag tegen den avond wilde de ruim
70-jarige rentenier E J. v. Beek teRens-
't venster, en zag den lijkstoet opgesteld.
De officieren van het garnizoen stonden
zacht fluisterend in de straat; ik drukte
myn brandend voorhoofd tegen de ruiten,
en staarde naar omlaag op de bonte menigte,
die hem de laatste eer bewees. En ik dacht,
dat i k nu zoo verlaten was, dat van al die
velenniemand hemzoo na aan 'thartgelegen
had als ik, en dat zich evenwel niemand
om mij bekommerde toen plotseling de
deur geopend werd, en ik, mij haastig om
wendend, in het oude, vriendelijk gelaat van
mevrouw Renner staarde 1
De trommen roffelden, de treurmarsch
ruischte, en de stoet zette zich in beweging;
ik echter keek de onder bloemen begraven
lijkkist na, en omklemde krampachtig de
handen der oude vrouw, tot hy voor eeuwig
aan mijn oog neen, aan mijn ziel ont
trokken was!
Toen keerde ik mij om, en zei met de
hand naar boven wuifend... „Vaarwel,
vaarwel 1 nu is alles voorbij I"
De oude dame trok mij op de sofa, sloog
hare armen liefderijk om mij heen, en wilde
sprekende tranen verstikten echter haar
geluid. En zóó zaten wij daar, terwijl men
hèm gindsch op het kerkhof in 't kille,
duistere graf liet dalen, hèm, myn geluk,
mijn leven, myn alles!
Plotseling sprong ik verschrikt overeind
de schetterende tonen van een vroolijken
woude, nog een fietstochtje doen. Sleehts
enkele minuten later vond men hem even
buiten het dorp dood naast zyn rijwiel lig
gen.
Zeldzame blindheid.
Een geval van zeldzame blindheid heeft
zich gisteren voorgedaan by een zwerver,
een jongeman die in Utrecht doolde zonder
middel van bestaan.
Gisteravond sprak hy op straat de voor
bijgangers aan om hem te willen leiden,
wijl hij plotseling het gezichtsverfnogen had
verloren,
Een agent nam den zwerver mee naar
het hoofdbureau van politie, waar de man
vertelde, geregeld iederen dag bij het duis
ter worden niet meer te kunnen zien, vol
slagen blind te zyn, om by het aanbreken
van den dag weder het gezichtsvermogen
terug te krijgen en dan goed te kunnen
zien.
Men twijfelde aanvankelijk aan de waar
heid van 's mans beweren, maar moest
het ten slotte wei gelooven, omdat geen
enkele omstandigheid kon worden ontdekt,
die in dit geval het vermoeden van simula
tie wettigde.
Menschenredders. Men zal zich herinneren
dat 6 weken geleden de loodskweekelingen
2e kl. Jacob Don en Emanuel Frederik
Vogelaar met levensgevaar {in 't Engelsche
Kanaal de bemanning van de Engelsche
sleepboot „Sidney" hebben gered en dat
over hun moed en beleid in de Engelsche
kranten maar één roep opgiDg. Voor die
kloeke daad is aan beiden door H. M. de
Koningin een groote gouden eeremedaille
met loffelijk getuigschrift toegekend.
Aan den heer Don werd gisterenmiddag
op het stoomloodsvaartuig No. 2 (Jan Span
jaard), liggende in 't Voornsche Kanaal, te
Hellevoetsluis, door den kap.-luit. ter zee
I. T. Van Slooten, inspecteur van 't loods
wezen in het 4e en 5e district, onder een
zeer hartelijke toespraak, een en ander
overhandigd, in tegenwoordigheid van 't
loodspersoneel, voor zoover dit tegenwoordig
kon zijn.
Plaatselijk Nieuws.
MIDDELHAllNIS Lijst van brieven geadres
seerd aan onbekenden over le helft Octo
ber 1909.
Uit MIDDELHARNIS.
Jan de Later 's-Gravenhage
Zonder verandering zullen Dinsdag
a. s. de eerste vischsloepen Johanna Hen-
drika, sch. A. de Koning, en Paul Kruger,
scb. H. Langbroek, ter schelvischvangst
uitzeilen.
Daar de nieuw benoemden Directeur
van het postkantoor alhier binnen eenige
dagen zijn woning wil betrekken, zal het
secretarie nog tijdelijk worden overge
plaatst naar de consistoriekamer.
Op initiatief van den heer W. de Jong
eerste onderwijzer aan de Openb. jongens
schooi alhier, en daartoe in staat gesteld
door steun der ingezetenen zal hedenmid
dag ten behoeve van de leerlingen der Openb.
lagere scholen eene voorstelling worden
gegeven in het alhier staande circus.
Aan de loffelijke bemoeiingen van den
beer De Jong en het streven om de jeugd
dit genot te verschaffen brengen wy spre
kende namens de ouders gaarne hulde.
Heden. Zaterdagmiddag zullen de kin
deren der Openbare Scholen gezamenlijk
het Circus bezoeken. De burgerij stelde hun
in de gelegenheid dit pretje te genieten.
Immers op eene lijst, die de jonge dames
N. van der Plaat en T. Dylcers zoo vrien
delijk waren te presenteeren, werd genoeg
geteekend om met welwillende hulp van
de heeren leden der Schoolcommissie en
onzen kindervriend den heer D. Slis P.Lz.
niet te vergeten, de kosten te betalen.
Een woord van .hartelyken dank aan
allen, die dit genot aan de kinderen ver
schaften, is zeker op zyn plaats.
Neilerlandsch circus.
Roberti Altkoff.
Dat was een beele gebeurtenis voor ons
dorp, de aankomst van een paardenspel. Al
dagen van te voren was't circus het onder
werp van het gesprek. Wat zou het zyn?
Een armoedig kermistentje met een paar
afgerichte knollen? Toen Dinsdag de toe
bereidselen werden gemaakt, bleek het alras,
dat het circus Althoff er mocht zijn, wat
de grootte betreft. Op 't weiland aan den
Steenenweg was Woensdag de tent reeds
opgebouwd. Door de welwillende invitatie
marsch troffen mijn oor; zij keerden van
de begrafenisplechtigheid terug 1 En altijd
luider, en altijd nader klonken de blyde,
lustige melodieën. Ach, dit was zyn lieve-
lings-maisch geweest; vroolijk marcheerend
was hu destijds Bendeleben binnengetrok
ken, en had hy mü eens zoo levenslustig en
lachend in de oogen gekeken, toen de
muziek van zijn regiment ons op hel voor
plein van 't kasteel, een serenade bracht.
„O, de jeugd, het leven is toch heerlijk
schoon 1" had hy toen gezegd, en ik had
daarmede ingestemd, en met hem meêge-
darteld; zelfs toen hij voor de laatste maal
in mijn nederige woning naast my zat,
neuriede hy deze melodie, en liet daarbij
zijn kind op zijn knie ryden
O, hoe troffen my deze herinneringen,
hoezeer bewezen my die beelden uit het
verleden, hoeveel zoel geluk ik verloren
had 1 Maar wat het vreeselyk heden niet
vermocht, dat deed de herinnering aau het
2alig verleden! ik wierp mij aan de
borst der oude vriendin, en snikte en weende
uit de diepste diepte van mijn gepijnigde ziel.
„God zij dank, zy weent J" was al wat
de oude vrouw zeide.
En nu, mijn lieve, jongevriendin, heb ik nau
welijks nog iets van mü te zeggenmet hèm
was immers alles wat my waarde aan het
leven had doen hechten, ten grave gedaald
wat nu volgde, was geen leven meer, het
der directie werd de pers in de gelegenheid
gesteld Donderdag de openingsvoorstelling
by te wonen. Het ruime circus ziet er van
binnen uitstekend uit. Verlicht door petro-
leumgloeilicht maakt het een zeer prettigen
indruk en de net onderhouden tent mag dan
ook door ieder gezien worden. De talrijke
aanwezigen, die de voorstelling van Donder
dag bijwoonden, waren zonderonderscheid
vol lof over 't geen hun werd aangeboden.
Want in één woord
Circus Roberti A Ithoff verdient een druk
bezoek.
Wy hebben met groote ingenomenheid de
keurige voorstelling
bijgewoond en wat er te zien wordt gege
ven van
uitstekende paardendressuur
wekte van ieder de bewondering.
De voorstelling van Donderdag vingaan
met een Voltique a la Richard.
De gezusters Roberti gaven magnifieke
sprongen op en af het paard te zien. Met
haar beiden staande op één paard, werd
lenigheid aan bevalligheid gepaard. De stan
den te paard, met de beenen achterwaarts
gestrekt en het achterwaarts afspringen
lokten terecht toejuichingen uit.
De heer Roberti presenteerde daarna drie
paarden, allen even goed onder dressuur.
Rosa draaide om op commando, knieide, ais
de directeur het gebood, stapte op de maat
der muziek en gehoorzaamde onberispelyk
aan de wenken des directeurs. Over de
hindernissen, die daarop werden aange
bracht, stapte en sprong het paard zonder
mankeeren, terwijl het vervolgens over vier
hindernissen ging en onmiddellijk terug
weer dezelfde moeilykheden overwon.
Prins was niet minder goed gedresseerd.
Hy liep keurig op de achterpooten, knielde
om de voorpooten. Om een achttal stan
daards draaide hy in korten kring handig
heen. Hij sprong flink over hooge beletsels
en volbracht even goed den sprong over
twee achtereen. Nauwelyks over de éëne
wendde hij zich om en ging correct weder
om over de hindernis heen.
Rigolet gaf werkelijk mooie toeren uit
de hoogere rijschool te zien. Zyn hoogeschool
galop en zijn galop op de plaats gaven een
uitstekenden indruk van de dressuur
van den heer Roberti. Daarna strengelde
het paard de voorpooten om elkaar en
draaide vervolgens in een cirkel daarom
rond. Alleraardigst liep het vervolgens met
de voorpooten over de balustrade om de
manige. Op commando ging het daarna op
den rug liggen met de vier pooten gestrekt.
Tot slot duwde 'tin draf den directeur
het circus uit. Daverende toejuichingen be
loonden Rigolet 's mooie toeren.
Vervolgens deed Clown Charles zijn intree.
Die mag er wezen, hoor. Wy maken hem
gaarne openlijk een compliment om zyn
aardige grappen, die steeds gepast bleven.
Zyn snaaksche en vaak geestige gezegden
lokten terecht telkens een daverend gelach
uit. Clown Charles bleek evenwel nog meer
te kunnen. Eerst maakte hy een sprong
over één persoon en volbracht een salte-
mortale onder zyn sprong. Toen moest een
tweede „portie" aangevoerd worden in den
vorm van een circusbediende, op wiens
gladde schedel onze „Charles" niet naliet
glossen te verkoopeD. Over de 3de ging hi)
met glans en zelfs over negen man,
achter elkaar geplaatst, volbracht by weer
met een magnifieke aalte mortals zyn kolos
salen reuzensprong.
Zonder overdrijving kan gezegd worden, dat
Zoo iets eenig is in den circus Roberti.
Als no. 6 van 't program trad op mej-
Cela als parforce-rijderes. Deze bevallige
actrice toonde zich een uitstekende school-
rijdster. Over banderoles sprong zü zeer
gracieus heen. Haar touwjesnringen te paard
voor- en achterwaarts was eenig. Haar
prachtige evenwichtsstanden lokten dave
rende toejuichingen uit. Het nummer van
mej. Cela is een glanspunt.
der voorstelling.
Iskoman, een Isabellahengst, liet zeer
aardige staaltjes van apporteerkunst zien.
Niet alleen apporteerde hü correct een zak
doek, doch ook een dubbeltje en
Zelfs een speld.
Handig maakte hy een zakdoek van zyn
achterpoot los en ging daarna allerleukst
op zyn derrière zitten met de voorpooten
op de knieën van Clown Charies om een
versnapering op te peuzelen.
De Danseinlage van Gez. Roberti was een
aardige afwisseling tusschen de paarden-
nummers. Hun bevallige standen en gra
cieuss passen maakten een zeer aardig
effect.
De Matroos voor en na de schijrireuk, een
was een voortbestaan zonder eenige be
langstelling.
Nog menigen zwaren slag heb ik te ver
duren gehad, maar de welkome gastde
vreugde, heeft nooit zijn intrek weêr bij mü
genomen. Wél heeft menig mensch mü nog
hartelijke genegenheid betoond, en, nadat
ik de eerste droeve jaren doorstaan had-
leerde ik die hartelükheid en vriendschap
ook waardeeren, maar ik zelve ik kon
my niet meer verheugen, dat had ik in die
verschrikkelü'ke uren voor altijd verleerd
Kort daarop had ik, nu van al mijne
lieven verlaten, by Katrien's grafheuvel
gestaan, nog zoo jong en niet in staat om een
beschermster, al was zy ook nög zoozwak,
teonlberen. Toen had men mij op Bendele
ben een tehuis aangeboden, te meer omdat
Eberhardt's kind nog lang om my weende;
ik zou hem opvoeden, zei vrouwe v. Ben
deleben, ik wees dit aanbod echter be
leefd van de hand. 't Was wel een weinig
trotsch van my ik wilde echter geen gou
vernante zyn in het huis, waar ik op het
punt gestaan had, de moeder van zyn kind
te wordenBovendien vreesde ik, week
hartig te zullen worden, en eens, wanneer
het zyne moeder mocht invallen hem naar
Weenen op te eischen, dat nieuwe gemis
niet te kunnen verdragen. En ik had goed
