NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. ZUÏD-IOLLANDSCHE EN ZEEOWSCIEEILANDEN. hee am BOER ipayme NI? Steenhouwerij INSSTRAAT 111, ERDAM. ,75 en 3,40. ge en prijzen, compagnie. zien van naam, KOOMEN. E. A. POOTS. v.BALLEGOOIJ T. ZAAIJER. iUIDIJK E f 1.30 de 5 ons EERHUIS." ;RDAM. jIJKE prijzen. MULDER. trole van het terdan, neerd, Ir in water, ter epap Onont- Warmoeziers Aardappelen, Tulpen. van Fruit, Sïer- i, de koolwortel- arven maden en htischer en doel- snd preparaat- ltaten garandeert eschadiging door )veol schadelijke i den weg staan, en prospectus Bsc MEN, Café, Bierman, Acht- ■OOT, Schilder childer, Den Timmerman, •ingvliet. irdigd, worden ,ndel ONZE EILA1BÜ voor de Dit Blad verschijnt eiken Zaterdagmorgen. Prijs per kwartaalf 0,50 Afzonderlijke nummers- 0,05 No. 39 Zaterdag 22 Augustus 1908 15E Jaargang Alle voor de Redactie en Administratie bestemde stukken en Adverténtiën worden uiterlijk Vrijdagmorgen ingewacht bij de Administratie te Middelharnis. Prijs per ad verten tien van '15 regels f 0,50 Iedere regel meer- 0,10 Groote letters naar plaatsruimte. Buitenlaiidsch Overzicht. De Turksche regoering gaat steeds voort met het invoeren van kerkhervormingen. Men ervaart thans eigenlijk pas recht, hoe treurig het er in dat Turksche rijk heeft uitgezien en hoe noodig verandering is. "Vrijheid van spreken heeft nooit bestaan. Het postgeheim was iets onbekends. Ieder wist, dat hij kans had, dat zijn brieven aan de postkantoren werden geopend en wee, zoo de politiespionnen er 6en enkele lettergreep tegen de regeering uit konden opvisscheu. De Correspondenten van buiten- landsche bladen wisten dit ook wel en durfden niet alles zeggen uit vrees, dat zij uit het land gezet zouden worden. De sultan leefde net als vadertje „Czaar" in voortdu rende vrees voor aanslagen en samenzwe ringen. Hij was omringd door een heel leger van spionnen, die alles aanbrachten. Kwam iemand wat veel in de gebouwen der buiten- landsche gezandschappen, of in de straat, waar die gebouwen staan, dan was dat zeer verdacht. Had hij de vermetelheid een buitenlandsch blad te lezen, dan stond hij reeds daarom met een zwarte kool aange teekend. Toonde een Turk wat vrijzinnige denk beelden, hy kon er zeker van zijn als verrader te boek te staan en den één of anderen dag moest hij vour zy'n misdrijven, die elk Nederlander heel gewone dingen vindt, boeten. Een correspondent vertelt zelfs, dat een Turk een sterk licht op zijn fiets had staan. Hy werd voor den rechter gebracht, want de spionnen verklaarden, dat dit licht wel een sein kon zijn om andere slecht bekend staande personen tot sein te dienen. Dat zoo'n toestand het leven in KoDstantinopel ondraaglijk maakte, is licht te bogrijpen. Turken, die het met hun land werkelijk goed meenden, maakten zich als voorjaren over den toe9tand ongerust. Leger en vloot werden geheel verwaarloosd. De uitgetrok ken gelden verdwenen in den zak van hoog geplaatste ambtenaren. Soldaten en officie ren kregen vaak in maanden geen soldij en alleen door het verwekken van een op roer gelukte het den soldaten wat van den Sultan los te maken. En soldaat was men waarlijk niet voor zijn plezier. Of er moest gevochtenworden tegen benden in Macedonia waar menig soldaat door sluipmoord viel, óf aan de Turksch-Perzische grens. De of ficieren zijn over het algemeen vrij goed ont wikkeld, doch de regeering plantte door die betere opleiding zelf de kiemen der revo lutie. Juist door huu meerdere ontwikkeling gingen talrijke officieren over tot de Jong- Turken, omdat zy de gruwelen van het oude wanbestuur het best leerden kennen door eigen ervaring. In dat feit moet dan ook ongetwijfeld wel de reden gezocht worden, dat de sul tan toen de revolutie uitbrak geen beroep op het leger deed, dat in Rusland bv. nog FEUILLETON. Uit het leven mijner oude vriendin. XVII. Ik ben geen vrouw die my met wat overgeschoten brokken laat afschepen, en daarom schenk ik je je vrijheid terug en tegelijkertijd het verlof, om de inspraak van je hart geheel en al te volgenEn terwijl ze met over de borst gekruiste ar men voor haar man staan bleef, barstte ze weGr in een luiden schaterlach uit. By deze woorden trok ik mij haastig terug, en wilde de deur openenvoor niets ter wereld had ik deze ontknooping willen bywonen. „Halt!" riep nu de schoone vrouw, en stond met één enkelen sprong naast mij. „Niet wegloopen, myn hartjeJ ij bent het immers, naar wier bezit bij met alle toe wijding van een schuchteren jongeling smacht 1 Hier gebleven! Aan jou heb ik dien geheelen walgelijken tijd, dien ik thans doorleven moet, te danken j y alleen hebt zijn hart afkeerig van mij gemaakt; ver- steeds zoo'n gewillig werktuig in handen der reactie is. De sultan wist wel, dat zijn leger op de hand der Jong-Turken was. Vandaar, dat hy de wijste partij heeft ge kozen eD zich tot een partemeDtaire regee ring bereid heeft verklaard. Dat strekt Ab doel Hamid meer tot eer dan dat hij zooals „vadertje" Czaar duizenden laat ophangen mishandelen en verbannen. Wanneer het de Jong-Tursche party gelukt de gematigd heid te blijven betrachten, waarmede ze momenteel te werk gaat, is er alle kans dat de onwenteling Turkije zal opheffen uit den staat van verval en vernedering waarin het sinds een eeuw byna verkeert. De reactie zal wel niet nalaten het hoofd op te steken. Het is daarom de groote vraag of de Sultan tegen dien invloed gekant zal bly'ven, Voor Turkije is dat wel te hopen. Sinds de laatste Rijksdagverkiezingen re geert von Bulow met het zoogenaamde „bloc", de samengang van een allegaartje1 van conservatieven en liberalen tegen de katholieken en socialisten. Reeds van den begiDne af aan werd voorspeld, dat het „bloc" het onmogelijk lang zou kunnen hou den, daar de samengang tusschen conser vatieven en liberalen onmogelijk zou zyn. Al dreigde meermalen een scheuring, de handigheid van Von Biilow. die het grootste belang er bü heeft het bloc in stand te hou den, omdat zijn regeering er mee staat of valt, heeft echter telkens de klove nog weten te dempen. Het staat er nu wel na, dat het tot een scheuring zal komen. In Sleeswijk Holstein is dr.Schuching burgemeester van het stadje Husum. Bij de verkiezingen heeft hy zich in zeer liberalen zin uitgelaten en later in een vrijzinnig blad een paar ar tikelen geschreven, waarin hij sommige maatregelen afkeurde. Dat is hem zeer kwa lijk genomen en de regeering heeft hem te kennen gegeven dat het voor een ambtenaar niet te pas komt regeeringsdaden te beoor- deelen en er een politieke meening op na te houden die anders is dan die zijner su perieuren. Het slot is, dat zyn dagen als burgemeester zyn geteld. Geen wonder dat de vrijzinnige pers verontwaardigd is De vervolging schijnt uitgegaan te zijn van den Pruisischen minister van binnenlandsche Zaken. Zeer terecht wordt in de Duitsche pers gevraagd hoe het mogelijk zal zyn het bloc bijeen te houden als regeeringsambte- naren en ministers te keer gaan tegen libe ralen die tot het bloc behooren. Hoe kunnen de liberalen zoo'n regeering steunen? Von Biilow zal dit vieze zaakje in ordetebren gen hebben, want zooals wij zeiden, het raakt zijn positie. Valt het bloc uiteen, dan kan hy niet aan 't hooid der regeering blijven. Hy heeft indertijd op zoo krasse wijze met de Centrumpartij grbroken, dat het een te groote vernedering zou zijn thans by die partij aa" te kloppen. Uit Belgis wordt een schandaalzaak ge meld, die een verbazende opschudding in het land teweeg heeft gebracht. Bij de antwoord je nu, zoo je kunt, jy trotsche prinses, jy Ze had mij tot in 't midden der kamer gesleept en slingerde mijn hand van zich af, alsof ik vergif aan mijne vin gers had. Ik was zóó verbijsterd, dal ik geen woord kon uitbrengen; als om hulp smeekend dwaalde myn oog in 'trond, en staarde in het verwrongen gelaat van vrouwe v. Ben- deleben. „Mij kun je belasteren, Ruth, zooveel je wilt," klonk plotseling de stem van Eber- hardt, „betrek echter geen onschuldige menscben in deze treurige geschiedenis." „Onschuldig?" riep Ruth. „Dan heeft ze je zeker in haar droom brieven geschreven, nietwaar? En in haar droom heeft zy je haar portret geschonken Ziedaar, moeder hebt ge de geheele onschuld!" schreeuwde zy, en wierp een pakje brieven voor de barones op tafel. „Ziedaar, diit vond ik, toen hy gister vergat den sleutel uit zijn schrijftafel te nemenen hier is haar portret, dat ik uit zijn lessenaar nam, en dat mij het bewijs gaf van zijn ontrouwen nu zult ge mijn ongelukkig leven als zyn wettige vrouw kunnen begrijpen „Gretha gilde vrouwe v. Bendeleben zóó luid en verwijtend, dat het mij als een jammerklacht door de ziel sneed. Nog altijd staarde ik als zinneloos op de brieven, die de barones achtereenvolgens in de hand hoofstad Brussel ligt als voorstad Schaar beek. In een zich voortdurend uitbreidend centrum zooals Brussel is, moeten voort durend groote werken worden uitgevoerd. De burgemeester van het stadje, ingeniers enz. hebben daarbij knoeierijen op reusach tige schaal bedreven. Het gelukte b.v. een persoon zyn eigendom tot driemaal toe te doen onteigenen en steeds werd het bedrag der schadeloosstel ling hooger. Was een nieuwgebouw voltooid, dan zag men, dat het niet in de gewenschte richting stond en de zaak was ge zond. Zooiets kon natuurlijk alleen gebeuren met medewerking van het gezag, anders kon zoo'n feit zich niet voordoen. Het Handelsblad van Antwerpen zegt, dat, als het gerecht zyn onderzoekingen in de om geving der hoofdstad voortzetten nog wel andere ontdekkingen zal doen en de zaak een ontzaglijke uitbreiding zal krijgen. Het is nog niet zoolang geledeD, dat bij het Belgische leger groote knoeierijen bij de leveranties van vleesch aan het leger wer den ontdekt. Eveneens zyn voor eenigen tyd in do nationale fabriek van verduur zaamde eetwaren te Antwerpen schande lijke diDgen aan het licht gekomen. Thans blijkt dat een geheel gemeentebestuur voor duizenden en duizenden heeft weten te stelen. Het schijnt, dat er nog heel wat meer te vinden zal zijn. Althans het ge noemde Handelsblad schrijf: „Niet alleen in Schaerbeek maar ook elders, niet alleen in gemeente diensten, ook in staatsonder nemingen dient gemoffeld om te achter halen waar er geknoeid en gekonkeld wordt. Men zoeke van hoog tot laag en van laag tot hoog." Dat laatste is heel mooi gezegd, maar zou het niet net gaan. als in de be ruchte Panama-affaire in Frankrijk? Toen waren zooveel „hoogen" er in be trokken dat men de zaak maar in den dofpot stopte! 't Kon in Belgie wel eens net zoo gaan De Engelsche minister Churchill heeft een goed werk gedaan. Tusschen Engeland en Duitschland heerscht een gespannen ver houding en vele staatslieden hebben zich bezorgd afgevraagd of de Russisch-Engel- sche entente (samengang) niet een conflict tusschen Duitschers en Engelsclien te voor schijn zou roepen. In een prachtige rede heeft minister Churchill een krachtig pro test laten hooren tegen het dry ven van hen die de Engelschen tegen de Duitschers op hitsen en steeds spreken van een dreigend oorlogsgevaar dat als onafwendbaar wordt vooi gesteld. Minister Churchill sprak deze rede uit in een mijnwerkersbijeenkomst te Swansea. Waarom zei Churchill, zou men eigen lijk oorlog voeren? Voor vrees, dat Duitsch land Engeland overvleugelt is geen reden. En nergens ter wereld komen Engelsche eu Duitsche belangen van den eersten rang met elkaar in botsing. Integendeel, de Duit schers behooren tot Bngelands beste klanten en Churchill zou niet weten waar een gelyk- nam. „Uwe Margaretha", las zy de onder - teekeningen, en opnieuw klonk het op hart- verscheurenden toon: „Gretha, hebben we dat aan je verdiend „Neen, mama," zoo verbrak Eberhardt de stilte, die daarop gevolgd was, „oordeel niet te schielijk! Hoor my eerst aan; ook gij, papa, kyk Margaretha niet zoo toornig aan de zaak is geheel anders, dan ze u wordt voorgesteld. Deze brieven en dat portret bewyzen geen ontrouw, want ze zyn schreven, nog eer Ruth als weduwe tot u terugkeerde, en dat weet Ruth maar hl te goed. Dat zij thans een aanleiding wil zoe ken, om met zooveel mogelijk éclat een scheiding van my ten tooneele te voeren, wil ik haar niet ten kwade duiden ook ik zie er reikhalzend naar uit, dat er een eind aan komt; maar dat zy d e z e reden bedenkt, dat is een laagheid, waartoe ik de moeder van myn kind niet in staat had geacht!" „Neen 1" riep Ruth, „G'ioof het niet, mama; dag en nacht heeft hij aan haar gedacht, haar portret heeft hy alty'd op zyn hart gedragen, en jegens mij was hij altijd terugstootend en onvriendelijk is dat nog geen ontrouw „Ruth, ik wil mij in tegenwooidigheid van dit meisje niet met alle middelen verdedigen, die my ten dienste staan," viel Eberhardt haar in de rede. „By God, ik waarschuw je, mij niet te tartendenk er waardige markt te vinden, wanneer er Duitschtand iets overkwam. En waar zou zoo'n vreeselyke oorlog goed voor kunnen wezen? Voor den handel, zeggen er Het loont nooit, zei Churchill, om voor handel te vechten. In een maand oorlog vermeit gy meer dan vyf jaar voordeelige handel kan voortbrengen, als alleman twaalf uur daags werkt en het geld uitgeeft. Men zegtom koloniën te winnen. Maar niets zal de bestemming van groote landen als Canada, Australië, Zuid-Afrika en Indie wijzigen. Zij gaan voort op hun eigen baan en vervullen hun eigen bestemming eri mijns inziens zal geen oorlog tusschen Euro- peesche staten dat lot veranderen. Zoo bly' ven er als prijs voor een oorlog slechts tropische plantages en kleine kolenstations over de wereld verspreid. Neen Engeland en Duitschland hebben geen reden om met elkaar te vechten, geen prijs om er om te vechten en geen plaats om te kunnen vechten. En mogen er eenige duizenden in Enge land en Duitschland zijn die een oorlog willen, uitvloedryke menschen mogen er onder wezen, maar., zyn er geen invloed rijker op den kant van den vrede Koning Eduard bv. Maar al waren die duizenden, die in de twee landen naar een oorlog haken, nog zoo invloedrijk zijn er dan niet een hon derd millioen anderen die geen oorlog willen. Zyn wy dan zulke schapen, vroeg Churchill. Is de democratie in de 20e eeuw zoo mach teloos? Ik heb zoo besloot de minister een groot vertrouwen in de wezenlijke goedheid van een groot volk. Ik geloof, zij gemeenschappelijke en geen tegendrijvige belangen hebben. Ik geloof dat de zooge naamde internationale solidariteit van den arbeid, een groote tegenover alle menschen kan brengen. Deze redevoering wordt door de Duitsche pers met groote ingenomenheid begroet. De goede verstandhouding tusschen de twee volkeren zal zeker er op verbeteren door het bezoek dat binnenkort Koning Eduai'd officiéél aan zyn Duitschen Keizer- neef zal brengen. Ieder vriend van den vrede zal zich verblijden over de te wach ten toenadering. Binnenland. De N. Ct. deelt mede, dat te Apeldoorn het gerucht, als zoude H. M. de Koningin een blijde gebeurtenis verwachten, algemeen geacht wordt waarheid te bevatten. De gelukkige gebeurtenis zou tegen Fe bruari—Maart mogen worden tegemoet ge zien. Het Hof zou behoudens bijzondere omstandigheden den winter opHetLoo doorbrengen. Men schrijft ons uit Apeldoorn In de laatste dagen wyze verschillende omstandigheden op bijzondere voorzich- om, hoe je my het leven op elke wyze tot een hel hebt gemaaktwat plichtverzakende moeder je voor je kind zijt geweestGod weet, dat ik al het mogelijke heb gedaan om den vrede te bewaren, 't ging vaak myne krachten te boven." „Margaretha!" riep nu de baron op bar- schen toon. „Margaretha, heb jy werkelijk deze brieven geschreven „Ja, dat heb ik gedaan," antwoordde ik snikkend. „Zeg eens kind." riep by driftig, wat dacht je dan wel daarby Hoe kom jy, die ik voor een verstandig, zedig meisje hield, er toe, briefwisseling met luitenant Von Eber hardt te houden Ik zweeg; 'tzou my onmogelijk zyn ge weest, hèm door de waarheid te spreken, van trouwbreuk te beschuldigen. Vrouwe v. Bendeleben stond op, eD terwyl ze mjj een koelen verachtelyken blik toewierp, verliet zij het vertrek. 't Doet mij innig leed, Gretha, dat ik zulke zaken van je moet vernemen," hernam de baron. „Thans wordt mij zeer veel dui delijk; je afkeer van dominee Renner, je verdrietelijk voorkomen toen Ruth zich verloofde 'Lis slecht, dal Eberhardt ver gat, hoezeer ik je geDegen was, en je als een mooi kamermeisje zaken in 't hoofd bracht, die voor de vriendin mijner dochter niet passend zijn. Dat was niet gehandeld tigheid van H. M. de Koningin, zooals men zich herinnert, is de hofrouw zon der noodzakelijkheid verlengd, zoodat bij zondere festiviteiten vermeden konden wor den. Voorts viel het op, dat H. M. den Prins niet naar Mecklenburg vergezelde, zooals andere jaren. Eveneens bleef het be zoek aan Soestdyk achterwege. Ook zal de Koningin verschillende tentoonstellingen niet bezoeken, o. a. de landbouwtentoonstel ling te Apeldoorn waarvan H. M. Bescherm vrouwe is. H. M. zal ook, naar gezegd wordt, de feestelijkheden ter eere Harer verjaring op 31 Augustus te Apeldoorn waarschijnlijk niet bijwonen. Wegens den hofrouw zal, gelijk gemeld, op Koningin's geboortedag ook het gebrui kelijk gala-diner ten Paleize Het Loo dit jaar niet plaats hebben. L .D. Het tramverkeer op het Damrak te Am sterdam heeft Donderdagmiddag ongeveer een half uur stoornis ondervonden, doordat een bijwagen bij het station onspoorde. Het kostte heel wat moeite het voertuig weer op de rail3 te brengen, daar men op die plaats juist bezig is de rails te herstellen. Te Rozendaal is gisternacht ingebroken in het kantoor der registratie en domeinen. Eerst heeft men getracht de deur te for- ceeren, wat niet gelukt is. Daarna heeft men een ruit ingedrukt en zoo de sluiting van een raam opengemaakt. Op het kantoor zyn alle laden doorzocht en uit een lade een bedrag van f 30 gestolen. In een andere lade is het geld niet opgemerkt. De brandkast, die een groot bedrag bevatte, heeft men onaan geroerd gelaten. De daders zyn vermoedelijk drie personen uit het nuburige Heike, wien reeds meerdere diefstallen werden ten laste gelegd. Deze personen zyn des avonds ook iu de plaats gezien. Een fietsrijder te Gouda, gezeten op een „huurkar", had gisteren een slechten dag. Hij kwam in den namiddag opdeWestba ven aldaar in zoodanige aanraking met een automobiel no. H. 701, dat van zyn gehuurd rijwiel niet veel overbleef. Niettegenstaande zijn onbedrevenheid in het wielrijden, wist hy toch bijtijds te ontsnappen aan hetgevaar van zelf aangereden te worden. Blijkens ingesteld onderzoek ligt de schuld geheel aan den wielrijder. Men meldt aan de O. H. Crt. uit Haar lemmermeer In onze vorige correspondentie schreven we het een en ander over zieke varkens en nog wat. We schetsten daaain hoe men zieke of soms gestorven varkens toch nog een weg weet te doen vinden naar de ta fel van den stedeling, al mogen we niet verzwijgen, dat het vleesch van den „knors" ook wel gegeten wordt door de aimere be volking te plattenlande als is het dan ook lang niet in die mate. Doch al is 't vleesch zóó onbetrouwbaar dat de arme drommel buiten er niet aan- als man van eer. Je ziet, wat treurige ge volgen dat nu heeft gehad." „Vergeef my, papa," zei Eberhardt, „gij staat op hét punt een zeer streng oordeel uit te spreken. Ik heb aan mejuffrouw Siegismund geen enkel oogenblik in dien geest gedacht, zooals u 't schijnt op te vatten- Margaretha was myne bruid" zyn stem trilde „en ik zou haar zoo zeker tot my'ne vrouw genomen hebben, als ik nu Ruth gehuwd heb, indien men mij niet zaken verteld had, die ik de zwakheid had te gelooven, en die mij een verbintenis deden afbreken, die mijner onwaardig scheen te zijn." „Je bruid?" vroeg de baron, alsof hij dat zoo kalm uitgesproken woord niet begrij pen kon. „Zooals ik zeide," herhaalde hy. „Zij was mijne bruid, en deze brieven zijn dus gewettigd." „Ziet u nu wel papaatje: z ij n bruid?" lachte Ruth, zich voor haar verbaasden vader plaatsend, terwyl ik my, over myn gansche lichaam sidderend, krampachtig aan de leuning van een stoel staande hield. Niettegenstaande de mij hier aangedane smaad, was bet, of de lentein mijn gemoed ontwaakte. „Ziet u nu wel, hoe jammer het is, dat deze party niet tot stand kwam Dan hadt ge uw vrienden uwe nicht vrouwe v. Eber-

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1908 | | pagina 1