ONZ
E EILANDEN van 30 MEI 1908.
volging of niet meer vervolgd worden, niet
naar huis laat gaan zonder hun althans,
op den voet van de tarieven voorgetuigen
en deskundigen, een bepaalde vergoeding
voor reis- en verblijfkosten en voor tijdver
lies toe te kennen. Men zou voorts z.i. den
rechter de bevoegdheid kunnen verleenen,
om ingeval de beklaagde on- of minvermo
gend was, en deze kon aantoonen kosten
te hebben gehad van correspondentie met i
zyn verdediger, de ambtenaren of colleges,
die zijn zaak behandelden, of met personen,
welke hy als getuigen wenschte te laten
hooxen, te bepalen, dat ook deze kosten
zouden worden vergoed. Schrijver acht deze
regeling nog wel geen ideale, maar zegt hy,
zij komt in eik geval te gemoet aan de
wenschen van hen, die getroffen zijn door
de onbarmhartigheid, waarmede thans de
strafwetgever, in zijn eenzijdige behartiging
van de belangen der maatschappij, de belan
gen dor individuen, zelfs der onschuldigen,
laat lijden en juist diegenen, welke het
meest steun behoeven in hun moeilijken
levensstrijd om niet tot misdrijf te vervallen,
het ernstigst schaadt door de onverschillig
heid, waarmede hy hun belang eenvoudig
negeert. Het is een eisch van gezonde demo
cratie, dezen misstand gaandeweg te doen
verdwijnen.
Een vreemdsoortige kraamkamer. Men
meldt uit Veenwouden aan de „Lwd. Cou
rant"Hoort men soms van vreemde, haast
onmogelijke broedplaatsen van vogels, thans
heeft men onder den bak van een der wis
sels, even ten westen van het station aldaar,
een nest gevondeD met jonge katten. In
weerwil van het geknars en geklop van den
wissel en het gedreun der voorbij snorrende
treinen, is de oude poes blijkbaar volkomen
op haar gemak in de vreemde en gevaarlijke
kinderkamer.
Broedertwist. Uit Roermondt meldt
meldt men aan de „N. R. Ct." van 22
dezer
Hedenmorgen zijn de drie gebroeders T.
uit Odiliënberg gevankelijk naar de gevan
genis alhier overgebracht Deze gevangen
neming staat in verband met de reeds
vroeger vermelde levensgevaarlijke verwon
ding, in een broedertwist toegebracht aan
den vierden broeder, die thans nog in ernstig
levensgevaar verkeert.
Tengevolge van een door een overleden
oom nagelaten erfenisje, waarvan den vader
niets gewerd, heerschte ten huize van de
familie T. een zonderlinge toestand.
De moeder zorgde voor zichzelf en twee
zonen, de twee andere zoons kookten hun
pot zelf, terwijl de vader eveneens voor
zichzelf te zorgen had. En dit alles ineen
en 't zelfde huis.
Reeds herhaalde malen gaf dit aanleiding
tot twisten. Maandag ontaai de die onder
linge twist in een hevige vechtpartij tus
schen de vier broeders, waarbij een hunner
door drie levensgevaarlijke messteken werd
verwond.
De getroffene heeft geen zyner familie
leden als dader willen aanwijzen,ondanks
de herhaalde pogingen, daartoe door de
justitie aangewend.
De inbraak in het postkantoor te Apeldoorn.
Steeds worden meer zaken bekend omtrent
de vermissing van geldswaarden uit de
aangeteekende brieven bij de inbraak in het
postkantoor. Er waren brieven bij met be
langrijke bedragen, o.a. een van f 4000,
waarvan de nos. der bankbiljetten alle be
kend zijn. Verschillende brieven konden,
hoewel beschadigd, nog worden afgeleverd,
terwijl uit een pakket inhoudende f 9000
aan effecten en francs 300 aan Zwitsersche
bankbiljetten, alleen de bankbiljetten zijn
medegenomen en de effecten gisterenavond
aan den geadresseerde konden worden uit
gereikt.
Ofschoon alles in do weer is om de
daders op te sporen, is nog geen enkel
resultaat bericht. Het totaal bedrag van het
gestolene inclusief de aanwezige kasgelden,
bedraagt ongeveer f 10000.
Plotseling dood. Zondagmorgen vervoeg
de zich een 54-jarig man aan de branderij
„De Ooievaar" alhier, met verzoek zich te
mogen verwarmen. Nadat zyn verzoek was
toegestaan en de man op een stoel had
plaats genomen, gaf hy den geest.
Kwartjesvinders. Een inwoner van Loos
duinen verloor Zondag op den Kleiweg nabij
Delft, aan valsche kaartspelers 23. De,
benadeelde wist, met behulp van eenige
voorbijgangers, en ondanks heftig verzet
van de spelers, een hunner aan de politie
te Delft over te leveren, die daarna ver
baliseerde.
Inbraken. Te Kampen werd Maandagmor
gen ontdek, dat was ingebroken in het
vlammende oogen: „Ik heb het lang genoeg
mee aangezien, hoe jy hier als 'n prinses
op 't kasteel woont, en toch niets meer bent,
dan de gezelschapsjuffer van de freule. Nu
laat ik je niet langer hier; denk je soms,
dat ik niet weet, dat 'theele kasteel vol
officieren is? En zelfs de spreeuwen op 't
dak weten, wat dat voor lichtzinnig gespuis
is! Laat ze aan mevrouw de barones hun
vleierijen in 't oor blazen, die hindert dat
niet, maar jou zou 't het hoofd nóg meer
op hol brengen. Kom
Dat was my ie erg, en ik gelastte haar,
buiten mij zelve van toorn, onmiddellijk het
kasteel te verlaten. „Ik zal aan vader schrij
ven," voegde ik er by, „hoe brutaal je tegen
mij optreedt. En zoo je nu niet terstond
heengaat, zet ik geen voet meer in ons
huis I"
De oude was doodsbleek geworden, 'plot
seling zonk zij op den stoel, sloeg haar
voorschoot voor 't gelaat, en het beven van
haar geheele lichaam bewees, dat zij zenuw
achtig snikte.
„Katrien," zei ik, berouw gevoelend we
gens mijne heftigheid, „schrei niet, jij hebt
my in drift gebracht; ik ben er immers van
overtuigd, dat je 't goed met mij meent,
maar jij kunt werkelijk mijn verhouding
hier niet beoordeelen."
„Gretha," snikte zjj, „ik leef dag en nacht
in zorg over u, en uwe toekomst. Ik heb
Burgerweeshuis. Er werd maar weinig ver
mist, eenig geld uit een spaarpot en een
paar gouden ringen. Het vermoeden viel op
een 19 jongen, vroeger verpleegde in dat ge
sticht en van Rotterdam dien vorigen dag
naar Kampen gekomen. Het jongmensch
heeft reeds bekend, en zal naar Zwolle wor
den opgezonden.
Te Zegge by Rozendaal is gisternacht in
gebroken bij den heer Verhoeven. By het
verbreken der luiken lieten de inbrekers het
sluitijzer echter vallen, waardoor de bewo-|
ner gewekt werd, die aanstonds opstond en
zich met een revolver wapende. Buiten ge
komen kon h\j nog een tweetal schoten op
de vluchtende inbrekers lossen, doch dezen
van hun kant schoten eveneens terug. Ge
lukkig werd niemand geraakt. De marechaus
sees hebben reeds een uitgebreid onderzoek
ingesteld.
Amerikaansch l Te Onstwedde (Gr.) hield
de onderwijzer Baaiman gewone repetitie
van het gemengd zangkoor met meer dan
30 leden op het dak der bijzondere
school aldaar. De schoollokalen waren in
de verf gezet en één repetitie kon met het
oog op een concours niet gemist worden.
Arbeiders óp reis. Als een bijzonderheid
meldt men aan de Nieuwe Courant uit Zwol
le, dat vijf arbeiders van de Centrale Werk
plaats aldaar met vrybiljetten een reis naar
Spanje en Portogal gaan maken. Van mid
dag om half vier vertrekken ze. Ze zy'n de
eersten onder het Ned. spoorwegpersoneel,
die deze reis met vrybiljetten gaan maken.
Geen van allen ken iets anders dan Hol-
landsch. Onder meer zullen ze Madrid, Gra
nada, Lissabon enz. gaan bezoeken.
Tanger stond ook op 't program, doch
de My. gaf hiervoor geen vrijkaarten, waar
schijnlijk vanwege de troebelen in Marokko.
Een eenvoudige dorpsbewoner stelde eens
in een herberg, waar burgemeester, wethou
der, dokter, notaris, koster en schoolmees
ter hun pintje pakten, deze vraag: Welk
verschil is er tusschen pot en pint? Nie
mand kon deze vraag beantwoorden toen
zei onze pachterDe pot dient om het geld
te bewaren, en de pint om het te verkwisten.
Echtelijke Raad. Mijnheer (achter de
krant)Wel, wel, alweer wat nieuws. Nu
kunnen ze al in kleur fotografeeren.
Mevrouw (met een blik op zijn neus)Ik
vind, beste, dat ge wijs zoudt doen uw por
tret te laten maken vóór de oude methode
afschaft wordt.
In het afgeloopen seizoen zyn te Bode
graven in de export-slachterij van de heeren
Van Rijn en Sterk 7500 nuchtere kalveren
geslacht en naar Engeland verzonden.
Te Raamsdonkveer is een molenaars
knecht, die uit den molen was gevallen
en daarbij hals en beenen brak, aan de
gevolgen overleden.
Z. K. H. Prins Hendrik heeft f 40 ge
schonken voor de oprichting van een Chr.
yolkslogement te Groningen.
De heer mr, H. C. Moolenburgh is be
noemd tot burgemeester van Zieriksee.
leefhebbers genoegVoor de betrekking
van directeur van het te 's-Gravenhage te
vestigen Nationaal Informatie- en Reisbureau
hebben zich een 100-tal sollicitanten aan
gemeld.
De inbraak te Apeldoorn! Van de 45
aangeteekende stukken, die tijdens de
inbraak in het postkantoor te Apeldoorn in
de brandkast aanwezig waren, waaronder
zich ook kennisgevingen van de Rijksver
zekeringsbank bevonden, konden 28 stuk
ken, zij 't ook gedeeltelijk beschadigd, wor
den uitgereikt. Van 17 stuks werd de inhoud
geroofd, terwijl de bankbiljetten, die op den
grond lagen, konden terechtgebracht worden
door het bekend maken der nummers.
Dat rookt al!
Een knaapje van 7 jaar liep permantig
met een zware sigaar in het hoofd door
Amstel's straten te kuieren. Toen de jeug
dige rooker dicht by huis was, stak hij de
brandende sigaar in den broekzak. De dom
me jonge bemerkte niet, dat zyn kleeding
was gaan smeulen.
Op eens voelde de knaap hevigen pijn
en geen wonderZijn broek stond in lich
telaaie! Nadat voorbijgangers de vlammen
gedoofd hadden, werd de knaap naar het
Binnen Gasthuis gebracht, waar de brand
wonden, die hij aan het onderlijf bekomen
had verbonden werden.
Vooreerst zal hij na dit zeer gevoelige
lesje de sigaar wel verwenschen!
De schouwburg te Arnhem zal electrisch
je immers op mijne armen gedragen, toen
jo nog zoo klein en hulpeloos waart, en ik
heb ook je moeders oogen gesloten,— vervul
nu de eenige bede die ik ooit tot je gericht
heb, en kom b(i me, zoolang die officieren
hier op 't kasteel zyn." Hare oude, betraande
oogen keken mij smeekend aan. 'tzou
mijn dood zijn, als jij ongelukkig werdt.
Ik ben óók jong geweest, en weet hoe licht
het gebeuren kan, dat een het hart van een
jong meisje verovert, en trouwen kind, doet
je gee n hunnerKom meé. Greetje, bespaar
u en mij veel verdriet. Je hebt immers op
de wijde wereld niemand, die 't zoo goed
met je meent als de oude, knorrige Katrien.
Ik bid je, ga met my me0, tot
„Katrien," riep ik half geroerd," ik ben
je werkelijk dankbaar; je meent het goed
met my, dat weetik, maar je maakt je noo-
deloos ongerust. Wie zou op m y verliefd,
raken, en neen, ik kan niet heengaan
dat zou belachelijk zijnje- weet, zoodra
vader terugkeert, kom ik voor altyd; nu
kan ik niet. Wees verstandig Katrien," bad
ik, toen ze mij doordringend bleef aanstaren,
„ga naar huis, ik kom spoedig."
„Goeden nacht," zei ze, en gingmy, zonder
my aan te kijken voorbij. „Ik heb alles
beproefd, nu moge gebeuren, wat
't Overige kon ik niet meer hooren. Dreu
nend viel de zware buitendeur in 't slot
ze was vertrokken
verlicht wordende gemeenteraad stond
daarvoor de gevraagde f 25.000 toe.
Van de pul en het kalf!
De plaats nabij de vischhal, waar dezer
dagen een Huizer vischkooper een heipaal
ring op het hoofd kreeg en dientengevolge
stierf, is Zaterdag door een schutting van
den publieken weg afgesloten.
De f 30.000 krijgen de schuldeischers niet
De Opr. Haarl.Ct. verneemt, dat de Haar-
lemsehe rechtbank heeft beslist, dat de
f 30.000, welke door verzekeringsmaatschap
pijen worden uitbetaald in verband met
het overlijden van den heer C'. Planteydt,
in leven directeur der gefailleerde trawler-
maatschappijen te IJmuiden, toekomen, aan
diens weduwe en kinderen en dus niet val
len in de gefailleerde nalatenschap.
Zijn oude moeder verwondi Maandagavond
kwam IJ. te Amersfoort ten huize van zijn
oude moeder in beschonken toestand. Hij
ging het oude mensch met een mes te lijf
en gaf haar een diepe snede over den arm.
Dr. Groneman moest haar in behandeling
nemen, terwijl de woesteling achter slot en
grendel werd gezet.
Iels over Kousen. Kousen hebben haar
eigen geschiedenis, en het is wel de moeite
waard er wat van te weten.
Men vindt het eerst datgene uit, wat men
het meest noodig heeft. Het verbaast ons
daarom niet, dat de Laplanders hun beenen
en voeten bedekten, lang voordat de be.
woners van warmere landen daaraan dach
ten. Nog heden ten dage gaan de heeren
in het zonnige Zuiden barrevoets en de
gedachte komt niet by hen op, dat dit als
een teeken van armoede zou kunnen be
schouwd worden.
In overoude tijden droegen de Laplanders
een soort van beenbedekking, die zy uit
de huiden van wilde dieren vervaardigden.
De schoenen, die van dergelijke vellen ge
maakt werden, waren van binnen met fijn
gesneden gras bedekt; op deze wijze hielden
zij de voeten warm.
fn de middeneeuwen droegen de vrouwen
kousen van laken, die op den voet werden
toegeknoopt of geregen; bij de mannen
waren broek en kousen uit één stuk en van
leder.
In verloop van tijd werd het leder door
kostbaarder stoffen: zijde, fluweel, pluche
of goudlaken vervangen. De heeren kleedden
zich toen met meer smaak dan tegenwoordig
en waren zeer trotsch op hun fraaie wam
buizen, veelkleurige broeken en kanten lub
ben.
Het breien werd in het begin van de
zestiende eeuw in Schotland uitgevonden.
De gebreide kousen werden naar Frankryk
gezoriden en een breïgild aldaar opgericht
Het Spaansche hof ontving kousen uit
Frankrijk, lang voordat zij in Engeland
bekend waren.
Toen in 1560 koningin Elisabeth een paar
zwart zijden kousen ten geschenke ontving,
meende men in Engeland, dat het een
geheel nieuwe uitvinding was.
De koningin was zoo ingenomen met het
geschenk, dat zij terstond de lakensche
kousen afschafte, en verklaarde, dat zy
nooit in haar leven meer iets anders dan
zijden kousen zou dragen. Elisabeth was
even trotsch op haar fraai gevormden voet
als op haar schoone handen en armen;
men kan zich dus voorstellen, hoe blij zij
was met haar nieuwe kousen, die haar fijnen
enkel zoo goed deden uitkomen.
Eenige jaren later ontdekte een arme
winkelier, dat sajet ook voor kousen kon
gebruikt worden, maar zyn uitvinding
schynt hem weinig geldelyk voordeel te
hebben aangebracht.
Een tweede schrede voorwaarts werd
door William Lee, uit Woolbridge, Notting
hamshire, gedaan. In 1589 vond hij een
machine uit voor het weven van kousen
en richtte een fabriek te Woolbridge op.
Deze uitvinding was den bewoners van
Woolbridge allesbehalve aangenaam. Zij
verdienden hun brood met kousen breien
en meenden dus, dat de machine hen rui-
neeren zou. Zij bestormden als één man
de fabriek en vernielden het weefgetouw.
William Lee kon den slag niet dragen.
Hij verliet zyn woonplaats en stierf kort
daarop van verdriet. Maar zyn ontdekking
ging niet met zijn dood verloren; zij werd
een zegen voor Engeland. Sedert dien tyd
heeft voornamelijk Engeland de wereld van
kousen voorzien. In andere landen werden
zij ook vervaardigd, maar geen natie kan
met de Engelsche in de kousen-fabricage
wedijveren.
Eerst in het midden van de achttiende
eeuw begon men katoenen kousen temaken.
Nottingham is nog het middenpunt van den
Ik begaf my op 'tbalcon; daar fonkelden
de millioenen sterren aan den hemel. O,
zou dan de almachtige God, die al deze
werelden in hare banen regelt, niet ook een
klein weinigje geluk voor zoo'n jong, ver
laten menschen-hart hebben? Voort ech
ter met alle droevige gedachten I ik was
immers niet zoo jong, en de onbewuste
bekoring eener pas ontwakende liefde, ver
hief zich in mijn binnensteIk zag zijn
donkere oogen op mij gevestigd, en had van
zaligheid en geluk kunnen jubelen. Lang
stond ik zoo, en staarde in den zwijgenden
nacht; hoelang ik weet het niet meer.
„Gretha." fluisterde plotseling Hannah's
stem, terwijl ze hare armen om mijn hals.
sloeg. „Jij dweept hiei boven, en neef Wil
helm dweept beneden. Waarom kom je niet
terug?" En zonder myn antwoord af te
wachten, vervolgde zij„Wat zal 't morgen
een schoone dag wordenje hebt immers
niet vergeten, dat we naar 't Eiken-woud
willen ryden
„Neen, ik heb niets vergeten," antwoordde
ik, „en verhevg mij er nu al mede." Wy
keuvelden nog zeer lang, eer de slaap zijne
rechten deed gelden.
Den volgenden morgen kon ik nauwelijks
begrijpen, waarom ik na de moederlijke
waarschuwing van Katrien, zoo lang naar
de sterren had gestaard, maar als ik
aan die zwarte oogen dacht, begon weer
kousenhandel en de wevers beseffen nu ten
volle de waarde van Lee's uitvinding.
Door den bliksem gedood
Onder Baarle-Nassau werd een vader die
met zyn zoontje in 't veld was, door den
bliksem gedood. Ook 't kind werd getroffen
doch zal herstellen.
De man Iaat een weduwe en 7 kinderen
achter.
De heer D. Kluithoofd, burgemeester van
Numansdorp en Klaaswaal zal tegen 1 Sep-,
tember eervol ontslag aanvragen.
Poging tot doodslag. De reiziger G. G.,
wonende aan de Vlaggemanskade, de brou
wersknecht H. v. O. uit de Wiekstraat en
de loodgieter F. v. H., uit de Stolkstraat,
alhier, keerden vanochtend van een wande
ling uit de richting van Hillegersberg langs
de Rotte huiswaarts.
Omstreeks negen uren gekomen in den
Zwaanshals, ter hoogte van het Zwanen-
eiland, ontmoetten zij daar een jongen, die
meitakken had. Een hunner nam hem een
meitak af, hetgeen omstanders party voor
dien jongen deed trekken.
In tusschen liep het drietal door totdat
plotseling G. G. zich van achteren voelde
beetgepakt en in de armen geklemd. Dit
deed dé veedrijver A. C. S., wonende id den
Zwaanshals, een dergenen, die er bij gestaan
hadden, toen den jongen de meitak werd
ontnomen. De veedrijver drong de reiziger
G. G. naar de kreek, die rond het Zwanen-
eiland loopt, stapte met den tegensparte
lenden reiziger te water en wierp hem toen
achterover in de kreek, pogingen aanwen
dende om zyn hoofd onder water te hou
den. Dit mislukte alleen door de tusschen-
komst van omstanders, die den veedrijver
beletten zijn plan te volvoeren.
De brouwersknecht H. v. O., die trachtte
zijn in het nauw gebrachten kameraad hulp
te verleenen, viel ook te water, maar redde
zichzelf.
De veedrijver A. C. S. is door de politie
gearresteerd en opgesloten op het bureau
in de Lange Torenstraat.
Plaatselijk Nieuws.
MIDDELlIARiYIS Dinsdag kwam alhier
binnen de vischsloep „Vertrouwen" schipper
C. v. d. Hoek, met een besomming van 175
gulden en 9 ton zoutevisch.
De twee vischsloepen ter haring
visscheiy gereed gemaakt moeten worden
znllen Maandag naar Vlaardingen worden
gebracht om aldaar te worden schoonge
maakt en het daarvoor benoodigde materi
eel in te scheepen, terwijl de andere visch
sloepen, als vroeger meer gebeurde hierin
de haven schoon gemaakt zullen worden.
De Middelharnische boot die Donderdag
avond om 81/.) ur, de kaai verliet om de
leden van de Spo'rtvereeniging en zij die
er gebruik van hadden gemaakt dien dag het
festival te Oostvoorne te gaan bywonen,
keerde des nachts om 12s/j uur terug, be
paald een echte sportdag ook voor het
personeel van de boot.
Donderdagavond om 6 uur kwam het
Leger des Heils, terugkeerende naar het
sas waar de boot lag te wachten door het
dorp. De toeloop van menschen was zoo
groot dat Nieuwstraal en Weatdyk prop
vol waren; eenige dames die ook met dat
gezelschap waren meegekomen hebben den
dag grootendeels met visschers doorge
bracht.
Tusschen Woensdag en Donderdag
waren op verschillende plaatsen in de ge
meente bulletins aangeplakt, van het Neder-
landsch Verbond van Vakvereenigingen,
Sociaaldemocratische-Arbeidersparty in Ne
derland, waarin de arbeiders ter vergadering
werden opgeroepen tot het verkrijgen van
een wettelijk vastgestelden 10-urendag voor
alle arbeiders, verhooging van den ver-
eischten leeftijd vooi de toelating van kin
derarbeid tot 14 jaar, afschaffing van nacht
arbeid enz.
Donderdagvoormiddag omstreeks 93/4
ure kwamen eenige lieden het dorp alhier
binnen, die mede gekomen waren met het
Leger des Heils. Dat niet ailen tot het
Heilsleger behoorden, kon men al spoedig
waarnemen, daar eenige de eerste herberg
de beste die zij zagen tot toevluchtsoord
kozen. Het komt ons voor in het belang
van het Leger, dergelijke behoeftige per
sonen liever niet mede te brengen.
STELLENDAM- Ons muziekgezelschap „de
Hoop", behaalde bij het Concours, gehouden
op 28 Mei jl. te Oostvoorne de le pry's in
de 2e afdeeling.
mijn hart toch weèr sneller te kloppen.
O, Katrien, wees onbezorgd, ik zal op mijn
hoede zijn, mijn hart blijft buiten spel; door
met hem te keuvelen, zal men toch niet
terstond ongelukkig wordenneen, zeker,
Katrien was overdreven angstig, en dat zag
zij later ook zelve in
Toen ik hem echter aan tafel weerzag,
en hy daarna naast my te paard zat, toen
dacht ik nauwelijks meer, dater een Katrien
op de wereld bestond, en had ik hare goede
lessen reeds lang vergeten 't was zoo heer
lijk, langzaam door 't groene woud te rijden,
en als ik opkeek, zag ik zijne schitterende
oogen op mij gericht, zoodat ik de mijne
in verlegenheid moest neerslaan. Hoewel
we over onverschillige onderwerpen spra
ken, heb ik mij nooit aangenamer onder
houden. Ach Katrien, indien jy ons zoo
gezien hadt, en een door mij geplukte
witte roos op zijn uniform
Ik vertelde hem ook van mijn vader, en
hoe eenzaam ik in 't leven zou zijn, zoo ik
geen toevluchtsoord op het kasteel gevon
den had.
„Ik heb óók reeds sedert vele jaren geen
ouders meer," zeide hij, terwijl er een droe
vige trek om zijn mond kwam. „Maar een
man gevoelt dat gemis niet zoo zwaar als
een meisje, wier plaats toch in't ouderlijk
huis is, tot zeharen echtgenoot volgt."
„Ik wil ook naar mijn vader," zeide ik
EEN SCHBEEUWEND ONBECHT.
De tegenwoordige meerderheid van den
Sommelsdijkschen gemeenteraad heeft
Woensdag een stuk bedreven, dat een
kreet vangverontwaardiging heett doen
opgaan in de geheele gemeente Sommels-
dijk.
In de plaats van wijlen mej. Kooremans
zou de raad een verloskundige benoemen.
Tijdens de ziekte van mej. K. is de prak
tijk gedurende 7 maanden waargenomen
door mej. J. Versteeg. Of er reden tot
tevredenheid over baren arbeid bestond
moge uit bet onderstaande blijken.
De heer Knöps gaf haar het volgende
getuigschrift
„Ondergeteekende, S. Knöps, arts.
te Sommelsdijk verklaart, dat mej.
J. Versteeg, verloskundige, vóórhaar
werk zeer goed is geweest."
Sommelsdijk, 18/4 1908. S. KNÖPS.
De heer Dr. de Vries Reilingh schrijft:
„Ondergeteekende verklaart, dat
mej. Versteeg, gedurende ongeveer
7 maanden als plaatsvervangend ver
loskundige opgetreden te Middelhar-
nis en Sommelsdijk, tot zijn volko
men tevredenheid heeft gewerkt en
getoond beeft vóórhaar vak berekend
te zijn."
Dr. DE VRIES REILINGH.
De patiënten van mejVersteeg richtten
tot den Raad onderstaand rekest:
„Ondergeteekenden, allen patiën
ten van mej. Versteeg, assistent-
verloskundige alhier, hebben de eer
U het volgende mede te deelen:
„dat zij zoowel over de behande
ling als over de'geheele wijze van
optreden, haar zachtheid en behulp
zaamheid niets dan lof hebben;
„dat zij, vernomen hebbende,
dat genoemde mej uflrouw solliciteert
naar de betrekking van verloskun
dige, uw college, op grond van ge
noemde verklaring ten zeerste aan
bevelen."
Dit adres was door 85 patiënten ge-
teekend
Op grond van deze afdoende getuige
nissen van deskundigen en belangheb
benden was Mej. Versteeg in de eerste
plaats aangewezen om als opvolgster van
Mej. Kooremans te worden benoemd.
Burgemeester en Wethouders van
Sommelsdijk gaven blijk dit in te zien
en plaatsten haar dan ook als No. 1 op
de aanbeveling aan den Raad, No. 2
was Mej. Vis en No. 3 Mej. v. d. Weele.
Tot zoover scheen alles goed te gaan.
Wie echter op de hoogte was van het
geen er binnenskamers werd bedisseld,
wist beter.
Reeds voor dat van een oproej/lng van
Sollicitanten sprake was, deed bet ge
rucht de ronde, dat Mej. Versteeg zou
moeten wijken voor een te verwachten
sollicitante, Mej. Vis, schoonztister van
het hoofd der bijzondere school, den heer
v. d. Waal. Of zij bekwaam was, daar
naar werd zelfs niet geïnformeerd. Dat
tegenover Mej. Versteeg, die dank zij
de wijze, waarop zy blijkens getuigenis
sen van doktoren en belanghebbenden
hare taak vervuld had en die dus voor
benoeming aangewezen was, een schreeu
wend onrecht zou worden begaan, zou
geen gewicht in de schaal leggen. Zoo
zei het gerucht,dat door de uitkomst
der raadsvergadering van Woensdag
volkomen is bevestigd.
De antirevolutionaire meerderheid, de
heeren J. Timmerman, W. v. Beek, M.
Bom, en Joppo hebben den treurigen
moed gehad Mej. Versteeg op te offeren
aan 't meest bekrompen partijbelang,
hare toekomst te vernietigen.
Heeft men er dan geen oogenblik aan
eedacht, hoe Mej. Versteeg door deze
schandelijke partijdaad gedupeerd wordt?
Wat zal het geval zijn? Als Mej.
Versteeg elders solliciteert, zal het haar
aangerekend worden, dat zij na 7 maan
den tijdelijke werkzaamheid te Sommels
dijk niet werd benoemd. Immers, zoo
redeneert men, had zij in elk opzicht
voldaaD, dan had men haar daar toch
wel benoemd.
zacht, „zoodra hy van zyn reis terugkeert.
Ik verheug my daar nu al op, u moogt daar
echter niet met Hannah over spreken, want
zij vreet er nog niets van."
„Wie weet, hoe lang Hannah nog in't
vaderlijk huis blijft," lachte hij. „Kijk eens
naar den kleinen Von Bergen, hoe vindt u
hem
Ik ontstelde hevig bij de combinatie dier
beide gezegden „Daar heb ik nog niet over
nagedacht," antwoordde ik, en keek belang
stellend naar het paar, dat voordurend in
druk gesprek was. Willen we wat har
der rijden?" vroeg hy, als wilde hy' miine
gedachten van dit onderweip afleiden; ik
stemde dadelijk toe, en in 't volgend oogen
blik draafden wy Hannah en haren cavalier
voorby.
Ach ja, 't waren schoone hemelsche dagen,
en zij duiken als groene, door de zon be
schenen eilandjes, uit mijne overigens zoo
droeve levens-zee opIk wil dien heerlijken
tijd der ontwakende liefde niet beschrijven
zijn geheele bekoring berust meestal slechts
op een blik uit die geliefde oogen, en een
paar korte, voor anderen onbeduidende
woorden; men vergeet alles om zich heen,
en lachen en weenen wisselen elkander
gestadig af!
Ik was 't echter niet alleen, in wier hart
de lente der liefde was aangebroken.
Wordt vervolgd.)
