eum A" NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. ZUID-HOLLANDSCHE IN ZEEIÏWSGHE EILANDEN. OGRAFIE 'OM len. nis. nesenlederwaisen Schoonmaak. stranden stpapier. It stalenboek. cbe Boekhandel, Hiehandel Bericht [SCl. Sans liAAT, middelharnis. aan voor het encadreeren platen. Ruime keuze in groote collectie monsters, van lijsten, gratis inlijsten TERDAM, 8, Aert v. Nesstr. 8. Idres voor I is bij H. BOSS CHART, 1 L. p. Schaap). Kchines voor- en achter- Kad togen concurreerende ?e. Ook op termijnbetaling. 10 verschillende soorten to, 280, Middelharnis. ende controle van liet l te Rotterdam leponeerd, 'oplosbaar in water, ter rdeauschepap Onont- weekers, Warmoeziers Kool, Aardappelen, othen en Tulpen. ROM? Ie ziekten van Fruit, Sier- lis, rupsen, de koolwortel- eieren, larven maden en oper, praclitischer en doel- r aan gewend preparaat, soogstresultaten garandeert t tegen beschadiging door tegen zooveel schadelijke in groei in den weg staan, wijzing en prospectus SOMMELSDUK. °°r MIDDELHARNIS. PAASSCHEN, Café, Tonge. Timmerman, Acht- tNKERSLOOT, Schilder nsplaat. KER, Schilder, Den el. EP AARD, Timmerman, jan 't Haringvliet. Srtegen woord igd, worden TRENT, terdam. ONZE EILANDEN VOOR DE Dit Blad verschijnt eiken Zaterdagmorgen. Prijs per kwartaalf 0,51) Afzonderlijke nummers- 0,05 No. 27 ZATERDAG 30 MEI 1908 15 E Jaargang Alle voor de Redactie en Administratie bestemde stukken en Advertentiën worden uiterlijk Vrijdagmorgen ingewacht bij de Administratie te Middelharnis. Prijs per advertentiën van 15 regels f 0,50 Iedere regel meer - 0,10 Groote letters naar plaatsruimte. De lezers van „Vooruitontvan gen het blad geregeld, hetwelk hun GRATIS zal worden toegezonden. De Administratie van ONZE EILANDEN. Kameroverzicht. De motie omtrent de Staatsexploitatie der Spoorwegen, heeft, zooals te verwachten was, nog heel wat uren van de Kamer ge vergd. Na de uitnemende redevoeringen van de H.H. Bos en Treub was 't woord aan de halve en heele tegenstanders. Moest men de H.H. Van Citters, Plate, van Dedem en Pierson gelooven, dan hadden dejH.H. Bos en Treub eigenlijk geen enkel argument van beteekenis ten gunste van de Staats exploitatie weten aan te voeren en was de toestand in landen met Staatsexploitatie treurig. Vooral de heer Cetters wydde een uitvoerig betoog aan de Belgische spoorwe gen en de heer Plate dekte de bezwaren nog wat aan. Steeds grooter uitgaven ston den volgens hen tegen steeds kleiner in- komsten^hetambtenarenpersoneel was veel te uitgebreid, de politiek had een zeer grooten invloed op het spoorwegbedrijf, dat alles was de schuld der Staatsexploitatie. De heer Pierson hield spijt al wat over de twee maatschappijen is gebleken, een lofrede op de concurrentie. Tegenover deze tegenstanders tapten de H.H. Lely, Aalberae en Schaper uit een geheel ander vaatje. Zij legden allen nadruk op het feit, dat we thans twee groote maat schappijen hebben, die in alles, behalve de benoeming harer ambtenaren en het sluiten van vervoer contracten, door den Staat aan banden zijn gelegd, maar toch hun eigen gang gaan tot schade voor de belangen van het personeel, van het publiek en van den Staat. Zij toonden aan dat een monopolis tisch bedrijf, dat een zoo groot openbaar belang behartigt als het verkeerswezen, in handen behoort te zijn van den Staat, omdat een dergelijk bedrijf zoodanig beheerd dient te worden, dat alle deelen des lands er de voordeelen van plukken. Thans legt de mid denstand het loodje tegenover de groot-in- dustriéelen, die lagere vrachtprijzen van de Spoorwegmaatschappijen by geheime con tracten bedingen. Er werd op gewezen, hoe in geval van oorlog onze defensie het nood zakelijk maakt dat de Staat de spoorwegen zelf in handen heeft. Het gevaar, dat de politiek het bedrijf zou beheerschen kan gemakkelijk genoeg afgewend worden door aan de directie van f Staatsspoorwegbedrijf een groote mate van zelfstandigheid te schenken. De heer Aalberse, voorstander der Staatsexploitatie wilde de voorstellers der motie overhalen hun voorstel te verwa teren en er in te vermelden dat Staatsex- FJEZJIIjIJETOJV. Uit liet leven mijner oude vriendin. De namen dier beide heeren weet ik niet meer. De overste, een hoogst beschaafden beminnenswaardig man, was een zekere baron Rosenberg. Het diner was zeer geanimeerd. De kleine blonde adjudant, een zekere heer v. Bergen, luitenant v. Eberhardt, Hannah en ik zaten aan 't benedeneinde der tafel, en babbelden er al spoedig lustig op los. Wij klonken op aangename uurtjes, spraken over partijen, dansen en wat niet alen daar klonk plotseling de regiments-muziekde oplet tende overste liet den dames een serenade brengen. O, zulke muziek had ik nog nooit gehoord, zij electriseerde mij volkomen; muziek en bloemen is het schoonste, wat op aarde bestaat .zoo lang men jong is! „Gretha," klonk de stentor-stem van den baron, „wees zoo goed en zing ons een lied." 't Schemerde reeds, en de lakeien wilden juist de kaarsen op de 2ilveren luchters ontsteken, doch de baron wilde mij liever n 't schemerdonker hooren. ploitatie wenschelijk is, tenzij daartegen voorshands overwegende financiëele bezwa ren mochten bestaan. Zeer begrijpelijk weigerden de voorstellers dit. Nadat de regeering aan 't woord was geweest om zich tegen de motie te verklaren hielden Br. Bos en Prof. Treub uitnemende replieken, waarin zij de argumenten hunner tegenstanders volkomen ontzenuwden. Wat echter te verwachten was geschiedde, de motie Bos werd verworpen. De antire volutionairen, principieel voorstanders van Staatsexploitatie, stemden tegen. Dat moesten ze wel, want het Kabinet wilde van de motie niet weten. Om dezelfde reden stemden de katholieken tegen, slechts zes bedankten er voor hun overtuiging op te offeren. De linkerzijde stemde in zijn geheel voor de motie, op de oudliberalen en zes Unie liberalen na. De motie Bos was verzwakt door de houding van den katholieken heer Nolens. Deze stelde vooreen staatscommis sie Die groote doofpot, dat heerlijke mid del om weer wat Nederlanders met een eerebaantje gelukkig te maken, leek vele leden een prachtig dingetje en met groote meerderheid werd beslopen de motie aan dien kapstok op te hangen. De zedelijke overwinning in den strijd is intusschen aan de H.H. Bos en Treub. De voorstanders der staatsexploitatie bleken het krachtigst in hun bestrijding van den bestaanden toestand. Het eenige wat de tegenstanders daartegen hadden in te brengen was, dat de toestand nog zoo slecht niet is. Niemand ontkende eigenlijk dat de spoorwegovereenkomsten van 1S90 niet onveranderd gehandhaafd kunnen blijven. Had men de motie Bos aangenomen, dan was de weg tot flinke verbetering gebaand geweest. In de debat ten beweerde minister Bevers, dat de heer Lely als minister niets voor staatsexploitatie had gedaan. Hij had deze woorden terug td nemen, daar de heer Lely het tegenover gestelde juist kon aantoonen. De heer Van Karnebeek zette minister Kolkman, die een lollige rede zonder veel argumenten had gehouden geducht opzijn nummer. Het scherpst was professor Treub. Hij herhaalde zijn bewering dat door ge heime contracten aan grootfabrikanten dooi de spoorwegmaatschappijen reductie werd verleend. Tegen de staatsexploitatie is een bepaalde campagne door belanghebbenden op touw gezet. Met name trok de heer Treub de belangeloosheid van de groote vervoerders en in verband daarmee van de Ned. Vereeniging van werkgevers in twijfel. Die hebben verleden week tot den heer Treub een open brief gericht. Daarin wordt gezegd dat de vereeniging slechts het algemeen belang beoogt waar over spreker weinig meer zeggen zal, na wat daarover door den heer P1 ate is gezegd. Terecht merkte deze op dat de grooten en en machtigen hun persoonlijke belangen gemakkelijk kunnen hullen in het kleed Luitenant v. Eberhardt was opgestaan, en bood mij met de woorden„Mag ik u naar de piano geleiden?"den arm. Hannah volgde ons in het salon, waar de vleugel stond, en maakte zich gereed om mijn gezang te accompagneeren. Ik voelde, dat ik beefde, en bezon mij tevergeefs op een lied. Ein delijk zong jk een oud-Duitsch minnelied, waarvan het laatste couplet aldus luidde: De maan is verdwenen, Mijn oog ziet geen ster; 'k Zit eenzaam te treuren, Want hij is zoo vèr! Ik had met meer gevoel gezongen dan anderswas dit de schuld van de zwarte oogen, die terwijl ik zong, onafgewend op mijn gelaat gevestigd waren „Bravo, Gretha!" riep de baron, die met zwaarmoedige melodieën dweepte. „Maar hoe kom je nu op dit treurig lied Kom, lieve, verander je eens in een page, en zing mij het klaaglied van Cherubin." En ik begon„Neue Freuden, neue Schmerzen,"ik was mij zeiven weGr ge heel meester; ik zong met bezieling, en gevoelde dat ik zeer goed zong. Ik werd dan ook met 'n uitbundig applaus beloond, de heeren kwamen my allen hun compli ment maken, de overste verzekerde mij, dat ik, zoo ik opera-zangeres wilde worden, „een van het algemeen belang. En dan het argu ment dat er slechts drie onderteekenaren waren van het adres aan de Kamer. Toe vallig waren deze heeren groot-industrieelen in Twenthe. Overigens moeten de heeren zich niet zoo hoog aanstellen. Want wat te zeggen van de Nieuwe Ct., die de actie der werkgevers heeft gesteund? Of is 't niet bekend dat hooggeplaatste spoorweg ambtenaren by „bevriende mogendheden" financieelen steun voor de Nieuwe Ct. hebben gevraagd? Of weet men niet dat de Nieuwe Ct. een subsidie van f7000heeft ontvangen om een redacteur aan te stellen, die hoofdzakelijk de economische belangen van de werkgevers moet verdedigen. Het is daardoor gebleken dat ook in de Neder- landsche journalistiek handelingen plaats vinden, die de Franschen aanduiden door het spreekwoord „passez moi le sel et je vous passerai la moutarde." (De eene dienst is de andere waard). Waar dit blad in de laatste weken zelfs de reputatie van hoogstaande mannen niet spaarde, is die felle critiek zeker niet onver diend. De Kamei is thans met vacantie gegaan, waarschijnlijk tot 9 Juni. Tot zoolang hebben we dus rust. Buitenlandsch Overzicht. In Belgiö hebben Zondagjjl. verkiezingen voor de Belgische kamer plaats gehad. Na 24 jaar oppermachtige heerschappij van het clericalisms is in de laatste jaren een stroo ming merkbaar, die aanwijst dat er een einde komt aan den tijd van reactie. Reeds bij de vorige verkiezing was er door de samenwerking van liberalen en socialisten een bres gekomen in de regeeringsmeerder- heid. De verkiezingen van Zondag hebben de meerderheid der katholieken terugge bracht van 12 tot 8 stemmen. De nederlaag moge voor de katholieken niet zoo ernstig zijn als de liberalen en socialisten gehoopt hadden, zij is niettemin zeer ernstig. In dis tricten, waar voor korten tijd geen noemens waardige oppositie tegen den katholieken candidaat werd gevoerd, was ditmaal de liberaal of socialist een candidaat die ter nauwernood geklopt kon worden. De even redige vertegenwoordiging die in België be staat, maakt het omzetten van een groot aantal zetels inééns, vrijwel onmogelijk. Een belangrijke stemmingverschuivingmoet plaats hebben, alvorens een enkele zetel is omgezet. Om de partij te winnen had de clericale regeering een {paar echte partij- wetten voorgesteld, waarvan de eene be- teekende de totale vermoording der open bare school en de volkomen heerschappij der broertjesscholen. Het heeft niet gebaat. Het opmerkelijke is dat de winst bij deze verkiezingen geheel is aan den kant dei- socialisten, die na de algemeene werkstaking van 1902 om te dwingen tot invoering van algemeen kiesrecht sterk scheen achteruit- eerste ster" zou wordende dikke kapitein kwani met zijn gevuld champagne-glas, „Dat ledig ik op uwe hemelsche schoone stemriep hij. De blonde adjudant hield een lange toespraak, waarin hij Hannah wegens haar uitmuntende beg'leiding com plimenteerde, enz. Waar bleef echter luitenant v. Eberhardt Ginds stond h\j nog altijd tegen den schoorsteenmantel geleund, en hield zyne oogen op mij gericht. 'tDeed mij leed, dat h ij geen woord tot mij sprak 't had hem zeker niet bevallen Intusschen waren in de eetzaal de lichten opgestoken, wp keerden naar tafel terug, en het gesprek kwam op de muziek; Eberhardt zat zwijgend tegenover mij. Toen wij later in den warmen Augustus-avond op het terras op en neör wandelden, kwam hij aan mijne zijde. Een poos liep hij zwijgend naast my, toen neu riede hy zacht: De maan is verdwenen, Myn oog ziet geen ster; 'k Zit eenzaam „Houdt u van oude liederen, mijnheer Von Eberhardt?" vroeg ik. „Vooral als zij gezongen worden, zooals ik het zooeven gehoord heb," antwoordde hy op levendigen toon. Ik zweeg, 't Was goed, dat het donker was, daardoor kon hij niet zien, hoe mij 't bloed naar de wangen steeg. De Kamer bestaat thans uit 87 clericalen, 43 liberalen, 85 socialisten en 1 christen democraat. Denzelfden dag hadden verkiezingen voor den Belgischen Senaat, een eenigszins betere editie, (al scheelt het bitter weinig) van onze Eerste Kamer plaats. Daarbij verloren de liberalen vijf zetels, waarvan de socialisten er drie en de clericalen twee wonnen. In dit college werd de clericale meerderheid van 14 op 18 gebracht. Of het Belgische ministerie met de geringe meerderheid in de Belgische Kamer zal kunnen regeeren, is de vraag. De katholie ken zyn onderling sterk verdeeld en de Congo-kwestie is voor het kabinet het zwaard van Damocles. De katholieke partij is daar niet eenstemmig voor, de liberalen en socialisten zijn er nagenoeg allen tegen. Het lijkt er dan ook wel naar, dat het leven van het tegenwoordig kabinet aan een zijden draadje hangt. Echter men kan nooit weten. Als het er op aankomt, gooien om de heer schappij in handen te houden de clericalen elk beginsel overhoord, dat hebben weten onzent al vaak genoeg van de anti's ervaren De geruchtmakende zaak Harden-Moltke is nog lang de wereld niet uit. Nu vrijwel vast staat, dat prins Eulenburg een mijn eed heeft afgelegd, heeft het Rijkagerecht- hof wel niet anders kunnen doen dan de beslissing van den Berlijnschen rechter ver nietigen. Een nieuw Harden-Moltke proces staat dus voor de deur. Men kan er wel zeker van zijn, dat Harden ditmaal niemand zal sparen en alles doen om te voorkomen dat hij veroordeeld zal worden. Men kan dan ook opzienbarende onthullingen ver wachten. Harden heeft al reeds eenige ar tikelen geschreven, waarin hy de houding der rechters die hem veroordeelden, scherp geeselt. Uit zijn betoog blijkt, dat hij zeer nauwkeurig op de hoogte is van 't geen er in de kringen dier overheidspersoon omgaat. Uit verschillende uitlatingen, die de rechters zich hebben veroorloofd blijkt hoe bevooroor deeld die heeren zyn geweest by de procedure. Een dier schepenrechters moet na het eerste vrijsprekend vonnis gezegd hebben „ik zou den kerel anderhalf jaar gevangenisstraf hebben gegeven"Met zoo'n gevoelen be zield, wordt het begrijpelijk dat Harden werd veroordeeld. Het nieuwe proces zal wel niet voor het najaar voorkomen. Sommige bladen vinden het te betreuren, dat de zaak opnieuw aan hangig wordt. Waar het rechtsgevoel zoozeer is geschokt, zou het een schande geweest zijn als de -herziening was uitgebleven. Engeland naar den heerscher zal gaan, die de gruwelen gedoogt en blijkbaar goedkeurt. De reis van koning Eduard heeft echter een diepere beteekenis. Men kan dezen vorst gerust den handigen diplomaat voor zyn rijk noemen |Zijn reizen hebben Engeland voordeel gebracht. Het is hem steeds gelukt de positie van zyn rijk door verbonden te versterken. Sinds langen tijd was de Engelsche Staatkunde er op gericht een betere verstandhouding met Rusland in het leven te roepen. De Duitsche pers was daar weinig van gediend en heeft het hare gedaan om een betere harmonie te voorkomen Dat is haar niet gelukt. Engeland en Rusland zullen waar schijnlijk met Rusland een driebond vormen, die heel wat krachtiger schijnt te zullen zijn dan de triple alliantie tusschen Duitsch- land, Oostenrijk en Italië. De Russische pers begroet met groote instemming het voor uitzicht van den nieuwen bond. Ook in Frankrijk is men er verheugd over. Duitsch- land moet achter een effen gezicht zijn ontstemming verbergen. Enfin, als de Euro- peesche vrede, er solider door wordt beves tigd, zijn zulke verbonden slechts toe te juichen. Koning Eduard van Engeland zal een be zoek brengen aan den Czaar. Licht te be grijpen dat vele Engelschen met dat voorne men al heel weinig zijn ingenomen want waar een brutale reactionnaire bende van groote dieven in dat land de baas blijft en elke uiting van de vrije gedachte wordt gesmoord met bloed of geeseling, is het pijn lijk te vernemen, dat de vorst van 't vrije Na een poos begon hy over de Volkslie deren langs den Rijn te spreken, en zong van tijd tot tyd met fraaie stem een melodie. „Zoo gij eenige dezer liederenj wilt zingen," zeide hij toen, „dan zal ik ze met groot genoegen voor u afschrijven." Ik dankte hem en verklaarde, dat ik mij verheugde deze liederen te leeren kennen. Hannah wandelde in druk gesprek met den blonden adjudant voor ons uit. Telkens als we de geopende deuren van de tuinzaal voorbijkwamen, zag ik bij 't helder licht haar gebogen hoofdjezij scheen aandachtig te luisteren, en slechts nu en dan hoorde ik haar enkele woorden in 't midden brengen. De oudere heeren waren in het salon en speelden whist, ende barones had zeker nog het een en ander te regelen, ik zag haar niet. Als in een droom wandelde ik naast hem vooit, en staarde naar den met sterren bezaaiden hemel. Eindelyk bleef ik staan, en leunde over het sierlijk bronzen hek; wij spraken geen woord. Plotseling hoorde ik de stem van den kleinen adjudant. „Eberhardt," liep hij, „dat treffen weDe freule zegt my zooeven, dat de dames hartstochtelijke rijderessen zijn. Nu kunDen we immers met elkander den geheelen omtrek afdraven!" „O ja," riep ik opgetogen, „we hebben hier de heerlijkste wouden, niet waar Hannah? 't Eerst lijden we naar het Binnenland. Een dure hoed. Een heer kocht als ver rassing voor zijn vrouw by een modiste te Rotterdam een hoed voor den prijs van f CO. Mevrouw vond den hoed voor het geld niet mooi en zond hem aan de modiste terug. Deze weigerde de terugname en dagvaardde mijnheer tot betaling. De kantonrechter wees de vordering toe. De veroordeelde kwam in hooger beroep, wat hem weinig hielp, want de Rechtbank bevestigde het vonnis met veroordeeling van den gedaag de in de kosten van het geding, aan de zyde van de modiste tot deze uitspraak- begroot op f 80,10. Daarbij komen nog de nakosten benevens de eigen kosten, zoodat die hoed welke bovendien uit de mode is, thans zeker f 300 kost. SCHADELOOSSTELLING AAN VRIJGE- SPROKENEN. „Democraat" bepleit in „Land en Volk" in beginsel een toekenning aan verdachten en beklaagden in strafzaken van een scha deloosstelling voor dien tijd, die zij moeten doorbrengen ter terechtzitting, alsmede voor de daarmede samenhangende reis- en ver blijfkosten en ingeval van onvermogen, tevens voor de noodzakelijke kosten, ver bonden aan het zoeken van een verdediger en van getuigen. Waar echter velen tegen zoodanig een algemeene regeling bezwaar zouden hebben, omdat dan ook een schade loosstelling zou worden toegekend aan lieden, die schuldig bevonden werden en veroordeeld, betoogt schrijver, dat men den wetgever, ook volgens dezen, wel zou mogen vragendat hij verdachten en beklaagden, die vrijgesproken, ontslagen van rechtsver- eiken-woud. O, dat zal prachtig zijn Wij kwamen overeen, om den volgenden namiddag een wandelrit te maken, en Han nah snelde naar de barones, die zich juist in de deur vertoonde, en riep „Mama, we rijden morgen naar 't Eiken woud. Dat zal heerlijk zynU volgt per rijtuig, en we zetten daar koffie. Niet waar „Zeker, dat is een prachtig idée. Morgen zal 't, naar ik hoop, niet zoo laat worden met ons diner? Gretha, ik kwam om je te zeggen, dat de oude Katrien op 't portaal is, en je volstrekt wil spreken." Ik was als verbijsterd. Katrien op 't kas teel! Dan moest er bepaald iets buitenge woons gebeurd zyn. Tk ging haastig naar binnen; daar zat ze aan een der eiken houten tafels, met het hoofd in de handen geleund. „Katrien, is er een ongeluk gebeurd riep ik. „Neen; maar ik wil er een voorkomen," antwoordde zij, „en daarom ben ik hier. Je moet meê naar huis, Gretha Je kunt nu niet hier blijven; ik heb t'huis alles voor je in orde gebracht. Kom I" „Wat moet dat beteekenen, Katrien riep ik heftig. „Denk je dat je het vijfjarig kind nog voor hebt, datje, waar en wanneer je wilt, naar bed kunt brengen. Welke reden heb je voor dit dwaas bevel?" „Je gaat. tbch met me meöriep ze met

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1908 | | pagina 1