5S? NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. ZUID-HOLIANDSCIE II ZEEUWSCHE EILANDEN. i Trouw. Lederwalsen iËRHUÏS: EHWERK. terda.m. Bericht mmm "1 of Strijkgoed Machinale htiug troom", aland? an eens Prijs- verzekerd van Isch en keurig UIJTELAAR. ier dato 5 Februari in Friesland als: i Kouduni, Idem, Wieuwerd, liekend is, ieder rklaren: nzaadkoekjes met q en om gevoederd ke waarde) puike -el allen met bet- de Bertels' L\jn- behaalden en meer uike murwe Lijn- ze aanmerkelijk in ven weer als voor met meer graagte Ze onderscheiden i Vetgehalte en laag s oontröle der Rijks ordt gegarandeerd aii er Lijnzaad met e Melkopbrengst en peteren. en beproeve Izijn geheel zonder rnvea gevoederd te lorna op de groots RNIS. DAM, lert v. Nesstr. 8. r JlSSCHAkT, ICHAAP). Ivoor- en achter- concurreereude ik op termijnbetaling. IDAM. jke prijzen. MULDER. srolie. en kleuren iARTE CHAGRIN ARTE CHAGRIN 1ES MOLLIERES f 3,-. KALFS- 1ES f 3,25. Prima I in alle modellen choenen. Let op No. 3. IfBECHf I8?é. meldlij» i Door duliCTKÜïa al 26 jaargebns per flacon, per flacon. Iddolbaniis. •nat*** U .4rcwese^ yccrgskomea m*4 a&j ONZE EILANDEN VOOR DE Dit Blad verschijnt eiken Zaterdagmorgen. Prijs per kwartaalf 0,53 Afzonderlijke nummers- 0,05 No. 25 ZATERDAG 16 MEI 1908 15 E Jaargang Alle voor de Redactie en Administratie bestemde stukken en Advertentiën worden uiterlijk Vrijdagmorgen ingewacht hij de Administratie te Middelharnis. Prijs per advertentiën van '15 regels f 0,50 Iedere regel meer- 0,10 Groote letters naar plaatsruimte. De lezers van „Vooruitontvan gen het blad geregeld, hetwelk hun GRATIS zal worden toegezonden. De Administratie van ONZE EILANDEN. Kameroverzicht. De Kamer heeft deze week hare beschou wingen over de visscherywet ten einde gebracht. Na de langdurige discussies over het bekende amendement- Duijmaer van Twist betreffende den wonderkuil was er niet veel gewichtigs meer aan de orde. De heer Borgesius, wy meldden het de vorige maal reeds, had nog een amendement in- gediend om in de wet te bepalen, wat er in den algemeenen maatregel van bestuur omtrent de kustvisschery zou moeten staan. Hy wilde bv. bepaald zien, welke vischtui- gen geheel of gedeeltelijk, gedurende zeke ren tijd van het jaar op bepaalde plaatsen verboden zouden zijn. De minister meende, dat dit nu eigenlijk precies datgene was, wat de Kamer in de kuilquestie niet had gewild. De Kamer vereenigde zic-b met die opvatting en verwierp het amendement met groote meerderheid. Het desbetreffende arti kel laat dus, zooals de regeering het wilde, alles over aan een bestuursmaatregel. Het zonderlinge van deze wet is juist, dat zelfs de hoofdlijnen der wetgeving nog moeten worden vastgesteld door ministerieele be sluiten. Het is feitelijk een wetgeving zonder inhoud, dus van een soort, die zeker geen aanbeveling verdient. Veel tongen werden voorts in beweging gebracht door de questie van de hengelakte. In het ontwerp was voorgesteld, dat ieder die in de binnen wateren wilde viaschen, een groote of kleine vischakte of hengelakte moest hebben. Deze zou verkrijgbaar zijn by den commissaris dei- Koningin tegen betaling van f 2,50, fl,en f 0,50. Aan kinderen beneden 14 jaar zou alleen toegestaan worden zonder akte te visschen. Tegen die betaling verzetten zich verschillende leden o.a. de H.H. Nerf, Scha per, Lieftinck en v. d. Zwaag. Zij noemden het hengelen in Staatswater een eeuwen oud recht der Hollanders, een onschuldig vermaak en een gezonde sport. De hengel- bepalingen zouden een reeks van processen na zich sleepen zonder eenig tastbaar resul taat. Daar kwam, wonder boven wonder, de heer Tydeman tegen op. Terwyl men van een oudliberaal als deze afgevaardigde ge woonlijk verneemt dat hy van staatsdwang niets wil weten, wilde de heer Tydeman de hengelbepalingen handhaven, omdat het volk er maar op los hengelde. Minister Talma verdedigde ze omdat de politie dan gemakkelijker in staat zou zyn overtredin- FEZJ1LLETO KT. Uit het leven mijner oude vriendin. nr. Maar, wat wou je mij vertellen „O, alleen dat Ruth verloofd is; haar bruidegom is hier, en omdat Hannah later alleen is, kan ik nu voor goed op 't kasteel bly'ven, en"— ik wilde zeggen: „dadrom ben ik zoo blij," maar ik zweeg toen de jonge geestelijke mij weër zoo verbaasd aankeek. Myn vader knikte met het hoofd. „Zoo? Ja," prevelde hij verstrooid.Zou je niet even aan Katrien willen zeggen, dat ze een flesch wijn boven brengt Ik ging, in de over tuiging dat de jonge dominee mij wel als een zeer zonderling wezen moest beschou wen; de fraaie rijzweep verborg ik zooveel mogelyk in de plooien van mijn kleed. De oude Katrien was zichtbaar slecht geluimd. „Hoe ziet ge er nu weer uit riep ze. „Als 'n tooneelspeelster, doch niet als een ver standig burgermeisjeWat moet de jonge dominee wel van je denken? Je hebt zeker weer te paard gezeten I 't Is zonde en schande, dat die lui op 't kasteel je als'n gen te constateeren. Verder zou volgens zijn Excellentie de vischstand er door beschermd worden. Dat argument was blijkbaar niet ernstig bedoeld, want de minister ging uit zich zelf den pry's der akten verlagen tot een kwartje. Hij had er geen bezwaar tegen den leeftyd waar beneden wy geeD akte zou noodig hebben te verhoogen en wilde bovendien het verkrijgen der akte verge makkelijken. Een amendement Schaper heeft de verplichte akte voor het visschen met één hengel uit de wet doen verdwijnen. Wij zeggen gelukkig, want we kunnen niet inzien, waarom het nu noodig was die onschuldige hengelliefhebberij bezwarend te maken. Daarna kwam een andere questie nl. of het hengelen met één hengel in alle open bare wateren geoorloofd zou bly'ven zooals tot nu toe, dan wel of de regeering bij alge meenen maatregel van bestuur daarvoor wateren zou kunnen aanwijzen. Daar kwam de liberale heer Reyne op de proppen. Terwyl de heer Schaper voorstelde de staatswateren vry te laten, stelde de heer Reyne voor, dat hoewel als regel de rijkswateren voor hen gelaars open behooren te staan, de regeering bij uitzondering verbod kon uitvaardigen. De minister vond dit amendement zoo mooi dat hij het overnam. Weer kwamen zwaar wichtige betoogen over 't belang van den vischstand aan de orde en 't gevolg was dat het amendement Schaper werd verworpen en daarmede aan de aloude hengelvryheid een einde werd gemaakt. De heer Reijne geniet de eer daartoe bet zijne te hebben bijgedragen. "Vatten wij het resultaat der besprekingen samen, dan vinden wij le) de liefhebberij hengelaars zullen geen hengelakte behoeven aan te schaffeD. 2e) zij mogen visschen in alle openbare wateren, behalve degene, die daarvan voor den bestuursmaatregel worden uitge zonderd. 3e) Om te hengelen in particulier visch- water hebben zy een schriftelijke verklaring noodig. ie) Visschen zy mee één hengel willens en wetens zonder vergunning in eens anders vischwater dan kunnen zij met hechtenis gestraft worden. De Delfsche afgevaardigde v. d. Velde wilde de Zondagshengelaars in hun lief hebberij beperken. Hy wilde blijkbaar zoo'n soort schijnvroomheid als men opplakkee thans wil. In de Kamer was men echter wy'zer en verwierp het dwaze amendement. De strafbepalingen zijn by deze visscherij- wet aanmerkelijk verzwaard. Vischstrooperij kan gestraft worden met een gevangenis straf van hoogstens 0 weken of geldboete van ten hoogste f60. Het oorspronkelijke ontwerp stelde de straf zelfs op 6 maanden, doch dit was de kamer te kras. De heer Sasse van IJselt beproefde het gansche misdrijf van „vischstrooperij" uit de wet te lichten doch dit mislukte. Een amendement de Geer wist te bepalen dat overtredingen met het visschen met een hengel gepleegd prinses groot brengen, en je vader kan 't óók niet verantwoorden, dat hy je daar laat blijven Onthoud wat de oude Katrien zegt als ze je op 'tkasteel niet meer als juf frouw van gezelscha p voor de freule noodig hebben, dan kom je weer hier naar huis, en dan zal de verwende juffer 't ner gens meer kunnen aarden Ik heb altyd gezegddaar komt 'n ongeluk van Plotseling trad een lakei van 't kasteel binnen; „Of juffrouw Gretha terstond wil komen, men wacht met het souper." Ik wilde Katrien de hand reiken, doch zy wierp driftig de deur van de keuken dicht, waarop ik diep gekrenkt het huis verliet. Toen ik een poosje later aan de ryk ge serveerde tafel zat, vernam ik de geheele verlovings-geschiedenis. De jonge graaf was tot over de ooren verliefd geraakt op de beeldschoone freule v. Bendeleben, en kwam nu de toestemming harer ouders vragen, die hij reeds in kennis had gesteld, dat hy over zes weken in 't huwelijk wenschte te treden. Daar de moeder van den graaf ziekelijk was, zou Ruth niet terugkomen, maar de bruiloft in het paleis van den bruidegom gevierd worden, waarna het jonge paar naar de goederen der Satewski's in Hongarije zou vertrekken. Terwijl de heeren dit thema behandel den vertelde ik aan de barones, dat ik den nieuwen dominee gezien had, en hoogstens met hechtenis kunnen worden gestraft. Da visscherywet wacht nu slechts op de eindstemming om in het (Staatsblad) natuurlijk na de goedkeuring onzer ge wichtige!?) Eerste Kamer) te verschijnen. Of de vischstand en de visschersstand van de nieuwe wet profijt zal hebben,zalgroo- tendeels afhangen van de bestuursmaatre gelen. De kamer zal thans eenigen tyd gaan genieten van de bekende motie Bos over de Staatsexploitatie der Spoorwegen. Daai zal genoeg over gepraat worden om eenige dagen te vullen. Of het iets zal uitwerken? bestaat uit conservatieven, het minesterie is liberaal, dus koos men party tegen een wet, die het alcoholisme wil bestrij den!! Natuurlijk zullen de Lords van hetHoo- ger huis, dat oerconservatieve onding van kapitalisten, daarin een gereede aanleiding vinden om nog feller tegen de wet te ageeren. Buitenlandsch Overzicht. In Frankrijk hebben de vorige week in de gemeenten stemmingen voor den Raad plaats gehad. De uitslag daarvan is een groote nederlaag voor de socialistische party. Bij de eerste stemmingen scheen het of de verhoudingen in de gemeenteraden onge veer dezelfde zouden blijven, doch bij de herstemmingen zijn die bepaald ongunstig voor de roode partij uitgevallen. Dat is vooral gebleken in de provincies. In de hoofdplaatsen zooals Nantes, Toulouse, Brest, Ryssel, waar de socialisten tot nu toe de meerderheid hadden, zijn ze totaal versla gen, terwijl in Lyon, de socialistische ves ting by uitnemendheid, die partij sterk ach teruit ging. In Toulouse zegevierde de Fransche vrijzinnig democratische partij met groote meerderheid. Door deze stembus uitspraak hebben de kiezers onomwonden te kennen gegeven dat zy het met de poli tiek van Clemenceau eens zijn. De zege is voor de republikeinsche politiek. De conser vatieven, in Frankrijk nationalisten gehee- ten, hebben evenals de socialisten van de middenpartijen nog al wat zetels moeten afstaan. Het Fransche volk wil blijkbaar noch van reactie noch van socialistische sprongen weten, doch vereenigt zich met de party, die een constanten doch bezadig- den vooruitgang voorstaat. De overweldi gende meerderheid, die aan deze politiek voor de verkiezingen werd geschonken, bewijst dit genoeg. Zooals te verwachten was, heeft de Engelsche minister Churchill bij de verkie zing in het district Dundee de overwinning behaald. Niet weinig heeft daartoe het ont werp tot pensioneering op den ouden dag van minister Asquith meegewerkt. Hoe zoo'n verkiezing door bijkomende invloeden vertroebeld wordt, blijkt het best uit het volgende staaltje. Minister Asquith heeft een drankverkoop- ontwerp voorgesteld. Daartegen wordt door de belanghebbende drankverkoopers enz. geducht geageerd. Nu werd de raadsverga dering van de Britsche kerk onlangs byeen geroepen om een motie goed te keuren ten gunste van het wetsontwerp. De motie werd afgestemd! Waarom? Wel die kerkeraad hem een indrukwekkend persoon vond. „Gretha, Gretha!" riep de baron, „pasop je hartjewat dunkt je ervan, als jy hier eens mevrouw van den dominee werd Een hartelijke lach van den graaf volgde op deze vraag. „Die schoone, moedige amazone een do- minee's vrouw Dat zou waarlijk jammer zijn! 'tls bier zeker nog geen mode, om te paard naar de kerk te rijden! Gij moet met 'n flink officier trouwen, juffrouw Gretha, dat past u beter Allen lachten, behalve ik, die anders zoo gaarne geplaagd werd. Ik voelde dat ik bloosde, en zweeg. Ik herinnerde my de verbaasde blikken van den geestelijke en de harde woorden van Katrien, en 't scheen mij plotseling, als ware ik in deze omgeving niet meer op myne plaats, en dit stemde mij nóg wreveliger. Daar het gesprek nu van meerintiemen aard werd, nam ik de eerste geschikte gelegenheid te baat, om mij naar de kamer te begevendie door mij en Hannah be woond werd, waar ik alles, wat mij heden gebeurd was overdacht, en ten slotte moö van 't schreien insliep.— In de nu volgende dagen, gaf het in ge reedheid brengen van Ruth's uitzet, ons allen zóó veel werk, dat ik geen tyd had, om over het tegenwoordige, en rnyne daar mede in verband staande toekomst, na te Voor onze Amsterdamsche Diamantwer kers komen uit Zuid-Afrika minder prettige berichten. Het monopolie der slijperij is te Amsterdam gevestigd en nog steeds zijn onze diamantwerkers in die vaardigheid onovertroffen. Dat b.v. de beroemde diamant, de „Cullinan", het geschenk der Boeren aan Koning Eduard in onze hoofd stad moet worden geslepen, bewijst vol doende hoezeer de Amsterdammers in dit bedrijf uitmunten. Een Afrikaner, een zekere heer Judelin, die vele jaren verbonden was aan diamant slijperijen te Parijs, heeft aan het Transvaal- sche gouvernement voorgesteld een school in die kolonie te stichten met het doel de diamantslijperij in Zuid-Afrika te vestigen. Die school zal alleen dienen tot opleiding van Transvaalschejongens. Binnen vijfjaar zullen een duizendtal geoefende diamants slijpers verkregen zyn, waardoor Transvaal zelf het geld zou verdienen, dat thaDs voor het slijpen buitenslands wordt uitgegeven. Het behoeft geen betoog, dat de verwezen lijking van dit plan in de toekomst de dood steek zou zyn voor de Amsterdamsche in dustrie. De Boeren, die de Hollanders in hun kamp tegen de Engelschen zoo krachtdadig steun den, schijnen voor hun taal al bitter weinig te gevoelen. De stralenkrans, die hen omgaf in dien vrijheidskamp, schijnt al bitter wei nig verdiend te zyn. De Hollandsche bladen die in Transvaal verschijnen hebben een harden dobber tegen de Engelsche con- currrenten en het blad de Transvaler schrijft daarover lang niet malsch: „Wat scheelt er aan ons volk dat er zoo weinig ernst in daden en zoo veel ernst in woorden is? Van waar erft de Afrikaner deze onoprechtheid? Waar ligt de bron van de geveinsdheid die gedurig den mond vol heeft van „taal, godsdienst, traditie, natio naliteit, eendracht" en al die schoonklin kende woorden, terwyl inderdaad de taal wordt vervangen door 'tEngelsch, de gods dienst een vorm wordt, de traditie schan delijk wordt nageleefd en by'na geheel verloochend, de nationaliteit verbastert en verwatert?" Zoo'n oordeel geeft geen hoogen dunk van de liefde onzer stamgenooten voor het be houd van de moedertaal, dat eerst noodige, om de nationaliteit te handhaven! In de Doemazittingen, de komedie, die Russische volksvertegenwoordiging heet, is weer eens duidelijk uitgekomen hoe de zoo genaamde ware Russische mannen, dat wil zeggen de meest reactionaire bende ter denken. Dagelijks reden wy naar stad, be zochten er alle magazijnen en winkels, en keerden des avonds met een met groote pakken en kisten beladen rijtuig achter ons, terug. En wy, Hannah en ik, wy naaiden en boTüuurüen, alsof hetvoor ons zelve was En eindelijk op een heerlijken morgen in Mei, stond ik op het terras en zwaaide met den witten doek, en werd myn „vaartwel uit het met vier paarden bespannen rytuig op dezelfde wyze beantwoord.- De ouders en zusters begaven zich naar het huwelijks feest van de trotsche jonkvrouw, wier ko ketterie en zeldzame schoonheid haar de gravenkroon veischaft bad Toen de équipage uit het gezicht verdwenen was, droogde ik de tranen, die my 't afscheid van mijne Hannah gekost hadden, en besloot, de eenzaamheid waarin ik mij thans bevond te ontvlieden, en weder eens een bezoek aan vader,— dien ik sedert eenigen tyd niet gezien had, te brengen. De eigenlijke pastorie stond tegenover ons woonhuisik was werkelijk verbaasd, toen ik haar heden weêrzag. 't Kleine gebouw was op nieuw geschilderd, en de nieuwe heldere ruiten, waarachter sneeuw-witte gordynen hingen en een rek met versche bloemen stond, schitterden in den zonne schijn, en onder den ouden lindeboom voor de woning, stond een wit geverfde tafel en wereld, denkt over de Joden en de Joden kwestie. Bij de behandeling van een wet tot vaststelling van 't aantal miliciens, dat jaar lijks in dienst moet komen, verklaarde een afgevaardigde, (de kerel heet Samyszolows- ky) dat hij de Joden ongeschikt achtte voor den krijgsdienst. Een zijner partijgenooten ging nog verder en diende een voorstel in om de Joden wegens hun geloof zoowel als omdat zij een gevaarlijk element oplever den, uit het leger te verwijderen. Zy zouden 10 roebel per dienstplichtige moeten betalen, wat aan de Russische schatkist (lees in de zakken van hooggeplaatste adellijke ambte naren) li/a millioeu roebel per jaar zou op brengen. Een derde lid derzelfde kliek stelde voor den minister van oorlog te verzoeken alle Joden uit het leger te verwijderen. Men zou dit lezende waarlijk denken in de vroeg ste tijden der Middeleeuwen verplaatst te zyn! Een ander Doemalid bleek een flinker en verstandiger man te zijn. Hy haalde het woord van Bisinark aan: „hetantisemitisme is het socialisme der dommen." Geef den Joden rechten, zoo sprak hy, en zy zullen hun plichten even goed vervullen als ieder ander burger. Alleen langs den weg van recht en gerechtigheid is er een krachtig Rusland met een machtig en betrouwbaar leger te verwachten!" Na dezen spreker moesten nog 25 Doema- leden het woord voeren. Helaas zullen voor vadertje Czaar deze flinke woorden wel het eene oor in en het andere uitgaan. Arm Rusland! Binnenland. Toestand van den veestapel in April 1908. Volgens mededeeling van de directie van den landbouw, komen alleen nog in de provinciën Noord- en Zuid-Holland, Over ijssel, Utrecht en Gelderland gevallen van mond en klauwzeer voor, nl. respectievelijk 79, 6, 18 en 1 aangetaste dieren. Van de andere besmettelijke ziekten wordt alleen 't miltvuur in alle provinciën, gezamenlijk 56 gevallen, aangetroffenterwijl de overige ziekten in niet noemenswaardig aantal in enkele gewesten nog geconstateerd woi den. Met goede medewerking van allen die het aangaat met de regeeringsmaatregelen be staat er alle kans, werdra ziektevrij te komen. De heer R. Slot, groentenhandelaar te Broek-op-Langendyk, heeft dezer dagen zyn ISOOsten wagen groente gedurende dit sei zoen verzonden van het station aldaar. Dit getal was tot dusver nog door geen enkelen Langendjjker handelaar bereikt. In „abnormale tyden" Een lezer van het Volk schrijft Nu men eiken dag in de couranten leest van het „abnormaal" ministerie, kom iku vragen, of gij het niet erg abnormaal vindt, dat mevrouw Heemskerk, de echtgenoote van den voorzitter van den ministerraad, daarnaast een bank. En van achter de bloemen voor het venster, ontmoetten mijne oogen den vriendelijken goedhartigen blik eener oude vrouw. Toen ik my naar ons huis begaf, kwam mij dit dubbel hartelijk voor. Alles was er kleurloos en onverzorgd. „Kom hier niet binnen," riep Katrien my toe, toen ik voor de woonkamer stond, waar zij den vloer aan 't boenen was, „anders helpt mijn werken nietDominee's moeder mocht eens hier komen, en ik wil niet, dat ze mij voor 'n onzindelijke huishoudster aanziet." „Is die oude dame zijne moeder" vroeg ik. „Ja, Gretha, en 't is een model huisvrouw, dat kan ik je verzekeren. Ze heeft mij ver zocht, je te vragen of je haar eens komt bezoeken. Is 't waar," vervolgde zy, „dat ze van 't kasteel naar de bruiloft te Weenen zyn Dan kom je nu zeker zoo lang by ons, Gretha?" en de goede oude keek mij met van blijdschap stralende oogen aan „Neen Katrien," antwoordde ik zoo vrien delijk mogelijk, dat kan ik niet; ik moet nu het huishouden op 't kasteel bestieren. De barones heeft my al de sleutels gegeven." In plaats van eenig antwoord, begon Ka trien zóó heftig te boenen, dat het zeep water op myn lichtblauw zijden kleed spatte. Ik verwijderde mij, en begaf mij naar vaders studeerkamer.

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1908 | | pagina 1