De ridder van
ZATERDAG 8 SEPTEMBER 1934
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
e
H RADIO-RUBRIEK |-|
UIT DE PERS
ALLERLEI
Apologetische Vragenbus
jb LAND- EN TUINBOUW^
I GEKKE GESPREKKEN
FEUIL
NI
V*
lg*
V»
e*
m
ri
63
b
6(
V»
et
li
e<
N
V)
AI
A
A
D
Vt
B
IZ|<
1e<
«O
ii
Vi
tl
ijN
D
ir
5
ei
Cl
Zl
tc
dc
n.
P'
VI
"H
zc
P'
ei
R
R
ei i
S(
ki
8t
Triiinwenia Elly en ik kennen elkaar heel
goed, van hlmnemi en van buiiten.
De geSwiWdea moeten elkaar door eto
door kennen, heb! ik jviel eens gehoord.
Diaiaapim is óns hutw'elijh zoo'n .zegenl
PETER DE; E..
JETTY.
Jetty, Berends verveelde ziich, zie: gtooidte
't handwerkje w'aar ee aan bezig was1,:
op 'n stoel en nam 'n (boek, maar de lec
tuur- boeide haar ook feil niet. Hè, Wat saaS,
aoo'n heeleu dag in huis, do schuld van
die onafgebroken ragen. Alles builen rVen
troosteloos en grauiw' en binnen al niet
veel beter. Moedei- natuurlijk voor de
,oen ,of' andere liefdadige veneie.nilging oip
stap, vader naar do zaal en Mijl allooi»
thuis m'et Mina dan, die druk pan, haalr
wieilk Wlas. Kwant er nu m|a®r eensi ietahjid
van de vriendinnen, .mtaar ja, 'wie ging er
door met .Zulk 'wieer?, A'c'h, ze verveeldla
zich altijld haast den laatston tijd. In de
huishouding hielpen, nu ja, 'wlat blad je
daar aan. Mina wias 'n reuze-meid, dïe
't best alleen af Ikon. Zijl, Jelly, deed des
mórgens haar eigen kamer, maar dan
vond ze 't ook voldoende.
„Kind, geef .je krachten aan 'n lief
dadige vereeniging," had .móeder al Zoo
vaak gezegd, „gta '11 ,pa.ar middagen in
week mee naaien voor de armen of voor
de missie, er ztijim zooveel nuttige din
gen, w'aar je je plan- kunt 'wfijden en heusch
't zal je zioo'n voldoening geyenf'
Maar ze voelde er nu eenmlaal niets
voor, zieker z'e vond 't prachtig, dat moe-
der izich z'oo uitsloofde voor ial die dingien
die ging door wieer en Wind omi armen te
bezoeken. die leidde dei naai-veriaeniging
van de meisje, wias altijld even druk! be
zig om toch ook' Maai- izóovoel unlojgei
lijk thuis te izJijin, zloodat vader niet over
flngeizielliigheid te klagen bad. Nee, zij
hieid er nu eenmaal niet, van, wlat had
je er aan, altijld klaagliederen te Jiporen
en allerlei ellende te Zien/
Dlaar Werd gebeld, 'Zoiu er toch visite
kbnión? Gelukkig!
Mina 'kwam' binnen met 'n kaartje.
„Mevr. Verschuren-Bónt ens" stond c,r op.
Ja, die kende Jelly, Wel z^jjer 'n bo-od-
echap voor moeder, 'wkvnt op visite k'wlam
Ze moioit.
Toen Jelly de baz'oekster 'n stoel aan
geboden had izei dezle: ,,'t Spijjt mo, dat
"mevrouw' niet. thuis is, maar daar ik Weet
dat Ziji 't al druk heeft, Wan ik misSc'hjieu
bqter met rn'n verzüek' bijl u aankomen.
Ik had n.Ij.aan uiwl móeder Willeul vragen,
of 'Ze zitting wilde nclm'en in het bestuur
-van, onze vereeniging- ünlze venepuliging
heeft ten doel: het lot van dei wnonwla-
ge.nbciwónersi Zooveel mogelijk te- Verbete
ren,. 'We leeren de kinderen hun cnteohis-
muj;; als het ©enigszins ban, zórgen We
dat ze op school kómen; wé naaien en
breien kleeren vpior groot en klein; «enfiin,
al Zulke dinge.n m'eer. Ma,ar direct, toen
ik u zag, dacht ik: „Dit is nu: juist, iets
voor juffrouw' Berends." jüjjk', we hebben
juist behoefte aan zulke jonge krachten,
die Zijn juist voor zulk iwéik uitstekend
geschikt- En heusclh), 't i-si Zuikl mioioj
en dankbaar werk.. Ér Zijiu bij dia kin
deren Zulke -sldhatjes, wlaar je je zloio
aan. gaat héchten en "die zoioveel van j;e
gaan houden, dat het je spijt pis ze -jw'eer
vertrekken. Nu, zioradt u er i,ots voor
voelen t?."
„Och, zei Jetty, „móeder Heeft miei al
9M dikwlij|ls gezegd, me aan de een, of
andere vereeniging, te wij|drn, inter ik
Vfflgl -er zoo wéinig voor; d|it l'ijk't me iw'el
niet onaardig, ik houd van kinderen, maar
t,oe!h kan ikt zio0 direct geen „ja" zeggen.'
„Dan kóm ik volgende week nog eens
terug," beloofde mevr. Verschuren;!
Jiett-y bleef nog 'u#poosje Zitten schemie-
ren; ze dacht na over taevr. Versdhuxen's
Woorden. Ja, toen Ze verteld had over
die kindertjes die ziojoi lief wóren, toen
had z'e bijna „ja" gez'egd,., Ze |wlasl dol
op kinderen, had er nog wel cenZ over
gqdae'ht ander,wlijjzeres te warden, maar
die studie had haar tegen geilipudon, aqo-
als Ze tegen, -alle moeite pp zag. E® na
tuurlijk, deed |z|ij| 't inliet/ dan z|ou m|o,eder 't
Werk er vast nioig ibijl- nemen, en die 'had
't tpéh al zioo druk. Z|o|u, 'Ze 'Deens' proibee-
ren, ,als' 't erg vervelend iwW, kón je -ar
imlmers nog at!?. En 't was Wieer eenisl wat,
anders1, ze verveelde Zich im'mrra dood.
'is Avonds stond haar besluit vast, ze
Zou 't verzoek inwilligen.'
.Veertien dagen later ging ze vpior 't
eerst met een, der dames ïnbe naar het
Waonlwiagenkamp.
'n Bonte mengeling van kleurige, wa
gens. Kinderen stoeiden en speplden er
tussöhe® door. Uit de w'agens' klonk ge-
wiep, gelach, iop .sommige trapjes zaten
vro.uw'en .aardappelen te schillen, kousen
te stoppen óf' te 'breien. Mannen, leunden
tegen de deuren, genie,tmud van hun pijp,;,
„'Hé, wlat 'm onguur type daar' wees
Jetty op 'n man ,inet oiwarcn, donkeren
baard.,
„O, m'aar je 'beboóft hier anders' niets
■angstig te izlijin lioior" zei haar begeleid1-
ster, „de menschen hier kenm'n ons: 2100
goed en z'ijin zóó dankbaar, '11 enkele ke.er
al» er .weer eens 'n nien|w' gtizi'n bij' js', ont
moeten. wte Wel eens fcegienstand', maar
als Ze 't te 'bont maken, komt de heek?
bapl ons te hulp.,
ineens kreeg '11 troepje van da spe
lende kinderen de, twee dam|es in 't oog.
,,Dag juffrouw, dag juft'rou'w1Marsma
klonk 't van alle klanten en de kleinsten
drongen om 'n handje te kunnen geven,
'n Beetje s'c'hu,w koken Ze naar .de
„vreemde juffrou,vvi", maar to,en dezle hen
vriendelijk toeknikte, verdwteem hun ver-
lttgenheid.
„J.uf'froiuw1" zei n héél donker geteiut
meisje, „ilï ken m'n z'es lessen prompt en
mV werk' is oolk, af:"' 1 1
„Drachtig N,ora" prees juffro-uwl MarsL
ma „en wat wóu j'iji vertellen', MeinO
Nawd 0 ?'t
Nande, '21 dikikert.je met zwart, kroes»
kopje, hoorde bijl de jongste afdeelingi.
die alleen nog maar de gelbe.den leerden,
£e stak- haar poezele 'bruine handje ver
te ouwelijk door juffroiu'w''® 9rm en zei
trots: „Ikke ken 't Wees gegroet.;"
„Nu straks m'ag je 't opzeggen hoor!"
beloofde de juffrouw'. Maar Nande kóm
niet. wachten, ze moest haar wijsheid
luchten en begon: „Wees giegrpiet Ma-
jeja
Jetty ontroerde er van, zóó hearlijlk
klonken die woorden uit dat kleine lr'in-
dermondje.'
„IDSt, is nu vo.orloopig mw| Werkt" Kei juf-
Ifrouw Marma tot Jetty, „deze- kleintjes)
dc. góbeden leeren, is dat naar uw zin??
„Heerlijk" vond Jetty, „die leve klein
tjes..'!*; I
Ze kwam 's avomds -opgewekt thuis', met
'n groot pak .wol onder de arm, He ging
voor die kleine Nande 'n fijh jurkje brei
en, 't kind zag cr zoo armoedig uit Haat-
móeder lachte om1 ha,a,r 'gawbldigen1 ijlver,
't deed haar groot plezier, dat haar meis
je 'Ziom veranderd was en zó hoopte vurig,
dat, 't zoo zóu iblijvonJ
En 't hlleef zoo! Jetty werd.can der
ijverigste medewerksters deir vefeemiginig
en de lieveling van alle' wtoonWagonkinder-
tjes. Verveling kende ze niet miaer en zc
voelde z'icth gelukkig in 'l' Ibeisóifl Ihlaiar jóngfe
leven goed te ibestedcmj
ThérèseJ
Vei-ihvijiie» ile Eurapeesche ci'iii'ertcn
uit den aether?
Op het onlangs gehóuden Internationaal
R.adio-qongrès, uitgaande vann de Intern,
Oimroep-qomnussie, kwalml onder m'eer een
voo,rstel ter tafel, wioiairin verscheidene
ompoepvereenigingen van Europa vorzloqli-
tit-n om sterke beperkingen dier uit tie
zenden concerten.
Aanleiding tot dit verzoek' is do steeds
grooter 'wordende lia-iijjver, wtellkte tusscihien
verschillende lomroiepvereeniginigen heerst
en welke steeds ernstiger vormien aan
neemt.
Men betwist elkaar in den «ether; de
beste concerten tracht men elkaar te ont
futselen en tenslotte is het meermalten
het publiek, de luisteraars, die, de. 4uiPe
'ziijm, doordat de uitzending finaial wordt
verboden^ en er aldus een eind komt aan
Dó v,ooi-standers van fien .algeheel» ge-
moen«chappelij|ke concert-uitzending belb-
ben op genoemid c0ngres de voordóeten va®
een dergelijlke invoering besproken. Mie®
spralk o.ia. van een „verbroedering/ iu
aether, wanneer slechts één r.adio-ooncei-ti,
wat betreft de Eiuiiopeesche 'Zemders, op
een bepaalden tlijjd kon 'wiorden ,ui1/geizlon-
den. Voorts ziou het een bevordering kun
nen worden genoemd voor den algemieiei
men kunstzin, Wanneer dergelijke interna
tionale „fiamilie-concerten" op vaste tijdón
mochten worden uitgezonden. I
Hoewel vojoi- een dergelijk' idee til,
«tefke bepeiking der Europeesche oonctei-
ten en invoering van z'4f, „famjiLie-oon'
Corten" in de laatste maanden veel pro
paganda is gemaakt, is een va4 'besluit
toch nog niet genomen- De deeJuiemiera
van het Radio-congres hebben deze kkvos-
tie langqn tij|d besproken, doch 'n oplois-
sing in daz'e -werd notg niet gevonden.
Natuurlijk izal mien nog heel Wiait moei-
lijlbheden te overwinnen krijgen, alvorens
men zoo ver is, maai- 'het plan lokt «aan.
Begrijpelijk' Zal de taal de giiofltste strui
kelblok z'yin bij do uitzending der icon-
c-erten, omdat men alsdan een Zeer te
gaafd omroeper zou moeten .aanstellen,
die van alle Europeesche falen pp de
hoogte, is. Dit vormt slechts- één mlo,e|illijjk-
heid, maar wat zal men doen, 'Wanneer de
verschillende uiteendende land niet mót
het nieuwe idee acooord willen gaan en
eenvoudigweg niet Willen afstemmen -op
de bepaalde Concerten
Nog een belangrijke moeilijkheid doet
Zich voor; den laa.tsten tijtd is er in tal
rijke landen een groote propagiyida op-
gazet v.oor de eigen zenders. Men Wil zijiu
landgenooton muiz'iak doen hoiore® van
eigen nationaliteit en eigen musici. Hier
voor maalk't men veel reclame, wlaar of
daze reclame het gewenschte, resultaat ZaJ
bereiken, staat te b'eizien. Immers, die na
tionale 'omroepvereenigingen kunnen den
luisteraars in dezen nooit eenigen d'wiang
opleggen, wiant het is iederen luisteraar
geoorloofd al te stemtaen op elk station,
geheel volgens zijn eigen weoisch
Niemand kan den luisteraars verhinde
ren naar een andere taal als het z'ijïie, te
luisteren, en niemand kan daarom de lui
steraars ook dwingen .na,ar een interna
tionaal Europoesch concert te luisteren,
indien dit, niet in don! stnlaak' va(n het radio,-
publiek val'-'
D'ariram1 zal het idoe -omtrent „familSe-
coneerten" voortoiopig nóg w'nl slechts een
„idee" blijlveni. Het is eigenlijk ongeloof!»-
lijk, dat de verschillende Eiuropoesehe Zen
ders den ouderlingen strijjd, w'elkle mómón
teel wórdt gestreden, niet vrder Webben
kunnen voorzien; immers, dan zouden de
te nemen maatregelen, inner afldóóndl 4ij|n
gew'eest. Thans heeft de radio--'Oimwp
reeds een zoo enorme gropfe-i <-,n uitgjabre-iclo
beteo'kenis gekfqgeii, dat beperking vitijj-
wól onmogelijk is cn velen ook redelijk
zal toeschijnen.
In de radiowereld wlafiht óien; begrljlpclij-
kerwlijlze de verdere besprdkin.gen en den
afloop va,n deze kwestie met spanning af.
Het arische dogmla.
'Het Engelsche weekblad NaturOj ge
wijd aam de 'behandeling-van wetfus-chap--
peiijike problemen, bevat! e de® 18den Aug.,
j.l. een uitvoerig artikel, dat zich beizlig
li-oudt met de Arische leer, zooal.s deze
thans in het openbare leven vu® Duitsch;-
land op den voorgrond treedt.
Het is ongelukkig, maar Wlaar - al
dus het artikel - - dat' een theorie, die dia
feiten naar 'haar eigen verkiezing ver
mag te kneden, thans in Duitschlnnd troef
is. Aan allen, die bij het pndeiWijsl in
staal, zouden kunnen Zijjn, kritiek' uit te
Oefenen op het bfficieel geacteptieerde ge
zichtspunt van de raciale afkómfet en het
karakter v,am het Duitsche volk, is het
vefbioden onderricht te geve® óf fezinjge®
te houden lover raskwesties .op grond van
de overweging, dat aij| ongeschikt zijnj
zich te (bemoeien anet een zaak' va® -zoo
groot praktisch belang.
Gelukkigerwijze zoo vorvojjjt het
artikel gelden dergelijke be^teikingté®
®iet -buiten DulitsChland, en ofschoon da
anthropoloiog izic'h niet bezjg hpudt met
politieke prolpaganda als zóódanig, dient
liiji er toch voor te 'wlaken, dat 'het bfWijs
voldoet aa® eischen van Wotensohappe-
Hjk onderzoakl- De leer van het Arisclio
ras, zoio'als aij| thans in Duitschland opgeld
doet, berust op vao-rstellingen e® opvat
tingen en theorieën, die bot nu toe .als
onhoudbaar golden.
Het was voor Duitschland noodlottig,
dat de eerste stap, diq het tam bfahoieive v,an
zij® nationale herleving doior rasveimjiau-
Wing deed, een voi'mi „kraag, dia hetl va.11
de vrijzinnige opinie der ./geh-eelcl „wbreld
vervreemdde. .De ruwe vorm dar maiZL-
theorie, die de Jioden ras-mlinderwaiaa-dig-
heid t oeschreef, bleek absurd, en leiddle
nagenoeg overal tot weerlegging! Aflge»
izien gpg van de -onmiojjalijlkheid oim de
cultuur van het moderne Duitschland uit
te drukke® in de raselementen va® zjjjh
bevolking, lag het reeds lang voor <le
hand, dat de erkende vooraanstaande
plaats va® Duitschland op het gebied
van kunsten en wetenschappen iu niet
onaanzienlijke mia,te mede aan zij®, vojks'-
genqoten van Joodsehe afkloni'st en fl|f-
stammiug móet worden toegeschreven/
Hot is voor een tooscliouwer mloeilij|k,
Mich to verpl,aatsenr.in ije geestesfiauclSng
die ,Zoo: -zoer tegen de Ipgica der flikten
kan ingaan om raciale mindierwaardighéil
aa® den Jood toe te schrijven.. Dit, wekt
de® schijn van hot ru'w'ste raisvoordeeL
Het is te 'betreuren f»o eindigt het
artikel dat het internationale, ólongres
voor anihropollogische en etfiiiialoigisdho
Wetenschappen geen mogelijQche'id kon
vinden om het onderzoek van ;-aspif/-
Ibl'emen o;p een breed© basis ttq bevorderen!
De techniek1 hiervan 120 u zóer mbrfilijk'
rfjin, doch de 'wiaarheid zou in gezaigh,eb
benden vonn voor allen ter beschi'kkin'g
staan1
leiding geven. Sommigen ziouden den lief
dedienst jegens zieken kunaein vferlwlaar-
lioosd hebhlen wégens de minder aangóaamlo
lucht dei- Zirikfenklatmler. 'We mó-ette® omzie
zintuigen niet streelen, maar zta vórsit|erve®
e® harden. De Zintuigen Zijn de vensttea-s
onz'er ziel e-n u wieet Wél„dia daad (dó
zónde) kooit binnen dooir do vensters/'
Vragen worde® ingewacht bij de redactie.
.Vraag: Als Adam 0® Eva -Zoons
en dóchters hadden, Siel)h\ is er toiöhj maar
alleen met iziijn Zusters overgebiewen,. Nu
is mijln vraag, 'w|a(ar dan de verdwet v.ollte-
re® van .afstianimen -
A n t Wo o r d'Verondei-stel, dat het
-wlaar 'wias wat u izegt, dat Sieth er allee®
met zijln zusters overbleef', dan wiasl er
nog geen moeilijkheid!. Een huwelijk tus-
seohen bloedverwanten in de® eerste®
graad v.an de zijlinie (broer en z-uster) is
niet .zóó (tegen de natuurWet, dat het
onder geen enkele omstandigheid zóu mo
gen gesloten Worden. De kinderen van
Adam en E,va (broers en Zusters) moes
ten .aanvankelijk Iwlel met elkaar huiw'en;
Gelet op den hoogen leel'fcijkl der teerste
ménsehen, kunnen Adam en Eva veel
zonen en dochters gehad Webben. Slechts
va® drie zonen 'kennen 'wie de® iiaiam1:
Kaïn, Abel en Sieth. Abel werd ver
moord. Kaïn, Sieth en de andere Zooms
hebben meerdere kinderen gehad, zoiodiat
Weldra huwelijken mogelijk waren tus-
sohen neven en nichten, achterneven ein
achternichten, ,enz. enz; Allen zij® toen
omgekomen dóór den Zondvloed behalve
Noë met zij® vro-uw en hun driq zoons:
Sena, Cham en Jiaphet met hunne vrouwen
Door die vier menschenparen is de iwle-
reld na den zondvloed bevolkt. Ik: kan
hier geen enkele moeilijk-beid in z'ien.
Vraag: Wijl leeren, d|a.t w'a den naaste
moeten beminnen en geen wraak' te metait-lni
Maar heeft God óns niet eenigszlinsi dd
wraak geleerd als wij nu nog taioeten boe
ten voor dé zónde van Adam' en Eva
Antw'-o.ord: Neen, volstrekt niet. Als
Gnd den m-ensch laat boeten vooir do
zonde, omdat dez'e ee® boleiediging is- Van
Zijn hoogste 'wiet, dat geeft dat den
msnsch nog niet het minste recht eigen
machtig zich genoegdoening te verschaf
fen, wanneer die klein© nnlnstoh mis-chi-eu
m eenig opzicht beleedigd wórdt. En in
het Oude Veiklomd lag het geval nog
eve® anders. Tioen kénde mie® de ver-
geldingswet„oog om oog', en tand om
tand." Maar voor ons, menschen van het
Nieuwe Verbond, die Bethlehem an Cal-
varië aanschouwd hebben geldt met recht
de groote liefdewiet. Gij hebt gehoord,
dat tegen de ouden (in het Ou-do- Ver
bond) gez:egd is: gij 'Zult niet doodslaan
Want 'w'ie dood slaat, is schuldig. Ma.ar
ik, de Clrristus van het Nieuwe Verbond',
die u door voio'rboeld en leer de, liclfdo
getoond heb', Ik voer 'die liefdewiet voior Uj
menschen van het Nieuwie Verbond', tot
dn hoogste lioqgte op, Ik zeg ,u: wie zidh
oo'k maar vertoornd tegen z'ijn broeder,
die is; .al schuldig." Als er misschien
gewroken mioet 'wórden, moeten w» dat
aa® God overlaten. „Mijl is de Wraak'i,
2égt do Heer, als Hij, als oneindige Hei
ligheid en Soevereine Wiet,gever de ziondo
als beleediging Zijner oneindige volmaakt
heid straffen móet, dan geeft dat aan, ons',
kleine menschen, tocli geen stuikje' recht
■ju oo'k eens even eigenmachtig in to
grijpen Omdat vader en moeder het 'be
st raffingsrecht over hun kinderen heb
ben, daarom' m-oigen toch de kinderen niet
onder elkaar klappen uildoelem. Als eir
gostraf tmóet 'Worden, moet vader en
moeder dat doemt
Vraag: Blij het B. Oliesel wórdt .ook
do neus gezalfd. Kan men 'zondigen door
de® reuk'?
A n t w' o ,0 r d'Hel. misbruiken der zin
tuigen kan tot zónde leiden, en dan be-
hqef't toch het reukorgaan niet te ,wóa'-
den overgeslagen. Het overvloedig stree
len van den reuk' door parfum' en odeur
kq® tot verkwisting en zinnelijkheid aan
Een getuigenis over Nederland.
In de „Müchener Neuie'sten, Nachrich-
ton" is een artikel Verschenen oncJer
den tatiel Nederland' van heden en gis
teren. waaraan wij volgende ontl'eenen.
Reeds een menschenleeftijd geleden,
zoo niet nog veel vroeger, kon men
met evenveel recht als tegenwoordig ,vain
een „Nederland .achter den lijd" spra
ken. De kalme 'ocerrichtingen van het
dagelijksche werk, de bieschouwcnd
terugblikkende wijze van rustdag Vie'-
rem was en is het hoofdprincipe é'ainl
dit eigenaardige land.
De vooruitgang is natuurlijk Neder
land niet voorbjjigcgaan. -Op technisch
gebied is het volledig op. d'e "/ïoogte
en een zdef „modern" land. Maar ner.
gens stelt de geest zich moeilijke pro;
blemen. Alles is ingebed in 'n cultuur
landschap, dat sinds 'de atoorvaderen
haast niet veranderd js. De droogmaking
van de Zuiderzee markt te-en uitzonde
ring. Hier werd nieuw land gewonnen
een claad in de lijn van oude tie'gen
fde zee strü.dende overlevering, JHiiet;
werden inderdaad oevters verlegd ten zoo
landschappen veranderd, oen technisch
succes, dat niettemin belangrijke keer
zijden heeft malaria, verlamming Van
dc visscherij. bedreiging van de zofo
bekoorlijke verhollandschte kustplaatslein
Monnikendam, Edam, Volendam bnlMar
ken. Afgezien hiervan echter dient de
techniek alleen hét begrensde -doel van
de nakomelingen, die - wel-is-waar lals
tijdgenooten van het lieden den ver-
schuldigden tribuut bbctalen, maar ver
der aan het verleden gebonden blijven.
Suuvereioe kalmte anatigt zelf, ivat
hier gelijk -overal luid tnoet zijn, ten
luid is- het lawaai der havens,, het
verkeer der groot'e steden.
De hooge torens van Delft, Haarlem
en Amsterdam staan |nog uit den tijd,
dat het kleine Holland Zijn groote woord
had te spr.eken. Sindsdien verkondigen
hun kerk ©spelen van kwartier tot kwar
tier. zoo doordringend ®ls nergens leiders
gehoord, de wisseling der jaren en der
eeuwen.
'Ein toch: stil, als vastgeklemd, hangt
de tijd aan deze torens.
Het Koninkrijk der Nederlanden is
in zekeren zin teen groo-te provincie ge.
bleven. Juist het loeigtemiataikt-züjini uit
de grooter Duitsche gemeenschap bot)
hier als een Her oorzaken beschouwd
kunnen worden.
De Zwïtsersche kantons yertoonen fle
sterke verwantschap met de Staten van
Holland. In calvinistischen, jn ÜDeraal-
co'nservatieven,. in burgerlijken zin lijken
de Duitsch-Zwifsers en Nederlanders boo
op elkaar als hooglanders en zeekust
bewoners het maar kunnen Om té
toolnen, dat een Jzno scherp verschil
va'n niveau niet steeds teen onvoorwaar
delijke scheiding behoeft tq bewerken,
verleende de '.fortuin (hun beide nog
twee gemeenschappelijke .dingen de
vreemdelingen-industrie en dc volmaakte
kaas-makerij.
In de negentiendie eeuw jverd dit gé-
zegende land geten industrie.staat. Niet
alleen, dat bet gebrek; aan kolen £n
erts hier geen t aanlokkelijkheid toe
bood bloeiende veeteelt cn tuinbouw,
vischvangst, handel zoowel -voor den
huitenlandschen doorvoer als Voor teigen
rekening naar overzfle. maakten het wer
ken voor nieuwe bron,ncin van inkomsten
overbodig. Door vele drijfkrachten yan
het heden werd Nederland, niet aange
grepen.
Het hart van het land, liet eigenlijke
Holland, ligt diep in Jiet binnenland'
vlijd. Hier ligt Den Haag met regee
ring en hofhier Amsterdam, hoofdzetel
der rijke koopliedenhier Rotterdam',
a,an traditie armer, maar jriachtige rivale
der klassieke handelsmetropool. En de
namen als: Haarlem 'met Hjn tulpen,.
Leiden met zijn universiteit. Delft met
zijn percelein, doen haast aan d,en lijve
voelen, hoezeer wal onder Holland ver
staan wordt, in dit nauwe kernland be»
sloten rust.
Dit meest Hollandsclic en tigenlijko
Holla,nd echter is door minder iuitdruk
king bezittende zones van pilo buien
gescheiden. .Van Duitschland wordt h®1
gescheiden door het aan de overzijde
der Zuiderzee beginnende, nl niet mieer
streng Hollandsche Friesland. Moer Zui
dely.k volgen vee., .heide- cn heuvelstre
ken. mooi in haar soort, maar niet'
meer het klare beeld van het Holland
sche landschap.
Van Frankrijk scheiden het tvve" iso
leer-lagen. Het katholieke Zuiden, tie
voormalige generaliteitslanden, wordt
zeer zek'er door glocde Hóllanders We-*
vvoond Als laatste uitdrukking van het
protest! ntsche land kan het techrer, ge
lijk vanzelf lspreekt, niet gelden; en
dat wordt van Nijmegen tot Maastricht
ook duidelijk in het zichtbaar aspect
der dingen. Niet alleen qua afstand is
men hier dichter bij' Aken én Luik,
da.n bij Den Flaag en Amsterdam. Aan
het Zuidcin sluit hel Belgische Vlamen-
dom aan. Hoe verwant ook in wezen,
van het Hollandsche centrum uit be
zien, het is toch Wat anders. /.Blijft
over, de opgeslotenheid juist van het
„eigenlijke" Holland door dc zee. Maar
zeeën verbinden slechts ten de-ele cn het
voornaamste accent van deze verbinding
ligt op bet verkeer tusschéa Moederland
en koloniën, dus op teen eengsziitis au
tarkische kringloop.
Het land van Willem van Nassau
Rembrandt en Hugo de jlroot heeft
meer dan voldoende zijn persoonlijkheid
als volk bewezen. Do traditie was rijk
en er werd verder op geteerd.
Diat oeniw'wigé teruigkionten, via® dezielfde
beelden vermoeit. Nergens wenkt gcbfeir
dit: steedtel iOiverziemlblare nog de mJogelïjls-:
heid van iets' werkelijk nieuws,, een ver.
rassing. Geen blauwe verte, welke won
deren belooft. Zelfs in den nevel ligt gl
het herkenbare klaar ten koud. Waar
geen verlangen is, is gieten spanning en
waar geen spanning is. daar stokt het
leven.
Dc iiivlicd va,11 Zfi'iiwsehcé Blau'wlen
iqn Eerstelingen.
Zeeuwsche blauw'ön dragen, hoewel Zij
er gezond uit zien,, bet virus, dat stip-
pelstreepziektie veroorzaakt, in zich. Deze
smetstof, die bij .dit iiardappelras geleln
schade aanricht, kan echter op rassen,
die er wel gevoelig voor zijn,, overgaan
en de besmette planten stippelstréeip;-
zick doe:n worden.
De praktijk is met dit feit zoo
schrijft ir. W. B. L. Verhoeven in dé
August'us-aflevering van het (Tijdschrift
over Plantenziekten - nog niet voldoen
de bekend. Hetzij uit onkunde, of door
dat men zich onvoldoende .rekenschap
geeft van de gevolgen, worden nog
maar al te vaak rassen als Eersteling.
Bintje enz. naast Zeeuwsche Blauwen
uitgezet. Om nu aan de hand van cij
fers te demon.streeren welken kwaden
invloed Zeeuwsche Blauwen pp Eerste
lingen kannen uitoefenen, zijn in 1933
opzettelijk 92 E'er stekingen - geplaatst
naast Zeeuwsche Blauwen. In den loop
van het groeiseizoen is pagtegaan hoeveel
Eerstelingen-planten stippélstrcepzjektet
vertoonden. Bij 17 van de 92 planten,
dus ruim 18 pot. zij®, de verschijnselen
va'n primaire gtippelstreepziekte waarge,
nomen. Deze 17 planten zijn afzonder-
lijk gezaaid en gedurende de bewaring
traden op verschillende knollen ver
schijnselen van oogziekte op. In bet
voorjaar van 1934 is vastgesteld dat 35
knollen dezer planten oogziekte ver
toonden tegen 181 niet.
Een gedeelte der zieke knollen was
in zoo sterke mate oogziek, dat geen
spruiten 'meer iwierden gevormd. Da
knollen, die nog spruiten hadden gle'-
vormd. ziin uitgezet; van de 56 planten
waren er 39 stippelstreiepz.iek, idus 69
pet, Valn .de 75 planten, waarbij geen
primaire stippelstreép'ztekte is opgemerkt
ziin ook knollen bewaard. In totaal zijn
194 knollen aiitgezet. Van deze 194
plalnten vertoonden 59 stippielstrecpziekta
of wel 33 .net., waaruit op te maken
valt, dat de besmetting niet beperkt is
geblcevn tot de 17. planten, die prima»
stippelstreeDziekte vertoonden.
Uit deze proefneming blijkt wel zeer
duidelijk, welk een, schadelijke invloed
Zeeuwsche Blauwen of Eerstelingen
kunnen uitoefenen. Er bestaat uan ook
alle reden toe. bfj het, opmaken van -het
teeltplan terdegte rekening ermede fa
houden dat het ras Zeeuwsche .Blauwe
smetstofdragers is voor de stippels'tJespr
ziekte. Ook geldt dit voor da rassen
Zeeuwsche Bonte en AVesteinder .Blanwié,
twee knoprputanten van de Zeeuwsche
Blauwe en evenzoo ivoor Thorbecke.,
Bloemenraafie en enkele andere, mindler
verbouwde rassen.
Hoe groot de afstand Voor Mipp.el-
strcepzjekte gtevoeligc tcassejn van Idd
smetstof dragers moet worden Uitgezet,
is niet aan te geven. Iloe grooter deze
is, des te beter. 'Hét is ook hierbij, dat
men zich niet anoet pfvragen hoe kort
het kwaad benaderd kan worden, maar
dat al het mogelijke moet worde® ge
daan om er zoo ver mogelijk van af te
blijven.'
BE VOORiZIOHiTIGEri l
„Heeft u misschien' het re.v.olve.rsóhjot
gehoiord,?'/
J a'v
,,0p wielk'e® afstand 'wias u toen
„Op .ongeveer een meter io'f tie®."
„'Em Wjl het twóede schot f
„Op honderd méter!" 1
DWlARiS^ 1
Een kilo mélk.
Melk wórdt niet gewtogen, melk! wórdt
gemeten. 1
Vooruit geef me dan een meter.
CONCLUiSIEh
Wat hefb je ee® vuil ei vingerafdruklke®
gemaakt, Dient je.
Nou mel'rau, dan. klan ujutes sien, dat! ik
een. suiver gawletijfi hebü 1
OP DE MARKT.'
Damte en hoeren, bóeren, 'Wurgars, bin'
men- en buitenlui.. IJit horloge loopt veer-
tienhonderd dagen aan een stuik, loopt
vier keer izioioi hard als een geiwóioini hor
loge en 't is ,zéó vernuftig geconstrueerd
dat de horlogemaker, die 't eens reparee-
reerem wóu, nu nog, in Endegeest izlit. Wat
kost dat ingenieuizé iwonder? V'ijlf en twin
tig dents en een btraodizaag en ©en' fVschje
lilfedfeiorntinetuur gratis cadeau voor niks
er bijt
V|ER|DAOHT.
Zoo, ou'wle jongen, heb je een St. Ber
nard gekocht
Ja, die is voor jou, als huwlel'ijllti.-|ge-
Schenk'. Die klan je noodig hebben, om' je
te verdedigenii
ONDER. 'OP LIClHfTElRiSll 1 l
'11 ïïeerlijlk' land' aeg, dat Rioemcnië-i
RiOëmeniëi' Waarom juist. R'oëmenië Heb
jdjj eenig benul van Roemenië? Kien 'j«i de
taal, Weet je iz'elfls v aar het leelf't.
Jo hebt gelijlk vriend. Ik! wéét. miets,
maar dia® ook' totaal nipt» van Rio,eménië.
Maar Roemenië wieet ook niets van mijl)
En daarom Keg ik toéh maar: 'n heerlïjjk
land, tdtot Rioeimeniët
Bureaux van Red
Telefoon Interloc
Bijkantoor MIDC
GROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
Het Kerkelijfc
Hóe staat de Isa
jKler'k
Zoo ongeveer- gel
te® opzichte van dl
ever den staat, zoo
ring, aan ministers,
beambten en politie.
Kerk, d!an deukt
klioosters. In beiden
blijkbaar niet van
pók behoort tot Kef
alleen, dat hij ze
maar liet liefst doe
mógelijk'.
De Kerk b'eschou
vereeniging met e
echeidinigen, 'wletten
ne gedachten, met
knappe lui gevondei
mede hij zelden Oi'
stelt hij. het iep prijl
in de k'erk met luis
ptok wel eeuige ke
me-ntcn ,abiojineert
blad en doet uit
a®n het een of iainde
werk, maar dat all
ran afstand, zondei
hijl behqort en deel
stiéke geheel, de 1
In de Kerk mo
zien den schat van
aller eeulwie® heen
de kleinste, ongesch
de tw'eede plaats e-
Bjke gemeenschap
spreiding der 'gaven
ffuM.
De bisschoppen
e® de gebieders te
iwloordehjik blij God
ee® opkomende dwi
den. Geheel onpersic
gadeslaan. Waarhei
e® «nrecht ontgaan
hunne goedkeuring
persoonlijke ondervi
ee® der geloovigen
beslissingen een (m
oetoié:®- De bissCh
tubiiefeneu van hun
iwietenschap e® de
is do zekere 'wieg,
e® 'w.et zijn uit
ziji bezien1 de dinge:
»oj,als zij in het Ie'
de geestelijke
de® en lijwalen dei-
in het leven af'spe
aspect. Daar 'wórd
plaats onpersoonlijk
volgens de theplq'
kerkelijke wetten e
voudige schakeer!
eigenlbelangl
Te zorgen voor
persoon dat is niet
schoppen; .op de e<
strnomingen onder
gaan en 1 e zóijgen
i» overcenstemtniug
Tien. w!ij de leiding
tijd volgen en te
hando.leD volgqns
Vau de eene zij
Zakelijkheid om te
kerkelijk leergezla.g;
deren kant onze
laat aanzien als
doe® en latenJ
De -gedachte a,an
heid de voorkeur a
ven do aanwijzing'
ven, zijn thans
richtsnoeren, w'aar
leven to moeten i
hem iets on.gerijm
Bertrand had
die akelige cel do<
enkelen der Christ
spr.ken. Hu® ,arb
de zijne, want tc
mcrg'en in ketemen
zag "gaan. kromp
en afgrijzen weg
zooals hijq andei
grifsa.ard®. Voor s
lijktheid o.p rantsw
echter alle hoop
E® ach 1 z'Oio zijln
dioor een>e ol and
digiheid het zwar
talen dia,n wiare
dan d'at zij'ner i(
g-en-en.
Het Safa^eensc
aflffieleefid, en
h aiti^ie loo pbiaiam
weer bletrotk'en,
1 evens dajo-ie-n ru-st
slijten. Zijne
zy
aa-u strijd noch v
stand bieden, em
noegelijk met zijn
ter Solyma, die h
derste zorgen en
hem in zijn volh
