l'
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DE KLEINE BAZAR
KOFFERS
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
iOURANT
DINSDAG 28 AUGUSTUS 1934
1
EKKEN
FEUILLETON
's Levens loop.
BUITENLAND
IERLAND
fl BINNENLAND
Wijl de eigen-
^eloovigjan1 te-
geen enkele
mtdeel. Maar
pen zijjni Wegenis
ze anders in
zitfcean. vooral
menigte dan
■DiUldeni den Bis-
|ilven dter kfui-
zekér hgl feet
op den. kerk-
Irhoetk' der kerk
liggeltt felaopjeg
recht'er-
irvoorhoek. In
<cfe|0ip met. de
reenvoigems de
p alphabet, iai
pet Griekschie.
bin die cererno-
NUMMER 102
308TB MARGANG
SlaiChai Guitry.
I loneelspeler Sa
lie in jzïja viLla
IjeWracht^ heeft
om een lastig
kad Guitry den
Ik! voor hete
Jan de hoofdrol
i
Jevenlwiel steieda
liz'ijln 'fclelplftel te
llesfce zeide hij!,
Iginnen.
iftflrol erin spe
len.
en een drama-
ioprd plegen^
Janager uit.
op het
pdt opgehaald^,
pijnlijk® fuut
I het ongelukje,
lit. Som® is het
Tlijk1 vtOfiir <"den
lm enkelen ke|er
matste stoort toe-
1 van. dien aard(
|fen Ztig, hébben
dat ,,'Z. Ex cl,
liniste^president
Itaris vioiolr j,n
laden is aaqge-
look' de "Neder-
|1 A. Tak' met
nfen, zegt het
bericht niet®
pakkend is toch
eindigt: „aan
.JFSjl lippen,
bn ijtg. minder
Ind Zullen sjjj|u,
rhe lezfersl. In
|dat ons dit on-
Wjijl sta.au §r
lot, daar Jbijl ons
lrij:keISj(k oven de
■zelkere Duitsehe
Zegt livers
llecht!''
I ei is go|ed. Als
|er niet
laps vraagt liSjl:
lel dolk opeten
ar muge jaren
oeten elkaar
zfegt de een
je eng bevriend
de ander. ,We
niet gelooven,
de tien huwe-
ikig zou zijn!"'
ïilijilr (over oor-
is driemiaaJJ ge-
de Boompk'ens
Mmpkens heelt
d getelefoneerd
le'fonleert,, maar
n netaiCn, Want
r de buren.
iep móest je
slaat z'n arme
tart mij vnort-
ïe dat eu feoe
vt: Sla me, sja
:wl je eens izjen:
van beu rechter
>e, voor ditmaal
|g eens dioor de
op,, djat je hier
idlen kerel ge-
c'ht gegaan ben
AMkterd'a|mf wio-
neer ,k hefef fe|em
vroeg! vertrok-
zei Wijl toen
weten, wanneer
i ik hete giez(6gjiil
wel weer terug
i noemt, een pn-
dste zloon is im-
artist, de dlerdta
njt li bilde ge-
i r'
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES;
Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Markt 1 en 2; Telefoon No. 474.
Abonnementsprijs ft.90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
Advertentiën van 1 tot 6 regels f 0.90, elke regel meer f 0.15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager
GROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
Vier eeuwen geloofsprediking
in Ned. Oost-lndië.
III.
'Onder de moeiefejkheden, die eien rus
tige missjoneering In de Molukken belem
merden was de politieke vijandscfeiajpi tus-
echen de inlandsche vorsten niet de ge
ringste De sultan® van Teraak en Tidora
betwistten elkaar in den archipel de Op
perheerschappij!. Toen de eerste zich! in
de 15e eeuw met zijn heele hptthjomding
Mohammedaan verklaarde kwaml bijl de
politieke .oneenigheid ook de godsdienst
zïja rol spelen. De aanhangers der beid»
vorsten gro,epeerenden zich in twee onvei'-
zbenliijke partijen, waarvan de eenei ,op
de hand v,an Ternate uitsluitend' openskond
voor Mohammedanen. Zij" voelden een die
pe verachting voor de heidenen da eters
van onrein vleeseh uit de andere par tij j,
Deze andere groep wa9 vanzelfsprekend
de aangewezene vo(or de nieuWbeklejerd:}
Christenen. En al had 'de IslaM feier njet
feet fanatieke karakter dat de Arabieren
kenmei'kf, het was de politieke qaeenig-
feeid die de vijandschap veifetoogde. Van.
een rustig voprtwerken onder de "dopr,
de Mohammedanen voortdurend hedreigda
Christenen kon geen spralke zjjjh. Dan
was er de inhalige handelspolitiek defe
Portugeezen. Een enkele ma,al bracht Z3
de Missie vpordeel, voor 't uiterlijke al-'
thans. Zoo streefden de kolonisten er maait
om de inlandsche kooplieden ujt den qpe-
•cerijhamdel te weren. Do Javanen .en die,
van Celebes echter, alles b'edialvei ge
neigd de voiordeelen van dien handel aan*
der meer. prijis te geven, bleven hun
vloten na.ar de Molukken zenden om
kruidnagelen. Wanneer de Portugeezen 'n
enkele Maal de mededingers stevig .aan-,
pakten en verjoegeji lieten honderden zich
door de Paters doopen. Het aantal naam-.
Christenen, dat hierdoior gewonnen werd
beteekende echter allesbehalve winst).
Meestal toonden de Portugeezen, dat hef
fenn minder om een sïevig-gevestSgdj giei-
Zag te d-psn was dan om' !wanst,_ mateloölz'ef
winst
In 1564 werd de Molukken-missiei doori
Javanen en Mohammedanen totaal ver»
woest. En de Piortugeesche bevelhelbfeferi
bang in ongenoegen met den Sultan vait
Ternate te geraken, wat 'Zeer na,dejelig 00A
zijn voor den kruidnagelhandel, zag lijde
lijk toe.
„Do hunkering na,ar bezit'1 schrijft Pa
ter WesselS iSl.Jj. in zlijn meergenotlnld
werk „brandde als een verschroeiende
tropische zon in bijna iederen ambtenaar,
gpuverneur, bevelhebfeler ,o'f mindere,. Met
de snelheid van een woekerplant groeid'a
die lokkende verleiding uit tot een onuit
roeibaar kwaad in geheel 't Portugeesche
bestuur .j..
Reeds twintig ja,ar voor dij bovenge
noemde verwoesting had de H. Franciscusi
over de mistoestanden ge/ch'reven aan den
koning van Portugal. In een brief' aan een
Pater uit Lissabon schreef! hij„Daat
nooit een uwer vrienden in eenig konink
lijk ambt naar Portugal, gaan, want van
Er was niets aan te doen, en hoe on
gaarne cok, Cfeaadotte ging alleen, ma®!
met veel verlichter hart dan straks. D|odh!
toen zij! nader bijl 't huis kwam, Werd
baar stap langzamer. Was 't nu wel zoo,
als zij' in de opgewondenheid der vreugde
van fejt wederzien aam Willem' verzekerd
bad Zou de oude heer niu Wel zoo inge
nomen zijin met zijn. zöon, die ouder,
doch niet wijzer dan toen zij heenging,
weer 't vaderlijk' huis opzooht?. Zou de
kolonel zoo gaaf weg al s zijl, gelooven,
dit W illem zijn best had gedaan en niet
geslaagd was?
Met kloppend hart kwam zij thuis,
legde hoed en mantel af, m trad' bin neb.
,v:Wat zie je er raar ,uit: kom je van
buiten?" vroeg ha,ar vader, die zijn dutje
geëindigil 'had en- mu( aan de tafel Zat,
waarop 'het theegoed reeds stond,
„Ja, Papa,," antwoordde Cfearlotet min
of meer 'haperend, „er was iemajud om mij
te spreken
„Waar?."'
„In de „Zilveren Kro,oin".
„Een miGoie plaats om iemand te spre
ken. Sinds waarneer loopt mijn dochter
in dan aviomd naar herbergen om men-
schen te spreken?. Komi die iemand niet
hier komen? Em wie wasi dat belangrijke
personage
Met bevende hamdein en kloppend hart
knielde Charlotte voor haar vader neer,
en hief 't doodsbleek gelaat tot hem op.
„Kan n 't niet raden, Papa?." vqoeg zij
zzaöhtjas,
„Je weet, ik hpu'd! niet van raadsels!"
zeide hij! kortaf, maar plotseling, zioh'
bezinnend, werd zijin gelaat als' verwron
gen door een opkomende gedaohcte.
,,'t Is toch't is toehhij niet
mompelde hij' diep ontroerd.
„Ja, P,apa, 't is hij!, 't is Willem! Wie
had 'fc bunnen denken, zoo onverwacht,
niet waar, Papa?"
- „En waaroim' blijït hij in de herberg 3
hen kan men terecht zqggen, dat iziijl uit
het boek der levendengeiwischt wlorden
en met de gereehtigen niet worden opge
schreven. Het is hier zoo gewoon ge
worden te doen Wat ongeoprlopf'd is, dat
niemand er zich meer over bekomlmieri:.
Allen volgen den weg ;vam rapio, ra,piis
(ik roof, gijl roolft) enz!.1.'' En 'de rechters
uit Goa 'berichtten aan den koning van
Portugal „Daar is geen gereehtigghejd
meer in Indië, noch bijf iieu" onder-kjomjng,
noch Mj' de overige "bestuursamlbtenarerf.
Hun eenige zorg is, izacli te verrïjkjep
en met alle middelen -
Vernietigender vonnjs is wel niet dank
baar. En daar kwam nog !blijr 'dat, het leven
der kolonisten allesbehalve geschikt waq^
om als voofbeeld voor de zedelijke var-
heffing der inlanders te dienen. Die) Paters
gepfpn als verzachtende omstandigheid a,am,
dat de overdaad van het zondoorgloeida
oosten den wil bijna noodwendig verslap-,
pen moet en tot uitspattingen prikkelen»
D'a tmilde oordeel pleit voor de groot
moedigheid van, de priesters mislsionarissen
wier arbeid onder vaak zeer arMoedjjga
omstandigheden des te meer hecht krijgt
op ojjze bewonderende oerhjiedl. 1
(Wordt vervolgd.)
DUITSCHLAND
Eau .S a a r - dem,« ustratic.
Zondag heeft mem, te EhremIBbeitsltein,
de bekende rotsvesting op D.uitsoh gebied,
aan de Saarbewomeirs. gelejgemheid ,geg|é-
vcn om van huln natiomale gezindheid te-i
igetnigen. "Het meerendeel der aainwfe'zigen
bestond evenwel uit Rjjiks-Dmitsohers. Mem
schatte het aantal aanwezigen op 'n hjajf
millioen.
Domheer Homiseheid uit ColIenZ h'eef't in
de open lupht een H. Mis' opgedra[gfanl
voor de kath. betopgersi en pfarrer Wiol-
frumh icld 'n dienst voor de protestanten.
De laatste zei dat Duits'chland nog 'n
geloovige natie was.
Hitier werd bijl zijn aankjomst met luid
gejubelb egr.oet. 'Nadat Staatsraad Dr. Si
mon en de Rajkfesaarcoimmisisaris Buercfcel
een kort woord van Welkom hadden ge
spreken, beklom Hitier het spreekgestoel
te. Nadat Hitier een uitvoerig overzicht
had gegeven, over de voorgesdhiedemis! vam
de Saar-klwestie,. zeide hij, dia.t men niet
kan omtke|nnein,_ dat sedert 30 Jan. in
Duitsohland ontzaglijke veraimderingan tot
stand zjjn gekomem.
Zij. die in het buitenland Duitschlamdi
thans beklagen om het huidige regiem,
zifn dfzelfdenv die 14 jpar lama de positie
van het D;uitsebe rjjlk hebben uitgebuit..
Met sarcasme bespreekt Hitier vervoD
gens id© meeniEig van de buiteinlaindiswbe
pers over de jongste volksstemming. ?Na-
tnurlijlk zijn er groote moeilijkheden, maar
naarmate de ,ncod! stijgt, zal de vaistbera-
denfaeid des te ..grooter Zijn, waarmee da
strijld tot de overwinning! -Wordt voortge
zet.
Durft hij1 zijn 's vaders huis niet betre
den La,at hij dan weg blijven, ik weet
genoegl," 1
,,0' neen, Papa, 't is missobie-m niet a.lleis
.gele,open, z'oo,als Wiji Wenschtetni en hoop
ten, maar hij heeft zioh niet slecht ge
dragen, hij! is... hiji ia..."
„Ik hoor 't wel, ik was een ongelukkige
vader, en ik ben het nog! Neen, ik had
niet anders kuinmen denken va,n hem, ik
begrijp alles
„Wat begrijpt ui?," riep .plotseling een
stem, vlak achter vaider eni dioiohter.
Zij keken om en Charlotte slaakte ean
gil, want in plaats vain den eeniigsz'z'ns
kalen ma,n in zijin lange, zwarte (jas,
stond daar voor haar een officier, in volle
uniform met .de Willemsorde op de borst.
„Wat begrijjit li, Pa.pa,! Mag ik' nu uw
hand drukken; •heb' ik 't verdiewl?"
Maar npgt vóór hij uit kon Elprekem,
lagen vader en zoom in elkanders ar
men, ,en Cliarlotte ishomd' sprakeloos vam
verbazzing hen aain te sitaren.
„Mijn zoon, officier ,eui ridder, meeT dam
ik had durven droomen!" ani er roldem
tranen over de gerimjielde Wainlglein vam!
den ouden militair. „Hoe WwWni diat,
vertel mij alles
„O. Willem, wat heb je mijl ^giefopt
riep Charlotte, lachend! door haar tra
nen heem.
„En ik dank je voor jé vertromlwemi
voor je lieve brieven; iho,e had ik Volge
houden, als ze mij! niet zoo gesteund!
hadden Papa, we zijn haar veel ver-
sehuldigjd"' 1
„Hm, hm! Ooh ja, 't is geen; kwaajd
kind, neen', dat niet; maar vertel me am:
alles, wat er gebeurd is. Ik kan 't niet
geloovem"
„En hoort die mnifbrm ein die ridder-
orae je werkelijk toe, Wim?f'
„Wat dacht je dan, «lat ik Ze bij den
uitdrager gehuiurd' haj.S Maar dit heb ik'
toeh zeker niet gehnjurd',"' en hiijl wees
op het diepe litteeken, dat zijin voorhoofd
doorgroefde,
„Neen, zeker niet, mijin dappere, brave
jongen 1" sprak do kolonel trotsoh, „maar
't klinkt zoo ongekxxQijk. Vertel lorna nu
eens afees van het begoin af,"
Zij, die hopen, Djuitsohland door edomio;-
mische terre.urmaatregelen murw te kan
nen maken, kennen de Duitsohers slecht.
Indien man dergelijke pogjngem blijft
voortzetten, zal Duitschlaimd Zop> zeer lee-
ren. op zioh zelf aangewezen te .blijlven.
dat men spoedig, de nutteloosheid vap der
gelijke pogingen zal inzien. Verder ver-
Islaarde 'HitleT, dat er slechts ,een dui
delijke afscheiding is gema,akt tuasdheni
de politiek, die zich met aardsche dingen
heeft bezig _te hciUiden en da religie die
zich met de kerk moet bemoeien.
Hitier verklaart verder .dia.t alles wat
gedaan wordt, 'geschiedt voor het Duitslcfhe
volk en het Diuitsohe Rijjb. De wereld zal
aat erkennen wanneer op 13 Januari de
Saar-bevolking haar sitemi voor Diuitsoh-
land uitbrengt. Em zijl zal haar stem voor
Duitsohland' uitbrengen. Nogj .altijd is het
Saarprobleem 'het grootste probleem: voor
Duitsohland. „Wij zijn bereid", zegt Hit-
Ier, „met de wereld' tot een oprechte vredb
te komen. Dezé Saarkwestie is de eenige
territoriale klwesiie die ons Dujtschers nog
van Frankrijk scheidt. Na haar .oplossing
zal er geen enkel redelijk motief meer bie-
sta,an waarom deze tlwee groote naties zich
in de toekomist niet met elkaar zoudeu
verzOienen."
Een tegcnbeteogiDg in het Saargehlci
Te Bul?,bach, bij 'Saarbrucken, Ls gis
teren een groiote batooging géhouden te
gen die vim E'hrenbreitstein, d w.zl tegen
onverwajlden terugkeer van het Saarge-
bied bij: Duitsohland en voioi' handhaving
vajj den f.hans b.estaapden toestaind. De-
Ze hetpoging is, naar de Tjmes imeldf),
bezocht dioor 66.000 menschen, ledcu van
het anti-Nazifront, voor liet meerendeel
werklieden, die behoioren tot het geMeten-
schaippielijke front van siocialisteu en com
munisten, maar er waren pok" kleine feoe-
reui eu koioplieden onder, ledjen van 'He
autonioimie-partïj', en verder vele duiZen-
iden RlO|om'sehen, die thans meer dan pvodt
behoefte gevoelen aan vrijfei organisatiq.
Sprekers waren een eomtnunist, de siocia-
list Max Braun en een Rpomseh-katholiekV
Be Iersche strijd tegen Englclaud.
De Iersche minister van oorlog! heeft,
naar Va:z Dias uit Dublin meldt, in de
senaat medegedeeld, dat de regfeering voor
nemens is eeini speciale medaille te laten
vervaardigen ter uitreiking aan alle Ieren,
die hebben deelgenomen aan de Iersche
opstanden tegen Engeland in de jaren
,1916 tot 1921. Verder zou een bedrag
van 40.000 pond sterling beschikbaar wor-
ALLE
LEVERT
GOES
Diooh voor dat Willem aan dit verlan
gen kon voldoen bedacht Charlotte dat
'hij honger moest hebben; zijl snelde naar
de keuken, waar po kde noodjge opgewon
denheid heersohte. Snze, hoe doof en
suf zij was, begreep, da.t er iets vreemds
in de lucht hing. Dientje stond te rede-
neeren tegen Jan, die onophoudelijk aan
Zijn pijp trok, ..zonder te merken dat deze
al lang jiit wa;S.
„Kom maar binnen, S.uze, en jïjl ook,
Jan", zeide Charlotte, „en Dientje zet
gau'W' de aardapeplen i.op .en maak Van
het overgebleven vleeseh earn lekkjere
haohcé, dan kan 'je ook nog pen paar
augurken er bij doen. Willem ho)u|dt
Zoo van zuur!"
De twee ic.uide getroulwen sloegen groote
Pogen op, vooral Jan, die al 'i gewicht
begreep van de positie, van' zijin' vroegerem
gevangene.
Hij begroette hem op militaire wijlzle(
maar Willem' schudde hem lachend' de
'hand en gaf zelfs iaan de oude Suze een
hartelijken zoen.
„Jongeheer, hebben de tijjgers vr daar
op het voorhoofd gekrabt?," vroeg zij!
AUen lachten behalve Jan, «fee de een-
Voujclige vrouw- verachtelijk aankeek, en
met de hand tegen het voorhoofd vroeg:
„Heeft de luitenant nog Iets te com-
mandeeren 1
„Voor 't oogenblik niets, dain alleen,
dat je aam juffrpuw Charlotte een flesoh
wijn vraagt, om «fee in de keuken op
m'ijn gezomdbeid te drinken
„Best, luitenant!"-
De kolonel lachte vergenoegd, zooals hij
't in jaren niet had gediaan, en toen het
keukenperspineel weder hoen.getrokkenW'ae
en Charlotte het «ojiper klaarzette, begon
Willem te vertellen'.
Reeds onderweg liad 'hiji den hteer H.ei-
ner, die zeer goed jagenis hem wasi, yer-
tel, dat hij' 't liefst in militairen «feemst
Zou( gaan deze gpf hem den raad', eerst
het leven pp rijn laatd te beproeven, mapr
het werd hem duidelijk, «lat «lit volstrekt
niet gesohikt v,oor hem waal Dus tnajd
■h'iji in dienst, bracht eenige m(Oieilij(ke jaren
door en goud gijn brieven altijd' door
tuissohenkpmst van dien- heer Hieiner, dia
den gesteld voor de stichtingl ,van.' een
pensioenfonds voor deze strijders wqor zpo-
ver zij' geen ander pensioen genieten.
AMERIKA
De stakingen in tic Yer Staten.
Naar de Associated Pres® nog nader
bevestigt zullen op 4 September aller
eerst een hall! millioen katoenarbejders
in staking .gaan. Het js niet onMogelijki
dat 800.000 arbeiders uit de zijde- en
hvolindustrie zïeh bij! hen zullen aansluiten!.
Uit Washington wordt nader gemeld,
dat het bestuur van den vakbond der
textiel-arbeiders geheime instruoticisi heeft
rondgestuurd aan de afdeelingsbesturen
■waarin de datum' yopr het uitbreken van
de staking is bepaald opi '4 Bept.
De werklo|»zlenst*un.
De Tel. verneemt, dat de regering een
zaer belangrijke wijziging ovei-wleelg-t in
Zake de steunregeling voor werkloo|ztei«
Tot dusverre was göwloonte dat, wlanneea
een werkloeze 'finanieieel ^-ehofpjien werd
dopr zijn ouders pil kinderen, het steunbe
drag verminderd werd|. t
Het ligt nu in de bedoeling vaat del
regeering om' de regeling, welkte) geldt vcoij
de gewone armen, n.l- dat kraiohteuS art-
376 van het Burgerlijk' Watbpek ,de pn-
derho.udsplichtige familieleden van den
arme kunnen worden aangesproken, wlat
meestal geschiedt door do imsltelling, waar
aan hulp venzioeht is, o'okl te doen gelden
voior de gesteunde werklootëen|.
De«z'e regeling kan è'ehter niet Zonder
meer worden toegepajst.. Men overWeegt
een procedui'e, welke hieropt nieprkomt, dat
de gesteunde Zal moeten aantoonen, dat'
dat hij! -zijn' onderhoudspliicihtige famjlie-
leden tot bjjlstand en hulp! heeiflt aanges)pro-
fcen, en dat deze daanann niet kunnen!
of! willen voldoen. 1
Die regeering ru'eenf, dat door deizfen
gedachten maatregel da overheidslastfem
eenigermate zullen worden .verlicht, al
•ontveinst zij rich niet, dat tegen deizten
maatregel bezwaren .z'ullen wbrden ge
maakt van de zlij'de der werkloo'zen en
organisatie s|.
Naar wijl vernemen is er van een voor
nemen als bedoeld in een bericht iu „Da
Telegraaf'', om' een wijlziging aan te bren
gen inzake de steunregeling vpor werk-
loo.zen met betrekking tot het aanspreken
van onderhoudsplichtige familieleden
krachtens art. 376 Burgerlijk Wetboek,
bij de Regeering niets bekend.
Cnz'e invoer in Dirilschlaiid
In verband met een Zion'diaig j.l. door
minister dr. Sehacbt te Leipzig gehouden
rede, waarin aanzienlijke beperkingen van
den invoer in Diuitschland worden aan
gekondigd, onderneemt de regeering de
nooji'ge. stappien om zich van den omvang
der te treffen maatregelen ta ve^gjawis-
ze aok voor hem ontviDg, naar E|urop|ai.
Zóó ging het .eenige jaren; hij bracht 't
tot sergeant, maakte den veldtocht naar
Atjeh mee, waar .hij! zicht' bij'zonder ondier-
scheidde, g!ew|onid! werd en maapid'enlajngl
in het hospitaal moest blijlven lii.gsjen'-
Daarna deed hij zijn examen voor otffimer,
ontving de Willemsorde en ging tot her-
etel van rijne ihpg steeds gesohoikte ge
zindheid naar Europa., wa,ar niemiaiiid« ieto
van zijn lotgevalleini vermocdldie. Die kolor
nel had weinig kennissein in Indië behalve
den heer Heiner; die Indische bericlhtea
las hij in da eouiraintein wel rnai, dbichl
hoewel .Mj daar onder de gedéoorcerdieln
misschien den naam van W. de .Walliec
had gelezen,w as hem zulk'si niet bijkolnder
opgevallen, omjat hij verschillende neven
en achterneven had, die opk' Zoo, heetten.
Wel herinnerde hiji zich, even de .ge
dachte te hebben gahlad: „Als Jat mijin
Willem eens had mogen zijin!;"
Het was een pRergeluikkiisjste avond',
dien het drietal dioorbraehteen avopd,
aie veel leed en teleurstelling deled Ver
geten. Tot in den nacht bleef men in
vertrenwelijike gesprekken bijeen en men
scheidde van elkaar in de vroolijiksite eni
dankbaarste stemming.
XVHI.
Een gieluk komt zelden alleen. Kjort
na Willem'® tea-ugkeer stierf een omete
Oom van da overleden mevrouw De Wal
ler, die zijin vrij! groot vermo|g!eni aan
Willem en Charlotte vermaakte. Dit
bracht een groote verandering! in de fa
milie teweeg; op aandringen, zijlner kinde
ren verkocht de kolonel het stille latnri-
gped Paalberg, Suze kwlam op een aardig
hofje, waar ze in kalmte en rgsit ha(ar
aagien k|on eiinidiglan. Jan'® grootste
wenisieh Werd vervuld': hij kreegl een lielf
huisje cadeau met een tuin, dien hiji vopr
eigen rekening wilde bebe;u)Wen, en waar
hij een géit en een paar kippen ging
honden. Tot groote verwondering van
ieder, trouwde hij met het jonge Dientje.
Zijl kon flink werken en had een onbe
paalde achting en bewondering! voor haar
veel ouiderem, Ih'oewel nogi flinken mam,
die dan ook veel meer verstand had, dan
rijn in vele opzichten domme vrouiw.
sen en, z'oo ncjodig, de belangen van den
Nederlandschen export te beschennefl.
Werkzoekende Nederlanders in Ib'ank rij®
De minister van oeoonomjsche zaken
brengt bet navolgende ter kennis van be-
lajngjhebb enden.-
Het is gebleken, dat zich bij de) Ne-
derlandsche consulaire ambtenaren in
Frankrijk bijna dagelijks werkzoekende
Nederlanders aanmelden, met verzoek, iojj
'rijkskosten naar Nederland te worden ge
zonden. Gezien de groote werkloosheid in
Frankrijk en het feit, dat, mede als ge
volg daarvan, de wettelijke voorschriften
op het werkzaam zijb van vreemde ar
beidskrachten daar te lande zeer streng
worden toegepast, 'wbrdt ernstig gewaar
schuwd tegen vertrek naar Frankrijk1 rfiei
het doel er .arbeid in loondienst te srer-
krij'gen, zonder vooraf dienaangaande over
leg te hebben gepleeigd met het plaatselijk
orgaan der openbare iarbeidShbmiddelingj.
Met nadruk wordt er op gewezen dat
werkzoekenden die izich .op goed geluk
na.ar Frankrijk begeven, er niet' iop kunnen
rekenen., door de Nederlamld'sche cpmslulairiei
almbtenaren te worden ondersteund of op
rijkskosten naar Nederland gezonden.
Opleiding van OindcrwijferS.
Zooals "bekend, heeft Minister Mar-
ehant in Apx-il j.l. bijl de Tweede Kamer
een wetsontwerp aanhangig gemaakt,
waarbij' voorgesteld 'wordt een Wijziging
te brengen in d£ onderwij!Zers|opl«id|jngi,
D'e bedoeling zat daarbij' voor, 3eza
wijziging te deen inga.au met het ibegim
van het schooljaar 1934'|3|5. Op d,at tijd
stip 'zlou dan een .aantal: kweekiseholen Wor
den opgeheven, terwijl tevens def vierjarige
kweekscholen driejarige sonden worden.
Aangezien evenwel de gedachbe>nwiss«-
ling tnsschen Kamer en de Rlegeering over
dit wetsontwerp nog niet is aangevangen,
Zal, naar wijl vernemen, in September a,.Si
geen enkele in verband Met dit wetsont
werp «loor de Rlegepringi voorgenomen
maatregel inzake de onderwijlzersopleidingj
worden doorgevoerd, zomlat van «jplief-
'fing van kweekiseholen met dien datuml
Oiok nog geen sprake Zal' rijn. 1
Fl Th. H. jVI- Dobhelm'an J
Zlaterdagmórgen om 6 uur is na een;
langdurige ziekte op rufte 72-jarigen leeft
t'ijd overleden de heer Pi. Th. Hl\ M, Dpb-
belm'aii, oud-lid v.an de Eerste Kalmer,
der Sltaten-Generaal, van de Trovineialei
Staten van Gelderland' env.an desa ge
meenteraad van Nïjimegen, w,a,ar hij voor
zitter van de r.-k. raadsfractie was'l
De heer Dubbelman was een blekend
industrieel en o.a;. eigenaar van de ztegp-
t'a.briek het Anker, te Nijtaiegen en joota-
missaris van de N.V, Mijl.^ D'e Gelder-'
Iandei(
Kleine boertjes 'bïjf de werkveirsehal'i'ingi,
De RSjksinspeeteur voor de jpirovincie
Groningen inzake werkverschaffing' en
steunverleening heeft in opdrajeht van deh
minister va.n sociale ^aken aan de ge
meentebesturen in zijn ressort bferioht, dat'
De heer Be Waller en ,zij|n kinderen
gingen zich imtusistehen in de groote Btad]
vestigen, 'waar. Mafhilde met haar moe
der en broer woonde.
De beide families hielden druk^ Conver
satie. Willem, haidi met bewondering vata
Mathilde'S ferm optreden gehoord; hij
leerde 'haar nu; van nabij kennen en ach
ten, en zoo verwonderde het niemand',
toen het tweetal feen Verraste mat het
bericht van" hun verloving..
Zij1 trcgwlden! kort voor 'het einde van
Willem'S verlof'; de kolonel, die z'eer veel
van Mathilda hieldj wa® er bijlzonder
mee inlgemolmen1, en haar moeder, pfsehoon
het betreurend da tziijl hare d.o«thter moeat
missen, vertrouwde haar Zoo gaarne aan
Willem, dat rij .ook volstrekt geen tegen
werpingen maakte.
Op da bruiloft kwam Eetsie, die ver
klaarde., volstrekt geen spdjlt te hebben'
van 'haar keuiS. D|ooh am,deren: wisten .ta
vertellen, dat haar man einder haar lei
ding z'oo igoed! als versuft was geraakt,
en dat zijta. grootste kinderen, om Bet»
sie's onverdragelijk humeur te omtloupea,
hot .ouderlijk huis hadden verlaten, terwijl
de kleineren naar kpstsohool waren ge
zonden.
Ella's man was niet herbenoemd als
burgemeester eni pefemdlei in Den Haagi
enidelijk de eenige betrekking uit, waar
voor hiji geschikt was.: n.l. het kappers-
vak zij'n vrcuiw tobde met de kimidereu
en zag er eens zoo oud uit, als Ze wer
kelijk was.
No dat Willem en Mabhilde naar Indië
vertrokken waren, bleef Charlotte .als
voorheen met haar vaider .achter, maar
in veel gelukkiger .omstandigheden'.
Da beide vriendinnen volgden elk haar
weg, welke die van allo vr.o.ulWen moest
zij'n. daar deze, hoe ook' verschillend!vanl
richting, toch tot één dioel leiden: het ge
luk van anderen bevorderen dooT eigen
plichtsvervulling. En zoo haar vader oinza
Charlotte mocht ontvallen, dan vreest rij
da. toekomst niet, want daar verre over
de zee wachten haar een liefh'fibhtanclja
broeder en zuster, wier huis en harf
steeds voor haar geopend rijn.
EINDiE. 1 I
