r IW HET KRAAIENNEST
ZATER0AG 28 JULI11934
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
j HISTORISCHE KRONIEK
NUTTIGE WENKEN
ALLERLEI
GEKKE GESPREKKEN
FEUILLE1
's Levens I
De Lach im Duita-dhlan d,
In Qaliflornië, zo©, vermeldt de gedien
stige wereldpers, ió een zietor® mijinhenr
ftmith gestorven. Dat gqbeurt daar en
o»k elders, gaaien do mtgebaieidln^d wu
den stam iSjmith, wol. Broer' taondar dat »le
wereldpers zich daar diriuk over ayaak I
't .Wj»s echter, aoiaals de itehrandera 1«W
©41 lezeres wel begrepen aal talblben,, a
heel bijizlomdere Mijnheer Smith,. JEieen ISiMitU
namelijk., die ceniga miUioaniwu achterliet
en die cloze miilioienon op 'u he l ZöldlrilrojQ
wij™ verdiend liaeift. Mijnheer Smith
bnapht rij®. vermogen namelijk Mij elkaar
door smakelijk te Berlijn te lachen. Mij®-
heer Smith wias, moet U Iw'eteni, geien
A rneviu-pnii maar 'n Duit-scher. Zijn beirpep
bestond uit het iederen aviand jgopd! go-
kleed naar 'n theater to gaan joml daar do
opvoering van «ren stuk bij te wonen en
dan bij de gedeelten, die daarvlopr in aan
merking Kwamen, hartelijk te lachen-.
Die man kon kiostelijik schateren,, luidt en
langdurig en, wat de hoofdzaak het erkent,,
zijn lachlust werkte ion!weersta,anha;ar aan
stekelijk. Als hiijl begijn te lachen, ladhltq
spoedig het gelieelo publiek miade, «qlc ai
was het stuk in Merkelijkheid izloia isaa,i als
'n regenavond in een buitenwijk-,
üp deze wijze heeft dikwijls ©lolk aen
middelmatig toioneelspel, naar een klate
rend suCOes geleid. Het pulbliek wislt toich
niet, dial de man niet «ml het istuk, djich
eigenlijk om de domme Menigte lachte.
Do 'hoofd:z(aiak was, dat men een pret-
tigen avond doorbracht en elkaar na ai-
loop vertelde, hoe kostelijk man zich ge
amuseerd lmd- 1
!T|u,t 'iSoipiver de wereldpers, die diaztó din
gen in luelitigen triant vertelde, niet be
seftiend wat een dramatisch verliep do
doiod van den man met ilea bestmlettelijkfoiü
lacli, voior Duitstehland is..
Juist up een Moment, dal men een nij
pende behoefte gevoelt aam oen gullen
lach, gaat do fabrikant van dit artikeU,
gedurende 'n vacantie eventjes ad patres.
De ©enige Duitsclier, die nog spontaan
■rijn lever en die van adderen kon laten
Schudden, is niet meer. De toom der vinoto-
lijikheid js nu verstopt; de wateren der
Vreugde liggen verdroogd. De lach, da
'gojede, genazende ion verkwikkend© lach
is uitgestorven. De grauwe vaalte zinkt
versomberend over het e,en(|pinig giiijhge-
schiakelde land.
Arm iDuitschland!
We hadden dit artikeltje reeds geschre
ven, toen dezelfde wereldpers met een tij
ding kwiami, die alles gelukkig /w©er in
het reine brengt,. Op 't laatste moment is
de lach dan tioidh nog gered. Als 'n iz|on
zal de opgewektheid IWeer doorbreken. In
eenvoudige woningen en rijke beibuiz|ing|on,
op wehkplaats en ikantqai', in thee-tuin en
aan si&mtafe] izjal de lach izliidh knetterend
ontladen. De döffte neerslachtigheid wordt
gedwongen tot terugwijken; de blijmoe
digheid wint 'Werkelijk' terrein.
Vanwaar die ommekeer?
Wei, de otftïeieele Duitsdh© pers heeft
meegedeeld, dal Grëring daor het gemleen-
tebestuur van Hallo aan' de Shg-le tot
e e r p-burger benoemd is!
UITKIJK.
1b
fc
u
fc»
Wi
Bt
lg*
hi
li'
IVIf
|gc
(bic
,en
de
(hoi
bic
Ibri
<fta
(hes
(aai
|gin
dei
y|ai
de
waarin de iwlom-dei'dokftcr zijn medicijn©®
k'la,ar maakt© 1 1 t
Men -zlnp; het meneertje niet veel.
's Morgens heel «ventje» jDa® ging hij
'in paar boodschappen d|o;e;i in de stad ,en
'n enkelen iljtew* a Is ,'t weer bijzlondier goud
was, dan Iwlilfdet liet Iwlel eens izOpi rijn, <la|t
liijl 'smiddjags een wandelingetje deed op
een eindje de velden in.
Hij' w.a.s nooit anders gekleed dan in het
bovenbeschreven kostuum, alleen 'is Zlon-
dags, wannaer hij ter kerke ging, djilJieg
hij 'm ,andereii hoed. Dat, .wias al. Keu oud
vgoiuwtje, dat oplk wel op het hol' kwam),
w(as 'sMOinganlsi in het „Binnenland" pm
het kleine huirii|auden een beetje te be
redderen. jijj wist te vertellen da,t 't «r
daar wonderlijk uitzag. Gedroogde iklrui-
den hingen qr bij bossen pan da balkon-
zoldering, er stonden kasten met boekten;,
tafels met fleslsdien, on piotten, 'n soort
geraamte en andera griezelig© dingen.
Het was nu al diep in den herfst. iDo
gnoote hooge boomen pp den wal hadden
al hun kleurenpraohtl a|llgesle(lip.d. Het Hand
lag eenzaam en verlaten op den' winter /ba
wachten. Do verre lichte horizon dokte
zich met witte vezels, de luchten ver
donkerden,.
En 'Zie, nu begon het. 't Meneertje,
scheen veel bhaoeW te krijgen.!
Lui van allerlei slag kwamen naar het
Binnenland" afgezet,. Maar wat voor
nirnschen 't W,airen| bij|kans allemaal zie
ken en iongelukkigen. Ze kwamen op
krukken, mot houten beeneii, anderen half
gedragen door familieleden fljP geburent,
omdat Ze izielf niet gaan konden.L
'p Morgens vroeg began "het al, dam
kwamen ize nl met troepjes den wial al'.
Tegen den middag kwamen ze, on dos
avonds Zag men er nog. volk in en uitgannt
Een juW'ronw 'viiti bet haf Was lOiok
heslol.en er naar toe te gaan. Ze tod
Vreeselijke hqofdpijh en alle.s, all«S bad a,o
;geprab'oerd, maar niets bad gejiolpen. Ku
zou .ze dan gaanJ
Tpen ze pr kWaiij moest ae in do Voor
kamer een groot half uur wachten, zlóó
veel volk was) haar vóór! Eindelijk! mocht
ze op het bovenkamertje ltbmen.
't Meneertje Zat achter oein leiiktenhcuilen
tafel, en vroeg haar waar de pijn zat. Ze
vertelde, dat 'I haar hopfd was-. Hij
keelk haar eens gpjid aan en kw,alm nch
tey de tafel vandaan', legde z'ijim kleiim
ruwe bandjes <np haar hftofd, mompelde
binnensmonds een korte öpreulk' en het
wag. gedaan. Hij gaf hiaar een Ifleschje
mee en dnjKvan moest, ze, elk half' uur
een flinken sl,o)k' nemenja, dat molest
Ze doen. Il I
Zij vroeg, dankende,, wat ze te bel,alen
h,aid. Maar bijl, hpjl glimlachte eens stil,
knikte v;an neen Dlat hoiefde niet, nepait
dW was niet no(acligi; ze nicest majajj
iets aan de armen geven, dan wias het'
ad gaed1 i t
De voil/gende mjoest binnenkom'sn.
De j uf'iiioaiw iwlasi binnen het uur haar
hoofdpijn jjpt&fll kwijt; en juist oipk bin
nen het u,ur wist het heele h()'h wat
voor 'n best. allerbest mannetje daar wel
in 't „Binnenland" WiOpimde 1
En tiOien ging zijn roem flver liet ste
deke, als een jonge lentewind
ledereen had er den mond van, vol 1 D,
dia.t goede meneertje, die toch z;pp'V|eiel
zieken gena,s; .o-, dat allerbeste mannetje,
Het was een zegen! Een groptC' aelgpind
De hojjesdiames gingen er fier op. Welk
hof kom op zulk een bewoner rolemepi
Uren in den omtrek' sprak, men em van.
Ho© w,as 't moigelijk, wie had dat jioit
gedacht, toen ze liet ventje vpor hit't
eerst gezien h,a,ddcn? Zoo n nietig o.nbe
duidend prutsMannetje. Had hiji weer niet
pus iemand van tering gepezen? Dluor
alleen maar een drankje te gaven dat hij
zelf gekorfkt had. 't Was "wionderbonvlijlij,
zooi ets li,ad meu ko,g nimlmien gehoord olï
gezien.
N u wa,s 't fel winter geworden.
Het riviertjes, do grachtjes; de walle-
g,naght, alles lag tocgevroren. Alles wat
boenen had, was iop de plaats. Z.e zwierden
vmolijk de breede gracht om, de stooten
,op diO|or het verre koude land. 't iWias
liuogtiji op het ijs. Maar in het Oosten
lcwam de donkerte opzetten. Sneeuw 1 Ijoien
begnn het, de diklke witte vlokken vielen
langzaam uit de lucht, bleven vallen en
weldra lag liet stedeke 'wlarni toegedekt
onder- de dikke witte vacht. Het wias
een sproiokjeastad. 'sMorgcnS was de don.
kere luclit weer weggetrokken jen weaid
do liemel bleekblauw, er brak epn iwiaz'ig
wit zonnetje door-.
Üp 't hof z|aig meg; niets of niemand;,
alles ,zat binnen ibiji de warm© kachell,
M,aar op het „Binnenland':' liep 't eens Zoo
druk. Het scheen alsof men juist nu in
den winter de hulp van den Wonder
dokter nog veel meer noodigi ha,d dan
anders. Nu kwant er weer eiken dag «m
meisje, lieelemaal lam, gerold in eten rei-
.agentje. Velen, die Vrioegier op kruk'-
ktm waren .gekomen, liepen nu zoio, rap
als een haas. Meuschen, die men vroieg|ef
lOipgeschreven wist, ^agen er goed gezond
en bloizemd uit. 'n Andere jui'llnouw van
het hof, die «1 »©n paar jaar te ibed
had gelqgem, en igji wie liet ventje ook
geweest wias (dit was oen uitzondering, liij
ging nooit maar de patiënten tio©) liet
memsch was nu zon ver opgeknapt, dat
z'e iederen dog een wandeling kon maken
en haar liuislh|0|udelijke bezigl^den met
gemjak verrichtte,
'is Avonds mochten er nu geen zieken
meer komen, 't Meneertje kon liat niet
meer bolwerken. Hij hia,d in dezen .kor
ten lijld een vriend gekregen, dien kunst
schilder, die beneden aan den wal woon
de, en do mooie stadsgezichten en fijne
blauwe landschappen maalde, w'clke in
die dagen at® in irek waren,. En nu ge
beurde het wel, dat 's avonds de schilder
bij hem kwam, en dan zaten, .Ze 'isamlen
gezellig om de w,arme, Iniamliu'end© ka
chel. Sioms brapht. de .soliflder Zijn viqol
mlee en iemand wisl al Meer te vi'lïtoUeni,
dat er een fijne muziek van viqol on k.a-
merorgel biniiiensliuis klonikt
Eindelijk en ten langeleste had do win
ter uilgelwloied.
Het ijs en de sneeuw' waren gesmolten!,
't 'wias niets looiud moor. In' do vertei, daar
«lichter den gezichteinder, lëwlam daar ,ij
de lento ;aan.g«wlanideld
't Biozuiok pp het „Bfnnenland" ging n;og
steeds geslfaldlg door, on zeker zhu het
goedp meneertje zlop. zijn blijven ^lpror-
Iwlerken pis niet op een prachtigen joimgvin
lentedag liet vreeselijke,1 ging gnbouren.|
B-ij de O(0stppJ)!rt lag pen jongeman van
negentien j,a.ar al' geiuimen tijd ziek'. Dok
ter Jongens v.an de Unopto Markt behan
delde hem', najaar 't [wilde niet vlottenp
Den ©enen dag we,er eian baat.je beter, dn.
Onderen dag 'wleer wat slechter. H'ij had pl
Vjan alles gepnoibeerd, maar het schoen dp-t
niets iwlo'ii helpen. Iedereen di® d© oiudbrs
Van den jomgeh sprak, ried aan toch ,60118
maar liet güiodie meneertje te g,aan'. Vast
en zieker zouden z-a d,a,ai' baat vinden. Kon
de jongen niet maar het Binnenland? Gaf
niets, als hij 't vroeg Zou 't meneertje iwlel
naar he.in komen. Zao ikwtrni' dam de vptder
op een middag bfij'.den iwlomderdlolder aan.
Ook hij moest lapg, wlac'hten, want er
twlarem weer velen. Als: hij1 vopr het me
neertje verscheen, vrqeg daze hem onmid
dellijk: „Waarom Zjjit ige niet eerder gies
koimen? Ge hadt ,all,ang hier nwetein zij®,
maar enfin, ik' 'w'eet het wel! Mprgjemptch-
tend kom ik' na,ar uiw zjojpn (kijrken, morgen
lichtend lv
En de stomveihvonderde man l^o.n jiaar
huis gaan.
Den volgenden njorgen kwam liet nffi-
nieertje.!
Hij onder,zioclit den jiongen, en vomd
d|a|t 't er lan;g niet mooi Met hem' bijstond.
De ingewanden deugden niet, volgens zijn
Zeggen en hij (Wist. niet pfl hier nog wel
te helpen s. Beloofde. Morgen terug
te komen..
Hij k'wiani terug hetzelfde: '(klom1
nog niets doen. Eerst m|oei=lt (de pij(n Zak
ken. Dan pas Ikon hij! heml een drank in
geven. 's Middags ging 't Meneertje He
velden, naar de gnoote btosschen om krui
den tg steken. Toen hij terug xkwlaan'
had hij ren volle, mand blij1 z'icjlj.
Dien avond nog ging hij naar de Ojost-
poio.rt<
De jongen Iwlas. nu niet beter, de Won
der dokter gaf' hem nu een pas (klalarge-
maakten dranik. Hij- scheen genezen, vol
komen genezen, doch seiehts vipor oen
'kort pojosje. Then de iwlanderdolkter weg
'Was, werd de pijn zóó hevig! «dat do
ouders- niet 'Wisten waf aan te vangen! In
zijn apgst en vertwijfeling- liep de vadei
naar dokter Jansens. Die kwam .onmid
dellijk hiee, maar.... liet iw'as reeds te
laat. De jongen lag al heiw'eginglqos in
het smalle w'itte bed. Die dokter overzag
alles met een blik, zag Piojk! de miedieijtn-
'flesch op het naicilifkastje flt&an, na|ml ze
mee, en Verliet Zonder oen iwlojord te Zeg
gen, het huis. Maar keerde er tdïtug met
do politie. Liet beslag leggen op het lijld,
en zei: „hier ;wias vergjlülfigjing in) 't. spel-f'
De vader mloest zeggen, wie ptl' dfau
drank aan 'zijn izioion gegeven had. Ze
ker', die meneer uit 't „Binnenland".?. O,
juist, er zlou 'werk van gemaakt worilon
Iloie of ze 't in hun b/opfld hjadden ge-
liiaald, Zóó iemand te roepen Eij, iz'ij
Zelf iwiaren de schuld aan ,a'n d'oioidhet
iwlas vei-schi-ilflcelijk, meer dan rirg!
Dien Volgenden morgen kwam de poli-
1iie naiar het huisje, het meneertje halen;
gewillig 'ging hijj mee. Die juffrouwen» rfio
't gpz'ien ho,dden, vertelden tot Met tra
nen in hun ©ogen. Heel gewillig m)°6t
hij zlijn Meegegaan, hij tusscihen twee
igqhtea in. Maar, toen ze n,a,n 't .eind
Wi hot straatje iwiaren, toien k'eetld Jyj
niog eens even om na,ar jaijin huisje, 'dat'
dja,iu- verlaten in het iZoplicht stond; ihjij
Iw'ist het wel, daiir w,as er zonlicht, .(Jaar
had hij een Zonnigen tijd aclhjter zich
'liglg'en, oen tijd Van,liefde vopr de Mensc'li-
heid. Vóór hem) dpiar iwftsi ei- duistcjrn'isl;
daar lag een donkerte; do straf, da ge
vangenis pmdat het een lieer |was
mislukt. Hij nyist het wel, hiji zoiu, ,p'jn
liuisje npioit meer terug zien n(o.c(jt
mopit meer. Toienl sloegen zijl den hpiefc pm
eai gingen verder naar het r,aadliu,is .op
de Gnopte Miaptó.
Die kleine stad' iwlas or vioil van. i,jHioo
iwlas dat mogelijk,1 h,oe was' 't Mógelijk'f'
En nu Zoiomaar het gopde meneertje1 |uit
hun midden Weggenomen
U, hiji ziom Wel vrijigespnoikenl wlorden;
zie ziüiuden hem' [wiel loslaten; daar hoopte
iedereen nog ,op. Als het een,s "niet1
Iwlasals het goiede Meneertje, hiji dio
izopveel go;ed gedaan had', eensi in ik-
gevaaagenis moiest Neen, ze mppaten er
maai' niet aan denken.
Al gau;w', ever '!n dag pif "veertien;,'dan.
l(jw|am 't vopr, in de naburige stad i paai
de rechtbank )Was. Ho© Zou 't aftoppen,?
üp d'en dag ter terechtzitting Iwlas het
stedeke uitgestorven. Iedereen, die maar
even- kpn, 'w|asl miet de stopmtranr ver-
tiiokjk'en-, am m|a,ar in de buurt: van «1©
rechtbank te kunnen zijn en te hooa-en
wlat de afloiop eas.
D;e publieke tribune wlas eivol. Honder
den moesten buiten, blijven er Wtais vopr
zóóveel Meuschen geen plaats.
To,en de izittin'gj een .aanvang,naim',, .wlerd
het meneertje binnengelb'racht. Hij z'ag
er bedeesd en suf uit. De aanklager twji.s
dr. Jainsens van de Groote Markt.
Hij had alles, wat er gezegd Iwerd,
mn;ar half gehoord. De man 'wiasi ge
broken. Veroprdeeld tot tien japr ge-
vangeniastnal1, weigein het on'bevoegid uit-
'Oeienen van ,de genees,kuarde, on dooid
door schuld dat 'wlaisl het besluit. Do
mensehen op de tribune, die buiten ston
den en begeerfg waren te hooran hoe 't
was afgeloopen, ze 'wiaren met stomheid
geslagen. „Toch, toch!" Menigeen 'blaldo
ao vuisten, en mompelde een vloeik.
De kunstschilder ,zijln eeinigste vriend,
wasi haoist gek v.an verdriet. Hiji liep blij
de rechters, -de advoiciafen, zelfs biji den
minister, maiar ze konden niets geven dan
schoons wporden. En liet feit was gebeurd
en al die wonderdojktoren hadden al
Iklwhad geaipieg; gebrouwen.
He.t meneertje is niet lang in de ge
vangenis gebleven. Nia een maand al
kon men hem maar liet gekkeinlhiuis; bren
gen. Daar heeft hiji, naar ik meen', nog
een half jiaiar geleefd. T;oen is jiiji kalm
en rustig heengegaan.
„Het was erg om aan te zien," z'eiden
do zusterkesi, „aan iedcree nvnoieg hij. wiat
of -er aan scheelde. En hij! ;w'a,s dagen
Zoet, als 'hij1 van de zusters, oude fles-
sehen en potjes kreeg om mee t® speiein.
aan wa,s hij. weer aan de mediöijlnan be-
si<ï
Aangezien er aldoor maar geein nieuwe
huurders k'wamen opdagen, besloten de
regenten vam 't hof het huisje maar te
laten wegbreken.
Het stadje is, jammer genoog, veel
veranderd. De wial is geslecht, daar ®ta:an
nu moderne arbeiderswoningen. Echter een
klein stukje ligt er niog, daar is nu een
park van gemaakt. Het hofje is er ook
nog. üp de plek Iwlaar „Binnenland'.' ge
staan heeft, ligt een met onderhouden
tuintje.
Maar loop je bloven op da.t overgeschoten
stuk wal, dan zie je mog neer op do oude
stad, en aan de andere zijde de gnoote
velden, en de oneindige blquiwe bosisicben
in het verschiet.
Blij liet Zestiende eeuwfeest van Medem-
blik als stad.
Tor gelegenheid van hot, 16 00-jarig be
staan v,a.n 'Medemblik als stad zal het
Geiiicp'tscbiUp „Oud- \Vjest-Eriesiand,op 25
Juli fl,.a. iu de jnibileerenda gonwante oen
flil/gejneeno f'eest.eilijlkj.i vergnd©ring bel('g,-
Igen, wiuflrop de voprzifter, din. van Balen
Blanken, Zal spraken «ver „Ons iW'est-
feiesch als dialect." Des: middags zal de
oiflficieelc ontvangst op het stadhuis' plaat
vinden, gevolgd doioa- een .beizdok onde_
leiding van .Burgemeester Peters, aan heit
nicuwi aangelegd plantsioien.
De 'geschiedenis v|a,n het stadje Mddteto'
blik is uiet hijizl nder interess|amt. Modem
blik, gelegen aan de niaqrdjmnl v:am
Dpeclit erlamd en de Zuiderzieo, is voör
een. gticoil gedeelte op Kepklei gebbulwH.
De bevolking 'bedroog in 1928: 3650 zie
feu, Wlaarvan er 43 o/0 katholidk is|, ter
wijl 39 °/o Hieiworm'd' ïs. Goduvende ilo
jaren, wlaarin de Euidenziaewedkon wlsrdem
ui;tgovoord, steeg heit' iZielemfliantal dier Me
deHnhliksche ib'evollldaig (belli ngcijiE De go
meeat© bievjaj dte stad MedielmWilk' mfit
haven, steombloot diensjt pp W'iei-ingen en
Hprlingen, -een vrachtdienst «p Antster
dam en ©en locaalspopalwlag naar Hoorn.
Medemblik hoeft handel in groenten, - die
stad bezit ë,.a. ©eai aanzienlijk© gawntien-
veiling, verder twloi-dt e|r hout verhandeld
on leeft Men vian dë visischerij'. In Mieidielin-
blik staat oen gnoiot cionservenfabrieik, bIs-
mede een steeoikloipperij!. I
Het stadje izelf is typisch dloior ha,ar
talrijk© lOiudë gebaulwicn, wa-anaan vaak
©en historische [g©sldl]|i0d©n(iS is vörbondlen.
Aan de Oiostz'ijlde van Medemblik staat
het vroeger slot, naar EMtond genoemd.
IgjeniO'emd, ge.hou,w;d |op last va,n 'Graaf
Floris V. Hiet is niet miet .aekerhedcC te
'ziqggen, af hier ap deze plaats opk eicn
ouflere sterkte heeft gestaan. Op tolt
laatste der 16e, ceuW werd dta burcht ten
deele ommuurd., terwijl izle in jnog la.teno
jaren' als schuttarsidaelen dienst deed.
Thans Zetelt hier het jKlantoingerecMt. Op
het einde der 19e eeuw werd het slot ge
restaureerd. In Modemblikj staat yoiolrifcsi tl©
H©rvioi-mde. kerk, Welke in. 1400 gebouwd,,
aanvankelijk 'de St. Bioinifaciuskerif wias.
DleZe kerik Werd in de 16e, 17iei .ein 18e
jee.ulw hersteld, terwijl zlif in het jaar
1859 Werd verkleind en in 'den .aanvang
van de twintigste .eeuw gerestlanrreierdi
De kerk Wordt baZoöht dpor de to,e-
riston om' tiaar fraaie gabjriancCschilderde
vensters. "Verder z'ij'n in Medemblik bW
ziienslwiaardiig Oude Waag, dia.teeremde
uit: het begin der achttiende ee,u(W
Kloggenhuis, 'dafeerend 'uit 1613, en het
Burger Weeshuis ijt'eb Anrienhuisl, gflop|-
tendeéls dateerend uit. dia 18b eaulwl. He.t
vroegere Rijks-Krankzinnigenhuis is thans
hot. Provinciaal Ziekenhuis».
Om! rent de historische betoekenisi va,n
de stad Medemblik het VoilgenldeHet
was Flioris V, di© Medemblik' bekendheid
f dopr hier zii.jln 'nederzetting te dloen
bloiulwlen. Toen d'aZa igraalf do stad her-
Venoverd, gnf hij Medemblik het stads
recht.,
jRieeds door allo eeuwten heien hobblen de
belwloners ylan Medemblik geleefd van de
viischvangst, dë scheepvaart en klo land
bouw en veeteelt. MedemMik' maaktie Met
OlostWoude, W|ai"fla.rtsh|oeve en Opperdoes
een schoutambaidht uit v.a,n de Vier Nioior-
der Koggen,.
In de 15el eeuw- bloeide ril® staidl zliieinüer-
öog en het inw(p;nersiaantal nami ètoedlsl
meer toe, totdat de stad pp zlware lasten
kwlam te staan dloor de dure dijlkjopder-
toud. Van toen af' slonk het zielenaantal
en Plok de handel breidde zich niefi langer
meer uit.
In 1577 ging de stad pver tot d© zijde
va,n den opstand en in de volgend® jaa-en
w'erd het de zetel van Spmioy,, die van
158'51587 Leicester steunde. In 1587
w'erd Medemblik doior Maurits iuige/sljoten
■clm] alzop Sdnioy te dlWiijgen jl® (stjald
over te geven. Op het einde: dar zlesticndlo
eeuW .ging men vanuit Medemblik' handel
drijven met de Ojustzlee-lunden en Guiniaaj.
Die stfld Medemlblik heeft aan initeit-
(Oinbëlangrijke rol gespeeld in de jaren
16481650 tijdens de twisten. Die handel
tusschen Medemblik en da Oioistziaelandlan
verliep in de zeveufiendei eeuwi, en .do
en de oiestertondel nam niet lang daarna
oen aanvang en breidde zich allengs uit.
In 1795 iwlilde men Madanfblik' (/een
Oiarlbgshaven geven, doc'h Ihet bleef1 evein-
iwri bij plannen. Drie jaren later namen
de Engelsohen bezit van 'Medemblik, en
ppnieulw wias de st.ad het tqo.neel van e|e>n
strijd.
T'n het midden der negentieinidie j'ieu'W
telde Medemblik lougevieeir 22,00 rieten.
Het genoot in binnen- en buitenland' er®
gnciote bekendheid dioor irijin klaasmaakten,
W'elk© werden bezlacht dopr Idaolpliiadleln
en haaid-elslui uit ,alle dealen ,dias Iand'4,
Begrijpelijkerwijze heeft dia vischhiiin-
del van Medemblik, evenals mëoirdhr® iZiui-
der,zee-plaatsen, z'Waar to lijden gehad van
do dempingen. D© belwloners trachten pip
fln'dere w'ijlzte hun bmaod t.e verdieniejji,
terW'ijl velen gedwongen zlijin .te steunlem.
o,p de crisis-comit.é'lsl,. dj©, ziic'h het lot
der verarmde Zuidtelijzee-visisUtoins1 thans
flianitreldken. I
Hot wassilwn van ercteitiine-stoflen.
Cretonne an andere meU|belstoffe|n rijln
geuieigd om hun schoonheid ©nj kleur te
verliezen als Zij in water met zeep war
den gewasscihan, behalve natuurlijk de
echte, dure cretonne, die gewaarborgd
wordt. Deze moeilijkheid kan echter wor
den voorkomen -cHopr zulke gekleurde stof-
fjjm in zemelWater te Wiasedhcn.
Het water Wordt b'ei-eid door een hoe
veelheid zemelen te inamein icn dleZa stevig
in ©en dun lapje te binden, Maar er moet
ruimte voor liet zwellen overgelaten
worden.
Laiat het water nu. kokan an houdt het
voortdurend aian de kook totdat het water
een bruine kleur heeft aiaingenomm. Giet
het water nu laf en zet het klaar voor de
wasch. Dezelfde zemelen liuintnien nog .eien
keer worden gekookt, maar dit laatste
water zal niet sterk genoeg meer Wezieini
nm te wassiahen, ma,ar 'wordt iajs spoelwla-
ter gebruikt.
Het eerste zemelwater 'wordt met sein
gelijke hoeveelheid warm. water vcimicngid.
Zorg ervoor, dat het mengsel mog tamelijk'
wai'm is, voeg ©r juist genoeg gesmolten
zeop bij om een .goed sopje te kWjlgiem'.
Spoel en wring de vu,ile stukken zoo
lang door dit wlater tot ze heelemaal
schoon zijn. Spoel het daarna goed uit
in een mengsel van zamel- .en schoon wa,-
ten en tenslotte dient nagespoeld tö wor
den in schoon kouid water, wlaarim w,at
zout c-n azijn Zijb opgelost, een eetlepel
van elk in ean emmer water.
Als) de gewasschen. goederen gesteven
moeten worden, worden zij in een beetje
onvermengd zemelwater gestoken. Stijfsel
wordt liefst, niet gebruikt, daar dit vaak
lec-lijke, glimmende plekken veroorzaakt.
Nadat het good in het la.a.stte zemelwa
ter gestoken is, wordt het in ©en doek ge
draaid op zoo'n manier, dit nimmer twee
deelen van de stof tegen .elkaar kuinneim
komen, zonder dat er ©ein doek' tuisschjen-im
is. Zoo vlug moigelijk laten drogen zonder
het goed eohter bijl ©en kachel of in 3e
felle zon te laten hangen.,
Glimimende vensters»
iWe zien allen gr-aag vensters', die van
binnen zooals' van «buiten zonder strepen
zitten. Hieraan Kan men heel gemakkelijk
tegemoet komen door tot glas, nadat het
met spons ©n zeem is afgamomen, luchtig
na te wrijVen met earn loisse prop kranten
papier en wel door dit in cdrkëlvëirmige
beweging te doen.
Gi<#mWö>i»i): w.anen.
Al drie ©m oen half jaar betalen d» be«-
woimers van eetn aa,ntal huizen iin Oost
Londen geen hmur. D'at kiwiam omidjat
(te eigenaar van die huize® eigenlijk in
de gevangenis moest, <ia tot maar btetar
oordeelde naai- het liuitenlaind te gaanl.
Hij! istaat hetoendl flls „nir. -Chance", maar
in werkelijkheid is het een Olliimieiee, (li©
San Tong Wnng heet en -wiens vader ©en
welgesteld Koopman is,
In 1931 Kwam mr. Ohanoei in laanrfl.-
king met den Amerikaan Gr,a,y-Fiisik. Deze
moiest in Eingeland nog|al wlat belasting1 be
talen en Chance met nog twee unidterem
beloof Ideal beun er voor te zullen zorgeinm,
dat liij' niet t© 'bekaden ha.d. D|at Kostte
den Amerikaan ruim 1000 po®d. Hiet
zaakje mislukte en Gi'a.y-Fisk moest toch
'betalen. Hiji deelde toen de politie rnadlei,
wat hem ;w|ais; ovei'Komen. Die justitie
greep in en oan 'bevel tot arrestatie van
mr. Chance werd uitgevaardigd. D© 'Chi
nees kroeg er d© lucht van en ylerdlwiaein
uith et land zionder orde op zijjn zaken ta
stellen. Hiji had een .aamtal huizan in
O'ost-Donden, die hiji in gedeelten VerhUuii--
de. Ook die liet hij ini den steek emi dë
huurders wachtten week' na ,w»ek op dan
huisheer. Zijl waren wel verbiaaisid dat
hij n-oioh iemand im zijb niaiapi om de
huur kwam mia.ar natuurlijk vonde® allen
het al lang goed.
D© straatbelasting werd ©pk niet vol
daan, doch door de huurders; beta©,ld,
die natuurlijk liever niet luit hun .goed
koop© woningen gezet 'wildani iwiordeai.
Een van de huurder,si tod eern gedlaelta
van z'ijn huis laan den huiurddr onder-
v-erhuurd. Deze man befaalde niet ©tn de
huurder vnoieg a,an' het gierec(lit hieim ©r
uit te zetten. Die ©,nderverliu|uind)ei teir
verantwioording igeroepein1, verdedigldb zich
achter met de bewering, dat de huurder
zelf niet betaalde. D'e reohtftnamk' .xnaein'dla
iu dit geval dlat de onderverhuurder iniet
uit z'ijb wiOiniing gezet behoefde te wiordem.
De comedie werd nog voortgiezet door
dat de onderverhuurder weer ©ein gedeelte
van z'ijn huis omderverhuiuirde an deze is|u|b-
onderverhuiurder betaalde wiel!
D© gemeente kraegl er ook last me©
want d© huizen, yam de® Oliinees Zo,udein
afgebroken moeten worden in veifcand
met de opruiming van knotwloinamlgen.
Daartoe moest men, zich natuurlijk: in
verbinding stelle® met don eigenaar, mflar
deze 'was nergens te vinden,. Men wnmdde
zich to,t een vriend', maar die Kom ook
niet helpen.
De gemeente vroegl toen dein huui'ders,
do huizen te verlaten, miafll' het is te
begrijpen, diat dezen diaar niets v;oor
v) elden. Dreigementeui volgden, maar de
huurders hielden yoet blij! stuk. Zelfs toen
de gemeente de daken pfteaik, verdwe
nen de menschen niet, maar dlekte® da
gaten .af met zeilen.
Ten slotte Kwam .echter mr. Chance
terug in Eingelaind. Hij werd dadelijk ge
arresteerd en dezer dagen is hij ver
oordeeld tot 18 maanden gevangenisstraf.
Wanneer mem eohter denkt, dat de
kwestie thanis opgelost is, heeft .men ihet
mis. De gemeente wil gtraiagl gjaian afbre
ken. maiar kam miets beginnen, zoolan.2)
de huurders niet wegguain. Ein Chance of
Wjong heeft in de gevainlgemis gaem tijd
cm zich met Zijn zaken te bemoeien.
„Ik, mijn waarde, ik doe drie jaar lang
met één hoed. H,et eerste jaar blijftrïs
goed, het tweede laat ik hem stooinen en
het dorde jaar
„Is hij dan nog te drage®.?,"
„Ja, w.antdan ruil ik hem om iin> een
café."
Dame: „Maar als je niet zoekt, dan
viuu je nooit werk!'
Bedelaar: „U hebt gelijlk dome, dat is
tenminste ino,g een trooistl"
Sfï *{c »|c
„Hè, vervelend, no,u tob iK mijta porte
feuille thuis laten liggen!"
„Maar .je dienstmeiisije is toch eerlïjk?»"
„J uist, en dan geeft ze liet ding aan
mi,® vrouw1."
Dame: „Dat hoëk, diat u gesohreven
licht, is prachtigAlsl ijk 's avonds in bed
twee pagina's gélezen heb, slaap ik al."
Zi „Daar heb, j» heim weer met zijb
geleerde biuitenlan'dstehe wioordein. Waarom,
noem je die broek nu weer bijl zoo'pB
Engelschen inaaim, in plaats van het ding
in goed Holland'sich een pofbroek1 te noe
men I
„Pofbroek Ik denk er niet aapIeder
een hoeft toch niet direct te weten', (lat
ik mijn klaeren ©,p aflbietflling koop,E"
Ilij„Waarom li,uil je, lieveling
Zij: „Dat ka® ik niet zegge®;!"
Hij: „Is het zóó erg?"
Zij: „Nee, maar veel te duur!"
Klant, bijl den drogist: - „Eergistere®
hebt ii mij! ©en pleister gegeven om tnie
van die pij® in m'n zijl .af te helpen", 'goo
begon hij.
„Ja. juist, dat herinner ik' mijl."
„Kunt u me dan nu ©en middellij©
geven om mijl v'an de pleister ,af te hel-
peni"-
Bureaux van Redact!
Telefoon Interlocaall
Bijkantoor MIDDE I
SROOTEWAARDE
VAN PUBLICITEIT
Tegen alle beloften
van velen in, ontpopt
rich steeds duidelijker I
and der Kerk. Huizende
ben zich in Duitecklani
vooruitzicht, dat hun
gglederen der Nazi's de
on levensleer zou verz'-i
tuurlijk anders uitgekoi'
luicnttortige ojitimisten
ioe,i't, de geschiedenis) v.aj
In dezen tijd leeft m
schokkende gebeurtenis
op; de eerste indruklkiei]
stendigd.
Die Duitsche Ligijj vd
keeit zich de moeit© get,
richt te verschaffen vai
ajat.-seclalism'o in de laai
d© Katholieken bedreven,
D© lijisit is lang en dl
Ofschoon de yoomanj
voor een deel kathpliek
tet Pruisische pinotoitan
socialisten de overhand
Iegelijk heelt een nieu
Heidendom ingang, gevoa
Het nationaal-social!
spraak op den naam v:
wing, die vcpr allen b
.Uit deze opvatting res
ccmtlictstof, die der agi
terijem. Zicp, heeft men
weei-d, dat de Katholii
percent age misdadigers
gpjuw-leider Florian,
gandisten voor katholiek»
van de Duitscto eenheid
Zware offers was ve:
iHiorst tracht in de „Pj
'loigische Revue"- de min,
Katholieken aan te tol
moemt het Kiatholicism©
des 20. J ahrhunderts'
vmaars-leer en stelt de|
telijken met medicijn-ma
gelijk. Ricsenberg-izeli'
lungs-leiter, en de R(ij
schap van Katholiek© Dru
Ym Papen gestichte io;|
onder hem te staan.
.Van Kerkelijke zij.di
vooral vier- dwaalleer-,s(
rassenhaat; b, het nadi|
me; c, het extremistisci
beginseld, natlonaal-K,
zen. Diaarbdji boMt dan n
standpunt tegenover de
Jeu gd ,oi p v o-e d i n ,g;.
eischt, dat m'en de gei
enkele jeugdgroep tor op
vertrouwen. De Katholie
warden gqojciopt,, pok niet»
leden op te nemen. De iin
Bpiegelduel (mensur) drul
kattolidk'e beginsel in.
De christelijke (S|ootM
werden in het Arbeidslfro
e® de CmitruM-partijl wen
klaard. Niet anders, gin,
Vredesbond van Duitse1!
Met de Grcioit-Duitsche V«i
en andere vereenigingjen.
Al deze maatregelen
met een -omvaugrijke verni,
zit. Diaarop volgde dan ee|
de katholieke persvan
blade®, die zijn opgehouden1
nepresenteeren de kathol»
feanzienlijk percentage. He
katholieke vereen,igingen i
nctoen.
Jeugdige personen Zijn
hechtenis genomen. De ovi
1800 jonge katholieken
nlgsdori' is gepleegd, ligt
het geheugen. Neig ihiardl
tegen politieke persoonlij!],
den. Tusschen de mishanil
Beierschen minister van
Zaken Schweyer en de,
dr. Clausener en dr. Pul
aaneenschakeling van veri
16
„Vaaer," zeide Willem,
verontwaardiging bedekte
.,ik| verzoek u te bedenke
hau willen ontvluohte®,
gemakkelijk genoeg was
maar den weg te v-olgon, w
lotto gekomen is. Nu zï
wegloopen, maar ik wil u
beslissing aanslaande mjjki
to deelen Zoo u nag niets
mag ik dan uw toestemlmi I
dienst te nemen naar Inditl
lijk zal het mij daar gelu
®u uw achting te herwi:
„Je biegrjjjjt dat ik1 nio
aulK een gewichtig beslui'.
J® aeuren staan ©pein, het
Als je gaain wilt, wat belet
„Miln plicht en mij® da|
gons u," antwoordde de
aandoe®,uing trillende
oer. wat moet ik' doen ojJ
Mogen drukken?"
„Een mooi begin, dat m
