H
D
ZAT ER 0 AG 16 JUNI 1934
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
r IN HET KRftAIENNEST
ALLERLEI
GEKKE GESPREKKEN
Wandelend in raadselen.
We behoioren niet tot de menschen die
nimtaer te overtuigen zijn; een geargu
menteerd en met hlepil yoprgedragejfo be
toog nj%akt steeds indruk' rtp- ons. Inch
staan, we nog. altijd' bijzonder twijfelach
tig tegen het nieuwe Duitsche regimle. We
hooren aanhoudend den roem -van rapt
nat. soc. bezingen; het regent gunstig
•feiten en dito bewijzen op ons arm' heWa,
we nemen er veel van aan en tweetal
toch nog. Er z'ij'n 'n.l. e-enige duistere plefc-
hen in het geheel; we stuiten op' zaken,
die we niet vermogen te be^rijlpiemt
Daar heb je nu 'de nieuwste ver-orde-
sing v,an den Duitsche® minister van On
derwijs. On-deijwIijpJers moeten kunnen,
lachen en als aSe niet meer kunnen laohien,
zullen 'Zie met of zonder pensioen Wor
den weggestuurd. Onverbiddelijk-
We vinden dit raar besluit-
Waa-rvaor is liet noiadig dat de on«H>
wijlz'ers aldoor lopip-en t-8 lachen, als het,
reeds zloo'n vrpplijike bioel is 111 Duitscn-
laaidt?. En hoe komt het dat dez'e goede
menschen plotseling het laAen /chijnen
verleerd te zijn?. W'a-t drukt heil /dan
neer. TT
Er is m-eer raadselachtigs. Het Ger-
miaanscha ras heet superieur hoven alle.
andere rassen. Geen feuten, .alleien kwa
liteiten. Als je Ariër bent, dbn hebt je
wat men noemt, het geschoten. Ondanks
dla.11 een panische schrik- en _een diept
vrees voor (aX wat Jp|Oid is. Wai&rolm' knij'pt
men hem in een land Imlet zloo|n voortref te-
Lijk milliioenennas toch vpp-r 'n kleine min
derheid]
W'q zijn .er nog niet mijt het onver
klaarbare!.
Het nat. socialtóm-e heet liet vop-rtrel-
felijksta stelsel 'ter wereld. Niegem- -en
negentig procent der bevo-lking ^s-egt en
toonti men vrij! overtuigend ®>n is liet
gloeiend eens met Hitler en die zijnen. De
-geestdrift er voor kent ge,en palen. 11
Groot verschil in d:e landen met andere
regeeringsstelsel. Onverschillig staat men
daar tegenover het. bewind; z'oio- lijkt het
a-lthans. Volkomen juist. Eigenaardig al
weer dat in die minder begenadigde landlen
de autoriteiten zich handhaven zonder ge-
we ld, zonder concentratie-kampen, zonder
intimidatie, tzonder politieke, geheime po-
lit.ie-agenten.
Daar mloeten heslist ergens groote fou
ten zitten in het para-dijfs der Nairn's;
Zjulke gebreken dat het altijd nogbeter
is te vertoeven in het democratisch tra
nendal van ons lag© landje,
UITKIJK.
ontmoet die zóó lastig is. Ze do-et ma,ar
net, wat ze wil., een schandaal gewoon.
Ja, meende Fred, ik heb Wel ge
lioord dat ze -excentriek is.
Zóó(Dixy zei bet eenigsjzind aarze
lend) Nou, da's w'èl vlug!
Ja, maar ik dacht altijd dat 'het
juist ©en leuk grappig ding zou, -zijin,
zoo-iets als, ©li, jij' bijvoorbeeld
Dixy bloosde itevig en stond haastig
op. Dat moest haar tante weten, d-ait zo
zich het ihkrf liet maken, door den chauf
feur van haar vriendin en opeens bedacht
ze met 'Schrik, dat ze dien man .later
zou ontmoeten, dat ze hem meermalen
zou ontmoeten Dij Qoninie.
Néé, dat was- to dwaas! Plotseling zag
ze 1111 bet onmoigelijke van de -heelei 00-
medie. Wat moest die vent naderhand wel
van haar denkan Idioot gewipiom,, dat was
nou weer echt Dixy Bondl'ield. Handelen
volgens het oogenblik, zonder can .mo
ment verder door te denken.
Nou, zeg, ik heb- nou ,geen tijd meer,
sprak ze opeens pen beetje, vinnig, .omdat
ze geen oplossing zag. uit dit wespennest
te komen.
Ja, maar zeg, meende de chauffeur,
die zich z'n koffie zag: ontgaan, dat
gaat Zoo, maar niet, dat belooft je eerst,
O, ja, da-'s waar, je koffie.
En met bevende haindein pakte z© die
pot van jt\-et fornuis, terwijl ze merveu(S
z'ocht naar -een kap en jsaliotel, die ze
nergens wist te vinden.
Wat doe je dat onhandig! ver
weet hij', haar op de vingers kijkendwat
zoek je nou weer?. O, een lepeltje.
Eindelijk' had de man z'in koffie naar
binnen gewerkt en verdween na een har
telijk „no.u tab'é, hoor, dank je wel Mary'
vergezeld gaande van een kameraadschap
pelijken tik op haar schouder.
Hè gelukkig, zuchtte Dixy uit den
grond van haar hart, toein de deur a
ter hem was gesloten, doch te vroeg 'had
ze gejuicht, want even later stak' hij! z't
hoofd weer .om den hoek, waarbij hij ha,a
toeriep: O, ja zeg, dat zou 'k' nog b'ijln:
vergeten. Zeg „tegen dien Miss, ieh, Diildri
van je. ,dat ze vandaag' over drie dagen
dan. dat 'a du® Vrijldag, bïj Miss- D-upi-
ringham moet komen eten, -o.fi liever lun
chen. Zal je d'r a,n danken, meid? Nou
adio, hoor, we zien mekaar pog wel es,
Ja, steunde Dixy, toen de deujr nu
werkelijk voor gp,ed achter hem wa,s ge
sloten, ja, inderdaad, we zien elkaar nog,
wel eens'!
Waarna, ze met een zucht de trap op
liep om de heide dienstmeisjes uit hun
onvrijwillige verbanning te bevrijden-.
Het w'as drie dagen later, dat D'ix.y ge
zellig been en weer wiegelde op ddn divan
m het 'boudoir van'Oonnie Dlurringihajn.
--En heb1 je een leuke reis gehad?, in
formeerde z'e dan.
H, zalig-, kreet Connie, die er va®
'"eld altijd eenigözins te overdrijven,
en zoo'a verrukkelijk weer, hè, in-ee, héér
'Uk gewoon.
Je was toch niet alleen?, vroeg
lxy overmatige belangstelling,
e> natuiurlïjlk1 niet, met, Ma. an dan
YS j '-e wee' we^> 'Waarvan ik je ver
e c e. dat-ie uit Amerika z-pu „ko-men.
t~7 la' Is die er al, en, zèg 'Cóunie,
rs het een leuke neefj?
-Oh, matig, ©en beetje hlaisé, 'weet
ie-
O, zeg, lachte D-ix.y plots1, ziioh her
innerend het geval dat zich Vo,o.r ankela
dagen bij haar had afgespeeld, ik heb mo
weer wat uitgehaald! met dien chauffeur
van je, idio-ot gewO-on.
Chauffeur?, schrok' Oonnie, ma,ar
kind. ik heb' o.p 't oogenblik iniet eens
Op dat moment ging de deur opera, na
dat een korte ma-ar krachtige b'o-nsi een
bezoeker liad aangekondigd.
I11 ,de opening stoind een j-oingema®.
Hixy, mag ik je ©ven voorstellen
aan m'n in-eef, Fred Crooks, Miss
Hixy Bondfield.
Even keken ze elkaar gain. Dan lachten
ze 'beiden.
Dus die naam. van je, ia tenminste
nog èehtproestte Dixy, terwijl ze ze
nuwachtig; op- -haar kanten zakdoekje beet.
Dat kan ik van 'jour niét zeggen,
meende Fred; bij' jon was alles onecht.
Zouden jullie me liever niet eaus.
begon Connie, die zich zag „a-chteruitgteet,
waarna Fred zich liet vallen in- eeni luien
to.el en haar met horten en stopte® het
verhaal beg,on uiteen te zetten1, daarbij
vele malen onderbbTO-ke® dop-r D-ixy.
Ja, lachte Fred, ik vond het tè
vermakelijk, toen dat kittige dienstmeisje
me voor den chauffeur hield,' am h'aar die
illusie te ontnemen.
Je hebt me anders leelijlk uitgehoord,
kereltje, berispte Dixy .hern, terW'ijl zo
dreigend haar vinger schudde.
Fred z'weeg en, bloosde.
Twee maanden, later werd de verloving
officieel bekend- .gemaakt van Mis® Diixy
Bondfield en Fred .Crooks.
Ik hoop, zei Lady Bondfield, dat je
die wildebras' een beetje zult kunmlem ka.l-
meeren, .ik ben er helaasi -nopit in geslaagd.
Gelukkig niet, zei Fred, .want ainder-s
hadden w'ij, elkaar viust niet op zóó'® jror
mantis-che manier leere-n kennen.
Kostbare vlinders.
Een van de mooiste siera-de®, waarmee
moeder natuur het heelal heeft getooid,
zijn, ongetwijfeld de vlinders, wier bonte
kleurenmengeling het oog' streelt, die' zin
nen bekoort.
Groot is hun verscheidenheid; i® onein
dig veel variaties] treffen w'ij: de broze
schepseltjes aan.. Diaar zijln-, om met het
eigen werelddeel te jfeginlnpn, dlei dag'- en
nachtpauwenoogan', daar zijn -cioik de aard-
bei-boom- en de vuurvlinders, zóó fijin ge-
teeken. .zóó rijk van kleur, dat wij! 'niet
moede worden hen gaide te slaan, (onver
schillig of' zij zijn neergezegen' opi een
bloem, een- blad, dan wel z'ich ini het
luchtruim voortbewegen.
Veel mooier echter, veel wfeieldierigler
van kleur vooral ,z'ij!n tal van, .exotische
vlinders, zooals hïjvlqorheeld de beersioioirten.
die in Afrika voorkomen.
Hun vleugels zijn blauw, rood e® geel
gekleurd en wanneer zij! ze ontplooien is
het als sprankelen van alle kanten licht
flitsen.
Sumatra, Brazilië, Ceylon-, Columbia, en
Guatemala zij'n 'bekend als de streken,
waar de mooiste vlinders vpio-rkiomen, zoo
wel wat vorm als' kleur betreft.
H.et spreekt vanzelf, dat tal wa:n lie
den.. verrukt over de schoonheid der exo
tische vlinders, van dergelijke prachtex
emplaren Zooveel mio,gelijk wens'chen te
bezitten en aangezien deze wiand'erein dier
natuur niet, zoo veelvuldigi voorkomen,
worden er vaak buitensporige prijzen Voiot
besteed.
Speciaal in Lomden vindt men een aan
tal firma's, die er hun werk van make®,
den verzamelaar elk gew'ens'cht exemplaar
te verschaffen, zij1 het da.n- ,o,o|k vaak
tegen een fancy prijs-.
Om dezen tijd' van het jaar trekken de
vlinderverzamelaars -er, met een net gje
wapend op uit. Ook' ten. onz-ent kan men
ze in 'bOiS'ch en veld vaak ontmoeten, en
.ook hier g'eldt, als bij alle andere onderne
mingen. dat men, om siu'cices te hebben, o-p
de hooigte moet zij'n van -de zaak, ini idit
geval d'us van de vlinders. Maar o.otk dient
men te weten hoe me® den, buit moet be
handelen ,om hem onbeschadigd, mee naa-r
huis te kunnen, nemen.
Natuurlijk geldt het -hiel' alleen injheem
sche. véél voorkómende soorten. Wie zeld
zame exemplaren najiaatgt, die dient soms
een hééle expeditie uit te ruisten. Meer
dan eens is het gebeurd, dat fanatieke
verzamelaars tenslotte het slaehtoffer wlor-
den van huin liefhebberij'.
Een van de meest hartstochtelijke vliin-
derverzamela,ars w!a,s de D-uitsche Frei-
herr v,on Hagen. Hij] had ïn Engeland
een vlinder gezien „die bijna a-zuurhla.uw'
was met slechts- enkele z-w-artgela vlefcj.es
o.p de vleugels. Het insect 'wa:s afkomis'tig
van Nieuw-Guinea, en, omdat von Hlag'en,
tot eiken prij's een dergelijk ex,empla,a,i'
wensc-hte te b-ezitten, organiseerde: hij! een
expeditie naar Nieuw-Guinea i-n de hoop
er nog .vele andere zeldzame en kostbare
vlinders te zullenvinden. Hij1 slaagde er
inderdaad in om- acht stuks vain de zeld
zame. weinig bekende soort te b-effiaichti-
gen die hij „vlinder van. het paradij!
noemde. 1
Bovendien vond hij verscheiden a.n-dere
prachtige, onbekende exemplaren, dia hij
deskundige als hij! was, uitstekend pre
pareerde. Kort voior zijh vertrek werd
Vin Hagen echter door inboorlingen ver
m- era. Gerekend' naar wat de expeditie
kostte, vertegenwoordigt ieder van die
acht exemplaaren een w'aard-e van drie
duizend gulden.
Volgens de natuuronderzoekers zijn er
in bet -geheel 100.000 soorten a,a;n vlin
ders. Slechts een klein- percentage» daar
van is -bekend. Vain -den onmetelijken rijk
dom aan vlindersoorten, die in het per-
woud en in andere toegankelijke, tropische
gebieden leven, kan men zich ternauwer
nood een voprstejïiihg maken.
De wetenschappelijke inrichtingen in
Europa hebben in de exotische lagiden me
dewerkers, -waaronder uitstekende vaklie
den. die precies .weten, welkiei vliinider-
siooirten. noig ombekend zij'n. Ziiji -gaap o-p
jacht na,ar vreemde -soorten e® verkioopen
die aan instituten en aia® -gro-oite Zaken,
die vaak enorme prijzen vow dergelijke
vond'sten betalen.
Zoo, is het bekend, dat een, gedeti-®eierd-a
op het D-uivelseilan'd zich een v'er,mogen
had vei'w|orv©n -dope zijta ken-nis' vain vlin
ders. Hij ving -exemplaren die in Euro-pa:
n.og o-nbek-end waren en verkocht z'e a,an
een wetenschappelijk' instituut te Parijs.
Die verstandige laer.
Men mag zeggen va:n bio-er Akkerman-
wat men wil, maar dom. is' hij! niet. Nee,
zeker niet, maar hij' draagt het hóoiPd -een
-l eet je hoog. E-n daarom stond! hij' er dam
ook io.p dat H'ans ,die ejgienlijfc heelemaial
geen hoofd -h-eeft |0in te leenem m -op -dia
lagere school dan -c-ok' maar net mee kom
komen, toch naar de stad' ging olm.' dia,ai'
op 't gymnasium verder o-n-derwez'e® te
worden. Ma-ar H;a,n-s voierd'e ia,l heel wei-
nja go-eds uit in de stad en- toien hij ®a<. 'n
jaar met v-aaanfci-e thuis- wlasi, kwoju het
'Akkerman v.oor, d-a,t z-ijln jongen ®og alt'ijid!
niet zbo- ver in d-e geleerdheid Was al-S d-at
in verhouding) to-t de go-ud-em tient.j-eS en
de vele bankbiljetten, die de hner voor z'rn
opvoedingi had' uitgegeven, wel het geval
lia.d behooren te zij'n.
'D-e gymnasi-a-st da.n, ging! met z-'n- va-der
naar het veld. Plotseling vroeg d-e hioer
zijn zoon, terwijl hij hem -een korenaar
aianwees: ,,'Hóie noem j-e halm im -het
Latijn
Dat wist Hans niet. Hij; -was niet bij
zónder go-ed' in zij!n Latijln. Maar dei wild-e
hij- toch niet laten b-lijken;„Halmus"-.gjaf
hij gedeeid-eerd' ten -antwoord, d-emkendai
het met d-e no.oldige brutaliteit wel te
kunnen redden. Zijn v-ader kon het im
mers toch niet nagaan-! Die kende -gaem
enkel wioo-rd LatijnD-e ,onde Zweeg
dan ook en knikte sl-echts.
E.en weinig v-erder kwamen, ze aia.n
een -sloot -en w-ed-er examineerde die» bopr:
„Wat is sloot in het Latijn?"
„Slotus", -antwoordde de gymnasiast.
Akkerman keek even zij'n zo-on, -aan, knik
te weer, maar z'weeg' no-gstaeds!.
De z'oo-n -stak' een sig'aret -aam -en zette
liet „Ia Vivat" in. Nu kon, ied-e rtooh
hoo-ren. hoe go-ed Ihij' (het Latijn k'en-de.
Een -slak' kroo-p- over d-en wgg -en nog
maals vroeg de b-o-er„E-n wia,t i-si ,slafc
in het Latij'n
„Slakkus", -antwoordde even driest -als
tevoren d-e gymnasiast.
Akkerman knikte ni-et meer -en daad
g.een verdere vragen, m-agr zwlaqgi ialsl
een mof. Dit b-eviel Hans heelemaial n-i-eit
en -de jongeman- begon zich -hp© langer Ih-oie
rn-in,rler -op zij'n- gemak te gevoelen:. Tiae®
zij weer thuis- kwamen en l-a]ng|sl den stal
gingen, waar juist mest werd geladen,
bleef' d-e boer sta-an. Alsl -een bliksemstraal
vlo-og een zonderlingen trek -om: zijn bron
zen gezicht, d-e kleine oogen flikkerden, ani
er lag iets dond-erends in- zijn stem-, teen
hij de-n in bang vermoeden verkee-relmdlan
gym-nasi-aist toebeet: „Als de w-eerliehtuis,
neem k-arruis] ©n krui mestuis-! Jij! glaat va;u
sCholus af en niet maar sta,dtuis| jerugj! Jij
kent genoeg La.tijln|u]S!:"
De lieul va-11 Karei I gevoiude-ii.
Wie de beul w'a,s, -die in 1649 K-a,rel I
van Engeland' onthoofde, wiais tot. nog toe
een historisch gidheim. In Barb-ados op
de Antillen heeft een Overste; thans' im een
u,inde k-offer ©en brief glov.onden;, wiellda
licht werpt o-p -dit onbekend: feit. B-i.ji de
terechtstelling trok de gfïïeieele, beul, al
of ni-et ziek of' h-evreesd voor wraak, zich
l-erug. In den lo-o-p van- d-en naiCht moest
toen echter een anderen Ifeoi worden ge
vonden en inderdaad verklaarde Zich -den
volgende® m-o-rgen iemand' bereid eten diopL
delij'ken slag: to-e te brengen-. DiaZei man
deed zij'n werk met een zwart masker voor
zij'n gelaat -en niemand wist, -wie hij Wlas.
Hij' verdween, nadat hij] Zijn- loqn -hja|d' ont
vangen. De brief, welke anu op de Antil
len is gevonden, is' gedateerd in December
1669 en geschreven do;or zekere® Jphn Le!-
wington. Hij' luidt: „Hier i-s. een: «ulde
man, Huglh PeaiOhall, gestorven. Hij! heeft
meer dan 20 jaar op het eiland geleefd
en bekende op zijln- sterfbed end-er trauleln,
d;at hjj het geweest is, die Karei I| h|et
hoofd afsloeg e-n daiarvoor 100 ]»nd ster
ling ontving". Merkwa-ardig-erwij'-z-e is de
ze brief, geadresseerd aan- John Dira.wter,
koopman te Londen-, nimmer afgeZoindein,
doch is in -het koffer in Barbado-s hUfvem
liggen. D-e teleigrap-hiscihe berichten, welke
men aan het Staatsarchief' te Lomclen
zond, hebben liet gevolg g'ehad, -da,t d'e
onmiddellijke afzending- van den brief an
der bijzondere veilig-heid-smaatragelem wlerd
bewerkstelligd. D-e beste Engelschei Histo
rici zullen than-s den- brief op- zijln autlu-j-
ti-citeit onderzo-eken.
De ïuan die aan z'iju hliaideiidiirin
moest wki-rden ge.u.pereerd.
Wanneer -er g-eeini schadevergqedi-nig);'-
eis-ch tegen liet ziekenhuis te, Macom
was ingesteld, zóu- .men geneigd: zijln do
v-olgen-de geschiedenis- als -ontsproten aan
de fantasie van eau kramten-mam te b'e-
schonwen. Zij' is nietteimini w'aar.
E-en zeker -eClareiic© Joiniesi t-e Maiocm
werd g-eop-ereerd. Ma-ar hij] w'erd' v-ankieiand
g-e-opereerd. Hij kw-am het ziefcenihui-s bin
nen o-m zij'ii, b-ihidendarm kwijlt te r-afcen,
maar k'wlam- er uit, na,dat zijln a.inia-nde.lcn
ouder liet mes waren glevalle®, -hetgdan
natuurlijk allerminst -de 'bedoeling kom
zijn. Hij bleef in het gelukkig bez-it
van zijn bliindendarm en- dat" wlais- evenmin
de opzet. Clarence Jomes verzekert -nu
nat niets hem dierbaarder wlasi dan zijiq
amandele-n en dat liij' zonder dezen niet
-g-ehi-kkig 'kan leven. Als co-mpansa,tie voor
liet verloren a-m'andeletngelufc eiisoht hij
natuurlijk een beho-orldjke schadevergo-e-
ding. D-e autoriteiten zij1® met het -onge
luk van den beklagenswaardige® J-oinea
zeer begaan, wia-ut, zo-o redemeer-en zijl,
het gaat toch niet aan, dat iemapd, die
een kies- wil hebb-eni getïokkein, later zan
der voet na-ar hui® keert. Het geval v'an
Jo-nes- -ontwikkelde zich als- volgt. Op
een kwaden dag ging! bijl maar het zie
kenhuis om te vragen, waarneer hij' v-olor
de operatie kón wórden -opgempime-n. Naiast
hem stond een mam- met een Verboinidem
hals, die hetzelfde vroeg. Alle tbedidem
waren evem-wel b'ez-et, zo-oidat b-eictei® later
moesten ter.ugfceerm. J.oin-esl kwam terug
en i-n ee® mindmuim van, tijtd werd hij! oa-
aer narcose gebraic-ht, zno-dat hij' -niet iin
de gelegenheid w'a® ietsi te zeigjgen. Toieln
hij! weer tot bewustzij-n kwam, stelde hij
vast, dat hij' pijjb -had op een plaias-t, wla-ar
allerminst zljin blindend-arm zat, m.l. zijln
hals. Hij- informeerde bijj de verp-leagsijeir,
maar men gebo-od hem, loufer ,udt z(org
voor zijn keel, niets te zegge®. Hïjl zlwe-el.ii
iüderda-ad, doch niet zoio-dra 'was zijin -hals
beter, of hij' liep uit -het ziekenhuis iw-eg
en naar het gerecht. Daar slchud-de men
het hoofd o-ver de geschiedenisl Van de|n
blin-dendarm, die miet -w'as weggenomen.en
de amandelen, die w'él warein verdiw-emen.
In het ziekenhuis kom mem de verwisse
ling -der twee heeren miet oin;tk!e|®den,
maar, zo.o zei'de men daar, en zeer to:t
verontwaardiging vain- Jomes, da,t de aman
delen ook niet veel meer waard' war-ein.
Hoe liet den mam, die werkelijk' aam
de amandelen leed, i-s vergaan:, meldt de
geschiedenis niet. Wellicht wfimdelt jhiij'
nu zonder blindendarm' ;op- den aardbodem
rond1
Krakende Kcrfcfeo'elen.
In de Klo-tterdjaim'sche Kerkbode sehxij'fü
ee.ni predikjant, dat hij] -van eem frquvO
kerkgangster f'2.50 heeft -ontvangen m'et
-da bedoeling „dat daafvpp-r plie gekócht
wordt asot de scharnieren te smeren van
de krakende stoelen in de Prinseiklerfc."
Dalle kallejit
Er bestiaa-t behalve „honidsdolhjeid" piak
„kjattendolhedd", veroorzlaakt dicpr het
zelfde virus (ra-bies). Ob-k'in landen, waar
de hondsdolheid eiken diag v|oprk]oint, zijn
over het algemeen d-e- gevallen ,van honds-
dolheid bijden menscli verpprzpnkt dlopr
den beet v.a,n dolle katten zeldzaam. Zoo
relcende men voorheen in Cpmstamtinoppel,
waar eikendag gevallen van dollehon-ds-
beten v-olgens de methode van Pasteur
Wiorden behandeld „o-p, '94 plet. gevallen
van dollehondsbeet, 3 'pj'c-t. gevallen van
dollekiattenbeet en 3 pet. .gqvallen van
heet door andere dio-1 gcwlardem dieren.
Ongeveer d-ez'elf'de verhoudingen- beston-
dea- voorheen -ook in T,anger. Thans ver
tellen echter Biemlingor em .Biajlly v;an
het Pasteur-imstituut in Maro-cöo in de
Presse medjöale, dat zie sedert O'ctobiei
v-ani verleden ja,ar -getuigg zijn geweiest
van een ware -epidemie van „Kattendób
heid"het percentage dopr dolle 'katten
gebeten patiënten, die vo-or Pasteur-be
handeling kwamen steeg bij'v. in October
tot 10 pet. en zpoals ipen v]cio-rheen diojjr
de stia-ten dolle honden kó,n ziem hollen
zag men nu dolle katten h-etzielfde doen)
.Onder die van dolheid verdachte dieren,
die in observatie werden genomen maak,
ten de katten toen ruim! 15 p-ct. uit. In
Algiers waren de verhoudingen minder
ongunstig dan in Tanger, waar het per
centage reed-s lang hpo-ger was. D© cij
fers voor T-unis ^tornden daar tus-sc'hen
in. Uit de door de schrijvers v-ei-z|am-ekl'g
statistische gegevens met betrekking tot
het vóórkomen van dlo-llek'attenbeten in
Egy-pto en Syrië blijkt, d'a.t ook -daar
toch dólle katten regelmatig voorkómen,
Zij- het in mnderie m,ate dan verleden jaar
in Maroc'eo. We hebben tlj'dens het schrij
ven va® dit artikel eens geïnformeerd bij
iemand, die in het verleden werklz-aam is
geweest aan. de landslfoepok'imïchting en
Pasteur-instituut in'Jndië, over het aldaar
voorkomen van dolle katten, maar kregen
ten antwoord, dat dit natuurlijk' ;w-el voor
komt ma,ar toch tot de iiitz|omJderingen
behoorde.^ 1
Om terug te keeren tot de toestapdlein
in Morocco-, Kpmlinger en Blailly ver
onderstellen de mógelijkheid da.t de dol
heid bij de kat wordt overgebracht dooi
de rat en daartegen is het moeilijk vech-
ten. Mede m-et het oog dappo-p is men! toen
'verleden jaar overgegaan tot systema
tische vaccinatie van alle katten, die men
te pakken klon krijgen tegen dolheid],
op overeenkomstige Wijze als men daar
reeds tien japr lang alle handen zóóveel
mógelijk' onvatbaar maakt vop-r de honds
dolheid, Uitvoerig wio-rdt de eenigstejlns
-afwijkende techniek van de bereiding van
het virus beschreven. Als regel werdle.n
('wee inspuitingen gegeven en. hieit w]as
opvallend hoe gem'ankelij|k| te behandelen
de poesjes bleken te z-ijn. D'e helper houdt
de poes stevig bij nekvel en rqgvel vapj;
en dan is geen andere bevestiging mo-od-
zlzlakelijfc Zoo-als bij! "honden gebruifclelijltó
pleegt te z-ijn, di-e zich heel W,ai minder
gem-a.kkeijjik' aan de kunstberwerking on
derwerpen. Die uitkomsten, zal men nog
moeten ,af!wa,chten. i i l 1
Ji'ipl-ins'dic liuWclijlfsadverteJiitiesl
I11 een Jptpansch blad werd onlangs de
aandacht gevestigd op het feit, dat in
ieder van de gr-oot-e te Tokio- verschijnende;
dagbladen, waarvan het aantal meer dan
twintig bedraagt, eiken ochtend o-pnieulw
tientallen huwelijksadvertenties voorkó
men. Een kleine bloemlezing van die „aan
vragen" laten wij', vertaald, hier volgen
Weduwe van een yijk nj'an, slechts 35
jaar oud, van ongewone schopnheid, be
koorlijk en geestig, die een eigen thuis
bezit en een beha,gelijk leven leidt, wensc-ht,
te hertrouwen.
J-onge dame, 23 jaar oud, met een rp.nd
geteieht, dat verfraaid wordt door een
voprtduren-de glimlach, zb-ekt iemand, die
met haar wil tnou'wien. Leeft ij ld, 'positie of
zaak -spelen geen rafc Vriendelijkheid al
leen is vereischte.
Jongedame, 24 jaar oiud, met academi
sche opleiding, wier schop,hihjgjd -weerga
loos is, zoekt een -sympathieke® echtge
noot, dién z'iji desnoods nis een slavin wil
dienen.
Jongedame, 32 jaar oud .met acadelmt-
sclie graad, schoon en beejclheiden als de
'pioenroos in den winter, la-at -het onver
schillig hoeveel kinderen blaar eventuieeïe
eCh^genp-ot heeft -of wélke positie 'hjiji ble-
kleedtf i
Hopgleeraiarsidochter, 35 'jaar Oiud ,virij-
bekoorlijk, -o-ngehuwd ,'wienscht izlopi spio-e-
-dig mógelijk' te tro-uwien.
Dame, 45 jaar oud, maar veel joinger
uitziende, ,a,an het hoolfjd v,a® .een zhlak
staande en "geen kinderen tot haar last
hebbend, ziet m-et vrees jien oudje® diag
tegemioet en wensc-ht daarom' te tro-uw'en
m'et éen die z'ich óók eeniz'aam1 voelt.
Ik ben 30 jaar oud, m'ijn .b-qzlittiiigeïi
worde® o-p- 3000 yen geschat, ik ben
tand-technicus en wenscfc m-et 'n vrou
welijke tandarts te trouwen.
Negentienjarige jongedame, lief' „bekoor
lijk en onschuldig,die met ha,ar moeder
in armoedige omstandigheden verkeert,
wenscht te 'trouwen met' iemand, bereid
-zijnde om' ook haai' m'oed-er in huis te
nemen.
Dame uit aristocratische familie, 29
ja,ar oud, ongetrouwd ,is; bereid een jong
student financieel te steunen, indien hij-
haar trouwt. 1 1
Wie bovenstaande advertenties lce-st en
het zijn er mla,ar -enkele uit een "gr,opto
verzameling-, is geneigd z'ich af! "te vragen
o',ij Budyard Kipling dan tiqeh ongelijk'
had m-et. z'ijn bewering over Opst en West.'
WAT MENIGEEN NIET WEET.
Het snelste vliegtuig der wereld, de
Amerika,amsiche „Ële-ctra", jb-ereikt een ge
middelde snelheid' van 306 uurkiio-meter.
E-en nieu-we wet in Jap-aim straft
poging, tot zelfmopi'd door „harakiri" met
zware gevan-genislstraf.
'De sedert Weke® in Joegoslaviëi
heers.Chende dro-oigte is aam d'e® "regen-
giod" om-regen-biddende zigeuners 'n bron
van inkomsten geworden.
Het gewicht der hersens wordt bij'
oude mens'ohen iets' lichter.
De leden v-an het Biïtscihe pprlement
hebben het voorreclhjt v-a.n kosteloos een
snuf'je te mlqgen neanen. Het kan ver
kregen worden yan 3-en iioio-fdsuplploost
vaji het iH-uis< I 1
Amerika-ansche uitvinders hebben in
richtingen uitged'aiCht om den baby-,kid
napper" op- de vluc'ht te jagen. Baby's
ledikant je wordt voorzien van een auto
matisch Eflarmlapipiaraat, dlat d-oo-r het ge-
hieele huis luid begint te bellen, -a-ls inet
kind i-n zij'n bedje gestoord wordt. D'e
installatie werkt met d'e stralen v.an -on
zichtbaar licht (mfira-rooide str,alen),
Niet ver v-an Dlo-rchester (Engeland)
is een stad waar gedurende verscheidene
eeuwen niemand heeft gewoond. Niemand
weet, wanneer zij] W-as gepoulwld ,doo,r w'ien
-oift waiaro-m. Oudheidkundigen noemen het
„Maagd-en Kasteel". Eens wiae het een
groote, vej'sterkte heuvelsfca-d. Men zal
er -opgravingen gaan doen.
DWALING,
„Moeder, wat is dat toch vopr een
plant ?''- 1 -
„Een tabaksplant, Keesje!?
„En waarom hangen er dan .geen vruch
ten aa-n?"-
„Wat voor vruchten zlo-udeu er a-an
m-oieteü hangen ??- 1
„Nou, sigaren!
GELIJKE MONNIKEN
HijJ e m-oet me verontschuldigen!,
vrouwtje, dat ik' niet thuisgekomen ben
om te ot.en iWïjl hadden juist ataojn
interessant 'poikerplartjijtje!?'
Zij-: „Nee, dat trof juist goed. »OOk
had door m'ij'n biïdgean'i-ddagje heele|mi:i,al
't koken vergqteul"
VBiAAG.b
„Had ik toch m]a-ar beter schoeisel!-
In die versleten pantoffels k'la:plperen mij
de tonden van de kou.''-
„Hoe komen die in je p-antioif|f!elst?\
EEN KLEINEr VEIEIGipeHNG.
Onderw'ijizcr„Wie ka® miijj zeggen hoe
da wijn heet, die ua®. den voet van den
VesuviuS groeit' I
Leerling„Bisschop, meneer."-
BiIJKE.LIJ K BEDACHT.;
„Heb-je o'p- je verjaardag veel c'adeau-
tjesl van je vrouw gekregen'?!
„Oi, ja, ik fcon z-a z'elfs in een fceer
niet dragen." t
„Was het z'óó veel'
f I
DE KLEINE DDKTEEE^.
D'e kleine Hilda fcijjkt opmerkzaam' naar
vaders pogingen om de gram-oflupin weer
aan den gang te krijgen. Zonder resultaat,
echter. Eindelijk brengt vader uit het
kastje een pa,ar kleverige hoestbo,n!bo®sj
to voorschijn:,
„Ja, pa,,'-' verklaart Hilletj-e, „hij was
ook '2.1010- verschrikkelijk' haasühj!"
HIJ W-EEffi 'T -WEL..
„Maxje, wia-t is de beste tijid am- fruit
v.an de boo,men te plukken'?1'-
„Als de hond vast ligt."
D'M TE HUILEN..
Ee® Schot, woo,iifce- de begrafenis vian
een mUlionnair bij- en begpai, blijf het graf
hartbrekend te weenan..
„Waarom huil je -z|oio," v'rioeg, liem e-en
vriend," hij, was toch geen iftnmili-e van je?
„Nee, e:n, daa.r-oim' huil iik' !z|ool!'P
[qBElFFE'ND.
'Ohderwij-zter„E-en gebrand kind is
hang, vopr het vuur. ICjent een yan jullie
e-e-n dergelijk spreékTwIoprdi
Elsje: „Een- gewas-schen kjnd is bang
"vopr het wateT."
