Dweil voor 17 cent
Gereedschappen
Suikerstrooisel
Choco-Crême
S naar ROTTERDAM
werkelijk de moeite waard
Tweede Blad
f6,90
TVELT's Bazar
TAXI'S
GRAAG ZOON
en prijs
Wed, B, Faberij de Jonge
BUIKCORSET
SCHULTE THIEME
IJZERHANDEL - GOES
IARING, VOEDZAAM EN GOEDKOOP,
St. Adriaanstraat 17, GOES
WE ZEEUWSCHE COURANT
Kom met het
recept van uw
Oogarts bij:
en ge zijt te
vreden over
uitvoering en
prijs.
26 LANGE KERKSTRAAT 26
„FOCUS"
:RDAG 22 FEBRUARI A.S.
FRIEN - VOORSTAD - GOES
BOUWMATERIALEN.
lingstraat-Magdalenastraat Goes
Crisis-bezetenen.
FEUILLETON
Het verborgen rijk.
VAN HIER EN DAAR
peftedecêtmlscheJawi/mfa
ONTSPANNINGSLECTUUR
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
ar
ïgen zeer
n houden
RKOOP.
c stuk zeep;
doos zeep;
doos zeep;
le doos zeep;
OOIEVAAR"
R, GOES
Reparatie aan
brillen vlug en
goedkoop
een prachtig
uitstekende pasvorm en extra,
steunband bij
Firma A, R. DE MUYNCK
Lange Kerkstraat 9, Goes
Telefoon 473
VRAAGT ZrCHTZENDING!
Speciale Bandage Afdeeling met aparte
Paskamer en eigen Ateliers.
Een groote sterke
in de
DROGISTERIJ
IN HEf HUIS MET DE
ROODE PILAREN
MIDDELBURG
Door wederkeorlg t« koopa*
bij onza Adverteerden, steunt
men ook zijn elgvs zaak.
PJECIAUTEIT IM
DE LAAGSTE PRIJZEN
|ns op tafel toch zeker niet ontbreken.
Vraagt uw winkelier!
illes inbegrepen). Vertrek half zeven.
gevraagd voor het lossen van Cement, Kalk,
len, Tegels, Pannen, Gresbuizen en alle andere
wmaterialen, uit het schip in pakhuis of op
rd" te Goes.
aanbiedingen omgaand ingewacht bij
Bouwmaterialenhandel „De Schelde"
bolstraat Bergen-op-Zoom. Telef. 269
week eens een kijkje te nemen in
Bokkings voor 25 cent
varingen voor den inmaak 15 cent
innen- en buitenlandsche reizen,
s. Billijke tarieven.
Aanbevelend, Rijdt rustig,
GOES TELEFOON 416
De directeur mam ine. mle-c maar de 3e-
nhiw-aideeling, 't Gebouw lag wat'afge-
scheideni b'uiten het gehoor van de
omgeving. iWnnt somS Ikan 't daar c-en
helsch law'aai zijl®, al9 het donkier onibe-
heerschte -zenuwlijden e® de t|6rigendë prik
kel optomen;.
„Ja,''- zei hij', terwiijp. hij een poort out'
slopt, ,,'t gébewrt souris' dat pier ongeluk,
e£i verlfeerd raajnjpj-a Openstaat. Dan
hangen de bune® direct a,an de telefoon of
wé dien, lawaaischoppers (asjeblief ,een
spuitje willen geven.''
Vóór lagen de kale gangen, 'n Pjapr
mannen gingen yoorbijL iZ» lachten voor
zich uit, geJiuidlops, starend in een blind
duister. Ongevaarlijke stumpers, die nooit
meer zlulleim genezen. Onwillekeurig, k'eielc
ikl even pngelmerkt naar de himoifd-zJuster,
een jonge; non met lejetn opgeruimd g(e
■zicht, die haar leven slijt tuss'ohen de®
waan. en den waanzin c® al die m'enschen
bovenmate lief heeft.
't .Was vrij kalm' dien morgen. In de
achterste zaal lage® de gewone, normale
zenuwpatiënten, cÜe herstellend waren pt
bijna genezen. Maar linkk en rechts w|aren
de hallen van he,t. duistere lijden dat de
méniischheid kient, .als de onlb'erekenbbrjft
krachten diep (uit het donker oprijzen en
grijlpen naar het verstand.
Rem kamertje stond p-pen, en op! don
drempel bleef ik staan, verschrikt even,
door het, voor eern leek, ongewone, schouw-
Bpiel.
De Directeur riep m|e, maar 'binnen. Op
het bed, waarin, een jonge, sterke, kerel lag,
onder een sterk! spanlaken, zate® twfeie ver
pleegsters die diemi man vasthielden.' Een
Uiekenhuiskneeht hield izlij'n sterkia handen
om het hoöfd.
Uit het lin'kérnqusgat slingerde een
eiaolut-ohoiuc-slamg, verbonden aan ,een
trechter met melk, 'gehanteerd door «en
zuster. Een andere izlustter liet voortdu
rend waterdruppels vallen naast den neus
van den man, om! daardoor als reflex de
slikbeweging op! ta wekken.
De patiënt verweerde zich heif'tig en
wilde van geen eten weten. Hij! vloiekta
zacht en kreunend en herhaalde miaar in
zichzelf! „ik sterf'', 'inl Heel© beker mielfc
verdween door de, slang, achter langs1 de
Aeus-keelhplte in dei maag.
Vragend keek ik' den Directeur aan. Hij
vertelde: 'n slachtoffer van de crisis. Die
man heeft 'h 'betrekking in een grootte
zaak ma,ar pp! eeni heel klein salaris. Die
crisis heeft deze.ni maatregel mondig, ge
maakt. Il'iji k'aini dia,arvian -zij'n vroiuwi en
v'ijï! kleine kinderen niet onderhouden,.
Die mam- heeif't 'zich letterlijk' k'appt ge
werkt om' poig wat Wijl te verdienen, maar
nog altijd. niet genoeg om! 't te kimme®,
bolwerken, 't Is ie.en ij'zterstërke kerel en
Hij! kan heel wat verzetten, maar tenslotte
is 't hem te machtig geworden en werden
de zenuwen hem de, baas. In d,e| Zaak' w.aar
hij werkte zagen ze, dat hiij| izioioi vreeimd
deed e® nog juist op tijd werd' hlijj ander
geleide hierheen gebracht. Wie dachten
eerst -miet een heel kalm 'gjeyal te doen te
hebben, maar na t'wiee uur vlogen het
nachtkastje en de stoel al d«or de kalmer.
Toen moest haj( onder het spanlaken. iZlijjn
hoofd alleen slechts er door. Maar Hij
beet c® scheirrdé mët zij'n handen heeüe
stukke® uit dat Sjfzersterke linnen weg.
Hij wil m-iet eten, en daarom1 moet' hjiji
kunstmatig 'gevoed worden. U ziet 't
is 'in heel wierk."
D&t was 'ft I I
En wordt die man nog 'beter.?,
O ja, binnen drie, vier wekfeu is hij'
Weer hater, 't Is 'in, acuut geval, 'n ztenuw-
crisis. Hij1 kxlijfgt n® een staapkuur,-waar-
bïj] kijf veertiani dagen', misschien drie we-
kën achter elkaar slaapt', otpi spuitjjés.
Dat kalmeert hem1. Daarna is hïj! wfeer de
oude.Maardaarna? D|a,t is de kwiestie;
als hiji Wéér inl de zórg iz'it'
We gingen verder; beiden denkend over
dat vreeselljlke, dóór meinis'chen p.ver mien-
schem ontketend: crisis!
Aan den anderen kant lag een andere
ma® een reus van bïjjna tWee mëter
lengte pok een jong» kérel, maar van
ij'zer, van' staal, een reus van klacht, Dit
geval is nog veel tragischer.
Déze man had wél werk en verdiende
wèl genoeg. Maar bijl de tall-ooze ontsla
gen, waarvan h!ij| eiken dag getuige was,
bekroop hem ,o;p! zekeren.1 dag een angst;
voor de toekómtet „als ik1 er ook maar
mlet uit moet'-'; i
Hïj' had zës kindertjes.
9 i
Wij' 'hadden niet voel moeite, om het
spoor van de oliflantem ,te Vinden. Vie-ntvjOH
gel zei. dat er mjeer dan twintig .gewi&est
waren en meest volwassen dieren. Niet
lang; jlaarna kre'ge® wij.ze imi hlet gazidht,
ze stonden in een holte, hadden hun «dhl-
1 .endmaaltij!d geëindigd en klapte® met 'hun
groote opren. Het was. oe® prachtig ge
zicht. want ze wiaren niet weer dlami twlee-
honderd meter van onsi yerwijSierd'. Ik
nam een handvol droog gr-as ie® wierp
dat in de lucht, <?m te- zien ho© da wind
was. wia.nt ik wist da,t ials zij! ons opmerk
ten dan zouden zij! ontkomen, voor wij,
een schot hadden kunnen doen. Daar wij
da wind in onfl voordeel hadden1,, kóndeln
wij' de kólossalé -dieilen ztaötii mogelijk t|oit
op! veertig meter naderen. Juist in 'het
midden stonden drie prachtige exemplaren
en een ervan had enorme slagtanden. Ik
'flisterde mijn metjgeztlleii toe dat ik dien
middelsten olifant zou nemen sir Henry
de® linksichen «n Good die® me|t do gr,opto
slagtanden. j
De drie .solioiteu klonken ,do olif!a®t van
sir Henry viel midden in 'het Wart getrof
fen- De mijhe viel1 ook', op zijn knieën
Die angst groeide in eeoige' m'aande®
tot n hez'eteuheidtot opiaens de uitbiar-.
stinig ktviam' en «en wilde wernielingswioe-
de, waarbij! hjijf thuis alles Idort' en klein
sloeg. Men bracht hem1 naar het zieken
huis. Zes ma® konden heta na^wlellijiks
baas. Z,oo wés hlijl als de bezëtena uit het
verhaal die zich afranselde met kleien, en
rotsblokken.' wegslingerde. Soms wlerd hij
kalm en zat in doffe wezenloosheid.
Op: ee® avond ontwaakt® de daemon
'wéér in z'ijln machtig gebouwde budy. Drei
gend stond hij! in zlijln kamertje'. Klwaad
kon hij! niet aanrichten; het .bed zla.t
vastgeschroefd in den vloer; verder w'as
er niets te vernielen. D|e deur Wlas sterk.
D;oior het huis, tot aan het da,k, klonken
doffe dreuningen. Hïj! trapte, dóór het
paneel heen en ging de Zuster te'-lïj(P.
Deze vluchtte. Zes iziélrénhuis-kheidhtcn
vochten, vocliten oin hun leven .en ïo
temden den ongelukkige; hïji' lag onder
tw'ee spfcmlakens, ma;ar h'ij! scheurde; ze
Uet z'ijlu bokserskracht ,als plalpfer uit.
elkaar.
Nu lag li'iji Weer stil.
Djepi onder den indruk, gingen wie heen.
Wat is amgSt
Va.nmox'gen kreeg ik: e.en brkifje van
de® directeur, dia mé schreef', dat deze
reus dood was. Hiji was hezlweken afin
'zij® innerlijke razternij!. Hij had honderd
jaar oud kunnen Wórden.
H:iji is dood door de angst van de, cri
sis, dóór mens'chen óver menschen ontke
ten. Het zijn ménsc'fcen, die 't gedaaln
hebben. Het ziij'n tWe,a feiten uit die.
tienduizenden van het werelddeel- W.a.t
door menschen is ontketend, moeit door
menschen weer getemd worden. Menschen-
egoïsme ma,et verdWIjinien door mënschen-
liei'de. Laten wij allen, ieder voor zic'h,
de® daemon van den wöejk'er en de. bie-
(^atenheid van de lux® ®n den duivel
vain het égoïsme ketenlan in liefde'.
Hi. DE GRiEEVEi S'.J.
Dr auwikkf 1 ings gescliiedrnis van liet
spMrwezen. 1
Dp .OiMtwikkelingsgeschiedenis van het
spoorwezen is «en der interessante ge-'
schiedenisscn der techniek. .Vooral in de
laatste tientallen ja^en is zijl miejt ras-
sehe schreden vooruit geigaan. ie® steeds
opnieuw! worden pogingen aangewend om
de treinen hun eigen snelheidnecord te
doen breken. Omi een duidelijk' overzicht
te krijgen, dien® men terug te gaan tot
't begin der 19e e^uw1, in welk' tijdperk' de
beroemde George Stephenson de gcheiel®
wereld in verbazing bracht doo,r dei uit
vinding eener machine, welke opt leigeto
krachten lion voortgaan en 'Zlel'fs nog in
staat was andere wagens m'edei te triekken.
De eerste proef met die, door Stephenson
geconstrueerde locomotief! vond plaats in
'1845 in, Engeland. Dit 'gebeuim troik'
talrijke vreemdelingen en gaf' vieell stol'
tot spreken-. Die .uitvinding van Stephen
son ivterd door vele® toegejuicht, want
men beschouwde haar als een 'belangrijlkle
stapi in de ontwikkeling- der techniek1.
.Velen echter keurden Stephenson's1 uit
vinding af; men zag de rustige trekschuit
en de romantische vigel'anta door de ij'zle-
ren rails verdrongen. D|oeh ondanks1 do
felle critieik had de iganiale uitvindétr
zlulik 'n, suCffes met .z'ijm locomotief', dat
hij spoedig opdrachten ontving van Ui-
verse Eiurapjeesche lande®. Bon ij'Zteren-
spioorwegfabrielk werd te Neiw CHstle op1-
'gericht en was hierin de eerstja. Dé fabriek
werd door den uitvinder zelf! geleid, later
door 'zljln neefl Richardson. Stephenson's
wingen, legde een gem'iddjeldei snelheid af
van 18 Engelsche mijlen pier uur. Dé
invoering van stopmrij'tuigen op; gelwono
Wegen heeft in db eierstei jaren van haar
bestaan vel® hinderpalen moeten over
winnen; vooreerst moest d'e grond, waarop
'da rails zouden worde® ge-liegd', verhard
.en opgehoogd wtorde®. Oolki vreesde men,
dat de paarden bijl kelt zien der wagens
verschrikken zouden en op| hol slaa®.
Talrijk w'aren dan oiok! de klachten-Hij;-
voorbaat, die doior koetsiers «n voelrlieclien
bij! de Engelschei regeering binnenstraota1'
den. Dóch al dezte bedenkingen onttao®-
digden geenszins den geest van uitvinding.
Nederland zag ha,a,r eerste apjaorlïjïi me.t
de feestelijk® opening van het traj(e!c1i
Ainfeterdam'Haarlem' opi 20 September
1839. De voorbereidingen tat de openstel
ling dez'er lïjh bracht talrijke' móeillijk'-
heden miet zich. In hoofdzaak' wiaren het
nl. de Kamers van Koophandel t» Am
sterdam e® Rjotferdam, di® dei plannen tot
het bouw'en van een HioUandsehe splaor-
en ik dacht dat het met hem ook: jvjasl ge
daan, ma;ar een poigenblik' lafer re:eB hij
op en liep1. Toen gaf! ik hem «en itwieeda
schot tussche® de ribben en nu; waisi .heit
werkelijk afgeloopen. JJaiarna Wendde ik!
mij! tot Good, om ta zien hoe Hij1 jviua ge
slaagd. Het bleek pM de kapitein zijd
olifant had g'eraak't!, maar dat deze nai te
zijn getroffen, zichi had omgek'eerd en
schreeuwend van Woed® ®n pij'n cq» zijn
aanvaller wiaS toegeioopen, die nauwelijks
tijd had gehad om weg te kómen. Intus-
Sehen was da overige troepi, in een an
dere richting weggeloop'en. Een «ogenblik'
beraadslaagden wij1, er over of! IWa den
gewonden olifant of de kudde zoude® vei--
volgen en wij' besloten tot het laatste. H,et
Was gemakkelijk' genoog, w|ant zte hadden
een Spoor 'achter zich geladen, wel z.oio
groot als een wagen, maar daa,r,oim wlairen
wij! ;er nog niet dadelijk'; wijl moest-e® lan
ger dan twee uur door de brandende zoln
gaan, om hen te 'vinden. Met! uitzond®:
ring; van «en die allee® stond' op ..«enige®
afstand ware® ze bij' elkaar. Aan de
wij'zie. wjarop zijl hum kop opstaken, loon
den wij wel zie®, dat zij' onraad! vreemden
en die .eene; wasi zekér o;pt BöhildfwaichJht
gezet. Die schuldwacht stond op- onge
veer vijftig meter van d® andere. Da,ar
wij"! dachte®, dat hïj' onsl iwel heit lecnst
zou bemerken als) wij'.nader wilde® kome®,
vooral omdat de grond dlaar ztoi0 ^aoht.
lijk tegenwerkten. Me® voerde als réden
aan, dat de Nederlandschei handel tot
het buitenland er door ao® kunnen wordeai
benadeeld, doch onderlinge naiijlver tus
sehen deze beidei stedjen was het rechte
motief'. D!e Ajmsferdammlers vreesde®, dat
de schepen hun haVen zoude® verlate®
,en naar Rotterdam' gaan, terwijl de Rot-
terdammers beducht, waren, dat Amster,
dam langs den goedkbjapien eptoorweg het
leeuwenaandeel van de goederen tot zich
zou trekken.! D|ei M'ij'. tot Oprichting van
IJzeren. Sippftrwieg, wielkie instelling onder
leiding stond van den bekVamcn 'wa-,
terstaatsi-ingenienr F. W1. Coniad, had
ook' met veel technische moeilijkheden te
kampen. Nog tijdens d'e® bouWi van den
spoorweg verzakte deze, halvea'wtege' in
den drassen grond en móest worden ver
sterkt door het aanbrengen van beschoein
gen. Bij' den lastige® overgang te Halfweg
was men genoodzaakt, zulks Oiók wteer
door tegenWCrking van stadsbesturen, dit
maal zpolwel van Haarlem als van de|
hoofdstad, een: houten schutting ter hóog-
te van 5 M. en ter lengte van BOO ML te|
plaatsen, zulks om het „ijizige van de
ipassagie" vpor menschen en pparden.
De eerste looomiotief in Nederland tooc'liti
men van Engeland en werd de k,Snel--
heid" genoemd. Déze locomotief wlerd ge
volgd do.or „D!e Arend"', „De: Hiaopj' en
„De LeeiUw1". D®zé looomiotievian, een ide®
van Stephenson, waren natujurlljik nog
primitiei', doch bezaten reeds .een rede
lijke snelheid. iZliji werde® aanvankéllij|kl
met zuivere ookies gestookt, hoewiel gdwjoinie
steenkool voordeeligex w'as. Dé Neif&r-'
landsche regaering weigerde evenwel steen
kolen te gebruiken, zulks in navolging
van Engeland, die ook' cokes gebruikt-ei.
Men zeid-e, dat de gewloue kolen de: wa
gons zöjo'wel als de góederen iziotu-den be
vuilen-, terwijl het brandgevaar voo-r. de-
huizen, gel-eigen langs dei spporlijlnen, veel'
igrocter zou ;zïj!n, Vooral „ingeval de wind
naar die zlijlde mocht waaien."
D'e eerste. Nederlandsche. trein bereikte
een snelheid van plm. 28 Kl.M. per nuf-
De looo-motief gebruikte nieit minder dan
ruim 15 Kg. cokes per K.M., hetgeeim de
maatschappij! natuurlijk' op! zware lasten
deed zitten, temeer, daar volei burgers
zich ia een dergelijk vervoermiddel niet
durlden wagen. D® wagons der -eerste Ne-
derlandsche treinen waren, gelijk! ook
thans nog, in drie -klassen verdeeld-. Al
leen de eerste klas ib-ood evenwel eenige
gerielélijkhieid, daar de®a aan heide -zlij|-
den gesloten werd d-oior gespannen zeil
doek, doch de 2® en 3ei Masw-agons- bleven
gedurende die treinreis eenvoudig aan allo
kanten open, hetgeen natuurlijk' verre
van hygiënisch was voor de pias'sagiaira,
die 'bij1 het verlate® der treinen k.uehend
en hoestend, ibe.v.uild en bestofd da com
partimenten verlieten, Eenigd jaren daar
na w'erd dit euvte-1 wieggenoman, doordat
de directie, na herhaald verzoek! der 'bur
gers, 'besloot o,ok aam de- twee laagste
klassen afdoende stoififeering te doien aap-
brengen. Dóórdat mén zich in de eerste
tiental jaren vaak! moest behelpen ge
durende 'een treinreis, wlerd er in dq
Wintermaanden weinig gebruik gemaakt
van de. treinen, Verwarming wias -er in
het geheel -niet. Zoo. de passagiers 1 er .om'
vroegen., w!erd hen aan warmWaterki|uik
gebracht, doch dit voorrecht gold ook
slechts allee® d-e; l.ei klaa-pa.ss|aigiers;. In
Nederland werd de- officieele- opening van
de spoorlijn- Amsterdam!Haarktm ge
volgd door die van Haarlem'Vegueu'burg
(2 Juni 1842); VeenenbrugLeiden (11
Ang- 1842); LeidenVoorschoten (1 Mei
1843); Voorschoten'Dien Hiaaig (6 D-ec.
1843); Dien HaagRotterdam (3 'J,uni
1847); Dien HelderAlkknaar (20 Deo.
1865), enz', enz. 'Mét dei .jaren - wlerd het
spioo-wegvenkeier zeer iuitgelbteid en ver
beterd. Gebruikte) me® biji de eerste'spoor
lijnen nog vaak' zeer primitief! materiaal)
zooals hooge, duin-ne Wagoniwieten, zeil
doek bij, wSj|z!e van. iwanden, houten banken,
funzige, onf'rissche v-eeiwagons', langzaam'
moesten dez-ei «pvelen plaats maken voor
meer comfort -e® zin voor hygiëne. Enge
land is liet. land, dat ons in de o-nt-wikke--
linlg van het spoorwezen is voorgegaan.
Die nieuwste toepassingen en de .grootste
snelheid 'worden hier beproefd. Engeland
w'as poik het lanld, iwiaar het spioprw-elzle®
zich al dadelijk' krachtig koinl uitgrooie»}
daar vele genieën der techniek! en wéten-
schap op# Engelsc'hen bodem' het levens
licht zagen. Tpen men in Holland nig
slechts enik'elei spoorlijnen kénde, had dit
land reeds tientallen trajecten, dank' zij
de vooruitstrevendheid der Zakenlieden en
burgers, die het als e«ni ee,r retk'endjeni
hunne naburen hierin vpor ip dij®. Volg
was „legden wij! alle® opi hem: aan om da
drie schoten hadden een goede uitwerking,
het dier viel dood neer. Nu wais er ech
ter voor de andere olifanten een- minder
gunstige gelegenheid ,om zich! snel ta Ver
wijderen. -yp-ant -ze bievonide® zich in eön
rivier tfie op Sommige plaatsen geheel ie®
opi andere half! uitgedroogd W,as. Zooi ont
stond er dus een groote varwaxrimg ge
paard met veel geschreeuw en vóór «nis
wad dat eien goedie k!aps ^zijl laadde® z'«q
snel als wij konden e® schoten er vijf
dood. Wij ware® te vermoeid om do ap-
dere te volgen on misEehiieni vonden wij
ook wel [lat aeht, olifente® opi één dag een
rijkei buit was. Zoo- gingen -wij: dus, teruar
en wij waren nog pjefc lang opi iw'eg, oif! |wie
zagen -een troepljia «lande®. D|a,ar Good die
dieren nog pooit geZi'en had ©n er bec
nieiuwd naar w[ad, g,a!f! -hij' zij® geweer aam
Umbopa e® gevolgd door Khiva ging jjij.
■er -heen1. Wijl bleven op. hun, Waohtcb
en het was ons niet onaangenaam, .dat wij'
een fij'dje rust, kónd-en niemen. De zo®
ging juist onder -en sir Henry .-en ik1 helden
met belangstelling naar hot gdhóo®|9
landschap, toe® wij!plotseling het geluid
van eien olifant hoorden en fjegelijkiertijd
zagen Wij ook oen gr,qote gedaante oni nog
iets anders, dat, n.l. Good en .Khiva daar
voor liepen. Het waai bet door Gqod ge
wonde dier, dat hen thans yerviolgde. Wij
durfden op cHt- «ogenblik piet te schieten
I POOS 20 CT.-TUBE 55 EN 60 CT.
-nieuwe oonstru-cties in loKjomótóeve®
'wagons zij® ioiolk van Engeland afkomstig.
Ook DuitschLand heeft in den lopp- d-er
jaren veel Ibïjlgcdraigen tot den bloei va®
het spoorwezen. Duitschland kiw.am' -ech
ter eerst ®a den «nrlog mët uitvindingen.
'Ho-ewël de loöolniotwf1 im de® loopi der
jaren zeer vervolmaakt is, kan mlen toch
moeilijk ontkennen, dat zfij| in Wez'e® nog
dezelfde basis vertoont als da „eerst
geborene" van Stephenson. Eigenlijk' eerst
in de laatste jaren is (dit a,anm|erk(e(l|ij|k!
veranderd; het „strootnlïjh-typ'e" wordt
tegenwoordig gaarne toegepiast. Zwitser
land ging* het (buitenland in de toepassing
van electrificatiei v«or. Die wlalm' de®
spoortreinen -w'as jarenlang een baz!wla,ar
temeer, daar mfen in Zwitserland honder-
•den meters langp tunnels motet piasseeren
en de dikke luikien in dé piassagiers-com'-
partimenten wisten door te dringlen, het
geen het reizen niet veraangenaamde. De
electrifieatie beoogt eVaniw'el niet alleen
een groot ere snelheid en Oen g-raoljer'a
hygiëne, z'iji bevordert pioik het vjiotjte
starten- en remmen der treinen. Doch on
danks het groo.te CHihflart, hetwelk den
hedcndaagschen mensch wórdt gejhodtan,
is men- nog niet tevreden; steeds wfeër
opnieuw- doet men po-gingen, het snelheids
record der treinen te 'breken, h'e-t'zSji 'daar
toepassing van een qpleciaal hiervoor ge
construeerde: motor, hetzij! dooi' vereenvou
diging en verlichting van den pïnvafng
en liet gewicht. In het fegin van 193,1
ma,a!kte de direic'tie d-er K|rupp-f!abfiek'en
te Essen de nieuw-e z'.g. Kru!p|p(-ldu;r;b,Lnq
bekend, welke turbine! leen eno;rmie kracht
bezit en -een snelheid kian yeriaoirzapfein
van; 110 K.M. per innr. Proeven met dcsle
turbine leverden goede resultafen, diocli
dit record werd spoedig weer gebroken
door - een uitvinding, in Engeland, welke
het mógelijk maakte' etectrisoha treinlen
met een v,a;art van 130 K.M. per -pur te
doem loop-en. Thans w;as het weer Duitsch
Land, die dit laatste recórd trachtte, te
verbeteren -e® onmiiddellijk' tegen talóijlk'e
ingenieurs en technici na® dm aribeid om
de w-ereld in. verbazing te brengen mot
de bekende „Fliegende Hamhurg'er'', de
snelste trein ter wereld. De Duitschie
Spoorwegmij. Ihouwde in alle stilte dezen
.nieuwen lelectriseben „Schn-elItrieCiwagen"
waarin ruim honderd passagiers kunnen
wórden- vervoerd met iae® snelheid van
160 K.M. D-ëz-e „blikseïntrein'-' rijdt zonder
lacptootief on Wierd in Maart jl. in he,t
nórm'aal sploiorw'egve-rk-eer op: de lijn B;e-r-
iijinfHamburg opgenomen. Dies ochtend?
vertrekt de „Fliegendei Hamburger'1' uit
Hamburg, waarna- hij op het -einde van
den namiddag de terugreis uit 'Bnrlijn
aanvaardt. De reistijd, welke d-eza trein
voor dit traject -mondig, heeft, bedraagt
ong. 2 u,ur en 20 minuten. Heli geheim
van de snelheid v,an het nieuwe spoorweg-
■wemder ligt hierin, dat mien er in is ge
slaagd dem weerstand va-n de lucht tot
een minimum1 te- beperken. Teneinde de®
regelmatige® vorm vast te stelle®, hééft
men met v«or dit doiel geetonstrueeirde.
modellen p-rociven .gcmonnen in het wind-
kanaal van den „Zeppelin Luftsc'hifi'-
ba.ii." Deze proeven leidden .erbojei, dat
de .uiteinden van dan trein sterk' werdle®
aflgeron-d, dat de -zolderingen a.an dte beide
uiteinden met laaghangende platen is be
kleed. i
Het nieuwste is de «fódfc'r. kogelttei®!,
een Russische uitvinding, w'aarmnei reieds
'geslaagde pnocven genomen -zij®.
DE COCOSNOOT.
't Is heel simp-el. Tiu-ssöhen d-ujm en
wijsvinger houd je 'n amatenrskïek. Van
Kodak of' Afga «E 'n and-ere bekende, 't Is
'n prentje met 'n gekarteld randje', of de
muizen er aan gekmaib'beld hebHe®. Nog'al
harde, felle wit'ta deefen van hiardien zon
neschijn. weinig diépte. Hoofdmotieven,
'n man meit 'n baard, man met' 'n hoed
in de: hand' en 'n palmboom of' zop i-ets.
't Is heel simpel maar 't slaat dei gedach
ten-radertjes eenige jaren terug. Eim je
denkt: hoe 't mogelijk is. haa 't mog'elijk
is. Zoo'n snuiter van een jomge®.
Gelukkig had ie een duidelijke, Hol-
laudsche naa,m: Kees'. Zóó nationaiaL dat
onze vrienden daaruit, met 'm aanhangsel
„koppen", 'n pracht sclheldWoordje maak
ten getuige „Mijn Roode Kloosters" van
'pater Lekeu. I
Kees van Have had 'n „goeie kóp" om
ta studeeren. Evenredig daaraan drang
om dwaasheden te fbkken. Alle braeders,
dia aan de Sint Gerardns hebben gastaan,
zullen 't weten. Vanafl de eerste klas ziei
ie reeds„Ik1 iword missionaris'!"
En daar is nu dié kiek. met dia tiwea
mannen. Wonderlijk1.
't Is waar. er wia,s, wanneer 'tl er «p
aankwam, slechts één ding met vat opi 'm,
eni dat was de toespeling er op dat ia met
„zoo'n k.wajonge®jsgedrag" nooit missio
naris kon worde®. Ongelukkig genoteg
was-ie zoo'n karakter .dat schijnbaar de
portée van z7n streken niet begreep. Dan
zei broeder Louis; i
„W,at wil jij' ook weer Worden, van
Havé?," i J.
Waarop Kees' -hóófd' nog dieper vóór
over zakte en -ar toehi iets in z'n homding
kwam van ,,'t is verkeerd van mie) iged
we-est". Meteen W'as ie vervélend op alles
en iedereen, omdat hiji, en wij' e® broeder
Louis merkten; dat 't 'm „geraakt" hid.
En zoo'n vlegel zoor missionaris wiorden.?
Daar kon_ niets van terecht konren.
Wat ie dan wel uithaalde.?, Noui, wan
neer op 'n broeierigen zomermiddag, je
ondergoed aan je rug plakte onder het
lesuur eu broeder Louis stond dan „zware
dingen" te docesren over Guidoi Gezólle.
zaten ze .achteraan 'n ruilhandel te- drij
ven in postzegel-viervalsch-ingen. Arme
Gnido Gelzelle, met uw zachte. stille
schoonheid, wat moet de luidruchtigheid
van broeder Louis u pijn hébben gedaan.
„Hummes" z'n echte naam hen ik
.niet meer dia tripleerde en journalist
wou worden, las- stiekium' 'n boek over 't
Suez'-kanaal. Inbussehen was broeder Louis
dan opgegaan in G. G'. en stfla-an begon
de g-ans-che klas „lucht" voor 'm te wor
den. De linten van z'n boord wane® er
gens losgesprongen .bij! dez-e kamer-gtym-
nastiek en zwaaiden heen- en weer achter
't zweetbeparielde .hoofd van den eerwaar
den Ieeraar. Broeder Louis zat opi z'n
stokpaardje. En had daarbij' de stijl van
del- Turksche trom.
„O wilde en onvervals-éhte procihf
Der blomme la.ngls den watergraóht
Wat zie'k' ü_gieernia aangedaan
Lijk God beliefde."
Hoe kon 'n gansóhe klas eigenlijk! Z0f>
loom worden onder dezie- p.ra.cbtverzen
Later denk je todh-, dat in dit geval de
plaat- goed wa-s. maar niet de grarnalfóo®
En als dan, ineens zoo maar, voor en
achter en oyeral „groots en kleine sprink
hanen wipten e® hipten, sloeg broeder
Louis met 'n booizen sla.g, de verzen van
G. G. dicht, dat 't stoof. Hij' stond! dan
w-eer terug met- beide belenen op den miet
kalk geschumrden plankenvloer Va®) de
„hoogste". Z'n nijdig) oog ontdekte tus-
sChe-n loomheid en saaiheid eledhttlsl één
exemplaar, dat klaar wakker wjas en vol
ledig oplette. Fnne-st natujurlijkl Kèes
was de pisang. Z'n mensehóinkannjs Was
nog te zwak. Die suffige, slaperige zo-
mermiddagfcliek, was tje loom om- da re
volutionaire daad eener sprinkhanenplaag
te stellen. Daar moest 'n waikkere leiër-
ling zijn.
„Broeder 'k zat aandachtig tie luiste
ren!"
„Juist daarom." j
.Wat 'n logica, darfit Kees. Niet luis
teren w,erd streng gestraft:..wel luisleicen
hielpi al evenmin.
„Wat wil jij! ook' w-eier w,ordeh.? Missio
naris in Afrika.?."
Kees zei maar 'nik!s.
„Daar zou jé alth-ans sprinkh'an-emziwer-
m-en genoeg hebben-., wat ja el-emant
schijnt te zijn!"
Toen Kees daarbij! nog waagde te glim
lachen, werd 't net dtóhtglehaald.
„Blijf na de- klas maar even zitten."
De vrienden daden 'm bij.'t weggaan,
in geheime gebarentaal, teeklen va® „Hou
ze vast" en „Sterkte". „Hummes" trok
achter ',t glas d'er deur nog. 'n joulrnlar
listieke grimas, w.elke beduiden kón:
„Lap- ze allemaal -aan j,e laars!"
Broeder Louis deed bij' zooTn gelegen
heid altijd of! ie „g-een haast had. Verlegd'!
allerhande onno.odige dingen om' tajld! te
winnen. Ke.es kénde 't Wel' ,e® vond 't
kinderachtig. i J
Eindelijk kwam-ie dan af'.
„Kees, 'heb jij1 de sprinkhanen losge
laten?." i;:'.,
„Jaiwel, broeder. Allemaal."
„■En met opzet.?"
„Met opz'et, broeder."
en dat- zou toch wieinig uitwerking! jgfebad
heibben ook. met hiet ,oog óp de® -aldt-ancl.
Toen gebeurde er echter iets .waarvan wij
zeer .schrokken; Good viel. Da,t' hij! klwam
te vallen was een gevólg van rijh ®eigim|g
om e-en kleeding ba dragen ^ooala man dia
in de basdh-aafd-e wereld vertoont. Hajd hij
m-öt een flanellen haind «n idem -plaax Veld-
schoenen geloopiea, zioioals wij' alléni d]e-
den. .dan was ham Jit niet overborne®.
Good lag ylak Voor het woedendö dier;
wij! gaven -een gil en liepe® Zoo hard .als
wij' konden daarheen; wij wijste® dat! hij
sterven moest,
In drie seconden was d« z'aak' gjgeloo-
pen, maar ni-et zooals wijl hadden ver
wacht. K'hiva. -del Zoeloe, zag gijn meester
vallen -en -da-plper ien brnaifl nlsl ihijL was,
keerde -hij zich om en stak de® olifant zij®
aisiseigaai in zijn kop. Mét' -een schreeuw
van pijn, greep -het gewéldige dier den
armen Zoeioe gan, slingerde hem «p dón
(grond en zette Zijta Vervaarlijk grqata
poot «p hem. Da dappere jonge® werd als
■he,t ware verbrijzeld. Ontzet v!an Schrik
vuurden wij herhaalde malen tot de oli
fant eindelijk o^p het, lijk van de® Zoeloe
viel.
Good was «pigeisp-ronlgen -en 'wrong zich
in wanhoop -zijn hamdeta «ver.h-eb lot vja®
den dapperen Khiva, die zijh lévle® voor
hem had gelaten -en, wat Imijl betreft,, hoie-
wel ik een oude man be®,, dia
moe-gemaakt, voelde ik den stiufk) in mijh
koel komen.
Umbopa stond er bij1 -en k-eck naar de®
dooden kolossus -en het lijk va® de® arme®
Khiva. „Ja" zei hij!, „hij ja dood',, maar
'hij 'is gestorven als een man!"
HOOFDSTUK V.
Wij hadden negen olifanten geSchóte®
en het was twóe dagen Wierk voor ons om
hun de slagtand-e® uit te trekken en die
zorgvuldig, te vlerbergen op, een plaats,
waar ze niet door anderen zoude® kunnen
worden gevonden, Hét Was ee® ..prgdh-
tigc hoeveelheid ivóor. zooals -ik'-er Zeidjen
een zag. De tanden va® het gfoote dier,
dat Khiva doodde, wogen naar om'zc
schatting honderd e® zeventig! .pond heit-
p-aar. Het lijk' yan d-en arme® Khiv|a werd
door onik in da nabijheid' begraven. N,a|dat
dit was volbracht, zeibten wij onzen tocht
voort en bereikten eindelijk Si-tanda's
kraal bij dei Lukanga-rivi-er, het eigenlijkó
uitgangspunt .van onze expeditie. Heit zag
er d-aar armoedig nit, reóhta was een, ne
derzetting yan kleurlinge®] 'rnafc eenige
steenen kfalem voor het vieia én* e(e® paar
bebouwde velden en links# lag -ie juitgle-
strekt-e woestijn-. j r
.-v. (Wordt vervolgd.), j
