NS
zorgen;
AZIJN
oeders
GLAS,
Tweede Blad
verkoopen.
EATBRDAG 3 FEBRUARI 1034
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
CHE COURANT
N.V.
ICHT
IGCONSULENT
- GOES
\FELS
AO
RIODIEKE PIJNEN!
Da kunst om te leven.
•FEUILLETON
Het verborgen rijk.
VAN HIER EN DAAR
ONTSPANNINGSLECTUUR
II
I
ing moet
tabaks-
welken
kunnen
ordt nog
-enthee-
nbeperkt
ook door
eze bons.
en thee-
)eze zijn
-artikelen.
,de
ging uwe belasting-
irt 1934 door het
in welk geval de
ifvervolging instelt,
d, dat na dien datum
wordt aangenomen,
regen vermogen of
van strafvervolging.
;e van nieuwe be
groot.
aangelegenheid en
net den Inspecteur.
Altijd moede, nooit uitga-
t bij het opstaan, prikkelbaar/
d, gejaagdheid, beven der
Al deze stoornissen kuntU
regelmatig gebruik van
Aken, specialist te Selzaete.
ekkend. Koline maakt een
ij het gebruik van Koline
andere middelen faalden,
or zenuwlijders.
7. 2.50 per Flacon.
MIDDELBURG
ELEF. 475
Bevtland
2 HOFSTEDE ZOON,
REST; Wemeldingo bij
(PeriscOiOïliey.
Da titel van dit artikeltje is niet vol
ledig, zooals uit bet verder verloopt wtel
zal blijken. Ér moet van alias in be
handeld worden. Ik had o. a. met eveniviael
retoht als titel kunnen, kienen:! Paiws
boekenkast! 01': Wia.t moet een modern
manisch weten. ?t
Da kwestie is deze, dat ik voor 'amigo
weken in een zeer intelleetulael giezlisdnapl
een sesprek' meemaakte over eten,, Weinig
eten'en te veel eten. VieretehilLtande waren
van meening, dat ,,'n beetje dikte" geen
kwaad kon en ze "bevestigden hun argu-
menten met het voorbeeld vian Dr. Stehaetp-
man. De ahderei iplartdj bezwoer bijl hoog. «n
laag jflat bet allerzekerst middel voor ie|en
uitstekendfc spijsvertering iep. dia zluiivlene
werking van da nieren wlasi: onder 't mid
dageten drie tumblers koud water drin
ken evénwel geen spuitwater, daar dit
del maagwand te zeer zou prikkelen. Wjaar-
op een oud-'geidiende met klem verzldkfcrdie
dat een borrel voior tafel niet alleen be
hoedde voor kiespijn, maar zelfs Zou be
hoeden voior den dood, als 't den mensoh
nu eenmaal niet w'a-si vastgesteld om te
sterven. Bij deze bewering jdniktiem allen
instemmend, omdat deize waarheid etvten
geheid was als die) van een beklemd figuur
die zéide. .dat hij, als hij niet stierf' aan
hersenvliesontsteking4, hij zou stervten aian
iets ander*.
iedereen ha,d zijn eigen op|vattin!g. Eian
had iu een boek van Pastoor Kneiptp oan
midoel gevonden tegen hartziekte, een' an
ander vond iu de geneesMethodle! vian
Pastoor" Neumann een middel tegen
mngklieren. ,een derde had achter op.een
kalenderblaadje een probaat panacee ge
vonden v'oor 't geval je zemuwem dojor jo
bloed geslagen waren.
Na een uur bekvochten duizelden avij
van al de onzin en wanbegrippen .die on
der ons volk besta,an omtrent ;de jme'eist
voorkomende beginselen vian 'hygiëne;. En
dia mensehen moeten nota beniei kindcreln
groot brengen en een gezóand geslacht .op
voeden. Ze weten nog niet walk- vóedsiel
pn in welke hoeveelheid1 genanten nuttig
en noodig is om oen 'gezond, sterk' ion bo-
ber leven te leiden.
Maar onze verbijstering, zou dieu avlond
ten top stijgen. Wamt nu heit onderwerp
eenmaal in die richting jvas; gestuurd,
bleéft.geneeskunde met alles wat er los ien
vast. aan zit. het. gesprek' van den avond,
icaereien bad zijn eigen verhalen en eigen
oudeirvindibgan.
Letterlijk .alles kwam op de proppen
vanoifl de teint, diei dames zich graag ver
werven door een gebrande huid ini den zo
mer tot kan massage, en de meest vul
gaire kwakzalverij toe
Hetjongere geslacht. interesseerde zich
machtig vóór dei slanke lijn ,en meer dan
een half uur werd er gediscussieerd over
da P.unktéoller met de zuignaipjes. De
meeaten hielden beslist staande dat „het
hielp." Fien .enkele nuohlberling jjaciht Ier
anders ovfiri Maar na e,en uur wisten we
nog niat wat van dit womder-instruimainlt
ter verkrijging van 'n slanke lijn te
denken.
Op een heel bijzonder interessant terrein
kwamen we. toen een huismoeder, voor
standster van huismiddeihjee, dit onder
werp inleidde, met do verzekering „datei haar
man drie 'gebroken ribben genw-lm had
door een smeerseltje, waarvan haar groot
vader het geheim bezat on dal! .hij hij zijn
dood had overgegeven aan zijn oudste
dochter. Die had er laatst ,een hofdame,
van de koningin mee, genelze® vlam. leem
schildklier. Er dreigde een ibrmeelc ruzie
te komen, topn iemand de huismidd'altljies
uiterst gevaarlijk' noemde en de anieeninig
beëtree.d da.t uien oen ganciosmiddlel zou)
zijn tegen nensverkóutdheid, diaior dei zilte
vochten juist door do ui werden geprik
keld. Naituurlijlk was na dit onderwerp,
nfcoir de kwakzalverij maa,r één staipl en
we -zaten midden in de meeist verfvioinjdler-
lijfca verhalen. Iedereen bad gentellen. mtee-
gietmaak't.
Eem kwakzalver in Brabant getnasl ©en.
lijder met een ontstoken fwaialfvingerigpn
darm, waarvan ©r nog maar tweq Vinger
tjes werkten, dooj- hem tot ,a,an zijn n©k
iu den grond te graven. Een waterkijfcer
zag in helt water dat een jonge man bart-
klepvlieiS-onitsteking had en jgein masseur
trok uit een arm mot zemlwrhauimaticik
waiterbellen zoo groot ais biji 't bellen
blazen van de kinderen.
W e luisterde® in stomme verbazing ijsn
wc Werden toen piagi goed gelwaar hoe de
.3
Sir Heinry ,z:a.t aan de andere zijde van
del tafel tegenover mijhat Scheien mij,, dat
zijn gro,ote grijze oogen met ©'en ang
stige! nieuwsgierigheid op mij wtaren ge
richt. „Hebt u daar toevallig ook'een
man ontmoet, genaamd NeiviliLe?" „Ja;,
z'eiker, hij was daar in da nabijheid al
veertien dagen 'vroeger uitgospianinien om
zijn ossen te laten rusten voior bijl het bin
nenland inging. Ik had een brief gekregen
van een procureur, die mij .vroeg yzat
cr van hem geworden was ©n antwioiordd'o
hem zoo goed als ik bat doen kon."
„Ja," zei sir Henry, „uw brief werd mij
bezorgd. U zei daarin ,dat Neville Ba-
mangwato had verlaiten iu heit begin vian
Mei m een wagen met eten drijver, een
vocrlooper en een kalf'lier genaamd Jim,
dat 'hij van plan was naar Inyaiti tei gaan,
da verste plek in het Maita,befenland, ,w,aar
■hij handel drijven kon, dat hij d'aa,r zijln
wagen wilde verkoopen en dan .te vpete
verder reizen. U deelde ootk mee, dat u
den wagen later in het bezit had gezien
van ©en Portuigeeschen koopman, die <u
vertelde dait hij hem' had 'gehochlfi v!an 'eten
blanke te Inyati, wie®. snaalm' 'hij 'w:as ver-
menschen lallerlei verhalen vian buurvrou
wen geloovein en 'huur kinderen-lèènVbuditg.-
w eg .gebruikten als proefkonijn, waaratan
ze allerlei smeerseltjes probeiarcn, die zé
invetten tegen, pmjstj.es mët allerlei rare
zalfjes en die; ze volgieten met allerlei rare
drankjes.
En we; waren nog niet ,a.an 't eind, daar
successievelijk nog ter sprake 'kwam, het
gevaar vian do straat, heit gevaar Van do
prostitutie ien de allervreese-lijkste. beslmót-
tjng' jja® de: venerische ziekte.
Wat was er dien avoncl over ,al die on
derwerpen toch oen eigenwijze, domino
onzin verkocht. Niet alleen dóim, maar nok
gpvoarlijk'.
Is 't eigenlijk niet ergerlijk dat mon-
schen van al deze allerbelangrijkste' on
derwerpen van hygiëne, gelzbmdheid, Spe
cialisten. ziekten, gevaren, da allereerste
begrippen missenMenigeen .dia meient
zijn lieven te; verlengen, is juist bezig mot
een verkeerd systeem van eten .en drin
ken zijn leven te vlerkortan.
En als ik' In fam boiefccnlklast ga kijkein,
vind ik daar allerlei onnoioiz'ele pietlutteri-
ga romannetjes, flauwe kost, kinderachtige
prullen.
..Waarom lazen zij; b.v. niet feu koio'pon
een boek .eenigan: tijd gelodau uitg!ege,vén
door de,n Katholieken Dr. Huddlestion Sla-
tier hij dc uitgeverijl Forehollo te; Voiorhlouit
(e.n te verkrijgen in alle boekwinkjel's) on
dier den titel: Dokter en Publiek, waarin
opi pittige, dikwijls humoristische, altijd
scherpe wijze al deze en dergelijke lcwles-
ties behandeld worden. Het is veel interes
santer dau een roman en het interesseert
iedereen. Hier is eien doodnuchten observer
aan 't woord, een knappe kerel, die daar
enboven do kunst v'an schrijven verstaat
en een paar verbazend goeie ongein in zijn
hoofd heeft
Wie dit gelezen heeft weet wat hij je
denken heeft van:, gezondheid, ©tien en
drinken, .zonnebaden, vrouwenhandel, hu-
welijkskwcstieis, ziekenfondsen, dur© dok
ters apothekers, kwakzalvers etc.
In belang van de eigen broodnoodig'e,
ontwikkelingi raad ilc! iedere'en, die 't goed
meent met zijn kinderen, aan dit boekje
t.e| Icz'enoctk jjl om zich zel'f ï'e geneizJen
va.n allerlei domme; beweringen.
Iedereen kan hot betalen.
II. DE GREEVE S.J.
Avanturcw in Tibet.
Te Rome wordt de thuiskjomst
van den, archaco-lopg Tucöi ga-
viei-d. Deze heelft 3000 manus
cripten uit Tibet meegebracht,
benevens veel ander materiaal.
Het is do derde maal, dat TuCci uit het
land van den Dalai-lama terugkeert. Zoo
wel hij! als zdjin hiedewerk'or Fotrinilchi
ziïj!n lid van de Italiaansche koninldiijlcb
academie. D(0 karavaan, waarmeei d« hee-
ren in. Mei 1933 uit Nepal oipibralken, en
die, afgezien van; de bagage en de Itali
anen, uit 50 paarden en 17 Tibotag™ bce
stond, heeft niet minder dan 3000 Tibk'i-
taa.nsc.ho manuscripten mee naar Roimis
gevoerd, benevens 300 interessante beleï-
den en 500 historische, linguistise'he, ar-
chaeokigisehc en wiij^gecrige studie-objeC-
ten, waarvan het. onderzoek jarin in beslag
Zal nemen.
J^Udci jjjjkt eon bij| uitstek' kundig man.
Niet alleen kent Wijl d© geschiedenis va.n
Tibet Zeer grondig, maar bovendien be-
beersebt hij dertig Tibetaansclhie dialecten.
Slechts met behulp daarvan w|asi hlijf in
staat, de kloosters binnen te dringön.
Toch had Wij| tot dit laatste nog ,'ni ,ander
middel n©odig, n.l. het slSjjk der aarde.
„"VV.anneer wlij| een klooster naderden,
stuurde ilk! een hodei vooruit, die ©op
dikke' brief blijf zich droog. Hot Clauvert
bevatte 'n vleiend tópistel, 'n mooie bonte
sjaal en eem rol Indische rooplijfen. Kilagr;-
blËjPielijik droog moral dit laatste object
tot de sympathie blijf. Maar dc rol mo|cht
niet te klein zlijfn en diende -precies in
overeenstemming te wleiz'en met de grootte
van het klooster. Oinder elk'aar schijfncn
de bonzen heimdËjPf te belpialoii, weikei ste^dt
'penaiingcn er betaald moietim worden."
Trouwens, ook in religieuze, zaken na
men de Böedhistische, priesters het niet
aillijfd even nau.w; Twcci deed dat even
min. Hlij| vornd het geen bezWaar iZieh
als een Bloeddhist v.opr te doian. Hlijf leef
de volgens het dieet der mo,nni'kën Dip
porties rlijfst, thee, gediroicgdei en f'rissche
vruchten ©nzl.
„Het gevolg was", vertelt TuCci, „dat
wlijl in velo Hoostere ook te hoelang
met allo teeken©® van eerbied werden
opgenomen, en alles mochten 'fotograflee-
ren."
geten en dat hij geloofde dat 'di© manl met
een kleurling 'het binnenland wnS imgidgaan
om tei jagen." - „Ja."
Toen 'kwam er ©enj pauze. „Mijnheer
Quateimain," zei sir Henry plotseling, „ik
onderstel dait u niets meer wieiet af k'unit
gissen van het verblijf! van Nev'ille in hleit
noorden?" „Ik hoorde jvel iets1," a.nt-
woerdde ik en ging niet verder.
Sir Henry .en 'kapitein Good keken, 'el
kaar aan en de laatst© scheen hem ©en
Wenk t',e geven, wlaaropi ije slpineker ver
volgde: „Mijinheer Quatermain, jk' moot u
een geschiedenis Vertellen en uw raad en
misschien ook uw hulp vragien. De rechts--
géleerde die mij uw brijet zond. deelde mij
mede dat ik op - u volkom'ein k'on ver
trouwen en da.t xe in Nat'al algemeen gs-
acht wa.s." Ik boog en dronk wat whiCk'cy
met water, om mijn veadegenhiaid ta v'ler-
bergen want ik hem een bescheiden man
en sir Henry yetfvlol'gde„De heer
Neville was mijn broer." „O" zei ik
en nu schoot het mij te binnen waarom sjr
Henry mij op het eerste oogenblik' reeds
herinnerd had aan iemand, dien ik' vroeger
gicizien m'eendc te hebbén. Zijn' broer was
eem kleinen man ©n had |e©n zwarten baard
maar dezelfde, 'grijze oogen len ook hun
gelaatstrekken, vertoonden vieei ovcreien-
k'omst. „Hij was"-.veryol1gd|e sir Henry,
„mijn eenig'e en jobgere broeder, ©n tot
Het sterkste staaltje van omkoolpbaiar-
heid, dat overigens door de Tibeitaanbohlc
priesters werd gepresteerd was de mani
pulatie in verband met het Saloönlbaeld.
Saloon is eon oud© godheid. Het beeld,
dat TuCci in een. klooster ontdekte zag
er prachtig uit en w'as eenig© ©euw'cn
qud.
's Morgens deelde T,ucci don moinnikcn
mee, da.t hjiji gcdroaund had, ho© hjet
het beeld cte wiensch had uitgesproken)
met hem mee te reizten, en 's avonds k'waim
er een vergadering biijieen om' te beslissen
of de godheid zich op dfezo wlijizlc aan dan
mensch kan openbami. Nu bad de bonz'e
's ochtends vani Tu'cci ©en mooi messing
kastje gekregen mot 50 roeplij©::; er in.
Toen nu do Zaak met het beeld ter
sprake k'wam, viel d© bonze' in trance',
sprong overeind en liep met do oiogen
dicht ;op Tneici toe, wien hlijf bet voor-
werd op het hobf'd ziette...
T.uclci behaalde nog veel andere suc
cessen. Hiijj trok' b'.v. de Ratangpas over
en betrad het ToHnigldoioster, e«n gebouw
dat in de laatste eeu'wl nog dopi- gjeem
vier blanken van binnen is gezien. Slechts
TuCci drong in do gebedshallen dopr
en Wel: met ziijfni camera!
In het klooster Rabgyeling, Wiapr e«n
Europeaan nog nooit is geweest, won
Tucci het vertrouwen der monniken door
w'ijjsgcerig© discussies met hem te houden.
'Een voor do expeditie onaangename bij
komstigheid w'as nog deze, dat de Engei-
sche kaarten niet deugden. E.r stonden
nederzettingen op aangegeven waar ze
niet lagen; ein waar zich wel dorpen beh
vonden stond niets. Wanneer de klooster
bewoners d©n Italiaan niet goed geizind
■waren geweest, had h/ijj noodt: ©en doel be
reikt! Weliswaar heeft de reis geld ge
klost
Ontdekking van belangrijke cleeirist'iip
verstil ijnsetcn.
In liet jaar 1789, dus ruim 150 jaar1
geleden, werden ©enige electrische v'ein-
sehijmselem waargemomem, wellila v:a.n bui
tengewone betaektenis waren. Zij' leidden
tenslotte tot dc ©0|nsitruptie va-n d© gal
vanische elementen. Wij: bedoelen de an-
derzoekittgein van den Italiaanscheai chi
rurg Galvani. D|eZe Was te; Bologna; böz'ig
met onderzcfekiugen te verrichten vian
kilcvlorschpmeparatein. Zijln. ©c'htgieaioioitc be
merkte, dat kikvorscWppptein «ini stui'paich-
tigje beweging k'regelm, wanniear zij in de
nabijheid van ©en etóotrischb machine; lar
gen, en dc conductor .ging vonken. In
1792 wilde Galvani, als Vervolg vlain. zijn
pnoeïtoeimi'nigen, de kiklviorscihpneparat'en g©i-
bruik'en om de atmokphcrisch© ©leicbricd1-
teiti .aan te toornen en hing hen. diopr middel
van een koperen draad ,aan een ijzeren
draad. Hij bemerkte, dat, wamneier de1 kik-
vjorschprepiairaten to©v|allig tegeni 't ij'zier
kwamen, zij in; beweging geraakten. Giajr
vani dacht te doen te hebben met een
uiting; van levenskracht, maar Alexander
Volta (1745 1836) bewees, dat dopr do
aanraking van twee metalen zkmder wriji-
vimg eicel riciteit ontstond en dat in des»
elect riciteil, dc physiploigische; werking pp
de Spieren en zenuwen te zloekfen was. Bij
aanraking van twee metalen ontstaat eten
potentiaal (spannings) verscliil. In het
jaar 1851 werd maair laanleiding hiervan de
Zoogenaamde spnnning.-reekis oplgesteld,
ztinkkijizer-koper-goiud'-platina, all© ©lietc-
tris'chc 'geloidere van dia eerste orde. Ver
schillende ziareni z'ijin ©ok elieictrisch© ge
leiders, en toeni bleekl h©t doior clomibinatie
van mel-alen en zuren mogelijk! tei zljh
oin elCctrisch© atropine,n. voort tel brem-
gen. Dit was iets zeer belangrijks', daar
hot tot dusver slechts mogelijk was, «m
èleötricitedt op te wiekklau door middel
van wrijving (wiiijfvingsclectriciteitslmachii-
nes, 'Zioaals wijl die kennen van Rlamsd'e'n
1766, Hpltz' 1865, iWinshupst 1884 en
iWiommelsdorf 1907). De nieuw© middelen
oonl electricite.it ,op te wlelkfcen, noemde men
ter acre van Galvani Galvanische: elemen
ten. D'e ©envöudigstie combinatie, is een
zinken en koperen staaf in zlwavtel'zluiur. Al
spoedig vond men, dat d© verechilleindb
elementen achter lekkaiar waren te scha
kelen. Hieiwan is ©pn vhorheeid de zuil
van Volta, welkte bestaat luit plaatjesi,
afwisselend vani zink, ©n kolpcr, waartus-
schen stukjjee doek, gedrenkt in zwavel
zuur. Hierna ikiomt do zuil van Zaïuboni,
die on-echt go|ud- ©n, zilverpapiier (klapten
en z'imlk) gebruikte.
Het eerste Constant© element is ver
vaardigd door Dfaniell in; 1836, en bestaat
uit oen kiopterein staaf' in kapsrsulf!aat'-op|-
lossinig ein. een zinken staal® iu zinksul-
ïlaabd.pfossing (Zwavelzure Zouten,). Dfe
Spanning: van deze dementen bedroeg
1.081.14 violt. Dit werd cenig«zinsi ge-
wijizigd door Meidiniger ©ni later dopr
voor vijl' jaar geloof ik niet dat wijl ooit
een maand van, 'elkander waren gescheidcni.
Maar vijf jaar geleden kwam er ongcnoie-
gen. zooals dat soms in families, voiorkom.t.
Wij kregen bitteren twist, en in mijn
toorn gedroeg ik mij onrechtvaardig tegen
over mijn broeder. zlu'lt weten, dait wlan!-
neer iemand sterft zonder testament ©n hij
heeft g'een andere eigendommen dan Jand',
het .alles vervalt aan zijn oudsten zooh.
En juist in den. tijd, dait wijl twist hadden,
stierf onze vader zonder testament. Hij
had het maken van een uiterste wilsbe
schikking .uitgesteld 'tot h'et te .laat was.
Het gevolg was, dat mijn broer., die nooit
voor eenig vlak was opgeleid, .zonder leen
cent achterbleef. Natuurlijk zoui bet mijln
plicht zijn geweest voor hem te zorgen,
maar in dien tijd Was jle t'wtiist tusschtem
ons zoo' bitter, dait, naar ilc beschaamd
moet bekennen, ik niets voor hem deied.
Het was niet zoazeier uit nijd, dan wtel
omdat ik verwachtte, dat hij de teerste
stappen zou doen, maar er k'wam geen
toenadering van Zijn kant. Htet .spijt mij
wel dat ik' u met dit alles motet lastig!
vallen, maar ik moet u. de z;a,ak duidelijk
maken. Is het zoo ni'eit Good?" „Juist,
volkomen juist" zei do kapitein en ik'
ben er zeker v,a,n dat de heer Q.uatiermain
do geschiedenis voor zich zal houden."
„Natuurlijk," haastte ik mij' te -verz'e-
Ü&rttger. Het ©lemleiut vaat Kriïgfer vónd
uitgebreide totepassing b'iji de Dhitsehiei te
legraaf- en teleibonidienst. Grove clan-
strueerd© dan eletalent met een spanning
van 1.9 vólt. Dlit eleantent had een, zin-
kien cyclinder in Veirduind zwavelzuur als
negialiev© p>oal ©n ©en S-vjormigte gebo
gen 'platinablikl als positieve paioffi. B|un-
een verving het kostbaar platina, dom'
kool. Dte elementen van Biunsen en GinVo
hadden het nadoel, dat z'ij: sterk' p'rifcfcei-
lendo ©n giftige dampien ontwikkfelden.
Btunsen maakte later nog het chroom:-,
zuur of' dompel-element. Het Lc-clanché-
element heelft maar één vloeistof, ml. eien
s;almi;ak'-oip'losising, terwijl de ploten kool
met bruinsteen' en zink! zijn. D;it element
werd algemeen geibruilkt voor huistelefoon,
en etóetrisch© söhell©ni. Siemens1 en Hafeke
tHabriweerden, het aoDiglcinaamd buidel-ele
ment: om een; kbolstaalf' bevindt zich in
een linnenzak het mengsiel v,an bruinsteien
en kool, daaromheen is de salmiakóplios-
sing, waarin, ©en izinken staaff is geplaatst.
Blij, de tegenwoordig eflove'el in; gebruik'
Zijnde droge elementen is meestal het
luiterste omhulsel van zink d© een© pool,
terwijl de andere uit retorbenkióiol bestaat.
Hiertusschen bevindt zich do zoutoplos
sing (b.v. salmiak'), welke, door middel
van gips, klei o'f iets dergelijks1 tot ©ein
brei-achtige massa is gemaakt.
DE JUF.
M'n veter is gebroken, juB!Mag 'k
een anderen hebben?." kwam' Jauneman
binnenstormen, terwijl hijj eenigszins mank
liep op, één, schoen, en den anderen onder
de® arm hield.
,,'k! Zal je dadeliijk' halipeni, vent, n,nt-
woerdde de juffrouw, diei bezig was met in
de huiskamer het ontblijft in orde te maken.
„O, ja! juffrouw" riep Wim, dio zlijfn
sohooltasch greep, na,ai m'n ta,,sch even,
ze is gisteren zoo, maar vanz'elf gescheurd.
„Jawel Wim! Leg maar wieg... Ik
zal 't voor schaolt'ijjd nog Wel in orde ma
ken. Maar had .dat liever gisteren ge
zegd, vent, dan had 'kl meer t'ijld gehad."
„Hè jakkes, juf! Nou hebt u m© toch
weer boter gegeven;," jengelde Tr©es, ter-
wliji ze haar boterhammen van elkaar
lichtte, „U weet toch, dat 'k' geen boter
lluSt."
„Ooh, dat heb ik! zonder gedachten ge
daan," verontschuldigde d© juffrouw zich,
,,'t is ook zoo, vreemd, géén boter op je
brood, je weet heusc'h niet, wat je; ver
smaadt;, Zus, 't is z|oa best voor alle me,ni
sehen en in 't blijlZonder voor kinderen."
„Nou goed, maar ik lust het niet,"
hield Trees v,ol, „ik wil die boterhammen
niet hebben."
„Al gjoed, kindje, stil nu maar, dan zal
'k wel ander© snlijlden," suste dei juffrouw.
„Wat was daar weer?" vroeg vader,
die de kamer instapte, „heeft Trees weier
complimenten U móet haar niet te veel
toegeven, juffrouw', ze is een beetje ver
wend, maar dat moet er gauw uit, hoor!"
„Och, 't is niets," goedigde de juffrouw
ik had me vergist met de boterhamlmiem.
maar nu is 't weer in orde, inietwajar
zjus
Trees knikte zwiijlgend, ©n hapte in een
partje van, haar boterham, nu zonder bo
ter, doch dik mot abrikozenjam besmeerd.
Nadat het ontblijft was genuttigd, ging
het woelig© drietal naar schoiol en mlijln-
heer naar ziijln bezigheden, en toen was
het in het groot© huis opmerkelijk! stil gei-
wiorden, na de roezemoezige drukte van
de kinderen in de morgenuren.
Sinds enkele .wekten was Anna als juf
frouw voor de huishouding werklz'aam ih
het gezin van den heer Spierman, een aan-
nemer-timmeilman in een provincieplaats,
die na enkele jaren gelukkig getrouwd te
ziijjn geweest, Zijn voorbeeldige! eohtge1-
noote na een kortstondige ziekte;, door den
dood had verloren ©n toen door middel
van een advertentie hul'p' gcivrangd had
voor de verzorging van 'de huishouding en
zijln gezin.
Anna, die altiij|d thuis haar moeder be
hulpzaam was geweest, was door omstan
digheden in de noodzakellijpdieid gekomen,
buitenshuis iets t© moeten verdienen, aan
gezien. haar moeder slechts van 'n beschei
den pensioentje moest leven, hebw|elkl haar
eenige inkomen wias, nu haar bedde jongste
dochters, die .aanvankieliijffc in betrekkingen
werkzaam waren, kórt na elkander in het"
huiwelïjjk waren getreden. Moeder kón het
toen, wel a!f' met een dagmeisje cn Anna,
had besloten, een betrekkingte 'zoelklen,
waarin, zlijl ha,ar eigen bropd verdienen en
zoiO' mogeliijjk nog iets Voor moeder over
houden toon.
keren. „Toen mijn broer wegging,"
vervolgde sir Henry. „ba,d hij nog ©en
piOtiir honderd pond staaini. 'Zonder iets
te zeggen beschikta 'hij oyer dal be
drag nam den naam Nevillei aan! en ver
trok naar Zuid-Af'rika ,in de: hoop. daar
fórtuin ta maken. Dat. vernam ik eerst
later. Er gingen drie ja,ar voorbij ,on ik'
hoorde niets van hom Jnoewel ifc h|em vleT-
scheidene malen sehraelf. Da brieyan [be
reikten hem zeker niiat. Ma,ar stieieds werd
ik ongeruster oiver hem ik bemerkte; toen,
dat he't bloed dikker is dan waiter."
„Dat is waar," zeide ik en ik daicbt aan
mijn jongen, aan Harry. „Ik had graag
mijn halve viermogen gegpvlein, imjnhieer
Quatermain, om te weten ,dat mijn broer
George, de .eenige; familie; welke ik Ue(zït,
goed en wel in leven *wtas 'en om' 'hem
terug te zien. Met, den dag wierd mijn ver
langen grooteer. Indien hij in leven wais,
moest ik trachten hem in het laind terug
ta krijgen. Ik begon onderzoekingen en
uw brief' was eten vau de resultaten. In
zooverre was die voldoende omdat ik er
uit zay. dat G'eorge althans opl dat oogen
blik' in l'elven was, maar dat Was mij' nog
nietevoldoende. Om kórt t,e gaa,n, ik be:sloiO,t
z'telf' naar hier te kómen, o:m hem te zoe
ken en kapitein Good jvas zoo. vriendelijk'
mij te vergezellen." „Ja,,." zei dte kapi
tein „door de admiraliteit veroordeeld' ,om
Dlaar.om' had zlij[ 'geschreven o,p.de adver
tentie van Sipioimanz!ij( wak wel nooit
met de verzorging4 van kinderen belast
geiweest, doch Zijl achtte Zich wel in
staat die oj> zich te nemen, in de huis-:
houding was Ze echter beter doorkneed.
Haar antecedenten bleken den aannemer
a,an te staan'zlijj wlad niet mteer zoo, heel
jong, zlijl zbiii op de kinderen val'dioendo
overwicht hebben, meende blijf Waarop.
Anna, haar moeder ©n de hoofdstad' bad
verlaten, om' op ©cn praichtigen lentedag
de woning van Sipierman binnen te treden.
Al dadellijfk ha,d zlijl begrepen, da.t haar
taalk, hier niet gemiakltelijPc zbiui Zijn. Die
kinderen gaven haar veel zórg; tot' nog
toe wias hun; opvoeding geheel aan da
moeder overgelaten, di© dit bleek
Anna- spoedig opl eenige punten zwak
en, weifelend was geweest. D|el kinderen
waren druk' en k'ibbelig en niet altöjjfl
gehoorzaam'. Elij) gevioelde, dat hier èen
Zware taak voor haar was weggtdegd,
vooral ook' omdat de vader, door Zij(n
drukke bezigheden buitenshuis, veel af
wezig was, en grif bekende de opvoeding
ziijner kinderen geheel aan de juffrdnW
toe moeten overlaten.
Toch bleef ziij| Prezipld met een optimisme
.voor haar werk', dat bewondering plfj.
dwong. Ziij! wist haar ta,ak' zoiodanig op
te vatten., dat de kinderen het gemis van
hun moeder niet al te zeer gevoelden, pn
wanneer Spierman van zlij|n werk' te,rug-
keerde, hem ©en rustig en gezfellig tehuis
iw'ac'ntte. En z!ij( die gedacht had hier niet
te zullen voldoen, moest 'langzamerhand
ontlwaron, dat dij| klaarblijkelijk' een goedo
plaatsvervangster wias geworden.
Na verloop: van enkele maanden ging
Zijl geheel op in haar betrekking. Dte kin
deren waren .haar lief1 en dierhaar gewor
den. want zlijl gevoelden Zich geheel tot
haar aangetrokken.- Spierman uitte, dik'-
wlijls zij|n dankbaarheid en 'prees haar
zeer voor de uitmuntende- Zorgen, welkte
zij! dagelijks aam het gezin wiijddo.
Spiermain was een eenvoudig mensch
van gewone ontwikkeling, die. dweepte met
zijln werk, dat wat ruw en allediaaglsch
was. .Bijl was niet iemand van ïüjtoe, bc-
schaviing en soms w:at lomp' in zljjjn mbnie!-
ren, maar hlijf metende het goed. en Iwlas
een rechtschapen man met een eid©l hart.
Wanneer Anna in den namiddag, als
haar bezigheden wiaren Aifjreloopen, rustig
ter neder zat, liet Zei haar gedachten wiel
©eins vrij|elïjik den loop. Dlan ging haar
geheel loven haar geestesoog vóorbij!haar
voortdureind zwbegeu in het huishonden
va:n haar moeder, toen vader .wlas over
leden. en haar zusters1 in betrekking wia'-
ren, zoodat het gaheel'e, huiSliloiudelifk' be
stuur pp haar schouders rustte.
Wat had ze eigenlijk nog weinig van
haar leven, genoten. Van eten valc'antie,
om naar buiten te ga,an, haar ifamili© to
bezloekien, had Ze nooit kunnen profï-
teeren, daar was geen gtelegenh©id voor
geweest. Ofschoon haar zustere veel jon
ger waren, dan Zijl, waren zijl bctrekkfellijk
reeds vroeg, ten. huwelijk! gevraagd, ter
wijl n.og niemand aandacht voor haar had
gehad. Maar ze had ook Zoo weinig bals
en. partijtjes beZolcht; Zïj| was nog ,aoo
zelden uit geweest; leen hoogst enlkfcfan
keer met haai" moeder naar een concert.
En thans zou er evenmin veel van kó
men. Spierman hield niet van uitgaan en
hiiji was blijkbaar van. oordeel, dat wok
Zij| 'daaraan geen behoeft© had; mo(g
noodt had hlijf met haar over muziek- 'jolf1
toaneeluitvioering gesproken.
Maar toch was Zijj tevreden m'et baal
lot; Zij verdiende haar bropd en dteed met
plezier haar '.wefli'. c j
'Zoo verliepen tal van maanden.
De kinderen waren heel wat handel
baarder geworden. Zlijf dweepten met de
juf' en schenen hun móeder gahetel ver
geten. En Anna hield veel van hen.
Spierman zag hoog togen ha,ar öp cn over
stelpte haar met lofuitingen. D|ei juf was
alles; hij; meende hete zoa goed met haar,
al km» iiijl izijh waardeering niet ajtlijld
onder wloorden brengen.
©a soms was' het dan, oï' Anna hete'
leven lichter inz'ag, oif Ze 'n waizi;gle!ni
horizon plots zag Verheldeiren, olff liieit,
danker der toekiomst als blijf tooverslng
wegvaagde «u ean bllijj, zónnig verschiet
zich in alle heorlSjPiheid ontsüloiot.
Dóch dan iwlerd ize wteer .stil en zachlz'elvo
gekeerd, dan leeif'd© iz'e wteefr in ombfekfeirj-
heid voort, verward en, onbestemd, dan
bleef Zij ure® somber en af'gatookk'en, dan
was izlijj soms stug en zónderling.
Als Spieimiani niet op tlij|d wias thuis-
gekomen van zfijjn weak1, werd Zet Zenuw
achtig en. bevreesd, dat hem1 wellicht een
ongeluk iZoiu z|ij!n overkomenen als zó
dan eindelijk de voordeur hoorde1, stjeeg
honoer te lijden op halve soldij. En nu,
mijnheer, wilt u ons .misschien vertellen
wa,t u wteeb óf gehoord hebt van den heer
Neville
HOOFDSTUK II.
„Wat hoorde u over 'het verblijf van
mijn broeder ta Bamangwatoi?,", „vroeg sir
Henry, toen ik een, oogenblik z'wiceg
mijn pijp te stoppen, voor ik kapitein
Good antwoordde „Ik hoorde dit," zei
ik „en ik heb er tot nu toe met niemand
over gesproken „da,t 'hij' naai- de mijnen
van koning 'Salomo ging „De| mijhein
van koning Salomo h'eriiaalden mijn bei-
da toehoorders tegelijkertijd, .„waar zijn
die?" .„Ik weet het niet" ziei- ik. „Ik
weet iylaar men zegt.dat ze zijn; leens
heb ik de toppen van de berge® gezien,
diet naar men zegt aa® die mijnen grenzen
maar er waren nog gen hoinderdd'ertig
mijlen woeisltijd tus9chen mij en hen ieji
het is mij niet bekend, dat eicnigla blanke
dien wag ooiit heeft afgelegd. Maar hot is
misschien het boste, dat ik u de leigende
vau Salomoi's mijnen vertel, zooals ifc die
ken indien .gij mij: daarbij ,uw 'woord' geteft,
om niets daarvan buiten mijn toestemming
mee te deelen. Vindt u dit .góed?, Ilfheb
mijn redenen om het te vragen."
Sir Henry knikte en kapitein Good
antwoordde: „Zeker, zeker 1"
(Wordt vervolgd.).
