f in het kraaiennest
fill allerlei 1~1
gekke gesprekken
ZATERDAG 13 JANUARI 1934
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Haat j.ui;S!t k'o m pus.
Een lezer zond .oiniS' eeai wonderlijk
«(gistel. Me# een talent aan die® meest
ilabelaöh'tig-be,kwamen spOTilblomd eiglein,
blijikt hij in allei opzienbarende dingen,
die den laatste tijd gebeurden, 'die hand
van Moskou ta bespwen. Brand iini de
Amsfceirdwnsdia teLetoon-oenlrale, srihiaepis-
brand. o ntspioringein, Pwt|j'a.ae,nj»cli^ enz.
eiB. ze worde® alLemaal aangeduid als
misdaden van heit bolsjewistisch' janha
gel waartegen da regeiering nieit gnoes
optreedt, «Min men kent heb liedje'hiat
woraifc tegenwoordig! meier, g,©Zongen, voor
al oom' hen wier politieke meeningc® onder
den invloed staan van persoonlijke vrees
oil 'eigenbelang.
Men möat bij die' dingen van den dag),
ook «ai zijn diei nog zop erg, zijn. hoo.tkl
keel houden, omdat hei# ondorsoheidingisi-
varmogen anders verzwakt en da zlenuiwien
inplan,ts van de hersenen den bovanittoioin
gaan voeren. Wé moeten ook bij' zake® dia
ons onaangenaam treffan, niet beginne®
met een vooropgezette maening, d|o©h ons
oordeel gronden opi feiten. Alléén werken
melt verdachtmakingen en boaz-e vermo©-
dems. is evien onrechtvaardig pis doim en
kweekt «een pianioltetemiming, .die altobe.'
halvei bevorderlijk is vlooi* do rust en orde',
welke men zegt voor te staan.
Ook dot smalen opt de regeerimgt te zoo
bijster goedkoop. Wanneer pen lichaam
oi# een der belangrijkste pusten van 't
heele. land. oen man zet, die niet, van anrir-
ehistisohei smetten vrij is, moet inen dan,
wanneer er iete verdachts gebesuird, zich
eerst op dien mlan en later op de ïiegjeerinigj
werpen. Neer, dp hoofdschuldige® zïjiu
dei chefs van zooi'n oiibeitrüiuiw'baar ambte
naar.
In Rusland «en Duiteelrlaaid heeft men
wél regeerders. „die opi „Vördenkiitgjpn en bte-
schuMigiriigie'tt aiijgiaan, maar daar heeft
men ook die .verbanningsoorden en oom-
cent ra,tie-kampen; daar heei|b men da
terreur.
Een regeeriniej kan niet alles. doe®. ,W.an«-
neer duizenden autoriteiten! hat kwade
begunstigen 'en hei# goede tegenwerken,
beginnen ook dei hoo|g(slte gezagdragers
zo.a weinig. Een liberaal hoofdorgaan b.v.
gaf Maandag te kennem, dait de regeering
ten opricht© v,an de couninintetiisldhie pers
wat ,tei lankmoedig is, doch toen enkele
maanden 'geleden de reigjaerihg aandrong
opi wering van ,,d© Tribune1" iuit de toipeui.-
bu.r© leeszalen, toen helbben in alle glejiMm-
teraden. waar del kjwiestie a|an de onde
k'wam, .alk liberal© geraioenterajaidsladeii»
tegengestemd en zijn pas voor de harde
bedreiging met suteidte-verlies op zij ge
gaan.
Rechtvaardigheid, Heide en bclglinselvaet-
heid zijn de peilers waarop een .samenle
ving. jnoat rusten.
"Wife* zich la,a,t leiden door vrpeS, belang
ca praatjesmakèxij helpt dene®e®, die mdt
onrecht „haat en karakterloos gjedmaai de
basementen dier maatschappij ondergraven.
UTTKIlJIK.
's Anaerendaatglsmorglens stond Tanto
Luns ,a,an z''n bedje, toen ie wakker twlerd.
Dal. was erg ongeiw'oion. W;aar wjaisi mimes
„Dag lieverdje. Fijn geslapen? Kom
d'r m.a,ar gauw uit.!"
Vv iaar is moes.?,"
„Moes is beneden, Bcha,tt.elhom<t."
„Komt mneis ine niet aankleeden
Tante had d'r vingers in 't wijwater
gedoopt en gaf er van aan Tonneke, die
'n pleichitig kruis maakte, maar wel wjajt
dwaalde mot zi'n niaulwlsgferigia gedachte®.
'k Zal je beneiden bij moes ibrengein,
Tonneke." Tante waisehito z'n snuitje en
't ras'tantje slaaipi uit z«'n blauwe -Hjlkere.
Dan z'n broekje ©n z'n wollatje aan.... Be
neden hoorda ie rapes hoesten-—
Terwijl tiamto nog doende Was de hand-
aoek.uit't.e wringen boven de wia-sdh'som
tippelde Tonneke blaatViOets naar de deur.
„MoeS|SiiQ!"
Meteen liiapi io door, de trap af. Tante
Ijuus riapi üqg, maar was 'm klwïjit. Ton
neke kwam benaden in d« kamer, 't Stal
letje stond er nog: even afgetakeld na,ast
aa beeldj:es-,aipptih'e.otSö pp! tafel. In de
voorkamer hoorde iei 'n ©nlgewtaopn gip-
luid. Da tuissehendeur stpnd opien. Tomnie-
k'a tipipelde op z-'n blont.e voptjesi iljinno|n.
„Hé moes!"
„M'n engeltje toehl"
Moes lag' in 't. glroqt.e bed. Tonnieke
moest omhoftg kijlken pm d'r -warmen
lach te zien en stak z''n armpijes: op am
h'Ulpl. Tanta Luius was pl vlak1 achter 'm.
Ta k'wam ook uit dei keuken. „Mo«es iisl 'n
beetje ziek. Tonneke, moies moeit, 'n dajgjjie
in bed blijlven. D|an is zei weer 'heiel ganlw
beter." Er trok iets oivar Tpnnekes snioiet-
jei en zpn oogjes werden hieiel groot cm
nngiatig-'helder. Is nie|t erg hoor, lie-
vertje „troostte moes :en ze kaak naar pia,
dia vol aandacht, was voor 'n wit darton
nen klaart, 'jvaajnlaaist 'm tbeïmoanefeir lag.
„En 't s'tolleitje moes?."
„Dat zal paps met Tonneke' klaarmaken,
niet. Je weet nog Wel, wat je gisteravond
beloofd hebt."
„Maar moes mo.e,t 'k doem."
„Tonneke en piapis."
„En oom Frans," voegde tanfe Funis
er bij'.
Dia.t scheien 'n tikje te verbeteren. Tom-
nekc keek naar paps. Deze tilde 'I vemtijie
onder z''n larmpijes van deini vloer ten Tom-
nek'c gaf moe.s 'n dikken smaklterd 'tctgciD
contanipn ruil. Tante Furas nam 'm over
en son het nog 'si over doen, maar spar
telend protesteerde Tonnieke.
in de. keuken stond 'zón eitje rjeds
in 't dopijei te waghten en F-izia. poatgfe
juist z'n sehocmtjeis. Bert romrmeida ial in
'n bak met speelgoed en teen Toinnieko
„gociaen morgen" zei, zoi Liza, ook' „goe
den morgen" en Bert zei „Famgislaper."
laps kwam- aanmanen om. vlugi te eten.
want ze moesten naar de Mi®. Omdat 'it'
vacantia was en piapa nui taCh geen' klas
moest doen en Bort ook' heela daigen vrij
was gingen zio maar naiar de. late Misl om
acht uur. Er warem nog 'wiel latloiia,
maar paps noemde acht uur «al de late Mis.
Onderweg' zei piaips, dat Bert maar
moest comunuuioeeren vqor moes en Tom
nek« hartelijk voor d'r moest bidden.
„is Kerstkindje al in da kerk, papa?"
„Nog nieit, maar 't, kan je evengoed al
hoeren, Tonneke."
Tonneke zat vol felle* aandacht vooi
Kindje Jezus, z'n oogjes stijf dichtga-
knepen, precies met z'n kinnetjei boveai
'.t donker eikenhout van de bank' en zei
op z'n eigen manier eaniga dingetjes' aa.u
'L JCerstldnclje. Dat nvoe® ziek w'as en ie
't Kindje nn kwa,m vragen, ha,ar weer
g!auw tel gcneizan. W.autJ dat- ie van tante
Fuus veel vroeger na,ar bed moicst, of
schoon die 'm „siclhalitebout" noemde en
'm zoo vervelend zoende. En, da,t 'tJ stal
letje nog wel afgebroken stond, maar dat
c'r vast .en zeker kaarsjes in konden Ico.-
möii zboal'S in die kerk in RiojneOf
Bert ook die looomiotieif! terug' ziou. kun
nen 'herstellen, die zo gisteren samdn uit
elkaar hadden geiha.a,ld Amen.
Raps e® Bert stonden op. De priester
ztgende en Tonneke maiakte met. de an
dere mensehen cenkruiaiiceklein. 'IWnielkle
vouwde Weer stijt! z'n handjes! en kat 'heiel
stil. Want. 'b was voor moes. Volgend
ja,ar mocht Tonneke ook te Coimmund©
'g,a,an. Moes had 't gezegd en zuster Ge-
rarda had 't gezegfi. Alleen pans zei:
„Als je, braaf oppast". Dan zou. Tonneke
oic'k voor moes te Cb'mmiuiue ga,an. En
voor piaps e,n voor Bert als1 dia 'm ten"
minstu niet zooveel bleef plagen.
Aan 't bouwen van 't stalletje! werd
uien dag niet veel gedaan. Papis h'ad .geiein
tijd. .liep. op z'n ïeemn. door de kamer en
weies direct met 'n vinger opi den momd tot
stilte. Moes kon anders niet slapen. Er
was 'n meneer door de keuken gelkioiuein,
toen Tonneke met 'n groot servet om z'n
hols. „waarvan da knoop met «tiwee witte
konijnenoioren recht .o-mlhioog gtxmd, ha,ver-
moutpiap oiplelpelde. D'e meneer streelde
'm onder Z'n kinnetje1 en toen ie wia'gj iwlas
geglaan met pia.pisl zei Bertl, .dat 't de
dokter was.
't Was in elk 'geval 'n brave dokter,
meende Tonneke.
's Avonds kwam aosn Frans in da
keuken vragen, ofl z'& vanavond met 'ui
meegingen bijl hem thuis' 'n Kerstistalletje
bouwen. Tonnetje begion oimhooigi te 'wip
pen v.an 't verheugend vb.oruökziöht. Ber,t
ruimde- alvast alle onderdeielen van blik
in de rommelkist. Tpnneke giing al opi oom
Frans' knie- zitten. Oom Frans vertegen
woordigde nia pa.ps 'n maslsia dingen, die
Tonneke zich voorgenomen, had ook te
doe®, „als ie g®oiot was. Pijlple® roiolfen en
'n dilfkc. zjva,re z'ilveren horloigieketting!
hCWben. V.er van kuis varen npet grooté
sohdpipein
„Sehepien", verbeterde Bent.
Én trok' Tomnefce liever a,an qome's
knevel, die dat tweie, drie kaer toialiiat1,
maar dan inaens: „Hiaipl" xieip', diat Tonneke
schoktevan verrassing, „doch dirca# ei- ach
ter 'n kraaiende pre# had. Dan kwam
tanfe l'OiOis'kïjikeiid1 ibinunela en Tonqeke las
schuld in oome Fr.ana' oogen «en hield
zich muisstil.
Oom Frans maakte Turken 0(p> den muur
met de schaduw va®, z'n hand en katten en
"n ooievaar. „Tonneko probe,orde 't ook,
maar Bert zei, d'at, 't niks was. Tonneke
vond' 't minstens 'n Turk.
Z«a werden ing'estoiplt. Olom Fransi nam
Tonneke ioipi den ia,rm en Bert "bij1 dei hand
en zoo ginigjen zte, de nvonddonkerte vian
da straat in, '11 hu,is of vijlf verder, waar
00,m Frans woonde,1Tonneke duri'de niet
kijken in 't plikkedonker en Stak' z'n
kroeskop,je „dicht tegen oo.m's sdlipuider.
Dat was '11 avond Van preit. .Geen
tante in den weg, die noch' groote, noch
kleine kinderen berispen kon. in 'n om
mezien was dei zitkamer veranderd 'n
'n ordelo.oize bo,el. Kranten, tpuwen, stroo-
kniipisiel. .papier en wol,, gouddraad en
mosgroen.
Ze, sjouwden er wel anderhalf uur mee.
Doodmoe,, met blozende koontjes, w,a,s Ton
neke tenslotte gaan nestelen op 1 oom's k'nie.
Z'n hoofdje lag 'gevleid tegen de bre-ede
schouders ,en da knevel piekta jiu, In
z'n halsje, „ma,ar 't kon 'm verder niet
bekoren. Z'n oogjes gjugen maar bieel
traag, meier oipten en dicht. Bert z-a.t, om
z'iehi groot te' bonden, ziooi rood als 'a
tomaat te vechten tegen het oinivennif
d olijke.
Tante was juist opi tdjid thuis'. Z,e stond
wel 'n beetje versteld-, maar ziwieeg. .Oom
Frans begon te vertellen.
„Er was 'si 'n engel.k'e ,-dat voor ',t
Kindje Jezus naar de aarde mioesl- gaan,
om te kijken, waar 't beste stalletje wprd
gemaakt."
„Bij: oom Frans", zei Tonneke met
overtuiging).
„Stil. Fuisteir maar 'si verdien'. Fn
toen kwam 't| enge-llfe
Tonneke hoordei nog vaag Jwie 't c-n-
gelkc bij 'm kwam en b'iji moes en bij ,00m
Frans. 'mlet. 'n hcelen hocupi grojen en hout
krullen en dreef da® mee met 't, gezang!
en de muziek van '11 h-eelen hooipl icnglelkles,
tusschen lichtjes .en sterrétjeis.
Zei bleven eenige- dagen bijl oom' Frans
en tante Funis. Kerstfeest vierden z© bij
oom! Frans cn als Tonneke voor 't stalletje
stond, spiBgeldem a.l de sterretjes van de
brandende kaarsjes in zijn kijkers. Dan
z'e.i hi.", eerst beduusd en later geweldig^
het simpele versje, dat zuster G.eraa-ida
hem had geleie-rd en -tante Fuusi k'reegl
tranen in de ooigen bij dit echte kinder
gebed.
Overdag waren ze thuis. Moes' jaig
nog immer in bed en Tonneke bleef-das
morgens in de lferk en 's avonds «aan 't
stalletje overeenkomsten sluiten met *t
Kindje... „Voor moes, zieije, Kindje, lief
Kindje."
't Werd nieuwjaar. Allerhande men
sehen kwamen hij oom Frans oieniwjaars-
wenscben aanbiedein. B11 ze rookten geu
rige Sigaren en Bert varziamelde de band
jes. die Tonneke kapot peuterde.
's Morgens hadden ze Moes nieuwjaar
gKwanisöht.
„Zialig nieapw-jiaar gnoesisie!"
„Zalig, nieuwjaar, m'n engleltje!"
Tonneke kreeg,w,arme ku,^ van moes.
Paps nam Tonneke op m kuiste hem ook.
Ze mochten ma,ar heel ovonbjeisi blijven,
heel eventjes, want: moosl hla,d noig, zooiveiel
ruist nOiOidig-. Dan was z'ei waar veel vlugt-
ger klaar. En ze gijngein maar weer* mee
met oom Frans, die bij, 't etraotovKssteken
al nadacht, welke fratsen de Mnderc® 't
belsto aan don gang konden bomde®.
Bij oom Frans kwam 'n meneer nieuw
jaar wensehen. 'n Mieneer met 'n heiel
zware stem. En Tonnieke hoorde 'm zeg
gen: „Ik wiensch jiei dito! Diitoi?. Dat
woord bleef bangle®. Dito,.?, Iemand dit®
wensehen. WiaiSi dito va® cboicoladei ftl'
was dito e,en beiuirs met geld. Of 'n stal
letje vol herdertjosi en Bohhaia.plj.es.
Oom Frans wilde 't niieti vertellen na®
Tonneke en p-laagde 'm voortdurend met
Z'n ïiieuwsgierigtheid en van Blpij't, -dat
ia 't niet te1 weten kb® komein' troik Ton
neko do kat aan d'r uitroepiteekein .en 't
armei baast sprong over de tafel, da suiker
piot oudlei-sjtteboven. Waarop, 'n huilbluj
van Tonnieke volgde en oom Frans op zijn
manier 'n omgiastoote® suikerplojt lOinderhau-
den nam.
Den volgienden oiehtend werd Toinneke
met tamelijk veel haagt dooir tante Fuiug
aang'eiklee,d. Bert wasi al lang huisliloe.
Tante leek aoo vro,olijk, 'dat ze met moei
te! de knoo'pjeis va® z'n wolletje dicht-
kreeg. Tonneke moest maar gauw naiai'
moeë. En oom Frans verteld© 't groioita
nic-uwB terwijl ie met Tonneke in z'n ,arm
den trap afdaalde.
'tl Kerstkindje had Tonneke lief, klein
broertje geibraeht.
Mo eis kuste 'm« .heel hartelijk.
Bert stond aan één kant van d© wiog
en Tonneke ging :a,an den anderen kant ,oip
z'n teentje® sitaa® rekken en stralend kij
ken naar dat kleine, rose broertje melli de
dichte oogjes, „d«,li alsl 'n piarelke in 'n
doosje done gedoken lag, met z-'n vuistjes
dicht. En Tonneke zei ineens, als ie lang
gekeken had; „Broerlie". Anders niets.
Mo© bad tranen in „d'r moge®, terwijl
zet vanaf het bed toekeek. Én Toimndke
kon maar niet geloiove® dat 'b aUemiaal
echt was.
Aan de ontbijttafel was 't nu ook' ve-el
prettiger dan da laatste dagen. Paipsi en
oom Frpyis en taintc waren woer desl .t,e
vroolijiker. En plalp® vroqg inaensi: „Hoe
moc't ons klein broertje nu wel haeton?,"
Daar had Tonneka aqg ®iet over ge
dacht. Ze noemden allerlei namen ,011 ten
slotte zei Toinneke dat 't ook maar Tooi-
nökc moest heeten. Da,ar lachfa oom Fra,ns
'm vierkant mea ui«t.
Hieel de® voormiddagi dacht ie na oVer
'n naam voor broertje.
Éa. 't middagmaal vleide hij zich eigen
pans' k'nie. Paps wist wat daar de bedoe
ling! van was- en nam Tonnekle opi z'n
knieën.
En stilletjes zlei Tonneke:
,.'k Wjeiet 't .al ,piaps."
,.Ho© broertje moet heefein'? Ja,?"
Tonneke loerde eerst nog' ',s naar o.om
Frans, dan zachtjes tegen paps' oor:
„Dito!" 1
(8c!ho.oïb'est.) O. L. POLDERVAART.
VAN HIER" EN DAAR
Bic inaiiarchic in MajKlsjocliHv.'i-
Te TkjanglsjjjO'en, d© hoiolfdstaid vanMandJ"
pjoekwO', is men druk bozig met da voor
bereidselen voor da knoimngi van het
staatshoofd Poe-iJi tot keizer van Ma,nd-
isjjbekiwioi. -
Een. special© 'oomknissie iwerd in 't lervon
geroepen, «welke, tot taak' heeft de ple'c'h-
tiga voltrekking dor ©ertnloini-ei vpior te
bereiden. In politieikb (krinig'en «ga,at het,
gerucht, als zpu de keaiz'erlij'kei :oe-geie.i*inig!
voornemens zijn op' dien dag een verorde
ning uit te vaardigen, waarbij' zal worden
verklaard, dat de Chinoeschei OiOBten-sppioir-
weg in beslag wordt glanome® en als na
tionaal eigendom van djen M'andsjiOierijls'Che®
•staat zal worden beschouwd. P[© nieiuwo
keizer zou reeds zij® instelmming; met dit
plan te kennlen hebben gegeven. Bij de
plechtige kroning van P|o©-|J;i tot keizier
van Ma.ndsioek'woi zullen ta.l va.n autori
teiten tegenwoordig z'ijn. Q© Kieizier v;a®
Jiapian, die niet aan deizle, plechtigheid zal
kunnen, deelnemen, heief't zij® broeder ver
zocht hem te verte,genw.opïdigen. Ook de.
leden van het dorps diplomatique zijn
■uilgenoodigd.
De pogingen naar een mbnarchiei in
Mandsjoékwoi dateerem reeds' van jiaoe®
terug .Men zal zich herinneren, dat zioli
in het vorig, jaar ernstige beisipreOtingten
.voordeden tussle'heu C'hinieesoha on Jiapian-
sehe overheid, zulks met het ,oog opi een
eventueel herstel der mo;naVc'hie in China,.
Men beweerde toon, dat mén het 'staiafef-
ho'O-fd in Mandsjóoerijc, Henry„ P,ae-Ji, die
reeds eerder den Chinee'schleii traon had
bezet, weer tot hoofd van China wilde
plaatsen. Deze geruchte® werden ge
staafd, toen men te Tokioi belangrijk© btjjf-
eenkomsteu hield tusBChen [Jtap'anschci ver
tegenwoordigers 'en di© uit China. ,D|e
sterke .strooming tol herstel van, den 'Chi-
ne.eseliein keizens-traon w'erd evCmwIel ern
stig tegengewerkt door baVeilhébb'era va®
Noord- en Zuid-Ma,ndsjo,eiijie. H.oewel Plo'e-
.Ti-, de toekbmst-ige keizer vau Manidsjolei-
kwo, nauwelijks 27 jaar o.ud i®, heelt hij)
reeds tweemaal den keizerstroon' in China
beziet. P.oe-Jii is evenwel, niet 'de zloon
van den laatsten Tseiker van China. Hijl
is de zoon va® den Ma®dsij|oiB-prinsl Tsjoieng
een broeder van den Chineeschen kleiizlw
K.wang-soe, die in 1908 0,verleed. Poiei-J'i
had dus Feitelijk geen recht opi den traon,
doch de oude "Chiniaesehe keizerin, Tïio.ë
Sji had in ha.'ir testata'ont al's haar uit
drukkelijke. wil vast,gole«gd, (lat P'oe-:J!i,
die e©n zloonis van haar liefste, vriendin,
als keizer van China, m'oieisit worden er
kend. En s» geschiedde, dat Ppie-Jli, nog
nauwelijks drie jaar oud, omdier regent
schap van zlijhi vader en ondier den naam
van Soeng Toeng die heerschappij! avier 't
onmetelijk Chimcesch© rlij[k mlet zSjin1 niilil-
oenen: onderdanen' aanvaardd;-. O'vere&n»
feojwstig de traditie, maast de jbinge, kieiz'ar
wionem in de „Vierboden Stad", alwiaw hij
voortdurend diOiOT allerlei hoogwaardig-
heidsbeldoedens w«rd belwaakt. ToPn in
1911 de revolutie iu China uitbra.k en de
Catonsche vrijheidsheld Speu. Ya.t Sen de
regeering aai® zich had gjotnoliikeni, mioicst
de toen 6-jarige, Ppe-tTi afstand doen va®
den keizerLijken traan. Het w.as helm Cv©h-
wel niet gworloioifd, de Verboden' Stad te
verlatenhij werd als een ge,vaneen©
beschouwd. Wel schonk' men, hem1 ©en
paleis lOiin' er in te women, alsimndie, e^n
kleinere lijfgarde, dqch lvet toegleiaelgjlfe
jaargeld van vijf millioau gulden en het
recht om' ook' verdoe ritueieliel vteieetering
der voorouders bdj! historisch© tempels en
graven te verrichten, wiellba hom' op pa
pier w.as beloofd, heeft hij' nimmer ont
vangen®.
De Chineesche republiek beFefde evan-
wel een allerminst gefllulklkïgenl tijd. B,ur-
geiwrlogen en chaotische tooistandem wa
ren er aam da orde Van den dag «?m die
jonge ex-k©izier. die nog steddsl yCrblijï
hield in do Verboden, Stad te« Peking, was
geen dag' zéker van izijn loivem. I11 1917
ontsttomd er opnieuw ©en beweging ten
gunste vanj Poe-Jï, die men Weer ondier
den ®,a,aim van S-heng Toeng op den pudén
Chineeschem troon plaatste. Poe-iJii's twee
de optreden als keizer was evenwel slhohts
van korte®' duur, daar hijl naiu'weHijfcta
e«en week later jvecr gedwangen was af
stand te doen van den troon.
In 1924 moest hij zfijln paleis t© P'eikinjg.
verlaten, daar h©t dooi* generaal Fe®g
werd bez©t. Hij, vestigde izMi toen iw 'do
Jiapansc'he oomcessi© te Tientsjin. Klort
hiervoor was hij in het ih!uiw©ffij|k' getreden
met e©n MaindsjJoa-mleisb*© K|o« Shial-si,
die evenals hijl e©» zleer Wleisfersehe op
voeding had g'anioiten'. Bleiden heibhen zij
ook Wlestenstohei namein, aamgenomein 11.1.
Henry «Sj Elisabeth.
Twee jaar geleden Werd er hardnielklldg
over gesprokén, dat Pfte-Jli tot Weizbir
van Maudsjberije aoiu, worden uitgenae:-
pen. Dut gebeurde ©vleniwell 'bi©t, wiel wei'd
hij begin Februari 1932, nadat Wijt Zulks
meermal©® had geweigerd, plelshtilgf tot
hoofd van dein. nieuwen Ma.ndsjoierijisteh'e®
staat uitgeroepen.
Nadien volgden nog verscheiden© ma
len een, actie, hoofdzakelijk! luitgaonde van
de bevolking van MandsjocikWo', die den
vroegeren Chineesche® (keizPr gaarne als
hun opperhoofd erkenden.
Achter dit alles zit ©venwiel Ja'plap)
dat' de nieuw© vorst ,alla slrooma® gebruikt.
Efen eni «Irinklcn.
Dat goed kauwen, noodzakelijk is, weet
tegenwoordig iedereen', al doen slechts
zeer weinigen het, ook. al tengevolge
van een slecht gebit. Maar nok veel
<feten is slecht. Veel le'tende en drinkéaidie
'kinderen slapejn; veelal onrustig. Alllels
moet gedaan worden om de spijsverte
ring goed te dojan zij'n, pm spijsverta-
ringsstoornisscn te voorkomen. Die te
,v;eeLeters, de gulzigaards bierok'kenon
zich zelf een maageafharrzij' lijden, rivet
alleen zelf door hulni ziekte, maar zij
'doen er «ook andere dqor. lijden Zij
hebben een slecht humieur en zijn daar
bij minder geschikt voor hun werk.
Maagstoornisseti moeteta vooral niet te
gering worden geacht maar onmiddel
lijk bestreden «en zoo mogelijk votor-
komicti worden: o.a. door het piet ot
slechts zeer matig gebruiken vaïi al
cohol en tabak. Dat alcohol ooit het
organisme versterken, of de werkkracht
daarvan verhoogen zou, zooals zoovele
mensehen denken, is onjuist. Zelfs in
matige hoeveelheid dagtelijks gedronken,
werkt de alcohol schadelijk op de gees
telijke werkkracht van den mensch.
Daarbij vermindert het wearstandsvb'r.
mogen van het organisme tegien allerlei
vooral ook) koortsachtige ziekten. Lever,
nieren e,u ook het zenuwstelsel zijn dik
wijls het slachtoffer niet alleen' va'n
'alcohol-misbruik, maar zelfs Van ge
bruik. Ook de moraliteit lijdt er onder.
Voor kinderen, is alcohol zelfs eeln zwaar
vergif, zoo,dlaf men voqr 'het zestiemdh
jaar alcohol in geen enkelen vorni, dus
ook niet1 als bier, aan kinderen mag' ge
ven. Ook' het rooken en pog iniaer het
pruimen van tabak is |nadleelig, pn voor
al hot rooken van sigaretten.
De acute nicotine-vergiftiging die 's
rookers deel wordt bij zijn kennisma
king met d'e tabak kent ieder: braken,
koude, klamme huid, hartkloppingen,)
hoofdpijn, duizeligheid. De chronisch©
vergiftiging geeft niet zulke ppvalleinidta
verschijnselen em, wordt' daardoor dikr
wierf overzien. Hij, die allerlei Vage,
klachten heeft, zenuwachtigheid1, hart
kloppingen, slapeloosheid, zich in ééh
woord niet lekker voelt, en teeet hij
'd'at hij zeer veel rookt, heeft geen dok
ter noodig. Laat hij maar eens stake®
met het rooken «en tien tie'gen één zal
blijken., dat' hij de juiste remedie, ge
vonden heeft.
Kiiiimkcus voir versland en liart
De briefkaart is een premie op idie
monschelijke gemakzucht.
Do historie is e«en proces, waarin
'de getuigen elkander altijd tegenspreken.
D'ö diamanten vajn het hart moet
men niet als sieraad dragen.
WAT MENIGEEN NIET WEET.
koiaals in de tijden van. heit, Oude Testa
ment zoo strijken ,otak jru ojog igliopl©
zwermen siplrinkha®©:! over Egypte nepr,
alles vernietigende. Om zei fe bestrijiiïan.
bezigt men vlie|g)t'®agen fn, het is _©©n
kleine ironie v,a® het lot, d'a,t me® ertop
is oveirigiegjaian, da olie, ,uit siprin/khanieln
gewonnen, v.oior da v'licgj,uigmio|l(0®ein iaia,n
t© wenden. De iiifc de lichBiamjiijesi1 der
sprinkhanen gef iltreerde olie bevries! lilsel
moeilijk en zij i«s' èaaroiu voor vliegtuiglen
apl groot© hoiogltipn -zejer gpad' geschikt.
De gToatsjtei klimaitoloigHso'ha tegieiniafcel-
li-ng op aarde w,ordt in Toerkari-a®. igjevom,-
'deu: het onderscheid tusaehea zomer ran
winter bedraagt! soms 80 'gr,aden daaa*.
De lengt© va® een metar i'S ha# y|e(ea*-
tig-millioen'sitie deiel v.a® den. omtrek! der
aarde, wiellt© pirecies 40070 K-M. bedraagt.
Opi heit noordelijk' 'halfrond is dubbel
zooweel land (100 millioe® vierkante km.),
als op» het zuidelijk' 'halfrond (49 milhoien.
vierlrant© km.).
De verhouding van water ito! het
land bedraagt op ha! noordelijk Kal&omd'
61 39; op heit zuidelijk''halfrond 81 19
Me't behulp) v,a® «en duikerklok,va®
nieuwe eonstrucltiei jsi 'hat gelukt, eeu
nieuw diepte-record te vestigen, nianiielijik
135 meter.
Onlangsi is tei Londen dei .oudste ka
narievogel der wereld opi 32-jarige® leief!-
t'ijdl gestorven.
Amerika werkt een. jjla® uit om in
ttein Atlantisch,en. Oceaan drijvende ejla®-
oen te bou wien, temeind© ©en handels-lucht!-1
vaart dienst tusschen d© Vereienigd'© Staten
,en F.uropa mogelijk te maken.
In Vancouver dook ©aniga weken
geleden een oude Chinees, op, die nan
reoiaachtiigeen voorraad isjbplf(gJo.uid met zich'
voerde ©111 die door zïjln iamgstilg© hauiding
dei pibliti© verdacht voiork'wam. Men ©rvloeir
nu dat deizo Cihiniees sjinds 53 jaren in
Briteeh-Columbjai igoraid Igjeiwassdhea had en
plotseling 'heimwee na,ar zij'ni vaderland
had gekreigfein. Zijn papieren, ten nam©
van A Lok-sin, warem wiel-is-waar mteer
dan ©en 'halva eeu,w oud, maar k'eurig
iin orde.
In Italic is heit' gewoonte;, de ver
keersagenten ©en nieiuwjaarsfeoi fe 'gjeve.n
„Kingl Koel" is "da oiu,dste krant der
wereld. Dieize Ghineesclhe sitaateclouranti
verschijnt reeds me&r dan 1000 jiairen. H©fc
eerste nummer kwlam uit in het jaa,r 911.
T© Stockholm taiad ©an jonge dame
telefonisch in 'bet huwelijlk' met ©en jongen
man. jUe, zich opi dat owglenblilk t© Detroit
aevond aan de® anderen kan! via® 'den
O'cenan. Een notaris e® d© vader diend'nn
aan weerszijden alsi ,oorgtet,ui|gjïn.
Om die- nooidlijidende.n in Duitsichland
ter hulp te Women, worden hun. aiit icmjd!©
uniformen va® de Rijikfeweer, yr.avme klee-
ran vervaardigd.
Wilt gijl lang leven,, mhak da®
Zoo weinig mogelijk ihaos. Huil niet, vecht
niet, maar tracht, als het ©viani mogelijjk
is, steeds uw goed© humieur te Ibeiwaké®.
WILSKRACHT.
„Zoo^ mevro'Uiw, heeft ,uiwieohiljgeniaot
bet rooken inderdaad ap|giqg|even 3 Daauto®
ia toch bijizonder veel wilstoaicht noadig."
Zij: „J.a., maar ,die| heb ik' guaiKieig."
ODEUGEND. l
Arts: „In onz© dage® doet me® bij die
patiënten igjee® ,ade;rlati®|g(an meeir."
Patiënt,: „Dal is te zleiggen: dei goud
ader uitgezonderd."
EENIGE MOGELIJKHEID
Student: „Al «ieder# drie dB@en heb' iik
dien deiurwiaiarder niet gezien."
Hospitia,: „Dan moei! de man bepaald
ziek zi,jn." 1 l
H.UISEIJJK GELUK.
Man: „Die dokter hepfj! me g©z,eigi,d, dia,t'
ik i-nst moei! nemen en geld'uireimda |e|eii»
rnaianld niet naar mijin k|a®toor inag^gjaain."
„Zij: „Diat is belacheliijik."
nïjl: „Da®r helb jia igelïjlk in. Ik tebj hein
dan ook geizegd, dat die; kantooruren juist
onontbeerlijk zijin voor mijn ruist,"
HET, BEGIN.
„Wiel, is uw buirm'an no,g altijd1 viegjela-
riëri?" 1 L. I i 1
„Ja, maar ik geloof niet, dait hij lifeit, noig
la.ng blijive® zal, want alsl zl© bijl onsl toileit,"
st,uk bakkien, zie# hijl al gtereg^ld rijn deur
open."
ONGESCHIKT. j
Barbier (tot ©en zich aanbiedenden leer
ling. „'die, al bij, «e® vleesehihouwej in d,©
leer is geweest): „Wlaa-rom!'ben ja van de
■slachterij weggegaan.?"
Le.erliqg: „Omdat ik' geen bloed kan
zien."
Barbier: „Ja, lieve ""vrind, als; j© geen
bloed kunt zien, da® ka® ik ja .oiok niets
gebruiken."
GEMOEDELIJK.
Arts (bij een ernstig ziek'ei 'boerin «nt-
Imaein): „Te deksel, bqer, waarom heib je
me| niet vroeger gphaald.?/'
Boer„Ik had gedacht-, ihk moasit maar
liever nog wa.t waëhben, dan kon, j,« gau
wer zien. 'wlat voor 'n Ziekte mijn londje
had."
BENADEIELING, IN CREDIET.
Hij: „VerbeSd j,e, JMarie, die Mjeyer
helaft m© die 200 gulden nici# willen le|anien."
Zij„Daar be,b ja 'fc al,, dait komt, Omdaih
hij ine nog altijd dat, oumodiseh' kostuum
heeft zien dragen."
DOORZICHTIGE' .WENSCH.
Oom (tot istraideer,enden meef): „J,e ziult
toch 'examen doen, hqopl ik,?"
Student;:, „Sludeeren doe ik' geno|e|gl;
als ik maar niet zto,oi dikwijls gerijoiord
werd door mensehen, die geldl van me
moeten hebben!"
De oude Anders hieefit bij menleier Kairst
e,en karweitje opgekna,p|h en tot iextra-
belooning schemik't deze voo-r Anders «en
borreltje in, Andeirs lust wel soepl vau
brandewijn, zegt-ie en drink! met zoo vei cl
behagen heit glas leeig, dat meneer Karst
niet kan nalaten Anders te waarschuw©®
met de woorden: „Je wee# Iwtel, Anders,
da,t, ieder brandewijlntj© «en Hagel aan je
doodkist te." Anders werpt ©en be-
•geierigea blik opi de f'lesoh, die geneier
Karst nog in da hand heejf't on zegt;
„Nou. .sla er dan nog maar een nagel in,
terwijl u den hamer nog in de hamd hebt'."
