ZATERDAG 5 AUGUSTUS 1933
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
HISTORISCHE KRONIEK
KERKELIJK LEVEN
ALLERLEI
BOEK EN BLAD
GEKKE GESPREKKEN
,Wia|f£?l I
En mal de Saus die wij verkieeten.
Je heb!; helt verkeerd begrepen!
Neen, goed begrepen! De anderen
mok. Krijgen we hem nieti?
Stellig .niet.
Ze worden ontevreden. U gezegd,
voor één kicentije. Niejf goed, neen, niet
goed! Anip is niét tevreden.
Mgr. Adoxard, die mij de geschiedenis
vertelde, voegde er aan toe, dat de zwar
ten langer dan een niaaind tegen Pater
Overste war n blijvlen mokken ien dal, om
hen tevreden te stelen, hij' hun het ge
wicht vlan den blanke in nijllpaard-vleiesch
had moeken schenken.
'Inplant,s van de spontaan bëfcp'Met dieno-
rafjei te vermelden, beheted© de otfflciepl©
courant, een maand latter een nrtike|li van
zijn hand, waarin pnze geachte laimh'tie-
naar toewmei die-, datj de Fransohe klooster
lingen tot niets deugden, dat hu|n heifolalme
invloed p'ure legenda is| en. dat helt geld
verspillen wane om hun meer subsidie te
verleenen.
ÏOtt dank, da.t wij' zijn leven hebben
gereid, zlei en der confraters.
'(„Gelder! andier"),.
PIEK,RE L'ERMLTE.
Eon goede vangst.
Ojpj ,3 (A/kil des namiddags to tfwea uur*
sloeg een onbekend© man de spiegelruit
van een j awelierswinkél te 'Belgrado in.
Terwijl dt glassplinters nog) ineerkletteir-
den, greep hijl een enkele grqqte brillant,
evenwel yan internationale bekendheid,
f let iwpn dei „Meteoor" welke tsaar Niko-
laas, nog als kroonprins-, aap. de danseres
Pzyben ii irf cadeau gedaan.
Zonder ;otalzien maakte de onbejkenda
zich pit de voeten, direct gevolgd dopr
enkele on standers. Tfaen h'ijl 'pvenwel oen
revolver tr.ok en op izl'n aiehteirv|qlgmji
aanlegde; verdwenen dazé opi slag in de
portieken der huizen. Het leemge w|a|t
men na enkele «ogenblikken ipog vap
den brutalen die! zag, W|as een ncholomzool
die vermoedelijk bij de aic'hteryolging ver
loren wan gqgaan en een blauwe iiplsd(o;ek.
jElenige stipten verder vond een pud
'heertje 'spvonda nog ©en zware ij|zeren
staal, d a ongietw5j|feld' dtqor den onbe
kende: in de haast iw|ais weggeworpen.
Zo|o, kuiaml het, dat inspecteur AVIassi-
lel' der detecitieve-iaideeling nog dienzel'Ü-
deu ,a,vo.id in dichte nqok'wtolken gehuld
peihter iz n bjuieiou. z!a,t, met vppr zicli rut-
gestald en blauwe halsdoek, een venloost
ijzeren utpaf en 'n schoenzioiol benevens
pea. stuk krant, waarmee de misdadigeaj
vermoed dijk de stahfl ha,d pm'w'ilkkleld,
toen hjji d© ruit insloeg. i
Ineeuii blijft inspecteur iWjaissilofs blik
geventig 1 op eenige potloodkrabbels pp het
papier. Onmiddellijk belt hiji ©enige van
zijn toaunen en terwijl men het hand
schrift aan een nauwkeurig onderzJaielU
onde.rw x i, zegt oen van de detectives de
staal nog (onlangs ergens te hebben ge
zien,
jEtven denkt hijl ng|. J(a, in het tehuii
vqoy diklooizen 'heeft liig dit stuk ijzer
yopr ei nige dagen zien liggen. Hoopvol
gestemd vertrekken eenige mannen naar'
het tehuis. Bepaald enthofusanisti 'is da
ontvangst van de geiunitjonnde politieman-
nen ni :t, mw teéh. staalt men hen be
leefd te wlqord tot, iZij'n informaties wil-
hen. y a,n wie .kan hot handschrift iziij|n
Dlözle, v raag vergema|lclkelij|kt het onderzpek
nanmei-kelijik', .Van do meer dan honderd
hewoni rs kunnen ter misschien vijftien
schrijven. E'en. uitgebreid onderzoek Wion'dt
ingest) ld on" hot resultaat is: een /arresta
tie. .Vu rhopren volgen en ,als da jaa11 ten
slotte yopr den cbmtnisqaris hqmit, bekent
hijl wél, diat het zijn handschrift is, maar
(Zegt, djati h'qt het gteheele gekrabbel een
nogal ingewikkeld raadseltje is, dat hij
aan en anderen krantonventer tin het
tehuis had opgiegeven.
De man wordt in vrijbiqxd gesteld en.
met cernieuwd© kracht begint men liet
onder jopk van vooraf pan. Djap klooit het
ynspei tcur jWjassilei' ,ter o,ore, dat twee
Onder i 'béwioners van het tehuis sedert
den liiél'siai izlijln verdwenen. Inspecteur
■Wjasrile'f' ga,at met vaqantie en het tehuis
wiordl. een inwjoner rijker.
r DjagenLang verkeert Vja.ssileï1 met liet
gespi is van Belgrado. Mjiakt vrienden en
^verneemt tenslotte, dat Orb'it|sj een
der jfdzoehten sedert kjart een booa'd
draagt. Zfljol deftig is hij gqwlorden. Bp,-)
rend'en bezloekt hijl dagelijks een café
,in de vojorstfid N, Inspeletteur LW;assjli.eit'
snelt naar huis, klepdt 'zich om leo. vet-;
schijht eien half! uai,r later in de victnik
stad N. wlaar hij tot de aiTpstfttie van
Orbitsj overgaat.
Het klinkt vcpr onzie Westerkche ooren
Wellicht vreiomd, dat zlondler verdere b'e-
WijlZcn tot arrestatie wprdt overgegaan.
;Ma,av izlopiets komt Oiofkl b'iji ons wel pens
vojor en tenslotte:, mon is hier op den
Rail. an. Als Wan in vojorarpest is,
keei i iW|assiI©f! terug nnart het AaIé in
H. n men vertelt daar dat Orbit'sj Eliioh
na dien diefstal drie dagen lang onder do
brug' te N. heeft verborgen gelijppiden.
Vjaar 41© brillant is, weet ze evenwel
niet, I l
Nog één krachtproef en alle bladen kul
len in LWfissiirf* ©en tiveede Sherlock Hiel
mes erkennen. Hiji ga,at onder den brug
liggen en tegen den fiyond léomt Orbitsj'
vrii nd en zoekt, wpar maar even mjogielijk
is, Langs de pijlers van de 'brug.
1 'i teen hoek ligt de pjplitiema.n. [De
mid Jernacht sluipt dei donkere gedaante
naderbij. Inspecteur .W.assilef houdt de
pde n in. Z.'n gro(p;ta kans. Bijl ,1de vierd'o
pijl 'l' buigt d© gedaante zich voorover en
knielt neer. Als hij Weer op wil nt,a|ah;
voelt hijl een hand pp iztijh schouder. Iri
het volgend p,ogenblik wordt -'zlijln pols
Mi' semsnei omgedraaid en in Wpissiléfs
hai d valt de kostb|a,ra edelsteen. Bij liet
licit van ©en straatlanitjaarn komt oen
gli nlaloh over het gelaat van den deteo-
tiv.j. D|e tweede kostganger van het tehuis
\,q r. 'diaklo|0;Zeu is 'terecht. 1
Een goede vtangst, schrijven de ioeh-
tendbladen.
Inspeclteiur .Wiassilef heeft de mede
plichtige van Orbitsj gearresteerd.
Hog geien week later was inspelcltejur
[Wjassilef tot chief van den deteotivedieiist
Hevorderd.
Bij) het 700-jarig bestaan van Elhurg.
(H,e,t Geldersche visschersptaatbjei Eï'-
burg, gelegen ,a,an het IJksielïneer, beslaat
dit jaar 700 ju,ar. Dit jubileum zal opl 10,
11 en 12 Augustus U.S. worden herdacht
niet een historisciicn pptocht door de stra
ten en vervolgens met. historische spelen,
Het w,as Grant Otto van Gelder, üie in
1233 Elhurg da stedelijke rechten toe'-
kende, waarna da plaats ruim 30 ja,ar
daarna lid werd van de Haazé. jVnn na
tuurrampen is het plaatsje Elb'urg nielt
gespaard gebleven. Herhaaldelijk vonden
ernstige overstnppmingen pfaiats. D|e meiestlu
schade wei'd aangea-iicht gedurende cle
overstrpomingen van 13Ö2, 1775 ©n 1825.
'Dioch trots de herhaaldeilijk terugkeerenida
pverstnoomingen bouwden de prune vis-
schers toch steads weer ppmieuw hun klei
ne huisjes 't liefst Zq|o, dicht mogelijk n,an
de zeekust. Elburg ligt echter met, even
als het in dé nabijheid gelegen :Vollon-
hove, uan de Zlae. Men dient éen ge|ujl
dqor te vuren vóór trien in de haven komt.
Zulk een ing,am(g vindt uiten ojokl bijl Kjuinra
en Blokzijl. Déze geul ligjt ypor een groot
deel in zee, waai-dopr Elburg vjanzieö toch
vlak aan da zéla komt te liggien. iVan' de
oude Elburg is thans n;og maar weinig
over. D;e vissolipoort, diatecivnd uit de 14a
eeuw, heeft menige overstr|ooming door,
Istaan. Aan deze herhaaldelijk terugkbe';
rende i^Uiuyraim|p is hlejt Id'ajn mis'scliien we]
Ae wijten, da,t Elburg iZop; weinig histori
sche plekjes lelt, hoewel de plaats ttojoh
reeds .700 j,a,ar bestaat. D|wars do^' het
stadje lieen loippt ©en vrieudelij'k grachtjé,
aan weerszijden omgeven dfoor kleine zui
delijke huizen. Die haven van Elburg ia
wellicht nog het interessantste plekje, dat
den vreemdelijlk' treklt. Hier hecrs'chte
vóór weinige jaren nog oen gijqote bedrij
vigheid; honderden visscherspinken liepen
hier binnen. Dte vischmarkten werden druk
bezocht en er heerschte (op zulke dagen
een opgewekte stemming! pnder de talrijke
vissekers, die Zqowiel vanuit het stadje
Zelf ,als van daarbuiten kwialnlen om hut]
inkoppen te doen. Djazte opgewelde stem'-
ming neemt wen helaas in ,de hiatsto
jaren niet meer waar. Hoewel de Hedier1-
iandsche regeering reeds bijl de besprekin
gen tot de demping) der Zuiderzee pan
de visschers bcloidfüe hen in de kóm'ende
moeilijke jaren financieel tegem|oet te ko
men wegens waardevermindering der bot
ters, netten, enz. enz. schijnt men deze
mensoheu te zijn vergeten. Reeds maan
den en maanden wachten do dqor de crisis
geteisterde gezinnen op een maatregel va-u
de overheid, die hiervoor i-eeds lang een
Generale Commissie instelde. En alsof' do
Ziuderztee-viss'üliei'ij nog niet v|oldoendé
werd bezocht, gingen er enkele jaren ge
leden geruchten, als zou de garnlallen-
vangst, welk© omstreeks het einde der
Augustusmaand liet g'rqotst is, vopytp^n
ia|chterwege blijven. D|e garnalen, die ui.
in de zomerniaanden met gnopte scholen
tegelijk die havens .van Elburg' en Harder
wijk overstroomden, bléven oqk inder
daad weg. Difc droevig jfleit werd toege
schreven pap idei drooglegging der Zui
derzee, waarv;an dopr de weirkzlaialmiheden
ti'ouwens alle izieevisch pp de vluteht Wei-d
gejaagd. Dlezte uitblijlving der visschen
is tevens ©en gevolg v,'an 'de ^l[oiorstl'^)lOming,
van zoet water, waarin dei garnalen 'en
overige ,Zeievischs(oprten niet kunnen levten.
Die visschen verdwenen langzamerhand uit
de inham in de NqordlZae en kwamen p,p
geen enkel jaargetijde meer terug. Die
{garnalenyangst was tot dan tibe de groot
ste verdienste der visschers. In Zulk een
seizoen wterd dtoor ieder lid van het vis-
schersg-ezin tot zelfs diep in den naidht
medegeholpen ,a,an het pellen der dieren,
die vervolgens in gnopte manden werden
verzonden. Een der gnootste pellerijen va,n
Elburg keerde in den zomer van 1930
per week niet minder dan f 2400 luit.
[Wél een duidelijk bewijs, w|a,t een gro(at
nadeel het uitblijven der garnalen in de
haven van Elburg hééft teweeg gelbraicht!
Het plaatsje Elburg telde vóór ecnigje
jaren nog een 3000 inwjj>ners, thans ech
ter is dit aantal met ©ttelijké honderdirii
achteruitgegaan. Diit feit is toe te schrij
ven aan de vele v'ertrekklende visschers,
die met hun gtezinnen elders aan werk
trachten te komen. Er Zijn thans niog
een 5i0, a '&0 vissahlerssjclhuiten, die geregjeld
uit- en binnenvaren .en den kwijnenden
viscihhandel trachten op te hu.udeu. Dpor
■de verdwijning der tramvorbinding, welke
vanuit, Elburg naar do naburig© plaatsen
liep, is Elburg tegenwoprdig als 't ware
vo|pr den toerist onb'ereikihaai". Dbo,r deze
xnlalatregel kwpm'en woei' ongeveer 30 ge
zinnen, van wien hot hotoji'di direct of
indirect pan de traimmantsdhappijl vterbon-
den was, zonder geregeld inklonien. Hope
lijk kiemen do putiprito'iten spoedig dit snel
verarmend vissdhorsplaatsje a,a,n de ge
doemde binnenzee ie hulp, vóór liet <tè
ondergang .geheel nabij! is.
Kloeke lie lijders.
„Mpnnen lep jongelingen, pp naar den
kruistocht van bloete en gebed, op naar
de Moeder van smarten!" Zoo klonk het
onlangs van pil© preekstpolen van Keulen,
ivqp vermaanden vlugschrift en en predilden
plakaten: „Op tot hjoete. voor do vele be-
leedigingen, die God werden .aangedaan
in den open strijd van liet bfolsjtewisinle'
tegen Christus en ZSjin Kerk, in de goddq
lofoiZenbielweging en in den meer verkapten
strijd der demoralisee'ring van het violk
op Uifna allo gdbieden van het ippeaibarK
leven. :.Wjij roepen u pp lot gobedl pm hulp
in den vreeselijlken lic'^apieliijlkien en gees.
telijiken nopd' v;an' tegen'wloordig, welke dp
geheel© wereld drukt W 1
|E,n idie mannen van Keulen ljegreplela
dien lge,est en de teekenen des tijds, ^ij
hopyden don roep1.
In Idien bitterkouden nacht vpor Passie-
Zondag verzamelden Zij! zidh .bij .pf in de
'^parochiekerk1, honderd, Hvleehonderd, vijf
honderd, duizend. [Tjoen trokklen zij] naar
den dom, het kruis in hun jnidden.
iSpoedig w|as het reuz'enplein a an Jen
Zuid;- ,eu W-.-stkant; van den D|om, pnders
het brandpunt van het verkeer in .deze
iwereldstad, dopr duizenden en nog eens
/duizenden mannen, de brugheJling en de
b'rug zel'f dopr jongelingen gevuld.
In fwiare katholiek© eensgezindheid en
broederlijkheid liepen zij daar, lajim en
rijk', hops en laag, d© w'erkolopiZe in dö
kracht van ,Zijln jonge jaren ,en de pitge1-
diendte lambtenaiaa', de handw'erker na,ast
den academisch gevormde.
|Ein steeds, .wteer drong dppr den Sj|s.kjo|u,-
den Maartnaeht in koprgebed do boete-
roep, van het rp;Zlenhoiedje der droevige, ge-
heilmear ten hamel.
(Doen 'dan na dezte stille hulde pian de
Moeder der smarten de Scharen wfeie|ij
ter/Ugkteerdon, toen zagen dé ruimte hal
len der kathedraal een 'in hun ;70ü-jariig
bestaan nog hi«t gezien 'ste)hp|u^vBpel1Ü00U
mannen en jongelingen veraenigden zich
,aan de tafel des Heeren, ©cht broederlijk
zonder ipnderscheid v,an klassen, uit allo
lagen en standen.
(Een arbeider sehrijfft: „Honderden, dui-
iZenden men spreekt v,an 25.000
j*roletariërs trokken door den nacht, bleek
in gehavende kleeding, met grqote passie-
kruisen wp hun arme, ki-pm^ewfeckltja
werkte schouders. i
lEen huiveringwekkend sdhqone, stomme
processie, die velen eenvoudig dwlong hun
'hoeden ,a]f te nemen.
Zqo beschiouivd ligt een heldhaftige etrij-
derswil in zulk een hledevftart.
,W,ant dqor getuigenis a'f te leggen van
dat, Wat ons heilig ds, verklaren ,wiji iqns
'bteredd, dit heilige tegen eiken prijs te .be
schermen, t-e verdedigen, er vopp op .te
Ikonien. I
[Wij 'hebben dezen strijdgeest nqodig,
in de kftt'holie|kie mannenwereld.
Die tijden izlij|n Woelig.
Diegenen die alles overhqop willen gooi
en en geweld' izouden willen gebruiken,
hebiben ,een duidelijk feitdjjlki btewijs nop-
'dig vian hen, die de Macht der mensdbdii
niet vreiezen.
Zij' Igelqoven niet meer, dat er buiten
hen nog mannen izpuden izijln, die zich
vqpr hun overtuiging in stuk/ken laten
treleken.
Als -zïji onze biddende mannen pp do
bedevaarten izien, dan zullen zijl er iets
van bemerken. Dan zullen .zij1 vermoeden,
wat uit dezta mannen kan losbarsten ,aik
het eens Werkelijk nqodig was1.
Zop straalt (lezer nachtelijke demon
stratie, die, in diepe duisternis begon, ten
slotte echter tko't, een tj'oostend licht voerde,
iels een vuurtoren in d© waelende onrust
van onzen mjoeilijlken tjijtd.
Slangen.
ZeldlZam© hoesten, pja, tenminste voor
ons! ,W|ijj zien ziq meestal .alleen in ©en
■diqncntuin, op 'n veilige (afstand en achter
glas. Hooglstens kunnen we nog zoo, nu
en dan last, heibhen van een laddertje
onder het gras. Maar in de tropen is dat
heel anders, daar is 'geen land oif men
vindt er slangen bijl jnessa's en hun heet
is meestal giftig!. Jjaarlij(ks worden er
heel wat slachtoffers1 door daz© reptielen
gemaakt. Alleen in iVoor-Indië wordt hun
aanfal geschat tusschen 20 en 25 dui-
iZend. D|a inboorlingen aelf hebben er
meestal slechts waardelooizo hulpmiddeïfen
tegen, en hier staan ook hun tooveaaiars
machteloos. Die missionaris doet natuur
lijk izi'n uiterste; best om rneti ziju ktennis
van geneeskunde ©n mediclijiien izich in
dienst te .stellen v,an de verbreiding v'an
Gods Bïjk door den getroffen inlander te
hulp te komen.
Toch blijft het nog 'n heiele kWestie,
hoe izlop'n slangenhteet móét (behandeld wor
den. Spoedig na, de heet wprdt de gte-
Wetene geheel stlijif en Igevoellipos en dan
moet er heel g,a,uW g-ebjolpen wbrden.
1 Er zijn ,al heel wat proeven geiiptaien
met zeer varieerend resultaat. Ejen beotjo
griezelig! is de volgende medicijn, die tpleh
Via,ali 'n goedici uitwerking had. Mienj
trachtte namelijk de gewonde te gentezien
met, heit gift van de slangiensoprtl, wiaiar-)
dqor hij, of1 zijl Igeblöten was. Aan da beet
iZelf is het namelijk1 te zien of die is van
oen ladder, brilslang of ander sport. Nu
neemt toen het vergif van die sqo-rt, pn-
geveer 4 drupiplels op) 'n lepel wpiiter pn
laat die d'en getroffene ppa de 5 minuten
innemen na perst de wond gereinigd te
hebiben. Komt er leven, Idan is dit 'n zieker
leeken, da,t het. bloed wieer cireluleterlj.
D|a,n ieder njir 'n kop heet© melk, tloitdat
de gewonde is bij(g!ekptoen. Die dankbaar
heid va,n d© meiistehen is bijl hedding hte-
'grijpelijik zeer grqot, en al Zal de persoon
in kw'estio zich niet direct bekéeren, hef
draagt toch altijd bij tioit meer ont$n|g*
en grooitere liefde voor: „den Witten.
Mnn,'' züpals men den missionaris noeimt.
Ecu bisschop, die nooit ©en n,ot» zag.
In het yicariaat Ningsia (Mongolië)
brengt de voprmialigte Apostolische Vicia-
ris van Kansu, Mgr. Otto, z'ijh la,atstte
levensjaren dqor. Dlerljig jacen 'igieleden
legde 'h'ijl na, een 29-jarige ambtslbiekleeding
zijn herderlijk' ,ambt neer, echter' niet om'
geheel wierkelqos zlij'n laatste dagen te
slijten, Wla.nt Vol ijver leert h)ij| de kinderen
de katechismus1. D,e nu 82-jarigie, m|a,n, die
drie jaar na zlij.n fpriestaiWlijiding naad
China, vertrok' en er tqt op heden 57 jaar
onalfgebrpken doorbracht, heeft nog* nooit
pen laiUito gezien. Pas in 1910, koen hij
,v,o(pr ©en bisschoppelijke synode na,ar Si-
'nantze reisde, K'ag liiji vo(pr het eerst pen
trein. ElÜ'n vrienden spop.rden hem «jan bij
gelegenheid ©eus een uitstapijiei naar
Peking, Tientsin en Shanghai te mia(k,en,
Haar de verkeersmiddelen ztep; gemlaklkelijk
wlaren. 'Hijl ging) er ecihter niet op in,
daar izijl hem' vojor 'rijn missie in liet
Nqordcn niet van belang Wlaren. D|a,ar was
(1© techniek nog niet izfiover gevorderd,
wat zlou, het hem baten in ©en nndere
streek de modernste verkieeipsmiddeien tle|
zien en te gebruiken?, Toen d© synode
dan o|pk! afgeloopen Was, reisde hij! in fcijn
ongeriéftelijk© touileZelsklar langfa de hob
belige, ,ongeib;aandte Wlegien terug, gevlolgB
dolor een karayann kiaïneclen, die zlijh
bagage droeg, 'pp weg naar 't verrte Kiansu.
E,en domdgebarrn kind tr»uwt.
Toen dezer dagen de 22'-jaa*ig'e Pia, Ca-
valazlzi to Ravenna zich met haar v'er-
loo'fdo naar het bureau, van den iB,iu)geii"-
lijkën iSitand begalf', oto daar do vqor het
huwelijk benoqcligdo papieren te verkrij'-
g'en, deelde, na lang zoeken in alle, mo
gelijke registers, de beambte haar dedlnoe-
vigo tijding) medo, da,t zijl heelema,al niet
■tot de levenden behpprde, daar haar vadei*
in het jaar 1911 bijl het hiureia,u; pqhgifte
had gedaan van een levenloos g'eboren
kind. Het bleek!, dat indertijd de pasgei-
borene inderdaad eerst geen teeken van
leven had gelgeven, izopdat de arts het
als dqodgeboren aangaf. ïpen nu het -kind
toch tqt leven gqbgaiclht werd, vergat
men de aangifte te corrigeereaien .|z|0jo
karnt het, dial Pia vfln rechtswege .nipt
bestaat en voprlaopig oqk niet trouwen
kan. Het zal een heolen tijld duren, eer
alle bevoegde autoriteiten Zich van haar
lichamelijk bestaan overtuigd hebiben.
Met kleurejistift en moordpriem.
Het beschilderen yan het lichaam was
bij1 de oude Elgyptc naren, bij de Grieken',
Romeinen en Germanen ,even algemeen ,als
thans nog bij de Indianen yan Njqord-
Aanierilia, 'de negerinnen van de klusten van
p|ierra Leone en qok nog 'bij menig^i
„dam©'- onzer boschaaifdo 'tanden. AlLeen
het schqonheid's-idqaal is verschillend naar
eeuw, hemelstreek, klasse cn mode.
'Het tatqueeren w,o;rdt doior bijha alle
primitieve volkeren, deels miet pmnisfcen'-
bare kunstvaardigheid toe|g'epast. D|e wil
den in de wquldeu van ;Tab|a|tinga chl .ajndere
idonkerkleurige, violksstaiMmen brengen als
teeken yqu hjun wqardiglieid en kraicht die
pe snijwionden in hot lic'huaini aan. 'Het
doorboren van de neusvleugels', de bb.vfen1-
cn onderlippen is (vflorloiap'ig?) nog niet
dn Europa in gebijuik'.
y Dioullicid cn gc\ :el voor muziek.
y,qor den bekwamen musicus is de
muziek in de tw.eied'e plaats een aangele
genheid .vqor het oor, in de eerste plaats
evenwel ©en zaak v.an het innerlijk lio|o-
ren, de vqorstelling. Hij hééft b.v. ter bei-
qordieeliug van een hem nog onbekfend
muziekwerk niet de weergave dqor c©n
muiziekinstniment nqo;dig, doeh sléöhts een
blik in het notenschrift. Hij zal pp klelzte
wijze beter fouten kunnen pntddkfcen dan
wanneer helm de muziek wordt vporgtei-
'speeld. Evenmin liee'ft een begaafd musi
cus bijj het scheppen van tqopwerb'en leen
instrument nqo'dlg. Het is yan Beethoven
bekend, dat hïjj het liefst in de vrijts
na.tuiur 'clomponeerde, ook vóór hij' Zijn
gehqo.r had verloren. Het voqr een ooto'po-
nist dubbelzwianr nop;dlot yerhinderde hem
niet, vqort te gaan met m'u^ïèkWerk'en 'te
scheppen. Integendeel, izüjn meest diepzin
nige werken, de negende symphonic, do
Miss,a Siolemnis ,en de laatste kwartetten]
Schiep hij1, toen hij! stokdoof' wop ten hij
.er nimtoer ©en topn yan hoéft kunnen
hoprien. In den laatsten tijld hebben foeniga
in hun jonge jaren 4"tof géworden per
sonen medegedeeld, dat de tqonk'unst
geenszins «en vqp.r hen ontaeganktelijlkl
gebied is. Zqoi doelde ©en reeds grij|zla
Ewitser, dia op izlij'n vierde jaar zij'n'
gelrqor verloren had, mede, dat hij', tegen
over een iprkest zittend, opeens do toqn-
golven met al haa.1* adqoprdén en klanfc'-
schakeeringen tot iZich yoelde komen en
zich toen als in den hemel verplaatst,
meende en letterlijk verrukt was over jde
tou-ziek. i
Binsdien zijn 'concerten z'ijh grootste
genoegen en hij) hééft reeds izlijin 'lieve1-
lingscomp(Onisten. Hij! heeft den indruk,
dat hij) in een hol metalen yat rit, waa)r-
tegen op rhythmische wijjZe wjordt gé-
slagen en dat, nqar m'ate de slagen wor
den aangebracht, hard en zacht klinkt.
llqofd en handen voelen hierbij) niets';
liet is hem alsof 'de klanken djppr Idenj rug
dringen en de borst dpprstoolotoen. Ook <tq
«ogen helpen Wij) den mu'Zikal&n indruk
mede, omdat Ze de bewegingien van den
dirigent en vian de spelers, volornamëljijk
vian den pianist, kunnen volgen en daar
door de muziek begrijpelijker toaken. Zoo
staat ook' een jonge Oostenrijlkisehe beeld
houwer, die iop rijh Zesde jaar doplf werd,
tegenover d© toonkunst. Bij! hem helpen
vqoral de ooigen, niet dooi' de partituuH' to
te kijken, maar dqor bewegingen der
uitvoerenden te yolgen. Djoor zijh hianden
op den speler te leggen, ppogl hij! ook
door het gevpelszintuig rijh indrukken 1©
vörsterkén. Die meest wondierlijké versohij1-
ning ondsr dazé dopve muziekgenieters i»
een man uit SjlqZië, die ondanks Zijai
volkomen doofheid in staat is Zelfs lichte
muiziek te sdhrij'ven. D|ez'e mulsiclus is
sinds twee jaar dqof. Pianospel is h'ijl niet
in staat te hqoren, maar wel de 'klank van
de viopl, lals hij' zijn oor op 'het instrument
legt. Nqoit hééft hijl pen muzikaal werk
volkpmen kunnen lioo-ren. Nu en d|ajn.
even de melodie, de klank, vaar de bege
leiding heelemuaul niet. Ondanks alll'es
evenwel hoéft hij! Zich op de vippl ®n
piano izjoo geoefend, dat hijl dezte instru
menten ook in ensemblespel niét ondieren
bespeelt; ja, hij' «iet zelfs de .Jputen,
welke door anderen worden gemaakt. Eu
reeds meer dan 21 jaren verdient hiji rijn
brood met muzieklessen te geven; hon
derden leerlingen iz'ij'n dqor hem gevormd.
Eindelijk is izlijh muzikaal yqorstelling'S-
vermogen zóó giiqot, dat hij! sinds zijn
zestiend© jaar zelfs werk in lichten stijl
k)an schxijVen, welk) werk; niet slechter
is dan de Sudéèsvolle werkén van qoto-
ponisten die \ojoreM kunnen.
.W AT MENIGEEN NIET WEET-
Ondier Miehaël yan iVienétië werd in
1124 geld van ledeir gemankt uitgelgleivén.
Ooik in Rusland vea*v|aardigde men in
1290 geld va,n leder.
De Tartaren hadden in .de oudheid
geld van schelpen, bqotmsicihons en leder,
waarop zich bet zegel yan den Eha.ii
'bevond. I i
In hat. Riqsari'iiimj te Sangerhauisein.
dat, mat Zijn meer dan 400.000 rqzetn-
stpikken bot een der mopAslta en graqtate
rozentuinen der wereld bahooirt, Wórdt
thans een zwarte rads gekweekt.
In Sianitja, Anma (Oaliïlornië) woomt
e,en negerin, dia maar beweerd wordt
170 jaar quid is.
Aan da Fundy-baai, New Brunéw'iek
(Canada), z'ij'n dei ©b an vl»ad ylan' den
Oceaan liet gWiétet. Bij; den springvloed
atjjg't het Walter meer dia,n zeventien meter.
In d® kuit vain ©ein. visch zij'n ige-
middeld 30.000 tplt 40.000 eieren.
Men heeft regendruppels gatoafon,
die tót 7 ,m.M. gnooit waren. Da vadhtiig-
stq plek iqp laiarde, voor zoqvler hét ragen
betreft, iis het Plateau van het Khasiia-
gébergte', aan dei grens; van yblor- qn
Achter-Indië. i
Er bésltaat nog eiem Aimlaiztoan-vblkl
Da Bijlqgois op de Bisisagias-Eilandien laten
tot de regleeringi uitsluitend vTqnwen toe-.
Tot hef doen van huwielijks|v|b|onstelllen
is alleen die vrouw gereelrlfgd.
Men haell[t\ xiitgierekend', dajt een
volwasslwx mensch ongeywr 1355 pktod
P'er jaar eeit»
L'illiislraziiOii© .Viaticana.
Het. laatet verschenien niumtoer vian dit
tijdschrift, dat, ziooals onz® 'lezers reeds
zullen wellen, 'xx uifgia.Ve vlan de Vaticaiain-
sohé drukkerij in het Niederla.ndsich is,,
beVat 'een gWlluisltreerd yex*slag van de
historische gebeurtenis, een sedert 18G9
onderbroken traditie, n.l. het lb'e|zbek v,an
Z. H„ den Paus aan de basiliek' yan Sint
PuulxxS opi den 30siten Jipni, den da,g jna
het feest van dien groloten Aplosltel.
'Van de 21 gnooite en kllaim® ar.tikefon in
dit nummer, vcrluéht met 77 ilollo's v|esi-
l,igen we slechts dia spieciafe .aandaélxt qp:
Veertien dagen Wiereldjuoilitiek1, de Pau
sen oinx' bat graf! van Simt Pa,uilus) niet
prachtige folio's van die basiliek', teen in
leidend© ïiechtstudiiei over de missies.
De ooi'slag geeft ©en beelld van da
verlichting van Sint Pieter len de fwea
platen in kleurendruk van oudé gobelins
zijn wederom prachtig.
GOED ANTWOORD.
Een vroolijk g:ez,eSsehaip vlan hand,els-
reizigers zat in het hotel gezellig bijleen,
toen een col|lieig,a, innentra;d: „Ik hein ge
weldig Mij', je te zien, mensehen", riep
hij. I
„Hetzelfde kunnen wij, tqt onze spdjit,
niet van u z©g)gen."
„Oeli, dan zou je wel k'unne®, afa j,e
even gioied liegen kon lajl's ik", walS he,t
antwoord. I J
DEWiEKKER. .ill1
,,"W|a,t is foolx dat lange koprd, dat. daar
boven j© bed hangt?"
„Dlait is mijn Wekker. Alsl ik er hard
.aan trek, hen ik in .e.ein, hamidiqmdralaisn'
wakker."
DE LES VAN DE, MORAAL'.
„.Tia, jia, ik hepx 'die. twee noig ,als jongens
■giekend", verhaalde de qude heer. „De
©en was 'n geslepen ©n knapplq jqngieax,
m,aiar ongelooflijk lui. Da ander© was een
arbeidzame kerel. De luie bracht hat in
haft leven tot nielts, terwijl' dq vldjjbige
Kortgeleden bij' zijn dood Vqor z'ijh we
duwe ©en pia,ar millioen .achberlielf. In
de|ze geschiedenis ligt ©eu diépe moiraia®
vex'horgen."
„Dat geef jld direkl tee, zei öen van
de 'toehoorders. Ik heb vanmlorgen ge
hoord, dat de, lui© mat de wedjUWie ga,ait
trouwen." 1 i
TWIJFELACHTIG E AANBEVELING.
„Nee, die hoed bevalt mij niét. Als ik
hem op héb, kun je ni,e|ta van mijin, ge
zicht ziien."
iVerk|qoip|s|ber: „Maar 'dat kleed tpeli het
bleslj mievi'oiuwl?" i Li,.
ONVER BKTKR LI.IK. i
Jacob werd' bij' ©en veiahtplartiji ver-
sohrikkélijlk' tqe,g®ta|kéBd. Toen toen hem
naar huis lrad gebracht,, kwapx de dokter.
„Nu," meien! dez©, „nu: zul je vqoxéerst
wel niet meer pUjukharen ,he.?"
„Ne©, dokter," lantwoioi'dt Jaeqb', „niet
eierder voor ik' wear foeter ben!"
SLECHTE T'ROOST.
A.: „Wiaianom-raas en fier je toch z!qo[?"-
B.„Omdat, ik' mijn proces in twee in
stanties heb gewonmeln an 'hqt nu, bij' dé
derde, glad verloren hqb."
A.: „Nau, weias npu nieit izlooi alfgumstag
je hebt tweemaal gewonnen laat nu
e©n ander qok' ©enls wimneln."
MOEILIJK UITVOERBAAR.
„Waarom kwam jé niet, teen ik je
•belde.?"
„Orndalt ik hqb niet gehoord had."
„Als dat, weer gebeurt, dan ldqm je het
mij evenzeggen, Versta jé.?"
DE VERSTROOIDE PR|OF,ESiS,OR.
Een prolfeStor ltwato op| een siyond
thuis; liij wist;, dat hij zich Jhad Voorge
nomen, iets, ooülto que qo.üte, te daen;
hij kon zich maar nigti herinner©in|, wat'
het, was. Nadat hiji tot ,één uur 's nachts
zijn hersens had gepijnigd, schoot, hét llem
eensklaps fe hinnein,: hij! had zich voor
genomen .om reeds, «Mn nege(n uur tiaar
bed te gaan,
