7, Goes
(IER
BIJ
KEN
Doorzitten
PUROL
Tweede Blad
feuilleton
uit de pers i||
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
COURANT
VSCHEi
OL-EN
Mèt en zonder verf.
HOOG SPEL.
ONTSPANNINGSLECTUUR
De roode golfslag.
vm.
DPIJNPOEDERS
.iw geest niet de
je van 35 pillen
akLet op de
r.v.s
i Periscoojijf*
Openlucht-meeting ia
We gapten af b'f S°tel i
Achterin «en g™>te zlilal met 11111
zicht op. dei Éuiderz'ee.
In die mi-whtigo wwandfl, zat awwut
de heele wiereld Amerikanen, Dlui|t!
Lhers- «enige Frajisdhen, kleurlingen en
heel veel Hollander^ voor een dagje uit
met de boot, of1 aangeWfd toet de ,auto
In de waranda za|t „Dlej Beephavingpif-
aezaikit uit det groote qteden pin aan dte
Aolendiammerü de eer ita gunnen van hun
brutaal bezoek; en nog indringeriger bekijk.
In de waranda zafen dq noodige qchaon-
heidskoninginnen uit de „Grrrrroot-sbad"
arme bloedjes| m'qt een flapperend lap,-
'pie om hun tentoongestelde schoudertjes,
met hun ta pronk gehouden,1 lange armen;
met hun zorg voor het] eenig-npftdAlKelijlke
van het zomersjeizben bruingebrande ur
men en lipht getemperde teint, met hun
zorgvuldig' bewaakte en met Stokpaardjes
leliënmelkzeep diag-en-na,eht verzorgde en
met spiegels bemonsterde) en miet liptpem
Éjtift en wangenrood be'kladderde en pan-
gestreken schoonheid en vee|gj rozte pvei.'
hun wangen en 'ni streep rood over hjüjhi
lippen.
Bri'l
Zoo za;ten ze in de( waranda, zho' liepen
ze over den dijk, zoo lieten zp zich kiel-:
ken in .Volendammersjebstuutm.
Daarbinnen zaten en daarbuiten liepen
de heeren luit) de Grrrroot-sjtad, de aOn-
halerige heeren, dia 'geien enkel' jonge. Vo-
lendam^che met rust lieten, ze t,a,saerend
als een Sultan op een; slavenmarkt, <lo
„heeren" met hun klakkende tongen, hun
troebele oogen i als petroleum! ptp| wjateir
met hun vulgaire prikkelwoorden pn
schaamtelooze toespelingen, die zei zich
op hun kantoor achter dq toonbank tegen
over de (kantoormeisjes1,, de typisten en de
verkoopsters durven veroorloyvende hee
ren mqt hun geklaipte koplpen,1 en harkerigki
ideeën, met hun gebrillantineerde, haren; fcn
weinig brillante inzichten, met den geur
van rozew'piter en palm-oliei en de 'lijk
lucht van hun vrije huwelijikisjbegripipen,
met de verqchrikketij'kfe tegenstelling van
hun 'fijh-geeneden costumes en hun onbe.
houwen zielen.
Pia,ar zaten ,z|q en da|ur, gingen z'e, hqeren
'en darnes^ da „beschaafden", stukken on
natuur en tegenmatuur, vefweeikjeüïjjk'te
mannen en interes|sante dam,es met preJ
rieuq-trekken v,an hun deftige of' quasi
ideitige mondjes|, diq in hoog-ha^rlemlmer
'dijksghe zelfbewustheid fl,an de „curiosi-
,teits|winkel" van 5T,ol«nd,aim! de eer oande-
den van hub ginnegapperig, Welwillend
bezoek, die qtonden te hooifdqchudden pin
$6 qohoksdhouderen en medelijdend te glim:
'la|Chen over het .Vplendaursjche Konings-'
'geslacht met züjh groote gezinnen.
Besjehaving en beschaafden 1
Maar ze vielen' Weg tegen iVplpndqïBf
en .V.olendaprmers(! j
Wpi hebben we gelafhen, ze uitge
lachen, met drie dubbele binnenvetters^
,toen we dezq wijsneuzige vertegpnwoor-.
digers van „D|e Beqc'hnying" vol Huto-;
branie en indrukwekkendheid' v;an uilen-,
brillen, ziagen Wegqlinikein; tegen de reus-
a,chtig-opdoemende geqtalten, de Goliat-
,ten, de ruig-behqajrdei en door! Wejer-fen'-t
wind geschaduwde p'ra,eiht-'Volendaanin'ea-s
'n Kjaerelq-geslafht met k'nel-vuisten nis
bankschroeven; tegen deze taai-gepoogde
na.tuurbohken, met hum ru|dtigen, vasten,
fttap, hun beqadïgden gang, hun pnge-.
gehakt gemped, met een oogolpslagj als qen
eed van 'trouw', een volk zopi sterkt en zlei
ker, dat het bijl een, geloo'flsjv.ervolgiingj gepn
schreeuw zou, luiten en geen ikik' gou
ven, ,al zonden ze geqneden wörd'eu m.«{6
ploegscharen en uitgeboord met kiirk'e-
trekkers of' gevierendeeld met vliegwielen
Schoonhei d^koninginnen.?,
D|a;t waren die .Vplendam'qc'hen, die jaiet
bij gebreik a,an ,een qehopnq ziel, een sme|er
verf' en een veeg lippjemqtift jnoodilg) hebben
om qchoon tel hj'n; dief geen klortel rojdkjein
nood'ig hebben <xm! qm'aajlivol gekleed |t,a
gaan. Waara|Chtige koninginnen om den
behoorlijken lalfsjtand1 dien ze voor hun
«choon-gedragen W[aardigheid zelve legden
jtus&chen zieh ien de walgelïjike Icw.aEen
van mannen met hun1 aanhalerig-jgeffleeul
en liandtastellijikie slapheid.
iWjat Waa-en zq prachtig, die heel kleino
meisjies van vier tot z'esj en zlevien' jaar in
hun lange rakjeq, het gebloemde' jakje en
de klapten mutdjesi allempffili zonder pit-
Zülw kleine primitieve mhdonnat-je^.
warea 'bu moderne snobd klein en
weggesmeten tegen diaziq tfrisqehe, bonkiga
•ere s met storm; in hun Etemim'en, tegep-i
rfn°^?e- ^Wbersvropw.en met la-
wijs eid m hum pogen, a;an wie jde
veel- en veelvoudige kinderzegen, zegen
bra,cht over hun ziel en hun gezinnen, ja
zegen zelfs over de ongjeiidp'ta schoonheid
die de moeder van 'n groot geslacht .aan
Rondere eerbiedwaardigheid meekrijgt.
iVolendani'sche vrouiwen, ik! weet, dat ja
je kleins kindertjes angstig! yerstoiptl hebt
achter je rokken'toen de! plegemn Jlose'fmd
Baker een bezoek' bracht aan je dorp.
Die kou iaan kinderpogen alleenl maar pij'n
doen. D|at wasi de maintenee van den dui
vel! Maar hier in Den 'Maag, wairep de
mannen met hun brcede witte vasjteii1, def
tige heeren die het betalen kondien, mèt-
titel-s gek toen ze haar galgen en ze lietan
zich door haar aan dej harren trekken.
Djat iq BeschavingHaagtehe Besohai-
ving! 1
.VolendaMilm'eru blijifti wat je bent,
houdt 'wat jq hebti
jj.e geloof je kinderen natuur
je schoonheid!
II. DiE, G'RiEEVjEl S, ,J.
24
„Is er iets gemakkelijkers?." vro,a<r kii.
„Gap behoeft mij nle,t te vertellen, waal-
hij zmh verborgen houdt. Ik vraag u
niet om hem te verraden, pf ietó ,te
dat PW teew Orsimigevoelens
hlw'etsen. Zijn aaroasimie. Was als een
vlammend zlwlaaxd. „Gij behorft hem
slechts te laten iwaten, in wleQike moeiliüc-
neden nfw plan tot, vergiftigintg p hctóflt
gebracht. Dat is al. Aangezien hij een
man is, .z&J hij op| sita,ande,n vpqtj hierheen
komen om u vopr d-ei igievfalgen vap u.w
daad te behoeden. Zorg, dat, Ihij vóór den
avond hier is1, anders'hij haalde de
scnonders oip, ;wierpi zijn handschoienep
n oen modder iep -wees met zijn jho|0|f'd
aar den zlw'aar beip-raeifden Piantialeone
tfliM naklomen'gij be-
f'n il v<wr 0'iln< ontsnaplping
fen 'to.uijlbflfèiimaall! verSebaf-
wefkl '1™1 e€n booisaardagen blik' t|oe,
oor zijp ;ej,gen ppbarmhartigheid-
Let dal van Welik'a.ja is gezegend om
z'n vruchtbaarheid en zijn heerlijke wtou-
den. /Wiaar da wiatenen der rivier breed en
statig stroom en, enkele mijlen v;ap de
zee. sbaait aen landihuiisi in de geia vrucht
baarheid, geien vijf minuten gaans vjam den
rand van het' heerlijke Wlo,uid. De weg
naar P;skoiui en die zee lopipt Wel 100
meter over da akkers, stoffig en slecht
onderhouden voorbij het landhuis1. Hij 19
Weinig begaan e.n bijna izbq cenZaaim als
lve'fc eenzamB huis. Ook dit stapt leeg
gedurende da meeste maanden van het
jaar. Slechts weinige wieken is het ibe-
wpond. l.o
Zoo was hel ook in den tijd, toen die
groenten meer waarde haddein' dan een
menschenleven en het bloed vain eenieder
minder iw'aarde had dan «en droppiel
whisky1
Leve de dictatuuriWiejg riict dei bour
geoisie! W;eg met teie nieit „w'eg"
schreeuwde:Wie van de burgers een
Schietwapen in hu.is had, Werd ne erge/sa-
beid en het slachten in het lapd p-am
geen einde
Maar dat zijn dingen van veraf. Do
berichten Wwa]m«n slerihite spaarzaam in
het eenzame huis aan de Wlelika.ja en
wanneer zij er kwiaimon, waren het Mg
maar berichten.
De professor en zijn gezin, de w-einigo
gasten gasten 'w'aren er in daziem tijd
altijd in helt huis stoten zich haast
ste'iselmailig af tegen datgene, wat uit he|t
groet®. Rijk t,ot hen iwildie doordringen
■en alleen wanneer een gast vertrok' am qem
nieuwe kwam, drong met herai ook iets
van het lev'en daar buiten tot hom doior.
Het minste in de kranten en drukwerken,
heit meieslte uit de ervaringen en persoon
lijke ondervindingen van hein1, die iZoq juist,
uit Leningraid óf Moskou óf Dorpait) kwa"
men. i i
iWianneer zij dan zlooi bijleenzaten; dels
avonds aan den zooan vlan het Wloud of in
da ruimiq Veranda, aan 'het souper of in
gezellig óndlerhoimd en wlanneer vellfe ge
beurtenissen uit! het land onder helnl (be
sproken werdlen, dan sidderde in allen de|n
nood der stookt,offers, maar wanneer, zij
uit elkander gingen oim! ziöh ter rusto
te begeven, dan werden zij zich aange
naam belwiust van dei afgeleigenheid en do
vermeende veiligheid van hun momenteel
verblijf.
De vroulwé deis huizes, een stonka ibru,-
nebte, leed het m-eest! bij helt hooren dier
bericihten, want zij wist deze dingen pielt'
a.llei geïsoleerd te' zien, zij 'b-etrapitei er
zich telkens wieer op, lioe- .zïj bezig was
bruggen te slaan, waarover zlulke dingen
ook in haar eigen krinig kondien Idqmen'.
Zij gaf nooit ujiting .aan z'ulke geidaeh-
tan omdat zij wist, dat ziij' voorbarig Wa
ren, .zij kon Za echter niet van zich af
zetten en zij benamen haar van heel wla.t
uren de blijheid.
De berichten werden hoe langer hoe
drukker en de golf van ongeluk' en vler-
volging naderde langzaam maar zieker.
In Dörpat binnen twee weken moes
ten z'ij terug daarheen in Dor.piat dus
lagen nu. reed's| do Rioojie troepien, en
het aantal gevangenen er Wiaren er
niet weinigen bij1 uiit, den kring barer
kennissen werd voortdurend greater.
Geruchten, die voorloqpig nog nielb be
vestigd iwerden, maakten melding v'an
doodvionnissen en tereohltistellingan" Heit
was niets bepaalds wiaf zij brachten, maar
toch voldoende om de zenuwachtigheid en
Zorg in huis te1 brengen.
Toen hoorden zij dat alleenstaande land
huizen aan het Peipiusmeer gepilund'erd
w'aren.
V;oor haar kinderen en voar hjaar gasten
was dit het teeken olml olpl te breken. Zij
wilden vertrekken, eer de wiagov|e:i-Pslcoiw
was, opigelweldb ien qok dloor de hafjetijka
vriendelijkheid, wjaarin hiji die holde. Nu
rees in haar hati verlangen apl om haa,r
gjeesb met den zijne te meten. Ziiji ha,d
ontdekt, hoe slimheid doior slimheid ver
slagen kón worden. Ep t,0ien: heit deink-
beeld zic'h in ha,ar kóiortis|a,dhti'g brein
ontwikkelde, en het 'bloed haar ibleeka
wangen Iwieer 'begon 'te klquren, etiond er
een st,o-u|tmio,edig, vastberaden luiitdrUlkMng
in haar oioigen te lazen,, .(joep. deke de zijne
ontmoeitten.
„Het zij zoo," antwioiordde zij. „Gijl laat
mij geien keus, Uw,e Genade." Haar stem
klonk scherp en eenigsizins spottend. „Aap
uw| verlangen zal rvjol'd'aan Worden. Ik' tz!a,l
nu: dadelijk mijn ihadiende naar hem toe
zenden."
Dij wierp h,a;ar oen langeh, onderzioieiken!-
den blik' tee, Waaruit eerst twijfel en
rrnst, maar daarna diepie minachtingsplrak'.
Hij gaf' ,zjjn ruiters een wenk.
„Laat ,ons gaan heeren. Hjer valt niets
meer te doen." Bij1 iboiog zich eohter naar
Voren oun Delia, VolSpe, die ajldopr ia,an zijn
zijde was gebleven, iets toia te fluisteren.
Toen gaf hij zijn piaard een lichten slag
met" de kleine rijzweep, die hij in de hand
hun vers'perd zóu zijn. Eien vlan. hen ver
zocht zijn zware koffer daar te mogen
laten omdat hij vreesde1, dat deze ham op
rei® 'hinderlijk zóu zijn.
Nu .zaten beiden, de professor en zijn
vrouw bijeen en 'hielden krijigsraad.
,k kan hef hui® niet laten staan,
zóoals liet is", z'e-i de vrouW'. .„Vertrek
jij. morgenvroeg, dan kom ik o'pi het einde
der weeikl"
„En als ze nu voor dien tijd eens hier
komen
,Dan zal hef niet Veel anders.zijn,
als jij helt nu; in Dorpait toch al vinden
zult.'"
Den volgenden morgen reisde de man in
alle vroegte af. Toen de bqwaarder, die
hem naar het station geraden had, ter.ug-
k'wlaon, vertelde hij dat, de golf reeds tot
Pskolw was doorgedrongen. Hief station
was door de roode gardisten beZet en in
de straten legerden de bolsjewisten op de
trottoirs.
„En do profeseor.?."
„Is ongehinderd vertrokken; ilt: heb op
liet perron gestaan tolt de trein buiten de
overkapiping iwias."
Den volgenden nacht kon de v'roiulw,
die nu. alleen in bet igrooite huis nehter-
gelleven tv as, den slaap niet v'atten. Zij
maakte zich bezorgd om haar man en
Iwlanneer iz'ij werkelijk even indommelde,
werd zij plolisqling met een ruk Wieder
helaer W'akker en z'ij voelde; haar han-t
bonzen.- Waar z'oili hij züjn?, Hloq zou hij
lief huis in de stad aangetroffen hebben?,
Tegen den morgen, toen het licht reeds
door da ramen naar binnen dvolng, viel z'ij
in een diepen droom'],opzen stoop- Teigeu
10 uur schrok zij wakker en den heielen
dag bleef zij verv;u,ld van een onbestemde
vrees. Met de vrouw van den huisbe
waarder en zijn dochter werkte zïj den
hfeelen dag te;t den avond toe, zander vter-
piooz'en.
Na, drie dagen had zij lief huis in orde
en pp den morgen van den v'ierdeini dag
meende zij te ver-trekken.
Het 'wa,S( in den middag van, dezen
laafeten dag. Zij ging doior het heiele
huis, van kapaer tet kamer en haar blik
overzag alleis wat1 Zij moest achtertuiten
tet in het la,afstel hoekje. Zij etend
droolmerig voor de linnenkaisf' en steeek
liefkóioizend over de vcrschillLende slta,p»l-
tjels. (Toen sloiof zij ia,Ie® ien ging naar de
huiskamer, vanwaar men 'n ruim uitzicht
had over de omgeving. De stoffige Weg
lietpi als een gpell1 lint door hat 'gele land
schap. Zij stond aan het raam ein dacht
jia wiat dacht, .ze eigenlijk Aan niets
meer in dit huis. Misschien aan een
van haar zoons in IWarsehaiu of Toela.
Misschien aan haar man. Haar geidiaöhteai
werden uiteengerukt als' dei draden; van
een weefsel. 1
Juist olp heli'! |p|unt Iwiaar van den stoffl-
gen 'weg baf pad naar dit buisi afdraaide,
kWam een troep gewapende mannen. Vier,
vijf ruiters Waren er bijnest, aoldaten te
vief. Soldaten? Niet in dezelfde uinitorm
maar allen 'met een rooiden band om den
arm. Het Was een groote troep. Zij
ging Weg van het ra,am. Een hevige
angst overviel 'haar en zij ging, het eersite
moment radeloos' in een fauteuil zit
ten. Geen twijfel, dat waren' rooide gar
disten of bolsieijiwisten.
Zij had 'echter geen tijd rustig na te
denken. Beneden 'hoorde zij verward roe
pen en 'daiarna 'weerklonk reeds een ge
roezemoes van stamanen dopr het huis. En
toen kromp' Zij ineen va,n .angst, toan; de
kamerder oulpengeiwarpen wielrd ein, een
aantal mannen bininentnaden. Een van
hen, de 'aanvoerder ,ging breed voor haar
staan.
„Wie woont in dit hui®.?,"
.Achter hem stonden de anderen met
een HeW'ang in de hand, ruiWe kerels,
dia men alles kon toevertrouwen', met
dom-br,u'ta,le, breede gezichten. En va,n
het trappenhui® 'en uit de benedenvertrek
ken klonken de stemmen on de schreden
der soldaten dqor elkander.
„Waar zijn da mannen brulde de
'aanvoerder weer en Zijn pogen stwieirvten
zoekend dpor 'het vertrek.
„Momenteel Wqon 'ik' alleen in dit huis.
Mijn man 'is in het begin van de week
naar Dorpat vertgokkenn."
„Dan gaaf ui mee. Mars'chl"
Én hij greep ha,ar b'ij den arm e,n trok
haar naar de dqur. Zij iw'ilde zich ver
zetten en keerde zicih om. Daar zag —zij
hef gezicht 'van den aanvoerder Spottend
voor haar óogen en achter z'ich de isjoldaten
met gevelde; bajonetten op heit gew'cer,
Waarvan de loop-en op de deiur wezien.
Zij moeist mei, hen mee, zij' moest hen
va,n de eene kamer naar de andere brengen
e,n iedere kast. openen. Wanneer zij den
sleutel niet vlug genoeg bij de' hand
had, dan opende een regen v,an kolfsla
gen .del gesloten deur.
„Mfliiuschka, moedertje, hoe; staat het
daarmee?," Eji liij kromde den wijsvinger
hield en reed het iplein over, gov'oll'gd dp'opr
zijn krijlgslieden met hunne iwaplpiereu'de
banieren. Hij kende dat Orsini-gebroieid.
Zij' waren allen lietze(lEde. Stautmioiadig in
hef .uitdeuken, maar hazen in het uit
voeren hunne hersenen, wnrein: flinker
dan hun moed. Diet schrompelde bij de
eerste aanraking reeds in elkaar,
Stijf en kaarsrecht zat Donna Eulviia
opl haar paard den Hertog na te k'ijkenj
dia het. plein over read en in de daarop
uillocpende straat verdween. Ziop. bleef
zij eien oogenblik peinzend len half ver
suft zitten, onverschillig! v'oor de me
nigte, dia ha,ar stond aan te gapen, doch
uit angst voor dia ziekte, waarmee Pan-
taleona beSmef heette zij Zijn, toch op
eerbiedigen afstand bleef'.
Eindelijk werd Zijl uit haar gedachten
opgeschrikt door oen slialknedit, in hst
z'wlart gekleed met oen rood gqborduurden
stier vóór op zijn wtamhu-is. De man trad
op haar toe om' de teugels van haar ovier
te nemen, terwijl tegieiijkerlijld Delia, Yölpe
haar aansprak. Zijn stem. klonk eerbiedig,
ma,ar in zijn qenige oog las men vexach-
en maakte bewegingen alsof hij' den haar
van een geWe-er overhaalde.
Zij zag, hoe de gezichten der soldaten
rondih a,ar vol verwachting keken en hoa
-zij. haar vol spanning onafgebroken aan
staarden- Plotseling viefli haar in wat een
van haar laqtisitei heizoekers gezegd had:
„Wanneer zij oen enkel Wapieai ini hui®
vinden da.n beiteekent dat oen zekeren
dood." Een siddering overviel haar, bij
het zien van al die bajonetten en ook
viel haar, zonderling genoeg, een der
soldaten daarbij op, die nog een kinder
gezicht had en haast, angstig naar hauar
Staarde.
„ln dit huis is gelen enkel 'wapen" zei
ze vastberaden, terwijl ze den man aan
keek. „U. kunt doen Iwait u wilt melt
alles, wat u hier vindt, maar Wapenen
zijn er niet."
„Kom, moedertje, bom!" en hij sleur
de haar verder. 1
Zij haalden alileisi uit de kasten en
smeten .het over den v'loer. Het poi-ee-
lein viel rinkeiteind' iaan sdhervle'n, het zil
ver tinkelde en zij stampten m'elt! hun
Zware laarzen op hoiar ivvit linnen «n, fijn
damast. HuiplelóioS stpnd Zij erbij] ajlts een
gestraft, kind en liet allies gebeuren, Zwij
gend', duldend. Zij voelde haar ,beein'el1
sidderen en telken® 'herhaalde zij
Zonnebrand en Stukloopen
van Huid en Voeten
verzacht en geneest
|Poo3 30. Tube 80 cl. Bi) Apoth. 6 Drogisltp
woorden: „Wapens zijn 'er niet in huis.
Een wapen zlulti u nieitj vinden."
De handen dier vreemde soldaten wier
pen alles waf zij- z!oo zorgvuldig be
waard en gebruikt had in al tte jiaxen, van
haar huwelijk, möt rulw geweld over
hoop. Tot op dien Zolder gingen za en
zelf moest 'ze voorop' knopen.
„Nq is bet haaiSt geidaan" dacht ae.
„Goddank!"
Daar stond Kval Op allie zoll'deiisi etaajt:
kisten en 'kasten en koffer®, afgedankte
spullen en (ooAto noimmell. Ein z'ij z]och-
ten. Een 'kolfslag op leeige kasten en z'ij
vlogen in 'spiainein, leeni trap ojpl leeige
boffers en 'z'ij1 vielen in elkaar.
Det soldaten hadden zich in groepjes
verdeeld en 'zochten in allie hoeken. Hun
aanvoerder stond Verveeld telgen, een balk
gekund c-n keek to;e.
Een 'slag, en het deksel van den koffer
van haar 'laait,sten gast, dien hij achter
gelaten 'had -en dien zij op den zolder had
laten 'brengiein, kraakte in stukken. Do
soldaat trok e-r de stukkien planken uit,
want- hij za® dat! ze vol was. En iboivjein, ol
- hij wierpl -eien schuiinsicihein blik' op de
vröu'w, dia naa$ti 'helm stond lag een
revolver.
D a,t was de dood
Zij 'wa,iik:eldie en werd doodsbleek.
„Wat is dat, daar Pnneih?" riep de
aanvoerder terwijl hij mef gpoote passen
naderbij kVajn. i
„Ja; broeder kapitein, een vollen kof
fer" en hij ging er met zijn wïjde imou-
wen in e;n liet; het Wapen daarini verdwij
nen.
Da kapitein wierp zich o]p| den koffer,
rukte- alles, wat er in geplakt zaf eruit en
Smeet het over den Vloer.
De gardist stond achter hem' en knoop
te langzaam de; gesp aan zijn wijde mou
wen, waarin hij den revolver verborgen
had, vaster dicht. Ovter den kapitein heen
keek hij de- doodsbleeke vr.OiulW aan met
een diepien, langen blik'. En toen beiwooig
hyJ langzaam ontkennend het hpofd van
links naar rechts en van reohhs na,ar
links, terwijl een grootmoedig Hachje over
zij n gezicht gle-ed.
Toen zij den zolder verlieten, ging
da soldaat melt de; anderen naar beneden.
Zij zag hem ook' dei tjwee volgende dagen,
zoolang do plunderaars: in huis bleven,
niet meer.
^Haar-zieff lieten zij pngeimoeid ell Mt
viel haar nief zlw'aar meer, de mannen
in haar huis en tu®schen haar ■eigendom
men te laten begaan. Zij namen ein, lieten
liggen, wat zij wilden en trokken den
derden daig al
Nog veel dagen, in de revolutiedagen
OQ Dorpiat en no<g thans' in, ballinigsichap1,
•gedenkt z'ij dezen dag als oen, dag van
vredte. Altijd zietj zijl het jongensgezicht
bóven de smerige uniform met den rooden
band en heit lachje en, hot schitteren van
zijn oogenterwijl hij', achter den; ge-
'biiiktien aanvoerder sfaande, de gespi vian
zijn wijden jiasiniouw1 nauwer aantrok. Eu
zij heeft zich nooit, een vraag gesteld
bij deizie gedaiChte- en nooit een „Waarom'"
vernomen
tmg. j. r I j
„Ma,donna," zeide hij, „ik verzoek u, mij
le willen volgen. Mijn Meester heeft mij
bevolen u gezelschap, te houden."-
Zij keek hem aan en voor het' eerst
lachte zij schamper om de zlaohie, hoflfe-
lijko manier, waardoor hijl haar- te ken
nen wilde' geven, dat zij een geYamgame
'was. Iets in hat r.uiWe gelaat Van den
veteraan Verdreef 'echter de schampere
uitdrukking van haar gela,at'. Zij' las op
dat' gelaat t'wee; dingen: ten eersite, dat
hij eerlijk was en ten tweede, dat hij
haar handelwijze veroordeelde*
Zij voelde; zich ongerust en Wendde
den blik van hem af. „Gaat jui mij dan
maar vóór, mijnheer," zeide z'ij'. „Mijn
bediende, bier, vergezelt mij zeker." Én
zij' wees opi Maria, die met een doffe,
wanhopige' uitdrukking in zijn donkere
ooigen als verstijfd ,op| z'ij n paard z'ait'.
„Natuurlijk, Madonna, aangezien hij
uw boodschapfper is. Voorwaart®! Giaso-
ne.' gelastte hij en daarop' leidde de
stalknecht haar piaard. Delia VoUpie liejp
somber naast haar en Mario volgde haar
zwijgend. Zij begaven zich naar hef Ge
meente Paleis, .waarheen zij op orde?
Autonomie.
Om de autonomie; (betouui'szelfotandig-
heid) der gemeenten te beschermen! z'ijn al
Keel wat tournooien gelevei'd'. Djlq :g|eime^n-
telijke bewegingsvrijheid w,aiS dan ook 'n
kostbaar goed, waar men zuinig) op mtoest
wezen, om de vele, rach|ten daaraan ver-i
bonden. Helaasj hebben duizenden, besfuiur-.
ders van gemeenten' de laatste jao-en ver
geten dat er aan rechten! ook| plidhltefoi
vaqtzaten. Van de vrijheid' werd! EiMn
vrijpios;tig gebruik' gemaakt op financieel
gebied, dait men hier en daar gerust van
bandeloosjheid mag spreken,
In de jaren <ler stijgende anfvanlgisten
liep dit qconomiffh wanbeheer nief zoo fo
de gaten nui echter door de cirisjig dq be,i
laqtbare ,objqqten steed® minder buten, op
brengen, komit de 'Cjatastrophe oim( den hoek
gluren. i I I
Vooral in de gr,o>oiteii'a gemeenten is, er
meit geld gesjmeten en riep) men daarnaaist
e.en bestuursapparaat in het leven, dat
ev.en kasf-baar als pnpraatiswli was'.
Nu vele gemeenteraden uit den zorge-
loozen dommel, wp,arin z'ij] gesluimerd' heb
ben, opsichrikken, regent het mia,te"'iaal
voor de beschuldiging, duf men er roeke-
loosi op los geleefd heef't.
Uit den neerplasjsendein, stroom' sleflhta
twee reo.ente Z|ak611. 1
!D|e Groningsqhe raadl nam' het voorstel
van een ^ijher leden aanj om op) den ppsit;
inkoop van plamteinj ï'4000 te bezuinigen.
■Er werd dus; jiaariSjlk'Sch in deze provin
ciale hoojfd^tad vopr belangrijk! meea- dan
f 4000 alleen aan hot aiansphiaffen; .van
planten besteed. Verklwisting!.!'
Heit gemeentebestuur van Amsterdal01'
heeift desl'ijüs aan gemeente-Werklijedian,
die 'wjajt ver af woondeni d,0, gulnsjt verleend
van gratis tramvervper. Daar is in den
loop der jaren zoq'n ga-|ojfl (misjbruik van ge
maakt, dat thans! 'n halve| to,n nopdigj wpa
.om die goejigheid! 'te ïln,anCierqnJ Ein geen
ljaan had er naar gelknaaid1 indien niet' 'n
raadslid B. en .W|. attent! hadj gemajalkt; ,op
deze affaire.
Gelukkig seliijnt do nieuWe regeerfog
van plan 'te z'jj!u voor dit onverahtlwioiolrde-
l'ijk gedoe een sjtokje ta s,teken.
.Volgens) de „Ujtrechtsc'he Crt." zouden
er binnenkort dijatofoche maatregelen ziijh
te 'wlachten ten aanzien.' van de halil-ofïli-
icieele bedrijteen, provinbianl ein gemean'tem.
Het streven zoui ditmaal nietl zóozeei!
z'ijn een nieuwe directe korting too tq
passen, als wel een einlda .het maken aa|a
het opgestuwde peil, dat geleidelijk-aam
door gewegtelüjke en gemeentelijke bestu
ren in do qamens'telliug der administoaticn
iq gebracht..
In den loop! d'er jarenf z'ijn hiep.' pn daar
«fdeelingen, die vroeger door een. pom
mies ,of! zelfs een adjunc't-cbmtaies wer
den beheerd, gesteld onder een hoofdcom
mies, die la'ter weer tot refierendaiiis
werd gepromoveerd. In enkels groote ste
den heef't men, om tot nieuwe bevor
dering 'te kunnen overgaan, nog den
'vang van „administrateur" bedacht i
en a,an 'elke verhoogde titulatuur werdien
verhoogd 'salaris, vqrhoogd' pensioen en
jui'tbreiding van den staf van onderge-i
jSichik't personeel gekoppeld.
N.u schijnt de regeering voornemens fe
z'ijn zoodiapige maatregelen t'e tréfftem,, (dat
haar de mogelijkheid geopend wprd't jont
.ook in dq gesjtie der putanome bestu|urg-i
lichamen een eind® te malkien aa,n de top-;
zwiaafte waartoe hier en diuar. inenigq
ladminisitr.atie is uitgegroeid. Zijh wa wel
ingelicht, dan heaft) ze uit verschillendiq
typen va,n aidiministratieve lichamen pen
enkele uitgezocht, die door zuinigl en ts,»-!
ber beheer, waaribljl in de practtijk) eien
'groo'te werkkqaiöht dtoar een beperkt pier-
ISoneel werd ,aan den dag gelegd, als
voorbeeldmodellen kannen geldtn, als, voor
beeldmodellen k.ujxnen geldjen. Na,ar deze
'exempel® zonden dan de andere,,, gelijk
soortige, moeten gefatsoeneerd wOrrden.
Natuurlijk zal hiertegen .omwille der
gemeentelijkie aiutonomiq heel w,at verzet
rij'zen. D;e pruttelaar^ mogen pvqnwiel be
denken dja|t zelfbestuur alleen prachtig
wlanneer men zelf! sturen k,an eu waar
zooveel bestuurders z|ulkie overtuigende
blijken van hu,n onbekwiaamheid gaven',
is hqt tijd, dat een vaster hand het rjud!
grijpt! i I I.
UITKIJK.
Rumor i# casa.
In „De Katiholiekte iWjea-kgpv'er"-
hqt Kamerlid mir. Kortenhoirst mlet 'de
veiro.n;tiwaar'(li|ging ,Ojvler -bat Duitsche
trairsfermoratoirjum. 4Rë8i liet Nederland
oveir zich heen gganI 1 1
'En nu 'plotseling „van diriei 'zijden een
ommekeer. „Nedetrland let dB Atv! sae.ck"
v,an Cesare Werd gebracht.
.Wat den ongeluikkige P,anitaleane be
treft, zij dacht niqf eens meer a,ani hem.
Hij Iwias sleChts een pon in haar spel ge
weest, zóoals zij er nu den in haf diepfere
spel van den Hertog was geworden. Hij
ha,d zijn rampzaligen dienst gedaan, of
schoon niet geheel, zioqals zij het had' ge
wild. Met het oog op! het besluit', dat zij
had genomen, achtte zij bet niet Waar
schijnlijk, dat bijl baar weer tot laait ao,u
z'ijn. li j 1
Zij had ealiter z'oo terloops, zlonder
eenige belangstelin(2j opgemerkt, 'dat hij
aan de Waakzame zórg van 'n half dozijn
boogschutters, was toewertnouiwld. Detoe
mannen Wlaren volstrekt' niet iagenomep
met de taak om iemand te moeten beka
ken, die Zoodanig gelwiapieud Was, da.t] hij
ziouder een vinger te vlerroqren dqod »n
verderf' om ziöh heien kon strooien. Zij
bewaarden duq eien behoorlijken, afstand.
Zij vormden een wiijdcn kring, om hun
gevangene en met een pijl opl liun boog
dreigden zij ham', dat izij! bem zónden 'neer
schieten, izoa hij, longehoorziaam |wjas en te
dicht bij hen kwam'.
■--- - i I I iWordt vervolgd.^ j
