GOES
Tegen zonnebrand Purol
11,25.
k ZOON
Tweede Blad
SE COURANT
9
jrts
ai
lif
»te.
Handelsdrukkerij
ie Courant
Een schoon Drieluik.
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
FEUILLETON
HOOG SPEL.
- i s. - 1
ONTSPANNINGSLECTUUR
KERKELIJK LEVEN
f IN HET KRAAIENNEST
VAN HIER EN DAAR
I- U
f
90
)S
ts anders dan het
h, inplaats van te
:n tot U zal komen
op zaken af!!
he reizen.
Billijke tarieven.
Rijdt rustig.
TELEFOON 416
Parochie aan te stellen,
rsoon.
•en onder no. 75, Bureau
an
Wissels
abelwerken
Dankbetuigingen
Reclamekaarten
rten, Convocaties
Enveloppes
ervette»
ken
end
e Drukwerken zijn
gaarne aanbevolen
EATER0AQ 10 JUNI 1933
I i Pcrlseoopje.
Kezen.' -dag|e® reikte ik in een vreemde
stad', na, een predikatie, op varziqek, da
H. Communie uit c® ik trcio(fi o.a. fta® ;da
Communiebank cym vader met twen ifcfe-
se'h-o boys naast zicih.
Ihf kffix ma niet en ik zal zo wol njqofit
meer terugzien, maar ik ze heel zeker;
nooit vergeten. Ze knielden aan de Com
muniebank mot 'ZioiOi'n ideale uitdrukking in i
hun schoono forsoha gezichten/ dat ze
wel wieiggeloiOipen qch-enen van een schil
derij of qen geb]rands]0hilderd venster.
In hun sjtillo aandacht, in hun over
huifde devotie, blonk 4D een Zaiclit en
zalig licht hun, bewustzijn van liet Hjeilige.
'Wiat Ze, nis zei pi' uaar gevraagd werden,
mis.sehieit -niet in woqrdjenl Zouden kun
nen zieggen, brachten op|. aangrijpende
wijze tot uiting in hun in God; vca'ztokpnl
houding? het begrip.van w,at qa deden
oil liever van w,at 4e ondergingen; dat |2o
zich hieir vooyheajeid'den evengoed op verre
11I4 op nabije dingen. D|e vader nam.' rijjn
jongen^ mee. naarr dei kerlf en hij lcaddq
ra naar de 'Communiehanlk, oN zijn boysj
het bcis.tie' te geven, wat er volgons zijn
meening ion inzicht, aa» een menlsnh ta
geven was,. Aa,n zijh gezieht wias te zien
dat hij'.voioir zlijjn kinderen h|et bes,te zocht
en het beste wilde en dat, in do dwolzo
verondiesrsjhelljng, dat "de H. Communie
ewns niet hat beste was iwia,t hiji zie geven
kon, hij z'e oveiraï ©Idarsizou .gebriarfit
hebben dan naar die Communiebank.
©r 'Zijn v^n die hqerllijlke, zekere karak
ters, die lipt Goddelijke in do wereld met
volle overtuiging ;en in ontz'ag verzonken
nederigheid aanvaarden, en de eers.te hand
greep Waarmee Ze hup kinderen leiden
zullen, leidt 40 overtuigd daarheen.
Aan; de twqe ilri^sche, ongerepte boys
was, te zien dat ze het Goddelijke zonden-
schok ondergingen on ze sloten hun oogen
onder ongeziene lichtbundels, en genade-
•«.troomen die over hen 'heen gutsben. Zju
bloosden i,n hun smetteloosheid van een
stil geluk1 en oen onbe.wu.sto heilige ac
tiviteit. 1
Nooit heb ik Jxet Goddelijke leven z'óp
zichtbaar zien nadciien tot het menstóho-
lijike leven :aJ.Sj hier aan deze zalige
Communiebank opj oe® stillen Zondagmor
gen in een vergeten; kerk, in een «,til
morgenuur waar de maagdelijke krachten
zich verzamelen voor denkomenden dag
en het aanrukkende leven.
B ijden vader ga.f het wete.n van izlijh
ondervindingfij|kei jaren dep trek, die hem
heerlijlfc ibrsch ien ruig maakt, bij1 de jon-
genq glansde over hun Eogsche gezichten
da blanke afwachting van een leven da;0
nog half sluimert maar in stilte, in jschoo-
na ziels.di'epten zich voorbereidt tot volle
hfracht. 1
Zo 'toedilieeirden allo drie de vader
meer reëel, van uit zlijln rijfpere ondeijvin-
ding, over Hem', vair Wien Kijf nam den
llijjve gevoeld! had dat Mj| 'Hlem noodig had
om tektfnno® tevle® en te kunnen gjteii'vcn,
ta kunnen leiden en te kunnen opvoeden.
Dien hlij| 3a s^ijpremlen steun, wist voor ptjin
lier© boys|; de jongens meer aanvoelend
het peilige van het oogenblik', waoawooi;
zei geien wopird khnden vinden en djifc huh
in, het lèivan nog niet to|t aó$ kiqMbainen
«teun was geworden, m'aar alle drie, reeds
dooa'luiivei'd van eerbied en liefde, ztoqals
de bo-etnett ten hoprinnen van Galilea mpe-
ten gehad hebben, pi,l za, fjtaande lanjgs
den weg, Dia Wjittte Ghgjsjta.ite voelden
naderbij komen.
Nu, ik' Zal die drie nooit vergeten, die
als| één stuk "aaü de Communiebank kniel
den, alle drie doorstroomd door'één God
delijk' leven, waardoor zie opnieuw1 ver
sterkt naar huis gingen. En hun bij|e|4n
dijh daar ,wajs| zojo, natuurlijk, zoo vanzelf
sprekend, dat ik «en ©ogenblik onwille
keurig -zOcht'naaf andere grpepen.... 1
iZitten, izei ithuist ook niet aan den maal-
tlijld gezamenlijke Behqoxien aq hier pok
niet blijl clka,arê f
iWelke herinnei-ingen riep dit tooneeltjo
wakker, welke bllijldie (en, ifnartelljke ge
dachten 1.1
O, dit wasi Jnas het eompleta leven
Hoe veilig zlijfn de zielen van die iiiude-
ren. ien het .^chojonstie Sn dei wereld aijfn
de kinderzielen, in d» handen van 'zhlko
ouders.. Want niet allelen 't gezand ver
stand, maai' pok liefde, maar ooit töeder-
'heid bracht zei naar de Communiebank.
De teedier^ei omarming en de tperst|ei pim!-
helzing tus)sche,n ouders «n; kindjeren ge
schiedt aan da Communiebank.
Hoe verslingerd gaan de anderen dojor
het leven, die op gped geluk al' de nan-
Haar anfjwoord out)wapende hem echter
geheel en ,ont,niani; hem zijn laatste spoor
van w!a.ntro,uWem. I
„Doe, wa.t gij wilt," zeide zij kalm. „Ik
Lagrijp best, wat gijl vreest. Maar wlij'
zijn eerlijke mensoheu; en als ik u izjweer,
dut Mattao Orsini niet van hier Jyvfeig ^al
gaan, voordat deze zaak ouher.roiapelijk
is afgedaan, dan kunt gij daiar bok o,p
.rekenen. Doch, doe wat gij wilt. Gijl hebt
UW mannen hier en gij. bezit de macht,
baat hap hier pp hun posf blijven en den
Kt in owsin(geiten. Duedat vanavond en
morgen rijd ik' met u na,ar Dastel della
l'ieva, om u-wl vroluw1 te worden."
Langzaam smakte hij met zdjln, lipplen;
en zijn brutale ooigen Wiegden zleer klein,,
won' zij haar begteeiriig opnamen. Toch
was hij nog wtantnoiuwend. Toch kom hij
no® niet in zooveel gleluk geflbovien.
„Waarom juist naar Gaistel dekia. Pk.-
va,?," vr.oeg hij. „.Wlaarcan niet hief.?"
„Omdat ik' er zeker van moet zijn, da,t
'gij sjoiord ziult, hoppen. Cast,el dela Pjeva
ken van hun jongei zieLeI|even m.octeiï
verzorgen. 1.1 I 1
Hoe grbiot en line veilig hebben die
twee jongend zich geveeld naast hun
heerlijken, fors'chien, krachtigen vader, met
zli/n in hot volla leven uitgegroeide, man
nelijke gestalte r- hoa zw,a,k vwielen zich
de anderen na hap alleen, dia nie|t geleid)
wordlén .naar dei biionnem, en die hun -eigen
arm! ziielol eventjje verzwiajkt voielen, alspiï
'het da tering heeft. f
iW-at whd en jwat is 't 'haerlijfc' op 'te
kiinncn zien,tegen j^ yader, die met zeker
heid je loven leidt en onder viietaiX ffiu*-
sche heersoha|ppiijf je j,a eigen loven yqeddo
groeien en je voelde dat het goed was:.
Wat veiligj w^t hqüig!
- 'E® noioit Verge|ten Zal ikl hotSehooinjq
drieluik Uah dej Communiebank I do for-
sjjhe vadcir meit 'zijjn, twie|e frissch-e boys.
H. D1E1 GREEVE, 8- J.
ZOO ZIJN ER.
Do oaiitlwiakenido stad lag zich te koes
teren in de stralen der morgeinizton,, die
z'iclh op dat uur reeds vrij hoog. ter Oos-
teirkimme had vehhevten.
De zlo-n la,chte fusschen het groen 'der
boomen, Strengelde goudglanis om d'r
kruin c,n glanlsde op de puggen der, vo
geltjes, die hun io,obt(endhyauna .opZanden
om'liocg, door dq klare1, blauwe ühucthlt1.
Het wias 'u mooie' moigen, de blijde Voior-
speiling va.n 'n zomnigem zlomerdag,
'Hielt w!a,s hek uur vpn matjeskloppien.
.Ze kwamen de deuren ,u.it, de gele,
gpoemp, ..witte deurende daghitjes. Snoe
zige pagek'opljes, blond, biruiu en Zw'art.
O-nder de korte rokjes huppelden in vlug-
belw'eeg '11 paar rose, beige of giis-perle
boenen, waarin nog natrilde do laai%jte
fox-tro.tt van den laatste®, avonddans.
Even knikte® ze togen elkaar, evletn
giegelden ze, dan z'ag.. je Ze eem poglein-
blik verdwijnen in in vvjollt vian Ztof1, dat
ze sloegen uit de mafjes 'en d'r vroolijk'o
toetjes in 'n grijzen mist hulde, i
'Eindelijk rustitgn de handen. Do matjes
Werden op, het trottoir gedapteUecrd voor
da reispeotievalij'kte .gelia, groene en 'vviljte
deuren. Het bruintje,. Zwartje «n blondje
vormde® 'n trio en dr.uk' klonk Mnj
gesnap.
Hlet eerst kwam natuurlijk „hij" aan
3)e beurt. Vroolijk babbelden Ze over d'r
jongen, d'r galant, en de lotgevallen v]an
de® vorigen avlond. Ze ladhten en giebel
de® onopikoudelijk bij dit amoureus» fcête a
têlc.
Dan gingen de blikken naar do ramen
langs da gele, groene ien _w'itit|e dieuran1,
of soms d'r mevrouw; in achliMidjapon it|a
spieden stond achter de kanten gordijntjes.
Geen onraad! De kloppers vlogen w|eev
naar elkaar toe en heftjg ,gestio,uJie,ar|ein|d
wctt'd er gespKokein ovea' di'a mevlnauwlan.
De mijnie, meende liet Zwanl je, is 'n
heel goed m.einsch, maar wenselijk' propter.
Heit werk' is bijna nooif goed. Alfes
nioet in de puntjes z'ij®. 't Is gewoon
'verselw'ikkelijik. Ik1, begrijp niet waar zo
het allemaal! geldend heeff, Want Ze is
zelf toch ook nieli vian Zoo® hoogen
..komaf.
De mijne, verzekerde liet "blondje,
is piet kwiaad. Op bet. oog lijkt het yen
deftige, sjiekte, rijke boel, maar in Wer
kelijkheid is schraalhans yr koiuklenmleid.
Hard Iwerk'qn wel, maar den b.uik vol', hoo
m,a.arZ100 @,a,uWi als: ik' kans1 zie, laait ik
ze izittiein tippel «r fusaöhen uit. 1
En Ide mijne1, sinibbigda het bruiinlje,
d'r is geien haven mie© ta bezeilen. Nomf
is hiflt goed. Maar vandaag .of imailgeai
loop ik iweg, da,t. hebbien ca' al meer vóór
mij gedaan. Ik bedank ze Videsjelijlk met
d'r gemopper ,d'r geana.uwi nn „(gleraais
den gansehen dag.
Getik togen een ruit deed heit drietal
omzien, 'it W|aS dte; mevrouwi, vian de
gele deiur, de mevroulw v|a,n 't bruintje.
Vlug grepien ze do mutje® bijeen en
met een kW; „daag"vördwien,en ze achter
dq gele, gaiocine ,en iwitlte deui'.
Weicr de gele, d» giroenie en de wit,!®
dqur. Maar pu is heit middag ,en itjjd om
te ksa,-en. I- I j 1
De miewrouw v|an de gele dquir gaat
'Oji bezoek bij de mevrouw. vla,n de jgnoe-
nia deur. Ejvie® latea' vlolgt do mevroulw
va.n de wititjei deiui'.
't, Is theeJéianjsje.
Hét hitje beeft yoor dözia .geleigeiheid
oxtra-gesltj-eklen wit schontje ytoor.
Op de tafel in den salon staat ne thee
te trekken ppi het nikkelen theelichtj© en
lokken de koekjes op de kjrisltalfai sdhaal.
Met vefd strijkages aa® het adres Van
het recipiaerendie' inevrouwitje nemen d© ta-
woonStars .der gele en witte deur plaats,
zclt de mevrouw v|an de gele deur (tot
as
19 de diehtst, bijzijnde .plaats -en jioich vier
genoeg, om1 voor Matteo dien ,wie® y|rij' t0
la,tan om t,e vluchten."
„H beigrijpi u," zeid© hiji langzaam.
'n sfömt gij toe.?" Hiji keck mat zijn
zwarte ooge® zb»j, scherp..in haar bleieko
gezichtje, dat h'et wias, alsof liij jtoft in
haar ziel wilde dowdringe® om de ge
heime® daarvan aan het licht te brengen,
liet was ongelooflijk, dat het geffiuk hem
zoo m dien schoot geworpen Zou Worde®,
Een vrouw- e» een fortuin. JEn welk' een
vrouw; want naarmate hij na,a,r haar
keek, werd z-ij in zij® -oog poe langer hme
bege-ercnsWaardig-ev. H|ad Fra Sorafino
den Hertog miet, gewaarsehuw-'d, dat deze
man in haadiein v.a,n eie® vrouw als w'aa
zou, zijn.?
Wat Z'Oiu hij erbij wïnne® een voor
deel ge,en tiende part .z'o© groot wan
neer hij Valentamoisi trouw ble-ef en Ser
Mat,toe gevangen nam? Gij ziet, hij- deed
niet de1 minste moeite om tegen de verlei
ding fc strijden. Hij dacht geen- ©ogen
blik aan de jonge vrouw in de Bolognese
een zekére Lencadia die een wijn-
z'aak had in Laveno, en die hij had
beloofd te, zullen- trouwen. Maar dat
Was, voordat hij tot den rang .v'an -cctn-
d'ottjere; wias geklommen en de geneden-
De be'ztoeksbeis prijzen hemelho-og
geurige thee. De koekjes vinidlen ze ®e-
Woonlw'eg .„goididejlijk'". 1
Nia, het gebruikelijk gesprek over, vrien
dinnen ,ein kenpiajfisi, kwam het op de^
diemstboden. D© kwali-to'iteu' van het
bruintje, helt Zwartje cn het blondje iw'ei'-
den gewikt en gewogen. Wat. ze, «r van
zei-die'n was nieit vteel go-e-d-s. I 1
Hiel bruintje, da,t meit het oor began
hqt sleutelgat lluislhervinkje speelde, brief
de, yrttt vemtield wterd,. door, 't keukenraam
over aan helt Zwantjie, dat op haa;r beurt
vooi 'doiarizanidnig naaf het blondje Zorgde.
't W|as heol den middag Zenden- ian onit;
vangen -op de korte golf.
Rc-s ultiaat,: H|et baiuinltj© bleef den vol
genden dag thuis, hek Zwiartjc -en het
blondje vemwiilfeden baar mev'rou,witjes,
dat zo ovep a,c!ht dagen liaar rnifianJhei-dsit'u i i'
wttnsdhlten +p vieren.
Hiet tea-iuurtjie is ten eindle-.
Met 'n li-af laahjo cn duizend bedankjes
niemien de gaston afstiheid.
De mevrouw vian da witte deur viarge-
nifih-tjö.
Mormels! huilde de. grotene, en gin®
heen. i 1 I j 1
Xeits verder -zagen elkaar,die witte en
da gele», maar zie keken elkaar nieit aan-,
alleien wierpen ze -oen nijdiigen blilf. Elr
liimg een o-iiw-aers-Sbeiinimiiiigdonkere wol
ken pakten zich samen,, ieder oogenblik
ward de uitbarsting vedwlaeht.
Dien nacht .br,a.k een Jveivig lOpWaer
los, da,t affiles dood kraken- en beven.
T'o-ein de morgen aanbrak wias de lueht
nog stormachtig met snalj-agenda, .laagt-
ha-nigende wolkeu. 1
Maar in de harten der drie mevrouw
tjes a-ebtoï do gele, grpanc en witte deur
had da storm1 nio-g. niet, uitgeraasd.
Als getergde loeuwinnlen ini .hun kooi,
liepen zo de huiskamer o-pi ion near, druk
geisticulewend en d'r.vuisitoin ba.lllanida in
de richting dar gele,gipenia of 'witte dejur.
W,eg „gejiuige" thöel
Wieg „goddelijke" JtoekjesJ.
Zo w-anan vija-ndininen v|oor altijd!
Zoo zijn ei'!
haar huisingang.
Zeg, la.olnte -de mevwuwi vian de
witte deur, pok' een opisohepster de dia
van dia griqene deur. W|at '11 gepponk mieit
d'r tlhe-eiservieisl en d'r kristallen kookjieus-
adhiojtel. En dan te w-atam, dat het maar
geloond spiul is van d'r nichtje.
Wlat zagt u, mievriO(u|wL?
Ja zeker, dat is zo©. Mijn, dieasli-
•meisijia had h-et gehoord van haar ge
dienstige. Daag, dank er ©im, moniiijie
dicht
Z-eg, in vtertroiuwieu, lclekst nu de
mevrouw vian do gel»?, deju'r, die, koekj'C9
waren o.ok niet afkomstig van dien lijnen
■banketbakker, dien ao' noemde. Da-fc Weat
ik beifcer hoor, ilc deed 'maar precies of
ik ze verrukkelijk' yo-ud. 'Wil j© woten,
waar zij Ze gehaald heeft.?. 0,p do markt,
m z'e ware® nog wal va® de goadk]oioipst!e
-soort; ze had z'e late® koioipien -door 'do
mo-eder van d'r diandtm-eisje.
Wiat 'n geraffineerde ki'-eng I
Mondje didh't, liooa-!
Natuurlijk, 'dat spreekt vanzelf.
Nou, daag
Daag.
(Een 'witte en een 'gele d'qur slaan dicht.
't Is -avond. Een mooie, Zoele zomer
avond, die iedereen de stad uitlokt naar
buiten., tiaar 'da gaunonde heido ten de
diennidblosisdliem, Waar het wiame-lk vlam hen
die daar. 'n friseli- zitje, Zo-elton ipa. -e,ein
heteten da,g.
Ondei' hen bevinden zidli ook de bie-
'vvjoioiïslai's d-eir wilfe, gluoiene -e.n- gele deur.
'Het gesprek liep n-og elens o-ver liet
heieaiijk verloopen theia-iUUlri'ije ylan dien
middag. .1 li..1
.Da -mevrouw via 11 de groene de,uf plraal-
da van genpogen. Hiaar .vriendin van de
wi,tip deur deed odhtier erg geresarvoerd
deze had moeite, hett geheim niet te ver
raden; telkens welden haar de- Woorden
naar de keel; ze Voelde, dait Ze heit
bebnauWd kreeg en ldoitede.
W|a-t is ar, infbrmeea'de de groene.
O niets, heelema.al nietei vier,zieketi'de
de witte deur.
Jawel, inisisit-qerde de groene.
Ne-eê, naeêja toch-, hakfceld© de
wit|t». Miaar toan wias het ij-s gebroken
en golfde een wloiordonsjtroDm oina-fgébrioi-
Jv-au ovelr d'r liplplen enjcloink heit: „Me
vrouw, ik moet ui iwiaaiistohuwan vjopir,. do
mevrouw vla-n da gele deur;. deZy toOh
üéweie.rde, da,t u' de kkuekjea van deze®
middag had laten ko,ope® op de marktj
door de moeder van uw diensftmei-stjia en
dat de koekjes van de gp.odbpoipis|t|tt en
gc-nicenlslbe soort wlaren. W|at '11 naarling,
«ksHmuur mövro.uwltj-e.? Vo,o;r zoo-iemand
TJUrifti. J(V| O'pIpiQiSiSiÖE.
Dia m-eviioiuw vian de groene dieuir;
kookte em sissend kwam liet. o-var d'r
lippend: slangl
Tos® namien zc .afsichcid.
Een eind verder, omfcmoiotbe di; m'eJvhoiuW
van de groene, deur de mlavlroujW van do
gete deur. D,e groene wilde de ö?Cia
onitwijkten, doich de gele klamiplte haar iaa,n.
Tuuzchen beiden kwam hot tot 'n uft-
uarsang vanwege de koekjes.
D:e groein-e vei|w|ae,t de gele haar snood
heid, haar verradersrol, haar vUlsche
vriendschap. B-eide waren op kopkhitite.
Do gele flapte helt d'r ;uit da jnevx.
van de witte deur is 'n huichelaarster;
-zij heeft nok ltwaad gesproken en gezegd,
dat hof: theeservies en 'de kri-sfcallem
ko.ekjos-schaal geleand wtoien van een.
heid en het vertrouwen van Ciesare Bor
gia had ge-wloinnen; in dan laatste® tijd
(wias dit verleden ia een v|age® achter
grond teiruggadrongen. Hij bekommerde
er zicli nu nieit meer ,om. -Zoo, hij .aar
zelde, was het alille-e® maar, -omdat de Zaak
lieni zjöft ongelooflijk to-esceehn. Hiet'braeht
hem geheel van de wijs; hij was nieit moer
in staat tot helder nadenikbn. Bij don
lieinelWiat. moest, zij ontzaglijk veel vian
dien kerel, dien M-atitea ho»udiein! Of was
het misüehie® mogelijk ztau zij mis
schien vdo-r hem z'elf
'Hier was nu- eindelijk een mogelijke op
lossing, waaraan 'hij toit, nu toe niet had
gedacht; iets, ,dat o,ok haar (Zonderlinge
houding tiegeiMwer helm izü®i kunnen ver
klaren. D-oor M-aitit-eo te redden, vol'vperdo
zij een plicht,, maar doion* -de manier, waar
op) -zij het deed, «helde zij tevens aen
soh'eidsimuiur tusschein baarz'elvo en den
minnaar, dien izij 81106 was, geWoid-ern.
Zo© had izijn djidelheid eindelijk' Waar
heid 'gebracht -en hem eten sleutel voor
het vraagstuk gegevjem, dat hij mat iaen-
voudig, ko(u:d rydaneeren jniett ha,d kunnen
oplossen.
„Of ikr t|Oes|tem riep hij na, pen lange
stilte „0-f ik toestem.?, Bij taille goden!
Ban ik van iSteenji pf ban, ik fltekqblind,
Ter eer© v;an St- Anloniiiis.
Moeil!ij|k ,en zwaar isj het altijd geweest
vooi'i ed-eren Bouwpastoor een nieu'w'eke.rk
-lp moeten 'bonwlen. M-a-ar mo-eilijkler en
zw'a,arder Wordt het Zekér, wanneer men
zulks: moet doen in een omgeving waar de
toekomstige parochianen 0 zó,ó; gaarne het
hiiunie zouden willen bijdragen mapr he
laas dit bijlna niot kunnen. Dp® is de k®
Bouwpia-sioor wel genoodzaakt 'heel dik-
wijLsi aan.de noodklok tgijiuiden. Tihansihcb
ik de nooclWolc geplaatst boven de in aan
bouw -Zijjnde St. Antoniuskapel, een her
innering aan h-et 7e eeuwfeest van St-
Autonius. Ik" koon toch' nog o zó© veel ta
kort, zelfs he;b ikr niets ami dr in -te plaa-t-
c)eu- e-n daar hoort toch zeker ée® Beeld
van den gro-oten Wionderdoenc.r in. ICom
lielpi mij eens wlait.Slagen 4al ilf, Iwianineea'1
al zijne vereerders mijl nog pen^i w(at hel-
ipjeinMag ik dan fflog ,e-ens' -bij gjel-egtein'h-eid
van -ZijöNa.'S). Eeestdag in dit Heilig -Jiaa-r,
ondankdde pa mo,eil!ijlke tSjlden, 'ter ee,re van
Hem© ©n bes|ch'eidcn bijfdraga v,ragen. Zoo-
velen zlijln ©r nogjmisjsohien, di© een gunst
verlangen, of needs] 1 door izijfn tusschen-
komst gekregen hebben en ik beloof, dat
Wijl later da weldoeners' onzer Antonius-
kapel 'niet iZ'ulLen vergeten. E11 iedere bij
drage -aal ik' beantwoorden met uit dank
terug t-e zenden ©en jno-oi plaatje vanluit'
Padu,a, waar-op de grpote Hyilige en; de
wonderbare staan afgebeeld. Giften en
(gaven te. zonden ,yan den bo®Wpas(too,i'
pater iSit;anisIans van den Berg', St. R-osa-
klooster, Hagedoojrnpicin G, Amsterdam
(Noord) PiOStgiro 142469, waarvoor wlijl u
verwezen naa® de in dit blad voorkomendo
advertentie. I I I
Kentering.?
Het gro©ite- opperhoofd der rooda broe
deren, dhr. A'lbarda, is) zijn mannen zacht-
kens, aan 't yo©,rbereiden op een omme
zwaai in de S.D.A.P., iwlat d© ©ntwape-
ningsk'wioatie betreft.
Uit ten trourc iq dopr do onzen betoogd
dat ontwapening alleen 't gewensichte
-efiieiot had, wanneer dit niet leonizijdig
maar algemeen gebeurde. Dlaar wilden
de he,eren echter nooit aan. In het kern
achtige: „geen man, en geen cent,' zat
zoft'n l'ascinecrende opzweoping, dat men
d'ie 'leus, niet voor de agitatie wilde los
laten.
Het fascistisch gevaar, datplotseling
onze buurman is^gewprden heeft de „vre
delievende" jsiocia-listen echter, leelijk be
nauwd gemaakt; te voelen zich nu toch
maiar 'a tikje veiliger jjnder de besëher-
ming van onsj'leger. Reginsel' stak er niet
in genoemde lyuze; alleen Ijelang. Be
lang brengt tha®si mee, jda,t er wel in
man en 'n cent wordt be«]c|hik|b'ba.a,r ge
steld. D(us: zwaai om!
In dit licht beschouwd, lijkt ons deze
frontverandering dan pok' niet zoo gewel
dig. .Van vee1! meer belang schijnt ons
do wijziging ln, de echte socialistische
mentaliteit, die zich af en toe openbaart.
Het begint tot 'Spmmige roode leiders door
te dringen, dat hun partij; het innerliijiko
voor het uiterlijke opolï'ert. Sommigen
onder hen «nappen eindelijk', dat de ver
standige mensche® beu worden van pp-
da,t ik 'Zooiqts ao,u afslaan?» Ik zal het
ftomtract ©nmiiid'dellijk 'bejzeigiellefl-
„Morgenftuisiteade 'viij en vnj'dwteiein,
hepa half verbij®,terd ftchteplatemd.
.VI. 1.
IV eahaaM, miaai' te©!1 ge»t®°uW aam izijn
avtonlUiürlij'klen aard, vlaqt helsloten ©m.fe
vc-jgen, waar het geluk heim. iwenkto en die
kansen te aanvaarde®, die hem Iwlarden ga-
blodcm, nam Pa,nltale©ine rfjn maatoieigelletn,
t-egcm mogelijk verraad en pio^te-epd»6 a'ij'n
mannen voor den naeht zoodaniig, da,k hij
zeker (wist, dait zlijn- plrooi hem niet ko»n
outsmiappien-, voiordut Madquna Eulvpia en
'hij ©pi 'wag waren om züoh 'te laten tawu,-
w.ern. Eindelij k' ging, liij, piaar 'bed ;om va»
een rooskleurige tqekomslv vjeipguld 3©,c®
tienduizend dulkiat.en, te di-qqmien.
Door alle ceiujwiem. helen liaqft die eolitte
avomt.urieii' zich laten hemman aan hat
feit, da,t dukaten yqqr hem den -aanigeui
qtfindaard van adeldom uitmakéin. Zo©
Wias hat ©ok me|t Pantaleonte. Tenzij 'gij
zelf iemand zijl,, die de w;aarde van ©en
mienseh naar zijn rijkd-om ©chut, zult
dieken man, die, zooveel géwicht hechtte
aan hetgeen hij zou iwinjuan, Ibeklageh,
Vo©r de duizend dukaten, die Gesane
B©xgiia hem had laangaboden, ha.d kji .toièr-
hitsende woorden en naar gqaande daden
verlangen.
Zo© -schreef dezer dagen de .aoe.^ Gel-
dersc'he Gedeputeerde Kqnrschot in de
„S©c. D|em;.":,
„D©o,r het „gelinkerv-leugel" zijn wijl
vervallen in de fout ta meenen, dat het
oordeel van de, mqerderheid der .„huis
houdelijke vergadering" klopt op de mee-
ning van de arbeidersklasse. Dat wij
„vei'warring stichten" in die arbeiders
massa:, als wijl het ytottig hool'd van den
Staat met traditioneele walëvendheid be-
j'egencn; als wijl/liet woord „koningin"
met een hoofdletter zouden schrijvenals
wij deelnemen aan een nie-t-socialistischv
regeering, ter bescherming van de ver
kregen rechten der arbeidersklasse; als
ons niet radic'aal onttrekken aan alles
wat in z.g.n. bnrgerlijk-en of andex-sden-
kenden kring, onze belangstelling mopht
hqbb'e-n. t r 1
Als ieder jaa® bijl de behandeling van
do staatsbegrooting ,in de Tweede Kamer
onze fractieleider ons program toeliqht
en verdedigt, kunnen dezelfde beschou
wingen in de S]taten en gemeentebestwen
veilig achterwege blijven, geen kiezer kan
er op gesteld zij'n in een kbirt tijdsbestek
dergelijke redevoeringen driemaal' te moe
ten lezen.
Als, zoo-als dit jaar het geval is ge
weest 53 dagen nqodig zijn qm een
gemeentebegi'OiOting in den raad. te beha11"
ten, hetgeen duizenden guldens kost en
■waardoor I/O deel van het jaar de burge
meester, de wethouders, een aantal hoofd
ambtenaren en voor een deel ook de raads
leden aan hun werk worden onttrokken,
dan moet dat in da kiezersmassa afkeer
wekken van het stelsel', dat zóó.veel kost
baar gepraat in het leven riep.
Als, vopr de behartiging .van de be
langen v,an één m,ou> oen g-roo:te-stadsi-
gemeenteraad twee dagen noodig heeft,
dan vraagt men zich af, waar liet heen
moest als alle ov-erige burgers hettjz'ejlfde
eisjchen en dan krijgt ons parlementaire
ïstelsel eon deuk, die niot meer te ver
wijderen isj. 1
Als wij hardnekkig .blijven weigei'en in
oen depires;sictijd als thans de schriijtnende
tegenstelling tussc'hen de loonen in het
piartic'ixliere- en overheidsbedrijf" ©eniger
mate te verzachten, ten behoeve van de
mees(t-gedrukte partij'; die weigex'ing .doen
ondergaan in ^chier ongebreidelden woor-
deus,troom cn daarin zelfs enkele onzer
meeet-bekwame werkers meedo.ogenloos
laten vex'drinken, da® bereiden wijl een
voedingsbodem1, waarop.het 'fascisme welig
tiert." 'I
tWel komt o©k in deze uiting het be
lang even om den hoek gluren, maar het
voornaamste kenmerk er van is niettemin
afkeer v,a® de onwaarachtigheid, waar
mee de Si. D|. A. P, zichzelf én ons LaJ1(L
vergiftigd liceft.
Laten wij hopen pp verderen inkeer!
UITKIJK.
Bc eerste balloxiopsfijiging-
1783 5 Juni 1933.
Den 5en Juni was het honderd en
vijftig jaar geleden, dat in het Fransche
stadje d'Annonay een do.or de gebroe
ders Montgolfier uitgevonden, luchtbal-,
Ion opsteeg. Deze geeburtenis verwek
te begrijpelijkerwijze -ovier geheel jte be
schaafde wereld groote beroering. T©1
van nieuwsgierigen kwamen yan veraf
en dichtbij om bij de oerste ballonop-
sti.i'ging tegenwoordig te zijn. D.e opstij
ging verliep evenals de vlucht naar
wcnsch mi groot was het ©nthousia;sin,e
van bet publiek, toen ,de beide, lucht
reizigers na eenigc uren behouden pp
den grond stonden. Door dit succès
aangemoedigd, besprak men al regds
spoedig de plannen voor een lucht
scheepvaart de uitvoering hiervan zou
echter nog langen tijd op zich laten
wachten. Parijs evenwel voelde zich als
het ware bij het overigens onbeduidende
plaatsje ;d'Anno|nay achtergesteld en
wenschtie eveneens een luchtballon te
doen vervaardigen. Deze kwam reeds
op 27. Augustus van het zelfde jaar,
terwijl 11 Decerrfber de iqerste vlucht er
mede plaats had. De vervaardiging .van
dit luchtschip stond onder ieidiing van
den Franschen natuurkundige Charles,-
die werd bijgestaan door de Rivarol. De
oerste reis met dit Par-ijsche luchtschip
was evenwel geen sucpes. Eenige uren
na de vlotte opstijging viel de balon
naar omlaag en deed de boeren van
het dorpj-e G.onesse van sqhrik verstij
ven. Djt (droevig v.opr.Yal liet niet (na
een (diepen indruk op het zoo enthousiast
geworden Fransche publiek te ingk!e|n.
gieisltelmd om de nól vian een Judas .to
vieirviuüen. .Vpioa- de tdiendtuiaend dukhiton
dile) hem nu yoior -de ©iqgHn dan(s|iiau,. |w;aa
liij beireid den man te verradiein, die® liij
diende; en hielt t|rcuriig!ste van- dit ollea
Wus, aat hij-zelf vlaalll s® zekqr igelooifdei,
d'a,t hij zeea' slim én verstandig handelde.
Dal. is de reden, Wlaaaiom ik1 ®lw medelijden
vo.qr hem iIl)I1oelp,. Hij heeft Ji-qt noodig,.
zoowel viqor deze zaak1 ,als "tooir datgene,
wat daaruit aqu vomtvloeie®. Indien hij
zijn, laaghaktigh-eid had heisleft, z|qu Jhij
axieen maar ©em sohurfr jzijiu göw|e|eis(t.
Maior v-erae v|an .ditenaainigpzi-en zij p,
sx-echt-head hem viqurdeiel ziou qEpiévjemein,
achfte liij aic-hzelven een kna® dh "vlöi'-
daensbelijk man. Hij; Iw-as; »eeir ©eht ojrodwet
van zijn cieiulw on1 .toch h-eblie® mentehen
van zijn slag dooi- affile oenlwéln hééu
besla,a®.
TorWijl hij zïjin gulden drqome® droom
de, zat Mad°®na Eulvia beneden plannen
te beramen om liem en nqg iemand anders
ton val t,e ba-enge®. Zij schreef .een meit
op-zelfc i-aadsie'laclhjtjgen, karten -brief, die
dq nieulwlsigierigheid en daardoor h-qt door
haai- gewienscht-e antiwoord zou qpwékken.
Zij schreief hem in een mengsel van Kerlt-
Latijn en gqwjone vplltetoal.
I (ffiordt vervolgd.)
