ZATERDAG 13 MEI 1933
NIEUWE ZEEUWSC.iE COURANT
f IN HET KRAAIENNEST
F DAVERENDE DINGEN Ij
KERKELIJK LEVEN
kolönFën
I GEKKE GESPREKKEN I
Dwaallichtjes,
De verduistering der geesten en de ver
vaging der begrippen toonden wijl in 'n
vorig artikeltje met eenigei voorbeelden
aan. i
lSinds,dien regende het nieuwe gevallen.
We pikken er t'weei van de meelst
typeerende uit.
In 1914 heeft een Fransjehei ministersj-
VrouW een politiek'en ïeigemsitander van
haar main, den rédacteur van dei Fiigawo.,
doodgeschoten. De moordenares werd, z'oor
als in Frankrijk' te. doen gebruikelijk is in
zulke gevallen, Vrijlges|pirottn. Deze week
kwam een der liberate bladen er toe om
over deze misdadigster te schrijven. Het
bericht dreef over van hoffelijkheid en
slechts terloops w'erd ev'en herinnerd aan
„het levendig, al te levendig gebaar:"
dat deze dame in '14 gemaakt had.
D'Oiidslag herleid tioifc 'n gebaar!
Den mr. in de rechten, dhr. v. Zanten
plaatste vópr enkele dagen 'n ingezon
den stuk in de „N. R'ott." waarin döz'e
academisch geschoolde in vollen eirmislti uit
riep: „ik tart u om één weizonBjk' ver
schil te noemen tusschen het regeerings-
systeem in R'usland en in D'uitscihlfand.
Nu zijn wlijl geenszins be wonderaars
van het miac'htspiisbruik der Nazi's, noch
voelen wïj ietSj voor het om'zlatten in een
vechtqtaat van den oorspronkelijken recht
staat en be'seffen wlji ten volle het ge
vaar van de leer die in den Staat hek
hoogslta ziet1 otpi agrde. Doch otnjlankls
dat zien wij een verschil als tusschen
wit en z'wart, wanneer wijl de fascistische
methode met de bolsjewistische vergelij
ken. Millioenen Russen Zijn door de
MosKcnisc'he dwingelanden wreedaardig den
dood ingejaagd. Naast de gerechtelijke
massa-moorden stonden de. gerechtelijke
massa,-diefstallen. Verbanning naar 'ver
schrikkelijke oorden is nog steeds schering
en inslag. Behalve die terreur tegen leviju,
lichaam en eigendom geeft het Rusland
van heden te zien een nog funester aan
slag op geloof, Kerk', gezin cn zeden,
funester omdat het hier een doodclijk
vergrijp tegen de zielen geldt.
Toch ziet een gegradueerd, algemeen
ontwikkeld man geen onderscheid!
Toch nam. de redactie van genoemd blad,
dat er anders altijd al's de kippen er bij
is om in 'n voetnoot al te dwla.zo meenini-
gen te Corrigeer© n, niet eens de moeite
om fipj de enamiiitipiit; van hét beweerde
te 'w'ijlzen.
Wanneer men onder hei groene hout
al zulke waanidees] koestert, is hel. toch
niet te verwonderen, dat het dorre hout,
bij' bosjes de klitts k'wüjjt raakt en 'n ge
makkelijke prooi wórdt van valsche pror
feten.
De laatste verkiezingen Zijn dienaan
gaande leerzaam, geweest!
UITKIJK.
rhax de vernieling van het olnlkruid zal
liicr zeer zeker ook de beimestingslwaarde
deir fijngemalen kainie|t het zijlnie hebben
bijgedragen.
(Jok tegen distels, bielzen, bantgras en
brandnetels- is grasland, kaïn het zeer goed
gebruikt wórde®. Dé' .distels; wtarden iu
Mei of Augustus, teilkanis: als ze' den kop
opsteken, melt een ha.ndv'oj. ijjtngeimalén
kainiet bestrooid, ,a,ls ze nog nat vain de'
aau'iv' Zijin. Zet mem di|fc 1 of 2 'jiaar voioirt,
dan is men Zonder veel moeite era,, Jéqiston
de distels Kwijlt. -f
Biijzen en bentgraspiolleo wprdein -hét
be,ste klortt afgemaaid, terwijl dan o:p de
af'g'elmiaflide plollein kainiet of kali-zout 20
pot. gestrooid wordt (liefst ook als ze
nat zijn). i
Res't nog te vermelden, dat de fijlngotma-
lein kainiet tihans niet meer, ztooml's in
vroegere jaren ,de eigenschap heeft, om,
na een korte béwlariing, voidhitjg, m daar
na 'hard te warden. i
In papiariem balen va® 50 Kg. is tóia®9
een soort fijngemalen kaiinieit vieirkrijjgbaair,
daiei zic.h lamig laat bewaren, zónder ooik
maar iie'tis te. veriieize® van zijn goede
eiigeimsehaplpien.
Mem kan da® ook iweil aannemen, dat dit
meiulwc jtaoidluctt juist in den tageinlwtor-
digen moeilijken tijid een ruime toepassing
zal vinden, oimda.t helt in ééne moeite en
in één leasten geeft: oen belangrijke ar-
hieidsbesparinig en een noodzakelijke aan
vulling van de verwaarloosde kalUbemeSi
tin|g.
De hoofdige lieer.
\100r de geschiedenis van de it|wiee kar
bonaden kan iwprdein verteld, moeit. .eerst)
geiziegd worden, dat Barghui® een man'
is, dia vaji prda en ragetoaat houdt, nielb
ailleie® va® buiten, miaiar iOlOilv va® bin
nen Met. andere woordenBlérghuis is een
liioioiggt' ordelijk iménisieh e® oen man va®
principes. i
ZoiC' gie|beiurde onlangs helt volgende
meifci hem. 1
Beighujs zit in oen café, is moe, uit-
geput en hongerig.
„Ober!" roept hijid
De lobar komt.
„E|en Karbonade met g'elbakkem aard
appelen!"
„Varkensikairblonade?" vraagt de 'kcdlneir.
Berghuis knikt gedachtelo®©. En const)
als de kellneir w'eg is1, va,lit hem in, Jwait
een domheid liijl heeft, gedaan. Men moet
n.l. wellenk a 1 Da-ka,rboniade is zijln lie-
V'L'ilingskost. Hij: kan aiclh ndeits lekker-
doi'9 voorstellen. Maar y .arken ©kar
bonade, voorat wlanneer die vol is, ka® hij
niet eten. Zijln maag verdraagt de Vol/te
.fekkeniij' niet, hij wgirdt er onpasselijk
va®,. Eu .als: hij' iejr itjoeh va® eelt, daim As hij
hw'ce dagen ziek, alsof' hij! .vergiftigd Was,
Borghuis springt dus van zijln stoel «p
en zoekt, 'den kelUwer. 1 i
„Ober", 'zleigb hij, „kalt ik mijn bestel
ling noig yeramderem'i"
„Heit spiijlfc ine," Zegt de ober, /fcerwy
bijl zijn slchoiiuders ophaalt,, „Se karbonade
is a! in die pa®."
Bbrghuis giaait langzaam naar zij®
Ilaats terug, In gedachte proeft hiji het
varkens vleiesch al, on jnihslti heeft hij' jbe-
sloten, de varkenskairboniaidei 'te laten sitaa®
e® dan een kali's,karbonade te bestellen,
a,l® do Idellner .all mieit het' g'erocht kom)
aandragion. i
„Eenimiaal kalfskarbonade, melt, gebakken
a,arda.p|tlete," zegt hij! e.n zet de schaal
opi tiafti.
Wat vraagt Bierghuis.
„KalMraiboniaidic," herhaalt de kieüHner.
„Maar ik bob toch vairkoniskarbonado
besteld
„Ik dacht", glimla,chtle de kelliner, „dat-
Maar ii kunt die kialfelkarbonade, ook wel
eite®. Het is buitonigtewoo® malsclh vleeBfch.
E® do pirïjls' is1 IhelhaeWde."
„Wat ka® mijl deui jplrijisi geheilan" foe
tert, Blerghuiisi cm wordt rood v'an kwaad
heid, „ik heb varkenskarbonade' 'besteld
e® je brengt wat anders...." 1
„Een vergis'sing, verder niets", zleigt do
Kciilmer. 1
„Verder niet©?" sdhrieieuwt Blanghuis',
„verder nieite?. Is een veilgisising jpdets?
Als je pp de, 'Oipieraitiiiella'fel ligt, ion ze bi#
den in plaats je blindedarm je maag er
uit, is lat ook molaar ©e® vergissing, ver
der niets Of 'de seiniwaphter [geelt Ce®
verkeerd signaal e® er Jboitlse® fiWee f Hei
nle® tegen elkaar. Ook maar eeln vergiss
sing, veaH'er niets! Nieitlw'aar? Wat?"
Da ober wlordit ee® 'beeltlje Haek. „Hlet
is goed", zeigt- hij', „ik Zal u een varkens-
karbionada brengen." i
Hij nieeon't de1 sclha,al wleier 'weg. E®
brengt hem een yarkdhiskarbonaide, bij-
aomder groot en .vet, om de fout ©eniigs-
ziins .goied te maken.
Berghuis eet ze opi. „Vergissing" mio,ph
pio'rib hij," alsof een vergissing eem go.e'de
lieden voor een verontschuldiging is,"
Dan gaat bijl jiaar hui® en naar Wed en
is drie dagen doodziek'.
DE, ff. SEiRVATIÜS.
13 Mei.
Deze Heilige bisschop, aan wien de
Zuidelijke Nederlanden voor ee® groot
gedeelte dei gave van het H. UelO|Of daif-
lken, is, V0|0r zoover men ka® nagaan, ®it
|Sygi6 afkomfetig, wia,ar hïjl als priester is
Verbonden geweest, aan de bewaking van
het H. Graf en de |a;nderei heilige plaatse®
te Jerusalem. De legende verhaalt van
hem. dat hij, bloedverwant 'is met 'Chris,-
Huis. Omstreeks het jaar 340 w'a,s de hei
lige S'ervatius hisschopi va® Tongeren, een
stad in Belgisch Limburg', welke destijds
een weelderige woonplaats van vele aan
zienlijke Romeinen was. D» ketterij' van
'vArius, Welke in dien tijd grapten ojigang
maakte, Wais een van de grootei dwalintJ
gen, waartegen Sfervatiui® met -k'radht op'-
irad e® welke hij in het ja,ar 342' pp
liet concilie, van Siardich, in de® Ballk'ain
Heftig bestreed. Nochtans werden zelfs
de besten dopr den dwaalleer besmet,
iwaaronder phk Euphrates, bisschop van
Keulen, krachtens zij® macht riep Ser
vet ius toen een synode bij'een, waarop 14
bisschoppen verschenen. Toen Euphrates
hia herhaalde vermaningen weigerde de
keltter'ij' a'ï' te Zweren, werd hij' door de
synode afgezet. I
Hoe algemeen Servntius geacht werd
en hoe h.oog liijf in aanzien stond mloigo
o.rn. ook blijken uit, het feit, dat 'Wij' een
veete, welke ontstaan wa,s tusschen do
beide Romeinlso'he keizers Maxentius e®
Conistant'ijn, Servatius tezamen met) 'Mag-
netius, bisstóhopl van Trier, door Maxen»-
tius naar Syrië gezonden werd pm do
verzoening tii'ssche® Weid'ei te bewerken.
Een ander blijk van Zijh helder inzicht
gaf de heilige op ee® vergadering te
Rimini, waar 320 re'cöht geloo.vigc bis
schoppen bij'een waren; deze zouden een
verdrag met den keizer ondarteekénrjn,
dat evenwel ©enige sl'uw verborgen bepa,-
lingen bevatte. Door heb optreden van
S'ervatius werd bewerkt, dat een 20-tal
bisschoppen weigerden de verklaring te
onderteokenen. Later toen door den uit
leg, welken den keizer an® de verkla
ring gaf, het bedrog aan liofc licht kwam,
herriepen de bisschoppen hun pnderteeke,-
ning. Na een leven van ijverigen arbeid,
verlangde de heilige! naar een rustige
voorbereiding o.p den dood, waarom hij
al de heilige Schatten der kerk te Ton"
geren verzamelde' en naar Maastricht
trok. Hier werd de H. Servatins il zeer
spoedig door een hevige koorts overvallen
en overleed hïjl 'Kort daarop in het jaar
384. Hij; Kverd langst den Romeinsclhen1
heirbaan begraven, w'aa,r reedsi spoedig na
zij® dood een groote toeloop van menSchen
ontstond, doordat er vele wonderen op1
Zij® graf geschiedden.
BOEK EN BLAD
„S.cbasliaaii". Bewerkt voor 't fooneel
naar „De heilige .prole'tiairiar" een
tegende van Fra,niz Heirwiig, door
Jacques Benoi't. (Uitgave, Nedei-1.
Boekhuis', Tilburg),
Dit toonieelstnk is op'gebciu.wd uit; gcigc-
vens ontleend aan „De 'heilige piroles
tariër", liegende van Frainizl Heigipig.
Eenieder ,die melt 'de toonieelliteuiaitlpulr
eenigszins ,qp de hoogtei is, weeit, dat be
werkingen va® romans voioï 't. tlgnneel
vaak slecht geislan,gd moeiten heetan. Dit
kan evenwel va®' „Se'ba.stiaam" dunkt, ons,
nieit worde® geiz'egd. De rede® hiervan
moet geziodlït worden in 't feit, dat' de be
werker, na de. leidende idee dlcir legende in
zich 'te hebben opgenomen, de voornaamste
gegevens van Herwig's boek, zdlfsitanidijel,
ongedwongen, soms zelfs ,Zeer vrij,ver
werkt heeiftj en wel in die mate, daitt Jijj
bewust 't eenigsizinis vage der legielnlde
heeft doen plaats, make® voor 'm qoncreet
brok raensehellijk leve®. Men leize, daartoe
b. v. 't voorspel, w.i. Jacques Benolt de
aanvechtbare opvatting, vla® Heirwig ^ver
't oonteimplatieve le.ve® ïvchb zet en nar
drnkkelijikeir Sebas'tiaan's uittrede uit 't
klooster vollaoimien wettig en aannemelijk
maakt.
Een tweede, niet minder groots ver-
di'snste is, dat we hier nu 'njs 'n geZond
katholiek tooneel'stuik' yewr ons hébben1,
«mi welke red'eta. we het eeniig. in zijin
soort kunnen, inoamen, daar er opi 't gebied
van katholiek tiboneel een niaganioieig ^ibslo;-
lunt deficit te cionstateeren valt. Immers
't vele, wat, iz'ich als katholiek aandient,
i so.pi z'n best geaiomen, altijd min of meer
geizwolle®, gewild vroom of seratimsnlteel.
Deze klippen zijn door do bewerker ge
heel omzeild. De taai der bewerking ja
eenvoudig, volksch, nochtans im«t ppt-
z'et. dunkt ,on,s gestileerd, daar Jacqiues
Be.uoit 't grove en triviale overal vorimijidit;,
waartoe toch de benutte gsgeVans Zoia
liclit aanleiding gaven. H.oewcl do draad
uitea'st simlpel is, ontbreekib 't niet aan
dramatisoha spanning. Als pebashiaain
zich 'n oogenblik' laat. g,a,au our gemeelne
zaak te maken inet revoilu'ti'Onnair.e arbei
ders, dan weet- 'de bewerkeir do situatie
uitstekend voor te bereiden, 't Z'eifda
kunnen wc zeggen van Pa.ui's bekeetring,
Sebastian,u's marteldood, e. d. Van 't vele
andcro voortreffelijke, in dit stuk stip
pen we even aan de dialoog tussohepl de
eenvoudige Sebastian® e® de wetrwaainde
ongeleovige journalist. Hjea' is dte bewea-
knr 'Origineel sarcastisch en waar. Na
tuurlijk zij® eir ook foute® aai® te Wij'Zein,
maar .gezien de egrs'te sibaipi in de goedo
richting van ons katholiek t&oneel, wil
Ie® we daar niet in bijzwnderhedein pp in
gaam.
Resumoerend kunne® we 'zle'ggan, dat
we kennis gemaakt hebben met, 'jm stuk,
dat (mits goed gespeeld) 't mo eh doen!
Evenwel dienen alleen geroutineerde too-
neelgezelschappc® 't stuk in situidie te me
mo®. Yoorai moet. men iZielh waclrteln
voor charge, Zoetefijkheid, ei.d. Het s,tuk
zon op die mainier, Speoia.a.1 in 't voorspel,
totaal bedorven kunnen worde®. De uit
gave .is, zooaïa we dit va® do N.V. Het
Nederlandsche Bioekhuis te Tilburg ge
woon zijln, amyaal, keurig verzlonjgd en
niet dnur.
Vcldpolilieagenlen in zie geworpen.
Nabij Tandjong Kedoeloe, een berucht
zeerooversgat aan de Noordkust van het
eiland Rangsang (Baugk'alis) zijn twee
agenten der veldpolitie, Ardjoh en Sla-
met, bij, het transport van ChineeZe®,
die opgevat waren omdat zij1 geett Toe
latingskaart hadden, door laatstgenoemden
in zee geworpen. Beide agente® verdron
ken. De daders zijn nog niet gearresteerd.
Vermoedelijk' zfijh ze- naar den OoslWal
uitgeweken. TwCc karabijnen en een kle
wang worden vermist.
De afdeelingscomhaandant van Bengka,-
lis heeft hich met 20 man derwaarts
begeven. Militaire hulp voor patrouilleür
ïen werd bij 'het garnizoen van Siak
aangevraagd.
Merkwaardige Inilpi aan werKlo»zen.
Uien interessant stelsel tot hulp aan
wcrklooizen is in Hamlpshire in proef ge
nomen door de „Order .of ',Wio,o|c^cnja|£'t
Chivalry," een vereeniging, die er op, uit
is de belangstelling in het buitenleven,
liampeeren, volk'sdansen, eaz. te bevorde
ren. De vereeniging heeft een klamp ge
vormd, waarin 25 jonge mannen, die tot
dusver werklooizensteiun genoten, trach
ten zichzelf te redde®. Zij' hebben hun
eigen hutten gebouwd' van hout, dat zij
ter plaatse geveld hébben, hun eigen
kookplaats ingericht, tafels en stoelen ge
maakt, maagdelijken grond veranderd in
tuinen e® zijn geiten, kippen en een var
ken gaan houden, i
De mannem, die gee® van .alien van het
land afkomstig Zijn, verbinden zich voor
anderhalf jaar. De eerste zes maanden
werken 'Zij' aan den bouw van het kamp,
het maken v,an toegangswegen, het drai-
ueeren van den grond en het verbouw'en
van levensmiddelen; dei volgende z'es maa®
den maken Zijl wundeltochtten door Enge
land, gekleed in de groene uniform va®
de Order, leven zoo goed mogelijk van
hun bescheiden inltomen e® geven vertoo-
ninge® van volksdansen; de laatste zes
'maanden verrichte® Zijl sociale diensten,
bels'trij'den boschbrande®, doen landmetin
gen, houden Wacht uan de Kust, waai'
gevaar voor grondveVslchuivingen bestaat,
helpen Wiji "opgravingen en doie® hu® best
om het behoud van landelijk! 3êhoon te
bevorderen. 1
De Kosten van een kamp' van yljftig
man bedragen 300 pond sterling, mits het
land in bruikleen gegeven of geschonken
Wordt; de Kosten van onderhoud komen
op ongeveer 18 eh. G st. per week per
man, waartegenover eie® gemiddelde bij
drage der deelnemers! staat van '12 sh.
•Het verschil draagt de Order, die ook
elk 2 'sh. zakgeld 'sw'ceks geeft.
De mannen staan 's ochtends om 7 uur
op, Waden in de rivier, ontbijten om 8 ulur,
drinken koffie olm 1 Uur, middagmalen om
half zes en krijgen om half tien 's avonds
nog cacao en bisduits. Om elf uur gaan
de lichten uit. De verschillende.1 Werk
zaamheden worden eerst bij' toerbeurt ver
vuld, daarna kie'st ieder het wlerk', waar
hij den meesten aanlegvoor heeft.
Toi het kamp behoort ook een werk
plaats met een pa,air Weefgetouwen, wa.nii-
van er een dooir de mannen zelf gemaakt
is en waarop' Zij' werkhlousen wove®. Ook
breien Zij sokken.
De dwergen van midden Afrika.
In het gebied van de Missiepost Ava|-
liJubi, aan de Ituri-rivier. leeft zeker w'el
liet meest typische volkje van Afrika: de
Pygmeëen, ook wel „Wambuti"' genoemd.
Het Zijn d'wergmenschen, die én om hun
eigenaardige lichaamsbouw én om hun
levenswijze de belangstelling va® vele ge
leerden gewekt hébben.
.W'at hun gestalte aangaat, zij® ze llo
kleinste mensehen opi onze. aarde. De
grootte der manne® bedraagt gemiddeld
144 'C.M., terivijl die der vrouwen slechts
133 c.M. is. j
Hun liehaamsldreur is niet zwart, zoo
als die der andere Congone'gers, maar doet
denken aan oud-ivoor en is leemkleurig
geel.
De v,orm van hun gezicht, dat allé©
behalve innemend is, is rond, Waarin een
paar .oogen met een duistere, doordri®)'
gende blik onophoudelijk.' i® het rond sta
ren. De neus is meer dik' dan lang, ter'wljl
de neuswortel Zoo cliepi doordringt, dat
het voorhoofd alsi een kogel naar voren
Schijnt te springen. Naast hun klein
postuur valt vooral hun onjuiste liehaama-
verhouding in het oog. 'n Paar kwrte,
magere beentje® dragen 'n lang, plomp,
maar stevig gespierd bovenlijf. Waarop
dan een veel te groot en ouwelijk hoofd
slaat. Do armen z'ijn voor dat lichaam
veel 'te lang, terwijl handen en voeten
weer goed gevormd, «pms Zelfs sierlijk
Zijn.
De mannen zijn over geheel hun
lichaam met dicht, dik 'haar begroeid cn
dragen allen lange ntaar onverzorgde
baarden. Het eenigate, wat z'e met do
andere negerq va® den Congostaat gemeen
hebben, is) het Zwarte kroezige- hoofdhaar
Hun kleeding bestaat uit 'een stuk ge
klopte b'Qomtichoi's, dat' Zij' met een liaan
om de heupen vast maken.
De brand in den wcldadighridshazaav.
Droevig isi wel het' lot geweest van
de drie dochters] van den Beiersc|he®
hertog Maxiniilia>aii van Beieren.
De lOiud'Sjte dochter, Elisabeth, gehuwd
met den keizer van Oosjtenrijik 'Frans
ijio'spph, werd op de® lOden .Üieiptember
1898 te Genève door pon anarchist ver
moord.
Die tweede dochter, Maria, gehuwd met
den koning van Napels], Frans den Twee
de, moesjt na. een heldhaftige verdediging,
waarbij' gevaar voor haar leven b'eqtond,
©tad en koninkrijk verlaten en w>erd als
een Zwervelinge;.
En de jong^to dochter SJophie, gehuwd
met den 'hertog, van Alenjon, gevierd
in de hoogsjte kringen van F.arijh, stierf
den vlammendood. I
iWïj' ^ckrïjjven 5 (Mei '1897. De schoe
nen dor Fransjeke nristoömlie te Faï(ij's,
onder leiding van de hertogin van Alemgon
hadden een weldadigheidsbalzaar georga
niseerd. Het feast Was in vollen gang,
toen plotseling de schelfa kreet weer
klonk: „brand, brand." Die film' van de
cinematoigraiaf, die voor het eers;t daar
zou worden vertopnd, had vlam gevat en
de vlammen hadden gretig, voeds|el ge
vonden in de draperieën, wla,a,rmiede de
hal wialsj versierd: „Brand, 'Brand." Een
ontzettende paniek ónts|t|ond. Men dro®g
naar da uitgangen, alleq en iedereen omr
verlooiïende, -die zieh in de doorgang, be
vond. Eienigen, onder wie da hertogin,
poogden de menigte tot eien ruqtig ver
laten van de Zaai te brengen, maar het
was te vergeefsch. Het werd een erbarmey
lijfee fst'rïjld om het lieven, een wanhopige
poging om Zich te redden, zijl'het dak
ook' ten Ko©[te van het 'leven van anderen.
.Men Worstelde, vocht, stread om den uit
gang te bereiken. En terwijl men onder
angstkreten, gesehreejUwi om hulp, waan
zinnig rondliep, breidde het vuur zich
uit. Dte hertogin van 'Alengon, diei gered
had kunnen worden, liet de jonge meis
jes, de verkoopsters aan de stands, voior-
gaan. Niet minder dan 113 mensjchen, do
meeste vxouiw'en uit de hoogste kringen
van Parijs1, vonden den dood in de vla,mi
men. j
De hea-toig, zelf gc'w'ond, zocht met
de Zuster van de hertogin, de koningin
van Napels;, naar het lijk' van de hertogin.
iMen vond het niet. Aanvankelijk ge
loofde men, dat zijl w!al^ gered. Eindelijk
herkende ee® kamermeisje het hoofd van
de hertogin, dat van den romp wa.s| ge
scheiden. aan de tanden.
Of de liehaam'sldeelen, die met het
hoofd van de hertogin werden begraven,
werkelijk tot het lichaam van de her
togin hadden behoord, k(on niemand zeg
gen. i 1
Het was erbarmelijk' verbrand.
D|e „haarinenschen."
Omtrent de Alnoe'sj, de oudste bewoners
van Japan, i^ in Europa zoo goed als
niets békend. Die Alnoei's z'ijn van Ari"
schen, d.WtZ. Indo-Germaanéchen oor-
Sprong. Lichamelijk 'wlij(k:en de Alnoe's van
'het ,MongOiols|ch'-!Japansche ras af. D|oor-
dat zij zoo Zwaai' behaard Zijln, niet alleen
op gezicht en hoofd, maar pver heel liet
lichaam, wlorden Zijl dikwerf met den
naam van „haarmensjchen" aangeduid. In
hun uiterlijke vers|clhjij!ning herinneren zij
aan zekere Russische boerentypeu. Zoo
als de Indianen vair Noord-Amerika, zij®
de loerbéwonerq van Japan lui, worden
door zekere ziekten gedecimeerd ejn Zijn
zioo goed als aan het uitsterven. Zij' be
woonden, vóór het Maleiqche ras uit het
Zuiden en de Mongolen van Korea, liit,
naar Ja'pan gekomen waren, het gansjch®
land, maar werden door de andere', in
het land gekomen volken hoe langer hpe
meer terug gedrongen. Nu leven Zijl nog
maar in kleine dorpen.
WAT MENIGEEN NIET WEET-
Hiét hoogste post- en 'telegraafka®-
loer der wiereld is diaifc va® Phari-Joing
in Tibet, da.t op ee® hoogte' va® 3877
mater ligt.
Men heeft opgemerkt, dat helt win
terkoninkje met Zijin kleine vleugeltjes
om zijn nieltig „staartje, hininie® den tijd va®
aeven uren 'honderdmaal maar zijin nestje
vloog om zijn jonge® 'te vioereni,
De schollevaar, aalscholver óf zee
raaf is wel da vnaatlzuchtigste aller vo
gels. Hij pnoplt izfch .dikWerf Zóó vol knielt
vjssehe®, dat da Set laatst buitgemaakte
viseb in dem emavelmoet blijvijar haingein
totdat de voorlaatste* naar binmenggwerkt
is.
In can .veilingte Parjjls bracht ee®
veilt van Rotoetspferr'a 6000 franos, da
slaapkamersleutel van Marie Antoinette
1050', en het wiasohboek v.a,n Lodetwljls
XIV 3900 francs op.
Hielt dorstige1 Anyeritö betrekt thans
van vele. lande® bier, ja zelfs w'au Japam
De Engeteehman iWosjt,email heeft
mot 107 u,ren onafgebrofce® .rijlde® ©e®
nie.uiW' Wiereldreoord gevestigd opirol
schaatsen.
Dc Eingiells'chen hebben i® het jaar
1932 per dag 220 millioe® koippfen thee
gedronken, waarvoor zijl de laannicrkelhke
hoeveelheid van 465 epgelsebe po®lde.n
thee noodig hadden.
In Biextij® .werd een 75-jarige zak-
keni''0ller igearraSteerd, die ivlegems het
zelfde feit reeds adhti cn twintig anaal
gestraft <wla© en dientengevclige zefe en
Vijftig ja,ar ya,n zlijn .leVen in de gevan
genis doorbradht.
Het duurste boaK der wereld i?
de 42:-regelige Gutenbergbijbel, waarvoor
eenige jaren geleden rond 1.300.000 Mark
betaald Werd. 1 1
Al z'ijn wijl gewoon in onze boeke'n
alles „Zwlart op wit" te lezen, Zoi« is dit
toch niet altopd het geval geweesit. Men
heeft drukinkten m'et alle kleuren van
den regenboog geprobeerd, ja Zelfs; nu
en dan volkolm'en pmmekeeT met „wit
op iZwart" willen 'invoeren, en de „Hari*
®i'onis|che Boiekdi'ukkunst (blauwi o:p Hchf-
groengetint papier), werd in tie negen
tiger jaren der vorige eeuw te Arnhem
beproefd; Zonder iquoc'es evenwél.
Koningin Minneganeiwiasjiaka leefde
in P o wafo ék's'woiwifcajahavuglganealbba in de
valei AnemoesaigoesjakaMoeclc., Nieailw-
Mexico. 1 I.
Moeder komt met kleine zus van
acht maanden van den dokter en zegt
tegen haar zoontje:
„Jantje, zus magvan den dokter nu
'alles eten.' i
„Wanneer mag z'usje van den dokter
gaan praten?," vraagt Jantje.
„Heb je ®'u eindelijk' eern^ besloten,
welk beroep je wtenlspht te kiez'en?/'
„Ik wil hetzelfde worden' als, u,
vader."
„Jou leelijke luie nietsdoener!"
tfc 5fï j
-Belief je nu al' niets meer, man 2
Neen, dank' je wel, vrouwtje.
(D'at iq jammerdan mtoet, ik' het pa®
den hond geven. 1 i 1 I f
Het is jammer, Zoo'n lief beest. 1
„Je karakter is; z'oo week als een
slak," zei sultan Sloelima® II verachte-
Tijlk' tot Zijjh grootvizier.
„Heers;cher over allte geloovigen," zei
de oude lieer mtet een sluwi lachje, „mijn
tanden die hard waren,- Zijn uitgevallen;
taaar m'ij'n tong, die altijd ivcek' geweesjt
is„ is nog goed in orde."
Jfe
Monsieur de Vergennies, die tot Zijn
dood, in 1787', minister va® Binnenlandj-
Zaken 'wlaq, vertelde den hertog, va®
Manchester ,den gezlant va® de, E,ngel-
'S.ehe- troon, een ietW'at onwa1arsoMjnlïj|k'
geschiedenis. D-e hiertog trok' qngeloovig
de schouders op,.
De geschiedenis is waar!" zél Vergen-
nes. Ik sta. er met m'ijn wiooi'd van eer
voor in!" Manchester glimlachte. „U kunt
m'ijl werkel'ijjk' gel'ooven, hertog!" z'èi ,Ver-
gennes,, ee® beetje heet gefs-orden. „Ik
geef u mijn woord niet alq minister imaiOjr
als mensch!" i
„Daar is mijl iets verschrikkelijks
overkomen", -z'ei J'oachim. Nestroy «net
verstikte -steim-, toen hiji jopi 'n morgen te
laat oil de repetitieq verscheen." "Ik heb
iets vreeselijks gezien. IVraag m'ijl l;r niet
na,ari'
Natuurlijk vroeg men hem Zóó' lang,
tot hij verstrooid antwoordde: „Ik wou
'n rijtuig neme®, omdat ik' niet veel tijld
meer had en er qtondein- er twee op do
parkeei-plaatq. Elk Van de Twee wou
graag meneer van Neqtroy rijde®, en toen
zij'n ze op1 elka.a.r losgegaan, en en toen..."
Nog' huiverend verbórg hij' zij® gezicht
in de handen.
„Entoen?" drongen de toehoorders, aan.
Nestroy wendde zich af. „is er een op de
plaats gebléven", zei hij' op' doffen toon.
Iemand vertelde den dichter Benze-
rade van den dood va® 'een rijke, .oude
weduwe, die voor buitengewoon dom door-
ging._ i i
„Gisteren," .zei h'if, „is zijl g&forven."
„Jammer," zei Benzerade, eergisteren
zou ze nog een goede partij! geweest zijh".
„Denk toch eens aan," zegt een
Poolsch diplomaat aan het Elngelsche hof
tol lord Stanhope, „een mijher koeriers; 's
op weg naar Warschau door de wolven
verscheurd en opgegeten!"
„Die arme dieren!" "zei lord Stanhope.
„Honger moet tóch iets vreeselijks Zijn."
-*
Twee vriendinnen «uitmoeten elkaar na
lange® tij'd. Dei een zegt:
„Ik heb géhoord, dat je weer getroni'wd
bent. Ben je gelukkig'?,"
„Buitengewoon."
„En je man'?" 1
I I
Hoe O'Uid benifc u vmwg, de aa*ts den
nieuw opigeuotmene.
M'ef Sint Jan wordt flr 76, ia®t!woiOird-
de, Je kranke boeiienynouw. I
Ik vraag ai niet hoe iqud M zuilt
worden, hernam' de arts op slsrenigon toon,
want dat leunt u nieh. westen, ia,ls u hier
komt. Ik vraag ,ui dus nogmaals hoe oud
bent u.ï
