Tweede Blad
feuilleton"
uit de pers
NIEUWE ZEBUWSC..E COURANT
S V V W «van#** der
hefc^£ «e*» a«.Jod^' .di0
In twee werelddeelen.
KERKELIJK LEVEN
1 HISTORISCHE KRONIEK
ONTSPANNINGSLECTUUR
De kinderen^van Israel.
I
±ni. Zihi volk, JiiU|ïij.' jZiijfn
■»H* rA fc Met." Aldus
nog dageWS uitzi™ fW\dea Messias,
•ra? measöhen, de kinderen Van Iscaeel,
M hopen 'en Wachten van' eeuw tot eeuw,
dwalende over geheel dq wereld; en wij
weten, dat zïj' te vergeeffe| hopen en wach
ten op den Mesjsias.
.Voor alle valken isj de jMiessias gekomen,
dusi ooi zeker Vf*»" de Joden, het uitvefl-
toren volk van Gpd.
Jezus' werd in hun midden geboren, llr
waren vele Joden, die Hem ontvingen;
en het waren ook joden, die Zij-n evangjei-
lie verbreidden naar alle hoeken deL
aardie; majto het volk in züjfe. geheel hoeft
Hem verwKrpen. I
In hun koppig geloptf willen de Joden
hun hoofd niet wenden naar den berg
van Calvarië. 1
God Die de rechtvaardigheid-zelve is,
verzaakt ZSjta volk' niet, tenzij het Hem
verzaakt. Het hééft Hem verworpen
God heeft op Zïj'n beurt den Jiood gemuit
pen uit het beloofde land.
De Joden blijven 'n -wonder voor wia
de H. Schrift heelt gelezen e,n 'n onoplos
baar raadsel voor hem, die niet gelopft
in het heilig -Evangelie.
- Een volk van nog geen vier millip.cn,
omringd dopr Phdi^tijnen, E donneten,Me>a-
bieten, Ammonieten, Pheniciërs) en Syrife
die het om beurten taZaimlen bestrijden en
aanvallen, en ten-onder-gebracht door As)-
iiyriëïs, Babyloniërs, Grieken, Perzen,
Egyptenaars en Romeinen, is uitgczlwermd
naar alle windstreken., tot diep in liet
hart van Azië, langs geheel Afrika 3
kust, door geheel Europa tot in Amerika
en Australië. Dit volk is niet alleen ver
spreid over geheel de wereld, maar liet
is -zelfs verdrievoudigd in getal.
D|e Joden hebben de hardsjte en WreedstQ
vervolgingen doorstaan.
Philisfijhen, Pheniciers, Moabieten, As»
syriers, Grieken, Perzen, Romeinen, ja
noem maar een volk uit' de «udheid op,
allen zijn spoorloos verdwenen, alleen het
Joods,che volk heeft zich als natie weten
te handhaven nu reeds; dertig ceiu'wcn lang
en dank jfijh talent en geld bekleedt het
eene Wëreldposjtie, die overal 'ontzag in
boezemt, en dikwijl^ zélfs angst en schrik.
Ofschoon hun getal betrekkelijk iZéeir
klein isp spelen -zlij'i in! vele landen een rol,
aoms zelffe een hoofdrol, zij het dan niet
in het openbaar dan toch in het geheim.
Maar ejehatting, want in Azië en Afrika
kan men al moeilijk juisjte cijfers k'riijlgen,
Zijin er een elf millioen joden, waarvan
ruim acht millioen in Europa wiemen.
.Vin dezen vindt men het grootsjte; ge
deelte, ongeveer vijlf' millioen, in 0|Os|ti-
E-uropa, vopral Rusland en Polen.
Ons land is ruim1 bedeeld, -j- 100.000,
'Ofschoon het niet veel kleiner België er
maar 13000 telt. Bramk'rijik, zooveel ruttal
grootea- dan jo-n-sj land, telt niet moei' Joden
dan ons land.
Hij ons maken de Jjoden 1 °/o uit der be
volking; in het Oositen van Europa 'vor
men -zij' echter een groofcer© m'acht. In
Polen Mjtv. zijn zijl ongeveer eau .zesjle
gedeelte der bevolking, eftrerk. In -Wiato-
sphau zijn twee Joden tegen drie gedoop:
ten. Sommige ^teden bestaan daar vo-or
90 o/o luit een Joodsplia bevolking. In Ne
derland vindt men de móeste Joden in
Amsterdam', n.l. een op de 10 inwoners
Die J ood-sjche natie beschjouWt zich
steeds als een jpik en houdt zich dan
ook in vele gevallen .streng gescheiden
van anderen. Vooral in het O;o)s,ten van
Europa ispleercn zij! zich zpoveel moge
lijk, hetgeen hun ook niet mpeilijk ia,
daar hun aantal er zeer groot is.
Men heeft beweerd, dat de Joden .zich
gemakkelijk één groot volk gevoelen omj-
dat zij óveral een godsjlienst belijdern. Dieze
bewering gaat echter niet op. "Wlji vinden
Roomsich- Katholiek en in alle landen va.n
Eiuropa, maat wijl gevoelen ons toch niet
een als- volk' met den Italiaan, Spanjaard
of Bulgaar. Dó Joden voelen' zich één als
volk, vandaar dat zij' zich overal, waar zij
kunnen, zich van anderen afscheiden.
Gelijk bij! iedere .religie, Zoo isj pok blijl
de 'Joden het geloof verZwakt en zo»
komt het, dat opk zij zich ga,an aansluiten
Wij anderen en dat de gemengde huwelij
ken hij hun voorkomen, m'aa.r toch is dit
nog betrekkelijk' weinig en het doet ook
92
De Koningschat der Kazikcn.
Onder de halfwilde stammen der Rood
huiden, ging een wondere sage. Over ging
zi., van vadea- op Zoon.
in de borgen der -heilige, vallei, waren
in -en plaats, de schatkamer de® ko-
nings genoemd schaften goads opge
stapeld.
Zo waren heit eigendom van den kfcining,
der hooize. geieaten, diei den mensohen omge-
luk. oinheil, alle kwaad' berokkenen.
-Wee hem die in hun handen «valt. Hf,
verdwijnt van de aarde-, Want de groind
•- rient zich om hem te Verslinden, ©n hij is
veroordeeld, ten eeuwigen dage, bijl de
eiLaera.aa-ds-che ovens, waar liet goud den
aarde wordt -gemaakt, zwaar geketend,
o werken en te Zwoegen, de slaaf der
OOMte -geesten. No,oit meen- zal hij het
h«+ <!Li aanschouwen, nooit meer
hl r 'va,tl een menseh> die hem lief-
neo,.en kan.
wórtbrTa1 ^h-athajner zal ontdekt
geteld 311 da dagen der bewoners
-Verbergen zuilen ze alsdan de -been-
geen afbreuk aan hun eenheid.
Die Joden zijn één dojor godsdienst en
een als natie.
Sommigen hebben dit'willen loochenen,
maar de eenheid is Zoo gróót, dat dit zelfs
uitkomt in hun type. Die, Ru-sjsiselie, Popl-
sche, Duitsche of' Nederlandsóhe Jood moe
gen d«n ook onderling in vele punten
verschillen, toch vindt men bijl allen een
ty'pe terug, dat duidelijk' spreekt van
een nationaal ras.
Dut zij oen nationaal ras) zijn gebleven,
is een wonderbaar feit, dat vo;or den_ ge
wone mensch, buiten het evangelie om',
niet te verklaren is. Noem m'aar eien volk
uit de oudheid, noem' maar een volksfaïn
uit het begin der vadei'lalndsjcho gesc'hiedei-
nisi, allen zonder uitzonderingzqb ver
dwenen. D;e Jood, het Jopdsjche volk' alf-
leen is; gebleven.
Dlit feit is, wonderbaar en onverklaarf
baar als men bedenkt, dat do Joden na do
verwoesting van Jeruzalem, nu reeds 19
eeuwen lang geen eigen land meer heb)-
ben, geen centrale organisatie, geen hiër
archie, en toch na 19 eeuwen voelen zij
zich één en vormen zijl 'éen volk', wier
land de geheele wiereld is.
D'e Jood heeft npoit züj'ln type verlorren,
dat blijikt uit izajn geejtel', maar ook uit izlijïi
karalt-ter.
Eien Jood sjt'aat in WiesifEfuropia. niet
goed aangeschreven. Dtit heeft z)ijÊ ineden,
wlant Zij hebben zich niet. 'altijd menslcihf
wlaardig gedragen. Die afkeer, die velen
voor een J;opd gevoelen i-s groot.
God heeit het JoodsOhe volk' Zwaar en
echtvaardig gesjtraift. Die mensdhen heb
ben hun lot nog verzwaard. Zij hebben
hem gehoond, vervolgd en uit de manij-
schappij gestooten. Van geslacht- tot ge
slacht:, eeuwen aphtereen, zijh lij'deu en
cloodangst, vernedering en smaad, vervol
ging en verachting hun deel oëweiest. Dó
ruggen van vele Joden zijn gekromd ge
worden door de verdrukking en In 'de
maat^chappïjT heeft men hun tot paria's
willen maken.
Wate daar reden voor
STKPH. LODIEiRS,, O.Cisjr.
(Slot volgt)
Hicrecnigingspjigingen van
andersdenkenden.
Miet .een troitsch gebaar was. hot,, dat de
grootie kopstukken der scheuringen in
Ojirist,us' JECea-k ziek losmaakten van de
-eonlieid, welke Christus als 'n essentieel
kenmerk van Zijn Kerk, gewild had.
Zo-ow-el de Oos-tersche patriarch Oaeffula.-
riu-s,' als de, afgeviallen uMnnnik Martinlus
Luther en de wispelturige Hendrik VIII
aui'i'den zich opwierpen als hoofd van 'n
vieireeniging van gploovigem,. Hun daad
was 'n verachting van Christus' werk
hier op ajjxd#, waia.r Hij zelf het onzicht
baar Opperhoofd bleef. Als Zijn pïaiafs-
beklieeder hier op aarde stelde Hij Petrus
en in diens opvolgers Ihtër de Pausen van
Rome aan. Z,oo wilde Christus heit. Ma,ar
die anderen wisten h-et beitel'.
Gelukkig Ontstaat er ondei' hum opvol
gers een drang naar eenheid. Da.t Christus
zoo'n verscheidenheid van belijdanisi&eii
niet gewild heeft kon niet aan hun oogen
ontgaan. Al zien zij: mag niet de ware een
heid op 'n samenwerking waarin zij
ook de Katholieke Kerk willen bet-rek
ken, is hun stroven gericht,.
Volgens Nathan Söderbloim, de primaat
der Zweed»ch-Lu,th-erschei Staatskerk, die
in 1931 overleed, bestonden er dri-a moige-
lijkheden, waarop de eenheid onder de
Christenen kon tiot stand komein. Daze
zouden 2i,n: terugkeer t.oit do R,ooiuiscli-
Katholieke Kerk, 'n comipiroonis, w.aia.rdj'oAi*
ied&r kerkg^eaoiO'tscha,pi iets zou m.ae)t-en
toegeven, zioodat het 'n -geLoioi' vaai olies
wat zou woa'dejn, dat vooiT ieder noig ajaai-
ncmelrk was, e:n eindelij'k door ^Ikaindea.'
weaerzijds in liofde te helpen met de ho-op
later met hetaiekking tot leer en bestuur
tot een accioord tje koimen.
De eerste wij!Z'e;, de «enigst mogelijikle en
de dp'Ofl.' Christus gewilde verwierp1 hij, de
tweede meende hij' de nocdzakfelijke t|« 2Üjh,
maa.r toch pireÜei^eerde hij de derde. Mjaiatr
bexioioad het dan aan de inenschein te iOOii>
de.elen, hoe Christus' Kerk moet geco.n£iti-
tujeierd zijn, en welke leer daarin moet ge-
loiül'd en geipireidikt worden
Volgens zijn eigen methode werkte Na
than Soderbloim a.a,n zijn idqaial en hij' was
de ziel van de groioite Kerkcont'erentie to
Stockholm., w^lke in 1925 aldaar gehouden
werd.
Orthodoxen, Anglicanen, Protestanten,
in één woord allen, die zich Christ^en
noemen, wei'den uitg'euoodigd om te komen
deren hunner vademen. Nienraud zal we
ten, waar zij slapen den laatst^n slaa.p, do
helden der z'Oinen der zion.
iiiociger in dei beaigön is dan hun heil.
Dan zullen "vreemde volkersen komen.,
gansch amdieirei volkersen ,zlijj zullen zijin laflis
bo.oiz'e gtei«s|ten in mensohien gedaante.
Eicm oorlog z'ullein zie voeren, leem oorlog
opi leven en dood, met onze stammien,
onzie krjlgeais zullen verwonnen worden,
Qe om déél zijn, en de naam
onzpr i) el den ,ki%ers in den strij d, wijzo
mannen m den ra,ad, zal niet meer voiort-
teven m den mond hunner kinderen.
iilii nie.t verborgen zullen die scha tb
■zljin in de dieipjte der aarde.
Opien en vraji zullen zij! daar liggen, talis
bruidschat van dein bergstroom met pia-
ï'elende wateren, diei bruischt en schuimt
van de hoogte, uit de geheime bronnen der
bergen, en omspoelt en omdanst en om
armt de schatten in zijn schoot.
Wee hem:, wiens oog het eerste valt
den schat.
■Hiij moet sterven.
Niet aijn zal hij no-emen zijn vondst,.
Het offer is hij van den koning dec-
boo-z'e geesten, Meesleepen zal hij- hem
in zijn ondaraax-dsche- holen, fer ceiiwio-e
stj-al.^t.ei eeuwige slavei-ni,.
was' dia sa,g!e.
Niets wist er van, Meesitar Donrans,
PP
tok11 eenheid, die alleen zien hesba,axi in 'n
zekere eenheid van liefde.. Zelfs te Rome
ontving men 'n luitlnicp.digingl, waarop van
aelfej-irekend niet weid ingegaan. Daar
kent men immers slechts- die, eenheid,
welke tegelijk met de K-enk' ontstaan is;, en
waarvan-de Hi. Justiniu-s ze-ide: „Eén ziel,
een voreoniging, ecu Kex'k"- Daar iedeio
Kerk cp de yergadcrin-g in Stockholm ge-
lijklbercchtigd was, alsof' de waarheid ver-
«cnillcncl z-iah kan, stond zij' onder viex-
voorzittersde- Aaftshis-schop, van Can
terbury (Anglicaan); de Patriaxdhe van
Oonstantinapel (Schisma-tiek-OrthOidox)de
Aartsbisschop van 'TJ.p-sala (Lu-theraan) en
licit hoofd van de Eipiscomale Kerk van
Amerika. Nathan Södex-blo-m bescho.uwd-e
d-eize heterogene v-eigaderingi 'a nieuw
Nicea (325), ofschoon op het concilie
van Nicea de- grootste ovex-eenstemining
omtrent d«i geloofspunten heerschte en die
kerkvergadering bet gezag van den Paus
erkende, terwijl in Stockholm gaen Paus -
erkend werd gn iedere richting gelooven
kon wat zij' wilde. Dat van een een
heid geen sprake wasi is te begrijipen,
He,t eenigete ,wat bereikt werd, z'oo-als da
boodschap 'door het Congres -aan de Ohris-
teui-lieid gericht vermeldde, was dat. men
zich verheugd gevoelde civiel- zooveel moei
lijke p.robleemen 'n eigen m-eening naar
vox-en te kunnen bx-engan, terwijl ieder
vervuld was van waardeering en liefde
voor -elkanders opvattingen. Hel-aas, van
een neiging naa.r de aloude Moederkerk
was geen sjprajtB. Mggen toch -allen spoe
dig inzien, dat een willekeurige -eeraheid in
Christus' Kerk onmogelijk is!
He eerste Holhtndsehe ladif naar
Oosl-Indië.
Reeds; drie malen hadden de Engelschen
een expeditie naar den Oos-b-Indisclien Ar
chipel gezonden, z-eer tot spijt van de
Spanjaarden en Portugeezeu, dra 'n sterke
conc-urrentie vrecsjden.
De derde expeditie- ging 1591 uit onder-
leiding van kapitein George Raymond,
die .onder Cavendish, de leider der tweede
expeditie, had gediend.
Maar -ook' de Hollander^ zaten niet stil.
Met kun ge-w'one voorzichtigheid en
hun bedaohtziame mjaar z'ekere methoden,
zlooals een Ejigelsche schrijVex- opmerkt,
hadden de Hollanders wel degelijk go-ede
nota v.an deze x-eizen der Engelsehen ge
nomen."
K'ij begonnen met eer^t de no-odiga in
formatie-a, -die zijl m;a,air krijgen konden,
te nemen, en ziji poogden zich te bedienen
van de zeelui of Sjtu.ux'lieden, dia onder
admiraal Djrake or Cavendish hadden go-
varen. De inlichtingen van deze lieden
waren zoodanig, dat do hooplieden uit
Amsterdam' waren begonnen te denken,
een expeditie naar Intlic te paren. Ze
-waxen bereid geld te geven voor deze
onderneming, die wellicht wel de noodige
winsten kon afwerpen. Na de noodige
besprekingen 'werd do „Compagnie van
verre" opgericht, o.a. dopr Hendrik
Hudde, Keinier Panjw, Peter Hasselaar,
Johaime§ J,uns, Karei de Oude, Djrck
van Os- enz-.
Op) de eerste bijeenkomst van deiz-e
compKignie werd bes;loten onmïddellijlk 4
schepien naar Indi-ë. te zienden, die .om Kaap
de Goede H,oop) -z|o|uden varen, onder be
vel van Co-melis H|0-utman, die juist ,rut
Portugal 'wiasi teruggekeerd, waar hïji z-iju
leven liad gewaagd, om zich de noodigo
inlichtingen over de O,o.st te kunnen v-erf
schaffen.
Opi den t'w-eeden Ap)ril 1595 ver't-rök
van het eiland Texel de- lelex-ste Hollandsche
expneditie naar Oost-Didië. Al de schepcen
in de haven van Texel waren veirsjiie.r;d,
overal w-ap-perden de vlaggen, kanonsjcho-
ten buLderden. Onder- g-ejuicb der menigte
ver-trokken do vier arhepen. Het waren
de Mauritius, groot 400 ton, kapitein was
Jolran Molecate, rnet Houtrnjau als agent
01 s|upier-caa*gio a-an boiord. Het schip was
bewapend met -z'es groote en veertien
kleine kanonnen en de bemanning bei-
beftond uit .84 koppen. Djö Hollandia, 400
ton, met Johan Digmuns. als kapitein, had
eveneens' 6 groote en 14 kleine kanonnen
en 84 koppen. P(e „Amsterdam." was 200
ton, had groote en 14 kleine kanpnnen
met een bemlanning van 59 koppen ien het
-Duifje, dat -slechts 50 ton groot w.as, met
2 z'wiar© en 6 lichte stukken geschut en
met 24 kbp'pen bemand.
Deze vloot -wia-si bestemd om- de basis te
leggen voor het schitterend koloniaal be
zit, waarop) Holland nog tmtseh kan Zijn.
Het uitzeilen van deze vloot oprende
een der meesf glorieus bladzijden in de
die toen hij' eens het kamp, der goudzoe
kers achter den rug had, met de laatste
kfcet en hut. ,in Gods vrije natuur be-
tooverend ecihojon, stro-omopiwaar-ts ging,
me-t zijn werktuigen op den schouder-..
T.oien hij: ver- genoeg van allen en
a.lles verwijderd was, vergewiste hij: zich
dat Sam Dinddy'-s en Mis Kitty's goud
nog op z-ijn plaats- zat, on hij' ging lustig
zijns weegs.
Proviand had hi voor enkele dagen
meagenomen.
Heit weer was heerlijk en Hij: dacht niet
m-c-cir aan de akeligheden, die hij had
doorgemaakt.
Me-t zorg zio-cht hij den weg, en telde
da rio'-s die zijn weg kruisten, van de
bergen komend, om zich in de Sacramento
'te -storten.
Het duurde langer dan hij' daeht, eu
net was ook moeilijk ex- -over te- komen.
Al dadelijk moest hij- een heel eind den
oever der kleine rivier- op, die het eerst
hem in den weg. liep.
Hi, had dien tijd ernstig over alles na, te
a'enken.
Hij voelde zich vermoeid, moe- gezwor
ven, zlou men eer moeten zeggein. H.ij
voelde róts over zich komen, dat ham den
moed wilde: benemen.
Tot nu toa had hij ar -zich altijd tegen
geweerd. Hij- wilde niet ,en met gewjeld
geschiedenis van Nederland.
Die woorden van Sir Thomas Cavendish,
toen Hij hoorde, dat de H|ollandsche sehe;-
'pon naar Indië wareu uitgezeild, wanen:
■Nu, nu isi het tijd, maai- zijn woorden
bleven onverhoord. Die Engelsehen zou
den do mededinging der Hollanders] weldra
voelen.
Die 'I-Iollandcrsi trokken veel later dan
de Portuigee-zón en later dan de Engel
schen naar Oost-Indië'ë, maar zij' hadden
dit op de Engelschen voor, dat hun ken
nis van Indië grootcr was dan de hunne,
dank z'ij' hun vroegere handelsbettjekkinl-
gen met Indië door Lissa.bion.
Dc verdeelde »[i(iusiiic.
Uit „De Volkskrant" van 18 Maartp
„Naast de lijsten der R.-K. Staatspartij
zijn nog lijfeten ingediend van niet minder
dan vier andere katholieke ,pnantijem. Reeds
deze verdeeldheid dier Qpipasitie- bewi,isit
hare onredelijkheid. Ein ne-amt men hierbij
dan nog in .aanmerking, dat er hij elk van
de vier groepen n.u: reeds geen eenheid
meer bestaat en z-iji we-er onderling ver
deeld zi,n, dan stijgt die dwaasheid tot
'het toppunt.
Ho-e is 't in hemelsnaam mogelijk, dat
vele van onze men-söhen, die toch. eenigs
politieke ontwikkeling in onize -organisaties
nebben opgedaan, zich tot: dezen jjii-sstap
lieten verleiden.!. Keker, er heorischt' gïoate
ontevredenheid, ook reoht-matig-e ontevre
denheid wij' katholieken, mogen zelfs
niet tevreden zlijn met veel wat «r om-gaat
in onzen tijd ma-ar dat is toch geen
reden, om z-ijh gezond verstand te ver
liezen, oim, nu reeds zoo. vele piarkijien on
machtig geworden zijin, ook de R.-K.
Staatspartij onmachtig t-e maken zonder
ook maan- een schijn van kans, om opa ^n-
tbre wijze zijn doe) te kunnen bereiken.
In eenige vergaderingen b.v. te Am-
sk-x'dam, Gennep' en Winterswijk hoor-
deu w( een aantal leden v;ain de z-.g. R.-K.
Vólkspartij hun st-andpunt verdedigen. Dit
wekte verbazing e-n medelijden,, Verbazing
over de aangevoerde bezwaren tegen do
R.-K. Staatspartij', di-e geen van alle, na
grondige gedac'htqnwisseling jdoor ens-tig-e
m-en-schen kónden worden gehandhaaid.
Medelijden met de slachtoffers vain erger
lijke: misleiding."
Du „Gelderlander" over „O-n-zo Bleu
heid"
„Wie. een hui-s wil opboiuwenj zal het
wei uiet in Zijn. hoofd halen, dat met
behulp» van splinters1 te doen. Maar een
zeker aantal politici mo;eten torih wel
zonderlinge gedachten van staatkundig
werken hebben, als ze meenen meit poli
tieke splinters een px-ogram tot werkelijk
heid te kunnen maken!
Daarvoor komt heel wat anders kijken:
een massale eenheid. Onze katholieke
S-taaitepjartij is z-ulk een eenheid. En haar
program is gefundeerd op .de beginselen
van „Quadx-agoBimo- Anno." Derhalve op
socialen vcor uitgang, eqonioimischen op
bouw, samenwerking van de maatseha.piEe-
lij-k'a groepen, gezonden volksinivlo-eid en
krachtige handhaving van het gezag tel'
bereiking van heit genwemschapipelijk: doel.
Nu zijn er onder de onzen, wiein het
px-ogram-1933, oife'öhoion ziji er in wezen
geheel mee. ims-tetrnmen, niet oonereiot ge
noeg isniet gexioegl recht opi den- main
afgaande. Il.eit had, Zoo luidt hun critiek,
een reeks beipaalde punten moetie-n bren
gen, welke tot verwezenlijking m,0;eten
worden ge-bracht,.
In theorie klinkt dat heel mooi en de
geratte ontevredenheid lie-el begrijptalijk.
-Maar daarmee- is die critiek nog niet
gerechtvaardigd.
Een pdrtiji, wie het ernst is met haar
px'ogiam, die aan de kiezers geen steenen
veer 'bror-a wil geven, moet kunnen nano-
men, tvat z-e beloelt. In normale ti.den
kan -m-e-t vrij groote zenei'heid worden
vastgesteld wait- in de komende wetgeven
de periode in sociaal en eeonc-misch -op
zicht tot -stand z&l kunnen wordein ge
bracht. Temidden van de ergste- crisis,
welke de wereld ooit heeft gekend, ziet
zich ook d-e best willende p»artij e-n de
mce-st- vooruitstrevende Regeering de han
den gebonden.
Nu kan m'en onnademkenden en opper
vlakkig denkenden wel paaien met ;ulterlei
inooi-e beloften, waa-roimtrent men niet de
minste zekerheid heeft, of za zeHfe tm-aar
ten deele Zullen kunnen woa'den ingeiiqst.
Maar dat is geen vreëele politiek.
Doch niet al-dus -onze Katholieke Staats
partij.
Zij; is m-e-t- een program gekiqimen, dat de
onderdrukte hij- alle beter© gevoelens.
Maar nu begon hiji -troosteloos te wor
den. en langzaam rijpte in hem het -besluit,
dat dit- zi.in laatste .avontuur zlou zijn.
Ne-e-n, sterven wilde hij hier echter niet
in dit ongelukkig land, en zeliis al kwam
net met den -schat, der Kaziken en der
baoiz'e geesten niet uit, volgens de
vans van Sam Dinddy. Dan rnog.
Maar vooral goud wilde hij hebben
en veel, dat hij -er mede in faotis na-ar huis
kon gaan.
Goud Zo»u, allen dein mond sluiten. 'Ein
z-ijin kinderen zouden ook wel voor goud
niet geheel omgevo-elig! zi,h.
Dat hoiopitb hij ein dikwijls dwaalden
-ziij-n gedachten af', en dan betrapte hij
■zich Zelve,n op» allerlei p'la-nneini, en soms
schrok hi. van zich zeiven, dan ba,d hij'
in zich z-e-lven halfluid hun naaim1 geroe
p-en. Een-s was het hem lalsoi' hij hju-n Btem
h-OiOX'de, en -dan klonk liet in zijin otor-en:
Vadervadernu. is alles goed, nu
gi-l maar weer hier zljit, neem, iiaeinl ppweek
van niets, God zi„- gedankt, dat gijl we-ex-
bijl o nis z'ij'-tl I
Maar zijn geduld werd op de -proef' ge
steld en de avond van den eersten dag
vond 'hem nog steeds op weg.
Dein volgenden dag tegen d© middag
acht hi- met zekerheid de rio gevonden
te hebben.
werkelijkheid onder ©ogen ziet en wel
Zoodanig, dat een zeer belangrijk1 deel
ervan i-s gewijd aan den crisistoestand^
aan den e-iis-oh, -dat anaal-regelen zullen wor
den genomen ten behoeve- vain hen, die- het
zwaarst door de crisis zijh -gefcnoifen, miaait-
rugelen derhalve ook tot sfcum aan de
wcxddonzien, tot werkverschaffing «n nielt
mind-er ook tot werkverruimin-g."
Do Katholieke arbeiders cu de eenheid
in de politiek.
In een beschouwing ,welk© de lieer J.
A, Schutte- iu „Het Verhondsblad" hiyt
weekblad van het R..-K. (Werkliedenver
bond, wij'dde aan het Via-stenainrendamient
aer Hoogwaardige bisschoppen, schrijft hij
naar aanleiding van hetgeen de bisschop
pen op-merkten over de pioütiek, het vol
gende.:
„Gezien de situatie, zooials ze momen
teel is, valt het niet ts verwonderen, dat
het Hoagw. Epn-sooipaiab z-ioh houdend
buiten de vraagstukken v-an practische
politiek ons met nadruk vermaant.:
Bewaart uw eenheid!
Wat zic-h momenteel op politiek gebied
onder de katholieken afspeelt, wijst er op,
dat de' groote beteekenis der ean-heid voor
onze geestelijke go-ederen lang niieit Vol
doende wordt gewaardeerd. De positie,
die wi„ als katholieken in ons land' heb
ben. danken we maar onze innig© over
tuiging aan ouzo -eenheid -em- a,an ouizio
eenheid alleen. D-i-e positie zal in groo-t
gevaar worden ge-bracht, wanneeir de gro-o-
te katholieke piartil in alleifei partijitj-ea
uiteenvalt-. Wie ooigen heeft om te zien
en ooren o.m te hooien, di-e bemerkt Vol
doende symtomen welke- voor -ons een
aansporing zouden moeten zijh. oim de
kracht onzer eenheid niet te verminder-ein,
integendeel alles wijpb ero-pi, dat wijl ails
katholieken schouder aan schouder moet-en
blipven st-aan.
Dit behoeft, zooals trouwens het vei-"
leden overvloedig heeft bewezen, vórschil
van gevoelen omtrent paiautische concreta
vra-agistukken nie-t uit te sluiten. Daar
over kunnen we in de partij maar dan
moeten we ook werkelijk zorgen erbij' te
zijU en niet zonder eins over ons laten he
slissen naar hartelust v.an gedachten
wisselen en 'n enkele maal, in ernstige
zaken natuurlijk, klan zelfs i-n de -pjo-
lifck'kc lichamen verschil van gevbellen
uitdrukkelijk tot uiting kómen, hoewel
voor de handhaving vlau on^-eu invloed, dit
geen dagolijksdh werk ma-g wo-rden.
Wat w-o willen bereiken, aak als ar
beiders, zullen we hat z-ekerst bereiken,
wanneer we in het groef© verband mee
werken en do groote- kraoht der ëonhie.id
o-o-k voor onz© sociale belangen benutten.
Dat i-s in 't verleden de juiste tactieli'
gebleken» en vooralsnog verwachten wo
van wijizigimg niet veel heil, wel 'h Iteglen-
deel. Dezen verwarden tijd, nu allen te
gen allen kankeren, mugetn we niet als
maatstaf nemen voor hét do-en van sta,p;
pen ,die ons van den juisten weg afvoeren.
Pau-s en Bisschoppen vermanen ons met
't oog op onze- geestelijk© goederen, jiiie
nog altijd de voornaamste zijh, de eenheid
te bewaren en ,als trouwe-, volgzame zonen
zullen wij als kaïtholliekè arbeiders da,araan
gehoor geven. En als .arbeiders, die fate
van de politieke kaart van Nederland
kennen, verwachten we voor ons gelf
dc meeste p-ractischa resultaten, wannaep
wc ciem invloed van liet groioite geheel
voor ons laten warkan.
Dank zij1 voorn1 het weirk dpr katho
lieke Staa|tspia:rtij; in het verleden, mag
onze 90-ciale positie- vergeleken worden
m-et die, dar arbeiders in welk' land dan
o-ok. Laten we dit goed voor aogen honden
an met de lessen van het verlectein: otna
nut doen. 1
Ook met 't- oog op .ons waar achtig pur-
beiderabelang: op voor dc politieke een
heid!" i
DE ROODE ROOS.
Op) de geboende eikien tafel stonden een
kandelaar, tw'èe wijnglazen, een kistje si
garen en een fle-sjoh. Hjetl huis wlas ï'ustig;
van tij-d tot tlijld kpvïuni ier van uit dei straat
het geluid van een lach oil een zacht gej-
zang. Monkey Arnold IZat aichtarover ge
bogen in een leunstoel zijh gelaat verdio-
k-en in de sjchadufw', alijn oogen fbpkelden
ala twee lichten, dc vingeren van ééne
han-d i-uisiten op de- tafel, de amderei hand
hield hij tegen zlijjn gordel'in do nabsjh-edd
zlijner t'w-ee pistolen; hlij| 'wist, dat hij
mi-sjschi-en niet levend uit dit huis ztoui |kóef
ren, ihaar in dit huis; zou bijl eerst den
Met kloppend hart za-g hij' ro-tisen en
kleine, ke.uveltjes langs da beid© oevers.
W aar zat nu het gieiheime teekten, dat
S. D. dat 'Sam Dlddy a,an den achterkant
er in gesneden had mef izijra Bakmes.
Al-s heit maax- niet aan de ovex'Zij-de
was. want hiji herinnci-de z-ich niet of het
de linker- of rechteroever was, en dé mon
ding van het stroompje- was no-g al breed.
Gelukkig had hij' dein echten kant.
Hij| verbleekte, -toon hij) .«era. paar oiver,-
heillerade takken opi zijl buigend, en wat
welig wilde planten, met Mbean/em bedekt,
wegschuivend, opuens- het teekera ont
waarde.
Waaldijk, he-t was zóo. Dit stond daar.
S. D. Dei twe© latt-ens flikkerden aanvan
kelijk voor zijln oiogen op- en af, als toor
verteekens. -
Hi; m-osst zich neerz-eitten, uiaar niieit bij
da rots, takken en -pi-anten «in bloemen
naman hun plaats weer im.
Meester Doxuens overlegde-.
Niemand of niets verdachts te zie-n of
te- hooron. Hij ivas wel alleen.
Hier du-s was de Koningschat, de ko.-
uingsp-ejiita, de schat der Ka.ziken ©n der
booze geesten, dei- indianen.
(Wordt vervolgd.)
