a
Tweede Blad
delen,
DRES!
Jozef.
SATERDAG
lerschillende
met 20
>ES
e schit-
ing!
noderne
I. breed
per El
It vc
'n Praatje in den winkel
HISTORISCHE KRONIEK
FEUILLETON
/koopen.
tn twee werelddeelen.
ONTSPANNINGSLECTUUR
Bij Pijn
Mijnhardt's Poeders
f IN HET KRAAIENNEST
NIEUWE ZEBUWSC.iE COURANT
ter plaatse
0. Extra pracht
met Torpedo-
Buitenbanden
Iets, een prima
loenleesten voor
irzen, enz. ens-
(koop in het
i ft rc1
'rrei;
verf
Jz/'ves.
een liefdegave,
3 parochiekerk
:elijke meubels
JS v. d. BERG,
RDAM (Noord)
Perisco'op je
in den winkel gtaat hMjTd véêl.oim
Daar komt het leven binnen, zoo fusch
van de straat; met 0.1 fl|Si Meuren en
eigenaardige opvattingen. Alle opmieter
den daar op de toonbank gtesmeten als
•klinkende nijkqdaalders. -Die vrouW uit t
volk qtaat er naast de dame van stand.
.Ze hebben allébei hun w>eetjq. Het leven
met al ztfn gtoote en kleine gebetartej-
nisseIi wordt hier W zakformaat behan
deld de daden van de regiering, «f
opvatting! van de politie, do nieuw#
mode, dé jengjdbew'egmg, de huishuur en
de oude. heer- die door gasvergiftiging een
eind maakt 3,an sajn leven, Godsbestaan
en spiritisme, dc muiterij! opi de Zeven
Provinciën en do voordeelen Van .benzine,
boven sla-olie alles en alles wórdt' tooit
de toonbank uitgewisseld en bepraat, tus*
ischen een meter (stof én een -mkitelcó,-
stuum, tusséhen een half ons flikken en
een pakje maizena, tuisjsehen een pond
magere lappen en een half pbnd dooi';
regen spek.
Ril' Joosjen kijken de winkeljuffrou
wen altijd naar buiten. Ze houden van do
graat en van liet bonte leven. Ze ziijh ei'
immers in groot geworden. Ze kennen het
van binnen en van buiten. Fridch, jdngi
goedje is, liet. Een of andere bedachtzame
oude tante trekt er de wenkbrauwen
men en pikt mj'idilgl aan haar breikous., als
ze het hoog'e gegk-hei hoort van dat jonge
góed. Maar ze zlij'h z'oo kSvhnd niet, en het
leven zelf corrigeert "haar opinieq, onge
merkt. Ze ziijn gele op een hoedje 'n
schat op een avondjurk 'n dot!
op een ingelegd poeierdoosje 'n snoes
Ze kennen alle SjcUagórs van buiten. Za
slaan er mee op en1 ze gla,an er rn'ee naar
bed. Tégen 't hooge plafond van den why
kcl Weerklinken de filmjoperette-Sfehlid
gel's. Z'e kennen alle filmsterren en allo
operette-sperren. Fridel Dótz'a vinden zo
«anbiddeliiijk, Lilian Harvey ongeëven
aard, ©rath Garibo overtreft alles) Mar
iene Dietrich geraffineerd, Romano No-
vari'o is een ideaal. 1 J
-Be bedachtzame breikous, schudt onb-er
grijïpend het hoofd over zooveel licht
zinnigheid en ze ergert zich aan dia
zingende, springende kanariekiooi van een
winkel vol zingende vogels.
„Die malle meiden van tcgienWbordig,"
zegt ,ze; „dat gaat maar uit, dat praat
maar, dat houdt maar van mooie kleeren,
dat denkt maar over niets! anders dan
over nieiiwe 'cosjtnums. Wijl dachten in
onzen tiijÜ a.an al die dingen niet.''
(Mrfar de oude -breikous] is er niet' bij
at» datzelfde jonge goedje toch ook Weei'
niet dezelfde ibelangidelling en "'n groot
medelijden meeleeftmet de sterfgevallen
in de buurt, 'geld bijl- elkaar legt voor
e.èn lijkkrans) van een verongelukt kind
ii{ dezelfde «jtraat en met al haar opper
vlakkigheid toch onwillekeurig nadenkt
en. ispmen praat over allerlei levensk'wés)-
tles. Bronnen van 'mc.nschelijk medelijden
wellen in haar simpele harten. Ze hebben
vaak e.en oude moeder wlaarvoor zo zor
gen mét groote liefde; vaak 'n doerak
van een harde vader, die do ,lat erover
%lég!t. Ze zijn beter, veel beter dan de
oude peinzende, igroinmënde hoeikous denkt
En het leven-zelf leert z'e.
Juffrouw' van den Berg verkoop-
geertje, .vTOolijk, 'n tikje opigjewbnden,
épri-s van Mariene Dietrich is even
ivegigewipt naar een uitverkoop, en komt
dansende terugl. Met 'n hoog stemm'ötjel:
„Kijk, wat 'n bief', watf'n gelukkie. voor
50 cent, een Mariene Dietrich-hoedje!
Ze heeft 't opgezet 'n tikje sjèheef met
een klein volle,-tje. Ze imiteert de filmlifter.
Ze voelt ïich een tweede Mariene. Heel
dfc Iwdnkel-ibende fladdert rondom' 't wou-
der: het Mariene Diietrieh-hoedje. GauWl
voor den spiegel. Djan gaat 't van hand
tot hand. Ze; willen 't allemaal even op
hebben en beurt om beurt (s,taan ze er
mee te springen voor den spiegel. Zo pa
radeeren .als .Mariene; ze spreken ha.ar na
met haar fluister-stem', 'n tikje onver-
*.<hiUk - 't is een film'.
Op dat oojg'enlblik komt er een jongo
vrouw1 den winkel binnen. Allen kijken
-verras,t naar de -dame die binnenstapt. 'Ze
heeft iets aparts over zich, iets dat op-
valt. 't Roept een herinnering! wakker....:.
Hlej-vvijl ze gteholpen wondt zegt de oud-
juffrouw; Ik dacht waarachtig, toen
binnenkwam: „daar heb je Lilian Har
vey". 1
Do mevrouw1 glimlacht even. Ze heeft
er veel van wejg meti haar blonde natuur-
krnllcn onder haar hoed uit-sj/rihgend.
„Ja", .antwoordt de bezoekster, „dait
zeggen Ze wel meer". 1 I
De andere meisjes kijken ha.ar lachend
aan. Je zbu zWeren dat ze 't isj, zoo met
haar neus parmantig! in den! wind en haar
p;rmlRp!p«n. i
Mh: man zégft wel eens: ik won dat ]o
't maar w«i®. Djan hadden wij een- dikken
portemonuaie."
Aüemaall knikken ze.
„Maar ik hen toch maar blij, dat ik
t niet ben. 'Nu ho'b fik "drie lieve kinf
dertjes, waarvan ik de moeder ben; dria
reuzesphatteu. Na,ai-mirte je ouder wordt,
en de kinderen groot er worden, wordt
je meer geëerd. Ik 'denk' altijd maar
aan mijn eigen móedertoen die zeventig
jaar was, zat ze maar' wat trots tusschen
al haar getrouwde kinderen. En we zijn
nog, .allemaal gek op; ha,ardie Wordt door
ons nag allemaal' in de boter gebakken.
En zoo zla.1 't met mij" gaan; als ik ouder
word en de kinderen worden -gfcootef,
heb ik een heelen kring! van vereerden;)
me in mijn kinderen, die allemaal
van hun moeder houden. En naartalate
Lilian Harvey ouder wordt, veriiest ze
dc eene vereerder na de-n :andere, tot
ze niets| meer oyer heeft."
Die hecle kanarie-kooi #nd gfetijolfen
te luisteren naardeze mooie prachtigtë
wijsheid uit' een mond, waarvan ze der
gelijke levensjwïj'sheid niet zouden hebben
verwacht.
Ze hébben er nog heel wat over na-ge;
b'abWeld; ze gtiven die vrouW gelijk.
Het leven;-zelf "had ze gfecör.rigeerd.
D!ie vrouw' had gelijk'.
H. DE GREEVE, J.
Dé Zeven Provinciën geeft zich «ver.
DO hoofdredacteur van het persjburea.u
Ameta, de heer V.an Bovene, die zich er op
beroemen kan Tic eenigo aan boord vlan het
vlaggesc'hip' van het eskader, den kruiser
Java, toegelaten journalist te zfij'n ge
weest, heeft radiografisch Zijn verslag v.an
Iboord -wéggeseind en via Batavia, is het de
beele wereldpers, doorgegaan. N,a ad zakte
l'ijke berichten over het gebeurde) hoeft hij
nog zlijh uitgewerkte indrukken ter bet
schikking van de pers gesteld' en wïjEwilf
len hieraan nog een en anderontleeken
voor Zoover het nader illustreeren kan hoe
van de Jav.a uit "de 'aptie geleid en) eiv
varen Werd: i 1 i
Het eskader vervolgde zïj'iT reis om te
gen elf uur te stoppen toen de Vlakkëf-
hoek reeds gepasseerd Was. Orders) gingen
rond, waarbij!, de officieren werden veav
wittigd van het fe.it, dat Vrijdagochtend
de oorlogstoestand Zop intreden, hetgeen
heteekent, dat 'dienstweigering voorieder
een met den dood kan gestraft Worden,
terwijl verdere bepalingen in herinnering
werden gebracht.
Dé nacht kwam over ditl varende giipze
eskader als een droom van schoonheid
en harmonie. Gedurende dezen nacht kw.af
men do torpedojagers; 'even langszij) ten(
einde de laatste instructies in vonkende
lichtseinen te wisselen.
Die jagers namen wioderoml liun vroegers
positie achter den kruiser .Tavu in, waar
op met een zesmïjlsvaarthet doel tegef
moet werd gestoomd. Aldus was de situr
atie om twaalf uur middernacht, van Djon^
derdag op Vrijdag.
Viljdagmbrgcn te 4. uur ginigPhet eskap
der voort de reis te vervolgen.
Tegen 5 uur wordt het. tempo van do
kruisvaart omgezet in de hoof'dva,airt, lieltj-
geen zeggen wil, dat nu de oec'onomischo
beginselen geheel worden verlaten jen
poogtd Wordt alle, snelheid uit de J.av,a) en
het eskader te halen. Nog steeds varen de
J.ava, de E.vertsen en do Piet Hein in gq-
lïjke richting en gelijke formatie. Om
7.10 uur wordt het cömiuiandosein „volle
kracht." gegeven.
Om half 7 leest do cbmimandant ya.n, do
Java tegelljlc met de ctomtoandanten van
de E.vertsen en de Piet Hein een verklaj-
ring voor, waarbij! de sta,a,t van beleg
wordt afgekondigd etu de toestand van
oorlog is ingetreden. Ieder gevoelt de ern
stige beteekenis van dit m'omënt. te meer
omdat intusschen aan stuurboord een schip
gesignaleerd wordt, dat verdacht veel
lijken moet op de „Zeven Provinciën",
hetgeen later bevestigd wordt. Te half 7
vangt de ^achtervolging van de „Zeven
1 rovinciën' aan, die inderdaad aan de kim
aanwezig was èn door de „Eridanus"
wórdt vervolgd. In ma,rschfornala,tie 'Ireki-
11(1 Java, de Evertsen en da PieJtHein
°J} en de zwarte rook, die zich tegen den
ochtendhemel afteekent, bewijs?*, dat een
nieuwe snelheidsontwikkeling' plaatsvindt
83
„Kom eens hier, Pedi'illos en kniel
neer."
De; arme sclialkj want liiji geloiek wel
een hofnar, knielde voor hom op den
grond, toog hot hotofd, en van .achter aam
zijn hoofd werd een vuurroods spedo
zichtbaar, die blijkbaar een sqalp had
moeten worden.
„Arm kind!" want dei teeltijd van het
kurieuzte gedrochtje was moieiiijk te be
palen, „of arme man", zijn kleine oogjes
flikkerden zoo- wonderlijk in z'ijh geschil
derd gezicht, tu'sscihen zijn hooge schou
ders.
Scheelde het hom of de Senor in. 't
hoofd, ,of wel beiden, dat was moeilijk uit
te maken.
Ook hield zich Meester Dorrens met de
opiossmg van dit ingewikkelde vraagstuk
niet bezig, maar kwaim teruJg; op zijn
paard, dat buiten rustig rondwandelde,
arsol het er thuis was.
„En Senor, mijn paard.?,"
„Ik zai het houden, Senor, en m g,on
luimen prijs in goud uitbetalen, want het
is oen edel dier, maar veel goud kan m
flaar beneden gevaarlijk worden, z-o,o wei-
mogelijk, en slapen met oippn
met hand aai1 het pistool', dait is
daar de boedsohap." j
„Ik we;et heit", liet Meester Dorrens
er op volgen maar ik' wil eir haan. Kan
Ik, zo„, kom ik terug, ,o,m heit te halen, kom
ik ma- terug ,en slelm klonK
moerd en toonteos ,)dllIl ben ik dood
en heb urfgnzworven door de wereld, of
ik oen weg, terug naar de andere zijde
van den oceaan, naar de. oude wier-elid, naar
m.jn vaderland, wa.ar ik geboren werd aan
de oevers van den blauwen stroom, waar
ik als kind gespeeld heb, en -
eindigde hij: „dan blijft hst hier en be-
h'ocrt het u toe. E,n nu, Senor, vaar-
well God zij met u, gedenk mijner en
hij reikte den Spanjaard de hand.
Toen ook Pedrillo, die niet wist wat
bi]' doen moest, maar ze toch eindelijk
drukte, na enkele keeren de hand voor
uitgestoken en mét een schaterlach terug-
getrokkën te hebhsn, betgeen ook npig
tot groot er sieraad met een aJlerioddigste
tuchtsprong vergezeld werd, waarna hij
op de punten zijner sehomein al' spielend
opi_ Meester Djo-xriens aanging.
door overschakeling van de k'i'uisValaa'f
naar de hoofclvaiart. i 1
D'e „Zeven Provinciën" loopt een zWare
regenwolk tegemoet die een ernstige^beu
dreiging schijnt te vormen voor den gfae-
den afloop van het avontuur. Nog altijd
zlj'n wij in marschfoiimh tie, majijr om!7
uur stevent de „Zeven Provinciën in de
richting van Sjumatïia en wijf volgén, steeds
denzelfden afstand houdend, die later oiij-
gevegr 6 zeemijlen blijktte zij'n. Voor
een regenbui schljjit het inuitersdhip niéts
te gevoelen, zoodat dc donkere; wölk wiordt
vermeden.
Tegen half 8 is de situatie van bijzon
der -belang in verband met de komende
gebeurtenis. De kwestie is, dat de „Ze
ven Provinciën" wordt achtervolgd door
de „E.ridanus,". en door de „Gouden
Leeuw, terwijl de kruiser en de beide
jagers een omtrekkende beweging maken.
Met het ocg opi het scherpe z'onlich'fc en
de nieuwe positie, wordt thans ook bak
boord gereed gehouden voor het afvuren
dt-r kanonnen, weshalve de tenten opgerold
worden en de sloepen binnengehaald.
Kleine bijzonderheden typearen overigens
het grimmig doel onzer pxpeditie. Zelfs
op het zoo rustige seindek hangen ver-
b'andzakjes, ïooals overal op de schepen.
Velen heeft de; .aanblik van het muiter-
sohip aangegrepen, doch ieder pongt het
sentiment te overwinnen, nu- zooveel op
heit spel staat.
Om 10 voor negen de aankomst- van
vier vliegtuigen, die naar het-- operatie-
terrein vliegen in de formatie van 3
en 1. i i 1 I 1
Een merkwaardige verschijning in dit
milieu van grijlz'e oorlogsschepen is ds
sleepboot „Krans", die lakoniek den ge-
heelen gang van zaken dreilgit' te vei-storon
door tusschen de „Java" en ,de „Zeven
Provinciën" zoozeer te naderen, dat de
chef van den staf' een .telegram opstelt,
om dit' sleepbootje tijdelijk uit de cir
culatie te onttrekken. De „Krans" vangt
blijkbaar het radio-telegram op en maakt
zich snel uit de voeten om later da-plper
terug te keeren vo.or hu.lpivea*leening.
De vliegtuigen doen voorloopig niets en
wij gaan met den kruiser een langzamer
tempo aannemen- I
Hier onderbreken wij even het jeil'aaa
van den Aneta-iman; er volgt wa.t reeds
uitvoerig .geseind isde sommatie door het
Dorniex-v'liegtuig ;en het werpen van de
bom, die zuilk een ernstige uitwerking
had en onmiddellijk' door de onvoorwaar
delijke overgave gevtolgd werd. Hiervan
vertelt de verslaggever nu no-g nader:
Dadelijk na den treffer begon het ra
dio-station van de „Zeven Provinciën"
dringend .en veelvuldig te seineu: „Geef
mij over", terwijl! de witte .vlag werd
gehesthen ien de witte vlag ook op het
tentdek werd neergelegd, hetgeen efen aan
wijzing wa®, dat oen nieuwe aanval' door
dei vliegtuigen .werd verwacht,
De bom viel', toen de vier vliegtuigen
zicih op 700 mieter 'hoogte boven "do
„Zeven Provinciën" bevonden. E.en ge
weldige rookontwikkeling .w as waarneem
baar, terwijl' door het spoedig uitslaand
vuur aanvankelijk niet anders werd ge
dacht dan da,t brand wa® ontstaan door
den voltreffer. Blijkbaar is echten' alleen
de: dektent; in brand geraakt.
Intusschen seint de „Zeven Provinciën"
frenetiek ien herhaalde malen, dat giji zich
overgeeft, hetgeen later vooral -wordt .ver
klaard door den aan/blik yan de „Zeven
Provinciën", die nabij den voorsten sjöhoior-
eteen onder de commandobrug de bom ont
ving, wejkë uiteenspattend den pseuido-
commandant, en zijn merkwaardiger: staf
in stukken reet met het gevolg, dat de
coramanAotoj-'en met bfoed werd bespa,t
en sommige lichamen uiteeaigeislclheinird ver
den, terwijl! de verwondingen 'hier em
daar vrceseilijk waren.
Zoo wordt liet historisch moment' be
ëindigd met hef eenigo malen herhaald
telegram, dat de „Zeven Provinciën" zic'h
overgeeft.
Zij nog veirmoM, da.t liet groote ge
schut van de „Zeven. Provinciën" .niet
'gevechtsklaair gemaakt was.
HOOG BEZOEK
door -Joh. W!. Rroedettét.-
De geheime recherche was 'n kwar
tier vóór tijd. Ze waren met -hun tweeën
en liepen ongedwongen op het perron heen
en weer af- er niets aan do hand was.
Niemand dan ook, die niet persoonlijk met-
zei 'bekend was, ziou 'n oogenbilik gedacht
hébben, dat ze daar mat 'n zeer bijzondere
geheime opdracht waren van werkelijk
groot gewicht! Kalippijcs wandelden ze
tusschen ide reizigers en 't scheen, of ze
Zoo, naderde hij allengskiens tot- de deur.
De „bloem dor prairiën" volgde hen met
gebogen hoofd. Hét was alsof het' .edele
dier wist, 'dat het van zijn maaslter zou
moeten afscheid nemen,
Aan de draaideur gekomen, sloeg.Mees
ter Dorrens zijn arm om den slaakten hals
va n het dier en leunde .er eiveni met het
hoofd tegen. „Dag, trouwe-, lieve vriend,
dag, en vaarwel" en het trouwe .dier
grinnikte en likte hem de haa-d, 'toern
draaide de deur opi. haar hengsels', len
Meester Dorpe-ms stpind buiten de Ha
ciënda.
Droaane.nd volgde hij den Haciëndero,
?>die' hem ee,n eind wieeigs zou begeleiden
tcit aan oen Voorsprong, iva.-a.r dwalen piét
lieht gebe.ur.en. kon.
Hier zou hij afscheid neimen.
Maar -toen hij eenige schreden vaar dein
ingang verwijderd was, k,eiek hij als bij
toeval om, en z'ag Pedrillo, zjjn hoofd,
zoover hij kon, en dat was niet veel,
met zulk eein ónigeloofjijke uitdrukking
on mfet z-ulk oen; ongelooflijk gebaar Van
zijne beidie. handen, elk met den duim rus
tend op, -eien zijner neusvleugels, dait Mees
ter Dorr,en-s in een onbeschrijfelijk lachen
schoot, dat zooi aanstekelijk wérkte, dat,
zelf® onae statige en ernstige Spanjaard
hun gedachten overat anders bij hadden,
dan bij iets van betang. i I 1
■Ejndetijk kwam! de trein ,wa.anoi)i reeds
zoolang gewacht was, in 't zicht. Met
Zwaar ge-dender stoof ie. de oiverKa,piping
binnen en dra stond de, reus met nijdig
ge-sister en wild uitblazen van z'n heetein
adem stil, preciest op' 'de p-laats, waar
zin kalme,, van kolen Zwarte regeerder
'm- he-bben wo-u. Portieren werden- «p-en-
gerukt en de eindteloozte hokjes-reetó» he?
gon zich haa-stig to ontltad'en.
„ïlm!" wenkte Van Rrokke-n snel z-n
collegadi-e al langs de- eersfce-kiast-cloiiipó s
liep'. Gabel, gespannen, k'wam .dadelijk
naar 'm toe, vroeg. De- ander wees 'm
vemol'cn. Toen keken z-e beide een oogeln-
b'lik' beteuterd.
Ongemerkt liiel'deii z-e een vreemd toe-
gctakeMe dame in het ooig, die- .ook met
den tre-in was meegekomen; doch uit well'-
kë coupé zie ivas gestapt, w,a® d~e recherche
ontgaan. Ze- was van ean- buiteinlgewoma
lengte en 'n groeiz-elig'e gelaafisklem'. D'r
kakelbonte kleeding deed a,a.n een- laippieai-
defeen denken en wa® gelieet' in: oiver-
eieustemlming m-eit. den overdadig .b-eflik'ten
en nfestrikten hoed en de ovexdrelven gro-o-
te i-ingen in 'r oo-ren. Ze stonid met 'r
Hinkend witte tanden appetijtelijk tegein
'n komisdi, raar mannetje te lach en, dio
in hoofd en ledematen, alsook bij Kiespijn en
gevatte Koude, Rheumatische pijnen, Griep,
Influenza en vastzittende Hoest, zullen
U spoedig helpen. Prijs per poeder 8 ct.
Doos 45 ct. Verkrijgbaar bij Uw Drogist.
op z-'n dwergaohtige kroinmei beentjes
dwaas lieon en weer dribbelde, of-ie. iets
erg mals in den zin haid. Opi a'n kogel
rond, gezwollen lioo-fd droeg-ie 'n glim!-
mend gelen hoogen hoed va.n 'n blikachtig
voorkomen en hij' zwaaide; 'n dikken ivoior-
boknopten .stok, waaraan -ie zeker 'n heels
vracht' z-o.u hebben.
Bot vr-eemdsoior.tige paar had veel' be
kijks; he.t publiek' begon er zich reeds om
te verdringen. Toen. wenkte de. recherche
'u paar agenten, dia voor een- bijzondere
aangelegenheid aanweizig schen-ein eau de
politie, maande de omstanders- zonder veel
omhaal .tot. doorloop-en a-an.
Daarop lachte de donkerkleurige dame
zóó wijdmond-s en met zulk' een manlijk
keelgeluid, da-t ze opnieuw vreugd ver
spreidde en ging dan met 'r ko-ddigtan
begeleider het pierron af'. Buiten hét
station vroeg deze iets aan 'n besteller,
die met z'n hand vaag na.ar de, st-ad wees,
terwijl zijn gezicht 'n mee-r dan alleda,a,
sche verwondering uitdrukte. Blijkbaar
ingelicht waagde heit tweetal zic-h ver-
vólgens in he-t straatgg.ewo-el.
Zwijgend liepen V,a.n Brokken em Ga
bel. Hö-ewel z-e er 'den schijn niet va-n
aannamen, waren z-e vólkomen doordroo.-
g-en van 't gewicht v-an hun taak; zo
bewaakten hamers 'n Koninfcl. Hoogheid!
Ze hadden z-icb anders ze moesten
het bekennen do prinses van Hiaiki
Roba zóó nie-t voorgesteld. Neon, een
vorstelijker verschijning, had hun vloór
den geest gestaan. Maar 't wa® waai-,
hoe zou de toekomstige troianopvolgster
van het in da wildernissen verschoten
n-egerStaaltje, dat onder Engelsch protec
toraat stond, op, bijzondeaje beisehavin-g
kunnen toglan? .Wie- wisit, li-epi za .in
d'r eigen landje niet in primitieve kleedij
rond, luetig van den een-ern ibioojm op den
anderen klimmend, of d'r hovelingen vr.oo
'lijk miet kla-pipernoten gooiend 1 Zij, de
recherche, had overall 'n te Enwioipeasdh!
i-de-a van!
Maar, was dat nu 'n p:a,rtiqu(Lier sec.ro
turis, waar z© m'ee liep.?, Dat z© incognito
reisde, niet van otfficiealigheid hield, liet
zich alleszins denken. H;et stroiókt-e trou
wens met het gerucht van excentriciteit,
waar z-e. in stond. Doch om zich door
stoa'n dwaas kereltje,. da;t veel van. 'n
hofnar had, te do-en vergezellen, wap wel
wat bar! Alles toch had z'n grenzen.
Enfin, als rechercheurs hadden z'e hun
pllieht te do-ein.
't .Weid avond. De snel gevallen duis
ternis, tintelend weggevaagd door lichten
hier en lichtjes daar, omhulde alles met
'il vroolijk waas, waarin- hef prjattig. loio-
pen was. Trams schoven voort, bellend
stoppend. R'ijltuigjies roilden genoeglijk
auto's toetten, menseben gingein gehaiaist.
In die gezéllige drukte stapte de donkere
Koninklijke Hoogheid stevig door, moei
lijk bijgehouden door d'r 'kleinen leid®
man, die. z'n vajli-eis maar niet - losl Ret,
al,sol' he,t er he-m om te doen was een
fooitje uit te -sparen. Het w,a® 'n malle
vertoo-ningen waar gingein Ze heen?
med'a lachte,.
Maar het was ook aller potsierlijkst,
die i'igiuur te zien, die zelve een grimasse,
da k'oddigs,te grimassen zatte en, de dwaas
te gezichten, waartoe, dan -eens de oo-gen,
dan eens de tong. -em de hoofddeeten too
bestond.
„Vaarwel I P-edrillo! vaarwel" riep
Meester Dorrens ten antwoord, hetge-en
de aangesprokene- beantwoordde met z-ijh
tong zoover naar ham uit te atek'en als
hij maar kon, een opiexatie, die z-ijh mond
met den besten wil en het grootste succes
uitvoerde, zo-oidat he-t hoofd va-n Bedrille
niets dan mond scheen, waaruit gezegd»
tong absoluut wilde desertëeren.
Daar stonden -z-e a-an de scheids weigen-.
„Neem dat kind niets kwalijk," sprak
de Senor. Hij komt nooit buiten de Ha
ciënda. alle mijn dienaren spelen met
hem, hij is altijd de baas. He-t is icen arm
wic'ht Se-nor, zonder ouders of' vrienden-,
e-n tocb zoo goed e-n zoo braaf' ien zoo
trouw, gij zouldt het niét 'gelooven. Hoe
hij' er ook uit ziet, ik heb hem lief', mijn
heel-o hart hangt aan hem, in Zoover dat
hart niet begraven ligt bij mijh doo-dein, em
in ijet gesloten huis, in het graf', tot graf
mijns levens."
En hij boog het hoofd opi d,e borst.
Die publieke dienst.
-D:e brochure, -welke wdjf in onsi vorig
artikeltje noemden, wijdt in details| juh
over de „groepeerin)gtll5-lmsl;'' w-elk-0 de
Amsjterdamsc'ho belastingbetalers zoo duur
te -s,taan is gekomen, die ,ook elders bijl rijk
en gemeenten zulke .enorme- offer,q vergt
en andere bezuinigingen te niet doet.
Aan één groote afdeelingj in de Amster-
damsche huishouding wist- de leider het
aantal -commiezen dat 'door overlijden,
pensionneering en w,ac'ht|geld van Uieht tot
twee geslonken was, op dat la# cijfer te
houden. D;eze hoofdiambtenaar eclipseerde
op Wachtgeld -en ziet, de opvolgter
bewerkte, volgens) het oude recept, wej-
derom een bevordering van drte adjunoti-
comm-iezen tot cómmieq, zoadat er nu w;eer
vijf van -dezen rang zijn taotq de dienst
met circa dertig, m'an verminderd is——.
Hoe de titulatuur en de daannede ge
paard gaande qalaris-opvoering1 ontstond
zullen we even, ztegt de söhrijivcr, aan do
vergetelheid ontrukken.
„'.Het gebeurde dan, dat eeniigje der
„voornaamste" hoofd--coimimiezen aandron
gen op prombtie. En het gleibeuide in dio
dagen, dat de titel van „Rief'erendairifj"
word ingevoerd, terwilie van enkele uitj-
nemende krachten
Maar ziet, het duwde niet lang, of alle
hoofd-commiezen, leiders) van afdeelingien,
waren bevo,rderd tot Referenda!#—
'En het gebeurde, dat opi het 'Raadhuis
de titel van „Administrateur'' werd ont
dekt.
'En de „voorposjten" werden alzi»: „Ad?
mini-sjtratem-". En ziet, het duurde niet
lang, of' alle "Referendarissen waren her
vorderd tot AdministrateurW;at schoon
perspectief' voor de heeren! 1 .1
Denkt U, in: een hoofidfCommie^ van,
zegg'e 5500 gld. krijfgt zonaer dat zijn
dienst ook maar een gram1 verzwaard
wordt, 1000 gld. méér en even later
waarachtig nóg! eens) zoo'n buitenkansje)!
wéér 1000 gld. mlé-ei'! AI waq U het zélf,
niet 'w'aar Het was) schoon. Het wa-a
met recht: ,qen gouden tljfl!
En tot ge-b-eurde liet verhaaltje is
nóg niet .uit dat de enkele voorpostten
de gangfmaker^ zich ni-etgelukkig
prezen om de- weinige waardeering] van
hunne bekwaamheden.
En zietvoor hen kwam de benoe
ming tot „Directeur". Nu ^tonden zij'
dan tóch aan den topi.' Het toeval wilde,
dat liet juisjt kleine afdeelingen batrof.
,De „directeur" van „Onderwijl# heeft
b.v. 40 man onder zich. i
-We nemen nu m'aar aan dat het vér-
haaltje uit i'sj, da,t de kentering is ingje-
treden, want we zouden heuseh niet we
ten indien de opschuiving naar dén
dirOcteuMijrang als te voren dóór zou
zetten, w'elke titel er dan nog uitgtevonden
moesjt wórden
Eu nu de sinistere gevolgen van dezen
val naar bóven: i -
De referendarissen wérden administfr,a(-
teur 1000 gld. méér-
De hoofd-comtniezen werden referenda.-
ris 1000 gld. méér. De. commiezen vul
den de gaatjes800 gjd. méér. De ad-
juncfecómmiezen (een onding in den Ru-
blieken Dienst je- stilet er in de „ad
juncten" dit of dat'kropen als de
wiedewip naar bóven en sjrel was het
gehavende Commiezen-bataljon weer óp.
oude sterkte 700 gld. méér. D(e klerk'én
vulden het adj.-comta'. tekort weer -aan
500 gld. méér. En het "klei'kénjtekort
is steeds aan te vullen uit den groofen
voorraad sollicitanten, voor de a.aidige én
zekere betrekkingI
We- willen eindigen metoda medeileelin,g
dat de deskundige schhijlver berekend hééft
dat door een eenvoudige bezuiniging, die
■enkel gericht is opi een logischer perso
neelsformatie, alleen reeds te Amsterdam
zes, m'illioen uit "te spa,ren is.
Comm'entaar overbodig'! - 1
UITKIJK.
Bij 't klein restaurant, dat er nltesbehalke
'p.rinsc-ss.etlij'k uitzag, hielden ze stil. Ze
zetten zic'h aan 't buitentafeÜtje en '-n
kefüncr, die 't niet druk had, 'bracht ©póe-
dig wat 'm bestell'd was: tjWe-e halve bief
stuk met gebakken aaa-da.pipielen. De re-
chcrche, twee taf ditjes verder aan 'n bier
tje, 'zag verwonderd toe, hoe Hare Hoog
heid met groote happen 'r zuinig, toege
meten portie verslond en Baarbijl 'n oinit-
z-agilijke hoeveelheid mosterd verorböi--
de. In 'r geboortelandje w.as z'ijl zeker
gewend zeer kruidig te spijizen. Nogl 'had
ze den laatst en brok niet naar binnen, of
ze stond all op. 't Potsierlijke kereltjo
aam z'n valies wee-r ter hand en opnieuw
I werd de tocht vervolgd. Van Brokken èn
Zwijgend gingen z-iji sam-e-n nog enkela
schreden, -en toen hij het hoofd cphïef,
toen stonden z-ijn o.ogein vol tranen en
tranen rolden e.ver de gebruinde wangen.
Meester Dorrens dacht aan andere men-
aohen, die vrijwillig hun h,uis hadden Ver--
laten, en deuren en Vensters gesloten, -en
het graf huns levens hadden gesloten, on
nu ver van haard en geboorteland rond
dwaalden, een gr,af in de borst omdragend
van land tot land, waarin ook' alelia
dood scheen en gestorven.
Ivog een handdruk, en wqgi was hij', en
iangza,am ging het maar beneden: -
Op- een kleine hoogte, vooral-eer hij
onder het dicht e: llommer -ging verdwijnen,
zag Meester Dorrens oirn, daar stónd de
Senor en wenkte ten afscheid, en daar.
voerde Pedrillo cap-riojen uit, die van een
oorspronkelijkheid getuigde, welke on
overtroffen moeh-theeten.
v an uit de Haciënda, van aichter de
schuttingen, ktenk het hinniken en trap
pelen van een piaard.
Dat was het afscheid van de „bloem
der prairiën."
(Wordt vervolgd.)
