IT DAVERENDE DINGEN 1
De verklaring van Mi
ZATERDAG 12 NOVEMBER 1932
NIEUWE ZEEUW8CHE COURANT
f IN HET KRAAIENNEST
VOOR ONZE VROUWEN
ALLERLEI
grootewaarde
van publiciteit
I GEKKE GESPREKKEN
FEU ILL
In twee wer
't Failliet e-ener theorie.
We hebben in langen tijd geen opmer
kelijker artikel o ver het igroote Sovjet -
experiment in Rusland gelezen, dan dat
van prol. Frij'dia in de „Telegraaf".
Professor Frijidn, hioqgleiejjaar aan de
Stedelijke Universiteit te AnMterdiaim, is
communist in hart en nieren. Hij! ontzielt
zioh zelfs niet op huisbezoeik te gaan in
de J'orda.an, om zieltjes te winnen voor
zijn oi. verschrikkelijke overtuiging.
Deze geleerde heeft onlangs, evenals
vóór drie jaar, een langdurig bezoek ge
bracht aan den rooiden heilstaat en hoe
wel ook hij de route moest volgen, die de
Sovjet voor de toeristen en studie-reizi
gers afbakende, heeft hij genoeg gezien
oan vergelijkingen te maken en conclusies
te trekken.
Met bloedend hart moeit prof Frijda
erkennen, dlaib het den mensehen slecht
gaat in Rusland'. De voedselrantsoenen
z'ijn te klein om de arbeiders voldoende
te voeden en de prijzen der le vernam,idldielem
op do vrije markt, Zijin zóó hoog. dat er
bijna niet aan te komen is, zielfls niet vow
lieu, die 't maximum, dat is 600 roebel
per maand verdiepenhet minimum is
60 roebel per maand!
Met andere levensbehoeften is 't net
eender gesteld'.
De stemming is da.n ook somber onder
de werkers. Drie j-aar geileden nam prof.
Frijdia nog de hoop op betere tijden waar.
Thans gelooft men niet meer aan 'n betere
toekomst. De schitterende veirwach'ttefj
maakte 'plaats voor de doffe berusting.
Ook de professor, man merkt heit' uit
alles, is terneergeslagen door dit alles;
ook hij lijkt thans te wanhoipen aan de
theorieën, waarin hij eerst vast en zeker
geloofde.
Dit alles houdt het tactile hawijis in
zich, dat de 8'oicialistiische lew over de
voortbreDgiings'wijlze valseh is geweest. In
Rusland heeft zij haar schoonste kans ge
had. Men begon met een schoen© leialle
schulden immers werden geannuleerd. Eien
onmetelijk rijde had' men ter beschikking.
Door hetgeen bod'em en grond opbrachten
was men onafhankelijk van het buiten
land. Milli,oenen aan schatten lagen bo
vendien voor 't grijpen. Gewetensbezwa
ren stonden de regeerders niet in den weg.
Door onbarmhartig uit te moorden wat
tegenstand boodhad men tenslotte een
milliocnenbevolkinig volkomen ondeir den
n'uim Toch ©.en ellendige mislukking!
Het zware lot van een werkloozje hier.
is nog een geluklsipositie vergeleken met
liet. bestaan der arbeiden'® daar. Het eigen
belang - om ons tot hot materieele to
bepalen meenden de communisten, naar
de socialistische leer, te kunnen missen;
hoven dien kapiitalisbisehen uitwas zou
men izjich verheffen en zie: geen op-
7.weeping toil enthousiasme, geen neer-
rn.nseling met de knoet, gee;n deportaties
naar verscli/rikkiinigisoordeii, geen execu
ties in de Tsjeka-kelders zijn in stamt
om het eigenbelang, de prikkel tot. pro
ductie te vervangen.
De kapitalistische voortbrengingswijze
heeft, groot e llfbiuien, doch degenen die
tiaar daarom geheel willen Verwerpen,
kunnpn uit het Russische drama, leeven
waarloe z'om'n verwerping leidt.
UITKIJK.
bied. Op zlijn bemerking, dat deze stroom)
geheel Fransch was, antwoordde de. Duit-
.mlier glimlachend dit wel te weten, doel)
zlijn paard te baden gelijk hij zoo nu en
dan deed. Een ding. later, vroeger tcruig-
knerend dan verwacht was, luisterde hij
ouwiRekeuriig oen gesprek af van dcu
Diutsclier met een der grensibewomeirs, dal
ging over de garnizoen, in d'ie streek ge
legerd. En weer een dag. later, bijkans
den laat,sten dag van hun gemeansehappty
lijken tocht, toen Zij samen een gebergte
hadden te beklimmen, bemerkte blij, dat
de wandelstok, die zlijn geleider onoub
beerllijTk scheen te achten, bestond in <Jc|n
uitstekend werkenden lcijfkcr, die ilpu DiuitV
schei' gelegenheid gaf om op. ziijui ge|ina.k
alle strategische waarnemingen te doen
Dat het afscheid in het mooie oude Nancy
heel wat koeler Was dan de eersta out©
mooting te Metzl, laat zioh in deztc oura-
slandiiiglieden hegitijpien. Het eigenaar
dige. was, dat de Fransche officier, wil
lende vertrekken, zlich het geleiilo va.ji
Zijn Duitschen krijgsmakker eeuigszins
zag opgedrongen, wlijll deze er prijs op
stelde hem de situatie duidelijk te luila
ken. En niet ten onrechte wees bijl ior
op, dat het beroep van spion, .lull's in
vrcdeStijfd gevaarlijk, oneervol, moge schij
nen, maar toestaat diensten ajaoi Jiet land
te bewiifz'en Waarbij de beste in oorlogstijd
in het niet zinken. Daarom wees blij erop,
dat de geheime agent, handelende \m(êii
volkomen instcimlining en z'elfs Op aan
wijzing van zijn supérieuren, dpor hen
verloochend z'al cn moet worden, zoodra
het oogenbliik komt dat Wijl wordt ontdek!!:.
Deze Pransehe officier, tot 'npdenken ge
bracht, ihood zlich Rijf den geheimen dienst
aan; en Wij werd een zoo bedreven inietjej-
werker, dat zÜjfn naam aan de Ellzasser eg
Lotlianimigsc/lie grenzlen maar al te bekend
was. Niet alles wlatWijf in z'ijn geheime
functie heeft verricht, is geboekstaafd go-
worden, maar imlerkw'aardige gevallen zijn
daaronder, die doen zien tjat de geheime
agent, wiil Wijf slagen, inderdaad van 'alle
markten thuiis |m|oet zlijjn.
Geheel landeais weer de organisatie van
den Duitischen dienst, waiawbijl aangetee-
kend kan warden, dat. ongetwijfeld die
van den tegenwaordiigen tijd slechts een
afschaduwing is van dien van voor den
oorlog. Het z.g.n. Nachrichtenbureau was
voor den oorlog gevestigd in de onmiddel
lijke nabijheid van den Beudijmseheii Tier-
g'arten, en men weet te verhalen, dat die
Keizer door eem slechts1 aan weinigen, be
kende deur daar geheel den dag toegang
had zonder dat men z'ijn binnentreden van
buiten kon opmerken. Deze Naehrichten
dienst stond zuiver ter beschikking van
het leger, was bedoeld om al die militaire,
topografische en economische bijzonderhe
den te weten t-e komen, die na, liet uitbre
ken van den oorlog de eigenlijke krijgs
verrichtingen zouden vergemakkelijken.
Dat deze Nachrichtendionsit: thans verdwe
nen is, spreekt wel bijna vanz'elf, maar
dieelen ervan bestaan in Berlijn en andere
Duitsche steden, en ztijn gespecialiseerd
op onderdeelen. Maig men de inlichtingen
van betrouwbare waarnemers geilhoven,
dan munt de Duitsche Nachrictotiendienst
daardoor uit, dat deze over' een maximum
van activiteit en ©en minimum van papier
bes'chikt, hetgeen niet. alleen het voordeel
heeft, dat de ontdekking yan '©enigen
agent minder gevaarlijk wordt, ma,ar aak,
dat dezie agenten zooveel belter kunnen
werken. De Naehrichtendienst hield er
oen soort reglement van het huis .op. ma.
Als eerste der waarschuwingen kwam
daarin terecht voor, dat de agenten tegen
niemand, wie dan ook, over hunne opi-
drachten moehSen spreken; dat zij nim
mer anntc ©koningen mocht en maken, en
dat zij, waren zij' op ©enig pioigenblik 'ge
noodzaakt om oen geschreven boodschap
met zich te voeren, deiz'a op.-onleesbaar te
maken wijze op dun papier moesten schrij
ven en dit in een sigaret moesten nollen.
Het voordeel daarvan was ook gelegen in.
liet feit, dat zelfs in de meeislt gevaarlijke
oogenblikken het. aansteken van een siga
ret tot geen verdenking aanleiding .geeft
cn tot verbranding ya.u alle documenten
leidt. i
De Duitsche Naehrichtendienst heeft
zijn kracht gevonden in het uitgebreide en
voor liet meerendeel bettoniwbare perso
neel waarover het vermoedelijk in de
laatste tien a vijftien jarën voor 'het
uitbreken van den groofan oorlog beschik
te. Het zou dwaas zijn aan te nemen,
dat. dit personeel in dienst was gesteld
met het oog -op het uitbreken va.n eien be
paalden oorlog, maar de aanstelling eirvam
behoorde to.t do veelvuldige toebereidselen,
die Duitscliland in elk onderdeel trof'. En
hoe nauwkeurig het deze trof, hebben de
eerste maanden van den. oorlog bewezen.
Bijkans bij het binnenkomen van elk d'arp
of elke stad' in het vijandelijke land,
meldde -zich hij den commandant, van liet
hooMpeleton een man of vrouw aan, die
een lijst mat zich bracht, de. namen ver
meldende van den burgemeester, zijn ad
junct, den pastoor .en de notabelen. Heit
directe gevolg daarvan hebben Noord-
Frankrijk en België kunnen zien in d-e
bekende gevangenneming van dergelijke
notabelen, die aan de bevolking va.n zulk
een plaats als gij'selaars voor heit goede
gedrag werden voorgehouden. Zoover
ging volgens Robert Boueard, die heeft
kunnen putten uit voor anderen niet
toegankelijke gegevens, de voorzorg, dat
de Deutsche, inlichtingendienst, zelfs de
woningen vermeldde, die voor he,t even
tueel onderkomen van den Geoeralen Staf
het meest geschikt, waren. Dank z'ij het
groote aantal personen, waarover de agen
ten in het vijandelijk land beschikten,
konden alle topografische en economische
bijzonderheden tevoren wardein nagegaan,
in kaart gebracht, ja zelfs gecorrigeerd in
dit opzicht, dait hierbij de Fransch© ki-
loliieterpalen niet geheel betrouwbaar wer
den bevonden. Moer dan eens is het- ge
beurd, dat een der -officieren! of man
schappen, die bij de beizetti-nglatroiepen
behoorde, aan de bevolking yan een dorp
o-i .een kasteel of een hotel goed beidend
waren. Te Rantignywas de eerste Ula,an,
die liet slot van de hertogen van Laroche-
foueauld binnentrad, een Duitsche kapi
tein. die enkele jaren achtereen leur,aar
in het Duitsch in lie-t lie de Prance was
was geweest. De bewoners va.n het sloit
kende hij allen; de kamers waren oip
zijne plannen genummerd en volledig in
gedeeld. O p1 onge veer 10.000 werd ge -
schat het aantal der kellners, die jn
Hotels, restaurants en caf'é's dienst, deden;
in het Dosten van Frankrijk waren niet
minder dan een honderdtal jomgei vrou
wen in d'e cantine» 'der soldaten werk
zaam. Naast hen waren het employe's
va.n de slaa.pwagentreineii, die hun talrij
ke verplaatsingen uitnemend konden be
nutten, en vooaitls waren het de kinder
juffrouwen en gouvernantes, die teneinde
de Duit-scbe taal te le'eren spreken, in
Pransehe familiën werden opgenomen, en
die vooral in ile omgeving van ho-oge
ambtenaren, diplomaten of .officieren,
I rachtten binnen te dringen. Men is liet
nog niet vergeten de eigenaardige figuur
van de Duitsche Frnulein. die in dienst
va.n den marinekapitein te Cherbourg was,
en die er in slaagde plannen van een
onderzeeër wég te nemen. Wel werd zij
in het begin van 1914 gearresteerd, maar
de planne-n waren reedis over da greniZen.
De Naehrichtendienst had ©en grooit
archief van fiches en van fotografieën.
Foto's z'ijn te nemen met minuscule] toe
s'* elletjes, die desnoods in een daiSspeM,
in een armbandhorloge en dergelijke kun
nen worden verborgen. De negatieven
zijn klein, maar scherp', en ziiji kunnen
later worden uitgewerkt. Zoodanige foto-
dienaren had de Duitsche Na.cbrichten-
dieust in bijna, elke Franeclie stad van
bete eken is, en steeds gevestigd zooveel
mogelijk in de omgeving yan de kazerne
of eenig vestingwerk.
De fielirs (kaartsysteem) hadden meestal
betrekking .o,p' de officier en, en men
beweert, dat de Duitsche Nachriclhten-
dionst beschikte over een dossier van
eiken Franschen officier van beteekenis,
zijn dioen en laten, z1 ijm liefhebberijen, zijn
zedelijk «gedrag en der,gelijkte. Diet dit
laatste te wenschen over, gaf d© stand
van Zijn fortuin aanleiding tot d'e ver
onderstelling. dat eenige bijdrage' hem niet
onwelkom zen ziijh, dan werd de verlei
ding niet nagelaten. Bij' Dreyfus' degra
datie speelde generaal Merrier ©en rol.
Niet in alle opzichten een fraaie rol, maai
een waarvan de fouten door da omstan
digheden zijn te,begrijpen. Vermoedelijk
hoeft hij nooit begrepen, dat de Duitsche
f
Naehrichtendienst ©en meesterstuk vol
voerde toen dfaze een kamerdienaar bij
hem introduceerde. Van 1893 tot 1895
was dez'e bij hem werkzaam, en bijkloifc
eiken nacht als zijn meester sliep, ging hij
als een hotelrat aan het werk. De Gene
raal legde zijn sleutels naast zijn horloge
en zijn portefeuille, op Zijn nachtkastje
neer; voer een gealoutineerd spion als deze
man was het niet moeilijk van die sleutels
afdrukken te verkrijgen, zood'at liij, kon
inzien wat hij1 wildle. Eien moeilijkheid ne
vens die olm documenten te verkrijgen, is
gelegen in het vervoeren van dia "docu
menten... naar de bepaalde plaats. Gesteld,
dez'e kamerdienaar zou veel afwezig zijn
geweest of zich naar een bepaalde plaats
hebben begeven, hij z'ou onmiddellijk in d-e
oogen van het bekende twaedle bureau van
het Pransehe Departement van Oorlog
verdacht Zijn geworden. Miaar dcZe ka
merdienaar had een vriend ,die voor
hem in dlit geval gelukkig Slechts de
beschikking had over één echt, en voorts
over één glazen oog - en die, apiionnaige-
diensten waren reeds toen, iziociZeer gepter-
l'eotionnéerdi, dait in schijn dat glazen
oog, maar in werkelijk belangrijke gehei
men, die bat Fransche leger betiriaff'en,
door hem zonder eenige vrees voor ont
dekking naar buiten warden gebracht.
Zoo ziet men: elk land werkt op Zijn
eigen wijiz©. Maar de gespannen interna
tionale hoedbanden, waarin wijl in de
laatst© lialve eeuw hebben verkeerd, heb
ben alle landen geleidelijk gebracht op
het kwade pad der spionage, een veel
groot-er internationaal kwaad vormende,
dan waarvan d-e gemiiddelidjei rnienscli zich
rekenschap geeft
Speelgoed knopen.
„Vader mag niet im'et mlijjh trein spp-
lenklinkt een hooge kinderstem uit de
andere kamer. Vader schrikt op| .als
iemand, die op' een ongerechtigheid wordt
betrapt, en kijkt naar moeder. Z'ij! wéten
eigenlijk niet, wat Zij daarop. .moeien ant
woorden. Kinderen Kturnen, vragen doen
en opmerkingen maken, die de ouders
klein doen worden en doen inzien, dat
zij] fouten hebben gemaakt en niet liet
kind. Gelukkig die ouders, die ook van
hun kinderen opvoedingslesisen aanvaar
den.
Zoonlief, een vlug kereltje van nog
geen zes jaar, hecl't ui Zijln bedje gehoord,
dat vader met zlijn geschenk speelt, waar
hij: zoo haar verlangd heeft en waarvan
Wijl gedroomd heeft, dat hij' liet up z'ijii
jaardag, zou'kitijlgcn en nu het morgen zijn
verjaardag, is, heeft Wij] dadelijk liet get
luid van liet rijdend treintje in zlijn bed'jo
herkend.
Natuurliijjk was na enkele dagen liet
zoo begeerde speelgoed kapot. Pa was
verontwaardigd, mniir moeder huil haar
zoon im bescherming, genoiui|eii. Moeders
Zijn meestal verstandiger als het op de
opvoeding aankomt. Maar vader, noch
moeder hadden gezien, dat dja fout blij!
hen en niet bij| hun jongen lag. Vader en
moeder hadden btijj" het inko'opten alleen
rekening gehouden met hun eigen afge
stompte fantasie. Iloe unieer het spiaelgoletd
op een echten spoortrein had gelelaau nipt
zlijn bewegelijke stangen aan "de wielen
en de tender met 'hefboolineii, snellijeiiids1-
meters enz., hoe «mooier dit hun had toil
geschenen. Maar de Ik'leine jongen had
die bijzonderheden ópi een echten trein
nog nooit gez'ien. Vader moest helm' al die
dingen uitleggen en beloven, dat hij' 'licm
mee naar een station Zou Helmen om te
laten zien hoe de groote locomotieven lop
die van het kleine spoortje llijken. D|o
kleine man had uniaar een huif oor of
eigenlijk lieelemaal geen oor giehad voox
de uitleggingen van plapa en eLken keer
als deze hem wilde laten zien hoe du
Hingen werkten, was de kleine boos g#
worden en had deerlijk gegild. Het resul
taat was, dat er enkele dagen lang moei
lijkheden waren tiissbhen vader cu z'ijn
afstammeling'. Totdat vader op; zekeren
dag thuiskwam cn zag, dat het spoortje
niet meer ging. Maar weer een dag' later
had moeder verteld, dat het kind\ toch
zoo mooi «niet, ziijn trein had gespeeld.
„Met dat vernielde ding," 'had vadjer boos
geroepen. Toen had 'moeder even g|egiiimj-
laclit en onder hot eten verteld, dat lnat
eigenlijk verkeerd is om steeds maar duur
speelgoed aan de kinderen te geven, waar
bij vader interrumpeerde, dat zij in tien
winkel gezegd had, dat het toch feitelijk
te .goedkoop was. Maar moeder ging onver
stoorbaar met haar vertoog v.oort. Een
kind is veel gelukkiger met speelgoed,
waarbij' Wij' zijn eigen fantasie den eigen
vrijen loop kan laten gaan. Het kind
brengt nu zelf den trein in 'beweging, laat
hem aehteruilloopicn en ontsporen, net zloo-
als zlijn verbeelding hem dit ingeeft,. Hij'
maakt al de geluiden van den treindienst
na, fluit als de trein weggaat of door oen
tunnel, diie .Wij van een sc'hoendoos heeft
gemaakt rijdt, bootst het gestamnp en ge-
srihok van den trein na. roept wanneer de
reizigers moeten in- ol" overstappen. „Ik
heb heelemanl geen kind aan hem," is de
slotsom van de gelukkige moeder.
Vader kan nog altijd maar niet begrij
pen, dat zlijb zoon-op diz- wijize. meer ple,-
z'icr heeft dan met een Spoortrein, dip
werkelijk kan rijden en Kuiten en mecha
nisch gestopt kan worden. Maar vader
is Zijn eigen jeugd en de ongebreid|eI-d(e)
verbeeldingskracht van ztjrn kinderjaren
vergeten. Pa is ook Zoo ontzettend enk
stiig. Moeder heeft tenminste nog wat
kinderlijke fantasie, zlooals vader dit wel
eens heimelijk plagend opmerkt. Maar
moeder is daar blij1 Öml, want, zij' heeft 'dit
noodig om haar kind blijf zfij'n spel en ver
beelding te begrijpien.
Gaat liet z'oo niet dikwijls met vaders
en moeders Wlij1 willen het, kind gra.n.g
v.ormen naar onz'c eigen begrippen en
houden daarbij geen rekening met de vrijt
beid en het onbegrensde voorslelliugBw;-
mogen van het kind. Z,ooals 'het jongetje
Zal ook het meisje haar kostbare, |in
zlijde gestoken pop yerwaarlaozen vooir
een oude plop, die in de z'on en den re|g|e|u
de .oorspronkelijke kleur heeft verlopen
en met oude lappen omhangen is. M,et
deze pop zal rfj praten en aan dez© poj)
zal Zij alhaar dagelijlksche vreugde en
verdriet toevertrouwen. Zlij" z'al 'de oude
pop mee in bed nauilen en naast haar ta
slapen, leggen, terwlij'l de mooie prop er
gens in een hoek van een kamer is wag(-
gezet. Zelfs als Zij1 van huis js Zal zlij
zich om de oude pop beaoiigd maken oï
Ze wei goed toegedekt is, of de zon of idia
retgen haar niet Zal hinderen, terwijl de
mooie, in zlijde gestoken piop voor haar is
als kostbaar- poredein vow de ouderen iets
waar men naar kijkt, doch niet "gebruikt.
Teveel bezitten sommige ouders diei nei
ging om de fantasie van hetkind in
zekere richting, te dringen. Een klein
eindje mag dit nog g'elukken, «naar da»
wijkt de kinderlijke verbeeldingskracht
'plotseling af en gaat in een onwerkelijke
richting koersen, waairheen de oudere menè
sc'hen de kinderen niet meer kunmein vol
gen en die ook niet meer is te stuiten'.
D'it is weer Zoo'n Opvoediiigsles door het
kind aan de ouderen gegeven, om haat
Zijn vrijheid te laten en het is wonderlijk
om te z'ien hoe weinig misbruik het kind
van die vrijheid maakt. Het is mleniga
reiziger i.u zo genaamde koloniale gebie
den met een grootere «nlate van natuuri
lijlkheid dan in Euxdpia opgevallen, dat do
kinderen hier meer 'tuchteloos Zijp dan
in die wilde gebieden. D]it moet natuuri
lijk niet aan de verkeerde geaardheid1 van
het Europeesc'he kind worden geweten,
maar dit is hoofdz'akelfij[ki een gebrek "aan
vrijheid van beweging. Geef een kind da
ruimte en "hlijT z'al zelftucht, leeren. geef
hem de vrijheid en hij "z'al leoren haa.r I
gebruiken. Dó kinderen in Europa heb
ben over het algemeen geen ruiimlll© en
geen vrijheid en weten daarom niet hon
Zijl de vrijheid moeten gebruiken. Die ge
dwongen gebondenheid en beplerking' maakt
hen tuchteloos. Z5jr Springen uit 'den baud.
Ook dit is een les, die wiijf ouderen gerust,
eens ter harte kunnen nemen.
„tlll-Jfl.
„Uit ParijS' verluidt, dat de jo-jo in
het Pransehe leger verboden iis; de sol
daat, d'ie betrapt wordt op jojowen, kriijlgf
drie dagen provoost."
Aldus een dagbCadlbertieht, dat inlijf ertoe
noopte me naar de nabij|züj'ade kazerne te
spoeden om er den kolonel te interyiewiep.
Voor de kazernep|qoirt liep de schildf
wacht heen en weer en "blij jojode. Hiji dqad
het heel handig en beschreeftda duibtale
krul met den overslag als of het kindaf-
werk was.
Moet u erin rl vroag lïijl, toen hij] even
opkeek.
Ja, zei ik.
En ik wou er 'wel uit, antwoordde hij.
Maar ga maar naair 'binnen en pas op,
dat ze u niet houden. Links ofti den hoek
is de sergeant van de wacht. En lilijl liep
vorder en liet zlijjn jojoot'jije hupipöleli als
een jonge hagedis.
De sergeant van de wacht zat op; Zijjh
bureau en jojode. Eien meester|-'jib|-ijimw'ai'.
lilijl liet hem over Zijn ruig. en borst tip
pelen als éen vlieg, schoot er mae doty
uc lucht en liet 'm dansen opi den sehooiV
steenmautel.
U wenscht den kolonel te spu'ekjenf
Ga dan maar naar Zijfir adjudant. jVla,ai-
liet zal me benieuwen of' ljlijl "u ontvangt,
want liij heeft een humeur als 'een hoef
smid De binnenplaats over en de
trap op.
Op de binnenplaats van de kazierne
stond de troep en jojode. Het ging. nog
ver van pp commando en de sergeants
raasden eu tiprden in "het fatsoenlijke"
tegen de knullen, die het touwtje verkleerd
behandelden, maar het was toch een
trotsch gezicht en verheugd over de niet
te miskennen handigheid, die de jongens
,a.a,n den dag legden, klopte ik aan de
deur van des kolonels adjudant.
De adjudant z'at op Zijjh sehfijiftafel
met, zlijln voeten op een stoel en jojode.
Een virtuoos. Hlijj was juist bez'ig met
zlijn rechterhand hef klosje te laten dan
sen, terwlijjl zlijn linker (hij had er een
in elke hand) het golven van de izlee
bedrie.gelijk nabootste.
Den kolonel! Klop, maar aan, «nlaair
als Wij; u eruit gooit, is het niet voor mijn
rekening, HlijT is in een stem/mdngf
Ik klopte bescheiden aan pn een stem
antwoordde „Binnen!" alsof er een bom
barstte. Voorzichtig opende ik 'de deur.
Daar stond de kolonjt in rijlWroiak' èn
hemdmtouwen en jojode. Het z'w-eet liep
hem tappelings langs het geZi'c'ht en Zijln
aderen lagen als kabeltouwen langs 'Zijln
slapen.'
Wlat wensc'ht- u brulde hlijj. ziet
u niet dat ik bez'ig.ben? ïk kan dat ver-
wensehte ding ma,ar niet in de lioogte
krijgenHet heele leger jojoot en i,k'
en ikWijf' trok woedend aan het
touwtje, dat ding llijfkt wel' bezeten,! i
Ik wou vragen of u gelezen hebt,
dat het; jojowen in het Fransche leger
verboden is, Zei ik' 'bedachtzaam.
II,(i rukte woedend aan het touwtje,
maar het klosje blleef levenloos hangen.
Onzinbrulde Wijf ér is niets dat, de
militaire eigenschappen van den soldaat
zoo ontwikkelt als de 'jo-jo en er is niets
dal meer de ontwapening bevordert, want
een leger dat jojoot kan n-iet vechten.
Stel u voor. dat wiijf jojjjolwend den vijand
tegemoet trekken waf zial die dan doen
Rechtsomkeert, «makten en den eersten flen
besten SpeeLgoedwinkel'lbestorm'en. om) Zich
van de jo-jo's meester te maken! Als ik
in Genève wasAls 'dat ding maar
in de hoogte wou! 1
Htij was nu blau'w, maar de Jo-jo blleef
koel en hangen.' 1
Ik geloof, dat u uw pols wat slapper
(moet houden, Zeil ik 'voorzichtig.'
Wat, slapper, bulderde hlijf, in het
leger is niets slapi. Dier uit i
Behoedzaam nami ik de vooruit «ntr
worpen stelling in, dekte 'mlijp aftocht
langs den adjudant, die bezig .was dip art»
kelen van de krijgstucht op jo-jo te Zet
ten, lan,gs den troep, di© jojode, langs
den sergeant van de wacht, di© een reieruut
de eerste handgrepen leardlet en langs dien
Schildwacht,, die zlijln jo-jo als een rat voor
Zich uit liet lloopien, en ik bedacht, dat
een soldaat met een jo-jo in hand tóch
altüjjd. beter is dan een met een gewaar
dn zlijrn iïkiken!
EEIJNOÜT.
Leekemapiostolaat ju Paijjls.
'n Stad met ruim 21/a millioen inwo
ners is nit den aard der z'aak geen ge
makkelijk apiostolaatsberrein.
Het volk is overwegend rood of öosn-
munist, staat vaak vijandig tegenover 'de
Katholieke Godsdienst. fWajk aan "Wijk
leeft er zonder Kerk, zondej' eenig j>a,-
ïioehieverbanid.
Waar het de priester doo,r de vijandige
gezindheid der mensehen niet mogelijk is
door te dringen, vindt de laakeimaipoistel in
zelfverloochening en volharding 'n breed
arbeidsveld. Edelmoedige zielen werken
liicr met Christus' kracht, om de harten
te verziachten, wantrouwen weg ^e nemen
oin langzamerhand het oontaot .tusslaben
priester en volk en daarmee tusschen God
en mensch, te herstellen. Vooral hier
geldt heteerst den haait ,en helt wantrou
wen te overwinnen, om daarna de Zielen
tot Christus en Zijn H. Evangelie terug
te voeren.
Het begin lijkt roekeloos. Men huurt
iu zoo'n armelijke wijk 'n vochtige nood
woning, om vandaar uit z'n liefderijke
zwerftochten onder hot volk te beginnen.
Mn.a.r dat wantrouwen van het verbitterde
volk! Tot Soms eerst na jnaanden tobben
de eerste klantjes komen voor de anmen-
•apotheek. Men praat en krijgt oontaot,
leelt met de mensehen mee, weet voor al
hun miserias 'n troostend' woordje.
Zoo wint men eerst da kinderen. Wat
kaïtechismuBonderricht volgt, tolt men ein
delijk 's Zondags 'n eerste groepje in het
dichtstbijzijnd patronaat k,an 'krijgen.
Voor 'n vijftig kinderen leeiSt de priester
de H. Mis Eenmaal de kinderen gewon
nen, dan trekt men ook licht de ouders icn
dan kan de priester samen met den: l-eek
het lenigings- en bekeerin|gswerk krachtig
Ier hand nemen.
Vooral hooigesehoototudienten leveren als
leekena,postelein prachtig werk. Maar ook
de t:\Jrijke degelijk-katholiefcfe Parijsehe
meisjes, vaak uit 'die ftoggiatei standen,
bieden zich aan voor het werk' in de
voorsteden.
Bureaux van Redactie en
Telefoon Interlocaal No,
Bijkantoor MIDDELBUFl
bhmm M»
„Heeft uw vriend .u reeds over zlijjn
grooten ,autoan|oibiiieltocht door Europa ge
schreven
„Ja, twee brieikaarteneen van liet
pDlitieburCjUU en de andere uit het z|ie(-
icenhuiisi"
f -
Praktman be-Zoakit zjijfn vriend J"ansetn
op elpens 'kantoor. „Hia, lk|un je nu eindel|ij|lr
óok löpi de maiolili'ne schilijjven
Jansen: „Nou, eu of! Ik sehrjjjt volgens
het br.Jbtelswiaordsyisteeim."
Prakman: „Bijbelwoordsysteem;?. Hoe is
dat dan?"
Jansen: „Zoekt en gtljj Zult viiindein."
Die kapper heeft .aan een kaalhoofdige»
heer twee flesSc'hen haax;groBi'middieiIi vclr-
kocht. Na eenige dagen kpmt plijj, zichS-
baar slecht igeliuiiimd, weer in de kappers-
salon. H|ijT b'romt
„Ons dienstmeisje, 'dat dolmme ding,
heeft de haai'tfacibu|ur voor meubelpioli-
toer aangezien en .alfebei de fte,sscih|eln
op, de meub'els in Imlijfn eetkamer gesmji)e(rd',
„Wiel, wel. Ein nu Whui u zeker een
nieuwe flesch meene(m|en
„Nee, ik wou U vragen wlat het even»
tneel kosten zóu om de meub'ete te
scheren."
Een negotieman trad een kantoor binnen
en trachtte diets aan de bedienden te vein-
koo'pen. 'D|aar hlijf igeen suic'ees bij hen had
vroeg li|ij|„Mag «Ik het bij den chef dan
eens prob'oeren
Waarop de jongste, bediende ,antwo.or-
de: „Vergeefsche moeite, goeie ,111011. die
heeft nog minder liquide mfcldetai dan
w!ij! 1" 1
Kareltje is zes jaar oud.
ICareltje was b'ijj den tandarts. Dfe land
arts trok hem een holle kies; die Kareltje
dagenlang Zeer veel' piijlu'had gedaan.,
„Mag ik mlij|n kies 'meenemen, dolrter?'
Die arts geeft hem de holle kiiles imledt.
Trotsch nam Wijf de oorzaak' der slmarte
mee naar huiiis. Hfij| haalde een lepelvol
sulilker uit de keuken, legde de kie-s datiu'
kwaadaardig, in en Zei vol leedvermaak:
„Zjieztoo, nu loun je alléén plijjn lijden!"
a
„Wiat Heb je je verloving afgebroken
Waarom dan eigenlijk'?"
„Ja, weet-je, 'toen w£ on'Ze totekomstige
woniinig gingen beZiclitlgeii, vond mJijln
schoonmoeder dat er voior drie piersonen
aiigenlijk te weinig, ruimte Was, en 'toen
heb dik mlijr bescheiden 'teruiggotroklteii-i
Tante Aaltje: „Nu, Wlim, lust je nog
een stukje koek?"
Wlim: „Nee, 'dank' u, tante Aaltje."
Tante: .Wlat, sc'heelt je dan? Liij|d je
nu a"l aan gebrek aan eetlust 1
Wlilm: „Nee, la-nte, qan beleefdheid.!
„Dlat kan u Zeggen, mevrouw Meycr,
«nlijfn Iman is altijd Zijn lijd vooruit ge
weest twtee jaar geleden is hïj( ai l'ail'
liet gegaan."
Zooals terstond na 'de
verslagen der begiiootaing'fed
Kamer bleek, was er |m|iisve|
over de verklaring die onz,
jnr. Aalberse, in de Kalmer
Volgens de thans verscli
gen heeft onz© woordvoen
gezet te hébben, dat we
ecu parlementair kabinet,
.politiek moetvoeren, wel
staatsbeleid zal doortreklkei
en economische politiek zeel
waardoor geleidelijk een sc|
dische ordening zlal ontst;
grond is op en doorti-okk
rechtvaardigheid en liefde
volgende gezegd:
„Op dez'en grondslag md
van actie, zoowel voor
als voor de naaste toekon
worden opgebouwd. Blij!" di
ons in ons land volkomen
slechts cén derde deel va»|
gche bevolking achter ons 1
meenen te moeten nastre
hier dus steeds alleen
door samenwerking met
SDnt wEj: daarbij onwdllek
denken aan samenwerkinij
hoezeer wlijf op godsdiem
gen verschillen, toch me
groote beginselen, waarol
Staatsbestuur en in het
voornamelijk aankomt,
sp'reekt wel vanzélf en zal
ons ernstig overwogen dil
Dit berust maar niet op
neiging niet slechts op ee
innering aan tientallen j
waarin w!ij' in trouwe '.vil
naast elkander hebben
meenschappel'ijk, 'ztoowel
gebied der sociale wetge'
van het onderwijs, onder
leiding, van hen, die ons
zoo ontzaglijk veel goed:
hebben mogen tot stanc
B dat berust ,ook op de e:
tenslotte toch juist ook|
die groote beginselen zlij^
lantarens langs den wi
nacht, den weg hébben
dien Wij' moeten gaan.
Zal ovoreenstemlmïng
in de groote beginselen
leiden tot vertrouwensj
king, daarbij1 zal echte
tische politiek ook nood!
gelijke overeenstemming
dier beginselen. Daarbli
rekening hebben te ho
'ziende niet verstari
opvatting van bet par!
Met genoegen en ini
gehoord wat de heer h
aan het slot van zlijp r
Een parlementair Kabi:
val moeten voortkómlen
op een parlementair,
de verbrokkeling de.r pa]
te weinig ipirinclpieele
genpolitiek en ook' wa:
dat in de toekomst hiel
verleden de plartljfen
vruchtbaar hebben sa
voldoende pra-ctisehe ovi
den kunnen komen, id
geenszins uitgesloten,
taire. meerderheid op. j
eenigszin sandere basia
vormd worden dan in h]
tijd bet geval is kunnen
werking op zklk een 1]
l'-asi'S. zou, indien daar]
mogelijkheid zou besta]
n priori mogen worde]
er voldoende overeens]
ken te bestaan over
6 -
tenze lezers weten
den Rijn een rots ligt,
cn dat in den ouden
dat daar een allerg
huisde, die zoo mooi
die haar hoorde, met
J rots toewilde, door d
Rijn hetgeen gew
lijkst eindigde, da,t de
veel water bekwamen
komst van hadden en
men. en dan zei men, d
gezang, dte Lorelei .0
zouden hier wel will)
vreeselijke ingenam-enh
rens, .dat heeft mét
Amerikaan gedaan.
Ging hij dan naar
hoop en al, wanneer
kamer binnen ging, o>:
«net zijn goedé vrouw
irad hij bij haar binn
de deur geluisterd
heette het dikwijls,
ietwat zware stem v
wens eb te Pater is er
niets van hebben."
