ZATERDAG 22 OCTOBER 1932
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
r IN HET KRAAIENNEST
KERKELIJK LEVEN
ALLERLEI
1 GEKKE GESPREKKEN I
i I „W(ees eerlijk.
Men verweet de S.D.A.P. vaak en niat
teu onrechte, dak ze ztao'n beetje achter
de revohitionnaire broeders hobbelde om
niet al te veel vat fca verliezen op de
maösa, die zij in klassènstrijdtanl opi-
voiedde.
Ben kaatsten tijd toont zij. ffrat meer
ruggegraat. De wetenschap' dat er 'n
slordige twintig milliioen in de kas zt,
geeft ook 'n anti-kapitalist nog wel eienig
zelfbewustzijn en wat eigendunk.
In de jongste vergadering van het Par
tijbestuur werd tenminste besloten dat het
voortaan aan plartijigenooten, op> etoaffo
van uitsluiting, verboden zal zijn lid te
wezen van den Soc. Kunstkring, omdat
die kunstkring o-pi goede gronden or van
verdacht wordt een communistische brug-
prganisatie te zijn.
Kr is echter meer gebeurd.
U'oli de A. J', C. (de soc. jeugdorg.) heeft
lia,ad gelederen gezuiverd van verdachte
elementen. Allen jongelui, die bestoet wor
den geacht met den baoil van de O. S. P.
(Onafli. soc. partij) werd de deur gewezen.
Op het jongste congres van de A. J'. C.
zei voorzitter Vorrink, dat iemand al
is hij overigens een nog zioo goed kame
raad die lid is van een tegenover da
S.D.A.P. vijandig staande .organisatie, in
do A.iJ. O. niet thuis hoort-. .Wij eischcn
van onze leden, dat zij vertrouwen schen
ken in de socialistische arbeidersbeweging,
en dit vertrouwen loyaal en mei warmte
opi anderen overbrengen.
Fu als ware dit nog niet voldoende,
nato liet congres1 zonder duscussie de vol
gende motie aan
„Het congres is van oordeel, dat uit
de verbondenheid van de A.J.C. met de
moderne arbeidersbeweging, anaals die be
lichaamd is in de S.D.A.P. en het N.V.Vi
logisch volgt; dat
le. het lidmaatschap van een andere po
litieke partij dan de S.D.A.P.;
2e. het lidmaatschap van een ander-o
vakorganisatie, dan een bij het N.V.V-.
aangesloten vakbond1;
onvereenigbaar zijn met- het lidmaat
schap van de A. J. O.".
De groot® zuivering in de S.D.A.P.
is dus in vollen gang.
Zeer toe te juichen, 't „Wees eerlijk"
pust voor iedere partij en wanneer de
leden, die krachtens hun ideeën vijanden
zijn van hun organisatie, zelf niet. zoo
eerlijk zijn om 't veld te- ruimen, dat
dan de leiding hem een duwtje in de
g'o-edie richting geeft.
Alleen en hier kotot. 't voornaam
ste verwachten wij nu van de S.D.A.
P. geen geschimp meer o)P onze bisschop
pen, wanneer die maatregelen nemen to
gen katholieken, die heulen met de vip
a-nden van de Kerk, vooral omdat het
in de religie toch altijd nog nauwer
luistert dan in de politiek.
^UITKIJK.
zekere letters en cijfers waren uitgesne
den, zooals 20.O, hetgeen befcekende 20
hoornen Oost waarts. Daar stond een boom
met het merkteeken 20W. 40, dlo-ch helt
resultaat der nasporingen was, dat- het
aantal uitgegraven gaten werdl gevojud-en,
waarin leege patroonkisiten, tperlaiplpptn,
enz', werden aangetroffen". Volgens een
andere persoon zou de aanwezige goud
voorraad, nog vóór dat Kruge[r_het land
verliet, naar Duit-sichland iz'ijn geizoinden,
om .aldaar te worden sertmint. Dit ge
schiedde kort vóór de inname van Pre
toria door de Epgelsehen. Een jonge
man, die thans noig een vooraanstaande
piosdtie in Ziuid-Aftóka inneemt, .verscheen
toen opj order va.n de boerengeneraals met
een convopii en ontving opdraichit den aan
wezigen goudvoorraad uit de kelders yan
de Nederlandsche Bank -en hie-t Paleis te
vervoeren na-ar het Station. Va.n daaruit
ging de zending naar Machadodorpi, ter
verdere dooxv-o-er. Eien gedeelte werd over
gebracht naar Pelgrimsrust, alwaar, met
een tijdelijke munt sloeg. Tegelijker®!
stuurde men om de aandacht der Epgel
sehen af te leiden, kistjes, welke goud
heetten te bevatten, doch slechts de bar
lansen inhielden naar een Duit-schei firma
te Louron-zo Marques. Als tweede krijgs
list liet men een bootje charteren voor een
onbepaalde reis en hoewel het een groot
geheim was:, diat daarmede de Kruger-
millioenen werden vervoerd, kra-aide men
het, naar alle kanten uit. Het booitje is
natuurlijk met man en muis vergaan, en
de schatten liggen op. den bodem der zee
aan de kust van Zoeloeland! Toch waren
er nog menachen, die overtuigd waren,
dat vroeg of laat een duiker hen naar
boven zou brengen. Intusschen was het
goud veilig in Duitschland gearriveerd,
waar het tót munt werd geslagen, waarna
het door een der ambtenaren via Duitech
Weat-Afrika, weer in Transvaal werd in
gevoerd. De legende van de. z.g. Krugar-
millioenen is hiermede voldoende. weerlegd
en wie. geloof schenkt aan de verhalen
van avonturiers, doet wijs de hand-en. opi de
zakken te houden
Het eiland Timor.
Kaar aanleiding van de inmiddels tegen
gesproken geruchten over den mogelijker
verkoop van liet Portugeesche gedeelte
van het eiland Timor aan Japan, laten wij
hieronder nog eenige bijzonderheden vol-1
gen van dit wel .zeer merk waardige, eiland,
voor zoover het onder Kederla.nd-sche heer
schappij -staat. Het is natuurlijk, da.t. men
miet- de veelvuldigheid van rassen, welke
men op- Timor -aantreft, ook een grooiot
aantal dialecten beeft. M-en belt er niie-t
minder dan 40; Pa.poeaa-sch en Maledsch,
maar het Timoreesch wordit o.pi hei groot
ste gedeelte va,n belt eiland gfesiplroken, en
meestal ook gebruikt bij officieel© gele
genheden. Buiten de Europeanen en de
„zwarte PortugeeiZein", die het Christen
dom belijden, en de. Moheimm-edaansche.
groepen van verschillende bekeerde in
landers, de imiglranten van de andere eilan
den van d<e So-enda-, de Arabische kooplie
den en ook de Chineeize®, beioiefe-men de
inlanders nog den ouden gorfstdiienst van
dieren en sterren, welke nog dn hafc bij
zonder wordt teruggevonden bij de inboor
lingen van öceamiië van Indo-China en
Madagascar. .Zij aanbidden den „meester
van liet licht", die verblijf ho-uditl in de
zon, en de maan voor echtgenoot© beeft-,
alsook de „vrouw van de aaird-e" en d;e
g'odfen v,an sterren, bengen, ratsten, bronnen
en boomen. De bioösohen zijn heilig, men
mag er niet in doordringen zonder toe
stemming van dte priesters, geen boomen
vellen, noch zich baden in de bronnen.
In de bosschen is de temlpiel van ieder doop
verborgen, omringd door een omheining.
Iedere stem heeft Zijn eigen heiligdom,
versierd met -schedels van buffels, waar
geen oningewijde mag naderen. Hier .Ze
telt de onzichtbare beschermer de „Souldk"
in het midden der .omheining opi een Steen,
welke uit. dien hemel is geworpen, door
dle.ii God van het licht CWsi-nemo. Aan
de kwade geesten zijn die. dieren mat (Zwart
haar gewijd, aan de goede, die miafc rond
haar. De geesten van den dood worden
ook vereerd en dienen tot bemiddela.arsi bij
de hoogere goden. Alle ziekten worden
aan de „vrouw der aarde" toegiesiohreven
en aan de wraak de.r kwade gaeöten. I>a
ltonni.gen of prinsen van de Stammen van
liet eiland worden beschouwd pis „de
zonen .der zon", d. w. z. van .den God van
het licht, Oussi-neno. Zij sterven piet,
ma,ar „slapten in" en worden .niet begra
ven. Zij worden tentoongesteld in open
lijkkisten,t e-rwijl liu-nne vrouwen maan
denlang de wacht- houden bij1 hen, hun ge
laat naar den hemel gekeerd, „opdat zij'
hun vader zien". Men begraaft vervol
gens mét den kóninig kostbare voorwerpen
en vroeger voegde men er.zelfs nog Zijin
slaven bij, doch tegenwoordig een hond,
om hem in het o-nbeke.ndte te geleiden. Op
net graf maakt men een heuveltje va,n
ste-enen en op. dein weig, welke, er heetn
voert een bamboehaag, opdat de dood©
niet. terug za,l kunnen. Dezte radjahs
dragen den titel van „fattör". Onder hem
staan die „lioi Ka-i" (groote prinsen). In
het geheel zijn -er opi het eiland G7 ko-1
ninkrijke-n. Deze zïjln over het .algemieen
hetzelfde .als op de eilanden Java, Su
matra en Borneo. De Tiimoueezen jaitou-
eeren zich he.t lichaam zwotals die Polyne
siërs. Zij veilen hun tanden puntvormig,
verven ze. rood .of bede-leken ze. met een
laagje goud of zilver. Deze. gewoonte doet
denken aan de Ana,mi ten en Jia.pameiazem.
Toestemming tot een Huwelijk wordt- in
verschillende .stammen sl-echts da,n ver
leend, als1 de iroan verschillende door helm
gesnelde koppen ao-n bet opperhoofd kan
aanbieden. Op. de meeste overtredingen en
misdrijven staat de doodstraf, maar dfeze
kan ook wel vervangen worden door a-f-
ko-oping'. De bewoners van de bergen zijn
gezonder en energieker dan die dér kust,
waar de malaria heens'cht. Zij. voeren
gra-ag o-orioig, zij doe.n he.t, onderling om
territoriale kwesties te regelen, om veie. of
om vrouwen, spmsi ook wel tegen het.
gouvernement. Ka, d-e.n Strijd heffen d'e
overwinniaans voor de gesnelde ko.plp.ein'
de doodenzang aan, de „lorsaf". Dit. is
tegenwoordig echter verboden, evenals
het koppensnellen.
Die 'Scheut'Spiarreiidaal-missie op de
l'liiliplpijiieii.
Het was in het ja-ar 1907 dus 25 jaar
geleden dat opi aandringen van den H.
Ötoel de Congregatie van Scheuti-S|pjar'f
rendaal do zorg öpi Zich nam van een
nieuw missiegebied op- de Philippijnsch©
Eilanden. Tengevolge van de omwenteling;,
welke er had plaats gegrepen met dien
oorlog t-usschen .Spanje en de Vereenigdp
.Staten van Amerika waren de Slpjaaosche
missionarissen gedwongen hun ppstem te
verlaten, deze voor zoover mogelijk over
tc dragen aan de inlandsche ge est eliijlk lnejiid
en zich terug te trekken -in Manila of
terug te keeren naar hun vaderland.
Hierdoor ontstond er een groo|t gebrek
aun priesters, z'óó groot zelfs, da-t het iets
gewoons was twee parochies van elk ge*
niiddeld wel een 10.000 Katholieken be-
Uiend te zien do-o.r slechts één priestejr
en dat nog wel een inlander. De schrijjvejr
deze» heeft zelfs een priester gekiend, di©
behalve met zijii eigen parochie van eein
goede 12.000 zielen nog verder belast
was met twee andere parochies, resp.
$000 en 6000 zielen. En wat het missie
gebied betrof, dat aan de miissio-narisslen
van Sicheut-Spiarrendaal werd .afgestaan,
te weten de Bengpjrovinaiie en de. provin
cie van Nueva Vi®cay,a, waiar in den
'Splaainsehen tijd toch wel een 20 mis
sionarissen reeds werk'zlaam waren, dit
viel geheel ten laste van qliechts één in-
landscben .priester, die zliju residentie had
le Cervantes in de Bengp|rovincie, terwij]
in Nueva V-iscaya nu en dan een priester
uit de naburige plnovincie van Isabella
een bezoek kwam brengen. Daarb'iji waren
reeds, 'zbpals nog in het rapport te lezen
staat, dat do,or den toenmaligen Procureur
der Missie van Slcheut-te-Shanghai na een
reis door het vermelde tolissiejgebied is
ojiigcmaakt, twee Anglikaansche geestelij
ken druk in de weer, om als Katholiokja
priesters uitgedost .overal de Sacramenten
too te dienen en de Mis te lezlem, doch
natuurlijk otpi zijn Anglik-aansch, om aldus
do daarin geen verschil vermoedende Phi-
lippij'nsohe Katholieken van die sjreek-
ulsouk de no.g lieidensche Iggoroten een
voudig weg te misleiden. Nueva Visca-ya
van den anderen kant was in de handen
gevallen van de Anglipayanen of Pbiilip-
plijnsclie s'c-hismatieken, die door middel
vau de gemeentelïjike overheden, die hun
allen verknocht waren, piressie uitoefen
den op de gelieele bevolking diier streek.
De nood was hoog gest.eg'en, om welke
reden de Congregatie van Scheut het
nieuwe missiqgebied móest aanp-akken en
inderdaad aanplakte toet een flink .aantal
tmisstionarissen, dat .onder de leiding vau
pjater P, Die+ickx op 1 October 1907,
vanuit het Moederhtuius vertrok met be
stemming voor de Philippijnen. Onder dez©
missionarissen van het eerste uur bevond
zich ook de tegenwoordige bisschop; van
Tuiguegara-o, Mjg'r. Constant Jiurgens, mien
al dadelijk ,als standplaats werd aange
wezen de missie van Bontoch, het centrum
der wilJo koppensnellers. In de eerste ja
ren daarop volgden nog vele jonge mis
sionarissen, waaronder de Hpllandsclie Pa
ters Et de .Wit ufi't iWjafilpjk (N.-HJ, O. de
Brouwer uit Hjivarenbeek (K.B.), G-'. Mar
tens uit'Blitterswijk (L.) en G. Aldenhuyj-
sen uit Volkel (N.B.) en verder nogdo
Hollandsche Broeders P. Slangen uit Echt
(L.) en Arn. Houben uit Pay (Lj.. jD|aze
'.laatste zendingen der eerste jaren maak
ten het daarbijl nog mogelijk ook' 4en
aartsbisschop van Manilla te gerieven do,0(r
het aannemen van eenige oude ptarochi|eis,
waar het .geloof' veel had gelezen en waar
er hard moest w-orden gewerkt otol het ver
lorene te herwinnen. Het getal miissiioualrisl-
sen is intussehen aangegroeid tjat een
goede Vijftig paters, die voor liet matee
rieele werk worden bijgestaan door een
tiental broeders. Zachtjesaan zijn de oude
Katholieken, di'e zich in het 'm'issiogebed
bevonden en die vroeger, of wel misleid
in hun onwetendheid pf wel overwonnen
door hun onverschilligheid, lange jaren
hun plichten hadden verwaarloosd, terug
gekomen tot de beleving van hun geloof'
en tot de vervulling van hun godsdienst
plichten van den anderen kant hepft
zich ook tuss'cheiL do heidenen een aan
houdende drang geoptenbaard tot bekee
ring. Sprak liet eerste rajpport van 1907
vau slechts een 19.410 katholieken in
het bovenvermelde missiegebied, in h®t
rapport van 1929, het laatste, da,t onder
sclirijver's oo.gen is gekomen, dis dit aantal
reeds gestegen tot 913.764, waarbij, "dan
nog moeten worden gevoegd de 37.200
Christenen der vier parochies, die in het
Aartsbisdom van Manila door de Paters
van Selieut-Spiarrendaal worden bediend,
hetgeen dan een totaal uitmaakt va-u
130.964. .Om m.eer in het bijjz'onder )den
vooruitgang te kunnen bestadiiigen, "Ver
melden wij' maar alleen de missie van
Bantoe, begonnen door Migr. C. Jiurgens
in het jaar 1907 met hoogstens een hon
derd Christenenwelnu, dm het rapport
van 1929 staat diez'elfde missie vermield
met een getal van 4559 Christenen; eten
mooie vooruitgang toch wel voor het cen
trum der koppensnellers van eertijds! Tiu-
bao, een oud kat-holieJkl dorp van qen
8000 katholieken, waar het verval zöó
sterk was, dat er vóór de komst der mis
sionarissen slechts 40 meer hun Pasehen
hielden, bracht in 1930 het getal der
Paasclibieehten wederom opi 2400 en kon
in datzelfde jaar al een Sö.000 communies
va"n devotie hoeken. Tezelfdertijd klom
het getal der H.H'. Comlmiunies, door al
de Paters van Scheut-Sfplarrendaal op de
Phililppijihen uitgedeeld, tot over- de vijf-
hondduiz'end, een getal, waarover de. Z.
E-.P. Provinciaal terecht-' zijn voldoening
mocht uitspreken. Voorwaar een heerlijk
resultaat, waarvoor w'ijT O.L.HI. niet ge
noeg kunnen dankenMet. Zijn hulp zloiu
nog meer kunnen gedaan zïjm bad genoelmt
de congregatie meer volk en middelen pje-
had. Om dat tekort nu te kunnen aan
vullen hebben de missionarissen van Scheut
te Sparrendaal, Vught' (N.B.l een missie
college geopend, dat meer in bet- bijzonder
bestemd is voor de opleiding hier in Ne
derland van jongens voor het missiewerk';
voor liopgere studies is aangewezén het
missiehuis „Bisschop! TTasmbr" t.e Nijmegen.
Dc „milliocnen" van Paul Kruger.
Reuter meldt uit Pretoria, (Transvaal);
Na 32 jaar is het mysterie van Ide
„miUioencn" van Paul Kruger door het
vinden van een klein notitieboekje opge
lost. 1
De geschiedenis is hierin geboekstaafd
door den boeren-commandaut Mcindeirt
Noome, aan wien Paul Kruger ha.d op-
ge-dragen te zongen, dat zijn goudbezit
veilig de grens1 van Transvaal overkwam
naar Lourengo Marques. De P.o.rtugeesche
havenstad aan de Delagoa Baai.
Paul Kruger was in zoo gnoote haast
naar Europa vertrokken ,a.an boord van
een Neder la,ndseh oorloigssehip., dat hij
geen tijd ha,d gehouden om z-elf zij'n bezit
in veiligheid te brengen.
Daarom vertrouwde hij het ho© aan
Noome en sind's dien tijd zijh de verhalen
iu omloop gekomen over de verborgen
schat van Paul Kruger.
Nu blijkt, dat er nooit iets Verborgen
is geweest I
Noome was een van Rrugers vertrouwe
lingen en een man van beleid, zoódat,
toen hij de vereerende taak van den. pre
sident had gekregen, hij alles wat daar
mede verband hield, in twee kleine notitie
boekjes opschreef.
Na den boerenoorlog Jiebben schatgra
vers! nasporingen gedaan naair het „verbor
gen" goud. Noome heeft hen hiervan n 1-
tiid willen afhouden, doch kon ze niet
o vei tuigen, omdat zijn aant-eekenbóiekjes
waren zoekgeraakt.
Tegenover zijn familie heef't hij echter
nooit nagelaten er den nadruk op 'te leg
gen, dat de schat veilig naar Dorengo
Marques was vervoerd' en daar in zjjn
geheel was overgedaan -a.an de. Dujtéche
firma Wilken Aekermann.
„Verhalen over die verborgen millioenen
zijn verzinsels", verzekerde. Noome zijn
vrienden herhaaldelijk. Doch de schatgra
vers verloren den moed niet, toit.da.D na
Noome's overlijden in 1927, een vain zijn
zoons bij het snuffelen in een ro-mmelka,-
mcr ^en dagboekje vond, dm de aanteeke-
nin-geu lieva-tte over heit lot van Krugeirs
„milliioenen".
Uit de keurig met inlet geschreven nan-
teekeningen blijkt, da.t de schat van „Oom
Paul" uit 62 kisten góiudista-ven bestond.
Uit Nelspruit is het bezit per teein
na-ar de Delagoa Baai verzonden en hier
over zégt een met rood'en inkt oudetnstreieip-
te notitie: i
30 Augustus. V.an Nelspruit verlinokken
naar de Delagoa Baai.
31j Augustus. Htet goud- wardit flfgele-'
verd -aan .Wilken Aekarmann.
3 September. Ben wee.r bazig imet heit
goud. 1 i
Verdere notities toonen .aan, dajt ten
het goud a,an jWdlken Aekermann was
overgedaan, d© Bóeren-Republiek aredilen
ten kreeg voor heb bedrag van dia goud-
waarde, alsmede groote hoeveelheden Ier
vensmiddelen en voorraden, o. a. 44.000
zakken meel.
Er weiden schepen gecharterd' en ber
lamgpijke sommen werden ter basohikking
gesteld in Eiuroipa, om de Boeren dia daair
een toevlucht hadden gezocht, te Steunen.
De legende va,n de begraven millioeneln
is nu voor goiedl de wereld uit!
Uit de geschiedenis van IJsland.
Die vestjging opj IJsland door de Noor-
sclie Vikings had pjlaats in de jaren .8.70
tot 9|3;tt. De meestal adellijke lijojlionisten,
die „groothoeren" „jarle'-' waren, vestig
den zich opj de Eajoe-eilanden, op# IJsland,
en Groenland en Zij. "bereikten, als de
eerste blanken, omstreelas het jaar 1000,
.Vinland (Noord-Amerika) onder leiding
van Laifr. D|e eerste blanke, die da
zgu. nieuwe wereld werd geboren, was
Suorrd1, de zloon van Karlsofni.
Volgens nauwkeurige berekeningen wiejrd
het jaar 9)30 als het geboortejjaaa' v'an
den „aiding" rijksdag van Thing-
vellir vastgesteld. Do „al'ding" werd "ge
vormd uit het wetgevende iichaaiml „lö-
Igretta" met vijï' gerechtshoven een
voor- ieder landsdeel en iaën, .Jiiooglgle-
rechtshof en een volksvergadering, waar
toe alle bel'astiuglpllicht.ige staatsburgers
toegang hadden. Die rechtspreker, de
„lügsö gumadr" was de voorzitter vau
Sen geziaimielijken „aiding".
Bovendien werd iu ieder district dja
zjgn. voprjaaxsdling gehouden. Deze vomi)
men lim dien tïjid reeds op;, de EaropJ-
eilanden. Daarnaast hu,d men een uitste
kend stadsbestuur. Iedere gemqentla vorm(-
de eeu op, wederkeerigheid btefruslendje v«rr
ziekeringsorganisiatie tegen brandgevaar en
verlies van vee. Die vrijstaat met een auto
cratische wetgeving bestond tot het jaai;
1262. Iu dit jaar koos IJsland den koning
van Noorwegen tot vorst. In de pjlaats
van de „lögsö gumadr" kwaimlen weldra
twee. Alle offfcieel'e handelingen warden
aan de „logrétta" opgedragen. In 13.80
werd IJsland tegelijk met Noorwegen Im'et
'Denemarken vereenigd. De staatlrechtpi-
lïjlke plaats van IJsland bleef de Zelfde
als voorheen. Geleidelijk, werd 'liet aantal
leden van de „lögrétta" steeds kleiner.
Bijiv. in 1796 nog slechts vier. In den
zomer van 1798 werd de laatste „aiding"
in Thingvellir gehouden. Slechts 12 deel
nemers waren aanwezig en het gebouw
voor het wetgevende lichaam was zo.o
bouwvallig, dat men daar niet meer kon
rechtsproken.
In 1799 en 1800 werd de „Ding" te
Reykjavik, de hoofdstad, toen ïioig slechts
met 300 thans jniet 25.720 inwo
ners, gehouden. Die koning ontbond den
„aiding" en in zijn pilaats kwam het uit
drie rechters bestaand bondsigerecht. In
1814 werd de band van IJsland! met Noor
wegen volkomen verbroken. Het bleef bij
Denemarken, terwijl Noorwegen vau dit
laatste land was gescheiden.
Die voortdurende herinnering aan den
ouden „aiding" glans deed' opnieuw het'
verlangen na,a.r den ouden „aiding" gebo
ren worden. Maar niet eer dan in 18.40
werd de „aldi-ng" weer in eht leven gp-
roepien. Zijn eerste vergadering) vond plaats
in de latijtasche school te Reykjavik1, in
het jaar 1845. Hij telde 26 leden, van
wie -er Zes door den koning benpjemd
waren. i 1 i
Begrafenis van een hond k|»st
1000 dollar. I
Frank Callahan, een rijpo burger ,uii
ffipKn in Ohio, is een van degenen, die
gelooven, dat de hond "ide beste vriend
der menschen iis en daarofmj gedur^ndia
zij'n leven en na zijn dood jnet resppet
moet worden behandeld.
Toen Baby. Ginter, zSjh elfjarige lieve
lingshond, stierf', bezjorgde hijl het dier djan
ook een eervolle en keurig© begrafenis,
AUereerst liet h'iji een graf graven op
een van Je mooiste pjuuten van zlijjh, uitge
breide bezittingen. In het 'graf' werd van
beton een gewelf' aangebracht, Nadat het
lijk van B-aby. Ginter in een bronzto kistje
va-u 400 dollar was gelegd, werd d!i.t kistje
in het gewelf nedergelaten on miet aarde
bedekt. -
In de begrafenisstoet werden tiental
len bouquetten en bloemstukken meege
dragen en rondom' het graf neergelegd.
De totale kosten van de begraf'sni® be
droegen meer dan 1000 dollar en thans
heeft Mr Callahan öpjdracht gegeven tot
het vervaardigen van een granieten graf
steen, die de pjaats z'al aanwijzen, waar
zlij'n -geliefde hond den slaapj 'der eeuwig
heid slaapt.
Eien h ondendood wordt -o,pi z'oio'n marnier
p'r-ettigeir da.n 'n „hondenleven",
Die Krokoilillenverrering in Afrika.
Het ontstaan der dii.erenvereei'ing, rep|ds
vanaf de eerste tiijden bijt de versehillendfei
volkeren in z'wan,g, is heel aannemeljijjk1
en begrijlpellijjk! D|e mensch 'stond Zwak'
en hulpelpois tegenover de snel'lle en stekje
dieren, 'n reden voor liem ami aan liun
slim- en sluwheid .geenszins te tw,ij[felen.
Die vqgel, die zich iu 't luchtruim aan
..'zijn oog onttrok', de felle Iklrolkbjdffl, die in
de donkere diepten va.n het water weg
dook, Zouden zeker ïin staat 'zijin liem
dingen te vertellen, die hem verborgen
ivaren.
Buiten de slang is er wel geen dier, da-t
meer de mleuscheïijke fantasie boeien kan,
dun de verschrikkelijke watebewonea" d©r
tropien, de kr-olkodil. Het is echter mevkj
wu,ardii|g, dat de krokodil, evenals dfe sljang,
nu eens als de belichaming van den BooZe,
dan weer als de weldoener en
GEEN CADEAUX ETC.
100% WAARDE VOOR UV/ GE LD
20 ZAMBOS SIGARETTEN 25 CENT
gende Beschermgod vereerd woji'dri
Dat toen Sa den krokodil 'n aopirt watmv
(god ziiiefc, die de mens/elilieidj 'gp&d giezind
iss, blijkt wel uit de volgende pjriesiter-
flOjge: „Toen 'n zekere -kloiiing Mena door
zijn houden in 'n meer gedreven w©rd'
k f Ikrokodil op., pakre den kóiuinig
voorzichtig iu zijn beu en bracht hem
aan den kant. Uit dankbaarheid liet Jtylena
daar ter plaatse 'n stad bouwen, genaamd
„de Krokodillenstad", waar vooriuaji de
krokodil als 'n heilige god zóu worden
vereerd,"
Doch de krolkiodiil kan ook h' verslin
dende god .zïjln. Met angat brengt men
hein dan de meest uitgezochte leuk|eirnij|-
eu, om zïjin toorn en wraak van aioh at
te wenden. Men gelooft zelfs, dat de kro
kodil, in het riet liggend, het schreien
van n klein kind kan nabootsen, om Zoo
de mensehen te lokklen.
D|e krokjodiillenverearinig zit in Afjeika'
(liep ingeworteld. Dagelijks offert men iq
verschillende offlertemlpjeiltjjesi ajïie/rlei
spijzen de krokodiillenprieste's woten
da^ar wel xaad inee oimi verliO|OAli!ü|g^ ta
verkrijjgeu van Zijin wensöhen.
De volgende feutjes geven 'n heieil aar
dige kijk op liet karakter der verio|eiliijlku
krokodillen vereeringbijuW^iujkai'i, niet ver
an Benne, bevindt zich 'n heilige vijver
die den vorm heeft van 'n acht. Dage
lijks komen hier vele vrouwen en kinde
ren, om - zonder vrees voor de krpikof.
dillen, wier grijVgroene, .geweldige kop
pen tusschen het net aan den kant. zicht-
buur zijn hun kruiken en potten in
het midden van het bassin iiniet het heiligu
krokodillen water te vul'ten, daar z'ij| aan
dit water een bijzondere, tooverkraehlt te-
scluijiven.
Op een bepaalden dag in liet jaar heeft
rondom den heiligen vij'ver het gropta
k 1 okodillenfeest plaats1, dat geleid wonlifc
dooi de verschillende krok-oidilenp.tieSters
en -priesteressen, iJ.ezc vierkleieden zich
dun als krokodillen oin opj te kunnen
treden als kroklodillenvaderen -moeder.
Onder paukenslag en gez'ang heeft op
plechtige wijz'e de rondgang plaats pm het,
heilige water. 'H,et feest vindt zïjn lioogte-
punt in het slachten van 'n hond, die de
krokodillen voorgeworpen wordt, om zoo
doende door dit offer dpn kïokoidil barm
hartig en gunstig te stemmen vo,or het
volgend jaar.
Helaas Zijn er nog veel van zulke
plaatsen, waar men den krokodil als een
heilige godheid beschouwt en hem miet
heerlijke spjijz'en voedt, zo,o b.v. bij Mpkoa
nu Nupe. (Hier bevindt zich 'n gropt
meer, dat omgeven ds door rotsen, in wier
holen de krokodillen zich overdag schuif
Men moet z'e imët stukken vleeseh, ge
stoken aan het spit, er uit lokken. Een
oude negerin, een priesteres van. dan kj-o-
koddlleneeredienst, voedt. Ze dagelSjlks miet
hondenvleeseh en wij'n. Ja, het hijlgeloof
houdt de negers zoo sterk' vast, da t ze lie
ver zelf honger lijden dan den krokodil!
ook maar in iets te Mort "te doen. Ajlm|e
verblinding 1
T-inus: 't Lijkt me verschrikkelijk Ier.
vend begraven ta worden.
Ja,nlus. Nou. maar -doiod begraven wor
den is ook geen -pinetje.
Sjeiïfe: Zeg. die Jlan van Schaffelaar,
die -ui 1482 daar in B-arneveld' vam "den
teem sprong, vind jij- da.t npar wat bij^
zoindensi?,
Puckie: Ik nvet, wel als ie, er ópi gte?
sprongen was.
i J®l wat, en Jan
ieeid'e hij te-nimiinslte non nog.
K-ascb-iej' ;e voor d;e derde maal get
l-ro'uwd. Met een Gro-ningsche.
„Nu, en ben je thans gelukkig?," i
„E|n of," roept Kasiebieir miet eien slhaJ
lend1 gericht uit; „van nu af .trouw ik
nog alleen maar imet Groningschein,''
i
Eindexamen 1982: „Hoe heette de plrer
smient van Chili ,die in 1932 ziiii land
bevrijd heeft?"
„Salpeter de Groote!" i
Eien kooptoan klaagde er Verschrikke
lijk over, diat hij' al zijn goederen tot zber
verliesgevende prijizen moet. afzetten om
koopens tc vinden.
Maar waar leeft- U dan van'?
Dc omzet moet heit hem dloien f
s
„Kindlief, jullie moet vmsit,a,ndi(gjeir 1^
ven! Jie huishouding kost te veel geld!"
„M-a&r, mama, hoe kunt u, d'a/fc nu| zegs
gen; we zijn bijna, nooit thuis!" i
f 1 f
„Wat eet je daar", wou een hoeiren
aa1 beider igl^aag wetem.
„Soep. mensch, ben je som» dioof en
hijl ging voort met slurpen.
„Keesje, kom eens hier en g'eef tanta
een .zoen!"
„tV a.arom moe»', ik heb haar toch nieta
gedaan?" i
1 wee vrienden zitten in da tram en
kijken vol belauigstelling naar twee get4
siticuleeren die doioilsitoimmen
„Weet jij w.aair ze het o,ve,r hebhan?;'
„J-a,, de een ,zai nat tfigan den andier,
dat liij nu teindelljk eens dat Amlsitlejrdaimr
scha dialect moasjt lafweinncnI
f
Ik lees daar. dat verleden jaar 3721
olifanten. niOiodig zijn igeweaslt' voor de
biil j artbal-fabricaj^e,
Hoe is 't mogelijk main, tzulke
beesten vopr zulk fijn werk al'berichten.
