NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DE KLEINE BAZAR
Sola-Silver
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
II
Complete Sorteering
DINSDAG 6 SEPTEMBER 1932
groote waarde
van PUBLICITEIT
wordt gelezen
in alle kringen
Z. Em. Kardinaal
W. M. van Rossum
ire i.11 ®air^SIlaal' wa® Donderdag telegra
fisch naar Rome ontboden, zijn functie
werd overgenomen door den oud-,
feuilleton
Twee Zusters.
BUITENLAND
NUMMER 105
28wa JAAR6AN8
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES;
Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Markt 1 en 2; Telefoon No, 474.
Abonnementsprijs f 1.90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
Advertentiën van 1 tot 6 regels f 0.90, elke regel meer f 0.15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager
De Plechtige Uitvaart.
In het oude Tricht was' het Zaterdag
morgen reedis vroeg .oen ongekende volte
van vreemdelingen, die de plechtige be-
grai'eniaiieDSt;en van den overleden Kar
dinaal van Rotssum wilden bijwonen.
.Reedis Donderdag en Vrijdag waren
eenige kerkelijke hoogwaardigheidsbeikleie-
ders uit het binnen- en buitenland aange
komen. Ze hebben allen bij, het stoffelijk
overschot van den Kardinaal gebeden in
'de „ch-apeUe ardente", welke ingericht
was in het groote voorportaal der Bt.
Servacskerk, t egenover den St. Janstorcn.
Hier is de z.g. „entre royal", .welke
siecnts bij groote plechtigheden geopend
wordt. i
Des morgens werden in alle kerken en
op -alle altaren van de grijz© Servaes-
kerk H. Missen van Requiem opgedragen
voor de zielerust van den Kardinaal en
wel door een gnoote menigte buiten- ten
binnenlandsche geestelijken, abten en pre
laten die aanwezig waren.
In de stad hingen van alle openbare
gebouwen, kerken en de meeste woningen,
der binnenstad de vlaggen halfstokde
straatlantaarns waren niet rouwfloers' om
hangen.
Te tien uur werden de laatste voorbe
reidingen getroffen voor den groeten om
megang met het stoffelijk overschat, den-
zelfden weg door de stad langs het gnoote
Vrijthof, waar jaarlijks de bekende Bit.
Swvaespir-ocessie trekt.
Precies half' elf begon da plechtige
stoet v-an Kardinalen, AartóMsgehoppen,
Bisschoppen, Abten en Prelaten .te trek
ken, gevolgd door een groote menigte
priesters en reguliere geestelijkheid, tal-
looZe wereldlijke autoriteiten, en een en
orme massa afgevaardigden van gods
dienstige en sociale organisaties uit Lim
burg en de naaste gebieden vanDuitsch-
land en België.
De lijkbaar werd gedragen door Broo
ders van 't Klooster de Beijaarit tie
Maastricht. De lijkstoet bewoog zich
plechtstatig tusschen dichte hagen toer
schouwers, terwijl alle klokken der ruim
30 kerken en kapellen hare meerstemmige
klanken over de stad beierden.
In de kerk zelf, waar de stoet even
over elf uur aankwam, jvas het ruime
priesterkoor bovendien eep aanzienlijk'
deel van het middenschip der kerk ge
reserveerd voor de genoodigden en die
aanwezige autoriteiten. Heit gebouw was
in zwaren rouw gestoken. Het Knapen
koor der St. Servaeskerk' -Zong liturgische
gezangen. De Pontificale Mis' vani Re
quiem werd oplgedragen door Z.H'.Exc'.
ilgr. J. H. G. Jansen, Aartsbisschop
vau Utrecht, daarbij' geassisteerd door
%r. de B-auduin, vic'aris^generaal van
het Bisdom Roermond en Migr. Dr. Eras
<Rome) en Pater dr. Drehmans', Versohei-
tene Missiepriieisters assisteerden nog.
Op verschillende zijaltaren werden tegec
lijkertijd jj,_ Missen opgedragen.
Oafer |je aanwezigen merkte men pp:
Z. Bm. Kardinaal van Roey, Primaat
van Belgjg (in kardinaalskleeding), do
Biisschojpea van Ned'erl., Migr. J, H. G.
Jansen, Utrecht; Mgr. Hloplmans, Breda;
ff' Haarlem; Mgr. Diepen,
s Bosch; Mgr. Lemmens, Roermond, al
len met hnn secretarissen; Mgr. d'r. Éras,
procurator van het Nederlandsch Episco-
plaat in Rome; Mgr. J', Olav Smits, Mgr.
Meulenberg, IJsland; Mgr. Brent, Dene
marken; Mgr. Heylen, Namen; Mgr.
'Biermams, algemeen overste van de St.
Uloz'ef-isocïëtedt Mill Hull; M°t. Viogt,
Aken; Mgr. Muller, Stockholm; Pater
dr. Leijdsman, secretaris van den ovetre
29
„Winifred," zei haar jongere zuster
verwijtend, ,.hoe kun je zoo pratenDe
hemel weet, dat ik nog noodt van mezelf-
gedacht heb, dat ik een genie was. Doch,
W sommige opzichten geloof ik, dat je
gelijk hebt. Ik geloof zeker, dat ilk me
zelf voortdurend aan anderen mloiet toet
sen, als dat 't is, wat je met. wrijving
bedoeltMaar o, daar zijn we er al,
en daar is die lieve, goede Louise en zij
ziet er net zoo uit als toen wij gingen,
alleen wat vroolijker!"
„Arme lieve Louiseherhaalde Wind
ed „Ja. zij is de moderne belichaming
van een Mies Austen's heldinnen. Maar
vmt is het toch gezellig haar weer te
Hen!"
En de begroeting tusSchen de drie Zus
ters had niet inniger en hartelijker kun
nen zijn dan ze was.
Het was eerst laat in den' avond, Haf
Louise Celia voor zich kon krijgen pm
?ea vertrouwelijk praatje met haar te
ebben. Aan het diner, Jotenl papa en
mama ex beiden bij waren, was het ge
brek vroolij'k en zeer belangwekkend ge-
xiis Pater dr. Drehmans; Mgr. Jooeten
en Mgr. Bux, Finland. Verder verschei
dene vicarissen uit de Nedierlandisohe bis
dommen en uit het buitenland, p.a.Luik
en Keulen, welke tevens hunne biisis'chopl-
pen en wij-ibiisisdioppen verfegenwoiordig-
den, die verhinderd waren pansöonlijk
aanwezig te zijn.
De lange rij van andere geestelijke
autoriteiten, gemijterde abten en andere
priesters laat zich niet yermeld/ene'lk'e
orde had hare afgevaardigden, eikei con
gregatie was vertegenwoordigd; talloos
waren de werkers en bestuurders in
Missiegebieden, die hier den Kardinaal
der ïüBssie de laatste eerkwamen bewij
zen. Treffend was de aanwezigheid van
Mg». Joosten, die pas door de nu over
leden Kardinaal tot Bisschop gewijd werd
in het Missiehuis te Sparrendaal bij'
Vuglit.
Van de burgerlijke autoriteiten noemen
wijGraaf dte Marehan-t et d'Anseure
bourg, Gulpen, als vertegenwoordiger van
H. M. de KoninginZ.Eixc1. de Minister
van Staat, Jhr- mr. Ch. Buys de Beerem-
'brouck; Z.Efxc. Minister van Justitie, mr.
Donner; den Commissaris der Koningin
in Limburg, baron van Hövell tot «Wies-
terflier; de leden van Ged. Staten; vele
leden van de Eerste.'en Tweede Kamer;
d.e burgemeesters van Maastricht en an
dere gemeenten in en 'buiten Limburg;
de militaire commandant te Maastricht,
enz. i
AVederom een onafzienbare rij van de
putaties van missievereenigingen en an
dere organisaties sloot zich hierbij aan.
Het kerkgebouw was tjokvol.
Na aflooipi van den piechtiigen uitvaart
dienst, bgsteeg prof. dr. Eéron den kan
sel en sprak over 'den gestorven Kardi
naal eerst een persoonlijken indruk.
,,1'oen ik verleden Zondag Z- Em.
Kardinaal van Rossum in vol ornaat de
kapel zag binnenschrijden van het Missie
huis 'Spurrendiaal, stond mijn hart een
oogenblik stil. Wias dat die gebogen,
bleoke. wankele man on'Ze groote, fiere,
edele, energieke kardinaal!
Toen ik hem twee uur later, onder het
„Te Deum", na de bovenmenschelijke in
spanning der heilige Wijding, niet meer
zag staan vóór Tiet altaar, maar werke
lijk Zag rusten op het altaar, met diep
neerhangend hoofd en hijgende- borst, als
een uitgeleden offerande, leuniend op het
altaar van Christus, stond mijn hart weer
een moment stil. Wias die uitgepuititq
hooggepiriester niet waarlijk geworden tot
iemand, wien mijter en staf ta zwaar
waren geworden en die met .Christus
kon zeggenConsummatum est, het ja
volbracht I
Hij .was nu werkelijk "naar Sparrendaal
gegaan „meer stervend dan levend", om
als een uitgestreden Plaulute nog .g.auw
een laatsten medehisschopi f-e wijden en te
zenden. Hij had' dus daar, toen hij! bij1
het afs'cheid mot stokkende Stem tot den
nieuwen Bisschop z'eide: „God zegens :u
en uw werk, uw missie en ulW- inissionar
riissen", .gesproken niet meer alleen als
Profeet der Propaganda, maar tevens als
bode des hemels, die stond iop Idlen drempel
dar eeuwi/gheid.
Hij wais dus willen tarugkeeren naar
Wittem, het beminde huis zijneir Congre
gatie. om daar zijn laatste offer ite dra
gen en daarna, doodmoe, van zijn mede
broeders afscheid 'te nemen. Hij' was dus
naar Maastricht willen komen, om daar,
ver van Rome, vèr van den troon zijner
waardigheid en werkzaamheid, "ïn zijn
land, m de stad der heilige Bisschoppen
te stervet <*e'1> ®ïo°i'® étofenfeverkondigors
"Wij .zijn inderdaad bereid en in staat
om taj de lijkbaar, .nog vóór het graf
geslopen is, God te danken. In den geest
c er Kerk, die den dag dies dóoBb een
dagvan geboorte heet, in den
weest terwijl Winifred met haar gewone
.gemakkelijkheid en welbespraaktheid be
schreef wat zij en har© zuster hadden
gezien en wat haar in Londen had getrof
fen en Celia er ook af en toe een woordje
ter aanvulling 'bijvoegde. Verder werden
er vragen over de Baldeirtsons gedaan en
'beantwoord en een oppervlakkig toeschou
wer zou gedacht hebben, dat er een vol
maakte overeenstemming in dit gelzin
moest heersehen.
Maar onder alles waren zich alle vijf
bówust van een zekere gedwongenheid;
er smeulde iets onder de oppervlakte en
Mns. Maryon's gezicht veTtoonde, zbodlra
het in rust kwam, sporen van nieuwe on
rust en zorgvolle verwachtingen.
„Ik wil u van &vond niet ophouden,
moederlief," zei AVliniEred, toen het 'bedtijd
werd Louise had Mr. Maryo-n, die de
■gevolgen gevoelde van zijn bezigen mid
dag met Mr. Piec'kerton, al iin izijn zieken
stoel uit de kamer gerold. „U ziet er
moe uit en ik moet noig op mijn eigen
kamer een brief schrijven voor de eerste
piost van. morgen vroeg. Maar morgen
moeten wij een lang gesprek heben en u
zult alles hooien wat er te vertellen
valt."
„Celia", .zei Louise, toen de twee jong
ste meisjes samen in Celia's kamer waren,
„ik mag je niet lang ophouden, want je
der* Heiligen, die óns bij monde van den
groeten Basilius vermanen niet te z'eer
te treuren over een giroio-teu dood©, dien
wij' verloren hebben, maar veeleer God
te danken voor de grioote gaven en de
kracht des' .geloofs, welke Hij- ons in
zulken menseh had gegeven, mogen em
moeten wij den goeden God danken, Pat
die Kerk en wij hem hebben gehad. In
dien geest roep! ik Nederland en heel de
Kerk op<, den Koning der Eeuwen te
danken dat Hij ons Kardinaal Van Ros
sum heef't gegeven, een Kerkvorst, ,z'óó
groot, zóó sterk, zóó edel, zop wijs, zoo
geleerd, Izjóó vroom, z'oo priesterlijk, zoo
religieus, zoo appstolisch; dat Hij! ons
zulk een KerkVorsit heeft behouden trilt
eon leeftijd van ruim zeventig jaren en
hem in kracht én rusteloosheid liet were
ken tot het uiterste einde.u I i
Dan schilderde spreker den Kardinaal
als kloosterling. De Paus heef't daarvoor
zeil' de allerschoonste getuigenis a%elegd.
Deze gepiurperde volgeling van St. Alphon
sus heef't in het leven de leer en het
voetspoor van den gmoten Stichter der
Redemptoristen-Congregatie gevolgd.
Als apostel was kardinaal Van Rossum
een wereldfiguur. Als prefect van Be
Congregatie de Propaganda Fide was hij,
onder den Paus, de eerstel Apostel 'der
Kerk. Als zoodanig droeg hij met den
Paus de zorg voor alle kerken in het
wereldgebied der Missie.
Een groot man is heengegaan en hij
was een der onzen. AVlant, deze Prefect
der Congregatie de Propaganda Fide was
een Nederlander! Als wij hier staau bij'
het lijk van iemand, die in de laatste eeu
wen wellicht geen gelijke had onder z'ijto
landgenooten wat wereld-invloed betreft,
en die wellicht in de eerste eleuwen zulk
een gelijke ook' niet meer k'rijigen zal, laat
ons, zijn medetijd- en landgenooten, dan
God een ooigenblik niet fierheid danken,
ook als Nederlanders!
Zoon van Nederland en 'Nederlander
was deze groote zoon der Kerk in merg
en 'been. Ook als hooge burger van Rome
en van de Stad van het Vaticaan bleef .hij
dat en schreef' nog uitdrukkelijk' „Aan
mijn landgenooten". Hij droeg het edele
kenmerk van zijn stato rond als-belichaamd
in heel zijn wezen em werken. Ook' den
Paus zelf hoorde ik over hem! splreken
t.oit ons, Nederlanders, als over jjOnzien
gr,Goten Kardinaal".
De predikant eindigde mat een aanspo
ring tot de katholieken van Nederland,
om hier de bloeiend© Missie-actie krachtig
voort te zetten. E©n weinig groeiend
missieleven ztal het beste .en schoonste
monument zijn, dat voor de nagedachtenis
van Kardinaal van Rossum gestichtkan
worden.
Nadat de abaoute verricht, was door d-e
verschillende aanwezige bisschoppen
Kardinaal van Roey opende de lange
reeks werd' het lijk' olpnieuw overge
bracht naar de doodenkapel om te drie
uur overgebracht te worden naar .het
klooster te Wïtltem.
Het -was '5 uui- geworden, toen men te
.Wïttem aankwam.
Bij öe albsoute werd de Bisschop! van
Roermond geassisteerd door den zieerarw.
deken van Gulpen en den zeereiexw. heieir
J. Ruttien. pastoor van Mechelen, terwijl
het koor isplomitaau werd gevormd dopir ©en
talrijke priesterschaar links en reèhts van
net middenschip'.
Ziet ex -oiok wat moe van de reis uit. Maar
Zeg me toch even, wat heeft AMfnifked te
vertellen AViat heeft ze gedaan, of wat
gaat z'e doen Natuurlijk kon je ©r im je
brieven niet veel oiv©r uitweiden; dat
hadden we trouwens afgesproken vóór je
Aing, en, toen Lennox jelui ontmoette,
was je er nog maar pas. Maar ik ben
Zoo verlangend om alles te ho-o-ren, om
verschillende redenen."
„Wias Lennox heel erg aan den grond,
toen hij terugkwam?" vroeg Celiia in de
eerste plaats, voor zij Louise's vrageu
:ging beantwoorden. „Dat is 'ten minste
één ding, dat vaststaat. Hiet is 'zioo stel
lig als iets, dat hij' nooit meer aan Wini
fred behoeft te denken. Ik hen zoo ver
giek-olmen, dat iik 't niét eens1 meel' wens'ch.
Zij heeft te veel vooroordeel tegen hem
om hem recht te do©n."
„Dat geloof ik ook'," zei Louise, ,,'t Is
alleen ter will© van plapa e-n mama, dat
't mij nolg spïjt. Neen, hij was niet erg
aan den grond. Ik geloof, dat hij' er zich
onder neer heeft «gegeven. Hij," zij
aarzelde „hij lacht -z'elfs 'nu en dan een
beetje om Winifred."
Celia's blos werd hooiger.
„Dat is heel vefwaand van hein," z'ea
ze, doch zij hield zich in. „Maar natuur
lijk. hij' kan haar niet begrijpen, duis xs
het misschien gelukkig, dat hij 't pvei
Lij den ingang' van den grafkelder nam
piater dr. Drehmans, .de oud-seclreitaris van
den kardinaal het woord om alle aanwezi
gen te cianken yoor de ©er, den gnoofeu
doode 'bewezen.
Hij' dankte kardinaal Van Roey, als
vertegenwoordiger van het H. College
van Kardinalen en TI. M. de Koningin,
vertegenwoordigd door haren kamerheer
Graaf de Merchant d'Ansemlbourg.
TIij dankte Mgr. Lemmens en he«t lieete
Nederland'siche Eipiseopaat en hij' spreekt
ckt dankwoord niet alleen voior zich «zelf,
maar mede namens dr- Lijdsinan, namens
al zijn ordebroeders en namens Moeder
Geruipba, de zuster van den kardinaal.
Spreker vroeg van allen een hartelijk
gebed v-oor den overledene en hij is over
tuigd iu diens geest te handelen, wanneer
hij allen dringend aanspoort den bemin
den doode voo-ral bij het H. Misoffer te
«gedenken. Wiant al m-qg-en wij hopen en
vertrouwen, dat kardinaal Van Rtoslsum
het loon zijner deugden reeds! heeft' ont
vangen Gods raadslagen zijn ondoorgron
delijk en liet 09 en blijft een goede en
heilzame gedachte voor de dooiden te bid
den, oj.dat hun de zondestraf wonde
kwijtgescholden. i i
Hierna verrichtte de Bisschop yan
Roermond de kerkelijk'© plechtigheden der
begrafenis en terwijl hij'vijf Onze Vaders
en vijf W.ees Gegroeten bidit vo«or de ziele
rust van den kardinaal, werd diens stoffe
lijk overschot in den .grafkelder neerge
laten.
DU ITSCH LAN D
Een parflijl-von Papen
Het Deutsche Volksblatf, -het orgaan
van het Wurtamjburigsehe centrum, wijdt
onder het opschrift „Groot© plannen, een
partijl voor de regeering" een artikel aan«
de plannen van den rijkskanselier, waar
in het blad o.a. eraan herinnert, dat puf
«gingen in het werk worden gesteld o|mf
een nieuwe partijl te stichten. Diez'e uietuj-
we partij' zou allen -«m|oeten vereenigen,
die voor een conservatief 'beleid Zij'n pn
die de grondslagen van het autoiritoire
staatsgezag, waarop het kalbinet-von Pa
pen staat, erkennen. Men gelooft voor
al in de kringen van den Sitahlhelml vele
aanhangers voor de nieuwe partijl te zh.1-
len winnen. Welke naata! de partij! ,.zal
krijgen, weet m'en nog niet, 'doch in elk
geval z'ou kij|, een echte regeeringspartÜj
worden. In dit licht h'ezien winti het
voornamen van de rijlksre«geering om den
Rijksdag te ontbinden aan beteekems. Pie
nieuwe partijj zóu n.l., indien de verkief
zingen gunstig uitvallen, een sterken par"
leimtentairen steun vopr het kabinet kun-
(nen worden. Misstohien waren oiok' dez'e
fplannen aanleiding voor de nationabl-soj
cialisten dim1 de onderhandelingen met het
Centrum zóódanig te gaan Voeren, dat
aan liun ernst niet mfeer getwijfeld kan
Worden.
De Katholiekendag te Essen.
riet hoogtepunt van den Duitschen
Katholiekendag is gistermorgen de groote
godsdienstplechtigheid op den Bal|deneyer
Berg geworden, welke plechtigheid uit
groeide tot een massale religieuSa btetoo-
'ging V'| er Duitsche Katholieken. Reeds
vroeg dn den morgen trok een reusach
tige menigte in de richting van den berg,
en het totaal aantal deelnemers bedroeg
stellig meer dan 200.000.
Rondom het hoogaltaar stonden de vaan
dels opgesteld van honderden Katholieke
organisaties, van arbeiders, mijnwerkeris-
oorp'Sen. studenten, jeugdvereemdginigen,
enz. De plechtigheid- -begon met klokgelui,
kerkelijke orkestmuziek en massa-zang,
waarna de hooge geestelijkheid haar in
trede deed. Qpl de beide troonzetels werd
plaats genomen door den Pauselijkeu nun-
dien boeg gooit. Zij is nu «geheel besloten,
Louise. Alles staat .vast. B-e.gdn Januari
gaat zij voorgoed naar Londen."
Louise haalde diep adem.
„Ik k'an 't niet gelooven," Zei ze.
„Alles in den steek laten wat zij hier zou
kunnen doen, terwijl ik' elk'en da.g meer ten.
meer zie van hoeveel waarde haar sterk
noofd en helder oo«rdeel zouden zijn. Want
plapa,, al is hij niet minder, is ook niet
beter, Celia. Hij- is zoo spoedig moe. Ik
doe mijn best, maar ik ben niet het
knappertje van de familie. Ik' begrijp-er
niets van. Heengaan, .om werk te zoeken,
terwijl het vlak voor dh hand ligt en je
bijkans toeroept."
„Het is géén werk, dat Winifred be
geerd. maar een loopbaan," zei Celia
'droogjes.
„Maar zij heeft geen bep«aald© gaven,
geenegeene roeping voor iets in het
bizonder," zei Louise.
„Zij denkt, dat 't'hare roeping is om
aan te toonen, dat vrótaweu even vrij
behooren te zijn als mannen," antwoordde
Celia. „Zij is' op 't oogenblik vol vaD
liefdadigheidswerk volgens een bepaalde
methode en zij wil bewïjlzen, dat vrou
wen dat even goed, ja, z'elfe veel beter
dan mannen kunnem doen. Maar ik heb
haaT de stilzwijgende belofte gedaan, dat
ik haaT alle .bizondsrheden zelf zou laten
tius Orsenigo en dk»r den kardinaal-a,arts-.
bisschop van Keulen, mgr. Sóhulte. De
rede die mgr. Sehulte uitspirak had tot
motto het Api'ostelwoord „Vernieuw -uw
-zinnen; word't zOoial-s Christus was".
Hierna werd de Ptontifieale MjS gecele
breerd door mgr. Orsendigloi.
Des middags werden twee openbaile
slotoetoo-gin-gen gehouden, waarin 't woord
werd' gevoerd door mgr. Bchulte, ragr.
Orsenigo, 3en Oostenrijfcschen minister
van justitie dr. van Slohussnigg en den
Duitschen oud-rijksmini-ster van «afbeid
dr. Br,aun.
Dc nieuwe noodverordening.
De inhoud van de presidentieel© nood
verordening voor de werkverschaffing is
vandaag gepubliceerd.
De voornaamste bepaling daarvan is,
dat werkgevers, di-e gedurende den tjjd
van 1 -Oct. 1932 tot 30 Sept. 1933 meer
arbeiders in dienst nemein, dan rij ge
durende het tijdvak JuniAug-ustjus van
dit jaar hadden, voor iederen arbeider
meer die langer dan één kwartaal in
dienst blijft voor ieder kwartaal een
toelage van 100 Mk. bekomen in den
vorm van een belastingbon, welke later
bij het voldloen van de belastingen, in
betaling kan worden gegeven..
-Vooxloopiig zullen deze bons uitgege
ven worden tot een bedrag van 40 pet,
v-au de opbrengst der omzetbelasting, der
bedrijfs- en der grondbelasting. In bet
geneel zullen volgens daze verordening
11/2 milliard van deze bon9 uitgegeven
kunnen worden.
Voorts Wordt de rijksminister van fi
nanciën gemachtigd 750 millioen mark
beschikbaar te stellen voor vermeerdering
van de werkgelegenheid!
De milliard, waarvan in het boven
staand -communiqué sprake is, bestaan uit
de volgende bedragen
135 millioen, die voor wegenbouw, ka
nalen en ontginningen toegestaan waren;
200 millioen, die de tegenwoordige
rijksregeering voor haar werkversuhafL
fingsprogram had uitgetrokken;
50 (millioen voor herstel van huizen, en-
170 a 200 millioen, die de rijksspoor-
wegen ia; an transportbelagtmg spaart en
die in op'drachten Zullen omgezet worden.
De posterijen hebben 60 millioen voor
hetzeltde doel uitgetrokken, waarvan de
financiering evenee-ns verzekerd is. Dit
vormt een bedrag van 650 a 600 tnil-
iioen. De rest besta-at uit opdrachten,
die op het ooigenblik nog overiAo.geoi
worden.
BELGIE
Het mijnwerkerscangres.
Het buitengewone (tongres .der Belgische
mijnwerkers heeft gisteren miet op twee
na algemeens stemmen de volgende; iter
solutie «aangenomen
„N«a de voorstellen van minister Hey-
rnan hesp-roken te hebben en na den dein-
tralen bond te hebben gehoord omtrent de
raadpleging der aangeslotenen, .neienri het
congres er «acte van, dat dez© raadpleging
het volgen-de resultaat heeft gehad: 66,7
pqt. der aangeslotenen heibbemi de voor
stellen «aanvaard, 24 jict. hebben deze ver-1
worpen en 9,3 piet. hebben zich onthou
den. In verband met het feit, dat de werk
gevers het voornemen te keamen hebben
gegeven, reserve-s te formuleieiieu ten op
zichte van de voorstellen van demi mini-s
ter, .draagt het congres rijn gedelegeerden
op, deze voorstellen te verdedigen in de
gemengde commissie, op. een wijize, welke
het meest in overeenstemming js met de
belangen van de arbeiders. Het mmgres
machtigt het nationaal comité, een deffii-
nitief' besluit ,'te nemeu na d-e bijeenkomst
der gemengde commissie. In afwachting
van het alsdan te geven parool dienen de
mijnwerkers vereenigd' en gedibciplin-eerd
den strijd voort te zetten".
vqrtellen; dus is h-et beter, dat ik
meer zeg."
„Maar toch nog één ding. Diedia
Miss zoo en zoo- Norreys, over wie Wini
fred i-n hare brieven zoo verrukt schreef,
heeft z ij invloed op haar uitgeoefend. 1
„Zij is d«e beste vriendin, die Wini
fred kon hebben," -antwoordde Celia. „Zij
is mooi en talentvol beidie,.en goed; ja, en
verstandig -ook. Maai", ik heb haar .niet
heel veel ontmoet. -Ik twijfel er aan of
zij' den geheelen toestand wel werkelijk!
goed begrijptt."
Ër volgde een korte stilte. Toen begon
Louise weer.
„Celia," zei Ze met een zekere aarzer
ling, „jij bent een beetjeof nogal erg
vera'naeird, is 't niet t! Jij bezielt alles nu
niet meer zoo geheel uit -Winiflred's oog
punt." 1
„Neen," zei Celia openhartig. „Ik' ben
verander,d. Ik hoop, dat ik verstandiger
b'e-n geworden, d-at ik geleerd heb 3e
dingen meer uit een gezichtspunt buiten
ons zelf te beschouwen dan ik vroeger
deed. Winifred zou je zeggen, dat juist
het tegenovergestelde 't geval was," voeg
de zij er met -een glimlach -Wijl „Zij1 vindt,
dat ik bekroimpten en El-eingeestig «betn
geworden." 1
(Wórdt vervolgd.)
