NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND SCHWAREN is: 3euwsche Courant DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS >ruikt r's Kruiden r's Pillen. aria Wortelboer. Courant- en Handelsdrukkerij el te GOES DONDERDAG 4 AUGUSTUS 1932 De profetieën over de naaste toekomst feuilleton Twee Zusters. IfcEEüWSCHE COURAMT ft werk ,dait de gevangenen mooter» Vhten is niet Zwaar en de behande- Ider gevangenen kan niet al te, streng len genoemd. Ep beecscihit een ijizlejrea» V, die echter hoofdzakelijk uilt vejr- pepalingen bestaat, en nieit niit bfeve- Het zijn niet de werkzaamheden, ieih [ondergaan van de opgelegde staaf, dia de gevangenen in eenige maanden Inde lijken maken. De weinigen, (lie Usfiuaia zijn teruggekeerd, dxagen li'un gelaat het brandmerk der slaven,. Ver ooit als slaven te zijn behandeld. Iiiafgebroken fluit de wind tussclhein- rotsen en ijzeren tralies der dellen. gehuil van den .wind is hët eerste linen bij (het ontwaken hoont en waar- 1 .do dag wordt 'besloten. Voortdurciiid lolgt dat geluid de gevangenen, zoo- zij tenslotte vanzelf hun mond hou- Sledttits de nieuwelingen opraken, kei niemand hun antwoord geeft. Na op van eenige Weken zijn look zij [omd en kunnen niet begrijpen, dat zij er hebben getracht een gesprek' te |en. ■gevangenen, die zich! «enige jaxea fereen onberispelijk hebben gedragen,, bn bun cellen verlaten en pan der |ie hutten bewonen, die voor dat doel gebouwd. Hoewel dit lOngetiwEjlfeld een Jobbing beteekent, kotmi die Weldaad (tal te laat en het komt slechts zelden I. dat de een ol andere daaddloor aan 1 droefgeestigheid Wordt ontrukt, bdanks alle protesten zal de strafk'olc- toi'a wel niet worden afgeschaft. Aan- Jpn Argentinië de doodstraf niet kenty let, zenden naar die kolonie de meest prikwektkende straf van het .Algen-' Job gerecht en de justitie is van mee- I, dat z'iji van dit middel geen afstanld 1 doen. Jijsbert Karei graaf van Hogcndorp. |en de macht van Napioleon in 18.13 te wankelen, baraamden een aantal liige mannen plannen om de onafban.4 Ifheid van ons vaderland ie herstel- lEen der voornaamsten onder h'en Was lert Karei van Hogendorp, een trouwt langer van Oranje. Hiji Was den 27enr |ber 1762 te Rotterdam geboren en een der grootste staatslieden van ons Van Hogendorp gevoelde, dat een niet is een levenloos© massa., maar 'levend orgaan, in welk midden voort- -nd nieuwe denkbeelden ontstaan, we geestelijke en stoffelijke behoef- om bevrediging vnagen. Op 1 Auglus- van het jaar 1834 is van Hogendorp 's-Gra.venhage, na een kortstondige te overleden. WAT NIET IEDEREEN WEET. r f~l !ot de voorbereidingen voor den bouw den Gibraltartunnel werd dezer dagem begin gemhakt. 2 millioen hectaren land zal' men door nieuwen stuwdam' aan detn midden- van den Indus kunnen irrigjeeren. tot nog toe onvruchtbaar dorre ge- de woestijn Thar genaajmü en dat groot is als Egypte, zal dit jaar bet Engelsehe bestuur van Britseh- vo'or den landbouw geschikt get kt worden. 1 1 trage ontlasting, slechte epijs- t, gevatte koude, influenza, luste- igheid, hoofdpijn, enz., de en len bestaan er niet. na „Pertolan" I 2, irtelboer's Zalf 75 cent Olie f 2,— mpoeders 85 cent. niet bij U verkrijgbaar, dan ge- na ontvangst van het bedrag door 0, Oude-Pekela. 553-60 twerken Prijscouranten ■ogramma's, Wissels tantiën, Tabelwerken -Kaarten, Dankbetuigingen tns-Opening, Reclamekaarten nvitatiekaarten, Convocaties e soorten Enveloppes Menu's, Servetten leurendrukken rukwerken concurreerend engenoemde Drukwerken zfln houden ons gaarne aanbevolen NUMMER 91 288TH JAARGANG NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES; Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redacti? en Administratie. Bijkantoor MIDDELBURG, Markt! en 2; Telefoon No. 474. Abonnementsprijs f 1.90 per drie maanden, bij vooruitbetaling; Advertentiën van 1 tot 6 regels f 0.90, elke regel meer f 0.15; Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager GROOTE WAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT GELEZEN IN ALLE KRINGEN door pastoor Th. Kwakman. VIII Den eenen dag melden de bladen, dat het verdrag van Lausanne was geteekejnd; den volgenden dag reeds werd bericht, dat de rechtsche oppositiepartijen in Duitschland pon Papen, die het verdrag teekende, den oorlog hebben verklaard. Als die oppositiepartijen opit 'de m'acht in handen kregen, wat zouden rijf dan doen Het verdrag is een eerste stap in de goede richting, zegt Mussolini; maar hoeveel stappen zullen er nog moe ten worden gezet, vóórdat dé lïnancceele moeilijkheden overwonnen zijn en vooral voordat de m'entaliteit onder 'het volk' is verbeterd? Zal er tijd genoeg zijn, om al die stappen te zetten?, Wie zal helj zeggen?. Maar de reden, welke er was, olm met andere oplossingsmogelijkheden rekening te houden, heeft nojg niet op gehouden te "bestaan. Een zoodanige mo gelijkheid werd ons gelijk wij in de 'drie voorgaande artikelen zagen door een heele reeks oude en jonge profletiën aan de hand gedaan. Zïj' klinken onge meen onrustbarend. In zooverre zijf echter natuurlijk zijn, kunnen wij hen heel na tuurlijk noeimen: in alle Janden staat de revolutie .op het punt van doorbreken, .Osn slechts an de buurt te blijven, her inneren wij aan (Ie mijhwerkersstaking in België; de onlusten te Overschie geven ook voor Nederland te denken. In zoo verre zij bovennatuurlijk van inhoud zijn, zouden wijl hen niet onmogelijk of on waarschijnlijk kunnen noemen; God moet over de wereld wel uiterst ontevreden zijn en als God ingrijpt, doet Hij het' goed! Volgens die profetóën dan zou ei aan de wereldrevolutie een einde worden gemaakt door een duisternis van drie dagen, plotseling begonnen en plotseling geëindigd. Een schrikbarende opruiming is er onder het tnenschdom gehouden. Het oude tijdperk is ai'gesloteneen nieuw gaat beginnen. Hierin imöet orde heeft- schen, en wordt ons met de meeste stel ligheid door ontelbaren verzekerd, zal ook orde heerschen, in elk opzicht. Hiertm|ede staan wij voor het grootste probleem, dat aan den imenschelij'ken geest 'kan worden gesteldeen probleem, Hat op het oiogen- blik iedereen bezig houdt, maar waarvoor de schranderste koppen nog een oplossing vonden. In Oenève weet m'en er gjeen raad op! Hoe zou het leven dienen te worden ingericht, wil het werkelijk goed gaan Om enkele groote vraagstukken te noemen; moeten wij' koninkrijken of republieken hebben Als een koning niet deugt en niet-deugende koningen zijfa er heel wat geweest ofr als zoo'n man een willoos werktuig van een gewetenloos groepje ministers is, kan hij! geheel een volk ongelukkig makenEen republiek echter kan nog gevaarlijker zijn. Daarin heeft de volk'stmlassa zelf hit te maken, hoe het wil worden bestuurd. Dit is anterst bedenkelijk; de massa, mist ar de capaciteiten en eveneens den ernst en da jm'oralate-.t toe. Feitelijk ook praat het volk eemge kranten-tmlenschen na: jour nalisten en eigenaars van dagbladen wor den dus de landsbestuurders. Er zijn ech ter nog igrooter èn nog .moeilijker vraag- stukken. Heeft een land voor zilch weten [uit te tmaken, welken regeeringsvorm het Imoet hebben, 'hiermede is het nog lan» niet gered. Het kan pas tot een gojod geregeld bestaan kotolen, als ook b:ij°alle -ndere volken orde en wel fle eenig juiste ►rde heerscht, want elk' "land is van alle -ndere afhankelijk'. Is zulk een wereld- egeling mogelijk en praktisch doorvoier- baar; welke imjacht zal baar- handhaven? iHet zal een tijdelijke mhcht moeten zijn; aan een geestelijke mjacht stoort men zich Biet en gaat zijn gang. Maar de drager ervan zal toch wel een wondterimfensch moeten zijh: heel de .wereld heeft naar i i 15 Haar hart want zij was bij aji6s toch nog wel meisjesachtig klopte aan merkelijk sneller dan gewoonlijk, veel sneller naar alle waarschijnlijkheid dan wanneer zij op het punt had' gestaan aan Hen een of anderen perso-on van hooigen rang of maatschappelijke positie te wor den voorgesteld. Hare bijziendheid ver meerderde «enigszins haar ongewone ver legenheid. Daarbij was de kamer meer grillig dan flauw verlicht naar de mode van de salons van onze dagen en .Winifred was gewend aan ouderwetsche lamp'en en vertrekken met witte laiznkriseeringien, die het heldere, ovenal verspreide licht terug kaatsten. En het scheen haar hoe, dat er overal een heele menigte menschem zaten e.n BWoHen, terwijl zij een weinig links en s echts met moeite versnijdende ielbs omver e werpen, van de aan alle zijden al te overvloedig aangebrachte fraaiigheden Ifcot mVTW <^6s.?lui'Z6S doondTong. och was zij niet angstig of zaet haar guur verlegen. Zij ging al te zeer op naar aanstaande ontmoeting met Miss ,ham' te luisteren. En het is ook noodig, dat er achter heim: en de volken, pan welke hij zijin ^wil oplegt, een ho)agerje, door allen erkende imlacht staat, anders leidt het egoïsme onvermijdelijk tot bot singen en gewelddaden. Wfte miaakt een plan op voor het nieuwe leven, dat tnlen wil gaan opbouwen S,tel nu voor, dat er ergens op1 de wereld nog een nieuw gezelschap van mfenschen bijl elkaar wea-d gezocht, Ofmi de wereldca'ésts op- te lossen en dat hiertoe werden uitgenoodigdeenige an'onikken, Üie van de wereld niet weten, £en paar oude pastoors, die geen tij'd heb ben om. een boek' te lezen en geen ziln omi zich met politiek in te laten, ver volgens een stuk of wat zieke nonnen, een paar huism|oedei-s, met een druk gezin een dronken man, 'dan noig een paai' boeren, een boodschappenloopex van .een of ander gesticht, enkele dienstboden, die [misschien wel kunnen koken, maar niet lezen of schrijven en tenslotte wat kinde ren, jongens en imteisjes, die van hun jeugd af 'dagelijks met vier of vijlf koeien de bergen in trekken. Het zouden intejresJ santé zittingen kunnen worden, iniet waarü tWclnu, zoioiets heb ik bijT elkaar giekre gen f Wïj zullen ziien, wat zijl er van terecht brengen. Hun manier van praten is natuurlijk anders dan die van de heeren in Genève. Zij; vragen b.v. niet, wat er zou kunnen of moeten gebeuren, maap.' zeggen eenvoudig wat gebeuren zal of zjj stellen het als reeds gebeurd voor. Zij treden ook niet in 'debat en luisteaftm niet naar praktische bezwaren: zij1 vertel len, waar het op staat en trekken zi|ch verder terug. Jefe5> .waarover- al m|ij'n deputes het eens Zijn, "is, dat er na ge noemde drie 'duistere, onheilvolle dagen een Groote Koning gaat kolmen. Rabanus Maui'us, aartsbisschop van "Mayenee in da 9e eeuw, doet deze zeer opvallende pip- dedeeling: „Onze voornaamste geleerden kondigden ons |m|et eenstemmigheid aan, dat tegen het einde de tijden een dier na komelingen van de Eransche koningen over heel het ö-ude Romieinscbo a-ijlt zal regeeren, dat liïji de grootste en de laatste van alle koningen Zijh Zal (et ipse maxi- mus et omnium reguim1 ultCmus). Na zijn rijk gelukkig te hebben bestuurd, zal hij ton laatste naar Jeruzalem gaan en op den Olijfberg schepter en kroon afleggen, Dit zal hot definitieve einde zïjh van het Christen-Romeinsche RSjlk". Over dit rijk had in 496 de H. Remfgius bijl den Dioolp van Clovis zich aldus uitgelaten: „Ver neem', mijn zoon, dat "het rijk 'der Fran ken doo;r God is vporbestamld, om de Roomsche Kerk, welko alleen de waar achtige Kerk van Christus is, te verdedi gen. Dit rijk' zal eenimlaal groot zijjn on der alle rijken der aarde; het zal al het gebied van het Romeinsche Rijk oruv.a.t- ton en alle andere 'koninklijken aan z'ijn schepter onderwerpen. Het zal duren tot aan het einde der tijden; het zal onover winnelijk zijln en welvaart genieten, zoo lang bet aan het geloof! van Rome trouw blijft en zich niet schuldig maakt aan een der misdaden, 'welke de andere volken ten gronde richten; maar het zal streng worden gestraft, telkens als het aan z'ijn roeping ontrouw wordt'.' De H. Methodius (Bisschop1 en martelaar, vierde eeuw): „Er zal eeu tijd koinen, dat de vijiandeu van het Christendom zullen zeggen: „Wlij hebben de aarde en al wie er op wonen overweldigd en onderdrukt en 'de Christe nen zullen niet meer in staat zijn, zich uit onze handen te redden. Dan zal plot seling, vol toorn, een Romeinsche keizer tegen hen opstaan. Hij' zal wntwakeln ais iemand, die na veel wijn te hebbien gedronken, wakker wordt. Aanvankelijk zullen de menschen hem voor nietswaar dig aanz.en. Dan z'al hij! op de vijiandeu van het christendom aanvallen, zijp zwaard tegen hen opheffen en het eens geslacht na het andere neerslaan. HM-- na zal groote vrede en rust op aarde Zijn. Het volk zal in vrede leven en do Norreys, om aan zichzelf te denken. Dus was er werkelijk eenvoud in hare houding, oischoon zij ar bij1 uitzondering in ïaar leven bepaald ditmaal eens verlegen uit zag. Doch dit verhoogde juist Bizonder nare -aantrekkelijkheid, in de oogen van enkelen ten minste. Het staat te betwijfelen of Herta zich taöti- T1*-'6 200 züu hebben aange- lnic"en' - 20 Z0U li<>en' indien ziji bij en min of niet dat zachte gehad. buiPel<><>ze over zich had gc'SnUom CCf^eadd-^ juist woordjes toe S Maxgons naam werd aangeWnRgd- hopig verrukt over je is geworden, zooMs ik je verteld heb. Wees een beetje aardig tegen het arme kind, wil je? Wees niet uit de hoogte of op een afstand." Want beide verschrikkelijke1 dingen kon Miss Norreys zijn, Zooals het gerucht zei, en geruchten spreken af en toe wel eens de waarheid. Maar niet wanneer zij met den een of ander te doen had, niet wanneer haar grootmoedig, medelijdend hart getroffen was; dan kon er geen priesters zullen van alle benauwenissen zijn verlost." De H. Franc'iscus van Paula 1508): „De Groote Koning zal een groot leger hebben en de En gelen zuUen met hem strijden. Allen, idie tegen God in oproer leven, zal hij ter dood brengen. Als een zon zal hij' on der de sterren z'ij'n en koningsmacht over de wereld krijgen." Monnik van .Wftri (1701): „Er zal een gruwelijke .oorlog uitbreken, .waarb'ijl het gansche Noorden staat tegenover het gansche Zuiden omdex aanvoering van den Grooten Koning. Deze zal de door God ingestelde o.rde in staat kerk en familie herstellen en zoo den volken vrede geven." (Zeer schoon gezegd nietwaar.?) Leon. Ricci (Generaal der Je- lzieten, 1775): „Het Protestantcsjin|a zal ophouden, het Turksche Rïj'k zal ten gronde gaan en die held zal de sterkste koning, van heel de aarde zïjh. Hij pal een vergadering van mannen, die in da kerk door vroomheid en wijisheid uitmun ten, bïj'eenroepen, met behulp van den Paus nieuwe wetten en verordeningen uit vaardigen, den geest van verwarring doen .ophouden en onze samenleving herstellen." Mélanie: „Als de Groote Koning kio|mt, zal men wel weten tot wat prijfe inen hem heeft gekregen." (Wordt vervolgd.) van OVER DE GRENZEN In memorhiit Mgr. Ignaz Scipcl. f Mgr. Dr. ftfeipel, de vroegere Bonds kanselier van Oostenrijk, is overleden; in, het sanatorium van Berrit, waar hij eenige weken geleden werd opgenomen. Mgr. Seipel was reeds geruitmen tijd lij dende. In het begin van diit jaar kreeg hij een borstvliesontsteking, zood'at hij al zijn lezingen en vergaderingen moest afzeggen. Tot herstel van gezondheid maakte hij; een langdurige MHdeHand- sehe zeereis, bij1 terugkomst waarvan hij zich naar het Kui-haus Sommering begaf, waiar hij onder leidipg van Dr. Hansy een strenge rustkuur doormaakte. De longaan doening, waaraan Mgr. Seipel leed, was het gevolg van den ïevolver-aanlstogj weikie eenige jaren geleden op hom werd gepleegd,d aar zich nog steeds een kogel in een zij nor longen bevond, welke nooi t verwijderd is kunnen worden. Hoewel men aanvankelijk dacht, dat mgr. Seipel nog gou herstellen, trad de laatste weken een dusdanige verergering in zijn toestand in dat .alle hoop opi herstel moest worden opgegeven. De Christelijlk-gociale Partij in Oostenrijk lijdt door dit overlijden een groot verlies. Mgr. Igsaz Seipel was een Weener van geboorte en van zeer eenvou dige afkomst. Na den dood van zijn moeder werd de knaap door zijn groot moeder, die in de voonstad 'Fünfhaiijg woonde, opgevoed. Zijn kindsheid verliep in arbeiders-wijken en in de nabijheid van fabrieken en werkplaatsen; z'ij'n eerste school was de gemeente-school. Deze om geving zou later een grooten invloed uitoefenen op zijn politieke overtuiging, op zijn gedaichtengang en opi de richting zijner studies, waaraan Mgr. Seipel bijna zijn geheele leven heeft opgeofferd. Hij nad een buitengewoon talent voor de stu die en reeds op jeugdigen leeftijd voel|d|i liij zich tot het Firies-tersehbp aangetrok ken. In J.uli 1899 ontving hij in den Bit. Stcphanus-dom te Wieenen de H„ Priester: wijding. Na. zijn priesterwijding ,was hij eenigen tijd kapelaan em daarna pastoor in de Lage-Alpen. Hier verbleef hij' te midden van het landsvolk, dat later zulk een groote steun voor zijn politiek zou worden. Vervolgens werd hij aangesteld tot pastoor te Weenen. In 1902 volgde zijn aanstelling tot leeraar aan een meis jespensionaat. Eien jaar later promoveerde hij! aan de Wieensohe Universiteit tot doctor in de theologie, waarna hij gedu rende tal van jaren dit vak te Weenen, Salzburg en eindelijk ween te (Weenen vrouw liever, zachter en minder vrees aanjagend zijn dan juist Herta» Ein bi, haar eersten (blik' opi Winifred kreeg zij met haar te doen. Lady Cam pion's „arm kind" had Miss Norreys op het dwaalspoor gebracht. Zij had geen vermoeden, dat dit meisje tot de rijken der aarde behoorde. Winifred was zoo erg eenvoudig, gekleed. Zij; was wél netjes^ maar daarmee was ook koo ongeveer alles 'gezegd. Hare wandeltoiletten lieten meer te wenschen over dian har© gekletedë ja ponnen, die, ofschoon misschien een wei nig te zwaar en op het kantje af van te eenvoudig, toch, zooals men heeft gehoord, van een rijke stof waren gemaakt, terwijl zij buiten niet zeer hoogei ©isichen had leeren stellen aan de recht en slecht ge maakt zwarte of donkerblauwe serge ja ponnen, die haar gewone dagelijkisohe win- terkleeding- uitmaakten. 'E,n de kamer was niet helder ver licht. Alles w.a,t Miss Norreys zag, was een meisje van niet meer 'dam geimiddelde lengte en eenigszims vierkant gebouwd, dat met verschrikte oogen en een onmis kenbare uitdrukking van zich niet thuis te gevoelen, naar Lady Campion stond rond te kijken. Haar gezicht was zeer goed, goed van als opvolger van fifchiedler deceerde. In- tusschen bemoeide hij. zich ijverig met de politiek en al spoedig :had de naam van dr. Seipel in Oostenrijk een bekenden klank gekregen. In 1921 kwam dr. Seipel aan het hoofd te staan van de Chr. So®. Partij, terwijl bij een jaar later da taak op zich nam «m Oostenrijk tot een levens- krachtigen staat te maken. Op 31 Mei 1922, toen Oostenrijk op het'punt scheen ten onder te gaan, kwam 'het eerste minis terie Seipel aan het bewind. Toen mgr. Seipel alsi bondskanselier optrad, bevond zkh Oostenrijk in een fina.noieele en eco nomische chaos, welke bijna z'onder voor beeld in de geschiedenis was. Maar hij za,g duidelijk het te bereiken doel en in zijn geest had mgr. Seipel reeds een plan gevormd, dat in den loop der jaren tot uitvoering zou komen. Onmiddellijk nadat zijn eerste minfeterie aan de Re geering was gekomen, ondermaan hij- een reeks diplomatieke reizen naar Verona, Berlijn en Praag. Het resultaat hiervan was, dat een volkenbondsleening kom wor den gesloten en da,t da Oastenxijksche va luta werd1 gestabiliseerd. De eerste stap aan het werk van den heropbouw van Oostenrijk' was gezet. Bijna werd mgr. Seipel het slachtoffer van een revolver aanslag welke op' 1 Juni 1924 opi hem werd gepleegd. Zijn sterk gestel zege vierde echter, hoewel hij! de gevolgen hiervan nooit geheel te boven is 'geko men, daar het onmogelijk bleek' een der kogels, welke hem had getroffen en in een zijner 'longen was gaan vastzitten, te verwijderen. Het eerst© kabinet-iSieipel trad op 18 November 192.4 af, hoewel mgr. Seipel de leiding van de Chr. Sod. partij bleef behouden. Den 20en October 1926 vormde hij' zijn tweede en den 24en Maart 1927 zijn derde kabinet. Of schoon Mgr. Seipel vaak van meenimg verschilde met' zijn bondgenoioten "iin "de t-egeering der Grcot-Duitaohea'S, bleef de burgerlijke coalitie met goed succes wer ken. Van de zijde der socialisten wend steeds een zeer heftige oppositie, welke vaak persoonlijk was en meermalen gelijk stond met een hetze, tegen den priestjer- staatsman gevoerd. Tengevolge van de hatelijke aanvallen van in het bijzonder het onrechtvaardig verwijlt-, dat mgr. Sei pel den arbeidersstand haatte en da,t daardoor de arbeider» verleid! zoiuiden Zijn uit de katholieke kerk te treden, waren oorzaak, dat Mgr. Seipel in begin 1929 zijn functie als honds-kanselier neerlegde. Kort daarop legde hij eveneens de leiding der Chr. Soc'. .partij1 neer. Ondankls zijln drukke politieke werkkring is mgr. Seipel zijn geheele leven door een voorhaeldig priester gebleven. Priester was hij, niet alleen door zijn uiterlijk, Zijn gang, zijin houding, maar vooral door den vclor-i beeldigen eenvoud van zijn leven en zijn getrouwheid a>an het geestelijke ministerie. Als kanselier bleef hij wonen 'in het Zusterklooster te Weenen, waarover hij' als rector was aangesteld. Mgr. Seipel was een zeer vroom priester, die ©n steeds op ilit was zijn priesterlijke func ties te vervullen. Dit bleek1 nog o. a, tijdens Zijn kortstondig verblijf in Noor wegen in October 1930. Den dag vóór hij1 te Oslo aankwam, werd de pastoor van de St. Olavskerk aldaar door den 0,os- tenrikechen Consul-Generaal opgebeld die vroeg, wanneer de hooge gast de II. Mis kon lezen, daar mgr. Seipel geen dag zt>u overslaan om de H'. Mis te lezen en ook op reis van deze gewoonte niet afweek. De prelaat had dus van te voren order gegeven dit voor hem te regelen. In alle Noorsche kranten kon men dan ook' lezen, dat mgr. Seipel in de Olavskerk' dei H. Mis zou lezen. Toen hem de keuze werd gelaten tusschen hoog- en zij-altaar, ant woordde Mgr. Seipel zeer bescheiden: „Ik ga, waar u mijstuurt, pastoor." vorm en friseh van kleur, de oogen, in weerwil van hun lichte verwarring, helder en innemend en tiet geheel was liever dan Winnifred"s gezicht gewoonlijk was, dank' zij den voorbijgaanden schrik en hare lichte verlegenheid. Het volgende oogenblik begroette Lady Campion haar reeds, hare lieve maniertjes in praktijk brengend, waaropi zij zich ten onrechte verhief, om het meisje op haar gemak te brengen. En spoedig daarop1 was Winifred bezig met haar gewone gemakkelijkheid Lady Campion's vraag te beantwoorden, waar Mrs. Balderson en liare 'zuster wareD gebleven. „Zn komen iets later," zei Miss Mary- on. „Zij zijn eerst naar de tentoonstel-' ling van kant en borduurwerk in Street gegaan en daarna moeten zij nog naar Mrs. Nesterton. Het was reeds een vroeger gemaakte afspraak, maar "Mrs. Balderson zal op haar terugweg stellig nog hier aankomen." „Het is heel aardig van u, dat gij ge komen zijt," zei Lady Campion. „Het zou ;al te erg zijn geweest, als gij allen ons in den steek hadt gelaten." „Ik vond het veel te heerlijk," zei Wi nifred. „Ik ben zoo blij u weer te zien OOSTENRIJK Be malie van wantrouwen verworjien. De Oostenrijlksche Nationale Raad heeft j.l. D'.'nsd&t dt door de Groot-lJuitsdhers ingediende mlotie van wantrouwen tegen de regeering met 81 tegen SI stemmen derhalve biji staking van ste'mlmen, var worpen. De regeeringslmjeerderheid had' alle afgevaardigden doen verschijnen. Ook voor 'den zoo. juist "overleden tb. Stedpël was reeds een plaatsvervanger aanwezig. AMERIKA De troebelen in Brazilië. Reuter meldt d.d. heden git Sao Paulo dat de opstandelingen zij noemen zich „de constitutfionalisten" een groote aan vallende beweging zijn begonnen tegen Rio de Janeiro. Het is hun doel den pre sident van Brazilië, Vargas, af' te zetten, de grondwet te beo-stellen en onverwijld verkiezingen uit te sehrijVen. Bolivic en Paraguay. Op het bericht van nieuwe vijiamdelijjk- heden tusschen Bplivië en Paraguay heb ben de regeeo-jngen van de Vereenigidë Staten, Mexico, Cuba, .C»ltim|bië en Uru guay zich tot de veertien andere Ajntelri- kaansche staten gewend, met het verzoek deel te nemen aan een poging, om den vrede te handhaven. i Tl De Boliviaansche troepen hebben een groot offensief geopend tegen Puerto Car sado, een der belangrijkste strategische punten aan de Paraguay. Uit Asuncion zian opnieuw Paraguaansiche troepen naar de grens vertrokken, uitgeleide gedaan door een enthousiaste menigte. Het enthousiasme in Paraguay üs overal zeer groot. Redenaars zetten heit volk op om de heilige zaak van Paraguay te ver dedigen eu spreken van een „rechtvaardi gen oorlog". Te Conception hebben de vrouwen zich bereid verklaard een amazlo- nen-bataillon te vormen. De opperbevel hebber der Paraguasche troepen bevestigt de ontruiming vjn Fort Ronqiuieron dioor de Paraguasche troepen, doch schat de verliezen der Bolivianen opi zestig man. De Paraguasche troepen worden, zooals ook in de offioieele communiqué's wordt toegegeven, geholpen door de gnooha hittle, die in bet lage moerassige land van da Gran Chaco in de omgeving van het ge bied der botsingen, heanscht. Da Bolivi- aansche troepen zi,n grootendeels uit het gebergte en uit de hooglanden afkomstig en zin niet bestand tegen de hitte en da moerasdampen, zoodat velen hunner door moeraskoortsen worden aangetast. Van Paraguasche zij'de wordt medege deeld dat 600 man Boliviaansobe troepen van een Boliviaanscb infanterie-regiment zouden .zijn gedeserteerd, over de Piilaoc mayorivier zijn gevlucht en ziek' en koort sig op Paraguaasch gebied zouden zijn aangekomen. Van Paraguasche zijde ia. men dan ook van meening ,dat de hitta cn de moeraskoortsen het moreel van da Boliviaansche troepen ernstig hebben ver zwakt. De Paraguasche troepen moesten, naar van Boliviaansche zijde wordt medege deeld, het Port Bouquerion verlaten na een hevige artillerie-beschieting en een luchtbombardement door de Boliviaansoha vliegtuigen. Verkorting van dc werkweek. Eergisteravond heeft president Hoovetr met den staatssearebaris voor arbeid Dook, den staatssecretaris voor handel Lamjomd en een aantal leidende industrieelem iuiit Niieuw Engeland een conferentie gehad, die tot diep im den na,cht du,ur|d)e. Biesplro- kën werd voornamelijk' het plan van pre sident Hoo-ver tolti invoering van de vijf- dagenweek, waarvan hij hoopt dat het nieuwe werkgelegenheid voor drie millioen en" met een kleine aarzeling .en ©en opkomenden blos, die haar niet misstond, terwijl zij den kant uitzag, waar zij on- de.rwi.l Hertha reeds ontdekt had „u weet, ik ben u zoo- dankbaar, dat ,u mij) de gelegenheid opent om Miss Norreys te ontmoeten. Het was allerliefst van Lu om u mijn wenSch te herinneren." Dat Lady Campion die wensch op dit oogenblik nog wel zoo helder voor den geest stond, daarvoor .begon zij een wei nig bevreesd te worden, toen andere gas ten zich om de gastvrouw begonnen te verdringen en deze toeken en gaf van zich te willen verwijderen. „Ik moet het ronduit zeggen, anders zal ze vergeten mij voor te stellen," dacht .Winifred met haar gewone flink heid. li Maar Lady Campion was toch niet vluchtig en weinig te vertrouwen als waarvoor zij! nu gehouden werd. Zij was werkelijk allerigoedhartigsit en züj vond Winifred's rondborstigheid heel aar dig. Met 'de hand op haren aitn trok zij het meisje zacht met 'zich mee naar de sofa, waar Miss Norreys zat en niet zonder belangstelling de geheele kleine scène had gevolgd. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1932 | | pagina 1