NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
SCHWAREN is:
3euwsche Courant
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
>ruikt
r's Kruiden
r's Pillen.
aria Wortelboer.
Courant- en Handelsdrukkerij
el te GOES
DONDERDAG 4 AUGUSTUS 1932
De profetieën over de
naaste toekomst
feuilleton
Twee Zusters.
IfcEEüWSCHE COURAMT
ft werk ,dait de gevangenen mooter»
Vhten is niet Zwaar en de behande-
Ider gevangenen kan niet al te, streng
len genoemd. Ep beecscihit een ijizlejrea»
V, die echter hoofdzakelijk uilt vejr-
pepalingen bestaat, en nieit niit bfeve-
Het zijn niet de werkzaamheden, ieih
[ondergaan van de opgelegde staaf, dia
de gevangenen in eenige maanden
Inde lijken maken. De weinigen, (lie
Usfiuaia zijn teruggekeerd, dxagen
li'un gelaat het brandmerk der slaven,.
Ver ooit als slaven te zijn behandeld.
Iiiafgebroken fluit de wind tussclhein-
rotsen en ijzeren tralies der dellen.
gehuil van den .wind is hët eerste
linen bij (het ontwaken hoont en waar-
1 .do dag wordt 'besloten. Voortdurciiid
lolgt dat geluid de gevangenen, zoo-
zij tenslotte vanzelf hun mond hou-
Sledttits de nieuwelingen opraken,
kei niemand hun antwoord geeft. Na
op van eenige Weken zijn look zij
[omd en kunnen niet begrijpen, dat zij
er hebben getracht een gesprek' te
|en.
■gevangenen, die zich! «enige jaxea
fereen onberispelijk hebben gedragen,,
bn bun cellen verlaten en pan der
|ie hutten bewonen, die voor dat doel
gebouwd. Hoewel dit lOngetiwEjlfeld een
Jobbing beteekent, kotmi die Weldaad
(tal te laat en het komt slechts zelden
I. dat de een ol andere daaddloor aan
1 droefgeestigheid Wordt ontrukt,
bdanks alle protesten zal de strafk'olc-
toi'a wel niet worden afgeschaft. Aan-
Jpn Argentinië de doodstraf niet kenty
let, zenden naar die kolonie de meest
prikwektkende straf van het .Algen-'
Job gerecht en de justitie is van mee-
I, dat z'iji van dit middel geen afstanld
1 doen.
Jijsbert Karei graaf van Hogcndorp.
|en de macht van Napioleon in 18.13
te wankelen, baraamden een aantal
liige mannen plannen om de onafban.4
Ifheid van ons vaderland ie herstel-
lEen der voornaamsten onder h'en Was
lert Karei van Hogendorp, een trouwt
langer van Oranje. Hiji Was den 27enr
|ber 1762 te Rotterdam geboren en
een der grootste staatslieden van ons
Van Hogendorp gevoelde, dat een
niet is een levenloos© massa., maar
'levend orgaan, in welk midden voort-
-nd nieuwe denkbeelden ontstaan,
we geestelijke en stoffelijke behoef-
om bevrediging vnagen. Op 1 Auglus-
van het jaar 1834 is van Hogendorp
's-Gra.venhage, na een kortstondige
te overleden.
WAT NIET IEDEREEN WEET.
r f~l
!ot de voorbereidingen voor den bouw
den Gibraltartunnel werd dezer dagem
begin gemhakt.
2 millioen hectaren land zal' men door
nieuwen stuwdam' aan detn midden-
van den Indus kunnen irrigjeeren.
tot nog toe onvruchtbaar dorre ge-
de woestijn Thar genaajmü en dat
groot is als Egypte, zal dit jaar
bet Engelsehe bestuur van Britseh-
vo'or den landbouw geschikt get
kt worden. 1 1
trage ontlasting, slechte epijs-
t, gevatte koude, influenza, luste-
igheid, hoofdpijn, enz., de
en
len bestaan er niet.
na „Pertolan" I 2,
irtelboer's Zalf 75 cent
Olie f 2,—
mpoeders 85 cent.
niet bij U verkrijgbaar, dan ge-
na ontvangst van het bedrag door
0, Oude-Pekela. 553-60
twerken
Prijscouranten
■ogramma's, Wissels
tantiën, Tabelwerken
-Kaarten, Dankbetuigingen
tns-Opening, Reclamekaarten
nvitatiekaarten, Convocaties
e soorten Enveloppes
Menu's, Servetten
leurendrukken
rukwerken
concurreerend
engenoemde Drukwerken zfln
houden ons gaarne aanbevolen
NUMMER 91
288TH JAARGANG
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES;
Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redacti? en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Markt! en 2; Telefoon No. 474.
Abonnementsprijs f 1.90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
Advertentiën van 1 tot 6 regels f 0.90, elke regel meer f 0.15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager
GROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
door pastoor Th. Kwakman.
VIII
Den eenen dag melden de bladen, dat
het verdrag van Lausanne was geteekejnd;
den volgenden dag reeds werd bericht,
dat de rechtsche oppositiepartijen in
Duitschland pon Papen, die het verdrag
teekende, den oorlog hebben verklaard.
Als die oppositiepartijen opit 'de m'acht
in handen kregen, wat zouden rijf dan
doen Het verdrag is een eerste stap
in de goede richting, zegt Mussolini;
maar hoeveel stappen zullen er nog moe
ten worden gezet, vóórdat dé lïnancceele
moeilijkheden overwonnen zijn en vooral
voordat de m'entaliteit onder 'het volk' is
verbeterd? Zal er tijd genoeg zijn, om
al die stappen te zetten?, Wie zal helj
zeggen?. Maar de reden, welke er was,
olm met andere oplossingsmogelijkheden
rekening te houden, heeft nojg niet op
gehouden te "bestaan. Een zoodanige mo
gelijkheid werd ons gelijk wij in de
'drie voorgaande artikelen zagen door
een heele reeks oude en jonge profletiën
aan de hand gedaan. Zïj' klinken onge
meen onrustbarend. In zooverre zijf echter
natuurlijk zijn, kunnen wij hen heel na
tuurlijk noeimen: in alle Janden staat de
revolutie .op het punt van doorbreken,
.Osn slechts an de buurt te blijven, her
inneren wij aan (Ie mijhwerkersstaking in
België; de onlusten te Overschie geven
ook voor Nederland te denken. In zoo
verre zij bovennatuurlijk van inhoud zijn,
zouden wijl hen niet onmogelijk of on
waarschijnlijk kunnen noemen; God moet
over de wereld wel uiterst ontevreden
zijn en als God ingrijpt, doet Hij het'
goed! Volgens die profetóën dan zou ei
aan de wereldrevolutie een einde worden
gemaakt door een duisternis van drie
dagen, plotseling begonnen en plotseling
geëindigd. Een schrikbarende opruiming
is er onder het tnenschdom gehouden.
Het oude tijdperk is ai'gesloteneen nieuw
gaat beginnen. Hierin imöet orde heeft-
schen, en wordt ons met de meeste stel
ligheid door ontelbaren verzekerd, zal ook
orde heerschen, in elk opzicht. Hiertm|ede
staan wij voor het grootste probleem, dat
aan den imenschelij'ken geest 'kan worden
gesteldeen probleem, Hat op het oiogen-
blik iedereen bezig houdt, maar waarvoor
de schranderste koppen nog een oplossing
vonden. In Oenève weet m'en er gjeen
raad op! Hoe zou het leven dienen te
worden ingericht, wil het werkelijk goed
gaan Om enkele groote vraagstukken
te noemen; moeten wij' koninkrijken of
republieken hebben Als een koning niet
deugt en niet-deugende koningen zijfa
er heel wat geweest ofr als zoo'n man
een willoos werktuig van een gewetenloos
groepje ministers is, kan hij! geheel een
volk ongelukkig makenEen republiek
echter kan nog gevaarlijker zijn. Daarin
heeft de volk'stmlassa zelf hit te maken,
hoe het wil worden bestuurd. Dit is
anterst bedenkelijk; de massa, mist ar de
capaciteiten en eveneens den ernst en da
jm'oralate-.t toe. Feitelijk ook praat het
volk eemge kranten-tmlenschen na: jour
nalisten en eigenaars van dagbladen wor
den dus de landsbestuurders. Er zijn ech
ter nog igrooter èn nog .moeilijker vraag-
stukken. Heeft een land voor zilch weten
[uit te tmaken, welken regeeringsvorm het
Imoet hebben, 'hiermede is het nog lan»
niet gered. Het kan pas tot een gojod
geregeld bestaan kotolen, als ook b:ij°alle
-ndere volken orde en wel fle eenig juiste
►rde heerscht, want elk' "land is van alle
-ndere afhankelijk'. Is zulk een wereld-
egeling mogelijk en praktisch doorvoier-
baar; welke imjacht zal baar- handhaven?
iHet zal een tijdelijke mhcht moeten zijn;
aan een geestelijke mjacht stoort men zich
Biet en gaat zijn gang. Maar de drager
ervan zal toch wel een wondterimfensch
moeten zijh: heel de .wereld heeft naar
i i 15
Haar hart want zij was bij aji6s
toch nog wel meisjesachtig klopte aan
merkelijk sneller dan gewoonlijk, veel
sneller naar alle waarschijnlijkheid dan
wanneer zij op het punt had' gestaan aan
Hen een of anderen perso-on van hooigen
rang of maatschappelijke positie te wor
den voorgesteld. Hare bijziendheid ver
meerderde «enigszins haar ongewone ver
legenheid. Daarbij was de kamer meer
grillig dan flauw verlicht naar de mode
van de salons van onze dagen en .Winifred
was gewend aan ouderwetsche lamp'en en
vertrekken met witte laiznkriseeringien, die
het heldere, ovenal verspreide licht terug
kaatsten. En het scheen haar hoe, dat er
overal een heele menigte menschem zaten
e.n BWoHen, terwijl zij een weinig links en
s echts met moeite versnijdende ielbs omver
e werpen, van de aan alle zijden al te
overvloedig aangebrachte fraaiigheden Ifcot
mVTW <^6s.?lui'Z6S doondTong.
och was zij niet angstig of zaet haar
guur verlegen. Zij ging al te zeer op
naar aanstaande ontmoeting met Miss
,ham' te luisteren. En het is ook noodig,
dat er achter heim: en de volken, pan
welke hij zijin ^wil oplegt, een ho)agerje,
door allen erkende imlacht staat, anders
leidt het egoïsme onvermijdelijk tot bot
singen en gewelddaden. Wfte miaakt een
plan op voor het nieuwe leven, dat tnlen
wil gaan opbouwen S,tel nu voor, dat
er ergens op1 de wereld nog een nieuw
gezelschap van mfenschen bijl elkaar wea-d
gezocht, Ofmi de wereldca'ésts op- te lossen
en dat hiertoe werden uitgenoodigdeenige
an'onikken, Üie van de wereld niet weten,
£en paar oude pastoors, die geen tij'd heb
ben om. een boek' te lezen en geen ziln
omi zich met politiek in te laten, ver
volgens een stuk of wat zieke nonnen, een
paar huism|oedei-s, met een druk gezin
een dronken man, 'dan noig een paai'
boeren, een boodschappenloopex van .een
of ander gesticht, enkele dienstboden, die
[misschien wel kunnen koken, maar niet
lezen of schrijven en tenslotte wat kinde
ren, jongens en imteisjes, die van hun jeugd
af 'dagelijks met vier of vijlf koeien de
bergen in trekken. Het zouden intejresJ
santé zittingen kunnen worden, iniet waarü
tWclnu, zoioiets heb ik bijT elkaar giekre
gen f Wïj zullen ziien, wat zijl er van
terecht brengen. Hun manier van praten
is natuurlijk anders dan die van de heeren
in Genève. Zij; vragen b.v. niet, wat er
zou kunnen of moeten gebeuren, maap.'
zeggen eenvoudig wat gebeuren zal of
zjj stellen het als reeds gebeurd voor. Zij
treden ook niet in 'debat en luisteaftm
niet naar praktische bezwaren: zij1 vertel
len, waar het op staat en trekken zi|ch
verder terug. Jefe5> .waarover- al m|ij'n
deputes het eens Zijn, "is, dat er na ge
noemde drie 'duistere, onheilvolle dagen
een Groote Koning gaat kolmen. Rabanus
Maui'us, aartsbisschop van "Mayenee in da
9e eeuw, doet deze zeer opvallende pip-
dedeeling: „Onze voornaamste geleerden
kondigden ons |m|et eenstemmigheid aan,
dat tegen het einde de tijden een dier na
komelingen van de Eransche koningen
over heel het ö-ude Romieinscbo a-ijlt zal
regeeren, dat liïji de grootste en de laatste
van alle koningen Zijh Zal (et ipse maxi-
mus et omnium reguim1 ultCmus). Na zijn
rijk gelukkig te hebben bestuurd, zal hij
ton laatste naar Jeruzalem gaan en op
den Olijfberg schepter en kroon afleggen,
Dit zal hot definitieve einde zïjh van het
Christen-Romeinsche RSjlk". Over dit rijk
had in 496 de H. Remfgius bijl den Dioolp
van Clovis zich aldus uitgelaten: „Ver
neem', mijn zoon, dat "het rijk 'der Fran
ken doo;r God is vporbestamld, om de
Roomsche Kerk, welko alleen de waar
achtige Kerk van Christus is, te verdedi
gen. Dit rijk' zal eenimlaal groot zijjn on
der alle rijken der aarde; het zal al het
gebied van het Romeinsche Rijk oruv.a.t-
ton en alle andere 'koninklijken aan z'ijn
schepter onderwerpen. Het zal duren tot
aan het einde der tijden; het zal onover
winnelijk zijln en welvaart genieten, zoo
lang bet aan het geloof! van Rome trouw
blijft en zich niet schuldig maakt aan een
der misdaden, 'welke de andere volken
ten gronde richten; maar het zal streng
worden gestraft, telkens als het aan z'ijn
roeping ontrouw wordt'.' De H. Methodius
(Bisschop1 en martelaar, vierde eeuw):
„Er zal eeu tijd koinen, dat de vijiandeu
van het Christendom zullen zeggen: „Wlij
hebben de aarde en al wie er op wonen
overweldigd en onderdrukt en 'de Christe
nen zullen niet meer in staat zijn, zich
uit onze handen te redden. Dan zal plot
seling, vol toorn, een Romeinsche keizer
tegen hen opstaan. Hij' zal wntwakeln
ais iemand, die na veel wijn te hebbien
gedronken, wakker wordt. Aanvankelijk
zullen de menschen hem voor nietswaar
dig aanz.en. Dan z'al hij! op de vijiandeu
van het christendom aanvallen, zijp
zwaard tegen hen opheffen en het eens
geslacht na het andere neerslaan. HM--
na zal groote vrede en rust op aarde
Zijn. Het volk zal in vrede leven en do
Norreys, om aan zichzelf te denken. Dus
was er werkelijk eenvoud in hare houding,
oischoon zij ar bij1 uitzondering in ïaar
leven bepaald ditmaal eens verlegen uit
zag. Doch dit verhoogde juist Bizonder
nare -aantrekkelijkheid, in de oogen van
enkelen ten minste.
Het staat te betwijfelen of Herta zich
taöti- T1*-'6 200 züu hebben aange-
lnic"en' - 20 Z0U li<>en' indien ziji bij
en min of niet dat zachte
gehad. buiPel<><>ze over zich had
gc'SnUom CCf^eadd-^ juist
woordjes toe S
Maxgons naam werd aangeWnRgd-
hopig verrukt over je is geworden, zooMs
ik je verteld heb. Wees een beetje aardig
tegen het arme kind, wil je? Wees niet
uit de hoogte of op een afstand."
Want beide verschrikkelijke1 dingen
kon Miss Norreys zijn, Zooals het gerucht
zei, en geruchten spreken af en toe wel
eens de waarheid. Maar niet wanneer zij
met den een of ander te doen had, niet
wanneer haar grootmoedig, medelijdend
hart getroffen was; dan kon er geen
priesters zullen van alle benauwenissen
zijn verlost." De H. Franc'iscus van
Paula 1508): „De Groote Koning
zal een groot leger hebben en de En
gelen zuUen met hem strijden. Allen,
idie tegen God in oproer leven, zal hij
ter dood brengen. Als een zon zal hij' on
der de sterren z'ij'n en koningsmacht over
de wereld krijgen." Monnik van .Wftri
(1701): „Er zal een gruwelijke .oorlog
uitbreken, .waarb'ijl het gansche Noorden
staat tegenover het gansche Zuiden omdex
aanvoering van den Grooten Koning. Deze
zal de door God ingestelde o.rde in staat
kerk en familie herstellen en zoo den
volken vrede geven." (Zeer schoon gezegd
nietwaar.?) Leon. Ricci (Generaal der Je-
lzieten, 1775): „Het Protestantcsjin|a
zal ophouden, het Turksche Rïj'k zal ten
gronde gaan en die held zal de sterkste
koning, van heel de aarde zïjh. Hij pal
een vergadering van mannen, die in da
kerk door vroomheid en wijisheid uitmun
ten, bïj'eenroepen, met behulp van den
Paus nieuwe wetten en verordeningen uit
vaardigen, den geest van verwarring doen
.ophouden en onze samenleving herstellen."
Mélanie: „Als de Groote Koning kio|mt,
zal men wel weten tot wat prijfe inen hem
heeft gekregen."
(Wordt vervolgd.)
van OVER DE GRENZEN
In memorhiit Mgr. Ignaz Scipcl. f
Mgr. Dr. ftfeipel, de vroegere Bonds
kanselier van Oostenrijk, is overleden;
in, het sanatorium van Berrit, waar hij
eenige weken geleden werd opgenomen.
Mgr. Seipel was reeds geruitmen tijd lij
dende. In het begin van diit jaar kreeg
hij een borstvliesontsteking, zood'at hij
al zijn lezingen en vergaderingen moest
afzeggen. Tot herstel van gezondheid
maakte hij; een langdurige MHdeHand-
sehe zeereis, bij1 terugkomst waarvan hij
zich naar het Kui-haus Sommering begaf,
waiar hij onder leidipg van Dr. Hansy een
strenge rustkuur doormaakte. De longaan
doening, waaraan Mgr. Seipel leed, was
het gevolg van den ïevolver-aanlstogj
weikie eenige jaren geleden op hom werd
gepleegd,d aar zich nog steeds een kogel
in een zij nor longen bevond, welke nooi t
verwijderd is kunnen worden. Hoewel
men aanvankelijk dacht, dat mgr. Seipel
nog gou herstellen, trad de laatste weken
een dusdanige verergering in zijn toestand
in dat .alle hoop opi herstel moest worden
opgegeven. De Christelijlk-gociale Partij
in Oostenrijk lijdt door dit overlijden een
groot verlies. Mgr. Igsaz Seipel was een
Weener van geboorte en van zeer eenvou
dige afkomst. Na den dood van zijn
moeder werd de knaap door zijn groot
moeder, die in de voonstad 'Fünfhaiijg
woonde, opgevoed. Zijn kindsheid verliep
in arbeiders-wijken en in de nabijheid van
fabrieken en werkplaatsen; z'ij'n eerste
school was de gemeente-school. Deze om
geving zou later een grooten invloed
uitoefenen op zijn politieke overtuiging,
op zijn gedaichtengang en opi de richting
zijner studies, waaraan Mgr. Seipel bijna
zijn geheele leven heeft opgeofferd. Hij
nad een buitengewoon talent voor de stu
die en reeds op jeugdigen leeftijd voel|d|i
liij zich tot het Firies-tersehbp aangetrok
ken. In J.uli 1899 ontving hij in den Bit.
Stcphanus-dom te Wieenen de H„ Priester:
wijding. Na. zijn priesterwijding ,was hij
eenigen tijd kapelaan em daarna pastoor
in de Lage-Alpen. Hier verbleef hij' te
midden van het landsvolk, dat later zulk
een groote steun voor zijn politiek zou
worden. Vervolgens werd hij aangesteld
tot pastoor te Weenen. In 1902 volgde
zijn aanstelling tot leeraar aan een meis
jespensionaat. Eien jaar later promoveerde
hij! aan de Wieensohe Universiteit tot
doctor in de theologie, waarna hij gedu
rende tal van jaren dit vak te Weenen,
Salzburg en eindelijk ween te (Weenen
vrouw liever, zachter en minder vrees
aanjagend zijn dan juist Herta»
Ein bi, haar eersten (blik' opi Winifred
kreeg zij met haar te doen. Lady Cam
pion's „arm kind" had Miss Norreys op
het dwaalspoor gebracht. Zij had geen
vermoeden, dat dit meisje tot de rijken
der aarde behoorde. Winifred was zoo erg
eenvoudig, gekleed. Zij; was wél netjes^
maar daarmee was ook koo ongeveer alles
'gezegd. Hare wandeltoiletten lieten meer
te wenschen over dian har© gekletedë ja
ponnen, die, ofschoon misschien een wei
nig te zwaar en op het kantje af van te
eenvoudig, toch, zooals men heeft gehoord,
van een rijke stof waren gemaakt, terwijl
zij buiten niet zeer hoogei ©isichen had
leeren stellen aan de recht en slecht ge
maakt zwarte of donkerblauwe serge ja
ponnen, die haar gewone dagelijkisohe win-
terkleeding- uitmaakten.
'E,n de kamer was niet helder ver
licht. Alles w.a,t Miss Norreys zag, was
een meisje van niet meer 'dam geimiddelde
lengte en eenigszims vierkant gebouwd,
dat met verschrikte oogen en een onmis
kenbare uitdrukking van zich niet thuis
te gevoelen, naar Lady Campion stond
rond te kijken.
Haar gezicht was zeer goed, goed van
als opvolger van fifchiedler deceerde. In-
tusschen bemoeide hij. zich ijverig met
de politiek en al spoedig :had de naam
van dr. Seipel in Oostenrijk een bekenden
klank gekregen. In 1921 kwam dr. Seipel
aan het hoofd te staan van de Chr. So®.
Partij, terwijl bij een jaar later da taak
op zich nam «m Oostenrijk tot een levens-
krachtigen staat te maken. Op 31 Mei
1922, toen Oostenrijk op het'punt scheen
ten onder te gaan, kwam 'het eerste minis
terie Seipel aan het bewind. Toen mgr.
Seipel alsi bondskanselier optrad, bevond
zkh Oostenrijk in een fina.noieele en eco
nomische chaos, welke bijna z'onder voor
beeld in de geschiedenis was. Maar hij
za,g duidelijk het te bereiken doel en
in zijn geest had mgr. Seipel reeds een
plan gevormd, dat in den loop der jaren
tot uitvoering zou komen. Onmiddellijk
nadat zijn eerste minfeterie aan de Re
geering was gekomen, ondermaan hij- een
reeks diplomatieke reizen naar Verona,
Berlijn en Praag. Het resultaat hiervan
was, dat een volkenbondsleening kom wor
den gesloten en da,t da Oastenxijksche va
luta werd1 gestabiliseerd. De eerste stap
aan het werk van den heropbouw van
Oostenrijk' was gezet. Bijna werd mgr.
Seipel het slachtoffer van een revolver
aanslag welke op' 1 Juni 1924 opi hem
werd gepleegd. Zijn sterk gestel zege
vierde echter, hoewel hij! de gevolgen
hiervan nooit geheel te boven is 'geko
men, daar het onmogelijk bleek' een der
kogels, welke hem had getroffen en in
een zijner 'longen was gaan vastzitten, te
verwijderen. Het eerst© kabinet-iSieipel
trad op 18 November 192.4 af, hoewel
mgr. Seipel de leiding van de Chr. Sod.
partij bleef behouden. Den 20en October
1926 vormde hij' zijn tweede en den
24en Maart 1927 zijn derde kabinet. Of
schoon Mgr. Seipel vaak van meenimg
verschilde met' zijn bondgenoioten "iin "de
t-egeering der Grcot-Duitaohea'S, bleef de
burgerlijke coalitie met goed succes wer
ken. Van de zijde der socialisten wend
steeds een zeer heftige oppositie, welke
vaak persoonlijk was en meermalen gelijk
stond met een hetze, tegen den priestjer-
staatsman gevoerd. Tengevolge van de
hatelijke aanvallen van in het bijzonder
het onrechtvaardig verwijlt-, dat mgr. Sei
pel den arbeidersstand haatte en da,t
daardoor de arbeider» verleid! zoiuiden Zijn
uit de katholieke kerk te treden, waren
oorzaak, dat Mgr. Seipel in begin 1929
zijn functie als honds-kanselier neerlegde.
Kort daarop legde hij eveneens de leiding
der Chr. Soc'. .partij1 neer. Ondankls zijln
drukke politieke werkkring is mgr. Seipel
zijn geheele leven door een voorhaeldig
priester gebleven. Priester was hij, niet
alleen door zijn uiterlijk, Zijn gang, zijin
houding, maar vooral door den vclor-i
beeldigen eenvoud van zijn leven en zijn
getrouwheid a>an het geestelijke ministerie.
Als kanselier bleef hij wonen 'in het
Zusterklooster te Weenen, waarover hij'
als rector was aangesteld. Mgr. Seipel
was een zeer vroom priester, die ©n
steeds op ilit was zijn priesterlijke func
ties te vervullen. Dit bleek1 nog o. a,
tijdens Zijn kortstondig verblijf in Noor
wegen in October 1930. Den dag vóór hij1
te Oslo aankwam, werd de pastoor van
de St. Olavskerk aldaar door den 0,os-
tenrikechen Consul-Generaal opgebeld die
vroeg, wanneer de hooge gast de II. Mis
kon lezen, daar mgr. Seipel geen dag zt>u
overslaan om de H'. Mis te lezen en ook
op reis van deze gewoonte niet afweek.
De prelaat had dus van te voren order
gegeven dit voor hem te regelen. In alle
Noorsche kranten kon men dan ook' lezen,
dat mgr. Seipel in de Olavskerk' dei H.
Mis zou lezen. Toen hem de keuze werd
gelaten tusschen hoog- en zij-altaar, ant
woordde Mgr. Seipel zeer bescheiden: „Ik
ga, waar u mijstuurt, pastoor."
vorm en friseh van kleur, de oogen, in
weerwil van hun lichte verwarring, helder
en innemend en tiet geheel was liever dan
Winnifred"s gezicht gewoonlijk was, dank'
zij den voorbijgaanden schrik en hare
lichte verlegenheid.
Het volgende oogenblik begroette Lady
Campion haar reeds, hare lieve maniertjes
in praktijk brengend, waaropi zij zich ten
onrechte verhief, om het meisje op haar
gemak te brengen.
En spoedig daarop1 was Winifred bezig
met haar gewone gemakkelijkheid Lady
Campion's vraag te beantwoorden, waar
Mrs. Balderson en liare 'zuster wareD
gebleven.
„Zn komen iets later," zei Miss Mary-
on. „Zij zijn eerst naar de tentoonstel-'
ling van kant en borduurwerk in
Street gegaan en daarna moeten zij nog
naar Mrs. Nesterton. Het was reeds een
vroeger gemaakte afspraak, maar "Mrs.
Balderson zal op haar terugweg stellig
nog hier aankomen."
„Het is heel aardig van u, dat gij ge
komen zijt," zei Lady Campion. „Het zou
;al te erg zijn geweest, als gij allen ons
in den steek hadt gelaten."
„Ik vond het veel te heerlijk," zei Wi
nifred. „Ik ben zoo blij u weer te zien
OOSTENRIJK
Be malie van wantrouwen verworjien.
De Oostenrijlksche Nationale Raad heeft
j.l. D'.'nsd&t dt door de Groot-lJuitsdhers
ingediende mlotie van wantrouwen tegen
de regeering met 81 tegen SI stemmen
derhalve biji staking van ste'mlmen, var
worpen. De regeeringslmjeerderheid had'
alle afgevaardigden doen verschijnen. Ook
voor 'den zoo. juist "overleden tb. Stedpël
was reeds een plaatsvervanger aanwezig.
AMERIKA
De troebelen in Brazilië.
Reuter meldt d.d. heden git Sao Paulo
dat de opstandelingen zij noemen zich
„de constitutfionalisten" een groote aan
vallende beweging zijn begonnen tegen
Rio de Janeiro. Het is hun doel den pre
sident van Brazilië, Vargas, af' te zetten,
de grondwet te beo-stellen en onverwijld
verkiezingen uit te sehrijVen.
Bolivic en Paraguay.
Op het bericht van nieuwe vijiamdelijjk-
heden tusschen Bplivië en Paraguay heb
ben de regeeo-jngen van de Vereenigidë
Staten, Mexico, Cuba, .C»ltim|bië en Uru
guay zich tot de veertien andere Ajntelri-
kaansche staten gewend, met het verzoek
deel te nemen aan een poging, om den
vrede te handhaven.
i Tl
De Boliviaansche troepen hebben een
groot offensief geopend tegen Puerto Car
sado, een der belangrijkste strategische
punten aan de Paraguay. Uit Asuncion
zian opnieuw Paraguaansiche troepen naar
de grens vertrokken, uitgeleide gedaan
door een enthousiaste menigte.
Het enthousiasme in Paraguay üs overal
zeer groot. Redenaars zetten heit volk op
om de heilige zaak van Paraguay te ver
dedigen eu spreken van een „rechtvaardi
gen oorlog". Te Conception hebben de
vrouwen zich bereid verklaard een amazlo-
nen-bataillon te vormen. De opperbevel
hebber der Paraguasche troepen bevestigt
de ontruiming vjn Fort Ronqiuieron dioor
de Paraguasche troepen, doch schat de
verliezen der Bolivianen opi zestig man.
De Paraguasche troepen worden, zooals
ook in de offioieele communiqué's wordt
toegegeven, geholpen door de gnooha hittle,
die in bet lage moerassige land van da
Gran Chaco in de omgeving van het ge
bied der botsingen, heanscht. Da Bolivi-
aansche troepen zi,n grootendeels uit het
gebergte en uit de hooglanden afkomstig
en zin niet bestand tegen de hitte en da
moerasdampen, zoodat velen hunner door
moeraskoortsen worden aangetast.
Van Paraguasche zij'de wordt medege
deeld dat 600 man Boliviaansobe troepen
van een Boliviaanscb infanterie-regiment
zouden .zijn gedeserteerd, over de Piilaoc
mayorivier zijn gevlucht en ziek' en koort
sig op Paraguaasch gebied zouden zijn
aangekomen. Van Paraguasche zijde ia.
men dan ook van meening ,dat de hitta
cn de moeraskoortsen het moreel van da
Boliviaansche troepen ernstig hebben ver
zwakt.
De Paraguasche troepen moesten, naar
van Boliviaansche zijde wordt medege
deeld, het Port Bouquerion verlaten na
een hevige artillerie-beschieting en een
luchtbombardement door de Boliviaansoha
vliegtuigen.
Verkorting van dc werkweek.
Eergisteravond heeft president Hoovetr
met den staatssearebaris voor arbeid Dook,
den staatssecretaris voor handel Lamjomd
en een aantal leidende industrieelem iuiit
Niieuw Engeland een conferentie gehad,
die tot diep im den na,cht du,ur|d)e. Biesplro-
kën werd voornamelijk' het plan van pre
sident Hoo-ver tolti invoering van de vijf-
dagenweek, waarvan hij hoopt dat het
nieuwe werkgelegenheid voor drie millioen
en" met een kleine aarzeling .en ©en
opkomenden blos, die haar niet misstond,
terwijl zij den kant uitzag, waar zij on-
de.rwi.l Hertha reeds ontdekt had „u
weet, ik ben u zoo- dankbaar, dat ,u mij)
de gelegenheid opent om Miss Norreys
te ontmoeten. Het was allerliefst van Lu
om u mijn wenSch te herinneren."
Dat Lady Campion die wensch op dit
oogenblik nog wel zoo helder voor den
geest stond, daarvoor .begon zij een wei
nig bevreesd te worden, toen andere gas
ten zich om de gastvrouw begonnen te
verdringen en deze toeken en gaf van
zich te willen verwijderen.
„Ik moet het ronduit zeggen, anders
zal ze vergeten mij voor te stellen,"
dacht .Winifred met haar gewone flink
heid. li
Maar Lady Campion was toch niet
vluchtig en weinig te vertrouwen
als waarvoor zij! nu gehouden werd. Zij
was werkelijk allerigoedhartigsit en züj
vond Winifred's rondborstigheid heel aar
dig. Met 'de hand op haren aitn trok zij
het meisje zacht met 'zich mee naar de
sofa, waar Miss Norreys zat en niet
zonder belangstelling de geheele kleine
scène had gevolgd.
(Wordt vervolgd).