ZATERDAG 30 JULI 1932
NIEUWE ZEeUWSCHE COURANT
KERKELIJK LEVEN
ALLERLEI
1
BOEK EN BLAD
I GEKKE GESPREKKEN j
Juni, dat ze zoudeu tb|mjeii. Hij[ hoOpt©
toch nog pp 'n klein berichtje met deu
juisten datum!. 1 i
Begiin J.uni kwaim1 de brief.
Maar toen Jansen gelezen had, sto|nd
z'n gezicht 'Zóó ontsteld, dat Anna vroeg;
,tMaar w;at is ea-J3" j I
„jLees eens" zoi Jansen, taes oen». Za
ze komen niet eens hiler. In in hotel gaan
«e au, schrijft Henk." 11 I
Nog eens las-ie 't. Stond er toch wed-
kelijk„Vader we hebben an'aar kamlat»
besteld in Hotel ,jdes Indes" teHjpsj
Haag. Ke vinden het te veel drukt!
yoor u omi bijj u in huis te komen, wie
kunnen elkaar immers toch nu dijkwijls
genoeg zien.2" I i i
'n Traan parelde op den brief. U'a
drukt Al kwamen ge met tienen! (WAt
zou ie oimi drukte geven.3 Als je maar bij
elkaar was, daar ging 't om'. Maar ochj
ze bedoelden 't natuurlijk goed. 't Ka»
alleen jajnlmer, verbazend janrmler. Kat
'n plannen vlieden nu in duigen. KaJido-
liügen mlet Henk spelletjes doen met de
kinderen, de gezellig© avondjes. i
Nu zouden zo zeker Za.o af en top oetna
op visite bo|mlen en dan moest hlij( piïa1-
sehien wel eens naar dat hotel. D|aar zou
't natuurlijk héél deltig zijn, hij zou er
zich vast niet thuis voelen. f
Den 17den Juni 'ging JaJnisen al vroeg
op reis. hij( wlist niet precies hoe laat da
boot zou aankjo|m!en en wilde in ieder ge
val op Lijd zijn. En al was-ie teleurge
steld. pmdat z'n zppn niet in zjj|n| huis
itwaim, waar-je toch hoorde, toch ginjgj-io
heen vol verlangen en blijdschap. Nu
zouden zij' "dan w'erkelijjk "kjo|u)'en. Maar-
toen Jansen 's avonds thuis kwaiin, zag
'Anna direct dat er iets niet in orde was.
Higi was zóó stil, vertelde zoo weinig. J
Hij kon er niet oyer praten, wilde nipt
zeggen, hoe alles hem! was tegengevallen.
Henk was wel hartelijk geweest. Ja,
hij had zelfs tranen in z'n oogen gezien
bijl 't eerste wederzien. Maar Cora wlas
jujst geweest als Vroeger. D|ie had hiqnl
'n hand gegeven en gevraagd: ,,tlqa
jmlaakt u hetj" juist zóó alsof ze elkaar
yierledcn week nog 'gipsprioken hadden.
De kinderen hadden lief gedag ge'zie|gd,
®la,ar ja verder nog vreemd tegenover
hem gestaan, wat héél best te begrijpen
was. ze hadden hem' immers nooit gezjein,
1 's Middags om vier uur- was da boot
aangekomen en hij: had gedarht den ver
deren [middag biji hen te blijlven. Ma,ar
toen waren met veel lawaai en drukte,
kennissen van Cora op hen komen af
stevenen. Die kwamen hen halen, maar
Waren wat verlaat, jiu mjoesten ze mee
naar hun huis en dan dpn; volgenden dag
naar Den H,aag. 1 i
Op hemi was niet gerekend. Hienk deed
wel wat verlegen, maar deed toch, als
al tij dj Cora, haar zin.
Hij' ging dan naar huis, alleen. En zij
waren bij kennissen, niet bij] hun v|ader.
Dat was „te druk". 1
Hïj' voelde, dat dit half jaar waar hij
zóó naar verlangd had, één groote teleur
stelling zou worden. i
Deu volgenden pi|aiigen gicg-ie als ge
woonlijk naar 't plantsoentje. Maar z'n
pijp bleef' uit eu hij praatte weinig.
,,En is je zoon gekomfen-S" vroeg Biei>
tels.
„|Ja, gisteren" zei Jansen; maar zfn
oogen glansden niet. ,„Met de Manniix
yna St. Aldegonde."
,jEn wanneer breng je 'oi nou mep
hier heen?," vroeg Rinus Verheden., j
,,ik Keet niet'i zei J;ansen mlet 'n zucht.
„Misschien heb-ie wel gelijk gehad Rinus,
teen je zei. dat-ie niet bij1 ons op biet
bankie zou willen zitten." j
Niemand vroeg verder.
Z,e begrepen 't zonder v'eiel woordfen.
Maar allemaal dachten ze hef,zelïld/e[r
„jAiimte k©rel."i i
„DOLLY".
Het gebeurt meer, daf 't buurmeisje
met het buurjongetje spelen mia,g. Elu het
gebeurt ook meer, dat die tlwtee tengevolge
van grootero en oudere vopwheleldlen, el
kaar eeuwig trouw beloven en oen hei
ligen eed zwieren, dat za man en vrouw1
zullen worden.
Ala ar zelden wil het toeval, dat zulke
speelkameraadjes samen in 't boot je stapr
pen, da.t naar een typiisdh eiland vaart.
Een eiland met een heerlijke kust, maar
als men door een mooi bosdhi in de eigen
lijke nederzetting der gehuwden kamt, kan
diat nog wel eens tegenvallen,.
Ed Bomers en Tiny Holte jhfldden als
zoovelen in hun jeugd samen op dien
zolder gekropen. Ze hadden met hun kin
derlijke fantasie „papa en mama" ge
spoeld! en zoodoende bemerkt, da.t zo Won-
d'efwiel biji elkaar pasten'. Ze hadden twiea
poplponkinderen en die jhaidden ze zipls-
lief. En ze wisten wielk ©en eltejide h|et
voor doze Wezentjes met 'hun glazen ©oglein
zou zijn, als zij als moderne kinderen nog
eons zouden scheiden.
Eien van de twee pojpenkindercii was
onder de waterkraan ten doop gehouden
en met veel ceremonies „Dolly" g|e-
noemd. Die doop had echter fatale ge^
volgen. Het arme kind kw'am er smerig
eu mismaakt van den doop af. Dat was
juist de oorzaak van hun bijzondere liefde,
die zij: na de vele vergoten tranen aan
htot popipenkind schonken. Ejn die spe
ciale liefde voor „Dolly" bleef tot huD
twaalfde jaar, tot zij; door het woeste
leven uit elkaar wierdem gerukt, omdat
Tiny onder de kostsdhjoalkindenen werd
gedetacheerd.
Het toeval wilde, dat de twen jeugdver-
liieidien elkaar na acht jaren v.an betreurde
scheiding op de ijsbaan Weerzagen. En
boe gaat het in zulke gevallen?, Oude
jeugdherinneringen wierden opgehaald on
der een kop warme melMiocola en later
onder een kopjei thee bij' Tiny's ouders
haitis.
„Of ihij nog gauw- weer eens aankWram
Het moet worden gez'ogd, dat Tiny in
den loop der jaren was gegroeid tot een
slank meisje met een knap gazkjhJtjie.
En dus kwjajm de oude jeugdvriend ww
eens spoedig aanwippen. Doorziejhtdiggauw
zelfs. I
Amoï en Cupido eclhloten samen en in
vereeniging twlee hjarten aan puin. Ein
dies werden E|d en Tjiny een verliefd en
verloofd span. I
In een dier eerste wtekien van hun jonge
en tocihi oude liefde herébelden ze hun piqpi-
peukinderen in eeire en volle glorie. Gul
en 'hlartelijk schonk Tineke aan haar jon
gen de oude smerige ,popi „Dolly,". En
verheugd nam hiji die mee.
„Altijd, altijd zal ik haar beiwlaren
liefste", had hij gefluisterd ,,©n ztijt zal
mijn gelukspopi zijn."
Dat is precies een maand geleden.
En nu hebben ze mot gejtad. Eirge mot.
Het ging over een meisje.1, dat hij 'had
gehad en .toch niet zou hebben gehjad. Dat
is zeer duister. En toch eenvoudig.
Hij, de trouwe Eddy, was door ©en
vriendin van het lieve Tineke angéeer een
half jaar daar voren met een ander meisje
aan zijn arm gesignaleerd. Het wlas wel
geweest voor den tijd, da,t ze elkaar had
den ontmoet, maar het Was toch maar zoo.
En het ergste !w|as, dat hiji haar gezwo^
ren had, dat zijl zijn eerste liefde; iWas.
En hoe verklaarde hij: dan dat andere
meisje aan zijn arm.?,
Het ;w;as hoog geloopen, bar hoog. En
zij liad 'hem een' briefje, zijn ring en zijn
congé gegeven.
Hiji leed en kwijnde. En teerde iwleg
door smartelijk verdriet. Kant hiji was
verliefd als een backfisch, op een snoes van
een taschje. En dia geschonken bonbijas
zaten hem dwars. Zij krenkten hem in
zin mannelijke eer.
Zij leed en kwijnde. En teerde, ook wieg
door smartelijk verdriet. Maar ze was be
halve verliefd' ook een duiveleclh© stijfkop.
En' vergeven zou ze hemi in de, ©erste
tijden zeker niet. j
Een week na hun tweede scheiding
li'wam hij op een goed idee. Hij! zou haar
„Dolly", zijn gelukspopi sturen. Dolly en
anders niets. Dat moest haar trrffen.
Kant daardoor zou hij haar aan hun
oude liefde herinneren. En hlet diepste
van haar hartje raken.
Met de eerste de beste post ging „Dol
ly" dn zee. Mét de heerlijkste, gevoelens
van h;oop en verwachting van den afzen
der in zijn gelukspopi.
Met de tweede post'arriveerde de mas
cotte. Het hooghartige en verliefde meisje
ontving het pakje met kloppend' hart.
Toen zeeg ze neer en knakte als een
reep* chocola, die het te warm. heeft gehhd,
ij» tweeën. Kant hiji had haar de popi zon
der een woord erbiji teruggestuurd. Het
was nu definitief teneinde, de romantische
liefdes-idylle.
En het hart van het lieve meisje: wjerd
een soort gepantserde autjo.
'Eind goed, al goed.
„Dolly" js een goede gelukspel. En ze
heeft daarvan zonder aarZ'elen duidelijlje
blijken gegeven.
Klant hij heeft haar niet gekregen.
Ter eere van Et. Antonius.
Aloeili.k is het in dezeui tijd v:an malaise
een nieuwe kerk! te moeten bouwen. Nog
maeili„ker is het, wlanneier, dit moet ge
beuren in een van de armste volkswijken
van Amsterdam. Kant artm zijn verreweg
de meesten va,n mijn toekomstige pa
rochianen. Arm naar ziel, vandaar dat
deze kerk~ zoo brooduopdig is. Indien
deze menschen niet spoedig een eigen kerk
en dus ook meer intense geestelijkp verzor
ging krijgen, staat het te vpoezen, dat do
metesten Weldra tot volslagen onverschil
ligheid zullen vervallen. Arm naar
lichaam ja, ik weet, dat zijl gaarne wel heit
hunne zouden willen bijdragen, maar zij
kunnen niet o,p noemenswaardige wijze
aan den bou'vv bijdragen, Kat doen in
deze ontzettende moeilijkhjeid.3
Antonius, de groote .Wonderdoener te
hulp roepen. Een kapel z:al aan Hem
toegewijd worden. Mqcht ik hierin slagen
nu w'i; overal zijlu 7de eeuwfeest vieren.?,
Kanneer al zijne verteexders mij' eens wat
helpen, dan zal ik slagen. Mag ik dan
eens oij gelegenheid van zijn 7e eeuw
feest, ondanks deze moeilijke tijden, ter
eere van Hem, een bescheiden bijdrage
vragen.? Zoovelen zijn er nog misschien,
die een gunst verlangen of reeds door
Ejjin tusschenkomst gekregen hebben en
ik Deloof, dat waji later de weldoener©
onzer Antoniuskapel niieit zullen verge
ten. Etn iedere bijdrage zul ik beantwoor
den met uit dank terug te zenden een
mooi plaatje, waarqpi die groote Heilige
staat afgebeeld', zaoals Hiji Wprdt afjpe-
G if ten ien 'gaven te iZendbtn aan danbouw,-
beeld' in de 'groote basiliek van Badua.
pastoor Piater Stanislaus van den Berg,
St. Rosaklooster, Hagedoomplein 6, te
Amsterdam (Noord), P|oöbgiro 112469,
waarvoor wijl U venwijizle® naar de in dit
oiad voorkomende advertentie.
De hondsdagen voorheen en thans.
De hoogste temperaturen in het jaar
vinden we meestal einde Juli en begin
Augustus, ongeveer 40 dagen na den
zonnestilstand. Kanneer de zon al lang
het keerpunt voorbij is, hebben we de
heete hondsdagen. Ke spreken allen
van de Hondster en van de hondsdagen,
maar slechts enkelen zijn in staat juiste
mededeelingen te doien over den oor
sprong en de beteekenis van deze uit
drukkingen. Tegenwoordig, d. w. z twin,
tig ecuwien sinds Keizer Augustus cn
dertig eeuwen sinds iden hoogsten bloei
der Pharoao's, bereikt de zon niet meier
hetzelfde punt van den hemel als toen
maals. Maar het begin van den zomer,
die gelijk miet den zonnestilstand samen
valt, kwam toen overeen met de gelijke
opkomst van de zon met Sirius. Deze
ster, Sirius, die tot het sterrebeeld van
den Grooten Hond behoort en in zijn
wondervol blauw, licht als de schilte,
rendste ster aan <den hemel verschijnt,
is ook aan de leeken in de sterpekunda
bekend, het is het schitterendste' licht,
punt, ;d;at vooral in de heldere herfst-
avonden de paipdacht yan den jy.andelaaj
trekt en als het .ware het gehfiele zuide,
lijfce deel van den hemel behaerscht,
Sirius, zoo werd ze door de Griekenj
Sothis dopr (de Egyptenaren genoemd,
vele eeuwen geleden, toen de opkomst,
van deze ©ter gelijktijdig met die yan
de zon plaats had in het begin yan Juli)
als thans in Augustus.
Groot was voor de Egyptenaren de
beteekenis van de opkomst yan Sirius.
omdat het tropisch jaar met het opko,
men begon ien Sirius de onfeilbare voor,
bode was van de aanstaande overstroo,
mingen van ;den Ny'l, yart zoo groot put
voor den Egyptischen landbouw. D:e op.
komst van Sirius werd dan ook met
vreugde b,egroet en met godsdienstige
plechtigheden gevierd, zooais dat reeds
ten tijde yan de oude Pharao s ge-,
scliiodde.
Bij de Grieken en Romeinen wterden
daarentegen de hondsdagen als ongeluk,
voorspellende beschouwd. Men yi.eies.di5
gedurende die .dagen het uitbreken van
een of andere .ziekte of hgt plaats .vin.
den van een of andere catastrophe. Kfj
vinden daarom, bij eenige oude schrijvers
de mededeeling, dat de Romeinen jaar
lijks een zwarten hond ten offer brach,
ten om den on heil brengen den toorn van
de Hondster te doen bedaren,
In onzen tijd vallen de werkelijke
hondsdagen in het einde van Juli en in
de eerste ftagen van Augustus, maar,
naar een oud gebruik beschouwen allo
volkeren yan Europa nog steeds de da
gen van g2 Juli t|ot 24. Augustus als
hondsidlagen, terwijl de zon niet meer on,
der het sterrebeeld van den .Grooten
llond, maar in het teeken van .den;
Leeuw in flen dierenriem opgaat.
.Eenige oude schrijvers hebben zich dg
moeite gegeven, jde oorzaken yan da
groote hitte gedurende de hondsdagen
op te sporen, ien ze geloofden, dat zu ze
hadden gevonden door te yerklaren, dat
de zon, toen zie samen met Sirius ppgitig.
die toen voor de grootste, stelr yan het
heelal werd gehouden, epn door deze
ster vergroote .warmte over de aardig
verspreidde. Alsof de .warmte van deze
zoo ongelooflijk ver staande ster nog op
de aarde pp eenige wijze kon worden
gevoeld.
Het is een feit, dat in de hondsdagen
de grootste hitte van den dag zeer yaak
in onze streken door hevigen regenval'
niet zelden vergezeld yan hagelbuien,
wordt onderbroken. Hygiëne en de mo
derne preservatieve maatregelen hebben
het gelukkig foo ver gebracht, dat te
genwoordig epidemieën, zooals vroeger,
in de dagen van groote hitte, niet prwfif
voorkomen. 1
iKaaroiml lu vroeger eeuiweu gof
Ivangrnissen overbodig waren.
Goedgetoaaierde menacihen maken sopijs-
tïj'ds ook wel fouten en hef kan gebeu
ren, dat denmand een hond houdt,zolnf
der een belastingpenni|n@ er voor te( bier
zötten. Eertïj'ds werd de ovërtneder nilat
gevonnist, jnaar werd do wet terstond
op hem toegepast. Iemand die een mis
drijf1 had heglaan, wea-d veroordeeld oin
enkele uren in plank ela gesloten te zit
ten. In dé planken wiarsni enkielq galcin
geboord, waardoor het slachtoffer zijn
voeten (mpest steken. D© planken w|ejrde|u
dan stijl' aangeschroefd en gesloten, fceir-
w'ijl de sleutel door den imlaaisteaat werd
bewaard. Zoo, imloest de pvertrodier dan
enkele uren in het blok gpsiioien ti© uit
zitten. Diit proces was pSjhlpos, dnch zeer
eentoni|g|; het gaf' den .mpsdnidiger .tijd
genoeg io(ca! zijln zonden fp oiverdepten. D|a
strai'paal was al zeer onaangjenajtm'. Op
een verliooging werd een verticals paal
geplaatst, waaraan een dwarsliat unlet schar
nieren vastzat. Ka-nneer b.v. eepi bakker
was aangehouden, oimdat hiji het brood
onder het gewicht had verkocht, moest
hiji urenlang op het platfbï|m staan; zijn
hoofd enh anden moest hiji dan, door .de
Opening van de dw.ajslat steken, welk©
dan zoo werd aangeschroefd, dat het
slachtoffer zich niet kan bewegen. Een
'gerechtsdienaar stond steeds in de nabij
heid om het publiek de verlangde in
lichtingen betreffende dan gestrafte te
geven. Elk uur werd het platforjml ge
draaid, zooidat het slachtoffer een ander
uitzicht op zijn omgeving kon hebbfen.
Bpvendien hadden de toesohouw[ers het
recht hemi met rotte afaren tie gopiem.
Daar zijn handen vastzaten, was het voor-
het slachtoffer onmogeljik zlijjn gelaat ta
bésicherimten of terug tc 'gooien. Me|eirt
mjalen daagden de bitterste vSj'anden vap
den gestrafte op, die hejn! mét steienen
bijna doodgoojden. Spimfe echter toonde het
yolk eenigi medebj'den en dan wierd dan
gestrafte met bloemen inplaats van meit
stieenen gegooid- E.en dronkaard wferd
gewoonlijk in een vat geplaatst, waarr
miede hij' de straten moest ro-ndloolplep.
Als een man een twistzieke vrouw had,
werd zij op een stoel vastgebonden, wclkla
stoel oip> een plank was vastgespijkerd.
De vrouw wei'd dan naar de dichtstbïjV
zijnde, rivier gedragen, waar zijj m©t stoel
en al dn het water Tverd gedofmpGrii
Telkens als zij boven kwlapi' en weer
begon te kïj|ven, w'erdde operatie hiep-
haald, net zoolang tot zij!" - ztveeg. Oiok
wel werd ziji ,op een houten paard g.azlet
en zoo, door de straten getrokken. Epn
praatzieke viouw werd ook wel op een
andere manier gestraft. Zij; kreeg dan
een soort hoed van metaalgaas io,p, waarin
een Ijkeren tong was genthakt, welk®
zeer preclies om de mlond pasta en hle|t
spreken belette. Voor de ge,iiingst|e| over
tredingen werden de mtemséhtemi vroeger
opgehangen. Voor een diefstal tea- waarde
van zestig gulden werd mén gehangleb
en de rechters ontzagen zieli niet deizb
straf ook op vrouwen en meisjes toe te
passen. Ook de Verhanndng mét het Ver
bod dim1 in het land tgrug te komen, werd
veelal toegepast. De gevangenissen waren
in die tijden zeer ondioebnntigde ge
vangenen hongerden mieéistal dood. Als
liet eens een enkel© mianl gebeurde, dat
de jurjj het niet eens kon worden over
een uit te spreken Vonnis, dapi wierd heit
slachtoffer eenvoudig op, een kar geladen
en over de gl-enzen van het kind pf dé
'provincie gezet. i 1 1
Een ondernemend meisje.
Toen de EingeJisichie schoener Elbqal Eis-
her, op yyeg v,an Ejt. Nazaire naar Lisisa-
bon, zilch, in die Golf van Biscay© bevond,
ontdekte de kapitein een verstekeling, die
eem meisje in jonglenskleacesi bleek. Het
yias Senoriita Elena dé Araujo, de doohL
ter van den president van San SialVadoa-,
die :n Maor-t van het vorig jaar 'z'ijm ambt
had aanvaard, doch in het begin van dit
jaar door een opstand tot vluchten ge
noopt yerd.
d.uffrou'w] Araiujo, een flink meisje van
18 jaiar, met blond haar en blauw]© ooglen,
schtjtat ©en ,a,vontu.urbjke geost te bezit
ten. Naar z'iji aan .een oorreisijjomdient van
de Star te Lissabon vertelde, jw'ais z'ij
verleden jaar miqt haar moeder naar
Europa, gekomen en diaar opi ©en Lon-
densuh© school geplaatst. Htoelwjel ex zienr
streng toezicht (wjeirid ujtjgeioefeind pip da
leutuur van d© jonge meisjes op tlio
school, slaiagdle ziji er tooh' in ©eniga avon-
turon-romans te lezen; die twlonden haar
zoo op, da,t zij1, besloot er vandoor ite gaan
en op eigen houtje die [Wereld te gaan
bekijken. Dat viel haar makkelijk, oondiait
z'tjj sinds Kerstmis van sc'hpiol jvias en im-
woontl-e bi; een tante.
Een maand geleden ongeveer stak zij
een paar pand sterling bij ziéhl en het
diplomatieke piaspoort, dat haar vader
haar in zijn p(residentstij|d verstrekt had,
Ziji stapte opi den. trein naar Wat Zuiden
van Engeland; daar sloqp zij ergens aan
de kust aan boord van een vissöhatisv;a.ar-
tuig enh1 ad het geluk daarmee na een
reisje van 14 uren in Bonnes op da
Pranaéhe kust te belanden. Ongezien .wist
ai; van boord te komen; eenmaal aan
den wal, vroeg, z'ij zile'h af, waar zijl nu
heen zou gaan. Zij had van Portugal
gelezen, het land van de zon en van da
zeevaarders, en besloot daarheen te, trok
ken. Daarom ging ziji naar St.-Nazaire en
informeerde, w,at het eetrstte schip zon
zlj'n dat naar Lissabon ging. Men ver
teld© haar, dat de „Shoal Fjslher" oVeir
een uurtje het anker zou. lichten. Daarop
Liep znj de stad in, koc'hit een zeemanspak,
trok hét aan en sloop ongemerkt aan
boord, waar ziji ziich verborg.
Aanvankelijk voelde zijl zich dolblij van
opwinding over het slagen van haar avon
tuur, maar toen hét iin de Golf van Bis-
caye een beetje rnwi dieied worden, kreeg
zij last van zeeziekte en was het met
blijdschap 'gedaan. Zijl voelde zich ziek
©n ellendig in kon het im haar sdhnilplaats
niet langer uithouden. Toen zij; aan dek
kwam, werd zij' door den kapitein ontdekt,
die aanvankelijk erg boos was. Gelukkig
voer de vrouw; v|an den kapitein me©, dia
erg vriendelijk voor Elema, wlas, zooala
ten alötte trouwens alle- opvarend-en. Zoor
dra ltaar zeeziekta geweken was, wérkte
zi, om haar reis te verdienen.
Lij aankomst ta Lissabon w'erd ziji naar
den Eugelschen consul gebracht, wien zij
haar wensoh te kennen gaf om naar Parijs
gezonden te worden. De consul oordeelde
bet beter, haar eorst maar terug te zenden
naar Let «Jhip, waar zij' veilig opgeborgen
was. Da bbemanning was bliji haar ta
zien terugkeeren, Want zij' had zich op
reis Zeer bemind weten te maken. Intns-
aeken zijn de ouders van het meisje, die
in Guatemala vertoeven, gewaarschuwd
gaven zij toestemming, d,an mag zij zich
naar Pianijla begeven, Iwaar zijl tal van
kennissen heeft.
Toen de tante van h»l meisje te Lon
den .het verhaal van haar zwerftocht
vernam, berstte ziji in lachen uit en zei:
„Dat is echt Weer ieibs voor m'n nichtje!"
Zij Was naar de tante vertelde zoo-
Wat een maand geleden vertrokken voor
'm wandeltocht mat. kennissen naar Corn-
WalHs; vervolgens kreeg tante ©en kaairt
uit Bretagne, late® nog .©en uiit Nantes
en toen een brief, da,t zi; voornemens iwas
over zee naar Lissabon te gaan. Tante
was dus op do hoogte van haar bewegin
gen, doch wist alleen niet dat zij' reisde
als verstekeljnge. i 1 I I i *i
Yoord'at zij' naar Engeland kwam, .was
dé ondernemende Eifena te S]am.-Eranciseo
opgevoed.
KAT NIET IEDEREEN KEET-
Ook in Japan is thans ©en wets,
ontwierp, op de kapitaalsylucht aang-eno,
meni
D;e jaarlijltsche export uit het ïj-arii
sche textielcentrum Roubaix-Tourcoing
vla'n 8. paillioen kilogram in vroegere ja.
fen, is teruggevallen tot 100.000 Kg.
Te Parij s zal in het Bois de Bom
Iogne vo.or den Ftanschen componist
Claude Debussy een gedenkteeken opge,
richt worden.
Het bioscoopbezoek in de Yéree,
nigde Staten is van 10 millioen in het
jaar 1928 tot 6 millioen in het yorig
jaar verminderd.
Door den invloed van Josephine
Baker verdwijnen dc blondines te Parijs
meer en meer, terwijl het negertype ot
den eigenlijk de door de zon of
kunstmatig gebruinde teint en zwart
geverfde haren op den voorgrond treden'.
Op bevel der Braziliaansche re
geering zijn gedurende het jaar 1931
totaal 6.860.000 zakken koffie vernietigd.
lierta Ruck. „Op zoek naar een
kruid". Uitgave Ned. Boekhuis, Til
burg.
Deze roman, geschreven door ©en der
meest geliefde Engelsclhe sohi-ijfsteps, tin-
lelt van jolijt en levenslust.
De hoofdpersoon is een jong, erg lief
meisje, dat den leeftijd van bakvSalelh1
0 GEEN CADEAUX ETC.
co
1 100%WAARDE VOOR UV/ GELD
20 ZAMBOS SIGARETTEN 25 CENT
voorbij is, doicSil ook nog niet
mag 'worden tot de serieuze levenskenners.
Onder alle romans is een vertelling uit
©en levensperiode van dit soort mie&sjieq
hét meest geliefd'. Naaveteit en ernst, on
bezonnenheid «n oer-dqgelij&e besdhouwiiii
gem Worden in één schotel opgediend. I
iJiosepihine Dale door iedereen, dia
van hlaar houdt (en dat zijn er heel, hj:ej
veel), „Jioey genoemd iss de dochter
van een paar onderis, van jvi© zij haar
levensblijheid heirft geërfd. In dit ge
deelte van haar leven w]o©dt op hletb'
vasteland de versclhrikkelijkje Wereldoorlog.
En haar vader en haa.r moeder zijn bei
den in Frankrijk. Hiji om te vechten in da
loopgravenziji om het leven Van de
Engelsche „jongens" te verzachten «n aan
genaam te maken.
Josaphi'ne maiakt natuurlijk' kennis meit
heel veel jongelui ©n neiemt half tegen
kaar zin de rijk© Sykes tot verloofde.
De veel oudere en min of moer droog
stoppelige verloofde voelt duchtig de con
currentie van de populaire officieren. Het
paar de levenslustige, vroolijke J|ocy en
haar jaloersche verloofde ondervinden
dan ook dagelijks allerlei .Wederwaardig
heden, di© tot de leukste en meest plair
santé scènes aanleiding geven. Dit olies
.wordt door Berta Ruck op d© haar eigen
gezellige, geestige manier geschreven, zoor
dat de grage lezer zicihi verkneutert van
pleiner en de schaterlach niet van da
lucht is! 11 I J .1
Öoedc, onschuldig© leetuiurJ I
f 1
'Arthur Morrison. „Hét verdwenen
elftal'". 'Ned. Bjoekhuns, Tilburg.
Arthur Morritspn heef't verjmfuardhedd.
Zijn rqmpns genieten eejn zeer bij|zb(ndie|r0
reputatie, wijl hij| 'mlet een veel mjepstetf-
eohap een verhaal weet op te zettjéin,
zóó. spannend en boeiend, djat |mén in
één ruk ai|cli lostrekt v,an de beslomm^ren-
de dingen van het leven v|a|m alliëd.ag,' om
geheel te worden im(ee,g|es3le!ept op den
stroom, van avonturen, pnr meegesleurd
te worden in de talfooze verwfkkabngen
en allervaninjakeillijlkste situaties.
Het verdwenen elftal is ongptjwïjïejld
het bfcsto boek', datr Morrison schrepf.
Niet uitsluitend Oimflat Mji z'n karakters
zuiyer uj'tbeelde en d© situaties schiepj)
voor den lezer wist uiit te stijrpelen, maar
yoornjMtnlelSjk omdat hiji 'in H.et verdwenen
elftal een ongekend© spanking hééft wej-
ten leggen. Er zft een jacht in dit bqek,
een geweldige kracht, di|e dlem lieizer drijft
naar do ontknoopung. l
Hét zou niet VerantJwIoprd z'ij*n van het
eigenlijke Verhaal doop; nadere uiteenzet
ting den lezer ook (tn'aar iets v|an de
spanning te ontinanren. Het zo|u bovendoiein
zeer mtoedlSjjk zjh. een draad vjan dit hoiek
aan te gevën, zonder te klort te doen aaim
•de Werkelijke waarde wielki© het bezit.
Djt is nu, eens niet een rofmhni lals:
zoovele andere, waarvan (mien in het eer
ste hqofdstulc reeds de oplossing yan het
gestelde probleëm| kan ytermoiedein. Neen,
J1 et vérdwenen elï'tal" is val yérrassing
tot op de allerlaatste bladzijde hoe, waar
op Zelfs Ampr nog met een qverwinnilnjg
'gaat strijken. j
„Daar is fic dokter, professor'-'1-
„Zeg hem maar, dat ik nu niet te
spreken ben, ik ben ziek!"-
l i i
Kaard: „Mensch, jn zoo'n toestand
kun je niet na^r huis g^an. Jr kumt
je nauwelijks, pp de been houden !"-i
„Dat hoeft pok niet.; ik heb mijn
motorfiets buiten staan",,
Kaarom springt die vent niiet in
het brandzeil, hij zal nog yet,branden.
Hij durft niet, hij heeft het linnen
geleverd..
I l
Kaartlegster: „Ik zie een zware opera
tie. midden in uw levenstijd. -
„Ah! len kunt u ook zien of ik graan
sterven zal?,'1,
De jonge yrouw zit aan de piano en
spjeelt ha%r mgn tets voor.
„Dat is „Siegfrieds Dood" zegt ze to.t
hem.
„Als hij nog leeft, zéker", gaf hij fen
antwoord-
f t
Hij: „Ik geloof, dat onze jongen .geld
uit mijn zak heeft gehaald."
Zij: „Hoe kun je dat nu, zoó maar,
denken Je had evengoed kunnen zeg
gen dat ik het heb geda.anl"
Iljj„O nee, er is niet alles uitge
haald,".
„Moeder, hoe zit dat nu eigenlijk
's Avonds zegt 11 altijd, dat ik te klein
ben om laat op. te blijven eirti '-'s mor,
gens, dat jk te groot ben zyTi lang in
bed te blijven",
1 1
Kat zie jij er ellendig uit
Ja, ik ben in geen negen maanden
op straat geweest 1
Kat mankeerde pr aan
.Vijftienduizend gulden, bij een On
verwachte kasinspectie.
1
Jk, als dokter, geloof er natuurlijk
niets van, dat Methusalem negenhon
derd jaar pud geworden is.
En ik, als onderwijzer, zeg dat
het best mogelijk is. omdat er destijds
nog geen (dokters waren
-
I
Nu je zoo'n geweldigen waakhond
aangeschaft hebt, moest je ook rustig
slapen; wat is de reden, dat je; nu
tóch voortdurend wakker bent.? 1
De hond
