Tweede Blad
ZATERDAG 30 JULI 1032
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
De profetieën over de
naast* toekomst
FEUILLETON
Two© Zusters.
VOOR ONZE VROUWEN
ONTSPANNINGSLECTUUR
IN HET KRAAIENNEST
door pastoor (Th. Kwaktalan.
vr. i J
De profetieën zijn niet ta tellen! Pater
Nootou„Parijs zal totaal worden- ver
nield maar de goeden, zullen eerst wor
den 'geVaarsühuiwd, zoodat zij in staat
zullen' ziin te vluchten". Mari» Martel
(Noimundië, overleden 1899) zag in een
viaioen de duisternis met kat er mede ver
bonden onweer, len zag ook, dat Parijs
bijna geheel Wlexdl verwoest door, vuur.
Ook den ondergang van Marseille en an
dere steden nam zijl waar, Anna C. 'Em
merich noemt parijs niet, maar kondigt
den ondergang van .„een. hoela stad" aan.
Pen niet met name: genoemde Pramsdhla
(1872): „Parijs wordt geheel verwoest".
Da H. Oaecarius (zesde eeuw:): „Z|waard
en vuur bena[U|wen het Gallische Bolby-
lon; verdrinkend in zijn bloed, vepgaiat
het in een grooten brand". Daarna zag
Wijl nog een andere stad van het rijk ver
gaan Botin 1420), ,zagt, dut Parijs,
„Babylon", zal worden gestraft voor zijn
misdaden. Hij raadt Wet bijtijds te ont
vluchten, en zegt d|a,n: „in 'n oogeiUblik is
Babyion gevallen". Orval: „Het Kjuur
heeft u (Plarijs) met den grond gelijk ge
lijk gemaakt". De groote stroom (de Sei
ne) voert zijn iwater rood van Wat bloed
naaj? de zee". Marie Dataste (18.47): „O
Parijs, afschuwelijke stad, uw inwoners
zullen u eenmaal vervloeken, omdat zij in
uw] schoot den dopd vonden". Marie dies
Texraaus: „parijs zal ondergaan, zooals
Sodoiaa en Gomohhra. Kiat er van zijn
inwoners overblijft, zal grootendeels naar
Lyon vluchten. Als men de vlucht ziet,
is de gnoote ram.pl nabij'. Des B.rotteaux
(volksbuurt van Lyon), Waard vian gr,u-
.welijken xevolutie, zal door het water
Worden verzwolgen. (Verder zal) Lyon
door de b.esdherming van de H. Maagd
gespaard blijven". (Lyon is een bekende
bedevaartsplaatsNotre Dame de la Four-
vière). M'ari-e Galtiar (1830): „De groote
deerne zal door Wet vuur wprden ver
nield1. De Engel Gods zal de* rechtvaar
digen in Parijs waarschuwen. Niemand
zal weten, waar het vuur vandaan komt.
Alle slechten zulen omkomen". H. Pas
toor v,an Ars: „Parijs zal verwoest en
grondig uitgebr.andt worden; maar toch
niet heelfemaal". Mélanie (Sialette): „Pa
ri,® zal verbanden en Marseille worden
verzwolgen". Toen dezelfde op 29, Mei
1896 jn Parijs over de Pónt-Loiuis-P|h!ir
liip'pp 'ging, bleef' zijl opvallend lang staan
kijken. Men vroeg haar de reden. „Ziet
de de Seine, waa het antwoordals ge
eens wist, koevele menscihen er in terecht
komen! Het ergst is nog niet, dat er
zoovelen in worden geworpen 1 DLe zullen
er zeker zijn. Maar de meesten komen er
in1 springen, heelemaal veTdwaasd, om aan
het vuur te ontkomen, dat als boven de
stad) h'angt. Gek van angst, werpen zij
zich' er in, meenend zoo aa,n het vuur 'te*
ontkomen. E,r zijp heele wSjiken, waar het
vuur boven de huizen blijft drijlven zon
der dat deze endoor wlorldén beschaid'
terwijl in sommige andere wijken de eteier
nen zelf' in stof uiteen vallen". In 1846
zag zij de stad' bijna geheel in brand
staan, vernield door vuur van onder en
van boven. Elr hadden onderaardsdhe
erupties plaats. Bdjj 'dat gruwelijk© viuur
zag. zij de menschen elkaar vermoorden.
Zijl gingen de huizen binnen, om te roo-
veni en te moorden, en dan kwamen zij, in
de vlammen om! In Marsfceille zag zij den
bodem bezwijken; de laaggelegen dieielen
der stad verdwenen in het water. Onder
de hpogere Wijken zakte de grond wieg, en
zij gleden in de zee wég. E|en .andere stad,
buiten Frankrijk, G. biji L. zag zijl nog
vollediger dan Marseille ten gronde gaan.
.Van Lyon zou een deel vergaan". Da blin
de jongeling van Bohemen: „Van Praag
zal geen spoor overblijven, zood'at men
niet meer zal kunnen onderscheiden, w;aar
het heeft gelegen. Als dan een koetsier
over de Karlbrüdke komt of langs d'ö
plaats, waai eenmaal de oude stad lag, zal
hij! zuchten en zeggen: „Hier lag. eenmaal
'het suhoone,, oude, .gouden Praag 1" Mi
chael Folk (Bohemen) voorspelde, dat bij
Praag de vijandelijke legers tot een tref
fen zouden komen. Bohemen zou wérden
afgestroopt en Praag verwloest. Aangaan
de het lot van Londen (althans Zeer
waarschijnlijk is deze stad bedoeld) laat
de groote gestileerde profetie van Pirémol
(Karthuizerklooster bij. Grenoble) zich als
volgt uit: „Gij:, hbpfvaiardig Tyrus (Lon-
i 13 I
Bij zag er zoo opgewekt en gelukkig
uit, zoo knap! en bijna stralend, dat haar
jongere zuster haar met liefdevolle be
wondering aanzag.
„Die lieve KI»," z'ei ze tot zich! zelf.
„Geen wonder, da,t Mr. Siunningdale, of
bloe hij. mag heeten, blaar biawpndiemt, als
zij er zoo uitziet. Maar, och], fa'efc spijt
me zoo voor dien- goeden, besten Lennox
Arme Mr. Sunningdalo! Er .wlas hiem
Weel wiat toegedacht, waarover hij1 hjoogst
verbaasd zou zijn geweest, als hij] 'hut had
geweten. Hij was, zooals iwij! reeds ziedden,
een vriendelijk en door en door goedhartig
man, daarenboven iemand, die' niet alleen
werkelijk zekere verdienste bezait, jnaar
dia ook boven de kleingeestigheid verhe
ven Wlas v,an aiidhi ta schamen om (te spre
ken over datgene W'ait hij volkjomen mees
tér was. En Winifred Maryon wias zéér
zeker verstandig genoeg, om goed de
kunst van luisteren te verstaan, beitgaen
te zamen voldoende verklaart, waardoor
hét Was gekomen, diat deze ttwiae zoo goed
W.axen opgeschoten, 'it- .Wlas eerst om
haar recht ta laten Weervaren tegen
het eind vyn het diner selsteept, dat
den is de hoofdstad van den „koopman
staal waartegen d© Franciscaan Boceo
zijn bedreigingen uitte), tot nu toe ont
snapt ge nog aan den storm; maar ver
heug u niet ia iuWJ hoogmoedDa uitbar
sting van de vulkaan, welkte uw binnenste
verbrandt, nadert! Nog Wiel vóór ons zult
gij in den .afgrond verdwijnen IAls in
Italië revolutie is uitgebroken, zal do
Pla.us uit Rome vluchten. Maria Sterner,
een boerendochter uit Tyrol ,die in 1839
te Assisi claris W]erd, latter in Plerugia
en NocJera overste, zag in viziopnen die
innerlijke toestanden en het toekomstig lot
der Kerk. In 1843 en 1844 liet zij' zich
aldus uit: „De kloosterorden en de gees
telijkheid zag, ik over ihieit algemeen zoto
verslapt, dat er straffen moeten komen.
De H. Kerk zal worden vervolgd, en
Rome zal van dien H. Vader wérden be
roofd". Ben ongenoemde vizionairie, wier
uitspraken in „Demain" zijn opgenomen:
„Men zal ©enigen tijd zondier Paus zijn".
Paus Pius X, die ook dan grooten oorlo.g
had voorspéld en wel voor het jaar 1914,
woonde eens ©en genera al-kapittel van do
Franciscanen bijl. Ondier de 'besprekingen
viel de Pia.us in slaapt Men wilde hem
ni-et wekken .en wtaichlbte ©ven met de be
handeling van de zaken- Al spoedig ont
waakte de Paus, geheel ontdaan. „Etén
v.an mijn opvolgers, zei hïjl, zag ik «Ver
■da lijken van mijln broeders vluchten. Ver
tel het aan niemand, zoolang ik in leven
ben". Broeder Jloiannes' van de Gespleten
Rots (1340) „Tp-n tijlde» vian daze, gruwe
lijke noodten zal de Plans me;t zijn kardi
nalen v.an zijn zetel vluclhlten ©n iu kom
mer en droefheid leven. Alleen op ©en
plaats, wiaar hij! niieit bekend is, zal Wij'
zidh eenige rust kunnen gievëm". Helena
Wlallxaff, te Bi-neggen bij, Keulen tb 1801)
voorspelde, da.t ean t Paus eenmaal uit
Home zou vlucjhjten en in gezelschap- van
vier kardinaals in Keulen aan den Rijn
zou komen. Hoe hébben Wij hiefc „vludli-
ten" van dien Paus to verstaan'?, Milssqhiien
vinden .wij hbt antwoord in Wet volgende:
Da H. Don Bpïsqo- tt 1888) voorspelde:
„Geweldige .gevechten zullen er in Rome
plaats vinden; de lijken blijven er in hun
bloed op straat liggen. Dan zal de paus
met twee kardinalen het vat|icia,an verlaten,
om vrede te stichten. In ©en kring van
40 Mijl rond: Rpme zullen er npgi slechts
zeven geestelijken zijln. Re» jonge vorst
uit het Noorden Zal komen en dein Paus
do vredesvanieu brengen". Dezelfde kleeft
ook gezegd: „De Plans zal naar 'Zwitser
land vluchten, en kort na zijn vlucht zul
len de drie dagen duisternis invallen,
wftarin drie kwart van de menschen zal
omkomen". Ook' de zooeven genoemde vi-
zionajre van „Demajn" zegt, diat de
Groote Koning „de kerk aal bevrijden
en den pa.us in zijin rechten Werstellen".
Nog ie,t® uit die profetie van Prémol:
„Maar 'hoe dan Heer; houdt Gij Uwi arm
niet op Is biji zooveel ruofcendia piuinen
de furie der menistlhlen nog niet uitga-
woed.? Moeten ook de' elementen nog Uw
toorn komen dienen. UWe steden vflllein
van zelf ineen. Genade. Genade voor
Sion! (de Kerk). Maar Gij zijit doof voor
onze stem! En de berg van Siion stort
onder geraas ineen! Het kruis van Chris
tus beheerséhlt slechts een stuk pujnij
En ziedaarde koning van Siion (de
Paus) hangt aan dat kruis zijn sohepter
en zijn driekroon op, en opi da ruïne bat
stof van zijn schoenen schuddend, haast
hij! zich naar andere kusten te vluchten
Dreigen er nog landere onhieilen? Zouden
wij ook weer een tegenpaus en schisma
krijgen.? De verdere Wioorden van de pro
fetie doen het vermoeden: „En dit is nog
niet alles, Heer! Uwi kerk wordt door
haar éigen kinderen verscheurd! De zo
nen van Sóon verdeelen zidh in twee
kampen: één tnouW aan den voortvluüW
tigen Paus, en een onder, dalt op: het
bestuur in Sion beslag legt, dien sehep
ter eerbiedigend, ma,ar de kronen' bre
kend (een partij), die de gaacllwudfin ti
aar op ©en brandend hoofd plaatst, die
hervormingen tracht in te voeren, door
de 'tegenpartij' verworpenen verwarring
Iheerscht in het heiligdom! En ziedaar, de
H. Ark rank't zoek! (de k'erk lijkt ver
loren). Maar mijn geest d'wiaalt af en
mijn oogen verduisteren bij' het zien van
dia gruwelijke ramp! Maar, zegt mij1 de
Geest, laat de mmsdh op God vertoon
wen en boetvaardigheid doen, wiant
Almachtige Heer is barmhartig; Hij' zal
de Wereld uit den chiaio® i,eid|d!en en een
nieuwe wereld gaiat beginnen!" Op dit
punt gekomen, moet ik bekennen, dlat mij
dien moed haast ontbreekt om verder te
gaan. Maar als1 die bedreigingen wérkelijk
van God komen en dus 'ten doel hebben
iWinifrad Wet geklaagd had om haar bjaog-
sta iw'enscihen ter sprake .te brengen- En
de groote man, gesitreield zooals ook griopbe
mannen dat kunnen zijn, door de warme
bewondering en den eerbied, die. er uit
de heldere oogien van Wet meisje hadden
gestraald, luisterde hoe had hij ook an
ders kunnen doen?, met nu en dain een
vriendelijk glimlachje of' half goedig, aan
moedigend woordje naar haar vertrouwe
lijke ontboezemingen, ofschoon, om de
waarheid te zeggen, indien ze hem al niet
onmiddellijk Wet ééne oor in en het an
dere^ uitgingen, de hoofdinhoud idlier meidle-
deelingen maar een ziaer vagen en geheel
voorbijgaianden indruk bij' hem achterlist.
„Eien mooi meisje, of eigenlijk meier
knap dan mooi,ook wiel verstandigal
leen hebben de geavanceerde Wedendaagr
sdhe denkbeelden haar ©en weinig in dQ
macht. Maar zij zal wel tot kalmte ko
men, flls ziji getrouwd is," luidde zijne
lazing over haar tegenover zijne gast
vrouw. En ze is een rijke erfgename, z'e.gt
ge? Des te beter, als ze in goede banden
valt."
En indien Mrs. Balderson luchtkastee-
len was beginnen te bouwen omtrent do
mogelijke gevolgen hunner kiennismakimg
daar Winifred, zooals zij ziclhi uitdruk
te, er juist ihi et meisje naar was om eiarj
man te verkiezen, die Weiel wlat ouder
K]as dan hpj zelf vielen deze al heel
ons te wlaarsdhluiW'eu, dian dienen wijl Wen
te kennenKomen zij dan God.? Oordeelt
zeil! Op Sialette Weeft Mélanie, ©en aim
en verwaarloosd! kind van 15 jaar, dat
nog nooit Wadi schbol gegaan en het
Franis'clh. niet verstond, in hét Fransdh
mededeeliingen van Maria gekriqgen, met
do .opdra,c|hit er bij: „hém aan 'Woel Wet
volk bekend ta makjn". Onder onderen
Wlerd Waar gez'egd ik Waalde de wioor
den reeds aan„Dan z'al Jjezuis Christus,
door ©en daad van Zijn r,eciWtvaardigh|eiid
en van Zijn groote barmhhrtdgheddl met
de rechtvaardigen, aau^ Zijh Engelen een
bevel geven, dat al Zijn v'ijlanden moeten
wtorden ter dood gebracht. Plotseling zul
len alie vervolgens vian Jiezus' Christus
Kerk en ialle meinsdlien, die aan die -Zonde
züjta .overgegeven, omkomen, en die aarde
zal er uitzien als een wiaestdjn!" W|at er
zou gebeuren? Het wordt nfefc gezegd.
Maar Melanie zag .terwijl zijl die stem
hborde (op klaarlichten dag en volkomen
wakker) ai wat wend gezégd vóór ^irili'
gebeuren. Hierover een volgenden keer.
i j (Wlordt vervolgd.)
Het rubber schort.
Het rubber schort is, wat men kan
noemen, een uitkomst. Het is gemakkelijk
'aan en uit te doen behoeft niet in de
wiasch, dock men kan met een koud sopje
even het schortje w'asschen, tu-ssohcii twee
doeken droogwrijVen en na ee,n kwavrilerije
als de rubber droog: is, kan Wen het weer
dragen! Nog een voordeel is, dat uren het
niet'behoeft te strijken, want rubber lar
miers kreukt niet. J,a werkelijk, een rub
ber schort wlordt door de mieeste vrou
wen niet genoeg gewaardeerd. .Vooral op
een igiekle.ede japon is zoo'n rubber schort je
Z'eer practósch, want doet men bijl het
koken een huishoudschol'! op eeu jas aan,
dan 'kreukt iincn ya,ak de mouwen der
japon. Daarbij moet de vrouw: bSjfvO|Oip-
beeld vleesch braden en sp,at het <viet
eens een beetje hard, zQodat er ©en druppel
op haar schort zou k]0|m'cn, dan loopt zij
bij een gewoon schort altijd de .kans,
dat het vet door het goed heengaat en
dat ziji toch een vlek op haar japon
krijjgt, ook, dat is mot een rubberpchort
uitgesloten, omdat er door rubber niets
heen dringt. Men kan de iubbeirschortein
in de alleraardigste klqupen krijgen en
zijl s'taan veel vlugger dan een schort met
jange mouwen. Het eenige "bezwaar is,
dat als er eenmaal een gaatje lin do
rubber is, dan is hef -geheele schort ,gauw
•onbruikbaar. Maar dit bezwaar wordt on
dervangen qmdat de aanscihafïïngsprijls zoo
gering is en men geen verdeMj onkosten
van wnsschen en strijken heeft. Zonder
bezwaar kan rn'en ztieh. dus- een nipuwe
aanschaffen. En wat doen. Wij' pu, met
het oude? U, zegt natuurlijk: weggooien.
Maar dat raad Öt u niet aan, wlant juist
zoo'n stuk rubber, waar wij zonder ge
wetensbezwaar de schaar ïn kunnem zet
ten, isvoor allerlei doeleinden te gebrui
ken en ik zal eenige voorbeelden n,oier
injjn.
1. Als u een tkeamiuts maakt, br,en|_
dan, vóórdat u d-e overtrek oyer de miuts
heendoet, eerst een hues van/rubber over
de voering aan en daarover pas de eigen
lijke hoes. De lucht wordt dopr de rubber
afgegoten en de thee blijft uren langer
warm. Ditzelfde idee kunt n ook toepassen
voor de eiermutsjes en voor de aanv]atter
van ket oor der thee- of koffiepot.
2. II kunt van een flink! stuk 'rubber
allerlei zakjes |m|rkén, waa,r u bijvoorbeeld
een 'kaml, spons,, tandenborstel enz. in
kunt bergen en zoo dn uw koffer ggmok."
lijk kunt miedenemen, als ,u op: reis gia
Dp zakjes bier en '(laar tusschen gestopt,
nejuien tevens bijlna geen plaats in.
3. Ook kunt ,u van rubber zeer bruik
bare tafelwatjes maken. Hiervoor neemt
ju eerst een rond stuk (molton, dan ee(n stuk
rubber, iets kleiner dan het molton en
daarna het ronde al of'niet geborduurde
kleedje, dat als dekje dienst moet do-en.
U. kunt nu deze drie lagen aan elkaar
naaien oi haken en u hebt nu een taf'el-
motje, waarop- u de warmste schotel kunt
neerzetten, zonder bang te rij|m voor krin
gen op uw tafel. i 1
.4. Ook verdient het aanbeveling cop}
een stuk rubber op uw theeblad te leg
gen daarop dan een wiaschbaar kleedje,
Hierop- zet U. bet theeservies. Morst Ui
nu eens met inschenkejni, dan beschermt
de rubber toch uw- theeblad of uw thee-
kast, terwijl een waséhbaar kleedje gemak
kelijk even .uit te wasschen is. Zoo, kunt
II dus met uw- oude schortje nog ,'liqel
wat beginnen. Ook is het heel practiscli
oml een zoo groot mogelijk stuk .rubber
op do schrijftafel te leggen en daarover
heen een kleed, dat gemakkelijk kan wor
den gewassehen. Zitten uw kindereer nu
hun huiswerk te miaken, is de vulpenhoiur
der leeg of wat 'dan ook, n belmeft^ geen
angst imieer voor uw, geboend© tafel te
hebben, want valt de inktpot ojiverhoopt
eens oml, dan zal alleen het tafelkleed
met inkt' zitten en het daaronder ligigenda
stuk rubber zal uw tafel beschermen te<
gpn de zoo, lastig nat het' hout te Verwij1-
deren inktvlekken. Als UI het tafelkleed,
waarop de inkt i® gemorst, dadelijk met
de vlek' in een teiltje legt en U dompelt
de vlek goed ouder in d© melk, en U
herhaalt deze bewerking eenigei malen,
dan zal het inktvlak er daan-na, als U het
kleed in een sop-je njtwascht, geheel ver
dwenen zijn.
Misschien v'erzint U, zelf nog wel meer
'(mogelijkheden vloor het gebruik van een
stuk rubber en ik ben er van overtuigji,
dat U. nooit mteer een oud rubbqrsohortje
zult weggooien. j
spoedig in duigen. Mr. Sunjuimgdale
ejane getehjedmis achter zich, d« ni©t
ongewone gesdhdiedenis van ecu aangebeden
kindvrouwtje, da,t gestorven was moig bijlna
voor hij het geluk van baar, beziilt ten
volle ihiad beseft. Bn in weerwil van het
eynisme, dat velen beweerden, dat er
onder zijn goedaardige oppervlakte verbor
gen lag, w'as d'it i-ets veel diepers ©n
tcerders. Hij was er de man niicf naar
om O'oait aan een tiveed'a huwelijk te deu
ken.
Eu, zooals wij; weten, toonden Miss
Maryon's gedachten ook niet 'de minste
neiging om zulk een „allédaagsdlfe" rich
ting uit te gaan.
De afloop v,an dit eerste- proefje van
het Lomdensche leven Wa,s toch naar allen
schijn zeer naar genoegen. Wftnifred was,
toen z'ij hlare gasitvroulw: goeden naoht
Wensehte, uitbundig in hare dankbetuigin
gen- voor den heerlijken avond, dien zijl
'kadi gehad. Bn indien daar al een lichte
scihladuw ovej*- Celi-a's mooie oogen mocht
Ijggen, dan kon de reden hiervan alleen
maar zij», dat ziji een beat je moe: was,
dacht de goedhartige .Mrs. Bialdesrson.
„»Te hebt 'toéh, hoop ik, .aan tafel
goed voior haar gezorgd, Eric1.?" zei
tot haar zoon, die bekend stond van in
gezellige leven nqgal ©ens lijdende te
aan vlagen van verstrooidheid.
„O, ja zieker, ffiiij stchptgn aanren kapi-
iwel
i ze
i het
zijn
TELEURSTELLING.
Als 'n niet te bevatten geluk scheep
het oude Jausen to;e, dat aanstaande hei-
zoek van :z'n zppn. Die brief, waarin het
nieulws :ver|meld stond, trifde in z'ij!n vi|U-
gprs. Een heeilajlkheid zou het zijn, Hienk
wieer thuis te hebben! Als d'e jougten
z'n moeder dat eens had mpigen befevlein,
wat zou ze verheugd geweest 'zfijlu! Och,
och, Wat had het goede Imiensehj er vleel
yan geweten, toen de jongt® aa,ar Ind-iö
Lgbartwye jiatren later wps^ ze
gestorven. '1
Jansen las den brief nog equsi ojvjeu.-
ja, het stond er: „we kpimien voor .een
half' 'jaar naar Holland, o,v]er 'n imiafjud
'Vertrekt de boot." 1 I i
üKaaroimi soha-eef Henk ©igenEjk niet:
„We kooUen naar huis." Maar dat be
doelde liijf natnuidijjk. Kaar zoiu-ie andeau
heen imloeten dan naar zju eiige|U Vader.
C.ora liad geen opders fnéer. Zo kWlamen
natunrllijk bij liem:. 't 'Hnjisje wias wiel
klain, jnaar netjes en met wiat behelp(an
zouden er best yam- imiensciljen bij kuntu.en
wonen. i
Och nu zou-ie zin kleinkindoi-qa zien.
IVaor 't eerst. Twee waren (e|r, twep!m©iis|.
jes. 'n Klein kiekje had-ie van zo, toen
ze nog. heel klein waren. Nu waren zo al
drie en vijlt' jaar. HlijJ had later nog sens
om 'n .portretje gevraagd, maar z© wa
ven 't zeker- vergeten, och zoo iets ging
ook zoiU (gauw door je hpffd-
Hé wat was-ie toch gelukkig m|et' z'n
brief. Maanden lang had-ie verlangend
.naar een wpordje uitgezien, miaar ze schro
ven zoo: zelden. Maar ja, ze wisten daar
ver Weg natuurlijk niet hoe je verlangen
kon naar 'n brief, ze waren daar met
elkaar, dan denk je niet zoo aan amidereiUj
hij 'was hier miaar heel alleen. Henk had
't daar opk zm dpuk, hwiaim) haast niet tot
flcihrjjlven en Cora, Henk z'n vrouw, och
wat kende hij die ©igenlijki Diat huwelijk
was toen zoo vlug in z'n werk gegaan
en direct er na wiaren ze al naar Iindië
Tértrokken. Cjora wias im:aar 'n keer of
vier bij' hen thuis geweest, och za was
zoo heel anders, zoo. deftig. Bigenlijkj,
nee niet dat-ie kwiaad van haar wou
zeggen hoor, maar eigenlijk had-ie lievler
'n unieer eenvoudige schoondoichter gehad',
een waar je je m'e© thuis voelde, «lia
je als eigen beschouwde.
J.ansen en z'n vrouw naddau 't direct
qvel gemerkt, 't meisje zag keu mem-
voelde zic'h vér boven hen verhe(V|en.
Die ontdekking sm|Urtte hen diep-. Maar-
ja, hun Henk had 't nok zqo: ver gebracht
kon gerust 'n mteisje pit den beteprjh
stand vragien. j i j
Toen jaren geleden O|0|ml Herman, 'lu
broer v.an Jansen, m|et 't voorstel ge^
kom-en wias Henk te laten studearen, had
den vader en mloodei- Jiansem er dag|e)D
lang ov©r gedacht of ze 't zouden aan
nemen of niiet. Moeder Jansep had maar
angst, dat Henk trotseh zop worden,
m|aar tenslotte kWiamen beiden toch (ot
de conclusie, dat 't jamtnier zo(u zijp,
loo'n mpoie toekomst vpor den jongen
te vergooien. i
Henlt studeerde en w©i-d ingenieur. E|n
moeder Jansen's vrees bleek ongegrond
te Zijn geweest. Henk bfeef' dtozelfde een
voudige, hartelijke jongen van altijd, die
Veel biji z'n ouders kwaim].
Maar toen lperde bij] Cora kennen en
alles werd anders. i
Door haar invloed vervreeimdde liij
ja»
taal op, als oen paar oude iatjiemen,
.antvvoorddo ibij hantelijlk. „Ik was u zoo
dankbaar, diat n Celia naast me hiadt ge
zet en niet hjara zuster. Diie- kan ilk niet
uitstaan, en ik vind Lennox ©etn ge:
luksvogel, dat hiji er af1 is."
,,'t Is te hlopen, da,t 'hij: er zelf eveneens
zoo over zal gaan dénken," z-ei Mrs. Bal-
dei'son. „Niet dat ik je meeining omtrent
Winifred deel. Ik mag haar graag cm be
wonder haar zeer en ik kan ©r in konuen,
dat zij aan dien armen Len ni-et
meent te hebben. Zij: met hare begaafd
heden en 'haar krachtig karakter mag
hare wiensében wel Wiat hooger stellen
zonder nog te spreken vanwlelnu,
haar goede financieel© vooruitzichten.
Bric liet een kort gebrom taoren.
Soms wias dat gebrom van haar zioon
iets, dait Mrs. Balderson niet uit kon staan
„Celia is zeker een lief klein ding,
voer zij voort, „maar er zit niets in."
Mrs. Balderson wias geen wereldscihe
moeder, miaar ze wilde toch liever nieit
da,t Eric op Celia verliefd zou wjorden,
Jtrij bromde opnieuw. i
„Ja bent hoogst onbeleefd', Eric,'
za niet zonder ©enige scherpheid. „Kun
niet ronduit zeggen Wat j-e bédoelt.?
ja zoo doiet, kan ik niet anders denken u.u.u
dat het de gewione zucht tot tegenspraak
van de mannen is, die ja bezielt." I
„Misschien Mei," luidde zijn antwoord.
zei
ja
Als
dan
B| 0! si Wh. nyümgs bankroet.
:Vóór eenige jaren heeft eep Dielftdch
ingienieur in een lezilhS: ©enigp staaltjep
vlerteld over het dojmtoe gebruik dat som
mige on- of halfbesohaaffde volkeren van
onze Klestersche techniek (CQ|akien. Zpp is
..de hoofdtrap' in het huis vpn den eerabep
m|inister v,an Nepal statig] versierd met
glittiimeld vernikkelde automaten, kas
registers, snlijjmlaöhines en qnelwiegers.
Iemand die Borneo- bereisde bericht da.t
aldaar een plaatselijke potentaat woont,
in een electriseh verlicht en gekoeld pa
leis, waarin een heele kudde kostbaria
auto's staat, hoew-el er geen wiegen Zijp
om -er van te profiteeren. Mep hqeft toen
gjelachen omi deze wilden, of .Keyier- om
hun naïevjteit) en achterlijkheid.
Momlenteel gaat men bij'pa deukepi da,t
die „wilden" zoo: onn0|0(Z6l |ai(issehien niet
zijn als ze lijken en heel- of halfbewust
de juiste wijze van waardeering voor
de moderne technische wonderen kozen.
Korden langzajmierhand niet al die won
derbare uitvindingen eerdpr cpn verderf
dan een zegen voor de anicmsehhrid.? Hpei't
niet het voortschi-ijdend vernuft en de im
mer dieper indringende vindin|gr'ij:kh|e|ild
pan den eenen karot ean overprikikald, af
gejakkerd getal arbeiders opgeleverd! en
aan den anderen kamt een onojv|e(L'|zi(tpjt
baren stoet yan w-erkl-oozenü 1
Is het niet mlarkant dat ear thans aller-
wege stemmen opgaan tegejn de opper
macht van de machines, maar vóór den
cenvoudligen, pinsam)eugestejld:C|nl hapd|ep ar
beid. i
Met al Zijiu energje, al zijp veiimogens
heelt de imienschheid gpZwoeigd aan de
verfijning der techniek, aan 't opwekkleiu
van onimietelSjke krachten. .VoJ bewondieii-iug
heeft. hij die voortbrengselen geptaan,
totdat ze haar over 't hoofd goO|éi,J©n en
ptet verplettering bedr»i|gdien.
Veel gomlak hebben al ontdekkiuglein
gebracht, (Joch nog. veel moer ongemak;
vieel voorspoed, nog taper ellende; veel
wleelde, weinig geluk. Dp tnjensch hepft
zich niet weten te bepprkén, heeft zicb
niet bezonnon. .Verblipid dopr su-cces ,en
goud is liijl in de vlaimpren gevlogen om
zijn vleugels te verzengen. - i
Hoevclen zijn reeds niet teruggedeinsd:
voor de opigeirpepien gqesten, dia zich niet
mper bezworen late». JDlenk slleieht.s a:an de
door wroeging geplaagden Nftbel, den uit
vinder van het dynaimliet! I
Met spot en taiinaeihting] is neergezién
op; do onbeséhaal'Jen die papt dp jngjer
meuze, moderne producten -gepn w'e(g we
ten; w-at zouden de ppbeschaafüen depikep
van de besehaial'den, diio mét- al hun gp-
raffinjeoijde hulpmpddelen gepn wiepk en
brood vopr p|iltioenen hebbend i
En dan Zwüj|gen wjij nog lm]aar van-
die prachtige beschaving welke zich pit
in gi%assen, torpedofs, dop.dende stralen,
enz. enz. -
UITKIJK.
langzaimjerhand van hups, vond tepsLotta
juist als zij1,, z'n ouders in-burgerlfijkfe^
üekrdmlpeu 'mensiohjes. En Cpra was 't
.vooral, die doorzette, dfft H,enk de jmpoie
betrekking in Indië aappialml. In Indfe
zou z'e enkel' bekend gïjpu alsi mleiv'riojtjw
{Jansen, niet als da schoondochter y'aiu
J,ansen 't kleine wirL'keliertjp, j
Den volgenden mioigen vei-bdlde) J,a]ur
sen het 'groote nieuws ann z'n i oude]
Vrienden toen, ze pi]et hun viiéne)u! in het
plantsoentje zaten. 'li
„Plan breng ik 'irn Tgens mée" zqi Jan
sen trotsclh, „dan kan die hier- aan jullie
eens over Indië vertellen."
- „pat zou fSjfu wpz'en" vfmd oude B(er-
tels. Maar Riinus Verheyen schudde z'n
hoofd, klopte z'n plj]pi eens ,u|it en Zei: Ik
miag; h-et Jijen pausen, maar zooi ingetuieur
zal wel niet bijt ons .op 't bankje kpjmjmen
zitten." i lil. i
,,'k Zou niet weten waarojmj niet'4 zei
Jansen luchtig, maar eventjes kreeg is
'n pïjhlij|k gevoel, Verheyen kpn wiel ©eus
gelijk hebben. Henk wias i/m|mers dpn laat-
aten tijd voor z'n verthek' ook! .al zoo
veranderd. Ma,ar ben je mlal, nou wns-je
natuurlijk weer net als vroeger. Hij] zou
veel te blij zijin, dat ie (z< h eigpn .vader
Veer zag, as-je mekaar toch in zes jaar
niet gezien hebt? i j t
Anna Visser, 'n nichtje v]a|n Jansen, diq
sedert den dood van z'n vrouWi het huis
houden deed, knapte 't huisje vfan ondier
tot boiven op. Hier 'n nieuwl gordij'ntje,
daar wat nieuwe matjes, alles werd gron
dig nagezien voor het aanstaande bezoek.
Jansen rekende zqoi ongeveer pp half
VIERDE] HOOFDSTUK.
Eien eerste stap.
„Win' zei Mrs. Balderson tryeé dagen
later .aan de- ontbijttafel, „hier hab ik
iets, dal ik denk, dat jon wél plezier zal
doen, en zij reikte Miss Maryon ©e(u brief
toe, dien zij juist had geopend. I
Jjjij :w;as v.an uady Campion om haar,
de zusjes en hare gastvrouw, of, als Mrs.
Baiderson elders bepaald mocht ziijn, do
Mary ons alleen, te vragen dien zélfden
middag bij haar thee te komen, drinken ten
einde Miss Noirreys te ontmoeten.
(Wimired's oogen schitterden.
„O, ihoe heerlijkzei ze. ,rxoe vrien
delijk van haar, dat zaj1 't onthouden
heeft.
Over Mrs. Balder-son's gezicht had zich
evenwel eene uitdrukking van teleurstel
ling verspreid.
„Dat treft nu heel ongelukkig," ziei ze.
„Ik haid voor een -oogen blik' vergeten, da,t
wij: met mirte nichtjes- Nesterton .afspraak
haddemi om naar de ri!andWerkteintoo!nstelL
ling in Sitreot te gaan en daarna bij
haar thee te drinken, 't Is wiel jammer,
Mrs. Nestertpn hieeft zidh' noglal' w|at moefc-
te voor de uibnoodiging gegeven en 't is
de laatste dag van de tentoonstelling."
1 1 (Wordt vervolgd, j
