c
L
ZATERDAG 11 JUNI 1932
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
IN HET KRAAIENNEST
UIT DE PERS i||
Apologetische Vragenbus
ALLERLEI
I GEKKE GESPREKKEN j
"l
M;a,l!otm|oton.
Noeirslaieht'i|ge |mlensdlieii hebben do ge
woonte o,m| diozo aarde een dal Van tiran-en
te noejmbn. Het spjijjt ons voor do textiel
fabrikanten on den tusschonlhlaindeljin zak
doeken, dat wpjf die bena|mSn|gi niet juist
cnogien achten. Voor ons 'bieeft de gahaeiq
Wereld mMnienteel Mepr van 'n rnaljlo-
Inlolen. Alles lijkt uj|t zijln voegen in het
maatschappelijk' sajmlenstel en in de (her
senkasten v,an de móesta menschen ligt de
^.aak ïecl'ijk overhoop-. .Wanneer 't ge
zond verstond op da beurs verhandelbaar
w|a.s, zou 't' nog lager iin koers staan dan
-een Mexicaansch of Turksébeffectde
sotternïj! daarentegen geldt stujkk'em bov-eo
pjari. Het verschijnsel is internationaal.
Almterika heeft zich' bij' 't Liadbergh-
dnapala van djh slechten kant leeren kan
nen .en nog besjmburt het zïjjn. -eigen repu-
talie door dm neger, die het kinderlijkje
vond, in cabarets te laten opjtreden mét
het verslag ovea- bijzondertode-n v,an zSj|n
lugubere vondst. [Toch heeft ditzelfdio
Amlerdfca, er imdlliarden voor ovler om voor
humjaam, weteinsdhappelijfc en beschaafd
door te gaan.
Nederland is dembcrakiseh, zóó deimbörar
t-iseh dat onze Koningin nooit oen intocht
in de hoofdstad kan houden, zonder door
'n bepaald dael der bevolking uitgejouwd
te worden- Toen deze week eehter 'n be
ruchte danseres totzelfd-a A,lmhtarda|ml in
reed met TOrstelijflten praal bracht 'hjeit
saam|g|estroom|d'a publiek deze „juffrouw"-
een ovatie, welke door gqen wanklank
verstoord Werd.
De ,Jmjan uit da straat" is niet alleen
van de kook. Oiok d-a regeerders v|qrliez©ii
bijl tijd en wijl huu hoofd. In een pjerioda
dat de werkloosheid slachtoffers m|a,akt
en allia hulp opeischt, ko|m|t 'n (minister
nuchterwieg imjet 'n ontweïp> dat den ge
beden drogistenstpnd mjet ondergang be
dreigt, zonder dat daar reden voor is.
De criitisohei pers heeft ook' -al 't gevoel
voor vjerhoudingtem verloren. -
Dezie-r dagen mlaakto oen onzleir grooto
bladen 'n -enoilmlen ophef over 't leit, dat
de helwoners van tot eEand Ma-rlk!cn do
mioer dan slechte mlodderstrook-verbinding'
tusschen da ifwee eilandbuurtj-es door 'n be
hoorlijken straatweg willen vervlamgen. H-et
'landschappscjhoon haeitte doo-r deze bestra
ting" beschadigdien Wat doet 'n toeriste-
rig, nfensch daar al nieit voor! Het bespot
telijke van deze opwinding steekt echter
in de qmlstandighelul dat hetzelfde grooto
blad haast 'b
louter lemthousaiasimte,
gl'eleden een
»le Zuiderzee,
nlkien een matuurinfonu
afmetingen vernieitigde m
h-e-ele vissqtorsbeV|olkinEj,
ijngf kreog van
i luttele dagen
afsluitdijk door
Ward, die- niqt*
van geiwieldilgo
i,ar ook'oen ge-
Wa-arondler1 diet
Markers nessorteeren, aan het pa|Ujpieriiislm|a
overlelvtert.
Wel 'is derwereld een mlalliepilolen
UITKIJK.
-(Hoe dan? schreeuwde Jiim|my "Dur
ham -hecsch toe.
Kom- -moe, dan zal ik het jo z'eg-
g'en. Dia eenigo redding is, dat w!j' li-er do
prairie in brand steken!
Burhajml, je "hemt gek gewordenli
Dan moeten we op deze plaats verbranden.
Neen, we leggen -een tegenvuur aan,
schreeuwde B|Uüha|m(.
-Dian zullen wie stikken door rook
en -warmte-. .We zouden slechts enkele
honderden meters af kunnen branden,
voordat het pirairieyuur bij ons is!
Luister Jimlm.y, zei h'ij. We beginnen
-met het graven van een gat, breed ge
noeg «mi er beiden in te kunneln, liggen.
JDaarna leggen wij' 'het tegenvuur aan.
.Gelukt ons dit' da.n zijn we in zooverre
veilig, dat w.a niet unieer kunnen vfer-
branden. Eir rest ons alleen nog een pifd-
ilel te vinden tegen den rook «n de hitte-,
-Juist, dut is het ergste, riep Talker
uit
Neen, zei Jiim|my, gids hebben -wij
onze waterzakken liggen. Met hun lange
Uolklmjessen slakken zij! dn koortsachtige
haast den bodem los. Rook en stank wer
den steeds sterker. Gebrul, geloei, ge
knetter der vlimtoén was het angstwek
kendste van den nacht. Aldoor werd de
lucht roode-r.
Toen schoof een lichtelijk vlamlgördSjjn
naar de Zwangeirheete kolken toe en vrat
het voedsel voor haar weg.
Talker en Burhaim groeven zich dieper
in den grond. De- rose gloed gloeide, al
op de lem-m'etten van hun dolken. Op
den r,and van de dieper wordende, kuil
vielen zwlakke schaduwen van hun eigen
gestalten. Handen graaiden in de harde
brokken zand, die tot een borstwering
opgeworpen werden, dichter wordende
rook, vla-agjdo av|e|r hen, zweetdatojppefe
drop-en v]in hun gezichten, doou' de be
nauwende steeds zwoelere lucht.
Nu lagen zïjrin dein kuil en groeven 'zich
dieper weg.
Zij! sneden imlet hun dolken lappen van
hun geruite boezeroenen, drank-ten ze in
wlater an kropen zoo dicht. '|m|ogclijk bij
den grond.
Die natte lappen voor neus en mónd
'gehouden lieten den rook niat doior.
Lianen vuur slingerden hoog bovén hen:
uitloopers van op afstand Iqejiende vlaim-
(méa. - -
In de kuil kon die verzengende, hitte ni'et
i-n al haar fdWqiid doordringjen.
Uren zatein do beide Imlannen als schuwio
vogels ïne-engehuiikt tot h'et geloei in knet-
tcring Verstierf en het rood Van do lucht
Vervluchtigde in het sehudlxtea-e licht van
den nadarenden mlorgen.
m-otgen. I -
Twaa afgetobde 1-i-ehaimlen begonnen over
de Zwartgebrande Vlakjt.0 hun reis naar do
Im'enscton.
GOTTFRIED- VAN GRIENSVEN-
Geen Hauw vertm|«cden
„Het Handelsblad" "heeft betoogd, dat
(tgen op IBpli nieit aan m|iissie of 'zending
imfoet gaan do-an, oundataldaaa- Hjnjdbiea
„giet aen eeuwtemoudet cultuur een gfcisloten
eenheid vp-n nog zeldzoimh 'ga,aj!hjeilii en
hoog|e beschaving'" voimbu-
Volgens bat liibeiiale blad imbgen wijl nile|b
de hand uitsteken naar tot .gepiloed van
een vreemd volk, dat gaen bahoeftie Weeft
aau „culture-ele opjheöüiug door een vnae|m|d
elejmient'', -,Jmten lajte het geirust aan z5j]n
eigen ontwikkeling over" plre-ektti dia libo-
rftal. I
De soci|aal-de|m|okraten zouden injiun re-
li|g|iensia roepjitag tekort geschoten zijn, als
ook zijl het niie|t voor liet heidend|0|m[Eegen
het dhrfatandoimf hadden opgenoimón, nu de
gelegenheid daartoe ziiclh' Weier aanbood.
A. B:. K. doet dn „Hat Volk'4 voor hen
het woord, wwt bijl 'kal in die| kringen
zSjiner geestverwanten wel weinig tegpn-
spraak ontjmjoeten nu bïjl sdhlilijft:
„De wpjrsi religie''' te zijb is gaan bij
zondere eigenschap van het christendom!.
Alle godsdiensten zSjSu de W|are, voor hun
belijdlers. Zelfs is de m|ogelïj|khtlid niat
uitgesloten, dut de gemdedsbefwlegiinig,
wiaarmiae- zoo'n nobele Balinees zijln „waai--
heid'' benadert, even diep, innig en fijhi
is -als het bang ontzag WBMjmjoe een
Br.abantsche dorpeling op-ziet naar den
Heiligen Bloeddoek in Boxtel.'4 I
A. B. K. blijlkt het zonda en j,am|mlcr te
vinden, dat katholieken en clhiïstelijk-eu
nu „voorwaarts (mlarseh, naar Biali" willen
„otmi daar cultuur te bnengón, door de
naastenliefde des christendomls !'■'■-
U. let nafnurlijjk Wel qpj dat uitroeiif-
toeken van A. B. K.
Ken|m|erkend voor den ernst, wlaarmkido
een dergelijk vrpagstuk' v'an geestel'ijik
belang in rooden kï-ing behandeld pleegt
te word-em, is intuaschen de wij'ze w-a-arop
A. B. K. na,der Imiotiveert, w:aaro|m| da
Bialineezen het christendoml niet noodig
zouden hebben, iWieet u w|aaro|m!?
Otmldat er „Japjann-ers zijh, die heel
fijne, lieve, teere gedióhttjos kunnen sclhlrjji-
ven waaruit hpmlan-a gevoelens voor den
Viji.and blijken!!
„Deze, Ja-panners zijn heidenen, leper'4
le-enaart A. B. K. suggestief en hij! wü
daaumbe zeggen: blijf deZe mlanschen, diia
,in het heideiidoml zoo nobel kunnein, zijjn,
dus m'et tot chW,stendoml van het lij'f!
De Vraagi ïij'st, in hooiv|erre de op Ihbt
slagveld zieltogende Chinoescto soldaten
g'eha,at g-eiw-eest zijln met die, fijtoi, liovo
en teere gedichtjes on of 'het heidendom)
den Japanner blijkens de jongtete go-
beurtenissen ook mla,ar tot dü-edgewono
„m'enschelijke" (hu|mianiteat heelt vermo
gen op te voeren, mpar ter zake:
.W-anne-er |mfen gedichtjes schli'ij'vende
Jaji-aimers omklat dazen heidenen zïjjn
het l-qvende bewïjfe la,at v'ormfen, dat tolt
christ.endo(mf v|an Bplii gbweeird imioet blïjj-
ven, dap heeft, mén toch1 geen flauwi vfeir-
möeden v,an de vlerlieven taak d-eirgenon,
die Christus' Woord: „Ga,at tonen en on
derwijst alle volken',- gjehoord en vferstaan
kebben. -
De libemapl wü het cjikiistendoim1 'ge
weerd zien, qmjdat daarginds een oenwen-
oude, zij het dan ook -heidensche, cultuur
en oen gteslotjen oemheid van gaafhefd
en beschaving zouden bestaan, de socfci,-
list: qm|dia,t eau heiden in poësie ook' van
hu,mlanc gevoelens kan doen blij|k'em.
Neen, de heeren hebben er geen flaulw
veiimloeden vian, waaram Ohiistus hét g;e-
bod gaf, alle volken te onderwijfeen en
wiaai'omj Zijh volgelingen ten koste v!an
alles in deza w-ereld dat gebod wil
len opvolgen.
Het -eeuwagheadsliiciht is voor velen wèl
sterk verduisterd
.Vragen worden ingewacht bij do redactie.
V r a >a gHoe kan het H, Misoffer het-
zeltde wezen als tot kruisoffer ,da-a,r in do
H. Mis de verdiensten ,die door heit Kruis-
oifer verworven zijn, o,p ons wjwden t>e-
gepost.S Christus lijdi't in de H- Mis in 't
geheel geen li-ehamelldjkle of geestelijke!
pijnen, in hoeverre kunnen wij, dan vad
een offer praten.?,
A n t iw.Bet Misoffer is hetzelfde als
het Kruisoffer. Ziehier toe tot Concilie
van Treute dit bevestigt: „In hot godder
lijk offer, dat in de H. Mis volltlrokklen
wordt, is tegenwoordig en wordt op on
bloedige wijzie dezelfde Christus geslacht
offerd, die zich qp1 biet altaar de® -kinases
op bloedige w'ijxe geofferd heteft. Eir ia
slechts één en totz-elfde SllachtofferDe
zelfde, die zich aan tot ka-uis geofferd
toeft, offert zich nu door midd-eil das -prieis-
ters; alleen de wijZa Van offeren ver
schilt,." Op grond dus van tot feit, dat
op het kruis en in de H. Mis dezelfde
xioogepriester en hetzelfde Slachtoffer is,
leeren de godgeleerden, dat beide offers in
wezen netZelfde zijn. Zeer juist is u,w
opmerking, dat in de H. Mis de verdien
sten, die door het Kruisoffleir v-erWox'vem
zijn, op ons wftrd-en to-egepast.
Het Concilie verklaarde dus, dat d-o
wijze van offéren Verschilt): hat Kruis
offer werd slechts eenanaal opgedragen en
door dat eene offer toeft Christus voor
ons alle genaden verdiend en e-em onein
dige voldoening aan Zijn Vader gegeVen
Voor de zonden der m'enschheid, al w'ond'en
er ook v'ele H.H. Missen p-er dag mear ge
lezen, de gebrachte voldoening wordt er
niet door vergno-o-t, maar wel worden dan
in meerdere mate Christus-' oneindigei ver
diensten op ons toegepast. Thans tot
tweede gedeelte van uw Vraag. Zekér
Christus lijdt in de H, Mis in 't geheel
geen lichamelijke of geestelijke pijnen
maar juist de vernietiging Van dei offer
gave is d-e voorn-a-amste v-ereisohte- van
een eigenlijk' offer'. Daa-rdoor erkennen
wij God als Opperheer.
Zoo offerde onze Goddelijke Zaligma
ker Zijn jnensohelijk leven, waarover Hij
als God vrij kon beschikken, mla-ar thans
kan de dood Hem niet na-darem. Em toch
wanneer wij- onder de Consecratie omzie
'oogem op, de H. Hóstie vestigen, kunnen
wij dan ook niet Van een zekere vtamwto
gmg der offergave öpireikiein,?j Wtoa'di/ Chris-
tus niet gebraéh-t in een toestand van Spija
en drank', wlordt Hij niet gehnaehjt m een
staat -Waarin behalve zij-n Godheid, ook
Zijn MensChheid geheel schuilgaat.?,
iVrmag: Hqa is de verhouding tuis-
sdhen Paus en Concilie.?, Da-ar zie beide on
feilbaar zijn, kunnen ze to-ch midi mat
elkaar in botsing komen?, Wanneer do-at
de Paus, Wanneer' een C-o-ncilia -uiibspr-.a-ak.
Hoe is dat laatste s-amengeisiteld.?,
Antiw.: Alleen de Paus- heeft tot
recht een algemeene KerkViergaderiug1 hij-
oen te roepen,, cn daar hij- o,oik' aEeen tot
recht heeft haar te erfbind-en, te betoö-ehhl-
tigen en hare besluiten a-f te tandiglem,
kan ai' nooit een boitsing komen. U stelt
het in uw vraag Voor alsotfl -er in do kerk
twee van elkaar gescheiden onfeilbare
machten zijn, de Paus- a-an den teemem
kant, het Concilie a-an den anderen kamt.
Zoo 'is h-et nileit. Als een besluit' als on
feilbaar afgekondigd zou worden door een
Concilie,, zonder betkiraoh-tigimg v|an den
Paus, dan is dat besluit vhn geen Waarde.
Maar aangezien de Paus ni-et vlam de ver
plichting ontslagen is om, alvorens e-en
onfeilbare uitspraak' te doen, ook' de noo-
digo menschelijto middelen aan te Wenden,
om do waarheid met zekerheid te kennen,
is een algemeen Concilie, wla-ar mannen
van alle talen en staken, Van grooto ge
leerdheid, hoqge deugd cm rijpe levenser
varing bijeenkomen, ten hoogste ^utaig.
Het algemeen Concalie is samengesteld rul
aUc kardin-alle-n, de bisschoppen dei' ge-
nLheele wereld, de abten, do ^lgemedae
oversten, enz', otfisöliiojoii deze 3,li,eii wioj.uigui
opgeroepen is 't niet noodzakelijk, dat pak
volstrekt aden do gtheele Kerkvergad-er
riiig bijwonen.
Vraag: Ik tob tot prachtige nieu|We
Testament v-an de Apol. Ver. Pleitrus C-anir
sius. Bestaat or ook oan dergelijke of een
andere Ned-erlandsChé Katholieke uitgave
van tot Oude Teatamenitl
'Ant'w.: Epn gosdhilklbe Ned'arlandscto
uitgave Man heit O-. T. z.ooalis iu| bodh-étt,
bestaat er helaas nog niet; maar deaelfdo
Petrus-Canisius-iViereemiging, Waarvan u t
N. T. bezit, is o-ok reedsibegoinnem mat
een 'vertaling vlan tot gdhlaele O.T., in den
zin van een VoJtobijbel en zij' hoopt mét
dit uiterst omvangrijk werfk binnen lafzUem-
baren tijd gereed te zijn.
Vraag: Wanneer iemand aanzienlijke
schulden toeft gemaakt en honèardvquidig
-kans had ze te betalen, gaat hij dan naar
den hemel of naar de hei, wanneer hij
ste-rfit met een volmaakt- beirouWLZ
Ant'W.: Zijn gedrag is hoogst afik'cu-
renswaardig. Als hij honderdvoudig kans
toeft, zijn schulden be voldoen, laa,ti to]
dan tooli g^uiw één vlan, diet Wonderd 'kan-
sc-n aangrijpen. Hij gcbruiik-ü ziijn geld on
rechtvaardig, want tot is niet van hem,
maar van den eigenaar, die er misschien
hard op zit te wiaohlten. Hij: misdoet dus
tegen het z-cvend-e gebod. Bovéndien 'be
drijft hij een zonde tegen d-an H. Geeat
door vermetel ventnouwem op- Gqds haim-
hartiglieid. Het is immers c«n vieA-cordo
gesteltenis, lichtzinnig te denken„O, mot
die seliulde-n, dat loopt wiel! os'! Alls alb
maar in mijn doodsuur* e-en nk'te van Vol
maakt berouw- vextwek, kom, ik! wel in dien
hemel!" Ben akte: Van betrouwt is een gavte
Gods. Is hij er zoo zeker van, Vóór zijn
sterven den tijd te hebben, e«n akte vlan
volmaakt berouw te tonnen VeirWaktoem
Dagelijks staan er velen, bijvloorb. door
autorampen ineens in de
zij allen hebben gee.
een akte vian volmaakt heirouw'
ken. Als hij wiel tijd krijlgt, zijn Zaken
in orde te brengen, da,n moeiti liij toohl bij
dat volmlaakt berouw hot Voornemen ma
ken, zijn schulden te voldoen of door
zijn erfgenamen te ta^em voldoe in, ia.ndeiis
is zijn heirouw niet oprechlti en Zonder
waarde. Hij moet dus toch betalen, laaf
hij het dan onmiddellijk doen, wanti zijn
uitstel is onverantwoordelijk «n Straj'djt
tegen de naast-enlirfdie:.
Het verzonken werelddeef Atlan
tis eindelijk ontdekt?
Eeuwienlan© heeft lm|en zich' bqzig ga-
houden |mieit -het gehei|m|zi'nniga vM-agstuk
over het werelddeel Atlantis, dat qens tus
schen Europia en Almlerrilka ihéeft imbietm
liggen, doch tengevolge v|aoi ontzettendü
en injaeht-igtei natuurrampen in de diepte
der zfee vei'dween. D-oeh Plato ziqiide reeds
.van dat v'erzohk'eu land: „Zoekt Atlan
tis niet onder de eeuwige wateren! Ver
borgen slaapt tot in den sóhbot van do
7.0-utwbes-tijh.'» Langen tij'd beschouwde
jmlen d-ö vela vertellingen ovar' Affantiis
-als een sprookje of oen nqmlantische fabel.
E-enigo jaren geleden ver-klaarde oen be
kend Fr-ansch ontdekktogsreilziger en ge
loerde, Robert Chauvelot, dat dit Wereld
deel, dat 12000 jaar geleden w'erd' "Ver
woest, iqen verbinding vlo-rlmde tuss-eben
A'mterika, Europa ien Afrika. Hij! heeft
hier een lange studie van gamfaakt, door-
in de Azonen persoonlijk een onderzlo|ek
in te stallen, wlaarhijj hujl verklaarde, dat
de Azonen, Madeira, Kaap Verde en die
Cianariscbe EJandian niets anders z'ijfni dan
overblijfselen v|an bergtoppen, wielkie tot
het vasteland Atlantis behoorden, ter
wijl de rast bijj een laardbev^ing, werd v(er-
nield -en verzwolgen. Wat de inwoners v;ajn
deze landstreek betreft, geloofde "djei heer
Ohauvielot, dat door allo tijden er zop|-
wel mlenschelijke -als dierlijkla wezens ziju
gewteest. Otml tot een oplossing der be
staanswerkelijkheid van Atlantis te ge
raken, warden in het bqgtiin van .bieb vlorig
jaar doo-r da Bransche Academie in sa-
Juénwarkmg imiet de Cprnegiieestjiehting
plannen bqraa|mld tot het uitzenden aejuiér
g-eimeenschappelijke axp«|dit(i|e. Hqti séliolp-,
dat |mlen dacht hiervoor te gebruiken,
werd volgens een bepaald systaqmi ge
bouwd, wi-aardoor het m|ogeilij|k zo,u worden
oen grondig onderzoek in te stellen naar
den zeebodefnt. Voor dit doel wea-d qen
spfcciaal daarvoor- te gebi-ujfcen duikers-
Idok vergaardigd, wieljka den vonm) van
een lift .aannaM waarvan de Wfindefni voor-
het grooitista gedeelte uit dik glas beston
den en wiaapmleda malen tot op den bodem
der aqe kon afdalen, zelfs tot qein dtopte,
w-elke tot d,ap toe nog dqor geen qntol
mensch w|as bereikt. Het inwendige van
deze duikersklak bevjatte eiqn laboa-atoriiuiml
miet scliïjhweapei's en fRm|apparaten, waaj--
door het Imlogelijk1 Werd opnamen van den
boden.' der zee te vervlaardigein, he-tgjeen
voor de wetenschap van zeer gjioot be
lang zou zijln. Doch reeds eerder hébben
de -geheimen van Allantjils geleqrden en
andena vooraanstaande personen bezig ge
houden. Zoo keerde de Munstersdhé göq-
loog P-a,ul Bonchai'dt van zijn Afnikaanr
sche wis in September 1926 terug im|et
een reeks onthullingen over' d-e v'Crdwfe-
non londstriaek, welke hijT in Tunis,, in d-o
nabijheid van Opdwtf taloende te kunnqn
loealiseieren. In Maart 192.8. echter onte
Vüng oen vlriénd vjan Paul B,arehardt, dr:
Arthur Bergers, oen btrief vap den Diujitr
schen gcioloog, -wlaarin deze |m|edede|e]|d(e,
dat hijl op 15 Itobruari van datl jaar'
Atlantis eindjelüj'k had terUjgjg-evondenO.vlor
zijhi -ontdekking schneef degefcqi-die als
'j®8 zou s'tqnd nog laag. lm ét uiïjii
kijker kon dik du-idujijk oen glooiend-en
henviel zdien, welko door qep groioiten door
plantengroei in een ondiepe inzinkihg gie|e>
vormden ring -was omgeVen. Ik ging er
dadelijk hfèen en stond binnen) 20 minuten
den heuvel. Ongetwijfeld oen oude ne
derzetting, Izfooals oude stukken imluiuic,
welke uit den grond stjaken, bew'ezqii.
Kondom (mijf bevond zich die vérmelde ringl-
vormige lage streek. Mij!n verbazing w'erd
echter nog'greater, to-en ik duidelijk een
twtaeden ringj ontdekte, viielkft den qai-steu
eonctentiisch o|m|slooit. H» lagonge&vïjl-
feld tot reusadhJtjige öii-kelcqmlplex, zoo
als Plato hot bescjlfreef'».
Doch daar |m|on v-armloedde, dat Boi-
chardt .hiea- Onjeiü gezichtsbedrog had te
doen, wqi'd er den volgendlan dag nepds
een nader onderzoek ingesteld, ditjmlaal
am gezelschap van den rector eiener Fran-
sch-e sdhool. Hoawol de geweldige m|assa's
oude scherven e.d. spir.aken vlan langVc'ir-
vlqgen^ tïj!die,n, kon im!en hierv|oo:r nog geein
defenaitiave Verklaring geven. Vqrm|oed|eilïjk
echter i-s hét reeds zoo eeuwenoude vraag
stuk van het, Verzonken Atlantis opgelost.
Aan het «iflda van hiet, vórige jaar' n.l
ondern-apl "dei Duitsche Nm Filmmaat
schappij oen exjieditie naar de Sajhara,
temeunde hot boek vlan Pierre Bgnoit „At-
lantois zich afspelende in de onderaard-
sche gangen der zout|m|ijjhen v-an de Sahlan-a.
te vierfiiimlen. R,uiim| twee en qen halvla
mlaand vertoefde deze expeditie in de
woesrijh voor do opu-a|mbn van haar- ge-
limdsffl|m[ n-Dl® Iteérsdhferes- van Atlantis"
wielke opp.rt|mten gbscliiiieddiei in d-e zout-
oasen van Touggurt -en Kaffl. De wtmtroun
Wlige, twistzieke Hapnitische Berbea-staiinl,
De Toqaregs, dliie deze staple bawoomtj,
wast (micn tot medewerking te bewegen.
Biy toeval «achter kwaml men tot de ver
rassende ontdekking, 'dat z«éh in de zbut-
oasen onderaardsehe gangen, zalen om ;mét-
selwerk bevonden, Versierd mot fresco's
ornamientisai en bas-relief. Dp schoonhleid
en volwlaakthiqiid dezer kunstweiken voi|m|-
den lechter een schleapa tegénstellimg piét
de ruwtoid en het volkqmen gebrpk aan
cultuur dei- tegenwoordige woestij|n-bewiq-
ners. Doch toiem mén probeerde de i|n-
boorlxngci^ ovo|r den qoirapnong en de
geschiedenis der ontdekte ondiemaardsclijo
gangen te onderwagen, zwqgen zij; allen
hardnekkig, waarqmf mlen de Fr-anscké
nutorjitedJein van het gevlal op de hoogte
stelde. Deskundigen, die dia mierkwaardjteo
Vondsten ondiarzoeht,en, Imfeendem te mop-
ten verklaren, dat, tnfen liier heeft te
miaton oviar ovterbBjlfeelen van pen be
langrijke cultuur. Verscheidene bekend-e
gjeloei'den bewiqard-en echter, da,t,r d-eze gan-
|«n in da zoutsfreken dei- Noord-elijjkie
feahara .niets andeirg kunnen zijjni dan de
overblijfsel™ vjan het verloren gagane
Vasteland, Atlantis, dat in da Sahara is
verzonken. D-e fantastische rolmlantiischö
droom-, welke de Duitsche fij|m|maatsdh,alp'-
plij wilde varfi3|mlen, bleek achteraf gaen
droom', doch wm'kelïjkheid te zijn. ,Ver-
mioed-elijk' zal hiermede eiein fantastisch
gedeelte uit de iarcheologtedhéi geseliiedenis
rijn beëindigd. i
Waar eens de Olymjiische Spelen
werden gehouden-
Roeids in de tmlythen vian Griekenland-
worden we herinnerd aan 'het landschap
Eins, wuar equwen vóór Christus, de
.Ulyrnjpiische hpelen werden gehouden.
Herculefs toch kreeg de op^paclhit den
stal van Auguus, Koning van Ellis te
rcauigan. NiabEj1 dien stal liep! de Alpheus
de rivilei' waaraan ook 01y|m|pjiia was ge
legen de sta-d in Ellis, wiaar qmPde viea'
jaren dia nationale, feesten, aan dqm Olytol-
piischen Z-eus gewijd, plaats hadden.
Heer few!a|m|en de zones van Hellas bijt
een, door 'den band van den Benedilepst
'Verbonden.
Elis wias het gewest van den onafge
broken vrede, sinds dié spelen, onder leap
ding van de 'Bliërs, werden gehopden.
Het landschap was door de sp-elen zóó
geheiligd, dat geen leger gewapend over
zU[n grenzen mócht trekken. Wanneer de
krijgslieden toch verpheht w|aren den
doortocht dopF Elis te nqmlen, dan moes
ten zij1 de w-'apens afleggen tot zijl de
tegenovergestelde grenzen bereikt hadden.
nuJl.- n °6-VJer 7att de Alpheus, nabïf
Olympuia, bloeid-e Altis, het héiligó woud
van olijfboomien en platanen. Eu het mid
den van dit woud was die nationale tamp el,
aan Zeus gewijd, gelegen, unlet tot be-
roeimidid beeld vjan diien igbd, hiet
Werk van Phidias, zoo groot en indruk
wekkend, dat het naar de verzekering
van Luoianus „niet zond-er diep-e ontiroe-
ring kon worden a,anschoujwd''. -
Wie den tempel te Olyjmpja betrad, zoo
zegt pjrof. Bieloch vande Univjersifeüi,
te 'R'oimje, geloofde den vader deir goden
te zien, zOoals hEjl door Hp|m|erus werd
beschreven, anstig en zia,cjhifc, in Verheven
grootheid- 1 i
De te|mjpel, in de dagen van Pjeriol|es
gebouwd, had ongeveer dezelfde afmier
ting als het Parthenon te Athene en het
beeld van Zeus tot het tempelgewelf r«ur
kendie, wias zoo hqog als de verm|aaJ"de
Kolos van Osymlanduas te Ttobe. Was
het laatste beeld uit oen stuk m'armieir ge
houwen, tot beeld van Zeus was Vervaar
digd uit m|aflmea-, goud en ivoor eu het
wjas hol.
Behalve 'deze tempel bey|atte h«t woud
nog eetn andere, dien van Hera, dep,
Schouwburg, tot Pi-yjtaniumi (het gebouw
wiaar de opperste rechters vergaderden)
het Sladion ein het Hippodroom).
Volgens S.tra.bo werden in dit woud en
in de omgeving nog tal van andere tem
pels gevonden, evlenals standbeelden vap
helden en overwinnaars der 01j}mlpjisclija
spjelen.
Paiusdanas gewaagt van 260 standbeel
den van overwinnaars en 2!3| van Zeus.
Ten tijde van PMnius werd het aantal
van die standbeelden opj ,3.000 gjesohat-
In de nabijheid van Olyjmppa hiadiden
de Imteikwiaiai'dige spjelen plaats, de meest
belangrijke van alle Valksfeesten, wqlko
mét dien godsdienst in verband stonden,
omdat zijl do basis voor die Griéksohe
tijdrekening zdjju geworden. i
Veel is over den oarsppong en da
stichting (dier volksspelen gegist. Vol
gens de- sage zou Hercules de stichter
z'ij'n geweest, daarentegen wordt ook wiel
Oeweei'd dat een gödsspjraak hadbevo
len in Ellis een' tempel voor Zeus ito
bouwen, waar op bepaalde tijden de
zonen van Griekenland zich zouden kunt;
ncu vbrecniigen. i I
Deze- gödsspjraak was indea-daaid Voor
het landssahap niat zonder beteekienis.
Elis was het land waar pest en koort
sen hteerschten en torn! iqein dergelEjken tepii-
pel te kunnen bouwen, imposten eerst de
.moerassen droog gelegd wórden en dtopr
dezie droogleeggiing werd het zóa ongun
stige oord een nuttig en vruchtbaar landj
Het sfaat Wal vast, dat reeds iu de oud
ste tjij'den in de nabijheid van OlympfO'
bijl de stad Pdsa (niat te verwarren mjeit
het tegenwoordige Pisa- in Italië) Olymf
pische feesten werden gqhouden. De be
woners van Pfsu hadden eerst het toezicht
over deze spelen, im|a»r zSjf traden daarbij
zoo aan'mlatigend opi, dati z5j( 'den haat
der Eiiërs opwekten. Een oorlog ontstond
tusschen de bewoners v-an 01ymp|ia en
Pisa, en dieze strijd duurde zóó lang -tot
Pisa werd oVea-wonnen en -geplunderd qn
rijk iaiWóners wanen verbannen. De stad
werd toen Unlet' den grond gelijk gam|aakt.
Sindsdien w|anen da Bliërs de opzich
ters en de rechters over da spelen. Een
pfechti|g|e eed verbond d-eze rec|h|tera tot
de glestrengste onpjartijdigheid.) I
De feesten werden eerst op| onbepaalde
tijden gevierd tot door Ipihitus, Koming
van Elis naar Potavüus ométateks
77.7, naar Usher in 1772 en naar Cavilsiius
in 770 v. Chr. -werd bepaald, dat zij
geregeld qm[ de viiier jaar zo-pd-en wórdflu
i I M I i
.WjAT NIET IE|D|EiR,E|EiN .WEET-
-Een Imierklwlaafcdige wedstrijd vindit op
het oogtanblik plaats tusscton 'tWBe m|an_
nen die in de gevangenis zittejm. Dia een
is opgesloten in een Duitsche, da andere
in oen Framsche gevangenis. De Bralnsch-
mjan toeft opj den rug van een postzaglei
3000 letters geschreven, waarna 'da Diuiit-
seher beweerde mjinstens hét dubbele te
kunnen prestee-ren. Eer de Bnainsohjmja|a
het echter zoover had gebracht, wias de
Diuiltseher al aau 't Wcirk getogen en Wad
op den rug van een postzegel niat, piHnden
dan 78-15 mót den imjilcroseoop duidelEjkj
laashare letters geschréven. 1 -
Het schEjjnt dat Surin,a|m|a door een
zondvloed bezocht wórdt. Het stortregent
er tegenwoordig dag en nacht» In den
nacht van 2525 April was de itqgenv|al'
iets arigétPigs op? aaJ1 ta hooren. E|r was
dien nacht 84 mM. regen gevallen, dat
«is ongeveer een achtste vkn de hbeveelheid
regen, die in ons „land van mist én- rege|n''
in een heel j-a-ar valt. -
i— Men heeft vastgesteld, dat Groenland
het grootste eiland der wereld, zich' jaar
lijks 36 m'eter naar het -Wésten beweegt.
Men brengt deze voorwiaartsche beweging
in Verhand mét het zich' -gestadig uit d«
ze» verheffen v|am Groenland) I
Zeg, hoe gaat het toch m(et je oud
sten broer, den buiksprekto'
O, dank je, patent. Die heeft ee-n
vaste betrekking in een Mogelwinkel waar
hij- papqgaai-en verkoopt die ©en lang ner
pjertoir-e hebben!
Hoe kun je je nu veroarloójvén een
nieuwe bontmantel te koopen, tobdie hEjf,
terwijl je weet, dat mijk salaris met IQ
vermEnderd is!?
tMa,ar lieveling, zei' ze, daar heb ik
Wel degelijk aan gedacht want de prijjs
van ,jien mjantel wias óók met 10 »/o.
Vefmjind'erd! - j
Een h-eier kwam in een meubelwiihkel
en Verlangde een kussen. Dia 'bediende
legde er heml een voor.
ISj-a, daarvan zal Imi'n -virouw' zieggen,
dat het te groot is!
Een kleiner kussen wordt getoond.
i Nee, die zal mljk'vrouw te nietajg
vinden! - f j j
Wenscht u, dan misschien een ge
haakt Mussen i
Nea, dan zal mljk vrou.w' zeggen
dat je daar zoo Echt aan blijft hamgónl
Neqrnjt dan een klmss611 van pluche!
Nee, dat zal mlijh vrouw zeker to
Quderwelfeeh vinden
Zial ijk! u eens wat' zeggen, zeol da
bediende, ik geloof, dat u toelamaal geen
nieuw- kussen mjoet hebben. Wia;fc u noo
dig hebt, dat isi een nieu|w© vrouw 1 j j
