rststraat
m*
as
as
IEID
Tweede Blad
3ES
7 - Goes
ontspannsgslectuur
ii daverende dingen "ff
COURANT
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
338
iKSTRAAT 50
kun-
ïeer U
drinkt,
il hebt
U geen
blijft U
louden
ikelier!
;nt per pond
ent per pond
iad strekt.
3E
n Handelsdrukkerij
he Courant
ES
De Goethe-viering.
FEUILLETON
Steeds hooger.
HISTORISCHE KRONIEK
f IN HET KRAAIENNEST
[ets anders dan het
bh, inplaats van te
ien tot U zal komen
op zaken af!!
iten
Wissels
Tabelwerken
Dankbetuigingen
ïg, Reclamekaarten
tarten, Convocaties
i Enveloppes
Servetten
kken
in
erend
nde Drukwerken zjjn
ns gaarne aanbevolen
(Ben „periscoop1] o" van H. de Greévé IS'. J-)
Als Nurks terugkeerde Zou hij heel! wat
schamperheden looz'en ©vér dei huidige
maatschappij. 't Onaangename v'an Nurks
is echter dat hij altijd schamperheden! Zegt
over dingen, die zeer zeker wiel min of
meer belachelijk, maar in dan grond van
d® Zaak zeer tragisch1 zijn en tevens zeer
pijnlijk. i
'°-
In ieder geval bij1 ons huidig Stelsel
zou zijn ontevreden, 'kop niet stil Sliaan Van
zure opmerkingen.
Amerika is b.v'. heel Zekér hieiti meest be
lachelijke land van de wereld, omdat 't al
le proportie kwijt is. Waar de proportie
ontbreekt, ontstaat een karikatuur. "Een
land dat zonder eenige StteoesVoRe bestrij
ding een systeem van gangstleina als Al
Gapone, Jaok Diamond en andere aarts-
schurken eenvkpdigw'eg vlerdnaagt, data met
al zijn herrie en gesehut1 miadhltleldoe blijft
tegenover eon hemde. van ondergnondsdw
kinderdieven, die in tijd vhn èemiige jam®
tweeduizend baby's ontvoerden om gold
af te persen, een land datj Volslagen reoht-
loos is, omdat ongeveer alles omgekocht
kan worden, iis totaal belachelijk en heeft
het licht dat Edison uitivbnd allang ver
duisterd.
Nurks zou hier heel Wla,t somber© in
spiratie aan kwijt raken. Toch! stou het
gezelschap zich ilood-laiclhé'n am dingen
die egenlijfc diep1 te beschreien zijn.
En wét zou Nurks ,w[6l zeggen, als hij
do G'oethie-viering bad meegemaakt, dia
wé zoowat achter den rug h,ebhen?
We zijn er dood-op' van. Alle tijdsehrif-
ten en vele dagbladen wierden onigevéer
twee maanden er mea Verknoeid. Li'ttelra-
tuuir is een eigenaardig vlak'. 'tHfcéift Veel
wég van een duin. Je kunt eir Zoo hieiejrlïjk
ravotten en 't is Voor iederéén toeganke
lijk. Iedereen die; zich inbeeldt litteraire
gevoeligheid te. bézitten, iedereen die zich
wel eens bezondigd heeft aan helt kunstje
om twee woorden op; elkaar tiet laten
rijmen hééft zijn absolau/b inzicht klaar
voor de schoon® letteren. En vlaort de
minderbelezen goe-gemeente, oraikeffi hij1 er
öp los.
In geen baby-box of' binder-izandbak, in
geen duin wordt er zk» lustig Op llos ge
ravot als in do litteratuur. Do critical héb
ben een hetil apart Woordenboek om weer
te geven al de duizéndon persoonlijke seiha-
kee,ringen, ge.voelsindrukbein dilo zij in «|etn
vers, in een werk van een dichter aanvoe
len. De mogelijkheden zijn hjieir oneindig.
Enfin, de typografen varen ér wiel bij, als
mede de uitgevers. Eir Wordit elein aardig
stuk brood aan verdiend.
Do bende breekt aeirsit voor goed los
als er een eeuwfeest van oen groot-dich
ter in aankomst is. Maanden to voren
worden levensbeschrijvingen ep. monogra
fieën geplunderd, gekllappiard, cihatien uit
geknipt, en pasklaar gemaakt vloor des
schrijvers persoonlijke aanlvjcieïing van 't
geval: en iedereen, die; zich verplicht) acht
d'en dichter te khralnterlizieielrten, Zwoegt
^en heel niieuwie kijk op dien mian bijieien.
it Zou al te belachelijk Zijin onu nog
eens h'etz'elfde van helm te aetglgcn.
Dit alles is Vrij onjgéVaarlijk" zbolang
men zielf bepaalt bij de karakteriseiering
van zijp talent, zijn stijl ete. Een prach
tige .gelegenheid om te ravottien en eicn
vrij onschuldige iijidpassearinig. Iets an
ders wordt 'tJW anneer mén zich waagt
aan het pérsooelijk faVen v!an den |p|oieët en
aan den geestelijken inhoud vlam zijn
,Werk. 1 1 i
Nu ;w® do Goethé-koorts alwéér zbolwat
doorgemaakt hebben, is 't Mogelijk' de
ruïne te overzien. E|en lawine- v'an boe
ken is over hem Verschenen. Letterlijk
alles is in en uit hét, leven Van dit geniie
overhoop gehaald. Do katjhblieké «n chris
telijk® tijdschriften geven hier ovfe-r 't
algemeen géén of weinig kans tot erger
lijke beweringen, da,ar zij de moraliteit
v'an feiten cn geschriften streng eto fcrh&tig
beoordeelen. Maar door de anderen wondt
er niet alleen in de litteratuur, maar ook
in da moraliteit lustig op; los ge-ravot,
Uit Goetfhe's leven hs heel Wlat opi Ibe
diepen dat zuiver Meidleus-ch, is, .oim nog
niet te sproken Van hét v'eel bieisplrokan
en in tientallen van air-tiikleten graag be
handelde onderwerp„Goetihje, und iddie
Fraueai'". Van verre gezien lijkt dit alles
heel romantisch; en in dé. prachtige ver-
z'en van Góethie is 't odkfiheél romantisch',
maar in werkelijkheid' iis 't diep; treurig.
45
Zij keek hem rustig in de schitterende
oogen. I
„Lust tot levan en lust tot wérken."
Zijn blik werd' ernstig, ztoer ernsitjg.
„Margaretha, wij' hebben elkander nog
veel te zeggen. Hét zal noodig zijn, dat
'wij1 elkander opnieuw1 tearen kénnen. Je
moet van mij ook weten, Wat hief leven
mij gebracht heeft. Wij moeten oprecht
tegenover elkander zijn, kameraad."
Haar hart klopte zoo, 'hevig v!an blijde
verrassing, dat haar de Kraoh.fi ontbrak',
om kalm te antwoorden.
Hij reikte haar de hand. ..Goeden
naobt!"
Zij keek hem aan, met ïafa vragends
in de oogen. ,',Je moet toch ook noig de
anderen...."
„Ja, zeker, maar eerst wildie ilf jou
goeden nacht zeggen, op- efn '"bijzondere
manier. Hier, onder vieT oogen."
Zijn stem beefde. Met de hand streek
hij zachtjes over haar glanzend hlaar.
„Herinner je jo dial liedje Van Mendels
sohn nog, dat ik je als jongen, zoo
dikwijls! Voorspelen; moest.?,"
Zachtjes neuriede hij:
„Schlumm're und traume von kbm-
Ddt leven van honderd talenten is niet
af, niet volkomen, niet vjofaaakt éin na
lezing van zijn levensbeschrijving legt
iemand het boek teleurgesteld WégGoehh©
is geen mensch, om bij te rade t» .gaan.
Hij Was een genie; hij was geen heilige.
Genialiteit kan ons koud laten. Heiligheid
nooit.
't .Tragische nu, Wat Nuirk's' niet beseft,
is dat duizenden Wel bij Goeithe. te rade
gaa,n. Zij erven van hem hipt haidendoni
en de veelvoudigheid vlan zijn liefdé. Zij
'doen hem na in bet vulgaire, Wati Ten
slotte de zakelijke inhoud is Van Veel
schoon bezongen, obscene situaties. Za
■stylearen hun heidendom en miaktein ztdh
wijs dat ze iets aparts Zijin. De b'crg deir
verleiding is in bengaalsch v'uur heel ro
mantisch, zonder bengaal-söh v'u|uï, iin het
zékelijke licht Van den z'akélïjlklen dag cien
zeer gevaarlijk oord, waar IWe; aem boirdjie
Van gewopn feis'tenboiut moeten aanslaan:
„gevaarlijke helling".
Als al die menschen, die nu leVema v'an
Goethé hebben gele'zén en Varalionden, met
dez'elfde hartstocht eens dé lévéns der
'heiligen hadden gelezlen
Malle Vraag 1 Ja miaar hbevöenl h,ad-
den zich in een christelijk' voorbeeld be
vrijd van een z'waar.te dragen heidendom.
Goethé en Piranciseus b.v1.! Assiisiië en iWéi-
mar! Eén vergelijking om vlan Weg té foo-
pen, ma,ar een vergelijking, waard om' be
keken te Worden.
Goethé die je 'hprimmeirt' ohwijUéikéuaiiig
aan de koude trotlsche statuiten va.n den
Rioméinschen k'eizértijd en aan d'e koele
schoonheid va,n de G riek'sdhé standbeeldlen
Franciseus die onwillekeurig 'herinnert aan
de naïeve juichende Catacomben-tieekfening
van de vfera'ijzénis.
De roes van Goethe en <lé extase, Van
Franciseus. Wat e;en oneindige afstand.
Wat een verschil tussahen natuur exi be-
vennatuuir! Wat komen W'e a,a,n den dich
ter te kort! De 'heilige maakte1 omsl béter,
Goethe hebben we bewonderd. Eiuneiscus
hiebben we lief.
Wanneer gaan we weer leircnK vjan' hei
ligen lezen
De onverwachte overval.
Ik zat in een havenkroeg,"vlan Antwer
pen. Het kon drie uur zïjfn. In den avond
wtas ik opgewlandéld in de hoop*, dat ik
inspiratie zou kr'ijlgien. Morgen bijl het, ésni-
brekfen vpn den dag (mjaest tofijh dagelijilcseh
verhaal Verzjonden worden olml tijdig opige-
üomlen te kunnen' wordeln'. Doo.r duizend
dingen Werd ilc echter 'afgeleid m'et het
'gevolg, dat het Imdddernlaéht Was zonder
dlat ilv een intrigue gevonden hla.d. hu ji'et
wiegelende havenwater da.clKten imïj'n her
sens Vreömldsoorti'ge wezens, die uit de
diepte, druipend opdoken. G.relle fanta
sieën bleven 'het, zonder eenig anderli]n|g
verband. Teneinde itad ben ik eau' gore
kroiegin geschoten. In het blauw, vlan den
rook wlaren de bezoekers slecbts Vaalg te
onderscheiden. Aan de n!a,tbefcri|n|gd'ö geel-
gevlajmfle tafel zaten ruige batraVen btj
een glas bier te kavelen. Ik zette imle bij'
hen. E'en lang' en vleezig p'ersoun mét
kenneïijh een alardbeien ineus verhaalde
een avontuur, dat hem aan de (havfen over
kwam. Blijkbaar was hiji aan h'et eind' ge-
ko|mten. Telkens interrumlpeerde hem 'éen
knoestige arbeider, waaraan men zién kon,
dat hij' dagelijks najat' de seh'op in de
vuist sfiond. Doch telkens kreeg 'hiji weer
do overhand in (liet gespirelf'. Onderzoe
kend keek een buikige uitslmSjlter Jn'et
zwaiargfespjannen schouders over de kroeg-
gasten. Voor leen verschaald potje bier
zaten enkele personen, jmét hun hoofd o,p
de tafel kruiselings over elkaar geslagen
arlm'en, te slapen. Misnoegen vleugde oVev
zijn gelalat. yfenontwaardigd wrong hij
zich tusscihen dei stoelen door on schudde,
hen ruw wakker.
,Het is hier geen gelegenheid olml tp
aliapén, zei hij do,ch; o,m; uw1 dorst te
lesscben.
Wat geen Onder .resultaat had dan dat
zij opnieuw een borrel of een glas bier
bestélden. Opnieuw sliepen zijT in. Over
een uur zou zich hetzelfde looneel her
halen. Schuin voor ante rees herhaaldelijk
een. verloopen persoon op. Met waterige
staroog'cn Zag hij; Imlij! aan alsof Ihijl in mij
wrai wiangedrooht Zag. Zijin ontzet gezicht
ImlalaktejmEj' oeagurig. Die bootwerker naast
«we zag het. l
(HSj heeft ihét delirium, stelde hijf piïj
gërust. Dalarna wendde bijl zidh' weer tot
do andieren. j
jl>e geschiedenis, zooals Mataon z'q
mender Zeit
Die sich Dir hald musZ enitfatten
Traume, mein Kind, von Freud und
Traume von lieben Gestalten.
Bleibe nur feim geduldig
„Zie je, Greta, dezfe woorden zijn mijn
„Goeden nacht!" voor jou. En kbm m
mede!"
HOOFDaTUK XIII.
Hans had Manganetha bij de Dör-
heiins geïntroduceei'd mét, de eenvoudige
mcdedecling, dat zijn pleegzuster ta Han
nover bij vrienden logeerde en zich, door
hetgeen hij er nu en dan vaa Vertéld had,
levendig iintrasseerde v'ooi» Doro,t|htee. En
sedért was Margaretha al twleeimafen met
het kind wazfen wandelen en had eenmaal
een géheelen namiddag bijde famiSiei door
gebracht. Dorotlhee had' iffiah atn haar
gehecht en zag Margaaiefiha's k'omst mat
hartstochtelijk vëii'langen tegelmloet. Die
huishoudster was er z'eer mede ingenomen
da,t zij voortaan niet meea- mellj hatl wieini^
spraakzame p'a,tientje behoefde te wande,
lm.
Mijnheer Dönheim schudde lachend het
hoofd u,ver M-argaretha's vborliefdé voor
zijn wonderlijk' kind, maar, was haar niet
temin dankbaar en toonde dit door vrien
delijke woorden cn kleine oplettendheden.
Voor het overige zag zij htm 'weinig. Ook
vandaag Zat zij w'eder met Dortheei alleen
in den Wintertuin. Zij waren met hUm
vertélde, kan g'ebeuren, zei Mf.
De landeren knikten iinistenntalelnd en
brachten ;hun -pioit bier weer aan hun
snond
.--- Mij óverkwalm' icchtar een 'andere
geschiedenis, toen ik nog in Marokkb z!a,t.
Ziooals je 'Wteet zag ik een paar jaar te-
i-Ugl de kans te ontvluchten. Vier jlaiaf
heb ik er gezeten. 'Genoeg olm' dalarna,
te sterven, zoovéél als Imien er .m'ee'm.laauet.
Vin een smjoorheeten dag k'wlaimen we
toét dte „Flandrien'' tei-ug' vdn een exp'e-
ditie. Die Rif Kabylen iwlaxen weer zeer
Opstandig. Met. ren .complagnie^ Waren wij
uitgestuurd om! ze een afstilaffing te ge
ven. 'Nu ik Imbat zegden, z'e hebben er van
gelust. Alldmlachtig, wlanneer je to|a,and m
(ralala.nd. uit dood verlatte in de wbostijn
hebt gezeten an'et niets dan die z'wlangcro
ZandwIar'Ki'te om' je 'heen, daar g'a ja van
dood. Feestdagen leken het, Wanneer je
ka,ns kroeg om; 'met die beenige Afrikanen
in gevecht te' komen. Ze zijn zoo stiekujnu
als een ii;ond. Heelemlaal geen verwonde
ring behoieft ;hat te baren, wlanneer je-in,
dagen ni'em'and gezien hebt. Köm' je ech
ter buiten de vesting, in den walaiw vMj[ te
zijjn, lommliddelliijl: knalt ;cr oen schot.. Dui
zend togen eeneven laiteb lig jl[t mfet op,-
getj'ok'ké'Ji knieën in het zalnid. Zij; hebbcni
het laoh'ter den elleboog, zei hij', een^ stek'
neménd.
Wij verkueluterden ons om' een stxaf-
expeditie te mjogen houden. iWeilaradhtig,
die [eienzalamlheid van -m'aanden die geinêo-
'pigheid van den vlijland, zo maakten je
vurig. Welnu, ze hebben ®i':v|a-n gelust.
Op den terugweg .mloestien we zeer
voorzichtig zlijfn. We zouden overvallen
kunnen 'Worden. De co'inpog'nie lag op hot
dek'. Afgehangen natuurljlk, dodh vonze
uitrustingl lag vlak tif ons. De een sliep:,
anderen klaaa-tten. Geheel de reis had een
vlot verloop. Alleen die (gloeiende w'armite.
Boven het water lég de lucht te bibberen.
(We wanen de hoven vlan Oiran reeds zoo
dicht genaderd, dlait. een overval practised
niet jmfeer te vl-ëezen was. Eensklaptericip
de wiaeht: „Siohip in hielt zicht''. Voor do
voorziehtigjheid liilngen we imloplpercnd en
vloekend om'. Dichter genaderd bleek hét
een oude brik te 'zijn. Blijlkbalar van Am'e-
kaansche nationaliteit, want deze vlag'
voerde ze. In Verrekijkers wejrd de boot
dichterbij g'dhjaald, doch er was nieimiand
alan boord te bekennen. Toch koerste h'et
zuiver, alsof hiat bestuurd werd. Wonder
lijk. In de onimliddéUiijlke nabijheid Zagen
we ©en mptorjacht, Waarin enkele perso
nen gezeten waren. Emt"i,n,, het bleek, dlat
we lons niet ongerust behoefden te miaken.
Laten wta op, een 'a.fstia,nd voorbijlshoolmien.
Plotseling weerklinken donderende slja-
gen. Dé; geheele bcmlanning vla|n, de „Plainr
drien'' is in nepi en roer. Ze schieten ons
Diilar den kelder. Wonder boven wonidor
z'yn wy| "niet gieralakt. Onz'e kast ligt nog
huelhuids' opi het wiailjer. Do rook is nog
niet opigë,trokken of wij hebben ,al ant
woord gegeven.
Spanten vliegen links etoi rechts. De
brik s'toot terug. Hato schoten doen je
ooren suizen. Het leek wel of de geheel®
bemlanning, dnonkeln. wlas. Va|ni .alle scho
ten werden we geen eens geralak't.. Na
onze derde la'a.g w'as de brik haar zijn
moer. Ik zie z'e nog op hahr kop staan.
Nadat het Water weer sdhhongeveegd
Was kijken we nog eens door onze verre
kijkers oiut' te zien of er zich i«m|and 'heeft
kunnen redden. J
Het mloitorbootjte, dat we lal eerder be-
imferk't hebben, lig:t nog in de b'uurt. Het
houdt zidhl koest en dalarolml vlaren w'ij
Zoo glauw' 'mbgelijk haar Or an.
.Wijf IzSJn nog gaen tien toiniuteih opi loop
of er volgt 'een nieuw® Vterr.assing. Achter
ons snïjfdt het m'otorbootj'e Ihët wlater met
de witte vlag in top. De betmtanning be-
stalat uit Vijf personen. Ze hebben een orn-
d,erlioud |mjèt den kajpitein Van de boot
gjeblad. Miitaklels, w,a,t jh'eeft'hij gelachen.
Öph ©t fort terug ontvingen We een soldij
extra,. Een geschenk vlan een Amferikaap,-
scho Eilm!m|agtgcSjaplpiji. O'ndierWe'g hadden
we een draladl'aos bestuurbare hrilc, dia
voor ,een film' dienst jmloest 'doen, den grogd
ingeboord. Hiet Werd ons nu duidelijk
waaram' haar scjhbten tielkëns (misten. Daag
nalast 'waren hlat sledlits autométiscih ont
ploffend» hoeveelheden kruit geweest.
•Wijl hadden de ïilmlJmlaatsöhaptplij} een
dienst belwezen, door zbnder, dat wijf hét-
zalf -wisten, aian de hpnajmfen deel ,te netnleiny.
Ze sterven nag niet uit!
Eenige maanden geleden deed hélt be-
riohit de ronde, da.fi de vlooi aan. 't vier-
beidjes geheel alleen thuis. Dornthee hlad
het koud en wikkelde, zïfch noig Vaster in
een diklren wtolien doek, diéi om haar
soh,ouders w'as geslagen.
„Nu, kindje, Wat gaan wé, doen'?
Gaan we er eeus op uit?"
„O, neen, juffrouw Franzius, asje
blieft niet» er ligt zStefeel sneeuw o>p
straat. En"ik ben Zoo moe"'.
„Goed, dan gaan We wét babbelen.'"
„Vertelt u mij eens Wat, juffnouiwi Fran
zius."
„Dat wil ik wel, waarvlnu wil je diau
Wat hooren, Dorothee
Margaretha keek bet meisje vriendelijk
aan. Innerlijk was zij erg benieuwd naar
het antwoord, dat zij te hooren zou, brij
gen. Dorothee verwisseldie v'an klfeu® en
keek voor zich uit. Haar handen klemden
zioh zenuwachtig tezamen.
„Ik zbu zoo, graag willen Wteten, of ,u,
of u u .Ze,i me toch laatst, dat u|w
ooon Frits de liefste vriend vlan Uw papa
.Was geweest, i'k bedoel of g)el u nog
iets herinnert van uw oudens, Van uw
echte ouders, weet ;u."
„H Was een klein meisje v'an vier, jaar,
toon mijn paipa met zijn paard viel. En
mijn ma,ma stierf kort na mijn gehoopte.
„Maar anderen, iiiet waar? uw
oom Frits bij Voorbeeld, of u'w vrien
den, zullen n toch Wel iets vertak! h,ab-
ebn van Uwl ouders
„Zekér, heel dik'wijls. Ik weet Veel van
dwïj'nen wias. De Duitsohe Wetensch'aplple1
lijike w'OTelÜ hééft terstond door duizenjdlen
geleerde medielwleirk'ers «en ondarzioek llaiteta
instellen. E,en deékundilgo péirsoonlijkliieid
vorklaaa'de dienaiangaande, dat die, vfer-
minderiug van de vlooien een gevolg is
Van het klimaat. De. Springertjes vindein
'het te kloud in 'het Noorden en zijn o,vér
Italië naar Afirilkia, v'elrtooikkien, bet is niet
bekend met wélke geliegeirihédd, om Waar
schijnlijk per kéereinde posit terug te kleéi-
ren. De professor is namelijk' van mea
ning,, dat de diertjes spoedig tolt dte ont
dekking z'ullen komen, dat Afrika te
dun bevolkt is, en dat Eiuiropa een. vleel
v'ruöhtbaarder vbld vormt voor deze in
tieme menscbenvriiendiein. bij uitstek.
lEgn andere geleerd© heeft Vastgesteld,
dat de vloo een vloichitilg klimaat noodig
heeft voor zijn ontwikkeling en daar het
binnenkort (dé zémervacanliei iis op til)
wel flink zal beginnen te regenen, ha lie
verwachten dat de jongen vlooitjes zich
in de komende maanden gunstig zullen
ontwikkelen. E,en vluchtig onderzoek hééft
d'en 'wetenschappelijke ervan ovlertuigd, dat
do hondenvloo nog steeds in, vbldoemdl aan
tal aanwezig is.
Het bericht omtreut heit verdwijnen v'an
de vlooien heeft intusschen merkwaardige
gevolgen gehad'. Elen wietensdhaplpélijk' in
stituut te Berlijn heeft in een onbaZonn>enl-
nen oogenblik tien pfennig uitgeloofd voor
elk volwassen exemplaar ©n h>e,t aanbod
wtes z'oo groot, dat er- financieel© moaHij'k1-
heden ztou'den ontstaan, indien elk diertje
Werd betaald. Het. aangeboden bedrag
bleek du® ver boven de huidig© markt
waarde te zijn.
Ongevraagd' heeft vérder de Pruisische
rijksgezondheidsdienst pakjes levende
vlooien ontvangen. Sommige eigenaars of
vangers waren zoov'er gegaan, dat z'ij in
het pakje Zelfs éianige- bléaddruppiritijlels
ihadden laten vallen, opdait d© diertjes
onderweg niet zouden verbom,genen. Die
eerste zending is ontsnapt cn del ambténa
ren hebben nog steeds het gevoel, dat zij
zelf alls Woonplaats zijn uitgekozen, zoo-
dat de latere zendingen voorzichtiger
werden behandeld en de onlwelitóome bezoe
kers direct werden vermoord met ollén
wellust, waarover ©en menscb beschikt
wanneer hij dien plager t© pakké,n krijgt-.
Alleen de nat. soe. ambtenaren, blij dia.t
hun bloeddorstige collega's in 't' klein ex
nog waren, behandelden de- diertjes vrien
delijker. Uit de dtevSigsto exemplaren Wil
men thans een lijf wacht, voor Adolf Hitler
recruteeren.
Ook do vlooiencircussen behoevén geen
vrees te koesteren dut toevlocr in dé
toekomst zal ontbroken. Volgens het „Bér-
l'iner Tageblatt" beteieikent dót een ware
redding Voor een directeur vé,n e:en dé)r-
gelijk theater te Birünn. Dte gehield®1 troep
>vas namelijk door an Voorzichtigheid vlan
een knecht door de tralies v'an hun kooi
ontsnapt en dank zij1 dte aanwezigheid v'am
een .aantal woonw,agens Kondten nieuwe
klrachten aangelwterven Worden. Ete ©enige
moeilijkheid is thans slechte het africhten,
dodh de directeur vto hét vlooien thé atar
beschikt, ov'er een, onuitiptettelijk' geduild
o,n -als h'eCaoning mogten die! sterren' zich! o,p
zijn arm dik'zuigen. Uit dit; vierslag blijkt
dus, dat er geenerlei gevaar Voor het
uitsterven vlan dit huisdier ontstaat, dat
door zijn hup,sdhhteid zloo'n optimistisch
voorbeeld geeft in detz'en oriisiistijd
REIJNOUT
Gustaaf' Adalf-hcrdcnlkiiig.
1632 28 Mei 1932
Ter gelegenheid van het feit, dat Pielt dit
jaar driehonderd jaar is geleden, dja ti Gus
taaf Adolf van Zweden in den slag tégen
Wallenstein nabij' Lüt'zen sneiuveldéi, zijn
verschillende herdenkingen georganiaelerd.
Een dea- voornaamste gedacht,emisviélringen
heeft plaats den 28en Mei (héden)' o,p: hlet
slagveld te Lützten. Gnstaaf II, Adolf, ko
ning van Zweden |Werd geboren dien 9©n
December 1594 als zoon van Kare® IX'
on princes Christina v'an HoiMein. Hij
was de kleinzéon van Gustaia.f T. Met
voortrelfelijke tiaflienten begaafd, kréég hij'
een zeea- goed© op'vlaedinig ein raed® als
knaap vergezelde hij zijp. vader oipi dien®
reizen en v-eldtoohlten. Na. den doad vjan
zij ïi vader in 1611, kw'am Gusitaaifi Adolf,
hoewel pas 17 jaar oud, a.-azi de rogeie-
ring en koos zich Axel Okenstiexna tjoit
zijn rijkskanselier. Van de drie ooriögen,
welke hem door zijn vader alls effenie War
den nagelaten, z'ocht hij allecreieirst den
strijd, met Denemarken, Welkte op- zijn
hen. Mijn moeder moet een zteer cpige-
W-ckte, talentvolle. Vrouw gtewiceist zijp. Pa
pa daarentegen was min of' meer zlwlaar-
moedig gestemd."
Dorothee's oogen hingen vol Spanning
aan Margaretha's. lippen.
„Hoe kwam dat?, W,as hij1 niet geluk
kig?"
Do woorden waren snel gesprokeneeln
donkere blos verspreidde zich, ovleir "liieit
kindergezljobtje, om even snel weder te
verdwijnen en plaats te makten vloor een
nog wasach,tiger bleekheid' dan gewoon
lijk.
„Hoe meen je dat, mijn beste meid?."
„Ik dacht, ik meende maar, omdaitl u
zei dat hij melancholiek was."
De innerlijke agitatie van het Zieikle
kin,d ontging MargaTetha niet. Hoe won
derlijk toch, dat dit thema, naar het
scheen, snaren beroerde in helt gamöod van
het meisje, die door hun trilling in istaat
waren de gewOne apathie Van' haar wiezén
terug te dringen.
„Mijn papa was ze©r gelukkig met' ma
ma. Zijn zwaarmoedige neiging sproot
voort uit zijn aard. Hij beschouwde het
loven bij voorkeur Van de donkerste) zijde.
Maar mama bad veel invloed- opi hem. Ik
geloof', dat zij mettertijd ter Wélll in .ge
slaagd zou zijn om 'hem. te (hcllpiein, kijh me
lancholie te overwinnen."
Dorothee slaakte «en pijnlijk® zucht.
Margaretha keek haar medelijdend aan.
Socialistische W ij s h e i d.
De stunteligheid Waarmee de socialisten
tegenover de vraagstukken van den dag
staan, is nooit zioo duidelijk aan heit
daglicht -geteeden, 'dan bij da 'Kamardé-
batten die dezéi Week gehouden wérden
ov'er de hulpvterlie-enimg aan da melkvee
houderij.
De soc. boerentagenstandlers hiad ate h.un
„ïw'aren man", den „deskundigen" hieer
v. d. Sluijs viooruitigesclhloivten1. 1
Volgens een der uitlgebreidstlei Kamer-
Verslagen liet d-eizie. landhouwspéicialiteit
zich als vbligt uit:
„De consumeut is steedis een geduldige
pakezel geweieist. Maar die piakeizel1 is opi
het oogenblik een geducht® arimioieidziaaiar.
Men wil nu, dat de eene anuoedzaaier
den anderen moet helpen. Maar waar
komt de steun terecht? Zieker, die arme
boeren pikken een korreltje mlee. Maar
in d© eerste plaats profiteert orvan hlct
grondkapitaal. In dechristelijke kringen
vindt enthousiaste bewondering de liberal©
gedachte van het Vrij© Spel der maat
schappelijke krachten. In de kwarteeuw
cmristebj'ke rege-ering, di© wij' ^ïébbten ge
had, is nooit ingegrepen. Nu wlorden
de boerenarbeiders bij honderden ontsla
gen. De boer houdt geen cent over. Wia-t
over is, gaat naar hét kapitaal. Een
ongekende uitbuiting beersdh-t in den
landbouw. De regeering verroert geen vin.
Bij het paohfe'wetdebat wensohifce mem ver
dergaand© maatregelen voor de piaObteirs,
maar d© regeering, zai: „Aan mijn lijf
geen polonaise."
Met, zulke overgehaalde domheden durft
een Kamerlid op; het Binnenhof aan te
■komen
We gelooven- dat de eieirefe do beste
voorzitter van een plattelands-soedalisten-
clubje, verstandiger taal zö;u; spreken.
De consument heet de geduldig© pak
ezel. Nu die kan ook Wel geduldig zijn,
nu alle levensmiddelen Voor d© helft
daalden ten koste vooral vlan de boeren!
In de eerste plaats heet het grondkapitaal
van de steunregeling tic proifataitÉn en de
arme boeren krijgen sleöhts 'n korreltje.
Wanneer dhr. v. d. Siujjis werfkeliij'k' op
do hoogte was van don toestand en er
dan voor uit durfde te kramen, zbu) liij
Weten, dat bij 't uitblijven Van rogeierinigs-
liulp, alle boeren verarmen. De 100
millioen waarmee 'de melkveehouderij ge
holpen gaat worden, ondanks 'do socialis
tische obstructie, komt in z'ijn geheel reclhit-
streeks ten goede aan de boeren ein indi
rect aan de geheele maatschappij' dus ook
aan Tt grondkapitaal. Hot is daarom
een algemeen belang en geen socialist
heeft feitelijk'" 'hieit réidhlt zliich! Haantégein. te
verzetten. Ook met den vbiorgesifielden
steun zal do grondprijs nog zlco- laag blij-
van, dat de grondbezitters {hoeW'el toteh
héusch allemaal geeni k'aipitalliisiten). Waar
tegen de wilde haat der S.D.A.P. gaia.t,
er genoeg veeren bij laten.
Het geheele afsehuwelijkie optreden van
de S.D.A.P. is te verMarem uit' hiun' tWeie-
slaohtige houding in eoonoimisclWe Zaken.
Aan den eenen kant Willen, zij' vrienden
van het v'oMf blijven en aan den nndereln
kant doen z'ij steeds mee met die' onsociale
eenzijdige vrijhandel aars in het vlrijlzinnigc
k'am'p. En ondanks die 'sterk' te misprij
zen onoprechitihieid, welke h'en ook' eheeds
stelling deed nemen, tegen iédere be
schermende xegeerinigstaaahregiel, hélbben
z'ij' dein treurigen moed om de. ohrishelljlkè
regeering te verlwijiten, dat zij! in 25 jaaa.'
niets aan bescherming d'eéd. ."WlaUnéler
rood hier de baas was gaw'éast, zloiu (heit
is waar) allé bezit vernieltilgld zij'u g'e-
Weest, Zouden (het is hiat mindiar (Waar)
allé levensbehoeften ongekénd laag in
prijs wezen, maar ons vtolk Zou ooh[ tot
een natie van bad'elaars en nooddruftigen
zijn geworden. l
JUITKIJK.
grondgebied Werd gdvberd, tot e»n eiudln
te brengen. Na ©en mbeiilijikéin em zkvaréin
strijd gelukte het h,em met Kehlullip' van
Engeland den vrede van Knar-ed af ito
sluiten, waarbij hij' tegen betaling vlan
een millioen thaler al hdti grondgebied,
'hetwelk de Deernen, hadden vrarovénd, te
rugkocht. Van de gevaarlijkste zijmar vij
anden .bevrijd, richtte hij' daarna, zijin 'Wa
pens tegen Rusland, Waarbij1 Mijl aan do
overwinnende band Was. Hierna Kwam hij
in strijd met Polen, iwlaairbïjl Wijl Lrjfffland,
Koerland en Oost-Pruisen veroverde,; door
bemiddeling vlan Frankrijk ^.slbot hij met
Polen een w-apienStilist-and, teneinde 'zio!{
Het kind Zag er zoo diep' lOngeluMrnig uit,
dat haar oude vriendiu onwillckéiurilg hafli
stoel wat naderbij schoof on haar arm
teederlijk om dein schouder van. het meisj©
legde. Nu zlag zij het duidelijk: hier Was
do wondeplek' die de zietl van hieit mieliisje
krank maakte. Er was iets niet in ohde.
Z,ij' werd er opgewonden van. Als dit ge
sprek haar eens dan sleutel van heti raad
sel deed vinden'? In haar geest maailflta
zij reeds combinaties.
Liéflkoozend. streek zij o;v«r Dorothée's
donkere lokken: „Jij; hebt vee® op mij'
voor, lievie, Want jij kunt je je.goedé moe
dertje nog duidelijk' voorstellen, niet
waar?" 1
Midden in den zin hield Zij op1, want
als door kramp bevangen b'eeïde en schok
te het tengere lichaampje, in haar arm.
Verschrikt boog z'ij1 zich over de kleine
neder', daar lag hét -hoofd Ivlan héb Orind,
door heftig gesnik1 Verwrongen, aan haar
borst en met haar een© arm hield z'ij Mar
garetha's hals omvian. Hét Kjfje beefde
van pijn. Al Vaster en Vaster 'druktei
Margaretha het mei'sjéi aa,n haar borst.
Het duurde lang eer h,et snikken, bedaards
en ziêh eindelijk oploste in clenl kalm wéé
non. Eii nde lijk richtte Zioh hét meisje
Weder op en zonk" uitgeput in haar stonl
neder. Margaretha nam d© ijskoude 'han
den van hét kind in do hare en hield zé
daar vast omsloten. -
(Wordt Vervolgd.) j
