NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DEKLEINEBAZAR
Sola-Silver
O
F
s
IJl Bijtentoor MIDDELBURG, Markt 1 en 2; Telefoon No. 474. Ijl Q£§ DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS ConlraclregelPr'ls- te begmnen bij 500 regels, beduidend lager
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
Complete Sorteering
SUPERIEUR!
wm
COURANT
N
FT
Belastingkwesties.
feuilleton
Steeds hooger.
van OVER DE GRENZEN
BUITENLAND
LEKKERE KOFFIE
„VAN NELL.E" ZIJN
CHINA
NUMMER 54
DINSDAG 10 MEI 1932
28™° JAAR6ANB
HEUWE ZEEUWSCHE COURANT
I r^ïTaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES; 1,1, RIT BLAD VERSCHIJNT' DES DINSDAGS Abonnementsprijs f 1.90 per drie maanden, bij vooruitbetaling; .1.
II SoonInterlocaal No. 207, voor Redactie enAdministratie. Advertent,en van 1 tot 6 regels f 0.90, elke regel meer f 0.15;
Abonnementsprijs f 1,90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
Advertentien van 1 tot 6 regels f 0.90, elke regel meer f 0.15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager
GROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
Wenken en raadgevingen.
IX.
A fsehr jij| ven pp schuld v o r de-
ringen. C}o|k op scnuld vorderingen mag
wfvden aigfasehreven. Hoeft pien yam
iejmand 2000 te verderen m is dei kans,
dat vpn dit bedrlag, oen cent tere-chtkjojmjb,
absoluut verkeken, dan (m|ag (m|en die i'20Ó.Q
aisc-hrijven. Het kan ook geleidelijker
Het kan ook zijn, dat 'm|en het eerste
jaar de w-erkeüjjke wjajardie, pp 11500, ge
schat, het volgend jalar opj 11000, enz.
Dan schrijft anen al lacinte-reenvpilgtettis
500 en ihiet tweedei jaar weer 1 500. Bij
schuldvorderingen sQhrijft >mfen dus af
het versclhil tusscheu de boekwaard© eu do
werkelijke waadde. Echter m|ag- ajleeu
wpjrden afgeschreven van da onzuivere
opbrengst van een beroep of bedrijf. Let
hierop -wel lezer I .Wanneer ,U. plan uw z'war
ger 15000 leende allaan pjmjdftt hijl uw
zwagei- is en het loopjt mts met uw
zwager, dan ploogt U. dit verlies niet Ui
trekken. Hat mpeben bedrijfs- of' beroppjs-
vprderingten zijin, waarop] U, lafschrijp.
V.erpiliohta bijdragen vpior
pensite-enen en fondsietffl. Deze m(a-
gen worden afgetrokken van slalarissien
enz. Maar de bijdragen m|oeten verplicht
zijn. Opj dat verplicht VJajlt de nladruk.
Bijdragen voor pensioenen en f-ofadsHU, die
niet verplicht zijp, mbgCn "niet Van het
6alaris in tmlinderimig worden gebracht.
Loon aan in eigen bedrïjlf wer
kende kinderen uitbertaald. Hpie
ciu|d is het kind. Ia biet opj 1 Mei van het
belastingjalar 21 j-aar of' oud-er, dau mlag
van (die brutorwinst worden afgetrokken
het jaarloon Van het kind, ook al is het
kind opj 30 April 21 jaar geworden. Af
getrokken mag dan worden het loon uit
betaald in gleld (zUkgeld dus) en uitgiet-
be-erd in den vomml tv!aa kost, inwonimg
enz. Is het kind eclhlter olp] 1 Mei van het
belastingjahr nog 20 jaar, dan mag nieits
worden afgetrokken. Het kind |mbet, zooals
vanzelf spjreekt in hot bedrijf' van vlader
werkzaa(ml ziijn. Er imlag niet meer loon
weiden al|g(etrokken, dan een derde ondieï
gelijke p|m®tandigheden ook zou. ve-rdienen.
Waarolm' alleen aftrek, wan
neer het kind up- 1 Mei 21 jaar is.
Zoolang, een kind nog minderjarig is,
hebben dé ouders het vruchtgebruik van
aan het kind toebejhoorend goed. Ook rust
Lp de ouders de verplichting tpt ondeat
houd zoolang (het kind minderjarig is. Af
trek is daaro|ml niet toegestaan. Sommige
traders vergeten w-el eens, dat zij: inko
men, dat hun minderjarig kind grai-eit,
zelf jmt-eten opgeven. Verzwijgen ouders
vermOgen bij'v. een spaarbankboekje
tofet f 2000v-cor de belastingen, dan den
ken ze de- zaak te redden door op: hun
minderjarig kind dit boekj-e over te schrij
ven. Ze Vergeten echter, dat de vader
to-oh de rente, im|oet aangeven en zich- dus
aan het euvel „beJiastingontduikéri' blijft
schuldig m-aken. Ook m|ag wed -eens in
herinnering worden gebracht, da-tj niet tot
ieder bedrag lm[ag won-den weg geschon
ken zonder zich aan pntduüking vlalu schen
kingsrecht schuldig te miaken.
Rechten o-p periodieke uitk'ee-
ring'en van het leven af'lh'ank'et-
lij] k. D-at is de vierde so-ort bron vlan in
komen. De wet somt enkele van deze
periodieke uitkeeriug'en op- en noem|tVer-
loF en non-activiteitstractemfenten, wacht
gelden, piensio-enen, lijfrenten- en verdler
verschuldigde vterstrekking-en van levens
onderhoud en huisvesting. Olm| aan te gier
ven, dat niet alleen do g'enoie|mde uitkee-
ringen belastbalar zijn, unbar ook' andere
gaat de wet, hldus verder: „in 't allgelmben
alle verschuldigde uitkeeringën en ver
strekkingen, niet aan de vervulling vlalni
een ambt -o-f dienstbetrekking verbonden,
die biji o.verlij-den Van de gerechtigde, o-f
van een derde, eindigen.'' j
37
Een diepe zucht ontsnapte hem. Dus
zoo weinig kende hij dan zijn etsen- 'fami
lie! Hi; had geleefd, ver v-au te JS
en het altijd zoo druk gehad met zijn
eigenzorgen, dat hij- geen tijd had kun
nen vinden, om acht te slaan op de an
deren.
Ze hadden nu Weer de kleine huisj-eö
van de voorstad bereikt.
Mangaretha keek na-ar hem op1. Hun
Hikken ontmoetten elkander. De zijne
was ernstig, maar 'het afwerende van
vroeger was er uit verdweneniets an
ders, als verslagenheid, droefheid en Zelf
verwijt lag ar in te lezten.
Hu Was het laatste huisje achter Ü-etn
rug eu zij: sloegen de straten der stad in.
Hans keek op zijn horloge: vijf minuten
■voor half twee.
,.Wil je maar vooruitgaan, Marga
retha? Ik' z-al precies op tij-d aam tafel
immft-n
ai- begreep- hem. Hij wilde een poosje
alleen zijn, om zijn gevoel'- en denkver
mogen weder in het oude gareiel' terug te
dwingen. Hij' liet haar arm los en Knakte
Paul Doumer f.
Zaterdag is de pa-esiden-t dier Bran-
sebe republiek gestorven -aan de gevolgen
van den aanslag, die Vrijdagmiddag op
hem werd 'gepleegd. Joseph Ativan as-o
Doumerc, zich noemende en schrijvende
Paul Doumer, z-ag het leven-slicht den
22em Maart 1857 in Aunillao in Auv-erge.
President Doumer is eein volkskinddit
heeft hij- nooit vergeten en hij- heeft er al
tijd! een eer in gesteld. H|et inkomen van
zijn vader ,die ploegbaas wtas, was maar
n-auw'eliks toereikend om i-n de behoeften
van het gezin te Voorzien. Toen zij-u
vader was gestorvten, moest Do-umer's
moeder met hard Werken den kost voor
het gezien verdienen. Toen de jonge
Joseph-Atlhanase de lagere school -had
doorkropen, kWam hip op "14-jarigen leef
tijd in betrekking bij een med-ailleur. De
handenarbeid beviel h-ern echter niet; hij
wilde liever studeeren. Zijn grootste Ver
langen was om wiskundige te Worden.
Van zijn overgespaard zakgeld kocht hij
boeken, waarin hiji zich in zijn vrijen tijd
verdiepte. Met bovienmenseheBjké inspan
ning worstelde hij zich door de stof heep
en het gelukte hem toegelaten te Wör-
deu voor het staatsexamen in de Wis
kunde. Hijl haalde verschillende diplo
ma's en werd achtereenvolgens leteraar
in de wiskunde te Mende en later ta
Lnon. In dezen fcijd veranderde. Jiij ook'
zijn naam in Paul Doumer, zonder Ban
het eind een e te plaatsen. Zijn grootste
ideaal was echter hooglee-ra-ar te war
den. He-t zou echter -geheel anders m-et
deen jongen leeraar loopen. Door een!
ernstige keelontsteking werd hij: genood
zaakt zijn leeraarsambt aan het collega
te Laan neer te loggen. Z-ij-n veelvuldige
reizen naar Parijs hadde-n hem echter in
contact gebracht met den historicus Hen
ri Martin, senator van de Aisne. Deze
bezorgde Poul Doumer een plaats als re
dacteur aan de „Courier de L'Aisne".
Voor Doumer beteekende dit zijin intrede
in het politieke leven. Hij vertegenwoor
digde toenmaals de uiterste linker rich
ting en liet zich' kennen, ais een der
verwoediste tegenstanders Van helt oppor
tunisme. Dat bezorgde hem i-n 1888 de
Kamerzetel voor het. Departement Van de
Aisne. Als Kamerlid sloot Paul Doumer
zien aan bif de radicale partij. In de
Kamer en in de pers leidde hij van toen
af de campagne tegen de kapitalistische
bourgeoisie" voor een rachltVa-airdilgfe veff-
deelin-g van de belastingen en met name
vloor de instelling vlan de inkbrnstjen--
belasting, toen nog een nieuwigheid, die
aem niet alleen het z'Warte sch-aapi inaaklte
van de conservatieven, maar oiok d-e gema
tigden zich1 van hen deed keeren. Bij
het volgen Van Kamerveririézi'n-gen welrd
Doumer niet herkozen, m-aar hij' slaagde
er in tot kabinetschef Van den Kamer
president te worden aangesteld, waardoor
hljjl een zéér innig contact met het par
lement behield. Hieraan had hij' het pok
ca danken, dat hij bij- verkiezingen Vad
1890 weder in de Kamter kiw'am. Im 1895
na den val v'ain het Ministerie- Ki-bofc,
vormde Léom Bourgeois een hdmoigeen
radicaal kabinet, waarbij aan Paul Dou
mer de portefeuille van financiën Werd
toevertrouwd. Als minister krachttite Dou
mer zijiu belasitingpolit-iek im- te Voeren,
Waarbi, hij z'eer veel tegenstand onder
vond. Dit Was misschien ookf Wel' een- der
redenen, waarom het ministerie Bour
geois zbo Spoedig van het politieke too-
neei verdween. In 1897 ontving Doumer
van den optvfol-ger Van Boiurgeois, die
den 1-ast.igen belast-ingvoorstamder kWijt
wilde, het aanbod om als gouverneur-
generaal naar Indo-China te gaan, welk
-aanboud door Doumer Werd aanvaard. Zijn
politieke vrienden uit diian tijd hebben
h'em dit nooit verge-Ven -em zij1 verweten
baar vriendelijk toe. Aarz'elend drakte
zij zijn hand: „Tot sbraks, Hans."
Zij keek hem na, toen hij' snel voorÖ-
stapte. Een gewaarwording van geluk'
met angst gemengd vervulde haar.
Tliuisgekomen plaatste Maxgaretba da
rozen, die zij1 van Hans gekregen had in
een vaasje met Water; de zijhe hadi zij
op zij-n kamer gebracht en op! zijn schrijf
tafel geplaatst; en die Van tante Hann'a
prijkten in het midden van de kleine ta
fel in de eetkamer. Precies om tWieo
uur verscheen Hans. Hij zag er ernstig
uit, antwoordde verstrooid op] tante Hlan-
nc VTa,=ei1. 011 was onder het eten' stil,
ofschoon niet Zoo somber-zWijigend als
hij vroeger Wel kon wezen.
„De oude Lize moet nu van een andere
kameT geen Werk' mak'en," liet tante Han-
na ^eindelijk hooren, om een gesprek te
beginnen. i
„Ik heb tWee kamertjes voor haar ge
huurd, beneden by den zadelmaker Grö-
ben. Zij kan er intrekken, Wanneer zij
wil, want de vertrekjes zijn leeig."
De oude dame keek Hans verrast' aan.
„Ben je van ochtend er op uit geweest
om dat in orde te maken?"
„Ja, ik vönd de kamers nog al tamelijk
gauw. Lise Weet er al alles vlan. Maar a
hem, dat hij voor het salaris Was ge
zwicht. In Indo-Ohi'Ua Wachtte den nieu
wen gouverneur-genera al een moeilijke
taak. In hot heete klimaat ontwiikikëlde
hij een ontzaglijke werkkracht. Hij.eisqh-
te Zeer Iveel Van zijn ambtenaren, doch1
ook van zichzelf. Én als de sterk'sten
afgemat en koortsig bijl hem kwamen
met de kiachit: „Wij kunnen niet meer",
was zijn ant(woord: „Ik ben er ook ellen
dig aan toe, ma-ar tochl slaapf i-kf geen mi
nuut meer en werk ik geen minuut min
der". Dagen, waarop hij 14 uur en
nog langer aan zijn werktafel' zat, war-em
geen Zeldzaamheid. Wiegein, kan-alen,
bruggen, havens en spoorwegen werden
onder zijn bewind aangelegd, en toen
Doumer in 1902 Indo-China verliet, had
den zin opvolgers Slechts een program
ma verder uit te weifcen, Waarvbor door
hem de grondslagen Waren gelegd. Zijn
terugkomst in het vaderland viel sam-em
met. de kamerverkiezingen v'an 1902. Hiet
kiesdistrict Laon, dat hem trouw was
gebleven, koos hem Weer in de Kamer em
■al spoedig was Doumer een der voornaam
ste. politieke persoonlijkheden. HoeWtel no-g
altijd radicaal geheeten, was hij' door de
ervaringen op- zijh hoogen jrnst opiged-aan,
heel w-at gematigder i-n zijn politieke
overtuiging geworden. Met de rechter
zijde kwam hij spoedig op goeden voet en
met haar steun veroverde hij1 iu 1905
het voorzitterschap der Kamer. Een jaar
laier liet Paul 'Doumer zich Candida at
stellen voor het presidentschap v!an Frank
rijk. Aan den tegenstand, welke Doumer
in den Senaat had, was h-efc te wijten, dat
in 1905 Fallières tot president werd ge
kozen. Dit échec dwong h-,em h'eti voorzit
terschap van de Fransche Kamer op ta
geven. In 1910 leed hij bij de Kamërvter-
kiazingen in zijn district Laon de neder
laag, doch twee jaar later k'ozfen de
Corsicanem hem tot senator. In deu Se
naat voegde Doumer zich bij- de re-pu-
blikei'nsche Unie eu Was spoedig de ziel
van de commissie Van Financiën. In de
jaren, welke nu volgen, heeft Doumer
-geen rol van betee&enis in het Fransch|e
politieke leven gespeeld. Gedurende! dëlu
oorlog, waariu vie-r- van zij-u negeu' kinde
ren het leven lieten, werd h|em teZamem
met generaal Gallioni opgedragen de- ver
dediging van Parijs te organiseeriein. Hij1
vërvlulde een Zending in Rusland 'en w-as
gedurende eeniga maanden minister zondër
portefeuille in het, kabinet Paihl'evé1 (Sep
temberNovember 1917). Hiet duurde tot!
1921 eer hij in het 7e kabinet' Briand
weder een portefeuille te vtervhilllëin krteig
en wel die van financiën. Als Min. v'an
Fin. nam' Doumer deel aan de Parij'sche
conferentie der -geallieerden, di-e dei. Du-i-te
sehe oorlogsvoering vhsteltelde. Ook in
het kabinet Briand van 1925 trad Dou
mer als mini-star van financiën op-, teriwijl
hijl in 1927 tot voorzitter van den; Senaat
wei'd gekozen, welke functie hiji i-s blij
ven- bekleeden, totd-at hij- op- 13 Mei
1931 tot president der Fransche rep-ubliek
werd gekozen, en zijn intrek nam im het
Ellysée te Parijs. Van- huis uilt W:as Dou
mer katholiek m-aar zboals bijina alle Fïian-.
sCbe-n nam h-iji zijin plichten nboiitj Iwaar.
FRANKRIJK
Na den aanslag op: Donmer.
De uitvaart en begrafenis vlan Dou
mer zullen Donderdag a.s. plaats hebben.
propos tante, ik moet vanavond weer
naar huis terug. Het kon giebe-unem, dat
er voor enkele mijner patiënten, die- zlwaar
ziek zijh, iets te doen is."
„Zoo-als je wilt, mijn beste jongen. Da
uren vliegen al te snel voorbij."
Hans hief het hoofd op «n keek de
oude dame scherp in de ooigen: „En dan
nog iets: met Dolf lig ik overhoop."
Tante Hanna sloeg vol ontzetting de
handen tezamen.
„Wel, 'lieve deugd t Wla.t is dat mu weer,
H-aus?"
„Hij- heeft de waarheid niet kunnen
verdragen en mij- mijn brief, na den ver
koop! 'van Ciska's landgoed kwlalijk gemlo-
men. Dat heeft hij. mij mondeling gezegd,
e-n nog al heftig ook'. Als ik' van mijn
kant ook driftig geworden was, zlou er
een breuk tusschen ons ontstaan zijn.
Maar ik ben heengegaan, toen hij] Zoo- on
hebbelijk Werd, en hoe het vierder tusschen
ons moet gaan, dat mag "de difeimmel
weten."
„M-aar Hans, mijn jougen ,had je dat
gevaarlijke thema niet kunnen omzeilen
„Vergeef mi], tante Hanna, maar voor
diplomaat heb ik volstrekt geen aanleg.
Trouwens, ik vind diplomatie tussch'en
broers laf. Eien eerlijk wtoord moet een
m-an kunnen verdragen', Hiji heeft immers
Over den moordenaar, ©en luguber in
dividu met een besmet v'erlcden circuital1
ren nog allerlei geruchten. Ds ©en houdt
helm: voor 'n hialVen krankzinnig©, 'In, lander
voor een bedrieger, 'n darde vfooir 'n biel-
sjeW-ie-k en 'n vierde Waer vloor 'n 'fascist.
Het ware motief voor de -Wandaad je tot
heden echjter niet gevonden.
De Kamerverkiezingen,
Bij, de Zondag1 in Frankrij(k geboud-en
herstetalming is hief in het gieheele land
rustig gebleven. I
De uitslag is alls volgt:
Onafh;ankeiij|ken 5 (8);
Rep. demi. Unie (groep Mariu 76 (90);
Links republikeinen (Tardieu) 72 (101);
Onafhankelijk repuMlikieinen 28 (26);
D'affilokratische volkspartij1 16 (19);
Linies radicalen en pnlafh. rad. (incjlj.
ghoöp Franklin Bouifi-lon) 61 (90);
Socialistische radicalen (Hërriot) 156
(109);
Sole, republikeinen en Fransche- sociar
listen (P-ainievé-de Monzie) -36 (32J;
Socialisten 129 (112);
Oolmlmiunisten 2]3 (15).
D-e regeering is in da minderheid gekol-
imien. Tardieu zal laitreden.
Albert Thumbs
Albert Thojmas, de directeur van hte-t
Intern. Arbeidsbureau, bekend figuur te
Geuéve, is ZondagUvioud in een Plarijsoh
café door een hartvterllaimlming, getroffen
en overleden; hijl wlas 55 jalar.
Albert Thoim'as wias in de politiek sodh-
list. Hij1 wlas een vriend v-an Jlauréa en
Werkte inlet hem. samen aan de bekende
Histoire sooialiste. Thottuhs wlas een van
de eierste redacteuren van de „Hu|mlanité'5
(in 1904 opgericht).
Hij] werd al glauw Kajmérlid. Hiji spfe-
cialiseerdia zich in dién kring olpl 't spoor
wegwezen en het imljhwezeu.
In 1914 bleek hij! even Vurig uatioj
nalist -ajls bajha alle anderei aolcSa5!isten in
die dagen. Tolen re.eds kreeg hij' de, in zijju
f-imjstandigheden, verearende ofgdrfrcht- de
ontruiming van de versterking Rarïj's voos
te bereiden. i I
Enkele pataanden later werd hij: onder
staatssecretaris voor de aan|maali vian
imlunitie. De l-eger-autjoriteiiten hebben pÏÏhjoH
tajas' 'werk in deze functie niet genpeg
kunnen prijzen.
Twee jaar na he|t einde van den oorlog
w'erd Tholmias directeur vpn de lafdeeling
'Arbeid van den Volkenbond. Tegen veel
tegenstand in heeft deze afdeeling van
den Volkenbond zegenrijk' ge|werk't, |m)eer
dan op politiek gebied, w|alar veel wordt
gepraat en uiterst -Weinig gedlaan.
RUSLAND
Een belangrijk besluit;,
De raad v'an volkscoinfmisslarislsen van
de Sowjetunie en het centrale comité van
de enmlmtinistische p-artij] hebben pen ge
meenschappelijk besluit bekend gemaakt
ten aanzien vlan de ghuanilnjzalmleling e|q
den kolchoZgraanhlandel, voor wat d«q
oogst van dit jaar betreft.' j i
In dit besluit wordt erop gtewezjih,
dat de -Sowjetwiél op 'den gyopdlslag vlan da
de overwinning van hleit kolcfhbz- èn het
soiwc-hoz-systeetml op] ihleifc stelsel van het
individueel© bedrijf en na de vernietiigjüng
van het koelatsjestwo in het dorp, sinds
twee jaar een zoodanige ontwikkeling v-an
den graanbouw bereikt heeft, dat in
in plaats van 660 miljoen poed -graan, die
in 1928 werden opgebracht, in 1931 on
danks de droogte 1400 moetjoen poed
zijn opgebracht. Gezien deze gunstige
ontwikkeling gedurende twee jaar, heeft
de Sowjetunie, naar het besluit verklaart,
de mogelijkheid bereikt, naast de huidige
methode van staatsgraaainZamelimg ter
verzorging van de stedelijke bevolking
ook andere metboden toe ta passen, nam-ee
lijk die van den vrijeren (heit prijsragel.
lende optreden v-an den staat komt niet
te vervallen) graanhandel vian de kbï-
ehozy en de kolchozniki. Daarom is be-
het reeh-t zich' te verdedigen? Maar bij
Adolf heb ik daarop- te vergeefs gewacht.
Hij 'kon zich niet verdedigen; «n juist dat
was het, wat hem zoo razend maakte.".
„Wie zich verdedigen kan, moet h-at
ook doen, als hij daartoe in de gelegemheild
is!" liet Margaretha hooren.
Hans keek haar zWijigend .aan zij
werd bleek onder dien door]dlringetnü|ein blik
die haar pijh deed.
„Ik bedoel," ging zij voort, doch nu
met een kleur als bloed, „dat het iemand
goed moet doen zich! te kunnen en -te
mogen verdedigen, wanneer zijin geweten
zuiver is. Als Dolf het niet -gedaan heeft,
pleit dit tegen hem.";
„O, die eeuwige scènes!" klaagde tante
Hanna. „Waarom kunnen jelui niet i-n
vrede leven ?- Ik' wou zbo graag rust
hebben rust. Maar, dat schij-nt niet
mogelijk te zijnaltijd komt er weer
wat, anders."
„Maar, beste tante Hanna, u waart toch
zelve verontwaardigd over Dolfs roek'©-
looze daad en zijin besluit omt voortaan
werkeloos té Mij-ven rondlbopen? Hebt u
hem dan niet geschreven, hioe u er ovter
dacht
Hans keek zijns vaders znuster mëlt
eenige verbazing aan; deze aarzelde ee|p
ooge-nblik, alvorens to 'antwoorden.
EEN KOFFIE MET ZOO'N SMAAK.
ZOO'N GEURMOET VAM
sloten, het rtaatsinzameliingspïan voor da
kolchozy en h-et individueel© bedrij-f in
vergelijking met 1931 met 264 poed ta
verlagen. Het graanin-zamelingsplau voon
de söwehozy wordt daarentegen met 43
miljoen poed verhoogd.
Het besluit zégt, dat zoodra haf,
graaninzamelingsplan voor dit jaar voN
daan is en het zaaifonds op doeltreffends
wijlzo bijeengebracht is, zoowel de kol-1
ohozy al-s de kolohoizndki de volle gelegen
heid zulien hebben ongehinderd hun graan-1
overschotten op mankten te vte-koopen,
die zij vrij kunnen kiezen ©ni im hun eigen
kolchoz-winkels bezatten. Teven-s wordt de
plaatselijke autoriteiten totplioht ge«
maakt, de kolchozy en de feMoh-azniki in
dit op-zi-cht h-un vollen steun te verl-eemeh',
m-aar ook maatregelen te treffen, die e-en
p-artieulieren handel of aankoop van da
overschotten do-or speculanten onm-o-gelijki
maken.
SPANJE
Een v erijjdelde aanslag olpi den president.
"Volgens een bericht uit Madrid aam hét
Journal heeft de Madi-il'ee'nsdhe poJiiitiie qern
plan ontdekt, van een aatnisllag opl president
Zamora, mimietei-piresident Azlama en deW
mimister van ai-bedd. 'Eien majoor iö ga-1
arres'teerid.
Uit het onderzoek van de politil© is melt
all'e zekerheid gjeblieiklen', d-at "de samem-1
zweerders vtan plan zijm geweest president'
Zam-ora op diens laatste reils naar Y.al-enr
oia te vermoord-en.
- De te-csiand in Mantsjo-crij{e»
De speciale correspondent v,an de Dlaly]
Telegfaph te Harbin heeft een ovei'zicht
ontvangen vhn het rlapport, dat generaal
Hirose en de g'en-erale s taf vlan de tiende
JapanSc-he divisie, d-Se dn verbitterde gen
vechten gewikkeld is in Noiord-Mantsjoes
rije, Zaterdag laan de- Volkenhondslciolinl1
missie zullen o-verhandigen. Hat i-s één
lang! verhaial vh-n opgeblazen bruggen,
verwoeste trein-en, geplunderde steden eU
dorpen, die mét den grond gelijk gemaakt
z'ijn, terwijl het land gjelhoel vernield is
en braak ligt, terwijl de handel verlapte!
is. Deze verschrikkelijke toestanden wora
den in het rap-port toegeschreven alan da
in opstand gekoflnlen generaals, die hun
bandieten-tno-epen op deze wijtzie trachten
te onderhouden. Generaal Hirose verkHlaajrii
verder o.a. dat hef -vterzet v'an generaal
Ma Tsjau-sjlan en de pverige guerrillaia
tegen de onafhankelijke regeering niet die
minste sympiathie ontmheten onder de bes
volking. De Japanners schatten de troen
penpiacht der voornalamste benden, dig
de guerrilla voeren op 48,000 |mlan. Genen
raai Hino-se is vol VertrouWem, dlat hijl in
„J-a zeker, dat wdl zeggen, ik' h-eb
nier scherp geschreven. i(k ben en
maar zoo wat omheen geloopen, weet j©.
Met woorden Was toeh nietsl meer1 in orde
te mak'en was het Wel En daarom'
zëi ik alleen m-aar, da-t ik hoopte dat
het' hem in Hannover modhfc bevlallen.''
H-an-s zWeeg, Epn donkere blos ver-1
spreidde zich langzaam over zijn gezicht'.
Zonder te spreken aten alle drie voort.
„E-n jijj Margaretha?," vroeg hij, mes
en vork nederleggeinde. „Heb jij' j© meeF*
ning gezegd
„Ik seÊreef hun, dat ik' moeite bad
mijl in hun nieuwe plannen in te denkeul.
Maar, Dolf liet mij; in 'n volgenden brief
door Francisca verzoeken, om in het vier"
volg mijn meenimgen maar Voor mijzelvie
te houden."
Ben trek van bevtediging speelde om
Hans' mond. i
„En wat ben je nu vau plan' met Dolf
te doen, mijh beste jongen?"1
„Niets ter wereld. Ik Zal afwachten, de
dingen die komen. Misschien dat de fcijld
raad schaft.'"
Tante trok de wenkbrauwen op. W-at'
was dat Wiat beteekende die korte toon
tegenover Kaar'.?, Van Ham-s, tegenc
over h-aarjS" i i 1 I
1 (Wordt Vervolgd.);
