NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
DONDERDAG 14 APRIL 1932
Waarom een K.R.O.-Film?
FEUILLETON
Steeds hooger.
van OVER OE GRENZEN 1
BUITENLAND
china
NUMMER 44
28STB JAARGANG
ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES;
Telefoon Interlocaal No. 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Markt! en 2; Telefoon No. 474.
Abonnementsprijs f 1.90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
Advertentiën van 1 tot 6 regels f 0.90, elke regel meer f 0.15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager
GROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
Op 'het eerste gezicht schijnt het
Vreemd, de cqmbinatie radioi en film.
tWant imjen zio,ii eerder danken, vqoiial
als men bij de radio de televisie neamit, dat
het concurrenten van elkander zijn. Maar
hier is het ziqo; niet. Hier wordt de| iji!l|m|
opgeroepen ami de radio Ha helpen door
van hialar eein beeld te geven dat met, de
pogen te aanschouwen is en dus onteer
doordringt in de Verbeelding van den
mlensch en voor h|e|m! leeft in lijmen van
licht en bewieging.
He K.R.O. iiliml: de kranten hebban
er over geschreven, de gepote yedajmle-1
biljetten nebben haar u aangleikondigid.
.Want een deel van onze imtenscnjen is nog
niet doordrongen van de enorm® betaekenis
voor de Katholieken Vian den Katholie
ken Omlrpieig. Elan ander deel kan zich. mog
rnlaar niet imlet hat idea vertrouwd mlaken)
dat de radio voor iets landers dienlen kan
dan voor afleiding en vertmlaak. En nog
anderen kunnen mlalar niet beigrij'pjeln), dat
de Katholieke opdroeg een instelling is
die 'er zijn imlag; en imet den dag zich pnt->
wikkelt, zoó, dat zij' geen concurrentie
van onderen imleer 'behoeft ta vreezien.
Voor déze allen is de f'iiimi, dia wijj ga|an
vertoornen. Maar deze fUiml is ook voor
onze trouwe luisteraars, die ons miet hun
jnbreelen en f'inancieelen steun geholpen
hebben olm1 een Katholieken Radio 0)mlroie||J
tot stand te brengen, 'die hat vporw'erpi v,an
belangstelling niet alleen, imlaar ook van
jalousie is voor onzle geloofegenooten uit
andere landen Van Europia. Ook voor hen.
Want het zlal hen een voldoening züjin
te zien in de realiteit, welke de film' .ons
geeft, wat >er in die betrekkelijk weinig
jaren is tot stand gekoniten. Het zlal ben
verheugen als zliji voor hun oogen zien,
hoe er Imfet bet geld, dat zij gaven, ge
woekerd is. Hlet zal hen miet trots doen
denken aan de positie, di© de K.R.O.
thans op radio-gebied inneemt, een positiie
die door geen Katholieken Olmhoep, van
welk land der wiereld ook, zelfs mlalar
wordt benaderd.
Daarqtoi.' is het doel Van deze filim twee
voudig
le. Hen onder ons, die nog niet' ,bij
ons Zijh aangesloten ,door de fiJlm' te
overtuigen, dat Ziji zich als prineipieielie
Katholieken niet langer Van ons verwij
derd Imloigen houdendat zij; luister,alars
natuurlijk .op de eerste plalats, mlaar ook
niet luisteraars ze zijn er bijinia niet
uiteer aangewezen zijn op den Katho
lieken Radio O|mir0ap, evenals zij; dit z'ijjn.
op een katholieke courant, en voor hun
kinderen op een katholiefke school. Zij
moeten zien, dat wijj, die de pers en de
school op een hoogte hebben gebracht,
zoodat nielmjand zich miaer rechtvaardigen
kan, ,als hiji er voor zich! of züjin kinderen
geen gebruik van mlalakt idjat wij' dit ook
gedaan hebben miet die hadio, zloodat nie-
imiand onzer meer gerechtvaardigd is, ,als
hij een anderen qmtaep met zijn symJ-
pathie of' Zijn geld steunt door bijdragen
Of radiogids. Dat .alles jmloet de; iH]ml hen
duidelijk imiaken en da,t is ons aeirste
doel.
2e. Maar ook: Die; filmi moet onze ga-
trouwen weer nieuw leven instorten en
den pi'opagapdagöest opwekken in hun
harten. Hoie: kolmit het, Rat wijl in nog
geen zes jaren tijd een werk konden ver-,
richten, waarop wij; nu imlet voldoening
kunnen terugzien? Dat kwalml. door de
aanhankelijkheid, de trouw, de oflfarliefde
van de Katholieken. En hqe heviger de
strijd was, des te Jnleer groeide ander
de onZen de sylmlpathie Btan voor den
K.R.O. 'Wij- kennen Ze, en er ziijin er niet
weinig, vooral onder de ©envoudigen, die
voor den K.R.O'. door "het vuur zouden
gaan.
Wij, hebben in moeilijke dagen bewijzen
ontvangen van laanhankeJijktoid, .die tref-
i 27.
De jonge vrou'W zette zioh zuchtend
neer. Tranen kwamen haar in de oogen.
„Maar lieve God, Dolf, jelui zijn took
bToers! Het zou al te venscjhlrikkelïjik
züjn, als jelui mu al dadelijk! tWist met el
kander kregen. De mensoh'en zouden' er
Over spieken, en ons, die hier pas züjn,
zou het geen goed doen. Anders kan je
sqherpe opmerkingen zoo goed terugwij
zen. Uit de hoogte; met- koude ironie,
Zooals je het noemt. .Waarom zou je je
dus opwinden? Lach over Hans en zijn
burgerlijke ideeën, dat ergert hem veel
meer, dan Wanneer je je boos maakt!"
„Maar zijn heele optreden maakt mij
knorrig. Weet je nog hoe'n gezicht hij
trok, toen hij ons aan het station ontving
Zijjn laefhje was zoo helisdh gedwongen,
dat ikNu,, het iis maar een geluk,
dat hij het zoo druk heeft met zijn prak
tijk!"
„Waarom züjn wij eigenlijk naar Han
nover gegaan Vroeg Ciska op hjudlerilgen
toon. „Ik zou veel liever weer hier van
daan gaan, als Hans je Zoo onaangenaam
is!"
fend waren; wtoiordcai van bemoediging
ons hoeren toevoegen, di» ons ontroerden.
.Wij1 hebben dankbetuigingen pntvangelnl in
die jaren lalat ik pilaar glerust zleggtetn
duizenden -in den vorm; van nieuwtei le
den, welke een enthousiaste geest van
propaganda pus bezorgde. Maar ook
en dat wia,s vopr ons bestaan en onZe
(Ontwikkeling noodzakelijk nooit had
den wij, kunnen Worden, wat wijj nu zijlni,
indien |mlen ons niiet door geldelijke bijdra
gen ,en door zich te abonneeren opj onziein
radio-gids, gesteund had.
Die geest van alanhankelïjkhleid ©n van
offer en van propaganda» moet blijyen
leven. Vroeger Zorgden daap.- onze vijlanden
voor en de bladen, die artikiejle tegien
ons schreven. lijhans, nu voor eenigtem
tijd niet voor lang, vergeet dat niet
niet te strijjden valt, omdat: men meer
en Imjser is gaan inzien, dtat tnen ons niet
kan uitschakelen, inbeten wij' zlelff zor
gen, dat die geest bt in blijft. Ein dalaropt
kolmit 'de film! u, trouwe K.R.O.-ers op|-
Wekke®, olm; niet te varslappen, mlalar Meit
'een nieuw élan u op) te mfak'en voor de
versterking ,en Volmiaking v.an den eigen
o|m|roe|P- Want wijl zijln er nog niet! Da
Katholieke o|m|roepi ontplooit, op dit oogen-
blik nog niet alle krachten, wlaarpivter hij
beschikken kan, als alle Katholieken hem
steunen. Hiij' is nog niet ten vpEjei het or
gaan vtan geheel de Katholieken cultuur.
Daar zit in ons Katholieke volk, zlooajls
het zidh in de laatste 50 jlaren ontwikkelt
heefft, nog |hte«l wat ïn(eer opj wife gebied,
dan wiat de K.R.O. thlans nog presteert.
Welnu, om' deze, ideal'en te bereiken,
is bet niet alleen noodig, dat d» thlans nog
afwezige Katholieken onder ons gastvrij
dak lcolmfen, m'ahr ook; dat de, huisgenopi-
ten blijven w,erken, pins onZen K.RLO;
gr,order te imiaken en schooner. En dalair-
t,oe is onze film'. E|en propagandla-fiJH
in den volsten zin d'es woords. En daiarojirf
imbet ons doel züjn: Dat nielm|and een op(-
voering van de K.R.O. Hm heeft bijge
woond, die ztender lid tel worden off ails
hij het is, zkrader ptaopagandiageiest in
zich te gevoelen, naar zijn huis weder
keert.
L. H. PERQUIN
1 Voorzitter van den K.R.O.
W.at gebeurt er hed;em
in R|usland?
Meer ,'ien (mfeer beginnen er in den laat-
sten tijd berichten uit te lekkeu over den
liaöheiijken tpestand, waarin de Spwjie|h
zich op. Jhet oogenblik bevindt, berichten
die weliswaar vopr een groot deel niet
Zijii te controleeren, imhar die toch well
degelijk een grond van bestaan mloeten
hebben. Hpieiwei d'e toestand er Well nooit
zoo bijizonder rooskleurigheeft uitgezien,
,m|oet het op hleit oogenblik toch wel' bij'-
zbnder slecht gaan ais ael'f's de pffioiieella
Russische bericjhten mleldein, dat er moei
lijkheden zijin ontstaan in verband #n|et
den oogst van het afgelooplen j'aar,, zoo
zelfs, dat vel'e bperen net in Weit Soivjet-
paradijls im|oe 'zijp geworden en in mbssa's
over de grenzen probeerein te vluchten,
vooral nabr Roeimienië en zelf's ook naar
iTiurkije, waar men hen Wei niet al te
vriendelijk zal behandelen. Uit hetgieen
zij' vertellen, blijkt mleer dan voldoende
hoe 'hoog de ellendel en de nood Zijh ge
stegen. Die gewone boerenbevolking heeft
gebrek aan het 'allernoodzakelijkste, zoa
dat zelft het koren ontbreekt ami <te
zaaien en dit terwijl de volgende oogst
nog Inbonden duurt. Olm de ellende ta
verhoogen kwaml hier nog bijl, dat de
vorige oogst ook al niet al ie schitte
rend was, terwijl de stalat ztoveell moge
lijk eischte voor haar dumpings en an
dere plannen. Dat het imte! de vleesch-
„Nonsens! Eedwing je toch een beetje,
Erancisea! Wij; hebben hier uitstekende
connecties. Maar doe me een pleiziftr en
houd die waterlanders asjeblieft terug!
Dat eeuwige 'huilen hindert mij'! Ik' kan
het niet uitstaan!"
„Daar is .hij1," zeide Erancisea opsprin
gende. „Eir is gescheld!"
„Neen, neen, blijf zitten. Je moet hem
niet tegemoet gaan. Wilhelm kan hem
wel aandienen."
De jonge vrouw wierp nog' een laatsten
blik in den praehtigen spiegel aan den
Wand. Goddank, zij' zag er op haar voor-
deeligst uit. Hans 'hield daarvan. Haar
zWarte japon, deed haar teint nog beter
luikomen en de blonde haarwrong was
door de kapster keurig gelegd. De deur
ging open en Hans trad binnen.
„Chic heeft hij;" daolit Adolf, toen zijn
broeder kalm over den drempel' krad.
,jZi;,n kleeren zitten hem aan het lijf
gegoten en zi,n houding is korrekt. Nu,
vooruit dan maar. Met volle kracht de
pret ingestoomd!"
„Jelui moeten mij excuseeren, dat ik
zoo laat kom," begon de jonge dokter ter-
wij hij op zijln schoonzuster toetrad en
'haar de hand gaf njet de hand kuste,
zooals Adolf met misnoegen opmerkte.
„Op hét laatste oogenblik kwam nog een
mijner patiënten, die ik onmogelijk kon'
en zuivej.-voorziening even treurig, zoo
niet nog vejel treuriger is gestpld, behoeft
geen betoog en die; prijzen, welke men voor
een pondje boter moet betalen, zijn een
voudig fabelachtig. Bij' 'al deze rampen
zijn de arbeiders er op het oogenblik
nog het best aan toe, ofscthpon het nlatuhr-
lijk duidelijk is, dat pok hun het lot verre
van verkieslijk is, al hebben Zij het dan
iqok nog ongeveer de helf't beter dan de
ongelukkige almlbtenaren, die bijhla heele-
anaal niets krijgen. D;e ppjben stijgen
Imet den dag en in dit verband klan heit
.geen verwondering baren, dat in so|m|mige
steden de staatswinkels door het Rus
sische proletariaat, vooral dooi- vrouwen
kort en klein werden geslagen. Geen
wonder ook, dat nalarmlate het geld in
waarde diaalt, de ruilhandel in Rusland
(mteer «n unieer toeneemt ook al stalan er
stjrenge straiïten op, imiaiar degene, die Rus
land wil bereizen, imbet toch altijd nog
aan de grens den ouden kqers betalen,
alsof' er niets gebeurd was. E|en verdlacht
teelkten is bovendien de piqtse|linge z.g.
ziekte van RusLands dicbalpr „Bitajin'', het
geen er ,ook al niet toe bijjirajagt opa het
vertrouwen 'te venm'eerderen en tejr,wijl
'mien van Zeiktere kanten al spreekt van een
ander bestuur. Wie hier in aanmerking
z'on ko|mlen, wordt er niet bijl verteld, maar
waarschijnlijk zou in dit geVal deze eer
te beurt vallen aan Wprpschilow,. 'den
chef van bet leger of hoogstwalarsehijhüijk
aan Blücher, de leider van het Roode
Degel' in Siberië, beide arbteiders, die i$£h
tot de hoogste rangen hebben opgewerkt.
In elk geval z[ou dit dan ne,erkjojm|en op] een
militaire dictaitnnr, hetgeen nu niet direct
een verbetering kan wprden genoemd.
Hjoe angstig imien de tcpstjand in Rus
land inziet, is onlangs npig gebleken tij!->
deus het ClhineeschJapjanseli conflict in
Mandjoerijle. Dpor geheel Rusland werd
alilgekondigd, dat nielm|and ©enigei kritiek
imlocht uitoeftenen op het gebeurdq en
hierop werden de allerstrengste sfcpafï'en
gesteld. H|qeZeier men vreesde vopr den
oorlog, welke waarschijnlijk wel een al
gemeen® opntand tengevolge z'on hebben,)
bleek ook uit de; Wïjlzte, waarppj dq Sovjets,
zij: 'het dan ook' na, ©enige aarzeling, aan
J aplan toestonden qmi Russisch sponrweg-
mlaterialal'te gebruiken, yopr 'hleit vervoer
van hun troeppn. D,a.t die vrees voor een
oorlog dan ook absoluut niet ongegrond is,
springt dadelijk, in het peg, W|ant lafgezlien
nog van de gmote ïinancieelei mjoeilüjkto-
'den, welke Jiieruit zpudlen voortbomlen,
zou de oorlog alleen reeds de val Van
het huidige bestuur betepkenen, imjmlers,
wat kan de regeering doen tegen een onte
vreden bevolking als haar legpr reeds
de handen vol hjeeft jm|eit het Oosten. Bo
vendien mjoeten wij: maar hfwlachten of
dat leger, een na|ar onzei begrippen vlij
kïitieklopiz© mlassa, in de' handen van en
kele generaals, han die1 regeering trouw
Zal blijven. Het tegenwoordig© Roode Le
ger telt 600.000 im'an geregelde trqepjen
land- en zieieimlaclitdit is beduidend nniin-
'der dan onder het oude reigieml, doclh' dit
leger is zleier mjodern en gned uitgerust.
Ondanks dezie inkrimping van trqeipen is
Rnsinnd dus toch nog een vrijl m|a,c!htiga
militaire staat en iedereen zal direct mpe-
ten toegeven, dat da leiders van een dege
lijk leger practisqh een veel groo|tep*e
Imlacht hebben dan de officieele regeering.
D;at er in bet legpr, vqoraf in de hoogeile
rangen, veel Doitschers zitten, is bekend,
Naiar inch moeten w'ijT hier weer niab bi
te spjoedig conclusies uit trekken, want
vele z.g. Duitschers in Rusland zijh in
Werkelijkheid mieer Rus dan Duitsoher,
im'enschen, wier voorouders hondterd-en-
honderdvijlftig jaren geleden onder pro-
duitsche Tsaren imigreerden en di© dus
reeds geslachten lang in Rusland wonen.
Een vreemd en voor Rusland beangstigd
verschij'nsel is .ook d© voortdurende stroom
iwitgardisten, die in mjasste's naar het Oos-
wegst.uien. Anders ben ik een man van
do klok, dat weet je!" Adolf gaf hem
koel de hand.
„Geen excuses. Je beroep Verontschul
digt alles. Maar laten w'ij' dan nu] maar
dadelijk aan tafel gaan."
„Ochi, Dolf, als je het goed vindt, zom
ik H'ans eerst nog eenis even omeie) suite
willen laten zien. Kijk eens, overal eltee-
triseh licht en centraal-verwarming. En
hoe vind je mijn wandversieringen Zijn
ze niet beeldig?''
„Inderdaad! Een paleis opend'op! De
„duizendeneennaoht" is er niets bij
„En nu aan tafel!" liet Adolf kortaf
hooren.
De ironiscbe onverschilliiglieid Van zijn
broeder agiteerde hem bovenmatte. Wiel
alle duivels! Als hij, zoo wou vbortgaan,
dan..."
In de Koogmoderne eetkamer stond d'e
tafeldienaar in livrei. Het w]a,s een wjarrn
squper.
Francisca informeerde z&sh! bij' H'ans
naar Hannover en naar de mensehten die
daar woonden. En toen moest Hans ver
klaren, dat oh'auffeeren, mits niet over
dreven, gezond Was.
„Ik rijd al lang," liet Adolf hooren.
„Maar nu: wil Ciska met alle geweld ook
een auto hebben. Ik heb er tot dusver
nog niet toe. kunnen komen haar achter
ten trekken, vqoral vanuit Plarïj's. Hun
getal mjoet op liet oogenblik reeds tot
60.000 zïjh gestegen en hterhaaldelSjk heb
ben de Russen al gepfrpt'esteerd tegen
het doen landen van nieuwe tro.epjen, lal
was hun protest dan wel wlat zwak. Hioia
de toestand zich ecihlter zal ontwikkelen
en of Japan werkelijk een oorlog tegen
Rusland wil, valt op het oogenblik moei
lijk te Zeggen, daar de taestfand nog te
onzeker is, maar dat er binnenkopt be
langrijke gebeurtenissen te verwachten
züjn, is klaar lails de d|ag. f i
De Ontwapeningsconferentie.
Een Russisch ontwapeningsvoorstel.
De Russisch© VolkScojmMisfearis van
Buitenlandscto Zaken (h«Bt liinsdlag. in
de eerste CO|m|missiei "der Ontwa.penings-
Cten'ferentie een nieniw algepn'een ontwiat-
ptoings-yoorstel ingediend.
Hïj stelde voor oml jn1 artikfeft I van de
ontwerp-conventie eien principieele veran
dering aan te brengen. Hel Riussdscjhe
voorstel houdt in, dat de oontiiacitleeiiende
Imbgendheden zicih: verplichten hun hui-
'dige beiwapjening weztenïïjk te verminde
ren in verhouding tot den ojmlvang, van
hun bewapjening. Legers tol een stérkte
van '20.000 |m(an zlulleii (vrijgesteld zijn Van
'elke beperking. Legers van 60.000 tot
200.000 nibn ziiiien verhoudingsgtewijh
verminderd worden van 4 tot 40 tppt! van
hun sterkte en legers Van 200.0Qoi m|an
o'fl daarboven met 50 pet.
De reeds door internationalei overleen;
kiolmlsten ontwapend» stjaten zUlllen even
eens van elke vermindering Izijh vrijgesteld
Alle militaire bondgenootschappen en
oyeïeenkomisten ziilllen moeten wterden ont
bonden, terwijl aJllei z'wlare h,anVa,lstv.ap)enen
mloeten worden 'afgeschaft.
DUITSCHLAND
Hitiers leger ontbonden.
De Rij'kspresident heeft gisteravond een
noodverordening onderteekend, waardoor
de nationaal-socialistisohe stormafdeelingen
en andere militaire organisaties van "de
N ationaal-Socialistisohe .arbeiderspartij,
voor het- geheele Rijk verboden .worden.
Officieel wordt medegedeeld
De B. A. (Stni-mabteilumgen), S. ,S.
iSohiutzstaffeln) en soortgelijke militaire
organisaties der NSDAP Zijn heden door
een verordening van den Rijkspresiident
entbonden op grond van art. 48 van de
Rdjksgrondwet. De Rijksregeering heeft
den R'ijkspresident dezen maatregel een
stemmig aanbevolen.
De ontbinding dezer organisatie is nood
zakelijk overeenkomstig de principes van
den staat, ten einde de openbare veilig
heid en orde te handhaven en de staats-
autoriteit te beschermen voor Verdere; ern
stige inbreuken.
De genoemde organisaties zijn, zooals
bekend, in alle uiterlijke dingen tot in
biz'onderheden een navolging van milli-
taiie formaties. Zij beteekenen een parti
culier leger, een partijlegex, ook al zijn
zij ten deele ontwapend. Honderd'dluizten-
den z'ijn met de verplichting tot onvoor
waardelijke gehoorzaamheid, ten deele met
een kazerne-achtige huisvesting, in groe
pen ingedeeld, welke als mjlitairen of
politieagenten kunnen optreden en zijn
opgetreden.,
Reeds 'het bestaan van een zoodanige
strijdorganisatie, welke een staat in den
staat vormt, is een bron van voortdurende
onrust voor de vreedzame burgerij. Het
is uitsluitend een staatszaak een geor
ganiseerde macht te onderhouden. Zoodra
een dergelijke macht van particuliere zijde
wordt georganiseerd en de staat dit dluhdjt,
bestaat er gevaar voor orde en r.ust. De
rustige kringen der bevolking kunnen
'n stuurrad te zien. Een dame Maa,r
ik zie, dat hier, in Hannover alles au.-
too't dames uit de eerste kringen.','
„En dat heeft den doorslag gegeven.
Natuurlijk! Nu moet zij ook rijden."
Adclf' zag zijn broeder aan, maar hij
scheen den zin zijner woorden niet te
verslaan, want hij antwoordde: „Zeker!
Het is hier requi om te ehauffeenen en
daarom zie ik niet in, waarom ik het Cis-
ha langer zou weigeren."
Hans gaf geen antwoord. De bediende
reikte hem juist een schotel toe en ver
maande hem duis tot voorzichtigheid door
zijh tegenwoordigheid. Het gesprek vlotte
niet al te best. Toen Francisca eindelijk
van de tafel opstond, ademde Hans ver
licht op. Langzaam wandelde hij met zijn
schoonzusier door de prachtige vertrekken.
„Hoe bevalt je ons huis?" vroeg ziji
stralende van voldoening. „Ik hoop, dat
je voortaan bij ons zult komen uitrusten
van je dagtaak. Wil je? En wil je alles
goed laten blijven'?," Zij nam zijn arm
en drukte die hartelijk'. Zij waren alleen
in de huiskamer; Adolf' haalde sigaren uit
zijn eigen kamer.
„Ik kan het mooie, oude landgoed, met
zijn heerlijke hooge kamers nog maar niet
vergeten," zeide Hans ernstig. „Ik begrijp
niet, hoe Dolf er zin in heeft, om zbo
doelloos te leven; zoo zonder iets om
een dergelijke, volgens haar aard qenzij-t
dige en partijdige organisatie niet ver
dragen. Een dergelijke ontwikkeling der
toestanden leidt tot boltsingen en ten
slotte tot toestanden, ]Welke ovteraenklor,
men met burgeroorlog. Bij een dergelijke
ontwikkeling zou de staat de. jj,chtmg„
welke hij moet eischen voor zijn oomstitu-
tioneeie instellingen, ih< hiet bizonder voor
zijh militaire macht en zijn politie, verlie-
De sluiting van de nat. socialistische'
lokalen is in Wet geheele rijk rustig vér-
loopen. Te Berlijn was men er gister
avond tien uur miee gereed. Het gevonden
materiaal is naar het politie-presidium ge
bracht, 'waar het nauiwkeurig onderzocht
Wordt.
SPANJE
Niftuiw® onlusten.
Te Granada hebben de syndicalistische
vakvereenigingen, om kracht bij! te zetten
aan hun eiseh tot invoering Van denf
6-.urendag, de algemeene staking afgekon
digd. Verschillende daden van sabotage
Warden gepleegd. Stakers 'hebben opj ©eni
ge plaatsen der stad in totaal' zeven bom-l
men geworpen, waarvan er één in een
kerk ontplofte en groote materies!© schade
veroorzaakte. Verder werden gasbuizen
opengesneden en in brand gestoken. De
politie werd versterkt en heeft omvang
rijke maatregelen genomen.
In een dorp bij Granada werd een auto
bus met stakers door een afdeelingL politie
aangehouden. Hierbij ontstond een ge
vecht, waarbij een man werd gedood en
vier mannen ernstig gewond werden.
In Valencia, Barcelona, en Castellan'
staken de arbeiders den electrieit'edtsbbdïïj'i-
ven. Het bedrijf wordt door militairen
en marinesoldaten aan den gang gehouden.
Daar men verder uitrbeiden der staking
Vreest, Worden voorzorgsmaatregelen ge
nomen.
De Iikwidatic van het avontuur-
Naar Reuter uit Tokio mleldt, hqelft
luien geizieji deu vleirbeteirdeu toestand, de
t|oestepi(injmg der kiezbrs ontvangen yoör
Wet naar huis Zenden vlan de reservisten
van de 14e divisie, die onder de wlalpjenen
geriqejpjen waren in Februari, toen dietzte
divisie naar Sijlangijoi werd gelzlonden.
Naar pfen Zegt, bètaekent dit heit terug-
roepjen van vtexscheidiene duizenden man
schappen uit Sj;a-nglh|ai en' voorts de de
mobilisatie Van aen groot laantalï reservis
ten in Japan. j>
AMERIKA
Verkiezingscampagne in de Ver. Stalen,
De carnjpiagne vloor de dandida|atstjel-
ling van FranHin D; Roosevelt door de
Delmjacratische partij' blijft goede vorde
ringen mlaken. ïn de voorvterkielzïngen
der partij! in da staten NebdaskJa, Mitchi-
gan en Kentuckie sobij'nt 'zlijjn secaeis ver
zekerd te zïjh ofschoon in Missouri Ja-
imtes A. Reed, die uit 'die®, staat is, ween
beter kansen heelft dan Fhanklin Roose
velt. Maar faatstjgenoamöe is toch allea
tezkapr geno|m]en wlat zijh kansen op dia
Democratisch© andidlatuux betreft ©en Iieel
eind voor biji zijln mogelijke mededingers.
Het z'al overigens wel een typische merk
waardigheid zijn indien Roosevelt hls Can
didas! der Dielmlocdaten èn later als can-
didaat voor het presidentschap der Unia
er mhcht kottneu. Teddy Roosevtelt, in
zijn tijld de bero|e|m)de president, was n.l.
een buitengewoon strijdvaardig republi
kein. Wjoxdt thans Franklin Roosevelt
president dier Unie, ©n daarop schijnt in
derdaad wtel kans ta zijh, dan izopi mlen na
'Rposevelt djen repjnblikiein, een Roosevelt
den Dielmbcraat krijgen, ofschoon, dit inloet
etrkend worden, in het welzten van da
zaak de beginselen Man beide partöjfcn pp
handen t.e hebben. Dat is miji een raadsel.
Een Schnehen en
„Welzeker! Geneer je niet; Zeg maar
flinkweg wat je nog meer op je hart
hebt!"
Adclf stond in de post van de deur. Hijl
had de laatste woorden gehoord. In zijn
oogen flikkerden vonken. Fraheisca's hart
begon angstig te kloppen.
„Maar jongens, wees nu niet dwaas!"
„Het zou mij' spijten, als je gepikeerd
bent," liet Hans hooren, kalm en vast.
„Ik heb je al vroeger mijn opinie geschre
ven. En daar blijf ik nog bij!" i
„Zoo! En wie gaf je het recht, om
mij", je opinie te zeggen?!!"
Adolf's stem klonk scherp.
Francisca sidderde. Zoo spr,akr hij, altijd,
als hij doldriftig was.
„Wie mij: het recht daartoe gaf? Wel,
ik zelf, je eigen broeder!"1
„Jouw. manier, van den zedenmeester te
spelen, bevalt miji niet!" schreeuwde Dolf,
die zich bijna niet meer meester Was.
,,'E,n dat zeg ik] je: ik bedank! er voor!
Wat ik verkies te doen of te laten, gaait'
jou niet aan. Of meen je soms ,dat ik
Just heb, om naar jouw, malle praatjes te
luisteren?" i
(Wordt vervolgd.)
