NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS •RANT DINSDAG 12 JANUARI 1932 I van OVER DE GRENZEN FEUILLETON Het geheim van de Ruïne. f! BUITENLAND AZIË f! BINNENLAND 11 Jonden deze, plaggen. Eli iJfeüSjik1 over- praalgraf' ,die Sam- |l had, nog Itie werd in |'fc dezer da* igewetens- |:r S:ein'e ia nag in zijn orden, niet wat ■eurd. Heeft fa, zal Sam- laar ran het len naast de ldio bij ver- atjes. Idien man die Imeisje ,uit den L Ijtip'erk): „Wiaar I- I ai 'n ..tnolnstejr" •'jfVfc-r Jhaar niet-aplpfis- f „George zegt, Van 'n lotlerijielub Ie hein1 binnen een 1 dak' hebbeln.'' Ihieii eetol peli!esie- lien' Hauw ja horlosie en o'n kleintje, Mar-. hetnu gaat dooien de ijskast." NUMMER 4 28*™ JAARGANG a! zon je bij brand NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES; Telefoon Interlocaal No, 207, voor Redactie en Administratie. Bijkantoor MIDDELBURG, Marktl en 2; Telefoon No. 474. Abonnementsprijs f 1.90 per drie maanden, bij vooruitbetaling; Advertentiën van 1 tot 6 regels f 0.90, elke regel méér f 0.15; Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager GROOTE WAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT GELEZEN IN ALLE KRINGEN V De Inlander - ten voorbeeld- Zwaar drukt de economische crisis ook op ons Indië, en zooiwei de Europeanen ais de inheemsrihe bevolking lijden onder do dep.essie. Ook de Indische Eegaering toont zich hoogst bezorgd. In de openings rede van den Volksraad heeft de Gauivéir- neur-Generaal medegedeeld, dat do Ble:- geering inzako de suiker de gevraagde medewerking heeft verleend, rnlat het oog zoptwel ojp de algemeene positie van de feuikerindustrie als op de belangen der bij' die chltuur betrokken inheemsch© bevol king. Met deze verklaring zijin wij inder daad een stapje vooruit. Immers, het was in sommige kringen gewoonte geworden, de suikerindustrie aif te schilderen als een industrie die onder bescherming der Ee- igeering uitsluitend gericht was op tie •welvaart Van eenige administrateurs, di recties en aandeelhouders, en dit alles tien koste van de bevlolking. Hoewel) ieder, die eenigszins op de hoogte was, wist in hoe belangrijke mate de suikerindustrie ook der bevolking van nut Was (door grond- hu,ur, arbeidsverscha'ffing, meerdere wel vaart en gunstiger levensomstandigheden) vond dit verhaal in tijden van hooge sui kerprijzen, en dus hoogere winsten, gere©- dalïjfc gelooft Eu thans komt de Eegeering Zelift verklaren, dat de ondergang van de suikerindustrie tevens den ondergang Van een belangrijk deel: der Inlandsche bevol king zou beteekenen. Het is goed, dat da Eegeering deze gelegenheid aangreep om daarop nadrukkelijk de aandacht te ves tigen! I i 1 i Inderdaad, ook de inheemsehen hebben net zoo goed als de andere bevolkings groepen van de malaise te ïij'den. Overal hoort men van ontslagen; zcfllils een grotot© instelling als 't Marine-Etablissement onlt- slaat haast iedere week' vele koelies. Gier" lukkig bezitten de Inheemschen door hun eenvoud een groot aanpassingsvermogen. Zijl weten zich in den toestand te schik ken, en de tering naar de neping te zettjem. Degenen, die indertijd naar de stad geko men zijn ofnöat zij daar meer verdienden dan op het land, keeren terug naar hun huisje en stukje grond, die ze in de dessa onder bewaking hadden atihterga* laten; zij, gaan weer achter den ploeg loopen en betrekken opnieuw de oude woning. Zoo leven zij weer geüukkig en blij', verder Voort, zij het wat mindej» royaal dan vroeger. Ook zijl, die geen eigen bezit hebbe^ behoeven niet van honger om te kopten; zij; hebben nog al tijd wel familieleden oto| bij in te trekken. Een van de groote deugden Van dei In heemschen is, dat zij1 behulpzaajml en ofl- Bervaardig zijn; door deze eigenschappen vertoont de Inheemsche tm'aatsehappij! tij dens depressies een groote en bdwondiejrens- waardige elasticiteit. Den Inheemschen landbouwer gaat het thans evenmin voor den wind, daar de prijzen voor Verschillende producten (zoo als rijst, mais, cassave) sterk gedaald zijn; hij blijft dan ook vrijwel! met zijn gebeden oogst zitten. Slechts een betrek kelijk gering gedeelte kan hij aan zajh dessagenooten verkoopen; de rest moet bijl gebruiken om in zijn eigen onderhoud en in dat van zijn gezin te voordien. Hoewel er dus geen sprake van hongers nood is, is er toch zeer weinig geld ondep de bevolking. Maar ook in dezen toestand schikt men zich wonderwel: m'en ©et zijin 'eigen product, brengt een en ander naar het pandhuis, en is toch tevreden. Tenge volge van'den geldnood in de dessa komen de belastingen slecht binnen, hetgeen even eens het geval is met de aflossingen van de bijl de eïediet-banken öpgenogen geüj-i den, terWijl vele panden bij de pandhuizen niet worden ingelost. In veto dessa's is beslagneming wegens wanbetaling nutte loos, aangezien niemand in staat is, de on roerende goederen, waarop beslag is ge legd, te koopen, zoodat de banken genood zaakt zijn, genoegen te nemien met geeln oil uiterst kleine aflossingen. Ook tie vjen- duties van de niet-ingeloste panden bren- gen bijna niet sop. In verafgelegen dessa's wordt steeds meer een ouderwetsche ruil handel gedreven in plaats van het behalen met geld. Zoo is het geheel© leviemspedl' langzamerhand versoberd, en geelflt de In heemsche bevolking in haar eenvóud ons .Westerlingen het voorbeeld, hoe men dooir tijtien van depressie en malais© Imbet helen komen 61 In een oogenblik was Pete op/ zijn knieën en toen Thais hem zag, vloo°* 'hij op hem ai' en begroef zijp scherpe landen m zijn sohouder. Pete verroerde zich niet, het gewicht van het dier drukte hem dichjter naar de beweginglooze gedaante toe, dat Was alles. Met den grooten hond op zich stak hij zijh hand in ,zijn binnenzak, haaide de ilesch met alcohol te voor schijn en deed den stop er af, en terwijl hij Paul's hoofd oplichtte, liet hiji den opwekkenden drank tusschen zijn lippen druppelen. Hij durfde niet voelen of er nog leven was in het uitgestrekte lichaam, maar hij begon met kracht zijin handen en hals met de vloeistof' te wrijven, ep de armen en beenen heen en Weier te helwe gen. Het lichaam was niet absoluut koud, en dat deed een vleugje hoop in Pete's hart komen. Paul was tegen den wagen aangeval len, die samen met het rotsblok het li chaam beschermd had tegen den snij denden wind. Maar, -dat kon hem hét De Chineesche muur. Zooals dezer dagen bericht werd, heb ben de Japaneezen de ChineescKe tros* pon weten .terug te drijïven tof binnen den even beruohten alk beroemden Chi- neesehen muur, welke vele eea^Wen voor de Christelijke jaartelling reeds de grens vormde van het' oude China. Door deze laatste gebeurtenissen is weer eens te meer de aandacht gevestigd op dat mach tigste bouwwerk', dat ooit doior mensdhen- handen werd vervaardigd, ma,ar dat ook het grootste kerkhof der aarde omsluit. En nu in deze dagen van oorlogswreed heid in het verre Oosten zal 'daar die doo- denakker weder met tallooze nieuwe mensch'enlïjken worden gevoed. De Chi neesche muur strekt zich uit langs de geheele Noordelijke grens van China en ioopt vanaf de boehit van Dsehöli over bergen en dalen, door woeste hbogvlakiten en steppen tot aan de uiterste Westgrens an Kansu. De mu(ux is gebouwd op een vOet van meer dan negen meiter breed en de hoogte varieert tusschen. vijf en tien meter, terwijl' het bovenvlak onge veer 4.50 meter reed is. Over dit bo venvlak konden de troepen, beschermd door twee borstweringen, maröheeren. Hef materiaal', hetwelk voor den bou.w van den muur is aangewend, is niet overal hetzelfde, doch hoofdzakelijk bestaat het wet uit baksteen. Deze WereldberaemdiB muur, welke een lengte heeft van niet minder dan 2500 kilometer, is het grootste bouwwerk der geheele wereld, en werd gebouwd om het Noorden van China te gen do invallen der gehate Mongolen- te beschermen. Keizer Tsin Sji' Hoang-Ti, die regeerde van 221209 v. Ghr.\ begon met den bouw ervan. Needs vóór hem hadden eenige onafhankelijke vorsten in het Noord-Oosten van China enkele mu ren als verdedigingswerken opgericht. Zoo bouwde de koning van Tsin in het jaar 303 v. Ohr. een muur in het Noorden van S-chenside koningen van Dsehau en Jan trokken besehufctingswerken op aan da Noordelijke grenzen van Schansi en Dschösie. Thsin Siji Hoanig_ begon met deze muren te laten verhouwen én met elkander te verbinden en in 214 v. Ohr. maakte hij1 een begin met het bouwen van den grooten mu|ur. Deze keizer geniet ondanks de reusachtige werken, welke hij! ondernam, in de Chi- neesohe geschiedenis een slechte repu tatie. Zoo vaardigde Wijf'eens de bepa ling uit, dat alle boeken in kifn rijk moes ten worden verbrand; alleen Werken be trekking hebbende op landbouw of ge neeskunde, modhten behoudeu blijVen. Tlhtin Sji Hoamg was van meemng, dat alle andere boeken zïj'n volk maar tot slecihte gedachten braöhtten. De geleerden, die zich teigen deze bepaling, verzetten, werden met den dood gestraft; ihij liet hen levend begraven. Hoewél dus keizer Tlisjii Hoang eenerzijds tegen volksont wikkeling was, bevorderde Hij anderzijds op bijzondere wijjze de bouwkunst, en, zooals de oude kronieken verhalen, liet hij! jn de talrijke steden van zijh onmete lijk' rijk 'hónderd prachtige paleizen bou- leven niet teruggeven, als Pete's vingers hun moorddadig werk goed hadden ver richt. De vreeselijke, purperen liteekièms stonden duidelijk afgedrukt iu den witten hals; ze keken verwijtend en spottend Pete aan. De wolfshond had Pete losgelaten, zoo dra deze bemerkt -had ,dat deze geien kwaad tegen zijn baas in den zin had. Hij lag nu naast hem en keek' met Ar- gusoogen naar elk van zijin bewegingen en hielp hem op zijn. manier door de handen en het gezicht van den baas met zijn tonig te likken. Op eens hield Pete op met'wrijven. Hij iiet Paul's arm vallen en, terwijl ihij overeind ging zitten, luisterde hij' scherp. Geen geluid verstoorde de intense stilte, neen, geen geluid en Pe'ta kreunde kramp achtiig. „Het heeft opgehouden! Zijn hart klopt niet meer. Ik ben te laat!" Thais liebtte den kop „op en 3i,uilde doordringenddaarop ging hij voort zijn meester te likken en den neus langs zijn wanigen te wrijven, terwijl hij' voort durend zacht blafte. „Hot is te laat!" kreunde Pete op nieuw. In wanhoop trok hij PauI's bo- enkleexen open en legde zijn hand op zijn borst en toen was het of er een wonder gebeurde. wen. Het paleis', dat hij zelf bewoonde, had tienduizend kamers. Ook den bouw van den grooten muur pakte hij! met kraakt aan. De leiding van het werk aroeg hïj opi aan generaal Muzytian, denzelftde, die me't driehondmid-tijuizenid! man de roofzuchtige Tartaren had verdre ven en de leenstafcen aan Thsin Hoang had weten te onderwerpen. Volgens elan oud Chmeesch gebruik moest iedere pro- vincie van het onmetelijke rijjk een paan millioen mensehen leveren om het bouw werk te helpen voltooien. Aan deze om standigheid moet het ongetwijfeld wor den toegeschreven, 'dat d© muur reeds onder den opvolger van Thsin Hoang was voltooicf, evenwel niet zonder dat er vier honderdduizend menschen het leven bij hadden verloren. Om de mensehenleivens die er bij verloren gingen, bekommerde de keizer zich' niet. Menschen waren er in Zij'n rijk genoeg en krijgsgevange nen, misdadigers en ontrouwe beambten/ die hoofdzakelijk bijl den muur te werk werden gesteld, waren er ook meer dan genoeg. Dag en nacht moesten da onge- lukikigen arbeiden en de slachtoffers, die ex bij neervielen of van uitputting stier ven, werden vlak bij' 'den muur bagraven, zoodat men langs den Chineesehen muur het grootste kerkhof ter aarde vindt. Onder de gelederen der arbeiders ging een oude profetie, dat hét werk aan den muur niet eerder voltooid zou zij'n, Voor- dat er tienduizend slachtoffers waren ge vallen. Deze profetie kwam keizer Thsin Hoang ter oore, die nadien beweerde, dat hij' zelf de goden had gevoed. Elven- wel' heelt het aantal' slachtoffers veel meer dan tienduizend bedragen. De m-ulur is voorzien van uitnemende versterkin gen en talrijke wacht- en uitkijktorens, waaruit van blokpost tot bloikposf geseind wera. Het blijkt dus wel, dat de Chi neesche keizer met kennis van zaken is te werk gegaan en zich'niet met' „revolu tiebouw" tevreden stelde. Zelfs hebben moderne ingenieurs, die het bouwwerk hebben onderzocht, beweerd, dat men in onzen tijd een muur niet hechter en vas ter zou hébben kunnen bonwen. Als men bedenkt, dat deze muur in vijftien jaren tijds is gebouwd, dan kan men zich een voorstelling vormen van de mensehen- massa, die hier in harden slavendienst aan heeft gezwoegd en hun leven gelaten. Zou men in den tegenwoordigen tijd een dergelijk werk willen ondernemen, dan zou de bouuw niét minder dan ruim zes milliard gulden verslinden. Dez© cij fers maken begrijpelijk, dat Lui.gi Bar- ziui en vorst Seipdone Borghese in hun boek „PekingParijs per auto, een tocht door Azië en Europa in 60 dagen" uitroepen: „Deze muur maakt niet den indruk van ©en werk van menscihenhan- den te zijn; hij! is er al te geweldig „voor. Men zou eerder kunnen spreken van eien fantastische bizarre luim der aarde, ont sproten uit de werking „van onmetelijk©, onbekende natuurkrachten, van de ge tuigenis eener scheppende ontploeging der aarde". 1 'I DUITSCHLAND Opzienbarende verklaring van Bruning. Onder het opöcbriftt „DuitscMand's ulti- matulnf" publiceert de S,tar een t^leggatal uit Berlijn, betreffende een bezoek van den Engelschen ambassadeur 'Sir Horace Humbold bij! den rijkskanselier dr. Bru ning op Vrijdagmiddag jJl. Hierbij heeft de rijkskanselier den Engelschen gezant medegedeeld, dat Duitschland noch op dit oogenblik, noch in de toekomst herstelbe talingen, weüke dan ook, zou kunnen ver richten, wanneer het oeconomische leven der wereld weer tot herleving gebracht Tik-tak, tik-tak. Was het dezen keer een hallucinatie?, Had de zenuwspan ning van de afjgqloopen uren zijh ver stand verbijsterd, of voelde hij, werkelijk den zwakken, maai* regelmatiigen slag van PauI's hart? Hij; nam zijn hand weg en luisterde opnieu,w. Misschien vervolg de dat geluid hem en had hem nu z'ijh leugens in het oor gefluisterd. Maar alles bleef stal. Wéér logde hij' zijh hand op PauI's hart. _Er was geen twijfel aan; het klopte nog! Met trillende handen liet Pete den jaatsten druppel alcohol in Paul's mond glijden en het scheen helm, of 3e oogle den van den bewustelooze lacht knipper den en Zij'n lippen bewogen. Hij -trok zijn eigen jas uit en legde die om Paul's sohouders, lichtte hem op, zooals hij de kleine, slanke Joan zou hebben opgetild in zij'n sterke armen, hahlde diep adem, zond een gebed op aan den langvergeten God zijner kinderjaren, en wendde het gezicht naar Foxhole. Een zwakke, bijna lióhtlooze scheme ring was in het Oosten te bespeuren. Met kennersblik stelde Pet© vast, dat de clag niet meer veraf' kon zijn, ofschoon net npg pjkdoniker was. Voorzichtig zocht hij zijn weg, opdat hij mot zi,h last niet vallen zou en Thais was zijh gids. Maar toen de hond moet warden. De Diuitsche delegatie !m(oet op de confterentie van Lausanne dringend in de bres treden voor ©en vólkomen schrapping der herstelbet-aüngen. De meeningen van dr. .Brüning en zijjn kabinefsc'oljlega's inzake de herstelbetalin gen zijn herhaaldelijk aan de buitenland se!» diplomaten Im'edegedeeld. Ook de ptea's hee'ftt dat in het openbaar gedaan. M«n Wijst er in de betrokken kringen in Bpr- ïijh op, dat het geleende geld, waarmede Duitsclhland tot dusverre zijh herstelbe talingen verricht heeft, daar i het nieltj vóór (productieve doeleinden gebruikt is, dood is. Het Duitsche oeeouomisehe levecn staat thans aan den rand van een vólkomen ineenstorting. Deze ineenstorting zou Ze ker geheel onvermijdelijk worden, wanneer een poging zou worden gedaan om Duitschland weer herstelbetalingen op te leggen. Wanneer DuitskMhnd daarentegen van deze last bevrijd zou worden, ^o,u, het in staat Zijn, zijn particluliere schuilden te zijner tijd te betalen. Maar hef tand kan onmogelijk deze partieiiüiere schulden en de herstelbetalingen tezamen aütosslan. Bevestiging uit Berlijn. Te Berlijln wordt bevestigd, idat dit Brüning Vrijdagmiddag een onderhoud ge- hadh eeftt met den Engelsohien ,a)mibassa- deur over de herstelbetalingen. De kanser lierh eeiilt er bij! die gelegenheid op gel- Wezen, dat Duitschland niet van zins is om de herstelbetalingen voort te zeiten, doch dit is niet in den praegnanten vorm geschied, Waarin het telegram 1 in de Star gesteld is. l i De ontstell'ing in Frankrijk. De door Beuter te Earijls bekend wor den verklaring van rijkskanselier B.rüiiing inzake de voortzetting der herstelbetalin gen, wordthier als eent groote sensatie opgevat. De avondbladen meenen er uit te kun nen e'oneludeeren, dat de mededeejliag van den rijkskanselier aan den Engefechan ambassadeur te Berlijn in verband staat met het onderhoud mlet Hitier. De l'eidel* der nationaal'-socialïsten heeft vermoede lijk voor een tegemoetkolmlendehouding in de kwestie van de presidentsverkiezing deze opzegging der herstelbetalingen tot voorwaarde gesteld. In ieder geWaÜ is de houding van Bruning evón onbegrijpelijk als ondoelmatig. j' j De onderhandelingen mislukt. De beraadslagingen der nationale appjo- sitie zijn gisteravond ten einde gebrajCnt. Zoo,wél Duitseh-nationaten als nationa.al- socialisten zullen nu hunnerzijds morgei) verschillende Verklaringen, maar mlet gea lijke strekking, 'doen toekomen aan tien rijkskanselier. Beide partijen zullen zich in deze verklaring uitspreken tegen het verlengen van het mandaat van rjjjksh president von Hindenburg door den Bijks- dag. Besluiten aangaande hun houding ingeval van de door de grondwet voor ziene verkiezing van den rijksphesident door een volksstemming zullen zij later hemen. Hieromtrent zal nog worden on derhandeld. De verlenging Van het mandaat Van Von Hinderburg door den Eijksdag is dan hiermede van de baan. Dit betèfekent elch- ter geenszins dat hij' in den aanstaanden kiesstrijd niet de c'andidaat van alle par- tïjten, met uitzondering van de c'ojmfmunisK ten, zou worden. Het is alleen vijandigt- heidt egen Brüning die de Nazi's tot deza dure vertooning drijft. SPANJE l 'Anti-dericale uitspattingen. Uit Jdjona, in de provincie Alicante, wordt gemeld, dat aldaar tijdens een ber gTaïémsp'leehtigheid., waarbij! ook de bur gemeester en eenige gelm'eenteraadslieden van het dorp tegenwoordig waren, de pas toor door het gepeupel werd aangevallen het huis in het oog kreeg, rend© hij vooruit en kwam niet meer terug. Pete keek naar hét witte gezicht, vlak bij' het zijine en hij' meende iets, dat op een zucht leek', ,uit den bleeken mond te hooren komen. Hij boog „zijh hoofd 'die per met een onuitgesproken gebed om net zwakste geluid. „In orde, oude jongen," mompelde hij in zichzelf, „in orde hoor, Wij' zjjh zóó ihuis Eindelijk was hij1 bij den muur, liep het toegangspad óp1 en een mist kwam voor zijn oogen; hij! had zijn .uithoudings vermogen toch wel' overschat. De buitendeur was gesloten hïjf trapite er legen met zijh zwaren schoen, maar er kw am niemand. Jlij! schreeuwde en riepi, maar ook dat haË .geen resultaat. Toen steunde hij Paul half tegen den muur, drukte de deur—open, en strom pelde de hall in. Er was niemand; het vuur was uitgebrand, de lanipi brandde. Hij 'trachtte opnieuw te roepen, maar vermoeidheid of vrees hielden z'ijn stem gevangen. „In orde, oude jongenmompelde (hïj met een kinderlijken lach', „in orde hoor; ze zijn boven en waohiten op' je." Hij liep de trap op, wankelend en bij na vallend, bij iederen stap. Het bloed uit zijn gewonden arm droop nu: door zijn jas en begon langs zijn arm en en met steenen bekogeld. De woestelingen scheurden de kleereu van den geestelïj|ke in Harden en brach ten hem verschillende Verwondingen toe. Uit Aliöante arriveerde echter nog tijdig een delachement der „guardia civil", dia den pastoor in veiligheid bradht. Volgens een bericht van „El Debate,"' ,uit San Sebastian, hebben eenige dagen geleden te Motricó zeven leerlingen van het college der Maristen een der broedara op schandelijke wijze betosterd. i Toen op bevel vhn den cdvieHan gouVer- neur een onderzoek werd ingesteld, bUelak! dat een aantal leden van het z.g. „repni- blikeinsehe Oentrum" van het dorp de jongens er toe overgehaald hadden om een vaische aanklaóht tegen een-der broeders' in te dienen, om daarmede te bereikfeln^ dat het college zou worden gesloten. Zoodra het resultaat van het onderzoek bijl de bevolking bekend werd, begaül ziqh' een aantal inwoners naar het republikein- siehe clubgebouw, waar ziji den voorzitteg geducht aïtranselden. Bovendien trachtten de betoogers een aanval te doen op del woningen van .vórsiehill'eude republikeinen hetgeen hun evenwel door de civïelte gards werd belet. Een ander merkwaardig incident, dat, evenals de bovenvermeld© voorvallen, een duidelijk beeld geeft van d© anti-godsdienk stige a/ctie der Spaansche extremisten, wordt gemeld uit het dorpje Bencterri bïjj Orihuela. Vele gezinnen hebben hier dia vrome gewoonte, am! op bepaalde dagen het dorp in processie rond te trekken met een vaandel, waarop het H. Hjart -is af gebeeld.' i Dit vaandel wordt op bijizondere wijzq door de bevolking v'ereerd en suctoessievieb lïjk krijgt iijder gezin het eenigen tij|d in bewaring. i I 1 J f i Tijdens- de laatste proc'essie zou de socia listische burgemeester „eens eein einde maken aan dit piisbruik'". j j Hiji slaagde er in, het vaandel tijdens de processie te bemachtigen, vertrapte het voor de oogen der eenvoudige men schen en vernielde het geheel. Slechts met ïntaeite slaagde de burge meester er in uit de handen der veront waardigde menigte te ontkotmén. Tot nog toe weet men niet, waar hiji zieh schuil houdt. DE DONAULANDEN Goudsmokkelarij? Volgens het Neues "Wiener Journal! zouden de staven goud, die in beslag ge nomen zijn bij de aangehouden vreemde lingen uit een hotel aan de Bingstrassa niet het Oostenrijksdhe, dooh het Nedex- landsihe stempel Gandhi in vrijheid?, Naar Beuter uit Bombay méldt lóópt daarh et nog onbevestigde gerucht dat Gandhi op eerewoord op, vrije vtoeilen zou zSjta gesteld, maar in afzondering! in een hem aangewezen plaats zou trioq-r ten wonen. Nationaal erisisoomité. In de -sorige we©k! is bij' het Nationaal crisiscomité ontvangen f 34.205,72. In to taal 'heeft thans het comité ontvangen f 385.382,94. Uit dc verwtarmingsindustrie. De bond van werkgevers in de ver warmingsindustrie heeft aan de moder ne r.-k. en crist. metaalberwenkeorsbon- den het collectieve contract opgezegd. Van werkgeverszijde wordt m. een loonsverlaging van 10 pet. voorgesteld. borst te lekken. Hij1 bereikte het portaal en strompelde blindelings voort. Ten siotte soheen iemand hem tooh te hooren; een slaapkamerdeur ging open ©n ©en slanke vrouwenftgufur in het wit kwam te voorschijn'. „Wie is daar?" „ik ben het... Pete!" „Sitil!" Anne Bxamant hief waarschu-, Iwend de hand op. „Geen geluid! Ver roer je niet!" Ze sloot de deur, waarujt ze te voor schijn was gekomen en wenkte Pets. „Zachtjes, volg me; haar leven staait op het spel! Als ze u hoort...," „Haar leven!" Hkj' stond nu in PauI's slaapkamer; de lamp, die Anne in de hand hield, was do eenige verlichting zjs ziette hieim op tafel, zoover mogelijk weg, en weinddia haar bleek', verstoord gezicht naar Pete. „Leg hem opi het bedl'f Pele gehoorzaamde. „Vuur!" fluister de hij, „en al de dekeme, die u te missen hhebt; verlies geen oogemblik." Hij strom pelde naar den haard en Anne staarde naar hem in' sprakelooze verbijstering. „En wat Brandewijn", ging hiji voort, terwijl hïj zich opi de knieën' liet zakken en in zijh zak naar lucifebs zocht. „Voor uit, vlug!" 1 j (Wordt vervolgd.).

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1932 | | pagina 1