NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND
DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS
DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS
•RANT
DINSDAG 12 JANUARI 1932
I van OVER DE GRENZEN
FEUILLETON
Het geheim van de Ruïne.
f! BUITENLAND
AZIË
f! BINNENLAND 11
Jonden deze,
plaggen. Eli
iJfeüSjik1 over-
praalgraf'
,die Sam-
|l had, nog
Itie werd in
|'fc dezer da*
igewetens-
|:r S:ein'e ia
nag in zijn
orden,
niet wat
■eurd. Heeft
fa, zal Sam-
laar ran het
len naast de
ldio bij ver-
atjes.
Idien man die
Imeisje ,uit den
L
Ijtip'erk): „Wiaar
I- I
ai 'n ..tnolnstejr"
•'jfVfc-r
Jhaar niet-aplpfis-
f „George zegt,
Van 'n lotlerijielub
Ie hein1 binnen een
1 dak' hebbeln.''
Ihieii eetol peli!esie-
lien'
Hauw ja horlosie en
o'n kleintje, Mar-.
hetnu gaat dooien
de ijskast."
NUMMER 4
28*™ JAARGANG
a! zon je bij brand
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES;
Telefoon Interlocaal No, 207, voor Redactie en Administratie.
Bijkantoor MIDDELBURG, Marktl en 2; Telefoon No. 474.
Abonnementsprijs f 1.90 per drie maanden, bij vooruitbetaling;
Advertentiën van 1 tot 6 regels f 0.90, elke regel méér f 0.15;
Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager
GROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
WORDT GELEZEN
IN ALLE KRINGEN
V De Inlander - ten voorbeeld-
Zwaar drukt de economische crisis ook
op ons Indië, en zooiwei de Europeanen
ais de inheemsrihe bevolking lijden onder
do dep.essie. Ook de Indische Eegaering
toont zich hoogst bezorgd. In de openings
rede van den Volksraad heeft de Gauivéir-
neur-Generaal medegedeeld, dat do Ble:-
geering inzako de suiker de gevraagde
medewerking heeft verleend, rnlat het oog
zoptwel ojp de algemeene positie van de
feuikerindustrie als op de belangen der bij'
die chltuur betrokken inheemsch© bevol
king. Met deze verklaring zijin wij inder
daad een stapje vooruit. Immers, het was
in sommige kringen gewoonte geworden,
de suikerindustrie aif te schilderen als een
industrie die onder bescherming der Ee-
igeering uitsluitend gericht was op tie
•welvaart Van eenige administrateurs, di
recties en aandeelhouders, en dit alles tien
koste van de bevlolking. Hoewel) ieder, die
eenigszins op de hoogte was, wist in hoe
belangrijke mate de suikerindustrie ook
der bevolking van nut Was (door grond-
hu,ur, arbeidsverscha'ffing, meerdere wel
vaart en gunstiger levensomstandigheden)
vond dit verhaal in tijden van hooge sui
kerprijzen, en dus hoogere winsten, gere©-
dalïjfc gelooft Eu thans komt de Eegeering
Zelift verklaren, dat de ondergang van de
suikerindustrie tevens den ondergang Van
een belangrijk deel: der Inlandsche bevol
king zou beteekenen. Het is goed, dat da
Eegeering deze gelegenheid aangreep om
daarop nadrukkelijk de aandacht te ves
tigen! I i 1 i
Inderdaad, ook de inheemsehen hebben
net zoo goed als de andere bevolkings
groepen van de malaise te ïij'den. Overal
hoort men van ontslagen; zcfllils een grotot©
instelling als 't Marine-Etablissement onlt-
slaat haast iedere week' vele koelies. Gier"
lukkig bezitten de Inheemschen door hun
eenvoud een groot aanpassingsvermogen.
Zijl weten zich in den toestand te schik
ken, en de tering naar de neping te zettjem.
Degenen, die indertijd naar de stad geko
men zijn ofnöat zij daar meer verdienden
dan op het land, keeren terug naar hun
huisje en stukje grond, die ze in de
dessa onder bewaking hadden atihterga*
laten; zij, gaan weer achter den ploeg
loopen en betrekken opnieuw de oude
woning. Zoo leven zij weer geüukkig en
blij', verder Voort, zij het wat mindej»
royaal dan vroeger. Ook zijl, die geen
eigen bezit hebbe^ behoeven niet van
honger om te kopten; zij; hebben nog al
tijd wel familieleden oto| bij in te trekken.
Een van de groote deugden Van dei In
heemschen is, dat zij1 behulpzaajml en ofl-
Bervaardig zijn; door deze eigenschappen
vertoont de Inheemsche tm'aatsehappij! tij
dens depressies een groote en bdwondiejrens-
waardige elasticiteit.
Den Inheemschen landbouwer gaat het
thans evenmin voor den wind, daar de
prijzen voor Verschillende producten (zoo
als rijst, mais, cassave) sterk gedaald
zijn; hij blijft dan ook vrijwel! met zijn
gebeden oogst zitten. Slechts een betrek
kelijk gering gedeelte kan hij aan zajh
dessagenooten verkoopen; de rest moet
bijl gebruiken om in zijn eigen onderhoud
en in dat van zijn gezin te voordien.
Hoewel er dus geen sprake van hongers
nood is, is er toch zeer weinig geld ondep
de bevolking. Maar ook in dezen toestand
schikt men zich wonderwel: m'en ©et zijin
'eigen product, brengt een en ander naar
het pandhuis, en is toch tevreden. Tenge
volge van'den geldnood in de dessa komen
de belastingen slecht binnen, hetgeen even
eens het geval is met de aflossingen van
de bijl de eïediet-banken öpgenogen geüj-i
den, terWijl vele panden bij de pandhuizen
niet worden ingelost. In veto dessa's is
beslagneming wegens wanbetaling nutte
loos, aangezien niemand in staat is, de on
roerende goederen, waarop beslag is ge
legd, te koopen, zoodat de banken genood
zaakt zijn, genoegen te nemien met geeln
oil uiterst kleine aflossingen. Ook tie vjen-
duties van de niet-ingeloste panden bren-
gen bijna niet sop. In verafgelegen dessa's
wordt steeds meer een ouderwetsche ruil
handel gedreven in plaats van het behalen
met geld. Zoo is het geheel© leviemspedl'
langzamerhand versoberd, en geelflt de In
heemsche bevolking in haar eenvóud ons
.Westerlingen het voorbeeld, hoe men dooir
tijtien van depressie en malais© Imbet helen
komen
61
In een oogenblik was Pete op/ zijn
knieën en toen Thais hem zag, vloo°*
'hij op hem ai' en begroef zijp scherpe
landen m zijn sohouder.
Pete verroerde zich niet, het gewicht
van het dier drukte hem dichjter naar
de beweginglooze gedaante toe, dat Was
alles. Met den grooten hond op zich
stak hij zijh hand in ,zijn binnenzak,
haaide de ilesch met alcohol te voor
schijn en deed den stop er af, en terwijl
hij Paul's hoofd oplichtte, liet hiji den
opwekkenden drank tusschen zijn lippen
druppelen.
Hij durfde niet voelen of er nog leven
was in het uitgestrekte lichaam, maar
hij begon met kracht zijin handen en
hals met de vloeistof' te wrijven, ep de
armen en beenen heen en Weier te helwe
gen.
Het lichaam was niet absoluut koud,
en dat deed een vleugje hoop in Pete's
hart komen.
Paul was tegen den wagen aangeval
len, die samen met het rotsblok het li
chaam beschermd had tegen den snij
denden wind. Maar, -dat kon hem hét
De Chineesche muur.
Zooals dezer dagen bericht werd, heb
ben de Japaneezen de ChineescKe tros*
pon weten .terug te drijïven tof binnen
den even beruohten alk beroemden Chi-
neesehen muur, welke vele eea^Wen voor
de Christelijke jaartelling reeds de grens
vormde van het' oude China. Door deze
laatste gebeurtenissen is weer eens te
meer de aandacht gevestigd op dat mach
tigste bouwwerk', dat ooit doior mensdhen-
handen werd vervaardigd, ma,ar dat ook
het grootste kerkhof der aarde omsluit.
En nu in deze dagen van oorlogswreed
heid in het verre Oosten zal 'daar die doo-
denakker weder met tallooze nieuwe
mensch'enlïjken worden gevoed. De Chi
neesche muur strekt zich uit langs de
geheele Noordelijke grens van China en
ioopt vanaf de boehit van Dsehöli over
bergen en dalen, door woeste hbogvlakiten
en steppen tot aan de uiterste Westgrens
an Kansu. De mu(ux is gebouwd op
een vOet van meer dan negen meiter breed
en de hoogte varieert tusschen. vijf en
tien meter, terwijl' het bovenvlak onge
veer 4.50 meter reed is. Over dit bo
venvlak konden de troepen, beschermd
door twee borstweringen, maröheeren. Hef
materiaal', hetwelk voor den bou.w van
den muur is aangewend, is niet overal
hetzelfde, doch hoofdzakelijk bestaat het
wet uit baksteen. Deze WereldberaemdiB
muur, welke een lengte heeft van niet
minder dan 2500 kilometer, is het grootste
bouwwerk der geheele wereld, en werd
gebouwd om het Noorden van China te
gen do invallen der gehate Mongolen- te
beschermen. Keizer Tsin Sji' Hoang-Ti,
die regeerde van 221209 v. Ghr.\ begon
met den bouw ervan. Needs vóór hem
hadden eenige onafhankelijke vorsten in
het Noord-Oosten van China enkele mu
ren als verdedigingswerken opgericht. Zoo
bouwde de koning van Tsin in het jaar
303 v. Ohr. een muur in het Noorden
van S-chenside koningen van Dsehau
en Jan trokken besehufctingswerken op
aan da Noordelijke grenzen van Schansi
en Dschösie. Thsin Siji Hoanig_ begon
met deze muren te laten verhouwen én
met elkander te verbinden en in 214
v. Ohr. maakte hij1 een begin met het
bouwen van den grooten mu|ur. Deze
keizer geniet ondanks de reusachtige
werken, welke hij! ondernam, in de Chi-
neesohe geschiedenis een slechte repu
tatie. Zoo vaardigde Wijf'eens de bepa
ling uit, dat alle boeken in kifn rijk moes
ten worden verbrand; alleen Werken be
trekking hebbende op landbouw of ge
neeskunde, modhten behoudeu blijVen.
Tlhtin Sji Hoamg was van meemng, dat
alle andere boeken zïj'n volk maar tot
slecihte gedachten braöhtten. De geleerden,
die zich teigen deze bepaling, verzetten,
werden met den dood gestraft; ihij liet
hen levend begraven. Hoewél dus keizer
Tlisjii Hoang eenerzijds tegen volksont
wikkeling was, bevorderde Hij anderzijds
op bijzondere wijjze de bouwkunst, en,
zooals de oude kronieken verhalen, liet
hij! jn de talrijke steden van zijh onmete
lijk' rijk 'hónderd prachtige paleizen bou-
leven niet teruggeven, als Pete's vingers
hun moorddadig werk goed hadden ver
richt.
De vreeselijke, purperen liteekièms
stonden duidelijk afgedrukt iu den witten
hals; ze keken verwijtend en spottend
Pete aan.
De wolfshond had Pete losgelaten, zoo
dra deze bemerkt -had ,dat deze geien
kwaad tegen zijn baas in den zin had.
Hij lag nu naast hem en keek' met Ar-
gusoogen naar elk van zijin bewegingen
en hielp hem op zijn. manier door de
handen en het gezicht van den baas met
zijn tonig te likken.
Op eens hield Pete op met'wrijven. Hij
iiet Paul's arm vallen en, terwijl ihij
overeind ging zitten, luisterde hij' scherp.
Geen geluid verstoorde de intense stilte,
neen, geen geluid en Pe'ta kreunde
kramp achtiig.
„Het heeft opgehouden! Zijn hart klopt
niet meer. Ik ben te laat!"
Thais liebtte den kop „op en 3i,uilde
doordringenddaarop ging hij voort zijn
meester te likken en den neus langs
zijn wanigen te wrijven, terwijl hij' voort
durend zacht blafte.
„Hot is te laat!" kreunde Pete op
nieuw. In wanhoop trok hij PauI's bo-
enkleexen open en legde zijn hand op
zijn borst en toen was het of er een
wonder gebeurde.
wen. Het paleis', dat hij zelf bewoonde,
had tienduizend kamers. Ook den bouw
van den grooten muur pakte hij! met
kraakt aan. De leiding van het werk
aroeg hïj opi aan generaal Muzytian,
denzelftde, die me't driehondmid-tijuizenid!
man de roofzuchtige Tartaren had verdre
ven en de leenstafcen aan Thsin Hoang
had weten te onderwerpen. Volgens elan
oud Chmeesch gebruik moest iedere pro-
vincie van het onmetelijke rijjk een paan
millioen mensehen leveren om het bouw
werk te helpen voltooien. Aan deze om
standigheid moet het ongetwijfeld wor
den toegeschreven, 'dat d© muur reeds
onder den opvolger van Thsin Hoang was
voltooicf, evenwel niet zonder dat er vier
honderdduizend menschen het leven bij
hadden verloren. Om de mensehenleivens
die er bij verloren gingen, bekommerde
de keizer zich' niet. Menschen waren
er in Zij'n rijk genoeg en krijgsgevange
nen, misdadigers en ontrouwe beambten/
die hoofdzakelijk bijl den muur te werk
werden gesteld, waren er ook meer dan
genoeg. Dag en nacht moesten da onge-
lukikigen arbeiden en de slachtoffers, die
ex bij neervielen of van uitputting stier
ven, werden vlak bij' 'den muur bagraven,
zoodat men langs den Chineesehen muur
het grootste kerkhof ter aarde vindt.
Onder de gelederen der arbeiders ging
een oude profetie, dat hét werk aan den
muur niet eerder voltooid zou zij'n, Voor-
dat er tienduizend slachtoffers waren ge
vallen. Deze profetie kwam keizer Thsin
Hoang ter oore, die nadien beweerde,
dat hij' zelf de goden had gevoed. Elven-
wel' heelt het aantal' slachtoffers veel
meer dan tienduizend bedragen. De m-ulur
is voorzien van uitnemende versterkin
gen en talrijke wacht- en uitkijktorens,
waaruit van blokpost tot bloikposf geseind
wera. Het blijkt dus wel, dat de Chi
neesche keizer met kennis van zaken is te
werk gegaan en zich'niet met' „revolu
tiebouw" tevreden stelde. Zelfs hebben
moderne ingenieurs, die het bouwwerk
hebben onderzocht, beweerd, dat men in
onzen tijd een muur niet hechter en vas
ter zou hébben kunnen bonwen. Als men
bedenkt, dat deze muur in vijftien jaren
tijds is gebouwd, dan kan men zich een
voorstelling vormen van de mensehen-
massa, die hier in harden slavendienst
aan heeft gezwoegd en hun leven gelaten.
Zou men in den tegenwoordigen tijd een
dergelijk werk willen ondernemen, dan
zou de bouuw niét minder dan ruim
zes milliard gulden verslinden. Dez© cij
fers maken begrijpelijk, dat Lui.gi Bar-
ziui en vorst Seipdone Borghese in hun
boek „PekingParijs per auto, een tocht
door Azië en Europa in 60 dagen"
uitroepen: „Deze muur maakt niet den
indruk van ©en werk van menscihenhan-
den te zijn; hij! is er al te geweldig „voor.
Men zou eerder kunnen spreken van eien
fantastische bizarre luim der aarde, ont
sproten uit de werking „van onmetelijk©,
onbekende natuurkrachten, van de ge
tuigenis eener scheppende ontploeging der
aarde". 1 'I
DUITSCHLAND
Opzienbarende verklaring van Bruning.
Onder het opöcbriftt „DuitscMand's ulti-
matulnf" publiceert de S,tar een t^leggatal
uit Berlijn, betreffende een bezoek van
den Engelschen ambassadeur 'Sir Horace
Humbold bij! den rijkskanselier dr. Bru
ning op Vrijdagmiddag jJl. Hierbij heeft
de rijkskanselier den Engelschen gezant
medegedeeld, dat Duitschland noch op dit
oogenblik, noch in de toekomst herstelbe
talingen, weüke dan ook, zou kunnen ver
richten, wanneer het oeconomische leven
der wereld weer tot herleving gebracht
Tik-tak, tik-tak. Was het dezen keer
een hallucinatie?, Had de zenuwspan
ning van de afjgqloopen uren zijh ver
stand verbijsterd, of voelde hij, werkelijk
den zwakken, maai* regelmatiigen slag
van PauI's hart? Hij; nam zijn hand weg
en luisterde opnieu,w. Misschien vervolg
de dat geluid hem en had hem nu z'ijh
leugens in het oor gefluisterd. Maar alles
bleef stal.
Wéér logde hij' zijh hand op PauI's
hart. _Er was geen twijfel aan; het klopte
nog!
Met trillende handen liet Pete den
jaatsten druppel alcohol in Paul's mond
glijden en het scheen helm, of 3e oogle
den van den bewustelooze lacht knipper
den en Zij'n lippen bewogen. Hij -trok
zijn eigen jas uit en legde die om
Paul's sohouders, lichtte hem op, zooals
hij de kleine, slanke Joan zou hebben
opgetild in zij'n sterke armen, hahlde
diep adem, zond een gebed op aan den
langvergeten God zijner kinderjaren, en
wendde het gezicht naar Foxhole.
Een zwakke, bijna lióhtlooze scheme
ring was in het Oosten te bespeuren.
Met kennersblik stelde Pet© vast, dat de
clag niet meer veraf' kon zijn, ofschoon
net npg pjkdoniker was.
Voorzichtig zocht hij zijn weg, opdat
hij mot zi,h last niet vallen zou en
Thais was zijh gids. Maar toen de hond
moet warden. De Diuitsche delegatie !m(oet
op de confterentie van Lausanne dringend
in de bres treden voor ©en vólkomen
schrapping der herstelbet-aüngen.
De meeningen van dr. .Brüning en zijjn
kabinefsc'oljlega's inzake de herstelbetalin
gen zijn herhaaldelijk aan de buitenland
se!» diplomaten Im'edegedeeld. Ook de ptea's
hee'ftt dat in het openbaar gedaan. M«n
Wijst er in de betrokken kringen in Bpr-
ïijh op, dat het geleende geld, waarmede
Duitsclhland tot dusverre zijh herstelbe
talingen verricht heeft, daar i het nieltj vóór
(productieve doeleinden gebruikt is, dood
is. Het Duitsche oeeouomisehe levecn staat
thans aan den rand van een vólkomen
ineenstorting. Deze ineenstorting zou Ze
ker geheel onvermijdelijk worden, wanneer
een poging zou worden gedaan om
Duitschland weer herstelbetalingen op te
leggen. Wanneer DuitskMhnd daarentegen
van deze last bevrijd zou worden, ^o,u, het
in staat Zijn, zijn particluliere schuilden
te zijner tijd te betalen. Maar hef tand
kan onmogelijk deze partieiiüiere schulden
en de herstelbetalingen tezamen aütosslan.
Bevestiging uit Berlijn.
Te Berlijln wordt bevestigd, idat dit
Brüning Vrijdagmiddag een onderhoud ge-
hadh eeftt met den Engelsohien ,a)mibassa-
deur over de herstelbetalingen. De kanser
lierh eeiilt er bij! die gelegenheid op gel-
Wezen, dat Duitschland niet van zins
is om de herstelbetalingen voort te zeiten,
doch dit is niet in den praegnanten vorm
geschied, Waarin het telegram 1 in de Star
gesteld is. l i
De ontstell'ing in Frankrijk.
De door Beuter te Earijls bekend wor
den verklaring van rijkskanselier B.rüiiing
inzake de voortzetting der herstelbetalin
gen, wordthier als eent groote sensatie
opgevat.
De avondbladen meenen er uit te kun
nen e'oneludeeren, dat de mededeejliag van
den rijkskanselier aan den Engefechan
ambassadeur te Berlijn in verband staat
met het onderhoud mlet Hitier. De l'eidel*
der nationaal'-socialïsten heeft vermoede
lijk voor een tegemoetkolmlendehouding in
de kwestie van de presidentsverkiezing
deze opzegging der herstelbetalingen tot
voorwaarde gesteld. In ieder geWaÜ is de
houding van Bruning evón onbegrijpelijk
als ondoelmatig. j' j
De onderhandelingen mislukt.
De beraadslagingen der nationale appjo-
sitie zijn gisteravond ten einde gebrajCnt.
Zoo,wél Duitseh-nationaten als nationa.al-
socialisten zullen nu hunnerzijds morgei)
verschillende Verklaringen, maar mlet gea
lijke strekking, 'doen toekomen aan tien
rijkskanselier. Beide partijen zullen zich
in deze verklaring uitspreken tegen het
verlengen van het mandaat van rjjjksh
president von Hindenburg door den Bijks-
dag. Besluiten aangaande hun houding
ingeval van de door de grondwet voor
ziene verkiezing van den rijksphesident
door een volksstemming zullen zij later
hemen. Hieromtrent zal nog worden on
derhandeld.
De verlenging Van het mandaat Van Von
Hinderburg door den Eijksdag is dan
hiermede van de baan. Dit betèfekent elch-
ter geenszins dat hij' in den aanstaanden
kiesstrijd niet de c'andidaat van alle par-
tïjten, met uitzondering van de c'ojmfmunisK
ten, zou worden. Het is alleen vijandigt-
heidt egen Brüning die de Nazi's tot deza
dure vertooning drijft.
SPANJE
l 'Anti-dericale uitspattingen.
Uit Jdjona, in de provincie Alicante,
wordt gemeld, dat aldaar tijdens een ber
gTaïémsp'leehtigheid., waarbij! ook de bur
gemeester en eenige gelm'eenteraadslieden
van het dorp tegenwoordig waren, de pas
toor door het gepeupel werd aangevallen
het huis in het oog kreeg, rend© hij
vooruit en kwam niet meer terug.
Pete keek naar hét witte gezicht, vlak
bij' het zijine en hij' meende iets, dat op
een zucht leek', ,uit den bleeken mond te
hooren komen. Hij boog „zijh hoofd 'die
per met een onuitgesproken gebed om
net zwakste geluid.
„In orde, oude jongen," mompelde hij
in zichzelf, „in orde hoor, Wij' zjjh zóó
ihuis
Eindelijk was hij1 bij den muur, liep
het toegangspad óp1 en een mist kwam
voor zijn oogen; hij! had zijn .uithoudings
vermogen toch wel' overschat.
De buitendeur was gesloten hïjf trapite
er legen met zijh zwaren schoen, maar
er kw am niemand. Jlij! schreeuwde en
riepi, maar ook dat haË .geen resultaat.
Toen steunde hij Paul half tegen den
muur, drukte de deur—open, en strom
pelde de hall in. Er was niemand; het
vuur was uitgebrand, de lanipi brandde.
Hij 'trachtte opnieuw te roepen, maar
vermoeidheid of vrees hielden z'ijn stem
gevangen.
„In orde, oude jongenmompelde (hïj
met een kinderlijken lach', „in orde
hoor; ze zijn boven en waohiten op' je."
Hij liep de trap op, wankelend en bij
na vallend, bij iederen stap. Het bloed
uit zijn gewonden arm droop nu: door
zijn jas en begon langs zijn arm en
en met steenen bekogeld.
De woestelingen scheurden de kleereu
van den geestelïj|ke in Harden en brach
ten hem verschillende Verwondingen toe.
Uit Aliöante arriveerde echter nog tijdig
een delachement der „guardia civil", dia
den pastoor in veiligheid bradht.
Volgens een bericht van „El Debate,"'
,uit San Sebastian, hebben eenige dagen
geleden te Motricó zeven leerlingen van
het college der Maristen een der broedara
op schandelijke wijze betosterd. i
Toen op bevel vhn den cdvieHan gouVer-
neur een onderzoek werd ingesteld, bUelak!
dat een aantal leden van het z.g. „repni-
blikeinsehe Oentrum" van het dorp de
jongens er toe overgehaald hadden om een
vaische aanklaóht tegen een-der broeders'
in te dienen, om daarmede te bereikfeln^
dat het college zou worden gesloten.
Zoodra het resultaat van het onderzoek
bijl de bevolking bekend werd, begaül ziqh'
een aantal inwoners naar het republikein-
siehe clubgebouw, waar ziji den voorzitteg
geducht aïtranselden. Bovendien trachtten
de betoogers een aanval te doen op del
woningen van .vórsiehill'eude republikeinen
hetgeen hun evenwel door de civïelte gards
werd belet.
Een ander merkwaardig incident, dat,
evenals de bovenvermeld© voorvallen, een
duidelijk beeld geeft van d© anti-godsdienk
stige a/ctie der Spaansche extremisten,
wordt gemeld uit het dorpje Bencterri bïjj
Orihuela. Vele gezinnen hebben hier dia
vrome gewoonte, am! op bepaalde dagen
het dorp in processie rond te trekken met
een vaandel, waarop het H. Hjart -is af
gebeeld.' i
Dit vaandel wordt op bijizondere wijzq
door de bevolking v'ereerd en suctoessievieb
lïjk krijgt iijder gezin het eenigen tij|d in
bewaring. i I 1 J f i
Tijdens- de laatste proc'essie zou de socia
listische burgemeester „eens eein einde
maken aan dit piisbruik'". j j
Hiji slaagde er in, het vaandel tijdens
de processie te bemachtigen, vertrapte
het voor de oogen der eenvoudige men
schen en vernielde het geheel.
Slechts met ïntaeite slaagde de burge
meester er in uit de handen der veront
waardigde menigte te ontkotmén. Tot nog
toe weet men niet, waar hiji zieh schuil
houdt.
DE DONAULANDEN
Goudsmokkelarij?
Volgens het Neues "Wiener Journal!
zouden de staven goud, die in beslag ge
nomen zijn bij de aangehouden vreemde
lingen uit een hotel aan de Bingstrassa
niet het Oostenrijksdhe, dooh het Nedex-
landsihe stempel
Gandhi in vrijheid?,
Naar Beuter uit Bombay méldt lóópt
daarh et nog onbevestigde gerucht dat
Gandhi op eerewoord op, vrije vtoeilen
zou zSjta gesteld, maar in afzondering!
in een hem aangewezen plaats zou trioq-r
ten wonen.
Nationaal erisisoomité.
In de -sorige we©k! is bij' het Nationaal
crisiscomité ontvangen f 34.205,72. In to
taal 'heeft thans het comité ontvangen
f 385.382,94.
Uit dc verwtarmingsindustrie.
De bond van werkgevers in de ver
warmingsindustrie heeft aan de moder
ne r.-k. en crist. metaalberwenkeorsbon-
den het collectieve contract opgezegd.
Van werkgeverszijde wordt m. een
loonsverlaging van 10 pet. voorgesteld.
borst te lekken. Hij1 bereikte het portaal
en strompelde blindelings voort. Ten
siotte soheen iemand hem tooh te hooren;
een slaapkamerdeur ging open ©n ©en
slanke vrouwenftgufur in het wit kwam
te voorschijn'.
„Wie is daar?"
„ik ben het... Pete!"
„Sitil!" Anne Bxamant hief waarschu-,
Iwend de hand op. „Geen geluid! Ver
roer je niet!"
Ze sloot de deur, waarujt ze te voor
schijn was gekomen en wenkte Pets.
„Zachtjes, volg me; haar leven staait
op het spel! Als ze u hoort...,"
„Haar leven!"
Hkj' stond nu in PauI's slaapkamer; de
lamp, die Anne in de hand hield, was
do eenige verlichting zjs ziette hieim op
tafel, zoover mogelijk weg, en weinddia
haar bleek', verstoord gezicht naar Pete.
„Leg hem opi het bedl'f
Pele gehoorzaamde. „Vuur!" fluister
de hij, „en al de dekeme, die u te missen
hhebt; verlies geen oogemblik." Hij strom
pelde naar den haard en Anne staarde
naar hem in' sprakelooze verbijstering.
„En wat Brandewijn", ging hiji voort,
terwijl hïj zich opi de knieën' liet zakken
en in zijh zak naar lucifebs zocht. „Voor
uit, vlug!" 1 j
(Wordt vervolgd.).