ZATERDAG 3 OCTOBER 1931
NIEUWE ZEEUWS CHE COURANT
r IN HET KRAAIENNEST
BOEK EN BLAD
NUTTIGE WENKEN*^
LAND- EN TUINBOUW^
ALLERLEI If
Plaatjes met praatjes.
Do triomf Idlor „aob,t6xl|ijkea".
Door 't land loopt, neen vliegt de> mare
over 't gropita offensief van dia roode
couranten. Hat Nejdierl. .Vakverbond
schonk niet minidlar "lain 31/2. millioen aan
de N. V. Arbeiderspers, om zooveel moge
lijk socialistische proyiinciei-'blaidlen te stich
ten. Do kopstukken van dia S.D'.A.P.
schrijven zich. «te vingers blauw .om te
betoogen, idat in ieder roddl gezin oen
xooide courant th|uis boort .en een bijl-
zonder nerveus en enthousiast persoon
noemde allo andiera couranten stiekeme
gluipers, dia men zoo. spoedig mogeljijjk |dio
hals .om moet draaien.
Geheel idlaze pers-actie, met do nooidiget
en .onnoodigo bombarie, heelt 'n lichte ont
steltenis gebracht, ook in ons karnpi; men
ia eenigszins 'bezorgd over dezei milMio©-
nen-uitv.al en 'begint de offervaardigheid!
van rood ten .voorbeeld te stellen. Dit
laatste moet men nu. irna.ar niet doen, wlant
nuchter beschouwd steekt er niets voor-,
beeldigs in dit heele ge|dtt»e cn evenmin,
iets .offervaardigs. De socialisten schon
ken jarsoonl'ijjk immers geen cent ,a,an
hun pers. Z|ij| worden verplicht ied-era
week zooveel contributie ite betalen en
van dia geweldige overschotten (dier ge-
dw ongea stortingen, schoof het N. V. V.
«enige millioenen ;af, ook al weer niet
uit .offervaardigheid, maar U|it propiagan-
■ua overwegingen en baatzucht.
Als er van voorbeelden gesproken moet
worden, dan zlijta onze Üajden h,©t eerst
;aan da beurt. .Vóór dat Ide ro:o|dia pers be
stond', bloeide 'die katholieke reddls, sterk
gemaakt door vrij|willige bijdragen.
De eigen pers, b|ij| «jge.n menschen is ,vo.or
da S. D. A.P. nog 'n ver ideaal; b|ij| ons
werd het opi 'n enkele uitzondering na,
reed's 'werkelijihhieid.
Zo,o> lang dia S. D. A. P. hier bestaat;
heeft zijl da katholieke landgenooten voor
ach'teTlijlk gescholden; wijl waren niet
1/reeid genoeg van opvatting, zetten overal
hokjes neeT, wexk'ten met do splijtzwam,
«nz. Maar van lieverlee galat de S.D.A.P.
in alles ons navolgen. Ze heeft vrijgestel
den gekregen, ijjveft voor eigen sport- en
jeugd|ver.eonigingen, s'tioht bijzondere
soholen, volgt ons in tientallen andere
za,ken hinderlijk op den voet en begint
nu .ook met 't oprichten van provinciale
en gewestelijke bladen.
De „achterlijken" worden nu in alles
ten voorbeeld genomen, 'n Bewlijis dat
■onze koers toch piet zoo. verkeerd w.ais
cn 'n prikkel om die te blijlven honden,
ondlanks ide critiek v:an den tegenstander,
d'ie, in da meedta gevallen meer naar af.
gunst en kortziohtigheidl zweemt, dan
oveTeenkom't met de werkelijkheid.
UITKIJK.
Zijh djeur vloog open.
.Alle man aan dick, diomdleirlde Uwo.
ftfog op, te wind slaag henf
P'p j^Iö p|l|a.nken; stevig maakte do
jongen zijn hond vlast andiers wierd de
kleine spits 0|vler boord geslagen. T|oen
ging |Opk Mj] aan het werk, want wat
'zla.g het 'er .op, het dek der „Cplumbia"
uit, dat hij nog niet anders gezien had!
d|an bestraald (door d« vjriendplijiko zpn.
.Geien streepje blauw was er thans aan
de|n hemiel 'te zien, daar bojvlen 'direvan
wolken in raiztendie vaart, zwarte pn grijj-
zie, die iziee k|0|okte en raasde. Diep b|eae-
dien stampte jl® machine, als wilde hij
dh zuigers breken - de ketels steunden
«1 telkens wianneer de „Colombia," op zij
io(v(erheldiei, om direct weer recht op. to
staan als iqen dreigend paandl kraakte het
schip- in dia ribben, trossen en vloegen.
.Uwioi Wierp Pjiterte een oliejas en ejein
laeren hoed toe, toen lüj ook nog 1 een] gor-
dleli tv'an kurken. platen haalde, wist iedler
dlat bet ernst was. Nu ztagen .aillen er
uit als gepantserde soldaten. Opj 't dek
spartelden viele visschen.
Plterle .viel iover oen gladde kwal, stond
met groiote moeite opt en bloedde uit neus
en mond. Maar niemand bekommerde zich
om lxem, imlen brulde elkander die opren v|ol
en toic'h was .er niets te Verstaan in dlezla
bel; rondom heerschte de duisternis v|an
d©n napht. .Wat was zijl Vandaag snel in-
geiviaban. Plotseling voelde Piterle cpn har
die viiist in zijh nek.
Stokten! schreeuwde Uiwlo hem vjol
vertwijfeling tote, «ogenblikkelijk vloog
de jongen langs de ijzeren trap1 naar het
ketelhuis. 1 1 I
Beneden lag J|o.eppi, de machinist, luid
jammerend yam de pijh, voorover op( ziju
buik. Die deur v|an het stookgat was open
gesprongen en de gloed der kolen had
den stumper wferbfand. Hunneck wree'f
z5j]n kameraad met boter in. Piterle mbest
nu vloor het vuur 'zlorgen.
En liij] daad wat liij bon. Hijf.tette zijn
taaid|en opi letthar, ..pooktiei en stookte,
maar alias «fchieiem tevergeefs. Toen dia
ka(pitein dein kok naar boven terug|i"iep|,
wist Piterle. da,t er op het dek' een nioulwl
ongeluk was1 gebburd; de mast wias op
den schoorsteen gev'allen en de vlammen
kropen oivter hot dek.
Niet meier stoken, brulde Uwo in de
glceiendie ruimte, waar alles zlwïrrt zag
Van dien rook'. Dan vloog hijr naar beneden,
nam J]oBp]p|, die schreide v&n pijn, op
zijn armen en dpoieg hem inlet bovfenmen-
schelijk'e kracht naar bovten.
Wiat zteu Piterle nog doieoi? Wat had
men een hekel aan hemStoken durfde
Mjj niet meer, hij klauterde dus Uwo ach
terna en zrig nu tot zijh schrik, dat nie
mand meer Werken Kon; alles kleurde zich
Vast aan de reeling of! waar maar eenig
houvlast was, om hulp seinen giug niet
meer, de antenne was allang lovter boord
gespoeld1, dte| raketten waren nat.
Jjie „Colombia" is zlwaar lek, kapitein
riiep. Uwo,, 'wlant beniaden stond reedis watiep.
Plotseling begon Piterie>s hart te klop-1
pen. Waar was zlijir zWiarbe, Pjollax ,Dle
jongen trachtte zloo gauw mogelijk in zijn
ciabin© te bomen, deed idle deur open, viel
in heit water, dat pp kniehoogte sfond en
hoorde hoe 'het hondje wanhopig en in
dooldsangst idlopr Ide duisternis plaste.
Kom ga.uw Pollux.
Dlaar sprong het dierljb reeds in zijh
armen, kermde erbanmlelajb en likte zijn
redder dankbaar ida lianij/on. Piterle vbelda
zich. oen held topn hïjf niet zijn hpnd[ bij! die
mannen kwam.
In dien weerschijn der vhnken kag hij
echter dat allen kwaad keken.
©at mag niet, snauwde da kapitein
Piterle toe» en balde daarbij! ziju Vuist.
©lat is streng vjerbqdem, brulden de
anderen in koor.
Wia.t was er nu wieiar, alles was zlo(o
vraemd, zloo niquw. iStreng verboden Dlat
klonk eivfen aïsdhuwebjik als iu den oorlog.
Uwo, donderdla Piteirle toe:
In tïj'd' V(an nood worden er op zlao
'geen dioren gered. 1 1 1
©0 knaap staarde zïjh Mentor öppaiko-
loos aan. Pollux, izlijn laatste, zijn eenig
bezit, zlou hij die niet mogen redden
©|at mocht niet. ©at was streng vleirbodcn.
©(0|*r hi, nog aarzelde, greep Hunnetii
den b'-nd bijl mjn nekvel cn slingerde bom
in hpt Ketelhuis. Piterle had nf.g absoluut
mets kunnen vjerstaftu m dezen sltrm,
maar den angstkreet [Van Ppflux hoorde
hiijl; toen begon hij bitter te schreien, had
(Spijt ;vjan aaiies wat hij sinds zijn vlucht
uit Dnala gedaan had.
iSitreng vterbf.dcn. Het verscheurde liein
het hart. f
©ri« uren konden .de matrozen zich nog
p'P het dek houden, toen Hoot kapitejn
A winter op; ziijn siguaaiiluiti j
Booten klaar.
©ia,t was alt'ij(d hot laatste bevel en de
laatste uitwieg. pe „Cplombia? helde tame
lijk gevlaarhjK naar een kjj'do over, pom-
ppn was nuttelops.
H|et w.up' maar z;aak z]-n tevlen te redlden.
©|e mannen stormden naar bakboord np,ar
de hcotsn. Uwo logde er eerst den hqwius-
talppzen Jpeippi in, die oivterdekt was met
'iwandwontden.
Piterle miaend'e te droomen, dat was i'm1-
mers hetziedfde ials in hot boek vja,n B,or
bineonis aivbnturen. Nu gaf kapitein Awir-
ner bevel in de tooten te gaan, ccn voor
eon. Die stoker laig) al in do boot, nu sprong
,Uwoi er iu, na.' hem dia kok, dan die matror
ziau uit de laadruimten- Nu riep1 .de kapji-
tein Piterlei>s naam, maar de jongen .ant
woordde niet. Waar bleef dat ongeluks
kind
Al ^verboord geslagen? Ieder oogenbiik
was Kostbaar. Daarom xippeu ajliet mannen
dopr «lkaari
Piteirle! 1 I 1 - b f
p|a.t roppen blepf ergens hangen in het
höLsc'he kotebnuziok' vian den woiedcnd|an
idcqaanzijl schreeuwden nog eens en toen
zagen 'zij dein jongen op. handen on| Voeten
«vlsr do plankiein Kruimpen.
;Vlug in de biopt, ridp Zwirner en
Uwo- pakte vanuit de boot den jongen in
dejn nok lein triok hem met geweld naai'
zich toq, aoodat de jongan hot uitgildJa
v;au da pijn.
Maar daar wierd niet op ghlet. Eindelijk
Verliet kapitein Zwirnex als de laatste
da „Colombia" die liijl ibijna 20 jaar na.ar
aiUio liav'ens dier wereld gevperd had. Nu
stond da reieid's gnij'zen'de, gehardjj man
diaar, ééu stuk plicht en ïjizteren wil, tra
nen rolden luoii in den baard, ofschoon do
tuouwia o,ogen vbchtein met den blik van
onbuigzaamheid1 iets wat aan -'n z'eie-
ma,n migen is. Zwirner hield het sdhoeps-
journaail en ,>n ijjzbpeii c'asette onder den
na-m. Langzaam lieten Uwo. on Hunneck
hst touw door de handen glijdende ta
kels knarsten, kradaen-d viel do taot in
hiat Waker. Er ging iaën zucht van ver
lichting op ondier de mannien toon alle
booten gelukkig 'Van het ten ondergang
gadoprnde schip neergelaten waren. Nog
jaenluaal wiemkten ,d'e matrozen als toeken
Van alf'scheiid, z'w'lj'gend ten treurig, 't Was
immers hun imiuodfeir die dlaar sterv'en ging,
Piterle kaek niet naar het schipMijl Ver.
borg zlijm gezicht, .als kw.eJde hem zijn
slecht geweten,
Toiqn hijl schuw opkacik trof' hem db
dwingende,, pnidlarzbekenlde Milt .vla-n dien
kapitein; dletziei goedige eai to.ch zlaoi handle
mian aa.11 wion Piterle ztovfeel te danken
had; wees mlet een vli-agend gebaar na,ar dto
uitpuilandiC oliejas van den jongen. Piterlo
antwoordde, niet, maar tusschen de knoo-
pen 'van zijln ja,s, snakte Pollux luid blaf
fend, na,ar lucht. Nu was het geheim p,nt-
!d|ejUt.
Wiat d|e. schipbreukelingen deed schrik
ken w,as niet ztoozteer liet strenge v'êrbod,
maar ivjeeüfeer linn ontzettend bijgolnoif.
Eeto dier in reddlingsbo,ot D'at zou
nieuw onheil brengen.' In alle oogen lag
hetzelfde besluit! Weg met dien hond!
Piterle vjouwdle, smeekend' de handen en
z|op b|edeldiei h'ij om genade en erbarming.
Eu weer hoordte hijl het hagswhe koor der
miatnoZlen
!D|a,t is streng 'vbrboidlcp! 1
Dlaar hij npg aarzletdle, rujtte men hem
«ten hoaid uit idla jas w wierp hem als las
tige baiUftst pivbr iboord'. Piterle huilde. Die
kapitein Iqgdle nu kalmeerend de hand' op»
het hoofd. Ma,ar de- weiesjongen bleef oai-
gavloiellig voor izioo-n soort van troistt.
Eenmaal, twoeimaal, telkens Wleer tracht
te het z'wleïnmemdle diertje, mlet tanden en
poot,an in die boot tte klauteren, maar ook
telkens Weer stieten de harde vkisten dier
omhai-mhartigCi bemanning hieim1 terug in
het bruisende water
To«n zlijin geringia krachten Verlaimdlen,
wierji Piterle; zlich opi de knieën:
Laat hem toch bij' iriij blij Ven! Door
heim kwiam ik oji het schip, ik heb geen
thuis, g&en ouders, geen broertjes mqer,
laat mij todh mijn hond behouden.
Die mannen zWieigen. Zeker, zijl hadden
pok oen hart, 'zij1 wilden allen graag een
tvadksr io!f 'broer voor den kleinen stumpieind
'zijh, maar 'zij, .die. anders ge,en vtrees ken
den, waren bang; Van stipte gehoorzaam
heid hing immers hun lot ;a'f, daarom| ant
woorden Aj niet. 1
Tiuiem Piterle dan ook', in laatste ve-rtwijt-
ïfeling het lijalltfl Verdronken hondje met het
I Vel tot zich. trok, richtte Zwijrnier zijln' re-
tvpiver op hem, dien armen jongen, die nog
izioo kort gejleelfld had? Piterle zag «Hat hij
piets kon bereiken, tóf sprong op, de vjoi-
'gende golfslag sloegpjiem o ver boord.
Hij hoorde n|og eein Vreesebjken knal
waanniee de, keetl Van de „Cplombia" nit
elkaftr sprong, toen Verdween het stoom
schip, do jongen Verloor het bewustzijln,
qen Wegslingerend "$uk ïj'zer trojff hem
flan >t hoofd. i
!Tw«e, dagen na- dez'e ramp haaiden do
matro.zlen van het passagiersschip, db „Prin
ses Magdalena" eion deur uit het water,
waarop iaën slapend jongetje lag; met zïjh
armlau .omklelmdje de kleine schipbreukeling
het sidderende lijfje Van een honid'. Mensch
e)n dier waren geheel uitgeput.
Die dokter |v|a,u het groote schip behan
delde (die knaap met de grootste zlorg. Pi
terle genas en Pollux w,as niet meer Van
zïjh heierlijk dilfkle, mat weg te krijgen.
Beiden waandlep zich in het paradij's.
Laten wijf ions niet Verzetten tegen iets
Wat Iwje niet begrijpen.
H]op wonderbaar zïjh Gpds 'wiegen!'
Vian de „gebpiorziamlen" dor ,,CioIombia'f
Ward tot liiadlan niets meer gehoord!.
Alutelnius, ,een verha.al v(a.n zijn leven
door pater Nic. Lohuis O. E. M.
(Uitg. J. J. Komen Zn., Roermond.)
Er is veel, heel veel kwaad verteld over
«no heili'genlavens, die vóór 'n twintig of
denti'g jaar warden geschreven. Men ki-qeg
a ,or 'it zoetelijke, gekunstoldc of .al te
gemalïkelijken verloopi eerder aen afkieier
dian neiging tot den heilige en 't heilige.
Pater Lohuis belhoprt niet tot die omde
garde van .schrijvers en bracht het er toeter
af. Zijn Anitonius-biograpihje trilt v,an
leiven, d'aar zit vaart in dien opgang naar
licit verhevene. In bezielden cn geiestdrif-
tigen stijl vertelt pater Lohuis mat 'n
geheel eigen geluid' over den grooten ep
beminden volksheilige. Geen oogenbiik
verzwakt zijn 'beeldend vermogen cn fon
kelenden verhaaltrant, onweerstalanbaar
houdlt hij den lezer vast tot Ide laatste
bladzijde. Wat moet lieiza schrijver met
'n kennis over zijp heilige beladen en. met
'u liefde tot den heilige bezield zijn ge
weest, om zulk een prachtig boek te
schrijven. Joan Colatte illustreerde het
werk met penteekeningen waaruit, hoe
vlot en gedurfd zijn krabbels ook lij
ken, geregeld het groot compositie- en tee,-
kentalent van ham blijkt.
Er is veel kwaad v,an de vroegere hei
ligenlevens gesproken, maar wanneer men
'n voortreffelijk boek als dit leest, zal
men niet kunnen zeggen dat dit oiverldreven'
was.
Romen Zonen leggen eer in met aoo'in
uitgave. 1 I 1
De tas'to zemuwlkiiar.
Een b'er.oemdla zcnuwspecialist heeft
eens gezegd: „Indien u nooit zenuwlijder
wilt worden, zorg dan dat uw' bestaan niet
leeg is, echep een levensdoel en wtejk daar
voor. Neemt echter tijd voor gepaste omt-
epiainning en streeft over het algeaneen
niet naar hek onbereikbare, zet u met
©terke energie over alle tuleurste(!lingen
h(een ien probeert niet oen overdreven,
groote geleerdheid' te verkrijgen noch eeji
buitengc/wonien rijkdom. Weest niet z'eli-
zuohtig, maar geeft aeht opi al duet goedla
in de wereld! Zorgt daarnaast erven goe|d
voer een omgeving als voor u zelf".
Men zou nu den dobber ku.nneu tegenwer
pen: „Hiet i>s gemakkelijker twintig lessen
te, geven, dan er één op te volgen", ma,ar
d'it neemt toch niet weg, dat er in zijn
Tcdlenieering een groobo waarheid schuilt.
In heit kort zie|gt Jrij' n.L dat men zijn laven
nuttig moet makenop; ©en doodeenvoudige,
gezondla maniw, dus niet fanatiek, malar
met een weinig ontspanning p,pi zijn, llij dl.
OjizSclithlare stoipipeii.
Om een scheur iu donkere kleedingstuk-
kenzoo onzichtbaar mogelijk te reparee-
ren, is niets zo,o, gasohjkt als mejischien-
haar, dlat natuurlijk gemiakkelijk verdon
keremaand) kan worden uit het halarztakjo
van moeder of dooh|tor. Ha,ar is veel beter
d'an een dTaald' wol of1 zijde, /oradpt hei
buite-ngeiwoon 'ela,stisoli| is en nagenoeg
onzichtbaar. H,et gewone shoppen, tenzij
het d'an geda,an wotodt (iioor bekwame vlik-
mensoben, blijft bijna altijd) zichtbaar, ber-
wij'l zelfs een kind) de soheur mnt haar
goed' 'dichten kan. A'ls Ide scheur (drie
hoekig is, dus een z.g. „winkelhaak", of
Z'cer gerafeld, doet men bet verstamldigst
door eerst met gekleurd garen de gaten
te hechten; -later kan men dit dan weieT
gemakkelijk verwlijdtereh. Mocht het haar
ti,dc-ns het naaien uit de inaaM glippen,
•dan legt men er eenvoudig een knoiopii i|n,
desnoods oan hielt oog.
Lij'mli|a|iidie 11 ,«m vru elifli'i)oniicai.
Lijmbandéin woridlen gebruikt oan jlle z.g.
ivintervlindei-s ta vangen, uit wier eieren
zich de groene,.rupsen ontwikkelen (trelk-
maden genuaurd) ffa in hleit voorjalar Ü|e
bladeren en bloemknopijien van appels-,
kersen- en andtere vruohtboomen meer
malen zeer ernstig kunnen beschadigen.
Vooral d'e, blaidleren van karscboomen kun
nen er bij' aantasting dioor trekmaldlen (Hoor
het groote aantal gaten, dlat de rupsen
er in gevreten helb'ben, als verhageld uit
zien.
De 'wintervlindei-s versohjjnen in het
najaar, meiastal eerst nladjat het eenigszins
gevroren heeft. I11 den regel is Idlit niet
voor het midlden van October het geval.
De vrouwelijke wintervlinders bezitten
geen vleugels1, zoo,dat zij; om de knoppen
der vruohthoomeu te bereiken, iwiaar zij
hare eieren 'afzetten, tegen 'd|a stammen
moeiten opkruipen. 1 1 i1 1 I
Door het leggen v.an l'ijmringen rondbrn
de stammen kan men dit verhinderen.
In het 'begin v.an October wordt opi een
vlak gedeelte 1 M. boven Ufen gr,on|d!,
ronddm den stam een strook perkament
papier of' geolied, papier stevig met twee
touwtjes bevestigd en opi die strook wor|d|fc
rupisenlïjm, een lijmsoiort, die maandJenlang
haar kleefkraoht behoudt, uitgesmeerd. De
vrouwelijke vlinders worden opi (ten lijm-
band gevangen of z'ij wonden (dloor d|e be
lemmering tegen gehouden. Zij' leggen
dan ook wel eitjes beneden (ten lijinband],
het te daarom gewenscht het gedeelte van
den stam beneden (Hon ban!d| in Maart met
IO0/0 vrnehtbo,oniicarbioline|utn to bosppiten.
Nadere gegevens over dia 'wintervlin-
.dors en hare bestrijding vin|dtt men in
Mediedeieling na. 3 van (ten Plantanziek-
tenkund'igen Dienst „Do Trekmada".
Door lijmband'en w»rd't niot (dl0 worm-
stekigheid) der vruchten voorkomen, (laar
deze door een 'an|dero rnpisaoort woiiid|t Vea--.
oorzaakt'. Daarvoor dienen; hn'd'era mi|dl-
delen, welke opi dit oogenbiik niet kun
nen worden toagopasit. Men raadplege
hiervoor medledeèling nio. 20 va.n (l!en
Plantenziektenkundigen Dienst ^Worm-
stekigheid! bij appel en peer''.
Alle gewensehte inlichtingen over d'e
bestrijding kunnen gratis verkregen wor
den bij dén Plantenziektenkuoidigen Dienst
te Wageningen en b'ij- déi opi verschillenid|e
plaatsen gestationeerde ambtendren van
dien Dienst. I
De d|ag van «cn eersten minister.
„Zievein uur, mijnheer!"
Een k'lopja Op' de slaapkamer,deur en Idie
orukke dag v,an den ©eraten minister iu
Downing Sitreet is begonnen. Noig voor
half acht bevindt de minister ziclli in Bt.
James Park voor een stevig wandelingetje
van 20 minuten voor het ontbijt. Als bij
terugkomt, kijkt hjij eerst ziju particuliere
ecrrespiondfentie na. Precies om acht uur
ontbijt hij, waar'b'ijlhij! ,aitijdl pap gebruikt.
Tevens ziet hij' dan de dlagbla(l|en in en
maakt ,een praatje met d'e huisgenoioten.
Om half negen 'begint het eigenlijke werk.
Dan komen de secretarissen en wordt (lie
post uitgeaocht. Drie vaste secretarissen
hebben geregeld) werk aan Idle oorresppn-
dentie. Daarna komen de ambtenlaren en
MacDonald's privé-secretaresse, do bekwa
me Rosa Rosenberg. In totaal zijn er ne
gen .secretarissen en secretaressen, dia dien
premier tot half elf bezig houdlen, op
welk uur d'e besprekingen beginnen meit
de. .andere ministers of in|diustrieelen of wie
er ,aan da beurt mocht zijn. Dezelbeispre-
kingen of die kabin.atslzittingen duren toit
lunchtijd één iuiur. Da premier maakt
van de lunch gebruik voor een informeel
gesprek met een collega of kennis. Hij' is
dol .op die grammofoon en .als het mogelijk
is, laat hij die ge|duren|dle d|e lunch spelen.
Hij gc-ef.t die voorkeur aan klassieke mu
ziek en B.ach is een van zijn geliefkopsdla
componisten. Hoewel h]ij' gewoonlijk opi mo.
10 noenmaalt, vindt hij het heerlijk om
het piark door ta wandelen n,aar (1® Athe
naeum of da United) Service Glu'b, pin
wat fri'Ssehe lucht ta hapipien. N,a da
lunch neepit MacDonaldl ©en kwartiertje
rust, niet om eien dutje ta dioien, dloeh om
even uit de .atmosfeer van het dlagelijksch
werk te komen to.v. do.or het lezen. v.an een
artikel over kunst. Om kwart over twee
'beginnen de besprekingen weer en Idlan ia
het ii} den T'egel al gauw tij',dl voor het
Lagerhuis. Wanneer zijn aanwezigheid in
de vergaidering niet vereischt is ontvangt
die premier minister, .ambtenaren, parle
mentsleden of afgevaardigden in zijn par
ticuliere vertrekker. Dat gaat zoo, door
tot half acht, de tijld1 voor bet mi|d|d(a.gmalal,
Dit is eteedis een zakelijke bezigheid1.
Zitten er geen ministers aan, dan zijn
het vrienden of' 'bezoekers uit bet buiten
land en het gesprek loopt .altijld' over Zjake-
lijke ondier werpen pf politiek.
In het seizoen moet da premier natuur
lijk vele openbare maaltijden bijlwonen,
maar tój is altijdl voor elf' uur terug op
bet piarleanent. Slechts af' en toe baztoekt
hij een schouwburg en geeft dlan d» voor
keur aan een .ernstig stuk, maar dlat neemt
niet weg dlat bjj! verleiden week ook ejejp
piaar uur heeflt doorgebracht in het parti
culiere 'theater van die Uniteld Artists in
.Wardlour Sitreet, Wiaar tój' hartelijk heeft
gelachen can Charlie Ghaplin in City
Lights. Tegen half'-twaalf keert de
premier na,ar Downing Street 10 terug,
va,ar hij d'a verschillende rapporten van
den Idag doorziet. Een half uur na mid
dernacht, of later nog, is de werkdag ten
einde. Een glas melk en een boschjuitjici,
een paar minuten grasduinen in Ide cssaya
van Hazliitt en d|a,n naar bddl. MacDoii.a!|d[
slaapt goed, maar de telefoon staat maiast
zijn bed1, zoodiat hjij; ialtij[d| idja.delijk kan
worden opgeroepen inidlten er zich bdj'zon-
■Q'ere 'dingen voorldioen.
De Zaterdag en Zondag wo,rillen meestal
op1 Chequers doorgebracht; Ulaar woildt
helt werk wel niet heeleimaal vergeten,
maar er wordt toch ook veel gediaan laan
tuinieren, wandelen, croquet .en amldlere
ontspanning. MiaoDonold is ook 'n groot
vriend van kle ra|dio; met name luistert
hij na;ar klassieke concerten en naliT het
nit;uw'S. Zaïterdagsmidldlags boort hij graiig
den uitslag van een voetbalwedstrijd!bjij
houdt van voatbial en bezoekt altijd (ten
eind|wödsitnijdl om d;en beker. Ook geniet
d'e. premier ,o,p Chequers Van 1de vele
schilderijen en andere kunstvoorwerpen,
terwijl ook hier HaizBtt niet wordt Ver
waarloosd'. Op Chequers gaat de premier
te 11 uur naar bed.
Aldus vonden wij, (Je gewoonten van
MacDonald' 'bestahretven in die „Daily
Expresls".
.Wiat «ejn istpdskinjO! vian ren kjoie weel-
Een leerling ;d'er Stadsschool te Kaap
stad leverde b!ij| een examen het v.olgenldlel
■opsltel over d'e koe in: „De koe is ©en
zoicgdier en ook een huisdier. Zlij| iis met
■dierenvel overtrokken. Zij; is ov«Tal. Van
achteren heeft z|ij| ©en staart meit ©en!
kwaslt eraan. DaJarmqde jaagt z|iji de vlie
gen weg, dia zouden .adders iu jile melk
vallen en velei ziekten veroorzaken. Van
voren ie dtq kop, waaraan da
groeien en waar opk de bejk zi't. De horens
gebmik't id'a hoe om te stooten en Ide
bek om 'tja brullen. Opder aan da koe
hangt |die lm(t'lk. Dit is zoo ingericht, dat
da menseh|cn ter aan kunnen tnakkem i®
dan komt 'da mielk ei-uit. De voora-aa|l|
melk raakt nooit uitgep-mt. Da koe maakt
altSP meter; hoe kij, de melk maakt, is nog
niet uitgevonden. Da koe hpoft qeji fijn©
reuk; «en mensoh bemenk't dlit reeds van
ver. Zoo kom't het ook, dat de heel© stal
naar de koia ruikt. De man van de fcoe
is de os, H|ij| zielt ,er net zo,o uit als Ua
koe, maar geeft alleen geen melk. Dalir-
om is lb|ij| oolk geien zoogdier. De mensohen
gelbruiken da os om te werken. „Os"
is geen sahieldwiooM. 'Da 'ko© leeft van
gras; .als het gras goiad.' te, geeft ziij| ook
goadie melk, maar als helt gras Biecht is,
is .o,ok die mielk sleoht. Als er onweer in
de luchlt is, wordt dia melk zuur. "Da
koe heeft weinig voedsel noodig, want
wat 'zïj| eenma,al gegeten heeft, «et zij
weer, omdat z'ij! herkauwt tot dat zijl
dik is. Maar weet ijk niet.V'
Tegen het spriakhamemgevaar,
Te Rome is een internationale bespre
king gekoudien tegen het sprinkhanenge-.
va,ar tnssohjen 'Erankrijk, Engeland en
Italië. Er blestaat in Engeland) !al een
commissie, dia «en onderzoek instelt naar
den tr.ek en de levensgqwoonten van tk
sprinkhanen, welk onlderzoiek! voorloopig
op een d'uur Van -vjijjf' ja,ar berekend' is. De
commissie te tihans twee jaar alan het Werk
cn heeft belangrijk® resultaten bereikt,
Zoow'el dei.broedplaatsen als da trek van
de sprinkhanen söhïjint tamelijk regelmatig
te zlijh. Er 'zijn in dan regel tw©a broed
sels pe.r jaar, waanvlan be,t ©ernsta in dea
winter op'gnoqit op; de min of meer 'perma,-
nente blroqdpilaatsen. Dit broejd vonmt, ab
het volwassen, is, d'a zwenman dia gaan
trekken enzooyeel verwoestingen aanricli,
ten. Het zomerbroed .aansohpuwt het le
venslicht op de plaatsen, waar daza zwer
men zich hebben neergezet. Dit broe|i
keert in den regel weer na.ar de winter-
broedplaats terug. Men zal dalarom het
be-ste doen het oog te houden op 'deze
vas|te brodd'plaatsem Z|ij|n Ida zWcmnen een
maal uitgetroklren, dan is het ©enige wat
men doan kan, de pnoldlucten in jdie streken
waar z,ij, zich neerzetten, te beschermen.
Sinds ja,toen gejven de regeeringea groote
h'e;dlr.agen uit voor de bestrjijldling, v,an (ite
piaag wanneer d'azc, zich hier of dato
voordtaet, maar tot dusverre waren zij
nog niet oivartuigidl van h|et nut «n dn
nooid|zakelijjkihei|di v,an ©en wetenschappe
lijk onderzoek en een sprintk'haneinlb'estrdj'-
ding buiten den zwermtiij|dl. Dit :S0h|ijmt mi
te zullen veranderen. De Engelsöh|<sn zdjjn
al overtuigd! v.an da noioldlzakelijikheildl om
idlen striij|d! over te brengen in 'a vijianis
land. Daarboia isl echter da meldlawerking
van de Eranschen en Italianen noodzli-
kellijk- Men, vermoedt dat «en v,an Idle voor
naamste bnoeld'plaatsen vian de sprinkha
nen, Idie naar het Noorden trekken geLg®
is in die moerassige streken v.an de Nigra
idlichit b|iji Tiimbnkboe, dit is Iduis op EransA
gehield'. De hesp reking te Rome dient om
tot internationale samenwerking ta gera
ken.
„Zeg iCbrisltiaan, Sno.elepoe.ksie sehijiit
zich vanmiddag -erg ta vervelen; ga wet
haar niaar |d'® bioscoop, dlan kan ze, Mickey,
Mouse zien."
Klant (beoefenaar van die nobele boks-
sport)„Zoudlt jui dien punshball, (dia ü1'
verleiden week van w gekocht beb, M®
kunnen omruilein voor iets andters.S D1'
'd'ing isehjijlnt 'liet niet erg opi mq bagrép®1
te hiebben."
„Maak wiat voort, Henry ;en breek
ook nog, dlan kunnen wei naar huis gAD-
„Wat denkt u van het pianospel v
die dama'?/'1
„Precies Christelijke liefldiadiigheiill'
„Hoe b'efdbelt u dat)?," J
„Laat Idie Teohterhand niet weten,
•de linker 'do,et."
