Tweede Blad
daarvoor
e Etalages
De Meimaand.
feuilleton
ONTSPANNINGSLECTUUR
De weg naar het Paradijs.
KERKELIJK LEVEN
ZATERDAG 2 MEI I&3I
NIEUWE ZEEÜWSCHE COURANT
HE COURANT
Kreukelmarkt 7—9
waardoor verplichte con-
per ieder kwartaal,
rijgen prima onversneden
is Rosenheim en Fils, het
U dat. Prijzen hier
aux, 3000 fl. Witte Wijn.
s Wijnen.
Die zachte adem en do lieflijke, geur
der lente strijkt weer over do vfeldiem,
gaat streelenid langs haag em struikjeji,
over akklers en beemden, qvéral Wekk-ep®
het teere groen.
Bronnen en 'beken iml G|0|ds natuur vloei
en Weer en' stuw'en zacht kabbelend hun|n|e
wateren vioiort.
.Dieper en blauwer wfelft de kemel zich
boven onzle- hoofden en stort uit den hoo-
gen hemel zijn licht neder als stroomen
van zilvér ie® gaud.
De leeuwerik jubelt wteer in de hooige
lucht Wij H btïjde morgenuur eu de nach
tegaal dtaet de eenzaamheid van deh won
derschoon™ sterrennacht weerklinken)) vaü
zijn heerlijk lied', De, natuur, da geheel®
schepping herleeft.
En met haar dia mensch, de koning dier
schepping, wien thans het Moed iweer staelj-
Ier door die aderen gaat stiroamen.
De golven des leviens gaan weer voller
bruisen Winnlen ,de breede oevers van het
jeugdige, menschen'hart en zieilfs in de
bijna uitgedroogde bedding van dé ziel
des grijsaards gaan dia gestolde wateren
vloeien.
Ook onze moedW de H. Kerk viert
weer het leven der opstanding tot het
bovennatuurlijk, .onsterfelijk leven. P,a-
schen herinnerde aan de opstalniding
van Christus uit de -dooiden en op hiet
schoone Pinksterfeest vaart de alles her
nieuwende, herscheppende Geest dloior
haar mystiek lidhaaan) en al hare ledien.
In ket liclht dies geloo-fls, in de warmte
der 'bovennatuurlijke levlensllucht) staan alle
boomen vol vian die heerlijk sdhoone bloe
sems dier onsterfelijkihieidl.
En zoio lis die Mei-maand der kerk,
hare lente, Wonderschoon gesymboliseerd
in de herleving van Gods natuur.
Pie maand kon niet beter worden toe
gewijd, dan aan de H. Maagd Maria, jdte
eeuwige Leute deij H. Kerk, de heerlijks^
bloem Gods in' den tuin van dej schepping.
Zij is ons .aller Moieder en werd ons
als zoodanig gegeiven door Id'einJ stervenden
,God.-menscli ondier ''t Kruis: „Zoon, zie
daar uwe Moteder.1"
iWrfk ie,en heerlijk voorrecht, welk een
troostende gedachte ligt er opgesloten in
deze iwo'Jirdenl t
Zij, öe Moeder van G|o|d, ook! onte
Moeder!
Maar steken wo op dezen eersten dag
dei iiedelijke Mei-maand eens de hand
in eigen boez'em, en vragen we ons eetns
ernstig af of op ons gedrag in het open
bare leven Wel de stempel ligt .afgedrukt,
dat wij zijln: Kiniderem van Maria,.
.Wij 'zijn kinderep. van Maria, de lajUer-
izuiverste Moeder, zlooals we bidden in
de litanie der H. Maagd. En toch, er gaat
een stroom van Zedeloosheid ovbr de, ge-
heefe wereld, die ojojk! in 't kamp Ider Ka(-
tholieken groiote verwoestingen! jjonridht.
Spreekt het geen toekdeelen, dat thans
nog die ernstige waarschuwing moet ge
richt wlorden aan die, vrouwen' en meisjes,
om ha.a-r te (wïjziein op de zoni'd-em. v,ani ergert
nis en op den zielemoprd, wia,ar,a|a|n| zijl
zich door onvoegzame kleelding, in' bil
buiten de kerk, tegenover God schuldig
maken i I
Kooit voorzeker heeft die nood der tij
den mieer gedrongen, -onze toevlucht itje
nemien tot d'e H. Maagjd.
Zedelijke verwijdering, algemeen© .on
tevredenheid ,en overdreven .genotzhohltj
zfy'-n nog staédls bloedige, wonden in ohze
samenleving.
P'e geest der wereld' beheeirscht !hie|(j
mensebdom. Terug toit .Giod, terug tot de
mnige, devote vlereerjng der H'. Maagd!
De mensch in zijn Zelfzucht, tratbdhheid
■en waanwijsheid moet zidh spiegelen aap
het .eenvoudige ©n onaanzienlijke leyiqal
van Maria, dat toch zloo rijk was a,an
werken van liefde* en innerlijke zaligheid'.
Vooral in dé sCboone Meimaand moeteP
we met Maria dikwijls en galarne nfeen-
knieQe® voor het allerheiligste: Eo-craj-
ment. Dla-ar moet het leven id'er zinnen
'zwijgen; het ziniuelïjjk oog, bet zAnnrfïjlk
oor, het zinnelijk gevoel Iblkjjft daag onbe
vredigd. Wie zich gewqon Jiiaelft gemaakt
enkel in de zinnelijke ganpe-gelnls vreugde
te vindon, kan nooit naast Maria in het
heilig Sacrament z5jb( vreugde smaken!. BSj
de aanbidding van heit Allerheiligste S|ar
crameat bullen da oogen dies lichaapis
zich sluiten, maar bat oog van den.' geest'
zal steeds sterker worden;' het lichamel
ijke oor abil de Ij dele ta,al der wereld niet
meer hooren, maar 'de kiel zal' luisteren
naar d!e liefderijk» WOftfdjan van -ha,re®
bruidegom.
b i.
AAKK H'E.T STRiANID.
CSialiette is e,en dar 'dorpen in Normlan-
■cne, wekker bewoners alom beklemd etaan
ate ee®vou(%, btna.v.e mensohen, 'die in
plsT eD tevredenneid - li^u.n d'agen sliiiitiön.
Gedurende een harten «ja
til 1u Se®te°rd: Onalettie, in een prach
tige botomiijfce- omgeving en aan Zee ge-
nE°'™ltoT jaarlijks .gedurende hqfc sehpo-
L? v'ete ho-unsten, eu ontwikkelde
Saan(1™eg tot een kleine
verte.; T6"311 kv®digheid! «n verf'
seizoen. Se| ende hati aoiOigepaamdte baidl-
wiaajiu m den; bij®
blif eenioiP ri S^S^ei ems ©P'eeQtt, ooili' -vieiell
Tirnrl floiomViM^ rt. ie'11 ^lj'^ hlöii
bestaan
betB tedr- aattVan®- V,an 0,13 wa.s
badlseizioein. geei.udi|g.d teMtond
waren Zuowtel dfe touristen rfs de rriz'mde
gezekenappen heengetrokken en Kgj,
De Zalm stroop er s
door FEED. M. WHITE,.
Hielt meis|j|e kon zich tna.ar met taoeite
bleke,ersWhen. Op ha-ar gezicht la,g een [rallil
booizle, half spatte,njdiQ trek. Em 't wias een
heel lcnia.p gjeizichitje meenlde Stephen Sber-
kxk. Elen beetje hand eni tnoltscih inis-
seliieD, maar daar was reden voor.
Ik kan uw advies moeilijk voljgein,
miss Eaverton, zei hijl. 't Zou 'n ia-muite
weekheid van me Zijln, ate ik uw ra-ad op
volgde. Trouwens die kerels ovemfarelcliaD
moedwillig de. Wet. Dat ze il|a,t nu vroe
ger konden doem m'aaa- o, -neem me
niet. kwalijk.
*Och j-a zie© 't maa.r liever! riep
Eithrf 'boois, u wou torf; ze.gjgjan, dat zo
omaer miijin vader d|ed,en Wat ze wiWjem
Toen ik nog, 'n kind wias kwamen lev
ook al zalmstroiopiers op 'de. Elan. Eiens is
een opzadhitier gedood.
Juist, a.ntwo'Dï'ddie Sherloelb. Endlaar-
na deden die lui maar voort wat ze wil
den. D'r wa.s niet dp minste Idontrole
mieer op-, anders aou.den. Ze zich geien
Rebecoaïtein genoemd hebben. No-u spre
ken ze notabene al over rech|teii- D'r
zitten enkele ■onbetrouwbare atokea-s onder.
Toen ik deze goederen kocikt d|abh,t ik er
met ,e,e,n beetje weilr de beslt-e zalmvis-
schenij' 'uit den omtrek van te mateem
Naar miijin meaning is 't een Vam fte *be-
langrijtoste onid:e-rd|eelem va.n m'n 'belzit.
In Mrs. Eav-erton v-ochiten rechtvaar
digheid 'en ergernis mm d'e overhang, ''t
was eigenlijk juist zoioa-ls Sib(eiliocik zei. Na
.den dood' van kapitein E,a,verton ziou ei
van, (ie zalmvisscherij! weinig of' mets zijn
overgebleven, als niet Stephen Sherlock
üe bezittingjcn h;ad gekocht. In gewone
omstandigheden zou d|e koopsom vfijl'Wel
verdiwene-u zijn in de hypoitheken, jdie
Eaverton op z'n bezittingen had. Ma,'ar
Sherlock had haai toegestaan in haar
ed-gen huis te bl'ijiven wo-neu. Met de lijf
rente. die zij jaarlijks trok kon ze er nu
best komen.
Ethel had baar uiterste best gediaan om
dezen man t.c verailsthuwem. Wa.s hij, niet
haar ouderlijk huis binucngedrongein om
er 'geld van.'te. maken? Hiiji deefll altijd
dingen, die haar prikkelldten. 'Ziijh omgang
met de pachters was eerlijk maar hard.
Zijl haaiden nu, wel comfortabele iboedll?-
rijen eu regenlichte schuren. De o-uda
Eaverton had z'n pachters die dingen niet
kunnen geven. Maar toch. over do
visseherij op de Elan Wanen er nog moei"
lijkheden, Alle leegloopers in den om
trek maakten er aanspraak op. Stephen
bad de zaak voor ö'erl rechter gebracht en
hij was in 't gclijik gesteld. Maar .recht
en. pracitiijk z'ijiu twee dingen. Overigens
een enkele vischacte w-ild.e Sherlock wel
geven, maar 'n s'tel nikisnubten zo-u z'n
zak niet vullen op Wijn kosten. Er iwerd
gemokt en enkele. keeTen wertl Slfephjen
zelfs gedreigd; want 't was 'n .ruw soort
volk die sitroopers uit d« bergen. Een van
hen was betrapt en veroordeeld tot 'n
boete: 't stond vast: als Stephen zich, jn
de bergen waagde, zou. hij1 sp»len. mieit z'n
leven.
Waarom luistert u niet naar He
traait-ies di-e hier leven vroeg Ethel.
Zeker m'n heale leven maar ja, en
amen. knikken, als die kerels ieits zeggen.
Zeg ik niet, maar u zult er last mee
krijgen
Dat heb ik verwacht. IJ morf pielt
vergeten dat m'n vader Slherfocik van
Ma.nnergri'de wae, dat mij'n Ifamilie- even
invloedrijk was als de uwe. Mij.n vader
heeft hard gewerkt om de zwaarbelaste
familiegoed-eren vrij te krijlgen. Eu hjj!
heeilt succes giehad. Ook ik heb vijftien
jaar bard moeiten weirkiein en 'ik ben rr
blij' om. En. die zalimsitroopers hier zullein
endervinden dat ik bij' djen oud|eini Bherloek
in de; leer ben geweest. Zij1 zullen Van
nacht een lesje krijlgen, d,a.t ze nog laing
zullen omthpuflen.
Ethel Eaverton atond dlaar in die scha
duw van den waterval en trapprf&e, in
gedachten, met ha,ar vost. 't Wasi heel
moeilijk om dezen mau te veraifeielhuweiu,
met. Z'n krach|tcge miannrflijke methoden eln
z'n Zuivere bedoelingen. Z'n goedlh|ö:|cl( kelm-
4e geen -grenzen, dat wist z'ij'. Niemanlr)
v.an de pladh|tjers, die ooit tevergadfls 0'n
hulp vroeg. En. toch bileven dié p,achtera
sym-patihóseeren, met de Zalmstro-opers. Als
dit maar anders was. Maar dlie dingen
zitten in die meniseben vastgegroeid.
U zult vannacht wel 'ItMmiIr gewapend
mogen zijln, zpi het mrfs'je.
rustige, kalme dorpsleven wa.s terugge-
keeird. I
Yan ha,ar diagrfij'kiseh, bezo,ek aan. armen
en, zieifcen schr-eden twee kloosterzusters
rustig op dlan. strandweg voort, om ha,ar
klooster, aa,n dep, ipgang van, hiel) bosch
grfeigen, te bereiken.
Plot,snaking bïeiven ze staan. Zif luister
den daarginds van ®a st.ramd(zijc|/e
klonk' het gal'uidi van vioolspel. En "t
w,as inderdaad' een heerlijk spe-1, dat Ze tie
nooren knagen. Aanstonds begrepeP zif,
dlat, daar nag iemand was van ü)en rei,zen
den t-ipep, die tijdens het badlseizoien Hjp
gasten met zijn muziek en zpng had op-
gevroolijkt. Nu hadlden de Zu.st-ers van
een:ge bezoekers van hat klooster var-
nomen, dat zteh in dien troep een meisje
bevond, een ongeveer tienjarig kiind. d-a.t
dloo-r li aar prachtig en gevoelig vioolspel
en haar schioone stam de hoorders ï:n ver
rukking had' gebracht. Wat zij' nu hoor
den. was ook heerlijk en schpon. Zou het
dat kind soms zij'n? Maar de troep- was iai
vertrokkende zusters waren in he-t bosch
de plek gepasseerd, die idliiid(aliij'k d|e spOren
dlroeg, dat men dlaar ha® gekampeawH, djoph
a-al net ka.mp was opgebroken!
jntussehen waren die zusters, die deze
vragen opperden, voort-gewandeld en
weldra hadden ze d!e plak bereikt, van-
Natuurlijjk. Maar, hebt u er eanig
vernaoieden- van, wat er za-1 gebeurein
Mr. Sh,erlo;c'k, zei Ethel ernstig d-ezie
mannen, dile uw pachters z'ijln, hebben er
nu e'enmaal hiun kóp'pige zinnen op gezet
om vrij da Elan ail tte stno-opan. Zij' zijin
royaal met hun buit eu daarom hebben Be
ook de and-ere piachlbars op hun ban®. Die
geven in sltil-te hun sböun. De stroop'ers
ll-.'bfcen er alias voor over, zelfs dte gevan
genis. Ze h,e.bben mij ales vefheCld, omdiat
ze dachten dlat ik uw beltltigabe vijian® was.
-Shprioeh wer'd, een hikje bleek. De
zwakke Maart-zon, stond in z'n ooigiem. 't
Was hard voor 'n meisje o-m zullk een man
als een vijfan-d te beschpuwen.
Als dat, Waar was, zei Sherlock
zacht, zou ik w»g willen gaan.
Ik hoop ,'dat u niet giaa-t, Iftuistlerde
Etnel. Er glinsterde een lachje in blaar
uc-gen.
Ik zal eerlijk zijn. U beat me Koo
meegevallen. Ik was jaloersch, op uw
succes, maar nu, u 't blekend, hebt, ben
ik niet j-alCieTSteifi meer. En ik ben blij
(lat u e:eu van de S|h-e;rlockis beut-. Ik
bon blij' dat u onze bezittingep gekóchit
heult'!,.
Ziji-etak hiaav hand voo-ruit als een eer-
li,ke- geste, een warme glimlach op- h,aar
gezicht. Zij: stond nog bij- d-eu waterval
aa.n den een en kant de zalmlalddjer en het
oude, zware Kuis. Daar woonde zif met
twee oude knechts die voor liaar fllooir Hh'rf
vuur gingen. Zij! sliep bij' het geraas van,
den waterval en de eenigie muziek, Blile Bij
kende, was die van de rivier. Nu dje Zon
er opviel, zag Sherlock eigen'lijik vo-o,r
t eerst de liefelijke wanorde en die wikl|e
sc-hponhei'd van dit. stukje wereld'. Hier
zouden du,s- d'e zalmstroopers samen-kamen.
Hier was de zalmladder en dp groot e stdllle
kreek, waar de visch; in lag voordat hij
kuit, sehoot. De: kreek lag Zwart en gtil
-en nu ein dan gprqiug 'n izalm met een
leinagfen zwaai bovein heit water. De Rtroo-
pers zouden ko-me'n met, h|uin verweerde
geiZichite-n en da viscih wegnemen, z'ooals
h.ij[ Jaar lag eien- massa spartel oude
blauw en zlllvCr.
Dat is hierf vrie:n,delij|b van u, al-s m
o.e-nkt. dat ik
- Ne-e, dat- den,k ik niet', ladhjte Ethel.
Wia geeft de menschen eigenlijPc hie-t l-echt
om di-e ,zalm zoo maar weg; te kapen
Maar nog .eens u moet- uiterst, yoonzic!h|tujg
zijh van-na eb,! 't Zijn waerlbe- mannen en
z? kijken niet o,p' '.n messteek.
O. laai dat maar aan mijf av-er, izei
Sherlock' zorgeloos. Het recht is aa.n mijfn
kant. Zij' zullen vannachit een lesje krij
gen. Wees maar niet bang voor mijf.
Miss Eav-erto-n, ging naar huis, maar
hfiltt' gerust, zijfkende die kerels veel beter
dan, Sb^rloek en zij; wist, Waartoe Bij1 in
si aai waran. De bronnen der beSchja-
v:mg drong,-in maar h-eel moeilijlk door on
der de allstammelrjngen dier oudp Hlehec-
i'aïte'.n.
■Sh.erlock girag naar zijin hui-si terug. Hij1
v.erk'eerde in een eigenaardigen tioositan®.
H.ij|' had- vriendschap met miss Ea-vert'o-n
aangekno-cipt.' Tot nu toe1 wa-s- zijj alitlij-d
Koel en teruglhinudend geweietat'. Zijl aan
vaardde iu dank zijln geld maar overigeins
had ze- h»m steeds verafsclhuWdl nis een
iniaringer. 't- Was natuurlijk onr«=clh|tvaar-
dög va.n Btlhlel, maar in dit ge-val Was 't
toch te begrijpen. En toch köto zij van het
begin af al niet ontkennen dat hijT de
reehite man op de rechte plaats Was. De
meeste misrbuiken, dlie er bijf haar va,-
ders dood' h-eerschten en di-e gc.woanwc-g
traditie wteen geworden, ba® "hijl gr-omdfig
uitgeroeid. Maa.r of hjjl in ata,at zou zijp
da zalms-trooperijl uit t.e roeien, was na
tuurlijk een andere vna.ag. Er ziat gevaar
".n a-e. lucht, maa-r Sherlock srfreen dat
ni-et te willen erkennen.
't Was donker e-n stil toen Sherlock
ai-en avond n-a.ar d'e- zalmlad|3jer giiïg. Hijl
h,adi z'n plannen voorzichtig gemaakit'.. Hij
had drie ervaren, rivieropiziichtrr; bijj zidh',
drie eiken inham va.n de rivier kendbn. Esn
andere man was uitgestuurd om de plan
nen der Stroopers te onderzoeken. Sher
lock was n-u van plan de mannen te over
vallen en ze vast- te houden toit de ip-olitie
kwam. Wilden zij' geweld gebruiken, Zoo
veel te iiover de straffen zouden \iles
te zwaarder Zijn.
Sherlork liep, langs de rivieT, vast,be-
sïoitenh;iji zou, -aan dje sl'rooiperij Voar
go-efl een eind maken; d'le kerels zioudjen
v/el. 'n.s ondervinden wie hier d'e baas
was; enkele vischauten wilde, hijf w-el
geven,
Teuislo-ttie kwamien zij: bij de ladld'er. De
visch, kwam er zilverig ovier om zidh, |dan
verder in de rivier te versprcijdan.
D'e straepers meenden dat d'e opzich|t,'ers
mi len ver de rivier waren afgezakt; felelfs
de and-ere bedienden van Sherlock wis'tein
waa.r ze d'e e-erSte g*ilui'den -hadd|en ge-
wn-ooird'. en jada.ar zat aa-n de
S't.T.anidlzii'de, den blik op die zee @e-vestig,d(,
en spetend, aldoojr speland, het meisje!
G-een twijfel, of dat moost het kind -zhn,
waarvan men naar verteld' had; de ar
melijke klteed'i'n-g, het verweerde g&zichjtjjie,
de onverzorgde loshangende hanen, ®o
blbiots' voeten alles duidde het z!w:etr-
vcir.'d armoedige leven aan.
Het kind zat op die knieënaansitoin-ds
zagen dus d,e zusters, dia.t o-m den oenen
hl-oote® vo,et een doek gewoin-dein was.
Maar Pet kind' zag of hpo-rdTe niets; het
S'taa.rae oniophoudelij-k naar de zee en
sp-erfuo en dat spel verried, d|at |0o
er geiie.el in opging! Dat. spel verried, dat
hie,r een kunstenaarsziel de indrukk-cin
var tolk, te, welke die wijde zee met haar
zachte deining, h'aar door bet zonlicht be-
£Èiraald-e,n horizon, haar klleunengetoioveir
ow naar maakte!
Ze spc-elde en. ,op ,eenigteini ai'stand
van naar zat een oudle, v,ermaigeirde
vrouw, in versleten ge.waadi, e;e|n do-eik;
cm die verwarde girijz'e ha,ren, neergeihjurkt
luisterend ól' wachtend op h[et oind
va n be t spel
Ook die zusters wachtten luisterden.
To,en na ©en korte poois het spel (tiat
eenige weamaediige klanken ging uitster-
niets van het plak. Tegenover die mannen
uit de bergen kon men niet voorzliclh|ti|g
genoeg zin in het kreupelhout' verborgen-
zij zich: Sberlocik e-n zijn. schout-en.
Naast de ladldler bruisch|te de waterval
e,a- boeg. alles bchéarscihe-nd stond hot
hit's, waar Ethe'l nu sliep,. Hat huis stond
somber, bij|n:a dreigend t-usscbcn al 'die
grillige schaduwen.
Hebben de Eavertons altijd in d'at
huis gowoend, Jenkins? fluistcird» Sher
lock Waar diende het huis vroeger voor?
Vroeger werd het „de Mo-lcn" ge-
noomd Toen wérd he-t bewoon® dpor dn
Gr'iïithis. 'Zijl noemden, z'fcih molenaars,
maar er werd nooit gemalen! Het huis
wa-s vol gesmokkelde brandewijn en ta
bak. De jonker wist- er alles van. Maar
zuTong hi: brandewijn en tabak vrij' had
maakte fijjf.oi geen werk van. Ook do
oude, Eaverton wa.9 ee,n zoinderling. Men
zegt. cl-at er achter z'n huis door dien po,el,
een geheime weig loopt. Maar ik' heb ®i-en
weg n,ccit gezien. En niemand anders, ik
d'edk dal het. ouwe-wijvepraat. i»
Nogal 'n armoedig hui® z'elcer. Jen-
kins'?
O nee, integendeel. Prachtige feiv-
nVTS,
Sherlock vroeg niet verder. Toch had
oei romantiek van het -geval hem geraakt.
Ilijl was nieuwsgierig naar het huis van
Etjrel Misschien kreeg hijl 'dezer dagen
wel 'n.s de gelegenheid hot van binmeji (c
zien. Op het oogenblik Waren er ernstiger
zaken. De stroopers zouden gauw koni-en
an
Jenkins trok hem plotseling alan zin
mouw. Over het pa®, dat naar jl'c rivier
leidde, kwamen zes robusbe. mannen aan
loop-en. Zijl liepien achter elkaar, z-èlker,
zelfbewust als boeren, die op '11 Zondag
huul eigen land inspecteerden, 't iW-as |llui-
ü'elijk te' zien dat ze wiet voor ®eln eeieten
keeir deze expeditiié maakten. Zijl Kiepen
regalrechlt. naar den zwarten, zwijgendein
roei. waar het donker water de. dtèenen
likte. Eeust' zag, men 't Weifelend, licb|t
van n lucifer; toelu 'n zekér brandoude
lantaarn. Daar stonden zes malnnen met
verweerde géziehiten, grimmig, somber, tot
alles in staat. Er danste een ïiclb(t op- en
nog ee.n toen zij! zich klaar maakten o-m
den poel te doorwaden. Zij' gingen zander
de minste vrees te werk. Ep.n net. werd
diep, dcor het water getrokken; zijl haal
den een massa zilverige visch, o,p.
Een geschenk vooir den jonker, lach
te &r een.
'Sherlock,s bllCeidi kookte. Hijf sprang c,p
"ii nr e'f' z n groote electrische toorts ri-m -
hoog. De zes k-errfs zag hijl Jiu d-uiidelijk
voor h-em iu 't water o,p Hen achiter-
gro.nidi viel de waterval wit schuimen® om
laag. D'e mannen keken uitdagend op-.
Ja bent- w'e-lkom, jonker, tartte ter
eenc pak ons maar, als je kunt.
Jullie schurken! schreeuwde Sher
lock. gem-eene nachtelijke dieven. Kom rr
uit, allemaal e|U geef! je naam op. Ik' 'heb
•helper,s genoeg ,bij me. Kom er uit.
Een spotten® gelach was he-t antwoord.
Toen een geharrewaï' van stammen, Kal-
t.-'isch,. waar Sherlock nii'ët-s van verstond,.
Toch meemde .hij ten elotite nog eien vrij
gemakkelijke overwinning te bah alen. Hij
w'as eenigszins teleurgesteld, to,em de
stroopers langzaam naar hem toe kwa
men. Misschien d-adh,t- hij' aan Etlhhel. Hij
han; zich d>e overgave als een romantisch
avontuur voorgas-etl®, waarin hij de hel
der,rol st eelde. Hij! .ha® niet verwacht djit
di.e, kerels ziphi zonder meer gie,won|nien
-zouden geven.
Ik zou die n'etten maar lie-ve-r latem
liggen, zei hij:', 'zoirg maar gauw...
E,r ru.'-aehte plotseling iets diaor de
lucht Het lswam near in de etruiken acih-
t-er lieim; dan een hevig vloeklein en
schreeuwen en he-t korte, hieftige- grfluiidien
van warstelejnide lichamen.
Ren. u zèlif, sir, gilde Jenkins, Be
he'bheln ons in hun netten ge-vangen. iW,e
zitten als katten in 'n Kak'!
't Was juist zooals Jenkins izcii. Ee-n
andeirc troep stroopers had zich itn hin-
dieirtlao gelegd in d'e struikeneiji pielen
nu d-e opzichters iu den rug aan ©n
wierpen hun netten oveT hein, lieem. Do
schouten w-eplclien, van de been getrok.ke|n
en raakte|n verward in de ge-teepdiS" tou
wen even hulpeloos als ge-vangen Kalim,.
Nu lagen ziei daar: 'n wo-ratielend kluwen
monisehielu over e-n door elkaar rollend. Zij-
wepdeln bewaakt door twee mannen melt
zware kuupptelte. Die worsteffimg wend- min
d-en- nog ii enklele ruk. Toen (word jllc
stilte alleen nog geahooird d;oor het z-ware
hijgen van g'efboradien manmen-.
De s'broolp'eirs h.addlen- werkelijk kwade
beao-rfnigen-. Sih.eirllio.cik zag het in hun vijt-
and-ige oqg'eln. Hijl zag nu pao, tof !z"n
scnavk, dat sommigen dronken waren.
ve,n. wild:e een deir Zu:slt,ers door s,an
zaehit uitgiaspirok-en.: „dlat is mooi"! de
aandacht van hielt kincl'irekken. Tersltomid
keek het meisje op. Ze zag nu ®a holde
Zusters daar staan, wilde dus haastig
zich opridhiban, v-oo-r e-e,n begroeting, maar
viel miet. e-eu plijhllijlkein kqeafc waar op Öe
knieën.
„Lief kind" Zei 'een der beide Zus
ters „wat dole je hi-erz 00 alleeni?"
„Wilt ik 'doie? W'el sipeiïen, iZooals ai
boort
„O ja maar Zo-o aEeien
„Nie,e met haar". En Zij" wees paar
da oudie vrouw. „Dat is 'Katlhi, mSj'n
vriendin. Die anderen zlijb in het bo-éch".
„Arim kin® zlijrzijin in he,t bosch piet
me.er! We hebben, gezien, dat- bet kamp
verlaten is...." i
„Zijn ze w.eggeigaan Hoor jie je da.t
Kat.hi? Zie zlijb w.eg. Nu d,an gaap Wo
zoo,dra ik beter hem, siamen op stap, «ié
Ik zingen ,en spalien dn jjlij' vo,o,r Ihet
geld, dat We ophalian, voor éten cn drin-
fcsni zorgien.
D? oudje knikt©. Die Zusters hoordieu
mrf grootje ve|rbazin|g ®e woorden Van
net kind aan, en keilden Zeer verwonderd
naar de vrouw, die ook geen enkel hewlijb
van schrik gaf bij' bet verneimlen van d,a
tijding, dat de troep baar beidfen in d(en
Maar bij voeM'ei zich veilig met z'n re
volver.
In i e®etr geval ken ilk drie mannen,
riep hij griimmi|g: Evan E|vans, John jRieed
en Jozep Mqugan.
Eein wo-eidiend' geislch|i'eeuw was lieit ant
woord. Onbevreesd' vopr d'e djreigeln'dje re-
votverloop li'eipen zijl om Sbertock toe.. Hij'
echoot tw-ctelma.al i'11 't wlidldje we|g|. jHij! izag
eein, arm. slap1 langis 'n Jliclhaam ivallien, cem
andeirè man zakltp oip z'n knieën, iui liet
wiatejr. Als zijl h|em nu ip,stoten was hij'
vendoren.. D'e revolver werd .uit k'u hland
getoi.up'p-el'd bij' werd van achteren
vastgegrepen sterke, armein troklaen
bem heen en weeir ep elanigerd|eia kom ten
slotte 'maMten. in ,een poel', nlBO'f1 ie een
Iciinid' was. Hij: kwam boivem c'n lip,orde
schorre sté'mmien schreeuwen: Gooi
'n, ne't ov'e'r h|em heem, verzuip 'm latei 'n
waterrat
Geoefende band-em siliingeildlem een- ziwiaar
net o-ver Z'n hpio'i®. Ben oogenibKibi Sater
woirsltelü-e Shierliocfc om z''m leven,. H?edlklemis
wea-id hiij "ondier wiafer gatiplkken- tolt |z-'n
lomgem bijtoa kariatiden e:nl Z'n baWb iiu izi'n
keel kliopte. Slechte nu en llan kon hij! eiejn
mondvol lue-h/t, happen,. Wafer suisde im
Z'n o-oren m'e't- h|et tart-end! rtehireeuwen tva,n
z'n "vijanden, dd'e h|em op, hun eigen (beaslt-
aebtige mani'er wilden afma-kep. Zijl bad
der nu all'e aeïflseöDitriole verloren: b|at
lichaam van Seirfljoidk, z'oud'enih z-e niet loslla-
ten, zoolang er nog één vezel in leéfld'e.
Wat zou Ethel Ea-vterton zeggen als ze
dat wist'?,
Er werd i'ete in Sherlock's oor gefluis
terd. lu een wazig droomgezichih meep|d|e
hiji e-en boot te zien cap boot als pen
bruine sirihadu'w. Toch werd! het .bedil
scherper en ciomcireiterhij! lag nu, zelf dm
,de boot achterover, snakkend na-ar
liictot. iemand, jlite' vleet oip Ethel laak
stond rechtop in d'e bo,oit, een g-ewaer in |dle
hanuen zij! spirak d'e kerels toe. Sher
lock kon de loop van 'n g'e'w,eer ,ziein slc'hit-
teiren.
Ga naar h.uis, allemaal, riep EtJbiel
woedend. Maar eerst dlie opzichters los
maken. Je zullt wiel begirijlpen, dat 't Jiier
niet bij' blijft, 't Is d'e- laatste keer, dat er
:n de Elan visch wordt gestroopt. Ik ken
de namen van jullie allemaal. He kan je
allen iu de gevangenis bireng,en. En ik z-a-1
't dien ook.
De- duistere gestalten op- den oelVer ver
dwenen een vo-or een ein de nachlt viel
weer stil over dë rivie.r.
Een half u.u,r later had die pu®e huis
knecht der Eaverto-n's Sherlocik in bed
geholpen.
Ik denk, dat u, mijn leven gered
heeft, zei hij.
Ja. daaT had 't wat van weg, lachte
Ethel, ik zag alles gebeuren vanuit mijn
slaapkamer. Toen ben ik uitgevaren in
m n oortje. Toen ze mij' zagen w-ae 't ge
vaar geweken- Jle kan me-t die kerels
doen wat ik wil. Maar u beeft uw eigen
weg gevolgd, Mr. Sherlock. Br zal piet
meer gestroopt worden in de Eilan. A1b
u deze mannen gesprok e-n. hebt
Ik ga ze morgen no-g op-zoeken, zei
Shorliock. k Ben niet haatdragend. Ik zal
ae zaak zelf in h,and-en nemen. Overlag
lijkt me t beate.
Bthrf lachte beg,rijden®. Haar oogen
stonden warm enz-ac'ht zij1 bloosde een
tifijp.
Ik ben blij'" dat dit alles gebeur® is,
ging Sherlock voort-, want nu begrijpen
w-e elkaar. Ik zal nooit, meer moeilijkhe
den hebben zoolang jij' bijl me. b'emit-, (Ethel.
Hoe bedoel- je dat?
ik die-nk dat j,e, 't Wal weet- Ik 'hieh
te altijd bewonder®, 't Is ste-e.d|s 'eem van
m'n aroom,em geweest, d-at wijl same,nl[dlabe-
z-'t-tingen van je v,ade,r bah-eerdem. Nae,
n-u. moet je n-ie.t 1-achein, ik Wou. dialt js
Mrs. Sherlock-Eaverton wand
Et-h-el schikte haar hare.n zoo- go-eld als
het gin,g. nu z'e in Shgrlq|cb,s nrmleln,
lag.
Jij bent ee.n beter beheerder dan ik
0,rót zijn kan, fluistendle kij'. Ma.ar 'ik
wil je toch wel help-em nfe je' idjaitT wilt,
vo-cr altijd. Em h,oe, da-t map je wel', ni-at,
Stephen:, lieveling?
Gaal de „Miva," ook NiVlerlainid' b'iij
haar wericzaamhcilcn betrekken
Een 'der meest typische- uitingen' vair
het moderne missiewterk is wrf dei „Mish
sons-V erkehrs-Aiheitgemleinscihait'kólr-fe
weg aangeduid met de lettérclomhanatlie
„Miva". DeZe- instelling is vboral d&iarom
.van actueel belang vbor ons l|anid, omdat
het terrein harer WerkZaamibbdlen binlnein-
kort ook over Nederland zal worden uit
gestrekt. De Miva wbrd iu 1927! opgrf
steek had galatten. 1
D-e and(erei Z-usltfer vtroieig nu
„Vind-j-e 't niet veirldriletiig ,diat ,d|e an-
dwoen ziiin beienigeiaaan I
„Och neie!"
H-e-t kinid' deed nu ,eeax ipoiging om op
t-e staan. Een der 'Zustfers hirfip baar
olv-e-r,eindl; a.auisitonds knielde idle a.nid|ero
neer, om naar dlein gewlondieln voietj te
kijkdi. S;t,aand|e o'p- het gezonde heen, om.-
deW9t|eun,d 'door 4a Zusfer, liet Z|2 zich,
zonio'eir -een enkrfie uiting van ang|st of piijh
bellia nidelien >en weldra hpd die han
dige Zuslfpr niet btebulp- van hjaar ver-
baindltiömm'rf een itamlellijk diepje wonda in
d-o voetzool ,ge:reinigd en vierbonden.
",,0 dia.t is lieCJliijk" zlei Hét kind (miet
dankniaren blik.
„Heib j-ë diie ^anid hier a,an het pitfand
op gedaan vnoëg -de Zusltler.
„Jn, toe® we- vanmongen on-S gfereied'-
m-aia-Kte® o-m te vealWekkea, wtilldje iikT'mog
evCn de zee- ga,an zien. Müjh viool nn.
Ka.tlii gaan. altij® m,eit- mij! meie. Ein llioen
ik- nu den strandweg; la'fUihpi pim 'Heel
dicht blij de zele, tfe zij'n, toen tirnpte Sk pp
een schelp of een of a.nldler 'scherp Hing
en e-r kwam Verf btoejdi, en ik Ikon
nielf. vender looplen-. Maar nu Zal belt toch
wrf gauw weer gaan, dlenik ik."
(Wordt vervolgd.)
