(OTHER
8 cent.
I0PJES
IT'S BflZAK
Tweede Blad
INDERDEN
G-MAGAZIJN
F38,
ÏHE COURANT
SATERDAG 18 APRIL 1931
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Je voorraad strekt:
[EN REUZEL
GEZOUTEN SPEK
5 (25>
LTE THIEME,
oudzeep van
obbelman
ïert U ze eens!
e H. Communie
ie sorteering
ITSTR. 13, GOES
T's Zaad
ONTSPANNINGSLECTUUR
feuilleton
Was het zijn misdrijf?
HISTORISCHE KRONIEK
f IN HET KRAAIENNEST
r UITKIJK.
KERKELIJK LEVEN
ÜWS"
ding toe.
per pond 25 cent
5 pd voor 1 gulden
per pond 25 cent
5 pd voor 1 gulden
per pond 30 cent
'orststr. 64, Goes-
DROGISTERIJ
in
met de Roode Pilaren
MIDDELBURG
verkoopt U
lubbele stukken
voor
?ep heeft een hoog
Lite en zal U blij-
brdeelig in het ge
le zijn. 13901-33
V Communistische propa
ganda onder de jeugd.
Telkfcps bereiken ons berichte® over de
stelselmatige propaganda, welke de com
munisten. cmd£i die schooljeugd: voeren!.
Te Amsterdam iwerdi onder do jongens,
■die do avond-v|a^sahole|n, "bezoeken, het
volgende manifest verspreid:
„',Kamera|dje®l I
I)o tij(d is wteex aangebroken, dat wij
iedjeren avond1 naar schioiol moeten, on wij(
willen omte méde-scholiere® onder het oog
ibrengtan, dat er dus iets niet in| orde is in
onze maatschappij!. Kjanteradm, iwij' werken
over dag ,§1/2! uur, maiar ook 's avonds buit
onze patroon, bet kapiitalismei ons uit,
want ,dopr het avondondlerwijjs krijgt b«|t
goedkoop» em geoefende werkkrachten.
De sohoplkr.ant is voor jullie, waar je
je griievien tegen.' die school in' moet schrij
ven, zoiodat z,a aan. do geheielo school ibö<
kend iwiordé® en w5j| gozlamandijlk! actie
tegen deze grieven; kunnen v|oaiie®. JVprdt
lid van de sehoplqel, die mede ten doel
heeft, da eiochen dpor te voeren, die. iwfj
stellen!' I I 1
Een „flinke pionier''' ibehoort geeni va-
derlandsche liederen, op school te zingen;
ziehier hoe de jonge kindieren zöo'mj wei
gering mopten. inkleedeni:
„,Wo hadden ai «enige lessen gehad, b®
nu kwam dp les: .zingen- Eerst zongen we
epn geiwoon versje, vervolgens moestem
wij het Wlilhelmus zingen. Ik en ee(n
paar landena jongens 'wiildera! het niet zin
gen. Do me,ester dreigde ons met straf.
Een der jongens, die maast mij zat,, zeng
het me.de, De anderen on ik dëde®| het
niet. D'6 meester zei: „J.ullie blijven om
vier uur school1". Na vieren kwftmi da
meiester bij ons en vroeg waarom wij het
!Wiilhelmus niet .zonngeln. Ik z'ei: „Ik wjl
goen vad|erla®dsche liedjes zinge®,." Dia
.anidero «deji: „Jk ken dat liedje niet.'"
.„Pek ji:| don vorigen keer ook niet mee
gezongen?" vrpeg de moester. Ik ziei:
„jNe,e,n, ook ni|et." „Weet jouwi vader wat
dat versje feeteekient 3" vroeg hij wé®®.
Ik zei niets. Toen. ging hijl inaar den ande
ren jongen, ie(ni djien vroeg hijj, of hij1 den
volgendpnkeer mee zou zlingen. D» andere
zei: „J,a, meester." Nu, dan kun jij gaan.
Toen kwiam hij Iwieier bij mij. Jlijl mag zekér
.wel straatversjas .zinge®, maar geen vieirsjea
van memschen uil vtoopgenepl tijd. Je mpet
het iziimgon, het staat in de wet voorge
schreven. Hét moet op school geleerd
wlorden. En als jijl den volgenden kleer
nu niet rmaeizangt; Öapl moet ik straf geven.
Sia. nu maar hoen!'
Nu trachten zei' j.e te dwingen met straf
vaderlandsche liedjes te iziingen. Dan', miaar
straf, maar die versjes dat nooit.
Commentaar overbodig. GaVrapgd mag
alleen worde®: beperkt die propaganda,
zich tot Amsterdam alleen of is zijl ook
iets verder daarbuiten dloprgedrongen
De Indische volkstelling.
Blijkens de jongste volkstelling inl Ned.
Indïë is de totale bevolking gestegen, tot
60 millioen zielen, Waarvan ruim 40 mil-
lioen op Java, jat daarmede wëlkaust
het dicht stbiewolkta land ter wereld' is
ge,word|en.
Niettegenstaande dit ontzaglijk®' aan
tal, mag geconstateerd worden, dia(t Indië
onder ,o®z|e, bestuursvorming: minder
"wferklooizien, minder ordeverstoringei®, min
der voiedselschaarsdhten, minder honger
en ellénde als gevolg vla® crisis of oorlog
heelt dan «enig ander la|nd: ter wterefd;
en geen revoluties, geen burgerkrijlg, geen
dictaturen, gfsen. politieke of .finamcieele
rampen, gpen verontrustend® criminaliteit.
Zoadat dez|e volkstelling opnnieuWl onze
bestuursvoering pwter Inidië, al züjj er dan,
zooals jbijl alle mlenscheniwérk, Zwakke
plekklen a», aan dei geheel® jvler^M tejni
voorbeeld stelt. f f j
Een dictaat te middernacht,
door L. B. 1 1
Nog eenmaal bladerde Edith Busch de
map door en las de brieven over, die, pij
na. den middag met alle zong geschreven
bacf.
Het was al lang stil in het deftige bu
reau. Ziji keek op de klok, slooit de imp,
en leunde peinzend' in haar steel achter
over. t
Of mijnheer Torman® vergeten had',
dat zi^n secretaresse wachltibe.?, Hjet eöheen
wel zoo. j i
54
„Ziet u, zoolang ik meende, dat u aan
en diefstal schuldig Was, heb ik ge
meend, dat hij ó'f aan u toebehoorde, óf
nt u toch geen nadere inliöhttiugen z'ouidit
willen geven. Maar nu wilde ik' u wel
«ens vragen, hoe u terstond hebt gezien,
f" Bw vrouw, na zich eerst vergist te
ebben, ook spoedig zag, dat hijj niet tot
l"v-iiVeJ'zame^I1io behoorde? W,aarin ver
schilt hij van den uwen?" 1
eker, dat wil ids u ludHeggen. Hpeffit iu
em soms meegebracht?"
"Ia' is iiiij., als 't u belie®."
an D1OT'' n eens goed kijken. Toe®
•inisl CameeSn werden gemaakt, werd 'er
Za kunnen herkennen in de
van Romlo tenrB S^veerd> ls°'P
E een in dien van Julia efln
_a s u begrijlpit de eerste letters van
Mem ho°ewdmen; lett.erti,e|9 ziïn
ze e ptvecU'dsi weten, waar
miar'l,;' Zl meit ^'et Wwk® aval zien,
Bom U ^e®er aard lOiofc.
jr;,ii5S ,Qani.Eet vergrqoitgjlas en zoalit.
uit'- rL i la merkwiaardig", riep hij'
van Julia £n d,e letter
De torenklok der St. Pieterskerk "sloeg
half 9. EidÈth Busch! stand'op en Jiep be
sluiteloos in liet 'bureau op- en neer.
Zou zij diurvem kteppenvragen.of
haar taak geëindiilgd was?, Zij' waagide 't
nieit. Zij was pias dlrie da.g&n' iin haar» !be-
tiretóng, die zij; aaa een zeldz'a-am toeval
te danken had. i
A. L. Thjoireaniann en ZoD.en zochten ter
angling van hun secretaresse, dlie reeds
ajlanig haar hetrddciug vervulde en mu
plofcieling zTek geworden was, een ervaren
s&mo-t;ypist,e an kozen uit het groots aan
tel sc»liltóba.biicis den brief' uit va.n 'n be
jaagde dame. De brief die aan idtóe 'd|ama
gericht was, w,erd "eflhter tengeivolge van
een vergissing,, bijl de stukken gevoegd,
die m.en tegeljjikertijd met een aflwijaanid1
besdiéid aan 'Eddltli Busdli terugstuurde.
Ofschoon zij natuuirlijlk de vergissing di-
recifc bemerkte, liet ziji ziclh toch bij! Jlen
directeur der zaak van A. L. Thorsimann
ca Zn. aammeidem en vroeg met een laat
ste restje Van rnqed, of er voor haar ook
niet een plaats was. August Thomsmanu
fronste even onwillig Ret voorhoofd', keek
toen, allteP hiji piolaeling tot e|3n besluit
gekomen wiag, de 20-jiari|S(e dnderzoekenid'
aan en besliste, gedreven door oen plotisei-
Imge oipweffling„Nu u cienmiaal hier bont,
blij® u liier. U sieMjnit me wel wat jong
Voor de betrekkinig van mijn particuliere
secretaresse, miaar ik zal het met u pro-
ï>eeTein."
Gedurende die "d|rie eerste dp.gan waren
no eisöhen diis mijmPneeir Tlhorsmann _st,eilidle
niet te hoog; al Iwat liiji v^rlanigdp, vol
ta-acht die nieuwe s^oreteresse tzonider miOiei-
te of' inis(p:an,ning,
„Als ik maar tegen de zaken o.pigewas-
sehen Dlijf'?" peinsde Kclitii Busdh, terwifl
zi., ongierluldig wlear plaats nam ,.en haar
machine begon schoon te maken.
Op- den slag van 9 uur trad August
Thonamann binnen, 'n veertiger met ener
gieke 'trekken, aan de slapen wat! vor-
grij®d.
„Bent u ejrg mo,e. juffrouw Busich,"
begon lrij zouidler oenige nanleikliing.
De seenatarjesse, verrast en' eenigiszims
verward door dleae vraag, amtwoor|d|dp met
eenige aarzeling: „Neen!''
Zi| legde de handpn pla.t tegen d|e glad|-
dle koele kast der sdhi-ijlfmiaeihine, alsof
zij steun moest zaekpn, vol verwachting
lreek zijAu^ftst Thoirsmann aan.
..Dus niet!" lachte dezp, „dat is buitenr
gewoicn gelukkig, want idi heb h^er nog
eien ze-er dringenid werk voor u dat iw.aar-
sekinlijlk wtel 2 tot 3 uur in beslag aal
nemen. Ifet betreft een zeer gewichtig
contract met die 'firma iRütlz ie® Kolh
dat morgen voor clen mid(d|ag al djjneiöt
klaar moet zijn."
Hij legde oen stapel papiepen voor
Edith op 'de tafel.
„ik "stel u voor: Neem oen taxi em ga.
eerst thuis eten, dan komt u mét jdet auto
terug, werk de zaken af en als p klaar
oemt gaat u met de auto. wieer baar huis.
Begnejien
„Natuurlijk, miij|nheer Thorsmanin, gaar
ne!' r
„Gc-ed en nu Schrijft u nog aan de N.V.
Rütz én Eollb: „Naar aanlieiding van de
mö't u in de laatste dagon gevo^rdla onjdlei1-
nandelingen hebben wij ma 'de belangen-
overeenkómstien 'délinitiaf voltooid en ver
zoeken de hieeren Van uw bestuur ter me
dé,-onücrteiekéning in het kantoor van No
taris 'dr. Köninge te verschijüein. Na, o®-
darteekening zijp wijf dan bereid die eerste
door u gewienschtie transaeetie te sluitein
«n onze gino op de door n laïlglegevem iwisj-
sel te stellen, voorzoover u da gfobale te
genwaarde van onze daardoor oilfetamle
obligo s in uwe eigen aandbïelem bij <?imzie
Bank zult depone enen. Met groeten.
Den brief legt u dan bij die lafsdhrifteu
van net dontmclt!"
Edith Busth sloot het stenogramblok én
stond op.
„Ik vertrouw opi u, juffrouw Busdh!"
zet de chef ernstig.
De secretaresse knikte Zwijgend. Opge
ruimd en Wonderlijk hekfemdl zodlvt zij1
naar een Woord ,én vond hfet rniet.
Met korten groet keerde Auguisit Thors-
mann na,ar zijn kamer terug.
De toetsen van dte schrijfmachine snel
den jachtig omlhoog, vielen terug, vlogen
wieer o,p en daalden, kleppende®, rabell|dlen,
tacvenden letters haast letters, woord voor
woord tooverd'en d!e eerie rol vol zin
nen na 'de and|&te. De bladzlijjcljein rij|cl(dtei
zich aaneen. v
Langzaam legde zij hiet ««me blad op' het
andere.
Edith Busdh tikte altijd door, geboieid!
door oen welg|eorde®|dlen, sciherpid|pordlaoh-
t-en inhoud van het contract, dat inteer
aan een tiental jaren hiet lot van A. L.
Thorsmann en Zn. aan de N.V. Rütz jen
rk
een R., dat koimit Diet' uit; daar 'Leoflt )dlQ
gtraveur zich leekjk vergist."
„ouist, en na w.eet u ook, waarom ik
me heelemaal niet an.gqrusit maakte over
d'e bo wijiskracliit van dien gevonden knoop."
,,Ja, dat is heel merkwaardig. Maar nu
moet ik allereerst weten, wie den knoop
kan hebben gemaakthet moet m. i. déj-
zelfdiB man zij® geweest, die do uwe
sneed. Mag ik zij® .adres weten?,"
„Dat zal ik u zeggen, op één voor
waarde."
„Welke voorwaarde, dan?"
„Dat u, wat u ook ontdekt, niemand in
hechtenis Zult nemen voor den dag, wiaar-
op mij® weddenschap melt Randolph ver
valt.
„Ja, maar, als mij dan de vogel eens
mocht ontsnappen."
„O, hebt u daarvoor geen vrees, ik sta
ar voor in, dat de man niet ontkomt. Ik
zal t oog opi hem houden, ik ken hem."
„Kent u hem
Barnes stond! versteld over d'e kalme
zekerheid, waarmee Mitdhel dit dlorst ver-
Ma ren.
„Ja, ik weet precies, wie het hs", her
haalde Mitchel, hem lachend aanziend.
„Want u moet wel begrijpen, dat ik al
maanden lang heb geweten, dat ik on
schuldig was, en dien tijd' heb ik gebruikt!,
om onderzoekingen naar den man in te
Eolh verbond, die d|e beidie maatschappijen
dwóng, winst «n verliies samien be daele®.
Toen Edith Busdh de laatste passage
van het contract getikt had, vo-ekte zij
ziich voor het eerst vermoeid, zij leunde
aciu-.over, kie.ek met zorg hat slot van
den zra"'4ia en wi|erp hoen een blik op Jmar
a rmbandborlioge.
Het kon iiedjer oogenblik 12 uur slaan.
Middernacht
Ihet werk was gedaan. Nu nog de brief
aan, Rütz en Ivolb, dsie "mijnheer Thor,4'
menn haar gadiicltiejerd haidi. De geciratia,-
resse bladerde iin haar noitiitieboeikje.
Soniher kdonkie® van'den toren der St.
I iieherslkerk de tonen der klok.
Ergens in huis gimg eien deur open,
knarste e® slopg weer toe,.
Edith hiaf hiet hoofd op en luistei-de.
Wiia kon er te middernacht nog wakker
zij® in huis?'De condiérgf Een bewaker
misschien, oif blies d;e nachtwind door
een open venster
Siciïte.
De laatste silag direundo, sid|d!erd|a nog
i® de lucht. E|ii, bowejn de kamer, Waar
in Edith Ruscili zat, drem|tie|lld|e een zon|d|e®-
ling onreigeilmahige, aleepande tred, op en
af, heep. én weer. Toe® scheen hiet, alsof
een stok vam boven tegen het plafond!
tikte. Wie; kkjjpfe daar zoo 9po.okachtig?
Edith B-usch kreeg een rilling. Inbrekers
Dieven! Wat te doen, wat zon ze doen?
Dé conccarge roepen Da huisiteJIIetBooia
hing tege® den munt. Maar de •aebrat'a,-
ie?«( van Angutf Th/orsiuazra kon nqet
opgaan. haar' linieën sclhwn verlamidl,
haar wil was onnaaichtig.
Het geluid' 'der Schredbn stierf wlqg.
Edith hierademdfOdh het was immers
niets dan velAeeliding. Gauw nog 'die®
brief en dan wfg, naar huis!
De sJcipende trek kwam naar
van den stelenes trap, liet gelieómiztinnig
geklop, trap na trap' kwam heit" naar tp-
nedlein, nu langs dpm gang, dicht.er, dfch!-
<tor, steiedis 'dichterbij. Hiet meisje sloeg
krampiaéhitiig de vingers om die leuuding
van "'den stoel, angst, vreesel.ijlfce angst
dboreiaöeifliei haar heele lichaam.
Met moieiite oaderdrukbe zij eje®' gil toe®
de deiur opepging-
„Siehiriik" niet!" zeii d(0 oude heer, idlile "jke
ie araier binuan kwam, „ik ben Theodoor
Thorsmann
Edilh Bnseh werd kalmiea. Zij zlag di?n
grijraara miet dein sneeuwwitte® 'baar-d
langzaam door de kakten- gaan,, h|ét lmfcer-
bee®, dat blijkbaar verlamd1 was, trok hlijl
na en steundie op zij® z'wiaren stok mot'
ivoren kruk. Hiji di-oeig .een donkerger
streeipte pantalo® ,,die nauw om de he.ein.ein
sloot en daar bovan een Miauw,e jias„ dia
tot op de knieën, reikte en beizleit twas' meit
gouaé® knoopein, terwijl! een liooga Zijden
opstaande kraag tot hat ooi' stond.
Wie was Theiadooo- Thorsmann Dé va-
dor van Thor-sman® Dei oudsfie chef?
Was hij nog werkzaam ia bat .bédïijll?
Waarom za,g men ham dan. ovierdag aooót?
Waarom liep hij 'a na.ciHs in heit huis
rond En waarom droetghij eien klaedle,-
draeht, die me® alleen nog op oude pre®-,
ten zag
De oudé heer liet zich in ©e® Ketel val
len en leeek de vlijtige seidrotaresse a.an,
dia nog zoo laat weirkte. Verwonderd
sch'üdcté hij' het hoofd', en sclnop® niet'
van zijn verbazing tei kunmie® bekomen.
„U bent, kantoorjuffrouw?" vi-Oieig liij
tenslotte aa,rz,elend.
„Ja," antwoordde' Eidith Bu-sch zwak,
„de secretaresse va,n mijinheiex Auguist
Tharsmann,. Ik heb heit qontraöt met Rütz
en Krib in- heit net geslehrcven."
„Geschreiven?" De grijsaard keek zoei-
kend rond. Er staat niet eens inkt bij ,u,
juffrouw
Edith BusMi stottea-de. „Met dé machi
ne, mijnheer Thorsmann!"
„Machine? Dat ding da,a,r? Laat mij' uw
werk een® zien."
De sieoretaresse gaf hem het contract,
maar de zonderlinge bezoeker nam het
niet in de hand.
„Dat is toch gedfukf jiulllfrouw!" zei hij
lachend.
Edith Busch schrok! opniauw. Was die1
ouae Thorsmann krankzininig? Kende hij
niet een® een schrijfmachine Of, of?,
„llebt u nog iets te schrijven vroeg
hi, onzeker. i
,N*0;g den brief aan Rütz en Koto!'" 1
.„Gaat nw gapg dan, ik wil ,u piet sfcor
ren!"
De sieoretaresse ham een blad e® typte
we»r. Da oude Thonsimann stoad höiolfldl-
s-huddend op e® ging achter hlaar staan.
Twcie miniuten later zag hiji, hoe üdt'c-laa®
em kiappicren een brief!- ontstond'.
„Wacht even, juffirouw!" hoorde Eidith
plotseling zeggen. „Vernietig asjeblieft
dirciet dezen brief! Dir,edt juffroriiiw!"
stellen. Nu ban ik redelijk overtuigd van
zijn schuld, maar er moet nog getracht
worden, een wettig bewijis te verkrijgen."
„Vv anneer u nu langs anderen weg tof
dlanzelfcio® persoon kwam, zou onze be
wijsvoering zeer aan sterkte winne®." 1
„Wilt u mij ook mededeeien, wie® ,u op
het oog h'eht
„Neen, dat zou het resultaat minder
overtuigend doen zij®. U moet langs u!w
eigen weg gaan. Maar ik had graag, dat
u voor den dag van bet aindl mijner wedt
densthap, u weef den dïatum nog wel, d,e
zaak tot een einde had gebracht
„Waarom dat?"
„Wel, dan wil ik een diner geve®, ]u
weet wel, dat ik er u nog eein schuldig
hen. Maar als 't u goed is Bial het een
souper zin, want de weddenschap' wer|dl
's nachts aangegup, ztij eindigt dus ook
te middernacht."
„Zorgt u, dat u er is en de' bewijzen
tegen den man hebt; ik Zal hem uitnoodi-
gan.
„Ik zal mijn best doien, mïjlnheer Mit
chel, antwoordde Barnes, „maar geef u
mij het adres van den man, dlie d!e cameeën
lieeft ged.eveid'.
„Juist-' antwoordde Mitchel en schreef
e,en Eranschen naam va® een juwelier
te Parijs op.
Daarop ging hij. naar zij® lessenaar1,
Edith aam heit bjad uit dien .rok haar
vingers sidderden.
Sell rij f u .aan Rütz en Kolb anders!"
sprak de oude1 Jwer. „Noteer wlat ik n
diéfeer."
„Uwe proppaiitife ons mat u een interes
se® allianitite te enitmeeran,, Conivemiieieirfc ons
niet, en wij1 zijin niet iln étaat Zé te "pcde.pt-
teieren. O,ok zi,® wlijl" nie't genegein ons
enac.ssemeDt op uwe wissels te plaatsen.
Punt!
"Vlug, demoiselle, schrijf u dezen brief
of tik hem'-"
Wieer ratelden de toetsen,, Vlogen op en
neer.
Bij dé laatste letters klonk nog leeffl-
maal de stem van den. grijisaard:
„August moet dezen brief verzenden,
geen anderen!"
Eigenaardig, zonderling stierf die klank
d'er woorden weg, ging over in gefluister
eindigde in een ademtocht, een koele winjdl.
tocht kwam in d'e kamer.
Eidith Busch wendde het hoof[dl om. Zij'
w,as» alleen.
Da torenklok sloeg kwart over twiaalf.
Edith Buseh klon n,og juist da oomclilerge
teleibneeren, toen viel zij bewusteloioiS
neer.
Den volgenden morgen hoorde Thors
mann het Zonderling verhaal, las den
vre,emae® brieft in ouderwetschen koop
mansstijl. i 1
„ICom juffrouw Bu-sch!" zei hij tot die
secretaresse en bracht haar in de groiote
spreekkamer, w|aarin de portretten bingo®-
liprth Busich wankelde, August Thors
mann flteuüaë haar.
„Daar, daar is hij, de oudle heerfiij (d&cr-
teerde mij den brief!"
De directeur van het huis Thoirsmiann
êtn Zn. knikt|e nadenkend., toen hij1 ,op het
zilveren plaatje, onder de schilderij' las,
üac Theodoor Thorsmann zij® aver-aver-
grodtvaaar, juist dp dilen diag voor 100
jaar gasltorvlen was.
Het contract met Rütz en Kolb werd
nic-t gesleten, reeds eein half jaar later
bleiek d-at de aandieelen waai'dlëLoos waren.
19 April 1775 had bat eerste .ge-
vlecht piaiaite tussëhen Engeland en zij® ko
loniën in Noordl-Amemka. en werd. jdie
slag bi, Lexinglo® geleverd tussdren de
Enigel'sc'hie tiroepien en de Virginisehé mi-
lita«, aangevoerd door Washington.
20 April 1813 brak de ceirslhe opl
at,and tegen de Eranseheü te Atplhem 'uit,,
welk voorbeeld Spoedig door a-pd/ere pla;at-
aen van ons land wland gc
21 April 1609 had te 's-Graivtonhage
de plechtige afkondiging pülajate van 'het
twaalfjarig bestand m|et Spanje, w>eik be-
dtanid 9 Ap-rdll te Beugen wars meteeikend.
2 2 April 1 60 7 abierf 'Jadolb va,®
Heemskerk, een beroemd' Zeeheld, go-
oenen te Amsterdam uit «en aianzlieinlijk
geslacht. In het jiajar van, zijn overlljldien
stelden de statie® va® 'heit land! hom aa.n
ate admiraal van de vlooit,, dffie uitgerust
was tegen Spianje om die Spa.njaarde|n op
hun kust aa® te vallen. Hiji nam deze
taak op zich, zonder een salaris te ge(nie|-
tem, doch moeht 30 o/o voor zidh bedioudan
van hetgeen hij boven da 500.000 op dein
vijand zou veroveren.. Hlijl kw,am met 'Zijin
vloot, bestaande uit 26 sohapien, da pro-
vianidsthepem niet medegeiralflenid!, ter hoog-
ta van LissaRon aan en êtovemfe vandaar
naar de straat van Gibraltar, walar hij dé
Spaamaeka ze-emaélit onder bavel van ad-
mira:d Avil-a. aan hoord klampte, doch|d|o,ar
e,en schot zij® linberb&ein varloor. Of-
sehoi n hij voeildie, dat Zijjn. .eindic naldleirdta,
gebood hij dan vijjanid omkundiiig te laten
van het glabeurdie qn teratond een andfar
ipn zi,® plaats aan te steüile®. Na de
bevochttn oiverwininimg kreeig het vad'eir-
lan-dl kennis van zijin overijlden. De Span
jaarden verloren biehaJrva tie® of elf schei-
pen hun adlmiriaal en vice-admiraal, bene-
vems veie oHlifciere®,, t-ea-wiji de zoo® van
den admiajaal gevangen werd genome®.
Het verlies der Hollandeirs bastonid uit
hun vlootvoogd, wiens lijk naar Amster
dam ward gevoerd en djaar op 's lan|d|>
koistcm in die Oude Kerk fceir aar-die iweajd!
besteld.
24 Ap ril 1724 overleed Sieigeibeint
Haverkamp-, een beroemd' Naderlandisich
letterkundige, die- ja 1683 te U.treclht wias
geboren. Na het vollbrenige® va® zij®
studiën werd hem dé le-eiratoejl in, lejdl
Gineks-eh-e taal aan de lraoge-schoioil te
Leiden opgedragen., waarbij ook' die gej-
gcihiedlenis en welspirejkcpdhaild! wer|dl gq-
voegld. Hiij publiceeirde een geheele reeks
geschriften, waaronder uitmunten zijn uit
schreef een* wissel van 500 dollars e®
overhandigde die met het geivraag)d|a ad(ras,
aan Barnes. i
Barnes weigerde den wissed, m-aar na
ecnig aand'ripgen van, Mitchel, die dlit
met fijngevoelge ki-eschiheiid de,e|ii', nam hlij
hem toéli aan als bijdrage in- de kosten
van een nauwkeurig onderzoek e® belooi-
nihg voior den agent im zijin 'di-enst, dli-e
zich het meest bekwaam zou toonen.
Na mevrouw Mitchel, dié ook was bin
nengekomen te hebben begroet, nam Bar
nes afscheid., belovende, zoo e enigszins
mogelijk op. het weddenschap--soupér te
genwoordig te zijn.
XVII.
Het souper, waar alle duistere,
zeken opgehelderd worden.
EindeRk brak de dag aan waarnaar èn
Mitchel èn Barnes etn ook Randolph zoo
zeer liadden verlangd. De laatste om d!e
dubbele reden, dat nu, die wedldënschap.
met Mitchel, die zijn geweten no,g altijd
oezwaarde, zou eindigen en 'omdat :-na
dezen aag zijn Dora-, zooals- hijl haar reeds
in zijn d'roome® noemde, een antwoord!
op zi,® hartevraag, zio® geven.
Mitdhel begaf zich de® morgen va-® dien
dag naar het burea® van Barmeis, om hem
persoonlijk nogmaals uit te noodigen maar
vernam daar, dat mijnheer uit de
I 'n Druppeltjie; f|ilqso(f!i|e|.
In do „Vragmtraé''' va® c,é® gemoiode-
lijke coiu-ant, diip getwqonllijlk meer stof
tot lachen dia® tol ®.adtein|ke® geeft, om
dat de ïiodaoteur - d®agvan, zich met de®
Eranschcm slag h|qe®slaiat, dboa- de j®eest
qntodgelijika kw'esties, die mi'n h«m op huis
houdelijk, maatschappelijk1, rachtskuudig,
sociaal en viaeteolt-gabiedj vloorlegt, vBudu®
wij onlangs de' vraag v|a® 'i® flltosoof in d®
dop, die nieuwsgierig W,as hoeveel sioqrt
mensche® iex op de wereld wlareu.
'De man diiia hierin lidht moest brengién
nat ziekfei met de geschiedenis in het
haar, ialth|a®s autwoordde met de weder
vraag „Zeg mij| qerst hoo-vëel menscho®
op' die wereld,
vertellen hoevëel soorten er z(ij|n,"
er
dan zaj ik u precies
Dat antwooud was een uitvlucht. Men
vindt miet ziooiv|eiel soorten me®sche® nis
er aaa-dlhewoners zijin. 1 I
j\V|ij (houden lh®;t met den quide® leeraaa-,
die nuchtarwieg de tr,anendallb|ovoilking in
vier groupie® onderbracht. I
De eerste soort zegt: „w,at van mij! is,
is van mij en wat vjan u is, is pok
van mijl1"
De tweede soort zegt: ,„Wat van mijl is,
is van mijl, danr (blijf je -af jen wat v|a® u
is, is van u en jdaur (blijf ik' a,f."
De derde soort zegt: „wat van mij' is,
is van u, met die® Verstande dat hetgeen
van u is, opk v|an mdj| is."
'Die viierde soprf zegt„Wjat v|an mijl ia,
is van i r
Tot de «erste soort behqoren da schur
ken, diievqn, bolsjewisten, uitzuigers e®
woekpraars.
Tot de twleode swrt het grootü ®antal
dat liefst voor -zichzellf zorgt e® anderen
niet lastig vajt, J
Tot do dea-de soort de massa Zelfzuch-
tigen, idfe anderen wel wiReu helpen oja
Ze zeker weten, dat die andere® gejdjejnl-
stig en damkibiaar z|ij|n.
Tot de viierdei sport eindelij|k behoiorein
allen dié iets voor hun naaste over heb
ben, ,zönd|eu' Zelï's te- denken #a® .hlellop-
ning of vergeldimg. E® wanneer die laat
ste group ®u maar even sterk in geltal
was .ais die and[eirie, dan zo® het er heal
wat Ibeter in da wereld uitzie®. Me® zdu
haal wat tij|d kunne® uitsparen!, dip men
nu noodiig heeft om te ageeren, profes-
teierep of te spreke®, over het sociialB|
vraagstuk, wiant dit laatste zou iar niet
dans izliju. i i I
gave® van veradhillemde' Grieksélie en La.-
tijneche schilijivters, welke alle ui't hoofde
van hu® nauwkeunigle tekst en dei bdj|g|ei-
voegdie belangiiijike verhamdeillmge® tlbans
nog een bijaonderderei latterkundljgta wlaar-
die bezitten. - j
25 April 1 625 ontving Prins1 Erer
deirik Hendrik- in, het legeir te Wiaojwijik (dé
open brieve® van de Stetejf G,e®ej'aal,
waarbij hiji tot opperbevelhebber van lanldl-
e® zeemacht werd' bepoamd.
De H.H. Ana stasia en Basilissa.
15 Apiril
Te® tijde van de. heilige Apostelen Pei-
t,rus en Paulus leefden, er te Rome, twee
■voorname vrouwen, Apastasia e® Bastfcsa
geheete®, die doo-r die aposlelan. ondler-
richt werden. Ziij' hadden de zorg voor
do gevan,ge,n;e Christenen opi zidh geno
men; zij bemoedigden hen in het Ejjde®
e® koekten aa dan marteldood hun. lij
ken om deza christelijk te begraven. Vioï-
ge'ns de légende hebbe® zij ook die lidlia-
me® der apostelen begi-aven. Toe® N-ero.,
■aë gruwzame dhiistemv.erviolger, dit hoor-
d'a, liet hij de vromfe vrouwen gevangen
nemen. Zi; moe,St,en de vers«hriklSelij|kstie
martelmgen, omdeijgaanNero Iet haar de
ledematen afsnijden en die tong uiifcrnk-
k'e®. Z® verdroege.® eöhter geduldig dte
p.®'e® en werden temslotite onHLOioilld. Ook
wordt die® dlag nog d|e feeabdjag geviercj
van eien and-are H:. Anantasia, die qmjj
si,reeks het eind der derdie eeuw te Rome
laeMe en bij de Ohristene® zeer in nam
ziien w.as, en haar naam wxordlt nog dagq-
lijiK-s in dien Canon der H. Mis gemoipind1.
Zij was die doöhtea* v,a® voprnam-a Rontei®"
spbe ouders. H;aar vader Pra,etextotus
wias «e® heiden, doch hlaar moeder Plavia
een vrome 'Olrriisltd®!. 'Na den dood van
haar moeder ward zij' dloor dien lieillgien
Cniysogonus in de Christeljke. leer onder
richt. Door haar vader werd zij tegen
haa'r zin uitgehuwelKjikt aan de® genot-
was, reeds lang, an dat het niet hakend
was, wanneer hij' zo,u tenugkeerem.
riij liet de uilnoo-diigingislkaart daarom
maar ackter, met- opidiracïbt, die onmiid'-
de-llrk bij de komst van mijnheer Barnes
aan dezen te overhandigen, qn ging daar
op heen, da hoop koesteranid, dat Barnes
op hét laatste oo.genblik nog wel zou
vei-sehijUen.
Des avonds, tien minuten vóór elf, -wa
ren alle genoodigden in hotel Dc-lmoniico
aanwezig, behalve Barnes, va® wien taal
nog teekan was vernomen.
Er ware® van o®,s d'e bekenden: dei Ihaa-
ren Rawlston, Randollph, Neui%, Tlhaur
ret, en eenige andere®, die eükiaiar 'bijl Öe
vers-dhillende 'families haidd'en ontmoeit.
Het werld 5, 4, 3, 2 minuten, voo-r elf
c® juist zon Miböhel de taflel opemq®, (toen
de meur opepging en binnentrad... Bapnqs.
Mitchel ging hem tegemoet an na eie®
begroeiing vroeg hij zadht: „Geedangd'
„Ja göheel." 1
„Goea, hier is een kaagbjie solirdjlf! nu
aan den eemen ka,nit den naam -va® (to®
achuldigc,, ik hab 't aap de andere »j|d|q
gedaa®.
Barnes pam bet papier en het plortlloiodl
aan en schreef een naam, daarop heiardp
hij cue kaairt om en Relt beide 0ij|dlqn aan
Mitoihel zilen.
(Mjordt vervo,lgd.)
