tweiken
SOCIATIE
lOGEN
ZATERDAG 28 MAART 1931
TWEEDE BLAD
>oley;'
H.V.
snorders
is
nrichting
,C
THIEME,
nis met de
aren, M'burg
JM-SOESJES, enz. bij
ER
GOES
O Gij, hoogheilig Kruis!
s FEUILLETON^
Was het zijn misdrijf?
VAN HIER EN DAAR
ONTSPANNINGSLECTUUR
OURANT
WS"
lar 1931
ie Nou-
it.
IR GOES
(120)
SER
oteert heden:
—2435 ct. p. pond
—35—45 ct. p. pond
32 ct. p. pot
20 ct.
—45—60 ct. p. blifc
aanbevolen)
60 ct. p. blik
28 ct. p. blik
EAR
NIEUWE ZEEUWSCHE COURAN
~°Met Palmzondag begint idle ernstigste
Week van bet geheele jaar, ook de hei
ligste en de zaligste.
Het is de week dhr klachten oyer
Jezus' bitter lijden en dbod, de 'week
der Liefde die zich voor ons opofferde,
de Week der GjenaJde welker bron aan
den voet des Kruises ontsprong.
Sedert Passiezondag zijn de kruisbeel
den in het pui-per gehuld ten teekRn
van rouw. ;.H
bondag vieren 'wlij' Jez'us intocht in
Jeruzalem, als een beeld van' JleZus' zfege-
praal over de macht der zonde en des
doo;d|3 I I i
Dinsdag en .Woensdag Wórdt in het
heilig Misoffer de lijdensgeschiedenis ge
lezen volgens Marcus en Lucas,
Witte Donderdag komt als een zon
nestraal aan een dichtbcwolkten hemel.
De vreugde oiVfer die® .kostbaarste® schat
van Jezusf liefde, het allerheiligste Sa
crament, uit de Kerk in 'n jnbelejuid
„jGloria in excelsis", terwijl alle klokken
mede-jubelen en wijd en zijd 'in de har
ten der geloiQvigen gevbelens van vreugdje
en dank iwlekken voor de grootste v:an
Gods gaven.
Na de H.'iMis wórdt het Allerheiligste'
naar het Zoogenaamde H. Graf gebracht
en ter a,an|bidjd)ing uitgesteld'
Goede Vrijdag Geen klok roept kerk-
wlaai'ts; hare somberste tonnen waren nóg
te vroolijk op dezen djag Van denont-
'Zetteuden God^moord.
Aan het altaar geen licht, zelfs de
godslamp, het zinnebeeld van het eeu
wig licht, is uitgedoofd,; de priester ver
schijnt in rouwgewaad; geen zang, geen
orgeltonen; alles blijft stil, doodfetdl. Op
het aangezicht werpt de priester zich
pedex vóór het altaar en bid't lang Ie®
in stilte.
Dan volgen profetieën en gebeden; d(an
wordt ,d(e lijdensgeschiedenis gezongen vol
gens den H. Joannes; dlan wordt gebeden,
en groot als de oceaan word(t in 'delzie
gebeden het hart dier treurende Kerk.
Als Maria onder hat kruis vap hapr 'Mjoe-
den'dlsnl en stervenden Zoon, staat de Kerk
op Goeden Vrijdag aan het ongesmukt
altaar en Vóór hiet omhulde Kruis, en
bidt vurig Voor 'de geheele wereld. Z^lfs
de trouwolooze Jodten sluit zó niet uit;
ze bidt voor hunnte bekaermg.
0, bilt mee! Zulk gebfed' dringt doop
de wlolken. Zoo ge een .arme ziel kent,
die den Weg dies verderfs, het pad dier
zonde tawlanidielt o, blidt dan op
Goeden 'Vrijdag voor haar, en indien gij
zelf God wfeiet het zulk een' ongen
lukkige ziel wiaart, ja bidt d(ap eens recht
vurigi om rectóinng uit het graf der zonde.
De priester neemt het omhulde Kruis;
gekeerd naar het volk, maakt hij1 lang
zaam en plechtig den sluierdbek los en
onnMekt het hoofd dés Gekruisten.
Eicce ligiium Crucis! Aanschouwt het
kruishout, waaraan het Heil der werefcj
hing!" zioo zingt de priester met diepe
istenf, i
„Vennjita adoremus! Komt, laten wij
aanbiddlen!" antwloord bet koor. En allen
Werpen zich op de knieën om 'd|an ge-
kruisten Heiland te aanbidden.
pe priester treedt een wieinig naar
.voren, maakt den cfoek ter rechterzijde
los en ziingt wieder, met verhoogdfe stem:.
Ecce lignuum Cruois; en zoo ten dendien
male, totdat bef kruisbeeld^ geheel ont
dekt js. Met heiligen eerbied), aanschouwt
het volk iz'ijn gekruisten Jezus.
Het kruisbeeld wondje op een zwart
kleed gelegd: De priester onbdloiet zich
van zijn schoeisel, knielt driemaal nedjer
voor zijn gekruistep God en kust Zijn
wónden. And/are® volgen dit vbco-beeM,
terwijl het koor de roerend|ste klachten'
legt in Jezus' mond,
'Gaat ook gij1 mee, tenminste, in .den
geest. Laat uWI koud hart ontvlammen'
dn de straal dhr liefdezioo, die aan het
kruis voor .allen oplging in het purper
rood van Jezus' godtJehjk Bloed. Drukt
uwe lippen op het Kruis, ein' zij die kus
de uiiting vaneerbied|, 'liefde^ dank en
berouwt
Het bloedige Offer is vóór onze oogen
voltrokken. Daarom hernieuwt de Kerk!
het heden niet onbloedljg dóór de heiligie
Consecratie. Ben H. Hostie, die gisteren
Wórd geiconsacreerd|, 'draagt de priester
45
De man, die zich bad afgewend, keerde
zfch terstond we.er naar Barnes toe„Een
moord? wie is er vermoord?"
„Wel, Bo.se," ziei Barnes kalm.
Akol' hij van den bliksem werd gte.trolff-
fenb stond de beer Neu,i% daar, doods
bleek, d'e oogien opengesperd, de armen
slap, wanfcelenid op' zij'n beenen.
„Eose? mijn lieve kleine Bose?"
Barnes schrok bij1 't zien van de he
vige uitwerking, die Zijp woorden hadden,
maar begreep au, terstond,, welke vergis
sing hier plaats greep.
„"W ees kahn, mijnheer NeUjilïy, de Hei
ne Rase is gezónd èn wel, maar Rose
Mo,nhalbon is yetrnioordi."
„Goddank, da-1 heit mijta. Rose niet is,"
zei de grijsaard, terwiji ziijTii trekken) zich
ontspanden, „man,r waar is zij?"
..Daarover zal ik u, straks vertellen,
wat ik weet, bpewel diat eigenlijk' hiet
meer is dan ik reeds zieide, maar latetn wij
du. eerst de zaak aiWdelen van <Rose
Mon talbon."
„Wat is er d'an met die vroiU.w?"
„Dat zal ik u zeggen, zij is te New'-
uit het H. Gra'f naar het aBpar,- terwijl
het koor den lof,Zang zingt: „O Gij,'haag-
heilig Kruis!;j
Dian volgen e,en paar Miis-gejbeden en
het „Pater Nostef'. Bidt het „Opze
Vader" mlet de®, priesjer; bidt het met
ste en zinrijkste gefbted, dloor den gekruis
ten Verlosser zlelvé® ons geteeld.
po prjester verheft de heilige Hostie
ter .aanbidding op en geniet ze dan, alsook
den Kelk d'io echter geen heilig Bloeld'
maar slechts wijn met een deeltje dier
geconsacreerd^ Hostie ibevat. Zonder
.Zegen, zonder verdere nelbleden, Zander
het boek te sluiten, geheel verdieplt|
in gedachten aan Jezus' bloedige® dood,
verlaat de priester het alfaair.
Knielt eerbiedig voor Jezus' kruis.
■Waaraan het Bejil der w'ereld hing. Aan
bidt 'den ge,hoonden en lijdenden en ster
venden Jezus, Wliien Zopvleleii heiaasl
den tolhunner hulde en. gekojorzaani-
heid wleigeren Wijdt Hem uw leven
toe, diilei izichZelve geheel voor u heeft
opgeofferd aan den Boom des Kruiises,
die voor allen van goeden ,wü de boom
des levens is geworden, waaraan de Vruck
ten das eeuwige® levens rij'pen.
Het complot van der Smissen
te Aptwterpé®.
18|31 25 Maart 1931.
25 Maart 18,31 had te Antwferpen' de
mislukking plaats v,a® het oompiot v|a®
der Smissen, wiaarbij de pogingen om
Prins Willem van Oranje tot koning vlan
België te kronen, wterden verijdeld. De
Belgisch© omwenteling yan 1830 en de
gebeurtenissen in Maart 1831 te Ant-
iwerpe®, houden nauw met elkaar ver
band Daar het met dé njieuw© Belgische
staat maar niet wilde vloten, werd er een
regent benoemd dn d!e hoop, '£at de toestand
da® verbeterd Zou wórde®. Veel hielp dit
jntusschen niet, daar er een groote vei-
deeldhéid tusschen de Pransche en de
Vlaamsche bevolking Weston'd. De Vlaani-
sche pers deed een beroep op de wj&rk-
liedien tot het behoud van den Belgischen
staat, terwijl dia Fransche blaidien Zich tot
de kapitalisten tegen de regeering richt
ten. Ondertusschen was er beweging gaan
de om door .allerlei, middelen te bewerk
stelligen, dat de Prins van Or.anje tot
hoofd van het land ziou Wórden geprocla
meerd In het begin van Maart werden te
Antwerpen .pogingen gedaan om aldaar
een Vlaamsch dagblad te stichten, het
welk da zaak van Oranje bij de werklieden
zou voorstaan. Het Was echter een bekend
feit, dat d© Antwerpsche werklieden' uit
gesproken anti-Oranje w'aren, wijl alle
Vlaamsche bladen deze richting propa
geerden. 'Het njeulw© blad zóu tot titel
,,)D'e Volksvriend" krijgen en een gedeelte
der oplage, zou gratis wórden vfeirsp^id.
Het blad is nimmer verschenen, daar de
drukkers, diiei het zouden verzorgen, plot
seling den arbeid staakten en den opzet
aan de stedelijke overheid' vjan Antwerpen 1
bekend maakten, pe andere* Antwierpsche
bladen juichten. Intusscheu ee'hter had
het' ,er veel ba®, of het zóu tot een) oorlog
met Holland komen .en dan zou Antwer
pen het eerste slagveld worden: Bind .Fe
bruari ,18i31 begaf zich een deputatie
van het AutWerpsche stadsbestuur nia,ai-
Brussel, teneinde te Verkrijgen,; dat de
versterkingen dier Vestingw'erpen bij Ant- j
werpen zouden worden gestaakt. De Fran-
sche bladen giingen echter steeds voort
den Prins van Oranje voor te sprpken.
Intusschen was ,etr echter in overleg met
den Prilns van Oranje een plan ybor een i
militairen staatsgreep opgemaakt; het
complot 'vond o.a. zlijto vertakkingen te
Luik. Mechelen en Bergen. Men rekendje
hierbij op d© misnoegdheid van vtele offi
cieren in het leger, op den ellendigen itop-
stand van het land, op de hulp ban de
oranje-gezinde burgerij en op de sympa
thie van vlerschillende buitenlandsche mo
gendheden. Fién van de voornaamste per
sonen, die, zich voor dit plan liet winnen^
was generaal Van der Smissen, de mili
taire gouverneur v'a® Antwerpen. Tot de
uitvoering via® die plannen is het echter
nimmer gekomen. Op een of andere wij'ze
kwamen enkele officieren op de hoogte
van de plannen en stelden zij de regeering
York vermoord' geworden, en nu, meen! ik
op het spoor van den dader te zij®. Walt
u mij helpen, hem te ontmaskeren?"
„Zeke-r mijnheer,, zeker, maar Zegt, u
nog eens, mij® klein© Bose, Bóse; Mitch©!,
is zij gezond?','
„Nu, laat ik u dan eerst maar vertel
len, wat ik daarvan vernomen heb. Lk
heb ontdekt, zonder dat ik nog weet,
in welke betrekking u tot dat &ind staat-,
dat er een meisje van .dien naam te
New-York in eene -kostsclhioo! verblijf
houdt; zij' was daar tot voor enkele We
ken, maar s hior een zekeren Bo-
beri Mitchel, die voor haar schijnt te zor
gen. ergens been gebracht. Ik heb reeds
mijn maatregelen genomen en Zal du,s
spoedig weten ,waar zijl is."
Naar de laatste woorden had de oude
heer niet meer geluisterd, hij streek met
•ie hand over 't 't voorhoofd, nis Dm iets
te verdrijven en zei hallluid, als tot
zichzelf„Bobert Mitchel." 'Daarna zag
hij Barnes aan: „Maar mijnheer, u, sclhijjnt
niet te weten, dat Bobert Mitchel haar
vader is."
„Baar vader'?"
^Barnes zweeg een oogenbliib, toen hij
zijn vermoedens zoo duidelijk tot zekëT-
ehid hoorde verklaren.
„Zoo?" zei Barnes na nog een poos te
tei Brussel er va® 'in kennis. Besloten wias,
dat men 15 Maart tot die ojpmarsch zou
overgaan, doch door d'e officieren, die
achter bet gehelim waren gekomen, werden
onmiddellijk pogingen in het werk ge
steld om dien opmarsch te verijdelen'. In
den "hiamjiidldag van dien 25sten ontving
generaal Van der Smissen zijn hoofd
officieren, teneinde met hen. het geheele
plan de campagne te bespreken; hij1 wórd
echter opierbnok^® door enige officie
ren, diiie hem zeide®, dat zij' een bode naar
Brussel haddep "gezonden om te onder
zoeken, of de plannen, daar ook bekend
Wiaren. Tegelijkertijd kWam toen de broe
der van geperaal Van der Smissen uit
Mechelen terug met de jobstijding, dat
alles verraden "wlas. Nog dte'nlz'eilfdea dag
vluchtte generaal Va® der Smissen uit
Antwterpien® en verliet hijl het laud. Die
toestand Was hiermede echter niejt gereld;
in verschilleplde groote steden bre©sde men
voor plunderingen en opstand; in Brussel
plunderde men Wij' Matthjeu, den bankier
van den prins van Oranje', waar de Oranje
gezjpdep meermalen hun vergaderingen
hielden. Terwijl te Gent de opstand ©en
bediepkelijlk karakter aannam, bleef het
te Antwerpen betrekkelijk' rustig, totdat
ook op ,31 Maart hier die öpstapd uitbrak.
Fen groot© opgewonden menigte trok dloor
de stad, waadbij dei wopiipgen van vpel
Ibektpie Ora®je-gez|inden werden geplun
derd. Slechts met de grootste moeite, en
het. dre|igemept van' de stad in staat v|a,n
beleg te verklaren, gelukte het aan genie-
raai burggraaf Hjardy 'd'e Beaulieu de
orde .en rust te herstelleW. j j
De Koloniale Tentoonstelling te Parijs,
Van Mei tot October a.s_ z;al te Pjarijs
in het Bois dia Vincennees, zooals be
kend, leën koloniale wereldtentoonstelling
'wórden gehouden. Beeds vóór den oorlog
was er in Frankrijk sprake om tot een
dergelijke pxpositie te komen, daar d©
laatste kolopiafje tentoonstelling in Frank
rijk jn 1900 had plaatsgevonden. Doch
■de oorlogsjaren maakten, dat deizie .plan
nen niet ten uitvoer loonden wlorden ge
bracht, terWSjl ook die' jaren n® den oorlog
voor «ep dergelijke onderneming alller-
m'iPst geschikt Wiarel®. Immers de landen
Welkie bij een internationale koloniale ten
toonstelling belang konden hebben, had
den het alle veel te druk met hup interne
-aopgelegenheden, terwijl in die jaren
Frankrijk zelf ook njet bij machte was,
de enorme koste® wielke zpo'n ten-
toopstelling vanzelfsprekend met zich
medièbrepgt te dragen. In 1928 wferd
echter door ide gemeente PprijS besloten,
dat de kolopiplla tentoonstelling in 19,31
zou wórden gehouden. Een uitgebreid
comité, hetw|eilk bo,t taak' had. de teptooM-
stell-ipg tot in eliei kleinste onderdeelen.
te regelep en voor te berqidep, wfejL-d
samengesteld, terwijl aa® verschillende
lande®, mot koloniale bezittingen ver-
•aociht wórd om medewerking te willen
verleepeP. Bijna het geheel® bosch Van
Vincennes met izijn bread© lanenn, vijlvers
en gazons is als tentoonstellingsterrein
aapgeWleizO®. De keuzo van een geschikt
ternelin vormde eon groote moeilijkheid.
Zooals begrijpelijk beslaat de tentoonstel
ling eiep geweldige oppervlakte (ruim 110
Il.A.) en een zóo: groot open terrein
had men 'ii® Plaiijs en omgeving niet
voorhanden. Nog eyten wlas er sprake
van gewteest om de tentoonstelling aan
de oevers v!a® de Setine te houden, wtaar
ook in 1925 Üe expositie vap sier- em, pïji-
verheddskunst Wlas gestatiomneerd. Dit
terrein had in 1925 echter i® hevige
mate d© ontevredenheid vhn het P'arijische
publiek gelwekt, het ging dus niet aan
hier da koLoniale tentoonstelling op te
slaan, 'bovendien zóu dezfe ruimte vbor
de. a.s expositie oiok onvoldoend» zijn
geweest. Na veel heen en wieer gepraat
bleek tenslotte het bbsch van' .Vincennes
de ©enige mogelijkh©id. Het bosch hetóft
diit. vmordeiel, dat het een prachtig natuur
lijk décor levert en daar er een bepaling
is uitgevaardigd, wlaprbïj! Welt vterbbdien
is bocunen tie kappen, zal dus elk pavil
joen :ip ©en soort „natuurstaat" komen
te liggen, izbodat het bentonige tentoon-
stelljngskarakter geheel vorwnlt. Dfe tem
toonstelling is Verdeeld in! dri» afdeeliu.-
gen, Pl. de lalgem&ene afdeeKng het pa
viljoen der Pransche koloniën en de bui-
tenlatodschia lafdeieling. 'Viap' 'ié vreemde
O
hebben nagedacht: „dn,s MiteM is haar
vader, dat verklaart ai weer iets. En
kunt u dan ook nadere bijzonderheden
omtrent dezén man vertellen?"
De heer Neuilly swheen bij' die vraag
zeer verlegen.
„Ja ziet u, ik ken hem, ik heb hem
gekend, heel 'goed gekend, jaren gelleden,
'totdat hij ia getrouwd. Dat is, .zboals
u misschien weet, in Frankrijk geheuTd."
„In Frankrijk viel Barnes hem hier
in de rede, „kijk dat is ook belangwek
kend, en kende u zijin vrouw ook
De oude heer scheen w©er ita glroote
verlegenheid, eindelijk ging hij1 zitten e®
zei, de handen gevouwen en Baroas rus
tig aanziende:
„Nu ik zal 't u dan maar zeggen, mis
schien Ls het beter, d'at ik niet langer met
het geheim rondloop; er is hier niemand,
die mij eigenlijk kent en wee.t', in welk©
hetnekking ik tot de personen, waarvan
u spreekt, heb gestaan en nog eta. Ik
ben. mijnheer Barnes, die schoonvader va®
den persoon, waarvan u. spreekt, van
Mitchel."
Barnes sprong verbaasd op „De schoon
vader van Mitchel
„Ja, mijnheer, ik ben, zooals mijn naam
u re©d's zeggen kan. Franscbima®, e®
woonde in de nabijheid van Papijls, toen
mogenlhede®, welke hun meidewerkipg
hebben toegeizógd, zijp de plannen be
kend va® België, Italië, Nederland, Por
tugal ön de VerefiPfLgd© Staten. Tot da
lalgemeepe afdeelipg behoorem de infor
matie- aïüeeling e® de afdleeling binnen
land, terwijl het grootste gedelete in' be
slag Wórdt, gepom'eh' door het permaniepte
museum. Bieeds lang voelde me® te Pa
rijs behoefte aap e©® koloniaal instituut
e® daar het ee® vaste geIwbionte is ,vla®
elk© IwtereldtentooInteteiUjng één blijvend
monument tei behouden, stond het van
de® aain'vang reeds vlast, dat het vóoir
1931 een Koloniaal Museum zóu zijp. Het
museum 'Zal tevens ee®! herinnering zijln
vap boulwkun'st vlan den tegenwoordigenn
tijd Voor diit gebouw wlerd op 1,3; .Nov).
1928 de eerste stee® gelegd, 'waarbij' ook
de Niederlanidsche regeeriPg' dopr onjZen
geZant. te P|arijs, Jhr. Loudio®, wlas ver-
tegfjniwloiordigd. Het gebouw is oPt,Wor
pen door die® bouwmeester Lapradie. Het
iseen groot mo'niiment met rondom ©en
zuilepgaapdier'ij. De hoogte der buiten
muren bedraagt 14 Meter e®' de front-
breedte 50 meter. D© 'beeldhouwer J.ap-
moot is drulc bezig heit geheel van JibVem
'tot bepjede® met een soort sitteene® tapis
serie te voorzien. Me®' kan wiel nagaan,
'welk ©en reusachtig Werk dit is. Beeds
eind 1928 biego® de 'bteeldho,ulwer op zijn
atelier met ca. 2Q leerlingen' ,aan deze
geweldige opdracht en nog is het niet
geheel gereed. .Als het geheel voltooid
zal zijn, zullen d» Vier muren de b'evbl-
kitog fauna en flora van d|eiFrapsche
overzjeeschei bezittingen' vlertoonem. H,et in-
w'endiigie va® het museum bavbt drie
enorme 'Zalen, welke eveneens dopr gale
rijen zij® omringd. In diezó zalen «zullenn
alle voorworpen der Fransche koiondsa-
tei, (wielke reeds vanaf 1365 dateert) ep'
dn den loop dier jaren naar Frankrijk zijln
overgebracht, een wblkome plaats Vin
den. Tegenover dit museum is de z.g.
Cité des informations gevestigd. Op vo
rige tentoonstellingen Werd altijd aan de
stands zelf d© nioodige inlichtingen ge
geven en Van raad gediend: Thans z|al dit
uitsluitend in da Oité des Informations
gebeuren. In deze hall van 19.000 vlerk,
meter oppervlakte zal het Verz'amelpiunt
zijn van den kolonialen handel. Hier Zal
ook Engeland een stand inrichtenndo
deelneming van dit land Za,l zich hoofd
zakelijk tot ©nk'ele .particuliere inzfendin-
ge® bepalen. Ook zijn in de Cité des In
formations verschil'lepde restaurants in
gericht, ©en cinema, voor het projeotee-
ren der koloniale films, welke op geregelde
tijlden zullen worden vertoond, ©en past
en telegraafkantoor, alsmede een JfiMio-
theek, wolke ©en uitgebreid» lectuur van
de lexposeerende kololnlën Zal bevatten.
Daar er geen direct© verbinding be
stond tusschen' Pjarij's ©p het Bois de
Viimcemmes, heeft do directie van de Mé
tro beslofep ©e® speciale lijn aan te.leg
gen, wlalke begint bij1 .het Operagebouw
en op het temtoonsteeHimgdtierreini eindigt
dP ©en 'fraai station bij1 de Cité -'des In
formations. E»® bijzondere attractie van
de tentoonstelling Zal de groote moderne
dierentuin vormen, welk© pp het plateau
Gravelle izal worden aangelegd, en waar
men de -wilde diere® in hun natuurlijken
staat zal kunnen .belwónderen. Het was
vapZelfsprokemid, dat Nederland met zijn
rijk koloniaal bezit aan een dergefïjjkb
expositie) ,zÖu deelnemen. Voor het ver
krijgen va® ©en ontwerp vbor een pas
send gebouw werd gelijktijdig zóówel in'
Nederland als in 'Ned. Indië een prijsvraag
Uitgeschreven Aa® die prijsvraag kon
den deelniemen architecten, di© in Ned.
nLnidië Iwterkzaam waren of geweest wa
ren Een Zestal antwoorden kwamen op
diie prijsvraag binnen. De betoordeelings-
Ciommissie, bestaande uit de heeren' ir. G.
O. Bremer, rijksbouwtaeester te Don Haag,
ir. J- F. F. van® Hoytema, hoofd vlan
den dienst der lan.dsgebo.uWen te Batavia
die met verlof hier te lande vertoefde, en'
ir. H. voa Eissen', vkopger architect te
Batavia, verklaarde® .zich eenstemmig
voor het ontwierp, hetiwelk ojnlder motta
„BaK," wlas ingezonden. Dit ontwerp bleek
afkomstig te .zijn va® den architect W:
J. G. ZWeeidijk te Soerabaaa.
Het uitvoerend Comité vlaju' de alge-
meene 'Commissie voor de Nederlandsch©
deelname aan de 'international© koloniale
tentoop'steHiPg te Parijs kon .zich fen
miji-heer Mitchel hij toeval met pms in
kennis kwam. Di.e kennismaking1 werd
voortgezet, en mijnheer Mibchel ging als
echtgenoot mijner dochter met haar naar
deze stad.
„Spoedig kregen zij een kind, en kort
daarop stierf' mijn dochter. Ik wist niet
anders, ol' ons kleinkind werd goed ver
zorgd; daar mij®' schponizóo® een welge
steld! man was. Plotseling eahper vernam
ik, aat Mitchel aan den drank was1, zijp
bezittingen waren verdwenen, en helt kind
aan andere handen toevertrouwd ©n nog
wel aan een vrouw, di© een bier- 'en
speelhuis hield. Daar mijn vrouw was ge
storven. verkocht ik alles, wat ik in
Frankrijk bezat en ging met nËjp klein
vermogen naar Nieu.wvOrleans, waar ik
'het treurig nieuws vernam, dat mijn
schoonzoon spoorloos was verdwenen, mijih
dochtertje opgelicht en. op denzeMden dag,
waarop ik hier kwam, was zij ook ver
trokken, die misschien nog inliidhtihigen
had' kunnen geven, Rose, hoe heeit kij
ook, Rose
„Róse Moutalbon."
„Juist, Rose Moutalbon, maa.r nu weet
u alles, ik heb alles omdierzoeibt zoolang
ik kon, maar letterlijk niets gevonden;
daarom laeftle ik nu, maar in de stille
hoop, dat er nog eens licht zal komen
volle met diit advies Vereenige®;„©n het
poo|digde gepoemde® architect uit om
naar Holland te komen, teneinde zijn
plannen vender uit te wierken. Het Nedep-i
lapdsche paviljoen is een architectonisch'
(wonder; de hoog oprijz'enpde, torens herin-1
nerep ste'rk aan het Baiineesche land-i
schapde dakvorming herinnert echter
meer .aa® het Menangkabiausche, dan aan
het Balipeeschehet interieur herinnert
.aan de prachtige staiatsie-hall©® in de
kratons van' de Vorstenlanden, hoeiwtel het
verschil toch dadelijk opvalthet spitse
oploopende dak wbrdt door fbrsche pilaren!
gedragen: 'de tusschenvlakke® zijn vór«
nsierd met afgietsels va® architectuur
ep beeldhouwwerk vap ,Balii eu figuren
uit de wajang. H»t nok van het middpn^
gedeelte vap de® vhorgevel wbrdt 30 M.
hoog,t eriwijl dei beide torens tot 50 M.
zullen stijgep'. D® voprgejVöl van 't thans
in aanboulw! .zlijnde pavüjqen heeft een
lepgta va® 110 meter. Vóór het paviljoen
is ©ep groot plein', wlaarop de tenyjelpoon
ten en muren worden gerangschikt, waar-1
voor onder leiding vlan den heer P. A. J.
Mooje® op d» Balt de naodigei afgietsels
'wórdiep geniomen. Aohter de tempelpoor-
te® iep muren zijn de woningen van de
Indische danöers en musici gelegen. De
J.avapeW 'en BalineejZen krijgen ieder een
afzonderlijk© .afdeelipg. D© bouwkosten
van ons paviljoen met bijbehoorende ge-'
bouwen bedragen niet minder dan
f 1.200.000. Dok de uitzepding van de
groep Javaapscha dansers Vordert ©en
enorm bedrag n.l. f 127 000. Het gezel-1
schap d-s dan bereken'd op 80 personen en
niet op 100 zoioals aanvankelijk het plan
Wlas. De sultan vap' Djokju heeft .ejeta'
gamelang ter besohikking gesteld: om de
dansen' te begeleiden. Door het uitvoerend
comité hoor de Nederlandschel deelname
aap de Int. Koloniale tentoonstelling tei
Parijs is het constructiewerk voor het
hoofdgebouw fp dén bbuw van verschil
lend1© hijgebOuWIe® opgedragen aan de
.„Nehamol", Eerste Nederland Mij. voor
Houtindustrie' te Doetsnchem. Hoiö'wól van
de deelname va® "West-Indië nog niet Zw -
veel bekend is, twijfelt me® toch niet,, of
ook diit geWlest zal op waardige wij'zle
voor den dag komie®'.
'n Vergissing.
DOOR GERiDA.
„Biallb," riep Eb, tlerwijll1 ze bij 't
uitgaan van '11 winkel bijTua ttegen n heer
opbotste. I f j I
„Hallo," Zei d|e ander „waar gaat de
reis n,aar toe? Naar huis?"
„Nee, ik was van plan, oim even te
gaan kijken hoie Win het stelt. Z© voel
de ztóh immers de laatst© dagan nieit al te
heistt?"
„Nee," zei Dick, terwijl er 'n bezta-gdie
trek verslaheen op' Z'n aardlig; ge'zicht; „Ze
klaagt dan laatelten tijlderg. 't Is her
De dokter weet er, geloof ik, ook geen
gioieie weg wee. Ein als
Z'n slhem stokte even, en Els bemerkte
boe hij' z'n best deed, om Zich goied te
houden.
„Allo boy, j© mo,et 't niet al te donkar
inzien. Missdii'en stellen we het ons
erger voor d'an 't is. Kom,i haa.k in, dat
loopt prettiger," zlei ze hartelijk.
Als kiameimd|en wanldellden Ze verder
in den vroegle'n voorjaarsavond. 'Aan de
hoi- men langs die gradht kwamen de eerste
teskenen van jong, groieiepd leven.
„Jong leven", d'adht Els, toen ze zwijf-
genri naast elkander voortJiepien, ep m«t
baar geiest wan zie' reeds in Didk z'n huis,
waar ook binnenkort 'n jong leven gebo
ren zou word'enb doch waarvan zie de
komst met angst in 't hart Verheidld©,; om
dat bat toekomstige moedertje niet wns-
zooals 't zij'n moest. En terwijl ze bijna
Zwijgend den weg aflegden naar huis,
dronig 't vaag tot baar door, dat 't wel
'ne heel slecht kon afloopen. Nog nooit
had' ze 't zoo sterk gevoeld'als nu, nu pe
met Dick d'aar liep in den stillen lente
avond,. terwijl 'n frisdh windje speelsdh'
staeldie met de klein© krulletje®, die onder
haar hoed te voorschijn kwame'n en Ze 'den
kraag van haar mantel onwillekeurig wat
hcoger optrok.
in deze kort©, zwijgende wandeling trok
in deze zaak en ik mij® lief kind nog
eens zou zien. Wist' ik maar eens, hpe zij
er uitzag."
„Aan dien wensoh kan ik' voldoen,"
antwoordde Barnes, verheugd, den ouden
man een dienst te ku®mien bewijfZen.
Hij haalde een photograph!© voor den
dag, dezelfde, dia Luoette hpd genomen,
en. reikte die aan hem over.
„Zij! is het,"- riep de oude man „Zij is
het, precies, o, liet' kind ,hoe heerlijk zou
het zij®, als ik je nog eens mocht zien;
mijnheer Barnes," de opde man greep,
mét tranen in de oogen, Bailnies' had,
„och helpt u mij' eens, helpt u mij, haar
te vinden."
Plotseling liet hij! Barnes' hand' los.
„Maar nu Mitchel," zpi hijf somber,
„Miitdhel is in, elk geval de vader van
mijto kind en nu een moordenaar, 't Is
toch vreieselijk."
Barnes Zweeg.
„Maar het recht mo.et zijti loop hebben,
als hij schuldig is."
„Maar ka.n ik hém niet eens 'zien'?"
„Zeker, mijnheer Neujlly, hier hebt u
mijn adres; wanneer u ger&e'd zijlt, kómt
u c'e New-York, ik zal u ontvangen en
voor logies zorgen en ook', dat u onZen
vriend kupt zien.
(Wordt vervolgd.).
