NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GEHEEL ZEELAND DIT BLAD VERSCHIJNT: DES DINSDAGS DES DONDERDAGS EN DES ZATERDAGS Joannes Oominicus Joseph Aengenent FEUILLETON Was het zijn misdrijf? vin i van OVER DE GRENZEN NUMMER 20 DINSOA8 17 FEBRUARI 1931 278TB JAARGANG NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Bureaux van Redactie en Administratie: Westsingel 75, GOES; Telefoon Interlooaai No. 207, voor Redactie en Administratie. Bijkantoor MIDDELBURG, Marktl en 2; Telefoon No. 474. Abonnementsprijs f 1.90 per drie maanden, bij vooruitbetaling; Advertentiën van 1 tot 6 regels f 0.90, elke regel meer f 0.15; Contractregelprijs, te beginnen bij 500 regels, beduidend lager GROOTE WAARDE VAN PUBLICITEIT WORDT GELEZEN IN ALLE KRINGEN door do genade Gods en de gunst van den Apostolischen Stoel BISSCHOP VAN HAARLEM, aan de Geestelijkheid en de Geloovigen van Ons Bisdom Zaligheid in den Heer. het kan U. niet ombekend zijp, Bern. Gelovigen, dat vaa het eerste oogembluk al', waarop Wij door God. geroepen wer den om als Opperherder Uwer zielep. (te waken voor de geestelijke belangen, van U. ea de dioor Goidi aan U toevertrouwde kinderen, Onze voornaamste zorgen zijp. uitgegaan maan Uwe kinderen. Wij; heb ben niet opgehouden er op: te wijlze®, dat God aan U en aan Mij penma,a|l re kenschap aai vragen van de 'door Hem aan ons geschonken panden, en jjiat het van onze zorg voor de jeugd Zal afhan gen, hoe lüet, wanneea- Wij; eenmaal van deze wiereld zullen 'zijln verstelheódlem, bat met de Kerk in Nedferlanjdl gestald zal zijn. Verleden jaar hebben Wij tegen dien aanvang van den heiligen Vastentijd U. vermaand, dat die opvoeding der kinderen niet als geëindigd jnag worden beschouwd bij het verlaten der lagere school, doch dat juist aan. de vorming dier schoolvrij;e en der rijpere jiepgd die grootste aandacht moet werden geschonken. En ook thans kunnen .Wijl wederom niet zwijgen ower uwe kinderen en komen Wiji uwe aandacht vragen Voor een zaak, die Wij wel mogen noemen het verhieven- ste en hiet heiligste onderdeel van die taak, die God aan katholieke oufters heetfit op gedragen in betrekking tot die Oipvoc|ding der kinderen', die zorg namelijk, dat»r veie en heilige priesters uit uwe gezinnen zeilen voortkomen. Misschien zullien velen Uwer zich ver wonderen over deze aansporing, djie wij op dót oD'geinblik tot U richten. Is bet dan niet God en Hij: alleen, die jll® roeping geeft tot het H. Priesterschap Sprak Ottriiëtus Zelf' niet tot Zijlne Apostelen „Niet gij hebt Mij' uitverkoren', maar lk' heb U uitverkoren en U aangesteld oim te gaan en vruchten voort t.e brengen!" Hangt de priesterroeping dus niet ai louter en alleen van Gods welbehagen Bern. Geloovigen', bij de beantwoording 'dezer vraag dóenen wijl wel te onrierschei- den. Jediere genade, dóe dei menscih. ont vangt, komt van God; maar biji die uit,-; deeliing Zijner genadegaven maakt God tevens gebruik van dë hulp en die meldte- werking van memsehen. Zoo is bet ook met de roeping tot liet H'. Priesterschap. Die roeping is zeker eem genade, een om- verdienldle gave van Gold!; e® ztondeir dis goddelijke roeping mag nieman|dl zich voor het H. Priesterschap aanmelden. De H. Paulus zegt het duidelijk te zijn; brief aan, de Hebreen: „Niemand matige zich bezie eer aan, tetnzijj hij; geroepen is dioor God zooal's Aaron''. Die genade dier uitverkiezing hangt Pa.- tuuildjik louter en alleen ,af van Gods welbehagen. Maar die uitverkiezing door Goa is niet- meer dlan een ge|dleeClte van het Verheven werk, dat moet volbracht- 'wor den, alvorens iemand in die werkelijkheid het H. Priesiferschiap' bereikt. Die. uitver- klezmg bevat niet meer dan die kiem van het Priesterschap. Ma,ar wil die kiem tot ontwikkeling komen., wil zij1 wlerkelijk uit bloeien tot de vrucht. dlie bat Priester schap is, dan moet zij1 met groofe zorg wordëu gekoesterd, eu .daarbij! is hoodig de medlewerkiing van mentehesn. Paus Leo XlH, sprekende over die gold&etdjttóa uit- verkiezihg tot het Priesterschap im 2ijin brief aa,n de Framtohe Bisschoppen van '8 September 1899. noemde h.aa.r uitdruk kelijk slllecihtis een kiem. "die dloor dien Al lerhoogste in 'dë ziel van helt kind worldlfc' gelegd, maar die noodzakelijk besclhutitang en bescherming behoeft door de mcld|awer- 28 „Goed, maar wees neet ongeduldig- U, weet, ik doe alles pp mijn manier, in Madison square had u mij: verlaten; ik ging daar op eein baak zitten en hieèidi Wuson in het oog. Twee uur later kwam er een, inan uit 't hotel en Wilson gimv hem achterna. Jk heb1 moeihein ilaohein over de ma®ie|r, waarop hij' dat fitaed, heel va rziüchèbg rpnri■fcij|këpld^, en Voort- stuspend. Men kon terstond! aan zijp hou ding eu bewegingen zien, dat hij1 iemanldl naging,', „ik heb je nu al gezegd, dlat je geen eritiek op Wisp® behoeffit uit te sproke®.". „Ja goed, maar iik zeg (lat maar, oim uit te laten komen, dat ifc het handiger heb aangelegd, ik zag hem dus achter Mitehel aansluipen: u, zie|t zij! lachte 7 V 'T? 0613,111 31 teb "hótge- vnsoht. Het was 'n gek gericht en men kon durikojik' zie®H dat Mitchea' zelf s,r ook plezier i® had. Soms Kelp hij heiel haid an mrjdftm te helt gedrang, zoodat MJson wel' verplicht was, hem achter na te stormen. Dan bleef hij] plotselteg etaa® e® keegde aódh om, zoodait Wflson king van inenschen. Die medewerking ge schiedt voor een gn-oot gedeelte gqdfurepde een gansche reeks va®, jaren binpian do muren van onze Seminariën, totdat ten slofte de Bisschop die roeping voltooit e® afmaakt. Zonder Zij®, besluit om iemand tot de H. Wijdingen toe te late® is gee® priesterlijke roeping volledig. Helt godde lijk element is wel onmisbaar, maar geelflt op, zich geen recht om de "wijding te eischen. De uitverkiezing van den 'eanjdi- U,aat dloor dien Bisschop is de sluitsteen van (hjet geheel, zij, is ean element, dat eveneens onmisbaar is. Doch tusschen die uitverkiezing door het kerkelijk gezag in het Bisdom m dje uitverkiezing, die alls ae® kiem gellegd wordt door Gold in de ziel van hat kind, v, cdt ee® arbeid) vereiseiht, waartoe Hij ae medewerking vraagt Van velen. Aller eerst Wij! noemde® ze reeds zij® het de Seminarie®waar het dloor God in de zielen der kinderen uitgestrooide zaad tot ontwikkeling wordt gebracht en die tja® ook terecht genoemd worde® kweekplaat sen, omdat dlaar de goddelijke küeme® worden opgekweekt. Maar, bem. Geloo vigen, het staat zonder twijfel v'ast, dat de kiem voor het H. Priesterschap in; de zielen van veel meer kinderen door Gc«l gelegd is dan feitelijk het Seminarie bin nentreden, en dat veel medr kiemen tot wasdom zouden komen, inidlien vóór de® leeftijd, waarop de toiegang tot hot Semi narie mogelijk is, door anderen die kiemen met de noodige aandacht en toewijding wareD beschermd ein beveiligd. En wan neer gij. Ons vraagt, wie die anderen zijn, wier medewerking volgens Gods bestel noodzakelijk is, dan antwoorden Wij U diat zijn de priesters, dlóe werkzaam zijp in de parochies, dat zdj.n vervolgens jdle ouders, en dat zij.n ten slotte alle ge loovigen. De priesters, die in die parochies werk zaam zijnMonseigneur Dup.anlloup schrijft in zijn beroemde Weirk over het klimd': „Vele kinderen, dlie priesters hadden kun nen worden en heilige priesters, zijn heit niet geworden, omdat er niet Was ee® pastor r of een kapfellaa®, die aan die kin- acre® of aa® hun ouders hun roeping toonde en, dlez» tot ontwikkeling bracht". Ernstig kllinklt ook het voorschrift Van het Kerkelijk Wehboejkj neergelegd in ca non 1353: „De priesters, inzonderheid jlft pastoors, moeten er voor zorgen, dat zij! de zinderen, die teeklenen van priester lijke roeping too®,en, met alle kracht p'f!- hf ude® va® de besmetting dier wereld dn de kiem dier roeping in hen aankweekên". Vervolgens komen de ouders. Aan hen is doo,r God een zee,r bijzomjdlere taak' op gedragen, eemi hoogheilige en verheven teak. Het zij! verre Van Ons het gedrag goed te keuiram va® ouders, dlie hun, kind tot ,Vjet H. Priestlerschap zioude® wffliem ciwingcn. Zulk een dlwang zou d|e®, naam vendienen vbn een misdaad, zooals ook canon 971 van het Kerkelijk' Weitib'OidK zegt„Het ils een, misdaad, iemand! te dwiinigen dien geestelijken sfca.r|dl te om helzen''. Maar dóezeffldfe oanon nqgmt het o<k een mikdaad, wanneer die, oudeirs aan eer. kimd dien opgang tot het Prieisb'eir- sthap' zouden verlbiediem. „Het is ee® mis daad, zoo lezen wij :lm dien genoemden ca non. iemand, dlie die veeeïsbhte geschikt heden be,zót. van dien geieateCijkle® starld1 af te h oude®''. Tuissehe,® dle.Ze beijdfa uiten.-- stem nu lógt ee® geheel tietroedn, waarop de ouders posiltief' aa® de ontwikkeling van een door Godi galegjdle roepdmgskieni kun nen en moeten medewerken. Zij, kunnen dat doen dloor woord e® door dia,ad. Aller eerst door hu® Woord), dloor namelijk h,u® kinderen dlükwijls te wijzen op Öls heer lijkheid e® verhevlenheiid van het H. Pries terschap. E,n imdien zich in de ziel va® eeft hunner kinderen werkelijk; ean godde lijke kiem bevindt, zal dientengevblge het bestaan dier kiem gemakkelijker tot het tegen heïn aanliep. Ik' wou hem eemis goed i)n 't geizMht opneïnen en sprong daarom p® een rijtuig, waarmee ik het zzevetr writ te bneJngHn, dat ,ik eerder d|a,n biji aan dë dandle avenue was. Ik diep gauw de tpa,p op va® de® lujchtspqoiip weg e® mam plaats in een hoekje va® diiwachitkaoner Zij vervolgde: „Mitchel kwam spofedig en liep iniaar heil eind van hëlt peinron. Wilsion bleef! in het meldde® ejn trachtte aoo onvensahillig moeglijk te kijken, wat bem heel onhan dig aflging. Toe® die trein kwam, stapte ik i® e® gipg vlak tegenover hem zatte®. Wille® we semis wëddlem, |dlat ik goed weet, hoe hijl er urjbzilet „Ja, da.t kan- wel', maar hij iweet nu ook, hoe jij er uitziet, eend dat je bent. jrv had j,e giezfegid, je mocht je móeit l'ate» ztien aa® dien a!hiwe|n. vos.'' „Ja, maar luóstetr eerst verderik heb voor alles gezorgd'.Aa® de vóer-em-veeT- tlgEte straat stapt hijl iiit, Wilson ook, maai- 'ik b'hijlf' zitteai.'' „Waarom?'' „Opdat hij geen apgWaa® a>u krijgen. Ik stap ee® straat verdër uit, ga met d'e® eerste®, tmeón terug en wacht a,an het station waar hij was uitgestapt, of hij1 nnet terugkomt. Na de®' poosje Was bewustzijn van dat kin/dl doordringen en gelegenheid hefbbcin om tot rijpheid te kiomen. De H. Gaudenitiiu® waarschuwt in ee® zijner pre eken de ouders van dien een.cn kant om nimmer dwang op hun kinderen in deze richting uit te o&fanie® maar van den anderen kant verklaart hij, het tot ee® plicht der o.uidlers om jdtan, wil hunner kinderen te richten op het betere en al hu® best t.e doen. om ze aan God te kunnen aanbieden als beidienare® van Zijn altaar. Maar vooral kunnen zij zulks doen door hum diaden, n.l. door hun voorbeeld e® hu® echt christelijk lcv'eins- geurag. Tot het geven vian ee® goe|d voorbeeld zij® zij; reedis vterpkcht ten op zichte van al hunne kinderen. Maar die plicht zou nog meer tot he® oproken, wanneer zij er steeds aan dachten, fte-f ■zij' door hu® voorbeeld die k:,em der pries terlijke roeping, die God misschien in. die ziel van hu® kind' gelegd heeïlfc, tot volle o®twikkëling kunnen brengen. E® dan zouden Wij erop wille®, wijzen, dlat die ouders in betrekking tot dat verhev'cn doel hun kinderen vooral moeten Voorg|aan in de beoefening van drie dleugde®, die het bijzondere sieraad van dien priester uitmaken. W,ant al moet de priester uit blinken in alle deugden, zooals Gcidl zelf uitdrukk'kelijk heeft gezegd: „Mijn pries ters moeten heilig zijn, omdat zij aan God zij® toegewijd'», er rijln- dirie jdeugde®, die den priester bijzonder moeten kenmer ken, n.l. kuiischheid, gehoorzaamheid eu liefde t ot God en tot die menschen. Kuisohheid in, de allereerste plaats. Bij het ontvangen dier wijding va® het sub diaconaat doet die camdidaat een gelofte van eeuwige zuiverheid, en. het staat bo ven allen' twijfel vast, dat het succes van don priesterlijken arbeid voor een zeer groiot gedeelte aan den maagldlellijkem staat', waarin de priester leelflt, te dianke® isl Vervolgens gehoorzaamheid. De Kerk is gielijk aan een in rangorde geschaard ieger; en do kracht van een leger is voral hierin gellegen, dat in stipte ge- lioi rz'aamheid die bevelen dier overheid wort en tem uitvoer gebracht. Trou wens bij de Priesterwijding belooft d'e wijde ling, al legt hij daiv ook geeni gelofte af, aan den Bisschop plechtig, d!at hij' hem en zijnen opvolgers steeds gehoorzamen zal. E® ten slotte, dë lie&lle tot Gcdl en de naasten. Evenals aan Petruk vraagt Christus aa.n den wijdeling„Bemint gij mij En allee® dan, als dte wijdeling i® geweten kan antiwoordieu, Zooals Pe trus: „Gij weet, Beer, dat ik U liefheb", mag hij' den moed! hebben om op të gaan. Maar evenzeer onmisbaar is voor den priester een brandëmldte naastenliefdeim- mer,s zëgtt de II'. Paulus niet: „AI sjnreek ik dë talon dor emgelen ern jcLem menische®. indien ik de liefclle niet heb, Wem ik gewortlen als oen klinkend! metaal of ee® rinkelende echel En zulkls giridt voer liet werk v!an -lederen priesifer. Die drie dleugldon moeten, de; ouders dus met bijzonder» zorg bij hun. kinderen aar.kweekën, opdat dazen geschikt "Woir- dëtt voor het H. Prieatsrsahap. Zij1 mo-c- ten allereerst zorgvuldig Wake®, dat, in het huisgezin niets geschiede, wat in ■strijd! is met die heilige dleiugd. m allle middelen aam,wenkten om het schiaamtege- voel bij het kind reeds Vraagtajldlig te ont wikkelen. Zij' moeten veirvUigenB hun kind vanaf dë prd'.lie jeugd1 gewennen aan tucht en diisedpiime en mogën uit veiukee|rdia toegevend,heódl een dlaad vb® omgeihioor- zaamheód niet ongestraft laten. Zij moe ten tenslotte het kónld' leeren, Gadi te bemónmen boven alles en de naaste® als zrilbzelve. Mtet heerlijke taak, bem. Gel'., iB kan de ouders in betrekking tot <te; pries terlijke roeping toevertrouwd. "En wan neer zij bij voortduritag hun aandacht aa® die verheven "taak Willem schenken, hijl er, maar Wilson niet bij; hem; dien was hij! blijkbaar weer te vlug af ge-- Weest. lk ga nu, jin depzellfdlen trein als hij', maa® zorg dat hij; me nciet met. Hij1 ginig nu recht op zijn doel af: een huis cp het Irvimigplei®,; hier is het nummer.'- Zij reikte Bannle^ een kaartje toe. - j „Dat heib je hamdiig aanigeöegd1, imaa® waarom heb je ma dat adkies niet ter stond gebracht „Laat u mij1 eerst epns urispreklem Als tk iets begin, eindig ik niet voojldat ik de zaak va® a tot z heb onderzocht. Dep voligende® moajgje® ga ik paar heit huis op het Irvilnigpiteiin! e|n bel aan. E|e® koniermeilsjle doet mij! open em ik' vraag mevrouw te spreken,. Hielt meisje vraagt mij), wat ik wil en lk' zeg, dlat ik (as graag alis kamermeisje wili verhuren;. Ziji schrok daarvan, wamt haar jfanst w,as ha^r riaibuurtijk im het geheel niet opge zegd. Daarop zag ik, dlat ik haar Volt abrekt niet uit haair bieltrekkiiDg wil driinr gen. waarop zij! er|g vriendelijk Wiendl. DaaTvan maakte ik' gebruik melt haar te vragen, wie er in, het huis woomidien. Spoedig had ik begrepe®, d|at het huia ee®; soort pensionaat was, waar er izich o. a. een meisje beivoinld, dlait dikwijls Van omzen Mitehel bezoek ontvingzij was vaertie® jaar en heette zteDfftRojsp Mitehel'. kan het nrltet anideais, of! die 'roepingen zul len bevorderd' woijdlen em uit onze chris telijke liu:^gë;zin®ie® zullen nog maea- priesters dam voorheen, en zonder twijfel heilige priesfeei-s, v oort-komen. En'het zij® vocral de moeders, dóe im dit opzicht het belangrijkste wwkk kunmen verrichten. Eiem gezaghebbend prilesiter hioëflt eens ge schreven „Een priester wordt gevormd op de knieën van die moedlar.'' lk onder schrijf die uitspraak, die zulk een, MUe|d[ op de moeders inhoudt, ten vollle; en ik twijfel er niet aa®', of vele priesters zullen met mij van de waarheid vrin dlat woord diep overtuigd zijln. Maar niet allee® de priesters en de ouders moeten medewerken aa® d|® bevor dering der priesterroepingen, 'dloch alle ge loovigen hebben in dit opzicht een taak te vervullen, dus ook die eehtganooten, wier huwelijk niet met kinderen is ge zegen®, en ook zij' die omgehuiwü' zijn, Paus Benedietus XV heeft zelfs uitdruk kelijk' verklaard, d'at dlie medewerking va® alle geloovigen eem plicht isv „Alle leden der uenkeüij'ke gemeemsehap'', zoo schreef! hij', „hebben d'e® plicht om te beantwoor den aan de genade va®'de roeping tot het Priesterschap/' Dat wil dus zeggen, dat alle geloovigen Verplicht zijh bun mede werking te verleemen. De reden hiervan 19 duidelijk. Immers alle geloovigen heb ben de hulp van dien priester noadlig v!an hun geboorte af tot aan hun verscheiden uit dit leven. Het is dus het belaag via® allen, dat er vele en heilige préribers kemen. Welnu, op tweevoudige Srij'Ze kunnen alle geloovigen medewerken. Allereerst door hun gebed. Bem. Gel. wordt hieraan niet veel te weinig gedacht? En toch, het is niemand minder d|an onze Godde lijke Zaligmaker Zelf, die er ean Voor schrift van gemaakt heeft, dat de geuoo- vigen voor de priesterroepingen inoefen, oidden. „Gij1 moet dien Heer van dien oogst bidden, zoo sprak Hij', dlat Hij werklieden, zende in Zijnen Wijingaar|cl|," En steunend op dat gcldldelijk gebod, zeide dan ook Paus Benediwtus XV het volgende: „Het Ï9 oms verlangen, dat alle Gnrisitenein hun gebeden vereen iigen in eem heiligen kruistocht'». In de tweede plaats kunt gij- Relipen door uw geldle- lijken steun. Wij zijln ten hoogste dank baar voor de bdjid'ragiein, dlie onze geliefde dioeesamem telken jiaren geven bij' de col lecten. in onze kerken voor dë Sem.ina- rieg. Maar hoeveel me.er 9tud'enten,, waar omtrent wij goede verwachtingen mogen koesteren, zoudfen. aifldaeujdle gaholpe® kun- aem worde®, indien 'dfc geloovigen, hetiz'ij fijd'ens hun leven hieibzij bij festamcntiaire beschikkimig het stichten van studiebeur zen voor onze Siemin'ariën wilden bev'or- deren. Men behoeft natuurlijk niet een gehcele beurs te stróhtein. letd'erle gilflt is rielkom, da.ar zij met andere tot een beurs kan worden samengevoegd. Wij' bev'elen dit liefdewerk bij'ztan|dhr in Uwe aandacht aan. Gij' verricht' daarmee eem "heerlijk werk, omdat gij1 dnariïoor het Priester schap van Jezus Christus Zelf in Zijne Kerk helpt voortzette®, terwijl de vruch ten van dat werk aan U zelvlen en vooral later aan Uwe kinderen zullen ten goedie komen, want een talrijke en heilige Pries terschap is een Zegen allcreierst voor de geloovigen. Bem. Gel., moge de Heilige Vastentijd voor ons allen zijh een tijd van boete eu gebed. Van boete allereerst. Trachten wij ons niet te beperken tot de geringe ver stervingen, die die Kerk v'an, ons eischt, maar leggen wij' ons toe op enkele vrij- wüdilge v erstervingen tot uitboeting onzer zonden en ook met het doei om van Gold steeds meer em steeds heiliger priesters te mogen ontvangen. En vervolgemiS eiem tijd van viee'vulldig gebeld! Bidt voor on zen Vader Paus Pius XI, voor H.M. onze geëerbiedigde Koningin en voor die vier- Wa,t zegt u van, 'die prntdtekking: „Je bent «en genie 1 Maar waarom heb je tot vandaag gewacht om mijl dlat affl!e|3 mee tje 'dleeflietn?,''. „ik willde er eierst juog maei' van, weten. Gisteren ben ik in het park gftan zdtte® op een bank. e® ,daar gewaakt tot "de meisjes kwameln wamleim. Spoedig hooadl® ik aa® de gesipreklkkani, wie Rose Mitcftnel wlas en daarop heb ik haar m,at mij|ni aakl- c,ame«a gephotograHelerdwat zlegt ju Wet daarvan Hdeir dis het jportrelt.'' „au moet erkfeniniein, d'a.t je je fijldl'goeld1 heot gebiuiklt, maar wordt nu; pnlelt ijjdled, wiaot hert- is am blijlflt domdlpd j|e im die® treim tegenover heim bent gaian ziften. Eiem ooigenbiik later veiflliiat hiji toet het adreskaartje en die .fotografie het huis. Mejuffrouw Rennen krijgt een nieuwe Icainciiier. Twee dag»m ®ia dït gesprek kwam het kamermedsjie van EmiÉie Eiemsem bijl haar taeaateres 'en vertelde haar, (lat rij! zleeir sübchte bierdcihit.e|m van haar (moeder had gekregiein, 'Zoodlat zijl wei graag ®iaar huis (wiffidle, maar Elisabeth in New-Jer sey. Maar rij' had een nicht in d!e sta|dl wonen, die Wel graag haar plaats Zom willë®. jnuemen, zboilang als rij! w;eg was, dere leden van het Koninklijk' Huis. Maar bidt ook bijzonder, dat de Heer va® den go,gat vele en heilige priesters moge zenden i® Zijnen wijngaard; en plat in ons allen het besef moge groeien, dat Gcd van ons allen, wie wij pok zijn, vraagt,, dat wij onze medewerking aan jde roepinigen tot het II.'" Priesterschap zuD Ion veulieenien. Gegeven, te Haarlem, den lOdem Ee-; bi-uari 1931. t J. D. J. AENGENENT, Bisschop van Haarlem. De vlucht uit Siberië. V. Te® liuiidigein dage lijden de boeren wiel het mëiest, dioor die® stand van zaken in dlat land, Waar het communisme zijn wlel- ■diaden rondstrooit. Daar die pachters reeds langen tijdi hun dleiel betaald hebben aan het ®a|ëu|w)e stelsel, hetzij' dioor verban ning, dbor opsluiting, door het Verlies va® goederen en hu® leve®, moet thans de bixer het onigelden. Mie® dleelt hen in drie klasse® inde „Koulak" of kapita list, d'e „Sleredmyak" of half-kapitalist en de. „Ceidny.ak" of arme. Tot de elerste categorie belmoren degienen die drie koeie|n bezitten, drie paarden, f/w<ee hectaren land' per familielid; tot dei half-kapitalisten Worde® gerekend rij dlie twiae paarden,, twee koeien en een hectaar laind! per persoon bezitten; die andeiïe®' liebben een hoe, een paard en eein halve hectaar land'. Om zich van deze bezittingen mester te maken, gebruiken de leiders immer hetzelfde middel; een bber, die bijvoor beeld 200povdl graaimge|wiassen heieft ge oogst, moet leemi belastling "betalen te® be drage va® 300 povü. Dsor het hem waar lijk onmogelijk' is dit te votdoen, Wordt hij door de Guépéou behandeld als „Weer spannige"; zijln berittinlgen wbrdlen aan geslagen en hijl Word' vervoerd naar Sa- loïwky. Het eigendom wlordt aa® uitgebuit door de „Corn's somoletz", die over trac- teurs beschikkep.. p» andere boeren moe ten in gemeenschap Werken. Hij die een hectaar grond bezit, moet deelen met hem die niets heefti Hij, moet pen deel van zij'n vee afstaan aan degene, dia er geen heeft, enz. Ai degenen, die in gemeen schap leve®,, vinden bndërdak in eonzelf- i® eenzelfde loods en eten uit dezelfde teljoor .Weelde is verboden', zoo men ten minste hlet eten uit ae,n persoonlijke tel joor releds als 'Weelde beschouwt. In en kele maer verwijderde dorpen, is het stel sel der collectiviteit nog niet doorgjei- voerd. Maar uit vfeies, dat het ook daar zal Worde® toegepast, hebben de boe ren zich gehaast hun Vee te Verkoopan, te doode® of op te eten, tem einde' zich in een zelfde positie te "bevinden va® de n-ilet-bezitters, met Wie zij" zullen moe- texdeielen, Wanneer het collectivisme ook bij1 he® zal zijn doorgedrongen'. Ten ednd|a echter te voorkomen; dat zoodoende deize goederen hen zullen ontsnappien, hebben de Haiders de volgende Wiet uitgevaardigd/ „Die zijn koe, rijb. zWijn of zijn' Ren zal doiodeni, zonder voorafgaande toedatdin'g van het bestuur, zal voor minstens vijf jaar niaar SaloWky Worden Verbanlolen.'" Vela boeren, everiwël, d|ie .blijkbaar niet op de hoogte zijln van d|e ontzettende kwlellingen^ Welkei hun alsdan te Wachten rtaalnl, over- tredep dte Wet en gaan voort hun' bezittin gen fe verbruiken, in de mleienimg dat rijf te SaloWky zullen Worden gevoed en d'at wel ongelijk zouden hebben nji|et te ge nieten van hetgeen hun thans toebehoort. Onlangs zijn nog oproeren uitgebroken bij' deze boeren, en W'pl in dleln! Kaukasus, bijl Naltchik. T'wëe dorpen verzetten zich tegen da Guépéou, die hun landelijke op brengsten haddetn aangeslagen D» slach- ting was verschrikkelijk. Dia Guépéou, deze was uitstekend van toiliat en kopsri op de hoogte, dlaar ziji ibdjl eem Firianacih ertllfeur jm 'de leer was geweest. Hoewel Emi lie niet graag van perso neel veranderidle en een onbekenldle in Luis oom, kon Zijl todh heit veuzoeH niet weigeren en stemde zij; ar in, toe, dat Lu- cetrt», iZoo heette helt nichtje, tijdleilijk ka mermeisje wemd'. In den niamicl|d|ag kW,am Ludetrtë en E.milli.e was o,p 't eerste gezicht zeen met' haar ingenomen. Zij! had gevreesd, een aanstellerig, veeilait3clhieind' persoontje te zlüilëni aan(treif!fe'H e,n inplaats 'daarvan Za.g zij een flink meisje, dat alles dae,df, wat Ihiiaar werd gezqgdl eni op jdfQ wijze, waaroji lo'!et haa,r wend heiraten pn dat in 24- uur geheel1 op dë hoogt de gewoomtan h;arör niauwie Ook Dora Was1 met 'd'e nieuwe zeer ingelnomiem. „Emiiliie' vroeg rij' op del: dag, „Wat Zeg je van je mie meisje „"Van Lueietfe'?'» antwoordde idle Zuster, „o, ik vimid, dat rij' haar wark'feeea- goeji verricht.'' „O, 't een juweeltje. Ate d'e andere terug komt-, hoop ik', dat zij bij mij' wit blijveni.'' (Wordt vervolgd)'

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1931 | | pagina 1