SATERDAG 24 JANUARI 1931
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
f IN HET KRAAIENNEST
Het Dwangbuis
MIJNHARDT's
Hoofdpijn-Tabletten 60ct.
Kiespijn-Tabletten 60 c».
Laxeer-Tabletten60c».
Zenuw-Tabletten 75 ct.
Maag-Tabletten 75 c».
VAN HIER EN DAAR =j
i
I GEKKE GESPREKKEN I
^euillf
Was het zijn n
Alüte hout us geen timmetho,ut.
Uit on zo dienstjaren! herinneren wé pus
nog goed (dien morgan! .Waarop da com-
pagn-iescomman<d|a»',t voor het front van.
zijn troep ide verheugende miededenfiliin-g
deed, dat hij ya» plan was j>m acini (mu
ziekkorps op te richteur ian daarom ieder
soldaat, -dfte «en instrumie|nit kon bespelen,
(uitoóodigdle om buiten het gelid te stap
pen. Aan die invitatie wierdi ook gpvolg
gegeven door iepn jota'gmensch, wiens uiter
lijk zoo [wlqimig muzikale capaciteiten daad
v-erouAlersteUlen dat de kapitein dadelijk
aan hem met verwondering vropg: „maar
welk instrument bespteiel jij dam toch in
('s hemelsnaam."
Onvervaard klonk het antwoord:
„[Draaiorgel, kapitein.-
„Alp hout is, geen; timmerhout, viel
da kapitein uit, manjk dat je pp ja pjlaiats
komt. i
Neep alle hout is gepn timmephout.
Dii-e spreekwijze schoot ons te binnen tojen
w|ijr na hat herlezen vamj de verschrikkin-
gen der Russische houthakklerskampen op;
het volgend couxante»|-biérichtj,e stie|tan.
„Men meldt uit Moskou:
De Russische hout-esp|art-organasat\es
hebben de ondjerhanöejlinge» o-vter het slui
ten1 van eenja houtfevleningsovlereenkomst
met' de Ho-Mia»|dlsche geïnteresseerden be-
©ii»|digd. Eir is een contract tot stand gier
komen, waarbij voor IQ pet. meer [Rus
sische hout dan vorig jaar naar Hol
land geëxporteerd zal wordlen. Het oomr
tract loopt over het geheplle jaar 19|3il,.
Die Russisch© houtorganisaties hébben eem
voorschot op 'die leveranties ontvangen^1
Is het piet om in duizend' etrgjeraissefu
ta verv'al'en, zulke gpwletienlooze handels
geest. Alle©» omdat het Russische hout
n paar Wanten jper voet goedtoojper is,
vergeet men dat er het bloied fta» kleeft
van de duizenden' ongeilukkigen, die door
die Gcpooie uit hun eigen djorpe»- gesleept
z'ijn, om zonddr loopi en zonder voldoend»
voeding, ondier de bitterst© kwlelling «n
terreur tot idem d'wlangarhgid gedwongen
woidlem Om d|i© .paar centiem verschil
ziet men pver 't hoofd!,dat dlm'gWjP06!
contracten 't slavenfot ya» de siachiti-
offc-rs bestendigt pn het gevloekte Sovjet
bewind 'n steuni verhand "wórdt, waardoor
hét zihh niet alejan kaïn) handhaven, maar
ook vierder Jvérsprieiidpm- Met zu^ hout
timmert mep zijta eigen) schavot en dood
kist j i
c - UITKIJ1K.
brood verdienen vcor mijn gezin!
Het klinkt als «en hartekre.et en hat
heciflt ook de inzittende dame getroffen
Zi geeft den heer een wenk en deze
zegt
Handige werklieden fcan ik wel ge
bruiken.
Hi- vraagt dan naar de rieden-van de
weaklooshaid en pao verder.
Hi; stelt H'dnri een naamkaartje. teil-
hand en tze|gt:
r Bied u morgén aa.n op dit adres en
die zaak komt well klaar.
De auto' glijdt nu glimmend verder.
Met licht gemoed stapt Henri huis
waarts.
Zoodra hij .binnenitroedit h-ebben de huisi-
genoote» de .verandering in zijn wezen
bemerkt.
Hij kan pu niet pnders dan z-ij|n ha.rt
luchten.
Nu is het raadsel opgelqstzegt
moeder. Dcy-h waarom moest, gij alleen
lijaen. Z,i,in ,wiji cr niet om samen lief' e.n
leen te- dragen
He.t. w era in het gezin- een heel vroo-
li,ke a.vo»d fin t oudste meisje, meest het
lied-eken weer ophalen, dat besluit- met
het. zedelesje
„Waar menschep strijden, helpt de
Hem'
(Averb. Wcekbl.)
ELZA WOLF.
Ervaringen van. een gevangene...
door J. L.
in het begin was het vreeselij-k p,ein>-
zaam in de cel en de .uren kropen traag
voorbij, ik controleerde den tiijld naar
dc regelmatige aflossing van de wacht en
naar de wisseling van dag en nacht. De
dag- b-eteekende een. klein beetje licht, in
elk geval was het beter dan de duister
nis van hét graf gedurende dien nacht, in
onze cellen was de dag-schemering, een
schaduwachtige schijn van de lichtere
wereld daarbuiten. Nooit was het licht
sterk genoeg om erbij te. kunincn leze».
Men lam- alleen g»,an liggen e,n clan
denken., peimizen.
Mijn bed was een dunne, muffe, stroo-
matras, .die op de» grond in de cel lag.
Een dunne, vuile deken was allies om me
te oedekken. Eir was gaen, stoel', géén
tafel nilets1 behalve de strooizak- plm do
duppe versleten deken. Ik ben nooF.|t. gp,-
wenu geweest, lang te sljapen en mij'n her
senen waren altijd druk beJzqg geweest.
In. de cel verveelt men zich oneindig,
ieder oogenfeMk we-nec-ht men naar den
dood en het ee-ncige middel om -zich to
verzetten is de slaap. Ik maakte er om
zoo te zeggen een dbudöo "van. I-k was
tenslotte in staa.t 10 pur, daarna 12 uur
per- 'dag -te," slla.pen en langzamerhand
kwam ik tot 14 en 15 uu.r. Maar vepd-er
bracht, iik het niet en zoodoende was ik
nog' bedwongen, om wakker te Liggen on
te denken, al maar door peinzen. En juist
hierin loerde de waanzin op e.em man iplet
een werkzaam brein.
jk trachtte middelen te vinden, om do
uren, dat i.k wakker was, door it.e komen,.
Jk verwerkte heelie s-entos getallen tot do
tweede en derde macht, e.n door mijm ge
dachten e.r geheel op te - conCentreareii,
kwam ik tot verba.ze.nde geometrische
reeksen.
Alleen in mijn verbeelding zette ik ook
de stukken op het pchaakiboa-d en speelde
in gedachten een be-efe partij totdat m'n
tegenstander schaakmat stond. Toen ik er
echter een groote vaardigheid in verkre
gen had. verloor het spel juist zijn aan
trekkelijkheid voor mijl He,t wias slechts
hersengymnastiek en het kon nooit een
echt spel 'worden, wanneer dezelfde speletr
beide partijen spelen moest.
En de tijd kroop traag an aeer lang
zaam voorbij-. Jk speelde met vliegen, ge
wone kamervliegen, die met heit grauwe
licht in mijn cel kwamen en ik bemerkte,
spoedig dat zij graag speelden. Wanneer
ik .op den vloer lag trok ik' b.v. in mijn
verbeelding een scheidslijn over den muur,
ongeveer drie voet bo-v-ein den gro-nd. Zoo
lang de vliegen boven den streep bleven,
liet ik ze met rust. Op het oogenblik
echter dat zi; onder de streep kwamen,
probeerde ik ze te vangen, Jk "fcoogde
er natuurlijk goed voo-r, dait ik hen. niets
deed en langzamerhand wisten zij even
goed als ik, waar de lijn getrokken was.
Wanneer zie lust hadden om te spelen,
gnigen ze onder de streep zitten ein, soms
kon° ik wel een uur lang op deze manier
met een vlieg spelen. W;e,rd de vlieig
vermoeid, dan ging ze boven de. streep
zitten om uit te rus-ten.
Geloof' me, ik kende mijn vliegien. He,t
was verbazend, hoeveel individueel© ei
genaardigheden ik bij hen- ontdekte. Iede
re vlieg was een individu op fdch zelf',
verschilde niet alleen ,va.n de andieren in
grootte, kleur, sterkte «n snelheid .bij heit
vliegen, in de manier van vliegen en de
manier van spelen, zich te draalen en op
te st-igen, rond te cirkelen en weg^ te
vliegen, over den muur in de gevaarlijke
zone te loopen of met zic'h te laten spelen
en ergens binnen de y-erboden zon© te
landen ook in temperament en karak
ter bestonden er groote verschilpunten.
jk kende nerveuze en flegmatieke ma
turen, daar was een kleine ondervoed»
vlieg, die als het ware in razernij vlie
gen kon, nu eens woedend op mij dan
weer op een andere vlieg.
Ilebt u wel eens ooit een veulen of' een
kalf de aohterpooten uit zien slaan pn
als razend over de weidie zien schieten,
enkel en alleen van kracht en levens-
lus1, die zich op delze manier uiten moest
Zoo was er ook eien vlieg bij ziiji speel
de het meest van alle die, waarneer het
mij drie of viermaal gelukt was haar le
vangen., zóó uitgelaten vroolijk was, dat
zij als gek rond mij|ni hoofd snorde,
jk kon al lang van te vore» zien, wan
neer een bepaalde vlieg zin kreeg om to
spelen. Alleen op dit punt zou. ik u -al
wel duizend bijzonderheden hebben ku.n-
nen vertellen, waarmee ik u echter niet
vermoeien w-il-, ofschoon juist deze bijzon
derheden mij in deze eerste periode van
mijn eenzaamheid hielpen-om niet. wanho
pig en levensmoe te worden.
En toch heersehite er geen volledige
stilte in mijn cel. Al heel spoedig hoorde
ik een zwak, heel langzaam geklop mol
onregelmatige tusschenruimten. Uit de
verte hoorde ik tegen kloppen, nog zich-
ter en langzamer. Telkens werden deze
o-el'Uiden door de woedende uitroepen deir
■bewakers onderbroken. Op z-ekeren da.g
toen het kloppen te lang duurde, werden
hulpbew-ake-rs geroepen en uit het leivein
dat. toen volgde begreep ik, d.a,t er man
nen waren, die 't dwangbuis aankregen.
Dat was gemakkelijk te verklaren.
Evenals tedere gevangene in Sant Quen-
tiin wist ook ik, dat de twee mannen in
de afgescheiden cellen. Ed. Morell en Ja
ke Oppe-nheianer waren. En ik wist ook,
dat deze beide mannen elkander door te
kloppen met de vingers allerlei woorden
en zelfs heéle zinnen aan elkander [wis
ten over t,e brengen en daar straf voor
kregen.
Dat de code-, die z-ij gebruikten ze,er
eenvoudig was, betwijfelde ik ge-an oogen-
■blik, mna,r het duurde toch. nog „unen,
eer ik dat. geheimschrift kende.. God iw-eet
hoe gemakkelijk hét was en toch viel het
mi, ontzettend moeilijk de sleutel hiervan
te vinden. Toen ik hem eenmaal gevon
den had, bleak h.et ook zeer eenvoudig.
Het allereenvoudigst was wel de. truc,
die mij het meeste hoofdbreken gako-st
had. Niet allean verwisselden zij ie,daroin
dag de lettors van het alfabet, (waarmee
de code begon, zij .verwisselden ze zelfs
bij ieder gesprek, ja zelfs midden in een
gesprek. Zoo bagom 'ik op zekeran dag
de code bij de, juiste letter, begreep 10
heel© zinnen en de volgende keer dat zij
met elkander spraken, geen woord, geen
lettergreep! Maar nooit vergeet ik heit
wat zij zeiden, toen ik hen, voor de eer
ste maal verstond!
„Nu Ed wat zou, je nu
voor sigarettenpapier en een
buil t<ah|a.k g£ven?" vroeg een v'an
de twee.
rk had wel kun-neu roepen en gillen
van vreugde.
Hier had ik immers gezelschap, hi«r
nad ik lofgenootenJk luiste-rde gespan
nen en de tlichtstbijzijinde van dé twee,
dus Ed. Morell antwoordde
„ik wilde graag - twintig
uur in het dwangbuis zitten
voor een buil van vijl'
cent."
Toen klonk de stem van den bewaker:
..Hou op Morell!"
Men zou misschien meenen, dat men,
wanneer men iemand tot l-ev-ensalanige eiem-
zame opsluiting veroordeeld heeflt, hem
reeds het allerergste aangedaan haeiflt wat
er toestaat en dat een bewaker gaan. mid
delen meer ter beschikking heelt om izoo
iemand te dwingen het kloppen achter
wege te laten. Maar hij heeflt immers
het dwangbuis. En dan honger! en den
dorst... en de zweep
Werkelijk, een man in eenzame op
sluiting is totaal hulpeloos.
In dezen naciht hield het kloppen op
en toen het weer begon, was ik geheel
in de war. Tot nu toe hadden zij het
zóó gedaan, dat zij de -beginletters in. d'o
code verwisselden. Maar den sleutel had
ik' toch gevonden en én den loop van
enkele dagen kwam hetzelfde systeem
dat ik begrepen ha,d, weer teriug. Ik
wachtte niet, maar begon direct.
„Halloklopte ik.
„Hallo, vreemdeling", antwoordde Mo^
rell en van Oppemheimer k.Wam 'n be.-
ric-nt: „Welkom in onze stad."
Zij waren nieuwsgierig wiie 'ik w-a-s en
voor Ircelang en waarom ik veroordeeld
was. Maar ik wilde in de eerste plaats
weten welk systeem zij volgden met be
trekking lot de verwisseling der begin
letters Toen konden wij een geregeld
gesprek wieren.
Het was een groote dag de twee
levenslang veroordeelden ha,dd'en een mak
ker bigekregen, al namen zijl mij- ivoo,r-
loopig neg maar op piroef. Zooals zi;, mij
let,er vertelden, waren zij' bang, dat ik
een spion was. Dat was n.I. vroeger meeds
gebeurd en Oppenheimer had' zwaar moe
ten boeten voor w-at hij den spion-direc
teur van Atherton ha,d toevertrouwd.
Tot mijn verrassing, ja. laat mijl maar-
zeggen, tot mijn groote vreugde ken
den zij mij' allebei en wisten d'a.t ik on
verbiddelijk was. Zelfs in het levend gra-f
waar Oppenheimer nu reeds 10 jaar had
doorgebracht- &a,s mijn beroemdheid óf
liever mijn beruchtheid dóórgedrongen.
Voortdurend werlUen wij gedurend© d'e-
ze dagen uitgescholden voor ons geklop.
Maar wij konden het niet laten. De twee
levend begravenen hadden aein makker
gekregen en wij hadden elkaar zooveel te
vertellen, waarvoor de manier waarop
wij het elkander konden mededaelen bui
tengewoon langzaam was, terwijl ik er
bovendien nog tang zoo geroutineerd niet
in was als zij.
Bij Apoth. en Drogisten
„Wacht, tot dikke Jones vanavond
komt" klopte Morrel. „Hij verslaapt het
grootste gedeelte van zijn wacht en dan
kunnen we met elkander praten."
W-at hebben we dien n-ac-ht gepraat
Aan slaap dachten we niet. De dikke Jo
nes was een grimmige, verbitterde man,
ondanks het feit, dat hij zoo di-k was,
maar wij zegenden het vet, want het
uroeg er toe bij, om hem gemakikelijik! te
doen inslapen. Toch werd hij in zlijjn slaap
lelkens gestoord doox ons voortdurend-
geklop, zoodat hij ons herhaaldeliijlk uit
schold. En van de andere nachtwakers
kregen we niets dan vlóéken te hooren-.
Den volgenden morgen werd het her
haald kloppen gerapporteerd e-n wij moes
ten zwaar boeten voor oms gespriek, want
om 9 uu.r kwam inspecteur Janrié met
verschillende bewakers om ons hie.t dwang
buis aan te doen.
Vjer en twintig volle uren moesten wij
ingesnoerd en hulpeloos, zonder eten en
drinken op den grond blijven liggen. Dat
was voor ens een duur gesprek geweest!
De strijd tegen dia internationale
misdadigersheiideii.
(Ondier -de vella -oontjerantias, wtellca in
de» laatsten tijd plaats volnlden fep- be
hoeve van do v|erb|etering van d|en plge-
moenen toestamjd jn Europa, is zeker (ito»
welke de samlénlwlerlsing dor 3 groote
mogtemidhecLcnFrankrijk', Ehftetand1 en
D-uiitschlamid, began d'e inte-nationalte mis-
dmd|igiersb«nlden tcpl doel had!, e|en der
zeer belangrijke. Mionsiieur Chiapp© epi
Herr Zorgi-ebe l'Uwamian naar Londen om
er m-et Scotland Yarid) die ©erste bespre
kingen te voenent iwfetk» dia gnqndsjijag
moesten worden .vani een nauwkeurige
samentwérking tusscheni die politie-autori-
teitan in de respectievelijke lanlden. Zij
wierdein- op de hoogte gesteld! tvan het
dletectiefi-systeem, dat idioor Sooitlandl
Yard Wordt toegepast en gavtem van' hun
kant uiteenzetting van hun speciale wlerk-
wijze. Na de verschdlllenffe besprekingen-
kwam men bot een max bevredigend' pc-
ooord cm ^verd beslofan tot eenTnauwje
samenwerking tusscheni dlei versohifl)snd|ei
landen, speciaal in' verband) mét) d© inter
national© misdadigersbepldietn. D-e tw©a be
langrijkste en tevlepp voor ds batrtokklein
personien meiest Wintetgevenidlei vormen v'an
internationale misdaden zijin zieker wtel
de handel iin blanke slavinnen en die in
verdoovenide middelen. Ziji strekkeinl zich
uit over d'e geheel© Wlercld, doch d'e han
del in blanke slavinnen heelt speciaal in
Zuid-Amerika ha,ar grootste „afzetgebied)"
terWijl de handel in verdoovónda middelen
meer in Enropa zelf haar terrein heiaft.
Zoo hoeft De Manfri'ed, een d)61 bekendste
smokkelaars in, verdoovende midd^-feni,
niet alleen Diuitschlaald )©n Egypte, maar
ook een groot deel dier Oostelijke landen
voorzien van groote hoevfeél'hedleini co
caine;, morphine, opium, enz. enz. Hdjf
Vierdieinde er milhoeuenl mede en. hoetfvlell
zijn agenten werd|e-n ontdekt en men pp
het spoor kWam van zijd Wierktvijze, js
hij tot pp baden nog n(iet in haindlan d[ey
politie gevallen. Zïjta voior.n0,ajnste cen
tra Wanein Phrij's en Hamburg. J/uani [Ve
lasquez de „ongekroondf-P konling dér
Spaansch-Amerikaajisehe blanke slavinniein
hanidieiLaiaxs, die over ie©n haell leger vian
agetnten beschikt, dje- lover de geheeld
wlej eld verspreid zijln en die een oplossing
kunnen geven ovter zoov'ele „ve.rmist(-f
vrouweni, bezat speciale; „depots'' in die
Fransche -en Bujtsehe havlenlpl-aatsen, en
is nog nooit idoor die politie kunlnen gepakt
wiordieni. Dat, dé vel'e, banden,, diiei zich
bovendien met banikinblraklein, bozig hou
den, nog Iw'eliig tierieni, komt, Iwjal op de
moest sprekeinlde wSj'zo tot uiting, als
men dc. moderne bankgiebouwen ie,ems na
der bekijkt. Dezie zijn bijna fortflnl gelijk.
Ook het véiwalschon van muntten an
bankpapier vindt mqn| nog op grooto
schaal toegepast en miet behulip v,an de
teennste middelen slaagt meia er zejltfe
in de -experts tja bedlréegen. Op dit laatote
giebiéd zijin het vooral d(a Russiep, dia
zich hier speciaal /op toetagggiji, Hp(b
ornaamste centrum vKmr de vlalephie
munters is Mosoou en vendlar Landen. In
verband met d'e hi(eirbov|ein genpprnde in
ternationale misdad!igersble|ndien is het dam
ook -npiadzak|eli]ik, dat vlain de aplderetn khnt
e,e» samenMefrkiPg bestaat tusschen dia
frérschülenlde poüitievautoriteiten, telpetnde
hieraan, ©enigszins paal ie» perk te etóljl&n.
D-aarom js hot -een vlarblijldiend verschijin|-
sel, dat jd|® bespneürifngie» tusschem die
Fransch-e, Engelsche ie|nl Diuitsche politto-
experts zulke gqeide resultaten hebben
-opgeleverd met het gevolg, dat er vpwrt-
aan ©en nitwisselimig zal bestaan va» nieu-
'wle methodes Ie» 'wlerkwij'zen é|n! er tev-ems
iae,n nauw contact Wordt gevormd inzake
d-an inlichtingen fketnst. Boviemdie» Z1dr
le» verschillende dietectiavanl Wordten uit-
gdwiissold om ee» studie te maken vami
d-e systemen, Jwtelke elde-rs -wtorden toeger
past. Zoo is dit dam dé eerste stafp op de»
weg van (d'e jntermiationala samaniwlerkrng
ter bestrijding van de misdadige-rsbemidle»,
doch miani behoort verdler te gaan. ,Wïa»t
o.,a. Ital;i-ë, 'Neiderlapld, Roemenië, Luxem
burg, enz. staan miog buiiten dit verband'.
Hoe gro-ot-er het vterbanid is, hop, minder
lanlde» eau toevluchtsoord zulle» z'ij» vöor
verdachte individuen. Hauster, dq bek-e»|de
oplichter, leeft hier rustig in| HoRand;
na ©lders eien aardig fbrtuinl ,te hebhe»
gemaakt. 'D:oua»e, passencomtrola e» do
vremndelittgendieolst in het algemeen spie1
l«n een uiterst bcdhlngrijlke rol in fte OP"
ring van international© misdadigers. Daar
om is ie©n yerdere, nauw© same'nlwërking
nioo-d'ig ©n zal dlit h-at öönige middejlj zijln
om het op zooi schriikbaremide iwhj'zta toft-
nemende iiin(t|ernationaI,6 misdl[a|dien tei be-
strijldein-. .1
Het onderho-ud va» dén Dein
te Keulen.
Op- het laatstgehouden congres voo-r
mdnumenlen-beschercniing t© Ke,ul©n hieaft
de dombouwmeester GüldenpJlennóg e,an
overziieht gegeven van de schade aa» de»
Keul'sohe-n dom door verweeteng. Van do
schijnbaar wiillekeuriige wij|ze de-r besahta-
digingen die- tot heden een raadsel- twas
meent hij de oorzaak te hebban ge.vo-nden.
Zijn theorie- is aflgelieid van de waarne
ming üat de verweering, dein seihéal-vor-
mi-ge afldadderi-ng als gevolg va» korst-
vorming waarondeir: c-en witae-htig poeder
een zwavelhoudende verbinding is ont
staan, zich steeds voordo-et aan de va» d-e
hoofdwindrichiting afgekeerde, dus op be,-
schutte niet door den regen geifcioflfe»
plaats-en. Hi-er verzamelt zich het neer-
slagwater e-n de zich slechts enkele mi-
l:i»ete-rs onder het oppervlak doordringen
de verdamping voltrekt zich op de be,-
sflhutte plaatsen heel langzaam door ach
terlating van in het water op-gploste zwa
velige zuren. Waar het wa-teir volkomen
en gemakkelijk door de steen gaat en
deze aan alle zijden door den wind wordt
getroffen, dus spoedig droo-g wordt vindt
men ge-en vernielingen, zoar kleine o,m-a-
menten zijn merkwaardig goed gebleven,
alle Mi-ddcleeuwsehe waterspuw-ers zijn
gezond.
Het constaie-eren van deze fleitem ma
ken het mogelijk de preventieve en ge
nezende maatregelen zaakkundig te kie
zen. Voorspringende gedeelten als lijsten
worden zooveel mogelijk af'gtedekit en
daarmede de geornamenteerde friezen on
der de lijsten bescdhermdalte Vernieuwde
dee-len 'worden zoo gemaakt (lat het water
gemakkjelijk kan afvloeien. Voegen wor
den Ibij be-1-anigrijjk-e deeïen volgegoten met
lood, enz. Wate-rkeerend-e besteijkin-gsmid-
clelen -bieden geen resultaten. All-een van
het toet lood bespuiten (sehioopeeren) hee'f't
hij goede verwachtingen. Hiermede wor
den zorgvuldige proeven genomen.
Ove,r ren tijdperk van 25 j-anen |Zij]n aan
den iKe.ulschen dom proeven genomen met
de meeste bekende steanlbescheirmingsmid-
delem. G-een entael middel heöflt blijken
gegeven ivan eenig succes. Lood is, izoo-als
vers,ehi!leinde- 600 jiaren oude voegen aan
den Dom bawijzcin oniverw-oestbaar en
Gül-denpfnniniig iverwac-ht hiervan veel suc
ces voor hot behoud van het monument.
Ook 'bij den moest gecompLicieierden v-orm
is mot do spuit ©Ik vlak te bereiken. Ook
■nccimt hot lood in den loop van d-en tijd
de 'dontóeiijgrijze kleur aan van de ge-pa-
tineerde ate-en.
Het anstcrlciijik eiwit.
in het tijdschrift vo,or Medische We
tenschap, geeft Dr. E. Seist (Fre-iburg)
eetn artikel o.ver de resultaten van heit
onderzoek r,p .de Egyptische mummies.
Natuurwetenschappelijk bestaan resulta
ten in hoofdzaak hierin, dat de eiwit-- en
zuurstoi'houdende fermenten in den mensch,
meer dan duizenden jaren kunnen be
houden blijven en »a dezen tij|d zelfs no,g
in werking treden, wanneer hiervoor de
gunstige en noodzakelijke voorwaarden
aanwezig zijn. Om dit te b-ewij'zen gaf
men guin-e-est-he biggetjes, die vooraf met
zenuw-extract van mummies behandeld
waren, een injectie van me-nsohelijk se
rum, en in de meeste gevallen verwekte
dit de allerzwaarste ziekteversc-hij-nselein.
Ook bi de minder labiele zuurstof' kwam
men na de p-roeven tot het verra-ssend
resultaat dat me-n hier met de weririn-g
van een zuurstof' te doen had, dóe duizen
den jare-n geleden ingeademd, 'door hét
b-loea in het weefsel en in de zenuwen
geveerd werd, en daar o,ver den afgrond
van duiizenden ja.ren behouden He-e-f. Heit.
rajdsel dat de fermentwcirkiinigen die aan
het stoffelijke in den mensc-h gebonden
ziin, meer dan duizenden jaren kunnen
oestaan, ligt aan de Egyptische methode
van balsemen, die men thans no.g niet
kent.
De eetlust va» e«» 100-jarige.
Christina Sonersty een Engelsc-bë dame
die dezer dagen haar honderdsten verjaar
dag vierde, schijnt een ben'ijjienswaardigen
eetlust !tle bezitten.
Op dezen feestdag at zij om .9 uur dep
morgens een behoorlijke portie ham me-t
een eitje, en om dezen maaltijd beter naar
■oinn-en te kunnien krijgen dronk z-ijl gr
eeuige kop-jes the© bij. Om ©l'fl »ur nam
zij ee|n flink stuk van een ©endenbout mat
bloemkool e|n daarna nog twee porties
ponding. Om 5 uur na den middjag ver
scheen de verjaringstaar-t o,p tafel, waar
van eer mooi stuk naar binnen gewerkt
(werd, ein s- avonds om 9 luur halcl het
feestelijk souper plaats, waaraan o>ok de
oude vrouw deelnam en een halve kip op
at, waarbij zij' ver-schillende tassen thee
aronk. Naar verzekerd wondt-, zon d'e
100-jarige na dézen gewichtigen dag uit
stekend geslapen hebben.
Opzienbarende uitvinding.
Uit Wean-en wor-dit aan de „Yoi-sisisohe
Zealunggemeld, dat de Weensch© cihei-
micus dr. Perdinand Ringen patent heeft
genomen o-p een „e-euwigen lucifer die,
naar hij beweert, 600 maal kam worden
opgestoken. Die gehééie lucifleir is ver
vaardigd van het aelflde c-hloraait, waar
uit net kopje van den ZiWecdsic-hen lucifer
■bestaat, doch dr. Biinger is ein in geslaa.gd
hieraan een stof! to»e te voegen, die door
de stikstolbiritwikkéling tijdens het bran
den, het ujbblussc-hen vergemakkelijkt en
bovendien ver-hindert, dat de lucifer bij
geringe- warmteontwikkeling van acl'fl- in
brand geraakt.
Deze door dr. Rrjnger uitgevonden stóf
its niet onitpiojlbaar, onb-reekbaairi en nie-t
zwaarder dam e-en Zweedsc-hen lucóflein. Dr.
Ringer wil de nieuwe lucifer op de markt
brengen in den vorm van lippenstiften,
iedere stiflt zial vijf tot zes lucifers be
vatten en veel goedkooper zijn dan pn-
gevcer 3000 ZiWee-dsche lucóflers. Ook do
fabricage mo,et weinig geaomplieieerd zijn.
Eenvoudige machines zijn yoldoiendie- pm
de brc-i te persen e» in den vown itjef sn|iju
den.
Dr. Ringer gaat naar- Zurich, waar
hij met vertegenwoard-igems van, «en groot
Amcrik-aansch conclerni o,ver het in om
loop brengen van zijn uitvinding zal
onderhandelen. Do Ameirnkaansche belang
hebbenden hebbe-n -een rapport laten, op
stellen e,n een proef genoiemem. Deze (prioeif
is reeds geëindigd en gunstig veirloopen.
Dr. Ringer, die d-e tecihnisicihi© naadgever
van vele <gro.oite fE/rma,'s- en ook mede
werker aan de t.ecih,niisejh« valtpens is, is
door een toeval op dit d-enk'beeld1. geko
men, toen- tijden» ee-n conillerentii© te Pa
rijs zij» lucifer uitging alvorens hij ©en
sigaar kon o-psteken. Sedert dit oogenblik
liep hij rond met het denkbeeld 'van den
„eeuwigen lucifer". De- uitvinder acht
massaifabriicage absoluut mogelijk. Hij
heeft zich nog niet met het Krengcr-
eoneern in verbinding gesteld. 1 i
I
I
Bureaux van Redacti:
Telefoon Interlocaal
Bijkantoor MIDDEL
GROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
TOPPUNT VAN BESCHEIDENHEID.
Dé mij'nli-cer, jdü© het laatste top-punt!
van bescheidenheid) vertegeplwoordigt op
achterbalkon van de tram staaindie: WiR
u zoo ivnileinKMijk zijn» u|w| vöet vlaln, mijn
voet to lfichtetni? Ik mo|at er hier bijl id|q
volgitin|d© halite u|it|4 I -
'N NI-EiUWi SPREEKWDORD.
„Vroeger Iw'as -'t sprepkwioor-d, dlat hot
moeiil'ijk is, leen. naailld ilnl ©pn hooiberg tei
viiinlden, maar tegem|w|oorddgdlat -'t mo»-
lijk js, leen naaild in dé hand' .van iaën
vrouiwl te iViinident
DISCOURS-.
„Wat zijln jwij eien gekteaifi'-'-'
„Spneek dn het lemtelviould', alsje-hjlieif.r1'
,,'Wat ben jij een gekl'-'« I
'T HOPjELO-OZE GEVAL. r
D« aböimé: „U heeft m|e| [wjéér '»e»|
verkeerd nummer gegevte»-)'-11
D© telefoniste: „Wijt u h©t nummep:
nog eens zegg|e|ni f
Die aboniné (gelatejnl)„556§p-!.
U© telefoinlisfa: „5538"'.
-Lie abonné (volkome» gelafjan): „Voor
uitIn ?s hemels naam d|ain| maar.'''
Domme Monn
Jn de „Banier" van
in het geschiedkundig
lips van Marnix het vo
„De geschriften dei-
telen, waarop de Kerk
bo-uwd is, zij» in de O"
tijd onbekend geweest,
zulke diikkh duisterni
gewoonlijk tevreden stel
nnhoud met hetgeen de
geestelijken er van. mod
waren miie-t slechts hoog
ook vast besloten om
gen te handhaven als d
hun rijkdom, grootheid,
Js dat geschiedenis,
vere waarheid, die het
blad zijin lez-ers opdisch.
De geschriften der pn
len waren iin de Chrisite
kend. Lez-en wij: maar
Patrologie, nemen wij ah
eens den H. Bernjardus.
ten volgt d-e eene tekst
op de anderen.
Maar ook het gewone
dit kon lezen, las gaarn
H eeren. Waarvoor dien
vele handschriften. Nog
alleen van het Nieuwe
2000 handschriften.
Doch wij willen op dit
ingaan.
Dat zou geschied zijn
dikke duisternis, toen er
de monniken leefden.
Toen Luther kwam
Wie was Luther?
Een monnik, een dier
meer en niets minder da
monnik.
Een monnik ontstak d
zuivere protestantsche lee
Hoog wordt in onzen
anze hedendaagsehe besc'h
vaak voorgesteld als de
dige wetenschap.
Beschaving en wetense
zoo algemeen en zop hoe
óe eerste eeuwen der
tegenwoordig; het zou o
zijn zoo er op dat gebie
gang was geweest, maar
het recht om te beweren
geestelijken onwetend w,a
Zij, die dit beweren,
w ptendheid ol' gedreven
zulke» verheffen zich
onontwikkelde volk, dat
'bedrog en dwaling, lan
waarheid is gebleken.
Mensehen, die nu nog
monniken onwetend w,a
tuigenis af woor hun eige
Veronderstellen wij echt
monniken zoo pnwefend
als- de andere rangen
voi»s, dan nog zou hu
daarover gemaakt kunne
nie! de .wetenschap maar
j J' doel van het mon~
monnik, zoo Jeesi ik in ee
van een m-iet-katholiek, j
afgezonderd van de werel
ter leeft, ongehuwd blijft
aan den godsdienst wijdlt
Monniken waren niet, z
in het gereformeerd dagb
vasthielden aan hunne ov
den grondslag van hun
heid^ stand en roem, neen
dreef hen paar het k]0os
te worden opgenomen, zei
aan hun jeugd, schoon'
rijkdom en macht. Kon-
troon en vaderland, om
oer kloosterlijke dienstba
-komst te gaa-n verbergen
voorspoed hen tegenlachte.
Engeland a 111 een leverde
reuwen, aan de kloos.
magen en koninginnen, e
deel der beroemde monn:
VRIJMOEDIG. i j r
Een iwiaschvrouw bracht slechts vijfi
owrh-em-den tlerug van 'ni klant, d)ie, er
haar zes te !w|asschani ha4 gegeven. Zijl
-wós erg naiar ovefr het v)erl|ies -vlan dja.t
e-en-e hemd en kreeg er tr,a»(en van in -die
oogan,, z-aoid'at dio klant maanida h»ar tö
moeten troosten ttoior tq zeggénl:,
„Kom, moeid|artje, huiil maar nji|©t; hoe
veel ben jk u schuMSg if--
,,V|i|er stuivers per ovlerhemd!, mijnhq-f
dat js vier-eini-fwiintig stuivters.'"
„Maar gijl brengt er mij slechts vij®
terug.t"- i
„Diat i-s zoo, mijnheer, mapr ik had het
6d!a roods gdwlasschani jen gestreken), voor
ik het verloren hleib-j"1
„D-aa is het juist, hernam dte go/r
dliga klant ziehier ulwj vi|er-en-twi|ii.tig
StuiVWS'fi 1 1 I l Toen hij het hotel had
ZI.J WAS P,'E| EERSTE. weTfoTeriuS Sat-
Klmiiins zus zit op dien gron/ll jpn cqn - B deel uitmaakte van de
zoimwstraal vailt diaor het ra,am juist pp S j>,&rz.?m©ling, dat het ten
haar blozen-dé "wlang. Met dia halnd pro- bewijzen -zo» mjn> ^on-d hij
beert zie- |d;e straal Iwbg te vegen, wa»' m Wa?ld'Si dat de camée h
t liic-ht hinld;©rt haar. Maar dat gaa|t na- meJulft-ouw- R©msen ver-to
tuurlijk »i©t. v I
„Hè ma, -dlié akelige zon schijnt n|et i"
mijn gé'zteht." zegt ze boos.
„Kiindj-eHi-eï1, ga dian ergens a,nderS zit'
19
Hij wist, dat, hoe kc
I moord ook werd begaan,
°e bedrijvers hevig sch:rol
f ia-ter ihet verminkte 1
zage-n.
ten;," raadt majma.
„Niee ma, d{kt idoe jk' noiet. Ik1 Z'at hie?
't eerst.'' i
,i"u 1 ifh'oi3"w' H/emsie
wees z.,. toc,t wel^ dat"jj_
wmT j!° betrekking moe-
wilde hij trachten, °hem
te doen vallen.
Nu ZOa hij- hem kuMe
mede inaar boven te gaan,
ïfdit,i,dai.l!Ï de schu
ZOU hij zich voldoend-
scken.
om geen
viülTOe
-Daarom imoest de zaak
■aangepakt.
e iwet
onitroerin^
ai
