rt maar
rachtig.
[LOTERIJEN
'INNEN:
e partij
JIS TE AMSTERDAM
ENHUIS TE ARNHEM
12 ESSEX-AUTO'S!
BARE PRIIZEN!
Voor Heeren.
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
ÏHE COURANT
ïhenez
Wollen Sjaals
nen
lEGDE
BEKHUIS TE AMSTERDAM
p IM HET KRAAIENNEST 1
LANDBOUW EN VEETEELT
ALLERLEI
I GEKKE GESPREKKEN I
ANELLEN
NS-BLOUSJES
i jaar, 69 cent
ging 1 cent
tikelen niet van de
15 pet. korting.
•RIJ AMSTERDAM,
ERIJ GELDERLAND,
TERIJ
en volgen direct daarna.
G HEDEN
a f2,50.
«n Min. v. Juni.)
JGBAAR BIJ
istraat 5; L. SCHEFFERS,' Lang®
ijngaardstraat 9C. DE KUBBE i
tELD, Vogelenzangscheweg 73.
ilhelminastraat 164b.
Amsterdam, Postgiro 161500
n na de trekking
verkrijgbaar.
NVRAGETOEGEZONDEl'ij
Helderziendheid.
We hebben met helderziende! juflfrou.ws
nooit veel opgehad, omdat het schijnt dat
wat zij aan helderziendheid des geest,es op
andere vrouwe® voor hebben, ten. koste
moet gaan va® de helderziendheid .van
haar uiterlijk, wat wiji geen goede pruil
vindeD. Beslist antipathiek stonden .wij
echter tegen de heldeirziande kwakzalft
sters, in de wandeling heter bekend als
„slapende dames". Niet dat we persoon-
lijk bedrogen m&t haar ul'Ür'W'amen, doch.
we hebben paar kennissen gehad, die
de dupe van haar uitgeslapenheid werden.
De een leed volgens de Vertrouwelijke (ber
kendmaking der somuahule aan aver-
kropte zenuwen op zijn maag, de tweede
sukkelde aan leewater in zijn knieschijf
en hij nummer drie heetten de lastige tjril-
lingen in zijn linkerarm te ontstaan, dooir-
da? zijn kleine hersenen af en toe onver
wachts op de granite versnelling gingen.
De diagnose kan juist ge.weest zijn, maar
het onheilhreugende im hun histories was
't feit, dat zij alle drie hetzelfde drankje
kregen, dat op de eerste reuk scheen te
bestaan uit 'n combinatie van geest iv>a®
salmiak met bloem van zwaVel, tezamen
gehouden door 'n liëering van eau. des
Carmes en dropwater.
De maag van den man met de over
kropte zenuwen heeft het zoo benauwd
gekregen na het gebruik van 't 'drankje,
dat zijn zenuwen er van door gingen;
voor de twee anderen brachten de inwen
dige oproeren geen verbetering, integen
deel.
Sindsdien schoren wij alle helder ziendie
dames over de ééne kam van de oplich
terij.
Achteraf is dit verkeerd gebleken. In
het feestnummer van de viereeniging te
gen de kwakzalverij, die dezo week 50
jaar bestond, kwam een artikel voor van
dr. Koopman, waaruit blijkt dat som
mige helderzienden, wel degelijk helder
ziende zijn, tenminste wanneer het haar
eigen kwalen betreft.
Het volgende stichtelijk Voorval ver
haalde dr. Koopman dan uit zijn Hang-
sche praktijk.
„Een der brutaalste oplichters van den
Haag, van beroep slapende juffrouw of
somnabule, w'erd o,p een morgen wakker
met verschijnselen, die zeer onaangenaam
waren. Natuurlijk denkt de lezer dat zij}
toen een ander voor zic'h liet slapen (aan
dergelijke producten is in een groote stad
geen gebrek). Dat deed de dame echter
niet. Zij liet mijl roepen en op mïjja
vraag, waarom zij haa,r eigen kruiden
smeerboel niet slikte, kreeg ik als (ant
woord een lach en een zeer veel
beteekenend knipoogje. De dame heeft
zic'h uiterst nauwkeurig naar alle medi
sche voorschriften geschikt en is zoo
van ha"ar maagzweer genezen. Lateir heeft
zij haar nobel werk weer opgevat. Be®
der eerste patiënten, die haar na haar
genezing bezocht, wa9 een man, dien ik
had aangeraden eenzelfde behandeling (te
ondergaan als die, waaraan zij haar ge
nezing te danken had. Eienige wekten
later werd ik' bij dien man geratepen.
Hi; was stervende, had een maagdoor-
braakhij vertelde mij; dat de somnabule
hem geraden had, vooral niet door' de
.dokters te laten knoeien. Zij gaf' hem
een kruidenthee terwijl hijj 's morgens
rauiw spek moest eten."
.-Wanneer nu alle zieken zic'h even
helderziende gedragen, als dezle helldietrt-
ziende toen zij in het tabberend kwam,
dan heeft ons praatje over dit, meirkb
waardig verschijnsel toch nog Wel zij®
nut gehad.
UITKIJK.
van het giegrom Van ha,ar Vader an na die
koffie trok zie Idlani ook baar mantel anh ien
liep ide straat op. Ze was besloten zich
verder (nergens iets Van _a®n tja trekklgn en
toch plezier te hebben; al Was Frans dap
ook {niet bij haar. Eten paar straten verder
woonde pen vriendin vair» haar die wfal
thuis zou zSjnt. [Daar Was ze /altijd Wolkom
en, daar in die® kring vtal® jonge menschen
Was laltijd vroolijkheid'.
Vlug (liep ze voort, langs de kwarto
muren van de groote fabriek, die plotse
ling Welvaart had gebracht aan het dlorp,
niet het miinst aam het ctafé van haar
vader. Klein en miietig figuurtje schoof rij,
onder langs die zware steenklomp gevan
gen in het leven1 van de groci-ondo pro
vincieplaats.
Na de fabrieksgebouwen) ging zij1 langs
de villa van den directeur, v|an jinganirtirs
enh ooggeposte beambten. Hjet Ware&jdfljen
fraaie gebouwen die deze mfenscbjen' 3>e-
Woonden, niet tuinen er omheatt .en hooge
hekken er voor. Anneke ljep stejeds Verdltór
WI 'de lang» stilfe straat, totrij*, kort voor
nel huis van dten dokter bleef stilstaa®'.
Zij zag eon figuur dat haar bekend was
den njwteg oversteken ®aar leen, d|ante toe,
die .nut hiet hek vani de dokterswoning
kwam. (Die dame kende rij; |w(el, h,et w|as die
dochter van die® dokter oni d'e hlqer die op
haart oekWam Whs niemand' anders dan
Frans, de mooie Frans RiedjWdjers.
Onwillekeurig Week Anneke IWat terrij1-
de paar bet Eek. Zij zag in hiet licht v,ainl
straatlantaarn, die boiidle mefflschWc
staan praten, dicht bij elkaar en vertrou
welijk. Toen haakten rij arm in grm en
wanldehton (Lalngzaam den .apdjeren kant uit.
Anneke 6toinld met open mornd hen pa tja
wheals rij zich daar; langzaam ver-
Wijtterden. Hu kwamen zij in het licht
der tweedie lantaarn, helder én' geel nu
en doken -weer langzaam Weg in de vol
gende duisternis.
Met moeite kon Antieke hlan volgeti tot
ze in het hcht van dedierde «laait,aarn kwa
men.
Me^ stippen kon ze heniniog zilen
viiMH ri"5"10 lantaflrlnl> dlaarna d|a
viyfde passeerden en todn' Werd! voor haar
de lange rechte rij van ged|e -lichten tot
een streep, dre vervaagde in die traan,
floersand' ,voor haai' ooge®. Zij! witdlel®
die tWtae volgen, kijken waar zte'bfevfanl
Fratns roepen, scheldlen', maar zij kon
geen stap verder dóen tón1 haar stem was
weg. I I
Eindelijk, toen een nidjling vainl koud'e
haar dóór het lichaam gimg stond! rij op
uit haar verdoowlitnig tón liep snel' naar huis
Zonder haar vadier te zie® gSng zijl naar
boven, en sloot zich in haar kamer op.
Zij, pakte papier en. oen potlood. Nog
nooit had ze aian een' .-jongeni - een bripil
kunnen schrijve®, maar ntog nooit ook
had een jongen haar zooiets aangedjaoH.
Kort en verward', met enlrele scherpe
scheldwoorden er in schreef zij lilem eteh
brjefje, tóe® afscheid'^voor altijd!
Dienztótflde® avond nog bracht zij liet
weg naar de post, omdlat zo zelfs niet
in de nabijheid van zijn kosthuis |wild:e
komen-. i I
Ze was geslagen!, en gekrenkt in haar
Waan. dat iedier man®|alïjk iwlezen voor haar
alleen «Was en haar behoorde te eteaMedigejl
als een kostbaar Ibezit, als rij kern haar
geniegenbeiid- gaf. 1 I
Een ,wieek van ergernas Ie® teJfaursteljSi®^;
ging voor Anneke voorbij1. Meneer Rtelijmi-
ders met z'm slobkousen en z'n glimlach
kwam niet on Zijn auto voortuifïen zoioals
zij 'had gehoopt, om haar vergiffenis te
vragen, en zich vbor haar te vterned|eren.
Door zich heelemaal miet te laten prieja
of te hooren kwelde .juist hij! haar op-
nieuwe. Anneke walde aan niemand too
rnen, Welke silag haar had! getroffen en
sloot zich voor elk gesprek', elke vraag
af met geprikkeMfe qpmerklk'ing of 'n
Ortverschiïlug [Woord.
Haar vader begreiep vloor de zooivjelelsfe
maal zij® dochter niet en ook de wijsheid
van zijP hartvriend Tinus vermocht niet
door te dringen i-n de duisternis van dit
vrouwenhart. Toch herleefde in betide®' de
stille hoop dat het uit Wias met d'e liefdie
van Anneke met dien fijlnleu meneer, maar
zelfs een zinspeling er op durfde Ruist
niet te maken.
Anneke wachtte tot dan' volgendletn! Za
terdag tevergeefs op haar geurenldje®
vriend. Toen hij' ook dien dag i tegen
den avond nog niet gekomen! Was, klemdia
zij haar lippen Op ^en tón ging nlaar bui
ten,, denzelfdian1 weg op als „dia vorig(a
week. Weer liep zij langs da jfabpjejk,
lan'gs de djonkere vilDa's w-atar licht brajn-
de, achter die gesloten gordijtaieto van karnt.
Toen zij het huis naderde van den dokter
stak zij1 over en- ging zitten: op een bank
te het plantsoentje, dat ztich daar bevond'.
Zij' dook Weg in die kraag, van haar maphei
ein bleef stil zitten, nu en d'anl ,ewen kij
kend paar het hek pan' den overkkanlt.
Misschien |Was Erans Rrijhders ook' ol
in de buurt aan bet rondzwerven e'nl zou
hij daar ontdlekken op die bajnk, Aunleke
dacht pa Wa£ zijl tegen hem zou zeggen;
als hij bletóf staan, maar zij kon het juiste
woord piiet vinden'.
Frans Be'ijndlers kwam echter niet aan
wandelen; jwlel dïa|aidle op eeP' geg(even
oogenblik het hek aan de overzijde ppslU,
Anneke spahd'e hpar oogen in gn herkjend(a
toen ;weer Mirjam, 'dtó ddchter van dep
'dokter. Dleze Week" linlks tón rechts da
straat pf en begon toen| op |en heler tp
drentelen. H
^ou 'hïjl niet komtóu, haar ook laten
zitten!" Aunleke hoopte plotseling hetvig
dat Frans niet kwlam. Dat zou een1 j-ol-
(doening voor haar zij(a,.en haar leed Ver
jaren!. i
Van de zijfdje der 'fabriek naderd'a .pp
snelle vaart een auto, Apneka bestoeddgl
er iWein|ig aandacht aap], omdbt zij ,-pil
haar |dePken had' geöhuclentreieirdi op de
vrouw aan, de overzijffe, die stepds maar
bletóf lirentelen. Maar toied zag rij^ hoe
juffrouw Mirjam vlug van het trottoir
afstapte tón' hoe de auto stopte. Nu her
kende rij ook Frans' auto. Bve®'_ sierlijk
als vroeger .voor haar deux, ervteu gelwaagd
en knarsdnd, bietelf thans die auto etl
staan om de vrouW in te .late®, d|i|e Anineka
plots haatte en WÜ|d'e vePpDetlJpfen als
oetn getergd dier. t
Drif klapte het portier. Luider gonsde
de motor voort ein als een flits gleed de
glanzende IwUgen haar voorbijt E|en blauw
gaSwiolkje kriugellde rondom het heldere
nummerbord' ten het roods achterlicht.,
Anneke zag hen Wegrijden ïalngs d|e lan-
taarns. Zij twlas opgestaan tón liep vlug
maar het midden Van de straat om sta
rend dat ï-oodtó lichtje te volgen, dat
Wegkromp in de duisternis. Die lange rij)
ge^e. dichten Keef koud voor haar stra
len.
Zij hoorde eetn nieulW geluid achter zich
aanzWelllen, een latwaai, een krept, mapr rij
voelde nog slechts 'een slag, die haar met
geweld ter rijde wierp. t
Anneke ontwaakte uit haar bewuste
loosheid :in oen ruim vertrek, waar zich
vele gummende instrumenten bevoniclen.
Dit moest h-et huis va/t» den dokter zijd'.
Anneke herkende die omggving epl d'e dro
ge tik vatn- do hangklokk. Annekd s|oot
Weier de oogen, toen Zijl een' stekend^ pijn
voeldtó in hot hoofd, maar- opende ze w.ejer,'
toen ze ook menschenstemmien gpwaar
wprd. Zij herinnerde zich op dat oogen
blik nliet veel,, alleen herkenidle ze onmid-
delljij'k Mirjam, die dochter van dtón .(dok-
tér ,-d' io met oen andjere .jongedame pp
gedempte toon aan hot praten was.
,iZe is aangereden.... djoo-r qepl pubot'
zei de oen. Je vadier hejelft haar hier bin
nengedragen en haar verbomldlen. Hijl zal
haar vanavond Wel -nlaar huis brengen in
zij® (wagen, idienk ik."
,,J,a, ik ken haar Well", antWbordülo
Mirjam zachtjes, „hot lis dé dtoehtor va-n
den Pluist.®'
„RuistE' Het andere meisje proteBt
te onderdrukt bij dezen naam.
.s® toch, anders Wordt ze wak
ker. Pluist, zoo noem en ze haar Vader,,
omdat hij1 een. gezwel aan zl'n oor heoift
bengelen. D, zoo grappig zieg! Ikheb toch
medelijden mot 't schaap. Zeg ken jij,
Frans Reijnid'ers, die® idiote® schoenlen-
reizi'ger Z'ij' is oen, oud1 liefje van hem !f-'
;jïs 'het houschMaar hoe Wiect jijl dat
m fa hemelsnaam. i
,JStil,. siste Mirjam Weer, ,,ik heh ook
Heeren die gewoon zijn na het scheren zich
even te poederen, maken gaarne gebruik van
Purolpoeder, dat verzachtend en gezond voor
de huid is. Prijs 45 ct. per doos en evenals
Purol verkrijgbaar bij Apoth. en Drogisten.
'n klein tijdje mot hem omgegaan'. Maar
vamavorad heb ik 't miet hem uitgentóuukt.
t Is eenvoudig een onuitstaanbaar Ver
velende kere% maar ik heb hem ifliink1 z'n!
congé gegeven zeg!"'
,!0 ja! Leuk! Ja ik1 ken' hem ook Wel,
dien dooien charmeur. Iederjeiefn' kient hem
trouWens. Nou gaat ie zeker wtóar terug
maar Idit meisjie, dlenk je niet?®'- I
„Best mogelijk, wlant 't Ifinld! heeft dui
ten, zie je T" 1
Anneke hoonde niets mejer. Overal' voieff
de zij pijn opkomen, dio haar omjklomde
en steeds vaster gretep, als epn duim
schroef. Mot een gil seheurdla rij het g|er
sprek aï tussdhomi d'e tWee damiatj.es, die
Waarschijnlijk Ide 'wjajeht bij haar moes
ten houden. I
A.nneke zat in eien stoe {I! thuis tón' kéék'
naar het licht en het lleiven' ~ïn dlein tuin.
Haar gezondheid iwerdl weer voor- haiar
zooals vroeger, naarmate rijf genas van'
de schok en de ver'wonidin'gen die de aan!
lijding haar hadden aangedaan. Zij voelde
zich genezen ein krachtiger Worden, m'et
den dag. 't Was otf zijl terugkWajn in
een. leven, dat 'njeuW vbor haar Was, of
tenminste zoozeor verand|end, dat het haar
lichter schee® om te dtageu, zuivfexdler
en gelukkiger dan qoit te voren'.
Tegeno-ver haar op een laag batikjte
zat Martien, diezelfde, die zij neteds aö®
kind had' gekiend.
Kalm en ernstig klbk' rijln' stem als hij',
zij® Weinige Iwloordtón' sprak'. Het Was ook!
niet noodig Veel te spreke®, daar rijf el
kaar voorgoed' hadden, begrepen.
..-jV'nnebe ,wdst nu, dat een. groot, stil
geluk jnieer Waard wjas daffl vefe kDleiiue
gemoiegens, hoe klatefleln'd eji vtergul|d ook.
I I „M-M,"-
vefWaarloozen, wlatnt daardoor zou etón
geheele stam kunnen'verzWakkjen. Djaar-
omi ish et toch goed Ojp 'otanl ,Waard|eiviolr
type te liettent, omdat ditj hieit senigsld
uiterlijke kemiteeken is, Waai®|ajar mletn
kar. bepalen, of htót dier de raskenintar-
kem van rijti slag in vbldoelnlda mate be
zit. Men kan daar nü eenmaal piet bui
ten. De voornaamste eigenschappen viam!
de Leghorns zijnetón zeer fietwjefeigliji:
hoen; dat bij: vrijen uitloop peen' groot dieej
van rijn Voedsel zelf zoekt tón .dus ztejer
geschikt is voor deni pluimlv|eie-hou|der.1
Toch voldoen ze erg goiedl op beperkt|e
ruimte Wijl doelmatige voeding eu huis
vesting. iZe rijn sseer geschikt Voor -ons
klimaat en- men ka®, van op tijd getflokte
dieren ook in die®1 Winter volop piertónl ra
pen. Ze leggen vrijl groote WitschaJjige
eieren en rijn zoo goed als niet broodsch.
Sommigen vanden dit een nladleel, voor
al de boer, die zelf met Hoeken) broedt,,'
Wamt hij1 moet dan altijd eenige hoenders
van een wel broedseh (wordend ras er
naast .houden. Echter Wordt tegenwoor
dig slechts sporadjiseh meer met Hoeken,
gebroed en is het een Zeer groot yotordjaeli
dat ze niet broodsch Worden, w'ant de
broedsche kip)*®, veroorzaken Veel MW1-
der, vooral als mem er geen Voüldofndfa
aandacht p,an schenkt. i t.
IDe idierep blijken 1dan' langenl 'tijd
broodsch en- me® krijgt geielnl eieren. Ini-
dien ze broedseh Wbrdetn, moetéini ziel di
rect in een apart hokje gezet jwbrdeln',
Waar ze geie® gelegeaihieid hebïbte® in e^p
hoekje te gaan, zitten broeden. Ejeln hokje
met eie® bodem van latWerk i9 zeler ge
schikt. I I i 1 1 i
IDe kuikens van de Leghorns groeften
snel en rijn geniakkelijb groot ,te bren
gen;de hennen rijp reeds op jeugdjigan
leeftijd legrijp, doch hiermede rij! memi
voorzichtig; een kip, dia ta Vroeg begint
te leggen, kan nimmer een gpeld uitgte-
groeid exemplaar Worden; «n zajl daar
door eveneens kleiner tóijerlein Mijive|n| leg
gen. Het is dus zaak, d'a,t die dieren, eerst
yoldoende uitgroeien, alvoreln's ze miet het
leggen beginnen.
De Leghorns.
D'e Leghorns rijn in ,alie| dealen van)
Europa en daarbuiten Verbrald. D|a red|en
hiervan is, dat ze gemakkelijk zijn groot
te brengen -e® dat de prodluctie van hlelnl
zeer groot is. j
.Oorspronkelijk rijn het hoenders uit bat
land van Livbrnb, de Italfaansche stad'
aan de Midd'el|andschtó Ztóe. Dtó Lteighorna
rijm van hier uit naar Amerika gebracht
eni vandaar Weer njaar Ebgela|n|d. Toen
zijn ze naar o®ö Itod! gebracht geWordeni.
Lm Engeland had men Va(n( de Amerikaan-
scho hoenders een hoog ras gefokt, Idötóh
dit viel, Wat de rierprodluctiel betrtóft, erg
tegen. Het Was in den' beginne iets prach
tigs voo-r de tentoonstellingen ep daarom
viel het ras in d«n smaak. Doch niet lang
duurde het, of er kWam' een nieuWb type
Leghorn. Ja, ten slotte zij'n' er overgeblja-
veu 3 typen, P.l. een Elagrïlsch, eten Njsdjtór-
lanldsch en ee® Amerikaanstóh. Het lafutste
soort is algemeen) verbreid .bijj de landl-
bouWers, omdat de flokstations zich op het
tokken van dit product hehbenl toegelegd!.
Deze Leghorns hebben etetoigszins e$n)
wifgworm, hetgeen 'n toeken, is voor hooge
legcapicliteit.
■Dikwijls riet meu die leghorns zleer k]|edp
van stuk en dit is ook zeer verkeerd. E|e®
iets Zwaar dier is wiel aan- te bevetljeln,
want een hooge ei-productie eischti ete®
grootere wieerstand «n geeft ook' eie®
groot ei. Dieren met zeer korte beentjes
zijn, af te keur-en, wijl zo niet geschikt
rijn om in het bedauWfe gras te loopeu,
evenals die hoogbeemige diere®! ook niet
aanbevelenswaardig rijln, omldat deze die
ren dikwijls last hebben vau beenZwUkte.
Dus een middelmatige lengte va® hiet
been, gepaaid aan «te® vrij dun, doch
krachtig loopbeeu met goed gesptordlei,
flink ontwikkelde toepen. De betved|srim|g
der 'dieren moet go-edl zijn eP W|ei vooral
bij de hanen, daar dit een teekien is, dat
het de dieren dn hun jeugd aan niets
heeft ontbroken. 1
De haan moet een flink ontwikkelde
staart heblbteu, tamelijk laag gedrag
met m-ooi hals- en zadtólbehang. De 'kam
moett amelijk zijn ontwikkeld, dun', recht
opstaande en va® vijf tandtón! Voorzien
kinlelllen mïiet te lang; verder gaad aaml;/
sloten gladde oorschelpen, ie® bij' voor
keur zuiver wlit, maar in het geheel glee®
bloedstrepen er in. Het oog moet vurig
rijn, terwijl het g®heieil den iudfuk van
groote levendigheid «n kracht moet gaVe®
Hetzelfde gtólldt voor da hen, maar zijl
heeft etón overhell(e®dfen kam, doch' zóój
dal het oog vrij 'blijft, want hemmen, die
slechts met één oog kunptón zieth,rijln Veel
schuwer en zullle® eerder als „wilde®!'
opvliegen, tle(rWSj|l ze getvoedlerd' wbrdjen.
'pe staart moet uitgespreid' «m goed
ontwikkeld rijn en daarbij moet er een
mooie Jij® van kop, rug en staart, alsmede
een ronding over de horst en het buikgei-
deelte komen. De .vleugals mo.etenl mid
delgroot zij'n en goed gediagen worden. -
IDe kenmerken van en gopdi leggenjdd
hen zijn de volgende: Men moet hiervoor
echter het -dier in. 'die handle® ptómenl tón
betasten,. Die, l-egbeentjles, Welllka bbve® dlel
oloaoa liggen, moeten ve,r uiteen liggen,
b.v. drie vingers tusschenruimte. is uit
muntend. Ook dè dikste dier drite leg-
beentjes speielt een rol], eU .hoiO dunti|5r
die rijln, hoe heter het de; -echter mogen
ze niet te scherp rij®. Tussebe®1 de 1
beentjes jen d'e punt van het borstble|èP,
dus het buikgedieeltie, moet m(ep rujim de
volle handbreedte kuuncn leggep. Ook
ruglengte kómt in aanmerking.
Het type mag bij! do nrathoenflokkierij
echter niet den boventoon v'oieren, want de
n'uttokker moet eigenlijk do valnesten
laten spreken. Het is hem in de earstia
plaats te doen om een hoog geimiddfeJkT
cijfer van het aantal eieren' van dep gier
heekin toom. Toch mag men bet uiterlijk
van een dier, dus bouw' e®type, niet gaap
Een, deuntje Aluiten.
■Eenige jaren geleden werd een 'be
kwaam vioolspeler te Huil herhaaldelijk
gestoord do,or het fluiten (van eenige
men.sc.hen in het parterre. Eindelijk ver
loor hij zij'n geduld, en zijn viool onder
den arm nemende, zei hij tot zijd publiek:
„Daar men hier meer van fluiten, dan
van vioolspelen schijnt te houden, zal ik
eerst maar liever e-en deuntje fluitein;
want dat kan ik ook." Hij deed Wat hij'
beloofde, en toen hij geëindigd en het pu
bliek hem toegejuicht had, hervatte hij
zijn vioolspel. Ditmaal werd in de groot
ste stilte en blijkbaar met veel genoegen
er naar geluisterd en een daverend ap
plaus twas -zijn belooning, toen hij; tzüjta
taak had volbracht.
Zonderlinge advertentie®.
De „Maasbode" van 24 Januari 1873
somt de volgende advert,entiën op, door
een liefhebber van euriösiteifcen ,uit eenitge
bladen bijeenverzameld
„Mijn zoon Ferdiannd heeft het l-even
verloren tengevolge van een val uit den
toren. Allen, dóe de hoogte van den toren
kennen, 'zullen beseffen hoe diep 'mijne
smart is."
„Mijne 'hartelijk geliefde echtgenoot
heefth eden het tijdelijke met 'helt eeuwige
verwisseld, na een lange en smartelijke
ziekte, die mij tot penigen teoosti' moiet
strékken iin dit groot verlies."
„Hedenmorgen overleed mevrouw Hó'-f-
füinger, kamerjuflrouw va® hare majesteit,
geb. Kluit."
„Te beginnen 'den 15den dezer Zal |e<r
iedere 'week pene verkoopiug plaats1 heb
ben in mijn huis van boter." I -
„M. L„ kapper alhier, heeft een pchoo-
ne collectie onzichtbare pruiken en tou
pets ontvangen. Het publiek wordt uitgie-
noodigd ze te komen zien." I
Goud uit da zee.
De commissie van deskundigen, die den
Volkenbond heeft benoemd om dejgoud-
kwestie op te lossen, (heeft onlangs ee®
zeer belangrijk (rapport uitgegeven, twaar-
in gewezen wordt op de schaarste- aan
goud. Op het oogenblük is dit gebrek nog
slechts relatief, omdat het veroorzaakt
'wordt- door een ongunstige verdeeling Van
de goudvoorraden der wereld, doch in ide
komende 10 jaar zal ook een absoluut ge
brek aan goud ontstaan, doordat overal
de goudproduct-ie aanmerkelijk achteruit
gaat, vooral in Zuid-A'f!rika, terwijl aan
den anderen kant de behoeften aan goud
grooter zijn dan de productiei, ailitijld aan
genomen, dat eir geen nieuwe mijnen ge
vonden warden. Dit heeft dan ook ten
gevolge, dat v'ele plannen om op nnder-e
wijze goud te winnen, die vroeger als
utopieën verworpen werden, nu ernstig in
overweging genomen wórden.
De hoeveelheid goud, die teedert die pnit-.
dekking van Amerika, in 1492 geprodu
ceerd is, wordt geschat o-p ongeveer 32
millioen g. ter wa-arde van 54 milliard
gulden. Doordat dit metaal betrekkelijk
weinig voorkwam wist het zich langen
tijd als wa,arde-metter te 'handhaven. De
reusachtige voorraden goud en platina, die
onze aardkorst moet bevatte®, bevinden
zich naar schatting op een diepte ivan
3000 K.M. en wat wij er po-g van vónden
zijn kleine resten die door het pe® pf
andere toeval aan de oppervlakte gekomen
of gebleven zijn. Hoewel het goud dus-
in kleine hoeveelheden Voorkomt, is heit
toch het metaal na ijzer en aluminium,
waaruit de aarde voornamelijk is opge
bouwd.
Het goud -komt in 'fijinverdeelden toe
stand als berggoud in vulkanische ge
steenten voor, of als het z,g. jwasc'hgoud
in .aangeslibd' land 'en rivierbeddingen.
Vele Europeesche rivieren hebben ook
goud-houdende aanslibsels afgezet, dloeh in
zoo geringe hoeveelheden, dat de winning
ervan niet' rendeert. Zoo heeft men be
trekkelijk kort gelede® nog getracht goud
te winnen in de Bovenrijnsche ïa-agvltaiklie,
echter zonder resultaat. Op het oogeas-
1j1,ik probeert men hetzelfde in1 de buurt
van het Wjaldetóksche stadje Gorbabh,
doch de deskundigen staan er zeer qeep-
tisch tegenover. Het is echter niet pVeral
zoo slecht met het wascbigioud gesteld, dat
de rivieren o-p hun weg door Vutkainsdli
gesteente meevoeren,. Zoo deelt de ®a-
meinsche schrijver Appianus mede, dat "de
•bewoners der rivierdalen te Koldhis in
KLein-Azië ,go,ud wonnen door middel yan
ruige, harige schapenvellen, w-aairiuit Wei
de 'legende van, het Gulden Vlies fuif
voortgekomen zali zijn.
Behalve het rivierslib heeft ook het zee
water altijd een groote aantrekkingskracht
voor de goudzoekers gehad. Zoo wias (het
reeds lang geleden bekend, dat oen ku
bieke meter zeewater 5 a 10 milligram
goud bevatte. In de wereldzee zou dus ld»
fantastische hoeveelheid van 15 li. 20
milliard Kg. goud aanwezig rijn. Later
is de wetenschap tot de conclusie geko
men, dat de goudvoorraad d'er zee riedhits
1 of 2 pcit. van de «hoeveelheid bedraagt,
doch ook dan is het cijfer pog groot
genoeg om op de memschelijke verbeel
ding te werken en telkens opnieuw voed
sel te geven voor plannen tot het winnen
van dat gpud. Men heeft zeer kort ge
leden nog getracht, de hoeveelheid goud
in het zeewater zoo niauwkeurig mogelijk:
te berekenen en daarvoor monsters vlan
zeewater onderzocht, die uit verschillen
de zeeën waren genomen en pok van vter-
fic'hillende diepte. Als gemiddelde vond
men nu 4 a 5 honderdste milligram per
kubieke meter., Verder bleek, dat hel
gehalte aan goud het grootsite iwas au®
de oppervlakte der zee, waar het Ivoor-
komt als uiterst fijn stofgoud, dat een dei
„verontreinigende" bestanddeelen vlan do
bovenste lagen zeewiaber vormt. .Waar
het goudgehalte verder het grootst» was
in de IJszeeën en gesmolten poolijs nog
een hohger gehalte aan- goud vertoonde,
bleek daaruit tevens hoe het goud in
de zee gekomen is, nl. doordat het water
in den eenen of anderen vorm de goud-
houdende kustgeibergtien afspoelden
meestal via, de rivieren maar de ze»
afvoerde. i
Ook andere metalen rijn op die jwiijfrie
in het zeewater gebracht, doch de ge
ringe waarde daarvan tnaajkt een econo
mische exploitatie geheel onmogelijk. Tot
nu toe bleken zelfs alle procédé's om goud
uit het zeewater te winnen, nitót rendabel
te zij'n. Thans heeft de Amerikaanstóhe
ingenieur Treadwell iet9 gevonden, dat
misschien practisdh uitvoerbaar is. Zij®
patent komt er op neer, dat 'het zeewater
o.nder hoogen druk door een ec»r Pijnen
filter wordt geperst, zoodat alle mine
rale bestanddeelen als een fïjn slib ach
terblijven. 200 deelen zeewater gevtón één
deel slib en wanneer men ®u sterk goud
houdend zeewater neemt, zooals o. a. langs
de kust van Calitornië voorkomt, kan
men uit een kubiekén meter riij'k 10 'gram
goud en 18 gram zilver (bereiden-. De be
reiding van goud zou op deZe /wij1!» nog
18 pet goedkocper zijn dan bijf de 'winning
uit erts in de Zuid-Afrikaamsche mijnen.
Wanneer men daarnaast de oplbrj?n|gst van
zilver en ijaer in aanmerking neemt, kian
de productie nog aanmerkelijk goedkoo-
per worden. Men wil bovendien gabtpuik
maken van eb en vloed om zeewater met
een zoo hoog mogelijk goudgehalte tie
krijgen. Te St. Barbatpa aan de Caiitor-
nisohe kust neemt men op groote schaal
proeven, die de belangslteèling der ge-
heéle wereld verdienen. Op deize wij'zte
hoopt men minstens 200 millliioen Kg.
goud uit de wereldzee' te winnen.
NIET OP DE HOOGTE,
Profes-sorsvrouw (tot haar eehtgtónoot,
die aan het pakkfen van zijn v'alies herig
is): „Wat maak jij toch voor toebereidse
len, Karei?"
Professor„Lee's je dan geen. kfcant,
vrouw Ik' ga morgen etón Stujdietpeis
naar China maken!" 1
O DIE VROUWEN
Jonggehuwde vrouw (tot tóen bekende
actrice)„Hoezeer bewonder ik ®W
kunst. Ik heb daar de kostbaarste toilet
ten mijns levens aan te danken, want
van u heb ik 't in onmacht vlallen ge
leerd!" I
ZE WIST NIET BETER.
Mevrouw: „Hilda, ik zie daar een
spinnewebZorg dat ik dat doort.aan niet
meer behoef te zeggen."
'Nieuwe ditónstlbode„Gut, mevrouw', ïk
dac'ht, dat 't bij de 'radio hoorde"'.
UIT DE RECHTSZAAL.
Réchter„De overjas heb je zeker als
aandeel in den buit van een medeplich
tige gekregen
Beklaagde (gekrenkt): „Neen, ik 'ben
zelf de rechtmatige dief."
IN HET SPREEKUUR:.
Dokter„U is overwerkt. Wat is uw
werk?"
Patiënt: „Ik ben gewidhteh-tiller. Ik
vertoon kunststukjes met kanonskogels."
Dokter„Goed. Gebruikt u. dan voort
aan daarvoor biljartballen."
DOM!
„Geweldig slecht weer was het," zei
de zeeman. „Het stormde zoo ontzet
tend, dat de zee den vuurtoren gewoon
weg sloeg."
„Verschrikkelijk!" huiveirde de. oude
dame.
„Maar waarom zetten zfe die vuurto
rens ook op zulke gevaarlijke plaatsen
PRETTIG VOORUITZICHT!
Patiënt: ,,'t Z.al wel lastig gaan, mijn
heer 't js een hoéktand,- en hij zit nóg
duchtig vaët.'"
Arts: „Maak je maar niet ongerust,
vriend; er uit zal-ic, al ging je heele
gebit mee."
