ZATERDAG 13 DECEMBER 1930
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
f IN HET KRAAIENNEST
Mijnhardt's Zenuwtabletten
VOOR ONZE VROUWEN
V acantie-indrukken.
I GEKKE GESPREKKEN I
BOEK EN BLAD
Ncorlands schande.
Het feit dat groiote Nedëriandsohe ban
kiers zich hebben laten vinden om aan
Belgische milliocnemlleenjng in Nederland
te plaatsen is gelukkig nliet in den doof
pot gestopt, al werd daar sterk op; ge
hoopt.
„De Tijd" schreef„Het neutrale Ne
derland zet de geldkist met gave guldens
open, ook voor België, dat „het gat van
Limburg" met kanotumen, kanalen en for
ten stopt, lntusschen vieren Wij genoege-
lijk en voldaan de jubilea van vxedes- en
andere bonden."
En de „Vrijz. Democraat" viel uit:
„Wij vrijzinnig-demoriraten zijn landver
raders, omdat wij Willen verhinderen, dat
ons volk in een ooi-log zal worden, gestort.
Landverraders, waait Wij moeten ons wa
penen ook tegen de plannen van Pramkrijik
en België. En onze tegenstanders, bran
dende van liefde voor het Vaderland!, maar
tevens voor de „provisie", moedigen onze
landgemooten ,aan, ;0® de kanonnen en stik
gassen, waardoor zij straks ten onder zul
len gaan, zelf te betalen. Dat noemt men
„nationaal". In „Volkenbond en Vrede'?
zitten de bankiers op de voorste rij1."-
De bitterheid van „de Vrijk.-Dem."- is
te begrijpen. Dezelfde kringen die ziA,
overigens terecht, aan het ontwapenings-
nihilisme stootten, vochten er nu om de
wapenen te verschaffen aan aan land,
welks regeerders toch niet om hun vrede
lievendheid tegenover ons bekend staan.
Men zal misschien zeggen, dat de be
leggers evenveel schuld biefcbëni qls de
bankiers, maair dit is onjuist. De meeste
beleggers hebben van geldzaken al even
weinig verstand als van politiek en wan
neer een Concern van „eerbiedwaardige
bankeirs" een1 praAtige advertentie en eien
dito prospectus vervaardigt, dan 'vliegen
ze er bij duizenden in. De beleggers han
delden in meerderheid to goedfertrouw. D^
bankiers niet. De eersten wisten voor
negentig proöent niet waar de Belgische
regeering het geld voor noodig had. De
bankiers wel. Ein evenmin vermoedden de
eersten welk 'n gevaarlijke belegging hun
aangeboden werd, omdat de omstandig-
den, welken den bankiers bekend waren,
hun verzwegen zijn.
Door haar toomeloozë uitgaven op mili-
tairistisch gebied, kwam de Belgische re
geering voor 'm enorm tekort op haar
WitaatsWegnooting te st|a,a;ni Om dit te dek
ken peinsde Zij niet op bezuiniging maar
op 'n leening. 'n Binnenlandsche emissie
lag voor de hand, maar de Voorkeur werd
gegeven aan een buitenlandscha, waardoor
binnenlandsche obstructie werd voorko
men, het Belgisch kapitaal vrij'blijft voor
industrieele verovering der Nederland-
sche grensstreken terwijl, Wanneer door
oorlog öf een crisis de verplichtingen niet
kunnen worden nagekomen, het buitenland
inplaatS van het eigen land dé strop
krijgt.
lEerst werd aangeklopt Hij Amerika, dat
bedankte voor de eer. Hoe of1 hier in het
Westen otok gesmaald wordt op de dollar-
koningen. ze hebben tenminste zooveel
zelfrespect, dat ze geen geld willen offlreie-
ren voor Europeese'he .oorlogsdrijvers en
bovendien even denken om de belangen
van hun cliënten. Toen nam men Europee
sc'he landen bij Iden kop, waaronder- Neder
land. In een minimum van tijd was hier de
zaak 'beklonken en de twintig millioen
Hiollandsc'he guidons zitten reeds in de
Belgische schatkist. Voor goed
UITKIJK.
jonggelieiiden eigen, en wiet hij steeds
zorgvuldig den afstand te bewaren, welke
hem den chauffeur Hipkens nu eenmaal
maatschappelijk gescheiden hield van de
eenige dochter van den multi-millionnair
James Goldlakc.
Juist die bescheidenheid van'Johnny,
die keurige omgangsvorm prikkelden des
te meer Margaret, deden haar steeds ster
ker verlangen naar hem, dien! ze in stilte
reeds noemde: „Haar Johnny". Margaret
ontveinsde zich niet de moeilijkheid: om
papa's toestemming t.e verkrijgen voor een
,1 erge!ik huwelijk, vooral van een papa,
die zoo trotiseh was oept z'n eenige dochter
en die, als zoo menig schatrijk Ameiri-
kaaD, voor haar reeds had gedroomd ya.n
een adelleken schoonzoon, een grafelijk
of hertogelijk Europeesch import-artikel,
aal de dollar-prinses zou maken tot 'n
heusche gravin of' hertogin met wapen en
kroontje.
In z'n hart was Johnny ever verkik
kerd op Margaret als Margaret op hem.
In z'n geest was hij voortdurend bij haar.
Des nachts za.g hij ze vaak in z'n drco-
men Eenmaal zelfs had hij gedroomd,
dat hij met haar trouwen ging. Onthutst
wem hij wakker en wreef zich de oo,getn,
die hem nu deden zien de vage omtrekken
van zijn eenvoudig kamertje en hem doden
beseffen de ware werfcclijiblheiid va.n z'n
ch.au('lëur9bestaan. Spoedig kreeg miss
Margaret ongepaste gelegenheid Johnny
haar vurige lieflde te bekennen.
De baad van Chauffeurs, waarvan
Johnny lid was, zou ter gelegenheid van
z'n eerste lustrum een gwoote feestavond
geven, gevolgd door een bal.
Eenige dagen voor het feest vroeg Jrij
a-n Margaret vrij om den feestaivonjd
te kunnen bijwonen.
Margaret stemde hietr gretig toe, doch
,-p ééne voorwaarde, dat Johnny haar zou
meenemen, want ze Zou zoo dolgraag
zeilde ze, een dergelijk volksfeest willen
ojj wonen.
Johnny stond in het eerst verbluit en
maakte allerlei bedenkingen. Maar Mar
garet h ield aan, totdat Johnny zich ten
slotte gewonnen gaf.
In een taxi reden Johnny en Marga
ret d:en avonid naar de feesthalle.
Ti den,s het da'nsen zacht en von,d Mar
garet gelegenheid Johnny haar liefde te
openbaren, waaropi nu Johnny z'n gene
genheid vcor baar bekende. Hijj was ech
ter van meening, dat die genegenheid niet
verder gaan bon, dan de innige genegen
heid van broeder en zuster, daar liet maat
schappelijke standsverschil hem een on-
overkomeralijke hinderpaal toescheen voor
een nauwere vereeniging door don! huwe-
li.ksband.
Margaret ontkende dit, al ontveinsde zij
zich niet de groote moeilijkheid, papia
Goldlakc, die van graven of hertogen als
schoonzoon droomde, tot toestemming te
orengen.
F.n Johnny wilde alléén haar echtge
noot worden, indien de bankier in het
huwelijk zou toestemmen en hem als
schoonzoon ook zou erkennen.
Maar liefde is vindingrijk en lieflde
■u ekt list.
Zoo oak hier.
In stilte had Margaret een plannetje
gemaakt, een gewaagd plannetje, maar
waarvan ze, zoo het gelukte, alle succes
verwachtte.
Fenige dagen na den bewusten feest
avond gaf Margaret aan 'Joh.nmy luw
vgrlangen te kennen zelve chauffeer en te
willen leeren. Ze zou het zoo leuk vinden,
ook zelf de wagen te kunnen besturen.
Aanvankelijk poogde Johnny, die voor
ongel ukken vreesde, Margare t van h.aar
voirnemen af te brengen. Zij bleef ech-
tei aandringen, en dreigde zelfs een ande
ren leermeester te zullen zoeken, zoodat
Johnny ten slofte toegaf.
Het waren voor Margaret ep Johnny
prettige uurtjes, die lesuuntjes achter do
stuurstoel der hel-iblaulwe Rolls Rpyce, op
'n weinig drukken verkeersweg, waarbij
zij alle gelegenheid hadden elkaar te
spreken van hun jonge lieflde en luc'ht-
kasteelen te bouwen, over een knus eigen
tehuis, waaraan Johnny nog maar niet
geloovCD kon, zx. onmogelijk bleef het
hem toeschijnen een samenvoeging der
namen HipkinsGoldlakc.
Eindelijk was Margaret zoo vei-, dat ze*
den wagen alleen besturen kon. Gewillig
gehoorzaamde do wagen aan de druk der
vingers van z'n lieftallige, bekoorlijke
eigenaresse. Naast haar gezeten' genoot
Johnny van de vaardigheid zijner leer
linge. af' en toe haar angstig aanziend en
vermanende waneer ze in haar overmoe
dige blijdschap, den wagen wat te veel
vaart gaf op den. gladden weg.
Margaret lachte echter onbekommerd
en keek triomfantelijk om zich heen, toon
ze voor de eerste maal den wagon gte-
ruischioos stil deed staan voor de birced'e
porte-cochère der imposante millirannairs-
wlining. Met een glimlachje naar Johnny
wierp ze een portier dicht en verdween
dan door de breede deur, welke een
lakei reeds voor lraar geopend hield, i.n
de ruime hall. 1
Johnny reed den wagen haar de garage.
Margaret was opgewekter dan ooit. Het
eerste deel van haar plannetje, waarom
ze chauf'féeren had geleerd', was gelukt.
Nu 't tweede dieel nog! Een zeer ge
waagd deel, maar, als het lukte, da.n wa,s
ze zoo goed als zeker, dat papia Ooldlake
toestemmen zou in een huwelijk met John
ny. haar chauffeur.
Weer zat: Margaret achter het stuur.
Met Johnny stralend van geluk naast zich.
Thans. zoo. dacht Margaret, zou het
waagstuk moeten geschieden. Alle facto
ren waren gunstig. Het verkeer was stil.
Langs den rijweg liep een breedte, diepie
gracht.
Plotseling deed Margaret of ze het
stuur niet meer moester was. Johnny,
die dit zag, poogde nog liet stuurrad te
grijpen, maar tevergeefs. Door een wan
hopig rulsiken. van Margaret, gleed do auto
in de richting van de breede gracht.
Johnny opende een portier en wist zich
op de treeplank te werken, doch kon niet.
verhinderen, dlat de auto in de gracht
verdween. Met bovenmensehelijfce pogin
gen gelukte 't hem, niet zondér eigen le
vensgevaar, Margaret, in bewust plonzen
toestand op het diro.go te brengen.
Den volgenden dag berichtten de bla
den dijt noodlottig ongeval, dat geweten
werd' aan 'n plotseling defect aa.n de
stuurinrichting en prezen de heldhaftige
daad van den chauffeur, die met levens
gevaar z'n meesteres had gered'. Het ver
haal werd verlucht door de portretten van
Margaret en Johnny.
Op haar weelderig ingerichte slaapka
mer lag Margaret, te bed'. Een vredig
lachje speelde om haar mond. Ze lag
met het gelaat, wa.ar.om liet blond haar
zich kranst als een aureool, diep» gedoken
in de zijden kussens.
De geneesheer, die haar had'onlferzoohht,
had uen angstig vrageniden vader gerust
gesteld en hem verzekerd! dat een paar
dagen rust z'n Margaret weer volkomen
gezond zoud'en maken.
James Goldlakc was gelukkig!
Margaret's eerste vraag was naar John
ny. Goldlakc liet onmiddellijk een bedien
de naar den toestand va.n den cha.ufïeur
inl'ormeeren. Bij zijn terugkeer berichtte
deze, dat Johniny aan hevige koorts leed,
welke de dokter weoit aan de doorstane
emoties, doch gezien hef. krachtige gestel
van den patiënt, wel spoedig jveer Wijken
zou.
Aan het bed' zijner dochter gezeten,
sprak Goldlakc met Margaret over John
ny. Margaret hemenlde de heldendaad van
haar Johnny zoo hoog mogelijk op.
Beiden, vader en dochter, warm er van
vertuigd, d':\t Johniny voor zijn opoffe
rende daad niet genoeg kon worden be
loond.
Men was het echter niet eens over tien
aa.rd dier beioaminig. GoMlake liet de
keuze aa,n z'n dochter.
Dal w/as juist wat Margaret, wilde.
„E.n, vadertje, vleide Margaret, zult ge
me alles toestaan., wat ik voor Johnny
vragen zal?"
„Alles, kindje, als 't tenminste moge
lijk is."
„O.ok als mijn keuze u zou verrassen
en hel liefste vragen, wat u bezit'."
,,'t Liefste, Margaret, wat ik bezit
„Ja, vadertje."
„Maar Margaret! Het liefste, wat ik
bezit, liever dan al mijmi schatten, dat is
immers m'n kleine Margaret, m'n blonde
Norvnnc en overspannen, onrustig
1161 IwUu en slapeloos. Men gebruike
hiertegen zenuwstillende en zenuwsterkende
Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten
oogappel. Eu gij zoudt...
„Ja, vader, ik zou voor altijd mijln
leven aan dat van Johnny wil'len ver
binden. Want, vadertje, ik liet, Johnny
lief. o z,oo lief 1"
„Margaret!!!"
„Vadertje! Vadertje!"
„Margaret! Neen! Vraag me da.t niet!
Vraag me anders alles! Ik kan toch niet
m'n eenige dochter, m'n Margaret, m'n
lieveling, geven aan een chauffeur, ook
al is die chauffeur de redder van het
leven van mijn kipdl" I
„Vadertje! T,oe nou vadertje! Ik vraag
u toch niets onmogelijks. Ik heb Johnny
zoo lief, zoo lief...! Emi vadertje, Johnny
bemint m.ij."
„Margaret! Margaret! Houdt op kind-
lie! Vraag ine al'les, alles! maar, da,t
niet! O, Margaret!"
„Toe vadertje, lief' vadertjeGe hebt me
zelf beloofd alles te zullen toestaan, wat
niet onmogelijk was."
„Maar, Margaret, wat ge vraagt, is
immers onmogelijk."
Onmogelijk? Kom nou, vadertje lief!
Hoe zou dat onmogelijk kunnen zajln
Aan wien kan ik mijn leven, kan ik mij:
zelf beter toevertrouwen, dan aan hem,
die dat Ibven gered heeft, met groot'
gevaar vno,r het zijne en wietn ik bov'en-
dien met geheel mijn hart bemin, 'en wiens
liefde voor mij
„Margaret! Hij wist dus..."
„Ja vader, hij kende mijn lieflde. Ik
had ze hem geopenbaard; maar hij, hij
geloofde niet aan de mogelijkheid van pen
huwelijk met een iniLlioninairsdo'chtor. Hij
vreesde een;'1 weigering, even goed!' als ik.
En toen
„En toen, Margaret!..."
„Toen heb ik dat auto-ongeval zelf in
elkaar gezel, om Johniny de kans te geven
zich te onderscheiden en zoo uwe toestem
ming te verkrijgen."
„Margaret!"
„Vadertje!"
„Margaret, blijft ge bij uw besluit?"
„Ja vader! Ik huw Johniny öf niemand.
Ik word mi's. Hipk.inis of! de oude vrijster
Margaret Gotdlake."
„Dan mrs. Hipkins," zei de bankier.
Stralend van vreugde viel Margaret haar
vader om den hals en kuste hem vurig.
Na een paar dagen waren Margaret en
Johnny weer hersteld. Het gewaagjdk-
aventuur had geen naclcelige. gevolg™
achtergelaten.
Margaret's plannetje was volkomen ge
lukt.
Teen Johnny zich weer meldde om z'n
gewene functie te gaan vervullen, blijlde
•>m het weerzien van Mai-gaunt, wénd hij
in hel privé-vertirek van den bankier
ontboden.
Minzaam glimlachende schoof poldlake
den verbaasden Chauffeur oen zetel toe
en noemde hem mr. Hipkins.
De bankier dankte hem allerhartelijkst
voor hetgeen hij gedaan, had, om mot op-
al'el'riing van eigen leven, dat van Marga
ret te willen redden, een dia a d, welke een
ruime bnlooning verdiende.
„Het was niet meer dkta mijn plicht,
mijnbeer," opperde Johnny.
„Maar mi;n plicht is het dan ook", zei-
qp Golnlake, „dlie daad te beloon,™."
Gcldlake greep in eon lade van z'n bu
reau en overhandigde den ventblufltcn John
ny een sierlijk verpakten stapeil aandcelen
in de Motors Trading Co., een der groot
ste aut,:.mobiel-maal.schappijen va.n New-
Y.'i-k, zeggende: „Nu zij.t ge nrlot langer
meer, Johniny, de chauffeur van mrs.
Margaret Goldlakc, maair de lieer John
ny Hipkins, mede-directeur di«r Motors
Trading Go."
Ontroerd stamelde Johnny oonigo, woor
den van dank.
„Dit is mijin persoonlijk geschenk",
ging de bankier voort, „doch nu wensrht
mijtn dochter Margaret, u eveneens spe
ciaal te beloonen."
Dit zeggende, drulrtc Goldilake op een
knopje. Een zijdeur ging open on blijde
kwam Margaret binnen gehuppeld.
Toen ze Johnny zag kleurde ze.
J.ohnny bloosde eveneens.
Dc- bankier glimlachte en, vroeg: „Waar
is je geschenk, Margaret?"
„Hier," zei Margaret en moteein wierp
ze zich in Johnny's armen en „hier,
bebf ge mij zelve als geschenk. Wilt ge.
Jrhnny, wilt. ge mij aks geschenk aan
vaarden? Wilt ge mij als je verloofde?"
„Margaret," snikte Johnny, „mijn Mar
garet, m'n liefste!"
Beiden omhelsden elkaar innig.
De bankier sloeg dit tooneelt,je met.
lieflde gade en zeidlo„God zogen® je,
kinderen
„Dank je, vadertje" zei Margaret,
„dank je!"
„En toch hebt gé je zin niet gehad,
m'n kleine feeks." plaagde Goldlakc. Je
zij! niet verloofd met Johnny, je chauf
feur, maar met den heer Johnny Hip
kins, mede-directeur dhr Motors Trading
Co. Dat was mijn cadeau."
„In ieder geval", lachte Margaret, „hcib
ik toch mijn Johnny. Nietwaar Johnny
„Ja, Margaret, m'n liefste Margaret!"
Een week later wemelde hot van gas
ten op een schitterende avondpartij, die
de. heer James Ooldlake gaf, tor ge
legenheid van. de verloving van z'n doch
ter miss Margaret met sir Johnny Hilp-
kins. directeur der Motors Tradiung Co.
Alle bladen stonden vol van deze sen-
saticneele gebeurtenis in de Ncw-York-
sche Society.
En ook naar Europa kabelden de
nieuwsburraiix dit high-life snufje.
Alleen twee personen bekommer/den
zich om niets of niemand. Margaret en
Johnnyvol van hun jonge, liefde.
Weer reden ze uit in .Margaret's hel
blauw gelakte Rolls-Royce, dien ze hun
gclukswagen noemden.
Maar achter het stuur zat een ander.
En achterin, togen de kussens giefounid,
zaten Johnny en Margaret, hand 'in hand.
Ze waren in hun wittebroodsweken als
mr. en mrs. HipkinsGoüdlake.
II.
He. vrouw en de katholieke actie-
Do ItaliaemsAen Katholieke Vrouwftnr
hond heeft onlangs aan nieuw werkpro
gramma opgesteld.
Allereerst worden daarin do riöhtl'ijinpn
aangegeven voor de beoefening van hot
apostolaat onder die vrouwelijke jeug|d.
Zooals men weet, stelt de Ilaiinamsehe re
geering alles in h/et work, om dej meisjes
in staatsbonden te orgianiseeren. Om nu
da Katholieke measjesbbniden te bevorde
ren, zullen thans speciale jeugdidlagetfi wflff-
.den gehouden. i i I
Om sterker Centralisatie te hteijeakeii,
zullen niet alleen de bonden der vrouwe
lijke jeugd, maar .ook die dien' manneljijldei
jeugd Hij de yrouwenbondlep worden aan
gesloten.
Doel hiervan is, dat bïjkonder gesAool-
de loden van dien vrouwenblond dpn jon
gens onderricht gevieini in dan catechismus
en in hel dienen der H. Mis, avjeineens in
do liturgische gezangen en in het Latijin-
Daarcloar wordlen tevens dia pidesterroiepinr
gen. ontwikkeld, die andica/s vendoren zou
den gaan.
Veel wiordt ook gedaan om ondier do
jeugd een grootien missie-ijver .aan t/e
kweeken.
De katholieke vrouwenbond heeft in
Italië echter nog een zeer bSjzondjere laak
te vervullen, n.l. omlbfami<Mletd|e inolad/ers
van priesters en seminaristen te steunen
en de moeders in hot algpmlsemi to herinne
ren aan do grooto viarhovephisid diecr pries
ter-roeping,
'Ook zal id,o.or dte vrouwen aan laveadigp
propaganda gevoerd' wiordem, om dia Zonr
dagen en verplichte feesdagpn te heiligen.
Vooral in Italië lis een dergelijke pro
paganda niet ongegrond. Nog steeds toch
wordt er door arbQdetrs op Zo.n- iccn fejefst-
dagen op straat gewerkt en meestal in) de
morgenuren, waardoor die arbeiders mac
tuuTlijk de H. Mis niet kuninen bijwonen.
Vooral in Rome werd de laatste weken!.op
Zondagen op tal van straten en pleinen
gewerkt en nog 'wiel in opdracht van het
stadsbestuur van Rom®, I
Een andere taak van dien Italkaanschen
katholieken vrouwenbond is d'a Plrotestamt-
sohe propaganda,, die voaual in Rome maar
ook in tal van andere Italiaansche pror
vinc'ies gevoerd wondt, zloovteel mogelijk
alf te weren.
De vrouwen en meisjes worden daar
voor 'bijzonder geschoold en ontvangen uit
gebreid godbdie.nstondleii'richt.
Daar het de bled'oietLing is, diat de ïtali-
aanscho vrouwen en meisjes ook depLnier
men aan de 'Katholieke .artie, worden'
leercursussen georganiseerd, na afloop
•waarvan een diploma wlordt uitgereikt.
De hoofdtaak van den Katholieken1 vrou
wenbond achter is en blijft steeds d)a
heiliging vau het gezin en van heb huwe
lijksleven, de opvoeding der kinderen en
dus feitelijk van het g|öheel]e volk.
Driewegen-
Gek toch hé, je hoort tegenwoordig
van geen ziekte zooveel als v|an zlenutv-
z'iekle. Wat ze ook mankeeran, altijd ko
men er zenuwen Wijl En als de dokter niet
graag regen iemand zegt, wat er eigenlijk
aan hapert, dam 'piraat Wji maar van „zenu
wen/' Het schijjmt wel, dat je van je
zenuwen nu ook letterlijk alles kunt ver
wachten. Z«o rajair kaïn het niet zijn pf
de zenuwen kunnen het te wleeg brengen.
dk dacht laatst, dat ik het aan het hart
had. Het waren vapi die akelige klop
pingen allemaal. Ik was er niets gerust ap|.
Wat was het Niets als zenufwén. Hein
kon verleden jaar niet eten. Hjet smaakte
hem, niet. Hij had wel hanger, maar als
liij twee hapjes gec$a,an had, twilde hef
niet meer door de keel. Zenuwen, .zjaidjei
de dokter.
Afijn njcht Nelly kon 's nachts niet
slapen. Alweer de zenuwen. i
'Ben je niet lekkerZenuwien.
'HA je last van hoofdpijlm. Rust nemen
want de zenuwen zijn overspannen. f
Voel je je mal en mist ge alle ij(vier.
Niets dan 'zëmiwen die je verlammen.
Is iemand onrustig. De zenujwen kijin
geschokt, verklaart de dokter. f
Gelijk asperine goed was vooir ajle mo
gelijke ziekten zoo schijnen de ztenuwen,
de funeste oorzaak 'te zijn vian alle be
staande en dcnklbare kwalen. I
Vraagt nu eens aan uw dokter iwb.t
zenuwen zijin, dan krijgt ge een ant
woord, Waarvan je al niet veel wlij[zfer
te maken. 'Dat zit zao in .onzen tij cl, in
wel na om de zenuwen eens van streek
wohdt. i
'Het leven is er echter togenwioprd|ig
dat gejaag en gehol van het een naar hot
ander in zoo snel mogelijk tempo, en of
men wil of niet men moet mee in dien
cmstuimigen stroom des lévens.
'Het is gedaan met ante stille dorpen
en rustige landwegen.
Meent ge een minuut te rusten dan
is de radio in huis of van je buurman,
dio dit. verhindert en zoek j>e %on rustig
oogenlblilt buiten, de gemeente jn Gods
vrije natuur dam wordt ge telkens opge
schrikt door voorbijrijdende auto's. Do
radio, de auto brengt overal leven, ge
jaagdheid en verdrijft stilte en afzonde
ring. Vroeger had men dorpen waar
niemand haast kwam, waar men niets
hoorde van het woelige levém onzlea* eeuw
en waar de mensehen van het doirp niet
verder afweken van hun geboortegrond
oi ze moesten het haantje van den toren
nog kunnen zien.
iVoor twintig jaar Was het een, heele
toer om zulk een plaats te hereiken en
als je er zat wist ge niet! hoe em wanneer
er weder een gelegenheid was oim to ver
trekken. i I i
Ik moest naar ^Driewegen.
Wat ging je daar doen1, wilt u zeggen.
In rond Zeeuwsc'h zou men zeggen;
„Dat gaat je niet aan"in de geciviliseer
de conversatietaal luidt het „eenigie zaken
te regelen/' 1
Mooi vond ik het plaatsje niet, alleen
leek het mij1 dat het zoo'n veelzeggende
naam had. 1 I I I I II t t
Driewegen. In het leven zijn et' vaak
drie wegen.
Wilt gij' met ieder in vred'e lwtenii
Hoort wat men zegt.
Kiet wat men doet. I
Maar zwijg steeds.
Wilt gij gelukkig leven hier pp aarde,
log u dan toe om u de drie yolgeptte
deugden eigen te maken.
iWeest geduldig om uw tegenspoed te
dragen.
Vreest God om te b'eletten, dat gij u
overgeeft aan uwe hartstoohtem.
iWeest vriendelijk ini den omgang.
(Vader Cats gaf ons den volgenden
levenspeil'! i .1
Lui, lekker en veel meugen- Zijn drie
dingen die niet deugen.
J>e ervaring leert ons, dat al wie op
crediet verknopen: l
Gemakkelijk koppers vinden
Spoedig hun vrienden verliezen
En hun geld verspelen.
Dikwijls ondervinden wij in het leven.
(Dat zij' die weinig weten, veel spraken,
Weinig bezitten, veel verteren,
Weinig kunnen, veel ondernemen.,
Zulke personen hebben misschien nooit
geweten dat
Door veel studie, men veel leert
Door veel zuinigheid, mam veel vlarkrijgt
Door veel te denkan', men vleel kan.
|De drie beste en goedkoopste dokters
in ieder stad zij(n,': 1
Een goed 'difset,
Een opgeruimd karakter
En dagelSjlksAe arbeid.
Sj»reken is zilver en zwijgen is goud,
zegt een spreekwoord, maar daax zijin drie
gevallen dat wij moetem spreken jen wel:
B'dj zijn advokaat, roor zijm pirodes.
Blij den dokter, vooir zijm ziekte.
IB'ij z'ijn 'biechtvader,, vbpr zijini geweten.
Wanneer gij! oAteir spreekt tot dan op
hef, volgende
Zeggen, wat men sledhts moet zleggmi
is tactvol.,
Het te zeggen, zooals het past, is ver
standig
Het te zeggpn, wa.mneer bet noodig is,
is voorzichtig.
Fr. STEPH. LODIERS
O. GIST.
'T MODERNE DIENSTMEiIS.lE.
Keukenmeisje tot 'beambte „Zteg,
komt die trein van uhaast? Ik ben hier
al langer op dit perron, dan in m'n] la,at-
sten dienst!"- i i
DE PBAOTISiCHE HUISVROUIW.
Dienstmeisje tot mevrouw (b'esüg met d'e
schoonmaak)„Daar staan beneden een
dozijn reizigers met stofzuigers, om een
demonstratie t,e geven.'1
'Mevrouw: „J'a, die heb ik besteld. Vejr-
deel ze maar over dé Verschillende ka
mers en zet ze aan 't werk."
DE ZUINIGE HENGELAAR.
„Maar meneer, waarom gooit u toch
telkens die visch terug in het water, d)ie
H juist gevangen hebt?"- 1
t Is de eenige visch, die er hilecr is,
meneer!?1'
DAT GAP TE DENKEN.
„Een stuiver voor een armen man, mijn
heer. Ik ben negen jaar 'n gev(a,ngeln'e ge
weest!"
„Maar de oorlog duurde geen 9 japr-i"
„Ik was ook niet fn den oprlog, mijn
heer....."-
ER IN GELOOPIEN.
„Hoeveel pootcn hééft eau hond, als
wij zijn staart ook een popt noemen,!^1
vroeg Peterrman aan Van Puffelen.
„Vijf,!' zei Van Puffelen.
„Mis!1"1 zei 'Peterman. „Dan heeft hij
er nog maair vier. Wiapit al noem je den
staart, cempopt, djan is hij het daarom nog
nictj"- i i l
Boekzaal der gebeele wereld'. No.
22, 1930. Adm. Langestr. 70, ifil-
'burg. Ab. f 5,per jaa,r.
Deze a flevering heeft 'n 70 nieuwe boe
ken behandeld in langere of kortere be
sprekingen. Zeer uitgebreid zijn o. a. de
Gecsteliijijke Oefeningen, ontleed van den
creolen ascetócus M. MesAtor S. J„ die-
in een prettige Fransche vetrtialiing zijn
bewerkt. „De Geschiedenis der openharinjg
van 'I. Nieuwe Testament.'' door W. R. de
Jong wordt geroemd als 'm dégelijk werk.
„Lu pédagogie d'un Saint'' d'oor A. Au'f-
'fray, den besten kenner van' 'i leven Van
Don Bosco, is goed ontleed. Van Term
bespreekt breed eenige backen over, dc
vrijmetselarij. Veel vertaalde romans of
oorspronkelijke zijm er besproken. Vdnpeiat
Oleei-din. H. Jacobs, P. Quirinus O.C., V.
S. -T„ W. v. d. Grtondt etc. doen dat juist
scherpeerst- vatten ze den inhoud samen
en daarna volgt de qualifieaiie. Leo Eens-
Ed. A. Sorrarens en Too do. 'Witte ont
leden letterkundige wëirkien. 't "Vertaald''
werk over Geomgc Clemeinceau em, "*t werk
■over de „Grondtrekken van dien Sovjet
staat" zijn door P. Placidus npgal bred
ontleed. Dr. R.aph Kre.emeins bcsjpreiek'
eenige Eoigelsche boeken.
