n ALLERlËi M~1 ZATERDAG 15 NOVEMBER 1930 NIEUWE ZEEÜWSCHE COURANT f IN HET KRAAIENNEST I GEKKE GESPREKKEN j Onze vermoorde moedertaal. Onder dit opschrift klaagde omlalnigs een medewerker Va® deint d)ftr groote bla den als volgt: I De tijd schijnt lang geleden dlatf men. op onze regeeringsbuipeaui's op het schrijve® van zuiver Nederlandsch prijs stelde eau bijvoorbeeld de taalgeleerde Jtrof. Dia Vries Nederkundlsche wletstekste® liet lad deren. In het antwoord va® dlen minister van bilnnlenlandscho zake® llandhfouW op vragen over intrekking v'an het vérbod tot invoer van vee op doeree ent Oy'er- flakkee leest men: „In afwöjchting hiervan zal worden bevorderd dat invoer vta vee onder bepaalde voorWaarden, ter voor koming va® het inslepen vu® het mond en klauw'zëer, ka® plaats vinden". Wij laten d'aiar dat hier een overganke lijk Werkwoord sleepem een „ie" te kort komt, w'a,nt erger is dat hier .va® regee- riugsWego een afschuwelijk Germanisme gebruikt Wordt. Sleuiebe® einsolileppen hiept in goed Hiollanldsch ziekte® overbrengen'. Onze architecten doem het goede ouda Woord gelijkvloers en gelijkvlofersdhe vter- dieping tegenwoordig in den 'ban en spre ken nu bij voorkeur van parterre, alsof dit een uit het Pransch ontleend wloord was. In het Franseh ktami het slechts een bloem bed of parket en parterre in, dan1 schouw burg beteekenein. De Duitschlars g^jbirui- ken het echter bovendien; voor gelijk- vloersche verdieping en dit is reden gpnoeg om het klakkeloos nu ook 'in het Hod- landsch over te nemen. In het winkeliers-HoUamdsch doet nog steeds zelfbinidler opgeld, ofschoon wij onze dassen niet „binden", maar strikken. En in hetzelfde jargon voert men dames mantels „op zijdel"', in plaats van „met zijde", hoe moeilijk z'ulk een kunstbewer king voor de naaister ook moge lijken., Zoo kan men tot in 't oneindige door gaan. Bepaald vermakelijk is het dlat za- kjcnmenschemi die erg chic voor den dag willen komen, hun artikelen aa®prijz>en met het Wloord „chique", d)a,t tabakspruim hfeteeklemt. Minder grappig Was 't onlangs, dat onze geheele volksvertegenwoordiging het bij; de behandeling der pachtwetten tweja of] meer zittingen heeft .gehad over cQa Continuatie der pacht, terwijl inhuirings- reiëht er toch 'U heel goed H]olLa(ndsch woord voor is. Va® 't hoogescihool-gestoel- ta tot gp de sportvelden aai® toe raffelt ieder zijn abracadabra, a'f en de eenige troost voor onze vermoorde moedertaal is, dat er op liederavonde® nog wied eens stoeltend-aiandioenltijk: over haar geZongen wordt. UITKIJK. had mij er mee te belasten. Man kdn in een drukte niet op dienstpersoneel ver trouwen, en ik weet ook niet. wie heel dien tijd wakker had kunneni' blijken, be halve ik. Heel veel scheelde, het niet, of hij' was onder deze woorden ia slaap geval len, maar als een waakhond werd hij wak ker, toen op het laatste moment een ver laat en onwelkom reiziger in de coupé stapte, die hij gehoopt had 'voor zich al leen te behouden. De indringer, een leven dige vlug-uitziende kleine man, met e«n gladgeschoren gelaat, en groote grijze oogen, zag er heelemaal niet uit alsof' hij een nrsdadiger was; maar t-oéh is het de vc'ligste weg, wanneer men in, een koffer op zijn knieën een fortuin bij zich heef't, 'tn iedereen te wantrouwen, en, John Hen derson, die van plan was geweest w'a.t te dutten, wenschte in stilte zijn mede reiziger naar Patagon-ië. En hij] kon ook niet anders dan met eenig gegrom anlti- w eerden op zijn vriendelijke opmerking: Nog juist gehaald. Ik was al half bang, dat u vertrokken zcu rij® zonder mij. De trein had het station verlaten en kwam op snelheid, en zij' hadden 'd|e voor steden van Londen verlaten voor de arder weer opnieuw sprak. En; hij' begon met een ce.nigszins onaangename a,a,nko- diging. Wel, Mr. Henderson, u schijnt niet zoo erg blij te Zij|n met. mijn gezelschap;. Maar u zu.lt het toch moeten zijn, want ik ben hier om op u te letten. Op mij; letten, gromde John en fron ste zijn wenkbrauwen. Zeer aangenaam. Maar ik meen, dat ik' wel op mezelf kan letten. Wie is u, als ik zoo vrij mag zdj'n? Dat is in het geheel geen vrijheid, zei de ander opgewekt, ik ben Inspec teur Barnes van Scotland Yard. Lorid Adstonbc rough heeft me per telegram verzocht er op te letten, dat aan u en deze leeren étui's niets zou overkom,en. Een lichte blos trok over John Hender son's verweerd gelaat. Het princiep om niemand te vertrouwen kan heel goed zijln, maar men kan niet, eischen, dat personen van onbesproken eerlijkheid blijl zijn, als het, op hen wordt toegepast, en het was daarom heel menschelijk, dat Henderson antwoordde: Ik begrijp' niet, welk let sel his lordship meende, dat zoü kunnen overkomen aan iets dat ik in bewaring houd. Natuurlijk begrijpt u, dat nie.t, gaf zij® buurman met een gullen lach toehoe zou een eerlijk man als u de dingen we ten, die ik krachtens mijn beroep moet weten. Kom, Mr. Henderson, u moei het Lcrci Alston borough maar niet kwalijk nemen, dat hij onvoo,rzichtigheidsmaatïe- gelen nam, die hij mooit achterwege hiad moeten laten. Alsof' juweelen van die waarde van de eene, pita,als naar d,e arijdiere vervoerd zouden kumnen worden, zon|dler dat iedere beroepsdief' in Loridlui wr ach ter zou toornen. En. weet u, heit is geen schande, dat u niet opgewassen ben|t. tegen een beroepsdief, laat staan als er tiweo of drii» samenwerken. Wat bedoelt u vroeg John heflliiig, u noemt u zel'f' een jjvspecteuir van jnolitii'o,, maar niets zegt me (lat u geen beroepis- dief bent. Ein veronderstel eens, dat ik het was, Air. Henderson. Veronderstel eieus da,t ik een bandiet was, die" enkele van die diamanten van u weg, zou, willen ne men zonder er .moeite mee to "heibhen. Wat denkt u da®, daiti ik zou $0011?. Dat kan ik natuurlijk niet zeggen. Ik kan alleen maa-r zeggen, wat ik da*n zou doen. U zou beginnen met me neer te slaan, niet? Wiel, u is sterk genoeg om me voor t:wee weken bewusteloos itle, slaan. Probeer het maar eens, als u wilt. Meent u da.t?, vroeg de rentmeester, verveeld door de vaderlijke manieren vlan don ander. Inspecteur Barnes knikte, John nam niet eens de moeite om op; tie staan am gaf een harden slag a,an de kussens tegen over hem, die tot gevolg had, dat hij moeite had om zijn eveniwicht tie beware®, terwijl de niet getroffen inspecteur lachend uitriep Gaat u zoo maar door tolt u ver moeid is. Het zal u helpen wakker te blijven en ik wil wedden, dat u mijl niet eenmaal zult raken tusschen hier en Bed dington. U denkt er wel erg eenvoudig over. Wanneer ik al niet lang geleiden het ABC van zelfverdediging had ge leerd, dan zou i.k nu niet mce,r in leven rij®. Daar John niet van plan was aan een uitnoodiging gevolg te geven, die hem van zijn kracht en adem zou beroove®, ging Mr. Barnes ver,dier Neen, wiaarde. heer, wanneer "k u zou willen berooven, dan zou ik daar geen spoorwegcoupé voor uitkiezen; ik zou op een betere gelegenheid wachten, e® dan wel! dan zou ik het op een half dozijn manieren kunnen do,en. .Hoe denkt u hierover bijvoorbeeld Als een kat sprong hij' op zijn mede reiziger, zette zijn knieën in diens maag streek en greep met zijn lenige Stfelrko vingers diens snor. Laat me tos! Laat me los, hijgde de irüJpclooze reus, naar adeim snakkend. Mr. Barnes liet hem los an ging weer zitten. Dat was maar bij wijze van demon stratie, legde hij 'uit. Ik had uw snor uit, uw lip kunnen trekke® gn dian zou u niets meer he/bben kunnen doen. Kent u iets van jiu-jitsu Wel, ik' zou, u zooveel van lie trucs kunnen laten zien, waarover u verbaasd zou staan. Mijn bedoeling, Mr. Henderson, ging hij p,p ernstiger toon verder, was alleen maan, u ervan te over tuigen dat u tiegen dqze kerels weinig zou Jiunnen do,en,, hoe stqrk u ook bent, en O" e dapper u ook zou vechten bij' eien gew'T.e kloppartij'. Wtelke kerels?, vroeg John, zichtbaar onder den indruk, maar nog .wantrou wend en argwanend. Dat is meer dan ik u kan zeggen, omdat ik er nog niet zekeir van ban1. VA aar ik wel zeker van ban, diat is, dat ze u op het spoor zijn en dat er twee, misschien wel drie zijn. Ik had geen tijld meer om te kijken, of ze dn flpn Win •.varen, maar ik geloof het niat, en ik hoop ook van niet, want dan hebben za me waarsühij'nldjik wel gezien. Heit'ïjkt me. waarschijnlijker, d,at. ze met dan nacht trein zullen komen en u zuilen volgen naar het Black Hiorsa in Beddington. Hoe bent u te weiten gekomen, jdat ik in bet Black Horse zou overnachten? vroeg de verwondende rentmeester. Mr. Barnes, soehen zoo'n simpele -vraag geen antwoord, waard te achten. Hiij' zei alleen, dat hiji natunrlijk den macht in hetzelfde hotst zou doorbrengen, en dat hij hoopte in staat' te zij|n dien aanslag fa verhinderen, dia zonder twijlflei gepleagldl zou werden. Maar over het voorstel om die plaatselijke politie in t|e lichtein mioest hij, toch werkelijk lachen. Wel ja, ik zou heel het plan verhin deren en mij de kans laten verliezen oen van de knapste mannen van hat vak te orresteerem, die m,c al zoo, dikwijls door vingers is geglipt. Dank u wel. Wanneer ik wat van die dorpisagente®' noodig heb, zal ik ze zeil wel gaan roepen, en dat zal wel niet zijn voor morgenochtend of' ik zou me sterk moete® vergissen. 'Ik boud er van pm, mijin werk alleen {,e doen, en hoewel ik niet ijldel ben, kan ik toch wel vertellen, Mr. Hp®dioiriso,n.| dat ik meestal succes heb. Wat hij ook van zich Zelf' zei, uit het gosprpk dat nu volgde, bleek wel, dat •bescheidenheid niet zijn sterkste eigen schap was. Maar hij: had wel een groot aantal andere eigenschappen, die misschien al? aanvulling va.n die eene ontbrekende, ken dienen. Hij had gereisd in yele ]an- den, naar het scheen e® hij: had diatfr bijna alles geleerd;, wat er te leuren was, omtrent de strategie en de taktiek van Emgelsche en vreemde beroepsmisdadi gers. Ook had "bijl hie® bevochte® mei •hun eigen wapens e® hen ontelbare, ma len verslagen. Dat Was volgens hem de eenige weg. In geen enkel gevecht zou brute kracht ooit kunnen opwegen tegen wetenschap. Men zegt, diat ze mij. de® dieven - jager noemen, vertelde hij, en, ondar, ons, ik heb dien naam eerlijk verdiend. Wan neer bepaalde manschen zouden weten, dat Sam Barnes vannacht in het Black Horse zal zijm, dan zouden ze1 hun voor nemen wel niet uitvoeren, jjdaar laa,t ze maar doen, want het zal een mooi© vangst worden. Tegen den tijd dat ze: in R,edld|ingt;on aankwamen, was John Henderson veel mender wantrouwend geworden ten op- zakte van zijm gezel, en m,e.er geneigd om de situatie welwillender te be.zicn dan eerst. Al kon hij er zilelh uqg niet goied m'o vereenige®, dat Lord Alstonborough achteraf gemeend had hem te moofeln laten beschermen, toch moest hij, toe geven. dat de omstandigheden <Jï bescher ming noodzakelijk maakten. Mr. Barnes had nem laten zien. hoe snel hij over vallen en gecihloro forme arjd kon wior- len, en daarbij twijfelde bij er niet aa.n of bij wel den gehaelen nacht wakker zou kunnen blijven. De tweie mannen soupteur- den samen, nadat John zich op zijn ka mer was gaan verflrissühen, en een va® hen zat spoedig te knikkebollen, niette genstaande den woordenvloed! van djen an der, die hoe- langer hoe levendiger 0® interessanter wemd. Maar zijn waakzaam heid werd opnieuw wakker, toen 'Mir. Barnes zei: Het besta watl u nu doen kuns, is naar bed gaa® en deze juweelen aan mij te geven. Rij] mij zullen z,e, veili ger zijn dan bij u, daar u veel ta ve,el slaap hebt. Nep.n, mijnheer, antwoordde John krachtig, mijn orders luiden Rp étui's voortdurend bij. me te houden, en dlie orde,rs zal ik uitvoanén. Mr. Barnes we®d eanigszins ongeduldig. Ook hij, zoo herinnerde hiji dein hardnekki- gen rentmeester, eraan, had orders on|l|va,n- ger. voor welker goede uitvoering liij1 ver antwoordelijk was. Hij! meende;, dat. hij een zeker recht had om bevelen ïjit tie de.elen en bet verlies van, de eigendommen van Lord Alston borough zou on verim,ijlde- lijk zijn. tenzij zijln plan uitgevoerd werd. ke,nt de werkwijze, van deze kerels absoluut niet. Het ligt voor de band, dat ze. naar uw kamer komen, en het zou niet goed zij.n. als ze daar oflwel mijl, ofwel' de juweelen zouden vinden. Als ze mij, daar zouden vinden,1 dan zou er niets te dden zijn. Ze zouden zich verontschuldigen omdat ze zich in de kamers vergist, had den. Wanneer zij de' juweelen vinden, dan zullen zij al lang weg zijlnvoor wij het weten. Mijn berekening is, dat zij', als ze de juweelen niet zullen vinden, u. een revolver voor zullen houden en u zullen vragen, wat u met die diamanten gedaan hebt. U zegt dan, dab u ze achter gelaten hebt bij. een vriend, die aan de overzijde slaapt. En er zal heel wat moeten gebeuren, willen wij ze dan niet te pakken krijgen. De inspecteur moest nog heel wat ar gumenten gebruiken, maar tenslotte gaf John toe. Ik weet niet, of ik er wel goed aan doe, zei hij, maar ik ben zoo ontzettend slaperig. Ik kan geen vijf mintuen meer wakker blijven. Hij ging naar de deur, en liet de kost bare étui's achter, maar op den drempel bleef hij besluitloos staan. Neem me niet kwalijk Mr. Barnes, zei hij(, ik wil u absoluut niet beledigen, maar w,a,a,r ui me toe overgehaald hebt lijkt', veel op een truc, waarvan ik wel eens dieb gehoond. Als a me nu ook eens enkele w aar devour- werpen van u gaf... Mr. Barnes lachte hartelijk. Ik ben blij, dat u zich vannacht wilt belaste® met. de zorg over mijn bezittimgianL Hieir is mijn horloge, dat niet meer d|a® een paai' tientjes wlaard zla 1 zijm, vrees ik, en hier is mijn geld. Hij nam zijn portefeuille uit zijn, aak, waarin enkele bankbiljetten waren:, en haalde toen nog Wait klei® geld! voor den dag: Drie en twintig pond) en vij'fltjiein' shilling, zei hij nadat hij' het gold) opgeteld lrad. Het is meer, da® ik daic'ht dat ik bij me had, maar veel minder dan de Wlaiainle va® de kleinste diiamapt, die u hebt. Maal ais u er geruster door bent. Dat ben ik, mijnheer, bekende Jbhn vrij schaapachtig. Ik beschouw: dit als een soort be'wijs dat u a|ani!mij(ni kant sta®|t, want niemand, wie hij ook is, z:a,l zoo zijn geld Weggooien. 1 Hij klom met zlwdre schreden de trap op, ging naar zij® slaapkamer, sloot de deur, deed er de grendels voor, ging to|e|®, zonder zich te ontkleeden op 't bed lig gen en sliep in minder dia® t-wleie minuten. Hij beWloog zich niet meer voor dien volgenden morgen, to,en een' heftig geklop op de deur he,m uit! die® slaap wekte, 0® hij ontdekte, dat het al volop diag whs. Hij kwam overeind opendie die deur emi stond tegenover djani commissaris van po litie in uniform, vergezleld va® lerikeüla agenten. Wel, Mr. Henderson, begon de cbm- missaris met wie® hij eemigszlins bekend, was, u beat dit. keer er huisschen genomen. Da.t had ik nooit vain u kumnen denken. Uzelf laten bedriegien c® beroovlen door een dief, va,n wie® iedler op heit /oprstc gezicht had kunne® zien, dat het oen bandiet wia,s. En u met dia® schat onder uW' bloede. Wol, rils ik uiniet kanid'e als icirin, matig man, dam zou ik hebba® gedacht dat u dronken Wlas geweest., Wat is er van inspecteur Barnes ge worden vroeg Jolen, dwiaas. 'Onzin UW spreken alleen dolet iemand zich onmoozel voelen. En wlat uw vriend aangaat, cfien: u gisteravond meege bracht hebt, ik Wou, da,t ik wist. waar hij 'was. Bet ergste is. dat 'hij zeven ofl aieht uur voorsprong op oin,s heeft. Wandeldle gisteravond 200 kalm als maar kam het hotel uit, met onder iedere® arm eon étui, en zei aap dan. portier, da.t hij van nacht, maar niet hier blééf. Hjet spijt me voor u, Mr. Henderson, ma,ar da.t was toeh ,al te dom va® u. lil Van het begin af had' ik al vermoe dens tegen hom, mompelde Jphm in ge dachten. Maar hij was een prettige prater en verbazend intelligent. U hadt mogen w'anso'hem, diat u wat van zijn intelligentie had gehad;, als ik u dat mag zeggen. Alles, w!a,t ik u wiou zeggen, is, da,t ik niet graag in Uw schoe nen zou staan, als his lordsehip hiervan hoort. Want ik denk, dat de diamanten wel niet meer in hun houders zullen %n- O, zloo'n vaart zlal het niet loopen, antwoordde John. lm hun houders zutlein za nog Wel zijn, a,l rijlm ze niet moer in hun étui's. Hij knoopte z'ijin jas los en zijn vest en hemd en een prachtig hialssiernaadi kWam te voorschijn om John's bbotem, halster wijl er hoe langer hoe meen sieradjen, voor den dag kWiamen, naarmate hij zijn kkierem verder los maakte. Verduiveld beroerde dingen om op te slapen, zei hij en toch hielden ze, ma geen minuut, Wakker. Die kerel heiaft slaappoeder in mijn bier gedaan, zegt, u? Het verWondert me niets, maar het -Was wlas niet nioodig gewteest, wtaPit ik zou to|olh wel geslapen hebben. U ziet, ging hij verder, dlat het mialair het beste Was, dalt ik den veiligste® Weg koos; daarom ging ik naar boven om me te wasaéhem voor het souper, maakte toen de étui's open e® hing alles om mijn lichaam zooals u ziet. De étui's zijn natuurlijk voor altijd wieg, maar iets anders, dat Weg moest zij®, is er nog. Inspecteur Bonnes (om hem zba nog maar eens te noemen) gaf' zich vol doende bloot, om mij' te late® ontdekken dat hij een te handige hoéf voor mij1 wlas om er tegen te kunnen veohltlen, als dat noodig zbu zijn. Hij' hejeft de® n®ajm vah den „diëvenjager"- zei hij me. Maar hij Wlas wat te handig, toen hij oen medlenei-i ziger er van overtuigde, dlat hij geem dief was. Wat zou u denkenj dlat die leeren étui's kosten, Dat kan ik niet zeggen, Mr. Hender son, zei de inspecteur vol bewondering, maar ik denk, da.t z"e nieuw .niet meer dan vijf of zes pond "kosteni Zoodat er voor mij, zei Jlohn, over blijft achttien pond en een horloge, "die Mr. Blarnes zoo vriendelijk wias te geven als béw'ijs va;n goe-de trouw. Miaar als hij wil, kan hij zijn eigendommen terug kome® halen, ofschoon ik hem voorloopig nog niet verwacht.„O. Dl/' Vacantie-indrukken. Een vent af een Wief. m „Keg, Willly, als je een avond met zóó een uitmoet Ij" klonk het lachend' ach ter mij., Aardig gezegd, he, vind je niet? Op zoo'n aardigheid! antwoordden wij in d'n studententijd): „spuit 11 geoflt ook mod der!' Nu zei ik het natuurlijk niet, maar darht het maar; Want, denken staat vrij. Soort zoekt soort. Zulke jongedames wordt het Hof ge maakt door maninenj die chic zijn, in' de puntjes, vantaf het keurig smoking, den fijnen das tot aan die goed-sluitendc-i schoe nen. Zij mogen hunne Weeko hartjes schenkel® aa;n heere®, die bij' elke feeste lijke gelegenheid met een mjeasje schar relen, dat het zloo nauW niet nelemt e® dlat het van Zelf sprekend vinldt, dat bij' een volgende gelegenheid' in haar plaats wcèr een ander aan dia beurt is. Zoo'n moderne leuke type is gewoonlijk de gaWenlchte persoon voor den jangenma'n die, zloo schreef een Amerikaamscbe schrijfster, „het 'w'ijfje zoekt om' het wijfje". Volgens mij, merkt Alphonse Da-udet op. is het geheel natuurlijk dat een' gek met een zbttininetje 'troUwtt. Wij zijn het volkomen met hem eens, jammer dat het niet veel belooft als zoo, twee elkaar „krij gen" en het draagt in de toekomst ook niet veel bij om de® naam van Zeela®d ho,og te houden, of beter gezegd', omhoog te werken, want zoo een schitterende plaats neemt de provincie niet in in dia statistieken va® gehoortem in Nederland. De christelijke zed'eteer in het huwlelijk heeft veel geleden in Ziejelanld), dit blijkt uit de sterk doorgevoerde' kinderbeperking in de provincie. De bevolking is er iïn de laatste drie jaar verminderd met res pectievelijk 428, 871 en 682 inwoners. Onze provincie Zag in den jongsten tijd zijn geboortecijfer dalen tot ongeveer die helft; van het gemiddield getal vap de jas ren 1840 tot 1880 en bereikte met 19.J| geboorten per IOOO zielen in 1929 een minimum-rectord. Vergelijken 'w'ij een Zeeland met hiet ovei'wegend katholieke Brabant. Noord-Brabant (in 1928) 29 gehbortem per 1000 zielen; Zeeland (in 1928) 19.7 geboorten per 1000 ziele®-; Noord-Birahant (in 1929) 29.2 gebboirtem per 1000 zielen; Zeeland (in 1929) 19.(3 geboorten; per 1000 zielen. Uit bet verschil is Wel te Concludeercn dat do christelijke moraal in het huwelijks leven in Zeeland ernstig ontaard is. Meisjes die op alle geoorloofde en on geoorloofde middelen trachten: ta behagen, die alles afl;nWc®dani om toch ma,ar gezien on besproken te (wtordeinj, zÜj!n gioeirt scihoonb vnou'w'cn in 'den. waren ziini dfes wiooird,s. J vie vrou'w is bet sic'biooiirs4» waminiG'CT zijl zich als vroUw' gedraagt. Schoone vraulwcn be hoeven Wij niet te Zoeken; bij dancings of in bioscloop, öp tennisveld ofl sporfpark. Wanneer gij' een mooie vrouW, „een schoonheid"' zoekt, 'gaat dia® Zegge® Wij' met ..het Volk!", naar onze visschersdor- ]>en. waar Zeemansvrouwen, gefolterd door hot wrangste leed, met starre oogeinl 1® do donkere toekomst staren, die zij' zonden- de,n steun van haar verdronken man, heb ben te veroveren Voor die kinderen, dile om brood schreien. Schoone vrouWe® vindt men in de zie kenhuizen, Waar moegawlaiakto verpleeg sters, oneindig geduldig e® vol overgavla, haar grootste vrouwelijk gevoel, d»t dier dienende liefde, uitleven aan het bied der patieinten., Mooie vroUw'on vindt men in de Volks buurten, 'waar arbeidersvrouwen de® wor- genden strijd pm het bestaan, dag in dag uit, zonder klacht, doch met taaie vol harding voeron. x Een schoone vrouw is de afgesloofde moeder, die tot laat in de® noieht Werklij om haar kinderen, nietjes voor den dag te laten kome®, terwijl hot lichaam toich o zoo innig behoefte hoeft aam; de luttefp ure.n rust, die demi na,cht scheiden! v,a® oen nieuWon, grijze® armoe-dog. Schoone vrouwen vindt men in do mijnstreek, Waar heldinimen wonen, die zich ioderen dag bedreigd wtota® dooir d,an zlwarten dood, die op echtgenqotcn en vaders loert. Schoone vrouwhn ziet me® in oh'zte pol ders, Waar meisjes hun Zwlakke ,k!ra|chten aan'wende® om het dagelijksch brood te verdienen en in hot moeizaam gevecht van onzen materia,listisehen tijd slechts geschraagd 'worden dooa' het groot ideaal eens een eigien huisgezin' te stiehtdnt Hiaar gestalte is misschien niet volmaakt in „lijm"1, haar handen Zijn onjjetWijïeld hard van het eelt va® den arbeid, maar op haar Wangen schitteren do kleuren van jong l'risch leven. Uit het gelaat;, dat door kommer, leed en gebrek Werd ge adeld, stralen tiWee oogen, die getuigen, van een innig licht, ein zuiver schoone Reilde. Dat rijn meisjes wier taille prissdhie® wat te breed en wier gang Wat te zW.aar is, maar die zich te voornaam achten vooir elk geflirt, voor elk misselijk bedrijf, die den eerenaam „Vrouwf- wunsehen te be houden. 1 1 fr. STEREI. LODIERS, O.Oist I ISJaapwiuuM* De opvallende verschijbing, d|at slijpen de mensche® van hun legerstede opstaan cnr ondloopen', Zondier te ontwaken, beeldt in alle tijden aanleiding gogieve®, tot_groo- tö ongerustheid 0® tot allerlei veronder stellingen. Tegemlwloordig 'denkt diel gaUejas- kimdigs wtereld er bert Wat rustiger over. Do vraag oifl .We bijl slaapwandelen te doen hebben 'met een ziekteverschijnsel, is niet zoo gemakkelijk te Ixiaiitwoordon. Het kan hier ee® verborgleinj vorm Van epilepsie zijn, of oen ziekelijke storing van de WterkZaOimheden van den gieest, doch, in dia meeste gevalle® toornen slaap wandelaars overigens 'geen ziektesymp- tonien. 1 Het slaapWondelen heelft gewoonlijk bij kinderen plaats 1 en vcrdlwijht in het alge meen met het Vijftiende jaar. De toestand komt vrijWel 'overeen met dien Van een kind diat zWiaiau droomt. Het spreekt da® ook vanzelf, dat de herinneringen apn lnat wandelen in dien slaap volkome® verwtard en onduidelijk zijn; De slaapwandelaar maakt uiterlijk 'den indruk vu® 'n menseii onder hypnose. Het gelaat is dial va® iemand, die slaapdronken is. De oogen zijn halfgeopend. In een hem volkome® beleende omgeving gaat dé slaapwande laar ook met gesloten oogen. Zieier opval lend is de zekerheid, Waarmede dé sla pende zich hdWeegt. H'ijl is daarbij in staat dingen te doaa, die groote behendig heid en kracht vereischen em die, onder omstandigheden;, aam de handigheid van' een gevelklimmer doon, denken. iSlaapWandelein komt dikwerf 'bij' ver schillende leden van één familie voor. Verteld Wordt van een familie, watarin het slaapwandelen veelvuldig voorkwam. Het was een -hoogstaande familie, wier lede®, lichamelijk en geestelijk, volkoman gezond waren. De ouders waireni familie van elkaar. Het Was bekend, dat bij' de voorouders het slaapWandlelen wlas voor gekomen. Blij alle leden vertoonde zich dit eigenaardige verschijnsel. Op een' kejer kwamen alle leden in, hun rtajap bij' el kaar en zie ontwaakte®, tegelijk, door het omvallen van een meubelstuk. Nu mag niet Worden' geZegdl, dat de neiging tot slaapWlamKlelen erfeËjk is. Do.dh er Zijn overge'ërfde eigenschappen, die het optreden van het slaapWandlelen begun stigen. Alle psychische en Rohamelïjlké gebeur tenissen, die geschikt rij'n, den normalen loop va,n den slaalp te beïnvloedlen, zij® ook van invloed oip het otptredte® v'an het slaapwandelen. Zooals: al te voel voedsel gebruiken, al t® gevulde maag, sterke geiestelijkle prik- kclinge.®, angst voor straf, voor een exa men of oen andere onnffln&ieniamo situatie. GEEN BELETSEL. Burgemeester: „Vriendje, geef me eens uat vuur." Arbeider (wir hem zij® plijlp geven): „Dat kan je krijgen." 1 Burgemeester (door dat „je" verrast: „Ik ben de nieuwe burgemeester." ArbeiderDa's niemendalaansteken mag ie- toeh. IN STIJL. Nerveuso dame: „Is de trein van 4.10 nog al een behoorlijke?" Kruier: „De menschen babbelen' natuur lijk wel eens, maar iets kwaads is ,er toch feitelijk niet van te zogganf' 'TEGEN WOORDIG. Vrouw tot echtgenoot, op wiens nteus een wc?p is ga,am zitten,: „Blijf st.il rit ten, schat! Ik loop gauW naar binnen en haal de inseot(tadloodor.f'' AANBEVOLEN ADR,E|SSEN. Kleermaker: „En hoe 't mrt de riek|e- nimgeri,. mijnheer U is me va|n' het af'ge- lcopen jaar nog tieni pukken schuldig.!"1 Klant: „Tien pakken;D|a,t kan niet! 11; heb er maar tlwee gehad.i" Kleermaker: „J'aWel, mijnbeer. Miaar u heeft mij nog bij1 drie van uW vriendleoi aanbevolen 1" WAT, DE, KEjUDKBNMEI'Di ZEI. „Ik heb morgein oen dinier danéajnl', Betsy. Doe daarom je best." „Maar mevroüw, ik kan niet dansen I1'1 KRAS. Do hoofdredacteur: „Mijnheer Jlapsem, die uitdrukkingen Zijm WJat 0,1 te .duide lijk. De uitdrukking ruW is te .ruw. Zeg liever kras, dat, is niet zo® bras." HIJ WAS- 'T ER, ME|E EEiNS. Meneer Meijer Zat hij' zij® bartier ep bemerkte met schrik, dat deze We|dleir het 'w.as niet dé eerste beier e® „eentje te veel" gehad had, misschien, wel méér dan eentje! Toen hij onder het; mes kwant duurde het d,an ook niet lang of hij had een 'flinke sniee in da Wang te pakhwU Woedend riep Meijer uit: „ppt heb j« nu van dat eeuwige drinken „Ja, meneer, zekér, daar wordt de huid gevoelig van," Was het la|c|oraiekë ant woord.

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1930 | | pagina 6