Tweede Blad
ZATERDAG 15 NOVEMBER 1930
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
BOEKENDAG.
FEUILLETON
De gestolen goudmijn.
KERKELIJK LEVEN
HISTORISCHE KRONIEK
ONTSPANNINGSLECTUUR
Naar aanleiding va,m het vijftigjarig be-
staan van den neutralen: Neidierlandsc'he®
Uitgeversbond Wordt grootscheeps propa
ganda gemaakt voor het boek. „Neem
een hoek! zoo heet het. „Nienlwl is elk
boek da,t ge nog niet gelezen hidbltd,"1
Die leuZe is kort en krachtig,, maar heeïtt
dit met kernachtige leuzen gemleiepi, dfct
ze eenige toelichting behoeiflt. HJelt tlwfeede
gedeelte kunnen wij volkomen aapiyaar-
den, de .zucht maiai- het „BllerniiaulWste'
boek is een kenteekieinl van armoedig
snobisme. 1
Het eerste gedeelte e,chtei' veireischtl
een aainvullimg: „Neem een goed b.oieik'b'
Goed is ieder boek dat u beter maiakt,
nuttig ontwikkelt, onechuldig ontspant;..
„Het lezen is 'bedien ten dia,ga voor
zeer velen een levensbehoefte geWordpu
schreef destijds Pater L. Franke S|.J|.
„men kan er moeilijk meer buitere Bij
de ontbijttafel behoort heit morgenblad;
in de huiskamer heeft hiet geïlluistreklrdja
tijdschrift een vaste plaats; in die vrije
opgenblikke® en de lange winteravonden
wordt de roman ter hond gesteld. De
boeken verschijnen, met tientallen tege
lijk en de Catalogen van uitgevers en boefc-
vcrkoopers memem telkanjara ziiendferooige®
ini omvang toe.
De yet va,n vraag en aanbod1 wijst met
onmiskenbare zekerheid uit, dla,t de tijd'
voorhij is dat men zich tevredtan stelde
met bijbel e® evangelieboek ie® den acha-
melen voorraad familieboeken vami v'adfar
op zoon overgeleverd.
De grootere verstandelijke ontwikkeling,
de uitgave va® Volksedities, die krant eii»
het geïllustreerde weekblad' hldbhfen ieder
het hunme eer toe bijgedragen om de Zucht
naar lezen pam> te wakkeren en die ont-
spajnrajpigsleietuur heeft maar al te dik
wijls bijbel en evangelieboek verdrongen'.
Men leest om zich te ontspannenten
koste v.an verstand en, hart moet die ver
beelding word'en gevoed en het stterk ge
prikkelde verhemelte vindt göeta smaak
meer in gezonde, krachtige spijs. Men
heeft geproefd van d'e vrucht Va® demi
boom van kennis, de appetijt ia opgetwiekt
gretig steekt men de haindeni uit om die
nieuwe begeerte te voldotEpi .en de boe
kenmarkt wordt overstroomd om den gi-ar
gen koopers, het gezochte genotmiddel
te verschaffend'
„Niet alles, wiat ter lezing wordt aange
boden, is zonder gevartr. Vooral op het ge
bied der ontspanningslectuur dient men
behoedzaam voort te ga,an, nauwlettend!
om ziic'h heen te zien on den grond met
overleg te verkennen:, om niet plotsejin'g
weg te zinkan ^n, een moeras diat oogeh-
sehijnlijk' een groene wteidei scheien met
molsch gras en kleurige bloemen. De ro
man is een geducht strijdlwlapeni geWordein,
dat in arazten modierne®1 tijd ontelbare
slachtoffers maiakt, wionden toebrengt die
moeilijk meer heelen, ga,va zielen besmet,
schuldelooze eenvoud misleidt, sterbein' vain
geloof langZapm ondermijnt, de deugd ver
moordt en met voorbedachte .rade on
sterfelijke zielen den. apodsteiek toebrengt.
Hoevele van deze romans zijn er al op
de Wereldmarkt gebracht, hoBvelem worden
er in allerlei vertalingen en hondteirdidui-
zendtalle® uitgegeven en how ontzieittjend'
veel slachtoffers zijn er door gevallen
en vallen nog dagelijks.,
..Het is inderdaad onbegrijpelijk" zegt
LaÉbrd'aire „hoe de Iwfetreld nog kan be
slaap bij den .Zondvloed va,n slechte boe
ken, die ons overstroomt" eni Piaus Leo
XHI brandmerkt de slechte lëctuuir als
„een langzaam werkend vergif, hetwielk
de mensch indrinkt en dat vroeg of laai
zijn heillüozle moordende wlerkinig doet
gevoelen en geest iein hart bederft.,"
Wij zouden er ons in kuntoen ver
diepen of de uitvinding van de boekdruk
kunst de manschheidi indei-daald' Wiel zöo
ten zegen is geWteest als men plldegt voor
te stellen stelten, maar late® Wie ons blel-
palen tot de nuchtere feitent Hoe vletr-
houden W'ij ons katholiekeni in het alge
meen tem opzichte van hot boek1, het gotedje
en het slechte j
Wij katholieken W'ij hebban een .uitste
kende ingerichte R.-K. pers, uitmuntend©
scholen, vele groote charitatieve instel
lingen enz., maar bet is jammer het te
moeten cbrnstateeren voor onze R.-K.
R.-K. boekhandel en uitgeverij, heblben
wij tot op heden weinig o'f' niets gwda!
In dit opzicht zijn wij' ver ten achter
bij de sociaal-democraten, die hun, uitste
kend beheerd boekbedrijf, mat winkels,
verspreid over het geheeUa land, voort-
94
Ik heb er geen recht op, zeidie hij
Ik mag geen aanldéelie® in, d!e winst adclep
teeren. Ik heb ze trouwens ook niejinoodig
'Och kom, .beste Wymtom! dron,
Carraslflokd a,aim. Dat moet je nu aan mij:
overlaten. Jij en Mr. Dave deefan beidé®
in onze winst.
Terwijl hiijl aldü® sprak, richtte bij zijjn
oogen op Dave, die rustig voortging zijp
fijpjo te rookein. T,och scheen Wijljjieit zoo
kalm als anders. Z'ijin blauwe 0,0,gen keken
Garraso'flnd 'wantrouwig aa;n.
Dave moet maar voor zij® eigen aai!
woorden, zei Barpy; maar Daive ging rus
tig voort melfc rooikeni, en zweeg.
Nou, we moeten er eens av,etr. praten.
Natuurlijk blïjlf je hier zoo lang mogelijk.
Ik zal een temt voor jie latje® opslaan en
tomiffcrta'bel latera inrictht'en.
Nog eenigen tijd zaten zie gezfellig te
paten. Barry ha.d graag gevraagd of
Kate weer gezond en wel in Rn gel and
wiiJ teruggekeerd, maair hij; dlurfldle niet
goed. Na een tipje stond' Ca rrasford' op
om eenige regelingen voor heml te trelffe®.
Toen hij: was weggegaan rookten Banry
om Dave nog eenigen tljkl zw'ijgenld' voort,
durend kumtnlen uitbreiden en danirdloor
blijk geven van een gezonden kijk op dia
groots beteekienis van het boek itn dia
maatschappij.
Veel gel'd, veel energiiel Is er diooir
idealistische pioniers, aan het R.-K. boek-
lyedrijf reedis verspild. Die Roomsche band
is royaal, zij geeft graag en' veel, maar 't
R.-K. boekbedrijf', dat geen giften vroeg
doch daadwerkelijke sympathie: „Koopt
bij óns!" is beknibbeld tem, dood© to,c!
Is het niet diep treurig dat in steden
als Amsterdam en Rotterdam niet één
eigenlijke R.-K. boekwinkel van eenigiei
importantie te viindcm is en dat geslote®
huizen als Zoodanig moeten' fhmgeere®.,
gelijk kerken, in tijden van vervOIging.
Katholieken, laat deze boekandag u iets
geleerd hebben. Ge hebt geld over voor
biosdoop, toomeel, sigaren, wijn, enz: Biest,
maar koopt nu ook een boek Wij tijd en
wijle, bet kost u minder, bet gceiflt u mie(eir.,
Koopt bij voorkeur boeken van R.-K. uit
gevers en bestelt ze in dé® regplmatigen
R.-K. boekhandel. Natuurlijk is er niets op
tegen dat u goede hoeken, va® niet-katbo-
lieïe uitgevers koopt, maar l,aat u 'niet op
warmen door overdreven reclame voor mo-
dehoeken. Ook bij katholieke uitgevers
vindt u te kust en, te keur op allerlei ge
bied, wetenschap, kunst; u vindt er ra-
mans van literaire waarde, aardige .ont
spanningslectuur, kinderboeken enZ.
Koopt, indien u zich op' reis v,ami lectuur
wilt voorzien, uitsluitend dliie boekein.
Waarvan u Zieker weet dat zij1 in, iedler op-
zic'h tonschuldig zijn. Eehi zeer groot ge
deelte van Wjat d'e kioskeini -ini bonte ver
leidelijkheid aanbieden is alles hahalvp aa
st huldig. Het is merkwaardig, dat alhoe
wel wij de uitgaven yam bepaalds piet-
katholiek© uitgevers meermallen iml tien
voud geëtaleerd! vinden, dlei bo,eltiein v'an
onze R.-K. uitgevers ten eelnieinmallei ont
breken. Let u mnia,r cans op, zeldlen, of
nooit vindt u daar eam boek geiët,a,leerd
bijv. van J. J. Riomem, Roermond'
H. van Munster, Amsterdam Plaiul
Brand, Hilversum Hét Nedleniamdschc
Boekhuis, Tilburg enz'. Dieizle jïrma's blrein-
gan toch ook ramams, sommige zelfs haele
reeksen bociande onsichrddligB ontspan
ningslectuur, in een uitvoering en tegen
een inptepring die een vergelijking met dte
producten der comlöuriwreinide. meutrafe za
ken grandioos kén doorstaan.
Waar Wij lach moeilijk kunnen aanne
men dat bet tekort bij omze R.-K. uitge
vers ligt, die er allo ba'.'ang bij hobbem, dat
hun boeken onder die aandacht komen! van
het groote publiek, signalneren wij Mar dit.
hoogst merkWa,ardige feit vooicloopig ver
der zondier meer.
DE II. STANISLAUS KOSTA.
13 November,
Stanislaus Kosta, geboren in 1550, was
de zoon van zeer voor-name Poolsche
ouders. Hij had een zeer vnoine moeder,
die hem reeds vroegtijdig godlsidlienstondUr-
richt gaf. Op 14-jarig,en leeftijd' ging hij
met zijln broeder Paul naar het JeauïltiMi-
coilege, alwaar bij, zijln" opvoeding^ genoot.
Stanislaus was een voorbeeld voor zijn
medeleerlingen,, die hein d'an ook" om zijn
groote ingetogenheid, zijn buitengewoon
verstand en zijn gmoten ijlver bewonder
den. Lang duurde het evenjwal niet, of
de Jezuïten werden uit hun huis ver
jaagd. Paul Kosta gebruikte deze gele
genheid om een vrijer leven te gaan
leiden., en huurde met zijn oriide.rwijizer
Bilinski, die beide jongens van huis uit
naar het college gevolgd Was, een ka
mer in het huis van een Lutheraan,
waarheen Stanislaus hen moest volgen.
Paul 'ergerde zich over dgn vromen le
venswandel van zijn jongeren broeder,,
iedere gelegenheid nam hij, te baat om
den jongen Stanislaus te beledigen, ja,
hij liet zelfs niet na hem fce mishandelen.
Bilinski koos partij voor Paul en beweer
de, dat een man van sta,rad: dien godlsdftnslt
niet zoo ernstig moest opvatten. Stanis
laus evenwel ging onverstoord zijn weg.
lederen Z,on- en Feestdag üommunioeeird'e
h'j, waarop bijl zich dan in vasten en ge
bed voorbereidde. Stanislaus wehd ern
stig ziek, en daar de ziekte steeds toe
nam, verlangde hij naa,r de PI. Sacramen
ten der stervenden. De Lutheraan wei
gerde evenwel om een Katholiek' priester
aan buis te laten komen, en het gelukte
hem zelfs om zijn hro,er Paul en Bilinski
tegen het verlangen van dien. zieke op tie
zetten- Stanislaus was daarover aeer be-
diroeid en smeekte die H. Barbara, hem
in d'ezen mood bij te staan. De d'aarop-
vclgendle nacht verscheen hem dia H. Bar-
totdat Barry opeens die stilte venbrak
en lachend zeidie
Jammer, dat je je niet "kooit' herin-
nieren, dat jij die gouidlxnlijfnl het eerslt ont
dekt hebtMaar misschien is het zoo
wel goed, voegde hij er Illuistere'nid'aan toe.
Dave gaf geen antwoord, maar staarde
rec'ht voor zich uit, alsof hij1 aan iets
dacht. Ineens zei Barry
Laten we liever wat g,aa.n' vissdhen,
DaVe, dan hier zoo te ritltlen dlroomien.
Boen ze de hut verlieten, kwam een
man naar hen, toe.
Ik heb een, boodsiehapi voor u van
Mr. Carrasfiord. Hij; is plotseling1 wegge
roepen. Het spijit. hem, maar blij! komlti zoo
spoedig mogelijk weer terug. Kan ik
spins iets voor u doen,?
Barry zei van. neen en samen gingen
Dave en hij naar d'e rivieir. Ze maakten
hun hengels gereed, toen Barry plotseling
werd opgeschrikt dioor een lnlidien, ontzet
lenden kraet van Dave. Heit! was die
schreeuw van iemand, die plotseling uit
een verschrikte lijken droom o'f nadhtmer
rio ontwaakt. Bariry keek rond en zag
de kleine man met schrik naar dé rivier
staren en wijzen op een rats, die Veel
geleek op die, waar tegen; hun boot Was
geslagen. Hier was de plaats, waa,r het
ongeluk gebeurd was.
Hier is het! riep Dave met heesche
bara, vergezeld! va-n twee '"Engelen, en
dende hom de H. Tèej'ispijs toe. Hoe
gaarne zou Stanislaus dien nacht gestor
ven zij.nDe H. Moeder Gods trad met het
Jezuskirad op Haar arm naar zijn leger
stede, reikte hem het Godidialijk Kind' over
en verkondigde zijn genezing. Maria zei
hem dat hij, in, die orde van (lie Jezuïten
moest treden. De weg naar het klooster
sou Stanislaus echter nog vele bezlwareo
leveren- Noch die Provinciaal te Weicneii,
noch de Pauselijke Nuntius wildte hem op
nemer, daar hij hiervoor geen toestemming
van, zijn vadter had. Men ra-adlde hem aan,
zich tot pater Oanisius in Dilingen of
tot den Generalen Overste, in 5»!°™© te
wenden. Doch hoe moest hij daarheen ko
men Eens toen zijn broeder Paul hem
weer op een gruwelijke wipzé, mishan
delde, zei Stanislaus: Indlien "je .niet op
houdt op ©en dergelijke manier te,ge® mij
op te treden, zul je mij' raog noodzaken
hier vandaan te gaan; pn je zult het, dan
zeil bij onze ouders moeten verantwoor
den." Paul werd dbor dlit gezegdie nog
woedender en schreeuwde tegen Stanislaus,
dat hij maar gaan moest waarheen hij
verkoos. Den anderen dag vroeg Sta
nislaus zijn broeder, of hij hij' zijn gezegde
van gisteren bleef, en opnieuw in een
grooten drift ontstoken, schreeuwde Paul
zijn broeder toe, dat hij maar ga.a,n moest.
I,n Augustus 1567 ondernam Stanislaus de
groote reis naar pater Canisius en naai
den Gen. Overste der Jezuïten Frans
van Borgia. God waakte over Stanislaus.
Niettegenstaande zijn broeder he'im het
reizen van alle karaten trachtte te beiatii©®,
kwam Stanislaus toch behoud'e® in Dilin-
gc'n aan, waa.r hij dei Provinciaal van
Duitsohland, Pater Oanisius te spreken
kreeg. Canisius liet Stanislaus, om zijn
roeping te beproeven ,d'e taflal dienen bij
de' leerlingen van het College. Hij' deeid
dit met zoo'n groote nederigheid! e,n vu
rige® ijver, dat het Oanisius en ook de
leerlingen der Jezuïten verbaasde. Drie
maanden later vertrok Stanislaus ïe voet
naa'- Rome, viel diar aan de voeten
van Fran® van Borgia, en smeekte om
ipname in de orde d'er Jezuïten. Einde
lijk werd hem in October 1567 die toe
stemming gegeven. Het kloosterleven 'van
Stanislaus was een ononiderbroken ge
bed. Hij was een voorbeeld voor zijjn
médebroeders, die hem vaak vroege® voor
hen te willen 'bidden, opdat; ook zij meer
dere genaden zouden ontvangen. Als Sta
nislaus sprak over d'e liefde van Jezus
in 'ï-t Allerheiligst Sacrament, dan deed
hij dit met zoo'n grooitiera ijlver, dut ieder
een hem verbaasd aanhoorde. De II.
Maagd noemde hij zijjn eigen Moedier. Door
een voorlichting vernam de H. Stanislaus,
nog in de jaren van zijn noviciaat, da,t
zijn dood nabij' was. Begin Augustus
1568 .zeide hij1 tot meerdere, pleirsonein, dat
zij1 bijzonder over hem moesten waken,
daar hij' zeker nog voor het einde dier
maand zou sterven. Daar hij' jong en
gezond was werd- deze voorspelling dbcm
niemand geloofd. Op het feest van dien
H. Laurentiu® evenwel (10 Augustus),
werd Stanislaus lichtelijk ongesteld; nu
kon hij zijjn vreugde niet 'langer verber
gen toen, men hem in ,de ziekenkamer
orar.ht, sprak de heilige, terwijl hij! een
kruis over zijn bed maakte„Is het
Gods wil, dat ik niet meer opsta van déze
legerstede, zoo geschiede Zijln heiligen
Wil 1" Hij had slechts een lichtekorirtls
echter voorspeld© hij toch, dat, bijl in
den nacht van 14 op 15 Augustus zou
sterven. Des namiddags verloor Stanislaus
zijn bewustzijjrïtoen hij weer bijkwam
verlangde hij .de H. Communie en het
H. Oliesel; hierop smeekte hij1 aan al de
aanwezigen om vergeving. Plotseling zei
hij', de H. Maagd te zien, omringd' van
engelen. In den morgen van 15 Aug.
1568 stierf Stanislaus in zijn! negentiende
levensjaar. Maria, "had Haalr kirad 'ge
haald om met Haar en de engelen het
feest van Haar Opneming in den Hiemel
te vieren.
16 No vember 1748 w'erd het sta,d-
houdersdhap over d'e vea-schill'enjd|a pro
vinciën, hetwelk sinds het vertrek van
Willem III naar Engeland onbezet wOs
gebleven, weder hersteld. Ofschoon .Wil
lem UI 'wel in naam stadhouder was,
heeft: hij toc'h practisch niet veel van1
zijn functie kuininein gebi'uik maken, daar
hem hoegenaamd geen macht wias ge
geven; men noemde hem spottend koning
van de republiek. Na het stadhouderlooss
tijdperk ontstond' ia 1747 bij het naderen'
van den vijand' een spontane volksbewe
ging ten gunste van Willem IV, die da®
stem. Ik herinner me alles weer. 'Do
boothoe ze tegen een rotis ge®lag«h
werd! Baray ik herinner me alles, alsof
het gisteren gebeurd is.
Gcd 'zij dlank! riep Barry eerbiedig
uit.
Ja, hier is het, ging Dave voort.
Het is hier juist de plaats, waar ik u
gered heb. Dat was een moeilijk e® ge
vaarlijk stuk werk, Barry. Maar toclh heb
ik het vclbrac'ht..
Barry gr.eepi Dave's arm en hield dleze
zoo stevig vast, alsof hij1 bang was, dait
tiet geheugen van Dave w'eer zou wég-
vlieden.
Wees kalm, Dave, zei hij! opigewon
den. Alles komt langzaam terug, naar ik
bemerk. Maar... maar jij! hebt. me toc'h
niet gered?
Zeker, zei Dave. Dat. was een bui
tengewoon knap sfcuk werk.
Maar m.aa,r Cairrasifbrd heeft, me toc'h
gered zei Barry aarzelend!
Dan is hij een leugenaar, zei Pave
kwaad. In-eens werd zijn gezicht nood,
zijn oegpn'fonkelden en hij'^iag Barry met
een vreemde uitdrukking aan. 't Is ee®
leugenaar en een dief! Ik wist. het diadie
lijk al, teen ik hem voor het eerst in ons
kamp zag. Hij heeft, da'ar goudi gevonden
Wat! vroeg Banry.
Hij heeft bij ons goud gevonden, zeg
ook tot. stadhéud'er "wérd uitgeroepen. Die
grciotsche verwachtingen., wélke men van
hem had gekoesterd', heeft hij achter in
geen enkel opzicht bevredigd'.
17 November 15 713! KWam Don
Louis ReqUcsens als Landvoogd der Ne
derland©® te Brussel aara. Hij wias ge
zonden om Al va, die wegans zïjh al te
groote gestrengheid als landvoogd niet
meer scheen te voldoen, te vervtamgje®.
Ofschoon. Requesens ©en zacht en vrede
lievend main wias, dwongen hem zlj'n' vij
anden op 'wier onwil die goede sucöessen
van omderhamidlellLngein afstuitten, hot oor
logspad te betrede®.
18 November 1580 deed! Graaf
van Riennenburg SteenWlj-k in brand schie
ten. Deze ])laats toch wilde niet mot démi
gralalf', Georg van Lalaing, tot gehootr-
zaamheid aan die® koning terugkeere® en
verweerde zic'h heftig tegen dé® graaf,
toen deze haar wilde dwingen: Ondier
van den Corraput Werd de stad verdedigd,
maar tenslotte toch door Lalaing ia brand
geschbiten.
19 November 1692 overleed G.
F. Prins vam Waldeck, Veldmaarschalk
der Nederlanden. Hij Was twee jaair te
voren verslagen door Luxembourg in. dien
slag bij Fleurus.
20 November 1815 Werd de vrede
van Piarijs geslote®, waarbij o.a. de omizij-
digheidi van Zwitserland werd' gewaar
borgd; tegelijkertijd erkend© mem de on-
sK'hendbaarheidi van dit grondgebied. Bo
vendien zou Wellington met een bez'et-
tingsleger van 150.000 main in Frankrijk
blijven om 'de veiligheid der grerazen te
iwlaarborgen.
21 November 1724 overleed te
Amsterdam in dien ouderdom van 66 ja
ren Pavjd va® Hoogstraten,, die zich aan
vankelijk op de gemoeskundle toelegde en
daiarin een doctorstitel behaalde, maar la
ter de Latijnsche taal' ging studeeren-, om
vervolgens hierin te doeieeiren. Verschil
lende gedichten verschenen van' zïjh hand
zoowel in het Latijln als in z'ijn moeder
taal I
22 November 1774 overleed Ro
bert Olive. Deze man heelff een- ovterWe-
gende invloed gehad op die geschiedenis
va® de Oost-Indische Compagnie in E®1-
geland. Toen hij 18 japr ou^ Was, verta-ok
h'ijj reeds naiar Madras in "dienst van d«
Compagnie, Welke toen, echter in e,en
periode van sterken achterruitgamig ver
keerde. In 174)3, toe® hij 22 jaar oud; wias,
trad hij in militairen d'ienst bij de Com
pagnie. klom langzamerhand op en levexdle
in 1757 den beroemden slag bij' Plassey,
waardoor hij zich dén titel verwierf van
Baron de Plassey. In 1774 maakte hij. een
einde aan zij®, leven, dat zich gekenmerkt
had dbor het vestigen va® de Emgeisehe
macht in Indië en het verzamelen va®1
rij'kdommem. 1
De Dievenjager
door W|. Tl. Normis.
Lady Alstonhorough verklaarde, 'dat
haar man, zonider eenige® twijfel ,4e maest
secure piersoon was van de heel'e. wenellid.
Dat zal waarsehijinl,ij)k wel wa.t overdreven
zijn geweest, maar de .gtremzen, van da
waarheid overschreed, zij' niet, toe® ae. zei,
dat niemand anders zijn rentmeester va®
het Noorden van Engeland, naar Centraal
Europia zou laten kotoen om den man in
structies te geve®, die eve.ngoqd par post
konden worden overgebracht in een tijd.
toen telegraaf! e® telefoon nog slechts in
hun beginstadia waren. His lordship" zei,,
dat hij geen tijld had ibm brieven t.e
schrijven, en voegde er blijf, dat Hendiarson
nu in ieder geval maar huis kon Wonden
gezenide,n met de familiejuweelsn, wat een
zeer groot gemak was.
Henderso-ii zal zichzelf niet laten beroo.-
ven; ik kan Henderson vertrouwen. Die
idiote kamenierster van je is niiieifc te. Ver
trouwen. 1
Het zou vergeeflijk zlijfif geweest, zelfe
voor iemand, die niet zoo'n zenuwachtig
temperament bezafc, indien hij eenigszins
angstig was geweest in verbarad me,t de
veiligheid van de beroemd© Alstonborough
diamanten, die, wanneer haar eigenaair heft
had kunnen helpen, nooit Engeland zou
den hebben verlaten. Maar daar zij®
vrouw hem vergezeld had bij' een speciale
zending naar een belangrijk Hof', werd
hit noodzakelijk geacht, dat, zftj;1 haar
schoonste juweelen zou meenemen, terwijl
verschillende bezigheden een onmidldléUij-
ken terugkeer naar Alstohboroeh Castle
ik u. Hij is dadelijk! weggegaan, en heeft
het laten registreereu. Z,oo is hat! Zoo is
het! Ncu weet ik het zekér. Hij! heeft oras
bestolen! Ja-, bestolen! Het is ee® dief. Ik
ga dadelijk naa,r hem toe. Ik zal hem ver
moorden. Wil ik je bewijzen, dat ik gelijöc
heb 1
Hij haalde zijlij- portefeuille uit zijn bin
nenzak en met, bevende vingers haald© hij
cr een stukje goud uit. Hier helb je he|t.
We hebben het. het eerst gevonden. W,e
zouden het land gekocht hebben, inldüem
indien d'at ongeluk niet was gebeurdl. Het
is nu te laat. Die gemeen©, schurk. Zag je,
zijn gezicht, toen hij oras bemerkte? Maar
ik ga naar hem. toe. We zulten eens z'ten.
Jij hebt er recht op, Barry
Barry hield hem tegen en d'wong hem
te gaar. zitten.
Wees toch "salm, oude man, zei
Barry, die d'eze wooildcn beter tot: zich
zelf' had kunnen zeggen, want hij kon
nauwelijks ademhalen en zijln oogen fon
kelden onheilspellend: Langzamerhand
kwam Carrasford's ware karakter hem
vc-cr den geest-, het masker: schean tie zij®
weggenome®. Laten we kalm blijven,
Dave. W© moeten niet onbezonnen te
werk gaan. Wat mij betreft, geef ik
er niet zoo veel om, maar jij zult je
aandeel hebben. Hij bood1 het. je reads aan,
Dave.
Door helpt geen Uevc-moed'ren aan:
't Is met aai zomertijd gedaan;
Weg zonneschijn en rozengeur:
De winter staat voor onze deur.
Als dan de kadtel. lekker brandt
Neemt Moe fiaar breikous weer ter hand
Eu lau een boelceuZus haar pop
Eu Vader zegt: komaan, ik.stop
Mijn ouwe, trouwe pijp maar weer,
Dte brengt de ware atmosfeer.
Die brengt me edit op inün gemak-.
Jan, waar staat my n D- h tabak 1
CUnge Doorenbo*
ECHTE FRIESCHE
20-50 a. PER ONS
'Melange iron rijpe tabakken.
in drn weg stonden. Daarom werdén aan
John Henderson, een grooten, sterke®,
stoer en kerel, die geen gemakkelijk subject
voir geweldpleging of berooving leek, de
étui's met den kostbaren imhoudj gegeven,
tegelijk met zeer dringende mstirucltie-s
voor hun veiligheid gedurende dé reis,
die hij moest maken.
Denkt er om, Henderson, dat je ze
geen moment uiit handen geeft! ,en dat je
iel den trein geen oog dicht moogt (taen.
Het zal je niie-t meevallen, maa.r j©. moet
dien slaap lat<er ma-air eens inhalen. Hier
zij.n de sleutels, dóe je aan Custom House
raoodóg zult hebbenstop ze in je broek
zak. Wees vooral voorzichtig als je a,a,n
noord gaat, en als je Jlét schóp verlaat, en
als iemand neiging toont om te dringen,
duw hem dan maar opizij' met je elleboog.
Ik ben bang. 'dat je den nacht zult'moeten
doorbrengen te Reddióngtoui, want j,e zult
daar wel niet tijdig genoeg zijln om dien
laatsben fcreón raog te halen. Ma,a,r dan
zul ie al veilig g©raoeg( zijn, hoop ik.
Mr. Henderson was van meeniing, dat
hij gedurende de geheel© reis veilig ge
noeg zou zijn. Daar hij' nooiit zij® ge
boortegrond verlaten had, was hij natuur
lijk ceniigszims verward door 'Te vragen
van vreemde spoorwegmaranen, en vleirlang-
d© hij weer terug te zijjn tusschcn Inert volk
dat verstandig kon sp,reken; maar hij was
er zeker van, dat niemand hem Icon be-
rcoven van datgene yat a.ara 'Zij® zorg
was toevertrouwd, en voor de rest dacht
hij, dat zwijlgen, een energiek .schuddie®
van zijn hoofld cn het laten zóen van zij®
reisbiljet op alle vragen amtiwooird zon
geven. Niettemin, hat, is niet gemakkelijk
©en geheelen dag e,n nacht door rechtop |tle
blijven zitten, en bïjfita niet, te kunnen eten
omdat men zij® hamden op enkele leercn
étui's moet houlden. Daar kWam nog
bij', dat Mr. Henderson ge,en groot zeeman
was, zocdat toen .hij Oharimg Cross -be
reikte op den avonld van dien tweedje® djag,
11a een j-eis zonder eenige! gebeurtenis, hij
meer van zijn gewone flinkheid kfwlijlt
was, dan hij' zelf wel wedde bekennen. Met
zoo kort mogelijk oponthoud Heit! hij zich
naar St. Pantras rijden en kocht een
kaartje voor den eersten den: bestën trein
naar het Noorden.
Nog voor geen honderd gulden knap
te ik zco'n karweitje nog een keer op,
mompelde hij, ofschoon his lordship gelijk
Natuurlijk, zei Dave bitter. Hij! was
bang, en wou ons tot zwijgen bren
gen. Het is een slimme vogel! Barry...
hij' tprong opNu dadelljlk! zal hij met
ons afrekenen.
Bariy moest hem weer tegenhouden.
Laat mij met hem onderhandelen,
Dave, zei hij. "Wiens toch, alstublieft; kalm
«ft bedwing je toorn. Wipd je. toch niet
zoo op. Pas nou op, amde,rs gaat j,e geheu
gen misschien plotseling weer weg.
- Neen, n,een, zei Dave mieit zekere ein
kalmere stem. Het gaat nu niiet metar
weg. Ik zal nu niets meer vergoten. Helt
was een ongelukkig© tijjd, maar nu ben ik
bijna blij, dat ik mij® gehougen had' ver
loren, want ik wiat nniati, dat ik jou, mijn
dierbaarsten vriend; verloren bad'.
Je bent mij® goede oude vriend, zei
Barry met tiranen i,n de oogen: We heib-
ben elkander gelukkig tcruggevondien.. La
ten we hopen, om nooit meer te scheiden.
We. zullen nu naar Carmasflord gaan, mtjii.r
wees jij kalm en laat mlj[ het woord doen.
Langzaam wandelden ze terug. Aa.n d(en
eersten den beste® man, die® ze tegen
kwamen, vroegen ze of hij Canrasfoird wil
de zeggen, dat hij onmidldlellijlk naar d|e
hut zou komen.
Maar Canra^ford had goe,3le redlene®
om weg te blijven
(Wordt vervolgd:.)
