INDERIJ
BAZAR
"1
SCHNEIDER
itverkoop.
opjes.
ran Parijs".
BANK-ASSOCIATIE
I
GELD
De ongeziene wereld of het leven
na den dood.
SCHE COURANT
ZATERDAG 18 OCTOBER 1930
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
mr Telefoon 311
ianten"
TWEEDE BLAD
LAS
en Winstrekening
Iministraties
Iministraties
lezen
jreken.
lien van H. VAN AKEN,
>elzaete, België.
bus 55, Middelburg.
J. J. FRANKE,
HEINKENSZANDL
gesmolten Reuzel
HYPOTHEEK.
Handelscredieten
Deposito's
FEUILLETON
De gestolen goudmijn.
VOOR ONZE VROUWEN
ONTSPANNINGSLECTUUR
U
Sen BEUKMAN komen op
BER 1930,
■gzaal „DE PRINS VAN
leesterwerk
Kohier als vader Jean.
>neelspel - Drama
per" nog door geen enkel
,tsen
(plus rechten).
22572-40'
fitingconsulent
Goes
Iten, roode puistjes, ekzema
is, dat het slechte vochten,
|akt door de verstopping, die
met de opeengestapelde ver
oden. Om aan het bloed zijn
de verstopping genezen èn
len regelmatig de
Jisten in doosjes van 60 cent.
:ening H. VAN AKEN.
krijgbaar van f 60,tot
00,voor Ambtenaren en
irtgelijke werknemers, ook
nder borg.
isdags Melksalon „Flora" Goar.
olang de voorraad strekt r
40' ct. p. pond, p. 10 pond f 3,50
Eigen slachting.
nhevelend,
Achter 't Postkantoor,
PARTICULIER en BANKKAPI
TAAL aangeboden ter be
legging als le hypotheek
op Landerijen en soliede
onderpanden. Rente vanaf
4'/4 °/o- Conditiën billijk.
Te bevr. No. 150 Bureau
dezer courant. 22064-15
N.V.
KANTOOR GOES
Gestort Kapitaal en reserves
f 9.019.451.17
- xvni. 1 i 1
De Verrijzenis en het Leven.
Jezus, ik aanbid U, kinderlijke dichter,
even gevoelig vbor eenvbudigje kleuter-
oogen, als voor dq fijnste va® Magdalenaf s
rieleritselingen, slanke zielje-figuur van
deliclate beschaving. Toonbeeld1 aJllleir fijn
gevoelige® gratie der gratiën, éénige
Jezus! 1 I I I 1 k f i
Maar tegelijk aanbid ik in U. den. prak
tische® tvü-hepos, den nijvere® groot-
handelsman, die alles verkoopt, om die
ééne kostbare parel voe® ®Uenhet hem|al-
rijk te .winnen,, die woekert met al Uw
wiondere vermogens em kaïachtem, om te
bereiken het doel iwladrop Gij op die we
reld zijt gekomen, zieken geneest e® dui
vels uitdrijft
Den fijnen rielekenner, die U wég-
werpt aan tafel biji tollenaars of in een
wr,ak scheepje U waagt met (eenvoudig©
visschers, landelijke moeders met Pallastijm-
sche kwajongens tot U roept, aller ge
dachten inpalmt en aller gemoederen
streelt, die va,n goeden wille wanen «n
de kWaden van wille ten slotte als wie/er-
galooze Koopman den prijs van lijden en
strijden kennend, weet te blanutten, om
uit hun geesele®de en hamjeirte®dle vuiste®
als jofferlam te komen op de Slachtbank
des kruises en zoo Uwi afgemarteld le
ven aan den Vader tot losprijs te bieden
voor het zondige menschelijke geslacht.
U hierin op den voet te volgen1, gaat wis
onze klein-manscihelijke kracht te boven.
Maar verleen toch U'w hulp om ons fijtn
gevoel en onzen .krachtige® wil zoo har
monisch en eendrachtig te ontwikkelen,
dat heide moge groeien en blopie®, zonder
elkander in de sehaduwl te stellen.
(Uit Dr. JftC. v. Ginneiseufs
Litanie van Jezus' Zielegroot-
heid). i
Gadis Zoan.
(Z|0oals Wij in ©en vorig artikel hebben
aangetoond, heeft Jezus zich herhaalde
lijk de Z;oo® van God' genoemd, zboWel in
besloten kring als ini 't openbaar tot voor
de reehtbhnk van Israel's hoogepriester
en Rome's landvoogd'. Wie dit loochent,
heeft noodt het Evangelie gelezen. Maar
zij, die voor den sohijn nog aan het
Evangelie iwillen vasthouden en toch de
godheid van Christus ontkennen, zeggen:
Zeker,- Jezus hoeft zich stqads Zoon Gods
genoemd, maar dit moet men niet letter
lijk verstaan, alsof Hij Werkelijk God
was, een goddelijk iwezen of een godder
lijke natuur had, Wel neen, het wil alle©®
zfeggen, dat Jezus door God bijzlobder
beschermd Werd; dat H'ij met buitenge
wone gaven door Hem was toegerust em
da.t Hij God Wederfceering met echt kin
derlijke liefde als Zijn .Vader bemindj©.
De groote Duitsche historicus, Harnack
heeft dit in zijn „Wesen dés Christem-
tums'-' met veel geleiercfo argumenten trach
ten aan te toornen, Welkte echter op schit-
rende wijze worden weerlegd door zij®
geleerden landgenoot, dr. B. Hilarin Éiil-
der. (Jezus Christus, Apolog.e Seiner
Messiamtat und Gpttheit, PI II, blz. 145
500).
Onze bekende dogmaticus, dr. G. van
Noort, Weerlegt deze grove dwaling in
zijn schoon©, bekend© Apologie: D© Chris
tus, Zijn (Rersoon. en Zijn werk, blz.
39—47. I
„Neen, niet in zulk een oneigenlijke®,
halfslachtigen zin noemde Jezus zich
Zoon Gods," Zegt hij, maar wel degelijk
in den echten, vollen, eigenlijken zin"
„Immers, Hij beschouwde zich als wer
kelijk God, als een goddelke Persoon
en dat blijkt volop duidelijk hieruit, dat
Rij Zich'zelven goddelijke o igenscha.pp.etn
en goddelijke Werkingen toeschreef en
zich voor één van Wezen .verklaarde met
den Vader." (Joan. VIII—58 XVH—
5; VI—'3)8; VEH—42; III—13; Matth.
XXVHI18VIIIa; IX—28; Joan.:
VI—44; X—2.8—13)038XIV—9; V—
18; LudXIV—26; X—22; IX—47;
XI—.47; XI;17IX—1; XX—9).
Jezus van Nazareth heeft zich niet en
kel Zoon Gods genoemd, maar Hij eischte
,ook met onverbiddelijke gestrengheid voor
zich op, goddelijke rechten en goddelïjikte
eer. Heel Zijn optreden is bovetn:m©jnsche-
lijk en goddelijk. j
Hij trad op met een gezag en autori
teit, dat nergens Zijn gelijke vond; ©en
83
Indien 6en paar uur geleden iemanld
hem gezegd had, dat hij door Zich zelf
voor Dave o.p te offeren, hij dezen wear
levend had kunnen maken, dan zoui hjj dit
offer graag en bepidwillig gebracht heb
ben. Indien iemand hem gezegd had; %t
hel noodlot hem nó,g een verschrikkelijken
Jag. bijna even verschrikkelijk als het
verhes van Kate en zijn goedein naam, zou
toebrengen, dan zon hij dien persoon! heb
ben uitgelachen. En nui stond Dave hier
levend voor hem, zonder iets te weten
van hun vroegere vriendschap, een vriend
schap die even groot, even 'duurzaam
Was als die tusschen David eh Jonathan!
Hij riep den Indiaan, die Enigelsöh kon
Sfreken. Barry liet echter niets blijken
van zijn genegenheid voor Dave, want dat
?-°u misschien achterdocht bij de Indianen
opwekken. Hij vroeg hem, hoe "Have
li! hen gekomen was en kon met moeite
nijn ontroering verbergen, toen de In-
laan hem de geschiedenis van Dave ver-
•eltle. Hoe hij hem half'-dood tussehen
el riet aan den oever der rivier gevonden
aa. en hoe ze hem in het Indiamenkamp
verzorgd hadden. Barry begreep nu, wat
lenrd was. Dave was met zijh hoofd
tegen een rots geslagen, en 'had
gezag, „dat eigen Woord niet enkel naast
en boven vroegere leienaars stelde, maar
zelfs naast en blovem de Wet van Moaes:
„Hij leerde hen als gezaghebbend en niet
gelijk de schriftgeleerden^' zteggan de
Evangelisten (Mam: I2; Luc.: IV32).
Tot zesmaal toe klinkt zijn plechtig:!
Ge hebt gehoord, dat tot de oudten ge
zegd is:.... Maar ik zeg: U.'... (Matth. .V-21)
Heer van den, Sabbat, noemt Hij zich
(Matth. XH5).
Hij, üe arme Werkman uit Nariureth,
de zoon van dan timmerman Joseph, ver
klaart uitdrukkelijk alles te overtreffen,
iwlat Israël ooit nian groote mannen had
aanschouwd: .Veel Pirofeten en rechtvaar
digen hebben begeerd tel zié®, Wat gij ziet
em ze hebben het niet gpzien (Matth.
XHI—17). - I _l I
Abraham, uW vader, verheugd© zich, dat
hij mijn dag zou zien; hij heeft dien ge
zien en zich verblijd. (J,oan.: XIH56),
De Koningin van het Zuiden (iSoblal)..In
kwam van de uiteinden! der aiarde pm Sar
lomons Wijsheid te hooran; em zie, meer
dan Salomon is hier (Matth. XU.42);.
Meer dan Jonas is hier.!
Hij durft beWeran, diat Zijn leer be
stemd is voor alle tijden en alle volkeren
der vier Windstreken (Matth. XXHJ|3|8)
en dat hemel en aarde in, al hun pra|dht iep
luister eerder zullen voorbijgaan dan Zijna
Woorden.
Hij stuurt Zijin gezanten heen, om van
Hem te getuigen naar de uiteind|en der
aarde: Jlm ge zult Mij tot getuigen zijn
te Jeruzalem en in gebejal Jludea en Sa
maria en tot de uiteinldiani der aan'dle.
(Hand. 1—8).
Hij treedt op met een ongehoord' gierig,
dat door tijd noch plaats begrensd is.
Alles wlat Hij geboden! heeft, hebbien allen
te onderhouden; alles |wat Hij gepredikt
heeft, hebben allen te geloove® op straffe
van eeuWige verwerping. I 1
IWelnu, kan een schepsel, dan mensch,
geloof eischen aan Zijn leer «n gehoor
zaamheid aan Zijne geboden, van alle vol
keren, in lengte van dagen, van alle ko
mende geslachten
Is het Wonder, dlat men dien Rabbi Je
zus va.n Nazareth, dien men aanvankelijk
slechts kende als „den Zoon van den Tim
merman Joseph, die met zulk een onver
biddelijke autoriteit verklaarde, dlat Hij
Gods Zoon wias, één in wezen met dten
Vader en God <Jfn Hi- Geest, te voelt
viel met de begeesfanendte bekentenis:
Heer, tot Wien zullen wij gaan|? Gij hebt
d© woorden des eeuwigen lévens? Matth.
XVI).
Is het Wonder, dat iedereen gpvainge®
Werd d|oor Zijn Woord; dat het zoovélen,
die Hem hoorden, verging als die ge
rei-li [dienaars, die door den Hjoogeni Raad1
werden uitgezonden om den gevijenden Ppo-
feet uit Nazareth in bpeien te slaan en
gevangen mee te v,ote.i1e|n[? Zij k'w&men
met ijzeren ketenen pm Jezus te boeien,
en zie, Jezus, de wtonidene Leieraar, btoeid©1
hen door Zijn woord em toen zïj' onver
richter zake waren heen giegalain, haddein
zij voor den Hbogen Riaad! gaan' ander©
verontschuldiging dan1 deze: „Nooitheeft
een mensch gesproken als dezie." (Joan.:
VII46).
Alkmaar. C. VIS, RJeetor.
f= VAN HIER EN DAAR
Over het nut van zoeklichten bij
reddingen o.p onze kust.
In den avond van 27 September j.l.
werd aan het strand te W|ijk-,aam-Ze© e,en
reduingsdemonstratie gehouden, waarbij ge
bruik werd gemaakt van een door de N. V.
Philips samengestelde zoeklichtinstallatie.
De bel angst ellinig, zoowel van da zijde dier
autoriteiten als van het publiek, was
groot en over het verloop vanl de demon
stratie heeft de pers uitgebreide versla
gen gebracht. Nu 'loopen de conclusies
in deze verslagen nogal uiteen: veda bla
den beschouwen de demonstratie als vol
komen geslaagd, andere noemen dien uit
slag ervan twijfelachtig, terwijl sommige
zelfs spreken van een teleurstelling voor
de duizenden toeschouwers, die vanaf het
strand het schouwspel volgden. Wiaar de
meeningen zoo uiteen loopen, zal aeu u,if
eenzetting van het eigenlijke doel van het
zoeklicht op zijn plaats zijn.
h erdoor zijn geheugen verloren. Dave
was terug gekomen, maar het wasi slechts
zijn schaduw, niet de oude Dave van vroe
ger.
Barry hield eenigen tijd zijn oogen, met
een oneindige tèederheid. soms bijna .wa,n-
hop g op Dave gevestigd. Toen Dave een
pijp opstak, liep Barry langzaam na(ar
hem toe en zette zich naast hem neder.
Hij zag aan Dave's gezicht, dat hij: blij
was, maar hij wist ook, dat hij den man
geen verdriet moest aandoen, door ham
van alles te vragen, en met hem ov|cfr
vroeger té spreken. B'arry sprak over de
jacht, de Indianen en liun kamp. Eerslt was
Dave schuw ©n verlegen en scheen zelfs
bang te zijn; nu en dan zag hij Barry
ernstig aan. Maar langzamerhand ver
dween die schuwheid en werd hij kalmer.
In het begin sprak hij' niet, jnaar l'afer
antwoordde hij op Barry's vragen. Aan
Borry echter vroeg hij' niets. Toen hij zijln
deken nam om te gaan slapen, deed Barry
hetzelfde en de twee mannen legden! zich
naast elkander ter ruste. Barry hoorde
aan de rustige ademhaling van Dave, 4(a't
hij dadelijk in slaap was gevallen, ma;ar
Barry kon niet slapen.. Hij' moest zith ge
weld aandoen om rfet in tranen uit te
b.'irsten. Eenigen tijd' later greep hij (Je
deken van Dave, alsof hij -vreesde, dat zijn
vriend hem voor de tweede maal zou ont
nomen Worden.
iWanneer zal het zoeklicht dienst moeten
doen'.?, Uitsluitend biji stormweer, want
alleen dan is bij! stranding op onze kuSt
directe hulp noodig. Nu, is bij' stormweer
de atmosfeer helder, zoodat het licht' van
een zoeklicht dan ver kan doordringen.,
terwijl mist, die een verre straling van het
zoeklicht belemmert, bij1 storm niat zal op
treden.
Bij de demonstratie te W|ijk-aan.-Ze,e
hing een lichte mist en dtei terugkaatsing
van het licht tegen de watierdruppelitjjas
verblindde de toeschouwers ©enigszins,
waardoor zij hetgeen in de verte geschied
de, moeilijk konden waarnemen. Hieraan
is de teleurstelling toe te sdhrijvan van
hen, die niet konden zien, wat ziij ver
wacht hadden. Maar bovendien; hot zoek
licht dient niet, o-m vanaf hebt strand een
wrak en de reddingsbooten op een afstand
va.n 1200 meter en meer duidelijk tie
kunnen waarnemen. De taak van het
zoekl'cht is, op de plaats der redding
zelf voldoende licht te geven bij- het
reddingswerk. Op het attend ziet men
slechts het door de booten teruggekaatste
licht, 'dat natuurlijk, vooral door den
^rooten afstand, een geringe sterkte heeft.
De 'indruk, die het publiek oji he:t gteand
van de sterkte van het licht .heeft gekre
gen, kan daarom geen maatstaf zijn! voor
de heoordeeling van de db,elmatigheid[ cjer
anstallatie.
Van de grootste waarde daarentegen is
het oordeel van de betmanaiingen dier aan
de demonstratie deelnemiendle vaartuigen.
En dit luidt heel anders. Uihun medie-
deelingen blijkt, dat men op 170J a 1800
meter uit de kust nog volop licht had.
Teen de booten 1200 meter uit de kust
lagen en elkaar cp 5.0 meter genadieind
waren, konden d,e leden der bemanning
elkaar stuk voor stuk herkennen. .Bij' het
licht van den bundel werldten de schipbreu
kelingen, die over boord sjxrongen, zonidter
rnreite opgepikt. 'Aankomende rollers, die
zoo gevaarlijk zijn, wanneer 'zijl een red
dingsboot overdwars troffen, kopd'en reed's
op voldoenden afstand waargenomen wor
den. om den schippeT d'e gelegenheid te
geven, er zijn boot met de-n kop in te
zetten. 1
Fm tenslottetoen het „wrak" in de
ueste conditie huistoe voer, konden dte op
varenden nog op 3 K.M. afstand van het
zoeklicht het licht daarvan op hun
Horloge zien.
Of dus de toeschouwers vanaf het
strand weinig van de eigenlijke, „redding"
gezien hebben, doet niets ter Zake.
Op de plaats der redding was vöMjoen'dje
licht en dat is hoofdzaak. Dit licht' is
voor redders en schipbreukelingen van
het allergrootste nut! en een uiterst be
langrijke morecle steun. En, zooals wij
hierboven reeds opmerkten, iiïdiem er zulk
een d'kke misthangt, dat het' licht niet
tot een gestrand èehip zou kunnenf'door
dringen, dan is tevens de atmosfeer zoo
rustig, dat, er voor de opvareadten geen
direct gevaar bestaat, zoodait onmiddellijke,
hulp niet noodig is en ©en! zoeklicht geen
dienst behoeft te doen.
Bij de gevaarlijke storm-schipbreuken
daarentegen is een zoeklicht op alke kust
steeds van onschatbare waarde.
Het nnt van tomaten.
De tomaat heeft zoo langzamerhand den
naam van ean „vreemde vrucht" Wel vleir-
loren. ook bij de vele N©d'erlattctars, die
niet dadelijk voor iets nieuws voelen. Of
iedereen ze nu ook werkelijk lekklar; vindt-,
•s ean tweede kwestie en of[ wij' aan han,
d'.e ar in het begin een beetje twijfelachtig
tegenover staan, de vrucht mcetein leemen
eten, i-s een derde, vraag, dlia wij' maar het
eerst willen beantwoordenan dat wel
met een volmondig „ja". De tomaat is nj.
onder onze voedingsmiddelen d|e moeite
wel waard. Niet om wat men gewoon
lijk verstaat onder voedzaamheid" ge
halte aan eiwit, vet of koolhydraten
maar wel om bat bezit Van vitaminen en
van zouten, een eigenschap, waarin de
tomaat het van menig zoogenaamd „voed
zaam' levensmiddel verreweg wint. En
als we nu weten, zoo,als d'e nieuwer© on
derzoekingen hebben geleerd, dat dlarge-
lijke fijnere en kleinere bestanddceitjieis
uit ons voedsel zeker van niet minder
belang zijn voor onze gezondheid dan de
veelgeprezen eiiwitton, vette® ©n koolhy
draten, aan staan wie tegenover de tomaat
niet langer als iets, wat wij kalm aan ons
voorhij laten gaan, maar da® probeeren
wij integendeel om onzen smaak er aan
XXVII.
De stem.
Toen Barry den volgenden morgen wak
ker werd, hoopte hij dat Dave dien nacht
zijn 'geheugen had terug bekomen. Maar
neg steeds herkende Dave zijh ou[dian
vriend niet, ofschoon, hij glimlachte, toen
Barry met hem spnak, terwijl ze hout op
het vuur deden. "Spoedig na het ontbijt
vertelde Barry aan Great Bull, dat hij
niet langer van zijn gastvrijheid gebruik
kon maken. Het opperhoofd wilde echter
dat Barry bleeil om met hen mede op
jacht te gaan. Barry zeide, dat hij' zich
zeer vereerd gevoelde door heit aanbod
van het opperhoofd, jjrukte zijn dank
baarheid in hartelijke bewoordingen uit.
maar legde hem uit, dat hij' voor zaken
neslist de ahdere richting uit moest.
Barry was van plan het opperhoofd te
vragen of Dave met hem mee moioht
gaaneerst, echter wilde hij er. met Dave
over spreken, maar deze was verdwenen.
iDoens echter terwijl Barry en Great
Bull nog in een ernstig gesprek gewikkeld
waren, kwam Dave met ©en groot, pak
op zijn rug naar hen toe. Great Bull
mompelde iets' binnensmonds en keieik van
den een naar den ander. Dave dieej o'f
het de gewoonste zaak van de wereld
gold en zei
Ja, Great Bull, ik ga met hem mee.
Het :s een landgenoot van me. i'
te wennen. Bovendien kunnen wij het dan
voelen als een taak voor de huisvrouw, om
ze, te geven ia een Voor iedereen zooVeiel
mogelijk aantrehkelijken vorm.
Op diverse gerechten, welke clruit ver
vaardigd kunnen worden, komen wij ©en
volgende keer terug.
Wat yoar speelgoed men kinderen
moet geven.
Nu de lange riintei-avomdjein' en de jaiar-
lijksche surprisedage® weer in aantocht
rijn, geeft mevrouw H. A. v. H. G.
in „Het Kirnf' esniga praichisch© wen
ken betreffende het geve® va® sp.eelgoed
aan kinderen;, Waarbij zij de voorkeur
geeft aan „Medqanoi". Met mij, aldus ge
doemde schrijfster, zullen iwtel veel moe
ders tegen verjaairtjage®, Sit. Nieiolaas en
Kerstmis tobbe® met grootmoeders e® tan
tes die graag cadeaus: wille® geven, e®
niet vreten wat, e® al is ©em ntetcteano-
doos misschien niet zoo aardig om te
geven als een mooi bock of e$n, spoor of
al het andere speelgoed, wat eien behulp-
zame jwinkeljuffrpuiw aonraiadt, voor eem
jongen is er in rijn oogen niets pretti
gere om te ontvangen dan m^cicano. Mec
cano is "wél duur, maar met veraenld»
krachten van ouders en) grootmoeders toch
vrijwel voor iedea.' bereikbaar, wlant er
kan telkens wbrden bijgekocht en die
doosjes „moeren en bouten^' zijn goedL
kooper en hebben voor jongens mde|r
waarde dan een pakje hopjes of «en plak
chocolade. Als ik mijn .oudlste een vlieg
machine in elkaar zie zette®, twieie ande
ren bezig zie met ©en brug e® Zelfs de
kleinste met een rood 'hoofd het eene
schroefje na het andere vast zie peute
ren, 'wlaarbij hij dan bin|nen Idle vijf minuten
in zijn eigen idea.eem mofen, e©n stoEl, een
vogel en nog eenige andere produdten te
voorschijn brengt uit vier of Vijf staafjes,
vind ik het zooveel gezelliger dan wleilk
familiespel ook, dat het mij nog eens uit
de pen moet. Nog eenige voordeiriem: het
is practisch onbreekbaar, met w|at hulp
van het personeel komen alle ^©hroiafjes
iWel w©er van den vloer "te voorschijn
gemakkelijk weg te bergen, maakt geen
rommel en hoven alles: geen laWlaiai.
Echter één dingbegi® met een ielemvoudige
doas, het is zoo aardig om te moeten
uitrekenen,, weike stukkien wteij,, wtelike niet
gemaakt kunnen Worden met de ondter-
deelen 'die er zijn, maar koop, als ter meer
kinderen zijn, genoeg schroevendraaiers en
Eén schroevendraaier geeft weiel gekibbel.
Als zieken moeilijk eieren gebruiken.
Het is vaak lastig om zieken, die veel
eieren moeten gebruiken, deze op een aan
gename manier toe te diem(en. In ieder
gevhl is het van belang dat mem meier dan
één wijze kent, Waarop mein .eieren in hiet
voedsel kan mengen. Het schijnt hejel
goed te ga,an nlsl men het ei in karniemjeik
geeft. Diaartoie Wordt het ei met suikfeir
geklopt en met karnemelk vermslngd1.
Door dbze samenvoeging Wordt én de
smaak va® het ei, étni die van, d© karnemelk
'geneutraliseerdHlet is gemakkelijk te
probcere®. i
De Krijgsgevangene.
Jim Harman hoog zich voorover in de
cockpit van- zijn geveichitsmadhine cm de
nachtelijke lucht met rijm scherpe oogen
af te zoeken.
Tienduizend voet benede® bam lag Lon
den, een gigantische poel va® spookachtig
licht en donker doorsneden van de djuistere
Thames, die vaag tusschen de lichtende
oevers kronkelde. s
Tusschen Jim's .vliegtuig en Londen
zweefde een lichte jnassa wolken, statig
en breed. i
Tamelijk gevaarlijk, die .wolken, oordeel
de Jim,
Tijdens den theoretische® oorlog tus
schen Oostlanid en Wiesbland ter gelegen
heid van de groote .manoeuvres der Ko-'
m.nkli'ke Luahtsf-rijldmacht, wa£ eigenlijk
elk vlokje verdacht. i
De bombardememtsivliegtuagen va® Oost
land hadden het ar op: gezet, deze wolketn
als dekking te gebruiken voor hu® raid
dwars door de linies va® da Wjestlaudlsche
vliegers. Een hevige sohermu,taeiling iin de
lucht was kort te voren geleverd en
daarbij had Harma.n het ooatactj met zijn
eskader verlopen. Nu zoieht hij de wolken
af om vijandelijke jagers te oipltdiektie®
en vervolgens naar rijm basis 'ter^g jte
keere®. Hij dook in een snelle duik om
laag onder ean wolk door, als een duistere
Oruisvormige schaduw tegen de lichtende
Het opperhoofd zag eenige ©ogenblik
ken verlegen rond, dan haalde hij rijn
sunouders op, mompelde iets, wees met
zijn vinger naar zij® voorhoofd en keek
Barry beteekenisvol aan.
De Indianen hebbeen eerbied, voelen
zelfs eenige vrees voor hen, die geleistei-
1 ijk niet normaal zij®, en daarom' durfde
Great Bull het verzoek van Dave niet te
weigeren. Ze namen afscheid en Barry
stil van ontroering verliet het kamp met
naast hem zijn dierbaren ouden vriend
Dave!
Zwijgend liepen ze eenigen tijd voort.
Barry eenigszins bang, dat Dave weer van
gedachten zou veranderen en naar de
Ind'ancn zou teruigkeeren. Dave schreed
voort met kalmen ernst, alsof zp nooit
van elkander waren gescheiden en er geen
verandering jn hun vroeger leven was
gekomen. Ineens greep hij naar zij® ta
bakszak. maar hij was leeg. i
Ik heb alles weggegeven, zei hij oen-
voud:g, toen Barry hem de zijne aanbood.
Alles wat :k bezat heb ik hum gegeven,
behalve mijn geweer en mij® deken. Zij'
zijn goed' voor mij geweest, vooral de
vrouwen en kinderen.
Heb je spijt, dat je hen verlaten
hebt. Have? vroeg Barry.
Ja, antwoordde Dave kalm, maar
natuurlijk moest ik' met u meegaan. II
bent alleen en hebt een vriend' noodig.
Zeker, zei Barry vurig. God weet,
wolken. i_
Een eenzaam vliegtuigÖnge>twij!fleld ieien
Oostlander, en...
Hij' staakte plotseling rij® duik, toen hij'
bemerkte, dat dé vreemdeling goeni moeite
deed ham te ontduiken.
Het was ee,n baby-vliegtuig, zoo.'® klein
handelsvliegtuigje, ®la.uiwelijïks, in staat een
derae gedeelte van da smaLhiedd' te ontwik
kelen, waartoe1 de geveohtsimachrnla van
Jim Harman in. staat was.
Jim verwonderde zich en over dit kleimé
vliegertje in dit .Baöbtelijik uur em onder
zulk© omstandigheden, boven Lo-n.cl&ni aan
téi treffan;. lader oogenblik kan hert ver
dwaald geraken tussehen ©e® zwerm van
gevechtsvliegers', die weinig op da aa.nwe-
zigheid van z'ulk ©e® ba.byvliogtujg be
dacht zouden zijin.
Jim Harman besloot den waaghalzige®
vliegenier voor het gevaar te waarscihu-l
wen. Maar de andere vliegen, beikamme-ndiei
zich niet in het minst; om de feiekeniein, die
Harman hem gaf en, vloog door zonder
zij'n koers- ook maar een duimbreed te wij
zigen. Deze handelwijze van zulk een
klein onbeduidend vliegmachientje- maakte
Harman lichtelijk verontwaardigd en hij
besloot dan ook, het klein© vliegtuig op
andere wijze aan te pakken) dan door tee-
kens e-n het te dwingent, zijn. koers te wij
zigen, teneinde buiten die gevechtszone te
geraken. Hij klom eenige honiderde® me
ters omhoog in de wolken om vervolgens
met, een maohtigo duik vlak voor hl&t
kleine vliegtuig te geraken. Deze ma
noeuvre gelukte, want de baby week
thans uit, gedwongen door de grootte
maohine, die vjak voor hem laveerde.
Daarop steeg het plotseling weer omhoog
en, zwenkte da® naar recihta ©n vloog';
rakelings over Jim's maohine heen.
„Daal dan, idioot!" schreeuwde Harman,
„ik zal je leeren!"
En weer gaf Jim vol gas en dook thans
zo> vlak voor het ander vliegtuig neer,
dat dit den kop wel omlaag moest stoken
en meed'uiken.
Toen int&ressieerd© Jim zich plotseling
in hel geheel niet meen voor de achitietrvol-
ging van dien kleinen duivel, wairt het
kwam hem voor dat een ander ma,a|r vree-
selijker duivel in zij® motor was geva
ren. Een blik op zijin imstulnenlte®fck)a:d9
bracht hem tot een vreeselijke overiüuiging,
de motor sloeg af en de wijzers van zij)a
meters daalden.
Jjm keek naar beneden. Een zwarba
duisternis was het daaronder. Zonder het
in het vuur van de jacht op het andere
vliegtuig te bemerken had Jim' de grens
van Londen overschreden. .Wlaar hij nu
was, ken hij met geen mogelijkheid vast
stellen, want daar beneden was niets dan
egale, zwarte duisternis.
Het kleine vliegtuig was eerst doorge
vlogen, maar toen het gewaar weid dat
zijn groote achtervolger i® nood' verkeer
de, keerde het om en córklald© oanGzij(n
beurt cm bet vliegtuig van Harman heen,
dat langzaam de aande naderde.
Met moeite voorkwam Jim, dat zij'n
vliegtuig over den kop schoot, want dan
zou het als een steen! omlaag Zij® I gebuit
teld. Jim voorzag wel, dat hij de machine
niet lang meer in de lucht zo® kunpien
houden, en ofschoon zij'n, Zenuwen sterk
waren, begon het vooruitzicht omlaag te
stoeten op een oabeken|d ternain hem 'vree-
se lijk te beangstigen. Wjarihopig bijna keek
hij om zich heen. Toen zag hdjl, -|dat het
baoy-vliegtnig de motor had afgezet en in
eyen sierlijke glajvluhot omlaag streek.
Steeds lager dook het weg c® Jim blasloot
het te volgen. Dit besluit) beteeike®de zijn
redding, wamt een landing op anlbekenj*
terrein zou in negen va® de tien gevallen
onder deze omstandigheden d^n djpodl be-
teekend hebben, terwijl de bestuur dep van
het kleine vliegtuig op de hoogte schee®
te zijn van de plaatselijke gesteltenissen.
Eindelijk zag Jim, dat helt Heine vliegtuig
contact met de aarde kreeg en even lateir
tax'd>e ook hij over den begamen grond,
vlak achter zijn gids. Dei plaats waar zij
neerstreken was blijkbaar een weiland, in
ieder geval uitstekend geschikt als aood-
landingslerrein.
Jim Harman liet een diepe zucht hoo,-
ren, toen hij zioh eindelijk veilig wist.
De r&acitie op zijn doorgestane angst blééf
niet lang nit, wamt heit eerste wat hij
deed, toen hij uit de cockpit was geste
gen, was op den bestuurder van het an
dere vliegtuig toe te loopen en hem opge
wonden toe te voegen.
„Jou driedubbel 'doorgeslagen ezel!"
De ander maakte een- ver wondend ge
baar. „Zoo Hoe dat.?,"
„Ik zeg, dat je ce-n ezel bemlt door je
leven te 'wagen met dergelijke streken.
hoezeer ik naar je verlangd heb gedu
rende die droeve maanden, sin(3(s wij
sche'AdenHij zweeg en keek Dave
ernstig aan om te zien of hij' de woorden
begreep. D-ave rookte echter kalm zijn
pijpje en knikte alleen.
Terwijl ze samen Zop verder trokken,
voelde Barry zich zoo blij', dat hij zijh
vrend had teruggevonden, dat hij' bijna
gelukk:g was. De droevige maanden, die
hij achter z'ch had, schenen steeds verder
van hem weg te rollen, de last, die zijn
hart zoo zwaar drukte, schee® lichter te
werden. Hij was verheugd, dat de kracht
van Dave niet verminderd was, ook, dat
hij nog even handig was als Vroeger en
zijn cog nog even scherp alleen" Zijh ge
heugen was hij verloren. Barry voelde
dat hij met dezen, man bij Zioh, aan de
grootste moeilijkheden zou kunnen weer
stand bieden. Hij vond het heerlijk' zijin
stem te hooren en met hem) te praten, o'f
zwijgend bij het vuur te Zitten. Hiji wist
zeker dat het hart van Dave Warm voor
hem klopte, al was het misschiidn Jan
onio"wil st. Verschillende- malen had Barry
niet hem over vroeger gesproken, toen
zij ook lief en leed samen "Wadden ge
deeld. Maar Dave kon zich1 va® dat alias
niets meer herinnieren, oflsdhoon hij' be
langstellend naar Barry luisterde.
(Wordt vervolgd.)
-lil
MüaiNi
