Purol bij Doorzitten - Zonnebrand - Stukloopen
c
ZATERDAG 28 JUNI 1930
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
KERKELIJK LEVEN
Mr. Laurens Pieter van de Spiegel
IN HET KRAAIENNEST
ALLERLEI
GEKKE GESPREKKEN
FEUIL
De gestole
polleken in de mand steekt, vermaant zo
met. znclite strengheid:
Sst! Leentje, in de mand niet klau
wieren met uw vingers'. Go zoudt de
Ipluimkes maar vuil maken, mijn zoete
lievekc. Het meisje trekt haar handje te
rug, maar blijft met haar kopke hoven
den boord der waschmanid belangstellend
naar het pluksel kijken.
Plots stoort een stemgeluid de stille
aandacht rond de waschmand.
Gi zit er ncerstig aan, Julie?
De hoveniersvrouw kijkt nieuwsgierig
op't is Rik, de autovoerder van den
markies, die kwansuis over het neerhof
slentert. Rik blijft staan.
Ja's, Rik, maar 'k heb er bekans
mee gedaan.
'k Zie 't'. 't Is een werk van pa
tiëntie, hé?
Och! zwijg, man; min vingers zijn
al moe en lam geplukt.
't, Is die oude gans, doet 't niet?
Ja 't. Die beest was ook al zoo
oud; Wies heeft ze van rechtend 'dooid
gevonden.
't Is geen waar, moeder, verbeterde
Leentje gezwindvader heeft ze dood
geslagen met ne groeten stok!
.VICT. VAN SIM AYES.
(Averbode's Weekblad).
DEIIEILIGE IRENEUS.
28. Juni
De heilige Ireneus van Lyon, een der-
meest bekende Kerkvaders uit het Wies
ten, was Griek van geboorte e-n afkomstig
uit Klein-Azië. Daar zijn geboorte voor
viel in het jaar .130, zijn Ireneus' getui
genissen voor de traditie van zeer groote
beteekenis, hij1 toch stond1 in nauwe be
trekking tot het apostolisch .tijdperk. De
heilige Hyronimus zegt, dat Ireneus een
leerling was van Papias, die menigmaal
.da predicaties der 'Apostelen aanhoorde
en verschillende malen met hen conver
seerde. Ook kunnen wjj! met zekerheid
uit de. brieven van Ireneus besluiten,
dat. hij1 den II. Plolyoarpus, den grij'zen
bisschop van Smyrna, die vaak met den
apostel Johannes in don tact moet zijn
geweest, tot. leermeester hegift gehad. Als
jongeling heeft hij dus onder de leiding
gestaan van door godsdieiistkennis era
deugd vooraanstaande mannen. Voor wie
tenigszins met de toestanden van dien
tijd1 bekend is, zal het geen nieuwigheid
zijn te hooren, dat er in den tijld van
Ireneus een druk handelsverkeer bestond
tusschen Klein-Azië en de Zuidkust van
Frankrijk. Om nu ook het Christendom
in die streken te doen verbeiden, zon|d
P.olycarpus zijn leerling daarheen, ver
gezeld van eenige helpers. Te Lyon werd
de heilige priester gewijd, waardoor hij
van toen al' do steun werd voor geheel
het katholieke volk in die streken, dat
t.c lijden had vna een hevige vervolging.
Vi'le slachtoffers moesten liuu leven ge
ven, o.a. de bisschop van Lyon, de II.
Potliinus; in zijn plaats koos het volk
den heiligen Ireneus als opvolger. 'Met
veel ijver bekleedde deze jd(e hiem toege
wezen functie, waardoor de omliggende
provincies in Frankrijk aan hem het H.
geloot te danken hebben. Niet alleen met
ijyer, maar ook met omzichtigheid' wist
ireneus zijn taak te volbrengen, waar
van het volgende feit lean getuigen; In
190 bedreigde Paus Victor I de Ooster
lingen, die een .andere ritus volgden bij
het opdragen der H. Mis, met de ban,
indien zij zich niet naar zijh voorschrif
ten wilden regelen. Toen Ireneus dit ver
nam, ging hij naar Victor, ried hem
zijn voornemen ten sterkste af en stelde
hem voor de zaak nog eenige.n tijd uit
te stellen, hetgeen deze inderdaad' ook'
deed. Later is alles in or.de gekomen en
hebben de Grieken zich hij den wil van
den Paus neergelegd. Tegen de dwaal
leeraren was Ireneus een stevige bol
werk, daar hij zeer goed onderlegd was
in de wetenschappen van dien tijd. Dit
was t» meer noodig, omdat de ketters op
alle mogelijke manieren het Christendom
.V an d'e S p iegcl
Raadpensionaris van Holland.
XI.
Zooals al meer in onze Republiek ge
beurd was, werden, in 1787 dte regenten
der onderliggende partij door andere' var
vangen. I l 1 hij
Nu was er ééne betrekking, gewichtig
boven alle andjere, Waarin oen persoon, die
de bovendrijvende partij1 aanhing, een
noodzakelijk vereisehte was. Het was de
betrekking van raadpensionaris van Hol
land. Deze ,werd telkens voor vijf' jaar
benoemd, en do toenmalige raadpensiona
ris, Van Bleiswijk, zou den 6en December
1787 aan het einde van zijn vijfjarig tijd
vak staan. Deze was eerst een trouw
aanhanger van den Stadhouder geweest,
maar sedert in Holland de tegenpartij a.an
het bewind was, 'was zijn houding tegen
over 'den Stadhouder zacht uitgedrukt
zeer twijfelachtig geweest. Door zijho
weifelachtige houding wérd hij door de
Priusgezinden geminacht, en was hij ook
niet gezien bij de Patriotten Tegen ft eind
van zijn diensttijd verklaarde hij1, dat
hij niet meer in aanmerking verlangde
te komen. Hij deed daar verstandig aan,
want anders zou men hem wol getoond
hebben, dat men zijne „dienster}"- niet
langer begeerde- Het was dus zaak, voor
hem «en opvolger te vinden. Onder de
regenten in Holland waren verscheidene
bekwame mannen. Maar de Prins en de
Prinses hadden het oog laten vallen op
.Van de Spiegel, omdat niemand in Hol
land en in de geheele Republiek zoozeer
wilden verlagen tot de godenleer, |door
aan te tooncn, dat het christendom nicils
bracht wat wezenlijk nieuw was. De ge-
h.-el heidensdhe philosophic cu mytholo
gie werd er bij te pas gebracht, maar
dit kon niet verhinderen, dat Ireneus,
die reeds in zijn studiejaren zich van Ide
owaalleeringen grondig op de hoogte had
gesteld, de ketters te slim af' was en
hen schitterend kon weerleggen. Vandaar
ook zijn roem als kerkelijk schrijver.
Zijn meest bekende werk is getiteld:
..Tegen de dwalingen". 'In het jaar 202
is de heilige tenslotte als een waardig
verdediger van de katholieke leer in die
vervolging gevallen.
Onze ambtelijke taal.
Iladden we 't do vorige week ;0ver de
vrcemde-woorden-rimram waaraan onze
samenleving mank gaat, heden krijgt de
ambtelijke geheimtaal 'n beurt. De on
gangbare termen waarin onze wetten zijn
vervat zullen wo niet laken liet zou; een
rechtstreeksche aanval zijn op da boter
hammen van onze advocaten, want waren
de wetten leesbaar dan had men immers
geen speciale mensehen noodig om ze uit
ta leggen. In dit licht beschouwd kan
men het de wetgever niet euvel duidien
(lat hij het heilig recht met sluiers van
abrakadabra omhangt. Minder voor de
hand' ligt het waarom ook de ambtelijke
taal tot een museum van mysterieuze
mummies werd' gemaakt en men tot op
lieden de stofnesten en spinnew'ebben dle-
votolijk spaart.
De burgemeester van Utrecht heeft
cnlangs kostelijk met dezen gekken toe
stand de draak gestoken.
Toen de Broederschap van Notarissen
do Domstad bezocht, sprak hij ze iu huil
eigen wijdloopig verward proza toe:
„Heden den zeventienden Juni van het
jaar negentien honderd en. dertig, idës na
middags te 4 uur of' zooveel vroeger of
later als het uurwerk van den Domtoren
zal 1 lijken aan te wlijlzen, zijn voor mij,
Joachimus Pieter Foiekema Andrcae, bur
gemeester van Utrecht en wonende al
daar, in tegenwoordigheid van verschil
lende leden van het gemeentebestuur, idien
gemeente-secretaris en de na te noemen
getuigen, verschenen de voorzitter en Kien
groot aantal leden van do Broederschap
der Notarissen in Nederland, aan wien ik,
sprekende ten deze a. voor mijn per
soon, b. in mijn qualiteit voornoemd en
c. namens het Gemeentebestuur, deels
krachtens een stilzwijgende volmacht., do
eer heb te verklaren als volgt:
De uitgaven, aan deze ontvangst ver
bonden, inbegrepen de kosten van ro-
gistrccrcn van wat hier gesproken woirdt
en liet overdrukken ervan in de daartoe
Bestemde openbare nieuwsbladen, komen
in geen geval voor rekening van de gas
ton i
Tct alle gevolgen dezer kiezen de com
paranten mij' burgemeester bekend, voor
heien domicilie in het gebouw der Nqder-
landsche Jaarbeurs op liet Vredenjburg
alhier.
aarvan acte iu minute opgemaakt,
verleden ten dage en jarc als in den
noct'do dezer vermeld, in tegenwoordig
heid van eenige gemeenteboden als getui
ge, zulks in de voormalige St. Micliaels-
kapc-1 van den Domtoren, kadastraal be
ken! gemeente Utrecht, sectie B. no.
3901 als „Domtoren en straat", eigenaar
„Utrecht de Gemeente", groot 3 Aren en
80 centiaren, in allo goede reisgidsen
aangeduid met ten minste 3 sterretjes.
Een eigendomsoverdracht van dezen
Domtoren bij notarieele akte is niet bo-
kena. Misschien is het hieraan te wijten,
dat omtrent d'en eigendom in theorie
tusschen het Rijk en de Gemeente verschil
van gevoelen bestaat. De versnijdingen
en de fundeeringen zijn in elk geval in
gemeentegrond' gelegd. Van de pijlers
van den toren daargelaten of' deze in
de oogen van Uwen eersten praeadviseur
van heden ordentelijk gewone dan wel
onordentelijke pijlers zijn mag wor
den verwacht, (lat zij, na de grondige her
als hij de eigenschappen in zich vereeraig-
de, welke men in dat oogenblik aan een
raadpensionaris van Holland moest stel
len. Hij was bekwaam en voorzichtig, en
genoot de algemeene achting. Het gevolg
was, dat Van de Spiegel met algemeene
stemmen tot raadpensionaris van Holland
benoemd werd. Nu kan men wel zeg
gen, dat de aanbeveling van den Stad
houder en diens gemalin veel tot die be
noeming hebben bijgedragen. Maar even
zeker is het ook, dat de regentien in
Holland niet te bewegen zouden geweest
zijn om 'buiten de provincie 'te .(gaalL
met hun keuze, wanneer zij niet.[overtuigd
geweest waren, dat geen der hunnen mpt
liem gelijkgesteld kon worden.
Het had eenige moeite gekost, Van
de Spiegel te bewegen, dien post aan
te bomen. Hij iwas vijftig jaar oud, en had
dus nog 'geen hoogen leeftijd berfeikt.
Maar lüj had reeds een 28-jarigen dienst
tijd achter den rug. En [welke een dienst
tijd! Voortdurend' was hij met bezigheden
overstelpt geweest, en zijn nieiti al te
sterk gestel had er onder geledbn. Zoo
zou hij er heusch niet rouwig om ge
weest zijn, wanneer hij' in zijh geliefd
Zeeland had kunnen blijven. Nu d'e par
tijschappen zwegen, had Rij kunnemi hopen,
daar een rustiger werk kring te zullen
vindien. Maar zijn verlangen pm het vader
land te dienen djeed hem over alle bfe-
zwaen herenstappen. En zoo- nam hij van
de Staten van Zeeland, waarin hij' ,2.8.
jaar, eerst als afgevaiardigde van Goes,
toen als secretaris van 't land en eindelijk
als raadspensionaris (werkzaam geweest
was, een hartroerend afscheid, en 6 Deel
1787. 'werd hij beëedigd als raadspensiona-
stclling, welke zij' kort geleden onder
gingen. 'die eeuwen zullen trotseeren. te
zamen met het gansche machtige bouw
werk. I
Spoedig na voorlezing van. deze minuto
zullen de goede wensc'hen. voor de Broe
derschap der Notarissen in Nederland! en
hare leden, welke in het voorafgaande
besloten liggen, naar ik hoop door allo
aanwezigen worden bezegeld met een koe
len dronk, metende ongeveer 0.053 L.
per glas, zullende in deze reeds met
het oog op het allerminst onroerende,
integendeel uiterst beweeglijke van 'die
materie moeten worden afgezien van elke
kadastrale meting, bij w'ij'ze van 'fota-1
grammetrie of in welken anderen vorm
ook, en wordende daarom alle vordering
wegens over- of ondermaat uitgesloten!"
Do bladen vermeldden dat Idle gasten
schudaen van 't lachen om die speech.
Het zou van juister inzicht getuigd heb
ben, indien ze geschreid van schaamte
haduen. 1
UITKUiK.
De I Jslieiligen.
Pierre Simon Graaf Laplaco wend door
zijn tijdgenooten als oen der grootste
sterrekundigen van alle tijdon beschouwd'.
En Uaar de uitnemende geleord'o ,t|ei ge
lijkertijd minister van binnanlandsche za
ken was, zoo kreeg zijn optreden, waar
hij zich ook bevond, de zekerheid! van
een man, die overal te huis is, aan, dan
hemel, zooals op de aarde.
Eens evenwel zette oen «nsc'hulldigq
vraag van Lo.dewijk' den achttien-die hem
in groote verlegenheid. Do koning vroeg
hem namelijk, van wien bekend' was,
dat hij zich speciaal bezig hield met d'e
studie van de maan, of' Laplace hem niet
kom zeggen, wat liij' wist van die „luaio
rousse" de mode maan. D|e hoeren
beweerden nl. allerlei leelijka dingen van
haar. Zoo vertellen ze, dat haar ver
schijning in liet midden van d|e maand'
Mei, ook d'e veelbelovende opgst met on
dergang dreigde.
D;e zeer geloerde Laplace, din van allto
dingen wat wist en met alles en nog
wat .betrekkingen onderhield, maar niet
met de boeren, had van een verzongendie
maan nooit iets gehoprd en kon daarom
met den besten wil van de wereld! getan
antwoord geven op de vraag yan. d'en
koning. Om niet te laten merken, duit!
hij er niets van wist, zeide liij1, na eenige
aarzeling: „Majesteit, wat de „lune rous
se'' betreft, we hebben hier to doen met!
een stuk bijgeloof van de boeren. Met
astronomische dingen heeft die schijnbare
kleur van de maan niets te maken. Ze
hangt, af van de samenstelling van de
luchtlagen.'"
In werkelijkheid hebben wij hier niet
te doen met een stuk bijgeloof van de
boeren, maar wel met liet 'bewijs, dat zij
good kunnen waarnemen. Het was de
boeren reeds eeuwen opgevallen, dat de
winter met de eerste mooie zonnige dagen
van Mei nog niet verdween, maar in liet
midden van de maand' nog .eonmaol terug
keerde en wel met oen voor d'a planten
wereld gevaarlijke energie. Daarom wach
ten de hoeren en later da tuiniers icierst
den gevaarlijke terugkeer van de koudie
af, voor zij de jonge planten, srtnbie-1
schermd, aan zich zelf overlieten en men
noemde de kalend'er-heiligen von de cri-
tieke dageji van elf' tot dertien Mei (Ma-
mertius, Pancratius en; i&ervatius) de'„IJls-
heiligeni",
Het spreekt van. zelf, dat werd ge
zocht (naar een verklaring van dezen
koulde-terugkoer. Men keek op naar den
hemel en men zag daar ,a,au den wolken-
loozen hemel een ongewloon liellderiei, iu
de koude bijna schitterende maan, maar
zeker niet een vuiurroode maan. Iu den
morgen vonden ze op hun velden en op
hun akkers, dat de jonge, teere planten
nood waren geworden bevroren. D'e
schuld gaven ze aan de maan- Ein d'an,r zij
de jonge planten rood had' gemaakt, gaf
men haar in Frankrijk den naam van
„Lune rousse."- i i
ris van Holland.
Gewichtig was de betrekking, wblke hij
op zich genomen had, eens door Olden-
barneveldt en 'Jan de Witt bekleed'. Diezei
betrekking was veel aanzienlijker dam die
van raadpensionaris van 'Zeeland, niet
alleen omdat Holland pp zichzelf' zoo
veel belangrijker Was dan Zeeland, maar
buitendien was hij nu de leider van Üo
buitenlandsehe betrekkingen der republiek.
Ook in dit opzicht bleef liij dezeltyl'e:
scherpzinnig en eerlijk. De meening, dat
de. grootste verdiensten van een staats
man bestaat in bet uitvinden van allerlei
slimmigheidjes, deelde hij niet. Integen
deel, steeds was zijn leuze:: recht dbor
zee gaan. Het gevolg daarvan was, dat
juist die staatslieden, op wie men bouwen
kon, hem hun vertrouwen schonken. On
der hen mo,et Wel in de eerste, "plaats
genoemd worden Lord Auckland', met wien
hij op zeer vortroiulwlolijk'en en vriieinll-
schappelijken voet stond. Die vriendschap!
is voor ons vaderland vieer vooddieeRg
geweest. i
Hoe de keuze van Van de Spiegel moet
beoordeeld wordfcn, kan men niet beter
zeggen dan met de wioordpn van dien
Katholieken geschiedschrijver Niuyens (Al
gemeene Geschiedicinis des N'ederlanflöcihen
volks, deel XIX):
„De Raadpensionaris Laurens Pieter
van d'e Spiegel, die, ofschoon Zeeuw on
pensionaris van zijne provincie, tot het
aanzienlijkste ambt van Holland Werd ge
kozen, was een man van uitgebreide be
kwaamheden. werkzaam, eerlijk en scherp
ziend, geheel en al berekend voor zijn
moeilijk ambt, zelfs in moeilijke tijden.!"
Het ligt niet in de bedoeling van djeza
In Werkelijkheid heeft de maan met
de koude van deze Meinachten in het
geheel niets te maken. Hiet is uitsluitend
de wolkenloosheid van deze nachten, wel
ke de jonge aardewarmte v,an die perste
Meidagen, gelegenheid geeft op te stij
gen in de koude wereldruimte on daar
door aanleiding is, d'at d'e aarde en do
jonge planten kouder worden. Een1 dichte
Wolkenmantel zou de warmte vasthou
den en daarom de knoppen en do jonge
nitloopers voor bevriezen hebben be
schermd, maar tegelijk ook de maan on
zichtbaar hebben gemaakt. jDtaftr ze'de aan
dacht op zich had gevestigd, moest zij'
wel de zondebok izijn.
Toen LaplaCe een paar ja,ar later o'p
zijn landgoed gelegenheid had de nachten
der ijsheiligen in hun verloop te bestu-
deeren, vond hij zelf die verklaring. Van
dit oogenblik af was hij zeer voorzichtig,
wanneer er sprake was v,an het bijgeloof
der boeren. li l I j
Ziju eerste intervicw-
IIet is heusch geen gemakkelijk® taak',
Dm beroemde personen "te interviewlpiu,
want meestal zweven ze in hooger sferen
en kunnen zich moeilijk in het gewone
alledaagsche leven verplaatsen. Er be
hoort daarom ook heel wat handigheid-
tegenwoordigheid van geest en volhar
ding toe, om tot hen door tie dringen en
hen in een sluw vraag- en beantwOord-
spel datgene te ontlokken, Wal) het publieik
zoo gaarne zou willen w'eten. Vele repor
ters hebben door een bijzondere prestatie
op dit gebied hun fortuin gemaakt.
Louis 'Riouband, een der bekendste fen
handigste Fransehe journalisten, vertelt
daarvan nu de volgende vermakelijke ge
schiedenis n.l. zijn eerste interview met
Curie den beroemden Fransehen radium-
speeialist. I 'I i l
liet is reeds vele jaren geleden, Curie
was juist druk aan het werk en k'wïun
niet uit zijn laboratorium !t|o voorschijn.
Niemand durfde hem te storen. Wanhopig
stonden de journalisten vqoa' het geheim
zinnig vertrek, het gelukte niemand' bin
nen te komen. j i
Ook Louis Roubaud die op d'at oogen
blik nog totaal onbekend was, bepiiöiefdo
zijn geluk. T.oeu hij kwam, gaven .zij'n
oudere eolega's hem lachend den raad',
maar naar de redactie te gaan om het
huis en het laboratorium van den geleerde
te beschrijven en te zeggen, dat hij1 zij'n
schaduw onder hetvenster had' gezien.
Ontmoedigd wilde die nieuweling reeds
omkecren, toen hij toevallig onder «an
trap een deurtje zag. Nieuwsgierig maak
te. hij het open en ging op goed geluk
af ieen 'donkeren gang door en stond' tot
ziju groote verbazing plotseling in het
laboratorium.
Nu kreeg hij de interview-koorts te
pakken. 'I I U I C ('S|
„Mijnheer Curie!'1 riep hij' hardop.
Geen antwoord.
„Mijnheer Ouriel" I 1
Uit een ander vertrek naderdlan schre
den, een deur open en die .reporter stond
recht tegenover den groote g\eterde, dia
hem verwonderd aanstaarde en toen woe
dend uitviel
„Wat doet u hier?" Ik heb geen tijd.
Wil je asjeblief' eeus gauw weggaan.!'3
Verlegen en haastig zei de reporter:
„Slechts één vraag professor, kan men
met radium ook kamers verlichten ?('j
De professo-r staarde .een oogenblik
verbaasd, keek den man tegenover hem
doordringend' aan cai barstte plotseling
in een schaterlach uit: Die situatie voor
den reporter was gered, want 'laohenidje
menschen zijn in ieder geval heel wat
toegankelijker. Do geleerde stond hem
werkelijk een interview' toe, iwlaarover zijn
collega's buiten gewoon jaJoersck waren.
Rritsche humor.
He volgende staaltjes van Britschen
humor zijn .waarschijnlijk' niet algemeen
bck!&4L i
Men twees Oscar Wilde de plek aan,
'waar Franklin een shilling over de
Theems had gegooid. Hij probeerd[e lipt
kunststuk na te doen, maar hfttj mislukte.
„Ja, maar vergeet niet", zei hij gevjajt
schets, te beschrijven, |wat Van de Spiegel
als raadpensionaris va,n Holftand ged|aap
heeft. Daartoe zou men de gebeefe ge
schiedenis der Republiek in die tijd'en
moeten aanhalen. Toch mag hier niet
voorbijgegaan worden, dat het hem einde
lijk als Raadpensionaris van HaRand ge
lukt is, de quotes opnieuw te regel/ern,
cone zaak, waarvan de dringefldle npod3
zakelijkheid al 'langer dan honderd' ja,ar
gevoeld was, maar die dloor die eigenaardi-
gen regeeringsvorm nooit haar beslag liad
kunnen krijgen, omdat tot zulk een, rege
ling alleen kon besloten worden met al
gemeene stemmen. Zeeland iwlerd daarbij
belangrijk verminderd.
Ook in een ander opzicht wist Van
de. Spiegfof. aan de Republiek' weer iets
van haren vroegeren luister terug Ito
geven, namelijk in de buitemlandsehe be
trekkingen. Sinds lang was de Repu
bliek weinig of niets meer in tel gtelw'qeist
maar mu begon men weer te luistaqera
naar de verstandige raadgevingen uit
Den Haag. i I 1 I
Die Staten van Holland haddien er geen
berouw over dat zij het raadpensionaris-
schap opgedragen haddien aan iemand' bui
ten de provincie. D'at kwam het besll
tot .uiting then zijne vijf jaren ten einde
liepen.
Dien 31 Augustus 1792 bracht de Prins
van Oranje in de Staten van Holland in
herinnering, dat de vijfjarigen dienst van
den raadpensionaris weld|ru ten eindfe zou
zijn en 'dat het onzeker was, of die
genegen zou zijn, izich eene herbenoeming
te laten welgevallen, en „dat Zijne Hoog
heid het van de uiterste aangelegenheid'
oordeelde te zijn, djat eenige zekerheid!
„dat men in die dagen verder kwam' met
een shilling". De grap is aardiger in het
Engelsch: ,„A shilling went farther in
those days.'3 I 1
Een jong Emgelsch geestelijke werd
eens door zijn bisschop vermaand omdat
hij altijd meiereed op dé vossejaicht. „Maar
mylord", zei de geestelijke. U gaat wiel
naar de bals in Marlborough House. Dat
Dat is toch ook wereldsöh vermaak ?F
„Zeker"' antwoordde d!e bisschop ern
stig maar ik blijf altijd' drie kamers ver
wijderd van die zaal Waar 'gedanst 'wbrüti'3
„O maar ik blijf helaas alltijld! drie vel
den bij de honden achter)3
Een kaalhoofdig vriend van die Roth
schilds Wilde een spruit uit dat gesHaChti
een huwelijkscadeau geven en raadpleeg
de lord B'alfonr. 1
„Het is erg moeilijk om iets geschikts
te vinden!''- zei hij. Ze zijln zoo rijk, dat
het igeen zin heeft ze een kostbaar ge
schenk te geven. Ik wou ze daarom iets
aanbieden, dat op zichzelf geen waardie
heeft, maar dat interessant is, omdat het
zeldzaam is." „Niets 'eenvoudiger" ant
woordde d'e staatsman-wijsgeer, „Geef' za
een lok van je haar.1'3 1 l '1
DINGEN DIE GE|B|EUREN.
Marie: „Heeft ji gebeld, mijnheer?"
Heer des huizes: „Ja, Marie. Ik wil
nebben, dat je dien luidspreker uitscha
kelt!"
Marie: „Dat is de luidspreker niet,
mijnheer, dat is Ja ant je, de keukenmeid;
die zegt mevrou'w' den dienst ,op."
HIJ WIST HET ZELF NIET.
Janssen komt 's avonds bijzonder laat
van de soos terug en kan er niet' in sla
gen, de trap op te komen.
Fen stem van boven roeptBen jij
het, Willem
Eerlijk gezegd, weet ik het zelf
niet. Kom maar eens kijken.
DE BLIKSEMAFLEIDER.
Jongeling (met vac'antie thuis komend):
„Dit is Hopkins, papa. Hij. heeft een nóg
slechter rapport dan ik. Ik dacht dat u
ns met hem zoudt willen kennis maken".
DE SNUGGERE. I 1
Mevrouw1 (tot nieuw dienstmeisje):
„Aan tafel moet u eraan denken van
links te dienen en de borden weg te ne
men. rechts van de gasten.
Nieuw dienstmeisje: „Jawel, mevrouw...
Is dat een soort bijgeloof' van ji?'3
OM TE ONTHOUDEN.
„Hoe vangen ze beren?"
„Dat is heel eenvoudig. Ze doen een
ring met een touw' door den neus en dan
binjen ze den beer aan. een boom vast.'3
b" NUTTIGE WENKEN"
Leg in een warmen oven verseh ge
plukte peterselie; in korten tijd is het
droi.g; wrijf de peterselie tot poeder en
bewaar ze in een Ifleseih. Zei blijft dan
mooi groen en men Tieöft steeds peter
selie bij de hand .om over doperwten,
peentjes of andere groenten te strooien.
Een pluc'he of fluweelen tafelkleed
van goede kwaliteit kan men gerust een
bad van zeepsop geven.
Beschadiging van een buffet of
een lal'el ol stoel, door krassen of stoo-
tc.n, kan dikwijls weggemaakt worden,
door de plek met warm water nat te
maken. Vouw' dan een stuk bruin papier
een paar keer dubbel, maak het door en
door nat in warm water en leg het op
den deuk (of kras). Zet er oen warm
(geen heet) strijkijzer op, totdat helti vocht
verdampt is. Als dan de d'euk of dlq kerf
niet „op"- is gekomen, zopdat de bescha
diging verdwenen is, moet men de be
handeling nog eens herhalen.
Orde in de naaidoos! Bewaar daar
om al de knaopen in u'w' naaidoos op
ordelijke manier, door d'e knoopen van
dezelfde soort bijeen te rijgen aan een
groote veiligheidsspeld. Zoo. kunt u; "met
een stuk of wat veiligheidsspelden orde
onder de knoopen scheppen.
Als men een lepel mosterd' in het
waschwater doet, wordt alle lucht van
visc'h aan messen en vaatwerk verwijderd.
verkregen worde, dat dia heer Van die
Spiegel zijne bekend® talenten, ijver en
zorgen voor ''s Lands welzijn iztoujde blijven
besteden. Daarom gaf' de Stadhouder in
bedenking, .of de Staten het „niet! alles
zins nuttig zouden achten, dati die heer
Van de Spiegel door de vergadering ge
vraagd iwierd, of' zijn Ed'. genegen zoude
zijn zig in het Ampt, 'dat Hij' matj zlooveel'
luister en algemeene goedkeuring bekleed,
te laten continueeren.'3
Van ld.e Spiegel verwijderde zich uit
de vergadering. „Waarop gedelibereerd
zijnde, hebben de Lcdlen verklaard' ver
zekert te iwezen, 'dat alle die inttegree-
renie leden van kun E|d|el;e.'Groot'Mognnda
niets vuuriger zullen Wenschem, dan dat
een Heer van die talenten, ijver en zorg
voor 's Lands welzijn, zal kunnen Worden
bewogen, om andermaal zijne Ligchanms-
ea Zielsvermogens ten nutte van don
Landie op te oflfferen.F3
Nadat de raadpensionaris wederom in
de vergadering geltomen was, werd hem
medegedeeld, dat er geen twijfel aan Was,
of alle leden zouden volgaarne zien, dat
hij met zooveel luister en algemieenei goed
keuring bekleedde, nog langer waar ta
nemen. Waarop Van do Spiegel ver
klaarde, dat hij uiterst gevoelig was voor
de oer hem aangedaan, ma,ar dat hij in een
zaak van zroot belange enen tijd vain
beraad moest verzoeken, welken tijd hij
beloofde zoo> k,ort mogelijk te zuRen ne
men. i i lil
(Wordt vervolgd.)
L. DE KOK
Goes
Bureaux van R
Telefoon Inter!
Bijkantoor Mil
GROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
De eerste maatn
Kamer voorstelde
in den landbouw
heeft hier de gel
wikkeld De lichte
invoerrecht per 1
suiker (ruwe suilte
voldoende om all
eenzijdigen vrijhai
verderve vbert, it
komen. Daar ware
Kamers van Koop
leden die in die 1
traind en zooveel
voerders van ondei
feit dat eindelijk d
organisaties het ml
worden, tempert
zins het verzet, mt
de neutrale landbo
geest is, bleek w
gadering van de
Vlaanderen, waar
Mansholt de geleg
kant tegen den om
en tuinbouw in,
Ipjint te verdedige
Inmiddels is dteM]
aan de Tweede Ka:
op krachtige en ovi
zeer gezochte bez'
handelaars ontzenuj]
Wij achten dit
noeg om er het v
leenen.
Een afwijzing
den grond, d'at nieq
geheel complex va
wordt aangeboden
Regeering voorkomil
vaardigen. Meermal
jaren, op ander g]
gedachtengang aan
pas afgesneden. V
andere zaken, die
in eenig verwijderd
zien, werd dan v<
de hand te dloen vir
materie is deze met
ooit. Een crisis, als'
tert, is niet door
te overwinnen, hoo
En dan grootemde(
maatregelen, die, zc
gesteld, aan eene i
idige en degelijke c
blootgesteld als ree
Verslag aan het ,a:
beurt valt. Het kor.
ters voor, dat, in
verder nog te doen
er thans minder di
dag der kleine et in
De verhooging, d.
het wetsontwerp z;
ongeveer 2 a 23
gering, vergeleken
in de laatste tijde'
Regeering is van i
houd. van de suik
haar velerlei geilege
van de suiker-indust
bedrijven niet te l
offer rechtvaardigt.
Voor de schatkist
regel geen beteeke.
wacht. Aangenomeni
sche productie de I
sumptie niet kan d
moet worden ingevc
voer zeer waarsehij
den vorm van niet a
worpen ruwe suike f
wordt geraffineerd.
Een eenvoudige a
invoering van een
in het Voorlo.opig
aan de moeilijkhec
bedrijfstakken aller
Dit is, zoo het n<
voldoende gebleken
sinds 't vervallen ve
Hij begreep, dat
zou afwijzen, en d<
helde zijn ijuelheid
op. Indien iemand
waardig is, dan vo
en terneergeslagen,
die nijl bemint, hen
rasford voelde mee^
verwend Find, aan
wordt. Natuurlijk u
ven door hartsfaxht;
het groote kapitaal
ten, een andere bew
Echte, ware liefde
Nou, zeidei hij
zichzelf, zij heeft n
morgen zal ze het
maar niet klagen ei
andere middelen aa
vrouw te krijgen.
Hij wist, dat Sir
wocnlijk in da Acro
rustig zitje, waar
aouranten kwamen
gingen spelen. Sir
taurant om half zei
