Nerveus en Overspannen
Onrustig en Slapeloos
Mijnhardt's Zenuwtabletten
ZATERDAG 21 JUNI 1930
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
HISTORISCHE KRONIEK
If DAVERENDE DINGEN "1
ALLERLEI
GEMENGD NIEUWS
I GEKKE GESPREKKEN j
Volksontwikkeling.
Een. collega van „Troubadour"- is on
langs in een ander blad als dit, op bij
tende wijze uitgevallen tegen de zieke
lijke gewoonte van onzo beschaafde land-
gen, ooten om bij voorkeur vreemde woor
den te gebruiken. De dichter richtte zlich
tegen den Wielrijders bond, die ten gje-
riev'e van zijn leden een hulpdiens; 111
verschillende plaatsen had ingericht en
deze „Selvice" gedoopt had1.
„Schrijf toch altijd vreemde woorden"
(zoo eindigde het hekelvers) „stol je1 aan
als een pias, dan pas wordt een onder
neming. hier beschouwd als eerste klas".
De man heeft volkomen gelijk. Door
onzen ongezosiden smaak in uitlieem-
sclie taal, stellen wij ons aan als hans
worsten. die gewone Weeding versmaden,
maar zich opdirken met lappen en klun
gels van gekmakerij en hun natuiurlijik
gezicht toetakelen met roet cn verf.
Waarom is het toch moodig, dat een
coiuranitenschrijvier zijn artikelen onlees
baar maakt voor den gewonen man; waar
om moet hij ze vol stoppen mot Latijn.
Fransch, Diuitsch en Engelsch? Wil', hij
geuren met zijn kennis, of is hij zijn
eigen taal niet machtig? Diezelfde vragen
mogen gesteld worden aan redenaars en,
ieder, die aan dit euvel sukkelt.
We weten, wel, dat enkele vreemde woor
den niet vertaalbaar zijn, doch dit zijn
uitzonderingen 011 blijven d.u,s buiten be
schouwing. Bezondigden 'zich eerst, d,o
betere standen aan dit. kwaad, als een
besmettelijke ziekte js hot overgeslagen
op alle klassen der samenleving, wat in
zooverre toe te juichen is, dal des spot-
i prent, die Nederland van zichzelf maakt,
nu wel overduidelijk tot ieder spreekt.
Het steenkolen-engelsch der sporthelden
is een prachtige aanvullina' van het
potjeslatijn der ex.seminaristen, evenals
de vergaderingstaai1 een waardige tegen
hanger van het gemalen, Griek'soh van
gedropen gymnasiasten is.
Men moet ze maar eens hooren „froe-
kjikiken," of „daarpreslceren". Verheffend
in) 't gezicht wanneer ze zich, mengjan in
de „dicsnssies" en heftig „dillebereercn".
Het is nog niet zoo langi geleden, dat
wij op een kapperszaak' pardon op 'n
coiffeursaldn zagen geschilderd
„Grand salon van de premier rang" en
toen een kennis v*an ons 'n Pirate-filiaal
instapte en vroeg om 'n doos.'e Beiroet."
wijl er „English spoken" in de ruit
stond, Zei de verkoop er,-- „,'t spijt me
meheer; ik verkoop alleen piraatjes". De
brave winkelier had dei English spokfen-
spreuk naarstig Overgenomen van een
concurrent, die mogelijk! op z'ijn beurt
weer '11 ander nageaapt had.
Zoo denkt en Spreekt Nederland in
Vreemde talen en termen., B.abel is er
niets bijl
1 UITKIJK.
Ja, het H. Hart. Wat is me dat voor
'n geschiedenis?
O, vader, het H. Hart is Christus,
die ons bemint.
Christus I Je spreekt dat woord uit
alsof er alles mee is gezegd.
Christus, dat is waarl Christus is
„alles".
Simpele Johanl waar men ai niet
(je hersenpan mee volpropt, 't Is tor wille
van moeder anders1
Hij sloeg een medelij lenden blik op
zijn lichtgeloovigen nazaat.
..Waarschijnlijk dunkte hem ziijn zoontje
in de laatste dagen der retraite t:q ge
willig, te voorkomend, zóó braaf alk een
dief klein meisje, reden waajom de
/communist hejfc zijn sovjetschen plicht
Achtte, de zaak eens nader te onder
zoeken, zonder er evenwel tegen zijn1
vrouw over te reppen.
Met die zwartrokken, men weet
nooit!
Hij besloot er achter te komen, wat
men zijn zoon. en erfgenaam zoo al mei
,een zoet lijntje „inentte". Bijgevolg ging
hij naar de sluiting van de retraite. De
pastoor zon dan zijn laatste kruit wel
verschieten, en hij kwam te weten, wa'l
die volksbedrieger 110» .op den bodem
van zijn zak verborgen had en in welke
dosis de godsdienst, the opium voor liet
volk, aan de kinderhersentjes werd toe
gediend.
Ofschoon hij, vanwege de groots me
nigte, tegen den muur geleund (hoest blij
ven staan, gevoelde hij zlich weldra op
dreef. De kerk was gevuld met menschen.
van allerlei slag. Er waren daar burgers
en proletariërs, werkgevers en .werkne
mers, dames van de aristocratie en ook
vrouwen van bewuste en georganiseerde
arbeiders, ..soldaten en officieren. Hij
herkende ook enkele kameraden, wel, wel!
Merkwaardig, dat al die menschen zoo
eendrachtig bijeen waren en, dat zij to
taal den klassenstrijd schenen te vergeten,
het eerste artikel vani het roode Credo,
het Credo der toekomst, het éénig moge
lijke Credo I
Eindelijk verscheen de pastoor, een goe
de man, maar ja,well men kent ze, die
goede menschen 1
Hij sprak tot de kinderen. Die commu
nist luisterde met beide ooren open en
verstond de hoofdzhak:
Lieve kinderen I Gij zïjt aan, het
einde van de retraite. Één nacht nog
en het is de dageraad uwer eeiste li.
Communie. Het gevoelen, dat overheer-
Bchen moet in uwe zielen, is grootte dank
baarheid jegens allen, die 11 dezen geluk
kigsten dag' uws levenS bereid hebben.
Dankbaarheid jegens God?. Waarom
gij. eerder dan zooveeL andere kinderen
die van Hem gescheiden zijn door onver
schilligheid, door haat soms, treurigen
haat.
Dankbaarheid jegens uwe priesters; Slie
voor u levenl -[ i !fl
Dankbaarheid jegens uwe dierbare ou
ders. Hun huiselijke haard is een tweede
kerk; de eerste bidstoell van een Kind
is op den schoot zijner moeder.
Hoe dank iku allen, huisvaders, hier
tegenwoordig', die aan mijn roepstem ge
hoor hebt gegeven en naar de plechtigheid
van dezen avond gekomen zdjt.
Kinderen, ik ga u, den zeg'en gevöii',
doch ik wil, ik alléén, u, niet zegenen.
Alle vaders vraag ik met mij de hand
uit to strekken over uw hoofden, waml. da
zegen des vaders is sinds de eerste tijden
Her wereld een wiaarbofg voor rle zie?
van het kind.
Dan heft de priester de hand' omboog.
Met eenparige beweging volgen alle aan
wezige mannen zijn voorbeeld.
Indrukwekkend oogenblik 1 Over de klei
11e hoofden strekken alle handen zich uit
in een beschermend gebaar, handen; van
rijken en van armen, handen van "burgers
en van soldaten, jonge en van ouderdom
Killende handen.
Sit nomen Domini benedictum: De
Naam des Hoeren zij geloofd 1
Dan gevoelt hij, de volgeling van Mos
kou, zich aangegrepen door 00 aandoe
ning van het oogenblik, aangegrepen door
liet voorbeeld, aangegrepen door den kreet
van het ras, aangegrepen door den stoot
der traditie, door macht van dingen, die
hij niet vermoedde en dia uit zijn onder
bewustzijn opwellen.
Strek toch je hand uil! spreekt in
zijn binnenste een gebiedende stem. 7
Is een geluk voor je kind, de Zogen des
vadersl -j i J 1 f
Hem zegenen, ik?
-Ta, gij'!
'n Ongeloovig'e!
Ongeloiovi'g of gelooivig, gijl z'ijt zijn
vader en .houdt toch, van uw Koon?
Of ik van licm, houdl
Hij heft do hand) op. Op stak 'van
zaken is hij niet erger dan een ander.
Zijn kind bevindt zich juist tegenover
hem; breed strekt hij de hand: uit, alle
vier de vingers en den duim
Als de goede Godl hem niet zegent,
zijn kleinen lieveling, dant is het toch.
zijn schuld njetl Even moet hij inet den
omslag van zijn mouw een domme traan
afwisschen, die hom langs den wans rolx
naar zijn snor.
Wie verwondert is, dat is zijn vrouw
die niet wist wat zij hoorde toen 'haar
communist haar Woensdagavond op .zijn
gewone ru;w© manier vroeg1:
Mijn, geleede jas, vrouw, ik ven
onderstel dat er niets aan mankeert?
Je gekleede jas?
Ja.
M'n hemel, waarom?
Maar voor morgen.
Ga je mee?
Ik ga er heen, terwijl hij een gtebaar
maakte, dat honderd millioen Russen, uit
daagde en... cenigo anderen; er bij.
Kom hier, man, dk moet je omhel
zen. En zijn vrouw sloeg de armen om
zijn hals, zooals zij. hem in lang n:e,
tamhelsd had.
V Pierre l'Ermite.
2 2 Juni 1791 werd Bodewijk XVI
met zijn huisgezin door den postmeester
Drouel te Varennes tegengehouden, ter
wijl Monsieur, de latere koning Earel,
langs een anderen weg met zijn. gemalin
naar Brussel vluchtte.
2 3 J u 11 i '1 5 7 2 begonnen de {Span
jaarden rond Haarlem brandl te stichten
En te stroppen.
24 Juni 1340 behaalden de Engel-
schen ter zee een roemrijke overwinning
op de Spaansche1 vloot. Deze werd be
vochten bij Sluis in Vlaanderen op een
viermaal grootere overmacht.
25 Juni 1489 gaf Jonker Frans
van Erederode zich over aan de ICabel-
jauwschen op aandrang der 'Rotterdam-
sche burgerij. Hij| vertrok den volgenden
dag met 1000 man per schip zonder wa
penen naar Sluis.
2 G Juni 1022 werd de St. Maarten
of Domkerk te Utrecht gesticht door
Wjllibrord, den eersten bisschop van
Utrecht, door de Denen afgebroken, maar
door Balderieus hersteld, op dezen Rag
do r Mgr. Adelbolt in tegenwoordigheid
van Keizer Hendrik II en 12 bisschoppen
plechtig ingewijd.
2 7 Juni 1 G G 8 werd Pieter Rurman
te Utrecht geboren. Hij! volbracht zij!n
studiën te Leiden, waar Gravius en Jacob
Gronpvius onder anderen zijn leermeesters
waren. Na zijn studiën 111 do rechten te
hebben voltooid, reisde hij door Duitsch-
land en Zwitserland en begon, na zijn
terugkomst te Utrecht zijn loopbaan als
rechtsgeleerde, welke hij, met, suedes volg
de, zonder evenwel daarbij de studie dier
klassieke schrijvers te verwaarlozen, het
geen zijn latere verhandelingen nog dui
delijk kunnen aantoonen. Voorgedragen
door Gravius, werd hij in 162G benoemd
lot, hoogleeraar in de geschiedenis en
welsprekendheid aan de universiteit te
Utrecht, welke post, hij' kort. daarop aan
vaardde. Bijna elk jaar gaf hij1 toen! een
of ónder werk uit, waaronder verschillen
de, welke uitblinken door het klassiek
Latijn, waarin zijl zijn geschreven. Zijn
Otlivius, Virgilius, Quiintdlianus, Pctro-
nius en Phedrus zijn werken van den
eersten rang. In 1715 werd hij pa den
dood van l'erizonius als hoogleeraar in
de geschiedenis, welsprekendheid en Griek -
sclia taal aan de Hoogeschool te Leiden
beroepen, waar hij na een smartelijke,
ziekte in het jaar 1741 overleed.
2 8 Juni 1 G 3 9 ontmoette 'die Admi
raal M. II. Tromp in d'e nabijheid van
Wight drie Engelsche schepen, welke hij'
11a eenigo schoten noodzaakte hun vlag
te strijken. In deze schepen zaten *1070
gevangen Spanjaarden, die men van plan
was naar Duinkerken to brengen. Tromp
liet allen behalve enkele hoogere offi
cieren cn geestelijken ,die gevangen wier
den gehouden, in Frankrijk aan wal zet
ten. 1
Gebruik hiertegen de Zenuwstillende en Zenuwsterkende
Glazen Buisje 75 cent. Bij Apoth. en Drogisten
De cent, die in de burger-
maatschappij thuishoorde.
Beschadigde ,ctenten werken niet. Do
dikke meneer grabbelde drie denton uit
zijn vestjeszak bekeek ze stuik voor
stuk 'zorgvuldig en Jiet ze> vlug na
elkaar, in do automaatgleuf vallen. .Een
belletje pingde twtec postzegels van
11/2 'c-eint wachtten in hum hokje op de
vingers, die ze voorzichtig zouden op
beuren. Hè, wat was dat Behalve zijn
twee postzegels hield de memieer ook nog
een cent tussohen duim em wijsvinger
geklemd. „Dia's gek," bromde die man'
bij-den—automaat. „Drie «enten indoen en
twee postzegels van andJeïhalf en nog een
cent toe." Ja, zo waren toch van ander
half, en dat was toch een dent. Hij
legde het ding op de palm van z'n haen
draaide het 0111 en om, als wildte hij! weten
of' het dezel'flde «ent was, die hij zooevem
met tweo andere automaaitlwhaa'ts gezon
den had. Doch elenten lijken op elkaar.
I>e dikkerd bij' den automaat w'as oen eer
lijk man. Hij Was óók secuur cn bekeek!
dten mc'c'hanisehein postze.gcl-levoranicieir
van boven naar htenedlem. Oje kan nooit
Weten: overal in de stad was toch uif-
verkoop misschien hield tante Pos óók
balansuiiverkoop. Toen de meneer geen
enkele uitverkoop-aanduiding ontdekte, be
greep hij, dat hij ook geen «ent mocht
terugerlangen. Dies stapte hij met zijn
postzegels en met z'n «ent naar den zaal
Wachter. Aandachtig luisterde de geuni-
formde vertegenwoordiger der Posterijen
toe liet den meneer voor de zekerheid]
nog eens zijn relaas /doem. dn, .Weigerde met
een resoluut hoofdschudden dien «ent te
aanvaarden, 'die hem zoo gul Werd aange
boden. 'Eien beetje verbouwereerd keiek
de. heer den zaalwachter aan: „Jia. ma.ax,
u begrijpt." „Meneer, ik begrijp I" „D'an
begrijpt u ook, dat ik dien «ent niet be
houden mag. Tweemaal anderhalf is drie,
die «ent is niet van mij" hield de meneer
halstarrig vol. Van mij is hij ook niet!
„dat is nu wel aardig, maar als de auto
maat niet deugt." Toen verhief de zaal
wachter zich in z'n volle lengte: ,„Dde
automaat is goed', meneer beschadigde
«enten Werken niet misschien, helef't
iemand toch een beschadigd geldstuk in
de gleuf' gedaan en is hij kwaad1 wtegge-
loopen toen er geen postzegels kwamen.'?
„Maar dan.? „U houdt dien «ent, me
neer dan kómt ie weer in de burger
maatschappij terug, daar hoort ie.'' Na
deze wijze woorden d'raaidlo de Zaal-
Wachter zich om -ten liet den dikklelü)
meneer staan met z'n «ent. fDleze.
zuichto en stak het mun'tjstuk in z'n vest
zak. En terwijl hiji dit deed', dacht hij'
aan z'n postzegels van anderhalf, die liij
even neergelegd had om d'o hanidiem vrij te
hebben. Dlooh thans greep de dikkerd,
misbeide zegeltjes waren verdwldnienp
Een jongmemseh had' ze „gevonden,"' ten
meegenomen 1
REIJNOUT.
Wrakken als goudmijnen.
Het is steeds een verleidende, aanlok
kende gedachte geweest uit dingen zonder
waarde nog eenig gold te krijgen.
Men heeft slechts eens te kijken naar
do losplaatsen van puin en vuil van
grooto steden, om te zien, hoe overal
menschen hun tijd besteden om uit vuil
en afval nng bruikbare dingen te halen.
En wel nergens is de verleiding zooi groot
als bij' schepen, die wrakken zijn, gewor
den. Zoo word on'langs in «en Eingelsch
blauw-boek het geval gereleveerd van hot
in den oorlog nabij Sherness gezonken
oorlogsschip „Bulwark", dal. voor GOOO
gulden aan een sloopcr werd verkocht.
De sloopcr was nauwelijks met zijln werk
begonnen, to,en men stootte op een wa
terdichte easette, welke GOOO gulden in
Engelsche banknoten bevatte.
Zoo had men dus al spoedig den koop
prijs in den zak en alles wat nu nog uit
het wrak werd gehaald, kon als zuivere
winst worden beschouwd. Zeer zeker is
nergens de risico g rooier dan bijl het'werk
op een wrak. Een storm kan het weg
voeren en den ongelukkige,n "kooper alles
uit de hand wegnemen. Is hel weer, daar
entegen bij het bergingswerk gunstig,
dn komt hela vaak voor, dat de koojier
oen vermogen uit het wrak haalt. 1
Aan de bust, van Seaball (Nieuw-Schot-
la.nl) was de statige brak'-He „Barbaric"
gestrand. Een visscher wou graag het
anktr van het soliip hebben. Daar het
schip tamelijk diep lag en het lichten
bijna, net zooveel zou hebben gekost als
liet scliip waard was, zoo. werd1 liet schip
voor twaalf gulden verkocht. Do vis-
seher liet een duiker uit Halifax komen,
die liet schip onderzocht en. het gelukte
htm in korten tijd voor ongeveer 3G.000
gulden aa. ngoud uit het wrak te halen.
Bij verdere duikerondterzoekingen werld
zei I's nog voor 70.000 gulden te voor
schijn gehaald.
Hetzelfde gebeurde, «met liet Fransche
schip „Jeau Bart" die op een reis van
Antwerpen naar Australië met een lading
van 3000 ton ijzer in de nabijheid van
Zuid-Australië verging. Daar 'liet schip
al spoedig met water was gevuld1 en de
bemanning geen kans zag, "liet spoedig
vlqt te krijgen, werd besloten, liet schip
te verltoopen. Een graanhandelaar uit
Melbourne kocht het voor 5000 gulden,
lot vermaak van de geheele stad. Maar
do geslepen handelaar liet zich niet van
da wijs brengen, maar zond' 'een duiker
naar benoden, die spoedig c'onstateerde,
dat het geheele lek 111 het schip veroor
zaak I, werd door een klein gat, en ge
makkelijk hersteld kon worden. Het schip
werd weer opgepompt, naar Melbourne
gebracht en voor 150.000 verkocht. Dat
zaakje had hem geen windeieren gelegd.
Het record wterd geslagen dteor -den
hooper van oen Engelsch schip, dat in
1915 aan de Argentijnscho kust was
gestrand. liet werdi voor 18.000 gulden,
zooals liet, reilde en zeilde verkocht aan
een Nederlandsclie firma. Deze reparteierdle
het, bracht het op de markt, juisti in een
tijd del er gebrek was aan scheepsruimte,
tengevolge van den 011 derzeoboo ton oorlog.
Het schip bracht niet, minder dan 380.000
gulden op.
Een verkeerde speculatie.
Toen in het begin van de vorige eeuw,
do eerste spoorlijn tussclien Londen en
Edinburgh geopend w'erd', was 't ïooken,
als een zeer ordinair genoegen, slechts
in de. wagens der derde 'klasse toegestaan,
terwijl voor de, reizigers der tweede en
eeist.e klasse, het ronken streng was ver
verboden. Nu had Lord' Palmerston, de
toenmalige Engelsche minister van bui-
tonlandsohe zaken het voornomen den
spoortrein te gebruiken voor een reis
naar Edinburgh. Nu was Palmerston een
hartstochtelijke sigarenrooker, die ook ge-
durmde zijn reis zijn gewoon genot niet
wihle missen en bestelde dus bij1 de spoor
wegmaatschappij' een kaartje derde klasse.
De ontsteltenis bij de directie van do
spoorwegmaatschappij1 was daarover zeer
groot. Hoe hoog evenwel de eer was voor
de maatschappij! d:at een man als lord
Palmerston van haar gebruik maakte,
dat de minister van d'e derde klasset zou
gebruik maken, was evenwel geen recla
me. Maar liet rookverbod voor de/ twee
andere klassen, alleen ten genoege. van
lord Palmerston buiten werking te zetten,
ging ook niet, om geen precedent te
scheppen. Zoo bepiekerde de directie op
welke wijze zij den minister kon be-
w'egen van zijn voornemen af te zien.
E11 eindelijk geloofde ze daarop wat te
hebben gevonden. Men zou den minister
het gebruik van een derde-klasse-wagen
wel aileeron door hem in den wagen in
gezelschap te brengen met de meest ha-
vclooze en vuilste zwervers, die men kon
vinden.Daardoor hoopte de. directie, zou
do minister zich genoodzaakt zien, in het
eerste volgende station van klasse te
wisselen. E11 men liad het geluk ieen paar
lancllcopcrs te vinden, die voor geld en
goede wporden bereid waren, een reisje
naar Edinburgh te maken. Men gaf' hum
spoorkaartjes, geld en de vermaning zich
niet te goneeren in den wagon, waarin
lord Palmerston zich bevond. En ze
moesten tabak rooken van de gemeenste
soort, altijd maar door dampen. En alles
scheen naar wc'nsch te gaan. Toen Pal
merston zijn reisgeno.oten zag, schrok liljl
zichtbaar, maar nam toch dapper plaats.
De spoorwegdirecteuren waren zeker van
hun suedes en wachtten vol vertrouwen
op berichten uit Edinburgh, dat de lord'
een plaats in de eerste klasse had1 geno
men. Maar het kwam anders nit Den
volgenden dag kwam uit Edenburgh Id'e
mcdedeeling, dat Lord Palmerston alleen
in een derde-klasso-w'agen liad gezeten |en
dn twiee landloupers in oen eerste-klassa-
wagon do reis hadden gemaakt. Palmers
ton had voor zijn minder prettige reis-
genooten kaarten eerste klasse gekocht
om van ze af te komen e'n om rustig zij'11
sigaar te kunnen roken.
14 millioen nieuwe Amerikanen.
De bevolking der 'Vereenigde Staten
bedroeg in Juni 1928 rond 119.380.000.
Zo is binnien tien jaar toegenomen met
rond '14.299.000 of 'l3,G pet. Sinds 1909
is de bevolking met rond 25 millioen, toe
genomen. Het aantal personen, die de
kost, verdienen steeg in dien tijd' van
34.255.000 tot 4G.580.000. In 1790 waren
80 pet. van Engelschen oorsprong, thans
wordt liet aantal geschat op ongeveer
een derde der bevolking.
.Wat is New-Yorlf?
Na, Londen, wel is waar, de grootste
si,ad van da wereld, maar de meest be
langwekkendste als men haar cijfers be
kijkt New-York bezit meer dan 2000
schouwburgen en bioscjopen, 1G00 kerken
van alle geloofsbelijdenissen en godsdien
sten der wereld. In New-York worden
meer telefoongesprekken gevpjerd dan te
Londen, Eerlijn, Parijs, Rome en Moskou
te sa,men,. Dagelijkseh wordt New-York
.bezloeht, door 300.000 vreemdelingen. I11
New Y'orl; komt iedere minuut ©en trein
aan. en elke dertien minut» heeft «en
huwelijksverbintenis plaats. Iedere vijf mi
nuten wordt daar iemand: geboren en
sterft daar iemand. Alle tien minuten
wordt een nieuwe firma opgericht en' iin
iedere twintig minuten gaat er iemana
failiet.
Dat is New York.
Oaicvaars-reckt. 1
Te. Sommerfelde, in Brandenburg heb
ben do inwoners dezer (diagein eenzelldlzaam
schouwspel kunnen 'Waarnemen,. Sind» lan
gen tijd keerde ieder jaar hetzelfde paar
ooievaars in een nest op «en bapaiajdie
schuur terug. Toen zo er ook dit jaar
reeds e,enige dagen vertoefden, kWam een
tweedie paar ooievaars in het dorp, vVaor
lel a ar blij k edjij k ook' w'oningsnlood onder de
ooievaarsnesten heersc'ht; het itjwteëde paar
k'w'am bij het eerste ongevraagd' zijn in
trek nemen en na korten, strijd „bleven
do usurpators overwinnaar en werden de
oorspronkelijke betwloners uit het nest ver
dreven. Een paar dagen vlogen de oude
bewoners om hun oude nest heen ea| weer,
maar op een morgen Iwaren ze verdwe
nen. Twtee dagen later keerden ze terug,
gevolgd door 20 andere ooievaars, die
op een groote weide hun Intrek" [nMuelni.
Hier schenen de dieren te wachten op dte
komst van de beide bleklaagdlen en toen
zo lang genoeg gewacht haddien, vlogen
acht ooievaars naar het nest cn wierpen
er het tWeeidb ooievaarspaar met gelwteld
uit. Door snavelpikken Weiden zo boven
dien naar de weide gedreven, Waar go
lang genoeg onder bewaking bleven tot
liet oude echtpaar zijn nest wteer betlrok-'
ken liad. Dte indringers Werdjen toen ver-
dier met snavels betwterkt en ten slofte
op cite vlucht gejaagd. Een paar uur ble
ven nog eenige ooievaars in de buurt Van
liet nest de wacht houden. Toen alles
rustig bleef, vlogen 'zo m«t 'luid geb
klepper wieg «n de indringers zijn Ipiet
meer terug gezien. J
De. wreker van dte moraal!
Te New-York (stad) hebbent gisteren
id de wijk Queen's 2500 politieagenten
een groote razzia, gehouden.
De bewoners van dej wijk Werden ver
ion, tr.ust door een maji, die ongetwijfeld
niet goed bijl het hoofd is en moordaan
slagen op „paartjes" pleegt. Hij sluipt
naar parkeerende auto's, die; in Ame
rika, dikwijls als verblijf voor verlief
den dienen, en schiet zijn slachtoffer
met een revolver neer. Tot nu toe; z'ijn
er twee van zulke moorden gepleegd.
Evenals de moordenaar van. Diusseldorf
schrijft deze moordenaar, die ondeirtee;-
kent: „Die wreker van de moraal", tal
rijke brieven aan del politie, waarin hij
op zijn. daden roemt en tegelijk mede
deel!, dat hij van, plan is 0111 nog 14
van, dergelijke moorden te plagen. Hij
gaat zelfs zoo ver, dag en uur van den
volgenden moord te noemen.
De groote razzia, die gisteren werd
ondernomen om den moordenaar op te
sporen, werd op zeeij ongew.ona e,nj
'«'onderlinge wijze gehouden. Min vormt©
.uit agenten jin burg'er en vrouwelijke
politiebeambten paartjes, die in de bef'
trokken wijk in honderden auto's plaats
namen. De moordenaar liejp echter niet
in de val. Daarentegen was de zaak be
kend geworden en duizenden nieuwsgie
rigen stroomden door dei straten van
de anders Zoo stille wijle,
f Het eenige resultaat van,, de groote
raz'zia,, die overigens niet! geheel mat
den ernst van de zaak overeenkwam,
was, dat twee verdachte wandelaars ge
arresteerd zijln. 1 I
De sclieeve toren van Pjsa.
De commissie, die drie \aar gelellen
is benoemd om een onderzloek in te
stellen naar den toestand van, den be
roemden schee ven toren van Pisa, heeft
liaar rapport bij den minister van onder
wijs ingediend. Het rapport) steft vast
dat, hoewel ,er .geen, dringend gevaar
dreigt, het noodzlakelijk is, dat zoowel
de fundamenten van het bouwwerk als
de omringende bodem door een cem,en-
teerings proces worden versterkt.
ENFANT TERRIBLE.
't Was in den trein RotterdamDen
Haag.
I11 een derde-klas coupé zalen een groot
moeder, een moeder en liaar vijf-jarig
zconlje, Bennie geheeten. In den coupé
naast lien zaten, een hij' en eeml zijl, dicht
bij elkaar, elkander met verliefde blik
jes aan te staren. Het bleek' al heel
spoedig, dat Bennie het reizen niet ge
woon scheen, althans ieder voor hem
nieuw wezen én ieder ding, dat hij) op het
voorbijvliegende landschap te zien kreeg,
word geannonceerd door kreten, die liet
midden hielden lusschen jazz en het geluid'
dat kippen de wereld' inzenden, als zij
overreden worden. En dan volgjda een
reeks vragen, waarbij liet ventje ee.11
kolossaal uithoudingsvermogen aan den
dag legde. Toen bij te weten wilde ko
men, waarom een leoe nu wel horens had
cn een paard niet, begon het de moe
der te vervelen en gebood zij' haar telg
zijn mond te houden. En werkelijk was
liet even stil, totdat Biennis weer walt
nieuws liad uitgevonden en wel d|oor de
ruiten te gaan beademen en er daln
allerlei kunststukken op te fabrieken.
Juist was hij' een zeer cubislisch kunst
gewrocht aan het scheppen, toen eenige
beweging achter hem het ventje 'deden
omzien. Plotseling verbrak de scHeUla
stem van Bennie de stilte mat de vraag:
„Opio, waarom zoent die meheer dat
moissie nou?" Pats... moeder,s hand
schoot uit om Bennie met een rechtsche
d'recte op zij'n achterhoofd te treffen,
waarop Bennie zich ook niet onbetuigd
liel en de omgeving vergastte op het
prachtigste gebrul, dat men zich maar
denken kon. Opoe, die juist heerlijk had'
zitten (lommeien, schrok wakker en me't
een „Me benne d'r, Marie", stond zijl op
0111 met een pracht boog in den cloupé van
het vreedzame paartje te duikelen, waar-
cp Pennie plots uitriep .„Kijk nou 'Opoe
?s, Moeder, die wil zich nok latë soene".
Tableau
PIJNLIJKE MOMENTEN.
„Wat een afschuwelijke saaie avond I
Zullen wo 011s niet gauw stilletjes uit
de voeten maken?"
„Dat gaat moeilijk. Ik ben de gast
heer."
ONDER KUNSTKENNERS.
„Ze hebben een insc'hrij'ving geopend' voor
een standbeeld van Cervantes".
„Zouden ze niet liever het geld aan
Zijn weduwe geven?"
