'I' ZATERDAG 19 APRIL 1930 NIEUWE ZEEÜWSCHE COURANT MIJNHARDT's Hoofdpijn-Tabletten 60ct. Laxeer-Tabletten60ct. Zenuw-Tabletten 75 ct. Staal-Tabletten 90 ct. Maag-Tabletten 75 ct. Historische Kroniek Apologetische Vragenbus Mr. Laurens Mr van de Spiegel IF DAVERENDE DINGEN 1 ALLERLEI GEKKE GESPREKKEN van OVER DE FEUILL1 De gestolen n Op dit oogenblik had de sluwe vrouw slechts gewacht. Als een. slang won.l zij zich achter de portière eu toen de degen van Loraine het hart van zijn vriend doorboorde, Wiel do deur in het slot en Chevallier bleet a'.s een gevangene bij het lijk achter. Hier eindigen de verklaringen van Lo raine. Het was onmogelijk, den dooi van Markes d'Effia geheim te houden. Zijn moordenaar vluchtte naar Brussel en de politie stelde opnieuw alle pogin gen tjn het werk <om Lady 'Gileford te vinden. Maar tevergeefs. Nooit heeft pien nog .iets van haar gehoord en nooit is men te weten gekomen, wie '.ie vrouw het hoofd der moordenaarsbende „Blauwbaard" eigenlijk was. Alleen de koning en La Reiny .wisten dat tzij niet, zooals onder het publiek verspreid werd, achter de muren der Bastille haar leven eindigde. Bij Apoth. en Drogisten 20 April 1813, werd in ons land hel eerste openlijk verzet gepleegd! tegen do Franache overheersdhj&rs. Dit eerste trafien, dat plaat-s vond! te Alphen, werd sjoedig gevolgd door een unieer (Doortas tend optreden in andere plaatsen van ons vaderland. l 21 April 160 9, had te 's-Graven- hage de plechtige afkondiging plaats van het twaalfjarig béstand ïnet Spanje, welk verdrag op 9 April van 'dat jaar te Ber" gen op Z<xxm| werd geteekend. 2 2 April 1 607, stierf de Hollandsciho vlootvoogd J aerfi van Heemskerk. Hij werd in dit jaar dooi' jfo Staten van Holland mvcit een vloot van 26 oorlogs schepen uitgezonden maar de Spaanscha kust. Nadat de vloot Lissalbbn was gepas seerd, kwajn) z'ijl Ibij de Straat van Gibral tar in botsing anle.t de Spaansohe Vlooit onder bevel van Admiraal Alvila. Admi raal Hoöm'skerk verloor dbor een schot bet linkerbeen. Hiji gaf echter nog dia noodige bevelen, en gaf het comlm,amidiO over, waarna bijl stierf. De Spanjaarden verloren in dezen zeeslag tisn schepen, hun admiraal en vica-adkniraal, terwijl de zoon van den admiraal Alvila en vete anderen werden gevangen gemouTen. Het lijk van Ad!mir,aal Heemskerk werd naar Amsterdam! vervoerd' en aldaar met veel luister in de Oude Kerk 24 April 174 2, overleed die Neder, - landsche letterkundige Siegabfert Haver kamp. Hij werd' in 1683 gebóïen te Utrecht. Na voltooiing van rijp studies wend hem te Leiden ©an. professoraat aan geboden in de Grieksche taal, geschiedenis en welsprekendheid. Van z'ijln hand' ver schenen een reeks p|uiblieaÜes. Z'ij'in uitga ven van Grieksche en Bomleimsche scjhjrijl- vers zij'n door hun groote nauwkeurigheid en bijfeev&egde verhandelingen. Zeer waar devol. 2 5 A p r i 1 1 6 2 5, ontving Prins Fre- derik Hendrik in z'ijln legerkamp te Waal wijk een schrijven vain de Staten-Geffl|e- raai, waarbij hij1 werd1 benoemd! tot opp-er,- bevelhebber van land- en zeiamlaeht. 26 Apri 1 1814, werd Deventer door de Franschen ontruimd'. De staid werd hierin onmiddellijk door de troepen va® |do bondgenootan bezet. .Vragen worden ingewacht bij de redactie. V r a a g. Is een plriester verplicht, de H. Mis dagelijks op te dragen? i Antwoord. Het Wetboek van het Kerkelijk Hecht zegt in canon .8.05, dat een priester verplicht is, Meprimalen door liet jaar de H. Mis opj te dragen. .Ui iiet, die term is nogal fekbonr; maar ook, dat van een dagelijksche of zelfs wekélijtecha verplichting geen sppake is. 1 IV Van beide zijden had men Jan oude kaarten en schrijvers moeten overleggen om aan te toonen, hoe ver zich. dat graafschap in vroegere eeuwen uitgestrekt had, maar die kaarten en schrijvers spra ken elkaar tegen. Daarenboven zou in elk geval de strook tusschen het vroegere scheidingswater en de kust aan Staais- Vlaanderen gekomen zijn. Maar do plaats van dat water was niet meer' nauwkeu rig aan te wijzen, en was pok niet altij l gelijk geweest. Men sloeg', daarom een anderen weg nj. De Staten van Zeeland en de Raad van State zouden beiden eene commissie benoemen om tot een vergelijk te komen. Dit werd aangenomen. Wegens de Staten van Zeeland werden (daarin benoemd J. van Citters, A. J. de Ruever, L. P. van de Spiegel', de raad pensionaris Chalmers en do secretaris van het land (d.i. van de Staten van Zee land) Ilurgronjc. Bij de Jjeraadslagin bleek al dadelijk, dat de Raad van State niet zou te vinden zijn om een gedeelte af te staan als deel' van de provincie Zee land, wel als deel van het Cominittimlus, wat voor de Staten weinig verschil' maak te. Den 31 Augustus 1775 waren de com- missiën het eens on kon-len zii hum ver slag aan de Staten van Zeeland en aan den Raai van State uitbrengen. De over eenkomst hield in, dat van hetgeen inge dijkt stond te worden drie vijfde gedeel ten zouden komen aan het Committimus, en de rest, dat was het westelijke ge deelte, aan Staats-Vlaanderen. De Staten iV r a a g. iWat beteekenen de zes tien-' tjes aan. een rozenkrans, dien! iémand me uit Lourdes méebracht? Antwoord. Dlat is de rozenkrans der II. Bijrgitta vlam Zweden, door hajar in de veertiendie ipe,uW ingovioejrd. Elk tientje bestaat uit één Onze Vader, tien maal het Weesgegroet en éénmaal! „Ik geloof in God dien alm|a)clitigen Vader'''. Na. dat dus zesmaal gebeden to hebben, bidt men nog één Onze Vader eini dirie Weesgegroeten. jDezta 63 Wteesgegiroeban zijn een gedachtenis oan die driei-ie|n-zestig jaren, die Majria o|p aarde zbu geleefd heb ben. De 7 Onzle Vaders '[bidt anlen' tey eere Van Haa(r Zeven Smarten en Zeven' Vreugden. Als men dezen rozenkrans geheel bidt, Verdient men een aflaat van 100 dagen voor iedqr OnzeVader, ieder Weesgegroet en iediqr Credo. Verder nog jaarlijks eenige volle aflaten, hijlv. op het feest der H. Birgitt», 8 October. j Vraag. Ik zbu gaajrne dit wetenals een Katholiek trouwt mfet een Protestant, maar enkel voojr 'de wet en niet voor! de R.-K. Kerk, mag een Katholiek zbo'n Protestant als z'ijln schoonzuster of broer erkennen? Of moet men dezhïkjeln' mlaajr vrienden en vjriendinman noemlen? 1 i Antwoord. Volgens de Katholieke leer is een Katholiek, die) zbndiep dispen satie (v'erlof) niet een Protestant trouwt, enkel voor de wet, niet gatfouwd. Want ieder huwelijk mbet vbo|r den. pastoor of gevolmachtigd priestey en twee gieitiuigen gesloten worden. Deze leer oVer den Ver- eischten rechtsvbpmi van het huwelijk geldt sinds- 1908. in ons land. Iemand, die aan dien reohtsvprm' niet voldoet, is niet gehuwd .volgens de Katholieke leer, ook al is hljf voof de wet giehuwdl Vanzelf Volgt hieruit, dat do Protestant) sehe partij' in zbo'n geval1 geen schoon zuster of schoonhirpeder wordt. Iets anders is, hoe men zich dan jrjraictisch tegenover zoo'n persoon houden moet. Om' erger te voorkomen, kan men zeker hn soMmige gevallen zich aan ,de burgerlijke beleefd heid houden en zbo-ieïnnnd dlus Zwager of schoonzuster noemen, -al weet men voor zich, dat hij' of zij' dat in werkelijk heid niet is. Volgens de burgerlijke op vatting zijn zij' het wel. SoMs echter zal het beter zijn, ze slechts Vfiend of vrien din te noemen. Dit hangt v|a|nl de omstjan- digheden af. Vraag. Een Katholiek is in 1912 gehuwd, enkel voor de wet, mét een Protestantschc virouW. Uit diait huwelijk zijn twee kinderen vbogtgetemteinzij' zijn Protestant gedoopt en .Vefder in gesen godsdienstige richting opgevoed; kan nu die persoon tot de Katholieke Kerk ijerug- lceeren en .zij'n pliöhten als Katholiek nakoMen Ka,n hij', in doodsgevaar zijinde, zich met God Verzoenen en zalig Worden door een Volmhakt bejrlmiW i Antwoord. Zekejr kan zloo'n persoon tot de Katholieke Kérk teirugketeren. Hij moet dan, na gekregen Verlof', voor den pastoor of gevOlmlaichtigd priester trou wen. De vronW behoeft natuurlijk niet Katholiek te werden. Herd Zullen, die g|e>- wone voorwaarden worden opgelegd, o. a. dat de kinderen die nog geboren kunne® worden uit -dat hulwelijk, gedoopt! en op gevoed moeten worden. Als het nog kan, dan ook, dalt de reeds geböjren kindeabm Katholiek moeten oiplgevlaed worden. Zou zoo-iemand in doodsgevaar zijh eu niet in Je gelegenheid om' ta trouwtan en te biechten, maar daartoe wel den erastigen wil hebban, dan kan bij' ook' door een vol maakt berouw z'alig worden. Natuurlijk mag niemand, in Vermetel Vertrouwen bet daaropi aan laten komen. raag: In den Hcfm'el is iedter nvensch volmaakt gelukkig. Hoe moet dan verstaan worden, dat in den Hemel Vete woningen zijn, en' een ieder loon ontvangt naar werken A n t w.In den Hemel is ieder, m'enseh volmaakt gelukkig, omdiat hij God, de. o,ppersto schoonheid en goedheid, onmid dellijk kent en m'et heel Zijn wil bemint. Maar allen zien niet evenveel vah God om- me zoo eens uit te drukken. Eir zijh graden in de zaligheid des hemels. Da,t komt, omdat niet allen eVenVeel lieffle tot God en Verdiensten hadden bij hup ster- Ven. Maiair omdat allen loon napp Verdien sten krijgen en z'e dit ook volkomen inzien en begrijpen, is e/r blij' luamh-nd' aanleiding tot. afgunst «p| een ander, die Imager, in van Zeeland .keurden die overeenkomst goed, eveneens do Baad van State en de Staten-Generaal, on nu kon er dan, Ver der over gesproken worden, op welke wijze men van dien grond het moeste voordeel zou kunnen trekken. .Daartoe werden weer twee commission benoemd, bestaande uit dezelfde personen als de eerste commission. Die commissiën had den in opdracht, plannen te ontwerpen voor de indijking, vervolgens de indijking aan te besteden en daarna de indijking te doen plaat» hehben met alles wai vereischt wordt bij de indijking van. een polder, tot de verkooping der landerijen toe. De beide commiss.ën hebben zooveel' noodig samengewerkt bij het aanleggen van Jen dijk en van den scheidings'weg. Deze weg is de zoogenaamde Hoo/ewög. Alles wat ten westen daarvan gelegen is, dus naar den kant va,n Slijk plaat en Nommer Een, zou aan de Generaliteit komen en 't oostelijke gedeelte, dus naar Biervliet toe aan het Committimus. De grensscheiding liep midden over donlloo- geweg. Daarbij was aan Zeeland als een voordeel voorgespiegeld, dat het ooste lijke .gedeelte voortdurend aanwies, ter wijl van. het westelijke gedeelte hel. waiter voortdurend stukken afnam. Den 6 April 1780 kon de commissie voor Zeeland haar eindverslag uitbren gen. Bij de bedijking hadden twee zware stormen, den 1 Januari 1779 en den 23 Februari 1780, aan Jen nieuwen «liik aanmerkelijke schade veroorzaakt. Doch een ander verschijnsel hal zich Voorge daan, dat aan de cbmmissie veel bekom mering veroorzaakt had. Toen n.l'. de de zaligheid staat. Afgunst kan alleen be staan bijl onrechtvlaagdig© verdeeling van goederen, bf' bij' een Valsehen kijk op de onderlinge verhoudingen. Geen van beide mu is mogelijk in den Hemel. Allen ganiei ten het hun toekomend geluk. I Feu eglc gaeic bank, ware se tenminste saake der-je. Aan de geestige „Zeefïlosofiier' van B. Ster in de Indische Voortstuwer on)tlee|- nen wij' het vblgende Wat non écn fijne ouwe baas was, zei Sjoon van Otternooje, nou dat was Meea< ter BolleMan. Die wOs hooWdwiassinist op de „Mdul'm'ein" van de Java-Britsch-Indiiël Lijn, en da,t was non oen fint, waar ja mee kon boome. Het jo weldleris de ge schiedenis gehoort fan se geldbeleigginge in Soerahaia Die geschiedenis bleek 'uilen niet go- hooTd te hiebhem, en Sjoon -ging Voort-: „Nou, toe foe-re m'e op do „Moulmein" en me kwa-mme op Soerabaia. Die Bollq- m'an ha'd se sente staan op ean b'aalk iu Soerabaia, die hiette „Spaarbank tolfc nut van 't algemeen" of zoo iets. D'r was toe net hommeles met de kleine bankies in Soerahaaj® fanweeges de ukinoomlerse nm'standighede, of'schpon do mënse allemaal an 't potfeTtee-re ware, of sa allegaar ■UiUnljenoers ware, en de hofjoot, dia oen f'unanseele spesieteit was, aai tegen Meeia- ter Boll-eïnlam, dat ie op mlos passe met so sente, want dat,te d'r alderlei rare piraat jes lie.pe oofer de banke. Nou mlot jie weete, dat d'r een bank was, die lifr ba- roert an ton was, en das was do Inkas,- seerdersbank, maar hoe die banke alle maal hiette, dat wikt die f'unansier ook niet. Hij' zei tegen Bollem'an, dat ie sa sente nooit op één bank mlos houwe, (wamt dat dee ie self' ook nooit), je mos je kaplputaal oofer fersehillende b'anko fer- deele. Toe hepi Bollömlan tien. miel wegge haald van de Nuttige Bank en toe is ia na de Inkasseerdersbank geloope, «n daar was juist an de gang watte so noeme do „tuu", as alle mnnse d'r lui sente lcomtoo ■ojiEraage. Die Bollem'an sag daar een hoop mense, -die sic-h stinge. te verdringe on hjij' sei bij se -eige, dat dit nouiwexis oen egto goeie bank was, ware se tenminste saaka deeje-, maar die anidere Bank font ia ean dooie boel, waar jo soo- ègt kon sien, dat da fcoel opi sterrefe lag, want daar sag jc bijna geen kraai, op se hoogst Stinge daar ses mense. Toen ie na drie kwartier wachte an hjet looket kwaml, -en Tortelde dat ie itien miel wou storte, mos ie het fijfmaal oofen- fertelle, wat ie eigenlijk wou want se sagge 'm foor onbreekenbare idiejoat an. Toe Snebbe se s'n sente na binme gehjaTkti, toe se s n ierha,al goet begretelpie hjaddle, en medeen gebruikte se seeente pml die anideTB mense te betaale. Toe benne me na Poorbellingoo gegaan, en daar hooT.de die fan d'e amplujee fan do Agent, dat de Inkasseerdersbank oofer dia kop wa,s, maar dat d'e Nuttige Spaarbank boofe jan wa.s, en dait die bank sou worde geholpe door de Gemeente Soerebaaje. Toe is oome Bolle,man per spoor na Soerabaai gegaan, en medeen na de Inkasseerdersj bonk, en daaT kwam' ie toe- teregt. Toe ii) d r kwiem', was bat daar ruise rustig, d'r was heelegaar geen gedrang, wamt dia „run" was af'getoopie, se betaalden geen sent meer .uit. Biollöm'an lieipi ï-egstriaeks na dat luketje toe, waar ie se senltq ge stort had en da,ar sting ook de sèf, en (dia sei: „Wat wens uwes?" Toe sag Bolle- man, da,t dat desellefld'e fint was, die se sente een paar dage gelaeje in oinf'angs ge- noom'eh ad, en medeen piakte ie 'm' fast in se kuif', en pireibeerdé 'm' dioor heit lukeit hi en te haale. Toen kwiemie de am!-' jlujee d'r bijl en die hebbe hun baas veiiost uit de gtreepl fam ooimie Bolleimlan, maar een bossie haar be>pl ie foor se edge stlkfers behouwe, en dait hjopl ie nou in Soheeveninge, waar ie woon', en waar ie nou die ha are in e-en umfelopipia bej waar. MaaT oome Bolloman was tien miel kwijlt. Nou, zeide Hobbie a.s je noui so'n imluL- jeneer bin, dait je tiend'uiz-eimd pop kin iirliese, en je kin nog mliit pesjoein gaain, dan bin ja d'r nog niet soo beroert an tee. Ja maary antwoordde Sjoon, hij| wier gepensuneert fanweeges se leeftijd', oftie wou of nje-t. kreken afgedamd waren, waarlangs bij ebbe liet water zeewaarts stroomde, na men ae schorren aan djen kant duet meer toe, maar wel' af, juist op eene» plaats waar de ondergrond jjjt kwijlzand bestond. Zoo vertoonde zich aan de bui tenschorren verlies van grond, in plaats van aanwinst, wat mejj. met aanmerke lijke kosten had tegengegaan. Toen de commissie haar eindverslag uitbracht, schreef zip dat de nadeelige_ voortgang gestuit scheen te zijn, zoodat de commis sie hoop had, dat dit zich eerlang ten! beste schikken zou. Te Hoofdplaat weet men maar al te goed, wat een zorgen en onkosten an: verliezen dit verschijnsel sedeit aan d'eri polder veroorzaakt lieeft en nog ver oorzaakt. Toen alles klaar was, ook het aan leggen 'van wegen, het graven van sloo ten en liet leggen van heiulen, het hou wen van de sluis, eene woning voor den sluiswachter en een verblijf voor de directie van den polder, bleek dat men aangewonnen had 1783 Gentsche geme ten, waarvan 1679 gemeten scholbaar .l.i- belastbaar land. Dat land ging de commissie verkavelen in kavels van tusschen 100 en 150 ge meten, behalve enkele kleinere stukjes die men bestemde voor arb'id<-rswonin- gen. En ongeveer in het midden van, den polder, aan het kruispunt der wegen, liet oe commissie 18 tot 19 gemeten onverkocht, om dien grond to verknopen aan personen, die zjch daar wilden ves tigen, in de hoop, dat daar een dorn zou ontstaan. En hieraan heeft Hoofd- Toen Imbest ik weer naar mijnear dienst), en ik weet niet, hoe het vlea-dere gesprek verloopien is. i i Een winstgevend! beroept. pe hedekiars, die dpi de s%iten «n in die stations va:n den ondoa-groad'^pjoorweg vim New'-York om' een aultaoes bedelen, Wieden vaak een hartVe^scheurenden aanblik!, i „Hoe treurig," z'uieht do gevbeligd da me, als ze, geroehd, baiar jplenningske bffleirt om de ellende te laniglMi. Een feit, is liet,, dat ditj aimlbaiehit, dit handwerk wlaoirhij1 Veel ellende wordt Ver toond, oen zeer winstgevend bedrijf is en dat Vele Van deze „arme slokkers" in. de Aimcrikaiansehe steden een gyooter inko men hebben dan de teerhiaftigd lieden, die zich zoo vriendelijk brijlvbrem hun te helplen. Leden Van de universiteit van Chicago hebben kort geleden ©em studio gewijd aan de bedelarij' en niet slechts énkele uitzonderingen onderzocht doch de ge middelde gevallen. GetmgemvterHlajringen en eigen aanschouwing gav'eln tob resul taat dalt de bedelaar in Chicago, vijf tot twintïg dollars p|er dag verdient. Gemiddeld Verdient hij elf' dbltars p|er diag. I I I I - 1 In New-York is de z'aakl niet betef, doch slechter 1 I In de laiatsle j,oren zijln do bedelleindii b'edriegeirs tot een ware stadspjlaAg gé worden. Zoo g©dia,chtemloios wqrplen de voor het moment levende wejr(eldst'ede^ lingen hun geld weg, dat zelfs een be delende nieuweling meer Verdient dlan een fatsoenlijk m|an door behooflijfen arbeid. Door yeldadigheidsvefeenigingen wfegd! Vastgesteld, dat de tloestandlen vbrsohirik- k (lijk zijn en de meeste bedela|ars geen hulp noodig hebben. j Een slechts eenigszins méddijdlanwek- konde kerel sjpeoulqejrt, niet ta Vergeeifs, op het medeVoelen Van z'ijln medje|monsche'nl. Een goede stand, Zoaals de tra|pjp'en, welke naar den ondargi'ondschen. Spoorweg of Zeer drukke hoeken van straten, is een ware goudlm'ijn. Zoo Sou een dier bedelaars, geïnstalleerd bij een van da stations Van den „ondergrond" minstens dlertig dlollar pier dag Verdienen, j I I Menigeen zal een dergelijke Velpdienste voor een bedelaar wel wat al ta hoog geschat vinden. Deze imleening bewijlst dat men niet o:pI do hoogte is v;an het „beüe^arsbedjrijf." Toen, eenigen tijldi geleden, een jnian werd geai'resteerd, omdat hij in de wa gens van den ondergromdsehe had! gebe deld, bleek, dat hijl ojpj een tocht vain Vijf minuten, 27.73 dollar had VeroVerd. Hij' verklaarde, dat hij een slechte w!eek heeft, wanneer hij niet minstens 200 dollaps ontvangt. 1 M I I I I l l Do bedelaars te Chiöago schijlneh dus tot een klasse der „ongeschooldel arbei ders" te hehooren. Of do kansen qpl een fatsoenlijk stuk brood z'ijn in Chicago! kleiner dan in New York. Djaar om' is het zeer waafsehijtalijk, dat er wel „eer gierige" bedelaars van Chicago naar het Oosten naair New-Yark zullen trekken, waar een „dorado" hun tegenlacht. Ook de Ne.w-Yorksche 'Jbedelaajrs zijh met den tijd vooruitgegaan. Wapen vroe ger de bedelaiaps vlaak goed gekleed en ipjoseerden z'e als 'faltsoenlijfce lieden, wie liet is tegengegaan, thans doem ze alsof' ze gebrekkig of ep-nstig ziek z'ij'n. .Vertel den z'e va-oegar lnm slachtoffers c|em lange lijdensgeschiedenis, Zoo gaan ze thans zielkundiger te vWeg.'k en Volgens de Oos- tersc'he methoden, doop hun „gebreken'^ te vertoonen, waiapbij' zij' stotalmetje sjpjeljen. In werkelijkheid eVenwel leidt deze bende Van bedriegers oen Vroolijk en be- hagelijk levfen. Een aantal woont buiten in villa's en komt dagelijks naar de stad voor „de zaak". In een ge vil bewoonde een Van deze bedelaars eien geheeten vleu gel van een hotel. Ojpj de strandplrolmtenade Van het Cony-eiland werden, kart geleden', twee luxe bedelaars 'geajrilesteerd, juist toen zij olpl het punt sijonden, in! een zaep .elegante, dure laiuto, die doop die vrouw van een hunner Wflrd bestuiurd, hun' opio- ratieveld te Verlaten. Tw'e(ei wandelaars liad'deu zich bij de plolitie beklaagd, dat zijl door deze twee b'edolaiaps o(p| okbla- scha.a(mde wijfete waren Ilastig gevlallen. 0;p) het politiebureau >V<mid imlen in dé plaat, liet jongste dorp van Zceuwsoh Vlaanderen, zijn .ontstaan te danken. De verkoop viel niet moe. De schade, veroorzaakt door de heide stormen, en liet afnemen van den buitenkant waren daarop wellicht van invloed geweest. Doch meer nog de tijdsomstandigheden. Engeland was toen n.l. in oorlog met Amerika, dat voor Zijne onafhankelijkheid streed. En nu dreigde er voortduren! eene vredebreuk van ons land mei Enge land. De vrees van eene Engels ?hc lan ding in Zeeuwsch-Vhanderen en mogelijk wel een ,omler-water-zi,t;ting v-an Jen pol der voor krijgskundige doeleinden, schrik te de koopers blijkbaar af. Zoo moesten enkele partijen ingehouden worden., die men echter naderhand uit de hand wist te verkoopen, uitgenomen kavel 8, groot ongeveer 1115 gemeten, waarvoor niet meer geboden werd dan 9 pond, d.i. 1' 54 per gemet. Tegenwoordig' denkt men hierbij aan pachtprijs, maar toen was dat koopprijs. Al'les ta zamen was de 'opbrengst van den verkoop nagenoeg f 163300 d.i. bijna f 100 per gemet. Al de kosten van in lijken, wegon„ sloo- ten, heulen, woning van don sluiswach ter, verblijf voor ae directie van den polder, toezicht enz. hadden bedragen ongeveer f164600, dus f1300 meer dan de opbrengst. Maar daarbii) had men nog omstreeks 22 gemeten huiten verkoop gelaten, die men tater kon verkoopen, of anders verhuren, zoodat er toeli nog winst gemaakt was. Want nu konden niet alleen v ersehe-ilenen hun brood ver dienen, maar de .provincie trok daarbij jaarlijks eene aanzjenlijke som aan be- ziakken vlan deze twee „heeren"' 97 dol lars in banknoten em ia zilveren munt. Het gemiddelde vian. elf dotters per, dag is toch eigenlijk heel „gering"! als Men bedenkt dat een mïjfnWötikep, natelt, negen' dollar's |pter diag Voor acht uur werk, naar huis gaalt. En nietwaar welke) voordeden genieten dezte arbeadleps niet. Als het heet' is, gaan z'e naar de difjpjte Vain de aarde, waar het hoeriïjk koe lis. Van de lievige winterstorm'en hebben 'ze geem last, als als ze in do imlij'n zijn v'erdWteneln', w;a,ap, een aangenalmle warmte hetepsdd- Em dan is dit werk 'Zeep aifwisseteacl. En stelt u 'zich nu eiens de beddaops vtoop, Hoe Zwaar is toch het lot Vans de bedelaars. Reeds vroeg in den ochtend, voor, de toeloo|p| van de reizigers begint, moeten zijl al olpl de trappen Van de stations, Moeten daa,r blijven tot hun klanten weer zijd terug gekeerd. Dén ganschen dag Moeten zijl o;p| een ongemakkelijke plaats staan zitten; vaak zonder afwisseling. Van zonsopgang tot l'ang na zonsomderganlgj inbeten zij een medelijdend gezicht trek ken. En is het groote Vefkleer Voorbij, da.n moeten zijl naiar da theaferWijk loo-1 plan, en op het einde Wachten Em wanneer de klanten dlan in eetai Vroolijlkle stömïning den kunststcm|pjel verlatten hebben, dlain! ■moet hij hem. lastig Vlallen, zbodat' het gezicht ojpl kal die eüendia hein beschaamd mfciiakt en 'ze tot geVen' gaarne geneigd zijn. En rijn 'beroetpl is zooi eentojnig en geestdoodiend. 1 Officieel, in de oogen Van do autoritei-' ten z'ij'n -ai- natuufüjk geen bedelaars. Zij bestaan slechts in de „fantasie"1 van hef ipluMiek. In den zin Van het wetboek' vatn koophandel z'ijln het „kooplieden", die «en liandelsbeiwijs hebben en z'ekere goederen vcrkocjpien. Hun half dozijln potlooden is voldoende ivoor heel hun leven, want in' de andere hand hebben ke oen busje, waarmede ze op diet algemOeno mede lijden splec'ulceren. - Het 'moeilijkste Vraagstuk bestaat ook' in de groote Amterikaonsohe stad', vbior1- ■nam'elijk in de moeilijldieid' der waj'e armen, -die zich Verborgen te bereiken. Zij gaan licVei' in het verborgen© te grond, dan een beroe|pl ta doen op open bare liefdadigheid. En deze deugd krijgt, helaas miliar; heel zelden het verdiende loon. i I DE STAD ONÏ-VLUCHTl i „U rnöogt niet ojpl den stpoprwég loo- iPfan,-."' „Maar denkt U, dat ik nog langer nüjln leven wil wagen en de k'arns wil loojpein1, .ieder oogenblik te wofden oVerrleden. Hier loolp ik gevaar hoogstens pM 't kWa(I1tie(^,", UIT MEXICO' I 1 De onderwijzer (eenigszins ongeduldig): „Luister nou eens hiejr Pepito, als je nou nog één keer op ana schiet, krijg jo .0 voor gedrag."- I I i DE VOORZICHTIGE. I „Jansen heeft geweigerd lm|a tien gul den te leenen. Had jij gedacht, dlat w zulke mensehen ojpl de Wereld bestonden ?- „Ja i k ben er nóg zbo eentjej'fl OVERTUIGEND BEWIJiS. i Rechter: „De getuige Zegt, dajtf u die inbreker is. Hijl herkent u."- Beklaagde: „Hijl vergist rich. Hiij kan m'e niet herkennen. .Wamt hij' ka|n Mij niet gezien hebben. Want hijl hield z'ijln hoofd] onder de dekens.'i j 1 I i I j I VERZACHTENDE OMSfflANDIGHEiED' „U heeft uw diploma, ulwt rijl-heiwijs ?'-'- „Nee, mijlnheer, maa(r ik heb wel een diploma via-n de eerste hulp bijl ongel- lukken." 1 I I I (I SCHOTSCHE BEjREKENHEXD. „Wat kost een kopl koffie, baas ?- 1 „20 Cents, als je aan een tafeltje gaaf zitten en 15 cents, als je hier aan do toonbank 'blijft st'aian." „En maakt 't nog Verschil, als ik op éég been ga staan?'1 I 1 'T FEE&T, .WAAR STEMMING WAD. „Is Idat een bruiloft, of een, VedMpjafctSjl „Tot nu 'toe is het een bruilioftt).'^ j O, ZOO - j I i „Ze moesten spt'ekendei films in liet Esperanto Maten.'1 -li „Jh, don wisten wo 'tenminste' zieker, dat niam|and 't Verstond."I tesliiigen. De oorspronkelijke onverkocht geble ven kavel 8 is dn 1780 verkocht voor 10 pond per gemet, dat is. 1 /pond of f6 meer. Men had nu op omtrent 1600 na al de gemaakte onkosten terug. Met yol'joenig kon Van 'de Spiegel die hij d-it alles eèn zeer voorname rol gespeeld had, op het verrichte terugzien. Veel zoigen en moeiten had 'het hem gekost, tegenslag hjl niet ontbroken, maar het werk was tot een goed! einde gebracht. Een enkel punt uit het eindverslag moet Uier nog aangehaald' worden, omdat liet ons den geest toont, waarmee de commissie bezield was. Deze had voor al Je dagen, dat zij! werkzaam geweest was voor inspectie en voor alles wat gedaan diende te worden, hoven reis- <-ti verblijfkosten vacantiegelüen kunnen re kenen. Zij1 verkoos dit njet te doen, maar alleen reis- _en verblijfkosten in rekening te brengep. De Staten van Zeeland meen den echter, het hierbij- niet te mogen laten, en zij besloten den 11 Deceanhar 1780 elk der leden te vereoren met een zilveren beker versierd mei het wapen der provincie, ter waarde van honderd zilveren dukaten. Den 10 Decembeï 1781 kon de raadpensionaris Chalmers in de Staten mededeel-en, dat zij allen Jen' beker ontvangen hadden, waarbij' hij de l'cden bedankte voor hunne welwillend heid. Dat geschenk jvas voorzeker wel verdiend geweest. (Wordt Vervólgd.) Bureaux van Redactie en Telefoon Interlocaal No Bijkantoor MIDDELBU GROOTE WAARDE VAN PUBLICITEIT Het werklooshe stuk. Er heeft dezer dagen Kamer wederom een di haL den over het vraagstuk dei| Daarbij .is gebleken, dat, i zachten winter, de werkld laad bij lange na niet als dat in Je laatste jaren Ook de cijfers- over 1929, door het Centraal' Bureau tistiek ,zijn gepubliceerd,! Zondert men de eerste maf uit aangezien toen door koude tal' van bedrijven niet of slechts op hilVie werken, dan blijkt, dat maanden de werkloosheid dan in de voorafgaande Slechts in de diamant! zich vooral in do laatsteC belangrijke terugslag gevl slechts halve weken kol werkt, terwijl uiteraard dl de landbouw en de vist de wintermaanden de gé| werkeloosheid h idden te 'verschillende maanden percentage der werklooz-- Neemt men in aanmerk» deze werkloozen nog taf zijn, die slechls gedee'tel nen worden genoemd eul eenige reserve op de al blijven, dan mag „men wel in de practijk het werll stuk in 1929 niit tol moj geleid. Zelfs in de tabaks- en waarin de laatste jarenI brek aan wcrkgelegenheiii was het gemiddelde percel loosheid over 1929 slechl Ook voor de visseherij 'I scheiden van Je seizoq in den winter, een guna Vrijwel geen wcrk!ooshl voor in de mjjnindustrl heid en de leerindustif in de drukkei'shedrijven.T trie en bij Je handels-/ dienden liet -weikloosheidj geen 4 was. In de voed middelen-bedrijven was dan 4 pet. Echter bij de beschoJ cijfers moet wel in aanj genomen, dat de depri het laatste kwartaal va! bespeuren, daarin nog is kunnen komen. Of dL rijke invloed zal hebberj loosheid in het algemq worden afgewacht, aana l'uut onmogelijk is, daarJ bare vocrspeHingen te fl van de grootbandelsprijl dat men algemeen bij. 1 goederen een afwachtml neem;, lntuss/hen is hetj lijk, dat de depressie aJgemeene crisis zal zal dan ook oiigeiwijfel toekomst de werklooshe| gen, is er toch geen rusiheid. Het bedrijfsleven in onder krachtige leiding meen op een soijden vertrouwen is dan ooi het ook ditmaal wel \l heden te .boven zal k<f D> e g o d s d i e n inRu sland. De Jcsuiet J. Schwejl het Pa-uselijik Oostersch| 7) Deze week ptas wasJ gekomen. Biijiia kaar gef dcorgebraekij o'pi het Iq ue-ns, Eastley Downsh haar vader, zoolang inn er en, altijd' all eten gei haar mbeder was reeds ^og een klein (mieisje Xcor haar gezond liet, geest, dat haar leven duwd en bewolkt dbor L haar stillen droef-ernstl Wat haar hiervoor bil dat ztij' in den volll „buitenmeisje" wasl heeste meisjes gebruik] beuzelarijen", zooal] bracht Kate door smet ^ien te d^valen, son meestal te paard. Ze eeP jongen, kon op bJ niet den degen ze hefetje boksen. wtrdon, 4^ haar gel Xelwas als haar 11 F had gedaan ml Ma» -ante en heikwl r llle';l'egenstaaiidel scharSÏWt hril haar moeite I

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1930 | | pagina 6