'I'
ZATERDAG 19 APRIL 1930
NIEUWE ZEEÜWSCHE COURANT
MIJNHARDT's
Hoofdpijn-Tabletten 60ct.
Laxeer-Tabletten60ct.
Zenuw-Tabletten 75 ct.
Staal-Tabletten 90 ct.
Maag-Tabletten 75 ct.
Historische Kroniek
Apologetische Vragenbus
Mr. Laurens Mr van de Spiegel
IF DAVERENDE DINGEN 1
ALLERLEI
GEKKE GESPREKKEN
van OVER DE
FEUILL1
De gestolen n
Op dit oogenblik had de sluwe vrouw
slechts gewacht. Als een. slang won.l zij
zich achter de portière eu toen de degen
van Loraine het hart van zijn vriend
doorboorde, Wiel do deur in het slot
en Chevallier bleet a'.s een gevangene
bij het lijk achter.
Hier eindigen de verklaringen van Lo
raine. Het was onmogelijk, den dooi
van Markes d'Effia geheim te houden.
Zijn moordenaar vluchtte naar Brussel
en de politie stelde opnieuw alle pogin
gen tjn het werk <om Lady 'Gileford
te vinden. Maar tevergeefs. Nooit heeft
pien nog .iets van haar gehoord en nooit
is men te weten gekomen, wie '.ie vrouw
het hoofd der moordenaarsbende
„Blauwbaard" eigenlijk was. Alleen
de koning en La Reiny .wisten dat tzij
niet, zooals onder het publiek verspreid
werd, achter de muren der Bastille haar
leven eindigde.
Bij Apoth. en Drogisten
20 April 1813, werd in ons land
hel eerste openlijk verzet gepleegd! tegen
do Franache overheersdhj&rs. Dit eerste
trafien, dat plaat-s vond! te Alphen, werd
sjoedig gevolgd door een unieer (Doortas
tend optreden in andere plaatsen van ons
vaderland. l
21 April 160 9, had te 's-Graven-
hage de plechtige afkondiging plaats van
het twaalfjarig béstand ïnet Spanje, welk
verdrag op 9 April van 'dat jaar te Ber"
gen op Z<xxm| werd geteekend.
2 2 April 1 607, stierf de Hollandsciho
vlootvoogd J aerfi van Heemskerk. Hij
werd in dit jaar dooi' jfo Staten van
Holland mvcit een vloot van 26 oorlogs
schepen uitgezonden maar de Spaanscha
kust. Nadat de vloot Lissalbbn was gepas
seerd, kwajn) z'ijl Ibij de Straat van Gibral
tar in botsing anle.t de Spaansohe Vlooit
onder bevel van Admiraal Alvila. Admi
raal Hoöm'skerk verloor dbor een schot
bet linkerbeen. Hiji gaf echter nog dia
noodige bevelen, en gaf het comlm,amidiO
over, waarna bijl stierf. De Spanjaarden
verloren in dezen zeeslag tisn schepen,
hun admiraal en vica-adkniraal, terwijl
de zoon van den admiraal Alvila en
vete anderen werden gevangen gemouTen.
Het lijk van Ad!mir,aal Heemskerk werd
naar Amsterdam! vervoerd' en aldaar met
veel luister in de Oude Kerk
24 April 174 2, overleed die Neder, -
landsche letterkundige Siegabfert Haver
kamp. Hij werd' in 1683 gebóïen te
Utrecht. Na voltooiing van rijp studies
wend hem te Leiden ©an. professoraat aan
geboden in de Grieksche taal, geschiedenis
en welsprekendheid. Van z'ijln hand' ver
schenen een reeks p|uiblieaÜes. Z'ij'in uitga
ven van Grieksche en Bomleimsche scjhjrijl-
vers zij'n door hun groote nauwkeurigheid
en bijfeev&egde verhandelingen. Zeer waar
devol.
2 5 A p r i 1 1 6 2 5, ontving Prins Fre-
derik Hendrik in z'ijln legerkamp te Waal
wijk een schrijven vain de Staten-Geffl|e-
raai, waarbij hij1 werd1 benoemd! tot opp-er,-
bevelhebber van land- en zeiamlaeht.
26 Apri 1 1814, werd Deventer door
de Franschen ontruimd'. De staid werd
hierin onmiddellijk door de troepen va® |do
bondgenootan bezet.
.Vragen worden ingewacht bij de redactie.
V r a a g. Is een plriester verplicht, de
H. Mis dagelijks op te dragen? i
Antwoord. Het Wetboek van het
Kerkelijk Hecht zegt in canon .8.05, dat
een priester verplicht is, Meprimalen door
liet jaar de H. Mis opj te dragen. .Ui iiet,
die term is nogal fekbonr; maar ook, dat
van een dagelijksche of zelfs wekélijtecha
verplichting geen sppake is. 1
IV
Van beide zijden had men Jan oude
kaarten en schrijvers moeten overleggen
om aan te toonen, hoe ver zich. dat
graafschap in vroegere eeuwen uitgestrekt
had, maar die kaarten en schrijvers spra
ken elkaar tegen. Daarenboven zou in
elk geval de strook tusschen het vroegere
scheidingswater en de kust aan Staais-
Vlaanderen gekomen zijn. Maar do plaats
van dat water was niet meer' nauwkeu
rig aan te wijzen, en was pok niet altij l
gelijk geweest. Men sloeg', daarom een
anderen weg nj. De Staten van Zeeland
en de Raad van State zouden beiden
eene commissie benoemen om tot een
vergelijk te komen. Dit werd aangenomen.
Wegens de Staten van Zeeland werden
(daarin benoemd J. van Citters, A. J. de
Ruever, L. P. van de Spiegel', de raad
pensionaris Chalmers en do secretaris
van het land (d.i. van de Staten van Zee
land) Ilurgronjc. Bij de Jjeraadslagin
bleek al dadelijk, dat de Raad van State
niet zou te vinden zijn om een gedeelte
af te staan als deel' van de provincie Zee
land, wel als deel van het Cominittimlus,
wat voor de Staten weinig verschil' maak
te. Den 31 Augustus 1775 waren de com-
missiën het eens on kon-len zii hum ver
slag aan de Staten van Zeeland en aan
den Raai van State uitbrengen. De over
eenkomst hield in, dat van hetgeen inge
dijkt stond te worden drie vijfde gedeel
ten zouden komen aan het Committimus,
en de rest, dat was het westelijke ge
deelte, aan Staats-Vlaanderen. De Staten
iV r a a g. iWat beteekenen de zes tien-'
tjes aan. een rozenkrans, dien! iémand me
uit Lourdes méebracht?
Antwoord. Dlat is de rozenkrans
der II. Bijrgitta vlam Zweden, door hajar
in de veertiendie ipe,uW ingovioejrd. Elk
tientje bestaat uit één Onze Vader, tien
maal het Weesgegroet en éénmaal! „Ik
geloof in God dien alm|a)clitigen Vader'''.
Na. dat dus zesmaal gebeden to hebben,
bidt men nog één Onze Vader eini dirie
Weesgegroeten. jDezta 63 Wteesgegiroeban
zijn een gedachtenis oan die driei-ie|n-zestig
jaren, die Majria o|p aarde zbu geleefd heb
ben. De 7 Onzle Vaders '[bidt anlen' tey
eere Van Haa(r Zeven Smarten en Zeven'
Vreugden. Als men dezen rozenkrans
geheel bidt, Verdient men een aflaat van
100 dagen voor iedqr OnzeVader, ieder
Weesgegroet en iediqr Credo. Verder nog
jaarlijks eenige volle aflaten, hijlv. op
het feest der H. Birgitt», 8 October. j
Vraag. Ik zbu gaajrne dit wetenals
een Katholiek trouwt mfet een Protestant,
maar enkel voojr 'de wet en niet voor!
de R.-K. Kerk, mag een Katholiek zbo'n
Protestant als z'ijln schoonzuster of broer
erkennen? Of moet men dezhïkjeln' mlaajr
vrienden en vjriendinman noemlen? 1 i
Antwoord. Volgens de Katholieke
leer is een Katholiek, die) zbndiep dispen
satie (v'erlof) niet een Protestant trouwt,
enkel voor de wet, niet gatfouwd. Want
ieder huwelijk mbet vbo|r den. pastoor of
gevolmachtigd priestey en twee gieitiuigen
gesloten worden. Deze leer oVer den Ver-
eischten rechtsvbpmi van het huwelijk
geldt sinds- 1908. in ons land. Iemand,
die aan dien reohtsvprm' niet voldoet,
is niet gehuwd .volgens de Katholieke
leer, ook al is hljf voof de wet giehuwdl
Vanzelf Volgt hieruit, dat do Protestant)
sehe partij' in zbo'n geval1 geen schoon
zuster of schoonhirpeder wordt. Iets anders
is, hoe men zich dan jrjraictisch tegenover
zoo'n persoon houden moet. Om' erger te
voorkomen, kan men zeker hn soMmige
gevallen zich aan ,de burgerlijke beleefd
heid houden en zbo-ieïnnnd dlus Zwager
of schoonzuster noemen, -al weet men
voor zich, dat hij' of zij' dat in werkelijk
heid niet is. Volgens de burgerlijke op
vatting zijn zij' het wel. SoMs echter zal
het beter zijn, ze slechts Vfiend of vrien
din te noemen. Dit hangt v|a|nl de omstjan-
digheden af.
Vraag. Een Katholiek is in 1912
gehuwd, enkel voor de wet, mét een
Protestantschc virouW. Uit diait huwelijk
zijn twee kinderen vbogtgetemteinzij' zijn
Protestant gedoopt en .Vefder in gesen
godsdienstige richting opgevoed; kan nu
die persoon tot de Katholieke Kerk ijerug-
lceeren en .zij'n pliöhten als Katholiek
nakoMen Ka,n hij', in doodsgevaar zijinde,
zich met God Verzoenen en zalig Worden
door een Volmhakt bejrlmiW i
Antwoord. Zekejr kan zloo'n persoon
tot de Katholieke Kérk teirugketeren. Hij
moet dan, na gekregen Verlof', voor den
pastoor of gevOlmlaichtigd priester trou
wen. De vronW behoeft natuurlijk niet
Katholiek te werden. Herd Zullen, die g|e>-
wone voorwaarden worden opgelegd, o. a.
dat de kinderen die nog geboren kunne®
worden uit -dat hulwelijk, gedoopt! en op
gevoed moeten worden. Als het nog kan,
dan ook, dalt de reeds geböjren kindeabm
Katholiek moeten oiplgevlaed worden. Zou
zoo-iemand in doodsgevaar zijh eu niet
in Je gelegenheid om' ta trouwtan en te
biechten, maar daartoe wel den erastigen
wil hebban, dan kan bij' ook' door een vol
maakt berouw z'alig worden. Natuurlijk
mag niemand, in Vermetel Vertrouwen bet
daaropi aan laten komen.
raag: In den Hcfm'el is iedter
nvensch volmaakt gelukkig. Hoe moet dan
verstaan worden, dat in den Hemel Vete
woningen zijn, en' een ieder loon ontvangt
naar werken
A n t w.In den Hemel is ieder, m'enseh
volmaakt gelukkig, omdiat hij God, de.
o,ppersto schoonheid en goedheid, onmid
dellijk kent en m'et heel Zijn wil bemint.
Maar allen zien niet evenveel vah God
om- me zoo eens uit te drukken. Eir zijh
graden in de zaligheid des hemels. Da,t
komt, omdat niet allen eVenVeel lieffle tot
God en Verdiensten hadden bij hup ster-
Ven. Maiair omdat allen loon napp Verdien
sten krijgen en z'e dit ook volkomen inzien
en begrijpen, is e/r blij' luamh-nd' aanleiding
tot. afgunst «p| een ander, die Imager, in
van Zeeland .keurden die overeenkomst
goed, eveneens do Baad van State en de
Staten-Generaal, on nu kon er dan, Ver
der over gesproken worden, op welke
wijze men van dien grond het moeste
voordeel zou kunnen trekken. .Daartoe
werden weer twee commission benoemd,
bestaande uit dezelfde personen als de
eerste commission. Die commissiën had
den in opdracht, plannen te ontwerpen
voor de indijking, vervolgens de indijking
aan te besteden en daarna de indijking
te doen plaat» hehben met alles wai
vereischt wordt bij de indijking van. een
polder, tot de verkooping der landerijen
toe. De beide commiss.ën hebben zooveel'
noodig samengewerkt bij het aanleggen
van Jen dijk en van den scheidings'weg.
Deze weg is de zoogenaamde Hoo/ewög.
Alles wat ten westen daarvan gelegen
is, dus naar den kant va,n Slijk plaat en
Nommer Een, zou aan de Generaliteit
komen en 't oostelijke gedeelte, dus naar
Biervliet toe aan het Committimus. De
grensscheiding liep midden over donlloo-
geweg. Daarbij was aan Zeeland als een
voordeel voorgespiegeld, dat het ooste
lijke .gedeelte voortdurend aanwies, ter
wijl van. het westelijke gedeelte hel. waiter
voortdurend stukken afnam.
Den 6 April 1780 kon de commissie
voor Zeeland haar eindverslag uitbren
gen. Bij de bedijking hadden twee zware
stormen, den 1 Januari 1779 en den 23
Februari 1780, aan Jen nieuwen «liik
aanmerkelijke schade veroorzaakt. Doch
een ander verschijnsel hal zich Voorge
daan, dat aan de cbmmissie veel bekom
mering veroorzaakt had. Toen n.l'. de
de zaligheid staat. Afgunst kan alleen be
staan bijl onrechtvlaagdig© verdeeling van
goederen, bf' bij' een Valsehen kijk op de
onderlinge verhoudingen. Geen van beide
mu is mogelijk in den Hemel. Allen ganiei
ten het hun toekomend geluk. I
Feu eglc gaeic bank, ware se tenminste
saake der-je.
Aan de geestige „Zeefïlosofiier' van B.
Ster in de Indische Voortstuwer on)tlee|-
nen wij' het vblgende
Wat non écn fijne ouwe baas was, zei
Sjoon van Otternooje, nou dat was Meea<
ter BolleMan. Die wOs hooWdwiassinist op de
„Mdul'm'ein" van de Java-Britsch-Indiiël
Lijn, en da,t was non oen fint, waar ja
mee kon boome. Het jo weldleris de ge
schiedenis gehoort fan se geldbeleigginge in
Soerahaia
Die geschiedenis bleek 'uilen niet go-
hooTd te hiebhem, en Sjoon -ging Voort-:
„Nou, toe foe-re m'e op do „Moulmein"
en me kwa-mme op Soerabaia. Die Bollq-
m'an ha'd se sente staan op ean b'aalk
iu Soerabaia, die hiette „Spaarbank tolfc
nut van 't algemeen" of zoo iets. D'r was
toe net hommeles met de kleine bankies
in Soerahaaj® fanweeges de ukinoomlerse
nm'standighede, of'schpon do mënse allemaal
an 't potfeTtee-re ware, of sa allegaar
■UiUnljenoers ware, en de hofjoot, dia oen
f'unanseele spesieteit was, aai tegen Meeia-
ter Boll-eïnlam, dat ie op mlos passe met so
sente, want dat,te d'r alderlei rare piraat
jes lie.pe oofer de banke. Nou mlot jie
weete, dat d'r een bank was, die lifr ba-
roert an ton was, en das was do Inkas,-
seerdersbank, maar hoe die banke alle
maal hiette, dat wikt die f'unansier ook
niet. Hij' zei tegen Bollem'an, dat ie sa
sente nooit op één bank mlos houwe, (wamt
dat dee ie self' ook nooit), je mos je
kaplputaal oofer fersehillende b'anko fer-
deele. Toe hepi Bollömlan tien. miel wegge
haald van de Nuttige Bank en toe is ia
na de Inkasseerdersbank geloope, «n daar
was juist an de gang watte so noeme do
„tuu", as alle mnnse d'r lui sente lcomtoo
■ojiEraage. Die Bollem'an sag daar een hoop
mense, -die sic-h stinge. te verdringe on hjij'
sei bij se -eige, dat dit nouiwexis oen egto
goeie bank was, ware se tenminste saaka
deeje-, maar die anidere Bank font ia ean
dooie boel, waar jo soo- ègt kon sien, dat
da fcoel opi sterrefe lag, want daar sag
jc bijna geen kraai, op se hoogst Stinge
daar ses mense.
Toen ie na drie kwartier wachte an hjet
looket kwaml, -en Tortelde dat ie itien
miel wou storte, mos ie het fijfmaal oofen-
fertelle, wat ie eigenlijk wou want se
sagge 'm foor onbreekenbare idiejoat an.
Toe Snebbe se s'n sente na binme gehjaTkti,
toe se s n ierha,al goet begretelpie hjaddle, en
medeen gebruikte se seeente pml die anideTB
mense te betaale.
Toe benne me na Poorbellingoo gegaan,
en daar hooT.de die fan d'e amplujee fan do
Agent, dat de Inkasseerdersbank oofer dia
kop wa,s, maar dat d'e Nuttige Spaarbank
boofe jan wa.s, en dait die bank sou worde
geholpe door de Gemeente Soerebaaje. Toe
is oome Bolle,man per spoor na Soerabaai
gegaan, en medeen na de Inkasseerdersj
bonk, en daaT kwam' ie toe- teregt. Toe ii)
d r kwiem', was bat daar ruise rustig, d'r
was heelegaar geen gedrang, wamt dia
„run" was af'getoopie, se betaalden geen
sent meer .uit. Biollöm'an lieipi ï-egstriaeks
na dat luketje toe, waar ie se senltq ge
stort had en da,ar sting ook de sèf, en (dia
sei: „Wat wens uwes?" Toe sag Bolle-
man, da,t dat desellefld'e fint was, die se
sente een paar dage gelaeje in oinf'angs ge-
noom'eh ad, en medeen piakte ie 'm' fast
in se kuif', en pireibeerdé 'm' dioor heit lukeit
hi en te haale. Toen kwiemie de am!-'
jlujee d'r bijl en die hebbe hun baas
veiiost uit de gtreepl fam ooimie Bolleimlan,
maar een bossie haar be>pl ie foor se edge
stlkfers behouwe, en dait hjopl ie nou
in Soheeveninge, waar ie woon', en waar
ie nou die ha are in e-en umfelopipia bej
waar. MaaT oome Bolloman was tien
miel kwijlt.
Nou, zeide Hobbie a.s je noui so'n imluL-
jeneer bin, dait je tiend'uiz-eimd pop kin
iirliese, en je kin nog mliit pesjoein gaain,
dan bin ja d'r nog niet soo beroert an
tee. Ja maary antwoordde Sjoon, hij| wier
gepensuneert fanweeges se leeftijd', oftie
wou of nje-t.
kreken afgedamd waren, waarlangs bij
ebbe liet water zeewaarts stroomde, na
men ae schorren aan djen kant duet
meer toe, maar wel' af, juist op eene»
plaats waar de ondergrond jjjt kwijlzand
bestond. Zoo vertoonde zich aan de bui
tenschorren verlies van grond, in plaats
van aanwinst, wat mejj. met aanmerke
lijke kosten had tegengegaan. Toen de
commissie haar eindverslag uitbracht,
schreef zip dat de nadeelige_ voortgang
gestuit scheen te zijn, zoodat de commis
sie hoop had, dat dit zich eerlang ten!
beste schikken zou.
Te Hoofdplaat weet men maar al te
goed, wat een zorgen en onkosten an:
verliezen dit verschijnsel sedeit aan d'eri
polder veroorzaakt lieeft en nog ver
oorzaakt.
Toen alles klaar was, ook het aan
leggen 'van wegen, het graven van sloo
ten en liet leggen van heiulen, het hou
wen van de sluis, eene woning voor den
sluiswachter en een verblijf voor de
directie van den polder, bleek dat men
aangewonnen had 1783 Gentsche geme
ten, waarvan 1679 gemeten scholbaar
.l.i- belastbaar land.
Dat land ging de commissie verkavelen
in kavels van tusschen 100 en 150 ge
meten, behalve enkele kleinere stukjes
die men bestemde voor arb'id<-rswonin-
gen. En ongeveer in het midden van, den
polder, aan het kruispunt der wegen,
liet oe commissie 18 tot 19 gemeten
onverkocht, om dien grond to verknopen
aan personen, die zjch daar wilden ves
tigen, in de hoop, dat daar een dorn
zou ontstaan. En hieraan heeft Hoofd-
Toen Imbest ik weer naar mijnear dienst),
en ik weet niet, hoe het vlea-dere gesprek
verloopien is. i i
Een winstgevend! beroept.
pe hedekiars, die dpi de s%iten «n in die
stations va:n den ondoa-groad'^pjoorweg vim
New'-York om' een aultaoes bedelen, Wieden
vaak een hartVe^scheurenden aanblik!, i
„Hoe treurig," z'uieht do gevbeligd da
me, als ze, geroehd, baiar jplenningske bffleirt
om de ellende te laniglMi.
Een feit, is liet,, dat ditj aimlbaiehit, dit
handwerk wlaoirhij1 Veel ellende wordt Ver
toond, oen zeer winstgevend bedrijf is en
dat Vele Van deze „arme slokkers" in. de
Aimcrikaiansehe steden een gyooter inko
men hebben dan de teerhiaftigd lieden,
die zich zoo vriendelijk brijlvbrem hun te
helplen.
Leden Van de universiteit van Chicago
hebben kort geleden ©em studio gewijd
aan de bedelarij' en niet slechts énkele
uitzonderingen onderzocht doch de ge
middelde gevallen. GetmgemvterHlajringen
en eigen aanschouwing gav'eln tob resul
taat dalt de bedelaar in Chicago, vijf
tot twintïg dollars p|er dag verdient.
Gemiddeld Verdient hij elf' dbltars p|er
diag. I I I I - 1
In New-York is de z'aakl niet betef,
doch slechter 1 I
In de laiatsle j,oren zijln do bedelleindii
b'edriegeirs tot een ware stadspjlaAg gé
worden. Zoo g©dia,chtemloios wqrplen de
voor het moment levende wejr(eldst'ede^
lingen hun geld weg, dat zelfs een be
delende nieuweling meer Verdient dlan een
fatsoenlijk m|an door behooflijfen arbeid.
Door yeldadigheidsvefeenigingen wfegd!
Vastgesteld, dat de tloestandlen vbrsohirik-
k (lijk zijn en de meeste bedela|ars geen
hulp noodig hebben. j
Een slechts eenigszins méddijdlanwek-
konde kerel sjpeoulqejrt, niet ta Vergeeifs,
op het medeVoelen Van z'ijln medje|monsche'nl.
Een goede stand, Zoaals de tra|pjp'en, welke
naar den ondargi'ondschen. Spoorweg of
Zeer drukke hoeken van straten, is een
ware goudlm'ijn. Zoo Sou een dier bedelaars,
geïnstalleerd bij een van da stations Van
den „ondergrond" minstens dlertig dlollar
pier dag Verdienen, j I I
Menigeen zal een dergelijke Velpdienste
voor een bedelaar wel wat al ta hoog
geschat vinden. Deze imleening bewijlst
dat men niet o:pI do hoogte is v;an het
„beüe^arsbedjrijf."
Toen, eenigen tijldi geleden, een jnian
werd geai'resteerd, omdat hij in de wa
gens van den ondergromdsehe had! gebe
deld, bleek, dat hijl ojpj een tocht vain Vijf
minuten, 27.73 dollar had VeroVerd. Hij'
verklaarde, dat hij een slechte w!eek heeft,
wanneer hij niet minstens 200 dollaps
ontvangt. 1 M I I I I l l
Do bedelaars te Chiöago schijlneh dus
tot een klasse der „ongeschooldel arbei
ders" te hehooren. Of do kansen qpl een
fatsoenlijk stuk brood z'ijn in Chicago!
kleiner dan in New York. Djaar om' is
het zeer waafsehijtalijk, dat er wel „eer
gierige" bedelaars van Chicago naar het
Oosten naair New-Yark zullen trekken,
waar een „dorado" hun tegenlacht.
Ook de Ne.w-Yorksche 'Jbedelaajrs zijh
met den tijd vooruitgegaan. Wapen vroe
ger de bedelaiaps vlaak goed gekleed en
ipjoseerden z'e als 'faltsoenlijfce lieden, wie
liet is tegengegaan, thans doem ze alsof'
ze gebrekkig of ep-nstig ziek z'ij'n. .Vertel
den z'e va-oegar lnm slachtoffers c|em lange
lijdensgeschiedenis, Zoo gaan ze thans
zielkundiger te vWeg.'k en Volgens de Oos-
tersc'he methoden, doop hun „gebreken'^
te vertoonen, waiapbij' zij' stotalmetje sjpjeljen.
In werkelijkheid eVenwel leidt deze
bende Van bedriegers oen Vroolijk en be-
hagelijk levfen. Een aantal woont buiten
in villa's en komt dagelijks naar de stad
voor „de zaak". In een ge vil bewoonde
een Van deze bedelaars eien geheeten vleu
gel van een hotel. Ojpj de strandplrolmtenade
Van het Cony-eiland werden, kart geleden',
twee luxe bedelaars 'geajrilesteerd, juist
toen zij olpl het punt sijonden, in! een zaep
.elegante, dure laiuto, die doop die vrouw
van een hunner Wflrd bestuiurd, hun' opio-
ratieveld te Verlaten. Tw'e(ei wandelaars
liad'deu zich bij de plolitie beklaagd, dat
zijl door deze twee b'edolaiaps o(p| okbla-
scha.a(mde wijfete waren Ilastig gevlallen.
0;p) het politiebureau >V<mid imlen in dé
plaat, liet jongste dorp van Zceuwsoh
Vlaanderen, zijn .ontstaan te danken.
De verkoop viel niet moe. De schade,
veroorzaakt door de heide stormen, en
liet afnemen van den buitenkant waren
daarop wellicht van invloed geweest.
Doch meer nog de tijdsomstandigheden.
Engeland was toen n.l. in oorlog met
Amerika, dat voor Zijne onafhankelijkheid
streed. En nu dreigde er voortduren!
eene vredebreuk van ons land mei Enge
land. De vrees van eene Engels ?hc lan
ding in Zeeuwsch-Vhanderen en mogelijk
wel een ,omler-water-zi,t;ting v-an Jen pol
der voor krijgskundige doeleinden, schrik
te de koopers blijkbaar af. Zoo moesten
enkele partijen ingehouden worden., die
men echter naderhand uit de hand wist
te verkoopen, uitgenomen kavel 8, groot
ongeveer 1115 gemeten, waarvoor niet
meer geboden werd dan 9 pond, d.i.
1' 54 per gemet. Tegenwoordig' denkt men
hierbij aan pachtprijs, maar toen was
dat koopprijs. Al'les ta zamen was de
'opbrengst van den verkoop nagenoeg
f 163300 d.i. bijna f 100 per gemet.
Al de kosten van in lijken, wegon„ sloo-
ten, heulen, woning van don sluiswach
ter, verblijf voor ae directie van den
polder, toezicht enz. hadden bedragen
ongeveer f164600, dus f1300 meer dan
de opbrengst. Maar daarbii) had men nog
omstreeks 22 gemeten huiten verkoop
gelaten, die men tater kon verkoopen,
of anders verhuren, zoodat er toeli nog
winst gemaakt was. Want nu konden
niet alleen v ersehe-ilenen hun brood ver
dienen, maar de .provincie trok daarbij
jaarlijks eene aanzjenlijke som aan be-
ziakken vlan deze twee „heeren"' 97 dol
lars in banknoten em ia zilveren munt.
Het gemiddelde vian. elf dotters per, dag
is toch eigenlijk heel „gering"! als Men
bedenkt dat een mïjfnWötikep, natelt, negen'
dollar's |pter diag Voor acht uur werk, naar
huis gaalt. En nietwaar welke) voordeden
genieten dezte arbeadleps niet. Als het heet'
is, gaan z'e naar de difjpjte Vain de aarde,
waar het hoeriïjk koe lis. Van de lievige
winterstorm'en hebben 'ze geem last, als
als ze in do imlij'n zijn v'erdWteneln', w;a,ap,
een aangenalmle warmte hetepsdd- Em dan
is dit werk 'Zeep aifwisseteacl. En stelt u
'zich nu eiens de beddaops vtoop, Hoe Zwaar
is toch het lot Vans de bedelaars. Reeds
vroeg in den ochtend, voor, de toeloo|p|
van de reizigers begint, moeten zijl al olpl
de trappen Van de stations, Moeten daa,r
blijven tot hun klanten weer zijd terug
gekeerd. Dén ganschen dag Moeten zijl
o;p| een ongemakkelijke plaats staan
zitten; vaak zonder afwisseling. Van
zonsopgang tot l'ang na zonsomderganlgj
inbeten zij een medelijdend gezicht trek
ken. En is het groote Vefkleer Voorbij,
da.n moeten zijl naiar da theaferWijk loo-1
plan, en op het einde Wachten Em wanneer
de klanten dlan in eetai Vroolijlkle stömïning
den kunststcm|pjel verlatten hebben, dlain!
■moet hij hem. lastig Vlallen, zbodat' het
gezicht ojpl kal die eüendia hein beschaamd
mfciiakt en 'ze tot geVen' gaarne geneigd
zijn. En rijn 'beroetpl is zooi eentojnig
en geestdoodiend. 1
Officieel, in de oogen Van do autoritei-'
ten z'ij'n -ai- natuufüjk geen bedelaars. Zij
bestaan slechts in de „fantasie"1 van hef
ipluMiek. In den zin Van het wetboek' vatn
koophandel z'ijln het „kooplieden", die «en
liandelsbeiwijs hebben en z'ekere goederen
vcrkocjpien. Hun half dozijln potlooden is
voldoende ivoor heel hun leven, want in'
de andere hand hebben ke oen busje,
waarmede ze op diet algemOeno mede
lijden splec'ulceren. -
Het 'moeilijkste Vraagstuk bestaat ook'
in de groote Amterikaonsohe stad', vbior1-
■nam'elijk in de moeilijldieid' der waj'e
armen, -die zich Verborgen te bereiken.
Zij gaan licVei' in het verborgen© te
grond, dan een beroe|pl ta doen op open
bare liefdadigheid.
En deze deugd krijgt, helaas miliar; heel
zelden het verdiende loon. i I
DE STAD ONÏ-VLUCHTl i
„U rnöogt niet ojpl den stpoprwég loo-
iPfan,-."'
„Maar denkt U, dat ik nog langer nüjln
leven wil wagen en de k'arns wil loojpein1,
.ieder oogenblik te wofden oVerrleden. Hier
loolp ik gevaar hoogstens pM 't kWa(I1tie(^,",
UIT MEXICO' I 1
De onderwijzer (eenigszins ongeduldig):
„Luister nou eens hiejr Pepito, als je nou
nog één keer op ana schiet, krijg jo .0
voor gedrag."- I I i
DE VOORZICHTIGE. I
„Jansen heeft geweigerd lm|a tien gul
den te leenen. Had jij gedacht, dlat w
zulke mensehen ojpl de Wereld bestonden ?-
„Ja i k ben er nóg zbo eentjej'fl
OVERTUIGEND BEWIJiS. i
Rechter: „De getuige Zegt, dajtf u die
inbreker is. Hijl herkent u."-
Beklaagde: „Hijl vergist rich. Hiij kan
m'e niet herkennen. .Wamt hij' ka|n Mij niet
gezien hebben. Want hijl hield z'ijln hoofd]
onder de dekens.'i j 1 I i I j I
VERZACHTENDE OMSfflANDIGHEiED'
„U heeft uw diploma, ulwt rijl-heiwijs ?'-'-
„Nee, mijlnheer, maa(r ik heb wel een
diploma via-n de eerste hulp bijl ongel-
lukken." 1 I I I (I
SCHOTSCHE BEjREKENHEXD.
„Wat kost een kopl koffie, baas ?- 1
„20 Cents, als je aan een tafeltje gaaf
zitten en 15 cents, als je hier aan do
toonbank 'blijft st'aian."
„En maakt 't nog Verschil, als ik
op éég been ga staan?'1 I 1
'T FEE&T, .WAAR STEMMING WAD.
„Is Idat een bruiloft, of een, VedMpjafctSjl
„Tot nu 'toe is het een bruilioftt).'^ j
O, ZOO - j I i
„Ze moesten spt'ekendei films in liet
Esperanto Maten.'1 -li
„Jh, don wisten wo 'tenminste' zieker,
dat niam|and 't Verstond."I
tesliiigen.
De oorspronkelijke onverkocht geble
ven kavel 8 is dn 1780 verkocht voor
10 pond per gemet, dat is. 1 /pond of f6
meer. Men had nu op omtrent 1600 na
al de gemaakte onkosten terug.
Met yol'joenig kon Van 'de Spiegel
die hij d-it alles eèn zeer voorname rol
gespeeld had, op het verrichte terugzien.
Veel zoigen en moeiten had 'het hem
gekost, tegenslag hjl niet ontbroken,
maar het werk was tot een goed! einde
gebracht.
Een enkel punt uit het eindverslag
moet Uier nog aangehaald' worden, omdat
liet ons den geest toont, waarmee de
commissie bezield was. Deze had voor
al Je dagen, dat zij! werkzaam geweest
was voor inspectie en voor alles wat
gedaan diende te worden, hoven reis- <-ti
verblijfkosten vacantiegelüen kunnen re
kenen. Zij1 verkoos dit njet te doen, maar
alleen reis- _en verblijfkosten in rekening
te brengep. De Staten van Zeeland meen
den echter, het hierbij- niet te mogen
laten, en zij besloten den 11 Deceanhar
1780 elk der leden te vereoren met een
zilveren beker versierd mei het wapen
der provincie, ter waarde van honderd
zilveren dukaten. Den 10 Decembeï 1781
kon de raadpensionaris Chalmers in de
Staten mededeel-en, dat zij allen Jen'
beker ontvangen hadden, waarbij' hij de
l'cden bedankte voor hunne welwillend
heid. Dat geschenk jvas voorzeker wel
verdiend geweest.
(Wordt Vervólgd.)
Bureaux van Redactie en
Telefoon Interlocaal No
Bijkantoor MIDDELBU
GROOTE WAARDE
VAN PUBLICITEIT
Het werklooshe
stuk.
Er heeft dezer dagen
Kamer wederom een di haL
den over het vraagstuk dei|
Daarbij .is gebleken, dat, i
zachten winter, de werkld
laad bij lange na niet
als dat in Je laatste jaren
Ook de cijfers- over 1929,
door het Centraal' Bureau
tistiek ,zijn gepubliceerd,!
Zondert men de eerste maf
uit aangezien toen door
koude tal' van bedrijven
niet of slechts op hilVie
werken, dan blijkt, dat
maanden de werkloosheid
dan in de voorafgaande
Slechts in de diamant!
zich vooral in do laatsteC
belangrijke terugslag gevl
slechts halve weken kol
werkt, terwijl uiteraard dl
de landbouw en de vist
de wintermaanden de gé|
werkeloosheid h idden te
'verschillende maanden
percentage der werklooz--
Neemt men in aanmerk»
deze werkloozen nog taf
zijn, die slechls gedee'tel
nen worden genoemd eul
eenige reserve op de al
blijven, dan mag „men wel
in de practijk het werll
stuk in 1929 niit tol moj
geleid.
Zelfs in de tabaks- en
waarin de laatste jarenI
brek aan wcrkgelegenheiii
was het gemiddelde percel
loosheid over 1929 slechl
Ook voor de visseherij 'I
scheiden van Je seizoq
in den winter, een guna
Vrijwel geen wcrk!ooshl
voor in de mjjnindustrl
heid en de leerindustif
in de drukkei'shedrijven.T
trie en bij Je handels-/
dienden liet -weikloosheidj
geen 4 was. In de voed
middelen-bedrijven was
dan 4 pet.
Echter bij de beschoJ
cijfers moet wel in aanj
genomen, dat de depri
het laatste kwartaal va!
bespeuren, daarin nog
is kunnen komen. Of dL
rijke invloed zal hebberj
loosheid in het algemq
worden afgewacht, aana
l'uut onmogelijk is, daarJ
bare vocrspeHingen te fl
van de grootbandelsprijl
dat men algemeen bij. 1
goederen een afwachtml
neem;, lntuss/hen is hetj
lijk, dat de depressie
aJgemeene crisis zal
zal dan ook oiigeiwijfel
toekomst de werklooshe|
gen, is er toch geen
rusiheid.
Het bedrijfsleven in
onder krachtige leiding
meen op een soijden
vertrouwen is dan ooi
het ook ditmaal wel \l
heden te .boven zal k<f
D> e g o d s d i e n
inRu sland.
De Jcsuiet J. Schwejl
het Pa-uselijik Oostersch|
7)
Deze week ptas wasJ
gekomen. Biijiia kaar gef
dcorgebraekij o'pi het Iq
ue-ns, Eastley Downsh
haar vader, zoolang
inn er en, altijd' all eten gei
haar mbeder was reeds
^og een klein (mieisje
Xcor haar gezond liet,
geest, dat haar leven
duwd en bewolkt dbor L
haar stillen droef-ernstl
Wat haar hiervoor bil
dat ztij' in den volll
„buitenmeisje" wasl
heeste meisjes gebruik]
beuzelarijen", zooal]
bracht Kate door smet
^ien te d^valen, son
meestal te paard. Ze
eeP jongen, kon op bJ
niet den degen
ze hefetje boksen.
wtrdon, 4^ haar gel
Xelwas als haar 11
F had gedaan ml
Ma» -ante en heikwl
r llle';l'egenstaaiidel
scharSÏWt hril
haar moeite I