rillll allerlei lllin f in het kraaiennest voor onze vrouwen i gekke gesprekken j ZATERDAG 15 FEBRUARI 1930 NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT Kerkel ii FEUt Do brief ,V,an goede getuigen voo-rzliein. Hot gebeurt niet vaak dat men, gras duinende in allerlei kranten, plotselting op eenige regels stuit, die men zou willen uitknippen om ze aohter glas in een gou den lijstje te zet(,an. Deze week is dit geluk ons echter over komen. Glijdend langs do kolwrnimbn van do N. Rott. Crt. met vluwbtigen Mik, za gen we opeens het volgende berichtje üonkeren:. II, In de Hongaarsoho Courant schreef J. G. Csanyi onlangs; 1 In het N-edcrlamdsche mijngebisd wo nen eircO, 300 Hongaren. Zij hefolblen daar een goed toestaan; wij' kunnen zelfs zeggen, dat or onder hien stoffe lijke welvaart hoerscht. Moer dan één Hongaarsohe familie wo-omt reeds in een eigen huis en velen, hebben het geld' ervoor Ibeschiktoaiajr. I De moraliteit en Mentaliteit in Zuid- Limburg zijn, 'dank zijl den invloed' Van Ide geestelijkheid, veel beter d,an in Fransche-, Belgische- en D'uitsche mijnstreken. 1 i Is het geen juweel dit getuigenisje val onverdachte izijde? I Schittert het niet dof en dood ver geef ons do .Vondeliaansche uitdrukking al die glimmend opgepoetste .verzinseltjes over Limburg Het voor donker gedoodverfde Zuiden, licht er geheel en al in gloria door op. Arm rood persbureau, diat Ue bewuste broeders in het bevoorrechte .Hoorden, grieMd-iVcrhalen opdisoht "over dei ver schrikkingen in het land Van hen, die ge zeten zijn in de schaduw Van den krom staf, hoe mOet het II te Imloedle zijn, nu dit 'Hongaarsohe oordeel .als een. -ragetool schiet door het wol van leugens dat go spion Bevitters, Ibekladd-ers vlam mgr. Poels en zijn mCde-aalmloezeniBrs van den ar beid, leest nog eens goed Wat do Hlotn'- gaarsc'he Courant schreef en. onden'zöek dan eens Uw geweten als ga durft!, En ook gij dagblad- en tijdsehriftvuÜers, die niet m-et don klomp werkt mlaar gra cieus mot steekjes onder water het Zuiden kapittelt in leedvermaak over allerlei mis toestanden.; -die deftig oreert over pii-iestar'- di eerschappij, volksverdamlming, driminali- oi" onhygiënische toestanden en met haas tigen spoed -dit alles schuift op. da debet zijde Van 't katholicisme, zult ge niet 'n 'rouwmoedig „podclnvi'! stajmel-en en goede voornemens verwekken- I Moraliteit e,n mentaliteit iu Zuid-Lim burg h'eter [tan in andere mij'nsitrekfan, dank zij den invloed van de gees|telijk- liei-dWe kunnen Van deze: lo.f-ui.ting ternauwernood scheiden. We Zullen haar in ons geheugen bewa ren, 2brgvuldigor nis n renlieniarl zijn effectjes in een safe. Misschien komt Ze- nog oons te pas Maar neen, dat zal toch ook niet. Die ■ontokrVoöa'OordMde stem' telt niet alleen maar weegt meteen zoo- geweldig zwaar, dtat zo de ruggegraten van de- druk- bereden „het-donkere-^uidon-stoklpalaird'jes" wel moet verpletterd luetoblen, mét lief! gevolg dat allo drieste ruitertjes in het zand toeten! UITKIJK. „Drinken, drinken,''- Zuchtte hij. Hij hoorde stammen even luid op fjp(i->e- ken en toen weer wiegstarven. Hij. probeer de te kijken, wie 't waren, maar! hij1 kon niet, 't was te Moeilijk. Hij voelde nen hand dicht bij zlijln lipp|en: een druif gleed tusschen z'n tanden naar binnen. „Hier, .arrne jongen,- fluisterde 'n stem. Deze herkende hij «n, hij wist, Van wie ze was: van „haar", Wiat ydldie ze van hem Hij probeerde wat te zoggen, zich te verweren, maar hij voeldia zich mach teloos en Zonk weer achterover. De Moucheron's te Middelburg H. llond het jaar 1585 is het met Middel)- burg s handel mlaar droevig gesteld', slechts die handel in wijnen heeft zich staaindie gee houdten. Deze nu herstelt zich bat «Kratje» Maar langen tijld blijft de trafiek nog kwijnend evenals in de andere Zeeuiwschla steden. Vooral werkt daartoe mee het licit, dat Franschejn, Eng,elsöhen en Ooster lingen eejn goed' deal van die nea'ing tot zich trekken. De politieke toestanden onzer provincie in die jaren zijn door roiji elders beschre ven zij schorten hot vrije verkeer voor geruimen tijd op. Niet aLtijldi ge-lukt het dien geuzen o-m kapers en piraten hun strooptlpichten te belet|ten. Bias in 1579 lukt hert de regeering der beide z|acpmovin- cies hieraan paal en perk te stellen. Dan komit d-e verwachte kentering; Zae- lands handel herleeft, zelfs op Spanje -en Piortugal. De vloed van uitwijkelingen houdt aanzoo zelfs, dat men besluit tot uitlegging van Midideltourg. Het verkeer wordt nog verlevendigd door de drukbezochte dag- en weekmark ten, waar de Walchersche plattelandsbe volking haar waren te koop aanfbiodtj, welke er grao-te aftrek vinden- Vqeg daar bij) Ue vestiging der va,n Stade verjaagde merchant adventurers, die virqeger den wolbandél te Brugge iu hanjdien hadden, dan begrijpen we hoe de Momdherom/s hier die bedrijvigheid vinden, zoio aan trekkelijk voor d'en koopMan. En Met cuen chg stijgt die hamdelsbedlrijivigheidzij dankt dit ook aan de voorbeeldelooze ont wikkeling der scheepvaart. Hierdoor wordt weer versterkt het weerstandsvermogen, van den staatzonder die bronnen van inkomst welke de handel afwerpt, schreef Fruin, zon ons land nim|Mer den krijg t»gen Spanje kunnen volhqu|dan. Plots valt een decreet van den -Spa-an- sc'hen Koning uit d-e lucht, verbiedend allen handel der opstandelingen op ^Zij'n Bijna twee uur la.g „liij1 nu Zoo:' do avond was nu gevallen, geheel en al, de lucht was donkerblauw en door het open ra,am z,ag men er de steunen flikkeren: do lamp was niot aangestoken. Zijn vader zat naast zijn bod'; li'ijf had z'n zoon zelf verbonden; hij was dokter en wist dat de kwetsuren tamelijk -ernstig waren en dat 't noodzakelijk was, dat hij onbeweeglijk tolocf liggen en het Verband or niet af ging. Maar hij Vreesde vooa- -d-o wondkoorts en 'n benauwdheid, die de jon gen zou. doen woelen en draaienen, nauwlettend Zat hij te kijken, dat hij] rus tig zou blijven. Als hij nu maar niet werd weggeroepen I „Zeg Clasian," fluisterde hij tot zijn vrouw, die aan do andere zijdle van'- t Itoed zat, „zon je hom gilleen -haas kunnen, als ik werd weggeroqpien „Ik zal 't probeeren," zuchtte ze, „ma-ar je weet, hoe hij tegienover mij gestemd1 is I" Ze was nog jong, tien j-a-ar jonger dan haar man, die haar juist gehuwd' 'li-ad, (opdat zij dooi- liiaar jeugd dichter zöu staan bij Zijn jongen. Maar hot liep ge heel anders, dian zij verwiaoht had en bef. huwelijk was tot nu to-e Voor haar e-en bittere teleurstelling .geiweost. Het var- langen van haar man kon ze niot be vredigen: -de jongen bleef haar vreemd', stond zelfs vijandig tegenover haar en al lia.ar pogingen om hem vbor zich te win nen waren tot dusver- Vruchteloo-s ge bleven: hij ontweek haar. I Als haar man nu werd weggeroepen, dan bleef Ze alleen en zou zo dan Wel in staat zijn hem' in bedwang te houden? Zo zag, hoe t koortsvuur bnundde door zijn jonge lichaam. Het was al heel laat geworden: diej laatste strepen licht Waren Van den hqmlel weg 'n 'blauwe donkerte hing om het huis:; do ramen waren nu gesloten en Ze was al leen! haar man was weggeroepen en hij was gegaan in het bewustzijn, zóó z'n plicht te doen. 'n Seth0merlain|p! wi-c-rp 'n twijfelachtig licht door de kamer: ze lag nu op haar knieën voor liet bed van do zieke en ze bad zooals Ze nooit had' ge- baden. Stil, hoorde ze daar iets:' „Moeder, moeder-,snikte z'n stem1. Zo rildedat w-as niet voor haar, de vreemde, de indringster; het was z'n eigen pie-o- der, die hij niet kon vergeten, en die hij op- dit oogonblik meer moodig had dan ooit. Zo ging nu op- 'n stoel zitten en ketek naar z'n verwrongen gelaat, dat roori' plckj-c. cp| het witte kussen. 1 „Moeder, kom ttoch dichter bij me,"! stcund-o hij en wenkte met z'n hand;) z'o sidderdie en boog zich naar hom' toef hij kendo haar niet mlaer, dacht dal' 't zijn eigen gestorven moodier was. Hij sloeg z'n armen om haar hals en brok haar dichter en dichter naar zich toe: „Moeden-, moe der, help me!" Ze liet gewillig alles toe, maar inwendig kromp- ze ineen van ver driet; dat alles was niet voor haar. Hu greep hij ha-ar hand on. knecipl or in als in uiterste pijn. Het scheen nu oipi z'n hoogtepunt ie zijn: als hij nu zoo bleef, dan was Z'n vader z-eker tevreden: hij lag rustig, maar klemlde zich geheel en -al .aan haar vast, lang -zou Ze 't zoo niet kunnen uithouden. Haar hoofd bonsde onder do spanning -en ha-ar Qjolsen klopten wild in z'n knellende, benauwende greep; als haar man mu ma,ar thuis kwalmd Gespannen luisterde zo naar elk geluid' dat buiten klonk, rnianr 't was niets anders dan -'t verre geblaf v,an oen hond icn nog .verder het ratelen van oen wagen door do stilte, •'n Uur verliep Zoo: do Maan was -omge komen en wierp Z'n yreelm'd licht do-ou de kamer. Hij scheen nu rustig en als 't ware ingo- slapetoü't ergslo was blijkbaar geweken:' maar ze kon uit z'n groepl niot weg: z'n hand en arm was als een, schroef om haar lichaam. Eindelijk zag hij nu weer iets en wist hij zich zloow'at flauw te her inneren, wat er gebeurd was; maair' wat was dat toch geweest: had hij' moelder rijk m'el inbegrip van Portugal, dlat in ate-n tusschentij-d aan zijn kroon is geko men. Ten onzent is men hier geenzi-ns pp verdacht; onverwachts wiordt 'n strong toezicht uitgeoefend in do Spa-ansoh-e- ha vens op de uit het noorden komende schepen. De Hollandsah-Zeeuwschei koop lieden, sin-as tal van jarein kantoren hou dend op t Iberisch schiereiland, zien hun goederen geconfisooerd. Hog erger is het lot d-er aanwezige zeevaarders in die- havens; tojloozem boet ten hun stoutmoedigheid mle-t langdurige gevangenisstraf of moeten dienst doem ais slaven op 's Konings galeien. Van een andere zijde ontvamgt d'e Wies- tersclie navigatie o-ok tal van onaange naamheden; Engeland'-s koningin tracht haai' rijk tot dein groatsten handelssfaajt van E-uropa te Maken. Daar toch ziet Men met afgunst naar onze toeter uitge ruste koopvaardijvloot, hemiand m!eit lieden, die weldra door kloekmoedige, t-oëhtem zul len uitblinken. Elisabeth bepaalt nu, hoe de iu Engeland voor hare onderdanen gel dende bep-a-lingc m ten aanzien van de han delsgemeenschap m-e.t Spanje, ook in H|ol- lanitll eu Zeeland toegepast m|o-eten wor den, in. a. w. ook wij- moeten afzkn van alleu han-de-l op 'n vij'ands landen. En als aan dien eisch geen gevolg wordlt gage- ven, zien wo tal van schepen naar Enge land opbrengen. De lading wiordt veelal terstond verbe-urd verklaard en d-e pas gegrondveste Hoord-Haderlandscho regeiei- ring durft hiertegen niet terstond maat regelen te nemkn; zijl imo-est om verschil lende redenen de koningin cnt-ziein. Voor Zeel-and, d-at voornamelijk in d-oze dagen leeft van d'e W-asteirsche navigatie, veel m'p-er dan Holland, i-s dit -ernvoudig een nieuiw'e ramp. Meerm'al-en verwij'fen dio Staten van dit gewcsit die van Holland dan ook, zich weinig gelegen te laten liggen aan de belangen dar vaart o-p 't Wie-sten; d-at zij slechts belang stellen in de vaart op 't Oosten, voor hun gewest niet gezien en gehoord? Was did bij hem geweest en had hij zich niet aan haar vastgeklemd in -al zijn pïjn? I Hij opende nu half Z'n oogen en schrok; dat w-as zij."1 Hij' had haar vastgegrepen hij herinnerde zich nu w-eer alles, en wel heel duidelijk. Maar hij jnoet haar toch loslaten I Zou hij haar ze-er gedaan hebben Hij richtte zich half op en sloeg z'n armen terug. Hij zag dei noiodo krin gen rond pols en hals, voelde en z'ag in, dat ze. 't gewillig voor hern had verduurd on hij kreeg 'n gevoel van kleinheid -tegen over deze liefde; zóó' zou z'n mo-ader ook gedaan hebben, maar hij was haar eigen jongen, en „zij'i had 't ook Voor ham .ge daan, hoewel hij vreemd' was en altijd haar had teruggestooten. En- was wiat spijt in z'n jongenshart: hij' vergat er z'n pijn om, en even groot als zijn verdriet was geweest, even gretig greep- hij nu maar verzoening, om alles weer goied te m-alten. „Moeder," zei iuj ineens, duidelijk, „heb ik u geen pijn gedaan Hij) keek Verlegen, volverw'achting walt zo zo-u zeggen, maair Ze antwoordde niets, koek hem alleen, aan en zo-ende hem op z'n gloeiende wangen: ze had hem begrepen. V Toen d'e dokter diep in den nacivt thuis kwaim, wist hij 't -dadelijkz'n vroiuiw had 'n Zoon gevlo-nden en z'n jotngönl 'n moeder. Waar kwint ons reukwerk vandaan? Als w'ij iu den winkel een Hescihjia par fum koipen, denken wij er gewoonlijk niet aan, welke arbeid er noothg is gew-eest, 0-mi het geurige v-oc'ht tot ons te brengen.. E-n evenmin geven w'ij) er ons zelf' reketn- scttau van, hoe en waar het goed eigen lijk gemaakt wordt. In Bulgarije worden rozen op gr-oote schaal gekweekt, hoofd zakelijk met het doel 0|m| de grnr te be waren en ciezc te verm'engen im|eit andere bes-tan-ddeelen, waardoor men de rnolde- geurtjes verkrijgt. Maar welke geur er in d-e mode mlag zijn, do roos levert hiervoor todi steeds het hoolfdbeslanddeel. De ro zenolie-fabrieken hebben v-o-or hun pro duct knoppen noodig, welke nauwelijks zijn opengesprongen. De boer-an-mleisjes ga-in eiken morgen de uitgestrekte rozen velden door, om' de knoppen, welk-e over- dug zullen opengaan, alf te- plukken. De knoppen mogen tijdens het plukken ook ui-el opengaan, want door de felle zon zou er te voel van de g-eiur verloinem gaan en deze moet juist bewaard blijven. De roos, welke voor dit doel gekweekt wordt, is klein en onaanzienlijk-; zij is bijz-on- dtec geurig en brengt voel blo-Cm|en voort. Deze roos, Dam!asoiii-er gemaaimld, wiordt uit Perzië ingevoerd. Jaren geleden is dezelfde soort ook in Tiu-kije en Grieken land aangcjilamt, mlaar Bulgarije is toch steeds aan de spits blijven sta-an, wlaJt be treft de fabricatie van rozen-olie. Grie ken-land levert aan do fabrikanten ,v|am reukwerk ongeveer 10 Kg. rozenolie tegen Bulgarije 2500 Kg. Met het plukken wordt reeds vroeg in den morgen begon nen, en voor den middag trekken do Muil- uioT-cn, beladen met zakken* vol rozen knoppen, naar d-e fabrieken. Bijl de fia- brielsen wordt de inhoud van elke zak nauwkeurig gewogen an de meisjes kijken sehevp toe, dat hat gewicht van hun oogst ook nauwkeurig wordt oomgetee- kend. Dit werk wordt niet al te best be taald e.n er Mo at lederen diag worden nage rekend. Do roosjes, welke kort tevoren veel vo-or-deeliger. Als heit nu blijkt hoo Zij- aan flloiovemans die-mr blijken to kloppen, schaffen de Zoeuiwsehe Staten zelf raad: 28 Augustus 1587 ziet het plakkaat „over de veiligo navigatie met 't Westen" het licht. Genoemd plakkaat gelast hoe in Zee land niemand westwaarts zal varen dan 1-n ve-reeniging van acht schepen; deze bo dems moeten begeleid worden door oor logsschepen tot den mio-nid der Seine. Ge hoorzaamheid is geboden aam de, convooi- schcpenbij onraad zal men gehoiulden z'ijin elkam hulp te verleeii-en. Biijl terugkomst uit het westen wordlt eveneens geliaida versliekt en moet m-en op' wen aange wezen plaats op elkaar wachten en ver zamelen. i Op de in het'-Hioifl van Ze-oland gehou den statenvergadering Van 3 'Juli ver schijnen J ustin;us van Hassan, de Momche- nooi en tal van ander© kooplieden. .Uit aller naam' dringen zijl aam op hat libr- meeren van een eerste oomvioioi.» Hog tij dens de vergadering van Hun Edel Mo- gonden geven deze hiertoe last «n kort daarna verlaat een gcmoen^ehappielijfce vloot onder Justinne geleide de haven van Viissingen. Zoo- goed voldoet deze maatregel, diat men besluit iadare maand 'n eonvcoi uit te zenden. Spoedig breidt nu de scheepvaart zich zóó uit, dat de Zeeuiw-Sdhe pidlmiraliteit niat over een genoiegzaam' aantal schep-en beschikt om' ieder comvooi te begeleid-en. Thans slaat de Moucher,o-n zelf 'de ham-' d-en ineen. Op zijn aanstichting Wordt liet' dollego dhr consuls opgerichtdit is geen gilde met knellende banden in den tramt der mi-ü'1-eleeuiwem. De koopmlan betaalt bij to-etiT'dimg een matig inleggeld; in zijn handelsbeweging blijjflt hiji geheel vrij, 't zij hij op Spanje, Pjorbugal, de Ganari-sche eilanden of Brazilië wil handel drijyen. Door lidmaatschap varn dit college kan m'e-n zich vrijwaren tegen schade, ver oorzaakt door averij o'f molestatie. Dc be- nog het zonlidit zagen, wttrden nu in g'.-oote koperen ketels gegooid cu rnlet kollend water overgo-ten, zoodat de m'assa spoedig ko-okt. De damp, welke zich dau ontwikkel-d. wordt opgevangen en na eemi- gon tijd wordt van het water, d'e rozen olie afgeschept. Dit proces van koken e.n olie-afscheppen wordt nog verscheidene malen herhaald, voordat de olie geschikt is voor het gebruik. Vlam een zak, welk,a m-et ongeveer duizend knoppen is ge vuld, blij-v-en slechts enkele grammen olie over. Yjroeger werd met de vervaardiging van de kostbare olie dikwijls geknoeid ,em probeerden de fabrikanten miet behulp van glydcerine hun voiorraiad gnoo-ter ta m-akeu. Tegeniw'oord'ig is het badrij|f| der 20 fabrieken, welke de w-ereld van rozenolie voorzien, kosteloos te bezichtigen. Heit gebeurt dikwijls dat grooito aiflnemers uit lJalijs op kosten van de (fabriek enkele weken iu Bulgarije doorbrengen, om| bat geheele procos mauiwk-e|urig te volgen. In den bloeitijd van de rozen wordt er hanjdl gewerkt; het bedrijf gaat dlan dag en nacht dbor, want de oogst is zoo groot, dat dit niet in één dag kan worden pjf- ge'werkt en de rozen Mo-eten 24 uur na heit plukken wórden bewerkt, ander-s gaat er te veel van de geur v-crloirem. Dia nozeM- kweckers zijn veelal [Tiirkein, die in Bul garije worden toegelaten. Door de no-zem- kw-eekerij- hebben zijl een uemvoiuidig toe slaan, mits da arbeid dloo-r pi de gezins leden wordt verricht; betaalde hulp kan er niet op overschcdetem. Frankrijk is de grootste affnemlex van rozenolie Met 1570 K.G. per j-aar; dtarna. volgen Amerika met 228 K.G.Duitschlanid| mtet 205 K.G. Engeland, Zwitserland en de overige lan den zijn Maar kleine aifheimlers. Als ne- venbedrijf leggen de bo-eren zich tegen- wóordig ook toe op^het kw-eeken van een bepaald soort mlalva, welke bijl de ver vaardiging van toiletzeep- wondt geibruikll. Het voordeel van deze plant is, dlat zoowel de bloemen als de blad-eren kunnen gebruikt Worden. Beide worden eiarst fijn gehukt en dan op dezelfde Manier be handeld als do roz-eaiknoppen. De grootste volksverhuizing welke ooit plaats kadi De grootste Volksverhuizing, welke dó wereld ooit meegemaakt h-oeft, kan mlen op het oogenblik in China aiamsolioulweii. Millioen-en Chineez'en trekk-en thans naar de vruchtbare vlakten van Mantsjoerije. Eindelooze rijen hav-eloos gekleiodle, ellen dige mensc'h-en, dio Met al hun kind-eron en al huin geringe bezittingen op weg zijn naar het Beloofde Land, komen langs allo mogelijke wegen naar Mantsjoerijto i in iphineesche jonken -en open zeiïbóoten, per spoor van Sjaiiihaikwam en per stoomboot reizen z'ij direclt' maar Dfliron, de havlen van Mantsjoerije. Hier hoeft de Eugelsch- mau Sir Peeivil PhilippB zöo'n stoet van ellende en wanhoop aanschoulwd: „Een wankele, kleine stoomboot kruipt lang zaam naar de kade in d-e haVen van Dai- ren. D« dekken zijn volgepakt met Chi- fl»eezon, uit de armste kbassen, oude ptan- nen en vrouwen, knapen en Zuigelingen, allen -even ellendig ondervoed, in lompen gehuld en ongelooflijk Vuil, - op- ajle ge zichten-afgestompte Verbazing. Als dieren worden ze aan land gedreven en door- de havemdoktei-s onderzto-cht. Die doorgelaten worden, blijven niet lang daar, maar be ginnen direct den langen, langen' to-cht naar Noord'-Mantsjio-erije, d'e mannen,be laden -m-et allerlei plakken, die aan touwen langs het lichaam' afhangen, de vrouwen Met kookgerei en Zuigelingen. Uitgeput door d'en burgeroorlog, door roovetrs en soldaten uitgeplunderd, d-oor .slechte oog sten den hongerdood nabij gebracht, heb ben deze beklagenswaardige schepselen hun ellendige hutten in de provincies Shantung en Tsehilli verlaten en zoeken een nieuw bestaan in de wildernis, die dicht bij Siberië ligt. Nog nooit, heeft men palingen van bovengeno-ömld' kooppilatns- gilide worden door de Mildldelburgsdie ma gistraat goedgekeurd bijl resolutie van 18, februari 1589. Daardoor wiqrdlt dit co-lleg,e als wettig orgaan van den handelsstaind erkend. Menigmaal is het door da ZeeuwsChe steden geraadpleegd; ongeroepen Verschij'- nen haar leden zelfs in de mlagistraafsver- gaderingen. In liet jaair van ojn-iohting vragtin ziji 'zalfs om op eigen risico- bdj middel van repressailles tegen den vijland te mogen preoadeeren. Herhaaldelijk be- sto-rm-eai ziji do Zeeuiwscihe Staten (m'e|l klachten over willekeurige -visitatie op do Schelde cn andere bimmanwateireta of dringen zij aan op herziening der ootn- vooien en li-oc-mlgelden. In 'die m-aesfca ge vallen vinden zij- bij! Hun Edel Mo-gemden een ruim gehooreemimlaal roept Middel burg s magistraat li-ein te hulp, als het volk de Emgelsche kooplieden op de straat en in de beurs mishandelt naar aanleiding van de voortdurende zeerooverij'ctn ge pleegd aan Britsöhe zijde. Maar die belangrijkste taak van het col lege der consuls ligt wel in 't buitenland om daar do belangen van dem koopmlan te behartigen na door den staat daartoe te zijn geagi'ëeerd-, te Londen is het Baltha- sav's oudste broer Pieter, die ea- wordt benoemd. In tegenstelling mlat z'n an dere broers woont Pieter te Arncm'uiden, aldaar houdt hij toezicht op de scheeps werven waar de. schepen der Moudhe- rons ge.boiuiwd werden. Boentertijldi was (laar te Middelburg nog geen gelegenheid toe. Aangezien de kooplieden er bijl de regeie- ring op aandringen de moeilijkheden mVh Engeland op te lossen, besluit ze tolt liet zenden van 'n gezantschap, best'aandie uit Jacob Valoke, raadl van Zeel-and, Ja cob' van Egmlond en Seb-astiaan de Looze, heide raadsheeren van Oranje1. Deze hce- re-n worden ter verdediging der handleis- belaugeu nog toegevoegd van wiege Hol land, Hemman Roozcnburg cn voor Zee- in onze moderno tijden ieds dergelijks 'be leefd, als deze -buitengewone volksverhui zing, die zich uit de geteisterde [provin cies van Noordwestelijk China mët m'ecr dan een millioen mienschen per j-aar over andere streken als een lawine uitstort. Velen verlaten eenvoudig hunne huizto zonder dat zij ook maar protoearen oml/hun bezittingen te vM-koopen. Bij- ctezie vrijWil- lige -bannelingen, die het huis hunner Va deren verlaten, toestao-Ü dé gewoonte, om in oen der leege vertrokken of onder1 een steen op het verlaten veld' oen stuk ptapier neer te leggen, waarop geschreven staat: „Mogen zij, die na ons hier onderdak vin den, gelukkig worden, Waar wij verhon gerden''. 1 Zuid-Mantsjoerije (dat aan Japan be hoort) met Zijn dicht spoorwegnet, heeft den stroom' der nieuwe kolonisten Zeer gemakkelijk gembakt. Men verstrekt hen goedkoope spoorkaartjes 4-e klas en slechts de ai-msten, -die ook dit Weinige nog niet konden -betalen, moesten te ytoet gaan. Maar die thans nog koiaan, kunnen zich' miet meer in Zuid-Mautsjoerije Vestigen het is geheel tofezet on zij iij'n nu vtor- plieht naar het Noorden te trekken, waar heen slechts 'één spoortje looptt. Overal langs den spoorweg ziet m-en heele ge zinnen hun -bivak opslaan. Een doek of een mat op 'drie stokken is hun onderdak dat slechter is als een homd'enhok. De men- schcn leven van wiat zij bij elkander bede len, of Van wat' hun gegeven wordt. Kin deren worden gelboren -en stervlen voor liet grootste gedeelte der het doel van den tocht bereikt is. Ontzetend zijn dë moei lijkheden en ontberingen waarm'edo Zij1 te kampen hebhem, mlaar d'e zucht naar een heter lot verschaft hun telkens wOer modd cn stelt hen in staat ook de grootste ellen den met een zekere- blijdschap te Verduren. Zij zijn zóó verlangend om d'e ellenden van het vaderland te ontkomen, dat zij z'elfB in den winter, wanneer de grond Ibevironen is, na.'ir het Noorden trekken en liever ond-eir- weg sterven dan thuis. Ohineesehe Vereeni- gingen -en -andtere instellingen Vn|n' lief dadigheid doen Veel om het lot van dcZc stumpers onderweg te verzachten. Het doel van hun tocht is het vruelhl(bare spoorweg in Noord-Oost en W-ost-Mants-- bouwland. d'a-t thans d-oor den nieuwen j'oerijo te toereiken is. Die kolonisten krijgen zaaigoed en een kleine soto geld's, waarm|ae zij tot den eersten oogst hun bestaan kun nen rekken. Niet alleen die armsten nem'en doel aan dez-e Volksverhuizing, maar ook intellectueele en Moer bemiddelde Cliinee- zen sluiten zich aan bij' dezen uittocht, om de onzekere en geva-arlijkfe toastajnden' te ontvluchten. j - f i HYGIËNISCHE REDDINGSBOEI. „Toen je te Water viel, kwalmlen ja vrienden je toom onmiddellijk ta hulp?" „Nee, ze wierpen Ma een stak zeep toe."-' 1 I i i CRISIS. .[ij IQ'.I „U möe.t hean! zes lepels per dag geveml". „Maar dokter, we heibbem geen zes lepels i-n huis!" j BEDEL A A RSLIST- „Is u niet de bedelaar, die hier tien ïnsnuiten geladem wOs?" „Ja, m'evnouiw mlaar n zei dOit |Ui mij den volgenden keer iets zo-u geven. Ein mui is t ,;de volgende keer." i DE TROTSCHE ZOON. De jonge mjan luisterde Waar een op- der lid van zijln sociëteit. Ik zag je vad-er een poor- dagen jje- ie'den, zei deze, wat ziet hiji er toch eerbiedwaardig uit met dlat smeeluiwwibfe ■haar. j Ja zeker, antwoordde de Voorbeel dige zoon m-et zekeren trots, ^lait liaelflt hiji aan mijl te danken. I land Pieter de Mo-ucheron. Do zending loopt echter op niets uit. f Dan wondt Pieter voor een twoe-do maal uitgezonden(litm'aal van wege het college der consuls. Zijn zending ia heel moeilijk, want Elisabeth's raadgevers zijn trotsch en aanmatigend. W-at almbtemreai nidt durven doen, waagt Pieter. Tijdens z'n langdurig verblijft1 le Londen is 't hem niet ontgaan, hoe de hoogere Emgelsche ambtenaren een onlesbare diorst naar goud hebben. En dloor deze diorst aan te wak keren lukt het he.M tot 'n overeenkolmlst te geraken. De admiraliteit v-erbindit zich tegen betaling van sen minimlum' bedrag van f250 per sohi-p een paspoo-rt te geven aan alle kapiteins, varend- op Frankrijk, Spanje, do Oanarische eilanden en verder Zuidwaarts, indien de vracht geen contra bande inhoudt. Een en ander moot uit oen certificaat blijken, uit te reiken door Pieter de Mouchorom, die Voor h-st onder zoek ervan is aangewezen en dan franiem titel voert van „Belgaricuim! naviujinJ in spector1". Te Londen komit Pieter spoedig in con tact miet onverschrokken zeevaarders em ontdekkers. Bij' een der beroiemldsbe onder uoze-n, Walter Ragleigh wordt hij] al spoe dig een huisvriend. Zoo kan hij: zich op de hoogte stellen van de route der ni-enlwta vaarten, welke hij aan zijn broer Baltha- sar mee-deelt. Het verblijlfl te Londen heeft hemi geen win-deieren gebracht en unlet 'n zw-aren beurs keert hij huistoe, waar hij' gaat wonen in het door zijta. broer ontruimde pand in de Noordstraat. Baltha- sar zelf' vestigt zich te Veere. Bij' helm' nu komt Ja.oo-b Cats inwonen, die hunkert na.ur de „Zeeuw'sehe luicht on rente"; als jurist komen de uitgebreide relaties die Pieter heeft, hem' zeer ten stade. „Myn huys wiert veel besogt; „Oock lieden van den Staet „en wyser dan ik was, versogten mynesn raeti" D. A. DE- STOPPE-LAAR. (Wordt varvolgld.) é^aiE u tfck* IrilBL Oorzake In Fraiiki aan priesteri mgr. Gibier is Go-d weia jamlmieriijk is verheiden dloor zijne 1 voorbeeld, q; dien godsdien seigneur ven niet moer vt wordt gebru uog niet geh van dag tot het ka-tholk-l Men ziet, h nie-t altijd v achteruit gaa daad toeneem In .1922 be Parijs 502; i gen tot 997 geklommen t< alle-on werden de 12000 arri van justitie li president dei- het getal zw vei mindert dc nero vergrijpe laateten tijd leuze hand-elin toont aan, da der dc jeugd Door Gqd sluiten, doodt reel begrip b'ij' coop en d-e sli roman en do van het omgek bedierf, dia-t he-erscht. De godsdlieai neutrale schqo gezet door kr: De slechte niet gering. 1 Laus.se, heib-bei welke krant o< alleen e.en onl vems een mtók wat m-en leest, gelezene gernial Zag mien de sh dta étalage ujitg in het geheim- ze overal. Met platen trekken ieder. Men ma looze platen doch wat doet boekwinkels zeer dun goed en aan de wtet Hét rev-en in op voor geloof leven en toch het zedenbederf! in die steden, van, d-at deze J gebeurt ook nu val wordt g._ H«t gevaar der geslacht wordt rijk. net land d oik, doch het kleeding der vr< gééft als bij om Op Java §ch: de gewoonte te keijaar ae mieisji naar het hof k dan zelf laaar u Het meisje in legen, dan dat te doen. Charm door (Nart 72) Daar Pointer meest bedienen, van de zuster hij gewensdht ter hem. „Freilidh! hij uit. „M, weten, 't Is Hïj dacht diep ia de 2. ik weet het „Natuurlijk werden mijn a Mteu verwondingi tforg ze in mij hggtm ze nog lade na te zie Plotseling schotq „Alle VVelt Portefeuille wiezen moet. 6£m Paar Bulgaar uw vriend, in den nii ha Fre „Maar, oen nog zakkei al! I aant mijn li ste Mem, nodh van Br ze ave namiddag.

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1930 | | pagina 6