VOLDOET UW
ICHTINSTALLATIE
AAN MODERNE
EISCHEN...
en beschikt U over
voldoende stopcontac
ten en lichtpunten
Zoo niet, dan kunt U
toch met weinig moeite
en kosten aan dat ge
mis tegemoet komen.
Voor enkele kwartjes
levert Uw installateur
een verdeelsteker of
een twee- of driewegs-
lamphouder, met be
hulp waarvan het U
mogelijk is, zonder
verandering aan Uw
lichtleiding, zelf meer
staande lampen aan te
brengen en tevens Uw
Philips Radio-Combi
natie aan te sluiten.
Eerst dan hebt U meer
comfort en meer ge
zelligheid.
jJHET BESTE LICH?BjJTLAASST VERBRUIK
ZATERDAG 10 JANUARI 1930
NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT
Bij Gevatte Koude
I GEKKE GESPREKKEN j
BURGERLIJKE STAND
publiciteit
FEUlLLEj
De brief van
's iZoadags vroeg gingen do snaren
op tS de' straat 'óver. vóör haar uit:
Fien rijdt me de vjerziwing I zeiden
de mensehen.
Fieri maakt Christenen van haar
kinderen, z'ei <le Pastoor, omdat zij zelf
het voorbeeld geef.
In den winter, als a;ij 'n stuk lijnwaad
of bal'ekatoen gekocht had, sneed en
naaide zijl des avonds nieuw hemdekens
voor do kinderen. Maar daar was altijd
één bij, dat op niemands schouders of
onder niemands oksels moest gepast wor
den.
Voor wie is dat moeder? vroeg hot
oudste meisje.
Voor een kindje dat geen moeder
meer heelt!
Haar oudste jongen was op een Zondag
achternoen, na. hot Lof, naast haar ko
men ziftten onder den grooten, noteboofn,
als zij in Averbode's Weekblad a,an 't
lezen was. Hij! zag er verlogen .uit,
draaide aan de punten van zijn blonden
knevel en zei
Warm vandaag, moedert
Moeder keek naar hem, over het pa
pier weg:
Jan, jongen, daar hapert iets? Wat
is het kind?
En Jan zei iets over Mieken van den.
wagenmaker, hij| wist zielf niet wat. Moe
der begreep't was daarom dat Mieken
altijd zoo bloosde, als zij haar tegen
kwam'.
En al meteens zag zij, wat zij tot aan
toe nooit gezien had: dat Jan een groatci
jongen was van vier en twintig, jaar,
geen Kind meei^ en aan trouwen, mocht
denken I En weggaan van moeder met
een vreemid meisje.
En z.e pakte den tip van haren blauw'en
voorschoot en hield hem onder haar oog:
en opeens begon z!o te snikken, te snik
ken, dat ze mot twee handen haren voor
schoot voor haai' gezicht moest leggen.
Dat was den eersten keer van haar
leven, maar het deed toch zoo" zeer aan
haar hart.
Kin,dj doe het maar, zlgi zei, want
't is de wil van God!
Maar nog; acht keeren naderhand heelt
zij zoo'n Zeer gehad aan het hart,
„Onze Dode". Th., v. Tichelen.
„Sahib" Zeide hij .„ofwel ik word onge-
hangen, jj.fw.elik zal morgen weer hij mijn
broeders zijn. Fardag insch Allan, mor
gen, Zoo) Allah wil."
i Ik verz'ocht d,en .politieagenten den mip.n
toch wat menschelijker te behandelen;
'men kon, hem toch wel op een d«er paar-
dten hinden, of tenminste wat langzamer
rijden.
Ofschoon ik heel goedl Perzisch kan
spreken, witdie mij toch het wo;ord ïnen-
schielijk maar niet invallen, tevergeefs
zocht ik,,er naar, ho,o i'k. me ook inspande,
daarom zei, ik het in mijn eigen laai. Do
politieagenten lachten er mee en zelden
■spottend): „Deze hondenjongen op, het
paard neinen, nooit 1"
li Toen begreep ik, dat liet woord men-
schelijkheid in de .Perzische taal niet be
staat en reedi lang.za.am met de beide
politieagenten mee, heel langzaam, opdat
zij ,ook .wat zouden inhouden, zioodat da
/rooiver oqfc wat langzamer zou kunnen
loopen en zijn ontzettende kwelLng wat
verlicht werd'.
Ik zieii tot de gendarmen, dat itc in de
herberg hier aan de nfweg .wilde over
nachten en zij gaven te kennen dat ooit Zij
dit van plan waren.
Dat isi dus uw laatste nacht, arme Pe-
tasecht, en morgen wordt .ge opgehangen,
eenvoudig opgehangen en er is geen rech
ter, die u in verhoor neemt, gqen verdedi
ger die voor u pleit. Ge zijt een roover en
dat is voldoende voor den hakim; hij zftl
je laten ophangen. Voor u bestaat er g'een.
paragraaf 51 .om uw armzalig loven te
j'cd'den. Ja, waart ge in Europa eu go
anlwooidttet de rechter: „Sahibs.,morren
ziooi God' wil, word ik opgehangen, of ia
zal' weer bij, mjijn broeders zijn" en gij
ZiOidet dat dan n,og. in uw welluidende
taai lachend, zooals g,e nn lacht: „Fardajj
ipsch Allh, morgen, zoo God wil" dan
zou men u voor ontoerekenbaar verklaren
omdat gij lacht, als men u zegt. dat jgjij!
sterven moet, juist oimdat gij, lachend den
dood wilt ingaan, in plaats van u da
haren uit te trekken, en .God en dei
inenschheid te vervloeken.
Zoo echter wordt gij opgehangen, g!ij
zijl een van, die 'kleine onnoozele dieven.,
die men in.Perz'ië ophangt an, de grooto
te laten loopen. Had je nu nog maar en-
Influenza, Griep Ha bietten
Koorts nneumaiieK Wettig beschermd tegen Vervalschingen
Hoofdpijn en Kiespijn Prijs 40 en 75 ct. Bij Apoth" en Drogisten
De lachende dood
door G.. Miunm.
Pcrziël Zand, zand en nog eens. zandt
En daarboven koepelt zich een strakke
heider e hemel. De hitte is zoo onverdra-
gelijk dati men haast alle gevoel verliest.
Langzaam, sukkel ik voort, op een knol
diic ik voor 12 Toman, ongeveer 60 gulden
in Kirman gekocht lieb en die nu, even
stijf en hongerig is als de oude Pers, die
hem mijhleverde.
Wendt men. dan den blik naar rechts,
dlau z;iet men niets aan ee.n eindelooize
vlakte; een woestijn waarvan de grenzen
niet te zlien jjn, een zandzee met giooiM
en kleinere heuvels en dalen. Da,t is de
beruchte woestijn van „Lot".
Links e.en klein half .uitgedroogd li-
viertje, aan beide zijden door ,een rand
groen omzoomd, hier en daar hoornen,
waarop ons, vermoeid oog behaaglijk kan
.rusten, na het voortdurend trillen der
hitte boven de onoindigneid der woestijn
te hebben aanschouwd.
i Zoo sjokken wiji.voort, ik en mijn knol
bedde verzonken in gedachten, die lang
zamerhand overgaan in droomerjj'eu.
mensch en dier.
Ik droom zooals altijd bij dergelijke
tochten over koele winden uit hat vader
land van, donder en bliksem en verkwik-
•eknden regen, van een verfrisschand bad
in oen breede rivier. Ach, en nog1 „zoo-
voel meer.
Mijn paard schrikt.
Plotseling ben ik heelemaai wakker,
en zoo frisch als had. ik werkelijk een bad
genomen. Men moet voor,durend waak
zaam zijn, wil men niet door het gevaar
overromepld woruen. Hallo, wat is er,
Perzisch paard zonder naamil? Waarom
jien ie zoo onrustig? Ik begrijp je niel,
we kennen elkaar zoo weinig. Je rukt en
trekt, alia, daar achter ons komen twee
ruiters aangerend... Hoovers?
Er zijn er hier in de buurt heel veel,
dat weet ik. Revolver voor den dag, liet
zekere voor het onzekere nemen. Maar
liet zjjn slechts politic-agenten van da
Perzische .veldgendarmerie. Maar. „wat
sleepen z,e in hun mdden mee? Is nel
-wui hond? Neen, nu zie ik het duidelijk
het is een, mensch, dus nog minder
dan eeni hond, want in Perzië wordt een-
dier honger geschat dan een mensch.
De .politieagenten, hadden den armen
«trommel tusschen hunne paarden vastge
bonden en de man moest het met loopen
itjjhouden, wilde hij, tenminste niet meege
sleept worden, wat nu reeds half eu half
het gevat was.
Al heel .spoedig hadden zij mjj! ingehaald
<en wij groetten elkander volgens Mohamj
tuedaansche gewoonte. Ik vroeg nun van
waar, zij[ kwamen en waarheen ziij gingen
en zij vertelden mij, dat zij naar Jesd wil
den ,om dezen man, dezen Pelasecht (hon
denjongen) aan den Gouverneur over io
leveren. Hiji was een roover en had met
zijn bende eenige dagen geloden eon ka
ravaan overvallen en uitgeplunderd. Teen
bjj in het dorp gekomen was om brood, en
vlcesch te kooepn weid hij gevangen
genomen.
Terwijl de politieagenten ulo dit vertel
den nam! ik den roover e£ps nauwkeurig
op. Hiji was groot en krachtig, een welge
bouwde knappe m|an.
Het is toch eigenlijk jammer, dacht i.c
bij mezelf en ik -sprak jot hem een paar
woorden van, deelneming. Hij .lachte ech
ter, zjjn geheele gericht lachte, waarbij1
zijn schitterende tanden zichtbaar werden,
'kele toman, om je v'rij le koopen, ja. dan I
Maar gijl ziijt arm, ge hebt niemand voor
wion uw leven zooveel waarde heeft, om,
het voor wat ellendig geld te redden.
Plotseling staat de vreemde stoet stil.
D.e gendarmen stijgen van hunne paarden
maken den roover los en allen knielen, op
den grond. Allah's uur is gekomen, het
gezicht gericht naar Mekka, de heilige
stad van Arable, bidden zij. Met het een
tonig gemurmel klinkt telkens met verhef
fing yati stem: „AU ham de Allah, ge
prezen zij, Allah I"
liet gebed is geëindigd, de mannen
staan op, binden den roover weer vast,
vervloeken ham, beschimpen hem, sla,an
hem met do zweep, omdat hij niet snot'
genoeg volgen kan. Zij, beginnen te dra
ven om; maar heel spoedig in de hui to
kamen, waar zij, huu opium kunnen, schui
ven.
Er zjjn slechts twee dingen die deze
mensehen vereenigen, twee dingen waarin
zij ïnenschelijk voelen en dennen, dat ,is
het gebed en (le opium'. De herberg is, be
reikt, De waard, een nian met nauwe
lijks eenige lompen om zijn lichaam
brengt direct na aankomst thee en Je
opium-pijpen.
Dan gaan de beide gendarmen, -ie ban
diet en de waard met gekruiste boenen op
een vuil tapijt zitten, slurpen huu tl.ee,
ieder roozt een opium-pijp: ,e,n vertellen
ondertusshcen allerlei sprookjes. Ecnte
sprookjes van prinsen en prinsessen, va.n
goede en slechte mensehen, van legen
darische Perzische helden. De band ie
die weet, dat hij. zoo AIJ.ni wil, morren
opgehangen word't, is juist aan de beurt
om een sprookje te gaan ver.elien. Zijn
gezicht straalt merkbaar, nij lacht voort
durend, voortdurend.
Ik heb neel den tijd door geen enkelen
bedi'oefuen trek op zijn gezicht kunnen
ontdekken. Is dat alles oomsdie of gelooft
hij niet, dat nij opgehangen zal -worden,
schikt nij zich zoo lachend in net onver
mijdelijke, omdat Allah liet wil? Het moet
wel zoo, zijn.
Volgens onze begrippen is dat iets wat
bijna .onbestaanbaar is; Wij. kunnen, ons
zoo'n toestand niet indenkend Wat een on
eindig diepo wijsncbl ligt er in deze ge
dachte van onveranderlijkheid!
Wat een wonderbare harmonie tusschen
mensch en God! Dat is het gevolg van een
teer, d.e reeds honderden jaren Les aal
en die 'llen Mohammedaan met lacnen-i
gezicht zijn noodlot leert dragen 1
lk kijk den bandiet oplettend aan, ter
wijl hiji zijn sprookje vertelt, langzamer
hand verliest zijn s eml 'h,aav helderheid,
rij. gaat over in oen zacht, haast onver
staanbaar gerommel; tenslotte zwijgt hjj,.
Do opium) heeft hij allen haar werk ge
daan.
Eenige uren, later ontwaken zij uit hun
roes en eten dan wat brood en drinken
hurnem-etk. Nu de roes voorbij is denken
de agenten er weer aan, dat zij een misda
diger te bewaken hebban.
Zij hinden don bandiet handen eu voe
ten samen en gooien hein in oen 11ook van
do hut. Dan gaan zij op het vuile tapijt,
dat 'krioelt van ongedierte, liggen slapen.
Voorzichtig sluip ik naar d'?n handiét,
„Ik zal je boeien lossnijden, arme Pela
secht, en dan kun je vluchten".
Hij lacht. „Fanib", zegt hij, „dat kom't
niet overeen met d'en wil van Allah, wam
Allah is .rechtvaardig. Allah weet, dat ik
direct door de gendarmen op hun snelle
MIE
PHILIPS ARGEMTA
paaiden ingehaakt zou worden, wanneer
ik het zou wag.cn te .vluchten over den
grooien weg en zij zouden mij' pijnigen en
dic-od ranselen, wanneer ik echter do
woestijn invlucht' dun mo -I ik sterven van
dorst. Weiot gij wat het zlaggen wil Sahib,
van dorst om; te 'komen en aoor de gieren
verslonden te worden? Neen, neen Sahib,
Allah is wijs en goed. Allah,zal miij. zoo'n
gruwe-lijken dool niet laten sterven. Alt
luim de Allah, geprezlen zijlABah. want .r.ij
bereidt mij een gr-ooï.a vreugde. Hij gluiu
mij een aangenomen dood!,,
„Ik heb veel van u, geleerd,, bandiet
uit de. hut langs den weg naar Jesd'. Gij
gevoeld et in de laatste uren van je be
staan nog een oneindige vreugde omdat
Allah de laatste oogenb'.'i'kten vian je leven
nog ,oo aangi n,aam, maakte.'1
lOch. leerden de mensehen. toch. eens
om in alle moeilijke en. onaangename om
standigheden in' het leven noe' een, klein
lichtpuntje to ontdekkendan werd allo
leed in de wereld met blijheid gedragen.
MtJL.O.WIJSHErD.
„Op het kalenderblaadje van vandaag
staat: Vicloor lluigo, 18021852".
„Dat zullen wel zijn telefoonnummers
zij-n".
DE ACTIEVE, VERZEKERAAR.
„Mijnheer... (fluisterend), 't Is hoog
lijd, dat u z:ch leap*. ongevallen ver
zekert."
„Hoe dal. 2:00?"
zit op den hoed van den kampioen,
bokser."
DE INSCHIKKELIJK Ei VADER.
Maar lieve kind, moet je nu, huilen
omdat io (en huwelijk wordt gevraagd?
Nee, Papaatje, maar ik vind het
z.on verschrikkelijk om' van Ma, wee te
moeten.
Goed, mijd kind, gocjd, mijn kind
neem Z'e dan meet
'T SPREEKUUR VAN DEN DOKTER.
De directeur van het vlooientheater:
„Hier zijn mijn discipelen. Zoudt u ze
willen inenten tegen diphtheritis
DE GELUKKIGE BIJKOMSTIGHEID.
„De moeder zingt sopraan, de oudste
zoon tenor, de vader is pianist, de jongste
zoon componeert de liederen. Wat denzt
u van zoo'n mluzikale familie?"
„Dat 't maar gelukkig is, dat de groot
papa en grootmama, Le oud z'ullen zijn, om
03 te tredenl'-
HET BIJZONDERE.
Uit, de Noderlanidsche taalles bij de be.
handeling van ScLaepm'an's: „De Val van
Constantinopel"
Leeraai'„Wat is er voor bijzonders
bij den eersten versregel„Leen mij uw
harp, o zanger van Ferraren."
Leerling„Je kan zien, dat 't een echte
dichter is; hij begint al met leenen."-
VERSPROKEN.
Een jonge man kwam op ,een pa.rtijrie
jen begaf zich regelrecht naar oe gast
vrouw.
„Wat vindi ik dat aardig van u, dat u
gekomlen is", zei ze hartelijk. „Maar waar
is uw broer?''
„O, onze zakien zijn zoo aruk, dat
maar één van ons weg kon. Toen heb.
l.en wie er om gedobbeld,"
„En?"
„Ach", antwoordde het jonge mensch
verstrooid, „ia verloor natuurlijk".
HET PRIMA RENRAARÜ.
,,'t I9 werkelijk een volbloed, hij ver
slindt do afstanden".
„Ja, 'I, is hem a.an le zien, dat hiji
njet veel anders te eten Krijgt".
DE MAAGLIJDER.
„U wenscht geen taprt voor dessert,
;tn|ij'nheer ?'-! f l f t
„Neen, dat ligt we te zwaar op mijn
mhiag. Breng me liever een kilo dpuji
ven, twee kilo appelen en een mand e
■peitziiken." r
RILLAND BATH. Huw.-aiang.2g, Pie-
ter Breure, 22 j. jm'. te Monster jen Mag-
da.lena Ellisalbeth Vreeke, 24 j. jd.
Gelhoren: .21, Ma.rinus Adriaan, z. v.
Boudewijn Bouterse en Marina Schrijver;
21, Ca.tharina. Adriana, d. v. Johannes
■Kal© ,en Isabella wan der Velden.
Overleden:. 6, Johanna 8e Kok, 75 j.,
weduwe v,a.n Cornelis Oostdijk.
VVOLPHAARTISDIJK. Géboren8, Jian
Mjarinus, Z.v. J,an Johannis Meijaard en
Doortje Verln'eulen; 17, HeJJema, Mach-elina
Adriana, d. v. Adriaan. Slabbekoorn en
Adriana Geertruida Tolhoek.
's-IIEER.ABTSKERKE. GeborenSara
Preternella, d. v. Foort Minnaard en Jan
na Lokerse.
ÏIOEDEKENSKERKE. Geboren: 9,
Andrinja,, d. v. Corneiis de Bjaxt en Johan
na, Melio; 17, Cornelis, z.v. Dignus Be-
nedictus v,a,n Kruijssen en Corneilia Bpon-
man-
Overleden: 24, Cornelis vjapm Kruijssen,
duid' 7 )d(aigen. 1
Gehuwd: 11, Cornelis de Roo, 21 3.,
l,a,nd.bouwiersknecht ta Ka(p;allo een Jan
netje Jeronimus, 2'2 j., zonder beroep
te Hoe'dekenskerke
KAPELLE. Geboren: 6, Jan Jacob,
z.v. J. 'L. v,an Wülegen en E- Kor-
stanje, 10, Cornelis, z.v. J. Verhagen, en
J. Karman; 28, Adriaan, z'.v. Huhrecht
(Juinten en Pieternölla, Kllap,
Overlijden: 29, J. E|. iWl Vphr, 9Q' j,
weduwe van H. A. Mol.
-f, i Bureaux vail Redactis 0
8 Telefoon Interlocaal N'
p I Bijkantoor MlDDELBl
gSs?STE waarde
voor Insulinde.
Albert Thomas, do man,
zwaait aan het Internati
bureau, heeft een bezoej
onze .iotoniën. Niet om
epn in poiitieze pn almi
blemen, doch 0111 zijn crj
doen gaan over de arbein
Indië. En ook hij js one
gekomen door het werk v
een koloniale mogendheic
Oosten. Ongetwijfeld z,al z;
name omtrent do arbeidst
groote beteekenis blijken.
Er is waarschijnlijk gea
loniaal gebed, boeiender
verschillende wij,ze de b
wekt dan het eiland Jav
bezoeker, de Britsche on,d«
Koloniën, Ormsby Gore.
rapport Uen Nederlanders
melhoaen van vvetenscha,p
ring der cultures, welke
intensieve mate toeapssin
Na een grondig historp
gisch overzicht te hebbe
Java's woraingsgeschiede
Ormsby Gore een met ui
Uerheden toegelicht# opso
zaken, aie hem het meest
fen. Terwijl in Java
acres één acre is ruil
met rijst worden bebouwi
ductie opleveren van bijn
ton, behraagt de productie
Indië uit de 81 mjltioen
rijstbouw bestemd zijn, v|
3,1 millioen ton, zöodat i
djetie per acre meer dan d
is.
Door het werk, verricht 1
proefstation te.Pasoeroean
zeer getroffen. Dit wordt
streerd door de volgende
middelde suikerproductie
vijfjarige periode van a
pikols per bouw 1 pil]
Kg., 1 bouw ruim 0,7 H. M
'70, na de invoering va
sche cultuur, bedroeg Jit
per bouw. Het steeg in
100 pikols, in 1920 tot 120
tot 132, terwijl het voo
minstens 150 pikots jaer 1
schal. Dez'e merkwaardige,
maakt Java tot den hoogl
dicent per acre ter wereld.
Ook het sucecs van de k
naar Mr. Ormsby Gore
uitsl'uitend te danken aan
wetenschappelijke methode
Omtrent het doorvoeren
methodes in den landhou
nister nog„De groote or
den inl'andschen landbouw
jaren in Java is voor een
bet gevolg van dje doeliri
satie van het landbouwku
op het eiland. Hoe berid
taak de hoogere staf van
departement ook is, het tl
toch niet mogelijk zij'1 d|
■woonten van den gewon I
boer te beïnvloeden, tenl
departement v,an Landbouil
tement van Onderw.ijs ziel
nen verzekeren van eenl
oefende inheemschen oini ,1
een uitgebreide landbouw I
weinig betera voorbeelden,I
des, volgens welke Zulks il
reikt, dan die in Java toepl
Ook het irrigatiewerk h,
derende beiangstellingI
de ingewikkeldheid van hel
is misschien, het merkwaail
Java. Van het totaal d<|
gebieden wordt thans 27.pi
permanente wetensahaipp,
ken, terwijl de plannen zj,a
hier nog een verdere 1
te voegen. Een van de nil
door A. FlELD.j
i (Nadruk Varbod!
57)
„Dit lijkt wel een filmii
de verpleger uit. „Dus d
u was comiedie. Een beide,
tuin kunnen verdienen, als,
na kon doen. Ik! heb hie
■narigheid meegemaakt, n
kerm! daar werd ik kt
wat beteekenit dit alles!?"-
„Het gaat over een mar
leden Donderdagavond, d
ibnnen gebracht werd. Hi
geweest zijn", legde Poin
hij zijn notitieboek te voo
benevens een bankbiljet
„Weet je iet,s omtrent zoo
..„Ls dat een bladwijzer?'1
zijn oogen begeerig gericht
jet.
„Het is de betooning v<
jongen", verzekerde Poin
hier op een av-ona een
bracht?"
"Ik w«®t wel, dat er e'
maar dat is dan
