1 ZATERDAG 28 DECEMBER 1929 NIEUWE ZEEUWSCHE COURANT f IN HET KRAAIENNEST Apologetische Vragenbus Boek en Blad ALLERLEI j GEKKE GESPREKKEN j 't 'n Succes' imiet bij'smlaak j e. Minister Rieij|m>er is een der katholieks Excellenties die de vuurdoop van het be- grontingswerk in de Tweede Kamer, schifc- i terend doorstaan hebben. Hoezeer dit ons ook verheugd, toeh was er één succesje bij, dat wo haml niet gunden, n.L de aan- neiming bij1 de Staatsanijnbegrooting vlaju hat voorstel qmi de Staatsmïj'nnién voor honderdiduizenid(_ gulden te late® deel®e|m!ein in een nieuw© tricotagei'abriek te Tr,ad- beek. iW© hebben onze oogen eens eye® uitga- wreven, toen we de mpietfevem daairvoor lazen en kunnen nog steeds niat begrijpen, dat de Katholieke Kaderleden djaiar en bloo v'óór site(m|cllen, met het gevplg dat do post er dloor kwam- In de toelichting op dit voorstel heette het ,da.t de nieuw© labriek een nitkomot was voor d'e meisjes uit d© m'ijpwerkers- gezinnen, daar die meisjes nu in het ïuïjhr gebied geen werk kunnen vin,den, wat tot oorzaak baedat, dlat de mijnwerkers dio streek verlate® ouil .elders gunstiger gele,- genheden op te zoeken, i Heit zal' w.el aan ons Higgon: maar we slaan deze imbetiervem niet hopg a®® op hun waarheidskarnait. Wianm'aer de loon©® behoorlijk zij® en dat mag toch niet adders bijl een Staats bedrijf z!ziullen er heusch weinig ouders zu'n, die het wisse boven het onwisse, kiezen. Hét gebrek aan werkgelegenheid wekt ook tw.ijfeltjes, daar wc nooit hooide,tl aat de dienstbbdiemnooid niet Vio,or de Mijn streek gold; doch het jneest stuit het ons tegen de horst, dat er zoo, licht over gedacht wordt opn de uitkomst voor id® meisjes gesteld dan, dat er werkelijk behoefte aan uitkoimist is gezocht wordt iu het oprichten van fabrieken voor onleis- jes-werkkrachten. Enkele sporadische uit zonderingen daargelaten, is hot fabrieks werk een vloek voor de meisjes. Wie dia Verruwende invloed vlan de fabriek o.p deze schepsels haefit gezien, zal dien nooit |m,eer Vergeten. Hot gev,aar voor djano zielen is zóó groot, dlat het alleen in de allergunstigste oMstandigheden gekeerd kan wnrd'en; en die gunstige omstandig heden bestaan zoogoed als zeker niet in da Mijnstreek jmet haar internationale bevolking. Nogmaalsheit is oins een raadsel, dat minister Eeijpnier dit Voorstel verdiedigclje en dat da onzen allen pvertuigd hvapen dat overheids-beimpeiïng in deze® vonn daar gewenscht was. UITKIJK'. hij geluid v'an voetstap|p|eu op de trap niet ya® één persoon, imaar van meer dere. Reeds treden zij' de armelijke ka mer ld es heiligen binnen. Het is Levi, de pandbewaarder, zorgvuldig draagt hij1..iets bij zich. i Tegelijk wet hew komen zijn vrouw, met 'de jeugdige Sara en d'e beide klein tjes binnen, ®|Uen in fleestklieedieren. Eiji knielen voor den bisschop neder en terwijl Levi het kistje miet heit pal lium' in diens handen legt, spreekt liij'. Doorluchtigste heer "Bisschop, ziehier het heilige kleedingstuk, neem1 het van Wij' als Kerstgeschenk tegelijk met de schuld die er op rust, en imiaak mijl ge lukkig daarmee. Ik weet, wat van het geld geworden is, ja„ d'at moet wel de ware Hief de het ware geloof zijn, dat iamiapd zoo tmaakt. Elu.... de H. Petrus heeft wijl en Mijn huis gezegend' niet (met geld' of' goéd, wianr met. iets beiters. Sieaert drie weken bidden wij' owl verlich ting en geen oogenWik la®t ons de ge dachte rust of duur, dat de Messias reeds verschenen is. Mijn vrouw, wijn kleinen, wijl allien hebben dagelijks weer in Chris tus geloofd. En nu is het Kerstnacht en ajUe goed® imlenscken verheugen zich. O, voer ons ook tot 'de kribbe, opd'at wij Hem1 aanbidden in wien wij 'reeds (geloo- ven Jezus Christus, den Zoon van ,d'e Maagd^ Maria. I f i i En (dien nacht vierde de liefde van Christus wederom) een harer schoone, doch verborgen triomfen. I Vragen worden ingewacht bij do redactie. Vraags Christus heeft gezegd: „Midi rijfc is niat v'an leze wereld". Dlaari.ni ligt ook opgesloten dat Hij geen wereldkijk ikoninfcrij'k wilde .slichten. Toch heeft da plaatsvervanger van Christus op aarde wereldsche Macht en is vorst over de K,erke|i|ki Slaat. Ik geloof wel dat de re den hiervan is een volkornjen onafhanke;- lijk'hedd van eenig, wereldlijk' vorst of regeering. Dus een soort bescheiniijl.ng. Maar taiiji dunkt een dusdanige b eschar! imjiing heeft de Paus niet n.ooid,ig, w,a;nt hoeft Christus niet verklaard „Ik zal miet u zijn tot het einde der wereld". Wij.' kunnen Hem' dus het waken over Zijn, Kerk gerust toevertrouwen. A n t w.Eerst was u op den goeden wegi. maar in de laatste zinnen slaat u.op hol. U zuil mjisschien wel eens va,n de „strijdende Kerk" gehoord hebben. Jlezo heimmfng moest u ^gel'eerdi hebben, dal heit niet de taak van ons is oiml mol de handen in de school op pen wonder te wachten. De koers van den k'alholiekj ligt tusschen de (uitersten: wanhoop en vermetel vertrouwen vrij scherp .afgebai kend. ,Bid en werk, waarde vriend, is ons parool. Zeker God heeft ons niet noodig, maar wij moeten er oan eer in, stollen zijn dienstknechten te zijn. Vraag: Ik ben in het bezit van een Fransch kerkboek, goedgekeurd loor kar dinaal Giraud. Tot mijn verwondering! zag, i,k daarin ,,6 geboden der II, Kerk" in plaats van 5, zooals mij, altijd ge leerd is. Bovendien is de volgorde ©enigs zins anders als hij ons, wat mij echter van geen belang lijllct. Nu zie ik wel, dat 5 en 6 samen ons 3e gebqd ujtma, ken, miaar het neemt niet weg dal in1 Frankrijk blijkbaar gesproken wordt oveg G geboden. Het is dus daar niet zooals bij ons. Kunt mliji daar een verklaring van geven? Bovendien vestig ik uw aan. dacht op „Nile Saniedi imiêtmem'ant". Is in Frankrijk behalve de Vrijdag ook Idq Zaterdag een wekelijlksehe vastendag? A n t w.Wij kennen het door u be doelde boekje waar de geboden der Kerk herijimrd in staan. U heelt eeini dichterlijke vrijheid voor een gebc/l aangekeken, pa anders niet. Daar het boekske van 't jaar nul' is, staat de Zaterdag nog als vastendag aangeschrevend'at Was vroe ger hier ootk zoo. Vraag: .Wordt in den gewonen regel ook dispensatie tot trouwen gegeven, wan neer een van de grootouders van de pene partij' broer of zuster is v'an eein van de overgrootouders van de andere pamtiji? A n t w.Die partijen kunnen, gerust met elkaar trouwen en hébben heelewlaal geen dispensatie noodig. Imlmlers volgens uw opzet is de overgrootvader (derd|é graad) vlan de een© partij de betovergroot vader (vierde graad) v'an die andere pamtij. Omidat mien bijl het aangaan vlan een. hu welijk den v.erst©.n graad nemen im'ag, waarin een der bleide partijen van een gemeenschappielijken stamlvlader afstaan, bestaan r.'ioe partijen elkaar in den vier den graad -an de andere partij. Eiu omi dat 'ie, Kerk huwelijken tot, en met den deaden graal verbiedt (dito bijvooirb, als beider grootouders broer1 of zuster zoudem zijin), kunnen bedoelde jongelui gerust Wiet elkaar trou,wen. 1 raag. Ik hen later katholiek ge worden. Nu zou ik wel graag eens willen weten, of ik H.H. Missen kan laten lezen voor mij® protestantsche ziusje, die over leden is. A n t w.Zeker kan dat, want de H. Mis mag worden opgedragen voor allo overledenen. Zou dus de ziel van ;u|w zusje nog in. licit vagevuur zijjn, dan zal liet H. Misoffer haar ten goede ko|m«n e.n haai spoedig den toegang des hepwls onti sluiten. Is ze gedoopt ien heel jong geslpr- ven, beneden de jaren des ondlersclieids, dan is z© natuurlijk allang 'n emgel bij God. Vraag: W,at beteek«nen die diereiH- koppoin bij de Evangelisten A n t w.Die zijn een beeld vian hat begin vlan ieders Evangelie. De arend bij tien H. Joannes verbeeldt de hooge vlucht, die hij. reeds aanstonds neem! In het be: gin was he,t Woord. Bij1 den H. Lucas slaat va,ali een runderkop', o|m|d|a,t hij zijn evangelieverhaal! .opent met het offer van den priester Zaohariias, eni omidat bij, im onderdeel,en den offerfpiod des Hiqeron ;bie)- sthrijfl. De. H. Marcus vlangt aan |miet het leven va-n den H, Joanmes den Dooperj ,.de stamt des ïwipenden, in dje Woiestijhl". Daarom' sta,at bijt hepil v|a|ak do kop van een leeuw, die imlmers in de woestijn leeft. De H. Mattheus wordit afgebeeld met een gevleugeld' menscbenhoofd bij' zich, ow|dat hij zijn «vieuigeli© begint met de imie.nschelijke afstaimtamgslijst vlan Christus. Owcn Ruiter „Gouden Regen''. Uitgaaf' Ned. Boekhuis Tilburg, (Ing. f 1.50; geb. 2.25). Dez'e rowlan bevat een stuk historie uit het begin der Engelsche kolonisatie op Noord-B,orneo. Jeludin is de verper soonlijking vian die trotoche Maleische prinsen, die een hopeloozen strijd aan bonden tegen den wassend,ai Vlood dér beschaving. Glorievol ga,at hij: ten onder en de oude beschaving wiet hem. Het is een mooi uitgebeeld en goed volgehouden ka rakter. Majoor Rutter kent Borneo,! Hij bezit niet alleen een sterk' psycho logisch doorzicht, doch ook dien weerge- loozen humor, die de beste bladzijden van Jeroimie waard is. Het is een tnlooi boek, en ook zondfer liodesavojrtureiL spannend van 't begin tot 't einde. Boeiend' zijln hier beschreviein, die held'endladen vian stille plichtsbetrach ting, v|a,n jnjoed', beleid' en trouw, die) de Hollaindsche jeugd' in de beschrijvingen v.an de Nederkwdseho Oost in den regpl onthouden worden. Hier is dan een schitterend' voorbpieljd' van wat literatuur over de koloniën zijn kan. I Hulbert Fooluer. „Twee ineu- scheu op, den weg". Uitgave Ned. Boekhuis. (Ing. fl.40; ge bonden f 1.90). Deze spannende roimian van Hulbert Footner behoort tot hek' bekende v'eel gelezene genre, d:lt verhaalt van het ge heimzinnige Noord-Westen, in Ajmlerika. Een journalist, die vbor ztjh blad' een excursie m|a,aht naar de Uitgestrekte en half onbekende vlakten, ontimpet in de plaats van vertrek een jo,ngeda|mle, die een imlysterieuse en gevaarlijk zending te vervullen heef't en hcimi oimi hujCp! en bescherming vraagt. Haar charmé heef't hem spoedig yerteederd' en hfjT waakt over haar dag en nacht. E|en innigei liefde bloeit op tusschen hen, tn|a,ar d'e taak viap het an'eisje sta,at de vervulling dier liefdie in id en weg. Niet allleen haar tank echt er, ook onvermioede en vreeselijko gevlaren. In groote spanning volgt de lezer de avonturen, do strijd tegen haat, nijd' en yrrraad. En tot de laatste bladzijde wordit de belangstelling vastgehouden voor een syimipiathiek miensehen|p|aiar en zïjin tra- 'gische imja,ar ook verheugende lotgeval len, die telkens weer ©eu verrassendfe wending geven nan hot belangwekkend verhaal. Om het gegeven, hoe kirsch ook uitgewerkt, voor volwassenen. II. v. Bcrkcl „Liesbelh v. Dcyl" Uitgave als bovenging. ïl 1.90 geh. f2.75. Ee.n aardig boek Unlet lieve nfensehen, Wia,artusschen Liesbeth, pas van kostschool thuis, zich beweegt oiml iajs een zonr netje overal vreugde te bremgón «niet hare edele blïjtaoedigheid. Al pi,ag het werk vian deze jonge schrijfster hier en daar nog w,ait vluchtig .genoemd worden, ze geeft blijk van een goeden kijk opi de ziel van een volwassen imteisje, uit ge- loovig Protestantsche kringen. Dit geloovig Protestantsoh miilllieu, waarin de geheele roiman spieelt, doet in dezen hyper-lmodernen tijd -aangenaam' (aan. Op prettige wijlze, weet de tallent-1 volle schrijfster dusdanig te boeien, dat 'mie-n gaarne het boek in ééns uit leest, oml het d^n neer te leggen m'ef da hart grondige verzuchting „Zulke hoeken Moesten er nieer geschreven worden Anny Huismans „DroomJevenlje" Uitgave als boven. (Ing. f'2,25; geb. f3,25). Er gaat een eenzaimie, sombere wande laar door den nacht dp doiojdl! en Ipllaiatst een sterfbed naast een wieg: kleine Bnrlje, die blij' z'ij'n kolmtet in, dezte wereld, zijn moeder het leven kost. ,W,a,t nu Daar is grootmoeder, die piet den last vlan baar oude Imloeitevojle jaren, toch .gaarne in haar huisje 'n ,p(lja|aitsje rni'mlt voor lileine B,artje. Daar is B-artjes vader, die spoedig weer een vrouw zoekt: vp,orzichzélfvoor zijn kinderen?. T i Daar is de gestorven im|oedér, die in Bartje leven blijft. Maar voorat is daar kleine B.artje, het drooiinlertjo. Bhr'tje, die de diadien heheerscht van de drie groote uiienschen: grootmoeder niet den nood' en de eenzaamheid van haar oud'e dagen; vlader, Met den strijd zijner hartstochten vrouw Rikpi mlet de moeilijkheden van haar tweede-:mtoeder-zijh. Hartjes droojmleventje. 't Mapkt ons stil. I I Ghr. Hangen „Dc zeven raadsels". (Uitgaye als hoven. (Ing. fO.gO; geb. f 1,30). .Tuderda,ad koimit Dick Kenton, de hoofd persoon in dez'en roim(ap voor raadsels te staan. j i In Indië en ook (a|ter in Londen, wordt hij hardnekkig achtervolgd door een ge heimzinnig persoon, dien Kenton niet na der kan aanduiden dan ,.,dc Man met 't lidteeken.''5 'n Jongedapile, opi wie hijl verliefd raakt cn dio zijln. liefde blijkbaar beantwoordt, is in haar houding niet minder ond[oior- ^grondeOljk. Er wordt bijl lietn) ingdbroken, doch niets gestolen. Zijn duistere vijiapden staan ham, naar 't leven en als hijf inderdïijaid! in levensgevaar verkeert, z'ij'n z'ij, 't, die lieini 't leven redden. Ilïjl wordt in hinder lagen gelokt, doch weer tijdig gewaar schuwd. Dit zijn slechts enkele van d'e raad sels,, waar,op Kenton en z'n vriend 'n ant woord Impeten vinden, echter zonder resul taat. Een goed geconstrueerde r,o|m|an, di© boeit tot de 'laatste bladzijde. De ont- knooping is even verrassend verrassend ais logisch een dér goede eigenschappen van lfaugen's roimians en de nobele liefde van "twee jonge imienschen Zege viert tenslotte nfl) veel wederwaardig heden. i Chr. Hapgcn. *Dc reis naar planeet „Ken". Ned. Bockh. £Ing. 'fO,75; geh. f' 1,25). In de Europoesche pers hééft HaiUgen met di'zen rotn[a|ii, ongetwijfeld z'n beste Werk, sterk de aandacht getrokken en her haalde (mlalen werd het hoek geroemd als „beter dan Jules Verne en Wé'Us." Ten opzichto van .Jules Verne zOujden we kunnen z'eggen, da,t Hangen begon nen is, daiar waar Juiles Verne eindigde, d.w.z. da|t diezie roimian meer ingesteld is opi d-e jongste uitvindingen. Dick Wayne, _de beroemide ciorresppn- dent van de „Daily Mail" ont|mloet o-pl zfn zwerftochten over de wereld' o|m) kotpy oen vriend, die ham) belooft deelgenoot te zullen (mlaken van het allergrootste aller avonturen. Zijl begeven zich opi reis imlet het Meest imodern-geconstrueerde j,a|óht naar een ver laten eiland, waar een vertegenwoordiger der Kenmensehen Met z'n vliegtuig is geda,ald. Eii de Kenimienschen zijh ons duizend jaren vóór in beschaving, in kennis en wetenschap getuige dit vlieg tuig, w.aarmfede van de eene planeet naar de andere gevlogen kan worden. De rakettenmiotor is opi Ken reeds eeuwen in gebruik, omtrent etectriciteit! bestaan er geen geheilmien meer, raflio, werd er reeds algfimleen tonegepast; toen Europia zich verbaasde over de ontdekking van het buskruit. En Ha.ugen weet de practische toepas sing van deze op de Keu reeds oude uitvindingen en ontdekkingen zo,o „we tenschappelijk" te verklaren, dat we tel kens verstomd staan over de geniale wij'ze waarop hijl ?jj'n stof beheerscht. Een ongeëvenaard spannende rojnian xniet als grootste attractie, dat het het pen ongemeen interessant hoek tevens is. Kalenders. De slroolmi va,n kalenders vloeit door. Ze ajlen te venmleHd'en, is ondoenlijk. We moeten ons bepalen tot de opvallendste. Van de uitgevers La Rivière Voor hoeve te Zwolle ontvingen wijl De „Neer- lan,dia-dagkalender". Voor iederen dag van het jaar een 'fraaie fbto van een karak teristiek hoekje des vaderlands. Het kloeke schild sluit dapr waardig bij aan. De. prijs bedraagt f2. Dezelfde finn|3| gaf een Weekkalender uit onder dein naptol „Elf provinciën''^ Ook dit is een ïloto-kapemder, zij! het! dan in grooter forin|aiat, waardoor vel© kiekjes beter uitkopuen. Het schild doet décoratief a,an. Prijs f 1.9Q. De firmiai Albert Heïjin gaf' een fi'is- sehe hw,artftalkalenider uit; speciaal be- stemld voor haar aliëntéle. Op de vier sohutbilia|den ko|m(en leuke, talentvol geklleurde taiferceltj-es voor uit het kinderleven, 'n Smlaiakvolto wandver siering. 1 I Duitschc Kerstgebruiken. Geen feest is in Duitschlandl wel zoo innig verbondfen imiet het gevoelsleven van het gansehe volk als het Kerstfeest. „Weihnaichten" ibeteekent voor oud en jong een tijdperk v|an vreugde. iOlVerail wordt hot Kerstfeest gevierd, miaar* niet niet oVerajl op dezelfde wijze. In yeflje streken vlan het Rij'k wordienl nog de oeroude kerstgebruiken in esrta gehouden. Zij, geven aa® de (feestdagen een bijzon- idere wijding. Reeds gedarreuda dou AL vent, de 4 weken,, welke a,a;n> het Kerst feest voorafgaan, heerscht bijna overal een plechtige feestelijke stetmtaing. In t,ajrijke plaatsen en weit voornamelijk in enkele streken v|ap Silezië, worden' dan de middedeeorwsche „Ad|vcntspielei" opige- voerd. Tooneelen uit het Kerst-evange lie worden daarbij! .door grootere kindé ren opgevoerd. Zoopas in alle oude volks stukken ontbreken o,ok hier napst Ulo Zuiver religieuze tooneelen, (nok dia kluch tige scenes niet. Zoo ziet m|en b.v'. hoe de bedaagde Jozef te vergeiefe traehk een vuurtje te stoken, hoe de herders pp het Veld den tijd', verdrijven, hoe ,©ian dikke herbergier weigert heit heilige Paar onderdah te verleeuon. "In verschilljemdlci déélen vlan Baden, .W.urteimberg en Beie ren trekken gedurende ld© dlriel Dondai'- dagen voor Kerstmis de jongelieden! dies npjChts door de straten en werplen erw ten, boonen of' steentjes tegen dia ruiten der woningen. Deze nachten noemt men de jRooknpphten". yenmloedclijh wil men hier, volgens een oud gebruik, de ibooizio geesten verdrijven, die in de dogen voor Kerstmis meer da® ooit werkzaam) zijn. Dergelijke geesten ipioogt imfcn. in Zuid- DuitscMand te verdrijven ptet d'e hulp Va® wijwater of door het toekenien van drie kruisen op de huisdeur. Detmbnen worden ook verdreven lm|et gowecirschotci] of door het knallen |m|et de zweep. Maar els de bevolking van de Beiersehe Alpien in den Kerstnacht schoten lost, doet z'ij dit veninloedelSjik 'aBloen nog maar ter eere v,a,n den Heiland-iZoiuderdlaarMj. jbe denken a,an de demlonen. Een, andier ond gebruik bestaat daarin, dat men in den Kerstnacht een schoon over het hoofd naar de huisdeur werpt. Va.lt de schoen zoo neer, dat de punt naar die dieur wijst, da® zaïl imien in het nieuwe jaar een reis ondernamen. Voor jonge Meisjes bie- teekent dit orakell echter, dat' Zij) in het komfende jaiar het huis ails bruid zullen verlaten. In het Bergland bïjf GlatZ ga,an do jonge Meisjes in den Kerstnacht luis teren aan de lup|p|enren. A'ls dan ©erst de haan kraait krijgt de luasteruarstea'l in het nieuwe jaar een m|an. Kakelt .nuchter eerst een kip, da® znl Zijf een jaar lang te vergeefs wa(ehi en opi een, bruid|egom'. Hier en daar geven de boeren hun vee in den Kerstnacht een dubbele portie Voeir. Dat brengt geluik. Laai men in. iden, Kerstnacht een stuk brood en een pen ning op tafel liggen, dan ZaJ; Men in het nieuwe jaar geen geld- of voedings zorgen kennen. Niet a(Ueen in de dorpen m|aar ook in de sted'en hebben, zich trou wens voor het Kerstfeest bepaalde tradi ties vast geworteld. De Berlijtoer zelf eet dn den Kerstnapht karpers- olf haring sla, als de visch hdml te d'uur is. Elet Men echter karper, da.n Moet het er jeen m'et kuit Zij®, wa®t' dat beteekenf geluk. Zooails elders spellen ook in Duitseh- laind de gerechten een belangrijke rol' bij het Kerstfeest. Tpt de spijzen w'eik© dan bij voorkeur opi den disch komen, 'behooren, behalve karpers, ook ganzien, erwten, kooi en krentenbrood. "De etala ges ya® de bakkerswinkels zij® gevuld miet „Christstollem" een üjapg broodj ge vuld mlet amandelen en rozïjinen en be strooid mlet suiker, da,t vroeger alleen in S;aksen werd gegeten, Imaar geleidelijk het 'geheele. Rijk heeft veroverd. In verschil lende streken v|ap het Rijk worden mlet Kerstmis, in de Kerk en Woning, kerst kribben gepllaats, 'die vaak met rijk hout snijwerk z'ijn getooid. In vele Musea, vjudt im|au trouwens prachtige ouderwel- sche kribben, m|aar ook ia talrijke ge zinnen is deze nabootsing vla® den stal va® Bethlehem, een erfstuk, dat in ©ere wordt gehouden. In de laatste jaren zïj'n trouwens ook weer miooie, kleurige kan delaars voor het Kerstfeest in den han del gekopnen. Zij', dragen in ruim© mate bijl tot het verhooge® v|api de gezelligheid1. De kandelaars hebben trouwens door de oenwen heen hun r.o! gesppehH bijl het Kerstfeest, terwijl de kerstboom) eiea-stt in de ]8e eeuw in Duitsehlapid' bekend' werd. Opi oulde etsen ziet Imlen vlaak, hoe liet Kerstfeest wordt gevierd. Da® ontbreekt de kerstboom', iniaar niet dei kapidellaar niet de brandende kaarsen. Thans echter .vindt met den Kerstboom in' vrijwel (jlk üuitsch gezin. De boomlen worden gewoonlijk versierd miet hallen en sterren uit gekliaurd glas, al wordt die boomi no.g in Vele gezin) nen, die getrouw aa® de traditie blijven, getooid miet gladgewreven appéls, ver gulde noten en suikerwerk. Het! 'Kerst feest, is in DuitsoM(apd het feest der ge schenken en wordt daar.o|m( steeds, alge meen, Mla,ar vooral doior do jeugd, ver wacht imiet groote sponning. De geschen ken miogen intussohen nog zeoi rijk en kostbaar zijn niémland', djpl zioh ge lukkig Zou voelen, indien 'zlijh „Bunten .Teller" zou ontbreken. Iedereen vindt na,- imieJijk steeds bij zijn geschenken, ©en groot bord imiet noten, laipjplels, ko.ek, sui kerwerk, en mlarseplijl®, Dat Diuitsehland het land van de kerst liederen is, js voldoende bekendl Hier worden n,o(*, kerstliederen gezongen, welke eeuwen oud Zijh. Tot del ouldsten djez'er liederen helioort het Ibekeaid© „Ei- ist ein Ros' ontsprungen'A Het is echter nauwe lijks honderd' jaiar geléden, dlat dloor Ti- roojsche zjapgers vppr het eerst het heeir- ïyke „,S|tiUe Niacht, heilige Nacht" werd! gezongen, üa|t thans een wereQidvenmlaard- heid bezit. i Een Orang-oefaujacht. i Een A-mierikaan, dï. Tiailor, is mlet een expeditie op Sulmfcitra geweest oan) wilde (lieren te vlangein voor een dierentuin in |de Vereen. State®. Hij; vertelt in ©en Duiitsch blad, hoe hij erin geslaagd is een Oraug- oetan miaehtig te worden, een verhaal, dalt zeker wiaard is oververteld te wonden, zij het ook miet een andere bedméliing dan Ufa schrijver hét heeft gedaan. Dr. Tailor heeft het waarschijnlijk vertéld als een sensationeel jachtverhaalwij! willen er een deel vlan navertellen am| te doe® zien hoe de jiagers in p®;ze Oost te Werk gaan bij hun trachten naar buit, dlait ten slotte natuurlijk wimizncht is. De expeditie was dan op weg in het oerbosch. „Plotseling een vreeselijk, angstaanjagend gehuil en gejank. ,Wij' schrikten hevig, en na een paar oogeniMikken konk gekraak v|a® gron- ta takken, en als uit, den grond opgere zen stond daar op ecnige mieters afstand een reusachtige Orang-opta®. Zw|aiar ade|ini- do de geweldige, gespierd^ borstkas. De verbazend Lange bebaarde oflmlen reikten bijna, tot den grond. Een prachtig dier, vol oerkracht en onverschrokkenheid. Ein bovén tusschen de bladere® zat de vrouw v'an den koning van het oerwoud en hield zich heel stil. Terwijl zij. angstig naar be neden keek, wat haar ge®i|aal met ons zo.u uitvoeren, piepte een jong dat zich ang stig tegen de imioeder aandrong. Het zo.u heerlijk zijn de heele familie te vlaugen en snel gaf ik m.ijln bruine begeleiders beviel hot mannetje te oimlsingelen. Maar' de kolos speurde onraad en verdiwean snel tusschen de bladeren. (Wij1 gingen ze vlug na. De dieren sprongen haastig v'an tak tot tak. De mloeder voorop m'eit hat jong achter zich aan en dan vplgde als bescher mer de oude, en keek telkens wpeidemdl. en schelden® ornl. .Wijl vlolgden; ik mioest idje pradilige exeimiplaren hébben! Zij! vluchten in heit imkneras, riep de ziop® van helt hoofd'(?). En weidra stapten wij' op losse stukken grond- Ik w.o®. het niet opgeiv'em. Het 'mioeras werd steeds dieper ie® gevaar lijker. Wij; liepen n® b'ijpa tot de knicë® in den stinkende® m|odd|er. Plotseling, toen ik bego® in te zien dat hot lioi- peloos werk was de Vervolging voort Ite zétten, kreeg een 'der bruine; drageBs ie|en tak zoo, dik als ©en ariml, door da vdist van den Orang geslingerd, tegen de® rng; hij zakte bewusteloos in elkaar. Een ge schreeuw vlan het dier d'at klonk alls een triomfkreet 1 Opeens had ook haf wij 'ije een tak in de hand en mikte er blijkbaar mpe op ons. Ik hief vlug mij® geweer op en vluurde. Ernstig gewond viel hét drer, waaraan hot jong zioh vaisfl- klampte, in het mberas. De inlanders e|mtri®gden hét dier miaar bleivem omidat zijl mieende® dat het nog niet .dooidl Was, op eerbiedigen afstand staa®. Plet jong dat angstig naar alle kanten, keek «n id© m|o$- der aaide, jankte j.aim|m«rlijk. Ik was ontroerd. Maar een, jager imlag geen Mede lijden hebban. Toe® ik dichterbij liWain) o,mi het jong te grijpen,klo®k nit d« booimien een lievig gehuil, het mlairmetj© sloeg zich 'mlet de vluistem voiortidurenid iop da harige borst. Ee,n vlam mtijp mbhFers greep vlug het jong en aai® het p,p de® arm.; het liet zich gewillig in een kooi zet ten. Om aan het vfeieselijk lijde® va® de moeder een einde te mlahe® jo,eg ik het dijér een tweede® lcogel door 'd(an kop. Hlet speet mij erg, dal ik het prachtexemplaar niét in het leven had kunnen houden. Het .miannptje bleef' zich onder gekrijsch en ge huil! in het kireuipellbioisQh verschuilen., Terwijl de jagers aan dein m|aallaj|d zaten kwan-i het groote dier weer uit het bosch, het wilde blijkbaar hot jong bevrijden. In zijn oogen las die jager klagende wan hoop. E® dan wordit het door d|e® jonge® hoofdman met een lasso, gavlangen. Hijl wordt naar ©en groote kooi gesleept, waarin liij miet reuzenkracht begint te ra zen en te krijschen. De touwen waanmie© men liem had gebonden, verscheurde hij1 in een oogenblik, miaar de kaoi Was uit ijz;en en hout stevig in elkaar gezet en 'er waren sterke grendels op. Eenige Weke® later hurkte in stille, droavige wanhoop de oude a,ap miet zijin jong in een der be-, roemdste dierentuinen va,n Atm'erika." DE, VERONTSCHULDIGING. „Dut is nu al de vijfde persoon, die® je overrede® hebt." „Paraon! de vierde! Die een© héb1 ik tweemaal overreden!" DE, PRIMA HUMORIST. Theater-directeur (bijl een lachsalvö nit de zaal): „Is de humorist ineens zooi geestig geworden?" Knecht (op het tooneal kijkend): „Neen, er is alleen miaar een stuk decor pp z'ijn hoofd gevallen". WEL MOGELIJK! „Daar heb ik mie nog altijd dien brief in uf'n zak. Ik had hem,1 verleden week moeten posten." „Dat geeft niet. Doe hem geiwioom' ,op de bus. De postbesteller merkt er niets v'an!" DORPSTOONEEL. „Waarom; hebben ze dat onnoozel uit ziende mannetje de rol Van Pjool-,onder zoeker gegeven?" „Omdat zij® Vrouw do eenigsle in het dorp is, die een bonfimiantel heeft". DE NUCHTERE. „Ik moet een spiegel hebben." „Een handspiegel „Ne,e, voor mi'n gezicht". 'N MENSCHENKENNER. „Mijnheer, heef't u misschien een biljet van f 10 verloren?" „Ja, mlijn jongen; heb jij 't gevio®!- den „Nee, mijnheer, miaar ik probeer ma,a® eens, hoeveel menschen tien gulden héb ben verloren. U. is nuimlptei 171" tot' i3?

Krantenbank Zeeland

Nieuwe Zeeuwsche Courant | 1929 | | pagina 6